EUR-Lex - L:2023:242:FULL - EN

(3) Dz.U. C 279 z 20.7.2022, s. 1.

(4) Dz.U. C 391 z 12.10.2022, s. 6.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/3

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1814

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja I – Parlament Europejski

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja I – Parlament Europejski,

—	uwzględniając art. 100 i art. 104 ust. 3 Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0086/2023),

mając na uwadze, że w poświadczeniu końcowego sprawozdania finansowego księgowy Parlamentu Europejskiego („Parlament”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że przedstawia ono rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową, wyniki operacji i przepływy pieniężne w Parlamencie;

mając na uwadze, że zgodnie ze zwykłą procedurą przesłano 145 pytań do administracji Parlamentu, a otrzymane pisemne odpowiedzi zostały publicznie omówione przez parlamentarną Komisję Kontroli Budżetowej 1 grudnia 2022 r. w obecności wiceprzewodniczącego odpowiedzialnego za budżet, sekretarza generalnego, dyrektora Urzędu ds. Europejskich Partii Politycznych i Europejskich Fundacji Politycznych („Urzędu”) oraz audytora wewnętrznego;

C.	mając na uwadze, że zawsze możliwa jest poprawa jakości, wydajności i skuteczności zarządzania finansami publicznymi, zaś kontrola jest konieczna w celu dopilnowania, by przywódcy polityczni i administracja Parlamentu byli rozliczani przed obywatelami Unii;

D.	mając na uwadze, że zaufanie do uczciwości i praworządności Parlamentu ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania demokracji europejskiej;

E.	mając na uwadze, że integralność Parlamentu ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że na procedury demokratyczne wpływają prywatne i zewnętrzne interesy oraz że prawa obywateli są w pełni przestrzegane;

F.	mając na uwadze, że w swojej rezolucji z 16 września 2021 r. Parlament stwierdził znaczenie wzmocnienia przejrzystości i uczciwości w instytucjach unijnych poprzez ustanowienie niezależnego unijnego organu ds. etyki;

G.	mając na uwadze, że w swojej rezolucji z 15 grudnia 2022 r. Parlament podkreślił podejrzenia o korupcję ze strony Kataru oraz szerszą potrzebę przejrzystości i odpowiedzialności w instytucjach unijnych;

Zarządzanie budżetem i finansami przez Parlament

zauważa, że ostateczna kwota środków w budżecie Parlamentu na rok 2021 wyniosła 2 063 521 135 EUR, tj. 19,4 % środków w dziale VII wieloletnich ram finansowych (1) przeznaczonych na wydatki administracyjne wszystkich instytucji unijnych w 2021 r., i w stosunku do budżetu w 2020 r. (2 038 745 000 EUR) kwota ta wzrosła o 1,2 %;

zauważa, że całkowita kwota dochodów zaksięgowanych na dzień 31 grudnia 2021 r. wyniosła 215 332 108 EUR (w porównaniu z 203 449 523 EUR w 2020 r.), w tym 37 150 961 EUR dochodu przeznaczonego na określony cel (w porównaniu z 33 567 305 EUR w 2020 r.);

zwraca uwagę, że 75,8 % łącznej kwoty zobowiązań przeznaczono na pięć rozdziałów: rozdział 1 0 („Członkowie instytucji”), rozdział 1 2 („Urzędnicy i pracownicy tymczasowi”), rozdział 2 0 („Budynki i koszty dodatkowe”), rozdział 2 1 („Informatyka, sprzęt i majątek ruchomy”) oraz rozdział 4 2 („Wydatki związane z asystentami posłów”), co wskazuje na dużą nieelastyczność w odniesieniu do głównej części wydatków Parlamentu;

odnotowuje następujące dane liczbowe, na podstawie których zamknięto rachunki Parlamentu za rok budżetowy 2021:

a)	Dostępne środki (EUR)

środki na 2021 r.:

2 063 521 135

środki przeniesione nieautomatycznie z roku budżetowego 2020:

74 900 000

środki przeniesione automatycznie z roku budżetowego 2020:

356 517 980

środki odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel na 2021 r.:

37 150 961

środki przeniesione odpowiadające dochodowi przeznaczonemu na określony cel z 2020 r.:

39 313 649

Ogółem:

2 571 403 726

b)	Wykorzystanie środków w roku budżetowym 2021 (EUR)

zobowiązania:

2 435 954 496

dokonane płatności:

2 077 518 430

środki przeniesione automatycznie, w tym środki wynikające z dochodu przeznaczonego na określony cel:

419 702 461

środki przeniesione nieautomatycznie:

22 007 230

środki anulowane:

52 175 603

c)	Wpływy do budżetu (EUR)

otrzymane w 2021 r.:

215 332 108

d)	Całkowity bilans na dzień 31 grudnia 2021 r. (EUR)

1 720 527 780

zwraca uwagę, że zaciągnięto zobowiązania na 98,5 % środków z budżetu Parlamentu, w kwocie 2 033 160 247 EUR, a stopa anulowania wyniosła 0,6 %; odnotowuje z zadowoleniem, że podobnie jak w poprzednich latach osiągnięto bardzo wysoki poziom wykonania budżetu; zauważa, że płatności wyniosły ogółem 1 649 796 EUR, co oznacza, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 81,1 % (odpowiednio 1 590 035 012 EUR i 81,5 % w 2020 r.);

zauważa, że Komisja Budżetowa Parlamentu Europejskiego zatwierdziła osiemnaście przesunięć („przesunięć C”) zgodnie z art. 31 i 49 rozporządzenia finansowego w roku budżetowym 2021 na kwotę 106 753 497 EUR, czyli 5,2 % ostatecznej kwoty środków; zauważa, że przewodniczący zatwierdził osiem przesunięć („przesunięć P”) na kwotę 26 464 877 EUR, czyli 1,3 % budżetu na 2021 r.;

odnotowuje wyższy poziom przesunięć w 2021 r. ze względu na oszczędności budżetowe wynikające z kryzysu związanego z COVID-19 w porównaniu z latami przed pandemią, kiedy to łączna kwota przesunięć C i P wyniosła 5 % w 2019 r., 3,2 % w 2018 r. i 4,0 % w 2017 r.; przypomina, że zwykłe podróże mogły odbywać się tylko w niektórych okresach roku, w związku z czym nie wykorzystano w pełni odpowiednich linii budżetowych Parlamentu i przesunięto je na inne cele;

zauważa, że liniami budżetowymi najmniej wykorzystanymi z powodu pandemii COVID-19, w przypadku których przewidziano przesunięcia budżetowe w 2021 r., były zwykłe koszty podróży (20 041 000 EUR), koszty podróży służbowych pracowników (18 460 000 EUR), organizacja pobytu i przyjmowanie grup odwiedzających (16 517 980 EUR) i pomoc parlamentarna dla posłów (11 418 251 EUR); zauważa, że największe pozycje zasilające, tj. wnoszące ponad 5 000 000 EUR, wyniosły łącznie 79 152 282 EUR w przesunięciach C i P;

zauważa, że nadwyżkę osiągniętą w związku z pandemią COVID-19 przeznaczono, za pośrednictwem przesunięć budżetowych C i P w 2021 r., głównie na finansowanie polityki Parlamentu w zakresie nieruchomości, a mianowicie pozycję „opłaty za użytkowanie wieczyste”, które wzmocniono kwotą 33 559 035 EUR na kontynuowanie inwestycji w projekt budynku Adenauer II, natomiast pozycję „zakup nieruchomości” wzmocniono kwotą 22 007 230 EUR, która umożliwiła nabycie budynku Trèves II, co łącznie stanowiło 52,1 % przesunięć C w 2021 r.; odnotowuje, że inne istotne przesunięcia dotyczyły nieprzewidzianych potrzeb wynikających z pandemii COVID-19, np. w zakresie środków zdrowotnych i zapobiegawczych, sprzętu technicznego i wydatków na tłumaczenia ustne w celu wsparcia telepracy i spotkań hybrydowych; zauważa, że kolejne przesunięcia były związane z Konferencją w sprawie przyszłości Europy oraz inwestycjami w różne aspekty usług informatycznych;

Opinie Trybunału Obrachunkowego na temat wiarygodności rachunków za rok 2021 oraz legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw

10.

przypomina, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) przeprowadza szczegółową kontrolę wydatków administracyjnych łącznie dla wszystkich instytucji unijnych; podkreśla, że wydatki administracyjne obejmują wydatki na zasoby kadrowe (wynagrodzenia, świadczenia oraz emerytury i renty), które stanowią 68 % łącznych wydatków, oraz wydatki na inne kategorie, takie jak budynki, wyposażenie, energię, telekomunikację i informatykę;

11.

zauważa, że nakłady na dział VII wieloletnich ram finansowych „Europejska administracja publiczna” wyniosły 10,7 mld EUR, czyli 5,9 % budżetu Unii w 2021 r., z czego na Parlament przypadło 2,1 mld EUR, czyli 19,4 %; zauważa, że Trybunał zbadał próbę 60 transakcji w ramach tego działu wieloletnich ram finansowych i stwierdził, że 15 zawierało błędy (25 %), z których Trybunał przeprowadził kwantyfikację 5 błędów i oszacował na tej podstawie, że poziom błędu w wydatkach Unii na administrację w 2021 r. jest poniżej progu istotności; ponawia zalecenie dla Trybunału, aby poszerzyć próbę badanych transakcji w celu określenia źródła wysokiego odsetka transakcji, które zawierają błędy, choć nie przekraczają progu istotności;

12.

zauważa, że sprawozdanie roczne Trybunału dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 zawiera konkretne ustalenia odnoszące się do Parlamentu, mianowicie dotyczące błędów w dwóch płatnościach: (i) niewielka nadpłata za usługi informatyczne w wyniku nieprawidłowego zastosowania warunków umownych oraz (ii) jedna płatność wykonana przez Parlament na rzecz jednej z jego grup politycznych; wyraża zaniepokojenie, że wewnętrzne przepisy w zakresie udzielania zamówień przyjęte przez Prezydium oraz wytyczne Parlamentu w sprawie ich stosowania umożliwiają stosowanie procedur negocjacyjnych w przypadku zamówień o dużej wartości, podczas gdy rozporządzenie finansowe przewiduje stosowanie otwartych lub ograniczonych procedur udzielania zamówień; odnotowuje ponadto stwierdzenie Trybunału, że grupa polityczna nie przestrzegała w pełni tych wewnętrznych przepisów, ze względu na – według zainteresowanej grupy – trudności w znalezieniu oferenta, który mógłby spełnić bardzo specyficzne kryteria stosowane przy udzieleniu zamówienia; podkreśla, że Trybunał już wcześniej informował o uchybieniach w transakcjach dotyczących zamówień udzielanych przez grupy polityczne;

13.

zauważa, że zgodnie ze stanowiskiem administracji Parlamentu stosowanie procedur negocjacyjnych w przypadku zamówień o wysokiej wartości, i.e. zamówień przyznanych w procedurach o wartości osiągającej pułapy o których mowa w art. 175 ust. 1 rozporządzenia finansowego, dotyczy wyłącznie zarządzania bezpośredniego, natomiast grupy polityczne zarządzają przyznanymi im środkami zgodnie z zasadami zarządzania pośredniego w analogicznym zastosowaniu art. 62 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego; z zadowoleniem przyjmuje jednak fakt, że Parlament uwzględnił zalecenie Trybunału dotyczące przeprowadzenia przeglądu jego wytycznych w sprawie stosowania przez grupy polityczne przepisów dotyczących zamówień publicznych, aby zapewnić ich większą spójność z rozporządzeniem finansowym; sugeruje, aby administracja Parlamentu wzięła pod uwagę specyfikę techniczną niektórych procedur zamówień publicznych, na które może odpowiedzieć tylko ograniczona liczba oferentów posiadających dużą wiedzę fachową; wzywa sekretarza generalnego do złożenia sprawozdania Komisji Kontroli Budżetowej, kiedy taka rewizja będzie miała zostać przeprowadzona; odnotowuje zobowiązanie administracji Parlamentu do dalszego wspierania grup politycznych w zakresie wykorzystania środków zgodnie z obowiązującymi przepisami;

14.

zauważa, że Trybunał zbadał w szczególności płatność na kwotę 74,9 mln EUR związaną z zakupem budynku Scholl przy Rue Wiertz sfinansowanym ze środków niewykorzystanych w trakcie kryzysu związanego z COVID-19 i przeniesionych z 2020 r.; zauważa, że na etapie poszukiwania ofert Parlament zastosował kryteria, które w równym stopniu (po 50 % punktów) uwzględniały cenę i jakość oferowanego budynku; odnotowuje, że Parlament otrzymał dwie oferty, a zamówienia udzielił oferentowi, który zaproponował do sprzedaży budynek Scholl, znajdujący się znacznie bliżej głównej siedziby Parlamentu, ale cena metra kwadratowego była o 30 % wyższa niż nieruchomości zaproponowanej przez drugiego oferenta; zauważa, że zdaniem Trybunału „w kryteriach udzielenia zamówienia przyjętych przez Parlament Europejski w istotnym stopniu ograniczono znaczenie ceny jako czynnika mającego wpływ na decyzję w sprawie zakupu, co sprawiło, że wybranie jakiejkolwiek innej oferty stało się mało prawdopodobne”; podkreśla znaczenie zagwarantowania równych szans wszystkim oferentom w celu zapewnienia prawidłowości udzielania zamówień oraz uniknięcia potencjalnego ryzyka utraty reputacji; zauważa, że zakup budynku Scholl pozwala Parlamentowi na wzmocnienie bezpieczeństwa jego centralnego kompleksu, utrzymanie bezpośredniego połączenia z innymi budynkami Parlamentu oraz zachowanie inwestycji poczynionych do tej pory w tym budynku;

15.

odnotowuje odpowiedź udzieloną przez Parlament na uwagę Trybunału, zgodnie z którą kryterium odległości odegrało istotną rolę w kryteriach jakości (tj. współczynnik ważenia kryterium odległości ustalono na 20 z 50 punktów jakości), a możliwość połączenia z centralnymi budynkami otrzymała dodatkowy współczynnik ważenia wynoszący 4 z 50 punktów jakości, co skłoniło Parlament do uznania budynku Scholl przy Rue Wiertz za najkorzystniejszą ekonomicznie ofertę pomimo znacznej różnicy cenowej; stwierdza, że Prezydium przeanalizowało nabycie budynku Scholl pod kątem rozwiązania umowy użytkowania i w związku z tym uznało, że zaoszczędzona zostanie znaczna kwota finansowa, a mianowicie pozostałe płatności umowne (24 000 000 EUR) oraz inwestycje już zrealizowane przez Parlament (15 300 000 EUR);

Sprawozdanie roczne audytora wewnętrznego

16.

zauważa, że 1 grudnia 2022 r. na posiedzeniu komisji przedmiotowo właściwej z audytorem wewnętrznym przedstawił on swoje sprawozdanie roczne i opisał swoje prace audytowe mające na celu zagwarantowanie wystarczającej pewności oraz swoje usługi doradcze oraz poinformował o wynikach kontroli bieżącej sytuacji, które w 2021 r. obejmowały następujące kwestie:

—	audyt w sprawie dodatku na pomoc parlamentarną dla posłów (Dyrekcja Generalna ds. Finansów (DG FINS));

—	przygotowanie drugiego etapu audytu finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych (DG FINS);

—	zadanie konsultacyjne dotyczące ustanowienia podstaw ram zarządzania danymi (Dyrekcja Generalna ds. Innowacji i Wsparcia Technologicznego (DG ITEC));

—	audyt podróży służbowych (Dyrekcja Generalna ds. Personelu (DG PERS));

—	audyt procesu udzielania zamówień (Dyrekcja Generalna ds. Infrastruktury i Logistyki (DG INLO));

—	przegląd ram zarządzania ryzykiem Parlamentu;

—	działania następcze dotyczące działań otwartych ujętych w sprawozdaniach z audytu wewnętrznego – etapy I i II w 2021 r.;

17.

z zadowoleniem przyjmuje i popiera następujące działania – uzgodnione przez audytora wewnętrznego z właściwymi dyrekcjami generalnymi – wynikające z zadań poświadczających:

—

w odniesieniu do audytu w sprawie dodatku na pomoc parlamentarną dla posłów – podjęcie kwestii przestrzegania pułapów określonych w przepisach wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do wynagrodzenia upoważnionego płatnika; ograniczenie opóźnień w składaniu przez upoważnionych płatników rozliczeń dotyczących kwot wypłaconych im przez Parlament oraz w przeprowadzaniu przez DG FINS powiązanych kontroli, a także uregulowanie powtarzających się narastających zaległości; wyjaśnienie niektórych przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego i powiązanych wewnętrznych wytycznych, które nie wspierają konsekwentnie wydajnego i skutecznego zarządzania pomocą parlamentarną wydatkowaną na krajowych asystentów posłów;

—

w odniesieniu do drugiego etapu audytu finansowania europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych – przyjęcie z zadowoleniem podpisania na początku stycznia 2022 r. przez audytora wewnętrznego Parlamentu i Urząd protokołu ustaleń określającego tryb czynności audytowych, które audytor wewnętrzny może przeprowadzić w ramach swoich audytów obejmujących wykonanie budżetu Parlamentu, dotyczących systemów zarządzania i kontroli stosowanych przez Urząd w procesach rejestracji i kontroli europejskich partii i fundacji politycznych oraz, w razie potrzeby, nakładania na nie sankcji;

—

w odniesieniu do zadania doradczego dotyczącego ram zarządzania danymi, którego celem było wsparcie DG ITEC w działaniach na rzecz rozwijania zdolności umożliwiających Parlamentowi zapewnienie wysokiej jakości danych przez cały cykl życia danych – przedstawienie sześciu szczegółowych zaleceń dotyczących włączenia projektów związanych z danymi do portfela Parlamentu na lata 2022–2024, utworzenie instytucjonalnej bazy danych, ustanowienie krajowych korespondentów ds. gromadzenia danych, wyznaczenie organu międzydyrekcyjnego ds. decyzji dotyczących danych, nadzór ze strony organu oraz zbadanie możliwych synergii z istniejącymi politykami dotyczącymi danych i innymi wymogami zgodności z przepisami;

18.

odnotowuje właśnie zakończone zadania poświadczające przeprowadzone zgodnie z procesem komunikacji przewidzianym w karcie audytu wewnętrznego;

—

w odniesieniu do audytu podróży służbowych, skupienie się na ocenie wydajności i skuteczności wewnętrznych systemów zarządzania i kontroli w zakresie podróży służbowych pracowników wszystkich kategorii, w tym akredytowanych asystentów parlamentarnych, oraz na zgodności funkcjonowania tych systemów z odpowiednimi przepisami regulaminu pracowniczego, powiązanymi wewnętrznymi ramami regulacyjnymi oraz rozporządzeniem finansowym;

—

w odniesieniu do audytu procesu udzielania zamówień w DG INLO, skupienie się na ocenie efektywności i skuteczności wewnętrznych systemów zarządzania i kontroli w zakresie zamówień, na zgodności postępowań o udzielenie zamówień z obowiązującymi przepisami oraz właściwymi wewnętrznymi ramami regulacyjnymi, jak również na wiarygodności informacji i dokumentacji w odniesieniu do zarządzania;

—	w odniesieniu do przeglądu ram zarządzania ryzykiem Parlamentu, skupienie się na analizie dojrzałości tych ram, co zaowocowało oceną aktualnej sytuacji i określeniem sposobów zwiększenia w przyszłości ich wydajności i skuteczności;

19.

zauważa, że proces działań następczych w 2021 r. doprowadził do zamknięcia 47 z 99 otwartych działań, w odniesieniu do których uzgodnione terminy wdrożenia już upłynęły; podkreśla, że niektóre z 52 pozostałych działań zalecono kilka lat temu, ale nie zostały one wdrożone, i podkreśla, że 23 z nich dotyczy znacznego ryzyka; oczekuje, że poszczególne dyrekcje generalne zapewnią zamknięcie zaległych działań bez dalszej zwłoki, a uzgodnione działania zostaną wdrożone zgodnie z terminami określonymi w sprawozdaniu rocznym audytora wewnętrznego; wzywa sekretarza generalnego do informowania organu udzielającego absolutorium dwa razy w roku o statusie pozostałych działań;

20.

uznaje, że zgodnie z art. 118 ust. 9 rozporządzenia finansowego „sprawozdania i ustalenia audytora wewnętrznego oraz sprawozdanie danej instytucji unijnej są udostępniane publicznie dopiero po zatwierdzeniu przez audytora wewnętrznego działań podjętych w celu wdrożenia zaleceń zawartych w tych sprawozdaniach i ustaleniach”; stwierdza, że w praktyce sprawozdania i ustalenia są dostępne dopiero po wdrożeniu wszystkich zaleceń, co oznacza de facto kilkuletnie opóźnienie w dostępie do nich, oraz że posłowie, zgodnie z zasadą ograniczonego dostępu, mogą mieć dostęp jedynie zgodnie z przepisami Prezydium dotyczącymi dostępu do dokumentów poufnych; wzywa Prezydium do zapewnienia posłom natychmiastowego i pełnego dostępu do sprawozdania z audytu wewnętrznego przynajmniej w związku z procedurą udzielania absolutorium w bardziej przyspieszonym trybie; ponadto wzywa Prezydium do publicznego udostępniania każdego sprawozdania z audytu wewnętrznego rok po jego sfinalizowaniu, po zatwierdzeniu przez audytora wewnętrznego działań podjętych w celu wdrożenia zalecenia z poprzedniego roku; przypomina ponadto, że zatwierdzenie zaleceń nie wymaga pełnego wdrożenia wszystkich zaleceń; wzywa sekretarza generalnego do składania Komisji Kontroli Budżetowej tak często, jak to konieczne, sprawozdań z przeprowadzonych corocznych działań audytowych;

21.

odnotowuje zmianę szefa Służby Audytu Wewnętrznego 1 marca 2021 r.; wyraża zaniepokojenie, że odnowienie około połowy zespołu audytowego i pozostawienie łącznie przez 16 miesięcy pozaplanowych wakatów z powodu trudności w znalezieniu odpowiednich kandydatów pomimo ciągłego wsparcia ze strony administracji Parlamentu miały negatywny wpływ na działalność kontrolną, zwłaszcza w dziedzinie IT; z zadowoleniem przyjmuje środki podjęte przez audytora wewnętrznego w celu obsadzenia wolnego stanowiska audytora specjalistycznych systemów informatycznych kandydatem o odpowiednim solidnym doświadczeniu oraz działania przeprowadzone w międzyczasie w zakresie budowania zdolności i dodatkowych specjalistycznych szkoleń; przypomina służbom administracji Parlamentu o znaczeniu planowania wakatów z odpowiednim wyprzedzeniem w kluczowych służbach, takich jak dział audytu wewnętrznego;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. zewnętrzny audytor poświadczył, że Służba Audytu Wewnętrznego „ogólnie przeprowadza audyty zgodnie ze standardami i kodeksem etyki Instytutu Audytorów Wewnętrznych”, co odpowiada najwyższemu poziomowi zgodności z międzynarodowymi standardami profesjonalnej praktyki audytu wewnętrznego, podobnie jak w 2016 r.;

Działania następcze podjęte przez administrację Parlamentu i Prezydium w związku z poprzednimi rezolucjami w sprawie absolutorium

23.

odnotowuje pisemne odpowiedzi udzielone Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu 26 września 2022 r. w związku z rezolucją w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2020, a także wystąpienie sekretarza generalnego z 25 października 2022 r. dotyczące poszczególnych kwestii i wniosków zawartych w rezolucji Parlamentu oraz wymianę poglądów z posłami, która po nim nastąpiła;

24.

przypomina, że skład Prezydium to Przewodniczący Parlamentu Europejskiego, 14 wiceprzewodniczących i 5 kwestorów (członków bez prawa głosu) wybranych demokratycznie przez Parlament; przypomina, że w sytuacji, gdy na posiedzeniu plenarnym posłowie zaapelują o wdrożenie przez Parlament różnych przepisów lub środków, takie zaproponowane przepisy lub środki powinny zostać omówione i poddane pod głosowanie w Prezydium, zgodnie z art. 25 Regulaminu i załącznikiem V do Regulaminu oraz art. 6 i 262 rozporządzenia finansowego; ubolewa, że znaczna liczba konkretnych postulatów przyjmowanych na posiedzeniu plenarnym w rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium nie zawsze znajduje odzwierciedlenie w dyskusjach podczas posiedzeń Prezydium, mimo że zarówno członkowie Prezydium, jak i sekretarz generalny są świadomi istnienia rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium i mają możliwość składania wniosków zgodnie z wyżej wymienionym art. 25; przypomina, że sprawowanie kontroli demokratycznej odbywa się w ramach procedury udzielania absolutorium, a Parlament powinien być wzorem do naśladowania dla wszystkich instytucji i organów unijnych; podkreśla, że w czasie trwania pandemii COVID-19 obrady Prezydium musiały się w dużej mierze skupiać na ochronie integralności posłów i pracowników przy jednoczesnym zapewnieniu ciągłości działania;

25.

przypomina, w świetle art. 25 Regulaminu, że Prezydium jest odpowiedzialne za podejmowanie decyzji w sprawach finansowych, organizacyjnych i administracyjnych dotyczących wewnętrznej organizacji Parlamentu i posłów; jest zaniepokojony, że decyzje Prezydium często nie respektują woli wyrażonej na posiedzeniu plenarnym w rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium; ponownie podkreśla znaczenie procedury udzielania absolutorium określonej w rozporządzeniu finansowym i Regulaminie oraz domaga się, aby rezolucje mające wpływ na funkcjonowanie Parlamentu były w pełni uwzględniane i wdrażane w zgodny z przepisami i przejrzysty sposób; zauważa, że porządki dzienne i protokoły posiedzeń Prezydium oraz decyzje są publikowane na stronie internetowej Parlamentu; ponownie wzywa sekretarza generalnego do przedstawienia konkretnych propozycji w celu dalszej poprawy przejrzystości procesu decyzyjnego Prezydium; zaleca, aby Komisja Kontroli Budżetowej była systematycznie informowana, gdy Prezydium ma omawiać wniosek wynikający z rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium;

26.

z zadowoleniem przyjmuje propozycję sekretarza generalnego, aby umożliwiać Prezydium debatę nad projektami decyzji w ważnych kwestiach i podejmowanie decyzji w ich sprawie na kolejnym posiedzeniu; zachęca Prezydium i kwestorów do wdrażania tej praktyki;

Działania związane z pandemią COVID-19

27.

zauważa, że rok 2021 upłynął pod znakiem ciągłych wyzwań wynikających z pandemii COVID-19, co wymagało utrzymania większości bezprecedensowych i nadzwyczajnych środków wprowadzonych w 2020 r., a w razie konieczności ich dostosowania, aby zminimalizować ryzyko dla posłów i pracowników, a zarazem umożliwić Parlamentowi kontynuowanie podstawowej działalności; zauważa, że według szacunków pandemia COVID-19 doprowadziła do uzyskania nadwyżki budżetowej w wysokości 95 804 765 EUR, a jednocześnie spowodowała konieczność zasilenia innych linii budżetowych łączną kwotą 26 230 480 EUR, co poskutkowało oszczędnościami netto w wysokości 69 574 285 EUR;

28.

zauważa w szczególności, że systemy telepracy, zdalne głosowanie i spotkania hybrydowe nadal były stosowane na dużą skalę przez cały 2021 r.; odnotowuje, że od czerwca 2021 r. stopniowo znoszono obowiązek telepracy w 100 % w przypadku większości pracowników, w tym akredytowanych asystentów parlamentarnych, oraz że 16 lipca 2021 r. sekretarz generalny podjął decyzję o rozszerzeniu zakresu istniejącej telepracy; zauważa, że we wrześniu 2021 r. zniesiono niektóre ograniczenia w działalności Parlamentu, np. dotyczące delegacji lub przyjmowania gości indywidualnych, oraz że weszły w życie nowe przepisy dotyczące telepracy pracowników Parlamentu;

29.

z zadowoleniem przyjmuje wnioski Trybunału zawarte w jego sprawozdaniu specjalnym nr 18/2022 pt. „Instytucje UE a pandemia COVID-19”, zgodnie z którymi skontrolowane instytucje, w tym Parlament, wykazały się odpornością w obliczu pandemii COVID-19 oraz zareagowały w szybki i elastyczny sposób, co umożliwiły im wcześniejsze inwestycje w zakresie cyfryzacji; podkreśla zalecenia Trybunału, w szczególności dotyczące przeglądu planów ciągłości działania i oceny adekwatności nowych form organizacji pracy w warunkach po pandemii COVID-19;

30.

zauważa, że wpływ utrzymującej się pandemii COVID-19 w 2021 r. doprowadził do znacznych przesunięć w budżecie Parlamentu oraz że udostępniono nadwyżkę budżetową w takich obszarach, jak koszty podróży, organizacja pobytu i przyjmowanie grup odwiedzających, działalność centrów dla odwiedzających Parlament, szkolenia osobiste i mniejsze zużycie energii; odnotowuje, że pandemia doprowadziła jednocześnie do powstania dodatkowych potrzeb budżetowych w innych obszarach, zwłaszcza w dziedzinie opieki zdrowotnej i profilaktyki, a także w zakresie wyposażenia technicznego i logistyki na potrzeby wielojęzycznych posiedzeń hybrydowych i głosowań; zauważa, że znaczna część oszczędności z ostatnich kilku lat została przeniesiona na politykę w zakresie nieruchomości;

31.

podkreśla, że pandemia COVID-19 wywarła ogromny wpływ na 2021 rok, a większość środków nadzwyczajnych wprowadzonych w 2020 r. musiała zostać utrzymana i dostosowana; wyraża zaniepokojenie, że w pewnych przypadkach niektóre środki, które zostały wprowadzone w celu zapobieżenia dalszemu rozprzestrzenianiu się pandemii COVID-19, spowodowały zmianę warunków pracy w określonych służbach, takich jak punkty kopiowania i działy druku w Parlamencie, co miało negatywny wpływ na niektórych członków personelu – np. pracownicy punktu kopiowania w Brukseli musieli przez długi czas pracować w izolacji, nawet po zniesieniu środków bezpieczeństwa; zwraca się do administracji Parlamentu o proaktywną ponowną ocenę warunków pracy w ewentualnych podobnych sytuacjach;

32.

zaznacza, że w 2021 r. praca Parlamentu stanęła przed wieloma wyzwaniami, przy czym głównym wyzwaniem była niepewność co do rozwoju pandemii COVID-19; wyraża uznanie dla służb medycznych Parlamentu odgrywających kluczową rolę na pierwszej linii reagowania na pandemię COVID-19 i uznaje ogromne obciążenie pracą, która obejmowała leczenie, testowanie i szczepienia pracowników oraz zapewnianie wsparcia psychologicznego i doradztwo w sprawie środków ograniczających rozprzestrzenianie się; zauważa, że w drodze wyjątku należało odwołać coroczne badania lekarskie pracowników, a pracownicy zostali zaproszeni do poddania się corocznym badaniom lekarskim na zewnątrz, na takich samych warunkach, jakie zwykle oferuje Parlament, zgodnie z art. 59 ust. 6 regulaminu pracowniczego, i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że rozwój sytuacji pandemicznej umożliwił wznowienie corocznych badań lekarskich pracowników; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w październiku 2021 r. Działu ds. Gotowości i Reagowania w razie Kryzysów Sanitarnych (MPCMU) złożonego z pracowników służb medycznych w Brukseli i Luksemburgu w celu zwiększenia zdolności Parlamentu do reagowania na przyszłe kryzysy;

33.

zauważa, że całkowity koszt ośrodków testowania wyniósł 5 415 789 EUR w Brukseli, 302 288 EUR w Luksemburgu i 39 370 EUR w Strasburgu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że organy ds. zdrowia publicznego bezpłatnie dostarczyły szczepionki i wszystkie inne materiały na potrzeby kampanii szczepień Parlamentu; odnotowuje, że całkowity koszt ośrodka szczepień w Brukseli w 2021 r. wyniósł 230 502 EUR, z uwzględnieniem zatrudnienia sześciu pielęgniarek tymczasowych oraz dostosowania istniejącego narzędzia informatycznego pod kątem aspektów administracyjnych (odpowiednio 45 655 EUR i 184 847 EUR); wyraża uznanie dla pracy służby medycznej, pracowników laboratorium, z którym zawarto umowę i wolontariuszy w centrach testowania i szczepień Parlamentu Europejskiego w Brukseli; zauważa, że zarówno w Strasburgu, jak i w Luksemburgu kampanie szczepień były organizowane przez organy krajowe, w związku z czym Parlament nie poniósł żadnych kosztów;

34.

przypomina, że art. 4 decyzji przewodniczącego z 1 czerwca 2021 r. w sprawie środków bezpieczeństwa mających na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się pandemii COVID-19 przewiduje kontrolę temperatury każdej osoby wchodzącej do budynków Parlamentu; zauważa, że w tym celu Parlament zakupił różne modele czujników temperatury ciała za łączną kwotę 595 459 EUR (382 515 EUR w 2020 r. i 212 944 EUR w 2021 r.); zauważa, że 40 urządzeń do pomiaru temperatury zakupionych w 2021 r. jako część wyposażenia i zainstalowanych w wykrywaczach metali nie było używanych od 14 marca 2022 r., a 4 kamery są obecnie przechowywane w magazynie; podkreśla, że latem często zdarzało się, że odmawiano dostępu osobom z powodu wysokiej temperatury na zewnątrz, co nie miało nic wspólnego z wysoką gorączką; przypomina, że nie wprowadzono żadnego przepisu uniemożliwiającego osobom, którym odmówiono wstępu, podjęcia ponownej próby wejścia chwilę później; zauważa, że Parlament nie przetwarzał ani nie gromadził żadnych danych szczególnie chronionych na podstawie art. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (2); zauważa, że ponieważ nie było konieczności przechowywania danych szczególnie chronionych, nie ma informacji o liczbie osób, którym odmówiono wstępu do budynków Parlamentu w okresie obowiązywania środka; wyraża ubolewanie nad konkluzją, że w związku z tym nie można ocenić skuteczności kontroli temperatury ciała ani zakupu sprzętu; przypomina o zasadzie, która przewiduje, że każde wykorzystanie pieniędzy publicznych powinno zawsze umożliwiać kontrolę prawidłowości wydatków i efektywności ich wykorzystania;

35.

zauważa, że ograniczenie liczby personelu sprzątającego nie było konieczne w Brukseli, ponieważ budynki pozostały otwarte, oraz że w Strasburgu i Luksemburgu wzrost potrzeb w zakresie sprzątania zrekompensował spadek działalności, zatem dostawcy usług sprzątania nie ponieśli żadnych strat w ciągu roku; odnotowuje, że pod koniec 2021 r. i na początku 2022 r. dwóch dostawców usług sprzątania w Brukseli przeprowadziło badanie satysfakcji wśród swoich pracowników zgodnie z wnioskiem zawartym w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium za rok 2020; zauważa, że pracownicy wypełnili ankietę anonimowo, a odpowiedzi były odbierane i przechowywane na zabezpieczonej platformie; podkreśla, że w przypadku pierwszego dostawcy, analiza wyników pokazuje, że ponad 90 % pracowników jest zmotywowanych do dobrej pracy, otrzymuje dobre wytyczne od swoich przełożonych i czuje się częścią zgranego zespołu; odnotowuje, że od 9 listopada 2022 r. wszystkie usługi sprzątania w pomieszczeniach Parlamentu w Brukseli świadczone są przez dwóch nowych usługodawców; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy wykonawca podlega rygorystycznym zobowiązaniom zapewniającym uczciwe warunki pracy; przypomina, że nowy wykonawca zobowiązał się do przejęcia wszystkich pracowników, którzy byli zatrudnieni przez poprzedniego wykonawcę przez co najmniej dziewięć miesięcy, i zwraca się do Parlamentu o dopilnowanie, aby to zobowiązanie zostało dotrzymane;

36.

przypomina o negatywnym wpływie pandemii COVID-19 na personel gastronomiczny Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje środki solidarności wdrożone od kwietnia 2020 r. do grudnia 2021 r., a mianowicie zapewnianie „posiłków charytatywnych” i opłat za ciągłość działania w trzech miejscach pracy, które pomogły przynajmniej w utrzymaniu 37 miejsc pracy personelu gastronomicznego; wyraża uznanie dla faktu, że Parlament był pierwszą instytucją unijną, która uruchomiła program darowizn żywności, a podczas kryzysu związanego z COVID-19 był jedyną instytucją, która podjęła działania w celu ratowania zatrudnienia; wyraża zadowolenie, że od czasu wznowienia działalności gastronomicznej w marcu 2022 r. utworzono 20 nowych miejsc pracy; zauważa, że usługi gastronomiczne i usługi sprzątania są wykonywane przez usługodawców zewnętrznych ze względu na ich specyficzny charakter, który nie spełnia warunków internalizacji; podkreśla, że internalizacja podstawowych usług, takich jak gastronomia i sprzątanie, wymagałaby masowego zatrudnienia pracowników i doprowadziłaby do znacznego wzrostu kosztów; dlatego jest zdania, że organy zarządzające nie powinny rozważać internalizacji tych usług;

Tłumacze ustni

37.

przypomina, że zgodnie z Regulaminem Parlamentu posłowie mają prawo do wypowiadania się w Parlamencie w wybranym języku urzędowym, co jest odzwierciedleniem europejskiej różnorodności kulturowej i językowej oraz sprawia, że instytucje unijne są bardziej dostępne i przejrzyste dla wszystkich obywateli Unii; z zadowoleniem przyjmuje pracę wykonaną przez urzędników Parlamentu i zewnętrznych tłumaczy ustnych podczas pandemii, która umożliwiła korzystanie z tego prawa i utrzymanie funkcjonowania Parlamentu jako siedziby europejskiej demokracji; podkreśla, że jakość zapewnionego tłumaczenia ustnego ma bezpośredni wpływ na przekaz docierający do obywateli Unii;

38.

zauważa, że administracja Parlamentu wprowadziła zabezpieczenia, takie jak ograniczenie tygodniowych godzin tłumaczeń ustnych, ze względu na dodatkowy wysiłek ponoszony przy tłumaczeniu zdalnych mówców oraz fakt, że tłumacze ustni przez długi czas przebywali poza salą posiedzeń (tj. sale połączone, ośrodki w państwach członkowskich itp.); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że kilka działań zatwierdzonych przez Prezydium w 2020 i 2021 r., od wzmocnienia infrastruktury technicznej po zdalne tłumaczenia ustne, umożliwiło stopniowe zwiększenie zdolności w zakresie tłumaczeń ustnych do 70 % zdolności sprzed pandemii COVID-19 od listopada 2020 r. do kwietnia 2021 r., oraz do 90 % w styczniu 2022 r.;

39.

jest zaniepokojony zgłaszanymi problemami ze słuchem, które wynikały z długotrwałego tłumaczenia na odległość przy użyciu niskiej jakości sprzętu nagłaśniającego; jest zaalarmowany faktem, że 63,5 % respondentów (127 z 200) zgłosiło problemy ze słuchem w ankiecie dotyczącej zdalnego tłumaczenia symultanicznego przeprowadzonej przez delegację tłumaczy ustnych na początku 2021 r., a 54 % respondentów (702 z 1 602) wspomniało w ankiecie przeprowadzonej wśród stałych i zewnętrznych tłumaczy ustnych w maju 2022 r., że praca w warunkach stworzonych w związku z pandemią COVID-19 miała wpływ na ich zdrowie i samopoczucie; podkreśla fakt, że problemy zdrowotne zgłaszane przez tłumaczy ustnych są monitorowane przez służby medyczne Parlamentu oraz że administracja podjęła ukierunkowane działania w celu poprawy jakości dźwięku; przypomina o obowiązku dbania przez instytucje unijne o zdrowie swoich pracowników, który należy uwzględniać przy wdrażaniu środków zapobiegawczych;

40.

odnotowuje decyzję Konferencji Przewodniczących z 2 czerwca 2022 r. zezwalającą na wyjątki w przypadku zdalnych wystąpień podczas posiedzeń komisji i zauważa, że konfiguracja techniczna i zgodność zdalnych wystąpień z wymogami to główne wyzwania, które należy przezwyciężyć, aby osiągnąć dobrą jakość dźwięku podczas hybrydowych posiedzeń Parlamentu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wśród innych środków i kampanii informacyjnych rozdano posłom ponad 1 700 profesjonalnych mikrofonów wysokiej jakości i 1 342 zestawy słuchawkowe, a także fakt, że kwestorzy wydali zawiadomienia 50/2020 i 12/2021 z wytycznymi dla mówców zdalnych; zauważa, że administracja Parlamentu oferuje również pilotażowo wysokiej jakości mikrofony zewnętrznym mówcom, którzy będą występować zdalnie, na przykład składającym petycje; wyraża ubolewanie, że wysiłki i przyznane środki budżetowe okażą się zbędne, jeżeli nadal będą dopuszczalne zdalne wystąpienia posłów i innych mówców bez odpowiedniego sprzętu; z zadowoleniem przyjmuje kampanię informacyjną na temat znaczenia jakości dźwięku podczas wystąpień zdalnych i apeluje o przeprowadzanie dalszych kontroli technicznych przed każdym wystąpieniem;

41.

zauważa, że usługi platformy Interactio nabyto w 2021 r. w ramach dostępnej umowy ramowej, która obecnie nie odnosi się do normy ISO dotyczącej tłumaczeń konferencyjnych; zauważa, że sekretarz generalny stwierdza w swoich pisemnych odpowiedziach udzielonych parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej, że platforma Interactio spełnia wymogi ISO dotyczące jakości dźwięku;

42.

zauważa, że tłumacze ustni Parlamentu zorganizowali strajk w okresie od czerwca do października 2022 r. w celu uzyskania poprawy warunków pracy, przede wszystkim zapewnienia lepszej jakości dźwięku oraz ograniczenia liczby i czasu trwania tłumaczeń ustnych mówców zdalnych, jak miało to miejsce podczas pandemii COVID-19; ubolewa, że podczas strajku tłumaczy administracja Parlamentu skorzystała z zewnętrznych usług tłumaczeniowych, których łączny koszt wyniósł 47 324 EUR, ponieważ decyzja ta zagroziła normom jakości tłumaczeń ustnych Parlamentu, a co ważniejsze, utrudniła pracownikom wykonywanie prawa do strajku; podkreśla, że zewnętrzne usługi zdalnych tłumaczeń ustnych zasadniczo nie powinny być świadczone w przypadku głównych posiedzeń organów parlamentarnych; z zadowoleniem przyjmuje przejściowe ustalenia robocze dotyczące posiedzeń z udziałem mówców zdalnych uzgodnione 17 października 2022 r. między związkiem zawodowym, przedstawicielami tłumaczy ustnych i administracją Parlamentu i zauważa, że odbędą się negocjacje w sprawie warunków pracy tłumaczy ustnych w celu rozważenia metod pracy Parlamentu po pandemii; podkreśla, że DG LINC powinna zaplanować swoje przyszłe potrzeby w zakresie tłumaczeń ustnych, a także rozważyć zatrudnienie nowych tłumaczy ustnych w odpowiednim czasie;

Personel, akredytowani asystenci parlamentarni i asystenci krajowi, stażyści

Personel

43.

zauważa, że na koniec 2021 r. 877 z 6 621 stanowisk (13,2 %) było nieobsadzonych; dostrzega ogólne trudności napotykane przez instytucje unijne, w tym Parlament, w przyciąganiu i zatrzymywaniu talentów, co ma wpływ na różnorodność i geograficzne rozmieszczenie siły roboczej; zauważa, że w 2021 r. DG PERS przeprowadziła dwa badania w celu ustalenia głównych powodów ubiegania się o pracę w Parlamencie, których wyniki wskazywały na wynagrodzenia, ale także na znaczenie pracy i elastyczne warunki pracy; odnotowuje opinię administracji Parlamentu na temat powolnego przeprowadzania konkursów przez Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO), ale przypomina obecny proces transformacji mający na celu skrócenie czasu trwania konkursów, zwiększenie ich skuteczności i lepsze ukierunkowanie na profile specjalistów przy zachowaniu obiektywizmu i równego traktowania jako istoty tego procesu; zauważa, że w 2021 r. Parlament zaczął organizować wewnętrzne konkursy, i wyraża zaniepokojenie przyspieszonymi procedurami rekrutacyjnymi, które mogą prowadzić do dyskryminacji między kategoriami zawodowymi;

44.

apeluje o głęboką refleksję nad nowymi sposobami pracy, które mogą pogodzić potrzeby administracji Parlamentu (w tym spójność zespołu, komunikację wewnętrzną i przyjmowanie nowych pracowników) przy uwzględnieniu oczekiwań i zadowolenia pracowników, co pozytywnie wpłynęłoby na ich wyniki, a także na atrakcyjność Parlamentu jako pracodawcy; podkreśla w tym kontekście znaczenie prawdziwego dialogu społecznego z przedstawicielami personelu w kluczowych kwestiach, takich jak elastyczne środowisko pracy, zdrowie i opieka społeczna oraz możliwości szkolenia i rozwoju kariery zawodowej; zwraca również uwagę na potrzebę przeglądu przepisów chroniących przed molestowaniem w kontekście tych nowych form pracy; zauważa, że fizyczna obecność ma znaczenie dla skuteczności interakcji wszystkich uczestników procesów parlamentarnych; sugeruje powołanie wspólnego komitetu wspierającego DG PERS w monitorowaniu skutecznego wdrażania i przestrzegania klarownych wytycznych dotyczących telepracy i prawa do bycia offline, które można dostosować do potrzeb różnych służb; podkreśla, że w związku z posiadaniem jednolitych przepisów wynikających z regulaminu pracowniczego Parlament powinien dostosować przepisy dotyczące telepracy do innych instytucji unijnych, które wprowadziły możliwość telepracy poza trzema miejscami pracy, co zwiększyłoby również atrakcyjność Parlamentu jako pracodawcy;

45.

przypomina o bardzo niewystarczającym poziomie zatrudnienia w sekretariatach komisji parlamentarnych pod koniec 2020 r. wynikającym m.in. ze zwiększonego obciążenia pracą, metod pracy stosowanych w wyniku pandemii COVID-19 oraz utworzenia nowych komisji tymczasowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że po przyjęciu budżetu na 2022 r. w planie zatrudnienia utworzono 66 nowych stanowisk w schemacie organizacyjnym (12 w Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Zewnętrznej Unii Europejskiej (DG EXPO) i 54 w Dyrekcji Generalnej ds. Polityki Wewnętrznej Unii Europejskiej (DG IPOL)) w celu szybkiego zwiększenia wsparcia komisji parlamentarnych; wyraża zaniepokojenie, że zgodnie z obecnymi planami zwiększenie zatrudnienia netto (w tym liczby stanowisk w schemacie organizacyjnym i pracowników kontraktowych) obejmie jedynie 8 dodatkowych pracowników, choć liczba pracowników kontraktowych spadła o 23 w okresie od stycznia do listopada 2022 r.; przypomina sekretarzowi generalnemu o zobowiązaniu do faktycznego wzmocnienia potencjału kadrowego w DG EXPO i DG IPOL, w tym zapewnienia odpowiedniej liczby pracowników kontraktowych; zwraca uwagę, że wszystkie dostępne zasoby w komisjach, departamentach tematycznych, służbach horyzontalnych i służbach pomocniczych należy przeznaczyć na wdrażanie uprawnień i procedur ustawodawczych, budżetowych i kontrolnych Parlamentu; w związku z tym apeluje o rozdzielenie dostępnych środków w zależności od poziomu aktywności komisji w tych obszarach, a nie wyłącznie od liczby sprawozdań ustawodawczych;

46.

jest zaniepokojony decyzją Prezydium z 21 listopada 2022 r., opartą na wniosku sekretarza generalnego, w sprawie ogólnych przepisów wykonawczych wprowadzających w życie art. 27 regulaminu pracowniczego; kładzie nacisk na znaczenie osiągnięcia sprawiedliwej równowagi geograficznej wśród pracowników Parlamentu, pod warunkiem że środki te są „odpowiednie”, zgodnie z wymogami art. 27, oraz podkreśla, że konkursy muszą odbywać się z poszanowaniem podstawowych zasad zapisanych w regulaminie pracowniczym i Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, takich jak zasady równości, niedyskryminacji i proporcjonalności; przypomina ponadto, że zgodnie z art. 27 „takie odpowiednie środki muszą być uzasadnione i nie mogą w żadnym przypadku prowadzić do przyjęcia innych kryteriów rekrutacji niż kryteria oparte na kompetencjach”; apeluje o natychmiastowe przekazanie ogólnych przepisów wykonawczych do Wydziału Prawnego Parlamentu w celu oceny zgodności;

47.

odnotowuje projekt „Strategia dotycząca pracowników kontraktowych II” mający na celu wsparcie dyrekcji generalnych w ocenie, czy internalizacja funkcji wykonywanych przez usługodawców zewnętrznych byłaby korzystniejsza dla Parlamentu; zauważa, że DG PERS udzieliła wsparcia DG INLO, DG ITEC oraz Dyrekcji Generalnej ds. Bezpieczeństwa i Ochrony (DG SAFE) przy uruchamianiu procedur internalizacji; przypomina, że rekrutacja pracowników kontraktowych jest dopuszczalnym środkiem, gdy jest to uzasadnione, ale nalega, aby podstawowe zadania były wykonywane przez stałych pracowników;

48.

zauważa szczególne trudności w znalezieniu kandydatów chętnych do pracy w Parlamencie w Luksemburgu, głównie ze względu na wysokie koszty utrzymania i rosnące ceny mieszkań przy wynagrodzeniu, które jest dostosowane do warunków życia w Brukseli; zwraca się do administracji Parlamentu o przekazanie Komisji wniosku dotyczącego rozwiązania długotrwałego i poważnego problemu indeksacji wynagrodzeń w Luksemburgu poprzez przyjęcie aktu delegowanego w celu skorygowania odpowiedniego przepisu regulaminu pracowniczego;

49.

zwraca uwagę na znaczenie systemów zarządzania wiedzą dla uniknięcia utraty wiedzy fachowej w administracji Parlamentu; uznaje, że mobilność mogłaby pomóc pracownikom w zdobyciu nowych umiejętności, ale uważa również, że administracja Parlamentu powinna motywować pracowników i wspierać ich w dobrowolnym przemieszczaniu się między różnymi służbami, tak aby obowiązkowy program mobilności był ostatecznością, ponieważ w niektórych przypadkach obowiązek ten może prowadzić do rezygnacji członków personelu z pracy w Parlamencie; zwraca uwagę, że obowiązkowa polityka mobilności może stanowić szczególne wyzwanie dla pracowników DG IPOL ze względu na zgromadzoną specjalistyczną wiedzę; apeluje o całkowitą zmianę polityki mobilności przy uwzględnieniu opinii i doświadczenia przedstawicieli personelu;

50.

przypomina, że Prezydium zatwierdziło 13 stycznia 2020 r. nowe i bardziej ambitne cele dotyczące równowagi płci na stanowiskach kierowniczych wyższego i średniego szczebla w administracji Parlamentu, które mają zostać osiągnięte do 2024 r., co oznacza, że kobiety powinny zajmować 50 % stanowisk kierowników działów, 50 % stanowisk dyrektorów i 40 % stanowisk dyrektorów generalnych; przypomina, że następnie opracowano plan działania w sprawie równości płci na lata 2021-2022, mający na celu ułatwienie wdrażania tych celów, a także kompleksowe uwzględnienie problematyki płci we wszystkich działaniach Parlamentu, który został zatwierdzony przez Prezydium 6 lipca 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 42,7 % kierowników działów i 50 % dyrektorów to kobiety, podczas gdy odsetek kobiet na stanowiskach dyrektorów generalnych wzrósł od 2021 r. z 15,4 % do 28 %; zauważa, że w 2021 r. Parlament zatrudnił 536 kobiet (50,3 %) i 530 mężczyzn (49,7 %) we wszystkich kategoriach pracowników łącznie; zauważa trudności w osiągnięciu zadowalającej równowagi płci w niektórych konkretnych służbach, takich jak DG SAFE, w której 81 % stanowią mężczyźni, a 19 % kobiety; zwraca się do administracji o ocenę planu działania na lata 2021–2022 w oparciu o wybrane wskaźniki monitorowania postępów w kontekście nadchodzącego absolutorium;

51.

z zadowoleniem przyjmuje plan działania na rzecz różnorodności przyjęty przez Prezydium w listopadzie 2021 r., w którym określono cele w obszarze równych szans, takie jak konsolidacja roli i mandatu grupy ds. dostępności i włączenia, aby zwiększyć koordynację i współpracę w zakresie przygotowywania i wdrażania polityki Parlamentu dotyczącej niepełnosprawności oraz przedstawiania konkretnych propozycji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament jest pierwszą instytucją, która organizuje procedury naboru (działania pozytywne) dla stażystów i pracowników kontraktowych z niepełnosprawnościami;

52.

przypomina, że zgodnie z art. 9 regulaminu pracowniczego Komitet Pracowniczy reprezentuje interesy pracowników wobec ich instytucji oraz zapewnia stały kontakt między instytucją a pracownikami; zwraca uwagę, że decyzje podejmowane przez organy zarządzające Parlamentu często wywierają znaczący wpływ na pracowników, w związku z czym ponownie podkreśla, że zasadnicze znaczenie ma wysłuchanie przedstawicieli pracowników podczas omawiania ogólnych kwestii mających wpływ na politykę kadrową Parlamentu;

53.

przypomina o swoim zaleceniu dla Komisji zawartym w rezolucji z 18 kwietnia 2018 r., aby „przeprowadziła przegląd administracyjnej procedury mianowania wysokich rangą urzędników w celu zapewnienia we wszystkich przypadkach wyboru najlepszych kandydatów z zachowaniem maksymalnej przejrzystości i równości szans, a tym samym stworzenia modelu dla innych instytucji europejskich”; przypomina, że procedura mianowania sekretarza generalnego była przejrzystym procesem, w ramach którego kandydaci byli traktowani w sposób sprawiedliwy i równy, przy jednoczesnym spełnieniu wszystkich niezbędnych wymogów kwalifikowalności; podkreśla, że decyzja o wyborze zwycięskiego kandydata została podjęta znaczną większością głosów Prezydium;

Akredytowani asystenci parlamentarni

54.

ponownie wyraża opinię, że szczególne stosunki robocze między posłami a akredytowanymi asystentami parlamentarnymi mogą obejmować sytuację, w której obie strony postanawiają rozwiązać umowę za obopólną zgodą wcześniej niż przewidywano, ale bez utraty zaufania; wzywa Prezydium do skonsultowania się z Wydziałem Prawnym Parlamentu i DG PERS w sprawie możliwości rozwiązania umowy za obopólną zgodą przed datą jej wygaśnięcia oraz do poinformowania Komisji Kontroli Budżetowej o wynikach;

55.

ponownie podkreśla, że akredytowani asystenci parlamentarni towarzyszący posłom podczas sesji miesięcznych w Strasburgu powinni otrzymać polecenie wyjazdu służbowego i otrzymać zwrot kosztów zgodnie z obowiązującymi przepisami;

56.

ponownie domaga się, aby akredytowani asystenci parlamentarni otrzymywali taką samą dietę dzienną jak urzędnicy i inni pracownicy statutowi za podróże służbowe w celu uczestnictwa w sesjach miesięcznych w Strasburgu, biorąc pod uwagę, że pula środków na diety parlamentarne pozostaje niezmieniona; jest zdania, że obecna sytuacja, zaostrzona przez skumulowany wzrost cen w ciągu ostatnich kilku lat, stawia akredytowanych asystentów parlamentarnych w trudniejszej sytuacji finansowej, ponieważ muszą oni dojeżdżać do Strasburga, aby wykonywać swoją pracę dokładnie tak samo, jak urzędnicy Parlamentu i inni pracownicy statutowi; nie rozumie tego nierównego traktowania w odniesieniu do podróży służbowych do Strasburga, ponieważ wydatki ponoszone przez akredytowanych asystentów parlamentarnych w związku z podróżami poza trzema miejscami pracy Parlamentu są zwracane, mutatis mutandis, zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do podróży służbowych urzędników; podkreśla, że ujednolicenie diety dziennej z dietą personelu statutowego położyłoby również kres nieuzasadnionemu istnieniu trzech różnych kwot diet do wyboru; ponawia w związku z tym swój wniosek do Prezydium o zmianę decyzji z 2 października 2017 r. w celu wdrożenia takiego dostosowania;

57.

zauważa, że obowiązujące przepisy przyjęte przez Prezydium i Konferencję Przewodniczących obecnie zabraniają akredytowanym asystentom parlamentarnym towarzyszyć posłom w oficjalnych delegacjach Parlamentu i misjach komisji; zwraca uwagę, że wsparcie techniczne zapewniane przez akredytowanych asystentów parlamentarnych podczas misji ma kluczowe znaczenie dla uczestniczących w nich posłów; jest zaniepokojony, że taka sytuacja w praktyce prowadzi do tego, że posłowie finansują podróże akredytowanych asystentów parlamentarnych z dodatku z tytułu kosztów ogólnych, i zmusza asystentów do wykorzystywania urlopu wypoczynkowego; wzywa Prezydium i Konferencję Przewodniczących do zmiany obecnych przepisów, aby umożliwić akredytowanym asystentom parlamentarnym – pod pewnymi warunkami, które należy jeszcze określić, i mając na uwadze ograniczenia logistyczne misji – towarzyszenie posłom w oficjalnych delegacjach i misjach Parlamentu, co zostało powtórzone w kilku rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium;

58.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ostatni przegląd przepisów Prezydium dotyczących grup odwiedzających umożliwił posłom wyznaczenie specjalistów, którzy ponoszą odpowiedzialność finansową, co spowodowało spadek o 28 % liczby akredytowanych asystentów parlamentarnych pełniących rolę szefów grup odwiedzających; nalega zatem na Prezydium, aby akredytowani asystenci parlamentarni nie byli wyznaczani na szefów grup, ponieważ ten poziom odpowiedzialności finansowej może zagrozić odpowiednim procedurom audytu, lub alternatywnie wzywa do rozdzielenia ról szefa grupy i osoby ponoszącej odpowiedzialność finansową, pozostawiając odpowiedzialność finansową jedynie członkowi sponsorowanej grupy lub specjalistom takim jak upoważnieni płatnicy lub biura podróży;

59.

przypomina, że posłowie mogą oferować staż obywatelom państw trzecich, pod warunkiem że dopilnują, aby stażyści spełniali wymogi wizowe kraju, w którym zostali wyznaczeni; zauważa, że pracownicy z państw trzecich przybywający do Belgii, aby odbyć w Brukseli staż trwający dłużej niż 90 dni, muszą złożyć wniosek o uprzednie zezwolenie właściwych regionalnych organów służb publicznych, tj. Bruxelles Economie et Emploi; wyraża zaniepokojenie, że właściwe służby Parlamentu uzgodniły z tym ostatnim, że właściwe biuro posła przedstawia dokumentację kandydata, co w praktyce oznacza, że akredytowany asystent parlamentarny z biura poselskiego jest zobowiązany do przekazania własnych danych osobowych władzom publicznym, aby działać jako punkt kontaktowy dla władz publicznych w związku z wnioskiem wizowym stażysty z państwa trzeciego; przypomina, że Parlament nie może stawiać akredytowanych asystentów parlamentarnych w sytuacji, która mogłaby naruszać ich prawa jako personelu statutowego i wzywa administrację Parlamentu do znalezienia innego rozwiązania, które nie będzie zagrażać prywatności i bezpieczeństwu prawnemu akredytowanych asystentów parlamentarnych ani stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa Parlamentu;

60.

wzywa administrację Parlamentu do zaplanowania kursów szkoleniowych dla akredytowanych asystentów parlamentarnych przy uwzględnieniu ich obciążenia pracą, które jest bezpośrednio związane z kalendarzem parlamentarnym i ogólną obecnością posłów w Parlamencie, w celu pogodzenia wykonywania ich obowiązków ze szkoleniem zawodowym, do którego są uprawnieni zgodnie z art. 11 przepisów wykonawczych do tytułu VII warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej;

Stażyści

61.

odnotowuje, że program rekrutacji i rozwoju im. Schumana został uruchomiony po raz pierwszy przez administrację Parlamentu w okresie realizacji staży rozpoczynającym się w marcu 2021 r.; ubolewa, że administracja Parlamentu nie skonsultowała się z Komitetem Pracowniczym w sprawie tej inicjatywy na wczesnym etapie, i odnotowuje negatywną opinię wyrażoną w rezolucji z 18 października 2021 r., w której poddaje się w wątpliwość obiektywność i sprawiedliwy charakter tego programu; jest świadomy trudności, jakie napotyka administracja Parlamentu przy zatrudnianiu i zatrzymywaniu talentów – w szczególności młodych specjalistów – w instytucji; nalega, aby rekrutacja opierała się na podstawowych zasadach przejrzystości, obiektywizmu i uczciwości unijnej służby publicznej; podkreśla, że procedury rekrutacji muszą być oparte na kryteriach merytorycznych, konkurencyjne, sprawiedliwe i przejrzyste, i wzywa sekretarza generalnego do zaangażowania zarówno Komitetu Pracowniczego, jak i Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych w przegląd tego programu, aby znaleźć porozumienie w odniesieniu do modelu, który należy stosować w przyszłości;

62.

zauważa, że zniżka dla stażystów w stołówkach Parlamentu, wynosząca 1 EUR, opiera się na wcześniejszych zniżkach wynikających z podpisanych umów i ówczesnych cen; uważa, że zniżka ta jest obecnie jedynie symboliczna i niewystarczająca, w związku z czym wzywa administrację Parlamentu do rozważenia, czy można by wprowadzić automatyczną aktualizację na podstawie wahań cen żywności;

Przejrzystość i aspekty etyczne

63.

podkreśla, że przejrzystość, odpowiedzialność i uczciwość to podstawowe zasady etyczne obowiązujące w instytucjach Unii, w szczególności w Parlamencie jako domu europejskiej demokracji; przypomina, że słabe zasady etyki i brak ich egzekwowania mogą zagrozić integralności instytucji oraz że należy zapobiegać nieetycznym zachowaniom, ścigać je i potępiać, ponieważ poważnie szkodzą one wiarygodności i legitymacji Parlamentu i Unii jako całości oraz stanowią poważne zagrożenie dla demokracji i zaufania publicznego; przypomina rezolucję Parlamentu z 15 grudnia 2022 r. w sprawie podejrzeń o korupcję ze strony Kataru oraz szerszej potrzeby przejrzystości i odpowiedzialności w instytucjach unijnych; przypomina zarówno wnioski i zalecenia Trybunału Obrachunkowego zawarte w sprawozdaniu specjalnym 13/2019 w sprawie ram etycznych instytucji Unii, jak i rezolucję Parlamentu z 16 września 2021 r. w sprawie wzmocnienia przejrzystości i uczciwości w instytucjach UE, w której to rezolucji wezwano do ustanowienia niezależnego i międzyinstytucjonalnego organu ds. etyki pełniącego rolę zapobiegawczą, a także rolę czuwania nad przestrzeganiem zasad i rolę doradczą; wzywa Komisję do sfinalizowania i przedłożenia wniosku ustanawiającego ten organ; przypomina o konieczności utworzenia do końca obecnej kadencji takiego unijnego organu ds. etyki;

64.

podkreśla potrzebę wzmocnienia zaufania do unijnego procesu decyzyjnego poprzez poprawę przejrzystości, etyki i dobrego postępowania w Parlamencie; apeluje o gruntowny przegląd ram etycznych Parlamentu poprzez uwzględnienie wyciągniętych wniosków, zapewnienie pełnego wdrożenia i wzmocnienie obecnych zasad kontroli, aby zapewnić silniejsze środki odstraszające w celu skutecznego przeciwdziałania obecnym i przyszłym zagrożeniom i ingerencjom, niezależnie od tego, czy dotyczą one posłów czy pracowników; podkreśla, że nielegalna działalność finansowana z płatnego lobbingu stanowi poważny atak na demokrację i musi się spotkać z zerową tolerancją i wzmożoną czujnością; wzywa w szczególności do przeglądu Regulaminu i kodeksu postępowania posłów, a także do pilnej modernizacji i reformy obecnego komitetu doradczego Parlamentu Europejskiego ds. postępowania posłów z udziałem niezależnych ekspertów, wybranych na podstawie ich kompetencji, doświadczenia, niezależności i cech zawodowych, w celu zwiększenia jej widoczności i znaczenia, skonsolidowania jego roli i wzmocnienia jego uprawnień, aby zagwarantować, że posłowie działają bez ulegania jakiemukolwiek niepożądanemu wpływowi przedstawicieli grup interesu, poprzez ścisłe uregulowanie płatnych działań w trakcie kadencji, prezentów lub zaproszeń na wyjazdy, oczekiwań dotyczących przyszłego zatrudnienia oraz niewłaściwego wykorzystywania informacji lub kontaktów; zaleca szkolenie z zakresu przeciwdziałania korupcji i przejrzystości dla posłów, akredytowanych asystentów parlamentarnych i pracowników;

65.

w związku z tym podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej rygorystycznych przepisów, zwiększenia przejrzystości i monitorowania dochodów ubocznych posłów w celu uniknięcia konfliktu interesów; wnosi o zmianę kodeksu postępowania w celu uwzględnienia tej szczególnej troski;

66.

podkreśla niedawne przypadki naruszenia zasad przejrzystości i korupcji w związku z organizacjami pozarządowymi Fight Impunity i No Peace Without Justice oraz wyraża ubolewanie, że Biuro Analiz Parlamentu Europejskiego (EPRS) zorganizowało w czerwcu 2022 r. dwudniową konferencję wspólnie z tymi organizacjami, mimo że nie były one zarejestrowane w rejestrze służącym przejrzystości;

67.

przypomina, że zgodnie z przyjętymi przez Prezydium przepisami Parlamentu dotyczącymi wysłuchań publicznych (3) przedstawiciele grup interesu mogą być zapraszani jako mówcy na wydarzenia w Parlamencie, w tym na posiedzenia komisji, tylko wtedy, gdy są wpisani do rejestru służącego przejrzystości, oraz że sekretariat komisji lub organ zarządzający Parlamentu organizujący wysłuchanie jest odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania tego obowiązku; wzywa do obowiązkowych kontroli przejrzystości przez administrację i odpowiednich kontroli przez sekretariaty komisji;

68.

wzywa administrację do wprowadzenia środków mających na celu zaostrzenie wewnętrznych przepisów i instrumentów zapobiegania konfliktom interesów, takich jak system wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) i forum ds. przetargów (PPF), w szczególności w odniesieniu do wydarzeń i badań zlecanych przez organy Parlamentu, oraz do wprowadzenia obowiązku rejestracji w rejestrze służącym przejrzystości dla podmiotów zewnętrznych uczestniczących w jakiejkolwiek formie;

69.

podkreśla, że należy dokonać przeglądu zasad dostępu zainteresowanych stron do pomieszczeń Parlamentu; zaleca wykorzystywanie rozwiązań cyfrowych służących umieszczaniu i śledzeniu numeru identyfikacyjnego zainteresowanych stron w rejestrze służącym przejrzystości we wszystkich działaniach Parlamentu z udziałem podmiotów zewnętrznych, takich jak żądanie numeru rejestracyjnego w celu akredytacji odwiedzających i organizacji wydarzeń;

70.

zauważa, że jakość wpisów do rejestru służącego przejrzystości poprawiła się w ostatnich latach i wyraża uznanie dla roli wspólnego sekretariatu w tej poprawie, pomimo ograniczonych zasobów; ubolewa jednak, że ogólna jakość wpisów pozostaje niezadowalająca; wzywa do zapewnienia wszelkich niezbędnych środków w celu zagwarantowania skutecznego egzekwowania przepisów wewnętrznych związanych z rejestrem służącym przejrzystości, w tym, w razie potrzeby, nakładania odpowiednich sankcji; wzywa do wzmocnienia rejestru służącego przejrzystości, który powinien być autentycznie obowiązkowy, oraz do rozszerzenia zakresu rejestru służącego przejrzystości o przedstawicieli państw trzecich;

71.

przypomina, jak ważne jest zapewnienie i promowanie przejrzystej i etycznej reprezentacji interesów na szczeblu unijnym oraz że rejestr służący przejrzystości utworzono, aby zapewnić otwartość i przejrzystość instytucji unijnych w ich dialogu z przedstawicielami grup interesu i społeczeństwem obywatelskim; przypomina o obowiązku przejrzystości wynikającym z art. 11 Regulaminu i wzywa Parlament do aktywnego zachęcania posłów i pracowników, aby nie organizowali żadnych spotkań ani nie uczestniczyli w działalności lobbingowej z organizacjami, które nie są wpisane do rejestru służącego przejrzystości; przypomina, że informacje i zawiadomienia przypominające o obowiązku publikowania informacji o spotkaniach z przedstawicielami grup interesu należy wysyłać do wszystkich posłów w regularnych odstępach czasu; wzywa Komisję Spraw Konstytucyjnych Parlamentu Europejskiego do zmiany Regulaminu w celu rozszerzenia obowiązku publikowania informacji o spotkaniach z przedstawicielami grup interesu na wszystkich posłów pracujących nad sprawozdaniami, opiniami lub rezolucjami; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że infrastruktura Parlamentu umożliwiająca posłom publikację zaplanowanych spotkań z przedstawicielami grup interesu została zaktualizowana i jest obecnie powiązana zarówno z rejestrem służącym przejrzystości, jak i z Obserwatorium Legislacyjnym; wzywa służby Parlamentu do rozszerzenia tej infrastruktury na stronie internetowej Parlamentu, aby umożliwić akredytowanym asystentom parlamentarnym i doradcom politycznym dobrowolne publikowanie informacji o ich spotkaniach z przedstawicielami grup interesu; wzywa służby parlamentarne do stworzenia przyjaznego dla użytkownika repozytorium internetowego w celu publikowania informacji o spotkaniach lobbingowych w formacie otwartych danych;

72.

wzywa administrację do uwzględnienia żądań Komisji Kontroli Budżetowej dotyczących przejrzystości i etyki zgodnie z planem działania „Poprawa uczciwości, niezależności i rozliczalności – pierwsze kroki”, zatwierdzonym przez Prezydium 8 lutego 2023 r., oraz z odpowiednimi rezolucjami Parlamentu; wzywa administrację Parlamentu do uwzględnienia również uwag Rzecznika Praw Obywatelskich i jego przyszłych zaleceń w sprawie SI/1/2023/MIK dotyczącej procesu reform w celu dalszej poprawy ram etyki i przejrzystości Parlamentu; wzywa Parlament do szybkiego wdrożenia wszystkich wniosków zawartych w rezolucjach Parlamentu, w tym do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej i monitoringu, a także do dostosowania przepisów wewnętrznych dotyczących informowania o nieprawidłowościach do standardów określonych w dyrektywie UE;

73.

przypomina w szczególności o potrzebie niezwłocznego wdrożenia wszystkich 15 środków mających na celu ograniczenie korupcji i zwiększenie uczciwości, odpowiedzialności i przejrzystości, przyjętych w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 15 grudnia 2022 r. w sprawie podejrzeń o korupcję ze strony Kataru i szerszej potrzeby przejrzystości i odpowiedzialności w instytucjach europejskich, a także o wyraźnych wnioskach zawartych w rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 16 lutego 2023 r. w sprawie działań następczych w związku ze środkami, o które zwrócił się Parlament w celu wzmocnienia integralności instytucji europejskich;

74.

stwierdza, że obecne wytyczne dotyczące porozumienia międzyinstytucjonalnego z 2021 r. w sprawie rejestracji zainteresowanych stron są niewystarczające; podkreśla potrzebę dokładnej kontroli wstępnej w ramach rejestracji w rejestrze służącym przejrzystości w celu ujawnienia wszystkich źródeł finansowania; zwraca uwagę, że finansowanie z funduszy Unii musi być możliwe do prześledzenia od bezpośredniego odbiorcy do beneficjenta końcowego, gdy środki są przekazywane między ogniwami łańcucha; wzywa do zmiany wytycznych dotyczących rejestracji w rejestrze służącym przejrzystości w celu ujawnienia wszystkich wpływających i wypływających środków, w tym przekazywania środków przez jedną organizację pozarządową i zainteresowaną stronę innej organizacji i zainteresowanej stronie;

75.

zauważa, że w niektórych przypadkach praca organizacji pozarządowych i zainteresowanych stron była wykorzystywana do finansowania nielegalnej działalności i wpływania na podejmowanie decyzji przez Parlament w imieniu osób trzecich; zwraca uwagę, że takie przypadki wykryto dzięki wprowadzonym środkom kontroli i bezpieczeństwa, chociaż istnieją znaczne możliwości poprawy;

76.

ponownie podkreśla, że dostęp przedstawicieli grup interesu do instytucji unijnych i ich programów finansowania musi być wcześniej weryfikowany i sprawdzony pod kątem ewentualnego włączenia do systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES);

77.

wzywa do wprowadzenia zakazu tworzenia grup przyjaźni z państwami trzecimi, jeżeli istnieje już oficjalna delegacja Parlamentu; przypomina, że należy przestrzegać art. 35 Regulaminu, aby uniknąć jakichkolwiek pomyłek z oficjalną działalnością Parlamentu prowadzoną z państwami trzecimi; zaleca, aby w indywidualnych przypadkach Parlament zezwalał na grupy przyjaźni prowadzące działania związane z niektórymi podregionami lub niektórymi prześladowanymi mniejszościami lokalnymi, dla których nie istnieje oficjalna delegacja;

78.

zauważa, że komitet doradczy ds. postępowania posłów zbadał dwa przypadki domniemanych naruszeń kodeksu postępowania w 2021 r., a w jednym z nich przewodniczący postanowił nałożyć karę w postaci nagany na odnośnych posłów w lipcu 2021 r.; zauważa, że administracja Parlamentu zweryfikowała jeden przypadek możliwego konfliktu interesów na podstawie przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w związku z rekrutacją członka rodziny, zidentyfikowany w 2021 r., co z kolei ostatecznie doprowadziło do wszczęcia w 2022 r. procedury odzyskania niewłaściwie wykorzystanych wydatków związanych z pomocą parlamentarną dla posłów;

79.

wskazuje, że mimo iż w ciągu ostatnich jedenastu lat odnotowano co najmniej 25 przypadków naruszenia kodeksu postępowania przez posłów, przewodniczący Parlamentu ani razu nie nałożyli na posłów sankcji finansowych; wzywa przewodniczącą do rozważenia możliwości nałożenia sankcji finansowych w przypadku udowodnienia posłom naruszeń kodeksu postępowania, aby zapewnić, że sankcje będą miały rzeczywisty efekt odstraszający;

80.

zauważa, że w 2021 r. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zbadał 18 spraw, a Prokuratura Europejska (EPPO) zbadała 3 sprawy z udziałem Parlamentu dotyczące kwestii związanych z uprawnieniami finansowymi i socjalnymi posłów oraz finansowaniem struktur politycznych; zauważa, że spośród 18 dochodzeń OLAF-u 4 zakończyły się wydaniem sprawozdania z zaleceniami finansowymi, 1 dochodzenie – wydaniem sprawozdania końcowego z zaleceniami dyscyplinarnymi, 5 dochodzeń – wydaniem decyzji o umorzeniu sprawy, natomiast 8 dochodzeń jest nadal prowadzonych w 2022 r.; zauważa również, że OLAF zbadał 5 spraw obejmujących pracowników Parlamentu; 2 sprawy zamknięto w 2021 r. bez zalecenia, a 3 nie zakończono; zauważa, że żadne z dochodzeń EPPO nie zostało zakończone w 2021 r.; zwraca się do administracji o sprawdzenie, czy w pełni wdrożono zalecenia OLAF-u i czy odzyskano zagrożone kwoty (zwłaszcza wypłaconą nieprawidłowo kwotę 1 837 000 EUR), a także o przedstawienie streszczenia typologii zbadanych spraw, bez ujawniania danych wrażliwych, aby móc wyciągnąć wnioski i wprowadzić ulepszenia;

81.

odnotowuje, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) nie ma obecnie w żadnym wypadku dostępu do biur, komputerów i kont poczty elektronicznej posłów, nawet w przypadku badania spraw związanych z posłami na podstawie uzasadnionych podejrzeń; podkreśla, że potrzebna jest odpowiednia procedura przyznawania dostępu OLAF-owi w przypadku uzasadnionych podejrzeń wobec poszczególnych posłów; wzywa Prezydium do ustanowienia takiej procedury oraz do uznania i zapewnienia kompetencji OLAF-u w zakresie badania ewentualnych naruszeń kodeksu postępowania przez posłów;

82.

przypomina, że art. 4 kodeksu postępowania stanowi, iż oświadczenia majątkowe posłów są przedstawiane szczegółowo, tak aby można było wykryć ewentualny konflikt interesów z działalnością parlamentarną; ubolewa jednak, że wiele oświadczeń zawiera jedynie niejasne lub ogólne opisy stanowisk pracy, i w związku z tym ponawia swój apel do Prezydium o dokonanie przeglądu formatu oświadczeń w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji; zwraca się do przewodniczącej o zobowiązanie służb do systematycznego przeprowadzania szczegółowych kontroli oświadczeń;

83.

zauważa, że spośród 459 posłów ósmej kadencji, którzy nie zostali ponownie wybrani w 2019 r., do Parlamentu wpłynęło tylko jedno powiadomienie o zatrudnieniu po zakończeniu mandatu; zauważa, że w 2021 r. na 203 urzędników, którzy zakończyli służbę, 54 wystąpiło o zgodę na działalność po zakończeniu służby; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Prezydium (4) o ustanowieniu bardziej restrykcyjnych przepisów regulujących kwestię zjawiska „drzwi obrotowych” dla byłych posłów i urzędników poprzez wprowadzenie okresu karencji dla byłych posłów, którzy nie będą angażować się w lobbing ani działalność reprezentacyjną w Parlamencie Europejskim w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia mandatu; z zadowoleniem przyjmuje również decyzję o sprecyzowaniu przepisów dotyczących dostępu do budynków Parlamentu, o zastąpieniu stałych przepustek byłych posłów przepustkami dziennymi oraz o dopilnowaniu, aby byli posłowie i pracownicy Parlamentu, którzy angażują się w działalność lobbingową, byli identyfikowani za pomocą specjalnego identyfikatora; wzywa Parlament do dopilnowania, by te nowe przepisy były skuteczne, a także ściśle monitorowane i egzekwowane; uważa, że byłym posłom nie należy wypłacać dodatku z tytułu kosztów ogólnych, i w związku z tym wzywa do skreślenia art. 42 ust. 4 przepisów wykonawczych do statutu posła;

84.

uważa, że głosowanie imienne jest kluczowym instrumentem przejrzystości i odpowiedzialności wobec obywateli Unii; wzywa do wprowadzenia automatycznego głosowania imiennego w każdym głosowaniu końcowym, z wyjątkiem głosowania tajnego, oraz do zwiększenia liczby głosowań imiennych, o które może wnioskować grupa polityczna podczas jednej sesji miesięcznej, zgodnie z art. 190 ust. 2 Regulaminu, lub do wyłączenia z tego ograniczenia spraw legislacyjnych;

85.

odnotowuje realizowany projekt udostępnienia protokołów głosowań plenarnych na specjalnej stronie internetowej, gdzie użytkownicy będą mieli dostęp do przejrzystych i przyjaznych dla czytelnika dokumentów, i uważa, że Parlament powinien podjąć dalsze działania i stworzyć spójną stronę internetową łączącą wiele powiązanych ze sobą stron internetowych dotyczących prac ustawodawczych, tj. Obserwatorium Legislacyjne, profile posłów, stronę internetową poświęconą posiedzeniom plenarnym itp., aby zwiększyć przejrzystość i kontrolę publiczną; wzywa służby Parlamentu do udostępnienia również wszystkich poprawek i protokołów głosowań imiennych na szczeblu komisji oraz do uwzględnienia ich w nowym układzie;

86.

zauważa, że Rzecznik Praw Obywatelskich prowadziła w 2021 r. 16 spraw dotyczących Parlamentu, przy czym w 2 z nich zostały sporządzone zalecenia zrealizowane odpowiednio przez Urząd, do którego zwrócono się o zwiększenie przejrzystości na jego stronie internetowej, oraz przez administrację Parlamentu, do której wnioskowano o lepsze informowanie osób ubiegających się o staże o możliwości ubiegania się o specjalną pomoc;

87.

apeluje do Prezydium, aby dokonało przeglądu kodeksu postępowania, wprowadzając ograniczenie zatrudniania przez posłów członków nie tylko najbliższej, ale także dalszej rodziny;

Molestowanie i nękanie oraz informowanie o nieprawidłowościach

88.

odnotowuje, że w 2021 r. wszczęto przeciwko posłom sześć spraw dotyczących molestowania i nękania, a od 2020 r. prowadzono cztery sprawy; zauważa, że w czterech sprawach zamkniętych w 2021 r. nie stwierdzono molestowania ani nękania; odnotowuje, że w 2021 r. członek personelu złożył jedną nową skargę dotyczącą molestowania i nękania, i zauważa, że jedna sprawa była w toku, a trzy zostały zamknięte; ubolewa, że dochodzenie w niektórych przypadkach molestowania i nękania ciągnęło się ponad rok, wyrządzając niepotrzebną krzywdę posłom, pracownikom i asystentom; przypomina administracji Parlamentu, że ma ona prawny obowiązek zbadania przedstawionych jej spraw z należytą dokładnością, szybkością i dyskrecją; wzywa Prezydium do wyznaczenia terminów rozpatrywania skarg dotyczących molestowania i nękania;

89.

podkreśla, że Kodeks właściwego zachowania posłów do Parlamentu Europejskiego stanowi, że podczas wykonywania swoich obowiązków posłowie zachowują się wobec wszystkich osób pracujących w Parlamencie Europejskim z godnością, uprzejmością i szacunkiem oraz bez uprzedzeń i dyskryminacji; z zadowoleniem przyjmuje politykę zerowej tolerancji Parlamentu wobec molestowania i nękania oraz przeprowadzone kampanie uświadamiające; jest jednak zaniepokojony, że do 28 października 2022 r. jedynie 245 zasiadających w Parlamencie posłów (36,3 %) ukończyło szkolenie dotyczące szacunku i godności w miejscu pracy; przypomina, że Parlament kilkakrotnie zwracał się o wdrożenie obowiązkowych kursów szkoleniowych w zakresie przeciwdziałania molestowaniu i nękaniu dla wszystkich posłów, a także proponuje rozszerzenie ich na pracowników, w tym osoby pełniące funkcje kierownicze w poszczególnych dyrekcjach generalnych i grupach politycznych; z zadowoleniem przyjmuje debatę orientacyjną na temat polityki przeciwdziałania molestowaniu i nękaniu przeprowadzoną na posiedzeniu Prezydium 21 listopada 2022 r. i zwraca się do Prezydium o wyrażenie ostatecznego stanowiska w tej sprawie; podkreśla znaczenie wczesnej interwencji oraz szkoleń i działań uświadamiających, a także odnotowuje podjętą przez administrację inicjatywę powołania wewnętrznych mediatorów jako krok w kierunku rozwiązania konfliktów na wczesnym etapie, co powinno obejmować również przekazywanie informacji obu stronom o ich prawach;

90.

zauważa, że komitet doradczy ds. molestowania i nękania i zapobiegania im w miejscu pracy składa się z trzech członków wyznaczonych przez organ powołujący (w tym przewodniczącego), dwóch członków Komitetu Pracowniczego i jednego doradcy eksperckiego ze Służby Medycznej; zauważa, że komitet doradczy rozpatrujący skargi dotyczące nękania psychicznego lub molestowania seksualnego z udziałem posłów składa się z trzech kwestorów (w tym przewodniczącego), przewodniczącego pierwszego komitetu, dwóch członków Komitetu Akredytowanych Asystentów Parlamentarnych, jednego członka Komitetu Pracowniczego (wyłącznie w sprawach dotyczących członków personelu) oraz dwóch doradców eksperckich, mianowicie odpowiednio z Wydziału Prawnego i ze Służby Medycznej; jest zaniepokojony brakiem niezależnych ekspertów ds. molestowania i nękania w obu komitetach, a także brakiem przedstawiciela Służby Prawnej w pierwszym przypadku; przypomina, że decydujący głos ma przewodniczący tego ostatniego komitetu, i wyraża zaniepokojenie tym, że fakt bycia posłem może prowadzić do konfliktu interesów; wzywa Prezydium do dokonania przeglądu składu obu komitetów doradczych w celu uwzględnienia w nich odpowiedniej niezależnej wiedzy fachowej i unikania konfliktów interesów, a także do ustanowienia obowiązkowych szkoleń dla wszystkich ich członków w zakresie zapobiegania molestowaniu i nękaniu oraz równych szans; zaleca przeprowadzenie pełnego przeglądu funkcjonowania komitetów doradczych z pomocą specjalistów z dziedziny zapobiegania molestowaniu i nękaniu, wybranych ze względu na ich kompetencje, doświadczenie, niezależność i kwalifikacje zawodowe, tak aby Parlament został wyposażony w jasny, skuteczny i solidny regulamin, a jednocześnie zapewniał odpowiedni czas reakcji i niezbędne zabezpieczenia proceduralne, informacje, doradztwo i środki ochrony dla wszystkich stron, w zależności od potrzeb;

91.

zauważa, że w 2021 r. miał miejsce jeden przypadek sygnalizowania o nieprawidłowościach oraz że sygnalista skontaktował się z OLAF-em przed zwróceniem się do punktu kontaktowego; wzywa sekretarza generalnego do wyjaśnienia sprzecznych danych dotyczących liczby przypadków zgłaszania nieprawidłowości odpowiednio w latach 2021 i 2022; przypomina administracji o spoczywającym na niej obowiązku natychmiastowego zgłaszania OLAF-owi domniemanych przypadków nadużyć finansowych; zauważa, że administracja Parlamentu otrzymała szereg anonimowych zarzutów dotyczących nadużyć finansowych i niewłaściwego postępowania, które zostały zbadane albo wewnętrznie, albo przez OLAF, i wzywa administrację Parlamentu do podsumowania charakteru ostatecznie wszczętych spraw i środków podjętych przez administrację;

92.

przypomina, że Parlament posiada punkt kontaktowy dla sygnalistów w gabinecie sekretarza generalnego; można do niego zgłaszać nieprawidłowości i udziela on porad oraz ułatwia stosowanie art. 22c regulaminu pracowniczego i odpowiednich przepisów wykonawczych; wzywa administrację do pilnego rozpoczęcia kampanii informacyjnej o istnieniu tego punktu kontaktowego; wzywa Prezydium, aby wymagało odpowiedniego sprawdzenia przeszłości i szkoleń dla pracowników punktów kontaktowych dla sygnalistów;

93.

ponownie podkreśla, że w przypadku zgłaszania oszustw i zwracania się o ochronę zapewnianą sygnalistom akredytowani asystenci parlamentarni znajdują się w szczególnie trudnej sytuacji ze względu na ich specyficzną sytuację w zakresie zatrudnienia; w związku z tym wzywa sekretarza generalnego do pełnego dostosowania wewnętrznych przepisów dotyczących informowania o nieprawidłowościach przyjętych 4 grudnia 2015 r. i zawartych w regulaminie pracowniczym do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 (5), a także do zapewnienia sygnalistom będącym akredytowanymi asystentami parlamentarnymi i pracownikami wzmocnionej ochrony, również przez utworzenie bezpiecznych kanałów zgłaszania, w takim samym zakresie jak w przypadku ofiar molestowania i nękania, w szczególności w odniesieniu do środków tymczasowych na czas dochodzenia administracyjnego oraz innych odpowiednich środków ochrony i pomocy w podjęciu kroków prawnych w związku z poniesionymi szkodami; zwraca się do Parlamentu, by w miarę możliwości podnosił świadomość pracowników Parlamentu w kwestii ochrony przysługującej sygnalistom; wzywa ponadto do przeprowadzenia obowiązkowego szkolenia w zakresie sygnalizowania nieprawidłowości dla posłów do PE oraz dla wszystkich przełożonych, zarówno w administracji, jak i w grupach politycznych, którzy mogliby otrzymywać potencjalne zgłoszenia dotyczące sygnalizowania nieprawidłowości (6);

Komunikacja i współpraca międzyinstytucjonalna

Komunikacja

94.

podkreśla znaczenie swojej strategii komunikacyjnej polegającej na angażowaniu obywateli Unii za pośrednictwem różnorodnych wielokanałowych serii projektów i działań pomimo wyzwań napotkanych w 2021 r.; odnotowuje średni wzrost wskaźnika zaangażowania w mediach społecznościowych Parlamentu o 69 % w latach 2020–2021 oraz średni wzrost liczby obserwujących o 11 % w 2021 r.; zauważa, że w następstwie decyzji przewodniczącego z czerwca 2021 r. obiekty dla zwiedzających zostały częściowo ponownie otwarte i do końca roku mogły przyjąć łącznie 337 984 zwiedzających, a zobowiązania budżetowe na 2021 r. wynoszą 15 982 020 EUR; odnotowuje, że w 2021 r. kontynuowano zgodnie z planem prace nad Centrum dla zwiedzających w budynku Zweig, które zostało otwarte w listopadzie 2022 r., i w związku z tym prosi o zwrócenie uwagi na czas, jaki grupy zwiedzających poświęcają na przejście z budynku Zweig do budynku Spaak, w tym na kontrole bezpieczeństwa i identyfikację, co może zmniejszyć liczbę grup, które mogą być dziennie przyjmowane; zauważa, że Dom Historii Europejskiej, Parlamentarium i Europa Experience pozostawały zamknięte lub działały w ograniczonym zakresie przez część 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Europejskie Spotkanie Młodzieży mogło wreszcie odbyć się w 2021 r. w formacie hybrydowym i że było sukcesem, przyciągając 10 000 młodych ludzi, chociaż ubolewa nad pewnym brakiem przygotowania do kontroli bezpieczeństwa, co opóźniło dostęp do budynków Parlamentu; odnotowuje pierwszą edycję LUX – Europejskiej Nagrody Publiczności, w której wzięło udział 6 000 głosujących, oraz Nagrodę Dziennikarską im. Daphne Caruany Galizii, do której nadesłano ponad 200 zgłoszeń z całej Unii;

95.

zauważa, że w 2021 r. cztery biura kontaktowe Parlamentu Europejskiego (EPLO) w Madrycie, Rzymie, Bratysławie i Zagrzebiu zostały wyposażone w infrastrukturę VoxBox w ramach projektu pilotażowego oraz że do końca czerwca 2022 r. planuje się zainstalowanie lekkiego i przyjaznego dla użytkownika sprzętu audiowizualnego w 14 EPLO (z 24 wybranych biur); przypomina, że Parlament zmodernizował również sprzęt audiowizualny w EPLO w kontekście prowadzenia zdalnych sesji plenarnych; oczekuje przeglądu strategii komunikacyjnej EPLO, tak aby dokonane inwestycje rzeczywiście pomogły w dotarciu do obywateli Unii, i wzywa EPLO do terminowego informowania posłów z ich okręgów wyborczych o kalendarzu działań w celu zapewnienia lepszej koordynacji i obecności posłów;

96.

podkreśla, że wydaje się, iż obciążenie pracą w EPLO gwałtownie wzrosło z powodu przyjęcia nowych stałych zadań, i wzywa Parlament do zapewnienia EPLO wystarczających zasobów ludzkich, technicznych i finansowych do wypełnienia ich misji;

97.

zauważa, że w maju 2018 r. Prezydium zatwierdziło modernizację dawnego punktu informacyjnego w Brukseli oraz że nowe centrum informacyjne ma na celu przyciągnięcie zainteresowanych stron ze społeczeństwa obywatelskiego, osób opiniotwórczych, partnerów i wyspecjalizowane grupy interesu; zauważa, że łączne koszty centrum informacyjnego wyniosły około 8 400 000 EUR, z czego około 6,6 mln EUR przeznaczono na prace remontowe, a 1,8 mln EUR na działania komunikacyjne, oraz że od czasu otwarcia w połowie lipca 2022 r. odwiedziło je 20 000 osób; ubolewa jednak, że posłowie nie są świadomi istnienia tych obiektów, i apeluje o skuteczniejszą kampanię informacyjną w celu nagłośnienia ich działalności i możliwości ich wykorzystania;

98.

z zadowoleniem przyjmuje ambitny program „Europe Experience”, którego celem jest przybliżenie Unii jej obywatelom; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ogólna liczba odwiedzających centra Europe Experience nieznacznie wzrosła ze 124 352 w 2020 r. do 135 835 w 2021 r., pomimo wyzwań wynikających z pandemii COVID-19; zauważa również, że ograniczenia związane z podróżą obowiązujące w 2020 i 2021 r. spowodowały opóźnienia w procedurach udzielania zamówień na budowę (mianowicie w Dublinie, Pradze, Madrycie, Bukareszcie, Lizbonie, Bratysławie, Rydze i Wilnie) bez negatywnego wpływu na płatności czynszu, ponieważ są one uruchamiane po wykonaniu prac wykończeniowych; zauważa, że w 2021 r. funkcjonowało sześć zdecentralizowanych obiektów dla zwiedzających (Berlin, Kopenhaga, Helsinki, Lublana, Tallin i Parlamentarium im. Simone Veil w Strasburgu), a także że Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji Parlamentu rozpoczęła realizację pięciu nowych dużych wystaw (Paryż, Rzym, Sztokholm, Praga i Warszawa) oraz zakończyła opracowywanie kolejnych trzech nowych projektów (Wiedeń, Dublin i Luksemburg), natomiast DG INLO prowadziła szereg studiów wykonalności w siedmiu innych stolicach; zauważa, że większość obiektów Europa Experience zostanie otwarta dla zwiedzających w 2024 r., ale rozumie zależność tego projektu od perspektyw szybko zmieniającego się rynku nieruchomości;

99.

zauważa, że koncerty muzyki klasycznej w porze lunchu w Ogrodzie Obywateli miały na celu wsparcie muzyków klasycznych podczas kryzysu związanego z COVID-19 oraz zademonstrowanie przez Parlament wartości europejskiego dziedzictwa muzycznego; zauważa, że w 2021 r. odbyło się 40 koncertów, w których uczestniczyło 4 106 widzów, a budżet wynosił 51 925 EUR; w pełni popiera tę inicjatywę podczas wyjątkowej pandemii COVID-19 w 2020 i 2021 r., ale kwestionuje wykorzystanie pieniędzy podatników przez Parlament do renowacji Ogrodu i Domu Obywateli, przestrzeni publicznej należącej do państwa belgijskiego;

Wielojęzyczność

100.

przypomina, że Unia, a zatem także Parlament, są prawnie zobowiązane do zapewniania dostępności informacji i komunikacji na mocy Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych; wzywa zatem administrację Parlamentu do opracowania konkretnych inicjatyw w celu zapewnienia szerszego i łatwiejszego dostępu do jego dokumentów i debat, ze szczególnym uwzględnieniem debaty o stanie Unii, a także debat plenarnych „To jest Europa”, przy wykorzystaniu przykładów takich jak tłumaczenie cotygodniowych odczytów kolegium komisarzy w międzynarodowym języku migowym; ponawia swój od dawna wysuwany wniosek do sekretarza generalnego o przeanalizowanie możliwości zapewnienia tłumaczenia na międzynarodowy język migowy podczas wszystkich debat plenarnych oraz o bezzwłoczne wdrożenie tego wniosku; uważa ponadto, że retransmisja sesji plenarnych w językach migowych używanych w poszczególnych państwach członkowskich zwiększyłaby udział osób z niepełnosprawnościami w procesie demokratycznym Unii; zauważa, że Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Pisemnych opracowuje narzędzie, które będzie w stanie automatycznie transkrybować i tłumaczyć wielojęzyczne debaty parlamentarne w czasie rzeczywistym, tak aby wszyscy obywatele mieli równy dostęp do informacji w swoim języku; zwraca się o aktualizację projektu oraz analizę jego realizacji i całkowitych kosztów;

Współpraca międzynarodowa

101.

zauważa, że obecność urzędników Parlamentu w delegaturach lub innych organach Unii ma na celu wzmocnienie stosunków międzyparlamentarnych z organizacjami międzynarodowymi; ponownie wyraża jednak obawy dotyczące decyzji Prezydium z 11 lutego 2019 r. w sprawie wsparcia parlamentarnego dla misji Unii Europejskiej przy ASEAN w Dżakarcie, delegatury Unii Europejskiej przy Unii Afrykańskiej w Addis Abebie oraz delegatury Unii Europejskiej przy Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku; zauważa, że w 2020 r. nie rozmieszczono żadnego personelu, natomiast w 2022 r. dwóch urzędników oddelegowano do Nowego Jorku, a jednego do Addis Abeby; przypomina administracji Parlamentu o jej zobowiązaniu do opracowania wymiernych wskaźników oceny ich rocznych wyników; zwraca uwagę, że administracja Parlamentu powołała jednostkę odpowiedzialną za stosunki z ASEAN i zaproponowała rozmieszczenie większości jej personelu w Dżakarcie, natomiast w przypadku pozostałych dwóch miejsc administracja po prostu wybrała pracowników wyższego szczebla; ponawia swój apel o przejrzyste procesy mianowania zaangażowanych pracowników oraz o informowanie parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej;

102.

jest zaniepokojony faktem, że w 2021 r. ośmiu posłów postanowiło z własnej inicjatywy obserwować wybory w państwach trzecich, do których Parlament postanowił nie wysyłać delegacji obserwatorów wyborów lub do których nie został zaproszony; zauważa, że we wszystkich ośmiu przypadkach posłowie naruszyli przepisy wykonawcze Zespołu ds. Wspierania Demokracji i Koordynacji Wyborów Parlamentu Europejskiego oraz że nie mogli zostać i nie zostali wybrani do udziału w oficjalnej delegacji obserwatorów wyborów do końca 2021 r.; domaga się, aby posłowie uczestniczący w nieoficjalnych misjach obserwacji wyborów byli objęci sankcjami na czas trwania mandatu;

Cyfryzacja i cyberbezpieczeństwo

103.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wykorzystywanie portalu podpisu cyfrowego (DiSP) umożliwia posłom cyfrowe podpisywanie dokumentów, co poprawia wydajność, identyfikowalność i przejrzystość procedur, i ubolewa, że w przeciwieństwie do DiSP ręczne podpisywanie poprawek plenarnych i wysyłanie ich w formie zeskanowanej jest nadal przestarzałą i uciążliwą procedurą; wzywa Prezydium do podjęcia niezbędnych kroków w celu wprowadzenia w przyszłości możliwości cyfrowego podpisywania poprawek plenarnych przez posłów; wzywa do rozszerzenia DiSP na wszystkie podpisywane dokumenty;

104.

odnotowuje decyzję z 10 maja 2021 r. o zawieszeniu HERMES, oprogramowania do zarządzania dokumentami i ich archiwizacji, ze względu na szereg niedociągnięć, głównie niemożność dostosowania go do organizacji pracy w Parlamencie oraz inne istotne problemy techniczne; zauważa, że koszty zewnętrzne części front-end i back-end systemu HERMES do tej pory wyniosły 7 500 000 EUR, a koszty wewnętrzne 1 700 000 EUR, co daje łączną kwotę, zgłoszoną jako aktywa w budowie, 9 200 000 EUR; zauważa, że część back-end systemu HERMES jest nadal używana jako system do zarządzania dokumentami i zapisami, a także w innych celach;

105.

zauważa, że w 2021 r. całkowity koszt rozwiązań technicznych umożliwiających zdalne głosowanie wyniósł 1 275 500 EUR, z uwzględnieniem rozszerzenia aplikacji plenarnych (120 000 EUR), opracowania aplikacji EPvote (233 500 EUR), wsparcia IT dla posłów (529 200 EUR), wdrożenia systemu eVoting (250 000 EUR) oraz usług ad hoc umożliwiających udział posłów z EPLO (142 800 EUR); przyjmuje do wiadomości znaczenie wszystkich systemów informatycznych, które zapewniają prawidłowe zdalne funkcjonowanie Parlamentu, zwraca jednak uwagę, że wszystkie wdrażane innowacje będą wymagały inwestycji w ich utrzymanie z myślą o przyszłych zastosowaniach;

106.

zauważa, że infrastruktura pulpitu wirtualnego Parlamentu (VDI) jest często niedostępna w godzinach porannego szczytu logowania; wzywa służby do zapewnienia wystarczającej pojemności infrastruktury VDI, aby można było szybko się zalogować nawet w godzinach szczytu;

107.

z zadowoleniem przyjmuje inwestycje Parlamentu we wzmacnianie cyberbezpieczeństwa, które obejmują utworzenie specjalnej dyrekcji w DG ITEC oraz znaczne zwiększenie powiązanych zasobów w celu wzmocnienia ochrony systemów informatycznych Parlamentu w obliczu rosnących zagrożeń i ataków za pomocą oprogramowania szantażującego; wzywa Parlament do kontynuowania wysiłków i zwiększenia inwestycji w cyberbezpieczeństwo; podkreśla potrzebę zadbania o rekrutację i zatrzymanie wysoko wykwalifikowanych pracowników w tym bardzo strategicznym sektorze; sugeruje oferowanie wszystkim pracownikom Parlamentu regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych z zakresu cyberbezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje rozszerzenie zakresu usług cyfrowych świadczonych za pośrednictwem e-Portalu prowadzące do wzrostu liczby transakcji o 67 %, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z 2020 r., oraz do osiągnięcia wskaźnika wykorzystania e-Portalu przez posłów w odniesieniu do wydatków na podróże i diety na poziomie 85 %; wyraża uznanie dla szczegółowych środków podjętych w celu ułatwienia procedur administracyjnych i zmniejszenia biurokracji w zakresie usług dla posłów, w tym dla szerszej cyfryzacji e-Portalu;

108.

zauważa, że w ramach reorganizacji DG SAFE przewidziano utworzenie nowej dyrekcji ds. technologii i informacji w dziedzinie bezpieczeństwa w celu zapewnienia ochrony wszystkich kategorii informacji, którymi zajmuje się Parlament; zauważa, że kiedy utworzono specjalny dział odpowiedzialny za inżynierię bezpieczeństwa, stanowisko kierownika działu nie pojawiło się jako takie w schemacie organizacyjnym Parlamentu; wzywa sekretarza generalnego do niezwłocznego zaradzenia tej sytuacji w celu zapewnienia nowej kluczowej dyrekcji środków niezbędnych do wypełniania jej obowiązków;

Polityka w zakresie nieruchomości, logistyka i bezpieczeństwo

Polityka w zakresie nieruchomości

109.

zauważa, że strategia Parlamentu w zakresie nieruchomości na okres po 2019 r. ma na celu zapewnienie ram dla przyszłych decyzji i przyczynienie się do konsolidacji portfela nieruchomości Parlamentu, a jednocześnie dostosowanie pomieszczeń do zmieniających się schematów posiedzeń, rozwijanie działań lokalnych i zbliżanie się do obywateli za pośrednictwem centrów Europa Experience, zwiększenie bezpieczeństwa budynków Parlamentu oraz stworzenie wzajemnych połączeń między centralnymi budynkami; zauważa, że administracja Parlamentu pracuje obecnie nad kompleksowym podejściem do określenia długoterminowej polityki Parlamentu w zakresie nieruchomości, uwzględniającej skutki kryzysu energetycznego, wzrastające ceny surowców, obowiązki środowiskowe i nowe metody pracy wprowadzone w Parlamencie; wzywa administrację Parlamentu do zastanowienia się nad potrzebą nabycia lub budowy nowych budynków w przyszłości; odnotowuje przyjęcie 8 marca 2021 r. zintegrowanej strategii zarządzania obiektami skupiającej się na zarządzaniu cyklem życia portfela budynków Parlamentu;

110.

wyraża obawy dotyczące problemów strukturalnych w budynku Trèves I; podkreśla pilną potrzebę dostosowania budynku do najnowszych norm energetycznych i środowiskowych; podkreśla potrzebę podjęcia pilnych działań w celu rozwiązania problemów dotyczących niestabilnego systemu ogrzewania, braku klimatyzacji i toalet dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej, słabej izolacji akustycznej, a także problemów z kanalizacją;

111.

odnotowuje zatwierdzony przez Prezydium 18 października 2021 r. zakup budynku Trèves II z zamiarem umożliwienia wzajemnego połączenia między głównymi budynkami Parlamentu w Brukseli, i zauważa, że będzie on do dyspozycji Parlamentu od 1 stycznia 2025 r.; ostrzega, że w świadectwie charakterystyki energetycznej określono wskaźnik rocznego zużycia energii pierwotnej odpowiadający klasie E, i zauważa, że ostatnia renowacja budynku miała miejsce w 2000 r.; wzywa Prezydium, aby zatwierdziło przeprowadzenie, przed oddaniem budynku do użytku Parlamentu, niezbędnych renowacji w celu poprawy charakterystyki energetycznej budynku zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi efektywności energetycznej;

112.

odnotowuje konkurs architektoniczny na projekt renowacji budynku im. Paula-Henriego Spaaka, w którym uczestnicy złożyli propozycje w styczniu 2021 r., jury przeanalizowało 15 zgłoszeń i w lutym 2021 r. wyłoniło pięciu laureatów, a Prezydium zatwierdziło tych pięciu laureatów zaproponowanych przez jury na posiedzeniu 6 lipca 2022 r.; uważa, że należy podjąć niezbędne kroki w celu przeprowadzenia renowacji budynku, z uwagi na jego pogarszający się stan, aby zapewnić bezpieczeństwo i dobrostan personelu, przy czym nie powinno to przynieść nieracjonalnych skutków budżetowych; w związku z tym wzywa do odpowiedniego informowania właściwych komisji Parlamentu i konsultowania się z nimi w sprawie kolejnych kroków w ramach planów renowacji, a także planów dotyczących zakupu nowych budynków;

113.

przyjmuje do wiadomości jednogłośną decyzję Prezydium z 23 października 2019 r. o zatwierdzeniu utworzenia IDEA Lab w celu testowania nowych, innowacyjnych rozwiązań w kontekście zarządzania biurami i obiektami; zauważa, że decyzja Prezydium nie była oparta na żadnym konkretnym kosztorysie, i z zadowoleniem przyjmuje zapowiedź nowego sekretarza generalnego dotyczącą tego, że do każdego wniosku dotyczącego decyzji załączane będzie zestawienie finansowe szacunkowych kosztów oraz że wydatki powinny być rozliczane w przejrzysty sposób; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie stałego laboratorium innowacji wraz z ustanowieniem odrębnej linii budżetowej, uważa jednak, że koszty muszą pozostać rozsądne i uzasadnione; zauważa, że prace budowlane potrzebne do wdrożenia innowacyjnej koncepcji architektonicznej, w tym wyposażenie techniczne i koszty instalacji, wiązały się z dodatkowym kosztem w wysokości 2 000 EUR/m2 w stosunku do standardowych prac renowacyjnych, co powinno być korzystne przy późniejszej renowacji w przypadku większej skali prac; zauważa, że do tej pory koszty prac budowlanych potrzebnych do realizacji koncepcji architektonicznej wyniosły 663 265 EUR, a sprzęt informatyczny kosztował 108 104 EUR;

114.

zwraca uwagę, że IDEA Lab ma być do dyspozycji posłów; zwraca się w związku z tym o informowanie posłów o innowacjach i sprawdzonych rozwiązaniach, które mają zostać wprowadzone w przyszłości, oraz o tych, które nie są dalej wdrażane, a także o powodach niekontynuowania tych innowacji i rozwiązań; kwestionuje uzasadnienie wyboru dostawców i niektórych innowacji technicznych do przetestowania i ubolewa, że niektóre innowacje byłyby zbyt drogie, aby można je było rozwijać na większą skalę, choć są interesujące; jest zdania, że jednym z priorytetów IDEA Lab powinno być innowacyjne rozwiązanie architektoniczne, aby lepiej wykorzystać przestrzeń zajmowaną przez nieużywane prysznice w biurach posłów; wzywa grupę roboczą Prezydium ds. budynków i administrację Parlamentu do zapewnienia większej przejrzystości w odniesieniu do budżetu IDEA Lab oraz do regularnego przedstawiania Komisji Kontroli Budżetowej wykazu innowacyjnych rozwiązań, ich kosztów i uzyskanych informacji zwrotnych, a także potencjalnych oszczędności, jeśli zostaną wdrożone;

115.

zauważa, że w 2021 r. łączna liczba zgłoszonych kradzieży w biurach posłów i biurach dla personelu wyniosła 83, co stanowi spadek o 58,2 % w porównaniu z 2020 r., a łączna wartość skradzionych przedmiotów wyniosła 190 791 EUR; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że odpowiedzialne służby Parlamentu zidentyfikowały sprawcę dwóch poważnych kradzieży, jednej dotyczącej 101 komputerów hybrydowych i 26 iPadów, a drugiej związanej z 15 komputerami hybrydowymi, oraz że sprawa jest prowadzona w trybie belgijskiego postępowania sądowego;

116.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że żłobek Wayenberg uzyskał certyfikat belgijskiego organu krajowego (ONE – Office de la Naissance et de l’Enfance) pod koniec 2021 r.; ubolewa z powodu problemów związanych z usługodawcą w 2021 r., w tym z zamknięciami poszczególnych sekcji i kolejnymi nagłymi zmianami w wewnętrznym protokole dotyczącym COVID-19, i z zadowoleniem przyjmuje pozytywną zmianę usługodawcy od 1 lutego 2022 r., a także przyjęcie środka monitorowania realizacji nowej umowy;

117.

zauważa, że w 2020 r. ukończono budowę wschodniego skrzydła budynku Adenauer w Luksemburgu, a w 2022 r. zakończono zakrojoną na szeroką skalę relokację biur z budynku im. Schumana; zauważa, że prace nad budową skrzydła zachodniego rozpoczęto w 2020 r. i że pomieszczenia biurowe prawie w całości przeznaczono dla pracowników Parlamentu; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że największa i najdroższa inwestycja Parlamentu w budynki w ostatnich latach stoi nieużywana z uwagi na bardzo niski wskaźnik wykorzystania budynków;

Stołówki

118.

z niepokojem odnotowuje decyzję sekretarza generalnego z 22 marca 2021 r. o likwidacji Komitetu Nadzoru ds. Stołówek, Kawiarni i Sklepu dla Personelu (CORECA) ze względu na to, że od października 2020 r. cała działalność w sektorze w obiektach Parlamentu prowadzona jest na podstawie umów koncesji, które funkcjonują bez bezpośredniego zaangażowania z budżetu Parlamentu; uważa jednak, że CORECA był użytecznym punktem kontaktowym między właściwymi służbami Parlamentu a Komitetem Pracowniczym w odniesieniu do oferty gastronomicznej i usług cateringowych oraz że przydatne byłoby na przykład zaangażowanie personelu i otrzymanie informacji zwrotnych na temat niedawno dostosowanej oferty gastronomicznej w kilku obiektach; w związku z tym wzywa sekretarza generalnego do przywrócenia CORECA lub zapewnienia podobnego punktu kontaktowego w celu zaangażowania przedstawicieli personelu;

119.

zauważa, że stołówka Parlamentu na kondygnacji -1 budynku Spinelli, oprócz pogorszenia jakości posiłków, jakie proponuje, jest często przepełniona w godzinach szczytu, co powoduje długie kolejki i długi czas oczekiwania; ubolewa również, że Astrid Lulling Lounge ograniczył swoją ofertę i proponuje tylko jedno gorące danie dziennie; wzywa Prezydium do zastanowienia się nad potrzebą bardziej zróżnicowanego wyboru żywności oraz nad możliwością nałożenia pewnych ograniczeń dostępu do stołówek w głównych budynkach Parlamentu;

120.

przypomina, że specyfikacje techniczne umów koncesji przewidują obowiązek oferowania alternatyw w przypadku zgłoszenia wcześniej nietolerancji pokarmowej; zwraca uwagę, że zdecydowana większość klientów całkowicie nie zdaje sobie sprawy, że takie warunki istnieją, a w każdym razie warunki te są wyraźnie niewystarczające w stosunku do usług świadczonych w Parlamencie; wzywa do poprawienia komunikacji i bezpośrednich informacji na temat alergenów w proponowanych posiłkach; ponawia swój wniosek, aby w stołówkach i kawiarniach Parlamentu codziennie dostępny był co najmniej jeden świeży posiłek bezglutenowy, a także alternatywy wyraźnie uwzględniające inne ograniczenia dietetyczne;

Bezpieczeństwo

121.

odnotowuje trwające przez cały 2021 r. przygotowania do internalizacji ogólnych usług ochrony w Luksemburgu wraz z organizacją i monitorowaniem wszystkich procedur rekrutacyjnych oraz szkoleniem wprowadzającym dla 115 pracowników; zauważa, że internalizacja weszła w życie 1 stycznia 2022 r.; wyraża zaniepokojenie, że oferta stanowisk w grupie funkcyjnej I i związane z tym wynagrodzenie utrudniają przyciąganie i rekrutację wyspecjalizowanego personelu w dziedzinie bezpieczeństwa ze wszystkich państw członkowskich; ponownie podkreśla, że jest szczególnie zaniepokojony sytuacją w Luksemburgu, gdzie wynagrodzenie to jest niższe od międzybranżowej płacy minimalnej, co zmusza Parlament do wypłacania dodatku wyrównawczego; powtarza w związku z tym, że Parlament powinien poinformować Komisję o pilnej potrzebie wprowadzenia współczynnika korygującego dla Luksemburga;

122.

zwraca uwagę na projekt zintegrowanego systemu kontroli fizycznego dostępu (iPACS), którego celem jest zapewnienie Parlamentowi solidnego, wydajnego i innowacyjnego systemu kontroli fizycznego dostępu; odnotowuje opóźnienia w realizacji projektu, które wystąpiły w 2020 r. w związku z możliwym wykluczeniem wybranego wykonawcy na podstawie art. 136 ust. 1 lit. c) rozporządzenia finansowego; z zadowoleniem odnotowuje współpracę między DG SAFE i DG INLO; umożliwiła ona wznowienie wszystkich prac technicznych w czerwcu 2021 r. oraz włączenie wszystkich budynków Parlamentu do systemu; z zadowoleniem przyjmuje dystrybucję wysoce bezpiecznych, niemożliwych do powielenia przepustek wszystkim posłom, akredytowanym asystentom parlamentarnym i dostawcom zewnętrznym;

123.

ubolewa, że system ewakuacji w budynkach Parlamentu opiera się w dużej mierze na wolontariuszach do spraw bezpieczeństwa, i podkreśla trudności z ich rekrutacją w budynkach, w których jest mniej personelu administracyjnego, oraz biorąc pod uwagę, że wolontariusze mogą również pracować w trybie telepracy; podkreśla, że ważne jest, aby nie polegać wyłącznie na wyszkolonych wolontariuszach zdolnych do kierowania i wspierania osób obecnych w budynku Parlamentu podczas symulacji ewakuacji i rzeczywistych sytuacji kryzysowych;

124.

apeluje do służb ochrony kontrolujących dostęp do budynków Parlamentu o znalezienie rozsądnego rozwiązania dla zewnętrznych fotografów, którzy codziennie pracują w pomieszczeniach Parlamentu i którzy muszą za każdym razem przenosić przez kontrolę bezpieczeństwa dużą ilość profesjonalnego sprzętu, na przykład poprzez umożliwienie im korzystania ze specjalnego dostępu dla prasy;

125.

zwraca uwagę, że w weekendy dostęp do budynków Parlamentu wymaga podpisywania obecności w papierowym rejestrze, i ze względu na wcześniejsze problemy z tą metodą zdecydowanie zaleca wprowadzenie bardziej niezawodnego i skutecznego systemu;

Ślad środowiskowy działalności Parlamentu i mobilność

126.

odnotowuje analizę braków w obecnej efektywności środowiskowej Parlamentu przeprowadzoną przez dział ds. EMAS 14 grudnia 2021 r.; wzywa administrację Parlamentu do składania sprawozdań z działań mających na celu zlikwidowanie luk, aby terminowo osiągnąć wszystkie cele wyznaczone przez grupę roboczą Prezydium ds. budynków, transportu i ekologicznego Parlamentu;

127.

z zadowoleniem zauważa, że emisje w 2021 r. są mniejsze niż w 2019 r. i wynoszą 2 501 ton CO2; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że kilka praktyk opracowanych lub rozszerzonych w 2020 i 2021 r. w celu zapewnienia ciągłości działania, które okazały się korzystne dla efektywności środowiskowej Parlamentu, prawdopodobnie zostanie utrzymanych w przyszłości; chodzi w szczególności o środki związane z cyfryzacją i telepracą, które pomogły ograniczyć zużycie papieru (11,8 kg/EPC w 2021 r. w porównaniu z 28,1 kg/EPC w 2019 r.), transport dokumentacji między trzema miejscami pracy (49 ton CO2 w porównaniu z 72 tonami w 2019 r.) oraz emisje CO2 spowodowane dojazdami do pracy i podróżami służbowymi;

128.

przypomina, że transport osób odpowiada za około dwie trzecie śladu węglowego Parlamentu; zauważa, że emisje CO2 z miesięcznych dojazdów do Strasburga w 2021 r. wyniosły około 490 ton CO2, wliczając w to podróże personelu i akredytowanych asystentów parlamentarnych oraz transport dokumentów i sprzętu; podkreśla jednak wysiłki Parlamentu zmierzające do zmniejszenia emisji CO2 przez czarterowanie pociągów oraz „inicjatywę na rzecz eliminowania papieru”, która ma pomóc w zmniejszeniu śladu węglowego;

129.

zauważa, że w 2021 r. odbyło się 15 sesji plenarnych, z czego 14 w formacie hybrydowym (5 w Brukseli, 7 w Strasburgu i 2 minisesje w Brukseli), natomiast jedna minisesja w Brukseli odbyła się w formacie standardowym; zauważa, że w 2021 r. koszt wynajętych pociągów Thalys na potrzeby dojazdów do Strasburga wyniósł 2 227 207 EUR, a koszt podróży służbowych 9 578 266 EUR, mając na uwadze, że zewnętrzni tłumacze ustni pracowali zdalnie, co obniżyło całkowity koszt w porównaniu z latami przed pandemią; zauważa, że wynajęte pociągi Thalys zostały odwołane od stycznia do maja 2021 r., natomiast w czerwcu i lipcu 2021 r. uruchomiono tylko jeden pociąg, co przyniosło łączne oszczędności w wysokości 1 659 845 EUR w 2021 r.; zauważa, że wydatki na podróże służbowe pracowników do Strasburga w 2021 r. zmniejszyły się o 18 248 274 EUR w porównaniu z łącznymi wydatkami w 2018 r.;

130.

zauważa, że według Sekretariatu Generalnego Parlamentu Europejskiego zawieszenie sesji miesięcznych w Strasburgu przyczyniło się do całkowitych oszczędności w wysokości 26 260 608 EUR, a także do znacznego zmniejszenia śladu węglowego Parlamentu; podkreśla, że według szacunków Trybunału przeniesienie działalności ze Strasburga do Brukseli mogłoby przynieść oszczędności wynoszące 114 mln EUR rocznie oraz jednorazowe oszczędności w wysokości 616 mln EUR w przypadku sprzedaży budynków w Strasburgu bądź jednorazowy koszt wynoszący 40 mln EUR, gdyby budynki te nie zostały sprzedane;

131.

zauważa, że całkowity koszt energii i ogrzewania w 2021 r. wyniósł 13 157 982 EUR (2 259 496 EUR w Luksemburgu, 3 102 010 EUR w Strasburgu i 7 796 476 EUR w Brukseli), natomiast szacunkowe roczne koszty energii i ogrzewania w obiektach Parlamentu w 2022 r. wyniosły 41 020 327 EUR, a środki budżetowe na 2023 r. na ten cel wynoszą 42 150 000 EUR; wyraża zaniepokojenie, że obecny kryzys energetyczny doprowadzi do dalszego wzrostu cen energii w przyszłości, co poważnie wpłynie na budżet Parlamentu, w związku z czym niezbędne będą proporcjonalne i skuteczne środki służące oszczędzaniu energii;

132.

z zadowoleniem przyjmuje montaż fotowoltaicznych paneli słonecznych na budynkach Spinelli, Montoyer 70, Brandt i Antall w Brukseli; ponadto z zadowoleniem przyjmuje decyzję o rozpoczęciu nowego badania dotyczącego produkcji energii elektrycznej na miejscu w Strasburgu w celu uaktualnienia danych oraz zbadania nowych rozwiązań; ponadto zachęca Prezydium, by na podstawie wyników tego badania podjęło decyzję o zainstalowaniu takiej liczby paneli fotowoltaicznych, jaka jest możliwa do wykonania i wykorzystania;

Środki oszczędności energii

133.

przyznaje, że decyzja, którą podjęło Prezydium, idąc za przykładem środków podjętych w wielu państwach członkowskich i innych instytucjach unijnych, dotycząca wyłączania systemu grzewczego i pozwalania na stopniowe obniżanie się temperatury w budynku do minimalnej temperatury od czwartku wieczorem do poniedziałku rano oraz w okresie wakacyjnym doprowadziłaby do znacznych oszczędności szacowanych łącznie na ponad 2,5 mln EUR; wzywa jednak Parlament do zagwarantowania odpowiedniej temperatury w budynkach Parlamentu podczas zwykłych dni roboczych od poniedziałku do piątku; rozumie potrzebę zmniejszenia zużycia energii i podkreśla, że środki służące oszczędzaniu energii cieplnej nie mogą wpływać negatywnie na dobrostan pracowników;

134.

przypomina, że wydajne rozwiązania oświetleniowe są istotnym czynnikiem zrównoważonego charakteru budynków; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wykonuje się ocenę wymiany istniejącego oświetlenia na energooszczędne oświetlenie LED, gdy tylko jest to możliwe i wykonalne w budynkach Parlamentu; zauważa, że biura w tych budynkach Parlamentu w Brukseli, które nie są dzierżawione lub oczekują na decyzję co do swojej przyszłości, nie są wyposażone w czujniki ruchu, a czujniki te – jak się wydaje – nie działają odpowiednio w kilku biurach w budynku Spinelli; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w Strasburgu wszystkie biura są wyposażone w czujniki ruchu, a w Luksemburgu nowy budynek Adenauera jest wyposażony w automatyczne wyłączanie na podstawie braku ruchu; wzywa Parlament do dopilnowania, aby w pełni działające czujniki ruchu były instalowane jak najszybciej w Brukseli wszędzie tam, gdzie jest to wykonalne, w celu ograniczenia zużycia energii; rozumie potrzebę zmniejszenia zużycia energii elektrycznej, ale apeluje, by środki służące oszczędzaniu oświetlenia nie wpływały negatywnie na dobrostan pracowników;

Mobilność

135.

rozumie, że podstawową funkcją samochodów służbowych jest transport posłów, w tym przejazdy między Brukselą a Strasburgiem; wskazuje, że w 2021 r. na te przejazdy niezajętych było średnio 15 % miejsc dostępnych we flocie; ponawia swój apel do administracji Parlamentu o poszerzenie grupy użytkowników przy jednoczesnym zapewnieniu miejsc posłom, tj. o umożliwienie pracownikom Parlamentu podróżowanie bez obecności posła, regularną aktualizację liczby dostępnych miejsc oraz ustanowienie listy rezerwowej i spójnych terminów potwierdzania podróży;

136.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w siedzibie w Brukseli znajduje się 138 miejsc parkingowych zarezerwowanych dla pojazdów elektrycznych, każde ze stacją ładowania, oraz 12 miejsc parkingowych dla samochodów dostawczych Parlamentu; zwraca uwagę, że zgodnie z ostatnim pozwoleniem środowiskowym wydanym przez organy lokalne w kwietniu 2021 r. dla budynku Spinelli, na tym dużym podziemnym parkingu wyposażonym w stacje ładowania konieczna jest instalacja tryskaczowa, która zostanie zainstalowana w 2022 r., co pozwoli na instalację 20 dodatkowych stacji ładowania; wzywa DG INLO do opracowania i wdrożenia harmonogramu dla stacji ładowania, aby zapobiec długotrwałemu blokowaniu poszczególnych miejsc przez pojedyncze pojazdy; zachęca Parlament do kontynuowania ambitnej rozbudowy infrastruktury ładowania energią elektryczną wszystkich typów pojazdów;

137.

odnotowuje utworzenie w 2021 r. nowych parkingów dla rowerów w budynkach Scholl i Adenauer; wzywa administrację do oceny bieżących potrzeb personelu w zakresie miejsc parkingowych dla rowerów wewnątrz i na zewnątrz budynków Parlamentu oraz, w razie potrzeby, do zwiększenia liczby dostępnych miejsc;

138.

z zadowoleniem przyjmuje możliwość wypożyczenia przez pracowników standardowych i elektrycznych rowerów podczas sesji miesięcznych w Strasburgu; ubolewa, że rowery są w praktyce całkowicie zarezerwowane z ponad tygodniowym wyprzedzeniem; wzywa Parlament do zbadania możliwości zaoferowania większej liczby rowerów do wypożyczenia w Strasburgu, aby zaspokoić zapotrzebowanie posłów i pracowników oraz przyczynić się do zwiększenia zrównoważonej mobilności;

Finanse i administracja

139.

zwraca uwagę, że decyzje budżetowe, administracyjne i kadrowe podejmowane przez organy zarządzające Parlamentu mają przekrojowy wpływ na administrację i wpływają tym samym na fazę wdrażania, na przykład na usługi inne niż pierwotnie przewidziane; w związku z tym wzywa sekretarza generalnego do uwzględnienia realistycznej oceny wpływu na budżet, administrację i personel Parlamentu w przyszłych wnioskach przed dyskusją w organach zarządzających Parlamentu;

140.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (7), nadal działają w Rosji;

141.

zauważa, że ostatni przegląd zasad regulujących przyjmowanie grup odwiedzających z 18 stycznia 2021 r. nie uwzględnia ewentualnych okoliczności siły wyższej w przypadku odwoływania wizyt; zachęca Prezydium do rozważenia możliwości uznania strajku ogólnokrajowego za okoliczność siły wyższej przy odwoływaniu zorganizowanej wizyty grupowej, ponieważ często zdarza się, że dni strajku ogólnokrajowego są ogłaszane znacznie później i po zakupie biletów, a odwołanie wizyty grupowej w ostatniej chwili i możliwość odzyskania wszystkich kosztów finansowych poniesionych przy organizacji wizyty są niezwykle uciążliwe;

Wspólny system ubezpieczenia chorobowego

142.

wzywa Prezydium do dopilnowania, aby wspólny system ubezpieczenia chorobowego (JSIS) przedstawiał spójne i indywidualne uzasadnienie odrzucenia wniosku o zwrot kosztów; zauważa, że kultura przedstawiania odmowy przyjęcia wniosku o zwrot kosztów w formacie pdf bez możliwości osobistego odwołania się od tej decyzji stwarza pewne trudności dla wnioskodawców ubiegających się o zwrot kosztów; wzywa Prezydium, aby rozważyło wprowadzenie możliwości rozmowy lokalnych lekarzy odpowiedzialnych za leczenie wnioskodawcy z właściwą jednostką JSIS lub grupą ekspertów w celu wyjaśnienia leczenia i korzyści medycznych; ponadto wyraża życzenie, by poprawić łatwość obsługi aplikacji, aby umożliwić szybsze i bardziej bezpośrednie monitorowanie indywidualnych wniosków; zwraca się do właściwych organów JSIS o należyte i regularne uwzględnianie najnowszych osiągnięć medycznych i zdobyczy wiedzy przy aktualizowaniu wykazu kwalifikujących się terapii i leków;

Podróże i wydatki posłów

143.

przypomina zalecenie Trybunału, aby Parlament wprowadził niezbędne zmiany w celu zagwarantowania, że diety dzienne wypłaca się wyłącznie posłom, którzy się do nich kwalifikują, co zostało przyjęte przez Parlament; przypomina, że projekt automatyzacji centralnego rejestru obecności i rejestru obecności na posiedzeniach plenarnych z wykorzystaniem technologii biometrycznej Prezydium przyjęło w czerwcu 2019 r., że administracja Parlamentu włączyła do projektu pierwszą partię zaleceń przedstawionych przez Europejskiego Inspektora Ochrony Danych w marcu 2021 r., a obecnie oczekuje na ostateczne zalecenia; jest zdania, że wykorzystanie nowych technologii jest niezbędnym krokiem w kierunku cyfryzacji procesów finansowych mającym na celu zapobieganie nadużyciom finansowym i podszywaniu się pod inne osoby, zwiększenie efektywności administracyjnej i przyspieszenie wypłaty powiązanych świadczeń, a jednocześnie apeluje o przeprowadzenie automatyzacji rejestru obecności w sposób skuteczny i bezpieczny, przy uwzględnieniu wszystkich niezbędnych gwarancji dotyczących ochrony danych;

144.

przypomina, że w 2019 r. Parlament zainicjował projekt mający na celu zautomatyzowanie rejestracji obecności za pomocą technologii biometrycznej w centralnym rejestrze obecności i podpisał umowę na ten projekt pod koniec 2020 r.; podkreśla, że należy unikać przetwarzania danych biometrycznych na dużą skalę; zwraca się ponownie do Prezydium o opracowanie alternatywnego rozwiązania, które nie obejmuje przetwarzania danych biometrycznych i pozwala dopilnować, by tylko posłowie uprawnieni do otrzymywania dziennej diety rzeczywiście ją otrzymywali; ubolewa, że projekt ten jest nadal kontynuowany pomimo negatywnej opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych wydanej pod koniec marca 2021 r. i powtórzonej w jego sprawozdaniu rocznym za 2021 r., w którym stwierdzono, że Parlament powinien rozważyć mniej inwazyjne rozwiązania alternatywne w odniesieniu do ochrony danych;

145.

z zadowoleniem przyjmuje, że 21 listopada 2022 r. przewodnicząca ogłosiła utworzenie grupy roboczej ad hoc Prezydium, która przeprowadzi gruntowny przegląd przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w celu dostosowania ich do ostatnich zmian legislacyjnych, nowych praktyk posłów oraz zaleceń audytora wewnętrznego, przy jednoczesnym zapewnieniu spójności i pewności prawnej; zdecydowanie zaleca przeprowadzenie kompleksowych konsultacji z posłami i odpowiednimi działami administracji przed końcem obecnej kadencji w celu zapewnienia tej grupie roboczej informacji z pierwszej ręki od doświadczonych posłów i urzędników na temat praktycznego stosowania zasad obowiązujących w Parlamencie oraz zdolności do identyfikowania niespójności, takich jak przepisy dotyczące harmonogramu i miast w odniesieniu do otwarcia rejestru obecności posłów w związku z sesjami plenarnymi, wyjazdami służbowymi i inną działalnością parlamentarną;

146.

ubolewa nad faktem, że nie istnieje żaden system gwarantujący, że posłowie mogą nadal wykonywać swoje podstawowe obowiązki, głównie uczestniczyć w debatach i głosowaniach, gdy są czasowo nieobecni z uzasadnionych powodów, takich jak urlop rodzicielski, długoterminowe zwolnienie chorobowe lub urlop opiekuńczy; uważa, że stanowi to problem, ponieważ może mieć negatywny wpływ na reprezentację obywateli w Parlamencie, zwłaszcza na młodych posłów, głównie na posłanki; odnotowuje wprowadzone 20 grudnia 2020 r. zmiany w Regulaminie Parlamentu umożliwiające głosowanie zdalne, ale jedynie pod warunkiem że Przewodniczący PE stwierdzi wyjątkowe okoliczności; ponawia swój wielokrotnie przyjmowany na szczeblu plenarnym wniosek do Prezydium o rozpoczęcie przeglądu Regulaminu w celu umożliwienia posłom pełnienia obowiązków podczas usprawiedliwionej nieobecności, co pozwoli wykorzystać ogromny wysiłek Parlamentu i inwestycje finansowe, jakie Parlament poczynił w zakresie rozwiązań technicznych umożliwiających głosowanie zdalne;

147.

przypomina, że w poprzednich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium Parlament wnioskował o reformę dodatku z tytułu kosztów ogólnych, aby wydatki w ramach tej kwoty ryczałtowej były bardziej przejrzyste i rozliczalne; odnotowuje ogłoszenie na posiedzeniu Prezydium 7 marca 2022 r. powołania grupy roboczej ad hoc Prezydium ds. dodatku z tytułu kosztów ogólnych, której zadaniem jest ocena wykonania decyzji Prezydium z 2 lipca 2018 r. dotyczącej wykazu wydatków, które mogą podlegać zwrotowi z tytułu kosztów ogólnych, w oparciu o doświadczenie zdobyte podczas 9. kadencji parlamentarnej; zauważa, że Prezydium na posiedzeniu 17 października 2022 r. przyjęło zestaw poprawek do przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego wyjaśniających zasady mające zastosowanie do uprawnienia do zwrotu z tytułu kosztów ogólnych i korzystania z niego, a także środki mające na celu zwiększenie przejrzystościi zapewniające większą pewność prawa w odniesieniu do uprawnień do tego dodatku; podkreśla, że grupa robocza ad hoc została poproszona o należyte uwzględnienie aspektów przejrzystości, odpowiedzialności i należytego zarządzania finansami w odniesieniu do środków udostępnianych posłom, przy czym należy mieć na uwadze zasadę wolności i niezależności mandatu parlamentarnego oraz cel unikania tworzenia zbędnych obciążeń administracyjnych dla posłów, ich biur i służb Parlamentu; podkreśla, że posłowie mają swobodę, jeśli chodzi o dokumentowanie, jak wykorzystują środki udostępnione w ramach dodatku z tytułu kosztów ogólnych, przy czym mogą podsumować wykorzystanie tych środków według rodzaju kosztów lub opisać je szczegółowo, samodzielnie lub przy wsparciu audytora zewnętrznego, i mogą publikować te informacje w całości lub w części na swojej stronie internetowej Parlamentu zgodnie z art. 11 ust. 4 i 5 Regulaminu Parlamentu Europejskiego; z zadowoleniem przyjmuje włączenie uproszczonego wykazu rodzajów kosztów do przepisów wykonawczych do statutu posła oraz przyjęcie poprawki wyjaśniającej możliwość korzystania przez posłów z dodatku z tytułu kosztów ogólnych w przypadku wyczerpania innych dodatków;

148.

przypomina, że zgodnie z art. 11 ust. 4 Regulaminu Parlament zapewnia już posłom możliwość opublikowania dobrowolnego audytu lub potwierdzenia ich wydatków, i ubolewa, że w roku kalendarzowym 2021 złożono jedynie 18 dobrowolnych oświadczeń w sprawie wykorzystania dodatku z tytułu kosztów ogólnych; wzywa służby Parlamentu do wysyłania posłom corocznego przypomnienia o tej możliwości;

149.

przypomina, że w sprawie 1651/2018/THH Europejska Rzecznik Praw Obywatelskich zaleciła udzielenie publicznego dostępu do wniosku grupy roboczej ad hoc Prezydium ds. przeglądu wykazu wydatków, które mogą zostać pokryte z tytułu kosztów ogólnych; wyraża ubolewanie, że Parlament odrzucił zalecenie Rzecznik Praw Obywatelskich, i wzywa administrację Parlamentu do ponownego rozważenia udzielenia publicznego dostępu do przedmiotowych dokumentów;

150.

zauważa, że zwykłe koszty podróży w 2021 r. wyniosły 40 338 767 EUR; sugeruje przegląd polityki cenowej stosowanej przez biuro podróży w celu pogodzenia elastyczności potrzebnej Parlamentowi z tańszymi opcjami; zwraca uwagę, że czasami propozycje podróży oferowane posłom przez biuro podróży nie są zbyt przyjazne dla czytelnika i docierają do nich zbyt późno, co wpływa na cenę oferowanych opcji, a nawet na dostępność opcji podróży; wzywa administrację Parlamentu, by przeprowadziła badanie zadowolenia z oferowanych usług, skierowane do wszystkich posłów, a nie tylko do stałych klientów, w celu ustalenia, jakie problemy mogły uniemożliwić niektórym z nich dokonanie rezerwacji w biurze podróży; zwraca uwagę, że zlecenia wyjazdów służbowych dla członków personelu często nadchodzą zbyt blisko daty podróży, nawet jeśli wyjazd jest uzgodniony znacznie wcześniej, co również negatywnie wpływa na dostępne oferty, i zwraca się do administracji o znalezienie sposobów na poprawę tej sytuacji;

151.

zauważa, że w 2021 r. biuro podróży, do którego zwrócono się w ramach misji Delegacji Parlamentu Europejskiego ds. Stosunków z Państwami Ameryki Środkowej (DCAM), nie mogło przedstawić oferty na loty na Kubę i z Kuby, ponieważ jako firma należąca do podmiotu z USA musi przestrzegać amerykańskiego embarga wobec Kuby; zauważa, że biuro podróży musiało zlecić poszukiwanie tych lotów innej agencji, co doprowadziło do opóźnień w procesie; przypomina, że organy Parlamentu są zobowiązane do korzystania z oferty swojego biura podróży w celu sporządzenia rozliczenia finansowego misji, na co mogą negatywnie wpłynąć ograniczenia dotyczące Kuby i innych krajów, na które USA nałożyły sankcje; domaga się, aby ta kwestia została należycie uwzględniona w następnym przetargu na wybór nowego biura podróży;

152.

wzywa DG FINS do ustanowienia jasnej metodyki dotyczącej odpowiedzialności, zgodnej z normami praworządności, wśród posłów, upoważnionych płatników, asystentów i dostawców usług, gwarantującej, że w przypadku błędów lub nadużyć związanych z płatnościami lub innymi transakcjami finansowymi tylko strona, która popełniła błąd lub nadużycie, zostanie pociągnięta do odpowiedzialności; podkreśla, że sankcje powinny dotyczyć tylko strony, która popełniła błąd i jest odpowiedzialna za niewłaściwe wykorzystanie środków;

153.

jest głęboko zaniepokojony zakresem swobody decyzyjnej odpowiedzialnych pracowników DG FINS przy ocenie wniosków członków, w tym przy wyborze umów o pracę lub umów z dostawcami usług do dalszej weryfikacji ex post; zauważa brak formalnych mechanizmów rozliczalności i procedur zapewniających należyty przebieg postępowania z DG FINS, co zwiększa ryzyko dyskryminacji i nierównego traktowania; przypomina DG FINS o stosowaniu przejrzystych, jasnych i niedyskryminujących standardów, także przy przeprowadzaniu kontroli realizacji zadań przez asystentów krajowych;

Dobrowolny fundusz emerytalny

154.

wyraża zaniepokojenie, że deficyt aktuarialny dobrowolnego funduszu emerytalnego na dzień 31 grudnia 2021 r. wyniósł 379 mln EUR (w porównaniu z 371,3 mln EUR na dzień 31 grudnia 2020 r.); wyraża zaniepokojenie, że całkowite wyczerpanie środków spodziewane jest najpóźniej do końca 2024 r. lub 2025 r. oraz że w międzyczasie dobrowolny fundusz emerytalny nadal sprzedaje aktywa, aby wywiązać się ze swoich zobowiązań emerytalnych, co prawdopodobnie oznacza zmniejszanie pozostałego kapitału; przypomina decyzję Prezydium z 10 grudnia 2018 r. o podwyższeniu wieku emerytalnego z 63 do 65 lat i wprowadzeniu opłaty w wysokości 5 % na poczet świadczeń emerytalnych dla przyszłych emerytów w celu poprawy stabilności dobrowolnego funduszu emerytalnego; zauważa, że w wyroku z 15 września 2021 r. w połączonych sprawach od T-720/19 do T-725/19, Ashworth i in. przeciwko Parlamentowi (8), Sąd orzekł, że kwestionowana decyzja Prezydium z 10 grudnia 2018 r. nie ma wpływu na już nabyte prawa, i potwierdził kompetencje Prezydium do przyjmowania decyzji mających na celu poprawę stabilności funduszu, pod warunkiem że są one zgodne z zasadą proporcjonalności; zauważa, że do TSUE złożono odwołanie od jego wyroku z 15 września 2021 r. oraz że w międzyczasie Prezydium Parlamentu jest w trakcie badania konsekwencji dla przyszłych propozycji dotyczących opcji poprawy stabilności funduszu przy jednoczesnym zmniejszeniu odpowiedzialności Parlamentu; wzywa zatem sekretarza generalnego do zaproponowania Prezydium dalszych wykonalnych środków mających na celu dostosowanie warunków funkcjonowania funduszu;

155.

wzywa Prezydium do pomocy w wyjaśnieniu uprawnień posłów i byłych posłów, którzy otrzymują kilka emerytur z tytułu pełnienia funkcji w instytucjach Unii; zwraca uwagę na przypadek byłych komisarzy i prosi o informację, czy wypłaty z dobrowolnego funduszu emerytalnego mogą być wypłacane oprócz uprawnień wynikających z ich praw do emerytury komisarzy i czy kandydaci na komisarzy byli zobowiązani do ujawnienia tej informacji; zwraca się do Parlamentu o wyjaśnienie, czy możliwe jest wzajemne i częściowe potrącanie emerytur;

156.

wzywa Prezydium do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium szczegółowej prognozy kosztów funduszu na najbliższe lata i do działania w celu znalezienia wykonalnego, legalnego i sprawiedliwego rozwiązania, biorąc pod uwagę pilny charakter sprawy; zwraca się do administracji i Prezydium o zagwarantowanie, że żadne pieniądze podatników nie zostaną wykorzystane do jakiegokolwiek przyszłego ratowania funduszu;

157.

przyznaje, że Parlament nie jest zaangażowany w zarządzanie portfelem, ale wyraża zaniepokojenie opublikowanymi w prasie artykułami na temat inwestycji dokonywanych przez dobrowolny fundusz emerytalny oraz potencjalnym ryzykiem dla reputacji instytucji; podkreśla, że inwestycje powinny być dostosowane do celów i założeń określonych w strategiach politycznych Unii i spójne z nimi; wzywa radę doradczą funduszu do zmiany wszystkich bieżących inwestycji, które nie są zgodne z wartościami i celami Unii;

Sprawozdanie roczne z udzielonych zamówień

158.

przypomina, że w rozporządzeniu finansowym określono informacje, jakie należy przekazywać władzy budżetowej i opinii publicznej odnośnie do zamówień udzielanych przez instytucję; zauważa, że rozporządzenie finansowe nakłada obowiązek publikacji udzielonych zamówień o wartości powyżej 15 000 EUR, odpowiadającej progowi, powyżej którego obowiązkowa staje się procedura przetargowa; odnotowuje, że spośród 221 zamówień udzielonych w 2021 r. 80 przyznano na podstawie procedur otwartych lub ograniczonych, przy czym ich wartość wyniosła 761,1 mln EUR, a 135 – na podstawie procedur negocjacyjnych o łącznej wartości 253,5 mln EUR; stwierdza, że łączna liczba zamówień udzielonych w ramach procedury negocjacyjnej zmniejszyła się jako odsetek całkowitej wartości udzielonych zamówień, z 31 % w 2020 r. do 2 % w 2021 r., ale pod względem wielkości zwiększyła się z 179,1 mln EUR w 2020 r. do 253,5 mln EUR w 2021 r.;

159.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2020 i 2021 r. według rodzaju, z uwzględnieniem umów dotyczących nieruchomości:

Rodzaj umowy	2021		2020
Rodzaj umowy	Liczba	Odsetek (%)	Liczba	Odsetek (%)
Usługi Dostawy Roboty Budownictwo	176 27 10 8	79,6 12 4,5 3,6	161 21 13 3	81,3 10,6 6,6 1,5
Ogółem	221	100	225	100

Rodzaj umowy	2021		2020
Rodzaj umowy	Wartość (EUR)	Odsetek (%)	Wartość (EUR)	Odsetek (%)
Usługi Dostawy Roboty Budownictwo	634 689 038 136 777 513 76 247 759 168 302 638	62 13 8 17	457 940 293 14 143 825 28 291 234 86 812 000	77 3 5 15
Ogółem	1 016 016 948	100	587 187 352	100
(Sprawozdanie roczne w sprawie zamówień udzielonych przez Parlament Europejski, 2021 r., s. 7)

160.

odnotowuje następujące rozbicie zamówień udzielonych w 2021 i 2020 r. według rodzaju zastosowanej procedury z uwzględnieniem liczby i wartości:

Rodzaj procedury	2021		2020
Rodzaj procedury	Liczba	Odsetek (%)	Liczba	Odsetek (%)
Otwarta Ograniczona Negocjacyjna Konkurencyjna Specjalna Partnerstwo innowacyjne Dynamiczny system zakupów OP przyspieszona	78 2 135 2 2 0 1 0	35 1 61 1 1 0 0 0	57 3 135 1 1 1 0 0	29 2 68 0 0 1 0 0
Ogółem	221	100 %	198	100 %

161.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 1 czerwca 2021 r. Parlament powołał grupę roboczą ds. odpowiedzialnych społecznie zamówień publicznych obejmującą wszystkie dyrekcje generalne; jej zadaniem jest opracowanie zasad i praktycznych wytycznych dotyczących szerszego wdrażania elementów społecznych w zamówieniach parlamentarnych; zauważa, że pod koniec 2021 r. grupa robocza uzgodniła pierwsze wstępne podejście do społecznie odpowiedzialnych zamówień publicznych, a podejście to jest wdrażane w fazie testów w 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Parlament opracował szkolenia dla swoich pracowników w zakresie zrównoważonych i społecznie odpowiedzialnych zamówień publicznych oraz że służbom Parlamentu udostępniono punkt informacyjny;

Grupy polityczne (pozycja budżetowa 4 0 0)

162.

odnotowuje, że w 2021 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 0 przyznane grupom politycznym i posłom niezrzeszonym wykorzystano w sposób przedstawiony poniżej (9):

Grupa	2021					2020
Grupa	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków (%)	Środki przeniesione na następny okres	Roczne środki	Środki własne i środki przeniesione	Wydatki	Wskaźnik wykorzystania rocznych środków (%)	Środki przeniesione na następny okres
Europejska Partia Ludowa (PPE)	16 750	10 229	13 646	81,47	12 562	17 239	4 448	11 489	66,65	10 198
Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów (S&D)	13 584	9 829	12 295	90,51	10 188	13 609	5 734	9 533	70,05	9 809
Renew Europe (dawne Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE))	9 192	6 948	6 997	76,12	6 894	9 230	3 847	4 063	44,02	6 922
Zieloni/Wolne Przymierze Europejskie (Verts/ALE)	6 927	4 891	6 126	88,43	5 196	6 381	2 376	4 054	63,53	4 703
Grupa Tożsamość i Demokracja (ID)	6 874	4 762	5 940	86,42	5 155	7 121	1 616	3 976	55,84	4 761
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy (ECR)	6 005	3 982	6 269	104,39	3 718	5 851	2 272	4 145	70,85	3 978
Lewica – Zjednoczona Lewica Europejska/Nordycka Zielona Lewica (GUE/NGL)	3 806	2 266	4 036	106,05	2 036	3 790	1 536	3 060	80,72	2 266
Posłowie niezrzeszeni	1 862	1 041	595	31,94	861	1 726	738	429	24,82	1 041
Ogółem	65 000	43 948	55 904	86,01	46 611	64 947	22 568	40 749	62,74	43 678

163.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że niezależni audytorzy zewnętrzni grup politycznych wydali jedynie opinie bez zastrzeżeń za rok budżetowy 2021;

164.

przypomina, że środki te przeznaczone są na pokrycie kosztów działań związanych z działalnością polityczną Unii oraz że grupy polityczne odpowiadają przed Parlamentem za ich wykorzystanie; jest głęboko zaniepokojony, że środki te mogłyby zostać wykorzystane do przekazywania komunikatów sprzecznych z podstawowymi prawami i wolnościami lub wartościami Unii; przypomina w szczególności, że Parlament potępia rewizjonizm historyczny i apeluje o wspólną kulturę pamięci, która odrzuca zbrodnie totalitarnych i autorytarnych reżimów w przeszłości; wzywa administrację Parlamentu do dokładnego zbadania, nawet z mocą wsteczną, wszelkich publikacji finansowanych przez grupy polityczne, niezgodnych z tymi wartościami;

Europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne

165.

odnotowuje powołanie nowego dyrektora Urzędu na okres od 1 września 2021 r. do 31 sierpnia 2026 r.;

166.

przypomina o kluczowej roli aktywnej i odpornej demokracji europejskiej opartej na pluralizmie partii politycznych na szczeblu Unii; podkreśla w związku z tym, że należy zapewnić równe warunki działania i kontrolować przestrzeganie przepisów przy pełnym poszanowaniu praw proceduralnych; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zasadniczą pracę Urzędu, który niezależnie i w ścisłej współpracy z Parlamentem kontroluje przestrzeganie przez europejskie partie polityczne i europejskie fundacje polityczne ram prawnych, zapewnia obywatelom przejrzystość i przyczynia się do uczciwości wyborów do Parlamentu; wzywa władzę budżetową do zapewnienia, aby Urząd był wyposażony w niezbędne zasoby, w szczególności zasoby ludzkie i informatyczne, w tym by dysponował ekspertami ds. cyberbezpieczeństwa, i mógł nadal wypełniać swój obecny mandat, w tym w świetle zmieniających się zagrożeń zagranicznymi ingerencjami, w szczególności w celu ochrony wartości Unii, przeciwdziałania nadużywaniu danych osobowych do celów wyborczych oraz wskazania pochodzenia darowizn, a także wszelkie nowe zadania, które zostaną mu powierzone przez prawodawcę; podkreśla w tym kontekście, że rok wyborów europejskich w 2024 r. będzie miał decydujące znaczenie dla integralności finansowej i funkcjonalnej europejskiej demokracji oraz spowoduje znaczne obciążenie Urzędu pracą;

167.

w związku z tym zauważa, że dodatkowe zasoby służące integralności demokracji muszą być zainwestowane przez Unię Europejską jako całość; przypomina, że Urząd jest niezależnym organem Unii i w związku z tym jego środki i stanowiska powinny być oddzielone w sposób przejrzysty od środków i stanowisk Parlamentu; ponawia tym samym swoje zalecenie utworzenia odrębnej sekcji dla Urzędu w budżecie ogólnym Unii Europejskiej, wyrażone w rezolucji z 19 października 2022 r. w sprawie projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na 2023 r.;

168.

z zadowoleniem przyjmuje działania następcze podjęte przez Urząd w związku z sugestiami Rzecznik Praw Obywatelskich dotyczącymi ulepszeń, wydanymi w styczniu 2021 r. w ramach sprawy 1094/2020/DL, a mianowicie poprawienie strony internetowej umożliwiające zwiększenie ilości informacji oferowanych odbiorcom, połączenie ze stroną internetową Parlamentu oraz publikację informacji na temat rejestru europejskich partii politycznych i europejskich fundacji politycznych;

169.

odnotowuje, że w 2021 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 2 wykorzystano w następujący sposób (10):

Partia (2021)	Skrót	Zasoby własne	Ostateczny wkład PE(1)	Dochody ogółem	Wkład PE w % wydatków podlegających zwrotowi (maks. 90 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw lub strata)
Europejska Partia Ludowa	PPE	1 283 598	7 737 916	9 021 514	90	788 064
Partia Europejskich Socjalistów	PES	977 280	6 217 037	7 194 317	90	645 859
Porozumienie Liberałów i Demokratów na rzecz Europy	ALDE	734 661	4 504 780	5 239 441	90	857 838
Europejska Partia Zielonych	EPZ	560 006	3 597 971	4 157 977	90	854 803
Europejska Partia Lewicy	EL	245 367	1 557 308	1 802 675	90	87 074
Europejska Partia Demokratyczna	EDP	112 014	652 921	764 935	90	120 482
Wolne Przymierze Europejskie	ALE	119 583	812 993	932 576	90	103 910
Partia Europejskich Konserwatystów i Reformatorów	Partia ECR	483 292	1 432 428	1 915 720	78	-
Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny	ECPM	98 679	708 660	807 339	90	3 178
Partia ds. Tożsamości i Demokracji	Partia ID	119 545	573 595	693 140	90	-
Ogółem		4 734 025	27 795 609	32 529 634		3 461 208

170.

odnotowuje, że w 2021 r. środki z pozycji budżetowej 4 0 3 wykorzystano w następujący sposób (11):

Fundacja (2021)	Skrót	Związek z partią	Zasoby własne	Ostateczna kwota dotacji z PE	Dochody ogółem	Dotacje z PE w % kosztów kwalifikowalnych (maks. 95 %)	Nadwyżka dochodów (przesunięcie do rezerw lub strata)
Ośrodek Studiów Europejskich Wilfried Martens	WMCES	PPE	480 822	4 450 779	4 931 601	95,00	161 217
Fundacja Studiów Europejskich i Postępu	FEPS	PES	354 391	4 897 963	5 252 354	95,00	48 172
Europejskie Forum Liberalne	ELF	ALDE	369 813	2 651 252	3 021 065	95,00	221 975
Europejska Fundacja Zielonych	GEF	EPZ	146 351	2 156 106	2 302 456	95,00	20 419
Ugrupowanie Transform Europe	TE	EL	77 546	1 218 962	1 296 508	94,83	10 340
Instytut Europejskich Demokratów	IED	EDP	27 763	504 172	531 935	95,00	854
Fundacja Coppieters	Coppieters	ALE	86 417	520 773	607 190	95,00	45 208
Nowy Kierunek – Fundacja na rzecz Reformy w Europie	ND	Partia ECR	258 096	1 519 566	1 777 662	95,00	-
Sallux	SALLUX	ECPM	23 013	366 409	389 422	95,00	3 728
Fundacja Association pour l’Identite et Democratie	Fundacja ID	Partia ID	12 778	660 075	672 853	95,00	-
Ogółem			1 836 990	18 946 056	20 783 046		511 913

(1) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 11).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(3) Przepisy dotyczące wysłuchań publicznych, decyzja Prezydium z 18 czerwca 2003 r.

(4) Posiedzenie Prezydium w dniu 13 marca 2023 r. (PE-9/BUR/PV/2023-03) oraz decyzja Prezydium 17/04/2023 PE 422.534/BUR).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

(6) Na podstawie zalecenia Transparency International EU.

(7) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

(8) Wyrok Sądu z 15 września 2021 r., Richard Ashworth i in. przeciwko Parlamentowi Europejskiemu, sprawy od T-720/19 do T-725/19, ECLI:EU:T:2021:580.

(9) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(10) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

(11) Wszystkie kwoty w tysiącach EUR.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/36

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1815

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2021 (COM(2022) 323 – C9-0229/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Rady dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do niego,

—	uwzględniając opinię Komisji Spraw Konstytucyjnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0085/2023),

1.	odracza decyzję w sprawie udzielenia sekretarz generalnej Rady absolutorium z wykonania budżetu Rady Europejskiej i Rady za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(1) Dz.U. C 445 z 29.10.2021, s. 150.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/37

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1816

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja II – Rada Europejska i Rada

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja II – Rada Europejska i Rada,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do niego,

—	uwzględniając opinię Komisji Spraw Konstytucyjnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0085/2023),

A.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) Parlament Europejski samodzielnie decyduje o udzieleniu absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii, oraz mając na uwadze, że budżet Rady Europejskiej i Rady jest sekcją budżetu Unii;

B.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej Rada Europejska nie pełni funkcji prawodawczych;

mając na uwadze, że zgodnie z art. 317 TFUE Komisja ma wykonywać budżet Unii na własną odpowiedzialność, zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami, oraz mając na uwadze, że zgodnie z obowiązującymi ramami Komisja ma powierzać innym instytucjom Unii uprawnienia wymagane do wykonywania sekcji budżetu, które się do nich odnoszą;

D.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 235 ust. 4 i art. 240 ust. 2 TFUE Radę Europejską i Radę (zwaną dalej „Radą”) wspomaga Sekretariat Generalny Rady, a także mając na uwadze, że sekretarz generalny Rady odpowiada w całości za należyte zarządzanie środkami zapisanymi w sekcji II budżetu Unii;

mając na uwadze, że przez prawie dwadzieścia lat Parlament stosował ugruntowaną i szanowaną praktykę udzielania absolutorium wszystkim instytucjom, organom, urzędom i agencjom Unii, a także mając na uwadze, że Komisja popiera dalsze stosowanie praktyki udzielania każdej instytucje i agencji oraz każdemu organowi i urzędowi Unii absolutorium dotyczącego ich wydatków administracyjnych;

F.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 59 ust. 1 rozporządzenia finansowego Komisja powierza innym instytucjom Unii uprawnienia wymagane do wykonywania sekcji budżetu, które się do nich odnoszą;

G.	mając na uwadze, że od 2009 r. brak współpracy ze strony Rady w procedurze udzielania absolutorium zmusza Parlament do odmowy udzielenia absolutorium sekretarzowi generalnemu Rady;

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii w drodze zwiększania przejrzystości i odpowiedzialności oraz wdrażania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

I.	mając na uwadze, że Rada Europejska i Rada, jako instytucje unijne i jako beneficjenci budżetu ogólnego Unii, powinny działać w sposób przejrzysty i ponosić demokratyczną odpowiedzialność przed obywatelami Unii oraz podlegać demokratycznej kontroli wydatkowania środków publicznych;

J.	mając na uwadze, że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej potwierdza prawo podatników i opinii publicznej do informacji o tym, jak wykorzystuje się dochody publiczne;

mając na uwadze, że w zaleceniu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich (zwanego dalej „Rzecznikiem”) w sprawie dochodzenia strategicznego OI/2/2017/TE dotyczącego przejrzystości procesu legislacyjnego Rady wskazano, że praktyka Rady w dziedzinie przejrzystości procesu legislacyjnego stanowi przykład niewłaściwego administrowania i należy się tym zająć, aby zapewnić obywatelom możliwość śledzenia unijnego procesu legislacyjnego;

zauważa, że budżet Rady wchodzi w zakres działu 7 WRF „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR; zauważa, że budżet Rady stanowi około 5,6 % całkowitego budżetu administracyjnego w ramach działu 7 WRF;

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 zwiększył próbę transakcji poddawanych przeglądowi w dziale „Administracja” z 48 w 2020 r. do 60 w 2021 r.;

zauważa, że Trybunał wspomina, iż jak wskazują jego wieloletnie prace, dział 7 WRF dotyczy ogólnie wydatków obarczonych niskim ryzykiem;

zauważa z zadowoleniem, że w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał zauważył, iż nie zidentyfikował żadnych konkretnych problemów dotyczących Rady;

Aktualna sytuacja w zakresie procedury udzielania absolutorium

głęboko ubolewa, że w odniesieniu do roku budżetowego 2020 Parlament ponownie musiał odmówić udzielenia Radzie absolutorium, ponieważ Rada odmawia współpracy z Parlamentem w zakresie zapewnienia dokładnej, uporządkowanej i umożliwiającej uzyskanie gruntownych informacji procedury udzielania absolutorium;

podkreśla uprawnienia Parlamentu do udzielania absolutorium na podstawie art. 319 TFUE oraz odpowiednich przepisów rozporządzenia finansowego i Regulaminu Parlamentu zgodnie z obecną interpretacją i praktyką, mianowicie prawo do udzielania absolutorium, aby utrzymać przejrzystość i zapewnić demokratyczną odpowiedzialność w odniesieniu do podatników Unii;

podkreśla, że art. 59 ust. 1 rozporządzenia finansowego stanowi, iż Komisja przyznaje innym instytucjom Unii uprawnienia wymagane do wykonania sekcji budżetu dotyczących tych instytucji i w związku z tym uważa za niezrozumiałe, iż Rada uważa za stosowne udzielenie Komisji absolutorium z wykonania budżetu Rady;

podkreśla ugruntowaną i szanowaną praktykę udzielania absolutorium wszystkim instytucjom, organom, urzędom i agencjom Unii, stosowaną przez Parlament od prawie dwudziestu lat; przypomina, że Komisja oświadczyła, iż nie jest w stanie nadzorować wykonania budżetów pozostałych instytucji Unii; podkreśla ponownie wyrażony przez Komisję pogląd, iż Parlament powinien nadal bezpośrednio stosować praktykę udzielania każdej instytucji Unii absolutorium z wydatków administracyjnych;

podkreśla, że obecna sytuacja, w której Parlament może jedynie sprawdzać sprawozdania Trybunału i Rzecznika Praw Obywatelskich oraz informacje na stronie internetowej Rady, ale nie otrzymuje pisemnych ani ustnych odpowiedzi od Rady w trakcie rocznej procedury udzielania absolutorium (co oznacza, że Rada odmawia współpracy z Parlamentem w kontekście rocznej procedury udzielania absolutorium), uniemożliwia Parlamentowi właściwe wykonywanie jego obowiązków i podjęcie świadomej decyzji w sprawie udzielenia absolutorium;

10.

ubolewa, że Rada od ponad dziesięciu lat pokazuje, iż nie ma żadnej woli politycznej do współpracy z Parlamentem w kontekście rocznej procedury udzielania absolutorium; podkreśla, że ta postawa wywarła trwały negatywny wpływ na obie instytucje, zagrażając wizerunkowi Unii jako całości, i dyskredytując zarządzanie budżetem Unii i demokratyczną kontrolę nad nim, a także podważyła zaufanie obywateli do Unii jako podmiotu przejrzystego; wyraża głębokie ubolewanie z powodu ciągłej odmowy przez Radę zaangażowania się w lojalną współpracę w ramach procedury udzielania absolutorium;

11.

podkreśla, że choć trzeba poprawić obecną sytuację dzięki lepszej współpracy międzyinstytucjonalnej w ramach traktatów, przegląd traktatów mógłby zapewnić jaśniejszą i bardziej przejrzystą procedurę udzielania absolutorium dzięki powierzeniu Parlamentowi wyraźnych uprawnień do udzielania absolutorium osobno poszczególnym instytucjom, organom, urzędom i agencjom Unii;

12.

przypomina, że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wspiera prawo podatników i opinii publicznej do otrzymywania informacji o wykorzystaniu dochodów publicznych; w związku z tym domaga się pełnego poszanowania uprawnień i roli Parlamentu jako gwaranta zasady demokratycznej rozliczalności; wzywa Radę do należytego stosowania się do zaleceń przyjętych przez Parlament w kontekście procedury udzielania absolutorium;

13.

wzywa Radę do jak najszybszego wznowienia tych negocjacji z Parlamentem, aby znaleźć rozwiązanie w obecnych ramach procedury udzielania absolutorium, jeżeli Rada chce pokazać obywatelom Unii, że poważnie traktuje właściwą kontrolę budżetową i przejrzystość, przy czym należy zapewnić poszanowanie ról Parlamentu i Rady w procedurze udzielania absolutorium;

14.

zauważa, że pomimo braku woli współpracy ze strony Rady w zakresie procedury udzielania absolutorium, Parlament podkreśla jednak niektóre priorytety polityczne i przedstawia w niniejszym sprawozdaniu pewne uwagi dotyczące zarządzania budżetem i finansami Rady oraz inne uwagi istotne dla procedury udzielania absolutorium;

15.

zauważa, że przy sporządzaniu tego sprawozdania Parlament musiał pracować na podstawie informacji dostarczonych przez Radę za pośrednictwem jej strony internetowej, ponieważ Rada postanowiła, podobnie jak w poprzednich latach, nie odpowiadać na kwestionariusz przesłany do Sekretariatu Generalnego Rady i nie przyjmować zaproszenia do przybycia i udzielenia odpowiedzi na pytania demokratycznie wybranych przedstawicieli obywateli Unii, jak to czynią wszystkie inne instytucje w ramach procedury udzielania absolutorium;

Priorytety polityczne

16.

przypomina, że zgodnie z art. 286 ust. 2 TFUE Rada mianuje członków Trybunału po konsultacji z Parlamentem; ubolewa, że Rada wielokrotnie nie uwzględniała zaleceń Parlamentu, które wydał w ramach swojej roli konsultacyjnej w zakresie mianowania członków Trybunału, lecz nadal mianuje członków Trybunału, którzy zostali odrzuceni przez Parlament;

17.

wyraża ubolewanie, ogólnie rzecz biorąc, że w ramach procedur powoływania i mianowania w różnych instytucjach, organach, urzędach i agencjach Unii Rada wykonuje swoją prerogatywę, nie biorąc pod uwagę stanowiska zainteresowanych stron ani zaleceń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); nalega na potrzebę dokonania przeglądu tej prerogatywy Rady, aby zagwarantować i wzmocnić uczestnictwo zainteresowanych instytucji, organów, urzędów i agencji w tych procedurach oraz zwiększyć legitymację mianowanych;

18.

zwraca uwagę na poważny brak równowagi płci w Trybunale, w którego składzie na koniec 2021 r. obok 18 mężczyzn zasiadało tylko 8 kobiet; zwraca uwagę, że trudności w osiągnięciu równowagi płci w Trybunale wynikają z obecnej procedury mianowania; ponawia swój apel do Rady o ponowne rozważenie procedury mianowania, by rozwiązać ten problem za pomocą konkretnych działań, takich jak nałożenie na państwa członkowskie obowiązku przedstawiania co najmniej dwóch kandydatów różnej płci;

19.

ubolewa, że Rada jak dotąd zignorowała rezolucję Parlamentu z dnia 17 grudnia 2020 r. w sprawie potrzeby stworzenia osobnego składu Rady do spraw równości płci (1), i nalega, by specjalne forum instytucjonalne zagwarantowało bardziej zdecydowane uwzględnianie równości płci w politykach i strategiach Unii oraz niezbędną koordynację i postępy w głównych kwestiach związanych z równością płci;

20.

przypomina i popiera zalecenia Rzecznika w dochodzeniu strategicznym OI/2/2017/TE dotyczące przejrzystości procesu legislacyjnego Rady; ubolewa, że proces decyzyjny w Radzie wciąż jest daleki od pełnej przejrzystości, co nadszarpuje zaufanie obywateli do Unii jako transparentnego tworu, a tym samym zagraża reputacji Unii jako całości; wzywa Radę do podjęcia wszelkich niezbędnych działań, by bez zbędnej zwłoki wdrożyć zalecenia Rzecznika i odnośne orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej; podkreśla w związku z tym znaczenie niedawnego wyroku Sądu w sprawie T-163/21 De Capitani przeciwko Radzie (2) w sprawie przejrzystości w procesie legislacyjnym Unii, w którym stwierdzono, że dokumenty sporządzane przez Radę w jej grupach roboczych nie mają charakteru technicznego, lecz ustawodawczy, a zatem podlegają wnioskom o dostęp do dokumentów; podkreśla, że Trybunał wyjaśnia, iż odmawiając dostępu do takich dokumentów, Rada powinna przedstawić konkretne i precyzyjne wyjaśnienia, oraz całkowicie odrzuca wskazywanie przez Radę na niejasne zagrożenia jako wystarczającą podstawę; zdecydowanie popiera pogląd Trybunału, zgodnie z którym dostęp do dokumentów ustawodawczych w żaden sposób nie naruszyłby procesu decyzyjnego, pomimo takich twierdzeń Rady, lecz jedynie umożliwiłby współprawodawcom, w tym państwom członkowskim, wypełnianie obowiązku rozliczalności publicznej zapisanego w każdym systemie opartym na legitymacji demokratycznej;

21.

uważa, że stosowanie jednomyślnego głosowania w Radzie w niektórych obszarach polityki paraliżuje proces decyzyjny Unii, czyniąc ją podatną na szantaż ze strony rządów państw członkowskich do celów polityki wewnętrznej, zwłaszcza ze strony państw członkowskich, które nie przestrzegają zasad państwa prawa; wzywa Radę do stosowania procedur głosowania większością kwalifikowaną w przypadkach przewidzianych w traktatach oraz do rozważenia przeglądu traktatów pod kątem procedury głosowania; uważa, że powszechne przejście na procedurę głosowania większością kwalifikowaną w Radzie jest kluczowym krokiem w kierunku skuteczniejszego kształtowania polityki;

22.

wyraża głębokie zaniepokojenie rosnącą rolą Rady Europejskiej w odniesieniu do dossier ustawodawczych, mimo że instytucja ta nie pełni ani funkcji ustawodawczej, ani wykonawczej i nie stosuje tych samych standardów przejrzystości co Rada, co oznacza, że nie jest rozliczana ze swoich działań;

23.

ubolewa nad tym, że udział stałych przedstawicieli państw członkowskich w rejestrze służącym przejrzystości jest absolutnie dobrowolny, i nalega, by wszystkie stałe przedstawicielstwa aktywnie posługiwały się rejestrem służącym przejrzystości przed przejęciem prezydencji w Radzie, w trakcie jej sprawowania i po jej zakończeniu; uważa, że należy wzmocnić i zharmonizować obowiązujące zasady etyczne dotyczące konfliktów interesów, efektu „drzwi obrotowych” i przejrzystości lobbingu; zachęca Radę do pełnego stosowania rejestru służącego przejrzystości bez obecnych ograniczeń i wzywa Radę do odmawiania spotkań z niezarejestrowanymi lobbystami;

24.

ubolewa nad stanowiskiem Rady w sprawie rejestru służącego przejrzystości, w którym Rada odmawia rozważenia jakiegokolwiek wzmocnienia środków i odrzuca wszelkie zalecenia dotyczące usprawnień;

25.

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie z powodu potwierdzonych konfliktów interesów przedstawicieli państw członkowskich zaangażowanych w procesy podejmowania decyzji politycznych i budżetowych; uważa, że przedstawiciele państw członkowskich bezpośrednio korzystający z unijnych dotacji poprzez przedsiębiorstwa będące ich własnością nie powinni mieć możliwości uczestniczenia w dyskusjach politycznych lub budżetowych ani w głosowaniach dotyczących tych dotacji;

26.

ponawia swój apel do rotacyjnych prezydencji Rady o rezygnację ze sponsoringu korporacyjnego w celu pokrycia ich wydatków; rozumie, że zasoby finansowe z budżetów krajowych znacznie się różnią w zależności od państwa członkowskiego i że każde państwo członkowskie, niezależnie od swojej wielkości i dostępnych środków budżetowych, powinno mieć równe szanse zorganizowania udanej prezydencji Rady, lecz uważa, że akceptowanie sponsoringu korporacyjnego szkodzi reputacji, ponieważ rodzi ryzyko zaistnienia konfliktu interesów; ponawia swój apel do Rady o finansowanie prezydencji Rady z budżetu, by zapewnić należyte i jednolite standardy wydajności i skuteczności prac całej Rady; wyraża rozczarowanie niewiążącymi wytycznymi dotyczącymi sponsoringu korporacyjnego wydanymi przez Radę i uważa, że należy je zmienić;

Zarządzanie budżetem i finansami

27.

zauważa, że budżet Rady na 2021 r. wyniósł 594 386 954 EUR, co stanowi nieznaczny wzrost o 0,6 % w porównaniu z 2020 r., czyli jest niższy niż wzrost z 2019 na 2020 r. (1,5 %);

28.

ponownie wyraża ubolewanie, że budżetu Rady Europejskiej i Rady nie podzielono na dwa wyraźnie odrębne budżety, co zalecał Parlament w poprzednich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, aby zwiększyć przejrzystość i rozliczalność, zwłaszcza w odniesieniu do Rady Europejskiej, gdzie obecnie niemożliwe jest uzyskanie wiarygodnych informacji o jej kosztach;

29.

zauważa, że Sekretariat Generalny Rady publikuje szereg rocznych sprawozdań z działalności obejmujących różne części Sekretariatu Generalnego, ale trudno jest uzyskać kompleksowy przegląd działalności Sekretariatu Generalnego Rady, ponieważ nie ma jednego sprawozdania podsumowującego i przedstawiającego spójny przegląd działań Rady;

30.

zauważa z zadowoleniem, że roczne sprawozdania z działalności zawierają poświadczenia wiarygodności złożone przez delegowanych urzędników zatwierdzających Rady, w których stwierdza się, że zasoby zostały wykorzystane zgodnie z przeznaczeniem i zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami oraz że wprowadzone procedury kontroli dają niezbędne gwarancje legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń;

31.

zauważa, że w 2021 r. Rada dokonała 43 przesunięć budżetowych, z których wszystkie odbyły się na podstawie art. 29 rozporządzenia finansowego, a dwa wymagały poinformowania władzy budżetowej;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

32.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Sekretariat Generalny Rady był w stanie zapewnić kontynuację procesu decyzyjnego w Radzie Europejskiej i Radzie pomimo utrzymującej się wyjątkowej sytuacji spowodowanej pandemią COVID-19;

33.

zauważa, że w 2021 r. Rada zorganizowała łącznie 4 581 posiedzeń, co stanowi znaczny wzrost o 30 % w porównaniu z 2020 r., w którym zorganizowano 3 520 posiedzeń; zauważa, że znaczna część wzrostu wynika ze znacznie większej liczby posiedzeń grup roboczych, która wzrosła o 48 % z 2 790 do 4 135;

34.

zauważa z zadowoleniem, że Rada przedstawia organowi udzielającemu absolutorium podsumowanie liczby i rodzajów audytów wewnętrznych przeprowadzonych w Sekretariacie Generalnym Rady, syntezę przedstawionych zaleceń i działań podjętych w związku z tymi zaleceniami; odnotowuje, że w 2021 r. przeprowadzono osiem audytów wewnętrznych;

35.

zauważa, że audyty wewnętrzne obejmują roczne planowanie i sprawozdawczość delegowanych urzędników zatwierdzających; zauważa, że główne zalecenia wynikające z audytów wewnętrznych obejmują zalecenie, by Dyrekcja Finansów Rady przedstawiła delegowanym urzędnikom zatwierdzającym wytyczne dotyczące sposobu dokumentowania oceny wydajności i skuteczności ich systemu kontroli wewnętrznej w celu zapewnienia pełnej zgodności z art. 74 ust. 9 rozporządzenia finansowego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku kontroli działu pomocy finansowej Rady audytor wewnętrzny Rady nie musiał wydać żadnego zalecenia o wysokim priorytecie;

36.

zauważa, że audyt wewnętrzny dotyczący ochrony danych pokazuje, iż ogólnie obowiązujący system kontroli wewnętrznej daje wystarczającą pewność co do procesów opracowanych w celu umożliwienia służbom Sekretariatu Generalnego Rady przetwarzania danych z wymaganym wysokim poziomem ochrony; zauważa jednak, że audytor wewnętrzny Rady wydał zalecenia koncentrujące się na sprecyzowaniu ról i obowiązków, wzmocnieniu roli osób kontaktowych ds. ochrony danych i przyjęciu dalszych decyzji wykonawczych dotyczących wdrożenia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (3) („EUDPR”) w Sekretariacie Generalnym Rady, rozwiązaniu problemu zaległości w powiadomieniach dokonywanych na mocy poprzedniego rozporządzenia, które należy przekształcić w rejestry na mocy EUDPR, jasnym informowaniu o rodzaju działań, które wymagają rejestru ochrony danych, oraz ustanowieniu planu absorpcji istniejących zaległości w odniesieniu do dotychczasowych powiadomień, a także przeglądzie polityki w zakresie chmury obliczeniowej;

37.

zauważa, że w wyniku audytu w zakresie rekrutacji audytor wewnętrzny Rady wydał zalecenia dla Sekretariatu Generalnego Rady dotyczące ustanowienia wskaźników służących monitorowaniu realizacji kluczowego celu polityki rekrutacyjnej, którym jest „zapewnienie Sekretariatowi Generalnemu Rady najlepszego personelu w celu zaspokojenia jego potrzeb”; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku kontroli zwykłej procedury ustawodawczej audytor wewnętrzny Rady nie musiał wydać żadnego zalecenia o wysokim priorytecie;

38.

zauważa, że w wyniku audytu bezpieczeństwa operacyjnego audytor wewnętrzny Rady doszedł do wniosku, że ogólnie obowiązujący system kontroli wewnętrznej daje wystarczającą pewność co do osiągnięcia celów wyznaczonych dla bezpieczeństwa operacyjnego; zauważa jednak, że audytor wewnętrzny wydał zalecenia dotyczące dokumentowania działań następczych w odniesieniu do kontroli jakości i testów penetracyjnych, poprawy bezpieczeństwa fizycznego, aktualizacji instrukcji dla pracowników ochrony oraz przeprowadzenia nowej oceny ryzyka w odniesieniu do sieci bezpieczeństwa IT;

39.

odnotowuje, że w wyniku audytu sieci automatyzacji biur w Sekretariacie Generalnym Rady audytor wewnętrzny Rady wydał zalecenia dotyczące doprecyzowania podziału kompetencji, przydziału działań w zakresie oceny narażenia urządzeń sieciowych oraz migracji systemów wrażliwych do bardziej chronionych lokalizacji sieciowych;

40.

zauważa, że w wyniku audytu sieci obsługującej systemy zarządzania budynkami Sekretariatu Generalnego Rady audytor wewnętrzny Rady wydał zalecenia mające na celu określenie strategii dotyczącej przyszłości systemów zarządzania budynkami i poziomu włączenia usług cyfrowych w powiązane działania operacyjne, uzgodnienie minimalnego zestawu wymogów w zakresie bezpieczeństwa informacji, które należy uwzględnić w umowach ze stronami trzecimi, aby zarządzać ryzykiem wynikającym z dostępu dostawców zewnętrznych do systemów Sekretariatu Generalnego Rady oraz ocenę migracji informatycznych systemów zarządzania budynkami do centrów danych usług cyfrowych w celu ograniczenia zagrożeń fizycznych i środowiskowych dla obecnej infrastruktury przetwarzania informacji;

41.

zauważa z zadowoleniem, że w ramach cyfryzacji Sekretariatu Generalnego Rady względny udział faktur elektronicznych stale rośnie z 1 % w 2014 do 74 % w 2020 i 89 % w 2021 r.;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

42.

zauważa, że liczbę stanowisk w planie zatrudnienia Rady na 2021 r. ustalono na 3 029; ubolewa jednak, że Rada publikuje bardzo ograniczone dane dotyczące składu swojego personelu; zauważa, że zgodnie z informacjami zamieszczonymi na swojej stronie internetowej, na dzień 16 stycznia 2022 r. Sekretariat Generalny Rady zatrudniał 3 119 pracowników, z czego 1 791 (57 %) to kobiety, a 1 328 (43 %) mężczyźni; zauważa, że 50 pracowników zaklasyfikowano do kadry kierowniczej wyższego szczebla, z czego 19 (38 %) to kobiety, a 31 (62 %) mężczyźni; odnotowuje, że 82 pracowników zaklasyfikowano do kadry kierowniczej średniego szczebla, z czego 36 (44 %) to kobiety, a 46 (56 %) mężczyźni; zauważa, że 1 459 pracowników zostało sklasyfikowanych jako administratorzy, z czego 806 (55 %) to kobiety, a 653 (45 %) mężczyźni; zauważa wreszcie, że 1 412 pracowników zostało sklasyfikowanych jako asystenci i sekretarki, z czego 889 (63 %) to kobiety, a 523 (37 %) to mężczyźni;

43.

ubolewa nad brakiem równowagi płci na wyższych stanowiskach kierowniczych w Sekretariacie Generalnym Rady; wzywa Radę do podjęcia natychmiastowych i konkretnych działań w celu osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii;

44.

wyraża ubolewanie z powodu braku informacji o wdrożeniu planu działania Rady w sprawie równości płci oraz o środkach wprowadzonych w celu zapewnienia równych szans osobom z niepełnosprawnościami zatrudnionym w Radzie; wzywa Radę do przedstawienia władzy budżetowej informacji na temat równowagi płci, rozkładu geograficznego i niepełnosprawności jej pracowników oraz na temat powiązanych wewnętrznych polityk; zauważa, że wszystkie 27 państw członkowskich jest reprezentowanych wśród pracowników, ale równowaga geograficzna pozostaje nieoptymalna (kilka państw członkowskich jest nadreprezentowanych);

Ramy etyczne i przejrzystość

45.

ubolewa, że pomimo wielokrotnych postulatów Parlamentu kodeks postępowania przewodniczącego Rady Europejskiej nie został dostosowany do kodeksu postępowania Parlamentu i Komisji, w szczególności w kwestii działalności przewodniczącego po odejściu ze stanowiska, która musi zostać zatwierdzona;

46.

ubolewa, że nie otrzymał informacji o kodeksie postępowania mającym zastosowanie do wszystkich pracowników Rady; przypomina, że etyczne postępowanie przyczynia się do należytego zarządzania finansami i zwiększa zaufanie publiczne oraz że – jak podkreślił Trybunał w sprawozdaniu specjalnym nr 13/2019 – istnieje możliwość poprawy ram etycznych instytucji Unii, co ma kluczowe znaczenie, ponieważ wszelkie nieetyczne zachowania pracowników i członków wzbudzają duże zainteresowanie opinii publicznej i zmniejszają zaufanie do Unii;

47.

przypomina o zaleceniu Trybunału zawartym we wspomnianym wyżej sprawozdaniu specjalnym nr 13/2019 dotyczącym poprawy ram etycznych Rady; jest zaniepokojony brakiem wspólnych unijnych ram etycznych regulujących pracę przedstawicieli państw członkowskich w Radzie, co stwierdził Trybunał;

48.

zauważa, że Sekretariat Generalny Rady publikuje sprawozdanie roczne zawierające informacje dotyczące działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla Sekretariatu Generalnego Rady po zakończeniu służby (art. 16 akapity trzeci i czwarty regulaminu pracowniczego); zauważa, że według sprawozdania z 2022 r. dwóch urzędników wyższego szczebla zadeklarowało zamiar podjęcia działalności zawodowej, składając łącznie siedem wniosków; zauważa, że żaden z wniosków nie wchodził w zakres art. 16;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

49.

zauważa, że budżet Rady na systemy komputerowe i telekomunikację w 2021 r. wyniósł 47 116 000 EUR, co stanowi wzrost o 5,9 % w porównaniu z 2020 r.;

50.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba wideokonferencji i posiedzeń hybrydowych wzrosła o 107 % z 1 380 w 2020 r. do 2 859 w 2021 r.;

51.

wzywa Radę do zbadania sposobów jak najszerszego wykorzystania technologii otwartego oprogramowania oraz do złożenia sprawozdania z postępów w korzystaniu z takich systemów;

Budynki

52.

zauważa, że budżet Rady na budynki w 2021 r. wyniósł 57 151 000 EUR, co stanowi wzrost o 0,9 % w porównaniu z 2020 r.;

53.

zauważa, że Rada oświadcza, iż jej polityka w zakresie budynków jest stabilna oraz że cel, jakim jest od 2004 r. skupienie wszystkich rodzajów jej działalności i działalności Rady Europejskiej w Brukseli w budynkach będących jej własnością, został zrealizowany wraz z oddaniem budynku „Europa” w 2016 r.;

Środowisko i zrównoważony rozwój

54.

zauważa, że trudno jest uzyskać aktualne informacje na temat jakichkolwiek inicjatyw Rady dotyczących środowiska i zrównoważonego rozwoju; zachęca Radę do systematycznego składania w ramach swojej sprawozdawczości rocznej sprawozdań na temat elementów swoich prac związanych ze środowiskiem i zrównoważonym rozwojem;

55.

wzywa Radę do ustanowienia systemów, o ile nie zostały one jeszcze ustanowione, zachęcających pracowników do korzystania z transportu publicznego lub innych niskoemisyjnych środków transportu, takich jak rowery, w celu zmniejszenia śladu węglowego Rady;

56.

zauważa, że w sprawozdaniu finansowym Rady wspomniano, że pod koniec 2021 r. Rada była w posiadaniu 2 589,2 certyfikatów zielonej energii w oparciu o energię wytwarzaną przez panele słoneczne znajdujące się na dachach budynków Rady; zwraca się do Rady o przedstawienie sprawozdania ze sprzedaży tych certyfikatów na wolnym rynku oraz planowanego wykorzystania uzyskanych w ten sposób dochodów;

Współpraca międzyinstytucjonalna

57.

wzywa Radę do podjęcia działań następczych w związku z rezolucją Parlamentu Europejskiego z 9 czerwca 2022 r. w sprawie apelu o zwołanie konwentu w celu zmiany traktatów (4);

58.

wzywa Radę do pełnego przestrzegania zobowiązań określonych w porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 16 grudnia 2020 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami oraz w sprawie nowych zasobów własnych, w tym również harmonogramu wprowadzania nowych zasobów własnych (5);

Komunikacja

59.

zauważa, że rok 2021 był rekordowy – stronę internetową Rady odwiedziło ponad 20 mln osób, co stanowi wzrost o 23 % w porównaniu z 2020 r., oraz że liczba obserwujących na Facebooku wzrosła o 3 %, podczas gdy liczba obserwujących na Twitterze i Instagramie wzrosła odpowiednio o 11 % i 29 %;

60.

zachęca Radę do współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych z myślą o wykorzystaniu dwóch otwartych platform mediów społecznościowych (EU-Voice i EU-Video), które uruchomiono jako publiczny projekt pilotażowy promujący korzystanie z bezpłatnych i otwartych sieci społecznościowych; zachęca Radę do korzystania ze zdecentralizowanych sieci społecznościowych, takich jak Mastodon, które stanowią alternatywę dla bardzo dużych platform internetowych.

(2) Wyrok Sądu z dnia 25 stycznia 2023 r., De Capitani przeciwko Radzie, T-163/21, ECLI:EU:T:2023:15.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(4) Dz.U. C 493 z 27.12.2022, s. 130.

(5) Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 28.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/45

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1817

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników za 2021 r. (COM(2022) 401),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—

uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3), sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego dotyczące wyników wykonania budżetu UE – stan na koniec 2021 r. wraz z odpowiedziami instytucji (4) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06247/2023 – C9-0063/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Spraw Zagranicznych, Komisję Rozwoju, Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Komisję Transportu i Turystyki, Komisję Rozwoju Regionalnego, Komisję Kultury i Edukacji, Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również krajowym i regionalnym organom kontroli w państwach członkowskich, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 391 z 12.10.2022, s. 6

(4) Dz.U. C 429 z 11.11.2022, s. 8.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/47

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1818

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności (Chafea) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji Unii za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1653/2004 z dnia 21 września 2004 r. w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych, na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych (8), w szczególności jego art. 66 akapit pierwszy i drugi,

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/770/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności i uchylenia decyzji 2004/858/WE (9),

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2014/927/UE z dnia 17 grudnia 2014 r. zmieniającą decyzję wykonawczą 2013/770/UE w celu przekształcenia Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia i Żywności w Agencję Wykonawczą ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności (10),

—

uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji (UE) 2021/173 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiającą Europejską Agencję Wykonawczą ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska, Europejską Agencję Wykonawczą ds. Zdrowia i Cyfryzacji, Europejską Agencję Wykonawczą ds. Badań Naukowych, Europejską Radę ds. Innowacji i Agencję Wykonawczą ds. MŚP, Agencję Wykonawczą Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i Europejską Agencję Wykonawczą ds. Edukacji i Kultury oraz uchylającą decyzje wykonawcze 2013/801/UE, 2013/771/UE, 2013/778/UE, 2013/779/UE, 2013/776/UE i 2013/770/UE (11),

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektorowi tymczasowemu Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi tymczasowemu Agencji Wykonawczej ds. Konsumentów, Zdrowia, Rolnictwa i Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 478 z 16.12.2022, s. 21.

(9) Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 69.

(10) Dz.U. L 363 z 18.12.2014, s. 183.

(11) Dz.U. L 50 z 15.2.2021, s. 9.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/49

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1819

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska (CINEA) (przed 1 kwietnia 2021 r. – Agencja Wykonawcza ds. Innowacyjności i Sieci) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji 2013/801/UE z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Innowacyjności i Sieci oraz uchylenia decyzji 2007/60/WE zmienionej decyzją 2008/593/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Klimatu, Infrastruktury i Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 10.

(9) Dz.U. L 352 z 24.12.2013, s. 65.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/51

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1820

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury (EACEA) (przed 1 kwietnia 2021 r. – Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/776/UE z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego i uchylenia decyzji 2009/336/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 11.

(9) Dz.U. L 343 z 19.12.2013, s. 46.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/53

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1821

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP (EISMEA) (przed 1 kwietnia 2021 r. – Agencja Wykonawcza ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/771/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Małych i Średnich Przedsiębiorstw oraz uchylenia decyzji 2004/20/WE i 2007/372/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Innowacji i ds. MŚP, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 23.

(9) Dz.U. L 341 z 18.12.2013, s. 73.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/55

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1822

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERCEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/779/UE z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/37/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela p.o. dyrektora Agencji Wykonawczej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, p.o. dyrektora Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 32.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 58.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/57

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1823

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji (HADEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektor Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Cyfryzacji absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektor Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Edukacji i Kultury, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 47.

(9) Dz.U. L 50 z 15.2.2021, s. 9.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/59

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1824

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych (REA) (przed 1 kwietnia 2021 r. – Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych za rok budżetowy 2021 (3),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (4),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (5) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (7), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

—

—	uwzględniając decyzję wykonawczą Komisji nr 2013/778/UE z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie ustanowienia Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych i uchylenia decyzji 2008/46/WE (9),

—

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wykonawczej za rok budżetowy 2021:

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja, a także rezolucji, która stanowi integralną część tych decyzji, dyrektorowi Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(3) Dz.U. C 427 z 9.11.2022, s. 50.

(9) Dz.U. L 346 z 20.12.2013, s. 54.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/61

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1825

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja,

—	uwzględniając swoje decyzje w sprawie absolutorium z wykonania budżetów agencji wykonawczych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Spraw Zagranicznych, Komisję Rozwoju, Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Komisję Transportu i Turystyki, Komisję Rozwoju Regionalnego, Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Komisję Kultury i Edukacji, Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

A.	mając na uwadze, że budżet Unii jest istotnym narzędziem realizacji wspólnych celów polityki i stanowi średnio 1,3 % dochodu narodowego brutto w UE lub 2,4 % wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych państw członkowskich oraz całkowitych wydatków publicznych w Unii;

mając na uwadze, że przed udzieleniem absolutorium Komisji Parlament sprawdza i ocenia, czy wykorzystano prawidłowo środki oraz czy osiągnięto cele polityczne po audytach wewnętrznych i zewnętrznych, natomiast udzielenie absolutorium potwierdza prawidłowość i efektywność wydatków Komisji pod względem stosunku wartości do ceny;

Priorytety polityczne

przypomina o swoim zdecydowanym zobowiązaniu do przestrzegania podstawowych zasad i wartości zapisanych w Traktacie o Unii Europejskiej (TUE) i Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w tym zasady należytego zarządzania finansami określonej w art. 317 oraz zasady zwalczania nadużyć finansowych i zasady ochrony interesów finansowych Unii określonych w art. 325;

podkreśla, że przejrzystość, rozliczalność i rzetelność są podstawowymi zasadami etycznymi w instytucjach Unii; przypomina o wnioskach i zaleceniach Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) zawartych w jego sprawozdaniu specjalnym nr 13/2019 w sprawie ram etycznych instytucji Unii, a także o swojej rezolucji z dnia 16 września 2021 r. w sprawie wzmocnienia przejrzystości i uczciwości w instytucjach UE poprzez ustanowienie niezależnego unijnego organu ds. etyki, który z jednej strony będzie pełnił rolę zapobiegawczą polegającą na uświadamianiu i doradztwie etycznym, a z drugiej strony rolę czuwania nad przestrzeganiem zasad i rolę doradczą z możliwością wydawania zaleceń w kwestiach etycznych, w tym w kwestiach konfliktów interesów;

podkreśla rolę Prokuratury Europejskiej (EPPO), Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Europolu i OLAF-u w walce z korupcją; wzywa do dalszego wzmacniania zdolności EPPO i OLAF-u, a także współpracy między nimi; apeluje o ustanowienie wspólnych przepisów antykorupcyjnych mających zastosowanie do wszystkich pracowników organów Unii;

podkreśla znaczenie budżetu Unii dla realizacji priorytetów politycznych Unii, a także jego rolę we wspieraniu państw członkowskich w nieprzewidzianych sytuacjach, takich jak pandemia COVID-19 i jej skutki; podkreśla, że należyte i terminowe wykonanie budżetu przyczynia się do sprawniejszego i skuteczniejszego zaspokajania potrzeb i sprostania wyzwaniom w różnych obszarach polityki; ostrzega, że wykonanie budżetu pod presją czasu może prowadzić do wzrostu liczby błędów i nieprawidłowości;

przypomina o znaczeniu oceny ex post, również w odniesieniu do programów finansowych, które powstały w reakcji na kryzys; zwraca uwagę, że ocena wyników programu pod względem skuteczności, wydajności, przydatności, spójności i unijnej wartości dodanej byłaby zgodna z rozporządzeniem finansowym, Porozumieniem międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa i wytycznymi dotyczącymi lepszego stanowienia prawa;

podkreśla znaczenie, jakie sprawozdawczość na temat wyników programów finansowanych z budżetu Unii ma dla procedury udzielania absolutorium; zwraca uwagę na fakt, że wartość dodana zainwestowanych środków jest ściśle związana z osiągniętymi wynikami i ich wkładem w poprawę codziennego życia obywateli Unii oraz wpływem gospodarczym w Unii;

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie sytuacją dotyczącą praworządności w szeregu państw członkowskich, która sama w sobie jest bardzo niepokojąca i prowadzi do poważnych strat dla budżetu Unii; podkreśla, że fundusze unijne nie mogą być wykorzystywane do działań antydemokratycznych ani do umacniania autorytaryzmu; przypomina, że Unia wprowadziła system warunkowości prawnej, aby wstrzymać finansowanie państw członkowskich, które naruszają zasady państwa prawnego, oraz z zadowoleniem przyjmuje pierwsze zastosowanie tego systemu w przypadku Węgier – procedury rozpoczętej w listopadzie 2021 r. i zakończonej w grudniu 2022 r., w ramach której zamrożono 55 % trzech programów polityki spójności (ok. 6,35 mld EUR); chociaż fakty uzasadniałyby zamrożenie 100%, zauważa, że węgierski i polski plan odbudowy i zwiększania odporności zostały zatwierdzone; podkreśla, że oba plany zawierają szereg tzw. super kamieni milowych w zakresie praworządności; domaga się, aby Komisja stale monitorowała sytuację i wstrzymywała finansowanie, dopóki naruszenia praworządności będą stanowić zagrożenie dla należytego zarządzania finansami w ramach budżetu Unii; w tym kontekście ponownie wyraża głębokie przekonanie, że państwa członkowskie muszą przestrzegać zasad demokracji i praworządności, aby otrzymywać fundusze unijne, i zwraca uwagę Komisji na pogorszenie sytuacji praworządności również w innych państwach członkowskich; wzywa zatem Komisję do niezwłocznego uruchomienia zastosowania systemu warunkowości w każdym przypadku stwierdzenia, że naruszenia zasad praworządności wpływają – w sposób wystarczająco bezpośredni – na należyte zarządzanie finansami budżetu Unii lub na interesy finansowe Unii lub stwarzają poważne ryzyko takiego wpływu; zaznacza ponadto potrzebę ścisłej współpracy między Parlamentem, Radą i Komisją, przy jednoczesnym wzmocnieniu instytucjonalnych mechanizmów kontroli i równowagi; podkreśla swoje zdecydowane i wielokrotnie ponawiane wnioski do Komisji i agencji wykonawczych o zapewnienie ochrony budżetu Unii poprzez globalne i systematyczne wykorzystywanie cyfrowych i zautomatyzowanych systemów sprawozdawczości, monitorowania i prowadzenia audytów oraz wspólne przepisy antykorupcyjne, a także wprowadzenie obowiązku stosowania międzyinstytucjonalnego rejestru na rzecz przejrzystości (1) przez wszystkie instytucje UE, a nawet agencje;

przypomina, że rozwój gospodarczy na Węgrzech jest w dużej mierze związany z inwestycjami kapitału zagranicznego; ubolewa w związku z tym, że rząd węgierski stosuje retorykę skierowaną przeciwko przedsiębiorstwom wielonarodowym, oraz ubolewa, że instytucjonalizacja korupcji i nieprzejrzysty system zamówień publicznych, którymi należy się zająć w reformach wymaganych w kontekście stosowania systemu warunkowości, umożliwiły temu rządowi poszerzenie w ostatnich latach jego własności w sektorze energii, bankowości, telekomunikacji i mediów; ubolewa nad wybiórczą i stronniczą odmową wydawania zezwoleń oraz narzucaniem arbitralnie sztywnych warunków i ograniczeń w celu gospodarczego osłabienia i wydrenowania niektórych przedsiębiorstw zagranicznych do stanu, w którym będą one zmuszone zaakceptować wrogie przejęcie w całości lub w części przez rząd węgierski lub oligarchów blisko związanych z rządem po cenach znacznie niższych od rzeczywistej wartości przedsiębiorstwa; krytykuje Komisję, że nie wywiązała się z obowiązku ochrony rynku wewnętrznego i uczciwej konkurencji, gdyż nie podjęła interwencji w związku z tymi nagminnie popełnianymi naruszeniami praworządności i przepisów dotyczących rynku wewnętrznego;

z niepokojem odnotowuje ustalenia Trybunału dotyczące ochrony budżetu Unii; przyjmuje do wiadomości sprawozdanie specjalne Trybunału nr 11/2022 „Ochrona budżetu UE”, w którym Trybunał stwierdził, że pomimo pewnych mocnych stron systemu wykluczania stosowanego przez Komisję, niedociągnięcia ograniczają jego skuteczność; z niepokojem zauważa, że wdrożenie systemu wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) zajęło więcej czasu niż planowano; wyraża obawę, że różnice w podejściu podważają ogólną skuteczność wykluczania; wzywa Komisję do ścisłej współpracy z Parlamentem nad przekształceniem rozporządzenia finansowego i dalszym ulepszeniem systemu wczesnego wykrywania i wykluczania, tak aby stał się on wydajnym i skutecznym narzędziem;

10.

podkreśla potrzebę rozszerzenia obszarów, w których stosuje się EDES, poza zarządzanie bezpośrednie, i zwraca się do Komisji o stosowanie go w odniesieniu do wszystkich funduszy unijnych, w tym funduszy zarządzania dzielonego; zauważa, że EDES należy stosować systematycznie w celu zagwarantowania, aby firmy i beneficjenci rzeczywiści, których skazano za nadużycia finansowe, korupcję lub inną poważną przestępczą działalność gospodarczą, nie mogli korzystać ze środków unijnych; podkreśla potrzebę zharmonizowania wskaźników w Arachne z podstawami wykluczenia EDES, aby dopilnować, by wykluczone podmioty gospodarcze były również widoczne w Arachne; apeluje o maksymalną interoperacyjność między Arachne, EDES a innymi narzędziami IT w celu ograniczenia konieczności wielokrotnego wprowadzania informacji do różnych systemów informatycznych oraz zminimalizowania obciążenia administracyjnego; uważa, że nie potrzeba więcej systemów kontroli, lecz ich lepszego ukierunkowania, w tym wykorzystania nowych technologii w celu zwalczania nadużyć finansowych, korupcji lub innej poważnej przestępczej działalności gospodarczej pozbawionej możliwości korzystania ze środków unijnych;

11.

ponownie podkreśla, że bezwzględnie potrzebny jest jeden obowiązkowy, zintegrowany i interoperacyjny system informacji i monitorowania zapewniony przez Komisję, który umożliwi elektroniczną rejestrację i przechowywanie danych dotyczących odbiorców unijnego finansowania, w tym ich beneficjentów rzeczywistych, oraz pozwoli na udostępnienie tych informacji do celów eksploracji danych i oceny ryzyka; podkreśla, że istotne jest uzyskanie jasnego i przejrzystego obrazu dystrybucji i potencjalnej koncentracji wypłacanych funduszy unijnych, w tym dzięki funkcji umożliwiającej agregację tych funduszy; podkreśla, że zmniejszyłoby to obciążenia biurokratyczne dla podmiotów finansowych, kontrolerów i audytorów, a także dla odbiorców funduszy unijnych oraz powinno ułatwić ocenę ryzyka na potrzeby wyboru, przyznawania, zarządzania finansowego, monitorowania, dochodzenia, kontroli i audytu, jak również przyczyniłoby się do skutecznego zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji, konfliktom interesów, podwójnemu finansowaniu i innym nieprawidłowościom, ich wykrywania, korygowania i podejmowania w związku z nimi działań następczych, które to zjawiska należy poważnie zwalczać zarówno na szczeblu państw członkowskich, jak i Unii, poprzez skuteczne i efektywne środki zapobiegawcze i odstraszające, w tym wyraźne sankcje; zauważa, że ta cyfryzacja jest spóźniona i niezbędna ze względu na transgraniczny charakter niewłaściwego wykorzystania środków finansowych, nadużyć finansowych, sprzeniewierzeń, konfliktów interesów, podwójnego finansowania i innych problemów systemowych; podkreśla, że to jednolite narzędzie eksploracji danych powinno ułatwiać wyszukiwanie i być dostępne dla OLAF-u, EPPO i Komisji, aby zwiększyć ochronę budżetu Unii i instrumentu NextGenerationEU przed nieprawidłowościami, nadużyciami i konfliktami interesów;

12.

ubolewa, że nie wszystkie państwa członkowskie korzystają z narzędzia Komisji służącego do eksploracji danych i punktowej oceny ryzyka w celu identyfikowania projektów, odbiorców i wykonawców, w przypadku których występuje ryzyko nadużyć finansowych, konfliktów interesów i nieprawidłowości w ramach Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF); zauważa, że pięć państw członkowskich objętych próbą kontrolną Trybunału (Grecja, Hiszpania, Francja, Chorwacja i Włochy) będzie korzystać z narzędzia Komisji służącego do eksploracji danych i punktowej oceny ryzyka; przypomina, że wspólne narzędzie eksploracji danych i punktowej oceny ryzyka jest kluczowym elementem ochrony interesów finansowych Unii, w szczególności zapobiegania nadużyciom finansowym, konfliktom interesów i podwójnemu finansowaniu, a także zapewnia większą przejrzystość i rozliczalność;

13.

docenia użyteczność strony internetowej Kohesio i platformy otwartych danych wprowadzonych przez Komisję jako narzędzi przejrzystości i rozliczalności w odniesieniu do inwestycji związanych z polityką spójności i zarządzaniem dzielonym na okresy programowania 2014–2020 i 2021–2027, które to narzędzia gromadzą krajowe wykazy projektów wspieranych przez Unię i oferują mapowanie operacji (Kohesio) oraz dostarczają aktualnych danych na temat przyjętych programów, regularnego monitorowania finansów oraz zobowiązań i płatności Unii (platforma otwartych danych); odnotowuje trwające dostosowania mające na celu odpowiednie objęcie okresu programowania 2021–2027, ale podkreśla bezwzględną potrzebę koordynacji i interoperacyjności z narzędziem oceny ryzyka Arachne; wzywa zatem Komisję do zapewnienia skutecznej interoperacyjności między poszczególnymi narzędziami;

14.

ponownie podkreśla potrzebę lepszego zrównoważenia procesu dalszego uproszczenia zasad i procedur, przeprowadzania większej liczby kontroli w obszarach, w których najczęściej dochodzi do nieprawidłowych wydatków, opracowania obowiązkowych sesji szkoleniowych i praktycznych informacji dla wnioskodawców, w szczególności nowych wnioskodawców, oraz poprawy pomocy i wytycznych dla MŚP, przedsiębiorstw typu spin-off, przedsiębiorstw typu start-up, agencji administracyjnych i płatniczych oraz wszystkich innych właściwych zainteresowanych stron;

15.

podkreśla zwiększone wykorzystanie i znaczenie wskaźników skuteczności działania, w tym wyboru wskaźników, określenia wartości docelowych i kamieni milowych oraz monitorowania i sprawozdawczości w świetle nowych modeli realizacji Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) oraz zreformowanej wspólnej polityki rolnej; wzywa w związku z tym Komisję do dalszej poprawy monitorowania i sprawozdawczości w odniesieniu do wyników budżetu Unii za pomocą usprawnionych i jakościowych wskaźników, takich jak wskaźniki dotyczące wydatków związanych z klimatem, uwzględniania aspektu płci i wskaźniki dotyczące różnorodności biologicznej, jak wynika z przyjętych aktów podstawowych dotyczących programów wydatków na lata 2021–-2027; zauważa, że główne kamienie milowe i wartości docelowe, a także wskaźniki produktu mają różny charakter; zauważa, że w ramach RRF dodatkowo rozróżnia się inwestycje i reformy; ponownie wzywa Komisję do przedstawienia przeglądu pełnego cyklu audytu w państwach członkowskich, Komisji, a także przeglądu współpracy z odpowiednimi instytucjami audytowymi, w tym z Trybunałem oraz OLAF-em i EPPO;

16.

jest zaniepokojony rosnącą liczbą i złożonością quasi-prawnych instrumentów Komisji, takich jak opinie, zalecenia, komunikaty, rezolucje nieustawodawcze, zawiadomienia, wytyczne i oświadczenia o priorytetach administracyjnych; wzywa Komisję do uproszczenia i usprawnienia tych instrumentów oraz wykorzystania ich z myślą o dalszym upraszczaniu procedur i zmniejszaniu obciążeń biurokratycznych; przypomina o programie REFIT mającym na celu uproszczenie przepisów Unii i zmniejszenie zbędnych obciążeń, a jednocześnie osiągnięcie korzyści płynących z przepisów oraz wprowadzenia zasady „jedno więcej – jedno mniej”; zwraca się do Komisji o systematyczne stosowanie tej zasady, zgodnie z którą nowo wprowadzone obciążenia są kompensowane przez usuwanie równoważnych obciążeń w tym samym obszarze polityki;

17.

ponownie podkreśla potrzebę dołożenia większych starań w zwalczaniu nadużyć finansowych zarówno na szczeblu unijnym, jak i państw członkowskich, w ścisłej współpracy z EPPO i OLAF-em; docenia niezwykłe wysiłki EPPO i podkreśla jej rolę w ściganiu nadużyć finansowych i innych przestępstw mających wpływ na interesy finansowe Unii oraz w prowadzeniu dochodzeń dotyczących tych nadużyć i przestępstw; podkreśla znaczenie pełnej niezależności i bezstronności EPPO, aby mogła skutecznie pełnić swoją funkcję; podkreśla, że niezależność, bezstronność i skuteczność EPPO i OLAF-u wymaga wystarczających zasobów finansowych i kadrowych, zwłaszcza w świetle nowych zadań związanych z NextGenerationEU (NGEU); zwraca się do Komisji o pilną reakcję na wnioski EPPO dotyczące wykonania jej budżetu, tak aby EPPO mogła stać się w pełni skutecznym organem prokuratorskim;

18.

zauważa, że Komisja przedstawia swoje roczne sprawozdanie dotyczące ochrony interesów finansowych Unii (sprawozdanie o ochronie interesów finansowych UE) jesienią następnego roku, co uniemożliwia Parlamentowi przyjęcie tego sprawozdania wcześniej niż 2 lata po odnośnym okresie określonym w sprawozdaniu (n+2); podkreśla, że aby osiągnąć większą skuteczność w przyjmowaniu polityki Unii i środków służących przeciwdziałaniu nadużyciom finansowym, uchylaniu się od opodatkowania i innym nieprawidłowościom finansowym przedstawionym w sprawozdaniu, Parlament powinien mieć możliwość procedowania i przyjęcia sprawozdania o ochronie interesów finansowych UE nie później niż w następnym roku (n+1); wzywa OLAF i Komisję do odpowiadającego temu harmonogramowi przyjęcia sprawozdań o ochronie interesów finansowych UE;

19.

podkreśla znaczenie zapewnienia przejrzystości działań organizacji pozarządowych i pośredników w zakresie ich finansowania i własności, ponieważ są one istotnymi podmiotami w wykonaniu budżetu Unii w ramach różnych metod zarządzania, zwłaszcza w obszarze działań zewnętrznych; jest głęboko zaniepokojony finansowaniem projektów realizowanych przez organizacje pozarządowe powiązane z radykalnymi organizacjami religijnymi i politycznymi lub z udziałem tych organizacji; wzywa Komisję do zagwarantowania, że z funduszy unijnych będą finansowane wyłącznie organizacje, które ściśle przestrzegają wszystkich wartości Unii; wzywa Komisję do ustanowienia mechanizmów ex ante, które pozwolą jasno zidentyfikować organizacje pozarządowe działające na terytorium Unii i za granicą, w przypadku których potwierdzono powiązania z fundamentalistycznymi grupami religijnymi, i które forsują program podważający wartości Unii; w związku z tym wzywa do utworzenia publicznej czarnej listy organizacji pozarządowych, które prowadziły działania takie jak nawoływanie do nienawiści, podżeganie do terroryzmu i ekstremizm religijny wspierający lub gloryfikujący przemoc, lub które niewłaściwie wykorzystały lub sprzeniewierzyły fundusze Unii i znajdują się w bazie danych EDES, aby zapewnić, że mają one zablokowany dostęp do instytucji unijnych i unijnych programów finansowania; powtarza, że żadnych funduszy nie można przeznaczać na źródła ani formy terroryzmu bądź na radykalizację religijną i polityczną oraz że żadne fundusze nie mogą być powiązane z tymi zjawiskami; podkreśla, że niezbędna jest dokładna kontrola wstępna przy rejestracji w rejestrze służącym przejrzystości w celu ujawnienia wszystkich źródeł finansowania; zauważa, że finansowanie z funduszy UE musi być identyfikowalne od bezpośredniego odbiorcy do ostatecznego odbiorcy, gdy fundusze są przekazywane w łańcuchu; przypomina, że w odniesieniu do finansowania publicznego podstawowe akty prawne Unii regulują sposób postępowania w zakresie przejrzystości i widoczności w tym względzie, dlatego przypomina Komisji o odpowiedzialności, jaką ponosi za sprawdzanie zgodności z przepisami i procedurami, zwłaszcza przepisami i procedurami dotyczącymi przyznawania organizacjom pozarządowym i pośrednikom finansowym dotacji w systemie kaskadowym; ponadto domaga się, aby Komisja dostarczała organowi udzielającemu absolutorium zestawienie łącznej kwoty wydatków UE związanych z organizacjami pozarządowymi;

20.

wzywa Komisję – mając na uwadze jasność, pewność prawa i praworządność – do przedłożenia wniosku dotyczącego rozporządzenia w sprawie organizacji pozarządowych zawierającego jasną definicję i kategoryzację obszarów działania i wielkości organizacji pozarządowych; przepisy powinny przewidywać jasny przegląd warunków otrzymywania funduszy unijnych przez organizacje pozarządowe, obejmujące następujące obowiązki:

a)	zgłaszanie kwot i źródeł otrzymanego finansowania oraz rejestrowanie wszystkich działań wykonywanych w imieniu zleceniodawców zagranicznych;

b)	oznaczanie rozpowszechnianych materiałów wymaganymi informacjami;

c)	ujawnienie wypływów finansowych i niefinansowych oraz wydatków, w tym płatności lub darowizn o charakterze niefinansowym, które są przekazywane z jednej organizacji pozarządowej do innej w ramach organizacji parasolowej na rzecz jej członków;

d)	ujawnienie finansowania reklamy politycznej lub kampanii politycznych przez organizacje pozarządowe;

e)	przestrzeganie zasady rozliczalności demokratycznej i poszanowanie wartości Unii;

w przypadku bardzo dużych organizacji pozarządowych o strukturze korporacyjnej podobnej do przedsiębiorstw prywatnych, obowiązki sprawozdawcze w zakresie odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstw, przestrzegania przepisów dotyczących ochrony pracowników, przepisów dotyczących promowania równości płci, obowiązki sprawozdawcze w zakresie zrównoważonego rozwoju, systematyki inwestycji oraz powiązań w łańcuchu dostaw w przypadku zakupów;

21.

podkreśla, że wniosek powinien również obejmować obowiązki w zakresie przejrzystości ze strony Komisji, w tym w odniesieniu do ujawniania umów finansowych, administracyjnych lub o współpracy z organizacjami pozarządowymi;

22.

przypomina Komisji, że wszystkim wnioskom ustawodawczym, które mają znaczący wpływ na gospodarkę, społeczeństwo i środowisko, muszą towarzyszyć solidne i szczegółowe oceny skutków; podkreśla, że jest to część przyjętego przez Komisję Programu lepszego stanowienia prawa, i zaznacza, że organ udzielający absolutorium będzie ściśle monitorował, czy te oceny skutków przeprowadza się w sposób całkowicie neutralny i bezstronny oraz czy uwzględniają one systematyczną analizę skutków rozważanych wariantów, koszty i korzyści preferowanego wariantu, w tym uwzględniają opinie zainteresowanych stron, w drodze otwartych konsultacji publicznych;

23.

wskazuje na sprawozdanie specjalne Trybunału 17/2022 „Konsultanci zewnętrzni w Komisji Europejskiej”, w którym podkreślono, że Komisja Europejska co roku udziela zamówień na usługi konsultantów zewnętrznych o wartości około 1 mld EUR, wykorzystując je w różnorodnych działaniach dotyczących doradztwa, badań, ocen i prac badawczych, oraz stwierdza, że zarządzanie przez Komisję korzystaniem z usług konsultantów zewnętrznych nie zapewnia w pełni optymalnego wykorzystania środków finansowych ani nie zabezpiecza w pełni jej interesów; podkreśla również, że w ramach regulujących korzystanie z tych usług występują poważne luki, co niesie za sobą potencjalne zagrożenia związane z koncentracją usługodawców, nadmierną zależnością i konfliktami interesów, które to zagrożenia nie są wystarczająco monitorowane; w tym kontekście domaga się, aby Komisja dalej opracowywała swoje ramy regulujące korzystanie z usług konsultantów zewnętrznych, lepiej wykorzystywała rezultaty prac konsultantów zewnętrznych, zwiększyła monitorowanie w celu ograniczenia zagrożeń wynikających z korzystania z usług konsultantów zewnętrznych oraz poprawiła swoją sprawozdawczość w zakresie korzystania z usług konsultantów zewnętrznych przez dostarczanie dokładnych i pełnych danych na temat ilości i rodzajów nabytych usług. ponadto podkreśla niewykorzystany potencjał agencji unijnych w zakresie dostarczania konkretnych, istotnych informacji i wyników tej samej jakości co konsultanci zewnętrzni, jeżeli pozwalałyby na to ich mandaty; zachęca Komisję do przeanalizowania w przyszłości tej możliwości na potrzeby konsultacyjne i badawcze w określonych dziedzinach;

24.

z zadowoleniem przyjmuje początkowy wkład RRF i jego dalszy potencjał w zakresie zapobiegania silnemu pogorszeniu koniunktury gospodarczej w następstwie pandemii COVID-19; zauważa, że w prawie wszystkich państwach członkowskich RRF odegrał zasadniczą rolę w osiągnięciu postępów we wdrażaniu zaleceń dla poszczególnych krajów wynikających z europejskiego semestru; zauważa jednak, że kilka zaleceń dla poszczególnych krajów pozostaje niewdrożonych, a ponadto odnotowuje wkład RRF w uczynienie gospodarek i społeczeństw Unii bardziej zrównoważonymi, odpornymi i lepiej przygotowanymi na przyszłe wyzwania i możliwości związane z transformacją ekologiczną i cyfrową;

25.

odnotowuje ustalenia i wnioski Trybunału w jego pierwszej rocznej ocenie RRF; rozumie, że wdrażanie RRF odbywa się pod presją czasu, aby zapewnić terminowe wsparcie w celu wyjścia z kryzysu związanego z pandemią COVID-19, jednak przy znacznie prostszym modelu realizacji, który nakłada na Komisję i państwa członkowskie o wiele mniejsze wymagania, a także zmniejsza obciążenia kontrolne ze strony Komisji i przenosi je na państwa członkowskie, w szczególności w porównaniu ze strukturą finansowania, sprawozdawczości i kontroli polityki spójności lub polityki rolnej; podkreśla, że każdemu modelowi szybkiej realizacji musi towarzyszyć solidny system kontroli, za który odpowiada Komisja; wzywa Komisję do dopilnowania, aby przy proponowaniu nowych programów i strategii politycznych Unii z modelem realizacji opartym na wynikach, stosowanym przy wdrażaniu RRF, w pełni uwzględniono wnioski wyciągnięte z wdrażania RRF, a także ustalenia i zalecenia dotyczące RRF wynikające z audytów i ocen przeprowadzonych przez Trybunał; przypomina o znaczeniu wiedzy, czy absorpcja funduszy przebiega zgodnie z planem, ponieważ rok 2023 to połowa okresu wdrażania RRF; uznaje postępy poczynione przez Komisję w odpowiedzi na obawy organu udzielającego absolutorium dotyczące przejrzystości i rozliczalności poprzez utworzenie platformy podobnej do platformy Kohesio dla polityki spójności;

26.

z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w międzyinstytucjonalnych negocjacjach w sprawie RePowerEU dotyczące publikowania co dwa lata w tabeli wyników w zakresie RRF wykazu 100 największych ostatecznych odbiorców w każdym państwie członkowskim; ponawia swój apel o udostępnienie, w ramach procedury udzielania absolutorium, stosownym instytucjom Unii i organowi udzielającemu absolutorium wykazu wszystkich ostatecznych odbiorców we wszystkich obszarach polityki i projektach UE;

27.

odnotowuje udane dążenia Komisji do pozyskania funduszy na rynkach finansowych w celu zapewnienia środków finansowych dla RRF jako ważnego instrumentu w czasach poważnego kryzysu; niemniej jednak jest zaniepokojony powstałym zadłużeniem, rosnącymi stopami procentowymi i wynikającą z tego niepewną zdolnością do spłaty pożyczek oraz ryzykiem, jakie stanowi to dla uzgodnionego budżetu i polityki Unii; wzywa Komisję do ograniczenia tego ryzyka oraz do udzielania Parlamentowi pełnych informacji o statusie tych pożyczek w skali roku;

28.

wyraża zaniepokojenie ograniczoną liczbą projektów transgranicznych w ramach RRF; przyznaje jednocześnie, że jednym z celów RRF jest wspieranie odbudowy gospodarczej w państwach członkowskich Unii po pandemii COVID-19; podkreśla, że dostosowanie krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności do celów polityki Unii, w tym projektów transgranicznych, generuje unijną wartość dodaną;

29.

jest zaniepokojony faktem, że późne przyjęcie szeregu rozporządzeń regulujących różne strategie polityczne Unii spowodowało – podobnie jak na początku okresu programowania 2014–2020 – znaczne opóźnienie rozpoczęcia ich wdrażania w okresie programowania 2021–2027; wzywa Komisję, aby podjęła wszelkie niezbędne działania w celu przyspieszenia wdrażania polityki w terenie, przy jednoczesnym utrzymaniu mocnego nacisku na jakość i konieczność nasilenia walki z nadużyciami oraz ochronę interesów finansowych Unii; zwraca uwagę na fakt, że zwłaszcza w ramach zarządzania dzielonego znaczna część środków budżetowych na rok 2021 musi zostać przeprogramowana na kolejne lata; podkreśla w tym kontekście ryzyko, że zobowiązania pozostające do spłaty wpływają na budżet Unii, powodując ewentualnie znaczne umorzenia, które z kolei zmniejszyłyby wpływ budżetu Unii; domaga się, aby Komisja wskazała organowi udzielającemu absolutorium działania, które zamierza podjąć w celu uniknięcia tej sytuacji, oraz aby wyciągnęła niezbędne wnioski i zdobyła niezbędne doświadczenie, by zapobiec wystąpieniu podobnej sytuacji na początku WRF na lata 2028–2034;

30.

zachęca Komisję, Trybunał i Radę do pracy nad przyspieszeniem procesu udzielania absolutorium, aby miał miejsce w roku n+1;

31.

zauważa, że w Protokole nr 7 do TFUE (w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej) przewidziano wydawanie tzw. laissez-passer członkom instytucji unijnych, w szczególności członkom Parlamentu Europejskiego, do wykorzystania jako dokumenty podróży; jest zaniepokojony faktem, że centralne służby Komisji odpowiedzialne za laissez-passer sprzeciwiają się umieszczaniu na dokumencie „stanowiska” posła do Parlamentu Europejskiego, co oznacza, że posłowie nie są w stanie udowodnić swojego statusu podczas podróży, w przeciwieństwie na przykład do personelu dyplomatycznego ESDZ; wzywa Komisję do podjęcia pilnych działań w celu usunięcia tej niespójności, tak aby członkowie instytucji mogli odpowiednio udowodnić swoje stanowiska podczas podróży.

32.

ubolewa, że Trybunał ponownie wydał negatywną opinię na temat legalności i prawidłowości wydatków i stwierdził, iż mechanizmy kontroli Komisji i państw członkowskich po prostu nie są wystarczająco wiarygodne; podkreśla, że ważne jest wzmocnienie mechanizmów kontroli Komisji i państw członkowskich, które to mechanizmy Trybunał uznał za niewiarygodne, co zagraża wiarygodności sprawozdania rocznego z zarządzania i wykonania;

33.

przypomina, że Komisja powinna podjąć konkretne działania następcze w związku z uwagami Parlamentu, w tym w związku ze wszystkimi priorytetami politycznymi;

ROZDZIAŁ I

Wieloletnie ramy finansowe (WRF)

Poświadczenie wiarygodności Trybunału oraz zarządzanie budżetem i finansami

Wiarygodność rozliczeń

34.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał w odniesieniu do roku 2021 stwierdza, iż sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej jest wiarygodne, zgodne z rozporządzeniem finansowym oraz że po stronie dochodów budżetowych nie występuje istotny poziom błędu;

35.

odnotowuje, że 31 grudnia 2021 r. zobowiązania ogółem wyniosły 496,4 mld EUR, w porównaniu z 414,1 mld EUR aktywów ogółem; podkreśla, że różnica w wysokości 82,3 mld euro odpowiada (ujemnym) aktywom netto, obejmującym rezerwy i tę część wydatków już poniesionych przez Unię do 31 grudnia, która będzie musiała zostać sfinansowana z przyszłych budżetów;

36.

zauważa, że na koniec 2021 r. szacowana wartość poniesionych wydatków kwalifikowalnych należnych beneficjentom, ale o które jeszcze nie wystąpiono, wynosiła 129,9 mld EUR (w 2020 r.: 107,8 mld EUR), ujętych jako rozliczenia międzyokresowe bierne; zauważa, że wzrost tej szacunkowej kwoty jest powiązany głównie z RRF, stanowiącym trzon programu NGEU, ustanowionego w celu zaradzenia bezpośrednim szkodom gospodarczym i społecznym spowodowanym pandemią COVID-19; podkreśla, że płatności na rzecz państw członkowskich w ramach RRF są wykonywane w transzach zgodnie z ustalonym z góry harmonogramem do 2026 r;

37.

zauważa, że po zakończeniu okresu przejściowego w związku z procesem wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej Komisja oszacowała, że na dzień bilansowy rachunki Unii wykazują należność netto od Zjednoczonego Królestwa w wysokości 41,8 mld EUR (2020 r.: 47,5 mld EUR), z czego szacuje się, że 10,9 mld EUR zostanie wypłacone w ciągu 12 miesięcy od dnia sprawozdawczego;

38.

zauważa, że Trybunał ocenił wpływ niesprowokowanej i nieuzasadnionej agresji militarnej Rosji na Ukrainę na sprawozdania finansowe; z zadowoleniem przyjmuje ocenę Trybunału, że potraktowanie inwazji Rosji na Ukrainę jako zdarzenia pozabilansowego niewymagającego korekty jest właściwe oraz że jego wpływ odpowiednio ujawniono i rzetelnie przedstawiono w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym;

39.

zauważa, że Trybunał, w ramach swoich zwykłych procedur kontrolnych, skontrolował aktywa, pasywa, przychody i koszty, w tym te związane ze środkami przyjętymi przez Komisję w kontekście działań związanych z COVID-19; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał stwierdził, iż rzetelnie przedstawiono je w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym;

Legalność i prawidłowość dochodów i wydatków Unii

40.

wyraża ubolewanie z powodu negatywnej opinii na temat legalności i prawidłowości po stronie wydatków w budżecie Unii, wydanej przez Trybunał;

41.

odnotowuje obliczony przez Trybunał ogólny poziom błędu wynoszący 3,0 %, co stanowi 1,0 punktu procentowego powyżej progu istotności; zauważa, że jest to pogorszenie w porównaniu z 2020 r., w którym poziom błędu wynosił 2,7 %, również znacznie powyżej progu istotności; odnotowuje odpowiedź Komisji, że nie kwestionuje ona ustalonego przez Trybunał poziomu błędu, ale jednocześnie broni wyników własnych prac skutkujących szacowanym poziomem błędu przy płatności, który opiera się na innej metodyce; zauważa, że Komisja oblicza swoje ryzyko przy płatności za 2021 r. na 1,9 %; jest zaniepokojony faktem, że w przeciwieństwie do Trybunału Komisja szacuje swój poziom błędu zarówno poniżej progu istotności, jak i nawet poniżej dolnego zakresu szacowanego poziomu błędu Trybunału, wynoszącego 2,2 %;

42.

wyraża ubolewanie, że wykryte błędy wskazują na utrzymujące się uchybienia w prawidłowości wydatków deklarowanych przez instytucje zarządzające oraz że Trybunał stwierdził uchybienia w metodach kontroli wyrywkowych organów nadzorczych;

43.

z zaniepokojeniem odnotowuje, że Trybunał uważa, iż w ocenie ryzyka przeprowadzonej przez Komisję prawdopodobnie zaniżono poziom ryzyka w kilku obszarach; podkreśla, że Trybunał stwierdził niedociągnięcia w kontrolach ex post przeprowadzonych przez Komisję m.in. w dziale 1 „Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa”, niedoszacowanie błędów w dziale 2 „Spójność, odporność i wartości” oraz niedoszacowanie ryzyka i dużą liczbę błędów w dziale 6 „Sąsiedztwo i świat”; podkreśla, że w dziale „Zasoby naturalne i środowisko” obie instytucje są zgodne w swoich obliczeniach, podczas gdy na przykład w dziale „Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa” Trybunał szacuje poziom błędu na 4,4 %, Komisja natomiast szacuje poziom ryzyka przy płatności na 1,3 %;

44.

zauważa, że Komisja przeprowadza kontrole budżetu Unii zarówno przed wykonaniem płatności, jak i po wykonaniu płatności, a w razie potrzeby wprowadza korekty; zauważa, że ten system kontroli znajduje odzwierciedlenie zarówno w „ryzyku w momencie dokonywania płatności”, które jest oszacowaniem poziomu wydatków niezgodnym z zasadami i przepisami obowiązującymi w momencie dokonywania płatności, jak i „ryzyku w momencie zamknięcia” (programu), które jest szacunkowym poziomem wydatków niezgodnych z przepisami, gdy zakończono wszystkie kontrole i związane z nimi korekty i zgodnie z prawem nie można podjąć dalszych działań; zauważa ponadto, że szacowane przez Komisję ryzyko w momencie zamknięcia wynosi 0,8 %, czyli znacznie poniżej progu istotności wynoszącego 2 %;

45.

ponownie wyraża poparcie dla podejścia kontrolnego i metodyki Trybunału; zauważa, że ta metodyka opiera się na międzynarodowych standardach kontroli, które nakładają wymóg badania losowej próby transakcji oraz że reprezentatywna próba nie może być w pełni oparta na ryzyku; z niepokojem zauważa rozbieżności między obliczonymi przez Trybunał i Komisję poziomami błędu i ryzyka przy dokonywaniu płatności; podkreśla, że różnice te nie występują we wszystkich obszarach wydatków; zauważa, że szacunki Komisji dotyczące ryzyka przy dokonywaniu płatności stale mieszczą się w dolnym zakresie lub poniżej szacunków statystycznych Trybunału, i jest zaniepokojony, że stanowi to systematyczne niedoszacowanie przez Komisję istniejącego poziomu błędu; zachęca Komisję do ponownego przemyślenia swojej metodyki i współpracy z Trybunałem w celu zwiększenia harmonizacji, aby zapewnić bardziej porównywalne dane liczbowe; podkreśla jednak, że ogólne oszacowanie poziomu błędu przedstawione w poświadczeniu wiarygodności Trybunału nie wskazuje na wystąpienie nadużyć finansowych;

46.

jest zaniepokojony, że Komisja, działając na podstawie potencjalnie niedoszacowanego ryzyka, nie jest w stanie skutecznie chronić interesów finansowych Unii; jest również zaniepokojony zamętem, jaki to powoduje dla organu udzielającego absolutorium i obywateli Unii, ponieważ Komisja z jednej strony uznaje poziom błędu Trybunału w obszarach, w których jest on niższy od progu istotności (zasoby naturalne), a z drugiej strony przedstawia własne szacunki dotyczące błędu przy dokonywaniu płatności w obszarach, w których poziom błędu Trybunału jest wyższy od progu istotności, co budzi wątpliwości co do wiarygodności jej sprawozdawczości finansowej;

47.

wzywa Trybunał, aby oceniał wpływ działań naprawczych na ogólny poziom błędu;

48.

odnotowuje, że Trybunał podjął działania w związku z uwagami wynikającymi ze sprawozdania rocznego za rok 2020 w odniesieniu do sprawozdawczości dotyczącej odzyskiwania środków w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wykonania, która zdaniem Trybunału jest złożona i nie zawsze jasna; z zadowoleniem przyjmuje uwagę Trybunału, że dokonany przez Komisję przegląd jej sprawozdawczości przyniósł poprawę sytuacji; jest jednak zaniepokojony faktem, że Trybunał uważa, iż sposób przedstawienia danych na temat „korekt poprzednich płatności” (5,6 mld EUR) i powiązany z nimi odsetek odnośnych wydatków (3,3 %) jest nieodpowiedni i może prowadzić do niepoprawnych interpretacji; odnotowuje w szczególności ustalenie Trybunału, że przedstawione dane obejmują działania zapobiegawcze nieodnoszące się do poprzednich płatności ani zatwierdzonych wydatków oraz działania zapobiegawcze podejmowane przez państwa członkowskie, których nie można przypisywać bezpośrednio Komisji;

49.

zauważa, że Trybunał stwierdził, że w wydatkach obarczonych niskim ryzykiem nie wystąpił istotny poziom błędu. W wydatkach o wysokim ryzyku poziom błędu w dalszym ciągu był natomiast istotny. podkreśla, że największy wkład w poziom błędu 3,0 % miał dział „Spójność, odporność i wartości” (1,2 punktu procentowego), a następnie „Zasoby naturalne i środowisko” (0,7 punktu procentowego), „Sąsiedztwo i świat” (0,4 punktu procentowego) oraz „Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa” (0,4 punktu procentowego);

50.

zauważa, że Trybunał dzieli swoją populację objętą kontrolą według udziału wydatków wysokiego ryzyka (głównie płatności oparte na zwrocie kosztów) i niskiego ryzyka (głównie płatności oparte na uprawnieniach); zauważa jednak z niepokojem, że Komisja w swoim sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wykonania dzieli wydatki na segmenty wyższego, średniego i niższego ryzyka, na podstawie kontroli przeprowadzanych co roku przez organy krajowe, innych partnerów i samą Komisję; podkreśla, że stosowanie przez Trybunał i Komisję różnych kategorii ryzyka stanowi dla pracy organu udzielającego absolutorium wyzwanie przy dokonywaniu analizy porównawczej odpowiednich sprawozdań; zauważa z niepokojem, że prowadzi to do rozbieżności między obliczeniem przez Trybunał wydatków wysokiego ryzyka na poziomie 63,2 % a obliczeniem przez Komisję – na poziomie 22 %; przypomina, że takie rozbieżności między Trybunałem a Komisją osłabiają wiarygodność danych wejściowych potrzebnych organowi udzielającemu absolutorium;

51.

z zaniepokojeniem zauważa, że wykryto istotne problemy w wydatkach dokonywanych na zasadzie zwrotu kosztów, stanowiących 63,2 % populacji objętej kontrolą Trybunału, w których szacowany poziom błędu wynosi 4,7 %; odnotowuje, że skutki błędów wykrytych przez Trybunał mają zatem istotny i rozległy wpływ na wydatki zatwierdzone za ten rok;

52.

odnotowuje, że mimo iż Trybunał uważa wydatki w ramach RRF zaakceptowane w sprawozdaniu finansowym za rok zakończony 31 grudnia 2021 r. za legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach, uznał, że w płatności na rzecz Hiszpanii jest jeden kamień milowy, który nie został w zadowalającym stopniu zrealizowany, przy czym nadal istnieją wątpliwości co do oceny Komisji dotyczącej kamienia milowego i wartości docelowych związanych z powiązanymi wydatkami w ramach RRF; odnotowuje ocenę Trybunału, zgodnie z którą błąd uznano za nieistotny; przypomina, że celem przeprowadzonej przez Trybunał kontroli RRF było wniesienie wkładu w poświadczenie wiarygodności i zapewnienie podstaw do wydania opinii na temat prawidłowości wydatków w ramach RRF w 2021 r.; odnotowuje, że w populacji objętej kontrolą Trybunału znalazła się jedyna płatność dokonana w 2021 r. – na rzecz Hiszpanii – oraz rozliczenie powiązanych z nią płatności zaliczkowych; przypomina, że jedynym powodem, dla którego zidentyfikowanego błędu nie określono ilościowo, był brak metodyki dla częściowych płatności ze strony Komisji; przyjmuje do wiadomości, że Komisja opublikowała taką metodykę w dniu 21 lutego 2023 r.;

Zarządzanie budżetem i finansami

53.

z niepokojem zauważa, że w 2021 r. realizacja zobowiązań była bardzo niska i wyniosła 68 % całkowitej dostępnej kwoty oraz że późne przyjęcie rozporządzeń sektorowych w 2021 r. opóźniło uruchomienie nowych programów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ogólny wskaźnik absorpcji funduszy ESI wzrósł w 2021 r. dzięki wyższym płatnościom niż w 2020 r.; podkreśla, że na koniec 2021 r. kwota do absorpcji przed zamknięciem programów z funduszy ESI w 2025 r. wynosiła jeszcze161 mld EUR; ponownie wyraża zaniepokojenie znacznymi różnicami we wskaźnikach absorpcji w poszczególnych państwach członkowskich oraz faktem, że w niektórych państwach członkowskich nadal do absorpcji pozostaje ponad 40 % przyznanych im kwot; ponownie podkreśla, że ogromne różnice w zdolnościach absorpcyjnych między państwami członkowskimi stanowią w rzeczywistości jedną z najpoważniejszych przeszkód dla skuteczniejszego rozwoju regionów słabiej rozwiniętych;

54.

zauważa, że wciąż niewykorzystane fundusze ESI na lata 2014–2020 stanowią znaczną część zobowiązań pozostających do spłaty w budżecie Unii; wzywa Komisję do ścisłego monitorowania postępów we wdrażaniu w państwach członkowskich oraz do przeanalizowania różnic, ze szczególnym uwzględnieniem przypadków niepełnego wdrożenia i niskiego wskaźnika absorpcji; oczekuje, że Komisja przedstawi organowi udzielającemu absolutorium oceny poszczególnych krajów, określając powtarzające się problemy, oraz podejmie wszelkie odpowiednie środki w celu optymalizacji sytuacji, w tym poprzez pomoc techniczną i wymianę najlepszych praktyk;

55.

ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że na koniec 2021 r. łączne zobowiązania pozostające do spłaty osiągnęły rekordowy poziom 341,6 mld EUR (łącznie zobowiązania pozostające do spłaty z budżetu Unii i NGEU); podkreśla, że w 2023 r. zobowiązania pozostające do spłaty prawdopodobnie przekroczą 460 mld EUR, ale następnie będą się zwykle zmniejszać w miarę zbliżania się do zamknięcia NGEU; podkreśla, że pewien poziom zobowiązań pozostających do spłaty jest naturalną konsekwencją systemu budżetowego Unii obejmującego środki na zobowiązania i środki na płatności, ale wyraża obawę, że znaczna kwota zobowiązań pozostających do spłaty może stanowić zagrożenie dla sprawnego i normalnego funkcjonowania budżetu Unii w przyszłości;

56.

zauważa, że zobowiązania pozostające do spłaty z budżetu Unii zmniejszyły się z rekordowo wysokiego poziomu na koniec 2020 r. oraz że Komisja przewiduje, iż wzrost spodziewany w 2027 r. będzie niewielki, głównie z powodu mniejszej różnicy między środkami na zobowiązania a środkami na płatności; zwraca uwagę, że Trybunał już kilkukrotnie zauważał, że można je zredukować tylko wtedy, gdy kwota zapisanych w budżecie środków na płatności przewyższa kwotę środków na zobowiązania, a środki na płatności są wykorzystywane; zwraca się do Komisji o konsekwentne stosowanie się do tego zalecenia, które jest zgodne z wymogiem zachowania odpowiedniego stosunku środków na zobowiązania do środków na płatności;

57.

podkreśla, że w WRF na lata 2021–2027 przewidziano mniej czasu niż w poprzednich WRF na wdrożenie funduszy objętych zarządzaniem dzielonym; jest świadomy wyzwań związanych z zarządzaniem tymi funduszami i ich kontrolą w celu zapewnienia zgodności i należytego zarządzania finansami; jest zaniepokojony zwiększonym obciążeniem administracyjnym państw członkowskich ze względu na wdrażanie programu NGEU oraz tendencję państw członkowskich do przedkładania wdrażania NGEU nad tradycyjne fundusze objęte zarządzaniem dzielonym, co omówiono podczas wysłuchania publicznego w komisji CONT 23 stycznia 2023 r.;

58.

uważa, że wytyczne Komisji dotyczące unikania konfliktów interesów i zarządzania takimi konfliktami na mocy rozporządzenia finansowego powodują niepotrzebne obciążenie biurokratyczne, zwłaszcza w przypadku MŚP, organizacji non-profit i struktur partycypacyjnych na szczeblu lokalnym; jest zdania, że wytyczne powinny skupiać się na korzyściach gospodarczych i finansowych, a nie kontrolowaniu życia osobistego lub stosunków społecznych, szczególnie na szczeblu lokalnym lub regionalnym; zwraca się do Komisji o pełne poszanowanie zasady proporcjonalności i prywatności oraz unikanie wysuwania ogólnych podejrzeń wobec wszystkich podmiotów; wzywa Komisję do doprecyzowania jej obecnych wytycznych w tym zakresie, aby wnioskodawcy i organy decyzyjne miały jasne wskazówki;

59.

jest zaniepokojony związanym z tym ryzykiem (określonym przez Trybunał w sprawozdaniu za 2020 r. oraz powtórnie w odniesieniu do roku budżetowego 2021), że poziom zasobów administracyjnych potrzebnych do równoległego zarządzania różnymi instrumentami budżetowymi może nie być dostępny oraz że wprowadzenie elastyczności do systemu w celu przeciwdziałania skutkom pandemii COVID-19 może prowadzić do osłabienia istniejących systemów kontroli;

60.

z niepokojem odnotowuje wzrost całkowitej ekspozycji budżetu Unii w związku ze zobowiązaniami warunkowymi z 131,9 mld EUR w 2020 r. do 277,9 mld EUR w 2021 r.; przyznaje, że za tak znacznym wzrostem stoją dwie główne przyczyny: uruchomienie Next Generation EU i wyższa kwota pożyczek udzielonych w ramach instrumentu SURE; rozumie, że ryzyko dla budżetu Unii wynikające ze zobowiązań warunkowych jest ograniczone przez podniesienie pułapu zasobów własnych oraz kontrgwarancje państw członkowskich dotyczące pożyczek w ramach instrumentu SURE;

Zalecenia

61.

zdecydowanie popiera zalecenia Trybunału zawarte w jego sprawozdaniu rocznym, jak również w powiązanych z nim sprawozdaniach specjalnych; wzywa Komisję do ich bezzwłocznego wdrożenia oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w ich wdrażaniu;

62.

Wzywa w szczególności Komisję do:

zapewnienia ochrony budżetu Unii przez powszechne i systematyczne korzystanie z cyfrowych i zautomatyzowanych systemów sprawozdawczości, monitorowania i prowadzenia audytów (Arachne, EDES itd.) oraz pilnego ustanowienia obowiązkowego, zintegrowanego i interoperacyjnego systemu opartego na istniejących narzędziach i bazach danych, ale nie wyłącznie na nich, w kontekście nadchodzącego przeglądu rozporządzenia finansowego; opracowania tabeli wyników w zakresie odbudowy i zwiększania odporności, aby zapewnić przejrzystość opisu kamieni milowych i wartości celowych oraz wyników kontroli; zapewnienia, by wszystkie państwa członkowskie wykorzystywały systemy i centralne rejestry do składania sprawozdań na temat beneficjentów rzeczywistych i beneficjentów końcowych;

znacznego uproszczenia zasad i procedur, opracowania obowiązkowych sesji szkoleniowych i praktycznych informacji dla wnioskodawców, w szczególności nowych wnioskodawców, oraz poprawy pomocy i wytycznych dla MŚP i organizacji pozarządowych, przedsiębiorstw typu spin-off, przedsiębiorstw typu start-up, agencji administracyjnych i płatniczych oraz wszystkich innych właściwych zainteresowanych stron bez uszczerbku dla jakości kontroli;

c)	dalszego zwiększania zdolności administracyjnych Komisji i państw członkowskich oraz zaproponowania odpowiednich linii budżetowych dla Trybunału, EPPO i OLAF-u, aby zapewnić ich skuteczność w związku z realizacją nowych przyszłych zadań związanych z instrumentem NGEU w celu ochrony finansów Unii;

podsumowania i przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium i Trybunałowi powodów różnic w poszczególnych obszarach wydatków i odzyskanych kwotach, a także w wynikach dotyczących szacowanego poziomu błędu obliczonego przez Trybunał oraz ryzyka przy dokonywaniu płatności obliczonego przez Komisję w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wykonania, oraz nawiązywania dialogu z Trybunałem, na szczeblu zarówno kierowniczym, jak i technicznym, z myślą o wprowadzeniu jednolitej metodyki dotyczącej poziomu błędu w wydatkach UE;

e)	współpracy z Trybunałem w celu dostosowania odpowiednich metod kategoryzacji ryzyka i metod pracy kontrolnej;

porównania wskaźników wykonania instrumentu REACT-EU przez państwa członkowskie, które miały otrzymać wsparcie finansowe w ramach RRF, oraz państwa członkowskie, w których krajowy plan odbudowy został zatwierdzony pod pewnymi warunkami dopiero na późniejszym etapie (Węgry i Polska), a także określenia powodów stwierdzonych różnic, w szczególności mających związek z dostępnością potencjału administracyjnego;

g)	dalszego wspierania państw członkowskich, tak aby podnieść jakość i zwiększyć liczbę kontroli, oraz do wymiany najlepszych praktyk w dziedzinie walki z nadużyciami finansowymi;

h)	zapewnienia uproszczenia procedury, w tym dokumentacji wymaganej w celu uzyskania dostępu do finansowania, nie naruszając zasad kontroli i monitorowania;

i)	publikowania sprawozdań z audytu Komisji, w tym dotyczących przypadków konfliktu interesów, w rozsądnych ramach czasowych, co pomoże zapewnić wdrożenie zalecanych działań naprawczych i następczych przez skontrolowane podmioty;

j)	ścisłego monitorowania potencjalnych zagrożeń związanych z korupcją i nadużyciami;

k)	ułatwiania współpracy międzyinstytucjonalnej poprzez działania na rzecz przyspieszenia procesu udzielania absolutorium, aby miał miejsce w roku n+1, bez uszczerbku dla jakości tego procesu;

l)	zintensyfikowania wysiłków na rzecz zwiększenia przejrzystości wykorzystania funduszy, w tym w odniesieniu do informacji o beneficjentach końcowych, oraz zaostrzenia zasad przyznawania funduszy przedsiębiorstwom mającym siedzibę w rajach podatkowych;

m)	poświęcenia większej uwagi państwom członkowskim i udzielenia im większego wsparcia technicznego w przypadkach, gdy ich systemy zarządzania i kontroli są wiarygodne tylko częściowo lub nie są wcale wiarygodne, i gdy istnieje zwiększone ryzyko nadużyć finansowych i korupcji związanych z funduszami;

dokonania ponownej oceny identyfikacji podmiotów jako organizacji pozarządowych i przedstawienia ich jasnej definicji, a także dalszego ulepszania unijnego rejestru lobbystów, upewniając się przy tym, że organizacje pozarządowe, które zwracają się do instytucji unijnych, są zarejestrowane jako lobbyści; ponadto zwraca się do Komisji o ustanowienie skutecznego mechanizmu gwarantującego, że działalność organizacji pozarządowych jest zgodna z wartościami Unii, i domaga się pełnej przejrzystości w zakresie ich finansowania, przy czym głębszy wgląd w finansowanie wszystkich zarejestrowanych podmiotów powinien stanowić warunek dostępu do wszystkich instytucji, organów i agencji Unii;

o)	zobowiązuje się do zagwarantowania odpowiednich środków sekretariatowi rejestru służącego przejrzystości, aby umożliwić weryfikację poprawności wpisów dotyczących działalności lobbingowej grup interesu, lobbystów i organizacji pozarządowych oraz aby lobbing stał się bardziej przejrzysty;

p)	sporządzenia projektu standardowej umowy z organizacjami pozarządowymi dotyczącej warunków otrzymywania funduszy unijnych; podkreśla, że umowa ta musi być jednakowo wiążąca dla wszystkich instytucji i agencji unijnych;

Wykonanie budżetu Unii

63.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Trybunału dotyczące wykonania budżetu Unii – stan na koniec 2021 r., w którym skoncentrowano się na włączeniu do budżetu Unii pięciu priorytetów polityki horyzontalnej, a mianowicie przeciwdziałania zmianie klimatu, zachowania różnorodności biologicznej, równości płci, celów zrównoważonego rozwoju (SDG) Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz transformacji cyfrowej;

64.

wyraża ubolewanie, że Trybunał twierdzi, iż przygotowanie tego sprawozdania z wykonania ma negatywny wpływ na prowadzoną przez Trybunał kontrolę i nowo pojawiające się priorytety Unii; przyjmuje do wiadomości decyzję Trybunału o powrocie do składania sprawozdań z wykonania zgodnie z zasadami stosowanymi wcześniej w rozdziale 3 sprawozdania rocznego; zauważa, że ze względu na obowiązujące terminy prawne Trybunał może mieć trudności z włączeniem swojej oceny sprawozdania z zarządzania i wykonania do swojego sprawozdania rocznego; wzywa Trybunał do uwzględnienia sprawozdania rocznego z zarządzania i wykonania w swoim sprawozdaniu rocznym lub w razie potrzeby w oddzielnym dokumencie w celu uwzględnienia rocznego absolutorium; przypomina, że w 2023 r. zwiększono już personel Trybunału w celu uwzględnienia zwiększonego obciążenia pracą w związku z NGEU;

65.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał stwierdził, iż w WRF na lata 2021–2027 istnieją ramy dla realizacji większości priorytetów horyzontalnych, wybrane unijne programy wydatków uwzględniają wybrane przez Trybunał priorytety polityki horyzontalnej, a Komisja opracowała metody śledzenia wydatków dla niektórych priorytetów horyzontalnych;

66.

jest zaniepokojony faktem, że sprawozdanie zawiera nadmiernie pozytywne wnioski dotyczące postępów w zakresie włączania celów do głównego nurtu polityki, a dostępnych jest niewiele informacji na temat tego, czy wydatki w znaczący sposób przyczyniają się do realizacji wielu priorytetów jednocześnie, natomiast w ramach wykonania Komisji uwagę skupia się przeważnie na realizacjach i nie mierzy się jeszcze wyników, zaś dokonywany przez Komisję przegląd zgłoszonych informacji napotyka na trudności;

67.

zauważa, że według Komisji priorytety dotyczące klimatu i różnorodności biologicznej włączono do ram wykonania; z dużym zaniepokojeniem odnotowuje jednak dodatkowe ustalenia Trybunału zawarte w jego sprawozdaniu specjalnym 09/2022 „Wydatki na rzecz klimatu w budżecie UE na lata 2014–2020”; jest zaniepokojony faktem, że zgłoszone wydatki nie zawsze mają związek z działaniami na rzecz klimatu oraz że wkład budżetu Unii w klimat i różnorodność biologiczną jest zawyżony; z niepokojem odnotowuje ponadto ustalenia Trybunału, że ogólna sprawozdawczość dotycząca wydatków na rzecz klimatu była niewiarygodna, ponieważ podawano dane w znacznym przybliżeniu i śledzono jedynie potencjalny pozytywny wpływ na klimat, nie oceniając ostatecznego wkładu w osiąganie celów Unii w dziedzinie klimatu; z niepokojem zauważa, że ryzyko, iż zaplanowane lub zadeklarowane kwoty nie zostaną wydane, może jeszcze bardziej zawyżyć zgłoszone wydatki na rzecz klimatu; jest zaniepokojony faktem, że Trybunał stwierdził, iż oczekuje się jedynie ograniczonej poprawy w zakresie sprawozdawczości dotyczącej klimatu w latach 2021–2027; ubolewa, że Komisja nie zajęła się jeszcze niedociągnięciami w danych liczbowych przedstawionych zgodnie ze swoją nową metodyką; wyraża głębokie rozczarowanie reakcją Komisji, która to reakcja wskazuje na brak odpowiedzialności i brak uznania w pełni uchybień w swojej metodyce; nie może zaakceptować oświadczenia Komisji o „zgodzie na niezgadzanie się” z członkami organu udzielającego absolutorium, zważywszy że według Trybunału kwotę zgłoszoną jako wydaną na działania w dziedzinie klimatu zawyżono o co najmniej 72 mld EUR w okresie 2014–2020;

68.

jest zaniepokojony potencjalnym brakiem kompleksowej analizy wcześniejszych wydatków, w tym Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji; jest zdania, że kompleksowe oceny skutków są niezbędne do zapewnienia wykonania budżetu Unii; uważa, że rola Rady ds. Kontroli Regulacyjnej ma fundamentalne znaczenie; zachęca Komisję do opracowania narzędzi i procedur umożliwiających skuteczne wykorzystanie dostępnej jej wiedzy specjalistycznej; wzywa Komisję do wyraźnego uzasadnienia przypadków, w których odstępuje ona od zaleceń;

69.

zauważa, że poczyniono postępy w uwzględnianiu kwestii równości płci w ramach wykonania; z dużym zaniepokojeniem zauważa, że po licznych dyskusjach parlamentarnej Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia Trybunał stwierdził niedociągnięcia w uwzględnianiu aspektu płci; ubolewa, że pierwsze oszacowanie przez Komisję ogólnego wkładu budżetu Unii w promowanie równości płci było obarczone niedociągnięciami; z niepokojem zauważa, że Komisja nadal wdraża programy unijne bez wartości docelowych w zakresie wydatków, a istnieje tylko kilka wskaźników dotyczących równości płci; apeluje do Komisji, aby w ramach przydzielanych środków nadal promowała równowagę płci i podejście do sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci; wzywa Komisję do pilnego opracowania metodyki uwzględniania aspektu płci w celu włączenia perspektywy równości płci do wszystkich obszarów polityki;

70.

ubolewa, że dostępne są ograniczone informacje na temat postępów programów unijnych w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju; z niepokojem zauważa, że z poprzednich prac Trybunału wynika, iż Komisja nie składa sprawozdań na temat wkładu budżetu w osiąganie celów zrównoważonego rozwoju; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja zaczęła informować w sprawozdaniach o powiązaniach między unijnymi programami wydatków a celami zrównoważonego rozwoju;

71.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że transformacja cyfrowa jest nowym priorytetem; rozumie, że Komisja przedstawiła informacje na temat wkładu niektórych programów w transformację cyfrową, oraz oczekuje na najnowszą ocenę Trybunału dotyczącą rzetelności sprawozdań Komisji na temat realizacji tego priorytetu;

Zalecenia

72.

73.

Ponadto wzywa Komisję do:

ulepszenia sprawozdawczości w zakresie wyników w wyżej wskazanych obszarach, w tym w dziedzinie klimatu, uwzględniania aspektu płci i równowagi geograficznej;

podjęcia działań następczych w związku z zaleceniami Trybunału, aby lepiej powiązać wydatki Unii z jej celami w dziedzinie klimatu, różnorodności biologicznej, uwzględniania aspektu płci i energii;

przedstawienia jasnej i kompleksowej oceny wyników programów w sprawozdaniu rocznym z zarządzania i wykonania;

74.

podkreśla, że organ udzielający absolutorium przywiązuje dużą wagę do pełnego i terminowego wdrożenia tych zaleceń przez Trybunał i przeprowadzi dokładną ocenę sytuacji w następnym sprawozdaniu w sprawie absolutorium;

Przychody

75.

zauważa, że na dochody budżetu Unii składają się zasoby własne, zewnętrzne dochody przeznaczone na określony cel w większości finansujące wydatki w ramach RRF oraz inne dochody; zauważa, że zasoby własne oparte na dochodzie narodowym brutto stanowią 115,8 mld EUR (48,2 %), gwarancje budżetowe, operacje zaciągania i udzielania pożyczek w kontekście NGEU stanowią 55,5 mld EUR (23,2 %), składki i zwroty związane z umowami i programami unijnymi stanowią 19,8 mld EUR (8,3 %), tradycyjne zasoby własne stanowią 19,0 mld EUR (7,9 %), zasoby własne oparte na podatku od wartości dodanej stanowią 17,9 mld EUR (7,5 %), zasoby własne oparte na odpadach opakowaniowych z tworzyw sztucznych stanowią 5,9 mld EUR (2,5 %), a inne dochody stanowią 5,7 mld EUR (2,4 %);

76.

zauważa, że Trybunał zbadał próbę 55 nakazów odzyskania środków wystawionych przez Komisję, dobranych tak, aby były reprezentatywne dla wszystkich źródeł dochodów, zbadał systemy Komisji służące zapewnieniu poszczególnych zasobów własnych i zarządzaniu nimi, systemy księgowania tradycyjnych zasobów własnych (TZW) i zarządzania nimi w trzech państwach członkowskich oraz wiarygodność informacji na temat prawidłowości zawartych w rocznych sprawozdaniach z działalności DG BUDG i Eurostatu;

77.

zauważa, że Trybunał stwierdza, iż poziom błędu w dochodach nie był istotny; zauważa, że zbadane systemy związane z dochodami były ogólnie skuteczne, ale kluczowe wewnętrzne kontrole TZW w niektórych państwach członkowskich oraz zarządzanie zastrzeżeniami dotyczącymi VAT i punktami otwartymi w zakresie TZW w Komisji uznano za jedynie częściowo skuteczne ze względu na utrzymujące się niedociągnięcia;

78.

zauważa z niepokojem, że jeżeli chodzi o należności celne, istnieje ryzyko, że importerzy nie złożą odnośnego zgłoszenia celnego lub złożą nieprawidłowe zgłoszenie. podkreśla, że tych kwot, których dotyczy uchylanie się od płacenia ceł, znanych jako „luka celna”, nie ujmuje się w systemach rachunkowości TZW państw członkowskich i nie wchodzą one w zakres opinii pokontrolnej Trybunału na temat dochodów; z niepokojem zauważa, że luka celna może wpływać na kwoty ceł ustalane przez państwa członkowskie; jest zaniepokojony, że według Trybunału trzeci rok z rzędu działania Unii podjęte w celu zmniejszenia luki i ograniczenia ryzyka związanego z TZW nie są kompletne; jest zaniepokojony, że od kilku lat w księgowości państw członkowskich i zarządzaniu TZW nadal występują poważne niedociągnięcia; z niepokojem zauważa niewystarczające postępy w realizacji szeregu działań przewidzianych w unijnym planie działania dla organów celnych;

79.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba otwartych punktów w zakresie TZW, które pozostawały od dawna nierozstrzygnięte, znacznie się zmniejszyła w latach 2019–2021 oraz że Komisja zaktualizowała swoją procedurę przetwarzania wyników kontroli TZW; zachęca Komisję do włączenia systemu szeregowania niedociągnięć państw członkowskich w kolejności od najważniejszego do najmniej istotnego oraz do wyznaczania terminów działań następczych na podstawie odpowiedzi państw członkowskich;

80.

zauważa, że DG BUDG szósty rok z rzędu podtrzymała zastrzeżenie zgłoszone w związku z tym, że kwoty TZW przekazane do budżetu UE są nieprawidłowe ze względu na zaniżenie wartości wyrobów włókienniczych i obuwia przywożonych z Chin w latach 2011–2017; odnotowuje, że 8 marca 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej opublikował swoją ostateczną decyzję w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego wszczętej przez Komisję przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, stwierdzając, że nie wypełniło ono swoich zobowiązań wynikających z prawa Unii w odniesieniu do zasobów własnych;

Zalecenia

81.

popiera zalecenia Trybunału zawarte w jego sprawozdaniu rocznym, jak również w powiązanych z nim sprawozdaniach specjalnych; wzywa Komisję do ich bezzwłocznego wdrożenia oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w ich wdrażaniu;

82.

Ponadto wzywa Komisję do:

a)	poprawy oceny czynników ryzyka finansowego w zakresie TZW przez wdrożenie w terminie odpowiednich działań przewidzianych w planie działania na rzecz unii celnej;

zapewnienia ochrony budżetu Unii poprzez powszechne i systematyczne korzystanie z cyfrowych i zautomatyzowanych systemów sprawozdawczości, monitorowania i prowadzenia audytów oraz pilnego ustanowienia zintegrowanego i interoperacyjnego systemu opartego na istniejących narzędziach i bazach danych, ale nie wyłącznie na nich;

Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa

83.

zauważa, że dział 1 WRF „Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa” stanowi 10,2 %, czyli 18,5 mld EUR budżetu Unii: z tej kwoty 10,8 mld EUR (58,7 %) przeznacza się na badania naukowe, 2,6 mld EUR (13,9 %) – na przestrzeń kosmiczną, 2,2 mld EUR (11,8 %) – na transport, energię i technologie cyfrowe, 1,5 mld EUR – na InvestEU, a 1,4 mld EUR – (7,4 %) na inne dziedziny;

84.

zauważa, że Trybunał zbadał statystycznie reprezentatywną próbę 130 transakcji obejmujących pełny zakres wydatków w ramach tego działu WRF, informacje o prawidłowości zawarte w rocznych sprawozdaniach z działalności Dyrekcji Generalnej ds. Gospodarczych i Finansowych (DG ECFIN), DG RTD i REA, które są ujęte w rocznym sprawozdaniu rocznym Komisji z zarządzania i wykonania, oraz zbadał wybrane systemy informatyczne Komisji;

85.

z niepokojem zauważa, że Trybunał stwierdził, iż szacowany poziom błędu w wydatkach w dziale „Jednolity rynek, innowacje i gospodarka cyfrowa" jest istotny i wynosi 4,4 %, w porównaniu z 3,9 % w poprzednim roku; jest zaniepokojony, że szacowane ryzyko przy dokonywaniu płatności obliczone przez Komisję wynosi 1,3 %, co jest poniżej zarówno poziomu istotności, jak i zakresu szacowanego przez Trybunał poziomu błędu; odnotowuje uwagę Trybunału, że pomimo środków już podjętych przez Komisję jej poziom błędu pozostaje zaniżony;

86.

zauważa, że „Horyzont 2020” nadal stanowi większość projektów w próbie Trybunału; odnotowuje, że do kontroli nie wybrano jeszcze żadnego projektu w ramach programu „Horyzont Europa”; zauważa, że wydatki w ramach „Horyzont 2020” i 7PR pozostają obciążone wysokim ryzykiem i są głównym źródłem wykrytych błędów;

87.

z zaniepokojeniem zauważa, że zasady deklarowania kosztów osobowych w ramach programu „Horyzont 2020” pozostają skomplikowane, pomimo starań na rzecz ich uproszczenia, a ich obliczanie pozostaje głównym źródłem błędów w zestawieniach kosztów; ubolewa, że jedną z głównych przyczyn błędów jest nieprawidłowe stosowanie metodyki obliczania kosztów osobowych; z zadowoleniem przyjmuje zapewnienie w jego następcy programu „Horyzont Europa” zwiększonego wykorzystania płatności ryczałtowych i kosztów jednostkowych w odniesieniu do kosztów personelu; uważa zatem, że Komisja powinna dalej wspierać i ułatwiać usprawnienie deklarowania kosztów personelu oraz promować szersze stosowanie uproszczonych form kosztów, jako warunków stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; wskazuje na uwagę Trybunału, że podmioty prywatne, w szczególności MŚP i nowe podmioty, są podatne na błędy;

88.

zauważa, że w 2021 r. specjalne wsparcie w ramach Programu na rzecz jednolitego rynku przyniosło rezultaty w zakresie wymiany dobrych praktyk i informacji o sukcesach we wspieraniu inicjatyw gospodarki społecznej na szczeblu lokalnym i regionalnym oraz wspieraniu sieci europejskich regionów gospodarki społecznej; zauważa, że w 2021 r. Komisja przeprowadziła kampanię promującą stronę internetową Access to Finance (Dostęp do finansowania), serię seminariów internetowych na temat unijnych instrumentów wsparcia dla MŚP oraz kampanię dotyczącą platform komunikacji społecznej (działania informacyjne skierowane do przedsiębiorstw i obywateli), w której podkreślono transgraniczne wsparcie dla przedsiębiorstw i możliwości dla MŚP;

89.

przyjmuje do wiadomości, że w swoim sprawozdaniu specjalnym 15/2022 „Działania mające zapewnić szersze uczestnictwo w programie »Horyzont 2020« zostały dobrze opracowane, ale o trwałości zmian zadecydują głównie wysiłki władz krajowych” Trybunał stwierdził, że chociaż koncepcja działań zmierzających do poszerzenia uczestnictwa była zasadniczo odpowiednia, działania te mogą stanowić jedynie wstępny impuls do dalszych postępów w zakresie badań naukowych i innowacji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że choć we wdrażaniu działań zmierzających do poszerzenia uczestnictwa wystąpiły trudności, to osiągnięto też pierwsze rezultaty; z niepokojem zauważa, że Komisja nie ustanowiła wystarczających mechanizmów w celu monitorowania wpływu działań zmierzających do poszerzenia uczestnictwa; podkreśla wniosek Trybunału, że aby uniknąć sytuacji, w której zdecydowana większość projektów jest realizowana w niewielkiej grupie krajów, Komisja powinna bacznie monitorować poziomy uczestnictwa w działaniach zmierzających do poszerzenia uczestnictwa w ramach programu „Horyzont Europa”, a w razie utrzymującej się znacznej nierównowagi powinna wprowadzić środki w celu zapewnienia szerszego udziału.

90.

zauważa z zaniepokojeniem, że w swoim sprawozdaniu specjalnym 07/2022 „Instrumenty służące umiędzynarodowieniu MŚP” Trybunał stwierdził, że wdrażanie przez Komisję strategii na rzecz umiędzynarodowienia MŚP było niekompletne; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Europejska Sieć Przedsiębiorczości (EEN) osiąga swoje główne cele, ale ubolewa nad tym, że jej widoczność i zasięg w państwach trzecich nie są optymalne; zauważa, że program Startup Europe zaspokaja istotne potrzeby, jednak Trybunał stwierdził, że jego trwałość, monitorowanie i koordynacja są niestabilne;

Zalecenia

91.

92.

Ponadto wzywa Komisję do:

uproszczenia zasad i procedur, opracowania obowiązkowych sesji szkoleniowych i praktycznych informacji dla wnioskodawców, w szczególności nowych wnioskodawców, oraz poprawy pomocy i wytycznych dla MŚP, przedsiębiorstw typu spin-off, przedsiębiorstw typu start-up, agencji administracyjnych i płatniczych oraz wszystkich innych właściwych zainteresowanych stron bez uszczerbku dla jakości kontroli;

b)	wydania wytycznych dla beneficjentów dotyczących szczegółowych różnic między programem „Horyzont Europa” a „Horyzont 2020” i innymi podobnymi programami, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kwestie dotyczące kwalifikowalności.

zapewnienia ochrony budżetu Unii poprzez powszechne i systematyczne korzystanie z cyfrowych i zautomatyzowanych systemów sprawozdawczości, monitorowania i prowadzenia audytów; oraz pilnego ustanowienia zintegrowanego i interoperacyjnego systemu opartego na istniejących narzędziach i bazach danych, ale nie wyłącznie na nich;

d)	w kontekście działań zmierzających do poszerzenia uczestnictwa – dążenia do bardziej zrównoważonego udziału krajów objętych inicjatywą szerszego uczestnictwa;

zapewnienia wsparcia, promowania kontaktów między beneficjentami projektów a potencjalnymi partnerami przemysłowymi, w szczególności za pomocą istniejących inicjatyw unijnych mających na celu tworzenie powiązań między badaniami naukowymi a biznesem, a także dalsze wspieranie widoczności projektów przez zachęcanie beneficjentów do regularnego dostarczania aktualizacji wyników projektów i publicznego udostępniania tych wyników na ustanowionych w tym celu platformach unijnych;

podwyższenia poziomu wiedzy, spójności, koordynacji i trwałości wsparcia na rzecz umiędzynarodowienia MŚP; ponownie podkreśla, że niezbędne jest uproszczenie zasad i procedur, opracowanie obowiązkowych sesji szkoleniowych i praktycznych informacji dla wnioskodawców, w szczególności nowych wnioskodawców, oraz ulepszenie pomocy i wytycznych dla MŚP, przedsiębiorstw typu spin-off, przedsiębiorstw typu start-up, agencji administracyjnych i płatniczych oraz wszystkich innych właściwych zainteresowanych stron;

Spójność, odporność i wartości

93.

zauważa, że dział 2 WRF „Spójność, odporność i wartości” stanowi 44,1 %, czyli 80,1 mld EUR budżetu Unii: z tej kwoty 45,5 mld EUR (56,9 %) przeznacza się na Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) i inne operacje regionalne, 19,4 mld EUR (24,2 %) – na Europejski Fundusz Społeczny (EFS), 9,7 mld EUR (12,1 %) – na Fundusz Spójności (FS), 2,4 mld EUR (3,0 %) – na Erasmus+, 1,0 mld EUR (1,2 %) – na instrument „Łącząc Europę” – transport, 0,6 mld EUR (0,7 %) – na fundusze ESI oraz 1,5 mld EUR (1,9 %) – na inne obszary;

94.

z zadowoleniem przyjmuje większe wykorzystanie środków w 2021 r., kiedy to z budżetu Unii wypłacono 56 mld EUR ze środków z EFRR/Funduszu Spójności, a w poprzednich latach było to średnio 40,6 mld EUR, co dało wskaźnik wydatkowania na poziomie około 75 % na koniec listopada 2022 r. (w porównaniu z 67 % na koniec 2021 r.); z zadowoleniem zauważa, że do końca czerwca 2022 r. wybrano prawie 1 milion projektów (988 000) w terenie;

95.

zwraca uwagę, że finansowanie z EFRR, Funduszu Spójności i FSUE odegrało kluczową rolę w ograniczaniu skutków pandemii COVID-19, wspieraniu konwergencji i zapewnianiu, aby nikt nie pozostał w tyle; odnotowuje wyjątkową elastyczność oferowaną w ramach CRII+ i wynikającą z niej wypłatę około 23 mld EUR z nieprzydzielonych środków budżetowych na lata 2014–2020; zauważa, że dodatkowe środki w ramach REACT-EU w wysokości 50,6 mld EUR przeznaczono również na kryzysowe działania naprawcze i odbudowę do 2023 r., aby wypełnić lukę między początkową reakcją na kryzys a odbudową w dłuższej perspektywie;

96.

z zadowoleniem zauważa, że REACT-EU był pierwszym instrumentem NGEU, który ukierunkował skuteczne wsparcie na gospodarkę europejską, przedsiębiorstwa i pracowników w terenie oraz zapewnił między innymi ponad 4,6 mld EUR w formie dotacji na kapitał obrotowy dla ponad 754 000 MŚP, z czego 4,4 mld EUR przeznaczono konkretnie na środki ochrony zdrowia służące walce z pandemią COVID-19, a 2 mld EUR z tej kwoty na zakup sprzętu medycznego dla szpitali; zauważa, że dzięki temu niezbędnemu finansowaniu na oddziałach intensywnej terapii zapewniono 13 200 respiratorów i 12 500 łóżek szpitalnych, oraz że 372 mln EUR ze środków polityki spójności przeznaczono na pokrycie wszystkich kosztów szczepień, w tym 133 mln szczepionek przeciwko COVID-19 i niezbędnej infrastruktury chłodniczej;

97.

z zadowoleniem zauważa, że instrumenty finansowe EaSI (obejmujące gwarancję na rzecz mikrofinansów i przedsiębiorczości społecznej, okno inwestycyjne budowania potencjału i Instrument Finansowy EaSI) w 2021 r. nadal wspierały mikroprzedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa społeczne oraz że od momentu ich uruchomienia do 30 września 2021 r. podpisano umowy gwarancyjne o wartości 401 mln EUR, co przełożyło się na 154 137 pożyczek dla mikroprzedsiębiorstw i przedsiębiorstw społecznych o całkowitej wartości 2,5 mld EUR; ubolewa jednak nad późnym uruchomieniem EaSI w 2021 r. z powodu pandemii COVID-19 i innych problemów;

98.

zauważa, że zagrożenie ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w Unii nadal dotyczy średnio więcej niż co piątej osoby i co czwartego dziecka; przypomina, że Unia jest zobowiązana wspierać za pośrednictwem FEAD i EFS+ osoby najbardziej potrzebujące i łagodzić najdotkliwsze formy ubóstwa w Unii, takie jak niedostatek żywności, bezdomność i ubóstwo dzieci; zauważa, że z pomocy FEAD korzysta rocznie około 13 mln osób, w tym około 4 mln dzieci poniżej 15 roku życia;

99.

z zadowoleniem przyjmuje ścisłą współpracę Komisji z organami państw członkowskich mającą na celu przyspieszenie działań wdrożeniowych w terenie, zwłaszcza w przypadku programów uznanych za mające trudności, oraz udzielenie im pomocy w rozwiązaniu poważnych problemów w tym zakresie; zauważa, że Komisja przedstawiła państwom członkowskim na wczesnym etapie wytyczne, aby dać im wystarczająco dużo czasu na przygotowanie na zamknięcie okresu programowania, a w październiku 2021 r. przyjęła odpowiednie wytyczne, które przekazano państwom członkowskim w formie seminariów internetowych i kursów szkoleniowych;

100.

zauważa, że Trybunał zbadał statystycznie reprezentatywną próbę 243 transakcji obejmujących pełny zakres wydatków w ramach tego działu WRF; zauważa, że Trybunał zbadał informacje dotyczące prawidłowości podane w rocznych sprawozdaniach z działalności DG EMPL i DG REGIO, a następnie włączone do sprawozdania rocznego z zarządzania i wykonania dotyczącego budżetu UE, a także prace wykonane przez krajowe instytucje audytowe;

101.

z niepokojem zauważa, że Trybunał stwierdził, iż poziom błędu w wydatkach na „Spójność, odporność i wartości” był istotny, a w przypadku działu 2 WRF szacowany ogólny poziom błędu wynosił 3,6 %, w porównaniu z 3,5 % w poprzednim roku; zauważa, że wydatki w poddziale 2a miały szacowany poziom błędu na poziomie 4,1 %; odnotowuje, że Komisja podała łączne ryzyko w płatnościach dla działu 2 jako całości w wysokości od 1,7 % do 2,3 %, podczas gdy dla poddziału 2a Komisja oszacowała ryzyko w płatnościach na poziomie od 1,8 % do 2,5 %; zwraca uwagę na różnicę w danych liczbowych między Komisją a Trybunałem;

102.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja poprawiła swoją metodykę szacowania maksymalnego ryzyka, z niepokojem zauważa jednak, że w jej modelu pewności nadal występuje ryzyko nieodłączne; jest zaniepokojony tym, że Komisja podaje minimalny szacunek poziomu błędu, który nie jest ostateczny; z niepokojem odnotowuje spostrzeżenie Trybunału, że przeprowadzane przez Komisję kontrole dokumentacji mogą nie doprowadzić do wykrycia i skorygowania nieprawidłowych wydatków i mają ograniczoną wartość w potwierdzaniu wiarygodności całkowitych poziomów błędów rezydualnych zgłaszanych przez instytucje audytowe; jest zaniepokojony tym, że ocena ryzyka instytucji audytowych nie zawsze wpływa na to, czy są one wybierane do objęcia kontrolą zgodności z przepisami;

103.

podkreśla, że najczęstszym źródłem błędów wykrytych przez Trybunał były koszty niekwalifikowalne, niekwalifikowalne projekty oraz naruszenia zasad rynku wewnętrznego, w tym nieprzestrzeganie przepisów dotyczących zamówień publicznych i naruszanie zasad pomocy państwa;

104.

z niepokojem zauważa, że wyniki kontroli Trybunału z ostatnich pięciu lat pokazują, że obecnie stosowane kontrole nie równoważą jeszcze w wystarczającym stopniu wysokiego nieodłącznego ryzyka błędu w tym obszarze oraz że dotyczy to w szczególności instytucji zarządzających, których weryfikacje są nadal częściowo nieskuteczne w zapobieganiu nieprawidłowościom w wydatkach deklarowanych przez beneficjentów lub w wykrywaniu tych nieprawidłowości; ubolewa, że główny wkład w szacowany poziom błędu obliczony przez Trybunał w tym obszarze wynika ze słabego procesu decyzyjnego instytucji zarządzających, w tym z zatwierdzania niekwalifikowalnych projektów lub bezprawnej pomocy państwa;

105.

z niepokojem zauważa, że nadal istnieją niedociągnięcia w sposobie wykonywania i dokumentowania pracy przez instytucje audytowe; jest zaniepokojony faktem, że Trybunał znalazł wymierne błędy, których w wielu przypadkach nie wykryły wcześniej krajowe instytucje audytowe podczas ponownego przeprowadzania kontroli;

106.

zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał w swoim sprawozdaniu specjalnym 08/2022 „Wsparcie z EFRR na rzecz konkurencyjności MŚP” stwierdził, że wykorzystanie EFRR przez państwa członkowskie w celu poprawy konkurencyjności MŚP nie było wystarczająco ukierunkowane; jest zaniepokojony, że wsparcie z EFRR nie poprawiło znacząco konkurencyjności wspieranych MŚP; odnotowuje ustalenie Trybunału, że przyznawanie wsparcia na rzecz jednostkowych projektów ogranicza potencjalne oddziaływanie EFRR; zauważa z zaniepokojeniem, że procedury wyboru projektów w ramach EFRR nie zapewniają wystarczającej konkurencyjności, a większość wsparcia udostępnia się w postaci dotacji, a nie pomocy zwrotnej;

107.

wzywa Komisję do zaprzestania wszelkiego finansowania islamizmu i organizacji powiązanych z islamizmem, a także kampanii gloryfikujących lub legitymizujących hidżab;

Zalecenia

108.

109.

Ponadto wzywa Komisję do:

a)	współpracy z Trybunałem w celu dalszej harmonizacji norm dotyczących danych oraz dostosowania interpretacji tekstów prawnych;

zapewnienia obowiązkowego i systematycznego stosowania narzędzi informatycznych, takich jak EDES i Arachne, w odniesieniu do wszystkich funduszy Unii, w tym zarządzania dzielonego, oraz zapewnienia lepszego wykorzystania nowych technologii w celu zwiększenia kontroli i ochrony budżetu Unii przed nadużyciami finansowymi i niewłaściwym wykorzystaniem środków;

d)	sporządzania sprawozdań z wczesnych prewencyjnych audytów systemów przeprowadzonych na początku okresu programowania w celu potwierdzenia skuteczności systemów kontroli w państwach członkowskich, w tym systemu wprowadzonego w celu zapobiegania nieprawidłowościom;

współpracy z instytucjami audytowymi państw członkowskich, aby w audytach krajowych zapewnić należyte uwzględnienie specyficznego ryzyka podwójnego finansowania, zwłaszcza w przypadku finansowania z RRF; domaga się, aby Komisja przeprowadzała kontrole tematyczne lub kontrole zgodności z przepisami, dostosowane do obszarów wysokiego ryzyka lub do państw członkowskich;

Zasoby naturalne i środowisko

110.

zauważa, że dział 3 WRF „Zasoby naturalne i środowisko” stanowi 31,3 %, czyli 56,8 mld EUR budżetu Unii: z tej kwoty 38,3 mld EUR (67,3 %) przeznacza się na płatności bezpośrednie w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG), 14,6 mld EUR (25,7 %) – na Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW), 2,5 mld EUR (4,5 %) – na wydatki związane z rynkiem w ramach EFRG, 0,9 mld EUR (1,6 %) – na gospodarkę morską i rybołówstwo, 0,4 mld EUR (0,7 %) – na Środowisko i Klimat (LIFE) oraz 0,1 mld EUR (0,2 %) – na inne obszary;

111.

zauważa, że rok 2021 był pierwszym rokiem dwuletniego okresu przejściowego WPR, w którym pakiety Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) i Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) stanowiące część WRF na lata 2021–2027 wykorzystano do realizacji WPR na zasadach przejściowych, a programy rozwoju obszarów wiejskich na okres 2014–2020 przedłużono; zauważa również, że w ciągu roku przeznaczono na zobowiązania i wypłacono środki z EFRG w wysokości 40,7 mld EUR, ujęte w budżecie na 2021 r. w ramach WRF na lata 2021–2027; zauważa, że ze środków na zobowiązania na 2021 r. w ramach EFRROW i NGEU (17,7 mld EUR) w 2021 r. wypłacono kwotę 624 mln EUR, a 14 mld EUR z płatności w 2021 r. dotyczyło zobowiązań zaciągniętych przed 2021 r.;

112.

ubolewa nad niewystarczającym wykorzystaniem Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego; podkreśla, że z puli środków EFMR w wysokości 5,69 mld EUR dostępnej w ramach zarządzania dzielonego na lata 2014–2020 do końca 2021 r. rozdysponowano jedynie 4,1 mld EUR; zauważa, że niewykorzystanie EFMR przez jego potencjalnych beneficjentów wynika prawdopodobnie z trudności w składaniu i rozpatrywaniu wniosków o przyznanie środków; zwraca się do Komisji o analizę przyczyn;

113.

zauważa, że państwa członkowskie przyjęły systemy zarządzania i kontroli w celu identyfikowania przypadków podwójnego finansowania oraz że istnieją odpowiednie procedury, aby w stosownym wypadku zaradzić takim sytuacjom; zauważa również, że w razie stwierdzenia uchybień w kontrolach i procedurach Komisja może zalecić państwom członkowskim wprowadzenie usprawnień oraz, w stosownych przypadkach, zastosować wyrównania finansowe w celu ochrony budżetu Unii;

114.

zauważa, że Trybunał zbadał statystycznie reprezentatywną próbę 212 transakcji obejmujących pełny zakres wydatków w ramach tego działu WRF; odnotowuje, że Trybunał zbadał również informacje dotyczące prawidłowości podane w rocznych sprawozdaniach z działalności DG AGRI i DG CLIMA, a następnie włączone do sprawozdania rocznego Komisji z zarządzania i wykonania, jak również zbadał wybrane systemy w państwach członkowskich;

115.

z zadowoleniem zauważa, że Trybunał uznał poziom błędu w dziale „Zasoby naturalne” za zbliżony do progu istotności, szacowany na 1,8 % w porównaniu z 2,0 % w poprzednim badaniu, oraz że większość wykrytych błędów dotyczyła transakcji w zakresie rozwoju obszarów wiejskich i środków rynkowych; podkreśla, że liczba ta jest zgodna z własnymi szacunkami Komisji; zauważa, że DG AGRI oszacowała ryzyko przy płatności (skorygowany poziom błędu) na około 1,4 % w przypadku płatności bezpośrednich, 2,9 % w przypadku rozwoju obszarów wiejskich i 2,1 % w przypadku środków rynkowych, co jest zgodne z ustaleniami Trybunału; zauważa, że ta zbieżność między szacunkami Trybunału i Komisji dotyczącymi błędów nie występuje w innych obszarach wydatków;

116.

podkreśla, że najczęstszym źródłem błędów wykrytych przez Trybunał byli niekwalifikujący się beneficjenci lub wydatki, a następnie błędy administracyjne i brak poszanowania zobowiązań rolno-środowiskowych; z niepokojem zauważa, że w kilku przypadkach Trybunał stwierdził, iż władze państw członkowskich i Komisja dysponowały wystarczającymi informacjami, aby zapobiec błędom lub wykryć i skorygować je przed zatwierdzeniem wydatków; podkreśla, że Trybunał uważa, iż szacowany poziom błędu w tym rozdziale byłby o 1,2 % niższy, gdyby organy państw członkowskich i Komisja (w przypadku zarządzania bezpośredniego) właściwie wykorzystały wszystkie dostępne im informacje; zwraca uwagę, że Trybunał uznaje to za błąd administracyjny wynikający z niewykorzystania dostępnych informacji;

117.

przyznaje, że płatności bezpośrednie, które stanowią 67 % wydatków, charakteryzują się niższym ryzykiem błędu; zauważa, że są one zarządzane za pośrednictwem Zintegrowanego Systemu Zarządzania i Kontroli (ZSZiK), który obejmuje system identyfikacji działek rolnych (LPIS); odnotowuje, że Trybunał uważa, iż ZSZiK, a w szczególności LPIS, tworzą skuteczny system zarządzania i kontroli, dzięki któremu ogólnie w płatnościach w ramach pomocy bezpośredniej nie wystąpi istotny poziom błędu; zauważa z niepokojem, że Trybunał stwierdził, iż rozwój obszarów wiejskich, środki rynkowe i inne płatności, które stanowią 33 % wydatków, charakteryzują się wyższym ryzykiem błędu;

118.

odnotowuje, że Trybunał w sprawozdaniu specjalnym 14/2022 „Reakcja Komisji na nadużycia finansowe we wspólnej polityce rolnej” stwierdził, że ryzyko nadużyć finansowych jest różne w poszczególnych systemach płatności WPR; z zadowoleniem stwierdza, że Komisja podjęła działania, aby zwalczać nadużycia finansowe; ubolewa, że według Trybunału działania podjęte przez Komisję nie były w wystarczającym stopniu aktywne w eliminowaniu ryzyka niektórych nadużyć finansowych, takich jak nielegalny masowy wykup i dzierżawa ziemi; podkreśla, że niedociągnięcia w kontrolach państw członkowskich są często wykorzystywane przez oszustów oraz że Komisja powinna lepiej monitorować krajowe środki zwalczania nadużyć finansowych, przedstawiać bardziej konkretne wytyczne i propagować wykorzystanie nowych technologii w celu zapobiegania nadużyciom finansowym i ich wykrywania; z niepokojem zauważa, że niektóre agencje płatnicze wskazały na potrzebę uzyskania od Komisji bardziej praktycznych porad;

119.

wyraża ubolewanie, że działania Komisji, których celem jest wykrywanie i zwalczanie nadużyć finansowych w płatnościach z WPR, nie prowadzą do znacznego wyeliminowania ryzyka i nadużyć; wzywa Komisję do systematycznej oceny wykorzystania płatności z WPR i przedstawienia wykazu największych odbiorców w każdym państwie członkowskim oraz jego publikacji;

120.

z niepokojem zauważa, że Trybunał w sprawozdaniu specjalnym 16/2022 „Dane we wspólnej polityce rolnej” stwierdził, że obecne dane i narzędzia tylko częściowo dostarczają informacji potrzebnych do świadomego kształtowania polityki na szczeblu Unii; odnotowuje, że Trybunał stwierdził, iż Komisja podejmuje różne inicjatywy mające na celu lepsze wykorzystanie istniejących danych; ubolewa, że Trybunał stwierdził, iż w tym obszarze nadal istnieją bariery;

121.

z niepokojem zauważa, że Trybunał w sprawozdaniu specjalnym 10/2022 „Podejście LEADER i rozwój lokalny kierowany przez społeczność ułatwiają lokalne zaangażowanie, ale wciąż nie wykazano w dostatecznym stopniu ich dodatkowych korzyści” stwierdził, że lokalne grupy działania ułatwiają lokalne zaangażowanie, ale generują dodatkowe koszty, a procedura zatwierdzania jest powolna; jest zaniepokojony, że nadal nie wykazano dodatkowych korzyści płynących z LEADER i rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność;

122.

przypomina o znaczeniu sprawiedliwego przydziału środków z WPR, który z jednej strony powinien zapobiegać niewłaściwemu wykorzystywaniu funduszy, w szczególności przez zamożne osoby zaangażowane w politykę, elity i duże konglomeraty, a z drugiej strony koncentrować się na rolnikach aktywnych zawodowo, prowadzących tylko działalność rolniczą;

Zalecenia

123.

124.

Ponadto wzywa Komisję do:

znacznego uproszczenia zasad i procedur, opracowania obowiązkowych sesji szkoleniowych i praktycznych informacji dla wnioskodawców, w szczególności nowych wnioskodawców, oraz poprawy pomocy i wytycznych dla MŚP, przedsiębiorstw typu spin-off, przedsiębiorstw typu start-up, agencji administracyjnych i płatniczych oraz wszystkich innych właściwych zainteresowanych stron bez uszczerbku dla jakości kontroli;

b)	lepszego wykorzystania i zachęcania do systematycznego stosowania sztucznej inteligencji i danych z nowych technologii, takich jak satelity Sentinel unijnego programu Copernicus, w celu monitorowania i kontroli prawidłowego wykorzystania wszystkich środków WPR;

c)	wprowadzenia obowiązku i zapewnienia systematyczności stosowania narzędzi informatycznych Arachne i EDES przez agencje płatnicze, jako ważnych narzędzi, które mogą być wykorzystywane do identyfikacji projektów, beneficjentów i wykonawców zagrożonych nadużyciami;

e)	zmiany przepisów WPR, która uniemożliwi wypłatę środków unijnych, jeżeli grunty zostały pozyskane z użyciem siły lub gdy własność została błędnie zadeklarowana;

f)	gromadzenia i publikowania danych na temat największych beneficjentów WPR w państwach członkowskich, w tym danych zintegrowanych z innych funduszy Unii;

Migracja i zarządzanie granicami, bezpieczeństwo i obrona

125.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie działu 4 WRF „Migracja i zarządzanie granicami” na okres programowania 2021–2027, co podkreśla wagę kwestii dla całej Unii, w szczególności dla jej budżetu; zauważa, że dział ten w 2021 r. dotyczył płatności na kwotę 2,5 mld EUR, z Funduszu Azylu, Migracji i Integracji (1,2 mld EUR), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – granice i wizy (0,4 mld EUR) oraz Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu, Fronteksu i eu-LISA (0,9 mld EUR); zauważa, że wydatki te dotyczą głównie zakończenia projektów i programów zaległych z okresu programowania 2014–2020;

126.

zauważa, że dział 5 WRF „Bezpieczeństwo i obrona” dotyczył płatności w wysokości 0,7 mld EUR z Europejskiego Funduszu Obronnego (0,2 mld EUR), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego – część dotycząca współpracy policyjnej (0,2 mld EUR), agencji zdecentralizowanych (0,2 mld EUR) oraz bezpieczeństwa jądrowego i likwidacji obiektów jądrowych (0,1 mld EUR);

127.

jest zaniepokojony, że spośród 28 zbadanych przez Trybunał transakcji w dziewięciu (32 %) wystąpiły błędy, a Trybunał określił ilościowo sześć błędów, które miały wpływ na kwoty obciążające budżet Unii, oraz stwierdził również sześć przypadków niezgodności z przepisami prawnymi i finansowymi, niemających wpływu na budżet Unii;

128.

zauważa, że Trybunał sprawdził też działalność trzech instytucji audytowych państw członkowskich, które skontrolowały roczne sprawozdania finansowe swoich państw członkowskich w ramach FAMI/FBW; z przykrością zauważa, że Trybunał wykrył uchybienia w ich sprawozdaniach związane z pracami kontrolnymi przeprowadzonymi w odniesieniu do wybranych projektów, procedur udzielania zamówień publicznych, nieodpowiedniego badania kwalifikowalności wydatków i niewystarczającej ścieżki audytu lub niskiego stopnia udokumentowania, co spowodowało niewykrycie niekwalifikowalnych wydatków, niewiarygodne wnioski z kontroli i ograniczoną pewność prac instytucji audytowych; zauważa, że Trybunał sformułował zalecenia w celu rozwiązania stwierdzonych problemów;

129.

zauważa na podstawie odpowiedzi komisarza na pytania pisemne, że MŚP uczestniczą w zaproszeniach z EFR i stanowią 43 % podmiotów zaangażowanych w wybrane wnioski; zauważa, że Komisja zapewnia ogólne wsparcie techniczne potencjalnym beneficjentom środków z Europejskiego Funduszu Obronnego za pośrednictwem portalu Funding and Tenders; odnotowuje ponadto, że Komisja uważa, iż udział MŚP w zaproszeniach z EFR wspiera się za pomocą uproszczonych opcji kosztów, które są korzystne dla wszystkich uczestników, oraz poprzez organizację dni informacyjnych; uważa, że dla MŚP może to być niewystarczające, biorąc pod uwagę problemy napotykane przez te przedsiębiorstwa, które wiążą się głównie z brakiem konkretnej wiedzy na temat finansowania unijnego i zdolności administracyjnych;

130.

z zadowoleniem zauważa, że w pierwszym roku zaproszeń do składania wniosków z EFR (2021 r.) w ostatecznej procedurze kończącej się wyborem 61 wniosków uczestniczyły 692 pojedyncze podmioty z wszystkich państw członkowskich (z wyjątkiem Malty) i Norwegii, co wskazuje na wysoki poziom zarówno udziału, jak i współpracy transgranicznej; zauważa również, że średnio w jeden wniosek wybrany do objęcia finansowaniem zaangażowane były podmioty z około ośmiu państw członkowskich;

Zalecenia

131.

popiera zalecenia Trybunału zawarte w sprawozdaniu rocznym, jak również w powiązanych z nim sprawozdaniach specjalnych; wzywa Komisję do ich bezzwłocznego wdrożenia oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w ich wdrażaniu;

132.

ponadto wzywa Komisję do rozważenia działań stosowanych przez Wspólny Ośrodek Wdrażania w DG RTD w odniesieniu do funduszy „Horyzont Europa” w celu wsparcia MŚP, takich jak webinaria i dni koordynacji, oraz do powielania udanych elementów podejścia Wspólnego Ośrodka Wdrażania DG RTD do EFR, zwłaszcza w celu dostarczenia bardziej szczegółowej wiedzy na temat finansowania unijnego MŚP i zmniejszenia ich obciążenia administracyjnego;

133.

apeluje do Trybunału, aby rozważył odzwierciedlenie poszczególnych działów WRF w sprawozdaniu rocznym i poświęcił każdemu z nich osobny rozdział;

Sąsiedztwo i świat

134.

wyraża zadowolenie z przyjęcia w 2021 r. instrumentu ISWMR – „Globalny wymiar Europy” jako głównego instrumentu finansowania w tym dziale WRF, mając też na uwadze cel tego instrumentu, jakim jest podtrzymywanie i propagowanie wartości, zasad i podstawowych interesów Unii na całym świecie oraz pomoc w propagowaniu multilateralizmu i zacieśnianie partnerstw z państwami spoza Unii; zauważa, że w porównaniu z WRF na lata 2014–2020 ISWMR – „Globalny wymiar Europy” odzwierciedla istotną zmianę polegającą na włączeniu do budżetu ogólnego Unii współpracy z krajami partnerskimi z Afryki, Karaibów i Pacyfiku, wcześniej finansowanej z Europejskich Funduszy Rozwoju; wyraża ubolewanie, że w globalnych projektach rozwojowych brakuje bardziej zintegrowanego podejścia;

135.

przypomina, że 16 stycznia 2021 r. zreorganizowano Dyrekcję Generalną ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju (DG DEVCO), która stała się Dyrekcją Generalną ds. Partnerstw Międzynarodowych (DG INTPA); z zadowoleniem przyjmuje konsolidację zasobów w obszarze partnerstw międzynarodowych wraz z wprowadzeniem ISWMR – „Globalny wymiar Europy”, a także poprzez podejście „Drużyna Europy”;

136.

zauważa, że w 2021 r. płatności z działu „Sąsiedztwo i świat” wyniosły 10,9 mld EUR; odnotowuje, że płatności te zrealizowano przy użyciu różnych instrumentów i metod realizacji; zauważa z niepokojem, że Trybunał określił ryzyko błędu w tym dziale WRF jako „wysokie”, gdyż w 32 z 67 skontrolowanych transakcji (48 %) wystąpiły błędy;

137.

zauważa, że Trybunał stwierdził 12 przypadków niezgodności z przepisami prawnymi i finansowymi, które choć nie miały wpływu na budżet Unii, niemniej podważają należyte zarządzanie finansami i mogą spowodować, że koszty staną się niekwalifikowalne; zauważa, że te przypadki niezgodności dotyczą wyboru projektów i stosowania zasad udzielania zamówień publicznych oraz przedkładania dokumentacji poświadczającej na potrzeby zestawień poniesionych wydatków;

138.

odnotowuje wyniki przeprowadzonego w 2021 r. przez DG NEAR siódmego badania poziomu błędu rezydualnego, w szczególności ogólny wskaźnik poziomu błędu rezydualnego, który ustalono na 1,05 %, poniżej progu istotności wynoszącego 2 %; odnotowuje ograniczenia, które Trybunał zidentyfikował w odniesieniu do metodyki ustalania poziomu błędu rezydualnego, w szczególności fakt, że znacznej części wydatków DG NEAR nie uwzględniono w populacji próbnej poziomu błędu rezydualnego, co zdaniem Trybunału niesie ze sobą ryzyko niewykrycia błędów; jest szczególnie zaniepokojony faktem, że DG NEAR nie ujawniła tych ograniczeń w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2021;

139.

odnotowuje wyniki przeprowadzonego przez DG INTPA badania poziomu błędu rezydualnego za rok 2021, w którym to badaniu wyróżniono poziom błędu rezydualnego dla środków wdrażanych w ramach budżetu Unii (1,45 %) i Europejskich Funduszy Rozwoju (0,91 %); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że DG INTPA ustosunkowuje się do zaleceń Trybunału w odniesieniu do uwag z kontroli dotyczących poziomu błędu rezydualnego; przyjmuje do wiadomości wyjaśnienia przedstawione przez DG INTPA dotyczące stosowanej przez nią metodyki ustalania poziomu błędu rezydualnego oraz rozróżnienia między poziomem błędu rezydualnego a pracami kontrolnymi przeprowadzonymi przez Trybunał i wnioskami z nich wynikającymi; wyraża jednak zaniepokojenie faktem, że nadal utrzymuje się podstawowa krytyka Trybunału dotycząca metodyki, w szczególności związanych z nią decyzji w sprawie zastrzeżeń;

140.

ubolewa, że nadal nie usunięto problematycznych i nienawistnych materiałów z palestyńskich podręczników i kart do nauczania; podkreśla, że edukacja i dostęp uczniów do promujących pokój i bezstronnych podręczników ma zasadnicze znaczenie, zwłaszcza w kontekście rosnącego udziału nastolatków w atakach terrorystycznych; podkreśla, że wsparcie finansowe Unii dla Palestyńskiej Władzy Narodowej w dziedzinie edukacji powinno być udzielane pod warunkiem, że treść podręczników będzie zgodna ze standardami UNESCO, zgodnie z decyzją ministrów edukacji Unii podjętą w Paryżu 17 marca 2015 r., że wszystkie odniesienia antysemickie oraz przykłady podżegające do nienawiści i przemocy zostaną usunięte, jak wielokrotnie postulowano w rezolucjach towarzyszących decyzjom o udzieleniu absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za lata budżetowe 2016, 2018, 2019 i 2020; w związku z tym zwraca się do Komisji, by upewniła się, że Palestyńska Władza Narodowa szybko zmieni program nauczania;

141.

wyraża zaniepokojenie niszczeniem i konfiskatą projektów finansowanych przez Unię na Zachodnim Brzegu; przypomina o stanowisku Rady, która zobowiązała się do zagwarantowania, że wszystkie umowy między Izraelem a Unią będą jednoznacznie i wyraźnie wskazywać, iż nie mają zastosowania do terytoriów okupowanych przez Izrael od 1967 r., a także zobowiązała się do dalszego efektywnego wdrażania obowiązującego prawa Unii i porozumień dwustronnych mających zastosowanie do produktów pochodzących z izraelskich osiedli;

142.

wskazuje na trudności w realizacji prowadzonego przez konsorcjum projektu Jordan Industry 4.0 & Digitalization Innovation Centre (InJo4. 0); podkreśla, że projekt pozbawiony jest jasnego zarządzania i administracji oraz że główny partner konsorcjum zdominował zasoby projektowe w taki sposób, iż partnerzy nie mieli do nich żadnego dostępu lub dostęp ten był jedynie bardzo ograniczony, przy czym dwóch partnerów już postanowiło wycofać się z projektu; ponadto wyraźny konflikt interesów po stronie kierownictwa projektu, które go koordynuje, oraz obawa przed uzyskaniem monopolu przez firmę koordynatora w drodze przywłaszczenia całej własności intelektualnej stawiają pod znakiem zapytania zdolność Komisji do zarządzania projektem; wzywa Komisję do przeprowadzenia niezależnego audytu w celu uzyskania jasnego obrazu sytuacji w terenie, zapewnienia zgodnej z prawem i przejrzystej realizacji projektu oraz opracowania zabezpieczeń dla przyszłych projektów, aby uniknąć przywłaszczania przez jedną firmę, a także przejrzystych kanałów komunikacji dla projektów w państwach trzecich;

143.

stwierdza, że należy powiązać warunkowość w zakresie praworządności z przestrzeganiem głównych linii wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa UE; ponownie podkreśla, że finansowanie z IPA III powinno być z tymi kryteriami ściśle powiązane i że krajom Bałkanów Zachodnich nie należy wypłacać żadnych środków, jeżeli kryteria te nie zostaną wyraźnie spełnione, co podkreślono w sprawozdaniu specjalnym Trybunału nr 01/2022 „Wsparcie UE na rzecz praworządności na Bałkanach Zachodnich”;

144.

przypomina, że polityka rozwoju i współpracy ma na celu likwidację ubóstwa i zmniejszenie nierówności i powinna docierać tylko do docelowych beneficjentów;

Zalecenia

145.

146.

Ponadto wzywa Komisję do:

a)	ponownego rozważenia wyłączenia kategorii wydatków wskazanych przez Trybunał oraz wyraźnego ujawnienia ograniczeń jej metodyki badania wskaźnika błędu rezydualnego;

lepszego informowania o stwierdzonych przez nią poziomach błędu w stosunku do poziomu błędu przedstawionego przez Trybunał, lepszego wyjaśnienia różnic oraz jasnego stwierdzenia, że Komisja popiera poziom błędu przyjęty przez Trybunał i przedstawia własne obliczenia, aby bardziej szczegółowo przeanalizować przyczyny błędów;

zagwarantowania, że przyszłe umowy o partnerstwie będą opierać się na zasadach przejrzystości, solidarności, wspólnej odpowiedzialności, poszanowania praw człowieka, praworządności i międzynarodowego prawa humanitarnego; konkretnie dzięki ocenom skutków ex ante w zakresie praw człowieka przed zaangażowaniem się w projekty w państwach trzecich, a także dzięki monitorowaniu przez cały etap wdrażania i udostępnianie wyników organowi udzielającemu absolutorium;

są zgodne z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 (2) dzięki zapewnieniu, aby wydatki na migrację w ISWMR wynosiły orientacyjnie 10 % środków instrumentu; zapewnienia pełnej przejrzystości, między innymi dzięki klarownemu przeglądowi wszystkich instrumentów budżetowych Unii wykorzystywanych do finansowania współpracy z państwami trzecimi w dziedzinie zarządzania migracją, w tym informacji o kwocie, celu i źródle finansowania, a także dostarczaniu szczegółowych informacji o wszelkich innych potencjalnych środkach wsparcia przekazywanych przez agencje UE, takie jak Frontex, aby zapewnić skuteczne wypełnianie przez organ udzielający absolutorium jego instytucjonalnej roli polegającej na kontroli wykonania budżetu UE;

udostępnienia audytorom i organowi udzielającemu absolutorium wykazu wszystkich ostatecznych odbiorców i projektów oraz wpierania wysiłków Komisji na rzecz gromadzenia informacji o ostatecznych odbiorcach finansowania unijnego na szczeblu Komisji; wzywa Komisję do dopilnowania, aby osoby lub grupy stowarzyszone z organizacjami terrorystycznymi, powiązane z nimi lub je wspierające zostały wykluczone z finansowania unijnego;

f)	zwiększenia spójności i trwałości finansowania Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej – „Globalny wymiar Europy”;

g)	przedstawienia kompleksowego przeglądu wydatków z nowego programu Global Gateway oraz uproszczenia istniejących instrumentów, aby umieścić w głównym nurcie priorytety UE zawarte w strategii Global Gateway;

Europejska administracja publiczna

147.

zauważa, że dział 7 WRF „Europejska administracja publiczna” stanowi 5,9 %, czyli 10,7 mld EUR, budżetu Unii i obejmuje wydatki na zasoby kadrowe i świadczenia emerytalne, które w 2021 r. stanowiły około 68 % całości, oraz na budynki, wyposażenie, energię, łączność i technologie informacyjne; z tej łącznej kwoty 6,3 mld EUR (58,5 %) wydaje Komisja, a resztę inne instytucje i organy Unii; zauważa, że Trybunał składa osobne sprawozdania dotyczące agencji unijnych, innych podmiotów i szkół europejskich; podkreśla, że mandat Trybunału nie obejmuje kontroli finansowej Europejskiego Banku Centralnego;

148.

zauważa, że Trybunał zbadał statystycznie reprezentatywną próbę 60 transakcji obejmujących pełen zakres wydatków w ramach tego działu WRF; odnotowuje, że Trybunał zbadał również informacje na temat prawidłowości wydatków podane w rocznych sprawozdaniach z działalności wszystkich instytucji i organów, w tym w sprawozdaniach dyrekcji generalnych Komisji Europejskiej i urzędów odpowiedzialnych głównie za wydatki administracyjne, uwzględnione następnie m.in. w rocznym sprawozdaniu Komisji z zarządzania i wykonania dotyczącym budżetu UE;

149.

z satysfakcją odnotowuje stwierdzenie przez Trybunał, że poziom błędu w wydatkach w obszarze „Europejska administracja publiczna” nie był istotny; zauważa, że nie ma nowych zaleceń skierowanych do Komisji;

150.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w sprawozdaniu specjalnym nr 18/2022 „Instytucje UE a pandemia COVID-19” Trybunał stwierdził, że przyjęte przez instytucje plany ciągłości działania były w większości zgodne z uznanymi normami i stanowiły dobrą podstawę do podejmowania działań w odpowiedzi na kryzys; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że instytucjom udało się zminimalizować zakłócenia dla wykonywania podstawowych zadań; zauważa, że rozpoczęto analizę efektywności nowych form organizacji pracy w warunkach pokryzysowych;

151.

z niepokojem zauważa, że w sprawozdaniu specjalnym nr 17/2022 „Konsultanci zewnętrzni w Komisji Europejskiej” Trybunał stwierdził, że w przepisach regulujących angażowanie konsultantów zewnętrznych i uzasadniających korzystanie z ich usług istnieją istotne luki; odnotowuje, że procedury udzielania zamówień publicznych były przestrzegane, ale zarządzanie czynnikami ryzyka nie jest jeszcze odpowiednie; jest zaniepokojony wykrytymi uchybieniami w sposobie zarządzania usługami konsultantów zewnętrznych i korzystania z nich; jest zaniepokojony częściową dokładnością informacji zarządczych Komisji i niedostatkami prowadzonej przez nią systematycznie sprawozdawczości;

Szkoły europejskie

152.

z zadowoleniem odnotowuje, że Trybunał nie stwierdził istotnych błędów w końcowym skonsolidowanym rocznym sprawozdaniu finansowym szkół europejskich za rok 2021; z zadowoleniem przyjmuje poprawę podkreśloną przez Trybunał w indywidualnym i skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym;

153.

z zaniepokojeniem odnotowuje niedociągnięcia wykryte w systemach kontroli wewnętrznej Biura Centralnego i dwóch szkół wybranych przez Trybunał, w szczególności w procedurach rekrutacji, zamówień i płatności; z niepokojem zauważa, że Trybunał nie jest w stanie potwierdzić, że zarządzanie finansami szkół w 2021 r. było w pełni zgodne z rozporządzeniem finansowym i regulaminem pracowniczym;

Zalecenia

154.

popiera zalecenia Trybunału zawarte w jego sprawozdaniu rocznym, jak również w powiązanych z nim sprawozdaniach specjalnych; wzywa Komisję i Biuro Centralne Szkół Europejskich do ich bezzwłocznego wdrożenia oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w ich wdrażaniu; apeluje o pełną kontrolę parlamentarną nad systemem szkół europejskich w celu zwiększenia odpowiedzialności i poprawy zarządzania;

155.

Ponadto wzywa Komisję do:

a)	kontynuacji prac w celu zapewnienia równości płci na wszystkich szczeblach zarządzania do końca obecnej kadencji Komisji oraz do przedstawiania danych z podziałem na płeć;

kontynuacji prac mających na celu zapewnienie sprawiedliwej równowagi geograficznej wśród pracowników wszystkich szczebli, a zwłaszcza w kierownictwie wyższego szczebla, gdzie utrzymują się duże nierówności, przy jednoczesnym spełnieniu wymogów regulaminu pracowniczego w odniesieniu do kompetencji i zasług kandydatów; podkreśla, że zgodnie z art. 27 regulaminu pracowniczego Komisja, podobnie jak wszystkie instytucje unijne, musi zapewnić właściwą reprezentację wszystkich państw członkowskich;

c)	podjęcia wszelkich niezbędnych kroków w celu dalszego budowania bardziej zróżnicowanego i integracyjnego środowiska i kultury pracy przez podejmowanie działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami, w tym poprawy dostępu do budynków;

d)	przedstawienia analizy skutków zatrudniania coraz większej liczby pracowników kontraktowych, co stale wzbudza zastrzeżenia Parlamentu;

e)	ustanowienia jasnych zasad dotyczących efektu „drzwi obrotowych”, w szczególności dla komisarzy i wysokich rangą byłych urzędników podejmujących nową pracę po odejściu z urzędu, co dotyczy także agencji;

f)	znajdowania się na pierwszej linii ochrony sygnalistów i do utorowania drogi do bardziej jednolitych regulacji we wszystkich instytucjach, opartych na najlepszych praktykach i wyższych standardach;

Wsparcie związane z COVID-19

156.

ubolewa, że Komisja nadal nie opublikowała kompleksowego sprawozdania dotyczącego wydatków z budżetu Unii związanych z COVID-19;

157.

przyjmuje do wiadomości, że Trybunał w sprawozdaniu specjalnym 28/2022 „Instrument tymczasowego wsparcia w celu zmniejszenia zagrożeń związanych z bezrobociem w sytuacji nadzwyczajnej (SURE)” stwierdził, że instrument SURE był odpowiednią reakcją, mającą na celu złagodzenie zagrożenia bezrobociem podczas pandemii COVID-19 oraz wiązał się z ograniczonym ryzykiem finansowym dla budżetu Unii; wyraża zadowolenie, że pożyczki w ramach SURE pomogły sfinansować krajowe programy utrzymania miejsc pracy w celu ograniczenia wzrostu bezrobocia podczas kryzysu związanego z COVID-19; ubolewa, że nie można w pełni ocenić wpływu SURE z powodu niewystarczających danych z monitorowania i braku oceny ex post; wzywa Komisję do znacznej poprawy danych z monitorowania i przeznaczenia niezbędnych zasobów, aby umożliwić wiarygodną ocenę wyników i rezultatów jej programów i strategii; podkreśla, że ciągły brak ocen ex post uniemożliwia oparte na faktach planowanie przyszłego budżetu Unii;

158.

odnotowuje, że Trybunał w sprawozdaniu specjalnym nr 19/2022 „Unijne zamówienia szczepionek przeciwko COVID-19” stwierdza, że Unia stworzyła odpowiednio dostosowany system zamówień szczepionek przeciwko COVID-19; z zadowoleniem stwierdza, że dzięki negocjacjom zapewniono państwom członkowskim zróżnicowany zestaw szczepionek; zauważa, że Komisja wspierała realizację zamówień, ale miała ograniczone możliwości, jeśli chodzi o eliminowanie trudności związanych z dostawami; ubolewa, że Komisja nie przekazała Trybunałowi dalszych informacji dotyczących treści tych umów; podkreśla spoczywający na każdej instytucji unijnej, każdym państwie członkowskim oraz publicznym lub prywatnym odbiorcy środków unijnych obowiązek ujawnienia wszystkich dokumentów, w tym na temat wstępnych negocjacji prowadzonych przez Komisję, na oficjalny wniosek Trybunału w ramach trwającej kontroli; przypomina zalecenie Parlamentu Europejskiego zawarte w rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium za 2020 r. dotyczące dostępu do wiadomości tekstowych wymienianych z firmą farmaceutyczną w związku z zakupem szczepionki przeciwko COVID-19;

159.

uważa za godny ubolewania fakt, że Komisja nadal nie przedstawiła w przejrzysty sposób informacji na temat negocjacji z producentami szczepionek, dając tym samym powody do podejrzeń; ponownie z zadowoleniem przyjmuje decyzję Europejskiej Rzecznik Praw Obywatelskich o zwróceniu się do przewodniczącej Komisji o jasne i konkretne informacje na temat negocjacji z producentami szczepionek oraz o zapewnienie większej przejrzystości zawartych umów;

160.

uważa za godne ubolewania, że przewodnicząca Komisji Europejskiej nie stawiła się na wysłuchanie z udziałem wyspecjalizowanych komisji Parlamentu Europejskiego, aby udzielić konkretnych odpowiedzi posłom wybranym bezpośrednio przez europejskich obywateli, co uniemożliwiło zapewnienie obywatelom informacji na ten temat;

Zalecenia

161.

162.

Ponadto wzywa Komisję do:

a)	złożenia kompleksowego sprawozdania z wydatków związanych z COVID-19, uwzględniającego przegląd umów w sprawie zamówień na szczepionki, i przekazania go organowi udzielającemu absolutorium;

zweryfikowania, czy producenci szczepionek przeciwko COVID-19 przestrzegają warunków umów zakupu z wyprzedzeniem, w szczególności jeżeli chodzi o szacowane koszty produkcji, wykorzystanie finansowania z góry oraz w stosownych przypadkach zapisy dotyczące niedochodowości; w razie konieczności powinna ona podjąć działania naprawcze oraz przekazać wyczerpujące informacje organowi udzielającemu absolutorium;

c)	udziału w wysłuchaniach w Parlamencie Europejskim dotyczących negocjacji i umów z producentami szczepionek;

ROZDZIAŁ II

Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF)

Uwagi ogólne

163.

podkreśla, że wybuch pandemii COVID-19 nagle zmienił perspektywy gospodarcze i społeczne Unii, co wymagało wspólnych wysiłków i doprowadziło do porozumienia w grudniu 2020 r. w sprawie pakietu odbudowy dla Europy, w tym RRF, a także w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027; przypomina, że RRF jest tymczasowym instrumentem odbudowy opartym na wynikach, tj. płatności są powiązane z zadowalającą realizacją kamieni milowych i celów dotyczących reform i inwestycji zawartych w krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności (RRP); podkreśla, że chociaż RRF jest finansowany z emisji długu rozporządzenie ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (rozporządzenie w sprawie RRF) stanowi, iż RRP muszą osiągać cele w zakresie wydatków na klimat i cyfryzację oraz realizować politykę Unii; przypomina, że każdy plan krajowy powinien skutecznie uwzględniać wszystkie lub większość wyzwań zidentyfikowanych w europejskim semestrze, w szczególności zalecenia dla poszczególnych krajów przyjęte przez Radę; podkreśla wartość dodaną RRF, który wspiera bezprecedensowy program reform i inwestycji mający na celu pokonanie szczególnych wyzwań stojących przed państwami członkowskimi;

164.

zauważa, że w 2021 r. Komisja zatwierdziła 22 RRP i przeznaczyła 154 mld EUR na pożyczki i 291 mld EUR na dotacje; zauważa, że Komisja wypłaciła płatności zaliczkowe na pożyczki o łącznej wartości 18 mld EUR, których największymi dwoma odbiorcami były Włochy (15,9 mld EUR) i Grecja (1,65 mld EUR); przypomina, że zatwierdzenie przez Radę krajowych RRP umożliwiło państwom członkowskim otrzymanie płatności zaliczkowych w wysokości do 13 % wkładu finansowego; zauważa, że Komisja wypłaciła płatności zaliczkowe na dotacje o łącznej wartości 36,3 mld EUR, których dwoma największymi beneficjentami były Hiszpania (9,04 mld EUR) i Włochy (8,95 mld EUR); odnotowuje, że Komisja dokonała na rzecz Hiszpanii jednej płatności o wartości 10,0 mld EUR; zauważa, że płatności na rzecz Hiszpanii towarzyszyło rozliczenie 1,5 mld EUR płatności zaliczkowej z 9,04 mld EUR otrzymanych jako płatność zaliczkowa przez to państwo członkowskie, zgodnie z art. 5 ust. 3 umowy w sprawie finansowania zawartej między Komisją a Królestwem Hiszpanii;

165.

odnotowuje działania Komisji zmierzające do emisji papierów wartościowych na międzynarodowych rynkach kapitałowych i niezbędne do sfinansowania RRF, na który to instrument Komisja pozyskała do końca 2021 r. 71,0 mld EUR finansowania długoterminowego i 20 mld EUR finansowania krótkoterminowego; odnotowuje emisję pierwszej zielonej obligacji NGEU o wartości 12,0 mld EUR, która wymaga wdrożenia sprawozdawczości w zakresie dokładnego wykorzystania przychodów z zielonych obligacji oraz wpływu inwestycji; przypomina o wskazanych przez Trybunał kwestiach dotyczących sprawozdawczości na temat wyników oraz o ryzyku utraty reputacji i ryzyku finansowym, jakie może to spowodować w odniesieniu do zielonych obligacji; uważa, że poniesiono pierwsze koszty odsetek od tych pożyczonych kwot, w tym ujemne odsetki od ponad 20 mld EUR zdeponowanych w EBC; zauważa wprowadzenie ryzyka stopy procentowej w budżecie Unii z powodu potrzeb finansowych NGEU;

166.

odnotowuje uwagę Trybunału w sprawozdaniu rocznym za rok 2021, dotyczącą RRF i jedynej płatności wykonanej w 2021 r. na rzecz Hiszpanii; zauważa, że Trybunał zbadał prace ex ante Komisji dotyczące wszystkich kamieni milowych związanych z tą płatnością, i ocenił, czy Komisja zgromadziła wystarczające i odpowiednie dowody na poparcie swojej pozytywnej oceny realizacji kamieni milowych określonych we wniosku o płatność; stwierdza, że Trybunał nie zbadał innych płatności w 2021 r.; stwierdza z zaniepokojeniem, że Trybunał nie będzie w stanie ocenić wszystkich kamieni milowych związanych z przyszłymi płatnościami na rzecz wszystkich państw członkowskich, co będzie miało wpływ na jego przyszłe analizy; sugeruje jednak, aby Trybunał uwzględnił w swojej próbie za 2022 r. kamienie milowe i wartości docelowe związane ze wszystkimi płatnościami wykonanymi w 2022 r.;

167.

odnotowuje ustalenie Trybunału, że w przypadku płatności wykonanej na rzecz Hiszpanii w 2021 r. jednego z kamieni milowych nie zrealizowano w sposób zadowalający; z przykrością zauważa, że Trybunał nie był w stanie określić ilościowo tego błędu z powodu konieczności opracowania w terminie metodyki pozwalającej na określenie ilościowe wpływu (częściowego) niezrealizowania kamienia milowego lub wartości docelowej; zauważa, że audytor wewnętrzny Komisji zauważył i podkreślił brak tej metodyki w swojej ogólnej opinii z 2021 r. w sprawie zarządzania finansami Komisji ; ubolewa, że Komisja nie dysponowała solidniejszą metodyką przed wykonaniem płatności; uważa, że Komisja dopuściła się zaniedbania polegającego na braku metodyki przed wykonaniem płatności, i stawia to pod znakiem zapytania pozytywne oceny Komisji dotyczące kamieni milowych i wartości docelowych; z zadowoleniem przyjmuje jednak fakt, że w następstwie wielokrotnych wezwań organu udzielającego absolutorium i Trybunału Komisja przyjęła 21 lutego 2023 r. komunikat w sprawie RRF zawierający dwa załączniki określające ramy oceny kamieni milowych i wartości docelowych na podstawie rozporządzenia w sprawie RRF oraz metodykę stosowaną przez Komisję w celu określenia zawieszenia płatności na podstawie rozporządzenia ustanawiającego RRF;

168.

pochwala Komisję za skorygowanie braku metodyki w odniesieniu do pierwszych 23 płatności z RRF; zauważa, że metodyka powinna umożliwić Komisji określenie kwoty, która zostanie zawieszona w przypadku nieosiągnięcia w zadowalającym stopniu kamienia milowego lub wartości docelowej, przy pełnym poszanowaniu zasad równego traktowania i proporcjonalności; zauważa, że metodyka zawieszenia płatności odzwierciedli oparty na wynikach charakter RRF oraz unikalne połączenie reform i inwestycji w ramach tego instrumentu, a także fakt, że nie wszystkie środki w równym stopniu przyczyniają się do osiągnięcia celów krajowych RRP; zauważa jednak, że w ramach oceny kamieni milowych i wartości docelowych brakuje wyjaśnień, na przykład dlaczego mechanizm weryfikacji i etapy monitorowania opisane w ustaleniach operacyjnych nie powinny być uwzględniane w ocenie i dlaczego próg de minimis jest zdefiniowany jako „odchylenie o nie więcej niż około 5 %”; podkreśla, że definicje „osiągnięcia w zadowalającym stopniu ” odpowiednich kamieni milowych i wartości docelowych są określane za pomocą terminów, które nie są jasno zdefiniowane i obejmują elementy subiektywne, takie jak „minimalne odchylenie od formalnego wymogu”, „ograniczone i proporcjonalne opóźnienia” oraz „minimalne odchylenie od wymogu dotyczącego treści”; apeluje o dalsze wyjaśnienia tej kwestii oraz o przyjęcie jednoznacznego i kompleksowego podejścia do oceny odchyleń, aby zapewnić ich ograniczenie do niezbędnego zakresu; uważa, że metodykę zawieszania płatności należy dalej ulepszać w odniesieniu do elementu inwestycyjnego, aby lepiej powiązać odpowiednie kamienie milowe i wartości docelowe z rzeczywiście poniesionymi kosztami; podkreśla, że należy na bieżąco oceniać postępy, aby zapobiec dużym opóźnieniom w osiąganiu kamieni milowych i wartości docelowych;

169.

zauważa, że metodyka stosowana w celu określenia zawieszenia płatności nie obejmuje wyjaśnienia wartości wybranych jako współczynniki i zawiera również elementy subiektywne, takie jak dostosowania w górę lub w dół skorygowanej wartości jednostkowej oraz terminy, które nie są jasno zdefiniowane, takie jak inwestycje mające „istotne znaczenie” lub reformy „szczególnie istotne”; apeluje o dalsze wyjaśnienia;

170.

odnotowuje konkluzje z wizyty Komisji Kontroli Budżetowej w Hiszpanii w dniach 20–23 lutego 2023 r., w których stwierdzono trudności z pełnym wdrożeniem platformy zarządzania i kontroli hiszpańskich funduszy RRF, CoFFEE, zwłaszcza w odniesieniu do braku interoperacyjności z platformami regionalnymi i unijnymi oraz wobec faktu, że system nie był w pełni operacyjny; zauważa, że Komisja uznała odnośny kamień milowy w hiszpańskim planie naprawy jako zadowalający i w pełni funkcjonalny w momencie, gdy nie miało to jeszcze miejsca; przyjmuje do wiadomości, że Komisja zażądała dodatkowych informacji i zidentyfikowała uchybienia w zakresie gromadzenia informacji; przyznaje, że system ten może być istotnym systemem kontroli wewnętrznej dla rządu centralnego; zaleca ulepszenie systemu pod względem interoperacyjności z odpowiednimi systemami na szczeblu unijnym, regionalnym i krajowym; podkreśla, że należy zwiększyć przejrzystość, aby regiony mogły wymieniać się najlepszymi praktykami oraz ułatwiać obywatelom dostęp do odpowiednich informacji i zagregowanych danych cyfrowych dzięki nowoczesnym funkcjom wyszukiwania;

171.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji rozpoczęła audyt w odniesieniu do programu NGEU w 2021 r.; odnotowuje, że w ogólnej opinii z 2021 r. dotyczącej zarządzania finansami przez Komisję audytor wewnętrzny zwrócił również uwagę na potrzebę kontynuacji prac nad projektowaniem kontroli i wdrażaniem odpowiedniego zarządzania finansowego oraz strategii audytu i kontroli; uważa, że funkcja audytora wewnętrznego jest podstawowym elementem wewnętrznej kontroli i równowagi w Komisji oraz że niezależne i obiektywne informacje pochodzące z jego własnych działań kontrolnych są niezbędne, aby mógł skutecznie funkcjonować; zwraca uwagę, że zgodnie z międzynarodowymi standardami audytu wewnętrznego Służba Audytu Wewnętrznego powinna rozważyć lepszą koordynację prac z Trybunałem jako audytorem zewnętrznym;

172.

przypomina opinię komisji CONT dla Komisji Budżetowej i Komisji Gospodarczej i Monetarnej w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego RRF; przypomina zawarte w nim wezwanie do sporządzenia wykazu wszystkich ostatecznych odbiorców i projektów Instrumentu w pełnej zgodności z wymogami w zakresie ochrony danych, a także do rejestracji podmiotów gospodarczych i ich beneficjentów rzeczywistych do celów audytu i kontroli; uważa, że art. 22 ust. 2 lit. d) rozporządzenia ustanawiającego RRF nakłada na państwa członkowskie obowiązek prowadzenia tej ewidencji (i) do celów audytu i kontroli oraz (ii) w celu zapewnienia porównywalnych informacji dotyczących wykorzystania środków finansowych; stwierdza ponadto, że przepisy art. 22 ust. 3 wzywają do udostępniania – w ramach udzielania absolutorium – organowi udzielającemu absolutorium danych, którymi dysponuje Komisja; zauważa, że o udostępnienie tych danych mogą wnioskować krajowe organy kontrolne, dochodzeniowe i audytowe, a na szczeblu Unii – Komisja, a także OLAF, EPPO i Trybunał Obrachunkowy, zgodnie z art. 22 ust. 2 lit. e) rozporządzenia ustanawiającego RRF; ubolewa nad brakiem informacji na temat sposobu, w jaki chronione są interesy finansowe Unii przy dokonywaniu płatności;

173.

z zadowoleniem przyjmuje porozumienie osiągnięte w wyniku międzyinstytucjonalnych negocjacji dotyczące rozporządzenia w sprawie REPowerEU zmieniającego rozporządzenie ustanawiające RRF, które zobowiązuje do publikowania co pół roku wykazu 100 największych beneficjentów REPowerEU, a beneficjentów RRF w każdym państwie członkowskim najpóźniej do lutego 2024 r.; zauważa, że w wytycznych przyjętych 1 lutego 2023 r. Komisja wezwała państwa członkowskie do opublikowania takiego wykazu już w kwietniu 2023 r., aby zwiększyć przejrzystość RRF; uważa jednak, że nie zastąpi to wymogu dostarczania audytorom i organowi udzielającemu absolutorium wykazu wszystkich ostatecznych odbiorców i projektów za każdy rok budżetowy;

174.

zauważa, że służby Komisji wdrażające NGEU, programy spójności i rozwoju obszarów wiejskich poinformowały organ udzielający absolutorium, że koordynowały prace ex ante, aby uniknąć podwójnego finansowania działań potencjalnie kwalifikujących się do tych programów; uważa, że do wykrycia podwójnego finansowania niezbędne są kontrole ex post przez państwa członkowskie na poziomie ostatecznych odbiorców; ponownie podkreśla znaczenie posiadania jednego obowiązkowego zintegrowanego systemu informacji i monitorowania na szczeblu unijnym, zapewniającego interoperacyjność między systemami unijnymi i krajowymi, w celu m.in. zidentyfikowania przypadków podwójnego finansowania i niewłaściwego wykorzystania funduszy w państwach członkowskich;

175.

zauważa, że podejście Komisji do przestrzegania przepisów dotyczących zamówień publicznych i pomocy państwa w inwestycjach w ramach RRF oznacza poleganie na systemach krajowych i uciekanie się do postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego w razie wykrycia przypadków nieprzestrzegania przepisów w państwach członkowskich; uważa, że celem postępowania niekoniecznie są odbiorcy, którzy odnieśli nieuczciwą korzyść z nieprzestrzegania przepisów; przyznaje, zgodnie z krajowymi RRP, że główna odpowiedzialność w tym zakresie spoczywa na państwach członkowskich, które są zobowiązane do wprowadzenia odpowiednich systemów kontroli i zapewnienia zgodności ze wszystkimi odpowiednimi przepisami krajowymi i europejskimi, w tym przepisami dotyczącymi zamówień publicznych i pomocy państwa; przypomina o ustaleniach Trybunału powtarzających się w poprzednich sprawozdaniach w sprawie absolutorium, że praca niektórych organów krajowych lub organów zatwierdzających jest obciążona zbyt dużym ryzykiem błędu, co obniża ich wiarygodność; podkreśla zatem, że Komisja ponosi pozostałą odpowiedzialność za zapewnienie skutecznych i wydajnych systemów kontroli wewnętrznej zapewniających przestrzeganie wszystkich przepisów unijnych i krajowych, w tym w szczególności przepisów dotyczących zamówień publicznych i pomocy państwa, a także przepisów w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, korupcji, konfliktom interesów i podwójnemu finansowaniu, jak również ich wykrywania, oraz za podjęcie działań w przypadku gdy państwa członkowskie nie działają zgodnie z wymogami rozporządzenia w sprawie RRF, w tym polegających na częściowych wypłatach w razie nieprzestrzegania przepisów o zamówieniach publicznych; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje strategię audytu określoną przez Komisję i rozpoczęcie w 2022 r. audytów systemów ochrony interesów finansowych UE w 16 państwach członkowskich, a także plany objęcia nimi wszystkich państw członkowskich do końca 2023 r.;

176.

wyraża zaniepokojenie, że różnice w jakości kontroli i złożoności systemów kontroli stosowanych przez państwa członkowskie mogą skutkować wadami w systemie kontroli wewnętrznej funduszy dostępnych w ramach RRF w państwach członkowskich; jest zaniepokojony uwagą Trybunału zawartą w opinii 04/2022 w sprawie wniosku Komisji dotyczącego rozdziałów REPowerEU w RRP odnośnie do braku skutecznego mechanizmu zgłaszania nadużyć finansowych, który pozwoliłby na ciągłe monitorowanie ochrony interesów finansowych Unii i stały nadzór nad nią w odniesieniu do RRF; wyraża zaniepokojenie w związku z uwagą Trybunału, że państwa członkowskie nie mają obowiązku zgłaszania Komisji przypadków podejrzewanych nadużyć finansowych w ramach RRF ani za pomocą systemu zarządzania nieprawidłowościami, ani do EPPO jak przewidziano w odnośnych rozporządzeniach; jest zaniepokojony powtarzającymi się ostrzeżeniami OLAF-u, EPPO, Europolu i innych właściwych organów, że mniej skuteczny system kontroli wewnętrznej może sprzyjać nadużyciom, oszustwom i przestępczości zorganizowanej;

177.

przypomina, że RRF musi być wdrażany przez Komisję w ramach zarządzania bezpośredniego zgodnie z odpowiednimi przepisami przyjętymi na podstawie art. 322 TFUE, w szczególności rozporządzeniem finansowym i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 (3); ponownie podkreśla, że skuteczność systemu warunkowości w zakresie praworządności zależy częściowo od informacji pochodzących z audytów i dochodzeń na szczeblu Unii, a brak tych informacji może negatywnie wpłynąć na skuteczność mechanizmu;

178.

jest zaniepokojony niedostatecznym zaangażowaniem władz lokalnych i regionalnych w przygotowanie krajowych RRP i ich małym wpływem na ostateczną wersję RRP; podkreśla, że we wszystkich państwach członkowskich powinno istnieć inkluzywne podejście oparte na współzarządzaniu, w ramach którego władze lokalne i regionalne, organizacje społeczeństwa obywatelskiego, partnerzy społeczni, środowisko akademickie lub inne odpowiednie zainteresowane strony byłyby we właściwym stopniu zaangażowane w opracowywanie i wdrażanie krajowych RRP; apeluje o ich angażowanie w oparciu o jasne, uczciwe, przejrzyste i nieupolitycznione zasady we wdrażanie krajowych RRP w maksymalnym możliwym zakresie na podstawie krajowych ram ustawodawczych;

179.

wzywa Komisję do dopilnowania, by państwa członkowskie stosowały podejście zerowej tolerancji do korupcji, w celu ochrony interesów finansowych Unii, w tym surowe kontrole ex ante mające na celu zapobieganie sprzeniewierzaniu, nadużyciom finansowym i konfliktom interesów oraz ich wykrywanie, bez żadnych wyjątków;

Sprawozdawczość z wdrażania RRF

180.

odnotowuje, że Komisja informuje o wdrażaniu RRF za pomocą tabeli wyników w zakresie RRF, zgodnie z art. 30 rozporządzenia ustanawiającego RRF; zauważa, że większość dotychczasowych informacji, w szczególności dotyczących wspólnych wskaźników, dotyczy oczekiwanych, a nie osiągniętych rezultatów; przypomina, że ten sam problem Trybunał wskazał w sprawozdaniu specjalnym 09/2022 w sprawie wydatków na rzecz klimatu;

181.

odnotowuje tabelę wyników w zakresie RRF, w której Komisja przedstawia postępy we wdrażaniu RRF; uważa, że przedstawiane informacje są przydatne, biorąc pod uwagę ilość dostępnych informacji; pochwala włączenie szczegółowego wykazu osiągniętych kamieni milowych i wartości docelowych, który przedstawia postępy osiągnięte w państwach członkowskich i filarach polityki; uważa jednak, że należy go dalej poszerzać i uwzględnić dodatkowe informacje na temat postępów i faktycznych wyników RRF; uważa, że postępy rzeczywiście osiągnięte należy czytelnie przedstawić za pomocą wskaźników, a nie tylko jako zapis w budżecie lub oczekiwany rezultat;

182.

wzywa Komisję do zainicjowania specjalnej i szczegółowej tabeli wyników w zakresie kamieni milowych związanych z praworządnością, z uwzględnieniem reform państw członkowskich i stopnia, w jakim są one zgodne z kamieniami milowymi i orzecznictwem TSUE, tworzonej przy udziale wszystkich właściwych służb Komisji i uwzględnieniu wkładu niezależnych środowisk akademickich i społeczeństwa obywatelskiego;

183.

przyznaje, że tabela wyników RRF zawiera kompletne i przydatne repozytorium oficjalnych dokumentów, które daje wgląd w najważniejsze porozumienia osiągnięte z państwami członkowskimi w ramach krajowych RRP i powiązanych dokumentów, takich jak wstępna ocena Komisji dotycząca płatności na rzecz państw członkowskich; zauważa, że rozporządzenie o RRF pozwala na śledzenie przepływów finansowych ze szczebla unijnego do szczebla państw członkowskich jako beneficjentów środków w ramach RRF zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia ustanawiającego RRF, w szczególności dotacji i pożyczek przyznanych i wypłaconych każdemu państwu członkowskiemu, a tym samym zapewnia przejrzysty ogląd rzeczywistego wdrażania RRF na tym szczeblu; przypomina, że tabela wyników RRF nie pozwala na śledzenie przepływów finansowych z poziomu Unii do ostatecznych odbiorców w państwach członkowskich i nie zapewnia przejrzystego przeglądu rzeczywistego wdrażania RRF w tym zakresie;

184.

przypomina, że art. 4 ust. 2 rozporządzenia w sprawie RRF stanowi, że celem szczegółowym RRF jest zapewnienie państwom członkowskim wsparcia finansowego z myślą o osiągnięciu kamieni milowych i wartości docelowych reform i inwestycji określonych w ich RRP; rozumie, że z całą pewnością zabronione jest wykorzystywanie środków pieniężnych z RRF do finansowania stałych krajowych wydatków budżetowych, zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia ustanawiającego RRF; jest jednak zaniepokojony pierwszymi sygnałami, że nie można wykluczyć, że środki z RRF wykorzystuje się, aby zastąpić wydatki krajowe w niektórych państwach członkowskich; uważa, że konieczna jest analiza wydatków krajowych, aby sprawdzić, w jakim stopniu fundusze z RRF było rzeczywiście traktowane jako uzupełnienie i nie zastępowały stałych wydatków krajowych; przypomina, że zgodnie z RRF na tym etapie brak informacji na temat tego, co stało się z otrzymanymi przez państwa członkowskie płatnościami zaliczkowymi, w przypadku których nie poniesiono jeszcze żadnych kosztów związanych z inwestycjami; wzywa Komisję do przeprowadzenia odpowiednich audytów i kontroli w celu poświadczenia takiej dodatkowości; zauważa ponadto, że Komisja opracowała wytyczne w celu sformułowania interpretacji podwójnego finansowania i przekazała państwom członkowskim jasne informacje, aby zapewnić synergię i uniknąć podwójnego finansowania; zauważa też, że państwa członkowskie informują o finansowaniu otrzymanym z innych funduszy na działania w ramach RRF;

185.

przypomina, że prowadzenie dokumentacji potwierdzającej płatności jest ważną zasadą należytego zarządzania finansami; jest zaniepokojony stwierdzeniem Trybunału, że ścieżka audytu była niewystarczająca, aby objąć wszystkie elementy uznane za istotne w procesie oceny w przypadku dwóch kamieni milowych w odniesieniu do pierwszego wniosku o płatność; przypomina w szczególności ustalenia Trybunału dotyczące kamienia milowego nr 215 oraz odpowiedź Komisji na to ustalenie, w której wyjaśniono, że pozytywna ocena Komisji opierała się na szczegółowej analizie zawartości strony internetowej DATAESTUR, w tym zrzutów ekranu wykonanych w październiku i listopadzie 2021 r.; odnotowuje stwierdzenie Komisji, że rejestracja zrzutów ekranu nie odbyła się zgodnie z wewnętrznymi wytycznymi oraz że można usprawnić prowadzenie dokumentacji; przypomina pisemne pytanie organu udzielającego absolutorium, w którym domagano się analizy, oraz odpowiedź Komisji, że nie sporządziła ani analizy, ani szczegółowego sprawozdania dotyczącego tej kwestii, ale że „kilkoro pracowników Komisji dokonało przeglądu strony DATAESTUR i potwierdziło, że wymagane informacje się na niej znajdują”; zauważa, że może to być niezgodne z zasadą należytego zarządzania finansami;

186.

przyjmuje do wiadomości, że Komisja stworzyła specjalne narzędzie informatyczne do składania przez państwa członkowskie sprawozdań z wdrażania krajowych RRP („Fenix”); jest jednak zaniepokojony faktem, że dostęp Trybunału do tego systemu jest ograniczony pod względem zarówno liczby osób mających do niego dostęp, jak i zakresu dostępu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja stworzyła w Arachne funkcję umożliwiającą wprowadzanie do narzędzia danych dotyczących inwestycji i wartości docelowych w ramach RRF; wzywa państwa członkowskie do przesyłania do Arachne pełnych i kompleksowych danych dotyczących RRF;

187.

zauważa, że poświadczenie wiarygodności Dyrekcji Generalnej ds. Gospodarczych i Finansowych (DG ECFIN) na 2021 r. różni się od poświadczenia wiarygodności wszystkich pozostałych dyrekcji generalnych; odnotowuje, że poświadczenie dotyczy legalności i prawidłowości transakcji leżących u podstaw rozliczeń, co jest zbieżne z pozostałymi dyrekcjami generalnymi; zauważa ponadto dodanie „wdrożenia art. 22 ust. 5 rozporządzenia w sprawie RRF”; odnotowuje odpowiedź Komisji na pisemne pytania organu udzielającego absolutorium, zgodnie z którą „różni się ono jedynie formą, ale nie poziomem udzielonego poświadczenia”; zauważa również, że zgodnie z art. 22 ust. 5 rozporządzenia ustanawiającego RRF oraz podejściem opartym na wynikach obowiązek ochrony interesów finansowych Unii spoczywa na państwie członkowskim; odnotowuje ponadto odpowiedź Komisji, że dopilnowuje ona, zarówno przez wstępną ocenę każdego planu odbudowy i zwiększania odporności, jak i przez audyty systemów wprowadzonych przez państwa członkowskie w celu ochrony interesów finansowych Unii, by każde państwo członkowskie wdrażało niezbędne systemy monitorowania i kontroli; podkreśla, że w przeciwieństwie do poświadczenia wiarygodności wszystkich pozostałych dyrekcji generalnych, poświadczenie ECFIN nie zapewnia zgodności transakcji leżących u podstaw rozliczeń ze wszystkimi unijnymi i krajowymi przepisami na poziomie ostatecznego odbiorcy lub projektu; stwierdza, że poświadczenie wiarygodności złożone przez Komisję jako strażniczki traktatów, w szczególności w odniesieniu do ochrony interesów finansowych Unii i rozliczalności wobec podatników, musi być wiarygodne i nie może pozostawiać miejsca na wątpliwości co do uchylania się przez Komisję od odpowiedzialności przez rozbieżne poświadczenia poszczególnych urzędników zatwierdzających;

Związek między spójnością a RRF

188.

odnotowuje uwagi Trybunału zawarte w przeglądzie 01/2023 w sprawie finansowania unijnego z funduszy polityki spójności oraz RRF, które dotyczą komplementarności obu systemów finansowania; zauważa w szczególności, że w okresie 2014–2020 Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Fundusz Spójności zapewniły już równowartość około 10 % wszystkich inwestycji publicznych w całej UE-27, a RRF jeszcze bardziej zwiększy udział inwestycji publicznych finansowanych przez Unię w państwach członkowskich; przypomina w związku z tym ustalenie Trybunału, że wskaźnik absorpcji dla spójności był wyjątkowo niski w 2021 r., co można wytłumaczyć łącznym wpływem na instytucje zarządzające spowodowanym przez późne przyjęcie w połowie 2021 r. rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów i rozporządzeń dotyczących poszczególnych funduszy, programowanie REACT-EU oraz wdrożenie innych środków nadzwyczajnych;

189.

odnotowuje wniosek Trybunału, że w państwach członkowskich, w których udział inwestycji publicznych finansowanych przez Unię jest już wysoki, dodatkowe finansowanie z RRF może jeszcze bardziej zwiększyć presję na zdolność państw członkowskich do wydawania dostępnych im funduszy; przypomina, że RRF jest wdrażany w ramach zarządzania bezpośredniego, podczas gdy fundusze polityki spójności wdraża się w ramach zarządzania dzielonego, co oznacza, że organy Unii i państw członkowskich mają różne obowiązki związane z każdym źródłem finansowania; obawia się, że ze względu na różne metody realizacji, obejmujące zarządzanie bezpośrednie w przypadku RRF i zarządzanie dzielone w przypadku polityki spójności, prostsza metoda wdrażania RRF może wyprzeć bardziej złożone finansowanie w ramach polityki spójności; zauważa, że odbędzie się to ze szkodą dla zaangażowania władz lokalnych i regionów, organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz partnerów gospodarczych i społecznych w finansowanie unijne; zwraca uwagę na ryzyko, że niektóre państwa członkowskie mogą nie mieć wystarczającego potencjału administracyjnego, aby poradzić sobie z obciążeniem równoległymi systemami administracyjnymi; zauważa, że takie obciążenie zdolności administracyjnych zaobserwowano podczas wysłuchań i wizyt komisji CONT; jest również zaniepokojony, że NGEU może doprowadzić w niektórych państwach członkowskich do prób renacjonalizacji planowania, monitorowania i kontroli funduszy UE, zarówno ze szczebla unijnego na szczebel rządów krajowych, jak i potencjalnie z poziomu regionów na poziom centralny; przypomina o ostrzeżeniach, że RRF może zniweczyć pozytywne wzmocnienie pozycji regionów osiągnięte dzięki polityce spójności w ostatnich dekadach oraz że brak bezpośrednich relacji finansowych między Komisją a instytucjami zarządzającymi osłabia podstawowe aspekty kontroli finansowej i udzielania absolutorium;

190.

jest zaniepokojony znikomym wkładem RRF we współpracę transgraniczną, zwłaszcza biorąc pod uwagę wysokość zaangażowanych środków unijnych;

191.

zauważa, że zgodnie z dokumentami roboczymi służb Komisji 20 państw członkowskich planuje projekty transgraniczne w krajowych RRP, i odnotowuje, że kwoty zainwestowane w poszczególnych państwach członkowskich są bardzo zróżnicowane; zwraca uwagę, że w 2021 r. planowana średnia inwestycja wynosi jedynie około 6 % łącznej alokacji w ramach RRF w państwach członkowskich na projekty transgraniczne; uważa, że w ramach RRF zainicjowano zbyt mało projektów transgranicznych i jest zaniepokojony znikomym wkładem RRF we współpracę transgraniczną, zwłaszcza biorąc pod uwagę wysokość zaangażowanych środków unijnych; zauważa, że większy nacisk na projekty transgraniczne wymagałby więcej czasu na planowanie i mechanizmu zachęt dla państw członkowskich; podkreśla, że RRF odgrywa istotną rolę w kierowaniu Unii ku niezależności energetycznej i przyspieszaniu transformacji energetycznej; podkreśla potrzebę zabezpieczenia przez Unię niezależnych dostaw energii oraz poczynienia odpowiednich inwestycji w transgraniczne sieci, połączenia wzajemne i projekty związane z wodorem; z zadowoleniem stwierdza, że w wytycznych ze stycznia 2021 r. Komisja zaproponowała udostępnić zainteresowanym państwom członkowskim platformy koordynacyjnej, aby pomóc im tworzyć projekty transgraniczne; zauważa, że zmiana rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 (4) w odniesieniu do rozdziałów REPowerEU w RRP wprowadza w art. 27 kryterium transgranicznego lub wielokrajowego wymiaru lub skutku reform i inwestycji; ubolewa jednak, że cel dotyczący 30 % udziału projektów transgranicznych nie jest wiążący; wzywa do udostępnienia pożyczek z RRF państwom członkowskim zainteresowanym inwestycjami w projekty transgraniczne, które koncentrują się na niezależności energetycznej i transformacji sieci energetycznej w UE;

192.

podkreśla, że pełna kwota anulowanych płatności z RRF zostanie udostępniona państwom członkowskim zainteresowanym inwestowaniem w projekty transgraniczne, które koncentrują się na niezależności energetycznej i transformacji sieci energetycznej;

Ocena krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności (RRP)

193.

odnotowuje ustalenia Trybunału w sprawozdaniu specjalnym nr 21/2022 „Ocena krajowych planów odbudowy i zwiększania odporności dokonana przez Komisję – ogólnie właściwa, lecz wdrażanie planów jest obarczone ryzykiem”; stwierdza, że ocena Trybunału opierała się na próbce sześciu państw członkowskich, z których cztery otrzymały największe przydziały dotacji w wartościach bezwzględnych, a dwa największe przydziały dotacji w stosunku do ich produktu krajowego brutto w 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Trybunału, że przeprowadzona przez Komisję ocena krajowych RRP była ogólnie właściwa, zważywszy na złożoność procesu i ograniczenia czasowe, chociaż stwierdzono również szereg uchybień i zagrożeń dla pomyślnej realizacji RRF; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Komisja udzieliła wsparcia państwom członkowskim przy opracowywaniu RRP oraz wydała wytyczne; zauważa, że Komisja zaakceptowała niemal wszystkie zalecenia Trybunału;

194.

jest zaniepokojony faktem, że Trybunał stwierdził, iż w krajowych RRP występują luki w realizacji zaleceń dla poszczególnych krajów na lata 2019 i 2020; zauważa, że Trybunał ocenił, iż RRP stosunkowo małych państw członkowskich nie zawierają luk, natomiast ocenił, że RRP większych państw członkowskich zawierają istotne luki; obawia się, że obserwowane przez Trybunał „negocjacje” przy uzgadnianiu RRP prowadzą do nierównego traktowania państw członkowskich; ponadto zastanawia się, czy istotne części zaleceń dla poszczególnych krajów, które to części nawet dzięki zachętom finansowym RRF nie są stosowane przez państwa członkowskie, zostaną kiedykolwiek wdrożone;

195.

krytykuje fakt, że Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób wielkość transzy płatności wiąże się z liczbą i skalą leżących u jej podstaw kamieni milowych i wartości docelowych; obawia się, że ta rozbieżność między wielkością płatności a liczbą leżących u jej podstaw kamieni milowych i wartości docelowych może zachęcić państwa członkowskie do nieprzedkładania wniosków o płatność końcową, które w pewnych przypadkach zależą od stosunkowo dużej liczby kamieni milowych i wartości docelowych, a tym samym do niezakończenia wszystkich reform i inwestycji uzgodnionych w ich RRP po otrzymaniu już największej części wkładu z RRF;

196.

przypomina ustalenie Trybunału, że Komisja w swojej ocenie wszystkich krajowych RRP przyznała – mimo wad zidentyfikowanych w próbce Trybunału – rating „B” dla szacunków kosztów inwestycji realizowanych w ramach RRF, wskazując na możliwe problemy dotyczące dokładności odnośnych kwot; zauważa, że uchybienia to zarówno brak informacji na temat niektórych działań na etapie planowania, jak i leżące u ich podstaw założenia, które nie są w pełni wiarygodne w przypadku każdego działania; odnotowuje, że Komisja oceniła szacunkowe całkowite koszty krajowych RRP na podstawie kryteriów wymienionych w załączniku V do rozporządzenia ustanawiającego RRF; zauważa, że Komisja zażądała od każdego państwa członkowskiego poprawy szacunków kosztów i przedstawienia dodatkowych dowodów i uzasadnień, aż wiarygodność i zasadność szacunku kosztów pozwoli na osiągnięcie co najmniej ratingu „B”; podkreśla, że szczególne połączenie inwestycji z reformami zapewnia terminowe wdrażanie niezbędnych reform, często we wcześniejszych latach, oraz ich utrzymanie; podkreśla, że organ udzielający absolutorium nie może czekać z uzyskaniem pełnej jasności co do właściwego wykorzystania funduszy unijnych do czasu zakończenia RRF; podkreśla, że istnieje ryzyko, że państwa członkowskie mogą nie wystąpić o ostatnią transzę płatności, a tym samym nie zrealizować wszystkich reform i inwestycji po otrzymaniu największej części całkowitego wsparcia finansowego z RRF;

197.

zauważa, że ważne jest, aby wszystkie fundusze przyznane państwom członkowskim w ramach RRF skutkowały reformami i inwestycjami, ponieważ tylko wtedy organ udzielający absolutorium może mieć pewność, że wszystkie fundusze przyznano ostatecznym odbiorcom z pełnym poszanowaniem zasady dodatkowości; przypomina o wyrażonej w poprzednich sprawozdaniach w sprawie absolutorium krytyce praktyki polegającej na tym, że niektóre państwa członkowskie systematycznie zawyżają rezerwę programów finansowania w ramach zarządzania dzielonego i wycofują projekty z funduszy unijnych w przypadku wykrycia nieprawidłowości lub nadużyć finansowych w powiązanych z nimi wydatkach, tym samym skutecznie unikając dochodzeń unijnych lub skutecznych działań następczych i ewentualnych korekt; ubolewa, że ciężar tych nieprawidłowości i ewentualnych nadużyć finansowych przenoszony jest na budżet krajowy, a tym samym na krajowych podatników;

Definicja kamieni milowych

198.

jest zaniepokojony uwagą Trybunału, że niektóre kamienie milowe i wartości docelowe nie są jasne; podziela obawy Trybunału, że niejasno określone i nieporównywalne kamienie milowe i wartości docelowe oznaczają ryzyko, że będzie je trudno ocenić, a w związku z tym także ryzyko, że pierwotnie zakładany cel nie został osiągnięty; podkreśla, że pozostawia to Komisji duży margines swobody w ocenie, czy osiągnięto niejasno określony kamień milowy i wartość docelową; odnotowuje w związku z tym uwagę Trybunału, że kamienia milowego nr 395 w pierwszym wniosku o płatność złożonym przez Hiszpanię nie osiągnięto w zadowalającym stopniu; odnotowuje z zaniepokojeniem odpowiedź Komisji, że element, który Trybunał uznał za niespełniony, nie jest częścią kamienia milowego, lecz znajduje się w opisie środka; podkreśla, że zgodność z kamieniami milowymi i wartościami docelowymi można ocenić wyłącznie na podstawie szczegółowej analizy oraz klarownych i ustalonych kryteriów, a nie na podstawie negocjacji politycznych; uważa, że należy wyciągnąć wnioski z doświadczeń z RRF, które powinny znaleźć się w znormalizowanej metodyce określania kamieni milowych i wartości docelowych;

199.

podkreśla, że zgodność z kamieniami milowymi można określić wyłącznie na podstawie szczegółowej oceny oraz klarownych i ustalonych kryteriów, a nie na podstawie negocjacji politycznych;

200.

jest zaniepokojony stwierdzeniem Trybunału, że kamienie milowe i wartości docelowe często opierają się na wskaźnikach produktu, a nawet wkładu, co ogranicza możliwość pomiaru skuteczności działań, ponieważ przedstawia wyłącznie produkt, a nie osiągnięte rezultaty czy ich średnioterminowe oddziaływanie na cele polityki Unii w ramach RRF; odnotowuje uwagę Trybunału, że wskaźniki oddziaływania mają z definicji dłuższy horyzont czasowy, co może nie współgrać z ograniczonymi ramami czasowymi wdrażania RRF;

201.

odnotowuje ustalenie Trybunału, zgodnie z którym ocena RRP przez Komisję opierała się częściowo na ustaleniach, które jeszcze nie zostały wdrożone; odnotowuje w tym kontekście ustalenie Trybunału, że Komisja uwzględniła dodatkowe kamienie milowe i wartości docelowe, które należało osiągnąć przed pierwszą płatnością, aby przyjąć krajowe RRP, oraz że przeprowadzona przez Komisję ocena przyczyniła się do poprawy jakości kamieni milowych i wartości docelowych; wyraża obawę, że brak w pełni funkcjonalnego systemu monitorowania na początku wdrażania RRP wiąże się z ryzykiem opóźnień w ocenie i monitoringu osiągnięcia kamieni milowych i wartości docelowych; podkreśla, że systemy monitorowania lub organy wykonawcze częściowo nie istniały jeszcze w badanych państwach członkowskich w chwili zatwierdzania RRP, co również ograniczyło możliwość oceny ich zdolności administracyjnych przez Komisję; odnotowuje ponadto w tym względzie ustalenie Trybunału, że nawet w odniesieniu do ustaleń z audytu i kontroli, które są ostatnią deską ratunku pod względem wiarygodności informacji, przyznano rating „A” mimo że kilka środków nie zostało wprowadzonych; odnotowuje wniosek Trybunału, że rating „A” przyznany wszystkim krajowym RRP w tym obszarze można przynajmniej częściowo wytłumaczyć faktem, że rozporządzenie w sprawie RRF pozwalało jedynie na ocenę „A” (dostateczną) lub „C” (niedostateczną), przy czym ocena „C” skutkowała odrzuceniem RRP w całości; przypomina, że odpowiednie struktury audytu i kontroli są warunkiem wstępnym otrzymania środków z RRF;

202.

odnotowuje, że zdaniem dziennikarzy śledczych przy tworzeniu RRF kilka państw członkowskich polegało na wiedzy specjalistycznej zapewnianej przez firmy doradcze, a te z kolei oferują usługi wspierające potencjalnych odbiorców wsparcia finansowego w ramach RRF w tych państwach członkowskich;

Zalecenia

203.

204.

wzywa Trybunał do:

opracowania skutecznej metodyki doboru próby kamieni milowych i wartości docelowych, w przypadku gdy zdecyduje się na ponowną ocenę oceny Komisji, ponieważ w przyszłości nie będzie dysponować zasobami umożliwiającymi sprawdzenie wszystkich kamieni milowych i wartości docelowych we wszystkich wnioskach o płatność; uważa, że metodyka ta powinna zagwarantować skuteczną identyfikację kamieni milowych i wartości docelowych, w przypadku których istnieje wyższe ryzyko niezrealizowania lub które mają większe znaczenie dla ogólnego osiągnięcia wyznaczonych celów końcowych; wzywa Trybunał, aby uwzględnił podczas kontroli przeprowadzoną przez Komisję ocenę kamieni milowych i wartości docelowych oraz dokumentację z kontroli ich osiągnięcia;

205.

wzywa Komisję do:

udostępnienia audytorom i organowi udzielającemu absolutorium wykazu wszystkich ostatecznych odbiorców i projektów finansowanych z RRF w odniesieniu do wszystkich płatności (w 2021 r. i przez cały okres wdrażania RRF), przy czym Trybunał powinien mieć pełny dostęp do narzędzia informatycznego „Fenix”;

b)	podjęcia działań w celu wprowadzenia w życie nowego obowiązku dla państw członkowskich dotyczącego publikowania wykazu 100 ostatecznych odbiorców otrzymujących najwyższą kwotę finansowania z RRF oraz podjęcia działań, jeśli państwa członkowskie nie wypełniają tego obowiązku;

wskazania, wraz z państwami członkowskimi, dokładnych nazw wszystkich programów socjalnych i działań wspierających realizowanych w państwach członkowskich przy pomocy funduszy z RRF; w tym kontekście domaga się określenia udziału środków z RRF w tych programach oraz dokładnego wskazania świadczeń, które zostały proporcjonalnie zastąpione przez fundusze z RRF w krajowej polityce ochrony przed bezrobociem, ochronie zdrowia i opiece długoterminowej;

uzasadnienia organowi udzielającemu absolutorium i przedstawienia mu logiki leżącej u podstaw ram oceny kamieni milowych i wartości docelowych na podstawie rozporządzenia w sprawie RRF oraz metodyki stosowanej przez Komisję w celu określenia zawieszenia płatności na podstawie rozporządzenia ustanawiającego RRF oraz do rozważenia, czy możliwe jest zapewnienie dodatkowych definicji, aby zmniejszyć wpływ zawartych w nich elementów subiektywnych;

oceny realizacji przez państwa członkowskie kamieni milowych związanych z praworządnością w RRP na podstawie szczegółowej oceny, jasnych i ustalonych kryteriów oraz w pełni zgodnie z orzecznictwem TSUE, nie tylko na podstawie formalnego przyjęcia reformy ustawodawstwa, ale także w zastosowaniu prawnym i praktycznym, i nie w oparciu o negocjacje polityczne;

f)	stosowania bardziej przejrzystej procedury mianowania na wszystkie stanowiska, zwłaszcza kierownicze, wyjaśnienia dotychczasowej procedury mianowania pracowników, w której brakuje przejrzystości i rozliczalności;

g)	niezatwierdzania żadnego wniosku o płatność, jeśli nie osiągnięto wszystkich kamieni milowych związanych z praworządnością;

wspierania państw członkowskich w zwiększaniu ich zdolności administracyjnych do obsługi równoległych systemów administracyjnych RRF i do wdrażania Funduszu Spójności oraz w zmniejszaniu zbędnych obciążeń administracyjnych, upraszczaniu procedur przetargowych i zapewnianiu bardziej ukierunkowanych informacji, co pozwoli ułatwić dostęp MŚP i samozatrudnionym do finansowania;

zachowania dodatkowej czujności wobec sygnałów o nadużyciach, oszustwach i przestępczości zorganizowanej dotyczących funduszy dostępnych w ramach RRF, wraz z Europolem, EPPO, OLAF-em i innymi właściwymi podmiotami, oraz do wprowadzenia obowiązku zgłaszania Komisji podejrzeń popełnienia nadużyć związanych z RRF poprzez system zarządzania nieprawidłowościami i EPPO jak przewidziano w odpowiednich rozporządzeniach;

j)	wyjaśnienia, że wszystkie projekty i działania finansowane z krajowych RRP państw członkowskich uczestniczących we wzmocnionej współpracy zgodnie z rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (5) należy uznać za finansowane ze środków unijnych w ramach RRF, a zatem podlegające EPPO;

k)	wymagania, zwłaszcza w świetle oceny ryzyka dokonanej przez audytora wewnętrznego, stanowiącej podstawę planowania audytu, by wdrożenie RRF nadal zajmowało istotne miejsce w planach audytu ze względu na swój innowacyjny charakter i wysoką stawkę finansową;

oceny procedury egzekwowania wdrażania zaleceń dla poszczególnych krajów w ramach europejskiego semestru i RRF oraz, w razie potrzeby, zaproponowania nowych narzędzi egzekwowania wdrażania, zważywszy że w przypadku niektórych państw członkowskich wszystkie zalecenia dla poszczególnych krajów uwzględniono w RRP, podczas gdy w przypadku innych (większych) państw członkowskich nie uwzględniono wszystkich takich zaleceń;

m)	dokonania wyraźnego rozróżnienia między założonymi a osiągniętymi rezultatami w komunikacji dotyczącej ogólnie RRF, a bardziej szczegółowo dotyczącej tablicy wyników w zakresie RRF, aby właściwie informować opinię publiczną i uniknąć nieporozumień;

n)	poprawy publikacji, w tym na temat tabeli wyników RRF, kwot pożyczonych przez Unię na finansowanie RRF oraz odsetek od pożyczonych kwot, jak również kwot odsetek wypłaconych Komisji przez państwa członkowskie od pożyczek z RRF;

przeprowadzenia w 2023 r. analizy wydatków krajowych przez porównanie wydatków i inwestycji w budżetach krajowych przed udostępnieniem finansowania z RRF państwom członkowskim, które otrzymały największą część wsparcia z RRF, i po tym udostępnieniu, tak aby ustalić, czy finansowanie z RRF zastąpiło stałe wydatki krajowe zamiast wspierać inwestycje, uznając jednocześnie, że udało się uniknąć poważnego pogorszenia koniunktury gospodarczej po pandemii COVID-19;

p)	informowania organu udzielającego absolutorium na temat tego, co z otrzymanymi środkami zrobiły państwa członkowskie, które otrzymały z RRF płatności zaliczkowe, których nie można było jeszcze przeznaczyć na inwestycje;

akceptowania jedynie tych kamieni milowych i wartości docelowych, których realizacja jest potwierdzona w dokumentacji, a nie tylko na podstawie oświadczeń państw członkowskich, oraz rejestrowania dokumentacji kontrolnej obejmującej wszystkie elementy uznane za istotne w procesie oceny kamieni milowych i wartości docelowych;

wprowadzenia wiarygodnych ram ex ante i ex post w celu sprawdzenia, czy wszystkie kamienie milowe i wartości docelowe są rzeczywiście realizowane i udokumentowane, w tym także co się tyczy dokumentacji z kontroli zawierającej ocenę kamieni milowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na ocenę przestrzegania DNSH, a także aby uzasadnić wyniki inwestycji przyczyniających się do osiągnięcia celów ekologicznych i cyfrowych w RRF;

ponownego rozważenia sformułowania poświadczenia wiarygodności Dyrekcji Generalnej do Spraw Gospodarczych i Finansowych i rozszerzenia jego zakresu o zgodność działań finansowanych z RRF z przepisami unijnymi i krajowymi na przyszłe lata, zważywszy na niezadowalające uzasadnienie przedstawione przez Komisję oraz jej odpowiedzialność, jako strażniczki traktatów, za ochronę interesów finansowych Unii;

t)	ścisłego monitorowania realizacji kamieni milowych i wartości docelowych, w szczególności tych związanych z audytem, monitorowaniem i kontrolą;

u)	oceny nie tylko założeń, lecz także rzeczywistego funkcjonowania ustaleń w zakresie audytu i kontroli w państwach członkowskich na podstawie art. 22 rozporządzenia o RRF, przy jednoczesnym wskazywaniu obszarów, w których można wprowadzić ulepszenia lub zwiększyć efektywność;

v)	wyjaśnienia organowi udzielającemu absolutorium, jaką metodykę zastosowała w celu uzyskania uzgodnionych profili płatności, w szczególności w jaki sposób liczba i wielkość podstawowych kamieni milowych i wartości docelowych wiąże się z wielkością każdej transzy płatności;

ponownego przeprowadzenia wykonanej przez Trybunał analizy profili płatności ze sprawozdania specjalnego 21/2022 dla wszystkich profili płatności wszystkich państw członkowskich oraz zgłoszenia organowi udzielającemu absolutorium, w jaki sposób każdy wniosek o płatność wiąże się z liczbą kamieni milowych i wartości docelowych, które należy zrealizować w przypadku każdego państwa członkowskiego, a także zaproponowania środków gwarantujących zakończenie realizacji wszystkich kamieni milowych i wartości docelowych do 31 sierpnia 2026 r.;

zajęcia się zagrożeniami i wyzwaniami powodowanymi przez jednoczesne wdrażanie Funduszu Spójności i RRF, w szczególności w zakresie zaangażowania partnerów lokalnych, regionalnych, gospodarczych i społecznych oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego, tak aby możliwie ułatwić absorpcję środków z RRF w porównaniu z tymi z Funduszu Spójności, przez położenie większego nacisku na zaangażowanie tych podmiotów w realizację RRF w ramach podejścia opartego na współrządzeniu, ale nie zaniedbując zwiększania komplementarności między RRF i Funduszem Spójności;

zdecydowanego zachęcania państw członkowskich, które dążą do zmiany swoich RRP, aby włączyły do swoich inwestycji projekty transgraniczne oraz, ogólnie rzecz biorąc, położyły większy nacisk na takie prawdziwie europejskie projekty; przypomina, że projekty transgraniczne powinny być ukierunkowane na eliminowanie istniejących wąskich gardeł w przesyle, dystrybucji i magazynowaniu energii i zapewniać w ten sposób unijną wartość dodaną; zatwierdzenia wyłącznie rozdziałów REPowerEU państw członkowskich, które przydzielają co najmniej 30 % finansowania na projekty o wymiarze lub skutku transgranicznym lub wielonarodowym, jak uzgodniono w negocjacjach w sprawie REPowerEU, i złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

udostępnienia pełnej kwoty niewypłaconych pożyczek i anulowanych płatności, w szczególności na projekty transgraniczne skupiające się na niezależności energetycznej oraz do przyspieszenia transformacji energetycznej; zachęcania i wspierania państw członkowskich w opracowywaniu projektów transgranicznych, w szczególności dotyczących niezależności energetycznej, oraz do umożliwienia państwom członkowskim wnioskowanie o pożyczkę z niewypłaconych pożyczek i anulowanych płatności w celu sfinansowania projektów transgranicznych dotyczących energii; wzywa Komisję do poinformowania Parlamentu i Rady o postępach we wdrażaniu, zawieszonych i umorzonych płatnościach oraz wnioskach o pożyczki;

aa)

wzmocnienia, w stosownych przypadkach, kontroli systemu w państwach członkowskich dla każdego systemu kontroli wewnętrznej (w przypadku metod zdecentralizowanych lub wdrożeniowych), aby dopilnować, że pewna liczba ofert przetargowych jest rozsądnie kontrolowana, co gwarantuje skuteczność kontroli wewnętrznej tych systemów w praktyce;

ab)

dopilnowania, aby kontrole podwójnego finansowania zostały włączone do ram audytu i kontroli państw członkowskich w odniesieniu do NGEU, rozwoju obszarów wiejskich i programów spójności oraz aby zapewnić ich właściwe funkcjonowanie dzięki kontrolom systemu; wzywa ponadto Komisję do sprawdzenia, czy nie dochodzi do podwójnego finansowania, za pomocą opartych na ryzyku kontroli wszystkich płatności na rzecz ostatecznych odbiorców w ramach tych programów;

ac)

upewnienia się, czy zagwarantowano wiarygodność repozytoriów ostatecznych odbiorców w państwach członkowskich, w szczególności pod względem integralności i kompletności, tak aby w przypadku wykrycia nieprawidłowości dotyczących ostatecznych odbiorców zapewnić prawidłowe działania następcze na szczeblu unijnym;

ad)	informowania organu udzielającego absolutorium o działaniach Komisji podjętych z myślą o zneutralizowaniu potencjalnego konfliktu interesów w państwach członkowskich i na szczeblu Unii, w szczególności w odniesieniu do zaangażowania konsultantów;

ae)

przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium szczegółowego sprawozdania na temat reform, które państwa członkowskie wdrożyły przed wypłatą środków, oraz obowiązkowych środków, jak kamienie milowe i wartości docelowe w krajowych RRP, które podjęto, aby dostosować prawo krajowe do nowych dyrektyw unijnych.

(1) Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 maja 2021 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości (Dz.U. L 207 z 11.6.2021, s, 1).)

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/947 z dnia 9 czerwca 2021 r. ustanawiające Instrument Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej – Globalny Wymiar Europy, zmieniające i uchylające decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 466/2014/UE oraz uchylające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1601 i rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 480/2009 (Dz.U. L 209 z 14.6.2021, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2020/2092 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie ogólnego systemu warunkowości służącego ochronie budżetu Unii (Dz.U. L 433I z 22.12.2020, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17).

(5) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/97

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1826

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0227/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331) oraz szczegółowe odpowiedzi na poszczególne wnioski Parlamentu Europejskiego,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji na temat zarządzania budżetem UE i jego wyników za 2021 r. (COM(2022) 401),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292) oraz dokument roboczy służb Komisji dołączony do tego sprawozdania (SWD(2022) 160),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3) oraz sprawozdania specjalne Trybunału Obrachunkowego,

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06247/2023 – C9-0063/2023),

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia agencjom wykonawczym absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06250/2023 – C9-0055/2023),

—	uwzględniając art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiające statut agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (6), w szczególności jego art. 14 ust. 2 i 3,

—	uwzględniając art. 99 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0101/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków w odniesieniu do wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w rezolucji stanowiącej integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja III – Komisja i agencje wykonawcze;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu, jak również parlamentom narodowym oraz krajowym i regionalnym organom kontroli w państwach członkowskich, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(6) Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/99

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1827

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0230/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Prawną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0073/2023),

1.	udziela sekretarzowi Trybunału Sprawiedliwości absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(1) Dz.U. L 93 z 17.3.21.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/100

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1828

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IV – Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Prawną,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0073/2023),

mając na uwadze, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) jest instytucją sądowniczą Unii Europejskiej, której zadaniem jest zapewnianie poszanowanie prawa Unii poprzez czuwanie nad jednolitą interpretacją i jednolitym stosowaniem traktatów, jak również przez zapewnienie kontroli zgodności z prawem aktów przyjmowanych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii;

B.	mając na uwadze, że TSUE przyczynia się do ochrony wartości Unii i, poprzez swoje orzecznictwo, działa na rzecz budowania Europy;

C.	mając na uwadze, że TSUE składa się z dwóch organów sądowych: Trybunału Sprawiedliwości i Sądu;

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii dzięki poprawie przejrzystości i większej odpowiedzialności, jak również znaczenie realizowania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami kadrowymi;

zauważa, że budżet TSUE jest objęty działem 7 wieloletnich ram finansowych (WRF) „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR (co stanowi 5,9 % wydatków z budżetu UE); zauważa, że budżet TSUE stanowi około 4,1 % ogółu wydatków administracyjnych Unii;

zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał Obrachunkowy zwiększył próbę badanych transakcji w obszarze „Administracja” z 48 w 2020 r. do 60 w 2021 r.;

zauważa, że Trybunał Obrachunkowy wspomina, iż doświadczenie z jego wieloletniej pracy wskazuje, że dział 7 WRF dotyczy ogółem wydatków obarczonych niskim ryzykiem; zauważa jednak, że sprawozdanie roczne z wykonania budżetu UE za rok budżetowy 2021 nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat TSUE, i zwraca się do Trybunału Obrachunkowego o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów niezbędnych do zapewnienia spójnej procedury udzielania absolutorium;

z zadowoleniem zauważa, że w sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał Obrachunkowy nie odnotował żadnych konkretnych uchybień w odniesieniu do TSUE;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że całkowity budżet przyznany TSUE na 2021 r. wyniósł około 444 mln EUR, co oznacza wzrost porównaniu z 436 mln EUR w 2020 r. i 429 mln EUR w 2019 r.;

odnotowuje wysoki poziom wykonania budżetu w 2021 r. (98,69 %), spójny z poziomem wykonania budżetu osiągniętym w poprzednim roku (98,19 %); zauważa, że w roku 2021 w TSUE dokonano 10 przesunięć budżetowych na podstawie art. 29 rozporządzenia finansowego, na łączną kwotę 17,9 mln EUR, co stanowi 4 % środków na ten rok budżetowy;

wyraża uznanie dla TSUE za kontynuowanie tendencji spadkowej, jeżeli chodzi o średni czas płatności, który w 2021 r. wynosił 24,63 dni, czyli był krótszy o około jeden dzień w porównaniu z 2020 r.; docenia fakt, że średni termin zapłaty faktur dotyczących tłumaczeń zewnętrznych, stanowiących 75 % całkowitej liczby opłaconych faktur, dla których umowny termin płatności wynosi 60 dni, wyniósł 27,48 dnia, podczas gdy średni termin płatności innych faktur, dla którego umowny termin płatności wynosi 30 dni, wyniósł 18,92 dnia;

zauważa, że w 2021 r. pandemia COVID-19 w istotny sposób wpłynęła na wszystkie działania TSUE, zarówno w aspekcie sądowym, jak i administracyjnym, oraz że kryzys ten wpłynął na wykorzystania środków budżetowych w kilku liniach budżetowych TSUE; zauważa, że w przypadku niektórych linii budżetowych wpływ netto polegał na zmniejszeniu wykorzystania środków, podczas gdy w przypadku innych linii budżetowych kryzys wymusił dodatkowe wydatki; z satysfakcją zauważa, że aby skorzystać z doświadczeń zdobytych podczas pandemii COVID-19, TSUE dokonał w 2021 r. przeglądu swojego planu działania w sytuacjach wyjątkowych i planu ciągłości działania;

zauważa, że w ujęciu liczbowym dodatkowe wydatki wymagane wskutek pandemii COVID-19 można oszacować na 1,7 mln EUR – dodatkowe koszty obejmowały zakup sprzętu i usług informatycznych w związku z powszechnym korzystaniem przez personel z możliwości pracy zdalnej (0,9 mln EUR), zakup środków do dezynfekcji i środków ochrony indywidualnej dla członków i personelu TSUE, którzy musieli pracować w budynkach TSUE (0,1 mln EUR) oraz zwiększenie kosztów ogrzewania w związku z decyzją o częstszej wymianie powietrza w budynkach TSUE (0,3 mln EUR); odnotowuje, że oszczędności szacuje się na 6 mln EUR (w liniach budżetowych związanych z tłumaczeniami ustnymi zewnętrznymi – 1,1 mln EUR, szkoleniami zawodowymi i misjami – 1,1 mln EUR, sprzątaniem i utrzymaniem budynków – 0,5 mln EUR, meblami, materiałami biurowymi i czynnościami związanymi z protokołem – 0,5 mln EUR, a także z obniżeniem waloryzacji wynagrodzeń do 1,9 % – 1,2 mln EUR);

10.

zwraca uwagę, że kwotę netto oszczędności można oszacować na 4,3 mln EUR, co umożliwiło sfinansowanie zaliczki na wydatki związane z utrzymaniem budynków w ramach końcoworocznego przesunięcia zbiorczego z myślą o ograniczeniu przyszłych obciążeń finansowych TSUE;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki, kontrola wewnętrzna

11.

odnotowuje, że w 2021 r. środki mające na celu przeciwdziałanie skutkom pandemii COVID-19 umożliwiły TSUE utrzymanie wysokiego poziomu wydajności w wyniku wykorzystania zdobytych doświadczeń, pracy zdalnej, technik komunikacji i systemu wideokonferencji umożliwiającego prowadzenie zdalnych rozpraw przed obydwoma sądami; docenia fakt, że TSUE został uhonorowany nagrodą Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich za dobrą administrację w kategorii „Doskonałość w dziedzinie innowacji i transformacji”;

12.

odnotowuje, że w 2021 r. nastąpił wzrost ogólnej liczby spraw wniesionych do obu sądów (1 720 w 2021 r. w porównaniu z 1 584 w 2020 r.) oraz liczby spraw zamkniętych (1 723 w 2021 r. w porównaniu z 1 540 w 2020 r.); rozumie, że wzrost ten dotyczy przede wszystkim Trybunału Sprawiedliwości i wynika głównie ze znacznego wzrostu liczby odwołań od orzeczeń Sądu, związanego z natężeniem działalności Sądu na skutek reformy Sądu zakończonej we wrześniu 2021 r.; podkreśla, że 29 % orzeczeń Sądu jest przedmiotem odwołania do Trybunału Sprawiedliwości;

13.

zauważa wzrost średniego czasu trwania postępowania w 2021 r. (17,2 miesiąca w porównaniu z 15,4 miesiąca w 2020 r.); odnotowuje, że średni czas trwania postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości wzrósł do 16,6 miesiąca w 2021 r. w porównaniu z 15,4 miesiąca w 2020 r., natomiast średni czas trwania postępowania przed Sądem wzrósł do 17,3 miesiąca w porównaniu z 15,4 miesiąca w 2020 r.; zgadza się, że ogólny wzrost średniego czasu trwania postępowania może przynajmniej częściowo wynikać ze środków przyjętych w związku z pandemią, które miały ułatwić stronom korzystanie z ich praw poprzez przyznanie dodatkowego miesiąca na przedstawienie pisemnych oświadczeń, oraz z niemożności podróżowania stron do siedziby TSUE w Luksemburgu, co prowadziło do wydłużenia ustnego etapu postępowania;

14.

zauważa, że liczba spraw zawisłych przed tymi dwoma sądami utrzymywała się w 2021 r. na stałym poziomie (2 541 spraw, z czego 1 428 spraw zawisłych przed Sądem i 1 113 spraw zawisłych przed Trybunałem Sprawiedliwości, w porównaniu z 2 542 sprawami w 2020 r.);

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

15.

stwierdza, że wraz z mianowaniem dziewięciorga nowych sędziów w Trybunale Sprawiedliwości i pięciorga nowych sędziów w Sądzie w 2021 r. nastąpiło znaczące częściowe odnowienie składu sędziowskiego TSUE;

16.

zauważa, że od lipca 2022 r. w skład Sądu wchodzi po dwóch sędziów z każdego państwa członkowskiego, podczas gdy w skład Trybunału Sprawiedliwości nadal wchodzi po jednym sędzi z każdego państwa członkowskiego; zachęca TSUE, aby kontynuował analizy dotyczące tego, w jaki sposób zrównoważyć obciążenie pracą między obydwoma sądami;

17.

utrzymuje, że należy zająć się brakiem równowagi płci wśród sędziów; ma świadomość, że członkowie Trybunału Sprawiedliwości oraz Sądu są powoływani za porozumieniem rządów państw członkowskich i że TSUE nie ma wpływu na wybór sędziów ani rzeczników generalnych, a Rada ani Parlament nie odgrywają w tej procedurze żadnej roli; docenia fakt, że w odpowiedzi na wezwanie Parlamentu Europejskiego prezes Sądu skierował w dniu 26 marca 2021 r. pismo do przewodniczącego konferencji międzyrządowej w sprawie wygaśnięcia mandatów 26 sędziów Sądu, aby podkreślić, jak ważne jest zapewnienie równowagi płci w Sądzie, i zwrócić się do rządów państw członkowskich o uwzględnienie tego celu przy nominowaniu kandydatów w związku z częściowym odnowieniem składu sędziowskiego, zgodnie z motywem 11 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 (1); wzywa rządy państw członkowskich do uwzględniania zasady równowagi płci przy mianowaniu nowych sędziów;

18.

zauważa, że pod koniec 2021 r. TSUE zatrudniał 2 247 urzędników i innych pracowników w porównaniu z 2 239 osobami na koniec 2020 r. oraz zauważa, że rozkład personelu w poszczególnych kategoriach administracyjnych w 2021 r. jest zbieżny z rozkładem w latach poprzednich (59 % urzędników, 33 % pracowników zatrudnionych na czas określony i 8 % pracowników kontraktowych w 2021 r. w porównaniu z 60 % urzędników, 32 % pracowników zatrudnionych na czas określony i 8 % pracowników kontraktowych w 2020 r.); odnotowuje wysoki poziom obsadzenia stanowisk, który wyniósł 97 % w 2021 r.; zauważa, że podział stanowisk według sektorów działalności pozostaje podobny jak w latach poprzednich, przy czym niemal 86 % stanowisk jest przeznaczonych na działalność sądowniczą i językową;

19.

zauważa, że udział kobiet i mężczyzn zatrudnionych jako personel i na stanowiskach kierowniczych nie zmienił się w 2021 r. w porównaniu z poprzednim rokiem; odnotowuje, że pod koniec 2021 r. 60 % personelu stanowiły kobiety (1 355 osób), i podkreśla, że TSUE przekroczył średnią dla instytucji Unii pod względem reprezentacji kobiet na odpowiedzialnych stanowiskach w administracji (kobiety zajmują 54 % stanowisk administratorów i 40 % stanowisk kierowniczych średniego i wyższego szczebla);

20.

z uznaniem odnotowuje, że TSUE dąży do zapewnienia równowagi pod względem geograficznym poprzez zachęcanie do ubiegania się o stanowiska kandydatów z państw członkowskich, które nie są dostatecznie reprezentowane, publikowanie ogłoszeń o naborze na portalu międzyinstytucjonalnym oraz ścisłą współpracę z ze służbą Komisji zajmującą się selekcją i rekrutacją personelu (EPSO) w celu znalezienia sposobów usprawnienia rekrutacji personelu; zaznacza, że nierównowaga jest nadal znacząca, i zachęca TSUE, aby dążył do bardziej równomiernej reprezentacji państw członkowskich wśród personelu, w szczególności państw członkowskich, które przystąpiły do Unii po 2004 r.;

21.

ma świadomość specyfiki rynku pracy w Luksemburgu i z zadowoleniem przyjmuje całościowe podejście zastosowane w nowej strategii zarządzania ludźmi, która obejmuje wszystkie etapy cyklu aktywności zawodowej: rekrutację, rozwój umiejętności, szkolenia wstępne i ustawiczne, obserwację pracy i mentoring, poradnictwo zawodowe (uruchomione w 2021), a także zwiększenie możliwości w zakresie mobilności pracowników aż do etapu przygotowania do przejścia na emeryturę; uważa, że rekrutacja zaangażowanych i utalentowanych pracowników wymaga stymulującego i dynamicznego środowiska pracy, i docenia fakt, że w strategiach stosowanych w administracji TSUE uwzględnia się kwestie związane z różnorodnością i inkluzywnością;

22.

zauważa z satysfakcją, że w 2021 r. działania jednostki TSUE ds. szkoleń i rozwoju, która prowadzi komórkę ds. równych szans i różnorodności, obejmowały konkretne inicjatywy związane z równością szans, różnorodnością i inkluzywnością, takie jak udział przedstawicieli ds. równości szans i różnorodności w różnych międzyinstytucjonalnych grupach roboczych zajmujących się tym obszarem, w szczególności w grupie roboczej EPSO ds. różnorodności w procedurach rekrutacji, działania uświadamiające dla personelu i kadry kierowniczej oraz przekształcenie programu wprowadzającego dla nowych pracowników w celu uwzględnienia aspektów polityki różnorodności i inkluzywności;

23.

zwraca uwagę na wysokie oczekiwania co do wyników prac międzyinstytucjonalnej grupy wysokiego szczebla (HLIG), powołanej w 2020 r. w celu przeanalizowania rozwiązań, które mogą zwiększyć atrakcyjność Luksemburga dla personelu, i znalezienia sposobów na zwiększenie atrakcyjności tego miejsca w porównaniu z innymi miastami, w których znajdują się siedziby innych instytucji, organów, urzędów i agencji Unii; ma świadomość, że w czerwcu 2021 r. grupa ta przyjęła sprawozdanie określające działania, które można by podjąć w odnośnych obszarach; odnotowuje, że rozważano między innymi zapewnienie czasowego zakwaterowania; zwraca się do TSUE, by informował organ udzielający absolutorium o działaniach wdrażających tę propozycję;

24.

wyraża zaniepokojenie wzrostem liczby przypadków wypalenia zawodowego w 2021 r. (szacunkowa liczba 34 przypadków) w porównaniu z 2020 r. (szacunkowa liczba 27 przypadków); wyraża zadowolenie, że TSUE przeznaczył więcej zasobów na zapobieganie przypadkom wypalenia zawodowego i monitorowanie ich, zwiększając liczbę godzin przyznanych na konsultacje z psychologiem, zatrudniając dodatkową czwartą pielęgniarkę i asystenta, którzy są w szczególności odpowiedzialni za opracowywanie i koordynowanie działań na rzecz poprawy dobrostanu pracowników, oraz organizując liczne szkolenia dla kierowników w celu podniesienia ich umiejętności zarządczych oraz zapewnienia im pomocy w sprawiedliwym podziale zadań i unikaniu dyskryminacji; ponawia swój apel do TSUE o dalsze monitorowanie wpływu stale rosnącego obciążenia pracą na dobrostan pracowników i zachęca do korzystania z ankiet dotyczących zadowolenia z pracy, które pozwolą lepiej zrozumieć źródło problemów i wpływ przyjętych środków;

25.

chwali Trybunał za wprowadzenie specjalnych środków w celu zapewnienia dobrostanu fizycznego i psychicznego personelu w kontekście szczególnych warunków związanych z pracą zdalną w wyniku pandemii COVID-19 w 2021 r.; zauważa, że elastyczna organizacja pracy dostępna w TSUE obejmuje zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy, urlop rodzicielski, urlop ze względów rodzinnych, elastyczny czas pracy i telepracę oraz że takie opcje są dostępne dla wszystkich kategorii pracowników zgodnie z przepisami regulaminu pracowniczego, warunkami zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej i mających zastosowanie decyzji wewnętrznych, a także że personel jest należycie informowany o odpowiednich aktualizacjach za pośrednictwem intranetu i wewnętrznego biuletynu; podkreśla jednak, że w dalszym ciągu kobiety częściej niż mężczyźni korzystają z takich elastycznych rozwiązań: o urlop rodzicielski ubiegało się 205 osób, wśród których były 163 kobiety i zaledwie 42 mężczyzn, a o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy ubiegało się 98 osób, w tym 87 kobiet i tylko 11 mężczyzn; ponawia swój apel do TSUE o zaangażowanie się w skuteczną komunikację wewnętrzną, aby lepiej wyjaśnić opcje oferowane wszystkim członkom personelu;

26.

zauważa, że pracownicy na ogół dobrze oceniali warunki pracy w TSUE w okresie pandemii w 2021 r. i po pandemii oraz że TSUE przeprowadził trzy ankiety wśród personelu i kadry kierowniczej w 2020 i 2021 r. i uwzględnił wyrażone w nich zainteresowanie korzystaniem ze stałego systemu umożliwiającego pracę zdalną po powrocie do normalnego trybu pracy; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy podjęte w celu poprawy warunków pracy osób pracujących zdalnie, takie jak pakiet wyposażenia domowego biura (laptop, monitor, stacja dokująca, mysz i klawiatura, zestaw słuchawkowy i ergonomiczne krzesło) oraz pomoc i wsparcie techniczne obejmujące wideokonferencje, szkolenia dotyczące strategii i sposobów pracy zdalnej, rozpowszechnianie dobrych praktyk oraz konfigurację usługi telefonicznej za pośrednictwem bezpiecznej sieci TSUE, co pozwoliło pracownikom uniknąć dodatkowych kosztów telekomunikacyjnych;

27.

docenia fakt, że w czasie lockdownu w 2021 r. dbano o zdrowie psychiczne pracowników, że przekazywano im regularnie liczne komunikaty, w tym porady dotyczące tego, jak radzić sobie z izolacją, dane kontaktowe i informacje na temat sposobów poszukiwania pomocy i wsparcia, praktyczne informacje na temat konsultacji lekarskich, najlepsze praktyki, które należy stosować podczas pracy zdalnej, oraz przygotowane przez psychologa instruktażowe filmy wideo o tym, jak zachować równowagę między życiem zawodowym i prywatnym w czasie izolacji, a także przewidziano możliwość konsultacji z psychologiem;

28.

zauważa, że w 2021 r. TSUE zatrudnił 255 stażystów, z których 173 otrzymywało miesięczne wynagrodzenie; ubolewa, że w 2021 r. odsetek osób odbywających płatny staż (68 %) był niższy w porównaniu z rokiem poprzednim (72 % w 2020 r.); z zadowoleniem przyjmuje jednak niedawną, przyjętą 29 listopada 2021 r. decyzję zmieniającą warunki odbywania staży, zgodnie z którą wszyscy stażyści muszą otrzymywać wynagrodzenie od TSUE, z wyjątkiem stażystów opłacanych z innych źródeł, i są również uprawnieni do otrzymywania, poza zryczałtowanym zwrotem kosztów podróży, miesięcznego wynagrodzenia na wzór wynagrodzenia przyznawanego przez inne instytucje unijne; docenia postępy poczynione przez TSUE w zmniejszaniu odsetka bezpłatnych staży i wzywa TSUE do dopilnowania, by wszyscy stażyści otrzymywali godziwe wynagrodzenie na poziomie uzyskiwanym w innych instytucjach Unii, z wyjątkiem stażystów opłacanych z innych źródeł;

29.

zachęca TSUE do kontynuacji polityki wspomagającej i angażującej menedżerów w ochronę dobrostanu personelu, a także do dalszej oceny wpływu stale rosnącego obciążenia pracą na dobrostan pracowników, aby lepiej zrozumieć źródła problemów i przeanalizować możliwe rozwiązania; z zadowoleniem przyjmuje dialog społeczny między administracją a przedstawicielami personelu oraz ankiety mające na celu zebranie opinii pracowników na temat wielu istotnych kwestii, takich jak system pracy zdalnej i autonomia w pracy;

Ramy etyczne i przejrzystość

30.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie nowego kodeksu postępowania dla członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu, który wszedł w życie 7 października 2021 r.; odnotowuje z zadowoleniem, że w tym nowym kodeksie położono szczególny nacisk na deklaracje interesów członków (które niestety są nadal deklaracjami własnymi), ich okresową aktualizację przy każdej zmianie sytuacji i co najmniej raz na trzy lata, a także na ich publikację na stronie internetowej Curia, począwszy od końca 2021 r.; podkreśla, że nowe przepisy są ukierunkowane na zapobieganie konfliktom interesów, i zgadza się z TSUE, że przyjęte rygorystyczne podejście ma na celu wzmocnienie zaufania opinii publicznej do niezależności sądownictwa Unii;

31.

docenia zebranie w jednej decyzji, przyjętej w marcu 2021 r., wewnętrznych przepisów TSUE dotyczących podróży członków, misji, samochodów i korzystania z kierowców, które wcześniej były zapisane w różnych decyzjach uzupełniających; uważa, że pozwoli to uprościć wdrażanie przepisów i zapewni bardziej przejrzyste ramy w tej kwestii; z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie pod koniec 2021 r. życiorysów członków, w tym dodatkowych elementów, takich jak honorowe stanowiska lub nadawane tytuły, a także członkostwo w fundacjach;

32.

odnotowuje odpowiedni poziom przejrzystości osiągnięty w wyniku corocznego publikowania na stronie internetowej Curia od 2018 r. wykazu innych zajęć członków zarówno Trybunału Sprawiedliwości, jak i Sądu; podkreśla, że od członków oczekuje się, aby w pełni poświęcili się wykonywaniu ich mandatu w TSUE, oraz że mogą oni podjąć się dodatkowych zajęć wyłącznie w zakresie związanym z wykonywaniem ich mandatu, za uprzednią zgodą udzieloną pod warunkiem że takie zajęcia będą zgodne z wymogami kodeksu postępowania, a w szczególności z obowiązkiem dyspozycyjności do czynności sądowych;

33.

ubolewa, że wciąż trwa proces przyjęcia nowego kodeksu postępowania dla personelu, co miało nastąpić do końca 2021 r., i w związku z tym wzywa TSUE do jak najszybszego zakończenia tego procesu; podkreśla, jak ważne jest zapewnienie personelowi zaktualizowanych i kompleksowych zasad regulujących wiele szczególnie problematycznych kwestii, takie jak efekt „drzwi obrotowych”, zaangażowanie w działania zewnętrzne i działalność zawodowa po zakończeniu służby, i ponownie apeluje o należyte poinformowanie organu udzielającego absolutorium o ostatecznej treści i przyjęciu tego nowego kodeksu postępowania dla personelu;

34.

zauważa, że TSUE dba o przestrzeganie przez personel kwestii etycznych głównie za pośrednictwem obowiązkowego pakietu szkoleniowego dla nowych pracowników, z którego mogą korzystać również współpracownicy z długim stażem, oraz szkoleń z zakresu kontroli wewnętrznej i finansów (w 2021 r. zorganizowano łącznie 14 sesji); ponownie zwraca uwagę, że w tych sesjach uczestniczy wąskie grono pracowników (99 pracowników z łącznej liczby ponad 2 000 osób); wzywa TSUE, aby nadal zachęcał pracowników do udziału w szkoleniach dotyczących kwestii etycznych, prowadził wśród pracowników ankiety dotyczące postrzegania obecnych ram etycznych oraz zwiększał zaangażowanie pracowników; z zadowoleniem przyjmuje wydanie wytycznych ad hoc w sprawie korzystania z łączności elektronicznej, które obejmują kwestie związane z prawem do bycia offline i ochroną danych osobowych oraz określają zasady użytkowania, przechowywania i archiwizacji;

35.

zauważa, że pracownicy złożyli 96 wniosków o zezwolenie na prowadzenie działalności zawodowej po odejściu z TSUE, a wszystkie te wnioski zostały rozpatrzone pozytywnie, że nie wykryto żadnego naruszenia okresu karencji, że szczegółowe zasady kodeksu postępowania dla referendarzy w sprawie poufności i konfliktu interesów mają zastosowanie do byłych pracowników opuszczających te stanowiska oraz że zbadano i zatwierdzono dwie deklaracje dotyczące innych zajęć w czasie urlopu z przyczyn osobistych;

36.

zauważa, że TSUE zaktualizował swoją strategię zwalczania nadużyć finansowych, która stanowi integralną część jego polityki zarządzania ryzykiem, oraz że w związku z tym opracowano rejestr zagrożeń, obejmujący zagrożenia związane z wrażliwym charakterem działalności TSUE, takie jak nieprawidłowe ujawnianie informacji;

37.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (2) nadal działają w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

38.

z zadowoleniem przyjmuje starania Trybunału, aby przyspieszyć i rozszerzyć cyfryzację jego działań i procedur, zarówno w wymiarze sądowym, jak i administracyjnym; rozumie, że celem jest zwiększenie bezpośredniego wsparcia działań sądowych, a tym samym zaradzenie bezprecedensowemu obciążeniu pracą, zwłaszcza w Trybunale Sprawiedliwości;

39.

z zadowoleniem przyjmuje poczynione w 2021 r. postępy w rozbudowie zintegrowanego systemu zarządzania sprawami (SIGA) oraz możliwości, jakie oferuje ten system, jeżeli chodzi o większą optymalizację i automatyzację poszczególnych etapów rozpatrywania spraw;

40.

zwraca uwagę na wysoką częstotliwość cyberataków w 2021 r. w porównaniu z poprzednimi latami i docenia fakt, że wszystkie z nich zostały odparte i nie miały żadnych znaczących konsekwencji; pochwala aktywną rolę TSUE w radzie kierowniczej CERT-UE i jako członka międzyinstytucjonalnego komitetu ds. transformacji cyfrowej (ICDT) we wspieraniu inicjatyw na rzecz wzmocnienia cyberbezpieczeństwa we wszystkich instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii; ma świadomość, że TSUE odnowił swój program podnoszenia świadomości w zakresie cyberbezpieczeństwa, opracował obowiązkowe zdalne szkolenie z cyberbezpieczeństwa dla swojego personelu, w ramach wieloletniego programu transformacji cyfrowej przeprowadził badanie dotyczące „zerowego zaufania”, a w 2021 r. rozpoczął pracę nad szczegółowym projektem nowej sieci obejmującej „architekturę zerowego zaufania”; ponadto zachęca TSUE do regularnych ocen ryzyka związanego z infrastrukturą informatyczną oraz do zapewnienia regularnych audytów i testów cyberobrony;

41.

zauważa z zadowoleniem, że TSUE korzysta z systemów hostowanych wewnętrznie opartych na technologii open source, które są systemami pierwszego wyboru do obsługi i przetwarzania wrażliwych treści sądowych, oraz że w przypadku wdrażania rozwiązań w chmurze TSUE opracowuje specjalne środki techniczne i negocjuje umowy zawierające restrykcyjne wymogi w zakresie ochrony danych i bezpieczeństwa, w razie potrzeby za zgodą Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD); rozumie, że takie podejście umożliwia TSUE zachowanie kontroli nad jego systemami technicznymi, ochronę własności w ramach przechowywania danych i przepływów danych oraz uniknięcie krytycznej zależności od jakichkolwiek systemów zewnętrznych, w tym systemów innych instytucji; zwraca uwagę, że obowiązująca polityka dotycząca praw dostępu, mianowanie urzędników na stanowiska odpowiedzialnych za infrastrukturę TSUE kierowników ds. usług, zapewnianie stałego monitorowania operacji oraz podział obowiązków między zespoły ds. rozwoju oraz zewnętrznych konsultantów i wykonawców wzmacniają tę odpowiedzialność;

42.

z zadowoleniem odnotowuje, że rozważa się możliwość korzystania z bardziej neutralnych formatów wymiany dokumentów i danych, co ma wspierać „niezastrzeżone” narzędzia biurowe i zwiększać przejrzystość; zauważa, że od stycznia 2021 r. w internecie jest umieszczony publicznie dostępny centralny rejestr działalności związanej z przetwarzaniem danych;

43.

przypomina, że TSUE jako członek wszystkich podgrup ICDT przejął w 2021 r. przewodnictwo w grupie ds. nowych technologii; rozumie, że głównym celem tej grupy, utworzonej w październiku 2020 r., jest śledzenie rozwoju technologicznego i propagowanie wspólnego podejścia do niego w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii w obszarach sztucznej inteligencji, łańcucha bloków, procesów robotycznych, automatyzacji i informatyki kwantowej; ma świadomość, że przygotowywany jest wspólny program międzyinstytucjonalny obejmujący przegląd inwestycji, dostępnych kompetencji, już opracowanych produktów i możliwości ponownego wykorzystania oraz przyszłych obszarów współpracy, który ma uwzględniać szkolenie w zakresie nowych umiejętności, wspólną architekturę wspierającą przyszłą współpracę i utworzenie międzyinstytucjonalnego centrum innowacji;

44.

przywołuje poprzednie rezolucje w sprawie wykorzystania sztucznej inteligencji (AI) w systemach sądowniczych i wzywa TSUE do zapewnienia jak największego poszanowania praw człowieka; rozumie, że narzędzia sztucznej inteligencji są wykorzystywane głównie do analizy tekstów w celu automatycznego pozyskiwania informacji i przyspieszenia przetwarzania niektórych zadań; odnotowuje, że TSUE zobowiązał się uwzględniać zasady poszanowania praw podstawowych, niedyskryminacji, bezpieczeństwa, przejrzystości, neutralności i rzetelności intelektualnej, a także kontroli przez użytkowników, zgodnie z Europejską kartą etyczną dotyczącą wykorzystywania sztucznej inteligencji w systemach sądowych i ich środowisku; przypomina, że każde zadanie wykonywane przy pomocy sztucznej inteligencji powinno być zawsze monitorowane i rozpatrywane przez człowieka oraz powinno uwzględniać etykę i prawa człowieka na etapie projektowania; ponawia swój wniosek o informacje na temat trybu ewentualnego wykorzystania sztucznej inteligencji w czynnościach TSUE;

45.

zauważa, że nadal toczy się dochodzenie wszczęte przez EIOD w 2020 r. w sprawie korzystania przez TSUE z usług sieciowych osób trzecich (takich jak YouTube, Twitter, LinkedIn, Google Play i Apple) oraz obowiązku udostępnienia głównych elementów porozumienia o współadministrowaniu; ponadto zauważa, że EIOD wszczął również dochodzenie w sprawie korzystania przez TSUE z usług w chmurze świadczonych przez Amazon Web Services i Microsoft w ramach umów w sprawie zamówienia publicznego „Cloud II” oraz że dochodzenie to jest nadal w toku; z zadowoleniem przyjmuje działania następcze podjęte w celu dostosowania TSUE do zaleceń EIOD;

Budynki i ochrona

46.

z zadowoleniem przyjmuje przedkładane władzy budżetowej szczegółowe sprawozdania dotyczące planów inwestycji budowlanych TSUE, sporządzone zgodnie z art. 266 rozporządzenia finansowego; zauważa, że od czerwca 2021 r. TSUE dysponuje umową w sprawie sporządzenia inwentarza aktywów architektonicznych TSUE i ich systematycznej kontroli oraz że na ten cel przeznaczono 140 000 EUR w 2021 r. i 230 000 EUR w 2022 r.;

47.

odnotowuje, że w 2021 r. TSUE nadal przewodniczył międzyinstytucjonalnej grupie ds. bezpieczeństwa utworzonej w 2014 r. z inicjatywy TSUE w celu zharmonizowania sposobów działania, wymiany najlepszych praktyk, współpracy w przypadku konkretnego zagrożenia oraz koordynacji ustalania procedur w zakresie kontroli dostępu do budynków;

48.

ma świadomość, że od października 2019 r. TSUE w swoim kompleksie budynków gości biuro EPSO w Luksemburgu i udostępnia sale konferencyjne potrzebne do zorganizowania oceny zintegrowanej kandydatów na stanowiska w Luksemburgu, w szczególności w zakresie tłumaczeń pisemnych;

49.

zauważa, że międzyinstytucjonalna grupa robocza ds. koordynacji budynków w Luksemburgu (GICIL) kontynuowała swoją działalność bardziej sporadycznie, aby wspierać ujednolicenie praktyk instytucji unijnych z siedzibą w Luksemburgu; odnotowuje, że GICIL promuje wymianę dobrych praktyk w dziedzinie zarządzania budynkami i ułatwia współpracę międzyinstytucjonalną w dziedzinie dostaw gazu i energii elektrycznej oraz usług pomocy technicznej w budynkach, z czego płyną korzyści skali; zwraca uwagę, że 11 czerwca 2021 r. pod patronatem GICIL odbyły się warsztaty na temat nowych koncepcji projektowania miejsc pracy po pandemii;

Środowisko i zrównoważony rozwój

50.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez TSUE polityki ochrony środowiska, upublicznionej na jego stronie internetowej, i popiera rejestrację TSUE w systemie EMAS (od 2016 r.) oraz udział TSUE w kilku międzyinstytucjonalnych komitetach ds. środowiska, których celem jest wymiana dobrych praktyk w zakresie ochrony środowiska i wkład w opracowywanie wspólnych strategii środowiskowych ukierunkowanych na ograniczenie emisji CO2 i osiągnięcie synergii finansowych, a mianowicie w GIME (Groupe Interinstitutionnel de Management Environmental, skupiającej koordynatorów EMAS z kilku instytucji europejskich, których siedziby znajdują się nie tylko w Luksemburgu), w ECOnet (międzyinstytucjonalnej sieci środowiskowej złożonej z koordynatorów EMAS z różnych instytucji unijnych w Luksemburgu, która współpracuje z kolegium sekretarzy generalnych i szefów administracji w Luksemburgu – CALux) oraz w międzyinstytucjonalnej grupie roboczej „Green Public Procurement”, działającej w sektorze zielonych zamówień publicznych;

51.

z zadowoleniem zauważa, że w 2021 r. w TSUE osiągnięto znaczną redukcję zużycia energii elektrycznej, wody i papieru, odpadów kuchennych i biurowych oraz emisji gazów cieplarnianych; zauważa, że instalacja paneli fotowoltaicznych o łącznej powierzchni 3 447 m2 wytworzyła 381 586 kWh energii, co przyczyniło się do zapewnienia zrównoważonych dostaw energii; odnotowuje również, że w 2021 r. zainstalowano 32 fontanny wodne, oddane do użytku w 2022 r., zgodnie z zaleceniami sanitarnymi lekarzy, co zmniejszy zużycie jednorazowych butelek plastikowych;

52.

ma świadomość, że bardzo gwałtowna redukcja emisji CO2 (spadek z 32 747 ton ekwiwalentu CO2 w 2010 r. do 11 181 ton ekwiwalentu CO2 w 2020 r.) wynika również z niskiego stopnia wykorzystania budynków i ograniczenia podróży w związku z pandemią COVID-19; zachęca TSUE do dalszego ograniczania zużycia papieru i dążenia do celu polegającego na wyeliminowaniu papierowej formy dokumentów;

53.

rozumie, że zgodnie z programem EMAS na 2022 r. TSUE uwzględni odnowione cele środowiskowe, aby jeszcze bardziej ograniczyć swój ślad środowiskowy; z zadowoleniem przyjmuje liczne inicjatywy TSUE, które wspierają zrównoważoną mobilność jego pracowników i propagują wiedzę w tym zakresie, w tym inicjatywę promującą korzystanie z samochodów hybrydowych i elektrycznych wśród członków TSUE, dopłaty do rocznych abonamentów na transgraniczny transport publiczny oraz darmowe korzystanie z systemu rowerów miejskich w mieście Luksemburg;

Współpraca międzyinstytucjonalna

54.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie TSUE do wypracowania skoordynowanego podejścia do wielu wyzwań związanych z pandemią COVID-19; zauważa, że na posiedzeniach kolegium szefów administracji instytucji i organów Unii Europejskiej oraz na posiedzeniach CALux z udziałem przedstawicieli organów krajowych Luksemburgu, którym przewodniczył sekretarz Trybunału Sprawiedliwości, odbywała się wymiana informacji dotycząca strategii zarządzania kryzysowego;

55.

zwraca uwagę na liczne umowy o gwarantowanym poziomie usług zawarte przez TSUE z Komisją (z Urzędem Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych oraz Urzędem Publikacji), z CERT-UE (w dziedzinie cyberbezpieczeństwa) oraz z Parlamentem i Radą (w sprawie podziału obciążeń finansowych związanych z obsługą narzędzia do zdalnego testowania w ramach międzyinstytucjonalnej akredytacji tłumaczy zewnętrznych) oraz roczną umowę finansową ze służbami tłumaczeniowymi innych instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii dotyczącą finansowania kilku narzędzi informatycznych; ma świadomość, że kontynuowano współpracę w zakresie tłumaczeń pisemnych i ustnych w ramach Międzyinstytucjonalnego Komitetu ds. Tłumaczeń Ustnych i Pisemnych oraz w ramach jego Komitetu Wykonawczego ds. Tłumaczeń Ustnych i Komitetu Wykonawczego ds. Tłumaczeń Pisemnych;

56.

zauważa z uznaniem, że TSUE współpracuje również z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), EIOD i Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich oraz że prowadzona jest aktywna wymiana z Prokuraturą Europejską (EPPO) oparta na dzieleniu się wiedzą, obejmująca ofertę szkoleniową dla delegowanych prokuratorów europejskich w celu zapoznania ich z działalnością TSUE, zgodnie z protokołem ustaleń, który obecnie znajduje się w fazie negocjacji, a którego celem jest ściślejsza współpraca między TSUE a EPPO;

57.

z zadowoleniem przyjmuje kontynuację działań Sieci Sądowej Unii Europejskiej, co przyczyniło się do wzmocnienia i ułatwienia współpracy między TSUE a sądami krajowymi, zwłaszcza w dziedzinie badań prawnych, terminologii wielojęzycznej i innowacji technologicznych;

Komunikacja

58.

ponownie wzywa TSUE, by zwiększył wysiłki w zakresie komunikacji, co pozwoli wzmocnić związek z obywatelami przez zwiększenie przejrzystości działań Trybunału, szeroko rozpowszechnione wykorzystanie technologii cyfrowych oraz realizację strategii komunikacyjnej umożliwiającej właściwe postrzeganie i zrozumienie roli TSUE oraz sposobu, w jaki wpisuje się ona w wizję Unii;

59.

zauważa, że w 2021 r. budżet na komunikację publiczną i działania promocyjne wyniósł 510 500 EUR i obejmował produkcję publikacji wewnętrznych i zewnętrznych (np. sprawozdań rocznych), materiałów wideo, materiałów promocyjnych dla zwiedzających, monitoring mediów i specjalne materiały dla prawników lub prasy i mediów;

60.

odnotowuje, że w 2021 r. podczas 131 rozpraw przed Sądem i Trybunałem Sprawiedliwości wykorzystano system wideokonferencyjny oraz że na stronie internetowej Curia opublikowano 231 komunikatów prasowych (3 206 komunikatów, licząc wszystkie wersje językowe), do mediów i przedstawicieli zawodów prawniczych rozesłano 601 biuletynów tygodniowych lub dwutygodniowych w celu dostarczenia informacji z pierwszej ręki, podniesienia świadomości na temat istotnych zagadnień i wyjaśnienia wydanych orzeczeń, a także 630 biuletynów informacyjnych na temat spraw nieobjętych komunikatami prasowymi;

61.

zauważa, że w 2021 r. stronę internetową Curia odwiedziło 6,1 mln osób i odnotowano 25,3 mln odsłon; podkreśla rosnącą rolę strony e-Curia jako portalu komunikacyjnego między Trybunałem Sprawiedliwości i Sądem z jednej strony a stronami i ich przedstawicielami z drugiej strony; zachęca do dalszego rozwoju funkcji e-Curia;

62.

zwraca uwagę, że w 2021 r. za pośrednictwem strony e-Curia złożono niemal 90 % wszystkich pism procesowych w Trybunale Sprawiedliwości i Sądzie; podkreśla, że wskaźnik wykorzystania strony e-Curia wynosił 85 % w zakresie pism procesowych złożonych do Trybunału Sprawiedliwości i 93 % w zakresie pism procesowych złożonych do Sądu (w porównaniu z odpowiednio 79 % i 95 % w 2020 r.); wskazuje, że liczba kont otwartych przed tymi dwoma sądami wzrosła z 7 378 kont na koniec 2020 r. do 8 212 kont rok później; zauważa, że liczba kont otwartych przez sądy krajowe wynosiła zaledwie 45 na koniec 2019 r., osiągnęła poziom 121 na koniec 2020 r., a następnie wzrosła do 223 zgodnie ze stanem z dnia 31 grudnia 2021 r., co wskazuje na powszechne zaufanie użytkowników do przydatności i niezawodności strony e-Curia;. z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wprowadzenie e-Curia w 2011 r. miało znaczny wpływ na wydatki na usługi pocztowe, które w latach 2011–2021 zmniejszyły się o około 85 %;

63.

zwraca uwagę na coraz większą obecność TSUE na głównych platformach i w sieciach społecznościowych (Twitter i LinkedIn, ale także na platformie Mastodon) i coraz większą liczbę obserwujących TSUE na tych platformach, a także na fakt, że TSUE przygotowuje specjalne publikacje dla przedstawicieli zawodów prawniczych, takie jak noty informacyjne i miesięczne biuletyny orzecznictwa;

64.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że TSUE aktywnie uczestniczy w zainicjowanym przez EIOD projekcie EU Voice na rzecz interakcji ze społeczeństwem, który ma na celu promowanie korzystania ze zdecentralizowanych, bezpłatnych sieci społecznościowych o otwartym kodzie źródłowym jako alternatywy dla sieci własnościowych;

65.

ponownie apeluje do TSUE o zwiększenie przejrzystości w drodze innowacyjnych rozwiązań w komunikacji ze społeczeństwem; z zadowoleniem przyjmuje postępy w transmisjach strumieniowych z ogłaszania wyroków i z rozpraw, które po pracach technicznych w 2021 r. weszły w fazę pilotażową na początku 2022 r., a pierwsze rozprawy wielkiej izby Trybunału Sprawiedliwości są transmitowane na żywo od kwietnia 2022 r.;

66.

pochwala zaangażowanie TSUE na rzecz wielojęzyczności i zgadza się, że zwracanie się do każdej strony sporu i do każdego obywatela w jego własnym języku jest zarówno kwestią ochrony różnorodności kulturowej i językowej Unii, jak i kwestią skuteczności, dostępności i legitymacji unijnego wymiaru sprawiedliwości;

67.

podkreśla znaczenie pracy TSUE w rozwiązywaniu spraw, w których kwestionuje się podstawową ideę projektu europejskiego oraz leżące u jego podstaw wartości i zasady; zwraca uwagę na znaczenie orzeczeń TSUE, w szczególności tych odnoszących się do przestrzegania zasady praworządności; jest świadomy daleko idących konsekwencji tych orzeczeń;

68.

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę TSUE dotyczącą oferowania obywatelom europejskim programu wirtualnych wizyt; zauważa, że projekt pilotażowy rozszerzono na wszystkich uczniów szkół średnich w Unii Europejskiej, a w przyszłości planuje się jego zróżnicowanie poprzez opracowanie programów przeznaczonych dla innych rodzajów odbiorców; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że od początku fazy pilotażowej w projekt ten był zaangażowany inspektor ochrony danych TSUE.

69.

popiera apel społeczeństwa obywatelskiego (3) o to, by rozprawy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej były transmitowane na żywo na jego stronie internetowej, ponieważ jest to już praktyka kilku sądów krajowych i międzynarodowych, na przykład Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2015/2422 z dnia 16 grudnia 2015 r. zmieniające Protokół nr 3 w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (Dz.U. L 341 z 24.12.2015, s. 14).

(2) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

(3) https://www.thegoodlobby.eu/a-letter-to-the-president-of-the-court-of-justice-of-the-european-union-to-live-stream-hearings/

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/110

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1829

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2021 (COM(2022) 323 – C9-0231/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0081/2023),

1.	udziela sekretarzowi generalnemu Trybunału Obrachunkowego absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 256 z 19.7.2021, s. 106.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/111

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1830

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0081/2023),

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) jest zewnętrznym kontrolerem Unii, któremu powierzono ocenę – w drodze niezależnego, profesjonalnego i skutecznego audytu – gospodarności, skuteczności, wydajności, legalności i prawidłowości działań Unii w celu poprawy rozliczalności, przejrzystości i zarządzania finansami, co powinno przyczynić się do zwiększenia zaufania obywateli oraz skutecznego reagowania na obecne i przyszłe wyzwania stojące przed Unią;

mając na uwadze, że z zastrzeżeniem postanowień art. 287 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), od zamknięcia roku budżetowego 1987 rachunki dochodów i wydatków Trybunału są corocznie kontrolowane przez niezależnego audytora zewnętrznego, a od sprawozdania za rok budżetowy 1992 sprawozdania audytora zewnętrznego są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

mając na uwadze, że roczne sprawozdanie z działalności sekretarza generalnego Trybunału, którego celem, zgodnie z art. 74 ust. 9 rozporządzenia finansowego, jest dostarczenie informacji na temat zarządzania zasobami, w tym systemami, oraz na temat wydajności i skuteczności systemów kontroli wewnętrznej Trybunału, zapewnia rozliczalność kierownictwa wobec władz budżetowych;

mając na uwadze, że w ramach procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii w drodze zwiększania przejrzystości i rozliczalności oraz wdrażania koncepcji budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

E.	mając na uwadze, że funkcjonując w przejrzysty i niezależny sposób, Trybunał przyczynia się do demokratycznego nadzoru, debaty publicznej i należytego zarządzania finansami Unii;

mając na uwadze, że Trybunał zajął stanowisko, zgodnie z którym do oceny zarządzania Unią, jego rozliczalności i przejrzystości oraz jakości i wiarygodności przekazywanych informacji i danych dotyczących wdrażania polityk Unii najlepszym rozwiązaniem byłoby powierzenie Trybunałowi mandatu do kontrolowania wszystkich instytucji, organów, urzędów i agencji Unii utworzonych na mocy Traktatów oraz wszystkich struktur międzyrządowych o kluczowym znaczeniu dla funkcjonowania Unii; mając na uwadze, że w związku z tym Trybunał z zadowoleniem przyjąłby każdą inicjatywę polegającą na powierzeniu mu szerszego zakresu uprawnień;

zauważa, że budżet Trybunału jest objęty działem 7 wieloletnich ram finansowych (WRF) „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR (co stanowi 5,9 % wydatków z budżetu Unii); zauważa, że budżet Trybunału stanowi około 1,5 % łącznych wydatków Unii na administrację, czyli mniej niż 0,1 % łącznych wydatków Unii;

zauważa, że Trybunał wspomina, iż jak wskazują jego wieloletnie prace, dział 7 WRF dotyczy ogólnie wydatków obarczonych niskim ryzykiem;

zwraca uwagę, że kontrolę sprawozdań rocznych Trybunału przeprowadza niezależny audytor zewnętrzny w celu zastosowania tych samych zasad przejrzystości i rozliczalności, które Trybunał stosuje do kontrolowanych przez niego jednostek; z zadowoleniem zauważa, że audytor zewnętrzny nie zgłosił żadnego konkretnego problemu na podstawie swojej kontroli Trybunału;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że ostateczny budżet Trybunału na 2021 r. wyniósł 153 721 727 EUR, co stanowi nieznaczny wzrost o 0,97 % w porównaniu z budżetem w wysokości 152 237 000 EUR w 2020 r., głównie z powodu dostosowania wynagrodzeń;

odnotowuje wysoki poziom wykonania budżetu wynoszący 96,65 % w porównaniu z 95,70 % w 2020 r. oraz fakt, że płatności stanowiły 94,45 % łącznych zobowiązań w porównaniu z 94,12 % w 2020 r.; podkreśla, że średni czas płatności w 2021 r. wyniósł 10,7 dnia, a udział faktur elektronicznych stanowił 19 % w porównaniu z 11 % w 2020 r.;

zauważa, że środki przeniesione na 2021 r. wyniosły 8 242 668 EUR, co stanowiło 5,55 % łącznych zobowiązań w porównaniu z 8 565 175 EUR i 5,88 % w 2020 r.; zauważa, że automatyczne przeniesienie środków z 2020 na 2021 r. spowodowało, że wskaźnik wykorzystania wyniósł 91,70 % w 2021 r. w porównaniu z 92,24 % w 2020 r.;

zauważa, że w 2021 r. pandemia COVID-19 miała wpływ na działalność Trybunału, w związku z czym ograniczono wykorzystanie środków w niektórych liniach budżetowych, podczas gdy w innych kryzys zdrowotny wymagał dodatkowych wydatków; zauważa, że w związku z tym w 2021 r. Trybunał dokonał 30 przesunięć środków budżetowych na łączną kwotę 4 397 588 EUR w celu realokacji środków na sfinansowanie określonych potrzeb;

zauważa, że dodatkowe wydatki w 2021 r. w porównaniu z 2020 r. były związane z wyposażeniem pomieszczeń (+ 294,55 %), ochroną (+ 167,55 %), informatyką (+ 12,34 %) oraz wyposażeniem i sprzętem technicznym (+ 31,85 %), podczas gdy oszczędności wynikały z ograniczenia wydatków na podróże służbowe (- 48,83 %), publikacje (- 41,29 %), wspólne usługi tłumaczeń ustnych i usługi konferencyjne (- 61,54 %) oraz obsługę prawną (- 75 %); podkreśla, że wskaźnik wykorzystania środków na podróże służbowe personelu w 2021 r. wyniósł 25,03 % ostatecznych środków w porównaniu z 23,94 % w 2020 r., co było wynikiem pandemii COVID-19, która uniemożliwiła audytorom podróżowanie; przypomina, że Trybunał podejmuje wszystkie możliwe działania, aby środki na podróże służbowe były wykorzystywane w sposób ściśle zgodny z zasadami oszczędności, wydajności i skuteczności;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

przypomina o strategii Trybunału na okres 2021–2025 i podkreśla, że Trybunał zintensyfikował wysiłki na rzecz jak najlepszego wykorzystania nowoczesnych technologii i nowych technik kontroli w celu dostarczania większej liczby lepszych informacji na potrzeby procesu rozliczalności; z zadowoleniem przyjmuje zdolność Trybunału do przeprowadzania kontroli w terenie pomimo ograniczeń w podróżowaniu i środków ochrony zdrowia publicznego, które miały duży wpływ na ich kontrole na miejscu, a także częstsze korzystanie z kontroli na odległość, które umożliwiło znaczącą interakcję z zainteresowanymi stronami oraz terminowe dostarczanie wyników; zwraca uwagę na zainteresowanie Parlamentu skutecznym i terminowym monitorowaniem wdrażania strategii Trybunału na okres 2021–2025 w celu zagwarantowania zgodności z najwyższymi standardami w zakresie przejrzystości i rozliczalności oraz zapewnienia skutecznych usług kontroli publicznej w Unii; uważa, że takie monitorowanie wymaga opracowania wskaźników wykonania oraz zdefiniowania celów pośrednich i wymiernych wyników podczas opracowywania planów działania, o których mowa w strategii, oraz składania okresowych sprawozdań z postępów we wdrażaniu strategii, w tym podczas przeglądów śródokresowych i wzajemnych ocen;

10.

zauważa, że w 2021 r. przeprowadzono łącznie 1 156 dni kontroli w terenie, w porównaniu z 1 817 dniami w 2020 r. i 6 109 dniami w 2019 r.; zaznacza, że wolumen głównych rezultatów pozostał niezmieniony lub w niektórych przypadkach wzrósł w porównaniu z poprzednimi latami, np. Trybunał wydał 256 zaleceń w 2021 r. w porównaniu z 189 w 2020 r., przedstawił 7 sprawozdań rocznych w 2021 r., czyli tyle samo co w 2020 r., i 27 sprawozdań specjalnych w porównaniu z 26 w 2020 r., natomiast liczba opinii spadła do 2 w 2021 r. z 11 w 2020 r., a liczba przeglądów zmalała do 5 w 2021 r. z 6 w 2020 r.;

11.

z zadowoleniem przyjmuje proces wewnętrznych dyskusji, który został uruchomiony w celu określenia ulepszeń, aby osiągnąć cel zakładający nie więcej niż 13 miesięcy na przygotowanie i sporządzenie sprawozdań specjalnych przez lepsze zdefiniowanie lub ograniczenie zakresu kontroli, zintensyfikowanie monitorowania postępów kontroli, skrócenie czasu trwania procedur przeglądu wewnętrznego bez wpływu na poziom jakości oraz w miarę możliwości przez skrócenie lub zniesienie okresów powiadamiania i obiegu;

12.

zauważa, że w lipcu 2021 r. Trybunał przyjął swój plan rozwoju na okres 2021–2025, mający na celu lepsze wykorzystanie technologii i danych w ramach kontroli, ukierunkowany na większe wykorzystanie danych i wyznaczający cele na ten okres w odniesieniu do wykorzystania technologii wspomagających realizację celów Trybunału w zakresie kontroli; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie zespołu ds. danych i technologii na potrzeby kontroli – DATA, składającego się z ekspertów, analityków danych i audytorów IT, w celu wspierania zespołów kontrolnych i odpowiadania za stymulowanie cyfryzacji działań kontrolnych Trybunału; popiera istotne działania Trybunału na rzecz poprawy jego zdolności informatycznych w celu przeprowadzania zaawansowanej analizy danych;

13.

docenia podejście Trybunału w odniesieniu do oparcia swojej strategii na analizie tendencji, ocenie ryzyka i priorytetach zainteresowanych podmiotów instytucjonalnych i podmiotów kontrolowanych; uważa, że dialog między Trybunałem a Parlamentem, którego celem jest określenie interesujących tematów oraz priorytetów, powinien zostać usprawniony i skoordynowany, aby zagwarantować spójność i odpowiednie uwzględnienie uzgodnionych głównych kwestii oraz unikanie powielania lub nakładania się działań; jest świadomy tego, że Trybunał ustala swój program prac w sposób całkowicie niezależny, choć korzysta z wkładu Parlamentu Europejskiego wnoszonego za pośrednictwem Konferencji Przewodniczących Komisji Parlamentu Europejskiego; uważa, że program prac Trybunału powinien zostać opracowany w taki sposób, aby zapewnić skuteczniejszą analizę zwłaszcza w odniesieniu do niektórych zidentyfikowanych priorytetów, co pozwoli mu na większą elastyczność w zakresie istotnego obciążenia Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) w przyszłości; przypomina, że zasoby Trybunału nie powinny być wykorzystywane do mnożenia sprawozdań specjalnych, lecz do skoncentrowania się w większym stopniu na przygotowywaniu sprawozdań specjalnych związanych z obecną sytuacją w Europie i wyzwaniami takimi jak RRF, Next Generation EU (NGEU), walka z COVID-19 i zarządzanie cłami;

14.

przyjmuje do wiadomości, że Trybunał przeprowadził analizę oceny potrzeb i wystąpił o zwiększenie liczby stanowisk kontrolnych na 2023 r., a jednocześnie obsadził dodatkowe 20 stanowisk, które otrzymał w planie zatrudnienia na 2022 r., aby skoncentrować się na NGEU; przyznaje, że NGEU doprowadzi do dodatkowego obciążenia Trybunału pracą oraz że Trybunał wyraził zamiar skoncentrowania się w szczególności na RRF; głęboko ubolewa, że przepisy dotyczące kontroli budżetowej przewidziane przez Radę w RRF nie zapewniają Trybunałowi wystarczających uprawnień kontrolnych w odniesieniu do wydatków państw członkowskich;

15.

uważa, że działalność Trybunału powinna zapewniać skuteczniejszą analizę innych instytucji Unii, ponieważ są one istotną częścią procedury udzielania absolutorium; jest zdania, że kontrola pozycji „Europejska administracja publiczna”, chociaż uznawana jest za wydatek obarczony niskim ryzykiem i jak dotąd nie spowodowała błędu przekraczającego próg istotności, dostarczyłaby organowi udzielającemu absolutorium odpowiedniejszych niż obecnie informacji, gdyby została przeprowadzona przy zastosowaniu innego podejścia, które niekoniecznie wiązałoby się z osobną oceną każdego roku dla każdej instytucji;

16.

przyznaje, że zmiany związane z kolejnymi WRF, RRF i NGEU obejmują finansowanie i wykorzystanie budżetu Unii, w tym nowe formy zasobów własnych, ze znaczącym przejściem od zasad kwalifikowalności opartych na zgodności do aspektów opartych na wynikach w odniesieniu do wielu obszarów polityki; rozumie, że Trybunał będzie angażował się w ciągły rozwój swojego podejścia kontrolnego i metodyki kontrolnej, aby zagwarantować wysoki poziom pewności również w tym zmieniającym się scenariuszu;

17.

zachęca Trybunał do zwiększenia wkładu w zwalczanie nadużyć finansowych w odniesieniu do budżetu Unii nie tylko przez wykrywanie i zgłaszanie uchybień, które sprawiają, że programy finansowane przez Unię są podatne na nadużycia finansowe, lecz także poprzez uwzględnienie toczącej się obecnie debaty między podmiotami będącymi częścią unijnej architektury zwalczania nadużyć finansowych oraz poprzez zintensyfikowanie działalności kontrolnej we współpracy z organami odpowiedzialnymi za wykrywanie nadużyć finansowych, regularne oceny działalności takich organów i dostarczanie organowi udzielającemu absolutorium informacji zwrotnych istotnych dla przeprowadzanej przezeń analizy;

18.

pochwala strategię Trybunału obejmującą zobowiązanie się do formułowania zaleceń dotyczących opłacalności, które przyczynią się do odbiurokratyzowania; zwraca uwagę, że osiągnięciu tego celu służą w szczególności zalecenia Trybunału dotyczące zwiększenia skuteczności procedur, stosowania najlepszych praktyk, poprawy koordynacji, ustanowienia standardowych procesów, zapobiegania nadmiernie rygorystycznemu wdrażaniu oraz uproszczenia i cyfryzacji;

19.

podkreśla, że w 2021 r. Trybunał zalecił rozwijanie zdolności analitycznych i koordynacyjnych na szczeblu Unii w celu lepszej koordynacji ocen ryzyka oraz tworzenie i utrzymywanie ogólnounijnych baz danych na temat ryzyka do stosowania przez państwa członkowskie; podkreśla ważne poparcie Trybunału dla działań na rzecz rozwijania skutecznych zdolności eksploracji danych w celu przeprowadzania analizy danych na poziomie Unii i wykrywania zagrożeń mających znaczenie dla Unii; popiera oferowane przez Trybunał wsparcie dla państw członkowskich w zwiększaniu wydajności i skuteczności administracji publicznych przez identyfikację barier regulacyjnych i administracyjnych oraz poprawę ram wymiany informacji między Unią a państwami członkowskimi; wzywa Trybunał do określenia wymogów niezbędnych do łatwego i interoperacyjnego gromadzenia, przetwarzania i przechowywania danych niezbędnych do kontroli wykorzystania wydatków publicznych przez państwa członkowskie;

20.

wzywa Trybunał do kontynuowania wysiłków na rzecz rozwiązania kwestii zielonego znakowania w ramach RRF oraz do oceny RRF pod kątem jego dostosowania i wkładu w cele Europejskiego Zielonego Ładu w zakresie działań na rzecz klimatu, a także zauważa, że takie wysiłki obejmowały ostatnio przedstawienie sprawozdań specjalnych i opinii na temat zasady „nie czyń poważnych szkód” oraz na temat stosowania unijnej systematyki dotyczącej zrównoważonego rozwoju; wzywa Trybunał do uwzględnienia w RRF konkretnych zadań służących ocenie wkładu i wpływu określonych w RRF celów cyfryzacji na unijną strategię cyfrową i transformację cyfrową; jest zaniepokojony faktem, że dopiero 21 lutego 2023 r. Komisja zdefiniowała jasną metodykę ilościowego określania skutków finansowych braku zadowalającej realizacji jednego lub kilku etapów leżących u podstaw płatności;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

21.

zauważa, że pod koniec 2021 r. Trybunał miał 853 etaty stałe i czasowe (podobnie jak w poprzednich latach), z czego 527 w izbach kontroli, w tym 104 w biurach członków, a ponadto zatrudniał 92 pracowników kontraktowych i 25 oddelegowanych ekspertów krajowych w porównaniu z odpowiednio 83 i 15 w 2020 r.;

22.

zauważa, że Trybunał miał w 2021 r. 955 ekwiwalentów pełnego czasu pracy, z czego 749 (co odpowiada 79 %) było oddelegowanych do wykonywania zadań kontrolnych;

23.

zauważa, że w 2021 r. rozpoczęto znaczące działania w celu zapewnienia środków umożliwiających kontrolę NGEU – w szczególności wewnętrzne zaproszenie do wyrażenia zainteresowania ogłoszone we wrześniu 2021 r. oraz zaproszenie skierowane do oddelegowanych ekspertów krajowych opublikowane w październiku 2021 r. – oraz że zakończono wybór osób umieszczonych na liście rezerwowej, z której należy zatrudnić 20 dodatkowych pracowników tymczasowych, przy czym proces rzeczywistego obsadzenia tych 20 dodatkowych stanowisk tymczasowych zostanie w pełni zakończony w pierwszym kwartale 2023 r.;

24.

zauważa, że 31 grudnia 2021 r. wskaźnik obsadzenia stanowisk w Trybunale wynosił 97,3 % (23 z 853 stanowisk stałych i tymczasowych w Trybunale były nieobsadzone i otwarte na rekrutację) w porównaniu z 97,2 % na koniec 2020 r.; docenia stałe starania o prowadzenie intensywnych działań rekrutacyjnych, które w 2021 r. zaowocowały zatrudnieniem 80 nowych pracowników, w tym 16 urzędników, 21 pracowników zatrudnionych na czas określony, 30 pracowników kontraktowych i 13 oddelegowanych ekspertów krajowych;

25.

zauważa, że równowaga płci wśród pracowników jest dobrze uwzględniania i cele w tym zakresie są osiągane, przy czym kobiety stanowią 50,76 % urzędników i 60,82 % pracowników zatrudnionych na czas określony, i poziom ten jest zbliżony w kategorii pracowników kontraktowych (47,83 % kobiet) i oddelegowanych ekspertów krajowych (48 % kobiet); docenia pozytywną sytuację w zakresie odsetka kobiet i mężczyzn na stanowiskach kierowniczych, przy czym kobiety zajmują 13 z 28 stanowisk dyrektora gabinetu i 4 z 10 stanowisk kierowniczych, i zauważa, że na głównych stanowiskach kierowniczych nadal nie osiągnięto równowagi, ponieważ kobiety zajmują 18 z 50 stanowisk;

26.

ubolewa nad brakiem równowagi płci w odniesieniu do kolegium członków Trybunału; zwraca uwagę, że równouprawnienie płci jest zapisane jako jedna z podstawowych wartości Unii w art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej; podkreśla, że równość płci powinna odgrywać rolę nie tylko we wszystkich strategiach politycznych Unii, ale także w ramach wewnętrznej organizacji jej instytucji; uważa za niemożliwe do zaakceptowania, że w historii Trybunału wśród 116 członków było tylko 16 kobiet; przyznaje jednak, że obecne kolegium jest bliższe osiągnięciu równowagi płci, ponieważ spośród 27 członków 10 to kobiety;

27.

rozumie, że osiągnięcie równowagi płci stanowi wyzwanie, ponieważ nominacja leży wyłącznie w gestii państw członkowskich, i z ubolewaniem zauważa, że 13 państw członkowskich nigdy nie wysłało kobiety do Trybunału; wzywa jednak Trybunał do przeanalizowania jego ogólnego składu, aby poinformować Radę i zaangażowane państwa członkowskie i w decyzjach dotyczących nominacji uwzględniana była równowaga płci; ponawia apel o osiągnięcie równowagi płci i zachęca organy krajowe do przedstawiania kandydatów różnej płci w celu zbliżenia się do równowagi płci wśród członków Trybunału;

28.

ubolewa, że Rada często mianuje członków Trybunału, których kandydatury zostały odrzucone przez Parlament; podkreśla, że ocena Parlamentu dotycząca przydatności kandydatów do Trybunału powinna być uznawana za wiążącą;

29.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie w 2021 r. nowej strategii różnorodności i inkluzywności oraz polityki i planu działania na rzecz różnorodności i inkluzywności na okres 2021–2025; zauważa, że nowa polityka obejmuje kryterium oceny wyników kierowników pod kątem ich umiejętności zarządzania sprzyjającego włączeniu społecznemu i promowania różnorodności i włączenia społecznego oraz równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; wyraża uznanie dla mianowania członka Trybunału po raz pierwszy w 2021 r. ambasadorem osób niepełnosprawnych oraz dla sponsorowania przez niego organizacji tygodnia świadomości na temat niepełnosprawności w celu promowania kultury włączenia społecznego;

30.

z zadowoleniem przyjmuje kompleksowy zestaw wskaźników wykonania i celów przyjętych w celu monitorowania inicjatyw Trybunału w zakresie różnorodności i inkluzywności oraz badań dotyczących równych szans i zaangażowania pracowników; zauważa, że to ostatnie wskazało na pozytywne postrzeganie kwestii upodmiotowienia, wsparcia i zaufania przez większość pracowników;

31.

z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez Trybunał 14 października 2021 r. Karty Różnorodności Lëtzebuerg, tekstu zobowiązania krajowego przedstawianego każdej organizacji w Luksemburgu, która chce zobowiązać się do promowania różnorodności i zarządzania nią poprzez konkretne działania;

32.

stwierdza, że wśród pracowników Trybunału nadal nie osiągnięto równowagi geograficznej, co odzwierciedla trudności Trybunału w zachęcaniu ludzi do podjęcia pracy (i zamieszkania) w Luksemburgu, między innymi ze względu na wysokie koszty życia; docenia fakt, że Trybunał zaczął promować zaproszenia do wyrażenia zainteresowania w gazetach cyfrowych i na stronach internetowych z ofertami pracy w państwach członkowskich, które są niedostatecznie reprezentowane w Trybunale, oraz poprzez kontakt z odpowiednimi gabinetami Trybunału w docelowych państwach członkowskich; odnotowuje też proaktywne podejście Trybunału do poruszania kwestii niekonkurencyjnych wynagrodzeń w celu znalezienia rozwiązań; zachęca Trybunał do kontaktowania się z organami krajowymi za pośrednictwem stałych przedstawicielstw państw członkowskich Unii Europejskiej, intensywniejszego korzystania z mediów społecznościowych w celu nagłaśniania swoich procedur rekrutacyjnych oraz do udziału w targach pracy i podobnych wydarzeniach w niedostatecznie reprezentowanych państwach członkowskich w celu promowania Trybunału jako pracodawcy; popiera jego udział w inicjatywie sieci „Relation with European Academia” jako narzędziu przyciągania talentów do instytucji unijnych z siedzibą w Luksemburgu za pośrednictwem wspólnych projektów skierowanych do uniwersytetów;

33.

zauważa, że w 2021 r. lekarzowi Trybunału zgłoszono siedem przypadków wypalenia zawodowego, co zdaniem Trybunału jest bardzo dużą liczbą i wynika z wyjątkowych warunków pracy i życia narzuconych podczas pandemii COVID-19; zauważa, że Trybunał przeprowadził ankietę, aby zrozumieć, w jaki sposób pandemia COVID-19 wpłynęła na pracowników, i rozpoczął kampanię informacyjną mającą na celu promowanie zdrowej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; docenia, że jedna z wielu inicjatyw obejmuje rozszerzone wsparcie psychologiczne dla pracowników;

34.

z zadowoleniem przyjmuje realizowany przez Trybunał program dobrostanu pracowników „Powrót do biura”, który obejmuje wsparcie psychiczne, fizyczne i społeczne, jest dostosowany do specyfiki hybrydowego życia zawodowego i prywatnego oraz ma na celu zapobieganie wypaleniu zawodowemu i zwiększanie odporności; docenia poparcie Trybunału dla prawa do bycia offline przez wprowadzenie „przepustowości połączenia”, poza którą pracownicy nie powinni pracować ani być dostępni, z wyjątkiem nagłych przypadków lub gdy taki kontakt jest uzgodniony przed jego wystąpieniem;

35.

zauważa, że polityka kadrowa Trybunału obejmuje mechanizm przeciwdziałania molestowaniu polegający na sieci wsparcia, która koordynuje zaufanych doradców, lekarza, bezpośrednich przełożonych, służby mediacyjne i dział zasobów ludzkich; ponawia swój apel do Trybunału o podejmowanie dalszych działań w celu ulepszenia narzędzia zgłaszania skarg dotyczących molestowania oraz wewnętrznych ram etycznych; jest świadomy tego, że w 2017 r. Trybunał przyjął swoją najnowszą politykę przeciwdziałania molestowaniu; zachęca Trybunał do aktualizacji tej polityki, której przegląd rozpoczęto w 2021 r., w celu położenia większego nacisku na zapobieganie, podnoszenie świadomości i koordynację różnych podmiotów zaangażowanych w udzielanie wsparcia oraz ustanowienia jaśniejszej procedury sprawozdawczej i podejścia do komunikacji;

36.

odnotowuje, że w listopadzie 2021 r. przyjęto decyzję w sprawie pracy hybrydowej i że warunki pracy obejmują przerwy w pracy i elastyczny czas pracy; zauważa, że telepraca jest ograniczona limitem 10 dni roboczych w miesiącu;

37.

przypomina o doświadczeniach wyniesionych z nieprawidłowości popełnionych przez Karela Pinxtena, gdy był on członkiem Trybunału, w stosunku do którego nie można było podjąć żadnych działań w celu kompleksowego naprawienia uszczerbku finansowego i wizerunkowego Trybunału i Unii jako całości, ponieważ nie istnieje podstawa prawna pozwalająca na odzyskanie jego wynagrodzenia za dni nieobecności w trakcie podróży służbowych niezwiązanych z wykonywaniem jego obowiązków oraz za inne nieusprawiedliwione nieobecności; podkreśla, że jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 30 września 2021 r. (1), brak precyzji przepisów wewnętrznych sprzyjała jego niewłaściwemu zachowaniu, na które pozwalały również niedostatki wprowadzonych kontroli; uznaje działania podjęte przez Trybunał w tej sprawie, które obejmują współpracę z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), zrzeczenie się immunitetów i pomyślne zakończenie postępowania wszczętego na podstawie art. 286 ust. 6 TFUE; podkreśla, że Trybunał powinien dołożyć wszelkich starań, aby zapobiec występowaniu podobnych przypadków w przyszłości, i z tego powodu zobowiązuje się do wspierania Trybunału i współpracy z nim przy wprowadzaniu niezbędnych zmian w jego przepisach wewnętrznych; zauważa, że Trybunał powinien pełnić rolę strażnika finansów Unii i stosować najwyższe normy etyczne, w szczególności w odniesieniu do osób zajmujących wysokie stanowiska w instytucjach Unii;

38.

zauważa, że do 2020 r. ustanowienie rejestru obecności obejmowało jedynie kilka fizycznych posiedzeń kolegium członków Trybunału pomimo wymogów określonych przez Parlament; zauważa, że decyzją Trybunału nr 21-2021 udział członków w innych posiedzeniach należy także rejestrować w rejestrze obecności, i ponawia wniosek składany co roku od procedury udzielenia absolutorium za 2017 r. o rozszerzenie tego rejestru na dni robocze, podróże służbowe, okresy urlopu i usprawiedliwione nieobecności w celu dokładnego dokumentowania pracy wykonanej przez członków oraz jako narzędzie proaktywnego zapobiegania potencjalnym przypadkom nieobecności; zwraca uwagę, że członkowie Trybunału mają obowiązek sprawować mandat z pełnym zaangażowaniem; przyjmuje do wiadomości, że lista obecności członków za 2021 r. została udostępniona członkom Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego w styczniu 2022 r.; ponawia swój wniosek o otrzymywanie corocznych aktualizacji listy obecności, tak aby można było uwzględnić ją podczas procedury udzielania absolutorium

39.

z zadowoleniem odnotowuje, że zgodnie z zaleceniem Parlamentu zmieniony kodeks postępowania Trybunału skierowany do jego obecnych i byłych członków, opublikowany 2 maja 2022 r., zawiera nowy art. 10 ust. 1, który stanowi, że „Członkowie Trybunału poświęcają się wykonywaniu swojego mandatu. Zamieszkują oni w miejscu, w którym znajduje się siedziba Trybunału”; uważa, że ten zmieniony przepis jest zgodny z interpretacją Parlamentu, zasadą należytego zarządzania finansami oraz standardami etycznymi oczekiwanymi od Trybunału; zauważa, że obecnie wszyscy członkowie Trybunału mają swoje główne miejsce zamieszkania w Luksemburgu;

40.

zauważa, że dodatek na zagospodarowanie dla członka Trybunału jest przyznawany pod warunkiem wykazania przez członka Trybunału, że zmiana miejsca zamieszkania była konieczna do podjęcia obowiązków, aby móc przestrzegać zasady określonej w art. 20 regulaminu pracowniczego; rozumie, że zarządzanie wszystkimi prawami finansowymi pracowników i członków Trybunału, w tym dodatkiem na zagospodarowanie, zostało przekazane Urzędowi Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (PMO) z ramienia Komisji, który żąda ważności niezbędnych dokumentów potwierdzających oraz ją weryfikuje; zauważa, że na wniosek Trybunału PMO przeprowadził w 2021 r. kontrolę ex post dodatku na zagospodarowanie i przedstawił wyniki Trybunałowi, wskazując, że w 2021 r. nie wystąpiły żadne nieprawidłowości;

41.

odnotowuje zbiór zasad i warunków użytkowania przyjętych niedawno przez Trybunał, aby uregulować użytkowanie floty samochodowej do celów prywatnych; rozumie, że członkowie Trybunału są obecnie zobowiązani do pokrycia rzeczywistych kosztów poniesionych w związku z użytkowaniem samochodu niezwiązanym z podróżą służbową i do pokrycia kosztów innych przejazdów w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, gdy przekraczają one standardową liczbę kilometrów przewidzianą dla tego rodzaju użytkowania; wyraża zaniepokojenie, że nowy system wprowadzony na podstawie tej decyzji jest mylący i nie zapewnia rzekomej skuteczności administracyjnej; podtrzymuje swoją opinię wyrażoną w poprzednich rezolucjach w sprawie absolutorium, że korzystanie z floty samochodowej powinno być ograniczone do wykonywania obowiązków przez członków; zauważa, że w instytucjach Unii istnieją różne przepisy dotyczące korzystania z samochodów służbowych bez wyraźnego uzasadnienia; wzywa Komisję, by zaproponowała wszystkim instytucjom Unii wspólne zasady korzystania z samochodów służbowych;

42.

utrzymuje, że podróże służbowe są niezbędne dla Trybunału do odgrywania jego roli i umożliwiają jego członkom pełnienie funkcji ambasadorów Trybunału w krajach ojczystych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał publikuje na swojej stronie internetowej informacje na temat podróży służbowych odbywanych przez jego członków, ale podkreśla, że umieszczanie na stronie internetowej informacji o podróżach służbowych z poprzednich lat jedynie przez bardzo ograniczony czas jest sprzeczne z oczekiwanymi od Trybunału standardami przejrzystości i rozliczalności; ponawia również swój apel o zapewnienie przejrzystości w odniesieniu do celów i kosztów podróży służbowych Trybunału i zwraca się do Trybunału o zgłaszanie organowi udzielającemu absolutorium przypadków, w których podczas kontroli ex ante oraz ex post wykryto nieprawidłowości; odrzuca ocenę i decyzję Trybunału o nieprzystąpieniu do unijnego rejestru służącego przejrzystości i zachęca Trybunał do ponownego rozważenia tej kwestii, ponawiając swój zdecydowany apel o przystąpienie Trybunału do unijnego rejestru służącego przejrzystości, co nie będzie stanowiło żadnej przeszkody dla pełnej niezależności Trybunału;

43.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję o publikowaniu podróży służbowych członków również po bieżącym roku, ale przypomina, że należy też publikować całe kalendarze posłów, włącznie z obowiązkami publicznymi i zawodowymi;

44.

zwraca się do Trybunału o dopilnowanie, by obecne zasady zapobiegały ewentualnym nadużyciom przy wydawaniu poleceń podróży służbowych, które mogłyby podważyć uczciwość, niezależność i obiektywizm jego członków; w szczególności zwraca się o jasne określenie zadań i obowiązków członka podczas podróży służbowej, aby uniknąć wszelkich potencjalnych uchybień;

45.

zwraca uwagę Trybunału na zalecenie Służby Audytu Wewnętrznego Trybunału (IAS) z 2021 r. dotyczące zapewnienia, by PMO prowadził skuteczne kontrole wydatków na podróże służbowe, w szczególności przez prawidłowe stosowanie przewodnika dotyczącego podróży służbowych Trybunału, oraz aby ułatwić wdrożenie nowych decyzji w sprawie zarządzanie flotą samochodową i korzystania z niej, zasad dotyczących wydatków reprezentacyjnych, przepisów dotyczących szkolenia zawodowego oraz kodeksu postępowania dla obecnych i byłych członków Trybunału, w szczególności przez udzielanie dalszych wskazówek wszystkim zaangażowanym podmiotom;

46.

zauważa, że w 2021 r. Trybunał zatrudnił 55 stażystów i wszyscy otrzymywali miesięczny dodatek, z wyjątkiem jednego stażysty, który nie kwalifikował się do tego, ponieważ uczestniczył w stażu w ramach programu uniwersyteckiego; wzywa Trybunał do podjęcia odpowiednich kroków w celu zapewnienia wszystkim stażystom godziwego wynagrodzenia;

Ramy etyczne i przejrzystość

47.

z zadowoleniem przyjmuje trwający proces reform, w ramach którego Trybunał postępuje zgodnie z zaleceniami zawartymi w poprzednich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, ukierunkowanymi na niektóre aspekty zarządzania finansami, przejrzystości i etycznego postępowania;

48.

uważa, że rola i znaczenie Trybunału jako niezależnego kontrolera zewnętrznego Unii i strażnika jej finansów nakładają na organ udzielający absolutorium zestaw bardzo surowych kryteriów oceny, a na Trybunał – zobowiązanie do spełniania najwyższych możliwych standardów; podkreśla w tym względzie, podobnie jak w poprzednich rezolucjach w sprawie udzielenia absolutorium, że najwyższe instytucje kontroli, takie jak Trybunał, mają wysokie standardy i dlatego muszą działać jako organizacje modelowe oraz wzbudzać zaufanie i wiarygodność, a kierownictwo musi nadawać ton swoimi działaniami zmierzającymi w tym kierunku; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wybór obecnego prezesa Trybunału przez jego członków, dający dodatkowe gwarancje niezwykłego doświadczenia w instytucjach Unii i w kwestiach związanych z kontrolą zarządzania zasobami finansowymi Unii;

49.

zauważa w odniesieniu do komisji etycznej Trybunału i procedury jej powoływania, że wewnętrzne procedury Trybunału przewidują, iż zgłaszanie kandydatów do kolegium członków Trybunału jest prerogatywą prezesa Trybunału; zauważa, że decyzja kolegium o mianowaniu członków komisji etycznej podejmowana jest większością głosów; podkreśla ponadto, że zgodnie z art. 285 TFUE członkowie Trybunału są całkowicie niezależni, w związku z czym komisja etyczna musi być również całkowicie niezależna; ponownie wzywa Trybunał do ponownego rozważenia zasad powoływania i składu komisji etycznej; ponownie zwraca się do komisji etycznej Trybunału o przedstawienie informacji na temat głównych ustaleń zawartych w sprawozdaniu z audytu wewnętrznego dotyczącym etyki, o które zwrócono się już w związku z absolutoriami za 2020 i 2019 r.;

50.

przypomina, że chociaż w zmienionym kodeksie postępowania dla obecnych i byłych członków Trybunału wyraźnie określono obowiązek składania corocznej deklaracji o braku konfliktu interesów, Trybunał powinien wzmocnić obecny system, aby zapewnić przestrzeganie przez jego członków najwyższych standardów etycznego postępowania oraz wartości i zasad etycznych, takich jak uczciwość, niezależność, obiektywizm, profesjonalne zachowanie, godność, zaangażowanie i lojalność;

51.

zauważa, że struktura wspierająca doradztwo etyczne obejmuje komisję etyczną, doradców ds. etyki, portal dotyczący przejrzystości i zespół szkoleniowy, któremu powierzono opracowanie programu szkoleniowego składającego się z kursu etyki oraz konferencji i warsztatów z zakresu etyki oraz skoncentrowanego na podnoszeniu świadomości i oferowaniu zaufanym doradcom specjalistycznego szkolenia poświęconego zagadnieniom związanym z molestowaniem; odnotowuje, że 131 uczestników wzięło udział w sesjach szkoleniowych poświęconych kwestiom etycznym, które są obowiązkowe dla nowych pracowników, oraz w szkoleniach dotyczących równych szans i przeciwdziałania molestowaniu, które to szkolenia są uzupełnione specjalnymi sesjami dla kierowników, doradców ds. etyki i zaufanych doradców;

52.

jest świadomy, że w 2021 r. Trybunał rozpoczął proces aktualizacji swoich ram etycznych dla personelu; przyjmuje do wiadomości fakt, że ocena ram etycznych Trybunału została przeprowadzona przez zewnętrznego konsultanta, którego zalecenia wydane w 2022 r. opierały się na ankiecie przeprowadzonej wśród personelu, warsztatach z udziałem personelu, rozmowach z kierownikami i przeglądzie dokumentów; rozumie, że pierwszym działaniem po przeprowadzeniu analizy jest aktualizacja wytycznych etycznych Trybunału, a następnie aktualizacja przepisów dotyczących informowania o nieprawidłowościach;

53.

z zadowoleniem przyjmuje aktualizację kodeksu postępowania obecnych i byłych członków Trybunału, która opiera się na uwagach Parlamentu zgłoszonych w ramach poprzedniej procedury udzielania absolutorium; podkreśla, że zgodnie z zaleceniami Parlamentu kodeks postępowania nakłada na członków obowiązek zamieszkania w miejscu, w którym znajduje się siedziba Trybunału, reguluje stosunki umowne między członkami a personelem Trybunału oraz ogranicza możliwości angażowania się członków w politykę; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności fakt, że nowy art. 12 ust. 2 wyraźnie zakazuje członkom sprawowania pełnienia funkcji honorowych o charakterze niezarobkowym w organizacjach politycznych, co gwarantuje pełną niezależność członków Trybunału;

54.

zauważa, że jeśli chodzi o politykę zwalczania nadużyć finansowych, Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła w 2021 r., że nie istnieje dokument konsolidujący politykę Trybunału w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz że nie istnieje strategia zwalczania nadużyć finansowych obejmująca cały Trybunał;

55.

zwraca uwagę, że w odniesieniu do kontroli wewnętrznych stosowanych w celu zapobiegania oszustwom wewnętrznym i ich wykrywania Służba Audytu Wewnętrznego uznała, że potrzebne jest bardziej ustrukturyzowane podejście do ich dokumentacji, ich powiązania z ocenami ryzyka oraz środków przeznaczanych na zarządzanie ryzykiem nadużyć finansowych i zapewnienie jego skuteczności; wzywa Trybunał do podjęcia działań zgodnie z zaleceniem Służby Audytu Wewnętrznego oraz do przekazania jaśniejszego komunikatu na temat roli Trybunału w zwalczaniu nadużyć finansowych;

56.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (2) nadal działają w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

57.

zauważa, że całkowity budżet IT na 2021 r. wyniósł 9 141 000 EUR, łącznie z przesunięciami środków budżetowych, w porównaniu z budżetem IT w wysokości 10 093 000 EUR w 2020 r. i 8 085 000 EUR w 2019 r.; zwraca uwagę, że zarówno w 2020 r., jak i w 2021 r. zwiększenie budżetu było uzasadnione i większe środki przeznaczono odpowiednio na pięcioletnią wymianę zasobów informatycznych Trybunału oraz na inwestycje poczynione w celu dostosowania Trybunału do pracy hybrydowej;

58.

zgadza się, że transformacja cyfrowa jest procesem przekrojowym zachodzącym w całej organizacji, który został wprowadzony w życie w ramach kilku inicjatyw w 2021 r., oraz obejmuje rozwój technologii zapewniających hybrydowe wrażenia użytkownika, modernizację systemu przechowywania danych Trybunału, migrację centrum przywrócenia gotowości do pracy po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej i zwiększenie bezpieczeństwa systemów informatycznych;

59.

docenia starania Trybunału, również w 2021 r., w celu dostosowania się do zmieniających się warunków pracy, ukierunkowane na wsparcie cyfrowej transformacji kontroli oraz unowocześnienie technologii i praktyk w całej organizacji w celu dalszego świadczenia skutecznych usług kontroli publicznej w Unii; ma świadomość, że dalsze postępy w tym kierunku wymagają udostępnienia danych w wymaganym formacie przez Komisję lub państwa członkowskie; wzywa Komisję do zachęcania państw członkowskich do pracy na rzecz zwiększenia interoperacyjności;

60.

rozumie, że również w 2021 r. – biorąc pod uwagę ograniczenia nałożone w związku z pandemią COVID-19 – cały cykl kontroli odbywał się w dużej mierze cyfrowo i obejmował przygotowanie kontroli, gromadzenie dowodów i procedury kontradyktoryjne, oraz że podróże służbowe do państw członkowskich zostały zastąpione rozmowami wideo, które w razie potrzeby obejmowały tłumaczenie ustne na odległość;

61.

docenia ważne kamienie milowe, które pozostawiły ślad na scenie cyfrowej Trybunału w 2021 r., takie jak wprowadzenie usługi zrobotyzowanej automatyzacji procesów w celu ograniczenia powtarzalnej pracy zespołów kontrolnych o niskiej wartości, automatyzacja kontroli agencji wykonawczych w ramach regularnego procesu kontroli oraz wdrożenie zupełnie nowego systemu zarządzania tłumaczeniami w chmurze;

62.

z zadowoleniem przyjmuje zakończenie wdrażania planu cyberbezpieczeństwa na okres 2018–2021 oraz przyjęcie nowego planu cyberbezpieczeństwa na kolejne trzy lata (2022–2024), który przewiduje stopniowe przechodzenie do architektury zerowego zaufania zgodnie z założeniami określonymi we wniosku dotyczącym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki na rzecz wspólnego wysokiego poziomu cyberbezpieczeństwa we wszystkich instytucjach, organach, urzędach i agencjach Unii; zauważa, że w 2021 r. nie wykryto żadnego skutecznego cyberataku na Trybunał, i docenia znaczenie współpracy Trybunału z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE); zwraca się do Trybunału, aby nadal zwracał dużą uwagę na cyberzagrożenia i na bezpieczeństwo informacji, zwłaszcza że liczba poważnych cyberataków znacznie wzrosła w ostatnich latach, przez co wszystkie instytucje Unii są atrakcyjnym celem potencjalnych ataków; zachęca Trybunał do regularnych ocen ryzyka związanego z jego infrastrukturą informatyczną;

63.

zauważa, że w 2021 r. Trybunał był współgospodarzem wydarzenia inaugurującego Europejski Miesiąc Cyberbezpieczeństwa oraz że urzędnik Trybunału ds. różnorodności i włączenia społecznego odpowiadał za koordynację jednej z najważniejszych sesji tego wydarzenia poświęconej kobietom w kontekście cyberbezpieczeństwa, podczas której kobiety z różnych środowisk wymieniły poglądy na temat motywacji kobiet do pracy w obszarze cyberbezpieczeństwa i technologii;

64.

zauważa, że w 2021 r. postanowiono wzmocnić linie budżetowe na inwestycje w sprzęt i usługi związane głównie z pracą hybrydową i cyfryzacją oraz że dodatkowe środki wykorzystano również na zwiększenie zdolności Trybunału w zakresie cyberobrony, inwestycje w nowy system zarządzania tłumaczeniami oraz nowy system zarządzania zainteresowanymi stronami i wdrożenie unijnego rozwiązania w zakresie podpisu elektronicznego;

65.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję o wdrożeniu bezpłatnego oprogramowania open source jako kluczowego elementu Trybunału, na przykład Linux jako systemu operacyjnego dla kilku serwerów infrastruktury informatycznej, oprogramowania open source Belenios w systemie głosowania tajnego oraz oprogramowania open source Nagios dla zespołów operacyjnych IT Trybunału; odnotowuje, że Trybunał wykorzystuje oprogramowanie open source NextCloud do wymiany dokumentacji z kontrolowanymi w ramach systemu ECAFiles, który działa zgodnie z najwyższymi standardami bezpieczeństwa i ochrony danych osobowych;

66.

z zadowoleniem przyjmuje wdrażanie umów o przetwarzanie danych za każdym razem, gdy dane są przetwarzane przez osoby trzecie, a Trybunał jako administrator ma zapewniać zgodność z art. 29 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 (3) i zachować pełną kontrolę nad operacjami przetwarzania; odnotowuje systematyczne konsultacje z inspektorem ochrony danych Trybunału w sprawach związanych z przetwarzaniem danych oraz ze środkami technicznymi i organizacyjnymi;

Budynki i ochrona

67.

docenia podejście Trybunału do konsultowania się z personelem i przedstawicielami przed podjęciem decyzji w sprawie inicjatyw w dziedzinie renowacji budynków; zachęca Trybunał do uwzględniania w takich inicjatywach potrzeb osób z niepełnosprawnościami oraz dostępności fizycznej i cyfrowej;

68.

zauważa, że prace związane z renowacją budynku K2 postępują zgodnie z planem, że czwarte i piąte piętro zostały oddane do użytku pod koniec grudnia 2021 r. i funkcjonują w pełnym zakresie oraz że prace prowadzone na drugim i trzecim piętrze są zaawansowane, podobnie jak wymiana urządzeń grzewczych, klimatyzacyjnych i wentylacyjnych; zauważa, że w następstwie incydentów odpadnięcia elementów przeszklenia z elewacji K1 w 2019 r. i przesunięcia odpowiednich środków budżetowych komitet administracyjny Trybunału podjął decyzję o zamontowaniu folii ochronnych na stałych elementach przeszklenia, które to prace są ukończone w 90 %;

Środowisko i zrównoważony rozwój

69.

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie w 2021 r. pierwszego sprawozdania Trybunału na temat zrównoważonego rozwoju, sporządzonego zgodnie ze standardami Globalnej Inicjatywy Sprawozdawczej, co jest następstwem ustanowienia zrównoważonego rozwoju zagadnieniem przekrojowym w strategii Trybunału na okres 2021–2025;

70.

zwraca się do Trybunału o przyjęcie ustrukturyzowanego planu mobilności obejmującego system wspólnego użytkowania samochodów osobowych, miejsca parkingowe dla rowerów i ładowarki do akumulatorów elektrycznych oraz o zbadanie możliwości obliczenia budżetu emisji dwutlenku węgla w odniesieniu do kosztów podróży służbowych, tak aby środek transportu był wybierany na podstawie wpływu, jak również kosztów; wyraża uznanie dla Trybunału za zainstalowanie na jego terenie punktów ładowania samochodów elektrycznych i hybrydowych;

71.

podkreśla, że całkowite zużycie energii spadło o 24 % w latach 2014–2021, natomiast w latach 2020–2021 wzrosło o 0,8 % z powodu nadmiernego zużycia energii spowodowanego długotrwałym korzystaniem z systemów wentylacyjnych w kontekście środków zapobiegania pandemii COVID-19; wzywa Trybunał do zapewnienia instalacji paneli fotowoltaicznych na dachach obiektów Trybunału;

72.

jest świadomy tego, że roczna ocena emisji gazów cieplarnianych przeprowadzona przez Trybunał w 2021 r., która zapewnia monitorowanie jego działań na rzecz zmniejszenia swojego śladu węglowego, wskazuje, że całkowite emisje wyniosły 7 578 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla w porównaniu z 10 699 tonami ekwiwalentu dwutlenku węgla w 2014 r. (poziom bazowy), i zauważa, że oznacza to redukcję emisji gazów cieplarnianych o 3 121 ton ekwiwalentu dwutlenku węgla w tym okresie;

73.

zwraca uwagę, że wytwarzanie odpadów zostało ograniczone o 62 % w latach 2019–2021 i o 18,7 % w latach 2020–2021 oraz że w 2021 r. współczynnik recyklingu wyniósł 59 %, a współczynnik sortowania 82 %, oraz że system zbierania wody deszczowej o łącznej pojemności 95 m3, wykorzystywany głównie do pielęgnacji ogrodu, przyczynił się do zmniejszenia całkowitego zużycia wody;

74.

zauważa, że Trybunał jest współprzewodniczącym grupy projektowej ds. „Przygotowania na przyszłe zagrożenia i kryzys klimatyczny: czas na audyt, aby przyjąć perspektywę długoterminową?”, a także członkiem Inspiring More Sustainability (IMS) Luksemburg – sieci firm i organizacji z siedzibą w Luksemburgu, które angażują się w działania na rzecz społecznej odpowiedzialności biznesu;

75.

docenia postępy poczynione w ograniczaniu zużycia papieru i zachęca Trybunał do dalszego wykorzystywania doświadczeń zdobytych podczas pandemii COVID-19 w celu zmniejszenia zużycia papieru;

Współpraca międzyinstytucjonalna

76.

uważa, że misja Trybunału wymaga intensyfikacji koordynacji z Parlamentem i Radą, konstruktywnych stosunków z Komisją, która jest głównym kontrolowanym, oraz ściślejszej wymiany informacji z państwami członkowskimi – zarówno z rządami, w szczególności z uwzględnieniem ich zasadniczej roli w ochronie interesów finansowych Unii, jak i z parlamentami narodowymi i innymi najwyższymi organami kontroli;

77.

odnotowuje podpisanie nowej umowy trójstronnej między Trybunałem, Komisją i Europejskim Bankiem Inwestycyjnym (EBI) w listopadzie 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że umowa umożliwia większy dostęp do kontrolowanych dokumentów EBI i ułatwia ich przekazywanie, jednak nadal ubolewa, że umowa nie oferuje kompleksowych rozwiązań, o które apelował Parlament; jest świadomy tego, że Trybunał nie jest upoważniony do kontrolowania operacji, w których wykorzystywane są wyłącznie środki własne EBI; przypomina, że Trybunał powinien mieć pełny dostęp do wszystkich informacji związanych z operacjami EBI przeznaczonymi wyłącznie do wdrażania polityki Unii; zgadza się z Trybunałem co do możliwości, aby przyszłe akty prawne Unii powierzające EBI mandat w zakresie wdrażania polityki Unii zawierały całościowy i wyraźny mandat uprawniający Trybunał, zgodnie z Traktatami, do kontrolowania aspektów związanych z wynikami wszystkich działań przeprowadzanych na podstawie takich aktów prawnych oraz pełnego dostępu do wszelkich dokumentów, które uzna za niezbędne do tego celu; zwraca się do Komisji o uzyskanie opinii Trybunału przed zaproponowaniem takich aktów prawnych;

78.

odnotowuje podpisanie protokołu ustaleń między Trybunałem a Europejskim Mechanizmem Stabilności (EMS) w odniesieniu do audytorów Trybunału wykonujących krótkoterminowe zadania wspierające prace rady audytorów EMS jako ekspertów merytorycznych;

79.

z zadowoleniem przyjmuje podpisanie porozumienia roboczego z Prokuraturą Europejską (EPPO), które zapewnia ustrukturyzowane ramy współpracy i umożliwia Trybunałowi przekazywanie spraw bezpośrednio do EPPO; docenia intensywny dialog z OLAF-em, który w 2021 r. doprowadził do szybkiego wszczęcia dochodzeń w sześciu sprawach po przekazaniu przez Trybunał odpowiednich informacji; podkreśla znaczenie ściślejszej współpracy między Trybunałem, EPPO, OLAF-em i Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich w celu uniknięcia powielania dochodzeń oraz podkreśla potrzebę omówienia obszarów wspólnego zainteresowania;

80.

zauważa, że Trybunał jest aktywnym członkiem Międzynarodowej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (INTOSAI) i jednym z 30 członków założycieli Europejskiej Organizacji Najwyższych Organów Kontroli (EUROSAI), która jest europejskim regionalnym oddziałem INTOSAI; zauważa, że Trybunał współpracuje z innymi najwyższymi organami kontroli i międzynarodowymi organizacjami kontrolnymi zarówno dwustronnie – z najwyższymi organami kontroli 27 państw członkowskich, jak i wielostronnie – w ramach Komitetu Kontaktowego najwyższych organów kontroli Unii Europejskiej, oraz że Trybunał wspiera również najwyższe organy kontroli w krajach kandydujących do Unii i potencjalnych krajach kandydujących; docenia fakt, że Trybunał jest jednym z 25 członków światowego forum zarządzania kontrolami (Global Audit Leadership Forum), którego celem jest usprawnienie działań kontrolnych najwyższych organów kontroli będących jego członkami, zajęcie się kwestiami globalnymi i strategicznymi oraz wniesienie wkładu w społeczność INTOSAI;

81.

zauważa, że Trybunał wspiera współpracę międzyinstytucjonalną oraz że korzysta z umów o gwarantowanym poziomie usług w celu optymalizacji wykorzystania zasobów i oszczędności przy jednoczesnym korzystaniu ze specjalistycznej wiedzy partnerów; odnotowuje, że wśród umów o gwarantowanym poziomie usług jest jedna umowa zawarta z PMO Komisji, obejmująca zarządzanie emeryturami, podróżami służbowymi, prawami finansowymi i listą płac, jedna umowa dotycząca świadczenia usług kadrowych oraz inne umowy dotyczące tłumaczenia ustnego, pisemnego i publikacji; zaznacza, że można rozszerzyć zakres umowy o gwarantowanym poziomie usług przez wprowadzenie zmian i że miało to miejsce w 2021 r. w przypadku świadczenia usług w zakresie poświadczania bezpieczeństwa osobowego po przyjęciu decyzji Trybunału Obrachunkowego nr 41/2021 w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE (4);

82.

docenia fakt, że Trybunał jest członkiem Bridge Forum Dialogue – forum z siedzibą w Luksemburgu, które ma na celu stymulowanie dyskusji na tematy dotyczące Europy oraz skupia ponadnarodowe instytucje i agencje, instytucje krajowe, społeczeństwo obywatelskie i świat akademicki;

Komunikacja

83.

w 2021 r. budżet przeznaczony na działania komunikacyjne i promocyjne wyniósł 205 000 EUR, jako że 70 000 EUR z początkowego budżetu 275 000 EUR przesunięto w ciągu roku do innych linii budżetowych; odnotowuje wskaźnik wykorzystania budżetu wynoszący 73,9 % (151 562 EUR);

84.

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie w lipcu 2021 r. przez Komitet Kontaktowy najwyższych organów kontroli Unii Europejskiej kompendium kontroli dotyczącego reakcji na COVID-19, które zawiera informacje na temat wpływu pandemii i reakcji na nią na szczeblu krajowym i ponadnarodowym, a także uruchomienie nowej sekcji poświęconej COVID-19 na stronie internetowej Komitetu Kontaktowego z myślą o ułatwieniu ciągłego przekazywania aktualnych informacji na temat odpowiednich prac kontrolnych przeprowadzonych przez najwyższe organy kontroli Unii;

85.

docenia opublikowanie w 2021 r. planu komunikacji w kontekście różnorodności i włączenia społecznego, który zawiera informacje na temat celów komunikacyjnych Trybunału, odbiorców docelowych, zainteresowanych stron, komunikatów, kanałów i monitorowania;

86.

zachęca Trybunał do nawiązania współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych w celu wykorzystania dwóch platform mediów społecznościowych typu open source – EU Voice i EU Video, które zostały uruchomione jako publiczny projekt pilotażowy w celu promowania korzystania z bezpłatnych i otwartych sieci społecznościowych; ponadto zachęca Trybunał do korzystania ze zdecentralizowanych sieci społecznościowych stanowiących alternatywę dla bardzo dużych platform internetowych, takich jak platforma Mastodon;

87.

ponawia swój apel do Trybunału o zwiększenie wysiłków w zakresie komunikacji w celu wzmocnienia jego więzi z obywatelami przez wspieranie większej przejrzystości działań, intensywniejsze wykorzystywanie technologii cyfrowych i realizację strategii komunikacyjnej umożliwiającej właściwe postrzeganie i zrozumienie roli Trybunału i sposobu, w jaki wpisuje się on w wizję Unii, a także przez poprawę widoczności Trybunału w różnych państwach członkowskich

(1) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości (w pełnym składzie) z dnia 30 września 2021 r. w sprawie Europejski Trybunał Obrachunkowy przeciwko Karelowi Pinxtenowi, C-130/19, ECLI:EU:C:2021:782.

(2) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/123

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1831

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0232/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0074/2023),

1.	udziela sekretarzowi generalnemu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/124

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1832

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VI – Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0074/2023),

mając na uwadze, że Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny („Komitet”) jest organem doradczym Unii stanowiącym forum konsultacji, dialogu i konsensusu między przedstawicielami różnych gospodarczych, społecznych i obywatelskich komponentów zorganizowanego społeczeństwa obywatelskiego z państw członkowskich;

B.	mając na uwadze, że Komitet uczestniczy w unijnym procesie decyzyjnym oraz – przekładając politykę Unii na sytuację gospodarczą, społeczną i życie obywateli – realizuje swoją misję lepszego stanowienia prawa, oddolnej demokracji uczestniczącej i propagowania wartości europejskich;

mając na uwadze, że w niektórych przypadkach Komisja lub Rada mają obowiązek zasięgnąć opinii Komitetu; mając na uwadze, że Komitet może również przyjmować opinie z własnej inicjatywy, korzystając z szerokiego zakresu uprawnień do konsultacji, określonego w Jednolitym akcie europejskim, traktacie z Maastricht i traktacie z Amsterdamu, dzięki czemu Parlament może zasięgać jego opinii;

mając na uwadze, że Komisja Spraw Finansowych i Budżetowych (CAF) Komitetu jest jego organem kontrolnym w zakresie wszystkich procedur budżetowych, a w szczególności w kwestii sporządzania preliminarza budżetowego, wykonania budżetu, rocznego sprawozdania z działalności, uzyskiwania absolutorium i działań następczych podejmowanych w związku ze sprawozdaniem rocznym Trybunału Obrachunkowego („Trybunał”);

mając na uwadze, że w kontekście procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium pragnie podkreślić szczególne znaczenie dalszego wzmacniania legitymacji demokratycznej instytucji Unii w drodze zwiększania przejrzystości i rozliczalności oraz wdrażania koncepcji skutecznego zarządzania finansowego i administracyjnego, budżetowania celowego i właściwego zarządzania zasobami ludzkimi;

zauważa, że budżet Komitetu jest objęty działem 7 WRF „Europejska administracja publiczna”, którego środki w 2021 r. wyniosły łącznie 10,7 mld EUR (co stanowi 5,9 % wydatków Unii); zauważa, że budżet Komitetu stanowił 1,2 % łącznych wydatków Unii na administrację;

zauważa, że Trybunał w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 zwiększył próbę transakcji w dziale „Administracja” z 48 w 2020 r. do 60 w 2021 r.;

zauważa, że Trybunał nadmienił na podstawie wieloletnich doświadczeń, iż dział 7 WRF dotyczy zasadniczo wydatków obarczonych niskim ryzykiem; zauważa jednak, że sprawozdanie roczne z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat Komitetu, i zwraca się do Trybunału o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów, niezbędnych do zapewnienia spójności procedury udzielania absolutorium;

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał nie stwierdził żadnych konkretnych problemów dotyczących Komitetu;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że ostateczny budżet Komitetu na 2021 r. wyniósł 145 024 938 EUR, co stanowi nieznaczny wzrost (o 1,7 %) w porównaniu z 142 539 393 EUR w 2020 r. i 138 502 768 EUR w 2019 r.; zauważa, że w 2021 r. najobszerniejszymi liniami budżetowymi, które reprezentowały około 80 % łącznego budżetu, były linie przeznaczone na wynagrodzenia i dodatki, a następnie te przeznaczone na zwrot kosztów podróży i pobytu członków, na opłaty leasingowe, tłumaczenia ustne i zagospodarowanie pomieszczeń służbowych;

zauważa z zaniepokojeniem niski poziom wykonania budżetu, który wynosi 90,8 % w porównaniu z 91,8 % w 2020 r. i jest daleki od poziomu sprzed pandemii w 2019 i 2018 r. (odpowiednio 98,1 % i 98,7 %); zwraca uwagę, że kwota nierozdysponowanych środków zwrócona do budżetu Unii jest najwyższa w ciągu ostatnich czterech lat i wynosi 13 336 920 EUR, w porównaniu z 11 677 200 EUR i 2 579 332 EUR odpowiednio w 2020 r. i 2019 r. oraz z 1 819 462 EUR w 2018 r.; zauważa, że Komitet uznał ten spadek poziomu wykonania za bezpośredni skutek pandemii COVID-19; zauważa jednak, że w rachunku wyniku ekonomicznego ogólne wydatki w 2021 r. nieznacznie wzrosły – o 5 % w porównaniu z 2020 r. – co Komitet tłumaczy wzrostem aktywności w porównaniu z pierwszym rokiem pandemii COVID-19; zwraca uwagę, że te dwa wskaźniki najwyraźniej zmierzają w przeciwnych kierunkach;

podkreśla niski wskaźnik płatności, który na dzień 31 grudnia 2021 r. wyniósł 78 %, co oznacza spadek w stosunku do 83,2 % i 92,5 % odpowiednio w 2020 i 2019 r.; docenia fakt, że średni czas płatności w 2021 r. skrócono do 19,94 dnia, co stanowi poprawę w porównaniu z 2020 r. (28,44 dnia) i 2019 r. (30,12 dnia); zauważa jednak, że w 2021 r. odsetek faktur elektronicznych w ogóle faktur wyniósł zaledwie 68 % w porównaniu z 67 % w 2020 r. i był nadal niższy niż w 2019 r. (79 %);

zauważa, że z 2021 na 2022 rok przeniesiono bezprecedensową kwotę 13 163 207 EUR – znacznie wyższą niż w 2020 i 2019 r., kiedy to przeniesiono odpowiednio 8 722 448 EUR i 8 614 946 EUR;

zauważa, że w 2021 r. na działalność Komitetu miała wpływ pandemia COVID-19, w związku z czym w przypadku niektórych linii wykorzystanie środków spadło (koszty podróży i dodatki dla członków, tłumaczenia ustne, wyjazdy służbowe pracowników oraz organizacja wydarzeń i posiedzeń, w tym catering związany z tymi wydarzeniami), podczas gdy w przypadku innych kryzys zdrowotny wymagał dodatkowych wydatków (wsparcie techniczne posiedzeń zdalnych lub hybrydowych, w tym tłumaczenie symultaniczne, wzmocnienie zaplecza informatycznego w celu obsługi wzmożonej telepracy oraz dodatkowy sprzęt potrzebny służbom medycznym Komitetu); zauważa, że niewykorzystane środki przeznaczono na nadrobienie zaległości w dziedzinie IT i budynków, które to zaległości stwierdzono w poprzednich procedurach udzielania absolutorium;

10.

zauważa, że w 2021 r. kwota objęta przesunięciem wyniosła 5 323 400 EUR, co oznacza, że to przesunięcie w 2021 r. i przesunięcie w 2020 r. w kwocie 10 378 352 EUR były od 2,5 do 5 razy wyższe niż w latach poprzedzającym pandemię COVID-19 (odpowiednio 3 119 041 EUR w 2019 r. i 1 981 731 EUR w 2018 r.); zauważa, że tamtego roku przesunięcia zainicjowano wcześniej, lecz pomimo wysiłków absorpcja wszystkich niewykorzystanych środków nie była możliwa z powodu pandemii COVID-19;

11.

zauważa, że w 2021 r. Komitet kontynuował działania na rzecz poprawy opłacalności swoich obiegów administracyjnych, osiągając w pełni elektroniczny obieg dokumentów finansowych i stosując kwalifikowane podpisy elektroniczne w umowach i aneksach; zauważa, że oszczędności uzyskano głównie dzięki synergii wynikającej z umowy o współpracy między Komitetem a Europejskim Komitetem Regionów („Komitet Regionów”), odnowionej w 2021 r., zwłaszcza w obszarach infrastruktury (łączne szacunkowe oszczędności na wynajmie, konserwacji, materiałach eksploatacyjnych i personelu wynoszą ponad 12 mln EUR), IT, bezpieczeństwa i obsługi posiedzeń;

12.

jest świadomy, że procedury przetargowe dla Komitetu są organizowane albo przez jego własne służby, albo w imieniu Komitetu przez Służby Wspólne Komitetu i Komitetu Regionów; zauważa, że w 2021 r. odbyło się tylko 13 postępowań o udzielenie zamówienia, w których Komitet był albo jedyną instytucją zamawiającą, albo uczestniczącą instytucją zamawiającą wraz z Komitetem Regionów, z czego dwa postępowania unieważniono z powodu braku ofert, a dwa – oba w dziedzinie robót budowlanych – przeprowadzono jako procedury otwarte, w których Komitet był uczestniczącą instytucją zamawiającą, natomiast pozostałe przeprowadzono w drodze procedury negocjacyjnej – siedem dotyczących zamówień o średniej i niskiej wartości oraz dwa bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu zgodnie z rozporządzeniem finansowym;

13.

podkreśla, że od kwietnia do czerwca 2021 r. na kilku posiedzeniach Komitetu Budżetowego Rady omawiano wniosek Komitetu dotyczący specjalnej diety za zdalny udział w posiedzeniach Komitetu; zauważa, że we wniosku CAF, popartym przez kwestorów Komitetu i zatwierdzonym przez Radę, dietę za zdalny udział ustanowiono na poziomie 145 EUR, czyli w kwocie będącej połową diety przewidzianej w art. 2 ust. 1 decyzji Rady 2013/471/UE (1), ze skutkiem od 1 lipca 2021 r. i ograniczoną do okresu, w którym będą występować utrudnienia w podróżowaniu spowodowane pandemią COVID-19; zwraca uwagę, że zwrot kosztów wiąże się z obowiązkowym sprawdzeniem obecności każdego uczestnika na posiedzeniu lub podczas wydarzenia za pomocą różnych metod, takich jak listy podpisów, raporty z połączeń elektronicznych, zrzuty ekranu lub inne raporty przedstawiające wystąpienia, i że zwrotu kosztów można dokonać wyłącznie na tej podstawie; podkreśla, że w przypadku zdalnego udziału wypłaca się tylko połowiczną dietę – po sprawdzeniu obecności i wykazaniu braku innego wkładu ze strony osób trzecich – i nie zwraca się żadnych innych kosztów (takich jak koszty podróży czy zryczałtowana dieta za czas podróży); uważa jednak dietę, pomimo jej zmniejszenia, za niezrozumiałą, zważywszy na jej odbiór przez opinię publiczną, ponieważ mogła spowodować uszczerbek na reputacji Komitetu; uważa ponadto, że skoro środki sanitarne i środki podjęte podczas pandemii COVID-19 zostały zniesione, dieta za zdalny udział w posiedzeniach nie jest już potrzebna;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

14.

zauważa, że rok 2021 był kolejnym rokiem, w którym Komitet został dotknięty skutkami pandemii COVID-19 i podjął szereg decyzji umożliwiających dalsze funkcjonowanie swoich głównych organów pomimo ograniczeń nałożonych ze względów bezpieczeństwa; zauważa, że takie decyzje dotyczyły formatu posiedzeń, wymogów dotyczących dostępu do budynków, zarządzania wydarzeniami oraz innych środków bezpieczeństwa i higieny, w tym zachowania dystansu fizycznego i przeprowadzania posiedzeń w trybie zdalnym, który później stał się formatem hybrydowym, z głosowaniem hybrydowym i elektroniczną organizacją zadań;

15.

przyjmuje do wiadomości przyjęty przez Komitet w 2021 r. nowy plan zarządzania, w którym określono strategię jego Sekretariatu Generalnego oraz pięć podstawowych wartości i pięć kluczowych celów strategicznych wyznaczających kierunek jego prac na najbliższe pięć lat i w którym ustanowiono roczne cele strategiczne bezpośrednio powiązane z planem zarządzania przewidującym na 2021 r. 33 cele dla wszystkich jednostek administracji;

16.

zwraca uwagę na rolę CAF, która przygotowuje wszystkie decyzje w kwestiach finansowych lub budżetowych dla prezydium Komitetu i jest zorganizowana w podgrupy ad hoc, które skuteczniej zajmują się tematami doraźnymi, a każda składa się z trzech członków – po jednym z każdej grupy reprezentowanej w Komitecie;

17.

z zadowoleniem przyjmuje realizowany przez Komitet program zintegrowanej analizy biznesowej służący uchwyceniu i odwzorowaniu wszystkich podstawowych procesów biznesowych, które mają wpływ na prognozowanie wydatków w liniach budżetowych – oczekuje się, że pomoże on zidentyfikować potencjalne pierwotne przyczyny rozbieżności między prognozami wydatków a ostatecznymi kosztami działań, co doprowadzi do dalszej poprawy należytego i efektywnego zarządzania dostępnymi zasobami ludzkimi i finansowymi wspierającymi działalność polityczną członków Komitetu;

18.

jest zaniepokojony ograniczonymi zasobami Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) Komitetu, której poziom zatrudnienia ma bezpośredni wpływ na ilość i jakość wykonanej pracy, a tym samym na pewność, jaką IAS może zapewnić w zakresie środowiska ryzyka i kontroli; rozumie, że od listopada 2021 r. w zadaniach trzech członków personelu obecnie zatrudnionych w IAS uczestniczy również asystent spoza IAS, ale uważa, że takie dodatkowe tymczasowe stanowisko nie gwarantuje zgodności z międzynarodowymi normami regulującymi minimalne kryteria dotyczące stanowiska w wewnętrznym audycie; wyraża poparcie dla propozycji Komitetu, aby przekształcić już istniejące w IAS stanowisko asystenta w stanowisko administratora, co pozwoli wzmocnić audyt wewnętrzny w perspektywie krótkoterminowej; wzywa Komitet i Komitet Regionów, aby w ramach realizacji umowy o współpracy między Komitetem a Komitetem Regionów zoptymalizowały koordynację swoich służb zajmujących się audytem wewnętrznym;

19.

przyjmuje do wiadomości, że Komitet podjął kroki w celu wdrożenia standardów kontroli wewnętrznej w odniesieniu do oceny newralgicznych funkcji, przyjmując w grudniu 2020 r. szczegółową politykę obejmującą definicję newralgicznych stanowisk oraz metodykę oceny ryzyka związanego ze wszystkimi stanowiskami; zauważa, że w 2021 r. zakończono ocenę obejmującą cały Komitet; odnotowuje jednak, że w ustaleniach IAS wykazano pole do ulepszeń; zauważa, że audyt wewnętrzny dotyczący wypłat wynagrodzeń w 2018 r., nienależne wypłaty świadczeń ujawnione przez Trybunał w 2019 r. oraz dalszy audyt wewnętrzny dotyczący weryfikacji w 2020 r. wykazały, iż trzeba dokładniej zbadać kontrolę zarządzania prawami statutowymi; zwraca się do Komitetu, by informował Parlament o terminowych działaniach następczych podejmowanych w związku z ustaleniami z audytu;

20.

zauważa, że kluczowe wskaźniki aktywności i wydajności są skutecznym narzędziem zarządzania, i zwraca uwagę na ich interpretację w kontekście pandemii COVID-19, a tym samym na wyważone znaczenie przypisywane tendencjom w zakresie komunikacji, posiedzeń w obecności fizycznej, stosunków w miejscu pracy, wydajności punktu ksero i tłumaczenia ustnego;

21.

zauważa, że Komitet realizuje swoją misję poprzez opinie, które odnoszą się do wniosków ustawodawczych Komisji (wnioski o wydanie opinii), oraz opinie z inicjatywy własnej, w których wzywa się instytucje Unii do podjęcia działań, oraz zauważa, że Komitet może uwypuklić swoje stanowiska w rezolucjach lub zawrzeć w sprawdzaniach oceniających i informacyjnych;

22.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przyjął 200 opinii (w porównaniu ze 131 w 2020 r. i 127 w 2019 r.), z czego 151 powstało na wniosek, 28 to opinie z inicjatywy własnej, a 12 to opinie rozpoznawcze (opinii powstałych na wniosek było 65 i 59 odpowiednio w 2020 i 2019 r.); z zadowoleniem przyjmuje decyzję o uruchomieniu projektu pilotażowego, który ma zostać zrealizowany między wrześniem 2022 r. a kwietniem 2023 r. i który ma na celu wzmocnienie monitorowania działań podejmowanych przez dane instytucje w związku z wybraną listą opinii o znaczeniu politycznym lub strategicznym powiązanych z programem prac sekcji Komitetu oraz z wkładem Komitetu w roczny program prac Komisji; rozumie, że takie wzmocnione działania następcze obejmują istotniejszą rolę sprawozdawcy Komitetu względem różnych podmiotów uczestniczących w procesie legislacyjnym, w tym obecność na posiedzeniach komisji Parlamentu i ukierunkowaną na docieranie do odbiorców, dostosowaną do potrzeb komunikację;

23.

zauważa, że w odnośnym sprawozdaniu w sprawie wdrożenia porozumienia o współpracy między Parlamentem Europejskim a Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym wskazano na podwojenie w 2021 r. liczby spotkań z odpowiednikami z Parlamentu podczas przygotowywania opinii Komitetu w porównaniu z 2020 r., co utwierdza udział Komitetu w cyklu legislacyjnym, i apeluje, by Komitet zadbał o to, by jego opinie były przekazywane członkom odpowiednich komisji Parlamentu zgodnie z porozumieniem o współpracy między Parlamentem a Komitetem i Komitetem Regionów; zauważa, że oprócz spotkań dwustronnych dotyczących bieżących spraw zarówno posłowie do Parlamentu, jak i członkowie Komitetu brali udział w różnych wydarzeniach, konferencjach i spotkaniach oraz że odbyło się 156 spotkań z odpowiednikami z Parlamentu, 538 spotkań z odpowiednikami z Komisji oraz 139 spotkań z odpowiednikami z Rady i państw członkowskich;

24.

odnotowuje szerokie uczestnictwo w odbywających się co dwa miesiące seminariach internetowych europejskiej społeczności na rzecz gospodarki o obiegu zamkniętym (EU Circular Talks) oraz w ceremonii rozdania nagród ekologicznych UE (stanowiących pierwszy przykład ogólnounijnych nagród ekologicznych) organizowanej wspólnie przez Komisję, Komitet, Komitet Regionów, Europejski Głos Rolników i Spółdzielni Rolniczych oraz europejską organizację patronacką sektora żywności ekologicznej i rolnictwa ekologicznego (europejskiej grupy IFOAM), i pozytywne opinie na temat tych seminariów i nagród; zauważa, że w 2021 r. zorganizowano kilka konferencji wysokiego szczebla z wysoką frekwencją – były to konferencja społeczeństwa obywatelskiego w sprawie geopolityki Europejskiego Zielonego Ładu, publiczna konferencja wysokiego szczebla na temat ubóstwa energetycznego na styku Europejskiego filaru praw socjalnych i Europejskiego Zielonego Ładu oraz konferencja wysokiego szczebla w sprawie polityki młodzieżowej na Bałkanach Zachodnich; docenia ważną rolę Komitetu w zapewnieniu społecznego wymiaru zielonej transformacji;

25.

zauważa, że Komitet, poprzez prace swojej grupy ad hoc ds. Konferencji w sprawie przyszłości Europy, bezpośrednio zorganizował lub wsparł realizację 75 wydarzeń – 33 na szczeblu krajowym i 42 na szczeblu centralnym – oraz że 60 % z tych 75 wydarzeń zaowocowało sprawozdaniami na platformie Konferencji, przy czym w samych tych 45 wydarzeniach wzięło udział ponad 7 600 uczestników; zauważa, że Komitet zapisał również na platformie Konferencji 60 nowych pomysłów i rozpoczął szeroko zakrojoną kampanię komunikacyjną w mediach społecznościowych oraz że wiele z tych pomysłów uwzględniono w 325 końcowych wnioskach przyjętych w maju 2022 r.;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

26.

zauważa, że w 2021 r. pomimo ograniczeń narzuconych w wyniku pandemii COVID-19 Komitetowi udało się zagwarantować bezpieczne warunki pracy; zwraca uwagę na działania prowadzone przez jego służby medyczne, w tym ciągłe uaktualnianie przepisów dotyczących zdrowia publicznego w biurach oraz informowanie personelu dzięki stałemu wsparciu psychospołecznemu udzielanemu osobiście i online, aktualnym naukowym informacjom medycznym przekazywanym członkom, pracownikom i administracji, oraz na aktywny udział w kampanii szczepień Komisji; podkreśla wypracowaną z Parlamentem synergię w zakresie przeprowadzania testów na COVID-19;

27.

zauważa, że ze sprawozdania Komitetu wynika, że na dzień 31 grudnia 2021 r. zatrudniał 699 pracowników w porównaniu z 702 pracownikami w 2020 i w 2019 r.; zauważa, że w 2021 r. liczba stanowisk w planie zatrudnienia Komitetu wzrosła z 668 do 699, co zostało przewidziane w 2020 r.; zwraca uwagę, że wskaźnik obsadzenia stanowisk budżetowych wyniósł w 2021 r. 94,3 %, czyli nieco mniej niż w latach 2020, 2019 i 2018, kiedy to wyniosły odpowiednio 95,5 %, 96 % i 96,6 %, oraz zauważa, że w 2021 r. zakończono rekrutację 74 nowych członków personelu w porównaniu z 58 i 57 odpowiednio w 2020 i 2019 r.;

28.

zauważa, że w 2021 r. zatrudniono dużą liczbę pracowników na czas określony i pracowników kontraktowych (107 pracowników na czas określony i 46 pracowników kontraktowych na ogólną liczbę 699 pracowników, w porównaniu z 93 i 81 pracownikami na czas określony odpowiednio w 2020 i 2019 r. oraz 47 i 43 pracownikami kontraktowymi odpowiednio w 2020 i 2019 r.); wyraża zaniepokojenie, że sytuacja ta pociąga za sobą ryzyko znacznej utraty przez Komitet wiedzy i doświadczenia, gdy termin obowiązywania umów na czas określony dobiega końca; zwraca się do Komitetu o dalsze pogłębienie współpracy administracyjnej z Komitetem Regionów za pośrednictwem porozumienia o Służbach Wspólnych, aby zwiększyć efekt synergii wynikającej z łączenia zasobów kadrowych;

29.

zauważa, że jeśli chodzi o plan zatrudnienia, wygląda na to, iż cięcia kadrowe w Komitecie miały nań istotny wpływ przekraczający ustalony przez Komisję cel 5 % (redukcja zatrudnienia o 7,98 % w porównaniu z danymi z 2013 r.); jest świadomy, że dodatkowe priorytety przyjęte w ostatnich latach i te, które dopiero nadejdą, spowodowały, że przy okazji przygotowywania budżetu na 2023 r. Komitet zwrócił się o dodatkowe zasoby (trzy dodatkowe stanowiska administratorów);

30.

docenia, że w celu przyspieszenia procesu rekrutacji na stanowiska kierownicze dyrekcja ds. zasobów ludzkich i finansów Komitetu podjęła działania na rzecz informowania przewodniczących grup i kierowników sekretariatów grup o konieczności planowania naboru i rekrutacji z wyprzedzeniem, aby w interesie służby uniknąć przedłużających się okresów sprawowania stanowisk ad interim i zarządzania przez kierowników dwoma jednostkami jednocześnie; docenia również to, że pracownikom zajmującym się rekrutacją wydano odpowiednie instrukcje, którym towarzyszyła aktywna polityka publikowania informacji o wolnych stanowiskach; zauważa, że dyrekcja ds. zasobów ludzkich i finansów opracowała szczegółowy plan działania w zakresie rekrutacji i zatrzymywania pracowników, który został zatwierdzony przez zarząd Komitetu w październiku 2021 r. i opiera się na planowaniu perspektywicznym, podnoszeniu atrakcyjności zatrudnienia i zatrzymywaniu talentów;

31.

zauważa, że większość pracowników Komitetu stanowią kobiety (448 z 699), zarówno w kategorii asystentów, jak i administratorów; z zadowoleniem przyjmuje zrównoważoną reprezentację płci na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla, które zajmuje 52 % kobiet i 48 % mężczyzn, w porównaniu z 46 % kobiet i 54 % mężczyzn w 2020 r. oraz 48 % kobiet i 52 % mężczyzn w 2019 r.; docenia działania urzędnika Komitetu ds. równych szans w kształtowaniu przyszłej strategii i planu działania w zakresie różnorodności i inkluzywności oraz jest świadomy, że CAF bada praktyczne sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w instytucjach publicznych w oparciu o przekazane przez prelegentów zewnętrznych, w tym przewodniczącego parlamentarnej Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia, informacje, które zostaną przedstawione w dogłębnej analizie sposobów, w jakie to narzędzie mogłoby pomóc zająć się kwestią równouprawnienia płci;

32.

podkreśla, że chociaż personel pochodzi ze wszystkich państw członkowskich, ze względu na to, że państwa członkowskie nie są reprezentowane proporcjonalnie, równowaga geograficzna pod tym względem w Komitecie nie jest zadowalająca; zauważa, że kadra kierownicza z 13 państw członkowskich, które przystąpiły do Unii po 2004 r., stanowiła 19 % w 2021 r. (poziom identyczny jak w roku 2019) w porównaniu z 15 % w 2020 r., podczas gdy rozkład administratorów według grup zaszeregowania pokazuje, że 65 % administratorów z tych państw członkowskich znajduje się obecnie w grupach zaszeregowania AD 8 – AD 10, a więc kwalifikują się do ubiegania się o stanowiska kierownicze; wzywa Komitet, by nadal podejmował działania, czynił większe wysiłki i zobowiązał się do osiągnięcia wyważonej reprezentacji geograficznej wszystkich państw członkowskich wśród swoich pracowników, ze szczególnym naciskiem na szczebel kierowniczy i przy uwzględnieniu reprezentacji państw członkowskich, które wstąpiły do Unii po 2004 r.;

33.

zauważa, że środki przyjęte w celu przezwyciężenia ograniczeń wynikających z pandemii COVID-19 objęły wyposażenie wszystkich pracowników w laptopa i zestaw nagłowny, zapewnienie ergonomicznych krzeseł w razie należycie uzasadnionych względów zdrowotnych, przyznanie w 2020 r. niedużej kwoty ryczałtowej na pokrycie nadzwyczajnych kosztów ponoszonych w okresie obowiązkowej telepracy oraz w 2021 r., na indywidualny wniosek, umożliwienie otrzymania dodatkowego ekranu, gdy był konieczny ze względów zdrowotnych, a od kwietnia 2021 r. na sześć miesięcy przyznanie pracownikom i stażystom tymczasowego dodatku miesięcznego w wysokości 20 EUR na pokrycie różnorakich kosztów dodatkowych;

34.

wzywa Komitet do przyjęcia zaktualizowanej strategii i planu działania w zakresie różnorodności i inkluzywności; oczekuje, że taka strategia i plan działania będą uwzględniały wnioski wyciągnięte w trakcie pandemii COVID-19, zaoferują elastyczne narzędzia odpowiadające zróżnicowanym potrzebom różnych grup pracowników oraz będą promować z myślą o pracownikach różnorodność i włączenie, ale także równowagę między życiem zawodowym a prywatnym oraz równe szanse; zwraca się do Komitetu, by informował Parlament o postępach w tym względzie;

35.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przeprowadził ocenę swojego planu działania na rzecz równych szans i różnorodności, aby rozpocząć prace nad ambitniejszą strategią różnorodności i inkluzywności; zauważa, że z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Transfobii i Bifobii zorganizowano wydarzenia online oraz że Komitet uczestniczył w międzyinstytucjonalnej wspólnej konferencji komitetów nt. równych szans i w różnych międzyinstytucjonalnych sieciach w dziedzinie różnorodności i równych szans; zachęca Komitet do dalszego wspierania inicjatyw oddolnych, dzięki którym Komitet staje się miejscem pracy bardziej sprzyjającym włączeniu; zwraca się do Komitetu, by włączył do przyszłej strategii i planu działania w zakresie różnorodności i inkluzywności konkretne działania dotyczące rekrutacji i wdrażania kandydatów z niepełnosprawnościami oraz by podczas remontów budynków poświęcił podobną uwagę kwestiom dostępności i mobilności;

36.

zauważa, że obecne warunki pracy zapewniają wysoki stopień elastyczności oraz że chociaż konieczne jest planowanie perspektywiczne, rejestracja czasu pracy nie jest już obowiązkowa; zauważa, że ponieważ Komitet opowiedział się w 2020 i 2021 r. za zwolnieniem z obowiązku rejestracji czasu pracy, możliwe jest dostosowanie czasu pracy do indywidualnych potrzeb, pod warunkiem że zaspokojone zostaną potrzeby służby oraz że będzie ułatwione zachowanie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym w trudnych okolicznościach;

37.

zauważa, że zmiana warunków pracy w następstwie pandemii COVID-19 miała wpływ na wskaźnik stosowania niestandardowej organizacji czasu pracy oraz że od wiosny 2020 r. liczba wniosków o niestandardową organizację czasu pracy stopniowo maleje; zauważa, że w 2021 r. – po raz pierwszy od 2016 r. – odsetek pracowników ubiegających się o odpowiednią niestandardową organizację czasu pracy spadł poniżej 20 % (18,88 % w 2021 r. w porównaniu z 23,93 % i 32,19 % odpowiednio w 2020 r. i 2019 r.); zwraca uwagę, że spadek liczby wniosków w latach 2020–2021 dotyczy głównie kobiet, przy czym w 2021 r. około jedna piąta ubiegała się o niestandardową organizację czasu pracy, podczas gdy liczba mężczyzn pozostaje stabilna (32 mężczyzn w 2020 r. w porównaniu z 31 mężczyznami w 2021 r.); zauważa, że chociaż w 2019 r. nastąpił znaczny wzrost liczby mężczyzn korzystających z elastycznej organizacji czasu pracy, odsetek mężczyzn i kobiet pozostał mniej więcej taki sam w 2020 i 2021 r. (około jednej piątej wniosków wpływa od mężczyzn);

38.

zauważa, że w 2021 r., w obliczu trwającej pandemii COVID-19, telepraca pozostawała normą, ale od 14 czerwca 2021 r. pracownicy mogli stopniowo, dobrowolnie, wracać do biura na jeden dzień w tygodniu pod warunkiem przestrzegania środków ostrożności obowiązujących w pomieszczeniach; zauważa, że w przypadku wszystkich pracowników była możliwa telepraca z zagranicy w ograniczonym czasie i na określonych warunkach, na przykład w razie szczególnie trudnej sytuacji rodzinnej z ważnych powodów zdrowotnych lub społecznych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że prawo do bycia offline, zapisane już w poprzedniej decyzji dotyczącej systemu telepracy, zostało obecnie wymienione wprost w zmienionej decyzji Komitetu w sprawie warunków pracy, która obowiązuje od 1 kwietnia 2022 r.; zachęca Komitet, aby zbadał długoterminowe rozwiązania w zakresie telepracy w warunkach po pandemii;

39.

z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie w marcu 2021 r. ankiety, koordynowanej przez Komitet i Komitet Regionów, służącej ocenie doświadczeń wszystkich pracowników w związku z długotrwałym okresem telepracy oraz wypracowaniu ewentualnych wytycznych na przyszłość; rozumie, że ponad 71 % pracowników, w tym kierownicy, w dużej mierze pozytywnie oceniło ograniczenia nałożone w związku z pandemią COVID-19 oraz dostarczyło wskazówek, uwzględnionych przy przygotowywaniu zmienionej decyzji w sprawie warunków pracy, która została sporządzona w 2021 r. i po szeroko zakrojonym dialogu społecznym weszła życie 1 kwietnia 2022 r. jako projekt pilotażowy na sześć miesięcy;

40.

ubolewa, że również w 2021 r. Komitet nie był w stanie dostarczyć danych na temat przypadków wypalenia zawodowego wśród pracowników Komitetu; respektuje ograniczenia związane z ochroną danych, ale przypomina Komitetowi o znaczeniu zanonimizowanych danych statystycznych dla decyzji zarządczych w obrębie organizacji, a jednocześnie sygnalizuje potrzebę zapewnienia dobrostanu pracowników; przypomina, że należy rozważyć działania informacyjne, dobre praktyki dotyczące zarządzania obciążeniem pracą, sposobów komunikowania się i rozwiązywania konfliktów, a także politykę powrotu do pracy;

41.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przygotował i przedyskutował zmienioną decyzję w sprawie procedur zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu w miejscu pracy oraz postępowania w przypadku takiego molestowania (decyzja 090/22A), która to decyzja został przyjęta dopiero w marcu 2022 r.; zauważa, że jest to część szerszego planu działania w zakresie etyki przyjętego w styczniu 2021 r. w oparciu o zalecenia wspólnej grupy roboczej złożonej z przedstawicieli pracowników i administracji; ponownie wyraża ubolewanie w związku z powolnym procesem przyjmowania tej nowej decyzji, która niestety nie przewiduje szczegółowej procedury w przypadku nękania i molestowania z udziałem członków i urzędników (w rozumieniu decyzji nr 090/22 A), w związku z czym nie stosuje się jednolitych procedur postępowania w przypadkach nękania i molestowania, co prowadzi do różnego traktowania ofiar; wzywa Komitet do natychmiastowego ustanowienia szczegółowej procedury, która zapewni każdemu odpowiednią i od dawna oczekiwaną ochronę przed nękaniem i molestowaniem; uważa, że jedynie polityka zerowej tolerancji wobec nękania i molestowania zapobiegnie przyszłym zarzutom i poważnym uchybieniom;

42.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przyjął 52 stażystów na okres pięciu miesięcy, 4 stażystów na okres trzech miesięcy i 2 stażystów na stypendiach przyznanych przez zewnętrzne organy publiczne; zauważa, że stażyści przyjęci na okres pięciu miesięcy otrzymywali miesięczne stypendium i dodatki, podczas gdy stażyści przyjęci na krótszy okres nie byli uprawnieni do żadnego dofinansowania; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że również dzięki apelowi Parlamentu w ramach procedury udzielania absolutorium za 2020 r. toczy się wewnętrzna refleksja nad sposobami zapewnienia wszystkim stażystom godziwego wynagrodzenia oraz że opracowano nowe ramy doprecyzowujące prawa i obowiązki stażystów, które są obecnie konsultowane ze służbami prawnymi Komitetu i komitetem pracowniczym Komitetu, a ich wprowadzenie w życie przewiduje się na kolejny okres przyjmowania stażystów rozpoczynający się w marcu 2023 r.;

43.

ponownie apeluje do Komitetu o uwzględnienie wniosków wyciągniętych z pandemii COVID-19 w wewnętrznej strategii zarządzania, jeśli chodzi o ciągłość działania i zarządzanie kryzysowe, zdolność reagowania w zakresie IT, odporność organizacji, obowiązek dochowania należytej staranności wobec pracowników, skuteczną komunikację i elastyczne procesy robocze, w celu wypracowania stylu zarządzania ukierunkowanego na wyniki, który może sprzyjać zdrowej równowadze między życiem zawodowym a prywatnym;

Ramy etyczne i przejrzystość

44.

z zadowoleniem przyjmuje aktualizację kodeksu postępowania Komitetu w styczniu 2021 r., obejmującą zaostrzone sankcje i szerszy zakres, ustanawiającą skuteczniejszy mechanizm postępowania w przypadku naruszeń ze strony członków, i odnotowuje następujący po nim przegląd regulaminu wewnętrznego Komitetu w marcu 2022 r.; docenia przyjęcie w styczniu 2021 r. szczegółowego planu działania w zakresie etyki w oparciu o zalecenia wspólnej grupy roboczej złożonej z przedstawicieli pracowników i administracji;

45.

podkreśla znaczenie audytu wewnętrznego w zakresie etyki i uczciwości, którego celem jest uzyskanie wystarczającej pewności co do konsekwentnego uzgadniania i przestrzegania wspólnych etycznych wartości, zasad i norm zakładających stałe stawianie interesu publicznego ponad interes prywatny; ponownie apeluje, by rozważyć także zewnętrzny audyt w zakresie etyki i przejrzystości;

46.

zauważa, że po wejściu w życie 15 grudnia 2021 r. zmienionej decyzji Komitetu w sprawie informowania o nieprawidłowościach (decyzja nr 297/21A), a także zmienionej decyzji w sprawie procedur zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu w miejscu pracy oraz postępowania w przypadku takiego molestowania (decyzja 090/22A), przyjętej 31 marca 2022 r., odnowione etyczne ramy prawne zostaną uzupełnione zmienioną decyzją ustanawiającą ogólne przepisy wykonawcze dotyczące postępowań dyscyplinarnych i postępowań administracyjnych; zachęca Komitet do dopilnowania, aby proces ten obejmował konsultacje z jego służbą prawną i inspektorem ochrony danych oraz dialog z komitetem pracowniczym i unijnym Komitetem ds. Regulaminu Pracowniczego;

47.

zauważa, że wreszcie w pełni wdrożono wobec wszystkich zainteresowanych pracowników ugody zawarte w związku ze sprawą OC/2018/0666/A1 prowadzoną przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF); ubolewa nad powolnym działaniem Komitetu w zakresie zawierania i wdrażania ugód; zauważa, że jeśli chodzi o byłego członka Komitetu, którego OLAF wskazał jako ofiarę poważnego wykroczenia, w wyniku rozmów przeprowadzonych w marcu 2021 r. osiągnięto porozumienie co do sposobów rozwiązania tej kwestii, koncentrując się na wzmocnieniu kodeksu postępowania Komitetu, wzmocnieniu ram etycznych oraz traktując priorytetowo dochodzenie do sprawiedliwych ugód i publiczne przeprosiny ofiar;

48.

stwierdza z zadowoleniem, że 13 kwietnia 2022 r. przewodnicząca Komitetu wydała publiczne oświadczenie, opublikowane na stronie internetowej Komitetu, w którym w imieniu Komitetu skierowała oficjalne przeprosiny do wszystkich ofiar w przedmiotowej sprawie – zarówno pracowników, jak i byłego członka - wskazanych w sprawie OLAF nr ref. OC/2018/0666/A1; ponownie wyraża zaniepokojenie, że sekretarz generalny Komitetu nadal odmawia przyznania się do wewnętrznych niedociągnięć i uchyla się od odpowiedzialności, co prowadzi do naruszenia obowiązku dochowania należytej staranności wobec pracowników Komitetu;

49.

podkreśla, że 6 października 2022 r. w orzeczeniu w sprawie C-673/21 (2) Trybunał Sprawiedliwości potwierdził legalność środków podjętych na mocy decyzji prezydium Komitetu z 9 czerwca 2020 r.;

50.

zauważa, że Komitet jest stroną cywilną w postępowaniu wszczętym przez władze krajowe przeciwko byłemu członkowi oskarżonemu o popełnienie wykroczeń, które obecnie toczy się przed sądem belgijskim w oczekiwaniu na wydanie właściwego orzeczenia; zwraca się do Komitetu o terminowe informowanie Parlamentu o przebiegu postępowania;

51.

głęboko ubolewa, że nadal ignoruje się jednoznaczne wezwania Parlamentu do wszczęcia zewnętrznego i niezależnego dochodzenia mającego konkretnie na celu przegląd procedur dotyczących zasobów ludzkich i ocenę skuteczności tych procedur, ze szczególnym naciskiem na ustalenie odpowiedzialności hierarchii administracyjnej za rozpatrywaniu skarg dotyczących nękania i molestowania oraz za zapewnianie dobrostanu pracowników; wzywa Komitet do podjęcia wszelkich niezbędnych środków, aby w przyszłości skutecznie zapobiegać potencjalnym przypadkom nękania i molestowania; uważa, że kluczowe jest zagwarantowanie dobrostanu pracowników oraz skuteczne i szybkie zapobieganie kolejnym przypadkom, takim jak te, które miały miejsce;

52.

zwraca uwagę, że w 2021 r. OLAF prowadził dochodzenia w Komitecie w dwóch sprawach, z których jedno, wszczęte w 2019 r. i dotyczące członka Komitetu zostało zamknięte w 2022 r., ponieważ OLAF nie znalazł żadnych dowodów nadużyć finansowych lub nieprawidłowości naruszających interesy finansowe lub inne interesy Unii, a drugie, również dotyczące członka, zostało zamknięte przez OLAF w 2021 r., ponieważ Prokuratura Europejska (EPPO) wszczęła równoległe postępowanie przygotowawcze w sprawie tych faktów; zauważa, że inna sprawa z 2020 r., w którą również uwikłany był członek, została zamknięta przez OLAF w 2022 r., ponieważ członek, którego sprawa dotyczyła, w międzyczasie zmarł;

53.

zauważa, że jak dotąd jedna sprawa, zgłoszona Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu przez Komitet w 2020 r., jest nadal otwarta – w odniesieniu do niej organ powołujący Komitetu zamierzał podjąć ostateczną decyzję do końca 2022 r.; zauważa, że w oparciu o uwagi zgłoszone podczas pierwszego wysłuchania obu stron – w celu dalszego zbadania kilku kwestii i przesłuchania dodatkowych świadków – wszczęto uzupełniające dochodzenie, które zakończono przed przerwą wakacyjną w 2022 r.; głęboko ubolewa, że to dochodzenie wewnętrzne trwa już dwa lata i wciąż oficjalnie się nie zakończyło, co poważnie utrudnia życie osobom, których dotyczy, i blokuje ewentualne przekazanie sprawy OLAF; zwraca się do Komitetu o jak najszybsze wydanie ostatecznej decyzji i poinformowanie Parlamentu o wyniku;

54.

docenia gotowość Komitetu do współpracy z organami dochodzeniowymi Unii (OLAF i EPPO); zauważa, że w 2021 r. podpisano z biurem dochodzeniowym i dyscyplinarnym Komisji umowę o gwarantowanym poziomie usług dotyczącą prowadzenia wewnętrznych dochodzeń administracyjnych;

55.

wyraża zadowolenie, że wprowadzony w styczniu 2021 r. zmieniony kodeks postępowania Komitetu zawiera szczegółowe przepisy dotyczące oświadczeń majątkowych i konfliktów interesów; zauważa, że do kodeksu włączono nowy przepis, zgodnie z którym z chwilą objęcia funkcji członkowie, delegaci Komisji Konsultacyjnej ds. Przemian w Przemyśle, zastępcy i eksperci muszą przedłożyć przewodniczącemu Komitetu oświadczenie majątkowe, które mają przedkładać ponownie co roku w dniu 1 stycznia, a w przypadku zmiany w trakcie kadencji członka – przy najbliższej sposobności, a najpóźniej w terminie dwóch miesięcy; zwraca uwagę, że zmieniony kodeks postępowania zawiera szczegółowe przepisy dotyczące efektu „drzwi obrotowych” i przewiduje, że przez dwa lata od zaprzestania pełnienia funkcji byli członkowie nie mogą podejmować działań lobbingowych wobec członków ani personelu w sprawach, które mają związek z ważnymi stanowiskami, jakie sami piastowali, lub których dotyczyły opracowywane przez nich sprawozdania; zwraca się o okresowe publikowanie i aktualizowanie na oficjalnej stronie internetowej informacji o stanie zgodności, zarówno w odniesieniu do oświadczeń majątkowych, jak i odstępstw od okresu karencji („cooling-off period”);

56.

zauważa z zadowoleniem, że w 2021 r. szkolenia z etyki stały się dla wszystkich pracowników obowiązkowe oraz że obejmują one dodatkowe, bardziej szczegółowe szkolenia przeznaczone dla kadry kierowniczej; zauważa, że dostosowano szkolenia z etyki dla członków Komitetu, by uspójnić je z nowym kodeksem postępowania i objąć nimi pełen zakres kwestii etycznych; docenia powołanie nowego zespołu doradców ds. etyki, którzy mają udzielać jak najlepszych porad współpracownikom konsultującym się z nimi w kwestiach etycznych, w tym w kwestii przepisów wewnętrznych Komitetu dotyczących ochrony sygnalistów przed negatywnymi działaniami, ich prawa do zachowania anonimowości i wspierania ich podczas tego procesu; docenia również to, że informacje o doradcach ds. etyki są rozpowszechniane wśród wszystkich nowo zatrudnionych; podkreśla, że na początku maja 2022 r. opublikowano nowy przewodnik dla pracowników Komitetu dotyczący szacunku w miejscu pracy oraz że Komitet jest w trakcie tworzenia nowej karty wartości pracowników Komitetu;

57.

zdecydowanie zachęca Komitet do dalszego rozważenia, w ramach procesu oceny rozpoczętego w tym celu w 2022 r., udziału w międzyinstytucjonalnym rejestrze służącym przejrzystości;

58.

jest zaniepokojony faktem, że Komitet dotychczas nie przyjął żadnej strategii zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Komitet, by wszczął wewnętrzną analizę ryzyka nadużyć finansowych oraz zapewnił koordynację z innymi właściwymi służbami Komisji, co pozwoli rozważyć przyjęcie odpowiedniej wewnętrznej strategii zwalczania nadużyć finansowych;

59.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (3) nadal prowadzą działalność w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

60.

zauważa, że Komitet podjął wysiłki, by wesprzeć proces powrotu do stanu sprzed pandemii COVID-19, w szczególności aby w większym stopniu korzystać z dalej posuniętej cyfryzacji, oraz że w działaniach na rzecz transformacji cyfrowej i cyberbezpieczeństwa nadal kierowano się strategią cyfrową Komitetu;

61.

zauważa, że początkowy budżet na IT w 2021 r. wynosił 5 400 000 EUR w porównaniu z 4 700 000 EUR w 2020 r., co stanowi wzrost o 700 000 EUR (15 %); zauważa, że w wyniku przesunięć niewykorzystanych środków w kwocie 1 900 000 EUR mających na celu dalsze radzenie sobie z zaległościami w dziedzinie IT, które stwierdzono w poprzednich procedurach udzielania absolutorium, ostateczna kwota środków na IT w 2021 r. wyniosła 7 300 000 EUR w porównaniu z 7 500 000 EUR w 2020 r.;

62.

zauważa, że nowa umowa o współpracy administracyjnej z Komitetem Regionów, która weszła w życie 1 listopada 2021 r., sprzyja wymianie dobrych praktyk cyfrowych z myślą o dalszym rozwoju usług informatycznych i cyfrowych;

63.

odnotowuje większą liczbę zagrożeń cyberbezpieczeństwa wycelowanych w infrastrukturę informatyczną i kanały komunikacji online Komitetu oraz zauważa, że Komitet zwraca coraz większą uwagę na poprawę konfiguracji systemu informatycznego, identyfikowanie luk we współpracy z Centrum ds. Cyberbezpieczeństwa instytucji, organów i agencji Unii (CERT-UE), podnoszenie świadomości członków i pracowników w zakresie cyberbezpieczeństwa oraz na przyjęcie zaawansowanego protokołu uwierzytelniania w sieci komputerowej; wzywa Komitet, by nadal poświęcał wiele uwagi kwestiom cyberbezpieczeństwa, zwłaszcza że liczba poważnych cyberataków znacznie wzrosła w ostatnich latach, co sprawia, że instytucje unijne są atrakcyjnym celem dla atakujących w sieci; zachęca Komitet do prowadzenia regularnych ocen ryzyka związanego z jego infrastrukturą informatyczną oraz do zapewnienia regularnych audytów i testów cyberobrony;

64.

odnotowuje, że Komitet korzysta z technologii open source oraz że w 2021 r. w systemach informacyjnych Komisji wykorzystano większą liczbę bibliotek i platform programistycznych open source; podkreśla, że strategia cyfrowa Komitetu przewiduje – w ramach rozwoju środowiska chmury hybrydowej – migrację z obecnej lokalnej aplikacji poczty elektronicznej do aplikacji hostowanej w chmurze;

65.

zauważa, że większość systemów technicznych Komitetu jest hostowana wewnętrznie i zarządzana przez pracowników wewnętrznych, natomiast w przypadku systemów obsługiwanych na zewnątrz kontrolę i własność utrzymuje się i zapewnia na podstawie umowy oraz uzupełnia środkami organizacyjnymi i technicznymi, w tym oceną wpływu na ochronę danych i oceną ryzyka opartymi na najlepszych praktykach w całym sektorze;

Budynki i ochrona

66.

przypomina, że po skorzystaniu z opcji zakupu budynku JDE w 2018 r. oraz budynków BvS i REM w 2019 r. zarówno Komitet, jak i Komitet Regionów stały się właścicielami tych budynków; zauważa, że budynki pod adresem Trèves 74 (TR74) i Belliard 68 (B68-72) są objęte długoterminowym leasingiem finansowym; zauważa, że 10 maja 2021 r. władza budżetowa zatwierdziła przejęcie – od września 2021 r. – przez Komitet i Komitet Regionów umowy najmu dawnego budynku Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) pod adresem Belliard 100 (B100) oraz że we wrześniu 2022 r. budynki TR74 i B68–72 przekazano Komisji po części w zamian za budynek VanMaerlant (VMA);

67.

jest świadomy, że zamiana budynków spowodowała znaczne zmniejszenie powierzchni biurowej Komitetu i Komitetu Regionów, a mianowicie utratę około 10 000 m2; zauważa, że aby częściowo zrekompensować tę utratę powierzchni biurowej, podpisano umowę administracyjną z ESDZ w sprawie przejęcia umowy najmu budynku B100 od 1 września 2021 r., oraz że ostatecznym rezultatem takiego porozumienia jest zmniejszenie powierzchni biurowej o ok. 5 000 m2 w porównaniu ze stanem na początku 2021 r.;

68.

przyznaje, że zamiana budynków TR74 i B68 na budynek VMA wpisywała się w realizację głównego elementu strategii w zakresie nieruchomości, tj. koncentracji geograficznej; rozumie, że zamiana budynków wymaga dodatkowych prac, aby zapewnić odpowiednie środowisko pracy, oraz że w czerwcu 2021 r. zatwierdzono prace remontowe i renowacyjne – które miały zostać sfinansowane w drodze przesunięcia zbiorczego – by umożliwić bardziej elastyczny układ biur, tak by oprócz dalszego ograniczenia zużycia energii i wody możliwe było ich łatwe dostosowanie do nowych form pracy;

69.

zauważa, że w 2021 r. w odpowiedniej linii budżetowej „Zagospodarowanie pomieszczeń służbowych” na przeprowadzone we współpracy z Komitetem Regionów istotne prace remontowe przewidziano kwotę 4 925 895 EUR, w porównaniu z 1 121 655 EUR i 594 061 EUR odpowiednio w 2020 i 2019 r.;

Środowisko i zrównoważony rozwój

70.

z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcia w zakresie ochrony środowiska w 2021 r. w odniesieniu do zużycia energii elektrycznej, wody i papieru (było ono mniejsze odpowiednio o 2,1 %, 14,3 % i 55 % w porównaniu z 2020 r.); odnotowuje instalację paneli słonecznych na dwóch budynkach Komitetu i Komitetu Regionów oraz rozumie, że przeprowadzana jest dalsza analiza mająca na celu rozbudowę instalacji paneli słonecznych prawdopodobnie w 2023 r.;

71.

podkreśla, że 69,6 % pracowników Komitetu korzysta z przyjaznych dla środowiska środków transportu; zwraca uwagę na obecną politykę mobilności, która propaguje zrównoważone sposoby przemieszczania się w celu dojazdu do pracy oraz przewiduje częściowy zwrot ceny biletu w transporcie publicznym i miesięczną rekompensatę dla rowerzystów; zauważa, że dostępne są rowery służbowe oraz ładowarki do elektrycznych samochodów służbowych;

72.

z zadowoleniem przyjmuje innowacyjną inicjatywę na rzecz niskoemisyjnych wyjazdów służbowych rozpoczętą w październiku 2021 r., mającą na celu zachęcenie pracowników wyjeżdżających służbowo do wybierania mniej zanieczyszczających środków transportu (pociągu, autobusu itp.) i polegającą na tym, że biuro podróży proponuje warianty podróży w porządku rosnącym pod względem generowanych emisji CO2;

Współpraca międzyinstytucjonalna

73.

uważa, że współpraca administracyjna i szukanie synergii z innymi instytucjami stanowią ważne narzędzie zarządzania dla tak małej instytucji, jaką jest Komitet;

74.

jest świadomy współpracy z Komitetem Regionów za pośrednictwem Służb Wspólnych, w ramach których oba komitety dzielą około 460 pracowników (w tym około 290 przypisanych do Komitetu) i ponad 55 mln EUR rocznie (z czego ponad 30 mln EUR pochodzi od Komitetu); uznaje, że bieżąca umowa o współpracy administracyjnej między Komitetem a Komitetem Regionów, która weszła w życie 1 listopada 2021 r. na okres pięciu lat, wzmocniła zarządzanie współpracą i mechanizmy kontroli oraz stanowi odnowiony wyraz woli skutecznego dzielenia się zasobami i tworzenia synergii; zauważa, że bieżąca umowa o współpracy administracyjnej obejmuje utworzenie dyrekcji ds. innowacji i technologii informacyjnych oraz – w ramach już istniejących Służb Wspólnych – powołanie scentralizowanej jednostki ds. zamówień publicznych i zarządzania finansami oraz grupy ekspertów ds. zamówień publicznych;

75.

zauważa, że Komitet zleca pewną liczbę usług innym instytucjom, w szczególności Komisji, na podstawie umów o gwarantowanym poziomie usług z różnymi służbami tej instytucji (Urząd Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych, dyrekcje generalne ds. budżetu, zasobów ludzkich oraz cyfryzacji), w celu zapewnienia sobie głównych programów informatycznych; zauważa, że z Parlamentem i Komisją zawarto specjalne porozumienia ad hoc dotyczące niektórych aspektów pandemii COVID-19; zauważa, że Komitet korzysta również na udziale w międzyinstytucjonalnych procedurach przetargowych prowadzonych przez Komisję lub Parlament w obszarach IT, podróży służbowych, ubezpieczeń, transportu, leasingu pojazdów i sprzętu audiowizualnego;

76.

zauważa, że w 2021 r. rozpoczęły się negocjacje w celu przeglądu protokołu o współpracy z Komisją;

Komunikacja

77.

zauważa, że w 2021 r. budżet przeznaczony na komunikację wyniósł około 1,5 mln EUR i był przeznaczony głównie na działania online skierowane do określonych grup docelowych (organizacje społeczeństwa obywatelskiego i instytucje unijne), w tym na relacje z prasą i mediami, organizację wydarzeń i działania informacyjne oraz usprawnienie komunikacji internetowej i wizyt w Komitecie;

78.

zauważa, że w drugim półroczu 2021 r. Komitet rozpoczął prace nad strategią komunikacji zewnętrznej, której celem jest poprawa jakości, zasięgu i wpływu jego komunikacji; zauważa, że Komisja Komunikacji Komitetu obrała za nadrzędny priorytet poprawę wizerunku, wpływu i zarządzania oraz lepsze powiązanie komunikacji z pracami legislacyjnymi; zauważa, że w tym celu Komitet usprawnił komunikację przed i po posiedzeniach plenarnych oraz w ich trakcie, aby mieć pewność, że o każdej opinii dowiedzą się za pomocą najodpowiedniejszych dostępnych narzędzi i w najbardziej odpowiednim czasie właściwi odbiorcy; zachęca Komitet do przyjęcia kompleksowych ram komunikacyjnych uwzględniających wnioski wyciągnięte z dwóch lat trwania pandemii COVID-19, aby przygotować się na ewentualne przyszłe nieprzewidziane zakłócenia i zapewnić ciągłość działania;

79.

z zadowoleniem zauważa, że Komitet jest członkiem grupy roboczej ds. mediów społecznościowych w Międzyinstytucjonalnym Komitecie Komunikacji Internetowej oraz że brał udział w dyskusjach na temat fazy pilotażowej dwóch platform mediów społecznościowych – EU Voice i EU Video, które przyczyniają się do realizacji unijnej strategii w zakresie danych i suwerenności cyfrowej; zauważa, że te dwie platformy są częścią zdecentralizowanych i bezpłatnych platform mediów społecznościowych open source, które łączą użytkowników w środowisku zorientowanym na prywatność i wolnym od reklam;

80.

ponownie wzywa Komitet, by wzmógł działania komunikacyjne w celu wzmocnienia więzi z obywatelami poprzez większą przejrzystość swoich działań, częstsze korzystanie z technologii cyfrowych oraz realizację strategii komunikacyjnej umożliwiającej właściwe postrzeganie i zrozumienie roli Komitetu oraz jego miejsca w wizji Unii.

(1) Decyzja Rady 2013/471/UE z dnia 23 września 2013 r. w sprawie przyznawania diet dziennych i zwrotu kosztów podróży członkom Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i ich zastępcom (Dz.U. L 253 z 25.9.2013, s. 22).

(2) Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 6 października 2022 r., KN przeciwko Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, C-673/21, ECLI:EU:C:2022:759.

(3) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/136

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1833

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2021 (COM(2022) 323 – C9-0232/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komitetu Regionów dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0080/2023),

1.	udziela sekretarzowi generalnemu Komitetu Regionów absolutorium z wykonania budżetu Komitetu Regionów za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Komitetowi Regionów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(7) Dz.U. L 207 z 11.6.2021, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/137

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1834

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VII – Komitet Regionów

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VII – Komitet Regionów,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0080/2023),

mając na uwadze, że Komitet Regionów (zwany dalej „Komitetem”) jest zgromadzeniem politycznym składającym się z 329 członków wybieranych w regionach, miastach, wsiach i gminach 27 państw członkowskich, działającym jako organ doradczy instytucji Unii, z misją współuczestnictwa w kształtowaniu polityki unijnej i procesie decyzyjnym z punktu widzenia władz lokalnych i regionalnych, a jednocześnie przyczyniania się do uczynienia Unii bardziej efektywną i bliższą obywatelom;

mając na uwadze, że zasięganie opinii Komitetu przez Komisję lub Radę jest obowiązkowe w niektórych przypadkach, a Komitet może również przyjmować opinie z własnej inicjatywy i korzysta z szerokiego zakresu uprawnień do konsultacji, określonego w traktatach, co pozwala Parlamentowi na zasięganie jego opinii;

mając na uwadze, że działania Komitetu są zdefiniowane na podstawie jego ogólnej strategii politycznej określonej w jego rezolucji z dnia 2 lipca 2020 r. w sprawie priorytetów na lata 2020–2025 (1), oraz mając na uwadze, że Komitet przyjął trzy priorytety polityczne w ramach swojego mandatu na lata 2020–2025, którym towarzyszyły trzy kampanie komunikacyjne: przybliżanie Europy jej obywatelom, budowanie odpornych społeczności regionalnych i lokalnych oraz promowanie spójności jako podstawowej wartości UE;

mając na uwadze, że administracje lokalne i regionalne odpowiadają za jedną trzecią wydatków publicznych, połowę inwestycji publicznych i jedną czwartą dochodów podatkowych, a w wielu państwach członkowskich posiadają kompetencje w kluczowych obszarach, takich jak edukacja, rozwój gospodarczy i spójność, środowisko, ochrona socjalna, zdrowie i usługi świadczone w interesie ogólnym, dlatego też koordynacja na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym i europejskim zwiększa legitymację prawodawstwa, wzmacnia poczucie odpowiedzialności i skuteczniej służy dobru obywateli;

mając na uwadze, że Komitet realizuje swój cel polityczny polegający na zwiększeniu swojego zaangażowania w cały cykl polityczny i legislacyjny Unii, przy jednoczesnym uwydatnieniu więzi z obywatelami Unii, i wykorzystuje swoich członków jako wpływowe podmioty opiniotwórcze w społecznościach oraz krajowych stowarzyszeniach władz lokalnych i regionalnych;

mając na uwadze, że Komitet zidentyfikował dziewięć inicjatyw przewodnich i monitorował je w 2021 r., aby nadać swoim działaniom bardziej strategiczny i skuteczny charakter: (1) Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, (2) reakcja na COVID-19 związana ze zdrowiem, (3) plan działania na rzecz wdrożenia Europejskiego filaru praw socjalnych, (4) pakt klimatyczny CoR4Climate, (5) przyszłość współpracy transgranicznej, (6) nowy pakt na rzecz migracji i integracji, (7) Konferencja w sprawie przyszłości Europy, (8) długoterminowa wizja obszarów wiejskich oraz (9) strategiczny budżet Komitetu – zapewnienie sprawiedliwego podziału zasobów dla Komitetu;

mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) 2021/1060 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) regulujące unijną politykę spójności i finansowanie w latach 2021–2027, które weszło w życie w lipcu 2021 r., zawiera odniesienia do zasady partnerstwa i wielopoziomowego sprawowania rządów, popieranej przez Komitet i Parlament oraz pociągającej za sobą zaangażowanie regionów;

mając na uwadze, że ponad czterysta krajowych i regionalnych programów służących realizacji unijnej polityki spójności w okresie programowania 2021–2027 udostępni około 380 mld EUR w ramach różnych funduszy na sprostanie wyzwaniom gospodarczym, społecznym i środowiskowym, przed którymi stają regiony i miasta Unii;

mając na uwadze, że 13 lutego 2021 r. weszło w życie rozporządzenie (UE) 2021/241 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, który stanowi podstawę prawną dla przekazania państwom członkowskim środków finansowych i pożyczek w wysokości do 672,5 mld EUR (w cenach z 2018 r.) w latach 2021–2026, a także ma na celu wspieranie między innymi spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz wyeliminowanie dysproporcji między regionami Unii;

mając na uwadze, że jako instytucja Unii w rozumieniu rozporządzenia finansowego Komitet ma obowiązek przyjąć własne roczne sprawozdanie finansowe sporządzone zgodnie z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji (zasady rachunkowości Unii Europejskiej) i w oparciu o Międzynarodowe Standardy Rachunkowości Sektora Publicznego; sprawozdanie to zostaje ostatecznie połączone ze sprawozdaniem Unii;

zauważa, że budżet Komitetu jest objęty działem 7 WRF „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR (co stanowi 5,9 % wydatków z budżetu UE);

zauważa, że Trybunał wspomina, iż wieloletnie prace wskazują, że dział 7 WRF dotyczy wydatków o ogólnie niskim ryzyku; zauważa jednak, że sprawozdanie roczne za rok budżetowy 2021 nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat Komitetu, i zwraca się do Trybunału o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów, niezbędnych do zapewnienia spójności procedury udzielania absolutorium;

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał nie wskazał żadnych konkretnych kwestii dotyczących Komitetu;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że ostateczny budżet Komitetu na 2021 r. wyniósł 106 740 880 EUR, co oznacza nieznaczny wzrost o 5,15 % w porównaniu z kwotą 101 508 480 EUR w 2020 r. i 98 751 065 EUR w 2019 r.; zauważa podobnie jak w ubiegłorocznej rezolucji w sprawie absolutorium, że najważniejsze linie budżetowe zostały wykorzystane na wynagrodzenia i dodatki, a następnie na najem i dzierżawę budynków, sprzętu informatycznego i oprogramowania, na diety, udział w posiedzeniach i na powiązane wydatki oraz usługi tłumaczeniowe;

odnotowuje wysoki poziom wykonania budżetu wynoszący 98,9 % w porównaniu z 92,7 % w 2020 r., bliższy poziomowi sprzed pandemii z lat 2019 i 2018, wynoszącemu odpowiednio 99,6 % i 99,3 %, oraz zauważa, że wskaźnik płatności na dzień 31 grudnia 2021 r. wyniósł 85,1 %, co oznacza poprawę w porównaniu z 82,4 % w 2020 r., ale nadal jest niższy niż 88,8 % i 91 % odpowiednio w latach 2019 i 2018; podkreśla, że średni czas płatności w 2021 r. wyniósł 16,11 dnia, co stanowi poprawę w stosunku do 2020 r. (17,21 dnia) i 2019 r. (17,23 dnia); zauważa, że poziom stosowania faktur elektronicznych wciąż nie jest zadowalający, ponieważ jedynie 32 % wszystkich faktur w 2021 r. było elektronicznych, co oznacza wzrost w porównaniu z 29 % w 2020 r., ale spadek w porównaniu z 33 % w 2019 r.;

odnotowuje wzrost płatności w 2021 r. w porównaniu z 2020 r., tj. w latach pandemii COVID-19, co jest związane z wyższym poziomem działań prowadzonych w 2021 r., kiedy to dodatkowe inwestycje w sektor IT pozwoliły na szersze wykorzystanie sprzętu do wideokonferencji na potrzeby spotkań wirtualnych i hybrydowych (w porównaniu z 2020 r.), co pozwoliło uniknąć odwoływania lub przekładania wydarzeń pomimo nadal obowiązujących obostrzeń związanych z COVID-19;

zauważa, że z 2021 na 2022 rok przeniesiono nadwyżkę w wysokości 11 198 492 EUR – nieco niższą niż w 2020 i dużo wyższą niż w 2019 r. (przeniesiono wówczas odpowiednio 11 708 078 EUR i 8 874 776 EUR); zauważa, że do końca 2021 r. kwota 1,1 mln EUR pozostała niezaangażowana i w związku z tym została zwrócona do budżetu Unii, co stanowi znacznie mniejszą kwotę niż w 2020 r., kiedy to około 7,4 mln EUR pozostało niezaangażowanych, co przybliża obecną kwotę do poziomów sprzed pandemii (w 2019 r. niezaangażowana kwota wyniosła 0,4 mln EUR); zachęca Komitet, by dalej usprawniał monitorowanie dostępnych środków i zarządzanie nimi;

zauważa, że w 2021 r. pandemia COVID-19 wywarła wpływ na działalność Komitetu, co oznacza, że w przypadku niektórych pozycji nastąpiło zmniejszenie wykorzystania środków (dodatki na spotkania, podróże i diety, tłumaczenia ustne, misje i koszty eksploatacji budynków), podczas gdy w przypadku innych pozycji kryzys zdrowotny wymagał dodatkowych wydatków (usługi medyczne oraz projekty informatyczne i wideokonferencyjne); zauważa, że w związku z tym oszczędności szacowane są na ponad 8 mln EUR w porównaniu z oszczędnościami w wysokości 11 mln EUR w roku budżetowym 2020;

10.

zauważa, że w celu optymalizacji wykorzystania środków Komitet dokonał przesunięć budżetowych na łączną kwotę 8,7 mln EUR w 2021 r. (8,2 %) w porównaniu z 6,6 mln EUR w 2020 r. (6,5 %) oraz że przesunięć tych dokonano głównie z dziedzin, w których osiągnięto znaczne oszczędności, do dziedzin, które wymagały wzmocnienia (informatyka, komunikacja i ekspertyzy zewnętrzne); podkreśla, że Komitet przygotował siedem zewnętrznych przesunięć środków, zatwierdzonych przez władzę budżetową w 2021 r.; zauważa, że Komitet nie przeprowadził jednego konkretnego przesunięcia zbiorczego na koniec roku;

11.

jest świadomy, że procedury przetargowe dotyczące Komitetu są organizowane przez własne służby Komitetu albo w imieniu Komitetu przez wspólne służby Komitetu i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego („EKES”); zauważa, że w 2021 r. w porównaniu z poprzednimi latami własne służby Komitetu obsłużyły bezprecedensową liczbę otwartych procedur o wysokiej wartości, co zaowocowało podpisaniem rekordowej liczby wieloletnich umów ramowych w 2021 r.; zauważa, że w tych samych ramach czasowych z powodu kryzysu związanego z pandemią COVID-19 liczba procedur negocjacyjnych o niskiej i średniej wartości związanych z organizacją działań lub wydarzeń pozostała niższa niż zwykle, przy czym około połowa procedur przewidzianych w programie prac na 2021 r. musiała zostać anulowana; zauważa, że przedmiotowe procedury dotyczyły planowanych posiedzeń komisji i grup politycznych, które przeszły z trybu hybrydowego na całkowicie zdalny;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

12.

zauważa, że w 2021 r. główne wyzwania dla Komitetu były związane z koniecznością pełnego dostosowania się do nowych okoliczności wynikających z pandemii COVID-19 i że sytuacja ta charakteryzowała się również powszechnym brakiem zasobów oraz koniecznością dostosowania zasobów informatycznych, aby wesprzeć proces cyfryzacji; docenia wspólne wysiłki wszystkich zaangażowanych stron, ponieważ pozwoliły one na ciągłe wspieranie działalności politycznej Komitetu, zapewniając kontynuację działań dzięki spotkaniom na odległość i za pośrednictwem platform komunikacyjnych, takich jak Agora i KIKLOS, przy jednoczesnym zagwarantowaniu zdrowia i bezpieczeństwa członków oraz personelu Komitetu; z zadowoleniem przyjmuje powołanie szeregu grup zadaniowych, którym powierzono zajmowanie się kwestiami dotyczącymi różnych służb, takimi jak potrzeba uproszczenia procesów Komitetu, wzmocnienia planowania strategicznego i cyfryzacji procedur;

13.

zauważa, że Komitet realizuje swoją misję za pomocą opinii, które odnoszą się do wniosków ustawodawczych Komisji (wnioski o wydanie opinii), i opinii z inicjatywy własnej, w których wzywa się instytucje Unii do podjęcia działań, oraz że stanowisko Komitetu można podkreślić w rezolucjach; zauważa, że w 2021 r. Komitet przyjął opinie sporządzone na wniosek, opinie z inicjatywy własnej oraz opinie oparte na dokumentach i rezolucjach Unii, co dało łącznie 69 dokumentów, w porównaniu z 56 i 55 przyjętymi odpowiednio w latach 2020 i 2019; zauważa, że Komitet opublikował badania i sprawozdania dotyczące konkretnych kwestii, jak drugie wydanie Dorocznego barometru regionalnego i lokalnego UE na temat stanu regionów i miast Unii, oraz dotarł do ponad miliona wybranych polityków regionalnych i lokalnych za pośrednictwem swojej kampanii „regionalnych i lokalnych radnych UE” koordynującej sieci takie jak sieć RegHub 2.0 w ramach platformy ds. dostosowania się do wymogów przyszłości na rzecz lepszego stanowienia prawa, a także odnotowuje, że w 2021 r. Komitet zorganizował ponad 200 konferencji i wydarzeń oraz informował o swojej pracy za pośrednictwem odpowiednich kanałów i narzędzi;

14.

zauważa, że w 2021 r., po pierwszym roku obowiązywania mandatu 2020–2025, na który duży wpływ wywarła pandemia COVID-19, Komitet spotkał się sześć razy na sesjach plenarnych (trzech zdalnych i trzech hybrydowych);

15.

zauważa, że w 2021 r. członkowie Komitetu brali udział w 42 posiedzeniach komisji parlamentarnych (w porównaniu z 14 w 2020 r. i 13 w 2019 r.), że posłowie do Parlamentu Europejskiego brali udział w 58 sesjach plenarnych lub posiedzeniach komisji Komitetu (w porównaniu z 46 w 2020 r. i 62 w 2019 r.) oraz że częstotliwość uczestnictwa Komitetu w wydarzeniach prezydencji Rady zasadniczo nie zmieniła się na przestrzeni lat (20 razy w 2021 r., 15 w 2020 r. i 22 w 2019 r.);

16.

z zadowoleniem przyjmuje analizę opłacalności systemu planowania i sprawozdawczości oraz kontroli wewnętrznej Komitetu przeprowadzoną w 2021 r., w ramach której dokonano przeglądu całego środowiska administracyjnego, usprawniono procesy, dokonano uproszczeń i cyfryzacji oraz wykorzystano synergię między różnymi instrumentami dzięki konwergencji projektów; zauważa, że w marcu 2021 r. Prezydium Komitetu zatwierdziło dokument koncepcyjny dotyczący analizy, w następnych miesiącach rozpoczęto dostosowywanie każdego z instrumentów, a do grudnia 2021 r. przeprowadzono analizę polityki ciągłości działania i metodyki zarządzania ryzykiem;

17.

docenia przegląd i uproszczenie w 2021 r. niektórych procesów kontroli wewnętrznej, takich jak proces zarządzania podmiotami finansowymi; zwraca uwagę, że usprawniono również model zarządzania informatycznego, aby lepiej przydzielać ograniczone zasoby informatyczne;

18.

z zadowoleniem przyjmuje środki przyjęte w 2021 r. w kontekście inicjatywy Going for IMPact!, mającej na celu uczynienie Komitetu bardziej opłacalnym i zwiększenie jego wpływu politycznego; zwraca uwagę na liczne projekty, takie jak projekt konwergencji, którego celem jest uproszczenie ram administracyjnych, a tym samym ograniczenie powielania działań i zwiększenie synergii między różnymi instrumentami związanymi z planowaniem i sprawozdawczością, zarządzaniem ryzykiem, raportowaniem skutków i ciągłością działania oraz niektórymi procesami standardów kontroli wewnętrznej; popiera liczne (55) projekty upraszczające zdefiniowane i uruchomione na szczeblu różnych dyrekcji Komitetu; niemal połowa z nich została w pełni zakończona w 2021 r. (26), a kolejna duża liczba (25) została wdrożona mniej więcej w połowie;

19.

docenia fakt, że na posiedzeniu plenarnym Konferencji w sprawie przyszłości Europy („COFE”), złożonej z 449 delegatów, wzięło udział 18 przedstawicieli Komitetu i 12 polityków wybranych na szczeblu lokalnym i regionalnym, biorąc pod uwagę, że pierwotnie proponowano jedynie czterech przedstawicieli Komitetu i że liczba ta została zwiększona na wniosek Komitetu; zauważa, że ten znaczący udział w pracach COFE umożliwił Komitetowi zorganizowanie 6 wydarzeń na wysokim szczeblu, 60 wydarzeń lokalnych, 63 wydarzeń w ramach Europejskiego Tygodnia Regionów i Miast i 7 wydarzeń w ramach programu „Młodzi Demokratycznie Wybrani Politycy”, co pozwoliło dotrzeć do ponad 10 000 obywateli, lokalnych polityków i zainteresowanych stron; podkreśla, że na wielojęzycznej platformie cyfrowej COFE Komitet przedstawił 44 pomysły wraz z kluczowymi przesłaniami przyjętych opinii w kontekście dziewięciu głównych tematów COFE oraz że wiele poglądów wyrażonych w tych pomysłach można znaleźć w sprawozdaniu z ostatecznych wyników COFE; ponadto zachęca Komitet, by wspierał udział jego członków w lokalnym dialogu z obywatelami na temat spraw europejskich;

20.

podkreśla, że w swoim sprawozdaniu z ostatecznych wyników zgromadzenie plenarne COFE w 40. zaleceniu, w ramach działania 3, wzywa do zreformowania Komitetu Regionów, tak by „obejmował on odpowiednie kanały dialogu z regionami oraz z miastami i gminami i by miał większą rolę w strukturze instytucjonalnej w kwestiach dotyczących oddziaływania terytorialnego”;

21.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w marcu 2021 r. nowej generacji sieci regionalnych centrów Komitetu (RegHub 2.0), będącej częścią „instrumentów lepszego stanowienia prawa” Komitetu, obejmującej ponad 50 członków i obserwatorów (władze i organy lokalne i regionalne z 21 państw członkowskich), których zadaniem jest monitorowanie wdrażania strategii politycznych Unii w terenie oraz zapewnienie uwzględnienia opinii regionalnych i lokalnych zainteresowanych stron przy ocenie takich strategii politycznych na szczeblu europejskim; zauważa, że sieć RegHub 2.0 stała się podgrupą platformy Komisji ds. dostosowania się do wymogów przyszłości (F4F), grupy ekspertów wysokiego szczebla oceniającej istniejące strategie polityczne Unii i wydającej opinie na temat sposobów lepszego dostosowania tych strategii politycznych do przyszłych wyzwań, oraz przyczyniła się do powstania czterech opinii platformy F4F w 2021 r., z czego trzy zostały opracowane przez jednego z przedstawicieli Komitetu w ramach platformy F4F;

22.

z satysfakcją odnotowuje, że Komitet obsługuje różne platformy, sieci i narzędzia mające na celu wspieranie cyklu politycznego, w tym Sojusz na rzecz Spójności, Sojusz Regionów o Rozwiniętym Przemyśle Motoryzacyjnym, Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej, Europejski Region Przedsiębiorczości, platformę wymiany wiedzy, platformę na rzecz sieci szerokopasmowych, grupę roboczą „Zielony Ład w terenie”, platformę zainteresowanych stron na rzecz zerowego poziomu zanieczyszczeń, platformę COVID, Grupę Kontaktową KR–Zjednoczone Królestwo, Sieć Monitorującą Stosowanie Zasady Pomocniczości, Porozumienie Burmistrzów, Unijną Platformę ds. Strat i Marnotrawienia Żywności, Europejską Stolicę Inteligentnej Turystyki, bioregiony i Europejskie Nagrody Ekologiczne, a także aktywnie uczestniczy w sieciach tworzonych przez inne instytucje unijne, jak np. w platformie F4F Komisji oraz sieci „Miasta i regiony na rzecz integracji migrantów”;

23.

zauważa, że w 2021 r. priorytety polityczne mandatu Komitetu na okres 2020–2025 były wytycznymi przewodnimi i że priorytetom tym towarzyszyły trzy kampanie informacyjne: jedna dotyczyła przybliżania Europy jej obywatelom, druga dotyczyła reagowania na przemiany społeczne spowodowane przez wyzwania cyfrowe, środowiskowe i demograficzne oraz zrozumienia tych przemian, a trzecia – spójności społecznej, gospodarczej i terytorialnej jako podstawowej wartości gwarantującej, że Unia służy swoim obywatelom; zwraca uwagę, że w celu realizacji tych priorytetów zbudowano silne stosunki robocze z posłami do Parlamentu Europejskiego i odpowiednimi komisjami Parlamentu oraz z komisarzami europejskimi i służbami tematycznymi Komisji (DG);

24.

odnotowuje istotny wkład Komitetu w przygotowanie projektu rozporządzenia (UE) 2021/1755 Parlamentu Europejskiego i Rady (4), w którym ustanowiono pobrexitową rezerwę dostosowawczą i zapewniono podstawę prawną dla uruchomienia programu o wartości 5,4 mld EUR w latach 2021–2023, aby pomóc regionom uporać się z gospodarczymi i społecznymi konsekwencjami wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii;

25.

zwraca uwagę na kluczową rolę Komitetu w opracowywaniu i realizacji misji w ramach programu „Horyzont Europa” poprzez zachęcanie do ścisłego powiązania kwoty 1,5 mld EUR przeznaczonej na te misje z 30 mld EUR przewidzianymi w ramach funduszy strukturalnych na wdrażanie regionalnych strategii innowacji; rozumie, że misje dotyczą ważnych wyzwań politycznych i wyznaczają cele, które należy osiągnąć do 2030 r., takie jak uczynienie 150 regionów i społeczności odpornymi na zmianę klimatu, utworzenie 100 neutralnych dla klimatu i inteligentnych miast oraz stworzenie 100 żywych laboratoriów, aby kierować przechodzeniem na zdrową glebę; z zadowoleniem przyjmuje wzmocnioną współpracę nawiązaną przez sprawozdawcę Komitetu z dyrekcjami generalnymi Komisji oraz planowaną kontynuację działań misji, na przykład rozwój regionalnych ekosystemów innowacji i strategii inteligentnej specjalizacji oraz projekty pilotażowe, takie jak centra europejskiej przestrzeni badawczej i zielone przejście na koncepcję inteligentnej specjalizacji;

26.

z zadowoleniem przyjmuje nawiązanie strategicznej współpracy w zakresie wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu, jak rozpoczęcie kampanii „Zielony Ład w terenie” i inne działania; zwraca uwagę, że w ramach działań grupy roboczej „Zielony Ład w terenie” Komitetu zacieśniono współpracę z DG ds. Środowiska Komisji; obejmuje ona utworzenie w 2021 r. platformy zainteresowanych stron na rzecz zerowego poziomu zanieczyszczeń;

27.

zauważa, że w styczniu 2021 r. platforma na rzecz sieci szerokopasmowych Komitetu została ponownie uruchomiona wspólnie z Komisją w celu monitorowania wdrażania kluczowych unijnych inicjatyw w kwestiach cyfrowych, w tym europejskich centrów innowacji cyfrowych w ramach unijnego programu „Cyfrowa Europa”, ze szczególnym uwzględnieniem unijnego finansowania na rzecz krajowych, regionalnych i lokalnych centrów w celu pokrycia kosztów działań o wyraźnej europejskiej wartości dodanej; jest świadomy, że w kilku opiniach i publikacjach Komitetu podkreślono regionalne aspekty priorytetu Komisji dotyczącego Europy na miarę ery cyfrowej oraz że miały one znaczący wpływ na wnioski ustawodawcze, takie jak akt o usługach cyfrowych (5) i akt o rynkach cyfrowych (6) oraz cyfrowy kompas 2030;

28.

zauważa, że przyjęcie przez Komisję w czerwcu 2021 r. długoterminowej wizji dla unijnych obszarów wiejskich poskutkowało znacznym zaangażowaniem Komitetu w mechanizm zarządzania, w szczególności w odniesieniu do paktów na rzecz obszarów wiejskich, oraz że ta długoterminowa wizja jest zgodna z agendą Unii dotyczącą obszarów wiejskich, za którą Komitet opowiada się od 2016 r.; uważa, że ta długoterminowa wizja zapewnia wspólne ramy dla obszarów wiejskich w Unii umożliwiające zaangażowanie i współpracę na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym;

29.

uważa, że włączenie szczebla lokalnego i regionalnego we wdrażanie krajowych planów odbudowy poprzez regularną współpracę z grupą roboczą Parlamentu Europejskiego ds. Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności umożliwi uwzględnienie wymiaru terytorialnego w monitorowaniu działań wykonawczych;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

30.

odnotowuje nowy schemat organizacyjny Komitetu, centralizujący inicjowanie operacji finansowych w ramach puli doskonałości i usprawniający model zarządzania informatycznego, aby umożliwić lepszy przydział ograniczonych zasobów informatycznych;

31.

zauważa, że w 2021 r. liczba stanowisk w planie zatrudnienia wynosiła 494 w porównaniu z 491 w 2020 r., a łączna liczba zatrudnionych pracowników wyniosła 606 w porównaniu z 601 w 2020 r.; odnotowuje wysoki wskaźnik obsadzenia, który wyniósł 98 % w 2021 r., co stanowi wzrost w porównaniu z 96,3 % w 2020 r. i przekroczenie celu wyznaczonego na lata 2021–2022 wynoszącego co najmniej 96 %;

32.

zauważa, że Komitet ucieka się do zatrudniania pracowników tymczasowych i kontraktowych na średnio- i długoterminowe zastępstwa oraz do konkretnych projektów, a także że liczba pracowników tymczasowych i kontraktowych wynosiła 141 w 2021 r. w porównaniu ze 125 i 121 odpowiednio w latach 2020 i 2019; uważa, że sytuacja ta pociąga za sobą ryzyko znacznej utraty pamięci instytucjonalnej, wiedzy i doświadczenia Komitetu w przypadku wygaśnięcia tych umów o pracę na czas określony; zachęca ponadto Komitet do pogłębienia współpracy administracyjnej z EKES-em za pośrednictwem umowy o wspólnych służbach, aby zwiększyć efekt synergii wynikający z łączenia puli pracowników;

33.

wzywa Komitet do zbadania synergii z innymi instytucjami zarówno pod względem logistyki, usług cyfrowych, usług kierowców i innych zadań administracyjnych, jak i niektórych działań informacyjnych i komunikacyjnych, zwłaszcza w państwach członkowskich, w których jego członkowie mają rozdrobnione sieci wsparcia i polegają wyłącznie na własnym lokalnym personelu;

34.

zauważa, że ogólny stosunek kobiet do mężczyzn wśród pracowników Komitetu w 2021 r. wynosił 56,8 %, czyli tyle samo, co w 2020 r.; ubolewa nad brakiem równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla w 2021 r., jako że 62,5 % takich stanowisk zajmowali mężczyźni, a 37,5 % kobiety; ubolewa również nad brakiem równowagi płci w kadrze kierowniczej średniego szczebla, gdzie stosunek ten wynosi 68,4 % mężczyzn do 31,6 % kobiet; zachęca osobę odpowiedzialną za rekrutację do zobowiązania się bezwarunkowo do sprawienia, by ogłoszenia o naborze były bardziej włączające, oraz do zachęcania większej liczby kobiet do ubiegania się o stanowiska kierownicze, w tym poprzez zapewnienie zrównoważonej reprezentacji w komisjach rekrutacyjnych, ale także przez oferowanie możliwości szkoleniowych dla pracowników płci żeńskiej pragnących przygotować się do kariery kierowniczej i proponowanie bardziej elastycznych rozwiązań;

35.

z zadowoleniem przyjmuje strategię dotyczącą różnorodności i inkluzywności na lata 2022–2027 wraz z towarzyszącym jej planem działania, omówioną w Komisji Spraw Finansowych i Administracyjnych Komitetu oraz w Prezydium Komitetu w czerwcu 2022 r.; zauważa, że w strategii wyznaczono krótkoterminowy cel 40 % kobiet na stanowiskach kierowniczych, z głównym nadrzędnym celem 50 % po osiągnięciu celu krótkoterminowego; ponawia swój apel skierowany do Komitetu o bardziej ambitne podejście do rocznych planów działania wdrażających tę strategię;

36.

docenia, że wśród środków oczekiwanych w strategii na rzecz różnorodności i inkluzywności znajdują się: program mentoringu dla kobiet kandydujących na stanowiska kierownicze, warsztaty podnoszące świadomość dla kierowników na różne tematy związane z równymi szansami oraz ścisłe monitorowanie statystyk w celu umożliwiania terminowego przyjmowania środków naprawczych; zwraca się do Komitetu o przedłożenie Parlamentowi sprawozdania na temat stopniowej realizacji planu działania towarzyszącego strategii na rzecz różnorodności i inkluzywności, przy wsparciu wspólnej komisji Komitetu ds. różnorodności i inkluzywności; ponawia apel do Komitetu o dalsze wysiłki na rzecz osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii;

37.

zauważa, że Komitet zatrudnia pracowników ze wszystkich państw członkowskich z wyjątkiem jednego; zachęca Komitet, by nadal podejmował działania służące osiągnięciu zrównoważonego rozkładu geograficznego w odniesieniu do swoich pracowników, ze szczególnym uwzględnieniem szczebla kierowniczego; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy mające na celu zwiększenie widoczności wakatów poprzez publikowanie ogłoszeń na stronie internetowej w celu zwiększenia szans kandydatów z całej Unii, bez jakiejkolwiek dyskryminacji geograficznej; rozumie, że wszystkie stanowiska kierownicze wyższego szczebla są podawane do wiadomości publicznej, również za pośrednictwem szeroko zakrojonej kampanii reklamowej w mediach społecznościowych, aby zapewnić maksymalny zasięg we wszystkich państwach członkowskich; docenia korzystanie z ambasadorów personelu tworzących pozytywny wizerunek pracodawcy, a także to, że od 2021 r. Komitet zwiększył również swoją obecność w mediach społecznościowych i na internetowych platformach rekrutacyjnych w celu ogłaszania odpowiednich wolnych stanowisk, głównie dla pracowników niestałych lub ekspertów krajowych, oprócz wykorzystywania bardziej tradycyjnych kanałów komunikacji;

38.

podkreśla, że Komitet, podobnie jak wszystkie instytucje Unii, musi zapewnić proporcjonalną reprezentację wszystkich państw członkowskich wśród personelu, a jednocześnie musi uwzględniać kompetencje i osiągnięcia wszystkich kandydatów; nalega, aby Komitet podjął działania w celu zapewnienia równowagi geograficznej wśród obywateli wszystkich państw członkowskich, odzwierciedlającej ich różnorodność, zgodnie z art. 27 regulaminu pracowniczego;

39.

z zadowoleniem przyjmuje nieustanną uwagę poświęcaną konkretnym kwestiom związanym z płcią, na przykład wyznaczenie w 2021 r., z okazji Międzynarodowego Dnia Przeciw Homofobii, Transfobii i Bifobii, pierwszej osoby kontaktowej ds. LGBTI+ do pomocy współpracownikom, którzy chcieliby omówić swoje osobiste doświadczenie pracy w Komitecie lub którzy mają członków rodziny będących osobami LGBTI+; zachęca Komitet do dalszego wspierania oddolnych inicjatyw, które przyczyniają się do uczynienia z Komitetu bardziej integracyjnego miejsca pracy;

40.

z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzenie ankiety dotyczącej satysfakcji pracowników, zamkniętej 16 kwietnia 2021 r., która koncentrowała się na zadowoleniu z pracy zdalnej oraz na środowisku pracy, jakiego życzyliby sobie pracownicy na czas po pandemii, a także rozumie, że jej wyniki zostały uwzględnione podczas przyjmowania jeszcze bardziej elastycznych warunków telepracy w 2022 r.;

41.

należycie odnotowuje zaangażowanie Komitetu na rzecz modernizacji ram kadrowych oraz zauważa, że udoskonalono systemy telepracy i przygotowano nowy hybrydowy system pracy, który jest testowany w ramach wspólnego pilotażowego projektu Komitetu i EKES-u dotyczącego cyfrowych miejsc pracy; zauważa, że projekt ten ma na celu określenie i wymianę najlepszych praktyk w zakresie cyfrowych narzędzi współpracy i opiera się na koncepcjach, również popieranych przez Parlament w poprzedniej rezolucji w sprawie udzielenia absolutorium, takich jak zarządzanie oparte na wynikach, praca cyfrowa, telepraca na równi z pracą w biurze, elastyczność na podstawie systemu opartego na zaufaniu i prawo do bycia offline;

42.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy projekt pilotażowy dotyczący telepracy oferuje pracownikom możliwość telepracy 2–3 dni w tygodniu; zauważa, że obejmuje to również koncepcję równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, i podkreśla pojęcie prawa do bycia offline; zauważa, że w ramach działań wspierających podczas pandemii COVID-19 Komitet zaoferował pracownikom kwotę ryczałtową w wysokości 150–250 EUR na pokrycie wszelkich dodatkowych kosztów, w tym zakupu wyposażenia ergonomicznego;

43.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przygotował wraz z partnerami społecznymi nowy hybrydowy i elastyczny system pracy, który ma zostać wdrożony w 2022 r.; zauważa, że ten nowy system przewiduje szeroki zakres form pracy w niepełnym wymiarze czasu, specjalne formy pracy w niepełnym wymiarze w ramach półdniowego kredytu czasowego oraz płatną pracę w niepełnym wymiarze czasu podlegającą doraźnej procedurze w poważnych przypadkach; zauważa, że w 2021 r. podjęto 118 decyzji dotyczących 58 pracowników korzystających z elastycznego systemu pracy, z czego 46 stanowiły kobiety; zauważa, że możliwe są również urlopy rodzicielskie i ze względów rodzinnych oraz że 49 pracowników, w tym 36 kobiet, skorzystało z urlopu rodzicielskiego w 2021 r.;

44.

zauważa, że w 2021 r. zgłoszono 14 przypadków wypalenia zawodowego (z łącznej liczby 554 pracowników, w porównaniu z 12 możliwymi przypadkami wypalenia zawodowego zgłoszonymi w 2020 r.), i przyjmuje do wiadomości indywidualne monitorowanie nieobecności przez Komitet; powtarza zalecenie dla Komitetu dotyczące dalszego koncentrowania się na prewencji pierwotnej w celu zmniejszenia zagrożeń psychospołecznych i wypalenia zawodowego, a także na corocznych wizytach lekarskich; docenia w związku z tym, że celem dalszych szkoleń i kursów jest dobrostan fizyczny;

45.

zauważa, że 26 kwietnia 2021 r. Komitet przyjął decyzję nr 108/2021 w sprawie ochrony godności w pracy, zarządzania konfliktami i zwalczania nękania; rozumie, że ta decyzja jest następstwem długiego dialogu ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, w tym siecią zaufanych doradców i komitetem pracowniczym Komitetu; docenia fakt, że nowa decyzja poszerza zakres, określa zasady postępowania oraz możliwe nieformalne i formalne mechanizmy rozwiązywania konfliktów, a także obejmuje specjalny praktyczny przewodnik zawierający dodatkowe praktyczne wyjaśnienia; docenia fakt, że w celu upowszechnienia wiedzy na temat tej decyzji i jej konsekwencji zorganizowano sesje informacyjne dla pracowników i kierowników, oprócz regularnie organizowanych wewnętrznych kursów szkoleniowych na temat etyki i uczciwości;

46.

jest świadomy, że rozporządzenie Komitetu nr 3/2021 z 2 lutego 2021 r. przewiduje wypłatę zryczałtowanego dodatku na posiedzenia zdalne dla członków Komitetu, należycie upoważnionych zastępców oraz ekspertów sprawozdawców i prelegentów zapraszanych na posiedzenia zdalne lub hybrydowe w celu zrekompensowania ogólnych wydatków poniesionych na przygotowanie takich posiedzeń i udział w nich; zauważa, że w tym rozporządzeniu określono, na cały 2021 r., kryteria płatności i weryfikacji, ustalając wysokość dodatku na 200 EUR dziennie i przewidując, że aby kwalifikować się do otrzymania dodatku, członkowie muszą podpisać deklarację uczestnictwa i przedłożyć ją służbie finansowej członków, aby umożliwić administracji sprawdzenie obecności danej osoby; zwraca jednak uwagę, że zgodnie z niedawnym przyjęciem w maju 2022 r. decyzji nr 15/2022 w sprawie zastosowania środków nadzwyczajnych w czasie pandemii COVID-19 obecnie wszystkie posiedzenia organów Komitetu odbywają się osobiście;

47.

zauważa, że w 2021 r. Komitet przyjął łącznie 58 stażystów; 48 z nich wybrano na pięciomiesięczny staż, podczas którego otrzymywali miesięczne stypendium oraz dodatek na mobilność i zwrot kosztów podróży, 10 było krótkoterminowymi gośćmi na krótsze okresy stażu trwające od jednego do czterech miesięcy, a trzech stażystów otrzymywało miesięczne wynagrodzenie od rządu swojego kraju; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się Komitetu do zaproponowania rozwiązań w zakresie telepracy również dla stażystów;

48.

powtarza swój apel do Komitetu o uwzględnianie wniosków wyciągniętych z pandemii COVID-19 w wewnętrznej strategii zarządzania, jeśli chodzi o ciągłość działania i zarządzanie kryzysowe, zdolność reagowania w zakresie technologii informatycznych, odporność organizacji, obowiązek dochowania należytej staranności wobec pracowników, skuteczną komunikację i elastyczne procesy robocze w celu wypracowania stylu zarządzania ukierunkowanego na wyniki, sprzyjającego zdrowej równowadze między życiem zawodowym a prywatnym;

Ramy etyczne i przejrzystość

49.

ponawia apel do Komitetu o ponowne rozważenie udziału w rejestrze służącym przejrzystości ustanowionym w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 20 maja 2021 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą Unii Europejskiej i Komisją Europejską w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości (7), który umożliwia dobrowolne zaangażowanie unijnych instytucji, organów, urzędów i agencji, innych niż instytucje-sygnatariusze, ale nie obejmuje działań władz regionalnych i lokalnych oraz reprezentujących je stowarzyszeń; podtrzymuje swoją opinię na temat ograniczonej ważności praktycznego przewodnika Komitetu z 2018 r. dotyczącego interakcji personelu z podmiotami zewnętrznymi i potwierdza znaczenie wysokiego poziomu przejrzystości w odniesieniu do spotkań lobbingowych, które mogą wywierać wpływ na Komitet w jego roli doradczej względem instytucji unijnych; wzywa Komitet do zakończenia wewnętrznej analizy dostępnych opcji i do przystąpienia do rejestru służącego przejrzystości;

50.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z zaleceniami Parlamentu Komitet zebrał od swoich członków i zastępców oświadczenia finansowe, których w dużej mierze wciąż brakowało (w styczniu 2021 r. nadal nie przedłożono 146 oświadczeń finansowych, pomimo obowiązku ich przedkładania na podstawie kodeksu postępowania, który wszedł w życie 26 stycznia 2020 r.), co oznacza, że według stanu na październik 2022 r. spośród 629 mianowanych członków i zastępców 32 nadal nie przedłożyło oświadczeń finansowych; zauważa, że z 32 brakujących oświadczeń pięć dotyczyło członków, którzy zostali powołani w 2022 r. i nie uczestniczyli jeszcze aktywnie w posiedzeniach Komitetu, a pozostałych 27 dotyczyło zastępców, z których 18 zostało mianowanych w 2022 r., 2 w 2021 r. i 7 w 2020 r., i że spośród tych zastępców tylko jedna osoba uczestniczyła w działaniach Komitetu (zdalnie i w 2021 r.); zachęca Komitet do podjęcia działań w związku z wszelkimi brakującymi oświadczeniami finansowymi i do prowadzenia rygorystycznej polityki egzekwowania obowiązków w zakresie przejrzystości;

51.

zauważa, że wraz z przyjęciem nowej decyzji w sprawie systemu szkoleń szkolenia z etyki stały się obowiązkowe, a nie zalecane, w tym kursy przypominające; umożliwi to bardziej intensywny udział personelu w inicjatywach dotyczących kwestii etycznych; zauważa, że w 2021 r. odbyło się 14 sesji szkoleniowych poświęconych konkretnie etyce i uczciwości i uczestniczyło w nich 251 pracowników (60 % kadry kierowniczej i 57,30 % całego personelu, łącznie z kadrą kierowniczą) oraz że zorganizowano 34 sesje szkoleniowe na temat sygnalizowania nieprawidłowości, konfliktów interesów i nękania, a także 25 sesji dotyczących różnych aspektów zarządzania finansami, również podnoszących świadomość na temat konfliktu interesów;

52.

zauważa, że w 2021 r. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zbadał dwie sprawy dotyczące Komitetu: pierwsza dotyczyła możliwej nienależnej wypłaty zwrotu kosztów podróży, a druga dotyczyła zarzutów nadużyć finansowych, nękania i niewłaściwego zarządzania we wspólnych służbach Komitetu i EKES-u; zauważa, że pierwsza ze spraw została zamknięta, kiedy Komitet zwrócił się z wnioskiem o zwrot otrzymanego dodatku z powodów etycznych, bez wskazania żadnej podstawy prawnej do zwrotu takich kwot, i że drugą sprawę OLAF oddalił i zalecił Komitetowi i EKES-owi przeprowadzenie wewnętrznego dochodzenia w sprawie nękania i niewłaściwego zarządzania; zwraca się do Komitetu o przedstawienie Parlamentowi sprawozdania z wyników tego dochodzenia, które rozpoczęto w 2021 r.;

53.

ubolewa, że Komitet nie przyjął żadnej strategii zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Komitet do przeprowadzenia wewnętrznej analizy ryzyka nadużyć finansowych oraz do koordynacji działań z właściwymi służbami Komisji w celu przyjęcia odpowiedniej wewnętrznej strategii zwalczania nadużyć finansowych;

54.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (8) nadal prowadzą działalność w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

55.

zauważa, że Komitet wydał 6 112 846 EUR na projekty informatyczne i sprzęt informatyczny w 2021 r., w porównaniu z odpowiednio 6 392 372 EUR i 4 033 320 EUR w latach 2020 i 2019; podkreśla, że wzrost budżetu w latach 2021 i 2020 był w dużej mierze spowodowany niewykorzystanymi środkami przeniesionymi z innych pozycji budżetowych;

56.

jest świadomy, że przesunięcia budżetowe, jakkolwiek skuteczne i terminowe, nie mogą zastąpić strukturalnych funduszy informatycznych koniecznych do należytego planowania i programowania zasobów informatycznych; jest zaniepokojony niedofinansowaniem, w szczególności w odniesieniu do usług informatycznych, ponieważ takie niedofinansowanie oznacza, że nie można przeprowadzić ustrukturyzowanego przeglądu, a w razie potrzeby nie można dokonać inwestycji w zasoby informatyczne, które z definicji mają charakter długoterminowy i są konserwowane przez cały okres ich użytkowania; jest zaniepokojony w szczególności tym, że może to zagrozić cyberbezpieczeństwu i uniemożliwić przyciąganie i zatrzymanie niezbędnej wiedzy fachowej w dziedzinie IT na rynku pracy;

57.

z zadowoleniem przyjmuje znaczne postępy Komitetu w kierunku pełnej cyfryzacji procesów pracy, w szczególności elektronicznego zarządzania dokumentami i obiegiem ich zatwierdzania, w tym trwające prace nad pełnym wykorzystaniem podpisów elektronicznych, zarządzaniem podmiotami finansowymi, zarządzaniem ryzykiem i zarządzaniem procedurami wyboru lub wspólnymi komisjami;

58.

zauważa, że w 2021 r. Komitet zrealizował kilka ważnych projektów mających na celu dalszą cyfryzację procesów biznesowych i ułatwienie pracy politycznej członków Komitetu, wspieranie wielojęzyczności oraz usprawnianie, uproszczenie i aktualizację istniejących procesów biznesowych; zauważa, że grupa Komitetu ds. przyszłości cyfrowej skupia członków Komitetu i administrację w celu omawiania kwestii informatycznych i cyfrowych oraz doradzania w nich, a także że nowa umowa o współpracy administracyjnej z EKES-em, która weszła w życie 1 listopada 2021 r., sprzyja wymianie dobrych praktyk cyfrowych w celu rozwijania usług informatycznych i cyfrowych;

59.

odnotowuje rosnącą liczbę zagrożeń cyberbezpieczeństwa dla infrastruktury informatycznej i kanałów komunikacji online Komitetu, takich jak jego zewnętrzna strona internetowa; zachęca Komitet, aby nadal przykładał dużą wagę do kwestii cyberbezpieczeństwa, wzmacniał swój system informatyczny i zapewniał ścisłą współpracę z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE) w celu umożliwienia wczesnej identyfikacji słabych punktów oraz zapobiegania incydentom i zarządzania nimi, a także podnoszenia świadomości w zakresie cyberbezpieczeństwa wśród członków i pracowników; zachęca Komitet do prowadzenia regularnych ocen ryzyka związanego z jego infrastrukturą informatyczną oraz do zapewnienia regularnych audytów i testów cyberobrony;

60.

docenia wykorzystanie przez Komitet technologii open source, a w 2021 r. rosnącą liczbę bibliotek i platform open source wykorzystywanych w systemach informacyjnych Komitetów oraz nowe aplikacje do przetwarzania poprawek oparte na technologiach open source;

61.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że większość systemów technicznych jest hostowana wewnętrznie i zarządzana przez personel wewnętrzny;

Budynki i ochrona

62.

zauważa, że 10 maja 2021 r. władza budżetowa zatwierdziła przejęcie, według stanu na wrzesień 2021 r., umowy najmu przez Komitet i EKES dawnego budynku ESDZ pod adresem Belliard 100 (B100); koszty wynajmu zostaną pokryte z oszczędności osiągniętych dzięki niższym kosztom wynajmu budynku Van Maerlant (VMA) w porównaniu z kosztami budynków pod adresem Beillard 68 (B68) i Trèves 74 (TRE74), które zostały przekazane Komisji we wrześniu 2022 r.;

63.

odnotowuje, że dodatkowa powierzchnia w budynku B100 nie zrekompensuje w pełni utraty powierzchni, jaka nastąpiła po wymianie budynków B68 i TRE74 Komitetu i EKES-u na budynek VMA Komisji, która to strata wynosi około 5 000 m2 w porównaniu z sytuacją na początku 2021 r.; przyznaje, że takiej straty nie można całkowicie zrekompensować środkami alternatywnymi, takimi jak zwiększenie zagęszczenia powierzchni biurowej w innych budynkach i zwiększenie zakresu telepracy, ale odradza podejmowania długoterminowych zobowiązań dotyczących nowej przestrzeni biurowej, póki środki te nie zostaną w pełni zbadane;

64.

zauważa, że w celu zapewnienia pracownikom odpowiedniego środowiska i warunków pracy konieczna była modernizacja i renowacja biur w budynkach BvS (Rue Montoyer 92-102), REM (Rue Belliard 93) i VMA; zauważa, że 1 grudnia 2021 r. rozstrzygnięto przetarg na prace renowacyjne w budynku VMA, których łączny koszt wynosi 9 mln EUR; zauważa, że główna część tych kosztów, około 6 mln EUR, była już dostępna w pierwotnym budżecie na 2021 r. zatwierdzonym przez władzę budżetową jako „jednorazowy” wniosek na rok 2021 oraz że możliwe było zaoszczędzenie środków na kwotę 3 mln euro z innych pozycji budżetowych i wykorzystanie ich na renowację VMA;

Środowisko i zrównoważony rozwój

65.

z zadowoleniem przyjmuje badanie rozpoczęte przez Komitet w 2021 r. w celu zdefiniowania celów i scenariuszy redukcji CO2 oraz zaproponowania środków w różnych obszarach w celu lepszego wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu w Komitecie;

66.

z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcia w zakresie ochrony środowiska w 2021 r. w odniesieniu do zużycia energii elektrycznej, wody i papieru (było ono mniejsze odpowiednio o 2,1 %, 14,3 % i 55 % w porównaniu z 2020 r.); odnotowuje instalację paneli słonecznych w dwóch budynkach Komitetu i zauważa, że prowadzone są dalsze analizy mające na celu rozszerzenie instalacji paneli słonecznych, prawdopodobnie w 2023 r.;

67.

podkreśla, że 75,8 % pracowników Komitetu korzysta z przyjaznych dla środowiska środków transportu; zachęca Komitet do wdrożenia polityki w zakresie mobilności, promującej korzystanie ze zrównoważonych środków transportu w dojazdach do pracy i obejmującej system wspólnego użytkowania samochodów osobowych, miejsca parkingowe dla rowerów i ładowarki do akumulatorów elektrycznych, a także rozważa wkład finansowy na pokrycie kosztów transportu publicznego lub rezygnację z korzystania z parkingu;

Współpraca międzyinstytucjonalna

68.

jest świadomy solidnej współpracy z EKES-em za pośrednictwem służb wspólnych, w ramach których oba komitety dzielą około 460 pracowników (w tym około 170 przypisanych do Komitetu) i ponad 55 mln EUR rocznie (z czego około 24 mln EUR pochodzi od Komitetu); z zadowoleniem przyjmuje obecną umowę o współpracy administracyjnej między Komitetem a EKES-em, która weszła w życie 1 listopada 2021 r. na okres pięciu lat; uważa, że obecna umowa o współpracy administracyjnej w znacznym stopniu przyczyni się do wzmocnienia zarządzania w zakresie współpracy i mechanizmów kontroli oraz będzie stanowiła odnowiony wyraz woli skutecznego dzielenia się zasobami i tworzenia synergii; zauważa, że bieżąca umowa o współpracy administracyjnej obejmuje utworzenie dyrekcji ds. innowacji i technologii informacyjnych oraz – w ramach już istniejących służb wspólnych – powołanie scentralizowanej jednostki ds. zamówień publicznych i zarządzania finansami oraz grupy ekspertów ds. zamówień publicznych;

69.

zauważa, że Komitet współpracuje również z Komisją (za opłatą roczną) w zakresie obsługi akt pracowniczych dotyczących emerytur i odejść (Urząd Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych) oraz indywidualnych praw protokolarnych (Dyrekcja Generalna ds. Zasobów Ludzkich), szkolenia personelu (Dyrekcja Generalna ds. Zasobów Ludzkich ), ośrodków wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem oraz zatwierdzonych żłobków (Urząd Infrastruktury i Logistyki), korzystania z różnych platform informatycznych (system zarządzania i informacji ABAC, w tym jego system księgowy i majątkowy, a także moduły kontraktowe, NAP do naliczania wynagrodzeń oraz system kadrowo-informacyjny SYSPER 2 itp.) (Dyrekcja Generalna ds. Budżetu i Informatyki) oraz publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (od 2020 r. uwzględnionych w budżecie Komisji);

70.

zauważa, że Komitet organizuje spotkania przygotowawcze i uzupełniające (tzw. dwustronne) dla swoich sprawozdawców z Parlamentem, Komisją i Radą w sprawie swoich opinii oraz prowadzi regularne wymiany między sprawozdawcami Komitetu i Parlamentu w sprawie równoległych dossier; zachęca Komitet, aby nadal zwiększał swoją zdolność do dostarczania kluczowym instytucjom Unii lokalnych dowodów opartych na danych, analizach empirycznych i najlepszych praktykach;

71.

docenia zaangażowanie członków Komitetu w całym cyklu politycznym i legislacyjnym polityki Unii poprzez wczesny wkład w ustalanie programu politycznego Komisji albo poprzez częstsze monitorowanie swoich opinii dla współprawodawców i we współpracy ze służbami Komisji w zakresie wdrażania i oceny polityk i prawodawstwa; zachęca Komitet, by dalej promował swoje wyniki w cyklu legislacyjnym;

72.

rozumie, że Komitet zwrócił się do instytucji Unii bezpośrednio zaangażowanych w prawodawstwo o przyznanie mu dostępu do dokumentu czterokolumnowego dotyczącego konkretnych aktów legislacyjnych, tak aby Komitet mógł odgrywać rolę doradczą nie tylko na początku procesu legislacyjnego, ale także na etapie rozmów trójstronnych; zauważa, że wniosek ten jest nadal rozpatrywany i że Komitet rozważa podjęcie kroków prawnych w przypadku nieudzielenia dostępu; zwraca się o informowanie go o rozwoju wszelkiego dialogu na ten temat;

73.

jest świadomy prac międzyinstytucjonalnych przeprowadzonych w 2021 r. wraz z Parlamentem nad projektem pilotażowym „Tworzenie Europy razem z samorządami lokalnymi”, który stanowi wyraz wysiłków Komitetu na rzecz udzielenia wsparcia władzom lokalnym i regionalnym, które nie są oficjalnie reprezentowane w Komitecie, w sprawach związanych z możliwościami zapewnianymi przez Unię; rozumie, że celem jest posiadanie co najmniej jednego radnego odpowiedzialnego za sprawy Unii w każdej ze 120 000 rad regionalnych i lokalnych w Unii oraz że obecnie europejska sieć regionalnych i lokalnych radnych UE liczy około 2 000 członków;

74.

zdaje sobie sprawę, że Komitet organizuje sesje plenarne w budynkach Parlamentu i Komisji, aby zrekompensować brak miejsc we własnych salach konferencyjnych; zauważa, że Komitet kupuje również usługi tłumaczenia ustnego od Komisji (Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych) i Parlamentu, ponieważ nie posiada własnej służby tłumaczenia ustnego;

75.

podtrzymuje stanowisko wyrażone w poprzednich zaleceniach dotyczących absolutorium w sprawie konieczności pełnego wdrożenia umowy o współpracy między Parlamentem, Komitetem i EKES-em z 5 lutego 2014 r., na mocy której łącznie 60 tłumaczy, w tym 24 z Komitetu, zostało przeniesionych do Parlamentu w zamian za dostęp do usług Biura Analiz Parlamentu Europejskiego; jest świadomy, że Komitet wystąpił o dodatkowe 1,24 mln EUR w swoim projekcie budżetu na 2023 r. w pozycji budżetowej 1 4 0 0 Inni pracownicy, oprócz normalnego budżetu i w celu zrekompensowania niezrównoważonych skutków wdrożenia tej umowy o współpracy, z myślą o zatrudnieniu 19 dodatkowych pracowników kontraktowych w 2023 r.;

76.

z zadowoleniem przyjmuje stale zacieśniającą się współpracę z Parlamentem, pomimo ograniczeń nałożonych w związku z pandemią COVID-19, poprzez współpracę dwustronną w zakresie zestawu wybranych spraw priorytetowych, które są co roku poddawane przeglądowi i aktualizowane; podkreśla, że w 2021 r. nasiliły się regularne spotkania przewodniczących i wiceprzewodniczących obu instytucji oraz zorganizowana współpraca między sprawozdawcami obu instytucji, a także między komisjami Komitetu i komisjami Parlamentu; zachęca Komitet do dalszego angażowania się we współpracę z Parlamentem;

77.

zauważa, że w 2021 r. Komitet kontynuował ścisłą współpracę z trzema prezydencjami Rady i z ówczesną prezydencją Rady oraz wydał cztery opinie na podstawie wniosków otrzymanych od prezydencji Rady; zauważa, że Komitet opracował również inicjatywy współpracy z Sekretariatem Generalnym Rady w zakresie priorytetowych spraw tematycznych, przedstawiając opinie i dokumenty w odpowiednich grupach roboczych Rady;

Komunikacja

78.

zauważa, że w 2021 r. budżet przeznaczony na komunikację wyniósł około 2,1 mln EUR, z czego około 400 000 EUR wykorzystano na wydarzenia, 800 000 EUR na media i 900 000 EUR na strony internetowe, media społecznościowe i treści cyfrowe; docenia, że Komitet odnotował dwucyfrowy wzrost procentowy zasięgu w prasie i mediach społecznościowych w latach 2020–2021 dzięki wewnętrznej redystrybucji zasobów, co znalazło odzwierciedlenie w zwiększonym zasięgu; zauważa, że w nadchodzących latach Komitet prawdopodobnie nie będzie w stanie osiągnąć tego rezultatu ze względu na zaostrzone ograniczenia budżetowe;

79.

zauważa, że główne zasady Komitetu dotyczące wzmocnienia jego roli i lepszego informowania o niej koncentrują się na zwiększonym zaangażowaniu na wszystkich etapach procesu legislacyjnego Unii oraz na budowaniu skuteczniejszych i opartych na zaufaniu partnerstw z innymi instytucjami unijnymi;

80.

z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie systemu kluczowych wskaźników efektywności w celu pomiaru i monitorowania efektów komunikacji Komitetu, z dostosowaniem priorytetów w zakresie komunikacji do priorytetów politycznych oraz wzmocnieniem zdecentralizowanej komunikacji za pomocą wielu inicjatyw, takich jak cyfrowe kursy mistrzowskie dla członków Komitetu, opracowanie koncepcji biuletynu informacyjnego i utworzenie sieci w celu wzmocnienia relacji z byłymi członkami i stażystami Komitetu i innymi osobami;

81.

odnotowuje wiele inicjatyw dotyczących tworzenia sieci kontaktów w 2021 r., takich jak Grupa Robocza ds. Ukrainy, która uruchomiła partnerską inicjatywę dotyczącą przejrzystości, platforma zainteresowanych stron na rzecz zerowego poziomu zanieczyszczeń uruchomiona wspólnie z Komisją w celu uwzględnienia programu na rzecz zerowego zanieczyszczenia i wdrażania planu działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń, wspólna platforma informatyczna dla programu „Młodzi Demokratycznie Wybrani Politycy” oraz platforma cyfrowa o nazwie „Let's get digital”, aby ułatwić nawiązywanie kontaktów między uczestniczącymi specjalistami ds. komunikacji z władz lokalnych, regionalnych, krajowych i unijnych;

82.

zgadza się, że transmisja online posiedzeń statutowych Komitetu we wszystkich językach Unii zwiększyła ogólną widoczność Komitetu oraz że barometr regionalny i lokalny udostępniony za pośrednictwem unijnego portalu otwartych danych data.europa.eu zwiększa widoczność wśród specjalistów;

83.

zachęca Komitet do dalszego systematycznego publikowania w międzyinstytucjonalnej bazie danych wszystkich badań i z zadowoleniem przyjmuje możliwość, oczekiwaną od 2021 r. w umowach ramowych o badania i ekspertyzy zewnętrzne, włączenia materiałów wizualnych i treści do udostępniania w mediach społecznościowych, aby wzmocnić komunikację i zasięg produktów końcowych;

84.

zauważa, że Komitet jest aktualnie obecny na najpopularniejszych zastrzeżonych platformach mediów społecznościowych; zachęca Komitet do korzystania ze zdecentralizowanych sieci społecznościowych stanowiących alternatywę dla bardzo dużych platform internetowych, takich jak platforma Mastodon; podziela pogląd Komitetu, że zwiększenie wykorzystania alternatywnych platform bardziej sprzyjających prywatności zamiast dominujących platform głównego nurtu oznaczałoby zajęcie stanowiska w zakresie ochrony danych i suwerenności cyfrowej;

85.

zachęca Komitet do nawiązania współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych w celu wykorzystania dwóch platform mediów społecznościowych typu open source, EU Voice i EU Video, które uruchomiono jako publiczny projekt pilotażowy w celu promowania korzystania z bezpłatnych i otwartych sieci społecznościowych;

86.

(1) Rezolucja Europejskiego Komitetu Regionów – Priorytety Europejskiego Komitetu Regionów na lata 2020–2025 – Europa bliżej obywateli za pośrednictwem wsi, miast i regionów (Dz.U. C 324 z 1.10.2020, s. 8).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1060 z dnia 24 czerwca 2021 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus, Funduszu Spójności, Funduszu na rzecz Sprawiedliwej Transformacji i Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury, a także przepisy finansowe na potrzeby tych funduszy oraz na potrzeby Funduszu Azylu, Migracji i Integracji, Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Instrumentu Wsparcia Finansowego na rzecz Zarządzania Granicami i Polityki Wizowej (Dz.U. L 231 z 30.6.2021, s. 159).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/241 z dnia 12 lutego 2021 r. ustanawiające Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Dz.U. L 57 z 18.2.2021, s. 17).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1755 z dnia 6 października 2021 r. ustanawiające pobrexitową rezerwę dostosowawczą (Dz.U. L 357 z 8.10.2021, s. 1).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (akt o usługach cyfrowych) (Dz.U. L 277 z 27.10.2022, s. 1).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/1925 z dnia 14 września 2022 r. w sprawie kontestowalnych i uczciwych rynków w sektorze cyfrowym oraz zmiany dyrektyw (UE) 2019/1937 i (UE) 2020/1828 (akt o rynkach cyfrowych) (Dz.U. L 265 z 12.10.2022, s. 1).

(8) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/150

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1835

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok 2021 (COM(2022) 323 – C9-0234/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0067/2023),

1.	udziela Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych i Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/151

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1836

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja VIII – Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając pismo przesłane przez Komisję Spraw Konstytucyjnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0067/2023),

mając na uwadze, że art. 228 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewiduje wybór przez Parlament Europejski Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, który jest uprawniony do przyjmowania od każdego obywatela Unii lub każdej osoby fizycznej bądź prawnej mającej miejsce zamieszkania lub statutową siedzibę w państwie członkowskim skarg, które dotyczą przypadków niewłaściwego administrowania w działaniach instytucji, organów lub jednostek organizacyjnych Unii, z wyłączeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wykonującego swoje funkcje sądowe. Rozpatruje on takie skargi i przedstawia na ich temat sprawozdanie;

C.	mając na uwadze, że rozporządzenie Parlamentu Europejskiego (UE, Euratom) 2021/1163 (1) ustanawia przepisy i ogólne warunki regulujące wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Statut Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich),

D.	mając na uwadze, że decyzja Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawie przyjęcia przepisów wykonawczych jest obecnie poddawana przeglądowi po przyjęciu rozporządzenia (UE, Euratom) 2021/1163;

zauważa, że budżet Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich (zwanego dalej „Rzecznikiem”) wchodzi w zakres działu 7 WRF „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 miliardów EUR; zauważa, że Rzecznik jest stosunkowo małą instytucją, której budżet stanowi jedynie około 0,12% całkowitego budżetu administracyjnego;

zauważa, że Europejski Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 zwiększył próbę transakcji poddawanych przeglądowi w dziale „Administracja” z 48 w 2020 r. do 60 w 2021 r.;

zauważa, że Trybunał wspomniał, iż jego praca na przestrzeni wielu lat wskazuje, iż ogólnie wydatki te są obarczone niskim ryzykiem; zauważa jednak, że sprawozdanie roczne z wykonania budżetu Unii za rok budżetowy 2021 nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, i zwraca się do Trybunału o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów niezbędnych do zapewnienia spójnej procedury udzielania absolutorium;

z satysfakcją zauważa, że Trybunał w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 odnotowuje również, że nie stwierdził żadnych konkretnych problemów dotyczących Rzecznika;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że budżet Rzecznika wyniósł 12 501 836 EUR w 2021 r., co stanowi niewielki wzrost o 1,2% w porównaniu z 2020 r., co należy jednak również ocenić w kontekście wzrostu budżetu o 7,4% w 2020 r. w porównaniu z 2019 r.;

zauważa, że największy wzrost budżetu wynikał z czynszu i był spowodowany przeniesieniem brukselskiego biura Rzecznika; zauważa, że zamiast płacić przez okres 6 lat, Rzecznik był w stanie pokryć wszystkie koszty związane z pracami adaptacyjnymi nowego budynku w 2021 r.; zauważa, że będzie to miało pozytywny wpływ na budżet Rzecznika w nadchodzących latach;

zauważa jednak, że wskaźnik wykonania budżetu w 2021 r. wyniósł jedynie 88,8%, co stanowi spadek w porównaniu z 2020 r., gdy wskaźnik wykonania wyniósł 94,9%; przyznaje, że również w 2021 r. na wykonanie budżetu poważnie wpłynęła pandemia COVID-19, która częściowo opóźniła rekrutację, ale również znacznie ograniczyła liczbę wydarzeń fizycznych, konferencji i delegacji;

zauważa z zadowoleniem, że Rzecznik nadal ma bardzo krótki czas płatności, wynoszący średnio 11,35 dni w przypadku faktur, ale jednocześnie zdecydowanie zachęca do wdrożenia elektronicznego systemu fakturowania;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik zawarł umowy o gwarantowanym poziomie usług w szerokim zakresie, zwłaszcza z Parlamentem Europejskim i Komisją, co pozwala temu urzędowi zaoszczędzić pieniądze dzięki temu, że nie trzeba tworzyć struktur zarządzania tymi usługami; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik uczestniczy też w międzyinstytucjonalnych umowach ramowych, co umożliwia mu również korzystanie z niższych cen i zmniejsza potrzebę tworzenia własnych, złożonych struktur administracyjnych;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

10.

przyznaje, że rok 2021 był trudnym rokiem, w szczególności ze względu na utrzymujące się skutki pandemii COVID-19 oraz dalszą potrzebę ochrony dobrostanu pracowników i tworzenia nowych metod pracy; zachęca Rzecznika do przyjęcia kompleksowych ram komunikacyjnych uwzględniających wnioski wyciągnięte z dwóch lat trwania pandemii COVID-19, aby przygotować się na ewentualne przyszłe nieprzewidziane zakłócenia i być w stanie zapewnić ciągłość działania;

11.

zauważa, że w 2021 r. Rzecznik w dalszym ciągu wdrażał strategię „W stronę 2024 roku”, mającą na celu stworzenie nowej, prostszej struktury z mniejszą liczebnie kadrą kierowniczą, zachęcającej do większej współpracy, a także elastycznych i sprawnych procesów;

12.

z dużym zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ostatnich latach Rzecznik był w stanie znacznie skrócić średni czas potrzebny na rozpatrzenie różnych rodzajów spraw; średni czas rozpatrywania skargi skrócił się z 78 dni w 2018 r. do 29 dni w 2021 r., co oznacza redukcję o 63 %, oraz ze 157 dni do 61 dni, co odpowiada redukcji o 61 % w okresie sprawowania mandatu; równolegle średni czas na przeprowadzenie dochodzenia skrócił się z 254 dni do 112 dni, co odpowiada redukcji o 56 %;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik w dalszym ciągu usprawnia skuteczne procedury rozpatrywania skarg poza zakresem jego mandatu, których liczba wynosi około 1 400 rocznie; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że odsetek skarg wykraczających poza mandat Dyrekcji ds. Administracji wzrósł z 22 % w 2020 r. do 35 % w 2021 r.;

14.

zauważa, że publiczny dostęp do dokumentów stanowi główny priorytet dla Rzecznika i dotyczy maksymalnie jednego dochodzenia na cztery; zauważa ponadto, że publiczny dostęp do dokumentów obejmuje sposób, w jaki administracja Unii zajmuje się tekstami i komunikatorami internetowymi oraz terminowym dostępem do dokumentów; popiera apel Rzecznika o zmodernizowanie unijnego prawa dotyczącego dostępu do dokumentów i lepsze dostosowanie go do praw obywatelskich oraz z niecierpliwością oczekuje na więcej informacji na temat tego, w jaki sposób Rzecznik może doradzać instytucjom i organom Unii w zakresie wprowadzania systemów usprawniających obsługę dostępu do dokumentów; zwraca się do Rzecznika o przekazanie informacji zwrotnych na temat nowego narzędzia informatycznego Komisji w tej dziedzinie (EASE – elektroniczny dostęp do dokumentów Komisji Europejskiej);

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

15.

zauważa, że pod koniec 2021 r. Rzecznik zatrudniał 74 pracowników, co jest niemal niezmienioną liczbą od końca 2020 r., gdy zatrudniał 73 pracowników, i taką samą jak na koniec 2019 r.; zauważa jednak, że liczba pracowników kontraktowych zmniejszyła się z 11 w 2019 r. do 8 w 2020 r. i do 6 w 2021 r., natomiast liczba pracowników zatrudnionych na czas określony wzrosła z 23 w 2019 r. do 28 w 2020 r. i 30 w 2021 r.; liczba urzędników utrzymała się na mniej więcej stałym poziomie – 40 w 2019 r., 37 w 2020 r. i 38 w 2021 r.;

16.

zauważa z zadowoleniem, że na koniec 2021 r. wśród pracowników reprezentowanych było 18 narodowości Unii, co nie zmieniło się od 2020 r., oraz że stanowiska kierownicze są rozdzielone między pięć narodowości (w porównaniu z 4 w 2020 r.); nakłania Rzecznika do kontynuowania wysiłków w celu osiągnięcia zrównoważonej reprezentacji geograficznej obywateli wszystkich państw członkowskich w ramach swojego personelu (zwłaszcza na szczeblu kierowniczym);

17.

zauważa, że 68 % wszystkich pracowników Rzecznika to kobiety, co stanowi niewielki wzrost w porównaniu z 2020 r., kiedy kobiety stanowiły 66 % personelu; zauważa ponadto, że kobiety stanowią większą część wszystkich kategorii pracowników: kierownictwa, AD, AST, AST-SC, grupy zaszeregowania IV i innych grup zaszeregowania; wzywa Rzecznika do kontynuowania wysiłków w celu osiągnięcia zrównoważonej reprezentacji pod względem płci, biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary urzędu;

18.

zauważa, że nowe przepisy dotyczące pracy hybrydowej przewidują 60 % telepracy miesięcznie, podczas gdy codzienna organizacja pracy jest ustalana na szczeblu zespołu; z zadowoleniem stwierdza, że wszystkie kategorie pracowników mogą korzystać z elastycznej organizacji pracy; zauważa ponadto, że pracownicy mogą pracować zdalnie przez 15 dni w roku poza miejscem zatrudnienia;

19.

z zadowoleniem zauważa, że Rzecznik współpracuje z systemem zarządzania sprawami w biurze, który dostarcza w czasie rzeczywistym informacji na temat przekazywania skarg urzędnikom prowadzącym dochodzenia, co umożliwia kierownictwu odpowiednie dostosowanie obciążenia pracą; z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2021 r. nie zgłoszono przypadków wypalenia zawodowego; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że liczba dni nieobecności z powodu zwolnienia chorobowego spadła w 2021 r. o 28 % w porównaniu z 2020 r. oraz że liczba pracowników przebywających na zwolnieniu chorobowym przez ponad 30 dni spadła o jedną trzecią: z 9 w 2020 r. do 6 w 2021 r.;

20.

z satysfakcją stwierdza, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku molestowania; zauważa, że sprawa zgłoszona w 2020 r. była nadal przedmiotem dochodzenia OLAF-u w 2021 r. i została zamknięta w 2022 r. bez wydania zaleceń przez OLAF; zauważa ponadto, że Rzecznik zorganizował szkolenia dla swoich korespondentów ds. etyki i członków komitetu pojednawczego, aby wyposażyć ich w wiedzę niezbędną do wykonywania ich funkcji w kontekście polityki Rzecznika w zakresie przeciwdziałania molestowaniu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Rzecznik zatrudnił stosunkowo dużą liczbę stażystów, tj. 16 osób, dzięki czemu oferuje wielu młodym ludziom europejskie doświadczenie; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wszyscy stażyści zatrudnieni w 2021 r. otrzymali wynagrodzenie;

Ramy etyczne i przejrzystość

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik posiada specjalną stronę intranetową urzędu poświęconą etycznemu postępowaniu oraz że w 2021 r. przyjęto wewnętrzne przepisy dotyczące działań zewnętrznych i zadań pracowników; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd zorganizował sesję dla wszystkich pracowników w celu przedstawienia swojej polityki dotyczącej działań zewnętrznych, która została zaplanowana na 2021 r., ale musiała zostać przełożona na początek 2022 r.;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że audytor wewnętrzny w ramach swojego programu prac dokonuje przeglądu ram etycznych Rzecznika; wzywa Rzecznika do przedstawienia Parlamentowi wyników tego przeglądu, w tym wszelkich ewentualnych zaleceń wydanych przez audytorów wewnętrznych;

24.

gratuluje Rzecznikowi publikowania jego harmonogramu na stronie internetowej i konsekwentnego korzystania z rejestru służącego przejrzystości w celu sprawdzenia, czy prelegenci lub rozmówcy uczestniczący w wydarzeniach lub posiedzeniach organizowanych przez Rzecznika są tam zarejestrowani; z zadowoleniem stwierdza, że Rzecznik zobowiązał się do powiązania gospodarzy wydarzeń i uczestników spotkań publikowanych na jego stronie internetowej z wpisami dotyczącymi ich w rejestrze służącym przejrzystości; gratuluje Rzecznikowi postępów poczynionych w tym zakresie i zachęca go do dalszego zaangażowania na rzecz większej przejrzystości;

25.

zauważa, że strategia Rzecznika w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym opiera się na działaniach dotyczących zachowań etycznych; ponadto z satysfakcją zauważa, że Rzecznik stosuje zasadę „czterech oczu” w celu zadbania o to, by każda transakcja była prowadzona pod nadzorem co najmniej dwóch osób;

26.

zauważa z zadowoleniem, że w 2021 r. nie wykryto żadnych przypadków konfliktu interesów oraz że wszyscy pracownicy opuszczający urząd otrzymują teraz pismo informujące ich o dalszych zobowiązaniach wobec urzędu oraz o obowiązku poinformowania urzędu i uzyskania zezwolenia przed podjęciem działalności zawodowej, niezależnie od tego, czy jest ona zarobkowa, czy nie, w ciągu dwóch lat od opuszczenia służby cywilnej Unii;

27.

zauważa z zadowoleniem, że w 2015 r. Rzecznik przyjął opracowany zestaw przepisów wewnętrznych dotyczących potrzeby ochrony sygnalistów przed negatywnymi działaniami oraz wspierania ich w trakcie tego procesu; odnotowuje też, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku informowania o nieprawidłowościach przez sygnalistów;

28.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (2) nadal działają w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

29.

zauważa, że wydatki na IT znacznie wzrosły w 2021 r., co było możliwe po przesunięciu środków, z 127 430 EUR w 2020 r. do niemal 2,5-krotności tej kwoty, czyli 303 020 EUR w 2021 r., głównie w celu poprawy infrastruktury wideokonferencyjnej;

30.

zauważa, że Rzecznik nie doświadczył żadnych cyberataków w 2021 r. oraz że urząd ten polega przede wszystkim na Parlamencie Europejskim w kwestiach związanych z zapewnieniem mu wystarczającego cyberbezpieczeństwa;

31.

zachęca Rzecznika do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa; sugeruje, by Rzecznik oferował wszystkim swoim pracownikom regularnie aktualizowane programy szkoleniowe w zakresie cyberbezpieczeństwa;

32.

z zadowoleniem stwierdza, że działalność Rzecznika, w tym rozpatrywanie skarg, zasoby ludzkie i finanse, jest już w pełni zdigitalizowana, ale skargi nadal mogą być dostarczane w formie papierowej, a odpowiedzi na nie będą udzielane również w formie papierowej, jeśli skarżący wybierze tę formę;

33.

z zadowoleniem zauważa, że dochodzenie Europejskiego Inspektora Ochrony Danych (EIOD) w sprawie przetwarzania danych osobowych przez Rzecznika podczas rozpatrywania skarg, które doprowadziło do inspekcji EIOD w siedzibie Rzecznika w 2019 r., zostało zakończone oraz że wszystkie zalecenia EIOD zostały zaakceptowane, co doprowadziło do zamknięcia sprawy w 2021 r.;

34.

przyjmuje do wiadomości, że Rzecznik priorytetowo traktuje korzystanie, w miarę możliwości, z narzędzi otwartego oprogramowania oraz korzysta wyłącznie z otwartego oprogramowania na stronie internetowej Rzecznika;

Budynki

35.

zauważa, że rok 2021 był rokiem przejściowym, w którym w październiku Rzecznik przeniósł swoje brukselskie biuro do nowej siedziby, zorganizowanej jako wspólna przestrzeń robocza;

36.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowe obiekty budowlane umożliwiły zmniejszenie śladu środowiskowego dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik zamierza poprawić dostępność swojego budynku w Brukseli, i oczekuje na aktualne informacje na temat postępów w tym zakresie;

Środowisko i zrównoważony rozwój

38.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na przestrzeni lat urzędowi udało się znacznie ograniczyć zużycie papieru dzięki cyfryzacji procesów, w tym możliwości podpisywania dokumentów elektronicznie oraz rezygnacji w dużej mierze z drukowanych wersji sprawozdania rocznego i biuletynów;

39.

zauważa, że wykorzystanie nowoczesnych technologii umożliwiło Rzecznikowi wdrożenie systemów ograniczania zużycia energii, m.in. za pomocą czujników ruchu i centralnie sterowanych termostatów;

40.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że urząd zachęca do korzystania z transportu publicznego poprzez zwrot 50 % rocznych kosztów transportu publicznego do kwoty maksymalnie 500 EUR, a w garażu udoskonalił infrastrukturę dla pracowników korzystających z rowerów, podczas gdy w nowym budynku nie ma parkingu;

41.

zauważa, że urząd wynajmuje swój budynek od Parlamentu Europejskiego i kieruje do Parlamentu zapytania dotyczące instalacji paneli słonecznych na dachu; niemniej jednak zachęca Rzecznika do zdecydowanego opowiedzenia się za zainstalowaniem takich paneli, jeżeli jeszcze tak się nie stało;

Współpraca międzyinstytucjonalna

42.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik ściśle nieformalnie współpracuje z OLAF, Prokuraturą Europejską i Trybunałem, aby uniknąć dublowania dochodzeń i omawiać obszary będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, takie jak konflikt interesów i efekt „drzwi obrotowych”;

43.

podkreśla znaczenie utrzymania przez Rzecznika wysokiego poziomu komunikacji i współpracy z europejską siecią rzeczników praw obywatelskich (ENO); zauważa z zadowoleniem, że Rzecznik zaczął oferować ukierunkowane warsztaty i seminaria w konkretnych dziedzinach dla specjalistów w biurach członków europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich i jest gospodarzem dorocznej konferencji europejskiej sieci rzeczników praw obywatelskich; zachęca Rzecznika do wzmacniania bliskich stosunków z instytucjami, organami i agencjami Unii;

44.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Rzecznik ściśle współpracuje z właściwymi komisjami Parlamentu Europejskiego w zakresie ważnych dochodzeń poprzez przedstawianie działań bezpośrednio na posiedzeniach komisji lub poprzez przesyłanie informacji przewodniczącym komisji; zauważa z zadowoleniem, że sprawozdanie roczne Rzecznika dla Parlamentu zawiera obecnie specjalną sekcję „Wpływ i osiągnięcia”, w której wyszczególniono zarówno statystyczne działania następcze w związku z zaleceniami, rozwiązaniami i sugestiami Rzecznika, jak i konkretne przykłady wpływu;

45.

zauważa, że Komisja Kontroli Budżetowej z dużym zainteresowaniem czeka na informacje na temat prac Rzecznika nad przejrzystością i rozliczalnością Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności, który komisja ta zbada, aby upewnić się, że środki są prawidłowo wydatkowane; wzywa Rzecznika do okresowego informowania władzy budżetowej o napotykanych trudnościach, ale także o wyciągniętych wnioskach dotyczących przyszłego finansowania;

Informowanie

46.

zauważa, że urząd w dalszym ciągu rozwijał swoją stronę internetową, aby ułatwić zainteresowanym obywatelom wyszukiwanie odpowiedzi na pytania i ogólnie zwiększyć jej atrakcyjność dla użytkowników; zauważa ponadto, że korzystanie z SoMes może zwiększyć wiedzę na temat prac Rzecznika, jak miało to miejsce w 2021 r., koncentrując się w szczególności na prawie dostępu do dokumentów Unii.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego (UE, Euratom) 2021/1163 z dnia 24 czerwca 2021 r. określające przepisy i ogólne warunki regulujące wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich (Statut Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich) i uchylające decyzję 94/262/EWWiS, WE, Euratom (Dz.U. L 253 z 16.7.2021, s. 1).

(2) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/157

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1837

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022)0323 – C9-0235/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Inspektora Ochrony Danych za 2021 r.,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0070/2023),

1.	udziela Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Inspektora Ochrony Danych za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jak również Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/158

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1838

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja IX – Europejski Inspektor Ochrony Danych,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0070/2023),

B.	mając na uwadze, że ochrona danych jest prawem podstawowym, chronionym prawem europejskim i zapisanym w art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej;

C.	mając na uwadze, że art. 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej stanowi, że przestrzeganie zasad dotyczących ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania ich danych osobowych podlega kontroli niezależnego organu;

mając na uwadze, że rozporządzenie (UE) 2018/1725 (1) przewiduje ustanowienie niezależnego organu, Europejskiego Inspektora Ochrony Danych („Inspektor”), odpowiedzialnego za ochronę i gwarantowanie prawa do ochrony danych i prywatności oraz mającego za zadanie zapewnienie, aby kultura ochrony danych w instytucjach, organach i jednostkach organizacyjnych Unii stała na wysokim poziomie;

E.	mając na uwadze, że Inspektor pełni swoje funkcje w ścisłej współpracy z innymi organami ochrony danych (OOD) w ramach Europejskiej Rady Ochrony Danych (EROD) i służy interesowi publicznemu, kierując się zasadami bezstronności, uczciwości, przejrzystości i pragmatyzmu;

mając na uwadze, że Inspektor przekazuje dyrektorowi uprawnienia urzędnika zatwierdzającego zgodnie ze statutem opisującym zadania i obowiązki w zakresie budżetu i administracji Inspektora przewidzianym zgodnie z art. 72 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (2), podczas gdy funkcję księgowego Inspektora pełni księgowy Komisji zgodnie z decyzją Europejskiego Inspektora Ochrony Danych z 1 marca 2017 r.;

zauważa, że budżet Europejskiego Inspektora Ochrony Danych („Inspektor”) wchodzi w zakres działu 7 WRF „Europejska administracja publiczna”, który w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR; zauważa, że Inspektor jest stosunkowo małą instytucją, której budżet stanowi jedynie około 0,18 % całkowitego budżetu administracyjnego;

zauważa, że Europejski Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w swoim sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 zwiększył próbę transakcji poddawanych przeglądowi w dziale „Administracja” z 48 w 2020 r. do 60 w 2021 r.;

zauważa, że Trybunał wspomniał, iż jego praca na przestrzeni wielu lat wskazuje, iż ogólnie wydatki te są obarczone niskim ryzykiem; zwraca jednak uwagę, że sprawozdanie roczne z wykonania budżetu Unii za rok budżetowy 2021 nie zawiera żadnych istotnych informacji na temat Inspektora, i zwraca się do Trybunału o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów niezbędnych do zapewnienia spójnej procedury udzielania absolutorium;

zauważa z zadowoleniem, że w sprawozdaniu rocznym za rok budżetowy 2021 Trybunał nie zidentyfikował żadnych konkretnych problemów dotyczących Inspektora;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że budżet Inspektora obejmuje również prace niezależnego sekretariatu Europejskiej Rady Ochrony Danych („Rada”), w której Inspektor jest członkiem i zapewnia personel sekretariatu;

przyjmuje z zadowoleniem opublikowane przez Inspektora roczne sprawozdanie za rok 2021; zauważa, że w 2021 r. Inspektor osiągnął lub przekroczył cele określone w ośmiu z dziewięciu kluczowych wskaźników skuteczności działania;

zauważa, że budżet Inspektora na 2021 r. wyniósł 19 463 193 EUR, co stanowi niewielki spadek o 0,07 % w porównaniu z 2020 r.; należy to jednak ocenić również w kontekście wzrostu budżetu o 16,3 % w latach 2019–2020, co zbiega się z początkiem pandemii COVID-19 i związanym z tym większym obciążeniem pracą;

zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania budżetu w 2021 r. wyniósł 86 %, co stanowi znaczny wzrost w porównaniu z 2020 r., gdy wskaźnik ten wyniósł 73 %; przyznaje, że również w 2021 r. na wykonanie budżetu poważnie wpłynęła pandemia COVID-19, która przede wszystkim znacznie ograniczyła liczbę wydarzeń wymagających fizycznej obecności uczestników oraz konferencji i delegacji;

zauważa, że wskaźnik wykonania w 2021 r. wyniósł 89,60 %, a średni czas płatności to 19,98 dni; zachęca Inspektora, aby zmniejszył opóźnienia w płatnościach, korzystając z rozwiązań elektronicznych, co przyczynia się do zwiększenia przejrzystości i trwałości organów publicznych;

10.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Inspektor nadal wdrażał podejście służące osiągnięciu większej efektywności administracyjnej, wykorzystując umowy o gwarantowanym poziomie usług, i uczestniczył w dużych międzyinstytucjonalnych umowach ramowych;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

11.

przyznaje, że rok 2021 również był trudny, zwłaszcza ze względu na pandemię COVID-19, która spowodowała pilną potrzebę ochrony dobrostanu pracowników, a jednocześnie stworzyła nowe zadania, w tym ustanowienie unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID oraz monitorowanie kart lokalizacji pasażera, aplikacji służących do ustalania kontaktów zakaźnych i innych technologii wykorzystywanych do walki z wirusem oraz dopilnowanie, aby były one w pełni zgodne z unijnymi przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych;

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor niezwłocznie powołał wewnętrzną grupę zadaniową ds. COVID-19 w celu aktywnego monitorowania i oceny reakcji Unii na pandemię, które wzbudziły pytania i obawy dotyczące ochrony danych osobowych i prawa osób fizycznych do prywatności; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor ogłosił konkurs, aby zatrudnić więcej ekspertów wyspecjalizowanych w ochronie danych, i dostosował organizację wewnętrzną, aby odzwierciedlić zwiększone obciążenie pracą w zakresie ochrony danych;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor w swoich odpowiedziach na ubiegłoroczną rezolucję w sprawie udzielenia absolutorium wspomina, że postanowił udoskonalić kontrole ex ante za pomocą odpowiednich list kontrolnych i zatrudnić jednego pełnoetatowego pracownika na stanowisko koordynatora kontroli wewnętrznej w celu poprawy procedur wewnętrznych i usprawnienia organizacji od pierwszego kwartału 2023 r.;

14.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor zaangażował się w przegląd ciągłości działania i zarządzania kryzysowego z udziałem odpowiednich wewnętrznych i zewnętrznych zainteresowanych stron w następstwie wewnętrznej oceny wniosków wyciągniętych z pandemii COVID-19, do czego zachęcał również Parlament Europejski w rezolucji w sprawie absolutorium za 2020 r.; rozumie, że proces ten jest nadal w toku, i oczekuje, że wyciągnięte wnioski i ewentualne środki wprowadzone podczas procedury udzielania absolutorium za 2022 r. przyniosą korzyści;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

15.

zauważa, że na koniec 2021 r. Inspektor zatrudniał 132 pracowników, co stanowi niewielki wzrost od końca 2020 r., kiedy to liczba personelu wynosiła 124, i znaczny wzrost od końca 2019 r., kiedy wynosiła ona 107; zauważa z zaniepokojeniem, że liczba pracowników kontraktowych wzrosła z 37 na koniec 2020 r. do 49 na koniec 2021 r., natomiast w tym samym okresie liczba urzędników zmniejszyła się z 72 do 68; zachęca Inspektora do zawierania stałych umów z personelem, aby zagwarantować ciągłość działania i bezpieczeństwo pracy; podkreśla, że Inspektor stoi w obliczu wyzwań związanych z przyciąganiem specjalistów posiadających niezbędną wiedzę fachową w konkretnych dziedzinach, i zachęca Inspektora do zbadania sposobów zwiększenia widoczności wakatów;

16.

zauważa, że Inspektor musi prowadzić cztery razy więcej konsultacji w sprawie aktów ustawodawczych w porównaniu z 2019 r., oraz odnotowuje, że w celu rozładowania tego wzrostu obciążenia pracą przyjęto tylko jednego nowego pracownika; zauważa ponadto, że zbiory danych w instytucjach Unii, za których monitorowanie odpowiada Inspektor, również gwałtownie się powiększają;

17.

zauważa z zadowoleniem, że na koniec 2021 r. liczba narodowości państw Unii reprezentowanych wśród personelu jeszcze wzrosła – do 21 w porównaniu z 20 na koniec 2020 r.; zauważa ponadto, że uzyskanie reprezentacji większej liczby narodowości pomogło poprawić równowagę geograficzną w instytucji; wzywa Inspektora, aby dalej promował równe szanse i równowagę geograficzną również w odniesieniu do stanowisk kadry kierowniczej średniego i wyższego szczebla;

18.

zauważa, że dwa stanowiska kierownicze wyższego szczebla zajmują mężczyźni, natomiast kobiety zajmują 75 % (3 z 4) stanowisk kadry kierowniczej średniego szczebla; zauważa, że wśród kategorii od GFII do GFIV kobiety stanowiły 38 na 48 osób, co odpowiada prawie 80 %; zauważa ponadto, że w 2021 r. kobiety stanowiły 63 % łącznej liczby personelu, w porównaniu z 58 % w 2020 r.;

19.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor w swoich odpowiedziach na ubiegłoroczną rezolucję w sprawie udzielenia absolutorium wspomina, że jego personel ds. zasobów ludzkich regularnie uczestniczy w szkoleniach „Nieświadome uprzedzenia w procesie wyboru i rekrutacji”, aby zapewnić właściwe wdrożenie strategii na rzecz równości szans;

20.

zauważa, że wskaźnik obsadzenia stanowisk na koniec 2021 r. był stosunkowo niski i wynosił 88 %; jednocześnie rozumie, że niektóre procedury naboru były w toku pod koniec 2021 r., a niektóre stanowiska pozostały nieobsadzone w oczekiwaniu na opublikowanie listy laureatów konkursu w dziedzinie ochrony danych pod koniec pierwszego półrocza 2022 r.; zauważa ponadto, że w 2021 r. nie było wolnych stanowisk kierowniczych wyższego ani średniego szczebla;

21.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor skoncentrował się na zapewnieniu dobrostanu psychicznego personelu zarówno Inspektora, jak i Rady podczas pandemii COVID-19, zapewniając coaching indywidualny oraz zbiorowy;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor opracował system elastycznej organizacji pracy, w tym za pomocą elastycznego czasu pracy, w którym pracownicy mogą ją zaczynać i kończyć w przedziale od 7.00 do 20.30; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor stworzył również system umożliwiający pracownikom gromadzenie godzin nadliczbowych, które mogą podlegać kompensacie;

23.

zauważa, że obecne przepisy umożliwiają personelowi telepracę przez maksymalnie 3 dni w tygodniu, a za zgodą bezpośredniego przełożonego niektórzy pracownicy mogą mieć prawo do telepracy w wymiarze przekraczającym 60 %; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przepisy dotyczące telepracy umożliwiają personelowi pracę poza miejscem zatrudnienia przez maksymalnie 15 dni w roku z możliwością dodania kolejnych 15 dni po zatwierdzeniu przez organ powołujący; zachęca Inspektora, aby w miarę możliwości zezwalał na telepracę, jeśli personel wystąpi z takim wnioskiem;

24.

zauważa, że Inspektor powołuje obecnie grupę roboczą, która będzie miała opracować strategiczne podejście z myślą o zapewnieniu równomiernego podziału obciążenia pracą wśród pracowników, w oparciu o wyniki badań zadowolenia pracowników; z zadowoleniem stwierdza, że w 2021 r. nie zgłoszono przypadków wypalenia zawodowego; ponadto z zadowoleniem przyjmuje spadek liczby osób przebywających na zwolnieniu chorobowym i liczby dni nieobecności z powodu zwolnienia chorobowego w 2021 r. w porównaniu z 2020 r.;

25.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków nękania psychicznego lub molestowania seksualnego oraz że Inspektor zachowuje czujność w celu dopilnowania, by w przyszłości nie doszło do takich przypadków;

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że jak na wielkość instytucji Inspektor i Rada zatrudniają stosunkowo dużo stażystów; wyraża też satysfakcję w związku z faktem, że wszystkich 8 stażystów zatrudnionych w marcu 2021 r. i 9 zatrudnionych w październiku 2021 r. otrzymywało wynagrodzenie;

Ramy etyczne i przejrzystość

27.

zauważa, że ramy etyczne Inspektora, które zaktualizowano w 2019 r., obejmują m.in. obowiązkowe szkolenia wprowadzające dla nowych pracowników na temat molestowania, zapobiegania konfliktom interesów i innych obszarów etycznych; zauważa, że w 2021 r. 25 osób przeszło szkolenie w tych dziedzinach oraz że wszyscy pracownicy dołączający do instytucji muszą podpisać oświadczenie o zachowaniu poufności i oświadczenie o braku konfliktu interesów; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. zostanie dodana sesja na temat informowania o nieprawidłowościach;

28.

zwraca się do Inspektora o dostarczenie informacji na temat kodeksu postępowania dotyczącego stanowisk kierowniczych wyższego szczebla, którego opracowywanie rozpoczął;

29.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. OLAF nie prowadził dochodzeń dotyczących personelu Inspektora ani Rady; zauważa, że w 2021 r. Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich prowadził jedną sprawę z udziałem Inspektora, którą zamknął, stwierdzając, że została ona rozstrzygnięta, w związku z czym do Inspektora nie skierowano zaleceń; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. nie odnotowano żadnych przypadków konfliktu interesów ani nie sygnalizowano nieprawidłowości;

30.

zauważa, że obecnie Inspektor nie korzysta z międzyinstytucjonalnego rejestru służącego przejrzystości, ale porządek obrad, nagrane posiedzenia i interwencje Inspektora, w tym spotkania z przedstawicielami grup interesu są publikowane na jego stronie internetowej; wzywa Inspektora do zakończenia wewnętrznej analizy dostępnych opcji i do przystąpienia do porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości;

31.

z zadowoleniem przyjmuje działania następcze podjęte przez Inspektora w związku z wnioskiem obywatela o dostęp do danych; podkreśla jednak, że Inspektor wydał decyzję w tej sprawie przed sprawdzeniem i ustaleniem wszystkich faktów, chociaż procedura rozpatrywania skargi była w toku od ponad dwóch lat i pod koniec 2022 r. nadal trwała; wzywa Inspektora, aby przeprowadził przegląd swojego regulaminu w celu skutecznego i terminowego rozpatrywania skarg obywateli, z uwzględnieniem wszystkich istotnych informacji (3);

32.

zauważa, że w 2021 r. nie odnotowano przypadków odchodzenia pracowników z instytucji do sektora prywatnego ani przypadków obejmujących okresy karencji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nie odnotowano przypadków, w których byli posłowie do PE, komisarze lub urzędnicy wysokiego szczebla (od grupy AD14) otrzymywali pieniądze z budżetu jako doradcy lub w innych funkcjach;

33.

apeluje o zaprzestanie z korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu Yale (4) nadal działają w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

34.

zauważa, że zobowiązania budżetowe na 2021 r. były o 20 % wyższe niż w 2020 r. w odniesieniu do projektów informatycznych i sprzętu informatycznego, w tym sprzętu do wideokonferencji, który umożliwił prowadzenie posiedzeń hybrydowych w organizacji;

35.

przyznaje, że wiele centralnych funkcji informatycznych, w tym w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, pełni Parlament Europejski – jako dostawca usług korporacyjnych – i CERT-UE (zespół reagowania na incydenty komputerowe); zwraca się do Inspektora, aby miał ogląd danych osobowych wymienianych między instytucjami Unii w celu zapewnienia cyberbezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor podejmuje kroki w celu poprawy swojej skuteczności cyfrowej i bezpieczeństwa cyfrowego, w tym poprzez regularne prowadzenie szkoleń informacyjnych na temat cyberbezpieczeństwa dla całego personelu, w tym szkoleń wprowadzających dla nowych pracowników;

36.

docenia fakt, że Inspektor nadal pilotuje i prezentuje wykorzystanie narzędzi otwartego oprogramowania jako alternatywy dla narzędzi zastrzeżonych, aby zapobiec uzależnieniu od jednego dostawcy, zachować kontrolę nad systemami technicznymi, zapewnić silniejsze zabezpieczenia prywatności i ochrony danych użytkowników oraz zwiększyć bezpieczeństwo i przejrzystość dla społeczeństwa; zachęca Inspektora do przekazywania uwag na ten temat innym instytucjom Unii;

37.

z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę TechSonar mającą na celu monitorowanie pojawiających się tendencji technologicznych, tak by lepiej zrozumieć ich potencjalny wpływ na osoby fizyczne oraz zapewnić zrównoważoną cyfrową przyszłość, w której zagwarantowana będzie ochrona danych osobowych;

38.

przypomina, że oczekuje się dalszego wzrostu obciążenia Inspektora pracą ze względu na rosnącą w Unii tendencję do cyfryzacji, przegląd mandatów agencji oraz inicjatywy przedstawione przez Komisję, zwłaszcza w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, a mianowicie opinie na temat mandatu Europolu, aktu o usługach cyfrowych, aktu o rynkach cyfrowych, dyrektywy NIS 2.0 oraz wspólnych opinii w sprawie aktu o sztucznej inteligencji i zielonego zaświadczenia cyfrowego, a także docenia wkład Inspektora w prace ustawodawcze we współpracy z Europejską Radą Ochrony Danych; podkreśla, że istotne jest, by dostosować zasoby kadrowe i finansowe do rosnącego obciążenia pracą oraz odpowiednio zwiększyć budżet Inspektora.

Budynki

39.

zauważa, że po wyprowadzce Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich pod koniec października 2021 r. Inspektor i Rada są jedynymi najemcami budynku przy Rue Montoyer 30 w Brukseli, wynajmowanego od Parlamentu Europejskiego; zauważa, że następnie wyremontowano trzy piętra budynku, a ponad 100 pracowników Inspektora i Rady zmieniło biura; zauważa ponadto, że remont obejmował modernizację i dostosowanie budynku do nowych warunków pracy po pandemii COVID-19, w tym instalację przenośnych systemów telekonferencyjnych;

40.

zauważa, że w sprawozdaniu w sprawie absolutorium za 2020 r. Parlament Europejski zachęcił Inspektora, aby w swojej strategii w zakresie budynków uwzględnił potrzeby osób o ograniczonej możliwości poruszania się lub z innymi niepełnosprawnościami; zauważa, że w odpowiedziach Inspektor odnosi się do umowy administracyjnej, którą zawarł z Parlamentem Europejskim; zachęca jednak Inspektora, aby w strategii w zakresie budynków zwrócił szczególną uwagę na tę kwestię;

Środowisko i zrównoważony rozwój

41.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor kontynuował prace mające wyeliminować papierową formę dokumentów, w tym poprzez zapewnienie elektronicznego zarządzania cyklem płatności faktur oraz zarządzanie procesami wyboru i oceny w ramach zasobów ludzkich w sposób elektroniczny;

42.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor nadal zachęca do korzystania z transportu publicznego, zwracając 50 % miesięcznych / rocznych opłat za transport publiczny, oraz wciąż przeznacza wystarczającą powierzchnię w garażu na rowery pracowników;

43.

zauważa, że Inspektor oświadczył, iż zapyta o plany dotyczące instalacji paneli słonecznych w budynku wynajmowanym od Parlamentu Europejskiego, i zachęca Inspektora, aby poparł zainstalowanie takich paneli;

Współpraca międzyinstytucjonalna

44.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę między Inspektorem pełniącym funkcję nadzorczą a innymi instytucjami, organami i agencjami Unii, zwłaszcza Prokuraturą Europejską jako nowo utworzonym organem;

45.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Inspektor ściśle monitoruje ocenę projektu cyfrowego euro przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do kwestii takich jak prawo do prywatności i ochrona danych osobowych; uznaje, że Inspektor potrzebuje dodatkowych zasobów, aby nadzorować ten projekt;

46.

z zadowoleniem przyjmuje zaproponowaną przez Inspektora inicjatywę utworzenia eksperckiej grupy wsparcia złożonej z Rady i ekspertów zewnętrznych, która będzie towarzyszyć krajowym organom ochrony danych w pracach dotyczących postępowań i działań w zakresie egzekwowania prawa leżących w istotnym wspólnym interesie;

47.

zauważa, że Inspektor przeprowadził dialog z Europolem na temat przetwarzania przez siebie dużych zbiorów danych, aby zapewnić przetwarzanie tych danych w sposób zgodny z przepisami; zauważa, że od września 2020 r. Inspektor kilkakrotnie zgłaszał poważne obawy dotyczące minimalizacji danych i zatrzymywania zbiorów danych pozbawionych klasyfikacji osób, których dane dotyczą; zachęca Inspektora do dalszego dialogu w celu rozwiązania tych problemów;

48.

zauważa, że Inspektor nie zawarł nowych porozumień międzyinstytucjonalnych w 2021 r., ale przeprowadził przegląd porozumienia administracyjnego z Parlamentem Europejskim w celu utworzenia stałego biura Inspektora w budynkach Parlamentu w Strasburgu, co umożliwi również ściślejsze powiązania z Radą Europy i ułatwi regularne kontrole baz danych eu-LISA, która przetwarza dane osobowe na dużą skalę;

49.

odnotowuje dwa dochodzenia dotyczące przekazywania danych osobowych do państw spoza UE/EOG wszczęte w ramach wprowadzonej przez Inspektora strategii Schrems II;

Komunikacja

50.

zauważa z zadowoleniem, że w 2021 r. Inspektor zorganizował kilka wydarzeń, które przyczyniły się również do zwiększenia jego roli i zrozumienia jego misji wśród ogółu społeczeństwa, w tym Dzień Ochrony Danych Osobowych, Dzień Europy, konferencję i podcasty stażystów Inspektora, szczyt z udziałem Inspektora i społeczeństwa obywatelskiego, doroczną konferencję na temat komputerów, prywatności i ochrony danych, Globalne Zgromadzenie ds. Prywatności oraz konferencję na temat przyszłości ochrony danych;

51.

docenia fakt, że Inspektor przygotował publiczną fazę pilotażową dwóch platform mediów społecznościowych, EU Voice i EU Video, uruchomionych w 2022 r., aby promować korzystanie ze zdecentralizowanych, bezpłatnych i otwartych technologii jako alternatywy dla sieci społecznościowych; uważa, że te inicjatywy pilotażowe przyczyniają się do realizacji strategii Unii na rzecz danych i suwerenności cyfrowej, mającej wspierać niezależność Unii w świecie cyfrowym;

52.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Inspektora na rzecz monitorowania i wyjaśniania ogółowi społeczeństwa – za pośrednictwem sprawozdań TechDispatch i TechSonar – pojawiających się zmian technologicznych i ich potencjalnego wpływu na ochronę danych i prywatność; uznaje potrzebę zatrudnienia dodatkowego wykwalifikowanych pracowników technicznych, aby zapewnić właściwe działania następcze w związku z tymi zadaniami; zauważa z zadowoleniem, że inicjatywa TechDispatch otrzymała nagrodę Global Privacy and Data Protection 2021 w kategorii „Edukacja i świadomość publiczna” z okazji 43. Globalnego Zgromadzenia ds. Prywatności 2021; zachęca Inspektora do zwiększenia zdolności w dziedzinie monitorowania technologii oraz do rozpoczęcia kampanii informacyjnych na temat jego ustaleń i zaleceń.

(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725 z dnia 23 października 2018 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii i swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia rozporządzenia (WE) nr 45/2001 i decyzji nr 1247/2002/WE (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 39).

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1).

(3) Dotyczy to sprawy F. van der Lindego, obywatela niderlandzkiego, która była relacjonowana w mediach. Gdyby całą procedurę rozpatrzono szybciej, obywatel mógł być zadowolony z wyniku skargi złożonej do EIOD (skargę przesłano EIOD w drugiej połowie 2020 r.).

(4) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/165

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1839

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2021 (1),

—	uwzględniając skonsolidowane roczne sprawozdanie finansowe Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 323 – C9-0236/2022) (2),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Komisji dla organu udzielającego absolutorium na temat audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r. (COM(2022) 292),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami instytucji (3),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (4) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Spraw Zagranicznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0088/2023),

1.	udziela wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, jak również Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(1) Dz.U. C 391 z 12.10.2022, s. 6.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/166

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1840

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021, sekcja X – Europejska Służba Działań Zewnętrznych,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Spraw Zagranicznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0088/2023),

A.	mając na uwadze, że Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ) jest odpowiedzialna za zarządzanie wydatkami administracyjnymi swojej siedziby głównej w Brukseli oraz sieci 144 delegatur i biur Unii;

B.	mając na uwadze, że zakres odpowiedzialności ESDZ został rozszerzony na zarządzanie administracyjne personelem Komisji w delegaturach poprzez szereg umów o gwarantowanym poziomie świadczenia usług;

C.	mając na uwadze, że rola delegatur polega na reprezentowaniu Unii i jej obywateli na całym świecie w oparciu o sieci i partnerstwa oraz na propagowaniu wartości i interesów Unii;

D.	mając na uwadze, że cechą szczególną ESDZ pozostaje nadal jej charakter i pochodzenie, takie same jak w chwili jej utworzenia, kiedy połączono personel należący do dawnych departamentów stosunków zewnętrznych Rady i Komisji i dołączono do niego dyplomatów z państw członkowskich;

E.	mając na uwadze, że zgodnie z przepisami wewnętrznymi ESDZ sekretarz generalny ESDZ pełni funkcję delegowanego urzędnika zatwierdzającego dla instytucji, a dyrektor generalny ds. zarządzania zasobami pełni rolę głównego subdelegowanego urzędnika zatwierdzającego;

F.	mając na uwadze, że wykonanie budżetu jest regulowane rozporządzeniem finansowym i przepisami wewnętrznymi dotyczącymi wykonania budżetu ESDZ;

zauważa, że budżet ESDZ jest ujęty w dziale 7 wieloletnich ram finansowych (WRF) „Europejska administracja publiczna” i w 2021 r. wyniósł łącznie 10,7 mld EUR; zauważa, że budżet ESDZ (płatności, w tym wkłady Komisji) stanowi około 9 % całkowitego budżetu administracyjnego w ramach działu 7 WRF;

zauważa, że Trybunał wspomniał, iż jego praca na przestrzeni wielu lat wskazuje, iż ogólnie wydatki te są obarczone niskim ryzykiem; zwraca się jednak do Trybunału o uwzględnienie w kolejnych sprawozdaniach rocznych bardziej kompleksowych danych dotyczących spełnienia wszystkich wymogów niezbędnych do zapewnienia spójnej procedury udzielania absolutorium;

odnotowuje, że Trybunał wspomina o wykryciu dwóch błędów kwantyfikowalnych w płatnościach dokonanych przez ESDZ, przy czym jeden dotyczył braku podstawowej umowy na usługi nabyte przez delegaturę Unii, a drugi dotyczył dodatków wypłaconych pracownikowi, który nie zadeklarował niedawnych zmian w sytuacji osobistej;

zauważa z satysfakcją, że Trybunał odnotowuje również, iż nie stwierdził żadnych istotnych problemów w systemach nadzoru i kontroli zbadanych w ESDZ;

zwraca ponadto uwagę, że w 2015 r. Trybunał wykrył istotne niedociągnięcia w procedurach udzielania zamówień i procedurach rekrutacji organizowanych przez delegatury Unii; zauważa, że w 2021 r. Trybunał w następstwie tych ustaleń podjął działania polegające na zbadaniu próby dziesięciu postępowań o udzielenie zamówienia i ośmiu procedur naboru personelu miejscowego zorganizowanych przez delegatury Unii; zauważa, że 2019 r. ESDZ usprawniła proces udzielania zamówień poprzez uproszczenie i unowocześnienie procedur roboczych w delegaturach Unii, centralizację niektórych procesów w siedzibie głównej i stworzenie nowych szablonów dokumentacji zamówień oraz dokonała przeglądu zasad i warunków zatrudniania pracowników lokalnych w delegaturach Unii, a także przeprowadziła kontrole ex ante przed ich rekrutacją; na koniec zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał w pięciu spośród dziesięciu zbadanych postępowań o udzielenie zamówienia wykrył pewne uchybienia w sposobie stosowania przez delegatury Unii przepisów dotyczących zamówień publicznych oraz wykrył pewne niedociągnięcia we wszystkich ośmiu postępowaniach rekrutacyjnych dla lokalnych pracowników; wzywa ESDZ do podjęcia działań w celu rozwiązania problemów, które doprowadziły do błędów wykrytych w zamówieniach publicznych, oraz do zapobieżenia przyszłym naruszeniom odnośnych przepisów;

zdecydowanie zachęca jednak ESDZ, by podjęła odpowiednie środki, takie jak usprawnienie szkoleń oraz udoskonalenie wytycznych i wzorów dokumentacji przetargowej, aby zmniejszyć liczbę błędów w procedurach udzielania zamówień i procedurach rekrutacji organizowanych przez delegatury Unii, oraz by informowała organy udzielające absolutorium o podjętych środkach;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że w 2021 r. budżet ESDZ opiewał na kwotę 767 626 000 EUR, co stanowiło wzrost o 5,0 % w stosunku do 2020 r. i było bardzo zbliżone do wzrostu o 5,2 % w 2020 r. w porównaniu z 2019 r.; zauważa, że oprócz własnego budżetu ESDZ dysponowała również kwotą 211 200 000 EUR (w tym dochodami przeznaczonymi na określony cel i kwotami przeniesionymi) z Komisji na pokrycie kosztów administracyjnych personelu Komisji pracującego w delegaturach Unii; zwraca uwagę, że oprócz innych kwot ESDZ otrzymała również wkłady na pokrycie wspólnych kosztów personelu Europejskiego Funduszu Rozwoju w delegaturach, dzięki czemu łączne kwoty budżetowe (środki na zobowiązania), którymi zarządzała ESDZ wyniosły 1 091,1 mln EUR;

zauważa, że w 2021 r. wykonano 99,4 % ostatecznego budżetu ESDZ w postaci zobowiązań, czyli więcej niż w 2020 r., w którym wykonano 95,0 %; zauważa, że jeśli chodzi o płatności, wykonano 84,5 % budżetu na 2021 r., nieco więcej niż w 2020 r., w którym wykonano 82,3 %;

10.

zauważa, że ostateczny budżet siedziby głównej ESDZ, po przesunięciach, wyniósł 295 mln EUR, z czego wykonano 290,5 mln EUR, co odpowiada 98,5 %; zauważa, że jeśli chodzi o płatności, zrealizowano 238,3 mln EUR, co odpowiada 80,8 %;

11.

zauważa, że ostateczny budżet ESDZ przeznaczony na delegatury, po przesunięciach, wyniósł 472,6 mln EUR, z czego wykonano 472,4 mln EUR, co odpowiada 99,9 %; zauważa, że jeśli chodzi o płatności, zrealizowano 410,1 mln EUR, co odpowiada 86,8 %;

12.

odnotowuje, że w związku z pandemią COVID-19 w 2021 r. zwiększono budżet na IT, a budżet na różne pozycje, w tym na wynagrodzenia, zmniejszono; zauważa, że ESDZ poinformowała władzę budżetową o trzech przesunięciach w 2021 r., z których dwa przeprowadzono w celu zajęcia się dodatkowymi wydatkami spowodowanymi pandemią COVID-19 i uzgodnieniem na koniec roku;

13.

zwraca uwagę, że ESDZ dokonała w 2021 r. 131 352 płatności, z czego 115 060, co odpowiada 87,6 %, dokonano w terminie; zauważa ponadto, że średni czas płatności netto wynosił 18 dni, a odsetek faktur elektronicznych wynosił 24 %;

14.

z zadowoleniem zauważa, że ESDZ podpisała znaczną liczbę umów o gwarantowanym poziomie świadczenia usług, przede wszystkim z Komisją, ale także z innymi instytucjami, obejmujących ponad 70 różnych usług świadczonych przez 16 podmiotów; zauważa ponadto, że księgowy Komisji (Dyrekcja Generalna ds. Budżetu) nadal pracuje jako księgowy w ESDZ, ale ESDZ zwiększyła swoje własne zdolności do wykonywania niektórych funkcji księgowych jak również funkcji księgowych delegatur;

15.

z zadowoleniem zauważa, że liczba umów kolokacji, w ramach których państwa członkowskie i inne podmioty Unii lokują swoich pracowników w delegaturach Unii, nadal wzrasta, osiągając 115 umów w 67 delegaturach Unii z łącznie 36 partnerami;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki, kontrola wewnętrzna

16.

zauważa, że w 2021 r. ESDZ przeprowadziła największą reorganizację tej służby od czasu jej utworzenia w 2011 r., ustanawiając sześć dużych działów geograficznych oraz biuro sekretarza generalnego, aby lepiej odzwierciedlić obecną sytuację geopolityczną; odnotowuje, że utworzono również nową Dyrekcję ds. Komunikacji Strategicznej i Prognoz Strategicznych przez połączenie dwóch Wydziałów Komunikacji Strategicznej oraz Wydziału Planowania Polityki i Prognoz Strategicznych, co ma na celu lepsze radzenie sobie z dezinformacją;

17.

zauważa, że w 2021 r. pandemia COVID-19 nadal miała duży wpływ na warunki pracy ESDZ; zauważa, że oszczędności poczyniono w szczególności na wynagrodzeniach z uwagi na spowolnione procedury rekrutacji oraz na misjach, spotkaniach, konferencjach itp.; zauważa, że pandemia stworzyła również możliwości szerzenia dezinformacji oraz dokonywania manipulacji i ingerencji z zagranicy, a zatem zwiększyła wyzwania stojące przed ESDZ;

18.

zauważa, że w 2021 r. ESDZ stanęła w obliczu kilku kryzysów bezpieczeństwa w Afganistanie, Sahelu i Etiopii, w których nie było czasu, by wpłynąć na zmiany w terenie i zareagować na nie, co doprowadziło do szybkiej ewakuacji personelu Unii;

19.

z zadowoleniem zauważa, że w 2021 r. żadna delegatura Unii nie zgłosiła zastrzeżeń;

20.

zauważa, że różne aspekty pracy ESDZ kontrolują audytor wewnętrzny, Służba Audytu Wewnętrznego Komisji i Trybunał Obrachunkowy; zauważa, że choć ważne jest zadbanie o dokładne kontrole i audyty, to równie ważne jest unikanie powielania działań;

21.

z zadowoleniem zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji w swoim sprawozdaniu „Annual report on internal audits carried out in 2021” [Sprawozdanie roczne z audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2021 r.] w kwestii trzech wcześniejszych audytów związanych z koordynacją między Komisją a ESDZ stwierdziła, że wszystkie zalecenia zostały zrealizowane;

22.

odnotowuje, że Wydział Audytu Wewnętrznego (IAD) ESDZ w swoim planie na lata 2018–2021 skupił się przede wszystkim na wydatkach na personel, które stanowią ponad 50 % wydatków ESDZ; zauważa, że plan IAD na lata 2022–2024 skupi się na innych obszarach, które nie były wcześniej przedmiotem kontroli, takich jak np. bezpieczeństwo, infrastruktura i technologie informacyjne; wzywa ESDZ, by poinformowała organ udzielający absolutorium o wynikach tego audytu wewnętrznego;

23.

z zadowoleniem zauważa, że wszystkie transakcje finansowe w budżecie ESDZ zarejestrowane w roku budżetowym 2021 są kontrolowane z wykorzystaniem warstwowego losowania prób przy użyciu metodyki podobnej do stosowanej przez Europejski Trybunał Obrachunkowy;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

24.

zauważa, że pod koniec 2021 r. w ESDZ zatrudnionych było 5 072 pracowników, z czego 2 303 (45,4 %) pracowało w siedzibie głównej ESDZ, a 2 769 (54,6 %) w delegaturach i biurach Unii na całym świecie; zauważa, że stanowi to znaczny wzrost o 9,2 % w porównaniu z 4 643 pracownikami w 2020 r., z których 2 286 pracowało w siedzibie głównej ESDZ, a 2 357 w delegaturach i biurach; zwraca uwagę, że wzrost ten nastąpił w większości w delegaturach i biurach, w przypadku których ponad 450 stanowisk lokalnych pracowników przeniesiono z budżetu Komisji do budżetu ESDZ; zauważa wreszcie, że ESDZ otrzymała od władzy budżetowej w 2021 r. dodatkowo 47 ekwiwalentów pełnego czasu pracy;

25.

zauważa, że pod koniec 2021 r. personel składał się z 1 706 urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony, 1 543 pracowników lokalnych, 567 pracowników kontraktowych, 467 oddelegowanych ekspertów krajowych, 43 młodszych specjalistów w delegaturach Unii oraz 746 innych pracowników zewnętrznych i stażystów; zauważa wreszcie, że dodatkowo w delegaturach UE zatrudnionych było 3 327 pracowników Komisji;

26.

zauważa, że w 2021 r. kobiety stanowiły 46,7 % personelu ESDZ, co oznacza niewielki spadek w porównaniu z 48,7 % na koniec 2020 r.; zauważa jednak, że kobiety zajmowały 37,4 % stanowisk w grupie funkcyjnej AD, co oznacza wzrost w porównaniu z 37,3 % w 2020 r.; zauważa z zadowoleniem, że nastąpił względny wzrost liczby kobiet na wszystkich stanowiskach kierowniczych, przy czym liczba kobiet na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla wzrosła z 32,7 % w 2020 r. do 35,4 % w 2021 r., a liczba kobiet na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla wzrosła z 25,5 % do 26,3 %, natomiast liczba kobiet stojących na czele delegatur wzrosła z 27,1 % do 29,4 %; zachęca ESDZ, by dawała przykład przez zwiększanie liczby kobiet na stanowiskach szefów delegatur i angażowanie się w dyplomację feministyczną, zwłaszcza w państwach trzecich o niższych standardach w zakresie równouprawnienia płci, z myślą o propagowaniu praw kobiet i sprawowania rządów sprzyjających włączeniu społecznemu;

27.

z zadowoleniem przyjmuje powołanie przez ESDZ ambasadora ds. płci i różnorodności, co ma pomóc w podnoszeniu świadomości i uwzględnianiu tej kwestii w dyplomacji, dialogu politycznym i decyzjach politycznych; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ w ramach strategii #NoWomanNoEUDiplomacy otwiera programy mentorskie dla kobiet z grup funkcyjnych AST i niższych stopni AD, aby zaoferować im ścieżkę kariery na wyższe stanowiska; wzywa ESDZ, aby nadal koncentrowała się na zapewnianiu równowagi płci wśród pracowników i kadry kierowniczej oraz informowała organ udzielający absolutorium o inicjatywach i postępach w osiąganiu tego celu;

28.

apeluje o skuteczne strategie szkoleniowe dotyczące płci w ESDZ; podkreśla znaczenie inwestowania w zasoby i wiedzę fachową w celu opracowania strategii szkoleniowych i edukacyjnych ukierunkowanych na stosowanie podejścia opartego na równouprawnieniu płci do międzynarodowych strategii politycznych i programów w celu osiągnięcia prawdziwej zmiany kultury w ESDZ; stwierdza, że szczególną uwagę należy zwrócić na włączanie mechanizmów uwzględniania aspektu płci, sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci, oceny wpływu w aspekcie płci oraz zwalczanie przemocy ze względu na płeć; sugeruje przyjęcie kompleksowego programu szkoleniowego w celu odpowiedniego wdrożenia GAP III na wszystkich szczeblach ESDZ;

29.

zauważa z satysfakcją, że wśród personelu reprezentowane są wszystkie państwa członkowskie, a w szczególności wzrosła względna liczba pracowników z państw członkowskich, które przystąpiły do UE w 2004 r. lub później (UE13), co zapewniło bardziej reprezentatywną strukturę całego personelu z uwagi na państwo pochodzenia; podkreśla jednak, że utrzymują się duże zakłócenia równowagi na szczeblu zarządzania pomimo ponawianych apeli Parlamentu Europejskiego o zajęcie się tą kwestią; wyraża zaniepokojenie, że ambasadorzy ESDZ reprezentują tylko 24 państwa członkowskie i że rozkład jest bardziej nierówny oraz że pięć państw członkowskich o największej liczbie ambasadorów (Francja 19, Niemcy 18, Hiszpania 17, Włochy 16 i Belgia 12) ma 82 z 135 stanowisk, co odpowiada 61 %; podkreśla swoje zaniepokojenie brakiem równowagi geograficznej w odniesieniu do stanowisk szefów delegatur i ponawia apel do ESDZ o dalszą poprawę równowagi geograficznej, aby zapewnić odpowiednią reprezentację obywateli wszystkich państw członkowskich;

30.

podkreśla, że państwa członkowskie UE13 obejmują około 23 % ludności Unii; zauważa, że liczba kierowników średniego szczebla z państw członkowskich UE13 wzrosła z 13,8 % w 2020 r. do 16,2 % w 2021 r., liczba kierowników wyższego szczebla z tych państw wzrosła z 7,3 % do 8,9 %, a liczba ambasadorów z tych państw wzrosła z 14,1 % w 2020 r. do 18 % w 2021 r.; podkreśla, że ESDZ, podobnie jak wszystkie instytucje Unii, musi zapewnić proporcjonalną reprezentację wszystkich państw członkowskich przy jednoczesnym uwzględnieniu kompetencji i osiągnięć kandydatów; nalega, aby ESDZ zapewniła równowagę geograficzną w celu zagwarantowania właściwej reprezentacji obywateli wszystkich państw członkowskich, odzwierciedlającej ich różnorodność, zgodnie z art. 27 regulaminu pracowniczego; ponownie apeluje do ESDZ, by kontynuowała dialog z państwami członkowskimi w celu promowania swoich stanowisk w kręgach krajowych dyplomatów i środowisku akademickim;

31.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2021 r. piętnaście stanowisk kierowniczych średniego szczebla i pięć stanowisk kierowniczych wyższego szczebla w siedzibie głównej ESDZ oraz pięć stanowisk kierowniczych średniego szczebla w delegaturach Unii było nieobsadzonych średnio przez trzy miesiące oraz że w okresie wakatów piętnastu pracowników pełniło funkcje kierownicze; zachęca ESDZ, by lepiej promowała wolne miejsca pracy i możliwości kariery zawodowej oraz by zbadała, jak można poprawić rekrutację personelu;

32.

zauważa, że ESDZ kontynuowała wdrażanie reformy warunków dla pracowników lokalnych oraz że 62 % pracowników lokalnych przystało na reformę, co wraz z nowymi rekrutacjami po 1 czerwca 2020 r. oznacza, że ponad 66 % pracowników lokalnych zostało do 31 marca 2022 r. objętych nowymi zasadami; wzywa ESDZ do zapewnienia delegaturom Unii lepszych szkoleń i wytycznych w zakresie procedur rekrutacji pracowników miejscowych, tak aby zapewnić przestrzeganie zasad przejrzystości i równego traktowania;

33.

zauważa, że pracownicy ESDZ są uprawnieni do telepracy przez maksymalnie trzy dni w tygodniu w siedzibie głównej ESDZ i przez jeden dzień w delegaturach Unii; z satysfakcją zauważa, że ESDZ umożliwia zarówno personelowi w siedzibie głównej, jak i personelowi zagranicznemu w delegaturach Unii telepracę przez 10 dni spoza miejsca zatrudnienia, a w szczególnych sytuacjach może ona zostać przedłużona, aby pomóc współpracownikom znajdującym się w skomplikowanej sytuacji rodzinnej;

34.

zauważa, że w 2021 r. liczba osób, które były nieobecne z powodu choroby, wzrosła o 9,3 %, natomiast liczba dni nieobecności z powodu choroby wzrosła o 36 %; uważa, że jest to stosunkowo duży wzrost, i wzywa ESDZ do dokładniejszego zbadania możliwości polepszenia fizycznych i psychicznych warunków pracy, aby zapewnić poprawę sytuacji w nadchodzących latach; wzywa ESDZ, by podjęła niezbędne środki w celu zmniejszenia ryzyka wypalenia zawodowego i w celu zapewnienia dobrego samopoczucia swojego personelu;

35.

zauważa, że ESDZ nie przechowuje danych dotyczących niepełnosprawności personelu, ale w ankiecie skierowanej do wszystkich pracowników w siedzibie głównej ESDZ i delegaturach Unii odpowiedzi udzieliło 1 075 pracowników, z których 24 zadeklarowało trwałą niepełnosprawność, a 23 krótkotrwałą lub tymczasową niepełnosprawność; zauważa ponadto, że ESDZ zwróciła się do delegatur Unii o dostarczenie informacji na temat dogodności i dostępności pomieszczeń oraz miasta, w którym są zlokalizowane, co należy postrzegać jako pierwszy krok w kierunku możliwości wysyłania do delegatur również pracowników z niepełnosprawnościami; wzywa ESDZ do dalszego informowania o postępach w integracji osób z niepełnosprawnościami w służbie;

36.

z zadowoleniem przyjmuje różne programy tymczasowego oddelegowywania i wymiany prowadzone przez ESDZ z państwami członkowskimi, państwami trzecimi, organizacjami międzynarodowymi i instytucjami Unii, w tym z Parlamentem Europejskim; ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje fakt, że dzięki poprawie sytuacji wywołanej pandemią COVID-19 możliwe było wznowienie od listopada 2021 r. realizacji programu pomiędzy ESDZ a Parlamentem;

37.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ przyjmuje stosunkowo dużą liczbę stażystów zarówno w siedzibie głównej, jak i w delegaturach Unii, łącznie 461 stażystów, co umożliwia wielu młodym ludziom zdobycie doświadczenia w pracy w instytucji Unii; zauważa ponadto, że wszyscy stażyści w siedzibie głównej otrzymują miesięczne stypendium, natomiast większość stażystów w delegaturach (96 %) była opłacana przez ESDZ lub inne instytucje; wzywa ESDZ do podjęcia odpowiednich kroków w celu zapewnienia wszystkim stażystom godziwego wynagrodzenia;

38.

zachęca do dalszych wysiłków na rzecz odmłodzenia podstawowego personelu ESDZ i rozwoju stałego, wyspecjalizowanego europejskiego korpusu dyplomatycznego w drodze regularnych specjalistycznych konkursów otwartych, które mają na celu rekrutację osób o różnorodnych talentach, umiejętnościach i potencjale;

Ramy etyczne i przejrzystość

39.

zauważa, że przestrzeganie zasad i norm dotyczących etycznego postępowania i przejrzystości ma zasadnicze znaczenie dla wszystkich instytucji publicznych, a tym bardziej dla ESDZ, ponieważ reprezentuje ona wartości Unii na całym świecie w swoich 144 delegaturach i biurach; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ przyjęła niedawno „Zasady profesjonalnego postępowania”; zachęca ESDZ do organizowania systematycznych szkoleń i sesji informacyjnych dotyczących właściwego postępowania pracowników ESDZ;

40.

zauważa, że ESDZ oferuje szkolenia z zakresu etyki na sesjach powitalnych dla nowo przyjętych pracowników oraz seminariach poprzedzających oddelegowanie dla ambasadorów Unii; zauważa ponadto z satysfakcją, że wszyscy kierownicy mianowani przez Unię są zobowiązani do odbycia kursu „Tworzenie środowiska pracy wolnego od szykan”; zachęca ESDZ do oferowania również ogólnego kursu etyki w ramach obowiązkowych przygotowań umożliwiających podjęcie pracy w delegaturach i biurach Unii;

41.

zauważa, że w 2021 r. Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) zbadał pięć spraw dotyczących pracowników ESDZ: cztery z nich zamknięto bez zaleceń, a jedną z zaleceniami; zwraca się do ESDZ o przekazanie organowi udzielającemu absolutorium informacji na temat wdrażania tych zaleceń;

42.

zauważa, że w 2021 r. ESDZ nie komunikowała się z Prokuraturą Europejską (EPPO), ale że jest gotowa do współpracy oraz że inicjatywa dotycząca ewentualnego protokołu ustaleń między tymi dwiema służbami leży w gestii EPPO; zauważa, że ścisła współpraca zarówno z OLAF-em, jak i EPPO jest ważna dla ogólnej strategii zwalczania nadużyć finansowych;

43.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ jest w trakcie aktualizacji swojej strategii zwalczania nadużyć finansowych zgodnie z metodyką z 2021 r. i wytycznymi wydanymi przez OLAF w sprawie strategii zwalczania nadużyć finansowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ planuje dopilnować, by szkolenia uświadamiające były skierowane do wszystkich kategorii pracowników; zachęca ESDZ, by uczyniła takie szkolenia obowiązkowymi przynajmniej dla całego personelu, który zostanie oddelegowany za granicę; zwraca się do ESDZ o poinformowanie organu udzielającego absolutorium o nowej strategii, gdy zostanie ona sfinalizowana, w tym o poinformowanie o jej rozpowszechnieniu wśród pracowników;

44.

zauważa, że ESDZ otrzymała od Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich 16 wniosków, z których w 13 przypadkach stwierdzono, że nie doszło do niewłaściwego administrowania, natomiast w jednym przypadku wykryto niewłaściwe administrowanie, a dwie sprawy są nadal otwarte; z zadowoleniem zauważa, że ESDZ zobowiązała się do zrealizowania zaleceń Rzecznika w dwóch przypadkach, w których Rzecznik wydał takie zalecenia;

45.

wzywa ESDZ do monitorowania stanowisk byłych urzędników wyższego szczebla i szefów delegatur z uwagi na ich delikatną rolę polityczną; zachęca ESDZ do systematycznego przeglądu potencjalnie problematycznych przejść do sektora prywatnego lub organizacji z państw trzecich oraz do dalszego monitorowania działalności zawodowej byłych urzędników wyższego szczebla do końca obowiązkowego okresu karencji, ponieważ nierozwiązane sytuacje konfliktów interesów mogą zagrozić egzekwowaniu wysokich standardów etycznych w całej administracji Unii;

46.

zauważa z zadowoleniem, że z wieloma sytuacjami, w których personel misji zadeklarował konflikt interesów, poradzono sobie poprzez zwolnienie danych osób z wykonywania niektórych zadań; z zadowoleniem zauważa, że ESDZ zastosowała okres karencji w stosunku do trzech emerytowanych urzędników dotyczący kontaktów zawodowych z byłymi współpracownikami oraz że ESDZ nie otrzymała żadnej skargi dotyczącej naruszenia tego okresu karencji;

47.

wzywa ESDZ do zakazania wszystkim urzędnikom, którzy opuścili służbę, lobbingu i działań doradczych przez cały okres karencji;

48.

wzywa ESDZ do niezwłocznego podjęcia działań następczych w związku z zapowiedzią przyjęcia i wdrożenia niezależnych przepisów wykonawczych dotyczących działań i zadań zewnętrznych, które tworzą podstawę prawną sui generis dla szefów delegatur, aby lepiej chronić wizerunek i reputację Unii jako całości;

49.

zauważa, że ESDZ nie jest bezpośrednio zaangażowana w stanowienie prawa Unii, jednak odgrywa ważną rolę w kwestiach decyzji dotyczących sankcji i negocjowania międzynarodowych umów handlowych, które mają znaczny wpływ regulacyjny; w związku z tym uznałby za ogromnie stosowne przystąpienie ESDZ do unijnego rejestru służącego przejrzystości na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie świadczenia usług; zwraca się do ESDZ o publikowanie informacji na temat wszystkich spotkań z wszelkiego rodzaju organizacjami lobbystycznymi, w tym spotkań z udziałem szefów delegatur Unii, w celu zwiększenia przejrzystości;

50.

zauważa z zadowoleniem, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków sygnalizowania nieprawidłowości oraz że ESDZ stosuje wytyczne Komisji dotyczące sygnalizowania nieprawidłowości i udostępnia je w swoim intranecie;

51.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (1) nadal prowadzą działalność w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

52.

zauważa, że w porównaniu z 2020 r. inwestycje w projekty i sprzęt IT spadły o 6,4 % do 22 290 743 EUR, podczas gdy inwestycje w bezpieczeństwo wzrosły o 24,6 % do 5 778 000 EUR;

53.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ kontynuowała w 2021 r. modernizację i odnawianie sprzętu technicznego, np. poprzez podwojenie przepustowości sieci w celu poprawy warunków telepracy oraz zainstalowanie ponad 500 nowych urządzeń do wideokonferencji w siedzibie głównej i delegaturach Unii; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ dokonała pełnej cyfryzacji zadań w zakresie zasobów ludzkich, a także administracyjnych i finansowych, zwiększając wydajność organizacyjną;

54.

zauważa, że coraz ważniejsze staje się uwzględnienie cyberbezpieczeństwa, i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ wprowadziła we wszystkich swoich jednostkach nowy unijny system postępowania z informacjami zastrzeżonymi, aby zapewnić bezpieczną komunikację na unijnym poziomie klasyfikacji oznaczonym klauzulą „zastrzeżone”, oraz że podjęto środki w celu zapewnienia, że komisarze europejscy i inne osoby mają możliwość prowadzenia niejawnych rozmów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ przechowuje ściśle tajne informacje w zabezpieczonych systemach całkowicie odizolowanych od innych sieci i internetu;

55.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2021 r. rozwiązanie ESDZ do monitorowania incydentów i zdarzeń związanych z bezpieczeństwem (SIEM) wygenerowało ponad 16 000 alarmów, co pozwoliło zidentyfikować 236 rzeczywistych cyberataków, z których nie wszystkie zakończyły się naruszeniem danych; wzywa ESDZ, aby nadal silnie koncentrowała się na cyberbezpieczeństwie i zagrożeniach hybrydowych, zwłaszcza tych, które są sponsorowane przez obce państwa, oraz aby współpracowała z innymi instytucjami Unii i państwami członkowskimi w celu identyfikacji takich zagrożeń i jak największej ochrony infrastruktury Unii; podkreśla, że świadomość zagadnień cyberbezpieczeństwa i systematyczny program szkoleń dla wszystkich pracowników, w tym kadry kierowniczej, stanowią kluczowe elementy skutecznych ram cyberbezpieczeństwa;

56.

z zadowoleniem zauważa, że Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) przeprowadził w 2021 r. trzy kontrole dotyczące ESDZ oraz że wszystkie kontrole uznaje się za zakończone bez dodatkowych uwag;

57.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ przyjęła strategię hostingu, która gwarantuje, że podstawowe treści dotyczące prowadzonej działalności pozostają w jej siedzibach, a dane znajdują się na serwerach będących bezpośrednią własnością ESDZ i przez nią kontrolowanych; nadal wzywa ESDZ do dopilnowania, by dane Unii były w jak największym stopniu przechowywane wyłącznie w obiektach UE/EOG; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ nadal dba o to, by informacje i komunikaty dotyczące przetwarzania danych osobowych były łatwe do zrozumienia i w pełni zgodne z przepisami Unii;

58.

odnotowuje, że ESDZ ocenia rozwiązania open source na równi z rozwiązaniami prawnie zastrzeżonymi oraz korzysta z szeregu produktów open source dla programistów, rozwiązań hostingowych, serwerów aplikacji oraz zarządzania identyfikacją i dostępem;

59.

z zadowoleniem zauważa, że ESDZ przyjęła politykę hostingu i utrzymuje centralne repozytorium wszystkich systemów informacyjnych i usług technicznych związanych z aplikacjami i usługami niezbędnymi dla prowadzenia działalności; zauważa ponadto, że w przypadku systemów informacyjnych utrzymywanych w siedzibach zarówno system, jak i jego dane znajdują się na serwerach, które są bezpośrednio własnością ESDZ i są przez nią kontrolowane, a inspektor ochrony danych dba o właściwe kontrole ochrony danych;

Budynki

60.

zauważa, że ESDZ posiada bardzo duże i złożone zasoby budynków, w których skład wchodzą budynki w siedzibie głównej w Brukseli, około 180 budynków biurowych i 150 rezydencji ambasadorów Unii na całym świecie; zgadza się, że w Brukseli i w większości krajów na świecie, w których Unia zgodnie ze swoimi przewidywaniami może perspektywicznie utrzymywać reprezentację, prawdopodobnie w dłuższej perspektywie czasowej pojawią się oszczędności wynikające z posiadania budynków zamiast ich wynajmowania;

61.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ zaczęła dostosowywać powierzchnie biurowe do nowych sposobów pracy w celu stworzenia atrakcyjnego środowiska pracy i zapewnienia najbardziej efektywnego pod względem środowiskowym wykorzystania swoich budynków; jednocześnie zwraca się o wprowadzanie takich zmian w ścisłej współpracy z personelem;

62.

z dużym zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ wspiera cel neutralności klimatycznej oraz traktuje priorytetowo budynki posiadające certyfikat środowiskowy; zachęca ESDZ do wprowadzania środków oszczędzania energii także w istniejących zasobach budynków; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ zainstalowała już instalację fotowoltaiczną o powierzchni 355 m2 na dachu głównej siedziby w UE i w 18 delegaturach Unii, oraz zachęca ESDZ do rozszerzenia inwestycji w panele słoneczne na całym świecie; zwraca się do ESDZ o przeprowadzenie analizy kosztów i korzyści, zwłaszcza systemu zainstalowanego na budynku w Brukseli, z myślą o podzieleniu się tą wiedzą z innymi instytucjami Unii, które dotychczas nie zainstalowały takich systemów;

63.

zauważa, że ESDZ nadal kładzie duży nacisk na bezpieczeństwo zarówno w siedzibie głównej, jak i w delegaturach i biurach Unii; z uwagi na obecną sytuację geopolityczną z zadowoleniem przyjmuje również intensyfikację prac nad zapobieganiem zagrożeniom szpiegowskim; w pełni popiera ESDZ w zwiększaniu środków bezpieczeństwa w celu ochrony zarówno personelu, jak i infrastruktury fizycznej i cyfrowej przed zagrożeniami i atakami;

Środowisko i zrównoważony rozwój

64.

z dużym zadowoleniem przyjmuje ustanowienie przez ESDZ systemu zarządzania środowiskowego (EMS), który obejmuje takie obszary jak oszczędność energii, mobilność personelu, pułapy emisji CO2 dla samochodów służbowych, technologie informacyjne, zielone zamówienia publiczne i recykling oraz sortowanie odpadów itp. i który ma być stopniowo ulepszany;

65.

zauważa, że ESDZ przyjęła i wdrożyła inicjatywy wspierające zrównoważoną mobilność swojego personelu i wyznaczyła cele na 2023 r., zgodnie z którymi około 80 % personelu będzie korzystać z przyjaznych dla środowiska środków transportu; wzywa ESDZ do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w osiąganiu tych celów;

66.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w marcu 2021 r. ESDZ rozpoczęła zbieranie od delegatur Unii danych środowiskowych dotyczących zużycia energii i wody, wytwarzania odpadów, dojazdów do pracy, zielonych przetargów oraz zużycia materiałów, takich jak papier i paliwo itd.; zachęca ESDZ, by kontynuowała i rozszerzyła tę inicjatywę na wszystkie delegatury oraz by ułatwiała wymianę najlepszych praktyk między delegaturami;

67.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ uczestniczy w pracach międzyinstytucjonalnego centrum pomocy w zakresie ekologicznych zamówień publicznych oraz że delegaturom Unii udziela się wsparcia w zakresie kryteriów środowiskowych dotyczących dokumentacji zamówień; zachęca do stopniowego przekazywania takich kryteriów wszystkim delegaturom Unii i zwraca się do ESDZ, by składała organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępów poczynionych w tej dziedzinie;

Współpraca międzyinstytucjonalna

68.

z zadowoleniem przyjmuje osiągnięcie porozumień między ESDZ a Komisją w sprawie wymiany dokumentów z klauzulą „zastrzeżone” oraz uzgodnienie specjalnej umowy o gwarantowanym poziomie świadczenia usług między ESDZ a zarówno Sekretariatem Generalnym Rady, jak i Komisją w sprawie zapewnienia ściśle tajnych bezpiecznych systemów głosowych i komunikacyjnych, które mają coraz większe znaczenie z uwagi na kontekst geopolityczny;

69.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ zawarła i podpisała umowę o ustanowieniu delegatury Unii w Zjednoczonym Królestwie;

70.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ deklaruje dobrą współpracę z OLAF-em i Europejskim Trybunałem Obrachunkowym opartą na wzajemnym zaufaniu i regularnych spotkaniach na różnych szczeblach roboczych; współpraca ta poświęcona jest zapobieganiu nadużyciom finansowym, prowadzeniu dochodzeń oraz bieżącym pracom audytowym i realizacji zaleceń; zdecydowanie zachęca ESDZ do rozwijania podobnego poziomu zaufania i współpracy z EPPO;

Komunikacja

71.

zauważa, że budżet ESDZ na działania w zakresie komunikacji strategicznej i dyplomacji publicznej w 2021 r. wyniósł ponad 26,17 mln EUR i służył wspieraniu działań komunikacyjnych w siedzibie głównej i we wszystkich delegaturach Unii;

72.

z zadowoleniem przyjmuje priorytetowe traktowanie w komunikacji obszarów takich jak wartości i interesy Unii, reakcja na międzynarodowe kryzysy zdrowotne i działania w dziedzinie klimatu oraz to, że delegatury Unii skupiły się na dniach tematycznych, takich jak Dzień Europy, parady równości, Dzień Kobiet, Tydzień Dyplomacji Klimatycznej itp.;

73.

zachęca ESDZ do nawiązania współpracy z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych w celu wykorzystania dwóch platform mediów społecznościowych typu open source, EU Voice i EU Video, które uruchomiono jako publiczny projekt pilotażowy mający promować korzystanie z bezpłatnych sieci społecznościowych typu open source;

74.

podkreśla, że ESDZ ściśle współpracuje z niezależnymi mediami i partnerami reprezentującymi społeczeństwo obywatelskie w regionie Partnerstwa Wschodniego, aby budować ich zdolność do przeciwdziałania manipulacji informacjami i groźbom ingerencji z zagranicy; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ESDZ współpracuje ramię w ramię z Ukrainą w celu wspierania jej działań w zakresie komunikacji strategicznej w obliczu niesprowokowanej agresji wojskowej Rosji, aby zapewnić ujawnianie manipulowania przez Rosję informacjami i mu przeciwdziałać;

75.

wzywa ESDZ do wzmocnienia delegatur Unii w krajach Partnerstwa Wschodniego; podkreśla, że trzeba wspierać kraje Partnerstwa Wschodniego, które cierpią z powodu rosyjskiej agresji wojskowej na Ukrainę, oraz skuteczniej informować obywateli tych krajów o strategiach politycznych Unii;

76.

z dużym zadowoleniem przyjmuje znaczne inwestycje ESDZ we wzmacnianie i budowanie odporności w celu przeciwdziałania dezinformacji i zagranicznej ingerencji w sprawy Unii, w tym przez reorganizację Wydziału Komunikacji Strategicznej w 2021 r. poprzez zwiększenie liczby zespołów skupiających się na Chinach, rekrutację 27 urzędników ds. komunikacji strategicznej pracujących w delegaturach Unii oraz stworzenie centrów wymiany informacji i analiz w całej Unii, co ma umożliwić ESDZ skuteczniejsze zwalczanie manipulowania informacjami i ingerowania w nie; podkreśla, że ESDZ jest główną instytucją Unii odpowiedzialną za przeciwdziałanie ingerencjom zagranicznym;

77.

apeluje ponownie do ESDZ o wzmocnienie roli delegatur Unii w krajach trzecich, aby zwiększyć ich zdolność do demaskowania kampanii dezinformacyjnych zagrażających wartościom demokratycznym i organizowanych przez zagraniczne podmioty państwowe; wzywa ponadto ESDZ do wzmocnienia zaangażowania delegatur Unii w naszym sąsiedztwie i w krajach Bałkanów Zachodnich w celu wsparcia aktywniejszej i skuteczniejszej polityki komunikacyjnej dotyczącej perspektywy europejskiej oraz zapewnienia jak najlepszej pomocy krajom zaangażowanym w prodemokratyczne i proeuropejskie reformy; wzywa delegatury Unii, by kontynuowały skoordynowane wysiłki na rzecz zwiększenia widoczności projektów finansowanych przez Unię;

78.

z zaniepokojeniem odnotowuje, że podczas dorocznej konferencji ambasadorów UE w 2022 r. wysoki przedstawiciel oświadczył, że sprawozdania delegatur Unii przekazywane są zbyt późno i że jest on lepiej informowany przez media; wzywa ESDZ do poinformowania organu udzielającego absolutorium o stwierdzonych niedociągnięciach i środkach, które należy podjąć w celu ich wyeliminowania;

79.

zachęca delegatury Unii do współpracy z podmiotami lokalnymi, organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i partnerami społecznymi w państwach trzecich oraz do promowania ich w celu pobudzenia dialogu społecznego i dialogu na temat praworządności, praw podstawowych i walki z korupcją; zwraca się do delegatur Unii o ścisłe monitorowanie stanu demokracji w różnych krajach oraz o zapewnienie wsparcia logistycznego i technologicznego obrońcom praw człowieka i obrońcom ludów tubylczych, w szczególności kobietom; wzywa delegatury Unii, by kontynuowały skoordynowane wysiłki na rzecz zwiększenia widoczności projektów finansowanych przez UE, zwłaszcza w krajach kandydujących.

(1) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/176

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1841

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 321 – C9-0281/2022),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2022) 321),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 (05671/2023 – C9-0056/2023, 05672/2023 – C9-0057/2023, 05673/2023 – C9-0058/2023, 05674/2023 – C9-0059/2023),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331),

—	uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (3) i zmienioną w Wagadugu (Burkina Faso) dnia 22 czerwca 2010 r. (4),

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—

uwzględniając decyzję Rady (UE) 2021/1764 z dnia 5 października 2021 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony (Decyzja w sprawie stowarzyszenia zamorskiego, łącznie z Grenlandią) (6),

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (7),

—

uwzględniając art. 32 Umowy wewnętrznej z dnia 18 września 2000 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi podpisanej w Kotonu (Benin) dnia 23 czerwca 2000 r. oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (8),

—

uwzględniając art. 11 Umowy wewnętrznej z dnia 24 czerwca 2013 r. i z dnia 26 czerwca 2013 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich Unii Europejskiej, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania pomocy unijnej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 zgodnie z umową o partnerstwie AKP–UE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (9),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 48 rozporządzenia Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (13),

—	uwzględniając art. 42 rozporządzenia Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającej rozporządzenie (UE) 2015/323 (14),

—	uwzględniając art. 99 i art. 100 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0114/2023),

1.	udziela Komisji absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(2) Dz.U. C 400 z 17.10.2022, s. 170.

(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(4) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

(5) Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1.

(6) Dz.U. L 355 z 7.10.2021, s. 6.

(7) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(8) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(9) Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(10) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(11) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(12) Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(13) Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17.

(14) Dz.U. L 307 z 3.12.2018, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/178

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1842

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 99 i art. 100 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0114/2023),

mając na uwadze, że unijna współpraca na rzecz rozwoju, o której mowa w art. 208–210 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), funkcjonuje w kontekście globalnym, zdefiniowanym przez Agendę na rzecz zrównoważonego rozwoju 2030 Organizacji Narodów Zjednoczonych („Agendę 2030”) i jej cele zrównoważonego rozwoju (CZR);

mając na uwadze, że Unia współpracuje z wieloma krajami rozwijającymi się, a głównym celem tych działań jest promowanie rozwoju gospodarczego, społecznego i w dziedzinie środowiska, w szczególności ograniczanie i eliminacja ubóstwa w perspektywie długoterminowej przez zapewnianie pomocy rozwojowej i technicznej krajom będącym beneficjentami;

C.	mając na uwadze, że celem unijnej współpracy na rzecz rozwoju jest umacnianie i propagowanie wartości i interesów Unii na całym świecie, tak aby dążyć do realizacji celów i zasad jej działań zewnętrznych, określonych w art. 3 ust. 5 oraz art. 8 i 21 Traktatu o Unii Europejskiej;

mając na uwadze, że od 1959 r. do 2020 r. Europejskie Fundusze Rozwoju (EFR) stanowiły instrument pomocy w zakresie współpracy na rzecz rozwoju z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) oraz krajami i terytoriami zamorskimi (KTZ); mając na uwadze, że ramy regulujące stosunki Unii z państwami AKP i KTZ stanowiła umowa o partnerstwie podpisana w Kotonu („umowa z Kotonu”) 23 czerwca 2000 r. na okres 20 lat, przedłużony następnie do 30 czerwca 2022 r.;

mając na uwadze, że jedenasty EFR osiągnął swój ostatni etap, ponieważ jego klauzula wygaśnięcia weszła w życie 31 grudnia 2020 r., a od 2021 r. programy EFR zostały włączone do wieloletnich ram finansowych (WRF) Unii; mając jednak na uwadze, że umowy szczegółowe dotyczące obowiązujących umów w sprawie finansowania będą nadal podpisywane do 31 grudnia 2023 r.;

mając na uwadze, że w WRF na lata 2021–2027 pomoc w zakresie współpracy na rzecz rozwoju, którą Unia zapewnia państwom AKP, została włączona do Instrumentu Sąsiedztwa oraz Współpracy Międzynarodowej i Rozwojowej – „Globalny Wymiar Europy” („ISWMR – »Globalny Wymiar Europy«”), zaś pomoc w zakresie współpracy na rzecz rozwoju krajów i terytoriów zamorskich została objęta decyzją o stowarzyszeniu zamorskim, która dotyczy również Grenlandii (1);

G.	mając na uwadze, że ósmy, dziewiąty, dziesiąty i jedenasty EFR nie zostały włączone do budżetu ogólnego Unii, lecz są nadal wdrażane odrębnie i aż do momentu zamknięcia pozostaną przedmiotem odrębnych sprawozdań;

H.	mając na uwadze, że EFR są zarządzane prawie w całości przez Dyrekcję Generalną Komisji ds. Partnerstw Międzynarodowych (DG INTPA) (2), przy czym niewielką częścią (0,25 %) wydatków EFR w 2021 r. zarządza Dyrekcja Generalna ds. Europejskiej Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej;

mając na uwadze, że współpraca na rzecz rozwoju ewoluuje od bardziej tradycyjnej koncentracji na sektorach społecznych w kierunku większego nacisku na wzajemne interesy, w tym na inwestycje, handel i rozwój sektorów gospodarki o wysokiej wartości dodanej, zrównoważony rozwój, edukację i równouprawnienie płci;

mając na uwadze, że w sektorze rolnictwa w rozwijających się krajach partnerskich potrzebne są zmiany strukturalne, w szczególności poprzez wzmocnienie pozycji lokalnych drobnych producentów rolnych, wspieranie ich w stosowaniu nowych technologii rolniczych, wdrażanie nowoczesnych metod gospodarki wodnej i ułatwianie dostępu do rynku;

mając na uwadze, że dzięki podejściu „Drużyna Europy” (3) Unia współpracuje z państwami członkowskimi w terenie, z lokalnymi beneficjentami i innymi darczyńcami, aby wywrzeć namacalny wpływ i dokonać zmian transformacyjnych w krajach partnerskich; przypomina, że wsparcie budżetowe musi odpowiadać potrzebom krajów partnerskich, a także kluczowym strategiom politycznym Unii; przypomina, że konieczny jest również pomiar wyników programów i ich wpływu na kraje partnerskie i ludność cywilną;

L.	mając na uwadze, że współpraca na rzecz rozwoju należy do kompetencji dzielonych między państwa członkowskie i Unię, a art. 208 TFUE wyraźnie stanowi, że „polityka Unii i polityka państw członkowskich w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju uzupełniają się i wzmacniają wzajemnie”;

M.	mając na uwadze, że Unia i państwa członkowskie mogą podejmować wspólne działania i powinny się wzajemnie informować o działaniach podejmowanych w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju;

N.	mając na uwadze, że zrównoważony rozwój ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia wyznaczonych celów i wyników, a zwłaszcza dla długoterminowego wpływu pomocy rozwojowej;

mając na uwadze, że tradycyjnie wdrażanie EFR, a także ogólnie rozwój, odbywa się w ryzykownym, złożonym i szybko zmieniającym się środowisku, które w 2021 r. uległo dodatkowo pogorszeniu przez pandemię COVID-19 oraz niestabilną sytuację polityczną w niektórych krajach partnerskich Unii, co utrudnia wdrażanie EFR i odpowiednie działania kontrolne;

mając na uwadze, że coraz większa luka między funduszami potrzebnymi a dostępnymi w celu reagowania na pogłębiający się kryzys klimatyczny, głód, coraz większe zadłużenie, kryzys humanitarny i inne kryzysy pogłębiają nierówności między krajami uprzemysłowionymi a mniej rozwiniętymi oraz zwiększają poziom ubóstwa po raz pierwszy od dziesięcioleci;

Q.	mając na uwadze, że niezależnie od poprzedniego oświadczenia wspieranie przejrzystości, odpowiedzialności, należytej staranności w zakresie praw człowieka oraz walki z korupcją i nadużyciami finansowymi ma kluczowe znaczenie dla powodzenia operacji wsparcia budżetowego Unii;

R.	mając na uwadze, że pomoc humanitarna i rozwojowa jest wyrazem faktycznej światowej solidarności, zapisanej w traktatach i leżącej u podstaw wartości Unii;

Wykonanie budżetu

przypomina dwa wydarzenia, które charakteryzowały rok 2021, mianowicie fakt, że był to pierwszy rok po upływie klauzuli wygaśnięcia dla jedenastego EFR (31 grudnia 2020 r.), co oznacza, że w 2021 r. nie było dalszych zobowiązań globalnych dotyczących projektów w ramach jedenastego EFR, a ponadto w 2021 r. na realizację finansową dziesiątego i jedenastego EFR w zakresie zamówień (zobowiązania indywidualne: 2 118 mln EUR) i płatności (3 393 mln EUR) wpłynął przedłużający się kryzys związany z COVID-19 (4);

zauważa, że EFR stanowi 46,1 % portfela DG INTPA pod względem płatności w 2021 r., które wyniosły 3 435 mln EUR (tj. 91,27 % celu rocznego); odnotowuje, że kwota płatności Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) wyniosła 613 mln EUR; zauważa, że – z powodu zapadnięcia terminu klauzuli wygaśnięcia jedenastego EFR 31 grudnia 2020 r. – w 2021 r. nie zaciągnięto żadnych nowych zobowiązań, z wyjątkiem zobowiązań z tytułu środków pochodzących z napływu środków w ramach instrumentu inwestycyjnego AKP z operacji w ramach dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju; odnotowuje, że kwota płatności EBI dotycząca instrumentu inwestycyjnego AKP wyniosła 179 mln EUR;

ubolewa, że z powodu przedłużającej się sytuacji związanej z COVID-19 50 % delegacji w Afryce Subsaharyjskiej nie osiągnęło minimalnego przewidywanego celu płatności (90 %); podkreśla, że sytuacja ta była szczególnie widoczna w przypadku Madagaskaru, który niemal całkowicie zamknął swoje granice, co zdecydowanie utrudniło dalszą realizację zgodnie z pierwotnymi założeniami, a także Czadu i Gambii, które zawiesiły lub opóźniły realizację, oraz Etiopii, Gwinei i Mali, w których kryzys polityczny bardzo utrudnił podejmowane działania, wywierając istotny wpływ na prognozowane płatności w ramach wsparcia budżetowego; zauważa ponadto, że również w regionach Pacyfiku i Karaibów ograniczenia związane z COVID-19 wpłynęły na realizację projektów, a w przypadku Fidżi i Haiti negatywne skutki uboczne, wynikające z pogorszenia sytuacji gospodarczej, społecznej i politycznej, miały katastrofalny wpływ na projekty infrastrukturalne;

z zadowoleniem przyjmuje ciągłe starania DG INTPA, aby ograniczyć do 35 % zadawnione płatności zaliczkowe i zadawnione zobowiązania pozostające do realizacji; odnotowuje, że DG INTPA przekroczyła cel, zmniejszając zadawnione płatności zaliczkowe EFR o 46 % (50 % w innych dziedzinach pomocy) oraz o 39 % zarówno w przypadku dawnych niewykorzystanych zobowiązań EFR, jak i w całym swoim obszarze odpowiedzialności;

zauważa, że DG INTPA osiągnęła swój cel, jakim było posiadanie nie więcej niż 15 % starych wygasłych zamówień dla EFR; stwierdza, że uzyskała ona wynik 13 % w przypadku EFR i 10 % w całym obszarze odpowiedzialności; odnotowuje, że w przypadku EFR od 2017 r. następuje konsekwentna poprawa;

Wpływ działalności w sprawozdaniu finansowym

zauważa, że płatności zaliczkowe odnotowały spadek o 101 mln EUR, wynikający głównie z mniejszej liczby wypłaconych zaliczek w związku ze spadkiem liczby podpisanych umów (3 670 mln EUR w 2020 r. w porównaniu z 2 118 mln EUR w 2021 r.); odnotowuje ponadto, że spadek ten wynikał głównie z wyzwań związanych z trwającą pandemią COVID-19 i kryzysami geopolitycznymi, w związku z czym środki pieniężne i ich ekwiwalenty wzrosły o 266 mln EUR w wyniku tego znacznego spadku płatności zaliczkowych i innych płatności;

zauważa, że znacznie mniejsza liczba otwartych umów pod koniec 2021 r., spowodowana zarówno obniżaniem poziomu EFR, jak i negatywnym wpływem trwającego kryzysu związanego z pandemią COVID-19 i obecnego kryzysu geopolitycznego na podpisywanie nowych umów, doprowadziła do znacznego zmniejszenia stanu biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów o 519 mln EUR;

odnotowuje ponadto, że ogólny spadek kosztów instrumentów pomocy wynoszący 1 743 mln EUR to efekt łączny: z jednej strony realizację działań związanych z EFR w 2021 r. utrudniały niesprzyjające warunki związane z pandemią COVID-19 oraz niestabilną sytuacją geopolityczną w szeregu krajów, z drugiej strony spadek aktywności w ramach dziesiątego EFR i jego wcześniejszych edycji jest zgodny z obniżaniem poziomu tych EFR, co skutkuje mniejszą liczbą otwartych umów w ich ramach;

zauważa, że skuteczne wdrażanie i odpowiednie finansowanie zapewniają legitymizację i skuteczność współpracy Unii na rzecz rozwoju; jest zdania, że im dłuższy czas trwania umów w ramach polityki rozwojowej, tym bardziej zrównoważone będą projekty;

10.

zauważa, że środki EFR w wysokości 600 000 000 EUR przeznaczone na inne działania w krajach AKP, które zostały niedawno umorzone przez państwa członkowskie, zostaną teraz wykorzystane na działania mające na celu złagodzenie światowego kryzysu żywnościowego; jest zdania, że środki te muszą zostać wykorzystane na zapewnienie dalszego wsparcia dla lokalnego rolnictwa na małą skalę, a także praktyk agroekologicznych i metod zrównoważonego rybołówstwa, które sprzyjają autonomii żywnościowej społeczności lokalnych, zmniejszając ich zależność od wahań na światowych rynkach żywności i rolnictwa; zachęca państwa członkowskie, by od tej chwili konsekwentnie zrezygnowały z otrzymywania środków umorzonych w ramach EFR, z uwagi na zapotrzebowanie na środki z przeznaczeniem na pokrycie pilnych potrzeb w krajach AKP oraz pamiętając o finansowaniu przez Unię i jej państwa członkowskie zobowiązań rozwojowych, a także o zobowiązaniach określonych w traktacie w sprawie spójności polityki na rzecz rozwoju;

11.

podkreśla ponadto, że zajęcie się podstawowymi przyczynami kryzysu żywnościowego wymaga zmian strukturalnych w sektorze rolnictwa w rozwijających się krajach partnerskich, w szczególności dzięki wzmocnieniu pozycji lokalnych drobnych producentów rolnych poprzez umożliwienie korzystania z nowych technologii rolniczych, wdrożenie nowoczesnych metod gospodarki wodnej oraz ułatwienie im dostępu do rynku;

Wiarygodność rozliczeń

12.

zauważa, że budżet ósmego EFR (1995–2000) wynosił 12,8 mld EUR, dziewiątego EFR (2000–2007) – 13,8 mld EUR, dziesiątego EFR (2008–2013) – 22,7 mld EUR, a jedenastego EFR – 30,5 mld EUR, z czego 29,1 mld EUR przeznaczono dla państw AKP, 0,4 mld EUR – dla KTZ, a 1,1 mld EUR – na koszty administracyjne;

13.

odnotowuje, że w 2019 r. Komisja zamknęła pozostałe nierozliczone transakcje dotyczące projektów w ramach ósmego EFR oraz że wszystkie salda i umorzenia zostały przeniesione do dziewiątego EFR; zauważa ponadto, że w 2021 r. Komisja ogłosiła finansowe i operacyjne zamknięcie ósmego EFR oraz że wszystkie związane z tym działania zostały zakończone, przeprowadzono wszystkie kontrole, a wszystkie umowy i decyzje finansowe zostały zamknięte na rachunkach EFR;

14.

z zadowoleniem przyjmuje, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w swoim rocznym sprawozdaniu na temat działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego EFR za rok budżetowy 2021 stwierdził, że sprawozdanie finansowe za rok budżetowy kończący się z dniem 31 grudnia 2021 r. przedstawia właściwie, we wszystkich kwestiach merytorycznych, sytuację finansową EFR oraz rezultaty ich działania, przepływy pieniężne i zmiany aktywów netto za zakończony w tym dniu rok zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (UE) 2018/1877 (5) („rozporządzenie finansowe mające zastosowanie do EFR”) i standardami rachunkowości obowiązującymi w służbie publicznej;

15.

przyznaje, że wraz z włączeniem programów EFR do WRF Unii kontrola Trybunału dotycząca EFR będzie stopniowo wycofywana, ponieważ płatności z EFR zmniejszają się, a płatności z budżetu Unii zwiększają; stwierdza, że następnie Trybunał będzie stopniowo przesuwał środki na kontrolę budżetu Unii; zauważa jednak, że obecne podejście (oddzielne sprawozdanie na temat EFR) zostaje utrzymane na potrzeby poświadczenia wiarygodności w 2022 r.;

Legalność i prawidłowość transakcji leżących u podstaw rozliczeń

16.

z zadowoleniem przyjmuje opinię Trybunału, zgodnie z którą dochody leżące u podstaw rozliczeń za rok zakończony 31 grudnia 2021 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

17.

ponownie wyraża zaniepokojenie z powodu wielu możliwych przyczyn wydawania kolejnych negatywnych opinii Trybunału dotyczących legalności i prawidłowości wydatków z uwagi na fakt, że wydatki zatwierdzone w rozliczeniach za rok kończący się z dniem 31 grudnia 2021 r. są obarczone istotnymi błędami;

18.

zauważa, że aby skontrolować prawidłowość transakcji, Trybunał zbadał próbę 140 transakcji, reprezentujących pełen zakres wydatków z EFR; odnotowuje ponadto, że próba składała się z 26 transakcji powiązanych z kryzysowym funduszem powierniczym UE dla Afryki, 92 transakcji zatwierdzonych przez 17 delegatur UE (6) i 22 płatności zatwierdzonych przez centralę Komisji (7);

19.

z zaniepokojeniem zauważa, że spośród 140 zbadanych transakcji 54 (38,8 %) zawierały błędy, w porównaniu z 36 (25,7 %) w 2020 r. dla tej samej liczby transakcji; zaznacza ponadto, że Trybunał stwierdził 43 błędy (31 w 2020 r.), na podstawie których oszacował poziom błędu w roku budżetowym 2021 na 4,6 % (3,8 % w 2020 r.);

20.

z niepokojem zauważa, że typologia błędów zidentyfikowanych w roku budżetowym 2021 jest zgodna ze schematem z 2020 r., a mianowicie szacowany błąd związany z niekwalifikowalnymi wydatkami (38,6 % w 2021 r., 38,2 % w 2020 r.), poważne nieprzestrzeganie przepisów dotyczących zamówień publicznych (14,6 % w 2021 r., 2,2 % w 2020 r.), brak podstawowych dokumentów potwierdzających (23,3 % w 2021 r., 38,3 % w 2020 r.) oraz wydatki, które nie zostały poniesione (18,1 % w 2021 r., 14,9 % w 2020 r.);

21.

zauważa z zaniepokojeniem, że szacowany poziom błędu systematycznie przekracza próg istotności (2 %), przy czym w przypadku ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego EFR w roku budżetowym 2021 dotyczy to 4,6 % wydatków (w porównaniu z 3,8 % w 2020 r., 3,5 % w 2019 r., 5,2 % w 2018 r., 4,5 % w 2017 r., 3,3 % w 2016 r., 3,8 % w 2014 r. i 2015 r., 3,4 % w 2013 r. i 3 % w 2012 r.); odnotowuje, ze w porównaniu z rokiem budżetowym 2020 wzrost szacowanego poziomu błędu wynosi 0,8 % (0,3 % w 2020 r.); ponownie stwierdza, że kluczowe znaczenie ma skuteczne zajęcie się przyczynami tego wzrostu;

22.

uznaje, że w 2020 r. ze względu na pandemię COVID-19 Trybunał nie mógł odbyć wizyt na miejscu w delegaturach UE (8), co uniemożliwiło mu przeprowadzenie niektórych procedur kontrolnych, w szczególności sprawdzenie realizacji umów w odniesieniu do wybranych transakcji, dlatego też prace kontrolne Trybunału ograniczały się głównie do przeglądu dokumentacji transakcji i projektów przez zdalne łączenie się z jednostkami kontrolowanymi; stwierdza jednak, że z odpowiedzi Komisji na pytania pisemne oraz z debaty wyjaśniającej przeprowadzonej w parlamentarnej Komisji Kontroli Budżetowej wynika, że nie ma dowodów na to, że brak wizyt na miejscu doprowadził do zwiększenia niewłaściwego wykorzystania środków; odnotowuje ponadto, że Komisja uważa, iż podejście „Drużyna Europy” przyczyniło się do znacznie ściślejszej koordynacji działań Unii i jej państw członkowskich na szczeblu kraju będącego beneficjentem, zwiększając zarówno skuteczność, jak i rozliczalność;

Przejrzystość i skuteczność systemów monitorowania i poświadczenia wiarygodności

23.

odnotowuje wniosek DG INTPA dotyczący opłacalności kontroli, za które jest odpowiedzialna (skuteczność, wydajność i oszczędność jej systemu kontroli) (9); podkreśla jednak, że Trybunał, podobnie jak w poprzednich latach, uważa, że częstotliwość wykrytych błędów – w tym błędów w ostatecznych zestawieniach poniesionych wydatków, które wcześniej zostały poddane zewnętrznym kontrolom ex ante i weryfikacji wydatków – wskazuje na niedociągnięcia w tych kontrolach; zwraca się do Komisji, aby ze względu na wysoki poziom błędów w każdym roku dokonała przeglądu swojej strategii kontroli ex ante i ex post oraz aby dalej upowszechniała cyfryzację w celu prowadzenia bardziej systematycznych kontroli, priorytetowo traktując te kraje partnerskie, w których stwierdzono najwięcej błędów;

24.

z zaniepokojeniem zauważa, że podobnie jak w 2020 r. Komisja i jej partnerzy wdrażający popełnili więcej błędów w transakcjach dotyczących dotacji oraz umów o przyznanie wkładu i umów o delegowaniu zadań zawieranych z krajami będącymi beneficjentami, organizacjami międzynarodowymi i agencjami państw członkowskich niż w przypadku innych form wsparcia (takich jak zamówienia na roboty budowlane, realizację dostaw czy świadczenie usług); zauważa ponadto, że błędy kwantyfikowalne, składające się na 81 % szacowanego poziomu błędu, wystąpiły w 39 spośród 92 zbadanych przez Trybunał transakcji tego rodzaju;

25.

jest świadom, jak stwierdziła Komisja w swoich odpowiedziach (10) na sprawozdanie roczne Trybunału, że Komisja działa w państwach trzecich w złożonym kontekście politycznym i technicznym, współpracując z wieloma partnerami, takimi jak kraje partnerskie, organizacje międzynarodowe lub agencje państw członkowskich; zauważa ponadto, że choć plany działania są regularnie realizowane w celu utrzymania poziomu błędów na jak najniższym poziomie, Komisja uważa, że scenariusz zerowego błędu jest w tym kontekście mało prawdopodobny;

26.

ponawia apel do Komisji, powtarzając uwagi Trybunału, o ponowne rozważenie podejścia opartego na efektywności kosztowej, stosowanego w kontrolach ex post, ponieważ może ono nie być skuteczne i prowadzić właśnie do niedociągnięć, na które wskazywał zarówno Trybunał, jak i Parlament;

27.

zauważa z zaniepokojeniem, że według sprawozdania Trybunału w 15 przypadkach błędu kwantyfikowalnego i w ośmiu przypadkach błędu niekwantyfikowalnego Komisja miała wystarczające informacje, aby zapobiec błędowi lub wykryć i skorygować go przed zaakceptowaniem wydatków; odnotowuje ponadto, że według oceny Trybunału, gdyby Komisja właściwie wykorzystała wszystkie dostępne jej informacje, szacowany poziom błędu byłby niższy o 2,4 punktu procentowego w porównaniu z 1,19 punktu procentowego w 2020 r.;

28.

stwierdza, że według sprawozdania Trybunału 25 transakcji obarczonych błędami kwantyfikowalnymi, których wkład w szacowany poziom błędu wyniósł 1,9 punktu procentowego, poddano kontroli w ramach audytu lub weryfikacji wydatków; odnotowuje ponadto, że system kontroli DG INTPA opiera się na kontrolach ex ante, a informacje przedstawione w sprawozdaniach z audytu/weryfikacji, opisujące faktycznie wykonane prace, nie pozwoliły Trybunałowi ocenić, czy błędy mogły zostać wykryte i skorygowane podczas tych kontroli ex ante, ponieważ sprawozdania nie obejmują 100 % zgłoszonych wydatków ani nie są wystarczająco szczegółowe, aby potwierdzić, czy pozycje, w których Trybunał wykrył błędy, były objęte kontrolami ex ante;

29.

z zadowoleniem przyjmuje dokonany przez Komisję we wrześniu 2021 r. i w maju 2022 r. przegląd zakresu zadań w ramach weryfikacji wydatków; zauważa, że Komisja przewiduje dalsze pogłębienie analiz i skupienie się na innych aspektach, takich jak dobór próby, a także uwzględnienie wyciągniętych wniosków i odpowiedzi z ankiety przeprowadzonej w lutym 2022 r. wśród użytkowników umowy ramowej dotyczącej kontroli;

30.

podkreśla, że Trybunał wskazał dwa obszary wydatków, w których transakcje są w mniejszym stopniu obarczone ryzykiem błędu ze względu na warunki płatności. a) wsparcie budżetowe oraz b) projekty realizowane przez organizacje międzynarodowe z udziałem wielu darczyńców i z zastosowaniem tzw. podejścia założeniowego (11); zauważa, że w 2021 r. Trybunał skontrolował cztery transakcje dotyczące wsparcia budżetowego i osiem projektów zrealizowanych z zastosowaniem podejścia założeniowego zarządzanych przez organizacje międzynarodowe;

31.

uważa za niedopuszczalne, że podobnie jak w poprzednich latach niektóre organizacje międzynarodowe zapewniły jedynie ograniczony dostęp do dokumentów (np. w formacie tylko do odczytu), uniemożliwiając Trybunałowi sporządzenie kopii dokumentów, co utrudnia zaplanowanie i przeprowadzenie kontroli oraz prowadzi do opóźnień, a tym samym uniemożliwia Trybunałowi realizację jego podstawowej prerogatywy zapewnionej przez TFUE, o czym wspomniano wcześniej w powiązanych uwagach w sprawozdaniach rocznych Trybunału za lata 2018 i 2020; uznaje wysiłki Komisji zmierzające do rozwiązania problemu przez aktywną współpracę z zainteresowanymi organizacjami międzynarodowymi, których transakcje przyczyniły się do poziomu błędu, zarówno przez określenie praktycznych rozwiązań, jak i dialog na wysokim szczeblu; z zadowoleniem przyjmuje pewne pozytywne rezultaty tych starań: współpraca z Bankiem Światowym uległa poprawie według kontroli Trybunału w 2021 r. w porównaniu z 2020 r.; podkreśla jednak, że należy uczynić więcej, i wzywa Komisję do kontynuowania wysiłków i wzmocnienia współpracy z organizacjami międzynarodowymi, aby zapewnić Trybunałowi pełny, nieograniczony i terminowy dostęp do wszystkich niezbędnych informacji, co umożliwi mu sprawdzenie legalności i prawidłowości wydatków z budżetu Unii;

32.

zauważa, że w dziesiątym badaniu poziomu błędu rezydualnego DG INTPA, przeprowadzonym w 2021 r. w jej imieniu przez wykonawcę zewnętrznego, oszacowano, że ogólny poziom błędu rezydualnego będzie szósty rok z rzędu poniżej dwuprocentowego progu istotności określonego przez Komisję: 1,14 % (0,95 % w 2020 r.);

33.

zaznacza, że zgodnie z oceną Trybunału badanie poziomu błędu rezydualnego nie ma charakteru usługi atestacyjnej ani kontroli i opiera się na metodyce i podręczniku badania poziomu błędu rezydualnego udostępnionych przez DG INTPA; podkreśla ponadto, że Trybunał w sprawozdaniach rocznych dotyczących EFR w latach 2017-2020 opisał ograniczenia w badaniach, które to ograniczenia mogły przyczynić się do systematycznego zaniżania poziomu błędu rezydualnego;

34.

odnotowuje opinię Trybunału, który uważa poziom zaufania pokładanego w pracy innych kontrolerów za kluczowy aspekt badania poziomu błędu rezydualnego, wyjaśniając, że możliwe są trzy scenariusze: a) brak zaufania do prac innych kontrolerów i przeprowadzenie badań bezpośrednich w pełnym zakresie; b) częściowe zaufanie do prac innych kontrolerów i przeprowadzenie badań bezpośrednich w ograniczonym zakresie; c) pełne zaufanie do prac innych kontrolerów i nieprzeprowadzanie dalszych badań; odnotowuje, że odsetek transakcji, w przypadku których przyjęto pełne zaufanie, wzrósł z 15 % w 2020 r. do 34 % w 2021 r.; w związku z tym podziela pogląd Trybunału, że poleganie w tak dużym stopniu na pracy innych kontrolerów jest sprzeczne z celem badania poziomu błędu rezydualnego – badanie to ma bowiem służyć oszacowaniu poziomu błędów, których nie udało się wykryć w trakcie kontroli zarządczych DG INTPA mających zapobiec błędom lub je wykryć i skorygować;

35.

zauważa, że począwszy od 2018 r., DG INTPA znacząco zawęziła zakres zastrzeżeń (tj. odsetek wydatków, do których się one odnosiły) w rocznych sprawozdaniach z działalności, a sprawozdanie za rok 2021 również nie zawiera żadnych zastrzeżeń;

36.

podziela opinię Trybunału, który uznaje brak zastrzeżeń w rocznym sprawozdaniu z działalności za rok 2021 za nieuzasadniony i uważa, że wynika on częściowo z ograniczeń badania poziomu błędu rezydualnego, zważywszy że ustalenia Trybunału dla tego badania dotyczą również opartych na nim szacunków kwot obarczonych ryzykiem; odnotowuje, że z szacunków DG INTPA wynika, że ogólna kwota obarczona ryzykiem w momencie dokonywania płatności wynosi 79,65 mln EUR (1,41 % wydatków za 2021 r.), a ogólna kwota obarczona ryzykiem w momencie zamknięcia wynosi 66,03 mln EUR; zauważa ponadto, że DG INTPA szacuje, że 13,62 mln EUR (24 % kwoty obarczonej ryzykiem w momencie dokonywania płatności) zostanie skorygowane w ramach kontroli w kolejnych latach (kwotę tę określa się mianem „zdolności naprawczej”) (12);

37.

zauważa, że w następstwie zaleceń Trybunału zawartych w jego sprawozdaniach rocznych za lata budżetowe 2019 i 2020 DG INTPA zbadała najlepszy sposób uwzględnienia zaleceń Trybunału, dokonując zmian w podręczniku badania poziomu błędu rezydualnego i metodyce tego badania, w pełni uwzględniając spodziewane koszty i korzyści; odnotowuje, że DG INTPA zaktualizowała podręcznik i metodykę badania poziomu błędu rezydualnego w styczniu 2022 r.;

38.

zauważa, że DG INTPA pracuje nad poprawą jakości swoich danych wykorzystywanych do obliczeń dotyczących zdolności naprawczej, a w 2021 r. kontynuowała działania szkoleniowe i zwiększające świadomość w zakresie odzyskiwania środków i jakości danych księgowych; odnotowuje, że tak jak w poprzednich latach DG INTPA przeprowadziła ukierunkowane kontrole dotyczące nakazów odzyskania środków w celu skorygowania wykrytych rozbieżności; zauważa, że Trybunał dokonał przeglądu obliczeń dotyczących zdolności naprawczej za 2021 r., a po zbadaniu 35 % (pod względem wartości) całej populacji odzyskanych kwot Trybunał nie wykrył żadnych błędów w próbie;

39.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie „tablicy wyników finansowych”, obejmującej sześć wskaźników (13), w celu zapewnienia większej spójności sprawozdawczości finansowej w dyrekcjach generalnych Komisji; odnotowuje, że w 2021 r. dodano cztery kolejne wskaźniki (14); zauważa, że sześć z owych dziesięciu wskaźników miało w 2021 r. zastosowanie do EFR i funduszy powierniczych; odnotowuje, że w przypadku „absorpcji zobowiązań globalnych” DG INTPA osiągnęła wynik 99 % dla budżetu Unii i 97 % dla EFR w 2021 r. w porównaniu z odpowiednio 95 % i 94 % w 2020 r., a w przypadku „terminowych płatności” DG INTPA osiągnęła wynik 97 % dla budżetu Unii i 95 % dla EFR w 2021 r. w porównaniu z odpowiednio 98 % i 97 % w 2020 r.;

Zapobieganie nadużyciom finansowym, wykrywanie ich i korygowanie

40.

zauważa, że od 2014 r. DG INTPA opracowała i wdraża własną strategię zwalczania nadużyć finansowych na podstawie metodyki dostarczonej przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), a od momentu jej wejścia w życie miały miejsce trzy aktualizacje, z których ostatnią przyjęto w 2021 r.; odnotowuje, że wdrażanie strategii jest monitorowane, a kierownictwo otrzymuje dwa razy w roku sprawozdania z trwających dochodzeń OLAF-u i działań następczych wynikających z zaleceń Urzędu; zauważa ponadto, że nowy plan działania DG INTPA przyjęty w 2021 r. zawiera 16 działań wewnętrznych, z których 80 % zrealizowano we wskazanym terminie lub zgodnie z przewidywaną powtarzalnością, zaś pozostałe 20 % działań jest w trakcie realizacji lub z terminem realizacji wyznaczonym na 2022 r., a ich zakończenie przewiduje się na 2022 r. (15);

41.

zauważa, że DG INTPA wniosła również wkład w strategię Komisji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych i terminowo wdrożyła działanie 33 planu działania w zakresie zwalczania nadużyć finansowych Komisji (SWD(2021)0262) (16); ubolewa, że DG INTPA zastosowała się jedynie do 33 % zaleceń finansowych OLAF-u oraz ogółem w pełni wdrożono 20 % zaleceń finansowych (wydanych w latach 2017–2021), częściowo wdrożono 20 %, a 60 % znajduje się w procesie wdrażania lub jest nadal analizowane; nalega na podniesienie wskaźnika wykonania zaleceń OLAF-u, nawet jeśli powtarzające się trudności w wypełnianiu zaleceń OLAF-u wynikają ze specyfiki i ograniczeń prawnych, takich jak m.in. długotrwałe postępowania sądowe, przedawnienia i upadłość;

42.

zauważa, że na koniec 2021 r. DG INTPA wiedziała o 23 trwających dochodzeniach (17 w 2020 r., 19 w 2019 r.), zaś OLAF zamknął trzy dochodzenia z zaleceniami finansowymi, administracyjnymi lub sądowymi oraz dwa dochodzenia bez zaleceń;

43.

z zadowoleniem przyjmuje nowe szkolenie online na temat zapobiegania nadużyciom finansowym w stosunkach zewnętrznych Unii, rozpoczęcie kampanii informacyjnej poświęconej zewnętrznym partnerom DG INTPA, dalszą centralizację i dystrybucję informacji przez korespondenta DG ds. zwalczania nadużyć finansowych w ścisłej współpracy z siecią zwalczania nadużyć finansowych INTPA i OLAF-em, aktualizację stron internetowych i podręczników, coroczną notę i kampanię informacyjną skierowaną do wszystkich pracowników na temat narzędzi zapobiegania nadużyciom finansowym i nakładania sankcji w ich przypadku;

44.

wzywa Komisję do dalszej poprawy kontroli w celu zmniejszenia liczby błędów transakcyjnych oraz do pełnego wdrożenia zaleceń Trybunału;

45.

podkreśla, że zasadność i skuteczność współpracy Unii na rzecz rozwoju zależy od prawidłowej realizacji działań i ich właściwego finansowania; wzywa Komisję do dalszej poprawy kontroli w celu zmniejszenia liczby błędów transakcyjnych oraz do pełnego wdrożenia zaleceń Trybunału;

Potencjalny wpływ wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii Europejskiej na sprawozdanie finansowe EFR za 2021 r.

46.

zauważa, że w wyniku zawarcia Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej („umowa o wystąpieniu”) Zjednoczone Królestwo zobowiązało się do pozostania stroną EFR aż do momentu zamknięcia jedenastego EFR i wszystkich EFR, które nie zostały wcześniej zamknięte; odnotowuje ponadto, że Zjednoczone Królestwo przyjmie takie same obowiązki jak państwa członkowskie zgodnie z umową wewnętrzną, na mocy której utworzono jedenasty EFR, jak również obowiązki związane z poprzednimi EFR aż do momentu ich zamknięcia;

47.

zauważa, że w umowie o wystąpieniu również określono, że jeśli kwoty z projektów w ramach dziesiątego EFR lub poprzednich EFR nie zostały przyznane lub zostały umorzone w dniu wejścia w życie wspomnianej umowy, udział Zjednoczonego Królestwa w tych kwotach nie zostanie ponownie wykorzystany i to samo dotyczy udziału Zjednoczonego Królestwa w środkach, które nie zostały przyznane lub zostały umorzone w ramach jedenastego EFR po 31 grudnia 2021 r.;

48.

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Trybunału o braku wpływu finansowego na sprawozdanie finansowe dotyczące EFR za rok 2021 oraz stwierdzenie, że sprawozdanie finansowe dotyczące EFR na dzień 31 grudnia 2021 r. prawidłowo odzwierciedla stan procesu wystąpienia;

Wsparcie budżetowe Unii

49.

zauważa, na podstawie skonsolidowanych odpowiedzi na kwestionariusz skierowany do Komisji, że płatności ze wsparcia budżetowego w ramach EFR wyniosły 340 mln EUR w 2021 r.: 25 państw AKP oraz 10 krajów i terytoriów zamorskich skorzystało ze wsparcia budżetowego w ramach EFR w 2021 r.;

50.

zauważa, że w ciągu ostatnich 2 lat ze wsparcia budżetowego Unii udzielono krajom pomocy, dokonując łącznych płatności w wysokości 4,2 mld EUR – 3 mld EUR w 2020 r. i 1,2 mld EUR w 2021 r., aby wesprzeć reformy w różnych sektorach i zapobiec dalszemu pogorszeniu sytuacji gospodarczej i społecznej; odnotowuje ponadto, że wysiłki zmierzające do koncentracji środków w 2020 r. nie mogły zostać w pełni zrekompensowane w 2021 r., ponieważ nowy instrument „ISMWR – Globalny wymiar Europy” wszedł w życie w ciągu roku, a instrument przedakcesyjny dopiero pod koniec 2021 r.; stwierdza, że blokady polityczne i kryzysy wewnętrzne również utrudniły realizację bieżących programów w kilku krajach;

51.

zauważa, że największym odbiorcą wsparcia budżetowego Unii pozostaje Afryka Subsaharyjska (35 %), a następnie kraje objęte europejską polityką sąsiedztwa (31 %), Azja (16 %), Ameryka Łacińska (6 %), Bałkany Zachodnie (4 %), Karaiby (3 %), kraje/terytoria zamorskie (3 %) i region Pacyfiku (2 %); odnotowuje ponadto, że pod względem rodzaju kontraktu umowy o realizację reformy sektorowej przeważają nad umowami na rzecz budowania państwowości i odporności oraz umowami dotyczącymi celów zrównoważonego rozwoju, przy czym stanowią one 79 % wartości portfela, w porównaniu z odpowiednio 19 % i 2 %;

52.

podkreśla, że wsparcie budżetowe Unii jest środkiem skutecznej pomocy, w tym w sytuacjach kryzysowych oraz pomaga wzmocnić krajowe systemy i procesy budżetowe na potrzeby wdrożenia polityki publicznej i osiągnięcia trwałych rezultatów; przypomina o znaczeniu utrzymania programu na rzecz globalnego dostępu do szczepionki przeciwko COVID-19 (COVAX), aby zmaksymalizować szanse na to, że ludzie w krajach uczestniczących w programie uzyskają dostęp do szczepionek COVID-19 lub innych szczepionek w przypadku nowej sytuacji kryzysowej tak szybko, sprawiedliwie i bezpiecznie, jak to możliwe; zaznacza ponadto, że odegrało ono zasadniczą rolę w czasie pandemii COVID-19, oferując dodatkową przestrzeń fiskalną na walkę z negatywnymi skutkami pandemii; przyznaje, że wysiłki te powinny być kontynuowane w najbliższej przyszłości w związku z destrukcyjnymi globalnymi skutkami rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie;

53.

zwraca uwagę na fakt, że eliminacja ubóstwa, promowanie wartości demokratycznych i zapobieganie degradacji środowiska pozostają jednymi z największych wyzwań, przed którymi obecnie stoimy; przypomina, że świat, w którym 1,2 mld ludzi w 111 krajach rozwijających się (17) żyje w dotkliwym wielowymiarowym ubóstwie, jest zarówno niesprawiedliwy, jak i ekologicznie niezrównoważony; apeluje o odpowiednie finansowanie w celu powstrzymania trwającego procesu odchodzenia od celów zrównoważonego rozwoju ONZ;

54.

podkreśla, że eliminacja ubóstwa nie jest zadaniem charytatywnym, lecz aktem sprawiedliwości i kluczem do uwolnienia ogromnego ludzkiego potencjału; zwraca ponadto uwagę, że cykl ubóstwa pozbawiony interwencji zewnętrznych ma tendencję do utrwalania się na wielu frontach, ponieważ rodziny z ograniczonym majątkiem lub bez majątku wpadają w pułapkę ubóstwa i borykają się z chronicznymi niedoborami żywności, słabym zdrowiem, wstrząsami związanymi ze zmianą klimatu oraz napiętnowaniem społecznym; podkreśla, że rodziny mieszkające w regionach oddalonych pozostają odcięte od wielu podstawowych usług, takich jak czysta woda i urządzenia sanitarne, opieka zdrowotna i systemy rynkowe – ograniczenia te utrwalają, a wręcz pogarszają ich status społeczno-ekonomiczny;

55.

zwraca uwagę na fakt, że ludzie, a w szczególności młodzież, powinni mieć możliwość życia, nauki i pracy w swoim kraju i regionie; zaznacza, że bez wydajnych i skutecznych środków zwalczających ubóstwo usprawnione wsparcie mikrofinansowania i rozwoju ruchów migracyjnych drobnych przedsiębiorców ze względów ekonomicznych będzie się nadal nasilać, tj. drenaż mózgów, co spowoduje liczne wyzwania zarówno dla krajów docelowych, jak i dla krajów pochodzenia;

56.

jest głęboko przekonany, że wielowymiarowe i kompleksowe podejście do skrajnego ubóstwa jest najlepszym podejściem, i powtarza, że edukacja (i szkolenia) są zarówno prawem człowieka, jak i najpotężniejszym narzędziem walki z ubóstwem, wykluczeniem społecznym i nierównościami;

57.

podkreśla, że szacunkowo 64 mln dzieci w krajach rozwijających się nie uczęszczają do szkoły podstawowej; zaznacza, że szczególnie ucierpiały dziewczęta, gdyż ich prawo do wysokiej jakości edukacji było nadal naruszane z powodu zamykania szkół, braku dostępu do zdalnego nauczania, w tym dzięki środkom cyfrowym, oraz zmniejszenia krajowych budżetów na edukację, będącego skutkiem napięć w gospodarkach krajowych; podkreśla ponadto, że jedną z głównych przyczyn tego stanu jest przemoc na obszarach świata objętych toczącymi się konfliktami, a drugą poważną barierą – często ściśle powiązaną z konfliktem – jest ubóstwo; przypomina, jak ważne jest, by równe szanse stały się centralnym elementem rozwoju; podkreśla, że wzmocnienie pozycji kobiet i dostęp do odpowiedniej edukacji w krajach rozwijających się, zwłaszcza dla dziewcząt i kobiet, to ważne kroki w walce z ubóstwem i brakiem bezpieczeństwa żywnościowego; podkreśla ponadto, że w krajach partnerskich należy wspierać dostęp młodych kobiet do europejskich projektów, szkoleń biznesowych i funduszy, ponieważ w wielu krajach rozwijających się kobiety odgrywają ważną rolę w rozwoju gospodarki lokalnej i regionalnej;

58.

zauważa, że Unia wspiera edukację w około 100 krajach oraz przez partnerstwa, takie jak Globalne Partnerstwo na rzecz Edukacji (18) i „Education Cannot Wait” (19), a także nadal promuje równość płci w partnerstwie z rządami i zainteresowanymi podmiotami pozarządowymi;

59.

pochwala priorytet Komisji, jakim jest przekroczenie ustalonego celu 10 % i osiągnięcie 13 % dla edukacji w całym portfelu DG INTPA;

60.

odnotowuje, że w 2021 r. Unia wypłaciła 85 mln EUR z EFR na wsparcie edukacji w krajach partnerskich, co przyczyniło się do przyjęcia ponad 32 mln uczniów szkół podstawowych i prawie 3 mln uczniów szkół średnich w latach 2018–2020; zauważa, że z 85 mln EUR na wsparcie projektów mobilności i budowania potencjału krajów AKP w ramach programu Erasmus wykorzystano 6 mln EUR, 31 mln EUR wydano na kształcenie i szkolenie zawodowe – z tej kwoty 5 mln EUR wypłacono w ramach programów wsparcia budżetowego, 1,2 mln EUR na roboty i dostawy, 0,8 mln EUR na usługi, a pozostałe 24 mln EUR w formie dotacji;

61.

odnotowuje, że Komisja zobowiązała się w zeszłym roku do przekazania 700 mln EUR. Globalnemu Partnerstwu na rzecz Edukacji, aby pomóc w zapewnieniu 140 milionom dzieci wykwalifikowanych nauczycieli oraz aby o 88 milionów więcej dzieci uczęszczało do szkoły i uczyło się;

62.

powtarza, że programy na rzecz przedsiębiorczości odgrywają zasadniczą rolę w walce z ubóstwem i rozwijaniu wzrostu gospodarczego; akcentuje fakt, że zapewnienie szkoleń biznesowych może pomóc drobnym przedsiębiorcom w zakładaniu firm i ulepszaniu praktyk biznesowych, umożliwiając ubogim rodzinom utorowanie drogi ku trwałym źródłom utrzymania i odporności społeczno-gospodarczej; zauważa jednak, że w celu zwiększenia skuteczności takich programów szkolenia powinny być uzupełniane zindywidualizowanym wsparciem i usługami uzupełniającymi; przypomina, że należy zachęcać młode kobiety do udziału w europejskich projektach, szkoleniach biznesowych i funduszach w krajach partnerskich;

63.

z zadowoleniem przyjmuje wejście w życie w 2021 r. nowych ram zarządzania ryzykiem (RMF+) dla krajów; zauważa, że to nowe narzędzie opiera się na poprzednich ramach zarządzania ryzykiem, które wprowadzono w 2013 r.; odnotowuje ponadto, że RMF+ są dostosowane do zmieniającego się kontekstu partnerstw międzynarodowych, ewoluującego krajobrazu geopolitycznego i nowego ISWMR – „Globalny wymiar Europy” oraz mają zastosowanie do krajów, z którymi Unia zawarła dwustronne porozumienia o współpracy, w tym do znacznej liczby krajów, w których nie udziela się wsparcia budżetowego;

64.

zauważa, że delegatury UE i centralne służby Komisji wykorzystują konkluzje zawarte w RMF+ i śledzą wdrażanie środków ograniczających ryzyko oraz postępy w realizacji priorytetów dialogu politycznego, w synergii z innymi istniejącymi narzędziami analitycznymi i sprawozdawczymi;

65.

uważa, że EFR, podobnie jak inne programy Unii, cierpi na brak widoczności, wiedzy na jego temat i rozgłosu, a ludność lokalna, która czerpie korzyści z finansowania unijnego, nie jest świadoma wsparcia i solidarności ze strony Unii; uważa również, że należy lepiej wyjaśnić EFR opinii publicznej;

66.

w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie przez Komisję spójnych i wiążących minimalnych reguł korporacyjnych dotyczących komunikacji i widoczności Unii we wszystkich programach finansowania unijnego i trybach zarządzania w okresie finansowania 2021–2027 (20); uważa jednak, że każdy kraj będący beneficjentem powinien być częściowo odpowiedzialny za programowanie działań komunikacyjnych (pod nadzorem służb Unii) z myślą o zwiększeniu wiedzy społeczeństwa na temat projektów i działań finansowanych przez Unię; zwraca się do Komisji o zbadanie tej możliwości;

67.

uważa, że każdy kraj będący beneficjentem powinien przedstawić długoterminowy plan, określający jego projekty i cele, zgodnie z harmonogramem WRF; jest zdania, że architektura ta mogłaby zwiększyć przejrzystość i przewidywalność europejskiej pomocy rozwojowej, umożliwiając wyznaczenie długoterminowych celów określonych przez Komisję, mianowicie w obszarach wymagających planowania perspektywicznego, takich jak energia, zdrowie, zaopatrzenie w wodę, transformacja cyfrowa i transformacja ekologiczna; stwierdza, że taki plan powinien zostać przedstawiony przez rząd będący beneficjentem, polegający na udziale podmiotów lokalnych, których wkład należy stymulować; uważa, że sprzyjałoby to także udziałowi krajów docelowych w kształtowaniu polityki rozwojowej Unii przez udział jej instytucji i zainteresowanych stron;

68.

wzywa Komisję do oceny, czy możliwe jest utworzenie platformy internetowej, na której publikowane byłyby wszystkie projekty w ramach EFR i ISWMR – „Globalny wymiar Europy” z myślą o zwiększeniu przejrzystości i dostępu do danych;

69.

z zadowoleniem zauważa, że w obszarze działań zewnętrznych DG INTPA, wraz z innymi zainteresowanymi dyrekcjami generalnymi i służbami, przyjęła nowe podejście do komunikacji na szczeblu krajowym, regionalnym i światowym; odnotowuje, że to nowe podejście odchodzi od fragmentarycznej, właściwej dla danego projektu komunikacji na rzecz bardziej ukierunkowanych i strategicznych działań; z zadowoleniem przyjmuje publikację zaktualizowanych wytycznych w sprawie komunikacji i zwiększania widoczności UE w działaniach zewnętrznych (21), określających, czego oczekuje się od partnerów realizujących działania zewnętrzne Unii;

70.

ubolewa, że po wygaśnięciu umowy o partnerstwie z Kotonu między Unia a państwami AKP w lutym 2020 r. i parafowaniu nowej umowy o partnerstwie w kwietniu 2021 r. Rada nadal nie wydała upoważnienie do podpisania nowej umowy o partnerstwie, co zmusza do corocznego przedłużania starej umowy i umieszcza wszystkie społeczności AKP i Unii w szarej strefie prawnej w związku z kontynuacją dialogu politycznego i polityki rozwoju; wzywa Radę do przezwyciężenia weta jednego państwa członkowskiego i do wydania upoważnienia do podpisania nowej umowy o partnerstwie;

71.

uważa, że rezultaty pomocy rozwojowej Unii można by wzmocnić dzięki silnej i ukierunkowanej koordynacji działań finansowych EFR i ISWMR – „Globalny wymiar Europy”, w szczególności przez projekty transgraniczne, zmierzając do stworzenia synergii i zwiększenia wartości dodanej finansowania EFR i ISWMR – „Globalny wymiar Europy”;

72.

wskazuje na wartość dodaną tzw. instrumentów mieszanych, łączących dotacje publiczne z pożyczkami prywatnymi; wzywa Komisję do priorytetowego traktowania takich instrumentów i zachęcania do stosowania ich; apeluje do Komisji o zaangażowanie sektora prywatnego, mianowicie poprzez lokalne małe i średnie przedsiębiorstwa oraz przedsiębiorców;

73.

przyjmuje do wiadomości uwagi Komisji dotyczące przeprowadzonych przez nią ocen, między innymi w odniesieniu do EFR; ponawia jednak swój wniosek o kompleksową ocenę projektów finansowanych z EFR, aby Parlament mógł dokładnie ocenić wpływ środków EFR i sprawdzić, czy przestrzegany jest ostateczny cel pomocy rozwojowej, czyli ograniczenie, a ostatecznie wyeliminowanie ubóstwa;

74.

zwraca uwagę na stale pogarszającą się sytuację, w której prowadzona jest polityka Unii w dziedzinie rozwoju i pomocy humanitarnej, naznaczoną w szczególności pandemią COVID-19, nieustającym pogłębianiem się skutków zmiany klimatu, utratą różnorodności biologicznej, pogłębiającym się brakiem bezpieczeństwa żywnościowego i narastającymi skutkami rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie; zwraca uwagę na coraz większą lukę między funduszami potrzebnymi a dostępnymi w celu reagowania na pogłębiający się kryzys klimatyczny, głód, coraz większe zadłużenie, kryzys humanitarny i inne kryzysy, które powodują pogłębianie się nierówności i zwiększają poziom ubóstwa po raz pierwszy od dziesięcioleci; apeluje o odpowiednie finansowanie w celu powstrzymania trwającego obecnie procesu odchodzenia od celów zrównoważonego rozwoju ONZ zamiast dążenia do ich realizacji; podkreśla, że pomimo licznych wyzwań, przed którymi stoi Unia, związanych z pandemią COVID-19 oraz z rosyjską wojną napastniczą wobec Ukrainy i jej geopolitycznymi i ekonomicznymi skutkami, potrzebne jest podniesienie wydatków na pomoc rozwojową;

75.

ubolewa nad tym, że finansowanie rozwoju nie wzrosło „z miliardów do bilionów”, które uznano za konieczne w momencie przyjmowania celów zrównoważonego rozwoju w 2015 r.; zwraca uwagę, że należy pilnie uruchomić znacznie większe zasoby prywatne na świecie poprzez promowanie inwestycji i skuteczniejsze opodatkowanie, przy jednoczesnym zapewnieniu zgodności działań z celami Agendy 2030 i spójnością polityki na rzecz rozwoju, ale również należy zwiększyć finansowanie rozwoju ze środków publicznych – zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami – do poziomów, których osiągnięcie w Unii jest jeszcze odległe;

Działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za rok 2020

76.

zauważa, że Komisja przedstawiła podsumowanie działań podjętych w odpowiedzi na główne priorytety polityczne wyrażone przez Parlament i Radę w ramach procedury udzielania absolutorium za rok 2020 w postaci sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego i Rady z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2020 (22), stanowiącego część zintegrowanej sprawozdawczości finansowej i sprawozdawczości w zakresie rozliczalności;

77.

odnotowuje, że w odpowiedzi na wniosek Parlamentu Komisja przedstawiła Parlamentowi aktualizację dotyczącą wykonania dla ósmego i dziewiątego EFR;

78.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie zalecenia Parlamentu w sprawie wsparcia dla administracji krajów i terytoriów zamorskich, gwarantującego sprawiedliwy podział środków; podkreśla jednak potrzebę większej spójności działań Unii w regionie państw AKP, zapewniającej priorytetowe traktowanie celów rozwojowych oraz powiązanie polityki zorientowanej na kraje i terytoria zamorskie z rozwojem ich poszczególnych regionów geograficznych, a także dostosowanie jej do priorytetów Unii;

79.

zauważa ponadto, że uwagi Parlamentu uwzględniono przy ocenie planu działania DG INTPA na 2021 r. w zakresie wyeliminowania stwierdzonych niedociągnięć kontroli i wysokiego ryzyka.

(1) Decyzja Rady (UE) 2021/1764 z dnia 5 października 2021 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską, w tym stosunków między Unią Europejską, z jednej strony, a Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony (Decyzja w sprawie stowarzyszenia zamorskiego, łącznie z Grenlandią) (Dz.U. L 355 z 7.10.2021, s. 6).

(2) W styczniu 2021 r. DG DEVCO została przekształcona w DG INTPA.

(3) Narzędzie pomagające delegaturom Unii lepiej współpracować z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami w danym kraju przez wspólne programowanie i wdrażanie, https://europa.eu/capacity4dev/wbt-team-europe

(4) Roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok 2021, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52022DC0321

(5) Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającego rozporządzenie (UE) 2015/323 (Dz.U. L 307 z 3.12.2018, s. 1).

(6) Botswana, Burkina Faso, Dżibuti, Timor Wschodni, Etiopia, Ghana, Gwinea Bissau, Haiti, Jamajka, Liberia, Malawi, Mali, Niger, Nigeria, Tanzania, Uganda i Zambia.

(7) Wszystkich 140 płatności dokonano za pośrednictwem DG INTPA.

(8) Botswana, Burkina Faso, Etiopia, Ghana, Gwinea Bissau, Haiti, Liberia, Malawi, Niger, Nigeria, Tanzania, Uganda i Zambia.

(9) Roczne sprawozdanie z działalności DG INTPA za rok 2021 (s. 51).

(10) https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/annualreports-2021/annualreports-2021_PL.pdf (s. 383).

(11) Zgodnie z „podejściem założeniowym”, w sytuacji gdy wkłady wnoszone przez Komisję na rzecz projektów z udziałem wielu darczyńców są łączone ze środkami przekazanymi przez innych darczyńców i nie są zarezerwowane na ściśle określone i dające się wyodrębnić pozycje wydatków, Komisja przyjmuje, że wydatki są zgodne z unijnymi zasadami kwalifikowalności, pod warunkiem że łączna kwota pochodząca z różnych źródeł obejmuje wydatki kwalifikowalne wystarczające do pokrycia wkładu Unii, https://www.eca.europa.eu/Lists/ECADocuments/annualreports-2021/annualreports-2021_PL.pdf

(12) Roczne sprawozdanie z działalności DG INTPA za 2021 r., s. 34.

(13) Te wskaźniki to: 1) wykorzystanie środków na zobowiązania; 2) prognozy wykorzystania środków na zobowiązania; 3) wykorzystanie środków na płatności; 4) prognozy wykorzystania środków na płatności; 5) absorpcja zobowiązań globalnych oraz 6) terminowe płatności.

(14) Cztery dodatkowe wskaźniki to: 7) terminowe umorzenia; 8) czas potrzebny na rejestrowanie faktur; 9) jakość danych księgowych; 10) jakość danych zarządczych.

(15) Roczne sprawozdanie z działalności DG INTPA za 2021 r. (s. 43).

(16) W stosownych przypadkach włączenie konkretnych środków zwalczania nadużyć finansowych do warunków wsparcia budżetowego. W przypadku wsparcia budżetowego i pomocy makrofinansowej, w stosownych przypadkach, poprawa strategii kontroli i wzmocnienie mechanizmów weryfikacji, https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:52021SC0262

(17) Globalne wskaźniki ubóstwa wielowymiarowego (MPI) z 2022 r.

(18) https://www.globalpartnership.org/

(19) https://www.educationcannotwait.org/

(20) https://commission.europa.eu/funding-tenders/managing-your-project/communicating-and-raising-eu-visibility_pl

(21) https://international-partnerships.ec.europa.eu/knowledge-hub/communicating-and-raising-eu-visibility-guidance-external-actions_pl

(22) COM(2022), 0331 https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52022DC0331

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/190

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1843

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając bilanse i sprawozdania finansowe ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 321 – C9-0281/2022),

—	uwzględniając informacje finansowe dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju (COM(2022) 321),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące działań finansowanych z ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami Komisji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenia Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Komisji absolutorium z wykonania budżetu w zakresie Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021 (05671/2023 – C9-0056/2023, 05672/2023 – C9-0057/2023, 05673/2023 – C9-0058/2023, 05674/2023 – C9-0059/2023),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2020 (COM(2022) 331),

—	uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (3) i zmienioną w Wagadugu (Burkina Faso) dnia 22 czerwca 2010 r. (4),

—	uwzględniając decyzję Rady 2013/755/UE z dnia 25 listopada 2013 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich z Unią Europejską („decyzja o stowarzyszeniu zamorskim”) (5),

—

—	uwzględniając art. 33 Umowy wewnętrznej z dnia 20 grudnia 1995 r. między przedstawicielami rządów państw członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą Wspólnoty na mocy drugiego protokołu finansowego do czwartej Konwencji AKP–WE (7),

—

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 74 rozporządzenia finansowego z dnia 16 czerwca 1998 r. dotyczącego rozwoju współpracy finansowej w ramach czwartej Konwencji AKP–WE (10),

—	uwzględniając art. 119 rozporządzenia finansowego z dnia 27 marca 2003 r. mającego zastosowanie do 9. Europejskiego Funduszu Rozwoju (11),

—	uwzględniając art. 50 rozporządzenia Rady (WE) nr 215/2008 z dnia 18 lutego 2008 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 10. Europejskiego Funduszu Rozwoju (12),

—	uwzględniając art. 48 rozporządzenia Rady (UE) 2015/323 z dnia 2 marca 2015 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (13),

—	uwzględniając art. 42 decyzji Rady (UE) 2018/1877 z dnia 26 listopada 2018 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju i uchylającej rozporządzenie (UE) 2015/323 (14),

—	uwzględniając art. 99 i art. 100 tiret trzecie Regulaminu oraz załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Rozwoju,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0114/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków ósmego, dziewiątego, dziesiątego i jedenastego Europejskiego Funduszu Rozwoju za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu i Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(1) Dz.U. C 391 z 12.10.2022, s. 6.

(2) Dz.U. C 400 z 17.10.2022, s. 170.

(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.

(4) Dz.U. L 287 z 4.11.2010, s. 3.

(5) Dz.U. L 344 z 19.12.2013, s. 1.

(6) Dz.U. L 355 z 7.10.2021, s. 6.

(7) Dz.U. L 156 z 29.5.1998, s. 108.

(8) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 355.

(9) Dz.U. L 210 z 6.8.2013, s. 1.

(10) Dz.U. L 191 z 7.7.1998, s. 53.

(11) Dz.U. L 83 z 1.4.2003, s. 1.

(12) Dz.U. L 78 z 19.3.2008, s. 1.

(13) Dz.U. L 58 z 3.3.2015, s. 17.

(14) Dz.U. L 307 z 3.12.2018, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/192

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1844

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0074/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 35,

—

uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów utworzonych na podstawie TFUE oraz Traktatu Euratom, o których mowa w art. 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (5), w szczególności jego art. 105,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2023),

1.	udziela dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 158 z 14.6.2019, s. 22.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 157.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/194

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1845

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 23 590 235 EUR, co stanowi wzrost o 36,38 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi częściowo z budżetu Unii i częściowo z poboru opłat;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne, a transakcje dotyczące dochodów leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziło do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania w wysokości 94,06 % (tym samym nie udało się zrealizować zakładanego celu w wysokości 95 %), co stanowi spadek o 4,81 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 65,96 % (tym samym nie udało się zrealizować zakładanego celu w wysokości 75 %), co oznacza spadek o 15,11 % w porównaniu z rokiem 2020;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w 2019 r. kilka umów szczegółowych w ramach umowy ramowej na usługi informatyczne uznano za częściowo nieprawidłowe, że może to mieć również wpływ na późniejsze płatności dokonane na podstawie tej umowy ramowej oraz że w 2021 r. kwota powiązanych płatności wyniosła 21 534 EUR; zauważa, że wspomniana umowa ramowa wygaśnie w 2025 r., i odnotowuje odpowiedź Agencji, że ograniczyła na tyle, na ile było możliwe, nabywanie towarów i usług spoza cennika (zmniejszając je do poniżej 10 % wartości każdej umowy szczegółowej), z uwzględnieniem ciągłości działań operacyjnych.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że Agencja przeniosła na 2022 r. 6,6 mln EUR (29,9 %) środków na zobowiązania z 2021 r., że z tego 4,0 mln EUR, czyli 54 % wydatków operacyjnych, były związane z podstawowymi działaniami operacyjnymi na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 (2) oraz że wysokie wskaźniki przeniesionych środków są sprzeczne z budżetową zasadą jednoroczności i sugerują problemy strukturalne przy wykonywaniu budżetu; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że w roku 2021 po raz pierwszy pobierała ona opłaty i nie miała w tym wcześniejszego doświadczenia, że ostrożnie kontraktowała swoje zasoby i opóźniała rozpoczęcie kilku projektów operacyjnych, których koszty mają zostać pokryte z opłat do czasu uregulowania pierwszej raty opłat, oraz że doprowadziło to do wysokiego poziomu przeniesionych środków z otwartych sald zobowiązań na koniec roku; zauważa ponadto, że Trybunał zwracał uwagę na wysoki wskaźnik przeniesień również w latach 2020 i 2019, a organ udzielający absolutorium zwrócił się do Agencji o rozwiązanie tej kwestii poprzez dalszą poprawę planowania budżetu i cyklów wykonania;

zauważa, że rok 2021 był pierwszym rokiem, w którym Agencja pobierała opłaty od zarejestrowanych mechanizmów sprawozdawczych za świadczone przez siebie usługi gromadzenia, przetwarzania i analizowania danych przekazywanych przez uczestników rynku energii na potrzeby wdrożenia rozporządzenia (UE) nr 1227/2011;

Wyniki działalności

zauważa, że do oceny wyników swoich działań pod względem realizacji i celów programu prac Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania, a na przykład do oceny zarządzania zasobami ludzkimi i finansowymi używa innych wskaźników; docenia, że zrealizowano kluczowe wskaźniki skuteczności działania, oraz fakt, że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji zwrócenie uwagi na wskaźniki, których jeszcze nie osiągnęła lub których realizacja jest opóźniona;

zwraca uwagę, że program prac Agencji został w dużej mierze wdrożony, natomiast kilka zadań przestano uważać za priorytetowe, anulowano, przełożono lub częściowo połączono z innymi zadaniami ze względu na ograniczone zasoby ludzkie, przede wszystkim w dziedzinie rozporządzenia (UE) nr 1227/2011; zauważa ponadto, że według Agencji zabrakło synchronizacji czasowej między przydziałem zadań i zasobów, na przykład zadań i zasobów związanych z prawodawstwem w dziedzinie integralności i przejrzystości rynku i rynkiem czystej energii;

Polityka kadrowa

zauważa, że stan realizacji planu zatrudnienia na dzień 31 grudnia 2021 r. wynosił 95,77 % – przyjęto 68 pracowników zatrudnionych na czas określony, natomiast budżet Unii przewidywał 71 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu z 71 stanowiskami zatwierdzonymi w 2020 r.); zauważa, że w 2021 r. dla Agencji pracowało ponadto 30 pracowników kontraktowych, 4 oddelegowanych ekspertów krajowych oraz 10 pracowników tymczasowych; podkreśla, że na koniec 2021 r. 23,4 % pracowników Agencji było zatrudnionych w ramach programu staży i usług agencji pracy tymczasowej, w związku z czym przypomina zalecenia Trybunału, aby przydzielać stałe i bieżące zadania pracownikom zatrudnionym bezpośrednio;

ubolewa nad utrzymującym się znacznym brakiem równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, tj. jedna kobieta (17 %) i pięciu mężczyzn (83 %); zauważa, że wśród ogółu pracowników wskaźnik płci wynosi 37 kobiet (37 %) do 63 mężczyzn (63 %); zauważa, że w skład zarządu Agencji wchodzi dziewięć kobiet (50 %) i dziewięciu mężczyzn (50 %); wzywa Agencję, aby jak najszybciej podjęła konkretne działania w celu zwiększenia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii oraz poinformowała organ udzielający absolutorium o postępach;

zauważa, że Agencja prowadzi politykę ochrony godności osoby i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu, a wraz z innymi agencjami tworzy sieć zaufanych doradców; zauważa, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków molestowania ani nękania, i zachęca Agencję do kontynuowania i rozwijania prac mających na celu zapobieganie tym zjawiskom również w przyszłości;

10.

podkreśla znaczenie opracowania długoterminowej polityki kadrowej w odniesieniu do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa przez całe życie oraz oferowania konkretnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej, aby zadbać o odpowiednią reprezentację ze wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutacji i integracji osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienia ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

11.

zauważa, że w 2021 r. zakończono 200 postępowań o udzielenie zamówienia w porównaniu ze 109 w 2020 r. oraz że w związku ze wzrostem liczby postępowań potrzebny byłby dodatkowy personel; zauważa, że Agencja wdrożyła e-Tendering, e-Submissions i e-Invoicing oraz przetestowała PPMT, aby wdrożyć go w 2023 r.; zauważa, że od 2021 r., będącego pierwszym rokiem pobierania opłat, Agencja przyjęła raczej ostrożne podejście do otwierania postępowań o udzielenie zamówienia; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

12.

przypomina o znaczeniu, jakie dla wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia publicznego mają zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz zakup towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem odnotowuje uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zamówieniach publicznych, które zwiększają się i pozostają największym źródłem nieprawidłowych płatności dla większości agencji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

13.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz zagwarantowaniu ochrony sygnalistów; odnotowuje, że Agencja wdraża kompleksową politykę zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz zbiera coroczne deklaracje interesów od kadry kierowniczej, członków zarządu i ich zastępców, rady organów regulacyjnych i rady odwoławczej, a także przewodniczących i wiceprzewodniczących grup roboczych oraz przewodniczących grup zadaniowych Agencji; zauważa ponadto, że Agencja ocenia przedłożone formularze, przypisuje im poziomy ryzyka i odpowiednio z nimi postępuje;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w latach 2019–2021 Agencja oceniła trzy przypadki potencjalnego konfliktu interesów w odniesieniu do pracownika wyższego szczebla, który podął płatną działalność zewnętrzną lub nową pracę w innym miejscu, oraz że jedna sprawa przeanalizowana przez Trybunał była sprzeczna z art. 16 regulaminu pracowniczego, ponieważ Agencja nie skonsultowała się ze wspólnym komitetem, wydała decyzję, która obejmowała ograniczenia mające na celu zmniejszenie ryzyka, po upływie terminu, i zwróciła się następnie do zainteresowanej osoby o przestrzeganie ograniczeń bez jakiejkolwiek podstawy prawnej; zauważa na podstawie odpowiedzi Agencji, że uznała ona wymianę korespondencji z byłym pracownikiem za dobre rozwiązanie pozwalające sformalizować zobowiązania umowne po wycofaniu decyzji, zapobiegając tym samym ryzyku operacyjnemu, prawnemu i ryzyku utraty reputacji, oraz że jest ona zdeterminowana przeprowadzić ten proces prawidłowo i we właściwym czasie;

15.

zauważa, że Agencja posiada politykę zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, przyjętą decyzją zarządu Agencji z dnia 31 stycznia 2015 r.; podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systemowych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktów interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych” oraz uaktualnienia, w razie potrzeby, polityki dotyczącej konfliktów interesów; wzywa Agencję do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Kontrola wewnętrzna

16.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła audyt planowania, budżetowania i monitorowania, a sprawozdanie końcowe ze stycznia 2022 r. zawierało jedno bardzo ważne zalecenie w sprawie budżetowania zadaniowego, funkcjonalnego rejestrowania czasu pracy i oceny obciążenia pracą oraz jedno ważne zalecenie dotyczące planowania, monitorowania i sprawozdawczości w zakresie zamówień publicznych, w odniesieniu do którego określono plan działania; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

17.

zauważa, że w odniesieniu do audytu IAS z 2020 r. dotyczącego wdrożenia rozporządzenia (UE) nr 1227/2011 dwa bardzo ważne i trzy ważne zalecenia zostały w pełni wdrożone i zgłoszone w 2021 r. IAS, która zamknęła je w 2022 r., oraz że jedno ważne zalecenie miało zostać wdrożone w 2022 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

18.

zauważa, że w odniesieniu do przeprowadzonego w 2018 r. audytu dotyczącego bezpieczeństwa informatycznego w Agencji i bezpieczeństwa informacji w dziedzinie REMIT cztery ważne zalecenia zostały w pełni wdrożone i zamknięte przez IAS w 2021 r., jedno ważne zalecenie zostało w pełni wdrożone i zamknięte przez IAS w 2022 r., a jedno z pozostałych ważnych zaleceń zostało znacznie opóźnione, ale zostało w pełni wdrożone i zgłoszone IAS w 2022 r.; zauważa ponadto na podstawie audytu z 2017 r. dotyczącego zarządzania zasobami ludzkimi, że plan działania został wdrożony w 2020 r. i zamknięty przez IAS w 2021 r.;

19.

odnotowuje, że w grudniu 2021 r. zarząd Agencji przyjął nową strategię zwalczania nadużyć finansowych w oparciu o ustalenia zawarte w sprawozdaniu z wdrażania strategii zwalczania nadużyć finansowych na lata 2019–2021;

20.

zauważa, że Agencja we współpracy z CERT-UE nakazuje i przeprowadza regularne skanowanie podatności podstawowych systemów technologii informacyjno-komunikacyjnych na zagrożenia w celu oceny problemów związanych z bezpieczeństwem i ochroną danych oraz wdraża techniki ograniczania ich skutków, oraz że w 2021 r. Agencja, po opracowaniu i dostosowaniu ogólnego zestawu norm cyberbezpieczeństwa już stosowanych przez główne instytucje unijne, przeprowadziła pierwszy przegląd jednej z norm w celu dostosowania do nowych pojawiających się zagrożeń;

21.

zauważa, że w czerwcu 2021 r. Agencja przeprowadziła śródroczny przegląd ryzyka w celu ponownej oceny pierwotnie przewidywanego ryzyka, a ryzyko związane z gwałtownym wzrostem liczby odwołań prawnych od decyzji Agencji uznano za ryzyko krytyczne; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

22.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktów interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

23.

zauważa, że Agencja korzysta z szeregu narzędzi informatycznych w celu poprawy wydajności i wykorzystania zasobów, w tym wspólnych usług udostępnianych przez Komisję, takich jak ARES (zarządzanie dokumentami) i Sysper (zarządzanie zasobami ludzkimi);

24.

zauważa z zaniepokojeniem, że niedobór zasobów ludzkich i finansowych Agencji ograniczył jej zdolność do poprawy i dalszego rozwoju cyfryzacji (na przykład trzeba było wstrzymać projekty w dziedzinie chmury obliczeniowej), ponieważ środki w zakresie cyberbezpieczeństwa w niektórych obszarach nie mogą ograniczyć ryzyka, jakie Agencja jest gotowa podjąć;

25.

z uznaniem odnotowuje plan ekologicznych działań Agencji na lata 2021–2022 zawierający 17 konkretnych rozwiązań mających zmniejszyć jej ślad węglowy, np. zainstalowanie czujników światła i oświetlenia LED, korzystanie w większym stopniu z zasobów opartych na chmurze obliczeniowej czy zakup stuprocentowo ekologicznej energii elektrycznej;

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. w odniesieniu do sektora gazu Agencja skupiła się na przyszłych przepisach mających na celu dekarbonizację sektora energetycznego zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem, przedstawiła swoje stanowisko w sprawie kluczowych wymogów regulacyjnych niezbędnych do dekarbonizacji gazu, białą księgę w sprawie przepisów zapobiegających ucieczce metanu w energetyce oraz białą księgę regulacyjną w sprawie tego, kiedy i jak regulować sieci wodorowe; zwraca ponadto uwagę na dokument przedstawiający stanowisko w sprawie poprawy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 (3) oraz na białą księgę dotyczącą uregulowania przetwarzania prądu w gaz; odnotowuje ponadto wkład Agencji w pakiet „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków”;

27.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, lecz także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

28.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA); sugeruje organizowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych dotyczących cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

29.

zauważa, że w marcu 2021 r. Agencja powołała grupę ds. zarządzania ciągłością, w skład której wchodzi kadra kierownicza wyższego szczebla Agencji i która odpowiada za zasoby ludzkie, informatykę i bezpieczeństwo, oraz że Agencja rozpoczęła wdrażanie strategii dotyczącej nowych sposobów pracy od jesieni 2021 r.; zwraca też uwagę, że telepraca była dominującym trybem pracy w celu ochrony zdrowia pracowników, że Agencja dążyła również do wprowadzenia hybrydowych metod pracy oraz że obecność personelu w biurze była ograniczona zgodnie z obowiązującymi środkami bezpieczeństwa; zachęca Agencję, aby w przyszłości lepiej organizowała posiedzenia, które będą najbardziej owocne w trybie zdalnym, a nie przy udziale fizycznym;

30.

zauważa, że dyrektor Agencji przewidział i zatwierdził tymczasowe wyjątki dotyczące bezpieczeństwa w celu ułatwienia dostępu do informacji szczególnie chronionych na potrzeby prac związanych z rozporządzeniem (UE) nr 1227/2011 oraz że w związku z tym zastosowano szereg środków zmniejszających ryzyko;

Inne uwagi

31.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła migrację swojej ogólnodostępnej strony internetowej do nowego systemu zarządzania treściami (Drupal), aby unowocześnić swój wizerunek w oczach obywateli i ułatwić korzystanie ze strony internetowej; odnotowuje w szczególności ulepszenie stron internetowych Agencji poświęconych wydarzeniom publicznym;

32.

wzywa Agencję, aby nadal rozwijała efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz nasiliła współpracę, wymianę dobrych praktyk i dyskusję na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

33.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (4) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1227/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie integralności i przejrzystości hurtowego rynku energii (Dz.U. L 326 z 8.12.2011, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 347/2013 z dnia 17 kwietnia 2013 r. w sprawie wytycznych dotyczących transeuropejskiej infrastruktury energetycznej, uchylające decyzję nr 1364/2006/WE oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 713/2009, (WE) nr 714/2009 i (WE) nr 715/2009 (Dz.U. L 115 z 25.4.2013, s. 39).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/199

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1846

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0074/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/942 z dnia 5 czerwca 2019 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (4), w szczególności jego art. 35,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0111/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 158 z 14.6.2019, s. 22.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/200

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1847

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0075/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1971 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiające Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej (BEREC) oraz Agencję Wsparcia BEREC (Urząd BEREC), zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/2120 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1211/2009 (4), w szczególności jego art. 28,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0129/2023),

1.	udziela dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC), Radzie, Komisji Europejskiej i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 146.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/202

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1848

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0129/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Wsparcia BEREC (Agencji) na rok budżetowy 2021 wyniósł 7 341 357 EUR, co stanowi wzrost o 1,49 % w porównaniu do roku 2020 i wynika głównie z zatrudnienia większej liczby pracowników; mając na uwadze, że środki Agencji pochodzą głównie z budżetu Unii i wkładów państw trzecich; mając na uwadze, że dodatkowe dochody do przyjętego budżetu na 2021 r. pochodziły z wkładów państw trzecich przeniesionych z poprzednich lat oraz środków na działalność administracyjną;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 zaowocowały wskaźnikiem wykonania budżetu w wysokości 99,97 %, w przypadku środków na zobowiązania w ostatecznym budżecie na ten rok, co stanowi wzrost o 0,89 % w porównaniu z rokiem 2020; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wskaźnik wykonania budżetu jest najwyższy w ciągu ostatnich 5 lat i mieści się w ustalonej przez zarząd wartości progowej powyżej 95 %; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 69,33 %, co stanowi wzrost o 8,19 % w porównaniu z 2020 r., ale poniżej wskaźników w 2017 r. i 2019 r. ze względu na przeniesienia związane z uruchomieniem dużej liczby konkretnych projektów, które miały zostać ukończone w 2022 r.;

zauważa, że Trybunał stwierdził w odniesieniu do roku budżetowego 2019, że postępowanie o udzielenie zamówienia na usługi prawne było nieprawidłowe, w związku z czym późniejsze płatności dokonane na podstawie tej umowy ramowej są nieprawidłowe, oraz że w 2021 r. powiązane płatności wyniosły 4 444 EUR;

Wyniki działalności

zauważa, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny realizacji swoich wyników osiągniętych w poszanowaniu swoich celów, w tym w odniesieniu do zarządzania budżetem, równowagi płci i ochrony danych osobowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w ramach jednego z tych kluczowych wskaźników skuteczności działania określono termin dostępu do przetwarzanych dokumentów wynoszący 15 dni roboczych; zauważa, że wprowadzono kluczowe wskaźniki efektywności dotyczące systemu technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), i ubolewa, że podpisanie umowy o doradztwo w zakresie technologii informacyjnych (IT), które wspiera opracowanie „strategii BEREC w zakresie ICT na lata 2022–2025”, musiało zostać przełożone na 2022 r. z powodu niedostępności takich usług; docenia, że zrealizowano kluczowe wskaźniki skuteczności działania, oraz fakt, że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji, aby wzięła pod uwagę kluczowe wskaźniki efektywności, których jeszcze nie osiągnęła lub których realizacja jest opóźniona;

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła dwa badania dla BEREC, mianowicie „Badanie dotyczące zachowania konsumentów wobec platform cyfrowych jako środka komunikacji” oraz „Badanie dotyczące działań po okresie pandemii COVID-19 mających na celu zlikwidowanie przepaści cyfrowej”, oraz częściowo badanie na temat zmniejszenia śladu środowiskowego pozostawianego przez BEREC i Agencję wraz ze sprawozdaniem końcowym, które ma zostać przedstawione w 2022 r. i w odniesieniu do którego w 2021 r. podpisano trzy umowy szczegółowe;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 93,75 % – zatrudnionych było 15 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 16 stanowisk dla tej kategorii pracowników (taka sama liczba zatwierdzonych stanowisk jak w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. dla Agencji pracowało 21 pracowników kontraktowych, 9 oddelegowanych ekspertów krajowych oraz 8 stażystów i konsultantów;

z zaniepokojeniem odnotowuje brak równowagi płci wśród kierownictwa Agencji; odnotowuje, że podział płci wśród kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla Agencji przedstawia się następująco: trzy osoby z czterech (75 %) to mężczyźni; zauważa ponadto, że podział płci wśród zarządu Agencji przedstawia się następująco: 21 osób z 28 (75 %) to mężczyźni; zauważa jednak, że pod koniec 2021 r. ogólnie osiągnięto równowagę płci wśród pracowników (52 % z nich to kobiety, a 48 % to mężczyźni); wzywa Agencję do jak najszybszego podjęcia konkretnych działań w celu poprawy równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

w związku z działaniami następczymi po udzieleniu absolutorium za 2020 r. zauważa z niepokojem, że ponieważ nie znaleziono żadnej instytucji ani organu, z którymi urząd mógłby dzielić funkcję koordynatora kontroli wewnętrznej, Agencja postanowiła zatrudnić pracownika tymczasowego na okres 3,5 miesiąca do pełnienia tej funkcji; zauważa ponadto, że Agencję powiadomiono o zamiarze zakończenia przez Komisję świadczenia usług księgowych wraz z przedstawioną Agencji propozycją współdzielenia usług księgowego z inną agencją oraz że Agencja twierdzi, iż internalizacja tych usług w perspektywie krótkoterminowej jest niemożliwa; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach; wyraża zaniepokojenie, że w 2022 r. w rejestrze ryzyka Agencji odnotowano związane z tym ryzyko obniżenia wydajności, jakości wyników i utraty wiedzy fachowej; zauważa, że Agencja pracuje nad środkami łagodzącymi; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

zauważa, że – zgodnie z działaniami następczymi podjętymi w związku z zeszłorocznymi uwagami dotyczącymi absolutorium – Agencja wdrożyła środki, takie jak zawarta z przyjmującym państwem członkowskim nowa umowa w sprawie siedziby, aby zwiększyć korzyści dla pracowników Agencji i zaradzić trudnościom związanym z przyciąganiem i zatrzymywaniem specjalistów; zauważa ponadto, że Agencja zreorganizowała wykorzystywanie ograniczonego planu zatrudnienia, aby zapewnić minimalne wymagane zdolności;

przypomina o znaczeniu długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz zapewnienie specjalnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagę płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej z myślą o odpowiedniej reprezentacji wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienie ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

10.

przypomina, że uchybienia proceduralne w ramach procedur rekrutacyjnych szkodzą zasadzie przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Agencji, aby usprawniła wewnętrzną procedurę rekrutacyjną w celu wyjaśnienia procesów oceny i ogłoszeń o naborze;

Zamówienia publiczne

11.

zwraca uwagę, że od 2019 r. Agencja stosuje scentralizowany model zamówień publicznych oraz że od lutego 2022 r. korzysta także z narzędzia Komisji do zarządzania zamówieniami publicznymi, aby jeszcze bardziej usprawnić procedury udzielania zamówień publicznych;

12.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z niepokojem, że w jednym postępowaniu o udzielenie zamówienia na usługi informatyczne Agencja zwróciła się do wykonawcy o złożenie oferty bez uprzedniego określenia, jakie usługi są wymagane, co utrudnia skuteczność, wydajność i oszczędność operacji, a ponadto nie przeprowadziła kontroli ex ante cen poszczególnych umów w ramach umowy ramowej; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, zgodnie z którą poprawi ona dokumentację wszystkich etapów procesu prowadzącego do zatwierdzenia oświadczenia o pracy oraz że zmieni procedurę wewnętrzną, tak aby obejmowała odpowiednią dokumentację kontroli wszystkich cen w odniesieniu do przyszłych umów szczegółowych; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

13.

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

14.

zauważa, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej prawie wszystkie życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów zarządu; wzywa Agencję, aby zwiększyła wysiłki na rzecz przejrzystości w tym zakresie;

15.

zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał stwierdził, iż komisja rekrutacyjna w ramach procedury rekrutacyjnej nie ustaliła sposobu przyznawania punktów za każde kryterium wyboru przed rozpatrzeniem kandydatur oraz że przewodniczący komisji selekcyjnej stwierdził konflikt interesów zawodowych w związku z dwoma kandydatami pracującymi pod jego nadzorem, jednak w końcowym sprawozdaniu z oceny nie opisano, w jaki sposób rozwiązano ten konflikt interesów; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że przygotowuje ona nowe wewnętrzne wzory procedur naboru oraz że przyjęła przepisy wewnętrzne dotyczące dokumentowania zgodności z decyzją organu upoważnionego do zawierania umów o pracę; wzywa Agencję, aby poprawiła i zapewniła przejrzystość oraz by we właściwy sposób dokumentowała proces selekcji, a także by informowała organ udzielający absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

16.

zauważa, że w 2019 r. zarząd przyjął zmienioną politykę zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, aby uwzględnić ocenę konfliktów interesów i środki łagodzące nałożone w przypadku potencjalnego lub potwierdzonego konfliktu interesów członków zarządu; podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systemowych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych” oraz uaktualnienia, w razie potrzeby, polityki dotyczącej konfliktów interesów; wzywa Agencję do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

17.

zauważa, że po pełnej ocenie ryzyka przeprowadzonej przez służbę audytu wewnętrznego Komisji (IAS) w Agencji w celu opracowania strategicznego planu audytu wewnętrznego na okres 2021–2023 w 2020 r. IAS nie zidentyfikowała krytycznych zagrożeń i na początku 2021 r. zamknęła pozostałe zalecenia wynikające z poprzednich audytów; przyjmuje do wiadomości, że w okresie od października do grudnia 2021 r. tymczasowy koordynator kontroli wewnętrznej przeprowadził ocenę efektywności i skuteczności systemu kontroli wewnętrznej w Agencji wykazując tym samym, że koszty związane z kontrolami w Agencji są proporcjonalne do korzyści; zauważa, że ocena zgodności z wymogami ram kontroli wewnętrznej wykazała, że Agencja w jak największym stopniu przestrzega przepisów, nie mając personelu zatrudnionego specjalnie do kontroli wewnętrznych; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w zakresie funkcji kontroli wewnętrznej;

18.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem z działań następczych Agencji dotyczącego uwag do absolutorium dla organu udzielającego absolutorium za 2020 r., Komisja kończy świadczenie usług rachunkowych na rzecz Agencji w 2023 r. oraz że Agencja z obecnymi 16 stanowiskami w planie zatrudnienia nie jest w stanie zinternalizować obowiązków księgowego; wzywa Komisję i Agencję, aby przydzieliły niezbędne zasoby w celu zapewnienia ciągłości w tej kluczowej dziedzinie oraz aby złożyły sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

19.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu dysponowania skutecznymi systemami zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków konfliktu interesów, braku kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz braku odnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

20.

zauważa, że w 2020 r. Agencja powołała grupę ekspertów ds. tworzenia sieci kontaktów ds. zrównoważonego rozwoju; odnotowuje udział Agencji w międzyinstytucjonalnej procedurze udzielania zamówień Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) dotyczącej „konsultacji i zarządzania kompensacją emisji gazów cieplarnianych”, którą zakończono w czerwcu 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wieloletni plan działania Agencji w zakresie zazieleniania zawiera zobowiązanie dotyczące stopniowego zmniejszania emisji CO2; zauważa ponadto, że zaproponowano nowe przepisy mające na celu ograniczenie podróży i związanych z tym emisji;

21.

zauważa, że Agencja rozpoczęła w 2021 r. projekt warsztatów w celu określenia strategicznego planu działania dla przyszłych projektów cyfrowych miejsc pracy dotyczących technologii i sposobu pracy, a także ocenę skutków w zakresie ochrony danych i plan bezpieczeństwa informatycznego dla usług Microsoft Office i ewentualne strategie migracji w chmurze; zachęca Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu tych projektów; zauważa ponadto, że Agencja przydzieliła szereg kosztów operacyjnych związanych z kosztami utrzymania ogólnej bazy danych autoryzacji oraz bazy danych dotyczącej zasobów numeracyjnych z prawem do eksterytorialnego użytkowania w Unii, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 (2);

22.

na podstawie działań następczych podjętych w związku z uwagami dotyczącymi absolutorium za rok 2020 zauważa, że Agencja nie rozpoczęła jeszcze opracowywania polityki cyberbezpieczeństwa w odniesieniu do przyszłego rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa informacji w instytucjach, organach, urzędach i agencjach Unii ani do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 (3); z zadowoleniem przyjmuje jednak współpracę Agencji z CERT-UE (zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii) oraz z zewnętrznym dostawcą rozwiązań w zakresie bezpieczeństwa informatycznego; wzywa Agencję, aby przyspieszyła rozwój polityki cyberbezpieczeństwa; zauważa ponadto, że grupa ekspertów ds. technologii informacyjno-komunikacyjnych (ENG) w dziedzinie ICT sporządziła sprawozdanie pt. „Zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa ze szczególnym uwzględnieniem ataków typu phishing” w celu oceny praktyk w zakresie cyberbezpieczeństwa przyjętych przez krajowe organy regulacyjne;

23.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa); sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji; wzywa Agencję do szybszego opracowania polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, jej realizacji przed 31 grudnia 2023 r. oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

24.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym obszarze, aby uniknąć przepaści cyfrowej w odniesieniu do innych agencji; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

25.

docenia wysiłki Agencji na rzecz wspierania grup roboczych BEREC, w tym w organizowaniu spotkań i warsztatów; zauważa, że w 2021 r. prawie wszystkie posiedzenia grup roboczych BEREC miały charakter wirtualny; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; przypomina, że w 2021 r. odbyło się łącznie 490 wirtualnych posiedzeń grup roboczych, w których udział wziąć mogło ponad 10 000 uczestników;

26.

odnotowuje badanie dotyczące środków po pandemii COVID-19 mających na celu zlikwidowanie przepaści cyfrowej, którego wnioski zawarto w sprawozdaniu BEREC w sprawie kryzysu związanego z COVID-19 – wnioski wyciągnięte w odniesieniu do sieci łączności na rzecz odpornego społeczeństwa;

27.

odnotowuje w szczególności umowę o gwarantowanym poziomie usług zawartą ze służbami Komisji i dotyczącą korzystania z narzędzia informatycznego Komisji „zaawansowany portal spotkań”; zauważa ponadto, że grupa ekspertów ds. technologii informacyjno-komunikacyjnych pracowała nad zakończeniem sprawozdania na temat rozwiązań dla konferencji audio-wideo i cyfrowych spotkań, a także na temat rozwiązań dla inteligentnego biura;

Inne uwagi

28.

docenia wysiłki Agencji na rzecz podnoszenia świadomości obywateli Unii w państwie przyjmującym na temat jej własnej misji i misji BEREC, a w szczególności udział Agencji w inicjatywach przedstawicielstw Unii; odnotowuje ponadto warsztaty na temat nowej identyfikacji wizualnej Agencji i BEREC oraz projektu i treści strony internetowej BEREC; odnotowuje realizację działań przewidzianych dla Agencji w rocznym planie komunikacji BEREC, w tym organizację wydarzeń publicznych BEREC i forów zainteresowanych stron na Łotwie; wzywa Agencję, aby kontynuowała prace nad zwiększeniem widoczności Agencji, zwłaszcza w przyjmującym państwie członkowskim;

29.

z zadowoleniem przyjmuje ugruntowaną synergię Agencji z EUIPO w zakresie nowego systemu zarządzania treścią stron internetowych przedsiębiorstw, operacji ICT na korporacyjnych stronach internetowych oraz ewentualnej migracji dodatkowych systemów ICT Agencji do ośrodków danych EUIPO;

30.

wzywa Agencję do dalszego rozwijania synergii (na przykład w zakresie zasobów kadrowych, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), zacieśnienia współpracy, zintensyfikowania wymiany dobrych praktyk i pogłębienia dyskusji na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

31.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (4) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1972 z dnia 11 grudnia 2018 r. ustanawiająca Europejski kodeks łączności elektronicznej (Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 36).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) oraz certyfikacji cyberbezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 526/2013 (akt o cyberbezpieczeństwie) (Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/207

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1849

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg rachunkowych Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0075/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0129/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Wsparcia BEREC (Urzędu BEREC), Radzie, Komisji Europejskiej i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 321 z 17.12.2018, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/208

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1850

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0076/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2023),

1.	udziela dyrektor Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 57.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/209

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1851

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 53 031 743 EUR i w stosunku do roku 2020 był większy o 13,30 %; mając na uwadze, że 89,88 % budżetu Centrum pochodzi z bezpośrednich składek instytucji, innych agencji i organów;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Centrum za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje z niepokojem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 83,54 %, co oznacza spadek o 6,45 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 76,51 %, co oznacza spadek o 6,86 % w porównaniu z rokiem 2020;

zwraca uwagę, że w 2021 r. ze względu na wyjątkowe wydarzenia Centrum nie zastosowało mechanizmu automatycznego zwrotu klientom nadwyżki budżetowej (1,1 mln EUR); odnotowuje, że kwota ta została przeniesiona na 2022 r.;

Wyniki działalności

zwraca uwagę, że Centrum koncentruje się na bezpośrednich wynikach związanych z jego działalnością; odnotowuje kluczowe finansowe wskaźniki skuteczności działania, które stanowią dobre odzwierciedlenie wyników operacyjnych Centrum; uznaje, że strategiczne kluczowe wskaźniki skuteczności działania zapewniają wielokierunkową perspektywę funkcjonowania Centrum, wykraczającą poza wyniki; zachęca Centrum do dalszego monitorowania wyników na obu poziomach – bezpośrednich wyników działań i wyników strategicznych; zwraca uwagę, że od 2021 r. ogłoszono wiele kluczowych wskaźników skuteczności działania związanych z bezpieczeństwem informatycznym, a Centrum nadal udoskonala sposób oceny bezpieczeństwa swoich systemów informacyjnych;

odnotowuje, że przetłumaczono, zmodyfikowano, edytowano i zmieniono 367 264 stron dokumentów, co oznacza wzrost o 9,7 % w porównaniu z 2020 r. (322 443 strony); zwraca uwagę, że w 2021 r. przetłumaczono 274 706 stron dotyczących unijnych znaków towarowych i że liczba ta zmniejszyła się dodatkowo o 8,5 % w porównaniu z 2020 r. (300 348 stron); zauważa, że jeśli chodzi o unijne znaki towarowe, odnotowuje się tendencję do spadku liczby przetłumaczonych stron; odnotowuje, że przy łącznej liczbie 641 970 stron przetłumaczonych w 2021 r. rzeczywista liczba stron pozostała na stosunkowo stałym poziomie w porównaniu z 2020 r. (635 269 stron);

odnotowuje wysiłki Centrum służące uświadamianiu, jak ważna dla działalności agencji jest wielojęzyczność, oraz wspieraniu wielojęzycznej komunikacji w celu docierania do obywateli Unii i zachęca Centrum, aby czyniło jeszcze więcej; oczekuje pierwszych wyników projektu pilotażowego uruchomionego w 2021 r. w celu przeanalizowania wielojęzycznych praktyk agencji z myślą o ustanowieniu „zestawu narzędzi na rzecz wielojęzyczności” i opracowaniu wspólnych wytycznych dotyczących polityki językowej agencji; wzywa wszystkie instytucje i organy UE do równego traktowania wszystkich języków Unii Europejskiej;

w kontekście powtarzających się problemów związanych z jakością tłumaczeń wykonywanych przez zewnętrznych dostawców usług językowych odnotowuje, że Centrum wprowadziło system oceny jakości tłumaczeń zlecanych na zewnątrz oraz korekty tłumaczeń o niedostatecznej jakości; wyraża zadowolenie, że Centrum opracowało szczegółowe wytyczne dotyczące jego oczekiwań jakościowych, zapewniło instruktaż dla usługodawców zewnętrznych w celu rozwiązania powtarzających się problemów oraz podjęło rygorystyczne środki wobec kilku wykonawców, których dokumenty wielokrotnie uznano za niezadowalające, co w niektórych przypadkach doprowadziło do rozwiązania umów ramowych;

stwierdza z uznaniem, że w celu osiągnięcia większej wydajności strategia Centrum obejmuje pełny przegląd jego sposobu pracy, modernizację niektórych narzędzi strategicznych, wdrożenie środków efektywności kosztowej w modelu biznesowym, dokładniejsze informacje na temat rzeczywistych kosztów produktów Centrum oraz ciągłe doskonalenie narzędzia zarządzania przepływem pracy (eCdT); wzywa Centrum do dalszego zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami unijnymi w celu poprawy wydajności w takich dziedzinach jak zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo;

z zadowoleniem przyjmuje aktywne zaangażowanie Centrum we współpracę z innymi agencjami UE; wyraża uznanie dla Komisji za to, że położyła nacisk na zagwarantowanie, aby zgodnie z aktami założycielskimi agencji i organów Unii Centrum świadczyło usługi tłumaczeniowe niezbędne do funkcjonowania takich agencji i organów unijnych, które w pełni korzystają z usług językowych Centrum;

wyraża uznanie dla Centrum za jego nowe usługi wdrożone w 2021 r., takie jak usługa lekkiej postedycji, usługa „Paste’n’Go” umożliwiającą szybsze tłumaczenie krótkich tekstów oraz zindywidualizowane narzędzia tłumaczenia maszynowego w kilku dziedzinach; odnotowuje, że wdrożono sześć nowych wersji międzyinstytucjonalnej terminologicznej bazy danych IATE oraz projekty pilotażowe realizowane wspólnie z Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Trybunałem i Dyrekcją Generalną ds. Tłumaczeń Pisemnych Komisji; zwraca ponadto uwagę na owocną współpracę Centrum z Prokuraturą Europejską nad różnymi projektami;

10.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie w 2021 r. – w oparciu o wdrożenie planu transformacji Centrum na lata 2019–2020 – bardziej ukierunkowanego na klienta podejścia do jakości, które umożliwia klientom wybór spośród szeregu usług tłumaczeniowych, od tłumaczeń poddawanych starannej weryfikacji po całkowicie zautomatyzowaną usługę, i które stwarza klientom nowe możliwości optymalizacji budżetu tłumaczeniowego; zwraca uwagę, że badanie zadowolenia klientów z 2021 r. wykazało ogólne zadowolenie zakresem i jakością usług oferowanych przez Centrum;

Polityka kadrowa

11.

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia został wykonany w 95,33 % – powołano na stanowiska 47 urzędników i 137 pracowników zatrudnionych na czas określony spośród 51 stanowisk dla urzędników i 142 stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony, zatwierdzonych w budżecie Unii (zatwierdzono 193 stanowisk, tyle samo co w 2019 r.); odnotowuje ponadto, że w 2021 r. dla Centrum pracowało 24 pracowników kontraktowych (przy 28 zatwierdzonych stanowiskach);

12.

przyjmuje do wiadomości podział stanowisk w Centrum w 2021 r. według kryterium płci: jedna kobieta zajmowała stanowisko kierownicze wyższego szczebla, w zarządzie zasiadało 32 mężczyzn (62 %) i 24 kobiety (38 %), natomiast wśród personelu ogółem zatrudnionych było 82 mężczyzn (39 %) i 126 kobiet (61 %); zwraca uwagę na niedostateczną reprezentację mężczyzn w ogólnej liczbie pracowników Centrum; zwraca się do Centrum, aby pracowało nad zapewnieniem równowagi płci wśród pracowników i kadry kierowniczej; podkreśla znaczenie równowagi geograficznej oraz zasady, że wszystkie państwa członkowskie powinny być reprezentowane proporcjonalnie, aby zapewnić odpowiednią reprezentację obywateli wszystkich państw członkowskich;

13.

ubolewa z powodu dużej liczby członków zarządu, która nie ułatwia podejmowania decyzji i komplikuje zarządzanie;

14.

zwraca uwagę, że Centrum wdrożyło politykę obejmującą formalną i nieformalną procedurę dotyczącą nękania psychicznego i molestowania seksualnego, przy czym do prowadzenia procedury nieformalnej wyznaczono zaufanych doradców; wyraża zadowolenie, że w 2021 r. Centrum przystąpiło do grupy zadaniowej sieci agencji UE ds. korzystania z usług zaufanych doradców; zwraca uwagę, że, jak wynika z odpowiedzi Centrum, w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków molestowania;

15.

zwraca uwagę, że Centrum opracowało politykę zasobów ludzkich w zakresie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, rozwoju kariery, telepracy i integracji osób z niepełnosprawnościami oraz że wskaźnik rotacji w 2021 r. wyniósł 2,72 %;

Zamówienia publiczne

16.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę Trybunału dotyczącą uchybień w procedurach Centrum dotyczących udzielania zamówień publicznych w 2021 r., w ramach których umowy podpisywano z zastosowaniem procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu; przyjmuje do wiadomości przedstawioną przez Trybunał konkluzję, że umowy te, w odniesieniu do których dokonano płatności w wysokości 108 200 EUR, są nieprawidłowe; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o działaniach podjętych w celu uniknięcia nieprawidłowości tego typu w przyszłości;

17.

wyraża zadowolenie, że w 2021 r. Centrum w pełni przyjęło procedury elektronicznych zamówień publicznych; przypomina, że w przypadku wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia istotne jest zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz umożliwienie zakupu towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem zauważa, że uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zakresie zamówień publicznych są coraz częstsze i pozostają głównym źródłem nieprawidłowych płatności w przypadku większości agencji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

18.

odnotowuje, że w ramach działań podjętych przez Centrum w następstwie udzielenia absolutorium za 2020 r. jego strona internetowa została przeniesiona do systemu Drupal, gdzie dodano pole dotyczące życiorysów przeznaczone dla wszystkich członków zarządu; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Centrum, z której wynika, że ze względu na wielkość zarządu poszukuje ono rozwiązania umożliwiającego członkom zarządu przesyłanie i aktualizację deklaracji interesów i życiorysów; wzywa Centrum do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tej sprawie do czasu opublikowania wszystkich życiorysów członków zarządu;

19.

wyraża zadowolenie, że Centrum zwraca się do wszystkich pracowników biorących udział w ocenie kandydatów do procedury naboru lub w ocenie zamówień publicznych o podpisanie oświadczenia o braku konfliktu interesów; zwraca uwagę, że deklaracja interesów dyrektor została opublikowana na stronie internetowej Centrum; odnotowuje ponadto, że w 2021 r. nie zgłoszono ani nie wszczęto żadnych spraw dotyczących konfliktu interesów, ani nie zasygnalizowano nieprawidłowości;

20.

z zadowoleniem przyjmuje nowe decyzje podjęte 25 czerwca 2022 r., dotyczące zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do członków personelu; zachęca Centrum do opracowania własnego kodeksu postępowania; podkreśla, że należy wprowadzić bardziej usystematyzowane przepisy dotyczące przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Centrum do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Kontrola wewnętrzna

21.

zwraca uwagę na ocenę systemu kontroli wewnętrznej Centrum oraz opinię kierownictwa Centrum, zgodnie z którą przeglądy monitorujące nie ujawniły przypadków nieodpowiednich lub nieskutecznych kontroli, które naraziłyby Centrum na istotne zagrożenia, i z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przeglądy przeprowadzono na podstawie 17 zasad dotyczących pięciu elementów ram kontroli wewnętrznej Centrum; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Centrum, zgodnie z którym ogólnie jego systemy kontroli są w pełni skuteczne, przy czym konieczne są pewne usprawnienia w celu dalszego zwiększenia odporności Centrum;

22.

odnotowuje, że Centrum poinformowało, iż w 2021 r. wdrożyło wszystkie zaległe działania przewidziane w planie przeciwdziałania nadużyciom finansowym na lata 2019–2020, w szczególności aktualizując procesy dotyczące wykrywania i zgłaszania nadużyć finansowych;

23.

odnotowuje z zaniepokojeniem wskazane przez Trybunał nieprawidłowości w kontroli wewnętrznej prowadzonej przez Centrum w odniesieniu do kilku postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, w których w jednym przypadku członkowie komisji oceniającej nie podpisali oświadczeń o braku konfliktu interesów, podczas gdy w innym przypadku Centrum nie podjęło formalnej decyzji o niewyznaczeniu komisji oceniającej, nie wydało sprawozdania oceniającego ani decyzji o udzieleniu zamówienia, ani nie opublikowało ogłoszenia o udzieleniu zamówienia; wzywa Centrum, by opracowało plan działania w celu ograniczenia ryzyka ponownego wystąpienia takich nieprawidłowości; wzywa ponadto Centrum do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępów w tej sprawie;

Cyfryzacja i zielona transformacja

24.

zwraca uwagę, że Centrum przyjęło politykę bezpieczeństwa systemu informatycznego i różnorodne normy bezpieczeństwa oraz ściśle współpracuje z CERT-UE (Zespół reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE) w celu poprawy cyberbezpieczeństwa; wzywa Centrum, by przygotowało się do aktualizacji swojej polityki bezpieczeństwa systemu informatycznego w świetle dwóch przyszłych rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa informacji w instytucjach, organach, urzędach i agencjach Unii; zachęca również Centrum do oferowania wszystkim swoim pracownikom, w tym kierownictwu, systematycznie aktualizowanych programów szkoleniowych związanych z cyberbezpieczeństwem, ponieważ jest to kluczowy element skutecznych ram cyberbezpieczeństwa;

25.

pochwala dodatkowe kroki podjęte przez Centrum w 2021 r. w dążeniu do elastyczności, optymalizacji i cyfryzacji jego metod pracy i usług; zwraca w szczególności uwagę na wprowadzenie narzędzi Komisji, a mianowicie ABAC, SYSPER, MIPS i ARES, a także Systal (nowe oprogramowanie informatyczne do e-selekcji i rekrutacji) oraz SARA (system śledzenia czasu poświęcanego przez pracowników na różne działania); z zadowoleniem przyjmuje decyzję Centrum o zastosowaniu kwalifikowanego podpisu elektronicznego Komisji;

26.

zwraca uwagę, że w 2021 r. Centrum zmniejszyło swoją powierzchnię biurową o 33 % po podpisaniu nowej umowy najmu, co powinno doprowadzić do zmniejszenia zużycia przez Centrum energii elektrycznej oraz energii wykorzystywanej do ogrzewania; pochwala wykorzystanie przez Centrum energooszczędnych jednostek oświetleniowych i czujników ruchu, a także zakup energii elektrycznej ze źródeł ekologicznych;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

27.

odnotowuje, że w 2021 r. opracowano nową politykę ciągłości działania i nadal prowadzono kontrole jakości w celu zapewnienia zgodności i skuteczności procesów i procedur Centrum; ubolewa, że ogólnoświatowy niedobór urządzeń elektronicznych doprowadził do spowolnienia w realizacji niektórych projektów informatycznych i infrastrukturalnych Centrum;

28.

zwraca uwagę, że Centrum poinformowało, iż powszechniejsze korzystanie z telepracy od początku pandemii COVID-19 sprawdziło się i, wraz z optymalizacją i cyfryzacją procesów Centrum, przyczyniło się do zwiększenia wydajności, efektywności i lepszego przydziału zasobów; zauważa jednak, że nałożone na pracowników ograniczenia dotyczące obecności na miejscu spowolniły realizację niektórych projektów Centrum;

Inne uwagi

29.

docenia wysiłki Centrum w 2021 r. na rzecz zwiększenia jego widoczności w społeczeństwie; zwraca uwagę na lepsze wskaźniki Centrum dotyczące mediów społecznościowych; wyraża uznanie dla Centrum za zorganizowanie warsztatów wysokiego szczebla na temat wielojęzyczności, za aktywne uczestnictwo w zorganizowanej przez Komisję konferencji „Jak pisać jasno” oraz za działania informacyjne obejmujące wymianę najlepszych praktyk z uniwersytetami i środowiskiem tłumaczy z całego świata;

30.

wzywa Centrum do wzmożenia wysiłków w celu przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jasnym i przystępnym językiem; apeluje do Centrum o zapewnienie większej przejrzystości i odpowiedzialności publicznej poprzez korzystanie z mediów, w tym mediów społecznościowych;

31.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (2) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/214

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1852

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0076/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2965/94 z dnia 28 listopada 1994 r. ustanawiające Centrum Tłumaczeń dla organów Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 14,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Kultury i Edukacji,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0104/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (CdT), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 314 z 7.12.1994, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/215

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1853

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0077/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0125/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 90.

(1) Dz.U. C 114 z 29.3.2022, s. 4.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/217

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1854

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0125/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) (zwanego dalej „Centrum”) jego ostateczny budżet na rok budżetowy 2021 wyniósł 18 488 800 EUR, co stanowi wzrost o 1,15 % w porównaniu z rokiem 2020; mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Centrum za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Centrum jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem odnotowuje, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 100 %, identycznego jak w roku 2020; odnotowuje, że osiągnięto poziom wskaźnika realizacji zobowiązań określony w programie prac jako cel na 2021 r. (98 %); odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności na bieżący rok wyniósł 80,02 %, co w porównaniu z rokiem 2020 oznacza wzrost o 10,56 %;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że dokonana w 2021 r. korekta sposobu obliczania wkładów państw stowarzyszonych przyczyniła się do nieznacznego wzrostu wysokości wkładów otrzymanych od Norwegii i Islandii; zauważa, że w wyniku tego wzrostu wkładów w budżecie korygującym 1/2021 dodano w tytule 2 budżetu 13 100 EUR, co zwiększyło ostateczny budżet z 18 488 800 do 18 501 900;

przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. Centrum przyjęło nowy system rachunkowości – ABAC – który stosuje również Komisja; przyjmuje ponadto do wiadomości uwagę Trybunału, że ostateczne terminy realizacji zobowiązań budżetowych przeniesionych z 2021 na 2022 r. nie zostały odpowiednio zarejestrowane w systemie; ubolewa nad tym, że według Trybunału zobowiązania te mogły zostać nieprawidłowo przeniesione na 2022 r.; przyjmuje z zadowoleniem szybką reakcję Centrum na ustalenia Trybunału, polegającą na aktualizacji ostatecznych terminów realizacji wszystkich odnośnych zobowiązań budżetowych i na anulowaniu 11 z nich o łącznej wartości 45 923 EUR; stanowczo nalega na przestrzeganie budżetowej zasady jednoroczności; podkreśla, że Centrum powinno jeszcze bardziej usprawnić planowanie budżetu i cykle wdrażania, aby uniknąć nadmiernych opóźnień we wdrażaniu programów prac lub planów zamówień;

Wyniki działalności

zauważa z uznaniem, że Centrum w pełni zrealizowało swój program prac na 2021 r.; przyjmuje do wiadomości fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Centrum wzmogło prace nad gromadzeniem informacji na temat umiejętności w kontekście megatrendów, pomagając zainteresowanym stronom w identyfikowaniu luk i przeszkód, aby udoskonalić takie gromadzenie informacji; pochwala uruchomienie nowego „obserwatorium umiejętności ekologicznych” mającego na celu badanie trendów związanych z bardziej ekologiczną i zrównoważoną gospodarkę oraz ich wpływu na kształcenie i szkolenie zawodowe, publikację sprawozdania mającego na celu zidentyfikowanie przeszkód w długoterminowej mobilności praktykantów, przeprowadzenie badania nad mikropoświadczeniami, którego wyniki przedstawiono w listopadzie 2021 r. na światowej konferencji z udziałem 240 uczestników z 40 państw, wsparcie ze strony Centrum dla inicjatywy Komisji dotyczącej indywidualnych rachunków szkoleniowych oraz uruchomienie jesienią 2021 r. nowego portalu internetowego oferującego większe możliwości wizualizacji danych oraz bardziej innowacyjne funkcje z myślą o grupach docelowych;

przypomina o ważnej roli Centrum m.in. w dbaniu o ujęcie w programie kształcenia i szkolenia zawodowego w całej Unii umiejętności cyfrowych oraz w monitorowaniu wdrażania i skutków odpowiednich inicjatyw, np. zalecenia Rady w sprawie nowego europejskiego programu na rzecz umiejętności, zalecenia Rady w sprawie kształcenia i szkolenia zawodowego na rzecz zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności oraz planu działania w dziedzinie edukacji cyfrowej; uważa, że Centrum mogłoby również odgrywać pewną rolę w ocenie projektów państw członkowskich w ramach filaru RRF dotyczącego transformacji cyfrowej; z zadowoleniem przyjmuje wkład Centrum w analizę wpływu pandemii i transformacji cyfrowej na praktyki biznesowe w nowych realiach unijnego rynku pracy, którego przykładem jest przygotowane we współpracy z Eurofoundem europejskie badanie przedsiębiorstw na temat COVID-19;

zauważa, że Centrum stosuje interesujący system pomiaru wyników, który obejmuje kluczowe wskaźniki wykonania służące do oceny wartości dodanej działań Centrum na poziomie projektów, działalności i organizacji oraz innych środków służących poprawie zarządzania budżetem; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wśród wskaźników wykonania bierze się pod uwagę wskaźniki środowiskowe i wskaźniki zrównoważonego rozwoju społecznego;

Polityka kadrowa

przyjmuje do wiadomości, że do 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97 % (tak jak w 2020 r.) i że kadra Centrum liczyła 78 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii przewidziano 82 stanowiska dla tej kategorii pracowników, oraz dziewięciu urzędników na dziewięć stanowisk urzędników przewidzianych w budżecie; odnotowuje, że w 2021 r. w Centrum pracowało 18 pracowników kontraktowych;

jest zaniepokojony uchybieniami stwierdzonymi przez Trybunał w procedurach rekrutacyjnych Centrum; zauważa, że w jednym przypadku Centrum skorzystało z usług konsultantów zewnętrznych w celu weryfikacji kandydatur pod kątem kryteriów preselekcji określonych w ogłoszeniu o naborze, podczas gdy w innym przypadku Centrum nie podjęło wszystkich niezbędnych środków, by zastosować skuteczny mechanizm kontroli wewnętrznej w celu ograniczenia związanego z tym ryzyka; zauważa duże rozbieżności między oceną przeprowadzoną przez Centrum a oceną przeprowadzoną przez konsultantów zewnętrznych, spowodowane brakiem jasnych i szczegółowych wytycznych dotyczących punktacji przypisanej poszczególnym kryteriom preselekcji; przypomina, że uchybienia proceduralne w procedurach rekrutacyjnych podważają zasady przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Centrum o udoskonalenie wewnętrznej procedury rekrutacyjnej poprzez dopracowanie procesów oceny i treści ogłoszeń o naborze;

z zadowoleniem odnotowuje decyzję Centrum o przywróceniu w 2021 r. stanowiska wewnętrznego doradcy prawnego; odnotowuje, że termin ogłoszenia o naborze na stanowisko wewnętrznego doradcy prawnego upłynął 29 września 2022 r., i wzywa Centrum do dalszego informowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich postępach w tej sprawie;

10.

zauważa na podstawie danych dotyczących równowagi płci zgłoszonych za 2021 r., że kadra kierownicza wyższego szczebla Centrum to wbrew parytetowi czterech mężczyzn (66,7 %) i dwie kobiety (33,3 %); zauważa również, że zarząd składa się z 80 mężczyzn (51 %) i 76 kobiet (49 %); ubolewa nad licznym składem zarządu (156 osób, w tym 84 członków z prawem głosu, obserwatorzy i zastępcy), co nie ułatwia podejmowania decyzji i komplikuje zarządzanie; zauważa ponadto, że odsetek kobiet i mężczyzn wśród ogółu pracowników to 57 % kobiet i 43 % mężczyzn; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że wśród wskaźników zrównoważonego rozwoju społecznego bierze się pod uwagę wskaźniki równości płci; przypomina o znaczeniu długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz specjalną ofertę szkoleniową w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagę płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej, by zadbać o odpowiednią reprezentację wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienie ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

11.

podkreśla znaczenie równowagi geograficznej oraz zasady, że wszystkie państwa członkowskie powinny być reprezentowane proporcjonalnie, aby zapewnić odpowiednią reprezentację obywateli wszystkich państw członkowskich;

12.

z zainteresowaniem zauważa, że Centrum oferuje swoim pracownikom i członkom ich rodzin całodobowe wsparcie ze strony zaufanych doradców; zauważa, że zgodnie z polityką godności w pracy koordynator sieci zaufanych doradców przygotowuje sprawozdania roczne, przesyła je zarządowi i podaje do wiadomości wszystkich pracowników; odnotowuje, że zgodnie ze sprawozdaniem z 2021 r. troje pracowników Centrum skonsultowało się z zaufanym doradcą bez wszczynania nieformalnej procedury, a dwoje pracowników wszczęło nieformalną procedurę; wzywa Centrum, by poinformowało organ udzielający absolutorium o działaniach następczych w związku z wszczętymi nieformalnymi procedurami;

Zamówienia publiczne

13.

odnotowuje, że w 2021 r. przeprowadzono 23 postępowania o udzielenie zamówienia;

14.

zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał odnotował kilka przypadków niezgodności z przepisami w zarządzaniu zamówieniami publicznymi; zauważa w szczególności, że w przypadku jednego formularza zamówienia Centrum wypłaciło 180 590 EUR, mimo że nie otrzymało konkretnych oświadczeń wymaganych od wykonawcy na podstawie umowy ramowej; ubolewa nad tym, że uchybienie to negatywnie wpłynęło na wszystkie 28 formularzy zamówienia związanych z tą umową ramową o łącznej wartości 883 539 EUR; ponadto ubolewa, że Centrum wystawiło się na ryzyko prawne związane z prawami własności intelektualnej;

15.

przyjmuje do wiadomości, że Centrum naprawiło błąd stwierdzony przez Trybunał w umowie o udzielenie zamówienia z 2020 r., unieważniając nieprawidłową umowę ze skutkiem od 26 lutego 2021 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

odnotowuje wprowadzone środki i obecnie podejmowane przez Centrum wysiłki, by zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi oraz chronić sygnalistów;

17.

zwraca uwagę, że w zarządzie Centrum zasiada 94 członków (włącznie z obserwatorami) i 60 zastępców; przypomina, że na mocy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 (2) ustanawiającego Centrum wszyscy członkowie i zastępcy, którzy uczestniczą w posiedzeniach zarządu lub korzystają z prawa głosu, muszą złożyć deklarację o braku konfliktu interesów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że do 12 września 2022 r. wszyscy stali członkowie zarządu złożyli już takie deklaracje, a w przypadku zastępców brakowało jedynie trzech deklaracji; zauważa jednak, że w 2021 r. w ramach oceny ex ante deklaracji o braku konfliktu interesów złożonych przez członków komisji selekcyjnej w jednym przypadku stwierdzono konflikt interesów; zauważa, że zgodnie z opinią koordynatora kontroli wewnętrznej dyrektor wykonawczy postanowił zastąpić członka tej komisji selekcyjnej;

18.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Centrum przeprowadziło w 2021 r. kontrole ex post dotyczące konfliktów interesów w procedurach naboru oraz że ocena wykazała, że w większości przypadków te kontrole faktycznie się odbywają i funkcjonują prawidłowo, choć niektóre obszary wymagają dalszego usprawnienia;

19.

przypomina ponadto, że członkowie zarządu powinni również przedłożyć krótkie życiorysy, chociaż nie jest to wymóg formalny; zauważa, że zgodnie ze stanem na dzień 16 września 2022 r. na 94 członków zarządu brakowało 34 życiorysów, a na 60 aktywnych zastępców brakowało 27 życiorysów; wzywa Centrum do zadbania o pełną przejrzystość poprzez opublikowanie życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów wszystkich członków zarządu oraz ekspertów zewnętrznych i wewnętrznych;

20.

przypomina o znaczeniu przystąpienia do porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości; podkreśla, że należy wprowadzić bardziej usystematyzowane przepisy dotyczące przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Centrum do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Kontrola wewnętrzna

21.

przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. całkowite koszty kontroli wewnętrznej wyniosły 988 545 EUR (55 461 EUR kosztów bezpośrednich i 933 084 EUR kosztów pośrednich), co stanowi 5,3 % budżetu Centrum; zauważa ponadto, że w 2021 r. w rejestrze uchybień Centrum zarejestrowano 26 przypadków niezgodności z przepisami dotyczących umów i zarządzania finansami; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zalecenia wydane przez koordynatora kontroli wewnętrznej zostały wdrożone i podjęto w związku z nimi działania następcze, aby uniknąć ponownego wystąpienia uchybień;

22.

przypomina, że w 2020 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła zdalnie pełną ocenę ryzyka obejmującą proces administracyjny, finansowy, operacyjny i informatyczny Centrum; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wyniku audytu uzupełniającego przeprowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego 29 stycznia 2021 r. stwierdzono, że Centrum odpowiednio i skutecznie wdrożyło wszystkie zalecenie;

23.

przyjmuje do wiadomości fakt, że zgodnie ze swoją polityką oceny Centrum przeprowadza oceny ex ante postępowań o udzielenie zamówienia o wartości powyżej 500 000 EUR oraz oceny ex post projektów lub działań pociągających za sobą łączne wydatki przekraczające 500 000 EUR; zauważa, że w sprawozdaniu kierownika działu ds. finansów i zamówień z 2021 r. stwierdzono, że postępowania o udzielenie zamówienia rozpoczęte w badanym okresie były zgodne z wymogami oceny ex ante; zauważa ponadto, że ocena ex post zakończona w 2022 r. potwierdza, że działalność była skuteczna, wydajna, spójna i przyniosła unijną wartość dodaną;

24.

z zadowoleniem przyjmuje reakcję Centrum na ustalenia Trybunału w dziedzinie zarządzania zamówieniami publicznymi polegającą na dostosowaniu procedur wewnętrznych, aby zapobiec podobnym przypadkom w przyszłości; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Centrum zaktualizowało swoje procedury w perspektywie przyszłych procedur rekrutacyjnych na podstawie uwag Trybunału w tej kwestii; wzywa Centrum do szybkiego zaradzenia brakowi przejrzystych i szczegółowych wytycznych dotyczących punktacji przypisanej poszczególnym kryteriom preselekcji określonym w ogłoszeniach o naborze, zgodnie z zaleceniem Trybunału zawartym w sprawozdaniu dotyczącym agencji Unii za 2021 r.;

25.

z zaniepokojeniem odnotowuje stwierdzone przez Trybunał uchybienia w zarządzaniu płatnościami, w szczególności dotyczące kontroli ex ante, co mogło narazić Centrum na ryzyko prawne i ryzyko uszczerbku na reputacji;

26.

przypomina, jak ważne jest wzmocnienie systemów zarządzania i kontroli, by zapewnić właściwe funkcjonowanie Centrum; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu dysponowania skutecznymi systemami zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków konfliktu interesów, braku kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz braku odnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

27.

odnotowuje, że Centrum kontynuuje wysiłki na rzecz poprawy cyberbezpieczeństwa i ochrony danych osobowych w Centrum, zwłaszcza dzięki wprowadzeniu nowego systemu uwierzytelniania wielopoziomowego oraz dzięki zorganizowaniu szkoleń dla pracowników; odnotowuje, że Centrum zobowiązało się do opracowania polityki cyberbezpieczeństwa, aby przygotować się do wejścia w życie rozporządzenia w sprawie cyberbezpieczeństwa (3); zauważa, że aby zidentyfikować odpowiednie środki ograniczające ryzyko w trosce o zagwarantowanie jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa informacji w internecie, na początku 2022 r. Centrum przeprowadziło ocenę skutków dla ochrony danych;

28.

przypomina, jak ważna jest dalsza cyfryzacja wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania w Centrum, również w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Centrum powinno się pod tym względem wykazywać proaktywną postawą, aby uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność przestrzegania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w sieci; zachęca Centrum do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA);

29.

docenia bieżące wysiłki Centrum na rzecz zmniejszenia swojego wpływu na środowisko i na rzecz dokonania transformacji cyfrowej i ekologicznej; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. w kontekście kryzysu związanego z COVID-19 Centrum odnotowało spadek o 78 % wydatków związanych z podróżami służbowymi i posiedzeniami oraz że na okres programowania 2023–2025 zaplanowało ograniczenie podróży pracowników o 70 % (w porównaniu z poziomami sprzed kryzysu wywołanego pandemią COVID-19); z zadowoleniem przyjmuje dążenie Centrum do osiągnięcia do 2030 r. neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla;

30.

przypomina o wieloletnim zaangażowaniu Centrum na rzecz zarządzania przyjaznego środowisku; przyjmuje do wiadomości stosowany w Centrum system zarządzania przyjaznego środowisku, który przyczynia się do osiągnięcia celów środowiskowych; z zadowoleniem przyjmuje stosowanie wskaźnika środowiskowego „emisje CO2 (w tonach)”, ponieważ stanowi on dowód zaangażowania Centrum w realizację celów ekologicznych oraz jest przydatnym punktem odniesienia umożliwiającym śledzenie zmian emisji i śladu węglowego Centrum po pandemii;

31.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. w ramach sieci agencji UE ds. doradztwa naukowego Centrum koordynowało badanie służące zidentyfikowaniu działań łagodzących społeczno-gospodarcze skutki zrównoważonego rozwoju oraz wykazaniu, jak ta wiedza mogłaby wspierać wdrażanie Europejskiego Zielonego Ładu;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

32.

zauważa z zadowoleniem, że Centrum szybko opracowało i uruchomiło plan zarządzania kryzysowego, aby poradzić sobie z pandemią COVID-19, i zastosowało takie środki ostrożności jak telepraca oraz odwołanie wydarzeń i podróży służbowych, aby zapewnić ciągłość działania; zauważa, że w 2021 r. wszystkie wydarzenia Centrum nadal odbywały się online, lecz systematycznie prowadzona analiza informacji zwrotnych od uczestników wykazała wysoki wskaźnik uczestnictwa online i ogólny wskaźnik zadowolenia na poziomie 98 %;

33.

zauważa, że w ścisłej współpracy z ekspertami Eurofound Centrum opublikowało dokument roboczy zawierający pierwsze ustalenia z działań następczych po europejskim badaniu przedsiębiorstw z 2020 r. na temat COVID-19; zauważa ponadto, że na stronie internetowej Centrum stworzono specjalną sekcję dotyczącą reakcji na COVID-19, aby umożliwić użytkownikom łatwiejsze zrozumienie różnych powiązanych działań;

Inne uwagi

34.

odnotowuje długoletnią praktykę Centrum dotyczącą współpracy i wymiany informacji z innymi agencjami Unii, takimi jak Eurofound i Europejska Fundacja Kształcenia (ETF); przypomina w szczególności o umowie o gwarantowanym poziomie usług podpisanej 4 maja 2020 r. przez Centrum z ENISA w sprawie dzielenia się zasobami; zwraca uwagę, że od 2021 r. zasoby te obejmują również inspektora ochrony danych; wzywa Centrum do regularnego informowania organu udzielającego absolutorium o wdrażaniu umowy; zauważa ponadto, że w 2022 r. Centrum uzgodniło protokół ustaleń z Europejskim Urzędem ds. Pracy oraz że za kluczowy priorytet uznano współpracę w kontekście europejskiej sieci służb zatrudnienia i nad internetowym narzędziem do analizy ofert pracy w Europie (Skills-OVATE);

35.

z zadowoleniem przyjmuje regularne koordynowanie działań i współpracę między Centrum a Eurofound, ETF oraz Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy; wzywa Centrum do dalszego szukania synergii, zacieśniania współpracy, częstszej wymiany dobrych praktyk i kontynuowania dyskusji dotyczących obszarów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy skuteczności w takich dziedzinach jak zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i ochrona;

36.

wzywa Centrum do wzmożenia wysiłków na rzecz przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jego działalności jasnym i przystępnym językiem; wzywa Centrum do zapewnienia większej przejrzystości i rozliczalności publicznej dzięki lepszemu korzystaniu z mediów, w tym z mediów społecznościowych;

37.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 (Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 90).

(3) Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego środki na rzecz wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa w instytucjach, organach, urzędach i agencjach Unii (COM(2022) 122)).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/223

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1855

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0077/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/128 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 337/75 (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0125/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 90.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/224

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1856

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0078/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (4), w szczególności jego art. 20,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0102/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021,

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

(1) Dz.U. C 216 z 31.5.2022, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/226

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1857

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0102/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wynosił 30 044 194 EUR, co stanowi spadek o 1,82 % w porównaniu z 2020 r., oraz mając na uwadze, że Agencja jest finansowana z wkładu Unii i z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel w ramach konkretnych projektów;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,78 %, co oznacza wzrost o 5,09 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 72,26 %, co oznacza spadek o 1,93 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa ponadto, że skumulowany wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności w pierwszych dwóch latach (2020 i 2021 r.) realizacji czterech trwających wieloletnich projektów w zakresie międzynarodowej współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa (funduszy pomocy zewnętrznej Unii) wyniósł 22,25 %;

zauważa, że przyjęto poprawkę budżetową, w ramach której budżet Agencji na 2021 r. został zmniejszony o 800 000 EUR, które zostały zwrócone Komisji; przyjmuje do wiadomości wyjaśnienie Agencji, zgodnie z którym pandemia poważnie wpłynęła na możliwość zorganizowania na miejscu szkoleń w zakresie egzekwowania prawa w pierwszym kwartale 2021 r., co spowodowało znaczne niepełne wykorzystanie środków; podkreśla jednak, że Agencja skutecznie dostosowała swoje działania i przekształciła je w uczenie się na odległość z wykorzystaniem internetu, gwarantując realizację swoich programów szkoleniowych;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. wskaźnik wykonania środków C8 (przeniesionych z 2020 na 2021 r.) wyniósł 100 %; odnotowuje ponadto wysoką kwotę 2 411 091 EUR jako środki przeniesione z 2021 na 2022 r., co stanowi 24 % regularnego budżetu Agencji na 2021 r.;

Wyniki działalności

zauważa, że na wskaźnik wykonania programu prac Agencji wpłynął kryzys związany z COVID-19, głównie w odniesieniu do działań na miejscu; wyraża zadowolenie, że większość wyznaczonych celów została osiągnięta lub przekroczona; z uznaniem odnotowuje wskaźnik zadowolenia klientów w 2021 r., bowiem 97 % uczestników działań szkoleniowych Agencji zadeklarowało, że są zadowoleni lub bardzo zadowoleni;

zauważa, że w 2021 r. Komisja przeprowadziła pięcioletnią ocenę Agencji; z zadowoleniem przyjmuje ogólnie pozytywne wnioski płynące ze sprawozdania z oceny i zwraca się do Agencji o wdrożenie zaleceń zawartych w sprawozdaniu z oceny;

z uznaniem zauważa, że pomimo wpływu pandemii COVID-19 Agencja nadal zwiększała swój zasięg, a liczba uczestników szkoleń wzrosła o 17 % w porównaniu z 2020 r.; pochwala ponadto wyjątkowe wyniki Agencji w dziedzinie e-uczenia się oraz organizację internetowej konferencji badawczej i naukowej CEPOL-u, która wiosną 2021 r. przyciągnęła ponad 500 uczestników; stwierdza, że program wymiany CEPOL-u został przesunięty na połowę sierpnia, przy czym w 2021 r. zrealizowano 57 % planowanych wymian;

zauważa, że Agencja zakończyła drugą ocenę strategicznych potrzeb szkoleniowych UE (EU-STNA), określając priorytety szkoleniowe dla funkcjonariuszy organów ścigania na lata 2022–2025; z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie nowego centrum wiedzy CEPOL-u na temat współpracy, wymiany informacji i interoperacyjności w dziedzinie egzekwowania prawa (CKC INT);

podkreśla, że szkolenia w zakresie egzekwowania prawa na szczeblu Unii powinny odzwierciedlać zagrożenia dla bezpieczeństwa Unii zgodnie z mandatem Agencji; ponownie podkreśla znaczenie szkoleń w zakresie egzekwowania prawa dotyczących strategii zwalczania rasizmu i dyskryminacji oraz zapobiegania profilowaniu rasowemu i etnicznemu oraz przemocy; podkreśla pilną potrzebę specjalistycznych szkoleń skupiających się na zagrożeniach związanych z technologiami AI i ich właściwym wykorzystaniu przez organy policyjne w celu zagwarantowania bezpieczeństwa i ochrony obywateli;

z zadowoleniem przyjmuje powołanie grupy ekspertów ds. praw podstawowych w celu poprawy strategii szkoleniowej Agencji w tej dziedzinie oraz grupy ekspertów ds. zacieśnienia współpracy między Agencją a państwami członkowskimi, której celem jest poprawa jakości i skuteczności współpracy; odnotowuje propozycję grupy ekspertów ds. praw podstawowych, by dodać prawa podstawowe jako kwestię przekrojową do działań szkoleniowych oferowanych w stosownych przypadkach państwom członkowskim i państwom trzecim, ze szczególnym uwzględnieniem praw podstawowych i zapobiegania przestępczości;

10.

zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła realizację czterech wieloletnich projektów międzynarodowych wspierających państwa trzecie w budowaniu ich zdolności w odpowiednich obszarach polityki w zakresie egzekwowania prawa;

11.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę z wyspecjalizowanymi ośrodkami i centrami wiedzy na temat cyberprzestępczości, takimi jak Europejskie Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością, Europejska grupa ds. szkolenia i edukacji w zakresie cyberprzestępczości, Europejska Sieć Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości i Interpol, za pośrednictwem Akademii CEPOL ds. Walki z Cyberprzestępczością, w celu zaspokojenia rosnących potrzeb szkoleniowych w dziedzinie przeciwdziałania cyberprzestępczości;

12.

podkreśla ustalenia robocze Agencji z Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Europejską Siecią Szkolenia Kadr Wymiaru Sprawiedliwości, Komisją oraz trwające negocjacje z Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii oraz Agencją Unii Europejskiej ds. Azylu;

13.

zauważa z zaniepokojeniem, że Agencja nie posiada porozumienia roboczego z Dyrekcją Generalną ds. Podatków i Unii Celnej (DG TAXUD) Komisji, co uniemożliwia Agencji rozszerzenie docelowej grupy odbiorców jej działalności na funkcjonariuszy celnych i granicznych; zachęca Agencję do zapewnienia ustaleń roboczych ze wszystkimi kluczowymi organami;

14.

zachęca Agencję do lepszego dostosowania metod szkoleniowych do odbiorców docelowych; wzywa Agencję do śledzenia wyników oceny Komisji i dostosowania szkoleń dla funkcjonariuszy organów ścigania, którzy lepiej reagują na szkolenia praktyczne (wspólne ćwiczenia, symulacje, teoretyczne ćwiczenia symulacyjne) niż (wirtualne) teoretyczne szkolenia w salach lekcyjnych;

Polityka kadrowa

15.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 91 % – zatrudnionych było 30 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 33 stanowisk dla tej kategorii pracowników (taka sama liczba zatwierdzonych stanowisk jak w 2020 r.); zauważa, że ponadto w 2021 r. dla Agencji pracowało 58 pracowników kontraktowych (z czego 20 na potrzeby regularnych działań, a 38 na potrzeby finansowanych z zewnątrz projektów budowania zdolności) oraz siedmiu oddelegowanych ekspertów krajowych (sześciu finansowanych z budżetu Agencji i jeden finansowany w ramach projektu szkoleniowego w zakresie zwalczania terroryzmu 2); zauważa ponadto, że na dzień 31 grudnia 2021 r. zatrudnionych było 19 pracowników tymczasowych wykonujących zadania związane z podstawową działalnością, takie jak e-uczenie się, ICT, wsparcie prawne i w zakresie zarządzania;

16.

podkreśla, że znacznemu poszerzeniu zakresu prac Agencji wraz z wejściem w życie jej obecnego mandatu nie towarzyszył jeszcze odpowiedni wzrost liczby pracowników; z zaniepokojeniem odnotowuje sugestie Komisji skierowane do Agencji, by nie występowała o nowe stanowiska w nadchodzących latach, mimo konieczności zatrudnienia większej liczby pracowników; podkreśla ponadto, że z powodu braku dodatkowych zasobów ludzkich Agencja korzysta z usług pracowników kontraktowych przy wykonywaniu szeregu zadań, które w normalnych warunkach byłyby realizowane przez pracowników zatrudnionych na czas określony; wzywa Komisję do ponownego rozważenia swojego zdania w sprawie zaszeregowania stanowisk, tak aby stanowiska te odzwierciedlały obciążenie pracą i obowiązki pracowników;

17.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2021 r. wskaźnik rotacji personelu utrzymywał się na wysokim poziomie 11,8 %; docenia wysiłki podjęte przez Agencję w celu rozwiązania tego problemu, w tym poprzez wprowadzenie nowej ustrukturyzowanej rozmowy końcowej; podkreśla, że w wyniku przeprowadzenia takich rozmów okazało się, że duża rotacja spowodowana jest przede wszystkim dużym obciążeniem pracą i niskim zaszeregowaniem stanowisk; podkreśla ponadto, że Agencja doświadcza trudności w procesie rekrutacji, spowodowanych zarówno niewielką liczbą zgłoszeń, jak i dużą liczbą laureatów odrzucających oferty pracy; podkreśla, że współczynnik korygujący stosowany do wynagrodzeń oferowanych na stanowiskach w Agencji ma bardzo negatywny wpływ na zdolność Agencji do zmniejszenia rotacji personelu, zatrudniania pracowników niezbędnych do optymalnej realizacji jej zadań, a także do stania się atrakcyjnym miejscem dla wysoko wykwalifikowanych kandydatów; wzywa Komisję do dokonania przeglądu współczynnika korygującego w celu lepszego odzwierciedlenia realiów gospodarczych związanych z relokacją i życiem w mieście siedziby Agencji; ponadto wzywa Komisję i Agencję do udostępnienia dodatkowych udogodnień, takich jak dostęp do szkół międzynarodowych, placówek opieki nad dziećmi i opieki zdrowotnej, aby zwiększyć atrakcyjność pracy dla Agencji;

18.

z uznaniem zauważa, że Agencja wdrożyła różne moduły systemu SYSPER i planuje kontynuować te działania, zwiększając wykorzystanie bardziej podstawowych i opcjonalnych modułów;

19.

z zadowoleniem przyjmuje zgłoszony przez Agencję podział pod względem płci na 2021 r., w którym na stanowiskach kierowniczych (1 kierownik wyższego szczebla i 5 kierowników średniego szczebla) jest 3 mężczyzn i 3 kobiety, w zarządzie jest 16 mężczyzn (59 %) i 11 kobiet (41 %), a wśród ogółu pracowników Agencji jest 39 mężczyzn (45 %) i 48 kobiet (55 %); wyraża uznanie dla Agencji za osiągnięcie równowagi płci w 2021 r.; jest jednak zaniepokojony brakiem równowagi geograficznej oraz faktem, że Agencja nie zatrudniła żadnych pracowników z Cypru, Czech, Danii, Francji, Irlandii, Luksemburga, Malty i Słowenii; wzywa Agencję, aby w swoich procedurach rekrutacyjnych uwzględniła najbardziej priorytetową równowagę geograficzną i poinformowała organ udzielający absolutorium o wszelkich zmianach w tym zakresie;

20.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja zorganizowała działania szkoleniowe na tematy takie jak etyka i uczciwość, szacunek i godność, zapobieganie molestowaniu oraz dobrostan; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie w 2021 r. zmienionej polityki Agencji w zakresie ochrony godności osobistej i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu; ponadto z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie nieformalnej procedury z udziałem zaufanych doradców; odnotowuje odpowiedź Agencji, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku molestowania;

Zamówienia publiczne

21.

zauważa z zaniepokojeniem, że począwszy od roku budżetowego 2019 Trybunał co roku zgłaszał nowe uwagi dotyczące zamówień publicznych Agencji; przyjmuje do wiadomości uwagi Trybunału dotyczące zarządzania przez Agencję umowami i procedur udzielania zamówień publicznych na 2021 r.; zauważa w szczególności, że w 2021 r. Agencja dokonała płatności w związku z działaniami, które miały miejsce w niektórych państwach spoza Unii; zauważa, że takie działania nie zostały objęte zakresem umowy ramowej, na podstawie której dokonano powiązanych płatności; z zaniepokojeniem odnotowuje wniosek Trybunału dotyczący działania Agencji w tym przypadku z naruszeniem art. 172 rozporządzenia finansowego; ubolewa, że powiązane płatności na kwotę 76 590 EUR były nieprawidłowe, co stwierdził Trybunał; zauważa, że Agencja podjęła decyzję o zastosowaniu wyjątku obejmującego wyłącznie pilne potrzeby biznesowe w krajach spoza Unii, podczas gdy decyzja ta została wpisana do prowadzonego przez Agencję rejestru wyjątków; odnotowuje ponadto, że Agencja ponownie skorzystała z procedury wyjątku w celu zapewnienia ciągłości działania i należytego zarządzania finansami do czasu zakończenia procedury otwartej, która doprowadziła do podpisania nowej umowy ramowej bez ograniczeń w styczniu 2022 r.;

22.

odnotowuje, że w 2021 r. Agencja miała tylko jedno stanowisko pracownika zatrudnionego na czas określony i jedno stanowisko pracownika kontraktowego do postępowań związanych z zamówieniami publicznymi, a dwóch dodatkowych pracowników kontraktowych pracowało nad projektami finansowanymi z zewnątrz; zauważa, że Agencja zatrudnia pracowników tymczasowych, aby poradzić sobie z obciążeniem pracą; podkreśla z ogromnym zaniepokojeniem, że co najmniej do listopada 2022 r. najwyższą grupą zaszeregowania dla urzędnika ds. zamówień było AST-5, przy czym grupa zaszeregowania przy rekrutacji to AST-3, która uznana została przez Agencję za zbyt niską, biorąc pod uwagę obowiązki przypisane temu stanowisku; podkreśla, że nieodpowiednie zaszeregowanie takich stanowisk może mieć wpływ na jakość procedur udzielania zamówień publicznych prowadzonych przez Agencję; wzywa Komisję do pilnego zajęcia się tymi kwestiami;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

23.

z uznaniem odnotowuje przedsięwzięte środki i bieżące wysiłki Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości oraz zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; z zadowoleniem odnotowuje, że deklaracje interesów oraz życiorysy większości członków zarządu i kierownictwa wyższego szczebla są publikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa z zadowoleniem, że format deklaracji pozwala na wykaz interesów zawodowych, finansowych, osobistych i innych, które mogą mieć związek z działalnością Agencji; zauważa, że na stronie internetowej Agencji nie są publikowane deklaracje dotyczące konfliktu interesów i poufności odnoszące się do wynagradzanych ekspertów; wzywa Agencję do jak najszybszego udostępnienia tych pozostałych dokumentów na swojej stronie internetowej; wyraża zadowolenie, że roczny wykaz umów z ekspertami, publikowany na stronie internetowej Agencji, jest uzupełniany o informacje na temat deklaracji dotyczących konfliktu interesów i poufności składanych przez ekspertów;

Kontrola wewnętrzna

24.

odnotowuje dokonaną przez Agencję ocenę jej systemu kontroli wewnętrznej oraz jej wniosek, że jest on skuteczny, obecny i dobrze funkcjonuje oraz że konieczne są jedynie niewielkie ulepszenia; wzywa Agencję do wyraźnego uwzględnienia w swojej ocenie uwag Trybunału i związanych z nimi zaleceń;

25.

zauważa, na podstawie sprawozdania Trybunału, że w systemie kontroli wewnętrznej Agencji występuje kilka uchybień, w szczególności w odniesieniu do postępowań o udzielenie zamówienia i zarządzania zobowiązaniami budżetowymi; w odniesieniu do zamówień publicznych odnotowuje uwagę Trybunału w jednym przypadku, w którym brak oddzielenia kryteriów wyboru od kryteriów udzielenia zamówienia naruszył zasadę przejrzystości i naraził Agencję na ryzyko utraty reputacji i ryzyko prawne; odnotowuje, że w innym przypadku Trybunału stwierdził, iż Agencja nie monitorowała zaległych płatności, narażając się tym samym na ryzyko niewypełnienia swoich zobowiązań finansowych wobec osób trzecich w razie ograniczeń budżetowych; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o planowanych środkach służących rozwiązaniu tych kwestii oraz o postępach poczynionych w tym zakresie;

26.

przypomina, że Trybunał stwierdził uchybienia w środowisku kontroli wewnętrznej Agencji dotyczące zarządzania zobowiązaniami budżetowymi, z wyjątkiem zamówień publicznych, i z zadowoleniem przyjmuje podjęcie przez Agencję konkretnych kroków w celu wyeliminowania tych błędów, w tym regularne szkolenia w zakresie zarządzania umowami dla kierowników projektów i innych właściwych pracowników w celu zwiększenia świadomości i ograniczenia występowania takich przypadków; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym względzie;

27.

zauważa, że w październiku 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) rozpoczęła audyt Agencji dotyczący zarządzania zasobami ludzkimi i etyki w CEPOL; odnotowuje pozytywne wnioski zawarte w końcowym sprawozdaniu z audytu IAS oraz zidentyfikowane obszary wymagające poprawy w odniesieniu do procedur rekrutacji, oceny i zmiany zaszeregowania; wzywa Agencję do wykonania zaleceń IAS;

28.

z zaniepokojeniem odnotowuje niedociągnięcia w zakresie kontroli wewnętrznej Agencji w odniesieniu do braku sformalizowania kontroli nad technologią (np. polityka tworzenia kopii zapasowych w zakresie ICT) i ram proceduralnych dotyczących zarządzania dokumentami; wzywa Agencję do wdrożenia, w tym w razie potrzeby z pomocą innej agencji, systemu ARES Komisji jako systemu zarządzania dokumentami;

Cyfryzacja i zielona transformacja

29.

zauważa, że Agencja nie posiada sformalizowanej strategii politycznej w zakresie cyberbezpieczeństwa; zauważa ponadto, że Agencja współpracuje z CERT-UE i innymi partnerami w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa i ochrony danych cyfrowych; przyjmuje do wiadomości ograniczenia Agencji w tym obszarze ze względu na niską liczbę pracowników w planie zatrudnienia;

30.

wyraża uznanie dla Agencji za to, że dodatkowo udoskonaliła platformę LEEd o szereg rozwiązań technicznych, zwłaszcza w świetle cyberataku i późniejszego wyłączenia platformy pod koniec 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje szybkie przywrócenie platformy LEEd i realizację zaległych działań online w pierwszym kwartale 2021 r.; zauważa ponadto, że Agencja poinformowała, iż osiągnęła stosunkowo wysoki poziom cyfryzacji, a jej działalność odbywa się z wyeliminowaniem papierowej formy dokumentów;

31.

zachęca agencje do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa); sugeruje, aby Agencja oferowała regularnie aktualizowane programy szkoleniowe w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji; wzywa Agencję do szybszego opracowania polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, jej realizacji przed dniem 31 grudnia 2023 r. oraz do złożenia sprawozdania z osiągniętych postępów organowi udzielającemu absolutorium;

32.

z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w styczniu 2021 r. nowego zestawu edukacyjnego wspierającego rozwój umiejętności osobistych i biznesowych, z 500 nowymi modułami e-uczenia się i miejscami przyznanymi dla 1 000 użytkowników LEEd, a następnie dalsze rozszerzenie licencji do 2 000 miejsc od października 2022 r.;

33.

odnotowuje wysiłki Agencji na rzecz zmniejszenia jej oddziaływania na środowisko; ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje przepisy wewnętrzne Agencji, zgodnie z którymi w przypadku niewielkich odległości pracownicy i uczestnicy szkoleń powinni korzystać z rozwiązań alternatywnych wobec podróży lotniczych; wyraża uznanie dla Agencji za zaoferowanie swoim pracownikom zwrotu kosztów korzystania z transportu publicznego;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

34.

odnotowuje, że Agencja poinformowała, iż w 2021 r. pandemia COVID-19 miała poważny wpływ na jej działalność na miejscu; odnotowuje w szczególności przesunięcie na 2022 r. realizacji niektórych działań zaplanowanych na 2021 r., anulowanie bez zastąpienia niektórych innych działań, kilka przypadków wycofania działań, a także przekształcenie działań prowadzonych na miejscu w działania prowadzone online; wyraża uznanie dla Agencji za jej odporność i reakcję polegającą na przesunięciu zasobów w celu zapewnienia realizacji celów;

35.

pochwala fakt, że pomimo stosunkowo dużej rotacji personelu zapewniono ciągłość działania Agencji i bezpieczeństwo jej pracowników za pomocą takich środków, jak rozszerzona telepraca i ustalenia dotyczące elastycznego czasu pracy, elektroniczny obieg dokumentów, rekrutacja pracowników tymczasowych i oddelegowanych ekspertów krajowych oraz utrzymanie rozwiązań socjalnych;

Inne uwagi

36.

zauważa z zaniepokojeniem, że Agencja nie dysponuje wystarczającą powierzchnią biurową i powierzchnią na potrzeby działań operacyjnych, a jej działalność prowadzona jest w trzech różnych lokalizacjach; ubolewa, że pierwotny plan węgierskiego rządu dotyczący wspólnego kompleksu dla organizacji międzynarodowych został wycofany; zauważa, że w 2022 r. kontynuowano rozmowy dyrektor wykonawczej Agencji z władzami węgierskimi; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w odniesieniu do jej siedziby oraz o postępach w rozmowach z przyjmującym państwem członkowskim; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie wewnętrznej grupy zadaniowej w celu oceny możliwości najlepszego wykorzystania istniejącej przestrzeni;

37.

przypomina, że Agencja ma zapewnić pełną przejrzystość i pełne poszanowanie praw podstawowych we wszystkich swoich działaniach, w tym w działaniach prowadzonych z państwami trzecimi;

38.

wzywa Agencję do wzmożenia wysiłków w celu przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jasnym i przystępnym językiem; wzywa Agencję do zapewnienia większej przejrzystości i odpowiedzialności publicznej poprzez lepsze korzystanie z mediów, w tym mediów społecznościowych;

39.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/232

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1858

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0078/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2219 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) oraz zastępujące i uchylające decyzję Rady 2005/681/WSiSW (4), w szczególności jego art. 20,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0102/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 319 z 4.12.2015, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/233

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1859

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023[6] – C9-0079/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (4), w szczególności jego art. 121,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 81.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/235

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1860

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 203 802 000 EUR, co stanowi wzrost o 11,34 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że kwota 38 900 000 EUR w budżecie Agencji pochodzi z budżetu Unii, natomiast kwota 109 791 000 EUR stanowi dochód z opłat i należności (2);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że monitorowanie budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziło do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania w omawianym roku w wysokości 96,31 %, co oznacza spadek o 2,31 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania środków na płatności w omawianym roku wyniósł 87,34 %, co oznacza spadek o 5,30 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa, że na koniec roku Agencja odnotowała nadwyżkę w wysokości 11,2 mln EUR w opłatach i należnościach; dostrzega też, że tę nadwyżkę dodaje się do skumulowanej nadwyżki, która wzrosła tym samym z 60,9 mln EUR do 72,1 mln EUR;

zauważa, że wskaźnik anulowanych środków co do zobowiązań przeniesionych na 2021 r. spadł do 1,55 % (5,46 % w 2020 r.), poniżej pułapu 5 % ustalonego przez Komisję;

Wyniki działalności

zauważa, że w 2021 r. Agencja wykorzystała niektóre środki do oceny wartości dodanej swojej działalności i inne środki służące poprawie zarządzania budżetem poprzez połączenie 130 celów i 60 kluczowych wskaźników skuteczności działania w 11 kluczowych obszarach działania i 9 kolejnych projektach lub inicjatywach o charakterze horyzontalnym; odnotowuje, że pomimo utrzymujących się skutków kryzysu związanego z COVID-19 Agencja osiągnęła dobre wyniki; wskaźnik wykonania rocznego programu prac na 2021 r. wyniósł 84 %, a 76 % kluczowych wskaźników skuteczności działania znajduje się na dobrej drodze do realizacji; docenia, że zrealizowano kluczowe wskaźniki skuteczności działania, oraz fakt, że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji, by zwróciła uwagę na wskaźniki, których jeszcze nie osiągnięto lub których realizacja jest opóźniona, w szczególności jeśli chodzi o terminowe rozpatrywanie zgłoszeń zdarzeń i wskaźnik zamykania działań naprawczych w odniesieniu do ustaleń z audytu;

pochwala kluczowe osiągnięcia i postępy Agencji w 2021 r. w nowych obszarach związanych z ekologicznymi rozwiązaniami i cyfryzacją; zauważa w tym kontekście, że Agencja zintensyfikowała wysiłki na rzecz czystego lotnictwa w ramach programu EASA na rzecz zrównoważonego lotnictwa 2021 i podjęła różne działania, takie jak upowszechnienie zrównoważonych paliw lotniczych (SAF), promowanie lotnictwa wodorowego i hybrydowego oraz zakończenie fazy pilotażowej programu oznakowania środowiskowego; odnotowuje dalsze wyniki uzyskane przez Agencję w realizacji programu dotyczącego dronów, takie jak publikacja pierwszego pakietu regulacyjnego dotyczącego U-Space, a także w realizacji różnych projektów dotyczących usprawnienia operacji zarządzania ruchem lotniczym poprzez ujednolicenie licencji ATCO i sprzętu naziemnego; pochwala zatwierdzenie powrotu do eksploatacji zmienionej wersji Boeinga 737 Max; z zadowoleniem przyjmuje dodatkowe wysiłki Agencji w dziedzinie badań naukowych i innowacji polegające na przystąpieniu w 2021 r. do programów „Horyzont Europa”, SESAR i programu na rzecz ekologicznego lotnictwa; wyraża ponadto uznanie dla stałej poprawy bezpieczeństwa w Agencji i jej zaangażowania we wspieranie innowacji za pośrednictwem europejskiego planu na rzecz bezpieczeństwa lotniczego oraz kluczowych projektów w 2021 r., takich jak przyjęcie opinii w sprawie operacji w każdych warunkach meteorologicznych; zauważa, że brexit spowodował znaczny wzrost liczby wniosków o zatwierdzenie organizacji w 2021 r.;

apeluje, aby zapewnić wystarczające fundusze i zachęty do dalszych badań naukowych i rozwoju w zakresie ekologicznych paliw lotniczych, aby zapewnić ich większą wydajność i przystępność cenową oraz wzmocnić i otworzyć rynek tych paliw;

z zadowoleniem przyjmuje stałe wysiłki Agencji na rzecz badania obszarów dalszej współpracy z innymi agencjami Unii, tam gdzie jest to wykonalne, z uwzględnieniem charakteru działań, aby ograniczyć ich potencjalne nakładanie się; z zadowoleniem przyjmuje konkretne działania podjęte wraz z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejską Fundacją Kształcenia, Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych oraz Europejską Agencją Środowiska; wzywa Agencję do zwiększania synergii, zacieśniania współpracy i wymiany najlepszych praktyk z innymi agencjami europejskimi w celu poprawy wydajności (zasoby ludzkie, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i bezpieczeństwo itd.);

uznaje nieustanne wysiłki Agencji na rzecz zwiększenia wydajności i uwolnienia zasobów, w tym wykwalifikowanego personelu; w tym kontekście wyraża uznanie dla Agencji za wykorzystywanie wiedzy fachowej krajowych organów lotnictwa cywilnego dzięki 26 umowom o partnerstwie i dwóm umowom ramowym z kwalifikowanymi podmiotami, co ułatwiło outsourcing 63 000 godzin pracy w 2021 r.;

zachęca Agencję do zaangażowania się, z wykorzystaniem zarówno wiedzy fachowej, jak i odpowiednich zasobów, w projekt pilotażowy dotyczący „Europejskiego organu ds. norm i certyfikacji bezpieczeństwa paliw do silników odrzutowych” w ramach budżetu Unii na 2023 r.;

10.

wyraża uznanie dla działań Agencji, która dzięki programowi dotyczącemu badań naukowych i innowacji wspiera integrację nowych technologii, operacji i modeli biznesowych z europejskim systemem lotniczym;

11.

z satysfakcją przyjmuje postępy w realizacji programu wojskowego (2020 – bez określonej daty zakończenia) i podkreśla rolę Agencji w europejskiej mobilności wojskowej; wzywa do szybkiego i znacznego zwiększenia budżetu UE przeznaczonego na mobilność wojskową, aby móc reagować na wyzwania w tym sektorze;

12.

apeluje o większą synergię między potrzebami cywilnymi i wojskowymi w planie działania na rzecz mobilności wojskowej poprzez uproszczenie procesów i dostosowanie przepisów; podkreśla, że mogłoby to umożliwić Agencji dalsze wspieranie konkurencyjności państw i przemysłu, na przykład poprzez wspólne opracowywanie przepisów i certyfikację państwowych statków powietrznych;

Polityka kadrowa

13.

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 92,94 % – przyjęto 632 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 680 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 680 stanowiskami zatwierdzonymi w 2020 r.); odnotowuje, że w 2021 r. dla Agencji pracowało dodatkowo 91 pracowników kontraktowych i 18 oddelegowanych ekspertów krajowych; zwraca uwagę na spadek poziomów zatrudnienia Agencji w porównaniu z 2019 r. ze względu na skutki finansowe związane z COVID-19, które doprowadziły Agencję do ograniczenia inwestycji związanych z personelem, a jednocześnie sprzyjały mobilności wewnętrznej i wspólnemu korzystaniu z zasobów; z zadowoleniem przyjmuje zgłoszone przez Agencję środki mające na celu zapobieganie wysokiej rotacji pracowników, która w 2021 r. wyniosła 0,84 %;

14.

odnotowuje równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, jako że 3 stanowiska z 5 (60 %) zajmują mężczyźni; z zaniepokojeniem zauważa brak równowagi płci wśród członków zarządu Agencji, gdzie 63 stanowiska z 82 (77 %) zajmują mężczyźni; ponadto odnotowuje równowagę płci wśród personelu Agencji: 643 stanowiska z 959 (67 %) zajmują mężczyźni; wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków na rzecz równowagi płci na poziomie personelu poprzez konkretne działania, które przekonają kobiety do zgłaszania kandydatur na stanowiska oferowane przez Agencję; zauważa, że Agencja stale monitoruje zmiany w zakresie równowagi płci oraz że odsetek kobiet na stanowiskach kierowniczych (od kierowników sekcji do dyrektorów) wzrósł z 16,9 % do 21,25 % w 2021 r. i że od stycznia 2020 r. dwa stanowiska dyrektorskie z czterech zajmują w Agencji kobiety;

15.

odnotowuje szacunki Agencji dotyczące wzrostu liczby osób, które wkrótce przejdą na emeryturę; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie programu zarządzania kompetencjami i strategicznego planowania zatrudnienia; pomoże on Agencji ocenić między innymi, gdzie potrzebne są inwestycje w zasoby zewnętrzne; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tego programu; zauważa ponadto, że Agencja przyjęła średnioterminowy scenariusz zatrudnienia w celu wzmocnienia kluczowych obszarów kompetencji i wspierania rozwoju personelu poprzez zaoferowanie około 80 pracownikom wewnętrznych możliwości kariery zawodowej w różnych obszarach kompetencji w 2021 r.;

16.

przypomina o znaczeniu opracowania długoterminowej polityki kadrowej w odniesieniu do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa przez całe życie oraz oferty konkretnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej, aby zapewnić odpowiednią reprezentację ze wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutacji i integracji osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienia ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans; zwraca uwagę, że trzeba zapewnić wszystkim pracownikom Agencji różne możliwości szkoleniowe; sugeruje, by ankietę dotyczącą zaangażowania pracowników przeprowadzać co roku, a nie co trzy lata;

Zamówienia publiczne

17.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła 33 procedury o wysokiej wartości i średniej wartości oraz 90 procedur o niskiej wartości, a także zawarła 48 umów eksperckich i 600 umów szczegółowych w ramach umów ramowych; z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie skonsolidowanej strategii udzielania zamówień publicznych na usługi w zakresie zarządzania infrastrukturą techniczną poprzez połączenie kilku rodzajów umów w celu poprawy zarządzania zamówieniami i centralizacji usług zlecanych na zewnątrz;

18.

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z uwagami organu udzielającego absolutorium za 2020 r. zauważa, że Agencja podjęła działania mające na celu poprawę praktyk w zakresie zamówień publicznych, aby zmaksymalizować uczciwą konkurencję i optymalne wykorzystanie środków, zwiększyć przejrzystość i ograniczyć potrzebę stosowania wyjątków, w tym poprzez szkolenia służące podnoszeniu świadomości dla podmiotów upoważnionych do działań finansowych; z zadowoleniem przyjmuje postępy Agencji w zakresie fakturowania elektronicznego; wzywa Agencję, by dalej optymalizowała i modernizowała rozwiązania cyfrowe w celu dalszego usprawnienia procedur udzielania zamówień oraz by informowała organ udzielający absolutorium o postępach w tym zakresie;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

przyjmuje do wiadomości istniejące środki i bieżące działania Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje, że w 2021 r. nie wystąpiły żadne faktyczne przypadki konfliktu interesów; zauważa ponadto, że wszelkie potencjalne problemy w Agencji można rozwiązać za pomocą środków łagodzących; zauważa, że na stronie internetowej Agencji opublikowano życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji; wzywa Agencję do uczestnictwa w niedawno zawartym porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości dla przedstawicieli grup interesu, podpisanym przez Komisję, Radę i Parlament;

20.

odnotowuje uwagę Trybunału Obrachunkowego dotyczącą nieprzestrzegania art. 16 regulaminu pracowniczego dotyczącą potencjalnego konfliktu interesów; wzywa Agencję do zakończenia działań naprawczych i do uwzględnienia ryzyka konfliktów interesów; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, zgodnie z którą przeprowadzono szczegółową ocenę;

21.

zauważa, że Agencja zaktualizowała swoją politykę zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, przyjmując „Kodeks postępowania pracowników EASA”, który obejmuje wymóg wypełniania przez wszystkich pracowników Agencji deklaracji o konflikcie interesów, przepisy dotyczące prezentów i gościnności oraz obowiązkowe szkolenia na temat kodeksu postępowania i załączników do niego dla wszystkich pracowników Agencji;

22.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

23.

zauważa, że ze względu na swój techniczny charakter Agencja prowadzi otwarty dialog z zainteresowanymi stronami z sektora lotnictwa i uwzględnia ich opinie przy podejmowaniu decyzji w sprawie procedur stanowienia przepisów i certyfikacji; zauważa ponadto, że wszystkie warsztaty techniczne organizowane przez Agencję z udziałem zainteresowanych stron z sektora lotnictwa są przedstawione na stronie internetowej Agencji poświęconej wydarzeniom;

Kontrola wewnętrzna

24.

zauważa, że standardy kontroli wewnętrznej Agencji obejmują ramy składające się z pięciu elementów kontroli wewnętrznej, 17 zasad i międzynarodowej normy jakości (ISO 9001:2015); odnotowuje ponadto, że w 2021 r. przeprowadzono audyt nadzorczy, w następstwie którego stwierdzono, że system kontroli wewnętrznej Agencji jest w pełni zgodny z jej standardami zarządzania;

25.

zauważa, że Agencja wdrożyła większość działań wynikających z audytu Służby Audytu Wewnętrznego dotyczącego certyfikacji i poziomu zaangażowania organizacji w 2021 r.; wzywa Agencję do realizacji pozostałych działań;

26.

zauważa, że w 2021 r. jednostka audytu wewnętrznego przeprowadziła trzy kontrole atestacyjne, aby ocenić, czy Agencja przestrzegała obowiązujących przepisów, osiągnęła cele procesu i właściwie ograniczyła główne zagrożenia; zauważa, że wydano zalecenia w celu dalszej poprawy środowiska kontroli lub ogólnej efektywności procedur; wzywa Agencję do zakończenia wdrażania pozostałych działań w związku z audytami uzupełniającymi z 2021 r.;

Cyfryzacja i zielona transformacja

27.

wyraża uznanie dla Agencji za wprowadzenie licznych środków mających na celu zmniejszenie jej śladu środowiskowego; podkreśla w tym kontekście technologie, w które wyposażony jest zrównoważony budynek Agencji i które pomagają zoptymalizować zużycie energii i wody, a także zwraca uwagę na uwzględnienie zarządzania energią jako usługi w specyfikacji przetargowej, zakup energii w 100 % ze źródeł odnawialnych oraz inne środki zachęcające jej personel do korzystania z pociągów lub transportu publicznego, a także ograniczenie podróży służbowych; wyraża ponadto uznanie dla Agencji za jej system kompensacji w odniesieniu do zużycia energii elektrycznej i podróży służbowych koleją;

28.

pochwala zatwierdzenie kilku partnerstw europejskich, które mają na celu przyspieszenie transformacji cyfrowej i ekologicznej; jednym z nich jest partnerstwo dotyczące badań z zakresu zarządzania ruchem lotniczym w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej 3, którego celem jest przyspieszenie transformacji cyfrowej w zarządzaniu ruchem lotniczym zgodnie z europejskim planem działania na rzecz tejże transformacji; przypomina w związku z tym o znaczeniu jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej 2+ dla osiągnięcia harmonizacji, poprawy interoperacyjności i wydajności;

29.

zauważa, że Agencja kontynuowała swój program transformacji korporacyjnej pt. „Destination: Future-proof” (Cel: dostosowanie do przyszłych wyzwań) z kluczowymi celami związanymi z modernizacją metod pracy i uproszczeniem kluczowych procesów, w tym podstawowych działań, takich jak tworzenie przepisów, początkowa zdatność do lotu i zatwierdzanie organizacji; w tym kontekście pochwala postępy poczynione przez Agencję w świadczeniu usług cyfrowych na rzecz zewnętrznych zainteresowanych stron przez przygotowanie gotowych rozwiązań dotyczących zgłaszania zdarzeń (ECCAIRS2), dostępu do zasad EASA (e-zasady), narzędzia FlexTool w zakresie spisywania zwolnień i odstępstw, stron współpracy i repozytorium dronów; wzywa Agencję do dalszego budowania nowej cyfrowej podstawowej platformy informatycznej zgodnie z planem działania na rzecz cyfryzacji (CORAL) oraz do przekroczenia wyznaczonego celu (65 %) w tym zakresie; wzywa Agencję do wprowadzenia polityki cyberbezpieczeństwa i wdrożenia planu działania w zakresie bezpieczeństwa informacji;

30.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa); podkreśla, jak ważne jest przeprowadzanie regularnych ocen ryzyka związanego z jej infrastrukturą informatyczną oraz zapewnienie regularnych audytów i testów cyberobrony; zachęca również Agencję do oferowania wszystkim pracownikom, w tym kierownictwu, regularnych aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa, ponieważ jest to kluczowy element skutecznych ram cyberbezpieczeństwa;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

31.

odnotowuje konserwatywne podejście Agencji w drugim roku pandemii do planowania wydatków, w tym spowolnienie rekrutacji zewnętrznej; zauważa ponadto, że z coraz większym obciążeniem pracą poradzono sobie poprzez wykorzystanie nowych metod pracy (np. praca zdalna i codzienny system pracy hybrydowej) oraz inwestowanie w inicjatywy na rzecz efektywności i cyfryzacji w celu zmniejszenia presji na istniejące zasoby; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową w celu lepszego organizowania spotkań, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

32.

zauważa, że ze względu na skutki pandemii COVID-19 Agencja skoncentrowała się na ochronie podróżnych oraz identyfikacji i łagodzeniu skutków dla bezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje działania Agencji w ramach projektu „Powrót do normalnego funkcjonowania”, takie jak publikowanie biuletynów informacyjnych o bezpieczeństwie i materiałów zawierających wytyczne, a także inne działania zapewniające środki elastyczności i ulgi regulacyjne, zajmowanie się zagrożeniami dla zdrowia i pojawiającymi się zagrożeniami oraz budowanie współpracy z państwami partnerskimi;

33.

sugeruje, aby Agencja stale monitorowała bezpieczeństwo lotnicze, w tym zmęczenie personelu pokładowego, jak przewidziano w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 (3) ustanawiającym Agencję;

Inne uwagi

34.

wyraża uznanie dla Agencji za to, że udostępniła „EASA light” – przestrzeń na swojej stronie internetowej oferującą treści adresowane do odbiorców nieposiadających specjalistycznej wiedzy; zachęca Agencję do rozwijania tej oferty w oparciu o informacje zwrotne na temat jej użyteczności; ponadto wyraża uznanie dla Agencji za poprawę wskaźników dotyczących korzystania z „EASA Pro” – obszaru na stronie internetowej Agencji prezentującego szczegółowe informacje dla zainteresowanych stron z branży; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja wzmocniła swoje powiązania ze środowiskiem akademickim, tworząc komitet naukowy skupiający ekspertów, którzy mogą doradzać w sprawie rozwoju sytuacji w odpowiednich obszarach;

35.

podkreśla, że wszystkie instytucje UE muszą przestrzegać rozporządzenia finansowego i wysokich standardów zarządzania;

36.

(2) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 80.

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139 z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/240

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1861

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023[6] – C9-0079/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0098/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/242

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1862

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (obecnie Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu – AUEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0080/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu i uchylenia rozporządzenia (UE) nr 439/2010 (5), w szczególności jego art. 55,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0123/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

(5) Dz.U. L 468 z 30.12.2021, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 172.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/244

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1863

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (obecnie Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu – AUEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0123/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 152 743 528 EUR, co stanowi wzrost o 8,5 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Urzędu pochodzi głównie z budżetu Unii; przypomina, że Komisja podkreśliła coraz większą rolę Urzędu w nowym pakcie o migracji i azylu, opublikowanym we wrześniu 2020 r.; zauważa, że ślad operacyjny Urzędu zwiększył się w ostatnich latach;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) – w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Urzędu za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) – stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne, a operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zwraca uwagę, że monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziło do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 96,67 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 1,53 % w porównaniu z rokiem 2020 (95,14 %); zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 90,91 %, co oznacza wzrost o 10 % w porównaniu z rokiem 2020 (80,91 %); docenia środki, które Urząd wprowadził, aby rozwiązać utrzymujący się od dawna problem opóźnień w płatnościach, wskutek czego w 2021 r. odnotowano wysoki odsetek płatności dokonanych w terminie (96,5 %);

zauważa, że Trybunał uznał płatności dokonane przez Urząd w 2021 r. na łączną kwotę 362 204 EUR za nieprawidłowe, ponieważ były związane z błędami w postępowaniach o udzielenie zamówienia przeprowadzonych w 2016 i 2020 r. w odniesieniu do wynajmowanych pomieszczeń w Rzymie i na Lesbos; odnotowuje działania naprawcze podjęte przez Urząd, zgodnie z którymi przeniesienie do nowej siedziby na Lesbos i w Rzymie ma nastąpić w pierwszym lub drugim kwartale 2023 r.; wzywa Urząd, aby informował organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

Wyniki działalności

zauważa, że Urząd stosuje pewne środki jako kluczowe wskaźniki efektywności do oceny wyników swojej działalności; z zadowoleniem przyjmuje realizację rocznego programu prac Urzędu na 2021 r., która pokazuje, że 78 % jego wskaźników rocznych i 85 % wskaźników wieloletnich osiągnięto bądź przekroczono mimo ciągłych wyzwań związanych z globalną pandemią COVID-19;

docenia zwiększenie przez Urząd pomocy technicznej i operacyjnej dla państw członkowskich oraz jego gotowość do szybkiego reagowania na kryzys humanitarny w Afganistanie, zwiększoną liczbę osób ubiegających się o azyl przekraczających granicę z Białorusią i wyzwania wynikające z wojny w Ukrainie; zauważa w tym kontekście, że w 2021 r. Urząd podpisał nowe plany operacyjne z Łotwą, Litwą i Belgią, powstała platforma ekspertów ds. bezpiecznych szlaków dla Afgańczyków, zwiększyło się wsparcie dla państw członkowskich na wdrożenie dyrektywy 2001/55/WE (2) (dyrektywa w sprawie ochrony tymczasowej), a szereg pracowników Urzędu był obecny w Mołdawii, by pomagać przy dobrowolnych transferach do państw członkowskich, udzielając informacji na miejscu;

zauważa, że Urząd poinformował, że w 2021 r. znacznie przyspieszył przygotowania do realizacji nowego mandatu z myślą o ostatecznym przyjęciu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 (3); wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożeniu nowych przepisów tego rozporządzenia dotyczących forum doradczego, urzędnika ds. praw podstawowych, rezerwy 500 ekspertów ds. azylu z państw członkowskich, oddelegowania urzędników łącznikowych do państw członkowskich i państw trzecich, mechanizmu monitorowania i mechanizmu składania skarg;

zauważa, że Urząd blisko współpracuje dwustronnie z innymi organami zajmującymi się wymiarem sprawiedliwości i sprawami wewnętrznymi i że podpisał porozumienia robocze z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej i eu-LISA oraz plany współpracy z eu-LISA, które przewidują dostosowanie wspólnych projektów i systematyczne dzielenie się informacjami; zachęca Urząd do dalszego rozwijania synergii i zacieśniania współpracy, wymiany dobrych praktyk i dyskusji dotyczących dziedzin będących przedmiotem wspólnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

Polityka kadrowa

odnotowuje równowagę płci w Urzędzie, gdzie na stanowiskach kierowniczych wyższego szczebla jest 9 mężczyzn (69 %) i 4 kobiety (31 %), w zarządzie – 20 mężczyzn (67 %) i 10 kobiet (33 %), a ogółem – 176 mężczyzn (39 %) i 272 kobiety (61 %); przypomina, że odpowiedzialność za mianowanie członków zarządu spoczywa na krajowych przedstawicielach państw członkowskich; ponownie wzywa Urząd i państwa członkowskie do dbania o równowagę płci przy mianowaniu i powoływaniu członków kadry kierowniczej wyższego szczebla lub zarządu;

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 86,61 % (92,35 % łącznie z 21 zaproponowanymi stanowiskami) i zatrudniono 317 pracowników na czas określony, a budżet Unii przewidywał 366 takich stanowisk (w porównaniu z 366 stanowiskami zatwierdzonymi w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zatrudniał 100 pracowników kontraktowych i sześciu oddelegowanych ekspertów krajowych, a dla tych kategorii pracowników zatwierdzono odpowiednio 123 stanowiska i 11 stanowisk; zauważa, że w 2020 r. utworzono 58 dodatkowych krótkoterminowych (jednorocznych) stanowisk dla pracowników kontraktowych, które stopniowo obsadzono w 2021 r. na potrzeby operacji włoskich i cypryjskich, a ich stopniowe wycofywanie zaplanowano na 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje stopniowy wzrost wskaźnika obsadzenia stanowisk w Urzędzie; podkreśla jednak, że wskaźnik rotacji personelu w 2021 r. wyniósł 6,55 %, czyli powyżej ustalonego celu (&amp;amp;lt; 5 %);

z dużym zaniepokojeniem odnotowuje pkt nr 3.7.1 informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym Urzędu za 2021 r., z którego wynika, że w 2022 r. brak zasobów kadrowych może ograniczyć zdolność Urzędu do wykonywania niektórych zadań powierzonych mu w nowym mandacie; odnotowuje, że Urząd podkreśla potrzebę utworzenia w planie zatrudnienia 68 dodatkowych stanowisk (w ciągu trzech lat), aby wywiązać się w zrównoważony sposób z wymogów nowego mandatu i tych związanych z różnymi kryzysami w dziedzinie jego działalności; wzywa Komisję, aby w większym stopniu uwzględniała potrzeby operacyjne Urzędu przy podejmowaniu decyzji w sprawie przyszłych planów zatrudnienia;

10.

z zaniepokojeniem przypomina o ustaleniu Trybunału dotyczącym 16 wakatów na stanowiskach kierowniczych w 2020 r., z których 10 zajmowały osoby pełniące obowiązki w zastępstwie przez ponad rok, co jest sprzeczne z regulaminem pracowniczym ograniczającym tymczasowe pełnienie funkcji kierowniczych do jednego roku; odnotowuje odpowiedź Urzędu dotyczącą powodów, dla których w 2021 r. nie traktował rekrutacji kadry kierowniczej priorytetowo; zauważa, że było tak z powodu praktycznych ograniczeń spowodowanych pandemią COVID-19, nowych kryzysów migracyjnych i azylowych, dwóch strukturalnych reorganizacji Urzędu oraz potrzeby zapewnienia ciągłości działania i skupienia się na obsadzeniu innych stanowisk niemających charakteru kierowniczego; podkreśla jednak, że osoby pełniące tymczasowo obowiązki kierownicze zajmują dwa stanowiska w planie zatrudnienia Urzędu, co może powodować brak efektywności oraz osłabiać przywództwo i ciągłość strategiczną; odnotowuje ponadto oświadczenie dyrektora wykonawczego Urzędu, który podczas wysłuchania w Parlamencie Europejskim 30 listopada 2022 r. powiedział, że w tym dniu siedmiu kierowników, w tym trzech członków kadry kierowniczej wyższego szczebla, nadal zajmowało stanowiska tymczasowo, a dwoje z nich pełniło te funkcje dłużej niż rok; odnotowuje, że według odpowiedzi Urzędu przed końcem 2022 r. prowadzono rekrutację na dwa stanowiska kierownicze wyższego szczebla, natomiast nabór na trzecie stanowisko miał zostać opublikowany w kolejnych miesiącach; z zaniepokojeniem odnotowuje anonimowe zarzuty od pracowników Urzędu, że liczba osób zajmujących tymczasowo stanowiska kierownicze wyższego szczebla przez ponad rok jest w rzeczywistości wyższa niż dwa; wzywa Urząd do udzielenia jasnej odpowiedzi w tej kwestii, również Parlamentowi, ponieważ chodzi o przejrzystość i rozliczalność Urzędu; zauważa, że 18 stycznia 2023 r. dyrektor wykonawcza podjęła decyzję, by nie przedłużać tymczasowych stanowisk kierowniczych po upływie roku, i anulowała stanowiska zajmowane przez ponad rok; ponownie wzywa Urząd do niezwłocznego rozpoczęcia lub zakończenia, w pełnej zgodności z obowiązującymi wymogami prawnymi, procedur rekrutacyjnych niezbędnych do obsadzenia wszystkich stanowisk kierowniczych oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tym zakresie;

11.

przypomina, że jedną z przyczyn zależności od personelu tymczasowego było opóźnienie przyjęcia i wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2021/2303, ponieważ porozumienie nie pozwalało Urzędowi przedłużyć tych umów do czasu wejścia w życie tego rozporządzenia; z ubolewaniem zauważa poważny brak przewidywania ze strony Komisji przy opracowywaniu i przydzielaniu tych stanowisk Urzędowi; podkreśla, że sytuacja ta miała negatywny wpływ na zdolności rekrutacyjne Urzędu i jego zdolność do odpowiedniego wspierania państw członkowskich, ostatecznie ze szkodą dla osób ubiegających się o azyl i uchodźców, którzy doświadczyli przedłużających się procedur i nieodpowiednich warunków przyjmowania; podkreśla również, że stanowiska te były obsadzone na zasadzie pełnienia obowiązków od ponad roku, co jest sprzeczne z regulaminem pracowniczym, a także zagraża strategicznej ciągłości działania Urzędu;

12.

zauważa z zaniepokojeniem, że 14 września 2022 r. członkowie Komisji Kontroli Budżetowej (CONT) otrzymali anonimowy e-mail zawierający zarzuty o nieprawidłowości związane z personelem spowodowane przez cały zespół kadry kierowniczej wyższego szczebla Urzędu; jest świadomy powagi tych zarzutów, które obejmują bezprawny, nieprzejrzysty lub częściowy nabór i awansowanie członków kadry kierowniczej wyższego szczebla, nepotyzm, nękanie i molestowanie oraz ich tuszowanie, a także niewłaściwe zarządzanie funduszami na podróże służbowe pracowników Urzędu; zauważa, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wszczął dochodzenie w sprawie tych zarzutów 24 listopada 2022 r.; podkreśla, że 23 stycznia 2023 r. niektórzy członkowie komisji CONT otrzymali kolejną anonimową skargę zawierającą dalsze zarzuty; zauważa, że dyrektor wykonawcza oświadczyła, że w pełni poparła wszczęcie dochodzenia przez OLAF i zobowiązała się podczas posiedzenia komisji CONT 30 listopada 2022 r. do udzielenia władzom wszelkiej możliwej pomocy; apeluje do Urzędu, by informował organ udzielający absolutorium o postępach i stanie dochodzenia;

13.

dostrzega, że Urząd zaczął prowadzić politykę ochrony godności osób i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd zorganizował kampanie uświadamiające na temat tych kwestii oraz wyznaczył zaufanych doradców w 2021 r.; zauważa, że Urząd otrzymał cztery skargi dotyczące domniemanego nękania psychicznego, z których jedna została wycofana; zauważa, że wstępną ocenę pozostałych trzech skarg przeprowadzono przy wsparciu zewnętrznej kancelarii prawnej, która nie stwierdziła dowodów prima facie na nękanie, więc Urząd nie uznał za konieczne podejmować żadnych dalszych działań; wzywa Urząd do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium typologii spraw i kryteriów, na podstawie których postanawia on zwrócić się o wsparcie do zewnętrznej kancelarii prawnej, skoro posiada własny dział prawny;

14.

zauważa, że w 2021 r. problemem pozostawała niewystarczająca liczba ekspertów przydzielonych przez państwa członkowskie; zauważa ponadto, że Urząd wywiązał się z zobowiązań w zakresie rozmieszczenia ekspertów we wszystkich zainteresowanych państwach członkowskich w postaci opłacanych ekspertów zewnętrznych i krótkoterminowych operacyjnych pracowników kontraktowych; wzywa państwa członkowskie do wywiązywania się z zobowiązań w zakresie ekspertów krajowych, aby Urząd nie musiał korzystać z usług wykonawców zewnętrznych;

15.

w odniesieniu do dobrostanu pracowników zauważa z uznaniem, że Urząd wprowadził środki wewnętrzne, takie jak seminaria i kursy, wsparcie psychologiczne i usługi socjalne, źródła zawierające wskazówki dotyczące poprawy dobrego samopoczucia psychicznego i fizycznego podczas telepracy oraz kursy językowe dla pracowników i małżonków w celu integracji;

Zamówienia publiczne

16.

odnotowuje, że w 2021 r. Urząd uruchomił 83 procedury, w porównaniu z 65 w 2020 r. – 42,17 % z nich stanowiły procedury negocjacyjne z udziałem jednego kandydata a 31,33 % – otwarte zaproszenia;

17.

zauważa z uznaniem, że Urząd jest jedną z agencji unijnych korzystających z narzędzi Komisji do e-zamówień, w szczególności eNotices, eTendering i eSubmission; zauważa ponadto, że wszystkie wewnętrzne procedury udzielania zamówień publicznych są w pełni cyfrowe dzięki używaniu Paperless i ERDMS; zachęca Urząd do dalszych wysiłków na rzecz cyfryzacji procedur udzielania zamówień publicznych, np. przez wdrożenie i stosowanie narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi (PPMT);

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

18.

odnotowuje, że według odpowiedzi Urzędu skierowanej do organu udzielającego absolutorium w sprawie deklaracji o braku konfliktu interesów przy obejmowaniu stanowiska wszyscy pracownicy podpisują taką deklarację; zwraca uwagę, że deklaracja o braku konfliktu interesów dyrektor wykonawczej jest opublikowana na stronie internetowej Urzędu; zauważa, że na stronie internetowej Urzędu opublikowano życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów członków zarządu; wzywa Urząd, by opublikował na swojej stronie internetowej życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów wszystkich członków kadry kierowniczej wyższego szczebla;

19.

z zadowoleniem przyjmuje postępy Urzędu w aktualizacji polityki zarządzania konfliktami interesów; zauważa, że polityka ta będzie miała trzy podstawy: decyzja zarządu, która będzie miała zastosowanie do członków zarządu i organizacji członkowskich forum konsultacyjnego; decyzja dyrektora wykonawczego, która będzie zawierała wytyczne dotyczące działalności po okresie zatrudnienia i wytyczne dotyczące etyki oraz będzie miała zastosowanie do pracowników, kontraktowych ekspertów i oferentów oraz beneficjentów dotacji, a także inna decyzja dyrektora wykonawczego, która będzie uwzględniać Europejski kodeks dobrej praktyki administracyjnej Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i zasady służby publicznej; jest zadowolony, że Urząd zobowiązał się uwzględnić też zalecenia zawarte w sprawozdaniu Trybunału w sprawie efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o przyjęciu tych decyzji; zauważa też, że w 2021 r. nie zgłoszono, nie zbadano ani nie zamknięto żadnego przypadku konfliktów interesów;

20.

dostrzega starania Urzędu, by zwiększyć świadomości pracowników na temat procedury i specjalnych kanałów sygnalizowania nieprawidłowości; zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zorganizował cztery szkolenia nt. etyki i uczciwości, w których udział wzięły 33 osoby, i 2 szkolenia nt. szacunku i godności, w których udział wzięły 24 osoby; podkreśla jednak, że w odniesieniu do ujawnienia zarzutów o uchybienia ze strony zespołu kadry kierowniczej wyższego szczebla i poinformowania o nich organu udzielającego absolutorium we wrześniu 2022 r. osoby, które wszczęły tę procedurę, nie skorzystały z udostępnionych przez Urząd specjalnych bezpiecznych kanałów sygnalizowania nieprawidłowości;

21.

ubolewa, że Urząd nie zaktualizował swojej polityki zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, co w 2020 r. zalecił Trybunał;

Kontrola wewnętrzna

22.

zauważa, że w wyniku przeprowadzonej w 2021 r. oceny systemu kontroli wewnętrznej Urząd stwierdził, że obowiązujące ogólnie obecne kontrole funkcjonują zgodnie z założeniami, a wszystkie elementy i zasady są skuteczne lub w pełni skuteczne, ale konieczne są pewne usprawnienia; odnotowuje ponadto, że aktualnie spośród 81 wskazanych działań naprawczych Urzędu 30 (37 %) zaplanowano, 38 (47 %) jest w toku, a 13 (16 %) zostało wdrożonych; jest zadowolony, że w 2021 r. 92 % działań zrealizowano terminowo; zauważa, że w 2021 r. Urząd w pełni wdrożył plan działania wynikający ze strategii zwalczania nadużyć finansowych na lata 2020–2022;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd zareagował na aktualną uwagę Trybunału dotyczącą wprowadzenia kontroli finansowych ex post; zauważa, że w 2021 r. Urząd wdrożył kontrole finansowe ex post w kilku dziedzinach w odniesieniu do lat budżetowych 2020 i 2021 w ramach strategii opartej na analizie ryzyka; z zadowoleniem przyjmuje informację od Urzędu, że jego kierownictwo w pełni zatwierdziło uwagi, zalecenia i działania naprawcze zawarte w sprawozdaniu końcowym i przekazało je Służbie Audytu Wewnętrznego (IAS) i Trybunałowi; wzywa Urząd, aby na bieżąco informował organ udzielający absolutorium o działaniach następczych podejmowanych w tej sprawie;

24.

zauważa, że w 2021 r. IAS przeprowadziła w Urzędzie audyt zarządzania i zarządzania projektami informatycznymi i nie stwierdziła żadnych istotnych ani krytycznych problemów; zaznacza ponadto w odniesieniu do tego audytu oraz kontroli zarządzania przez Urząd zasobami ludzkimi i etyki, którą IAS przeprowadziła w 2020 r., że szereg zaleceń i działań naprawczych jest nadal otwartych; wzywa Urząd do większych wysiłków na rzecz zamknięcia tych działań oraz do kontynuowania dobrych praktyk w zakresie regularnego aktualizowania i publikowania planu działań naprawczych w zakresie samooceny kontroli wewnętrznej;

25.

zwraca uwagę, że po otrzymaniu pod koniec 2018 r. sprawozdania OLAF-u, które zostało szczegółowo uwzględnione w sprawozdaniu dotyczącym absolutorium za rok 2018, Urząd wszczął w 2019 r. trzy postępowania dyscyplinarne; zauważa, że wszystkie trzy postępowania dyscyplinarne zostały zakończone; apeluje do Urzędu, by przekazał organowi udzielającemu absolutorium dalsze szczegółowe informacje o wynikach tych postępowań;

Cyfryzacja i zielona transformacja

26.

zauważa, że Urząd posiada politykę w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT), która obejmuje normy bezpieczeństwa informacji i instrukcje robocze dotyczące procedur postępowania w przypadku cyberincydentów; z zadowoleniem przyjmuje środki w zakresie cyberbezpieczeństwa podjęte w 2021 r., takie jak utworzenie centrum operacyjnego ds. bezpieczeństwa ICT oraz wieloczynnikowe kontrole dostępu do portfolio Urzędu;

27.

docenia znaczne postępy Urzędu w cyfryzacji i automatyzacji zadań dotyczących procesów finansowych, systemu płatności masowych dla oddelegowanych ekspertów, rekrutacji i przyjmowania nowych pracowników, ulepszenia aplikacji bez dokumentów papierowych w celu poprawy monitorowania, działań następczych i kontroli wydatków, elektronicznego przechowywania dokumentów i sprawdzania pasków wynagrodzenia online; zauważa, że w 2021 r. Urząd wdrożył cztery dodatkowe moduły systemu SYSPER;

28.

odnotowuje środki przyjazne dla środowiska stosowane obecnie przez Urząd, takie jak autobus dla pracowników, ułatwianie wspólnego użytkowania samochodów i parking rowerowy czy ograniczenie wydruków dzięki elektronicznemu obiegowi dokumentów; wzywa Urząd, aby w nawiązaniu do dyskusji z ostatnich lat dotyczących opracowania strategii środowiskowej podjął środki o większym i trwalszym wpływie na środowisko; zachęca Urząd, aby poczynił kroki niezbędne do uzyskania certyfikatu EMAS;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID -19

29.

jest zadowolony, że 31 marca 2021 r. Urząd przyjął plan ciągłości działania, co zamknęło uwagę Trybunału z 2020 r.; zauważa, że w 2021 r. zespół ds. reagowania na COVID-19 zastąpiono radą ds. ciągłości działania, która zajęła się ważnymi kwestiami związanymi z ciągłością działania w drugiej połowie roku; zauważa, że pandemia COVID-19 i fakt, że cała procedura rekrutacyjna Urzędu odbywała się online, miały wpływ na organizację Urzędu, w tym na dział rekrutacji, który zmagał się z zaległościami z poprzedniego roku i opóźnieniami w trwających procedurach;

30.

zachęca Urząd, aby wykorzystał doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; przypomina, że punkt ciężkości misji informacyjnych przesunięto na inne metody gromadzenia informacji o kraju pochodzenia i utrzymywanie kontaktu ze źródłami informacji; zauważa, że dokonano tego poprzez zdalne gromadzenie danych oraz wykorzystywanie narzędzi i technik wywiadowczych opartych na źródłach otwartych;

Inne uwagi

31.

wyraża uznanie dla Urzędu za to, że w 2021 r. podjął wysiłki, by zwiększyć swoją widoczność w oczach obywateli za pośrednictwem różnych kampanii komunikacyjnych, w tym kampanii dotyczącej zmiany Urzędu w Agencję Unii Europejskiej ds. Azylu i jego nowej tożsamości jako instytucji, spotkań organizowanych przez forum konsultacyjne, a także współpracy i konsultacji z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego w kwestiach dotyczących szkoleń, działań tematycznych i kluczowych dokumentów Urzędu;

32.

z zadowoleniem przyjmuje nowe zaktualizowane wytyczne badawcze dotyczące kraju pochodzenia i sytuacji osób LGBTIQ, opublikowane w listopadzie 2021 r., które mogą pomóc prawnikom, podmiotom świadczącym pomoc prawną i sędziom mającym do czynienia z procedurą azylową;

33.

(2) Dyrektywa Rady 2001/55/WE z dnia 20 lipca 2001 r. w sprawie minimalnych standardów przyznawania tymczasowej ochrony na wypadek masowego napływu wysiedleńców oraz środków wspierających równowagę wysiłków między państwami członkowskimi związanych z przyjęciem takich osób wraz z jego następstwami (Dz.U. L 212 z 7.8.2001, s. 12).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 z dnia 15 grudnia 2021 r. ustanawiające Agencję Unii Europejskiej ds. Azylu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 439/2010 (Dz.U. L 468 z 30.12.2021, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/250

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1864

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (obecnie Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu – AUEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0080/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 439/2010 z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie utworzenia Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu (4), w szczególności jego art. 36,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2303 z dnia 15 grudnia 2021 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu i uchylenia rozporządzenia (UE) nr 439/2010 (5), w szczególności jego art. 55,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0123/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 132 z 29.5.2010, s. 11.

(5) Dz.U. L 468 z 30.12.2021, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/252

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1865

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0081/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr 716/2009/WE oraz uchylenia decyzji Komisji 2009/78/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

(1) Dz.U. C 112 z 8.3.2022, s. 28.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/253

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1866

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 49 132 610 EUR; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany głównie z wkładu Unii (18 506 940 EUR) oraz z wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich i obserwatorów (30 625 670 EUR);

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 98,51 %, co oznacza spadek o 0,66 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania środków na płatności na bieżący rok wyniósł 83,99 %, co oznacza spadek o 6,37 % w porównaniu z 2020 r.;

Wyniki działalności

zauważa, że Urząd nadal wykorzystuje pewne środki jako kluczowe wskaźniki efektywności, aby ocenić wartość dodaną jego działań i innych środków służących usprawnieniu zarządzania budżetem; zauważa, że Urząd zrealizował 91 % swojego programu prac, w tym 21 % dodatkowych zadań, które pierwotnie nie były przewidziane w planowaniu;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Urząd nadal rozwijał synergię z Europejskim Urzędem Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, zapewniając personel księgowy, oraz z Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za pośrednictwem wspólnej funkcji bezpieczeństwa informatycznego; zauważa również, że Urząd uczestniczy w wielu procedurach międzyinstytucjonalnych, dlatego w 2021 r. 90 % ze 143 umów ramowych zostało udzielonych przez inne jednostki UE;

zauważa, że Urząd nadal monitorował wdrażanie pakietu Bazylea III i postanowił wprowadzić od grudnia 2021 r. obowiązek monitorowania pakietu Bazylea III; zauważa, że Urząd przeprowadził odbywający się co dwa lata ogólnounijny test warunków skrajnych, który miał kluczowe znaczenie dla oceny odporności instytucji finansowych na niekorzystne zmiany na rynku, szczególnie istotny w 2021 r. w kontekście kryzysu związanego z COVID-19;

podkreśla, że Urząd sfinalizował wytyczne dotyczące możliwości przeprowadzenia skutecznej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji; wytyczne te stanowią istotny krok w kierunku uzupełnienia ram prawnych Unii w dziedzinie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w oparciu o międzynarodowe normy i wykorzystanie najlepszych praktyk Unii;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Urząd wprowadził istotne zmiany organizacyjne, aby odzwierciedlić zmieniające się priorytety wchodzące w zakres jego mandatu i programu prac, w tym pogrupował na nowo zadania i działania w ramach podstawowych działów i departamentów; zauważa, że w szczególności w wyniku reorganizacji utworzono nowe działy, aby odzwierciedlić rosnące znaczenie takich tematów jak finanse cyfrowe, ochrona środowiska, polityka społeczna i ład korporacyjny, sprawozdawczość i przejrzystość oraz przeciwdziałanie praniu pieniędzy;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia został wdrożony w 94,44 %, czyli że zatrudniono 153 pracowników tymczasowych na 162 stanowisk dla pracowników tymczasowych zatwierdzonych w budżecie Unii (w porównaniu ze 145 zatwierdzonymi stanowiskami w 2020 r.); zauważa, że ponadto w 2021 r. w Urzędzie zatrudnionych było 49 pracowników kontraktowych (50 zatwierdzonych stanowisk) i 20 oddelegowanych ekspertów krajowych (19 zatwierdzonych stanowisk i 7 stanowisk ekspertów krajowych oddelegowanych na zasadach niegenerujących kosztów); zauważa, że rotacja personelu wśród pracowników tymczasowych, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych wzrosła nieznacznie do 12 % ze względu na zakończenie okresu oddelegowania szeregu ekspertów krajowych (9 % w 2020 r.);

z zadowoleniem zauważa, że Urząd zatrudnia pracowników 28 narodowości, z czego 48,4 % to kobiety i 51,6 % mężczyźni; zauważa, że wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla w czerwcu 2022 r. było 42,9 % kobiet; z zadowoleniem przyjmuje tę poprawę w zakresie równouprawnienia płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nowych ról szefów zespołów, aby pomóc w przygotowaniu kolejnego pokolenia szefów, i zauważa, że 41,7 % tych ról pełnią kobiety;

dostrzega, że Urząd zaczął prowadzić politykę ochrony godności osób i zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu; zauważa, że pracownicy i szefowie wzięli udział w szkoleniach w zakresie zapobiegania molestowaniu seksualnemu i psychicznemu oraz że w 2021 r. powołano czterech nowych zaufanych doradców; zauważa również, że zaufani doradcy odbyli w 2021 r. dwie sesje informacyjne dla pracowników na temat ich roli i polityki Urzędu w zakresie zapobiegania molestowaniu; zauważa, że w następstwie dochodzenia w sprawie jednego przypadku molestowania zgłoszonego przez pracownika w 2020 r. sprawa została zamknięta w 2021 r., ponieważ po przeprowadzeniu niezależnej oceny nie uzyskano dowodów na poparcie tego zarzutu;

Zamówienia publiczne

10.

przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. Urząd zakończył trzy postępowania o udzielenie zamówienia powyżej progu określonego w dyrektywie i cztery zaproszenia do składania ofert w formie procedur negocjacyjnych o wartości powyżej 15 tys. EUR; zauważa ponadto, że Urząd zacieśnił współpracę w zakresie zamówień z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru oraz z agencjami Unii mającymi siedzibę we Francji;

11.

jest zaniepokojony uwagami Trybunału, że Urząd dążył do uzyskania dostępu do danych na temat zadłużenia banków i rynku kapitałowego oraz uznał, że potrzebne mu usługi mogą zapewnić jedynie dwa konkretne podmioty gospodarcze; zauważa, że w związku z tym, bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu i powołując się na pkt 11.1 lit. b) ppkt (ii) i (iii) załącznika I do rozporządzenia finansowego, Urząd rozpoczął dwie odrębne procedury negocjacyjne dotyczące umów opiewających na kwoty 100 000 euro i 43 800 euro; zauważa z niepokojem, że w obu przypadkach nie zrealizował wszystkich niezbędnych etapów procedury wymaganych w pkt 16 załącznika I do rozporządzenia finansowego, takich jak wysłanie zaproszenia do składania ofert i opracowanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia; wzywa Urząd do dopilnowania, aby wszystkie postępowania o udzielenie zamówienia były zgodne z etapami procedury określonymi w rozporządzeniu finansowym, w tym te, w których usługi mogą być świadczone wyłącznie przez jeden podmiot gospodarczy;

12.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd w pełni przyjął i wdrożył procedury e-zamówień; zauważa, że w pełni wykorzystuje on pakiet oprogramowania udostępniony przez Komisję: e-ogłoszenia, e-przetargi, elektroniczne składanie ofert, MyWorkplace i narzędzie zarządzania zamówieniami publicznymi; pochwala fakt, że procesy robocze zespołu ds. zamówień publicznych są w 100 % elektroniczne; do uzyskania zatwierdzeń i podpisów zarówno od wewnętrznych, jak i zewnętrznych kontrahentów w dokumentach zamówienia i umowach, zespół wykorzystuje specjalne oprogramowanie do podpisów elektronicznych (Advanced Qualified Signature and Qualified Electronic Signature);

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

13.

podkreśla, że zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady Organów Nadzoru członkowie Rady, w przypadku których występuje konflikt interesów, nie uczestniczą w obradach Rady ani też nie mają prawa głosu w odnośnej kwestii; zauważa jednak, że do czerwca 2022 r. członek może być obecny na posiedzeniu, jeżeli żaden inny członek Rady nie wyrazi sprzeciwu; wyraża zaniepokojenie, że stwarza to zagrożenie dla niezależności Rady; nalega na Urząd, aby podjął niezbędne kroki w celu uniknięcia wszelkich podejrzeń o konflikt interesów i z zadowoleniem przyjmuje kroki podjęte przez Urząd w celu wzmocnienia niezależności członków Rady Organów Nadzoru, Zarządu i niektórych komitetów Rady poprzez zagwarantowanie, że członkowie, w przypadku których występuje konflikt interesów, nie biorą udziału w dyskusjach ani nie głosują nad punktami porządku obrad, w przypadku których występuje taki konflikt;

14.

zauważa z zaniepokojeniem, że w swoim sprawozdaniu specjalnym nr 13/2021 Trybunał zauważył, że: „Działania UE na rzecz zwalczania prania pieniędzy w sektorze bankowym pozostają rozproszone i nie są wdrażane w wystarczającym stopniu” Trybunał odnotował, że pracownicy Urzędu prowadzili wnikliwe postępowania wyjaśniające w sprawie potencjalnych naruszeń prawa Unii; jednocześnie Trybunał znalazł pisemne dowody na próby lobbowania wśród członków zespołu w okresie, gdy ten obradował nad potencjalnym zaleceniem; zauważa również, że ostatecznie Rada Organów Nadzoru odrzuciła projekt zalecenia; ponawia swój apel do Urzędu o wzmocnienie przepisów w celu zagwarantowania niezależności członków zespołu podczas ich obrad i o złożenie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z działań podjętych w tej sprawie;

15.

zauważa, że Urząd ujawnia wszystkie spotkania pracowników z zewnętrznymi podmiotami z sektora prywatnego i co dwa tygodnie dokonuje tego w odniesieniu do Przewodniczącego (zgodnie z art. 49a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 (2)) oraz że ma to zastosowanie w taki sam sposób do Dyrektora Wykonawczego (art. 52a wymaga podawania informacji o posiedzeniach Dyrektora Wykonawczego do wiadomości publicznej, ale nie określa, jak szybko po ich odbyciu); zauważa, że w odniesieniu do spotkań innych pracowników z podmiotami z sektora prywatnego ujawnianie informacji odbywa się co kwartał;

16.

przypomina, że Urząd stosuje politykę przeciwdziałania konfliktom interesów obejmującą pracowników oraz specjalną politykę wobec członków Rady Organów Nadzoru i Zarządu; zauważa, że obie polityki wymagają corocznego zgłaszania wszelkich interesów powodujących konflikt w odniesieniu do wszystkich działań wchodzących w zakres kompetencji Urzędu, które zostały przeprowadzone w ciągu dwóch poprzednich lat (w przypadku Rady i Zarządu) lub pięciu poprzednich lat (w przypadku wszystkich pracowników); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że obie polityki nakładają obowiązek zgłaszania sytuacji konfliktu interesów nieobjętych rocznymi deklaracjami, ponieważ nierozwiązane sytuacje konfliktu interesów mogą zagrozić egzekwowaniu wysokich standardów etycznych;

17.

przyjmuje do wiadomości, że 29 września 2020 r. Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich wszczął dochodzenie w sprawie odmowy udzielenia przez Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych publicznego dostępu do wyników głosowania i powiązanego uzasadnienia dotyczącego decyzji Rady Organów Nadzoru w sprawie projektu regulacyjnego standardu technicznego dotyczącego detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych; podkreśla, że Urząd przyjmuje również takie standardy techniczne na podstawie tych samych procedur co Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych; zauważa, że 29 maja 2021 r. Rada Organów Nadzoru Urzędu podjęła decyzję o przyjęciu zmian do swojego regulaminu wewnętrznego w celu uwzględnienia w protokole posiedzeń Rady Organów Nadzoru wszelkich głosowań nad przyjęciem projektów standardów regulacyjnych lub wykonawczych;

18.

podkreśla potrzebę wprowadzenia usystematyzowanych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Urząd do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

19.

zauważa z niepokojem, że Trybunał stwierdził uchybienia w zakresie kontroli wewnętrznej mające wpływ na procedury rekrutacyjne, w tym że Urząd nie ustalił w ramach jednej procedury minimalnej liczby punktów, jaką kandydaci musieli uzyskać, aby znaleźć się na liście osób wstępnie zakwalifikowanych, co podważało zasady przejrzystości i równego traktowania; wzywa Urząd do usunięcia tego uchybienia i do usprawnienia procedur rekrutacyjnych;

20.

jest równie zaniepokojony faktem, że w przypadku innej procedury naboru wybór został dokonany w wyniku wymiany korespondencji elektronicznej, a nie na podstawie decyzji o powołaniu, co sprawiło, że nie było pełnej ścieżki audytu dla wszystkich nominacji; zauważa jednak, że w następstwie kontroli Trybunału Urząd przekazał Trybunałowi dokumentację potwierdzającą, że zmienił stosowane procedury;

21.

z zadowoleniem przyjmuje wzmocnienie działu prawnego w styczniu 2021 r. poprzez rozszerzenie zakresu jego uprawnień na wszystkie kwestie prawne i związane z przestrzeganiem przepisów, w tym kwestie etyczne, ochronę danych, zwalczanie nadużyć finansowych, zarządzanie ryzykiem, sygnalizowanie nieprawidłowości i dostęp do dokumentów, oprócz tradycyjnego wsparcia dla działań politycznych; zauważa również, że w 2021 r. przeprowadzono ocenę ryzyka nadużyć finansowych i wdrożono plan wdrażania; wzywa Urząd do informowania organu udzielającego absolutorium o działaniach następczych związanych z wdrażaniem działań mających na celu dalsze ograniczenie ryzyka nadużyć finansowych;

22.

zauważa, że w grudniu 2021 r. dyrektor wykonawczy zatwierdził sprawozdanie z samooceny ram kontroli wewnętrznej za 2020 r.; zauważa również, że w 2021 r. Urząd udzielił spółce Deloitte zamówienia na wsparcie i doradztwo w zakresie poprawy zgodności obecnego programu zarządzania ryzykiem Urzędu z ramami COSO w zakresie zarządzania ryzykiem korporacyjnym; zauważa ponadto, że Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła w 2021 r. dogłębną ocenę ryzyka Urzędu, w wyniku której opracowano strategiczny plan kontroli wewnętrznej na lata 2022–2024; wzywa Urząd do informowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tych ocen zewnętrznych oraz o poczynionych postępach i wdrażaniu ram kontroli wewnętrznej;

Cyfryzacja i zielona transformacja

23.

odnotowuje wdrożenie platformy współpracy, która ograniczyła wymianę poczty elektronicznej i stworzyła bardziej efektywne procesy; jest również świadomy, że inne inicjatywy to wdrożenie w 2022 r. narzędzia e-rekrutacji, automatyzacji interaktywnego jednolitego zbioru przepisów oraz korzystanie z narzędzi elektronicznego obiegu dokumentów w obszarze finansów i zasobów ludzkich;

24.

zauważa z niepokojem, że w 2021 r. Urząd był jedną z tysięcy organizacji, które były przedmiotem cyberataku ze strony podmiotu państwowego, w ramach którego zbadano lukę zero-day w Microsoft Exchange; przyjmuje do wiadomości reakcję Urzędu, powstrzymanie ataku, przywrócenie zabezpieczeń i pełne przywrócenie usługi; zachęca urząd do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; proponuje, aby wszystkim pracownikom Urzędu, w tym kadrze kierowniczej, oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe związane z cyberbezpieczeństwem;

25.

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji Urzędu pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Urząd powinien nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

26.

podkreśla, że Urząd ustanowił kluczowe wskaźniki środowiskowe w konkretnym celu wykazania efektywności i skuteczności swojego systemu zarządzania środowiskowego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Urząd osiągnął kluczowe cele w dążeniu do certyfikacji w ramach unijnego systemu ekozarządzania i audytu (EMAS), którą Urząd otrzymał w sierpniu 2022 r.;

27.

zauważa z uznaniem na podstawie działań następczych podjętych w związku z absolutorium za 2020 r., że od 2021 r. Urząd zamawia całą energię elektryczną ze źródeł słonecznych i wiatrowych; jest świadomy celu Urzędu, jakim jest ograniczenie liczby posiedzeń w siedzibie Urzędu o 50 % oraz ograniczenie w równym stopniu podróży służbowych pracowników w celu zmniejszenia śladu węglowego;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

28.

zauważa, że w czasie pandemii COVID-19 Urząd wspierał telepracę za pomocą szerokiego wachlarza środków (szkolenia dotyczące umiejętności samozarządzania, ćwiczenie uważności, działania poprawiające samopoczucie i zwiększające poczucie przynależności, poszanowanie prawa do bycia offline, środki finansowe na zorganizowanie biura w domu, rozwój narzędzi współpracy/sieci społecznościowej, tak aby każdy mógł być wysłuchany i informowany, ankieta wśród pracowników itp.), które to środki przyczyniły się do rozwoju autonomii personelu, zwiększenia wydajności w przypadku niektórych rodzajów pracy, poprawy umiejętności technologicznych, dalszego dostosowania komunikacji wewnętrznej, zaoszczędzenia czasu dojazdu itp.; zachęca Urząd, aby wykorzystał doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; przypomina, że Urząd osiągnął korzystne wyniki pod względem uczestnictwa w wydarzeniach hybrydowych;

Inne uwagi

29.

wzywa Urząd, aby nadal rozwijał efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz nasilił współpracę, wymianę dobrych praktyk i dyskusje na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

30.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (3) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego), zmiany decyzji nr (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/258

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1867

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EUNB) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0081/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0110/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 12.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/259

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1868

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC ) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0082/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0146/2023),

1.	udziela dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 39.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/261

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1869

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie specjalne Trybunału Obrachunkowego nr 13/2022,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0146/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (zwanym dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 168 115 000 EUR, co stanowi wzrost o 169,03 % w porównaniu z 2020 r., co jest uzasadnione nowymi działaniami przydzielonymi Centrum w związku z rozpoczęciem funkcjonowania przez europejski Urząd ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia (HERA); mając na uwadze, że ok. 98,74 % budżetu Centrum pochodzi z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,35 %, co oznacza wzrost o 2,58 % w porównaniu z rokiem 2020; odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 64,08 %, co oznacza spadek o 11,18 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

zwraca uwagę, że w 2021 r. wdrażanie strategii Centrum na lata 2021–2027 przebiegało powoli ze względu na pandemię COVID-19 i nowe obowiązki nałożone na Centrum w kontekście ustanowienia HERA; wzywa Komisję do przyznania Centrum zasobów niezbędnych do realizacji celów strategii na lata 2021–2027 oraz realizacji mandatu Centrum zgodnie ze zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2);

Wydajność

pochwala stałe prace Centrum nad pandemią COVID-19, a w szczególności usprawnienie procesów związanych z wydarzeniami w dziedzinie zdrowia publicznego w oparciu o wnioski wyciągnięte z pandemii i międzynarodową analizę porównawczą; zauważa jednak, że realizacja niektórych wyników w ramach planu stanu zagrożenia zdrowia publicznego Centrum została odroczona;

zauważa, że Centrum zrealizowało 74 % wyników przewidzianych w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023; zauważa, że 16 % planowanych działań Centrum wciąż nie zostało rozpoczętych z końcem 2021 r. lub były one opóźnione; zauważa, że większość opóźnień w osiąganiu planowanych celów na 2021 r. wynikała z dużego obciążenia pracą związanego z pandemią COVID-19 zarówno w Centrum, jak i w państwach członkowskich lub organizacjach partnerskich; zauważa, że w 2021 r. Centrum było zaangażowane w wiele działań związanych z COVID-19, takich jak m.in. prowadzenie nadzoru epidemiologicznego dotyczącego COVID-19 oraz publikacja wytycznych naukowych w celu wsparcia procesu decyzyjnego w dziedzinie zdrowia publicznego;

zauważa wysiłki Centrum związane z przygotowaniem struktury dla HERA oraz wniosek o wspieranie przez Centrum państw członkowskich w tworzeniu lub rozszerzaniu ich zdolności i możliwości w zakresie sekwencjonowania całego genomu za pomocą dotacji;

zauważa, że Centrum nadal opracowuje i wdraża nowy, oparty na wskaźnikach europejski system nadzoru w EpiPulse w celu stopniowego objęcia nadzorem Unii COVID-19 oraz wszystkich innych chorób i stanów zdrowotnych; wzywa Centrum do stałego informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w budowie tego systemu;

zauważa, że w 2021 r. Centrum odbyło trzecie wspólne posiedzenie strategiczne z kluczowymi zainteresowanymi stronami, a tematy dyskusji wybrano m.in. na podstawie trzeciej oceny zewnętrznej;

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Centrum z innymi agencjami Unii, taką jak współpraca z Europejską Agencją Leków (EMA) w celu ustanowienia nowej platformy monitorowania szczepionek; zauważa, że Centrum rozszerzyło swój cel, jakim było zwiększenie bezpieczeństwa zdrowotnego w Unii, na wzmocnienie współpracy i koordynację między Centrum a partnerami w krajach spoza Unii;

z zadowoleniem odnotowuje, że Centrum nadal dzieli się najlepszymi praktykami i regularnie współpracuje z innymi agencjami Unii, w szczególności z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, EMA i Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii; zauważa ponadto, że Centrum uczestniczy w międzyinstytucjonalnych procedurach przetargowych organizowanych przez inne agencje Unii; zachęca Centrum do aktywnego poszukiwania dalszej i szerszej współpracy z odpowiednimi organizacjami i stowarzyszeniami, właściwymi organami krajowymi i organizacjami międzynarodowymi, takimi jak Światowa Organizacja Zdrowia, przy jednoczesnym unikaniu powielania istniejących wytycznych;

Polityka kadrowa

10.

zwraca uwagę, że w dniu 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 95,2 % – przyjęto 198 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 208 stanowisk w tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 180 stanowiskami przewidzianymi w 2020 r.); zauważa, że w 2021 r. Centrum zatrudniało również 112 pracowników kontraktowych i pięciu oddelegowanych ekspertów krajowych;

11.

z zaniepokojeniem zauważa brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Centrum, gdzie cztery z sześciu osób (66,67 %) to mężczyźni; odnotowuje rozkład równowagi płci wśród całego personelu Centrum, gdzie 170 z 271 pracowników (62,73 %) to kobiety; wzywa Centrum, aby jak najszybciej podjęło konkretne działania w celu osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii Centrum oraz by złożyło sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium; przypomina również o znaczeniu wyważonej reprezentacji geograficznej wśród kadry kierowniczej i personelu Centrum;

12.

zwraca uwagę, że Centrum ma politykę ochrony godności osobistej i zapobiegania molestowaniu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że oprócz intranetowej strony internetowej poświęconej „Środowisku pracy opartemu na szacunku” Centrum zapewniło nowym i obecnym pracownikom internetowy „program powitalny”, który wyjaśnia im politykę przeciwdziałania molestowaniu i jego definicje oraz sposoby zgłaszania przypadków molestowania; przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. nie zgłoszono, nie zakończono w ramach procedury wewnętrznej ani nie wniesiono do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej żadnej sprawy dotyczącej molestowania; zauważa ponadto, że w 2021 r. uruchomiono projekt dotyczący szacunku w miejscu pracy;

13.

zauważa, że Centrum otrzymało 73 dodatkowe stanowiska, na których może zatrudniać w latach 2021–2024 (w porównaniu z 46 stanowiskami w 2021 r.) ze względu na przedłużający się kryzys sanitarny i efekt dużej dotacji na HERA, którą Centrum otrzymało w 2021 r.; zauważa ponadto, że w związku z tym oczekuje się, że 20 stanowisk dla krótkoterminowych pracowników kontraktowych przydzielonych Centrum w 2020 r. ma zostać stopniowo zlikwidowanych do 2023 r.;

14.

przypomina o znaczeniu opracowania długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz zapewnienie specjalnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagę płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej w celu zapewnienia odpowiedniej reprezentacji wszystkich państw członkowskich oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienie ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Udzielanie zamówień publicznych

15.

zauważa, że w 2021 r. Centrum zawarło łącznie 257 umów obejmujących 21 umów ramowych, 14 umów bezpośrednich i 131 umów szczegółowych; zauważa, że w 2021 r. Centrum zawarło również 27 ramowych umów o partnerstwie, 24 umowy o dotacje na działania dla krajowych organów ds. zdrowia publicznego oraz 40 szczegółowych umów o udzielenie dotacji; zauważa, że Centrum przystąpiło do 20 umów międzyinstytucjonalnych i międzyagencyjnych, które wynikają z procedur przetargowych przeprowadzonych przez inne podmioty i w ramach których Centrum może nabywać produkty lub usługi;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

przyjmuje do wiadomości wprowadzone środki i aktualnie wdrażane działania Centrum pozwalające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi oraz chronić sygnalistów; z uznaniem przyjmuje do wiadomości konkretną trzyetapową ocenę występowania potencjalnych konfliktów, taką jak zbieranie deklaracji o braku konfliktu interesów, przegląd i ocenę wszelkich zidentyfikowanych konfliktów oraz podejmowanie decyzji w sprawie odpowiednich działań w celu zapewnienia niezależności Centrum; zauważa ponadto, że zgodnie z odpowiedziami na standardowy kwestionariusz Centrum nie odnotowało w 2021 r. faktycznych konfliktów interesów zgłoszonych swojemu Komitetowi ds. przeglądu deklaracji o braku konfliktu interesów;

17.

zauważa, że w 2021 r. Centrum było w trakcie wdrażania wewnętrznej procedury dotyczącej konfliktu interesów pracowników oraz że pracownik ds. zgodności z przepisami i sekcja ds. zasobów ludzkich współpracują przy wdrażaniu tej procedury; wzywa Centrum do informowania o rozwoju sytuacji w tym względzie;

18.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systematycznych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Centrum do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

19.

zwraca uwagę na rozpoczęte przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i zakończone w 2021 r. strategiczne dochodzenie w sprawie sposobu gromadzenia i przekazywania informacji przez Centrum podczas pandemii COVID-19, ze szczególnym uwzględnieniem wczesnej fazy kryzysu; wyraża ubolewanie z powodu ustaleń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, że Centrum nie dysponowało wystarczającymi środkami, aby uzyskać wszystkie niezbędne informacje od państw członkowskich; z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez Centrum działania mające na celu wprowadzenie środków ułatwiających obywatelom śledzenie zmian w doradztwie naukowym Centrum oraz zapoznanie się z danymi leżącymi u podstaw jego ocen naukowych; wzywa Centrum do zapewnienia pełnej przejrzystości przy publikowaniu badań naukowych oraz do zwiększenia zdolności komunikacji zewnętrznej z opinią publiczną poprzez zagwarantowanie, że wszystkie kluczowe informacje będą prezentowane we wszystkich językach Unii i będą łatwo dostępne dla obywateli Unii;

Kontrola wewnętrzna

20.

zauważa, że w styczniu 2021 r. Centrum otrzymało sprawozdanie końcowe z audytu Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) dotyczące kontroli metod zarządzania zasobami ludzkimi i etyki w Centrum w 2020 r.; zauważa, że w wyniku tej kontroli wydano cztery zalecenia, z których dwa sklasyfikowano jako bardzo ważne, a dwa jako ważne, oraz że Centrum wdrożyło jedno zalecenie, a wdrożenie pozostałych trzech zaplanowano na koniec 2022 r.; wzywa Centrum do informowania organu udzielającego absolutorium o wdrożeniu planu działania; zauważa ponadto, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła ograniczony przegląd wdrażania nowych ram kontroli wewnętrznej oraz że w ramach tej kontroli sformułowano cztery zalecenia, z których wszystkie uznano za ważne; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

21.

zauważa, że samoocena Centrum dotycząca wdrożenia ram kontroli wewnętrznej z 2021 r. wykazała, że system kontroli wewnętrznej istnieje i funkcjonuje, ale potrzebne są pewne usprawnienia; odnotowuje w szczególności cel Centrum, jakim jest opracowanie wewnętrznej polityki komunikacyjnej opartej na ogólnej polityce komunikacyjnej Centrum na lata 2021–2027, w tym komunikacji dotyczącej celów i zadań kontroli wewnętrznej; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

22.

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Centrum; stanowczo podkreśla potrzebę wprowadzenia skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych konfliktów interesów, braku kontroli ex ante/ex post, nieodpowiedniego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania kwestii w rejestrze wyjątków;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

23.

zauważa, że siedziba Centrum jest certyfikowana jako „zielony budynek”, a ponadto w 2020 r. otrzymała ona certyfikat środowiskowy „BREEAM-in use”, ocena: bardzo dobra; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że energia elektryczna Centrum pochodzi w 100 % z energii wodnej; zauważa, że Centrum zakończyło pierwszy etap wdrażania systemu zarządzania środowiskowego opartego na systemie ekozarządzania i audytu (EMAS); wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

24.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w latach 2020–2022 Centrum było w stanie uzyskiwać i rozpowszechniać dane epidemiologiczne dotyczące COVID-19 na całym świecie dzięki automatyzacji wyszukiwania w internecie; z zadowoleniem przyjmuje współpracę w ramach europejskiej przestrzeni danych dotyczących zdrowia oraz przygotowywanie projektu pilotażowego;

25.

zauważa, że w 2021 r. Centrum nadal było atakowane przez cyberprzestępców i hakerów oraz że w odpowiedzi na to Centrum wdrożyło dodatkowe środki cyberbezpieczeństwa, takie jak Microsoft Defender, narzędzia kryminalistyczne do pogłębionej analizy, system zarządzania bezpieczeństwem informacji oraz zarządzanie uprzywilejowanym dostępem/identyfikacją; zauważa, że Centrum opracowało politykę cyberbezpieczeństwa, a także zwiększyło liczbę pracowników zajmujących się bezpieczeństwem informatycznym, zauważa ponadto, że Centrum było w trakcie tworzenia organu ds. bezpieczeństwa; wzywa Centrum do zastosowania się do zaleceń Trybunału zawartych w sprawozdaniu specjalnym na temat cyberbezpieczeństwa instytucji, organów i agencji UE, w którym Trybunał prosi instytucje, organy i jednostki organizacyjne UE (3) o stworzenie ram zarządzania ryzykiem w zakresie bezpieczeństwa IT obejmujących całą infrastrukturę informatyczną oraz przeprowadzanie regularnych ocen ryzyka i zapewnianie systematycznych szkoleń mających na celu szersze uświadamianie wszystkich pracowników, w tym kadry kierowniczej; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje niedawno przyjętą politykę cyberbezpieczeństwa obejmującą wszystkie aspekty, począwszy od potrzeb i oczekiwań biznesowych, po umiejętności i uświadamianie pracowników oraz bezpieczeństwo; wzywa Centrum do poinformowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

26.

przypomina, jak ważne jest podniesienie poziomu cyfryzacji w Centrum pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, a także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; zachęca Centrum do przejścia w miarę możliwości na zarządzanie dokumentami i procesami wewnętrznymi bez użycia papieru; podkreśla, że Centrum musi nadal aktywnie działać w tym obszarze, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

27.

zachęca Centrum do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) i CERT-UE (zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa wszystkim pracownikom Centrum, w tym kadrze kierowniczej, jako kluczowego elementu skutecznych ram bezpieczeństwa cybernetycznego Centrum;

Ciągłość działania podczas kryzysu związanego z COVID-19

28.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Centrum do utrzymania daty rozpoczęcia programu stypendialnego „Fellowship Programme for Cohort 2021”, który bezpośrednio przyczynia się do wzmocnienia zdolności reagowania na zagrożenia transgraniczne poprzez zapewnienie modułów w całości dostępnych online;

29.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że przez cały rok 2021 Centrum nadal było wysoce zaangażowane w prace mające na celu ograniczenie pandemii COVID-19; zauważa, że główne działania Centrum w tym okresie dotyczyły wspierania strategii szczepień i planów dystrybucji szczepionek, stosowania nadzoru i wywiadu epidemiologicznego, informacji behawioralnych na temat akceptacji szczepień i wyszczepienia, oceny ryzyka i obaw oraz ustanowienia ośrodka prognozowania dla COVID-19; podkreśla, że Centrum przeprowadziło i opublikowało 22 szybkie oceny ryzyka/ognisk choroby oraz odpowiedziało na ponad 600 wniosków od zainteresowanych stron; zauważa, że Centrum kontynuowało również opracowywanie cotygodniowych komunikatów orientacyjnych dotyczących COVID-19 i publikowanie map w związku z zaleceniem Rady w sprawie skoordynowanego podejścia do środków dotyczących podróży w UE;

30.

odnotowuje, że w 2021 r. Centrum zakończyło wdrażanie zaleceń z zewnętrznego przeglądu strategicznego i przeglądu wyników reakcji ECDC na COVID-19 przeprowadzonego przez Centrum w 2020 r.;

Inne uwagi

31.

zauważa, że w sprawozdaniu specjalnym nr 13/2022 (4) Trybunał stwierdził, że Centrum nie ocenia kompleksowo użyteczności i oddziaływania swoich wytycznych, i wzywa Centrum do regularnego uzyskiwania informacji zwrotnych od zainteresowanych stron w celu wypełnienia tej luki;

32.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Centrum nadal cieszyło się dużym zainteresowaniem w mediach, mediach społecznościowych i za pośrednictwem swoich stron internetowych w związku z naturalną ewolucją pandemii COVID-19; zauważa, że w 2021 r. strona internetowa Centrum miała ponad 18 mln odsłon stron, co stanowi spadek w porównaniu z 32 mln w 2020 r.; zauważa, że zespół ds. prasy i mediów Centrum rozpatrzył 963 wniosków medialnych w porównaniu z około 1 917 w roku poprzednim; zauważa, że Centrum odnotowało wzrost liczby obserwujących na Twitterze o 18 % oraz wzrost liczby fanów i obserwujących na Facebooku o 44 %; zachęca Centrum do kontynuowania tej tendencji i rozważenia możliwości dzielenia się najlepszymi praktykami z innymi agencjami Unii w celu maksymalnego rozpowszechnienia ich działań wśród ogółu społeczeństwa;

33.

z zadowoleniem przyjmuje czynne zaangażowanie Centrum we wspólne działanie TERROR, mające na celu usunięcie luk w gotowości zdrowotnej państw członkowskich oraz wzmocnienie reakcji na biologiczne i chemiczne ataki terrorystyczne; wzywa Centrum do dalszego zwiększania zaangażowania w przeciwdziałanie zagrożeniom bezpieczeństwa;

34.

wzywa Centrum do dalszego rozwijania efektów synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

35.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (5) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1).

(3) Sprawozdanie specjalne nr 05/2022 pt. „Cyberbezpieczeństwo instytucji, organów i agencji UE: poziom przygotowania ogólnie nieadekwatny do zagrożeń”, s. 44.

(4) Sprawozdanie specjalne nr 13/2022 pt. „Swobodne przemieszczanie się w UE podczas pandemii COVID-19: ograniczony nadzór nad kontrolami na granicach wewnętrznych i nieskoordynowane działania państw członkowskich”, s. 41.

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/266

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1870

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0082/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0146/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(1) Dz.U. C 412 z 27.10.2022, s. 12

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/267

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1871

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0083/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (4), w szczególności jego art. 97,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0133/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 120.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/269

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1872

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0133/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Chemikaliów (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 110 728 826 EUR, co stanowi wzrost o 1,25 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że około 26 % budżetu Agencji pochodzi z opłat i należności, a 72 % z wkładów Unii i państw trzecich;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 98,39 %, co oznacza lekki wzrost o 0,10 % w porównaniu z rokiem 2020, oraz że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 86,23 %, co oznacza wzrost o 1,31 % w porównaniu z rokiem 2020;

stwierdza, że Agencja jest finansowana z opłat uiszczanych przez przemysł i z równoważącego wkładu UE zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (2), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 (3) i rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (4) oraz z wkładu unijnego na działania prowadzone zgodnie z szeregiem dyrektyw środowiskowych i konwencji międzynarodowych; stwierdza ponadto, że w 2021 r. Agencja uzyskała z tytułu opłat i należności dochód w wysokości 30 198 445 EUR, a z budżetu UE otrzymała 79 665 478 EUR (w tym z wkładów państw trzecich) i 4 349 206 EUR z wkładów wynikających z umów; przyznaje, że od upłynięcia w 2018 r. ostatecznego terminu rejestracji na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dochody Agencji z opłat znacznie spadły, w związku z czym finansowanie jej działań w coraz większym stopniu zależy od Unii;

podkreśla, że trzeba rozwiązać problem braku przewidywalności dochodów Agencji z opłat; wzywa Komisję, aby niezwłocznie przedstawiła wniosek w sprawie wzmocnienia zarządzania Agencją i zwiększenia zrównoważonego charakteru jej modelu finansowania, zgodnie z zobowiązaniem wyrażonym w strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności (5);

Wyniki działalności

zauważa, że Agencja dokonała przeglądu planu strategicznego na lata 2019–2023; stwierdza, że Agencja zrealizowała 194 z 214 działań i produktów określonych w programie prac na 2021 r. oraz że niepowodzenie w realizacji pozostałych 18 działań i produktów wynikało głównie z pandemii COVID-19, a dokładnie z opóźnień w otrzymywaniu danych od partnerów lub z ich mniejszej niż spodziewana liczby; docenia, że zrealizowano kluczowe wskaźniki skuteczności działania oraz że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji poświęcenie uwagi wskaźnikom, których jeszcze nie osiągnęła lub których realizacja jest opóźniona;

zauważa, że Agencja przewodzi działaniom organów regulacyjnych we wdrażaniu unijnych przepisów w dziedzinie chemikaliów z korzyścią dla zdrowia ludzkiego i środowiska oraz innowacyjności i konkurencyjności; odnotowuje, że Agencja dostarcza informacji na temat chemikaliów, pomaga przedsiębiorstwom w przestrzeganiu przepisów i propaguje bezpieczne stosowanie chemikaliów;

odnotowuje sukcesy Agencji w identyfikacji substancji potencjalnie niebezpiecznych i zarządzania nimi, między innymi łącznie 371 kontroli zgodności przeprowadzonych w 2021 r. oraz projekt oceny i projekt profilu ryzyka dla dwóch substancji w celu identyfikacji nowych trwałych zanieczyszczeń organicznych; odnotowuje sukcesy w dziedzinie bezpiecznego i zrównoważonego stosowania chemikaliów przez przemysł, między innymi wprowadzony w 2021 r. obowiązek powiadamiania o niebezpiecznych mieszaninach do zastosowania profesjonalnego lub przez konsumentów; odnotowuje sukcesy Agencji w dziedzinie zrównoważonego zarządzania chemikaliami dzięki wdrażaniu unijnego prawodawstwa, w szczególności doraźne wsparcie Komisji na wczesnym etapie wdrażania strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności;

z zadowoleniem stwierdza, że Agencja zintensyfikowała działania w dziedzinie monitorowania zgodności oraz w dużej mierze skutecznie wykrywa rejestracje niezgodne z przepisami i monitoruje przedsiębiorstwa, które muszą doprecyzować przekazane dane; zauważa z zaniepokojeniem, że mimo tych starań około 40 % z nich nadal nie spełnia wymogów; zauważa, że egzekwowanie przepisów we współpracy z państwami członkowskimi jest procesem czasochłonnym, a poszczególne sprawy można by rozstrzygać szybciej, gdyby Agencja miała środki ustawodawcze umożliwiające odbieranie numerów rejestracji przedsiębiorstwom niespełniającym wymogów;

zauważa, że w drodze protokołów ustaleń Agencja ściśle współpracuje z innymi agencjami unijnymi, takimi jak Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób oraz Europejska Agencja Leków; podkreśla znaczenie takiego podejścia, aby zapewnić spójność prac poszczególnych agencji i spełnić wymogi należytego zarządzania finansami; z zadowoleniem przyjmuje wspólne usługi i zachęca agencje unijne, by w miarę możliwości współpracowały ze sobą;

zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła wspólny projekt z Europejską Agencją Środowiska, aby wesprzeć Komisję w opracowaniu ram wskaźników dotyczących chemikaliów w celu monitorowania czynników powodujących zanieczyszczenie chemiczne i ich skutków oraz pomiaru skuteczności przepisów dotyczących chemikaliów;

10.

stwierdza, że Agencja udzieliła Komisji wsparcia naukowo-technicznego we wdrażaniu strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności oraz że opublikowała pięcioletnie sprawozdanie ze stosowania rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i rozporządzenia (WE) nr 1272/2008 (6);

Polityka kadrowa

11.

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97,41 % – przyjęto 453 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 467 stanowisk w tej kategorii (w porównaniu z 463 stanowiskami przewidzianymi w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja zatrudniała 130 pracowników kontraktowych i 3 oddelegowanych ekspertów krajowych;

12.

podkreśla, że należy zapewnić odpowiednią obsadę kadrową w Agencji na potrzeby Europejskiego Zielonego Ładu, unijnej strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności i planu działania dotyczącego gospodarki o obiegu zamkniętym, a w szczególności dążenia do osiągnięcia zerowego poziomu emisji zanieczyszczeń;

13.

ubolewa, że pogłębił się i tak wysoki brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla Agencji – 27 (82 %) stanowisk zajmowali mężczyźni, a 6 (18 %) kobiety; odnotowuje, że według Agencji proporcje płci przedstawiają się następująco: w przypadku zarządu 15 mężczyzn (42 %) i 21 kobiet (58 %), a w przypadku personelu ogółem 261 mężczyzn (46 %) i 312 kobiet (54 %); z zadowoleniem stwierdza, że w marcu 2022 r. Agencja przyjęła Kartę na rzecz różnorodności i włączenia społecznego, której celem jest zwiększenie odsetka niedostatecznie reprezentowanej płci zarówno na niższych, jak i na wyższych szczeblach administracji; wzywa Agencję, aby jak najszybciej podjęła konkretne działania w celu osiągnięcia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii Agencji oraz by złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

14.

zauważa, że Agencja prowadzi politykę przeciwdziałania mobbingowi i stosuje odpowiednie wytyczne; z zadowoleniem stwierdza, że w 2021 r. Agencja zorganizowała dla wszystkich pracowników szkolenia z zapobiegania nękaniu i molestowaniu; dostrzega, że kierownictwo promuje odpowiednie zachowania, organizując spotkania między pracownikami a zaufanymi doradcami, oraz oferuje mediację z udziałem przeszkolonych mediatorów w przypadku konfliktu w miejscu pracy;

15.

przypomina o znaczeniu długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz specjalne możliwości szkoleniowe w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagę płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej w celu zagwarantowania odpowiedniej reprezentacji wszystkich państw członkowskich oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także dopilnowanie, aby były równo traktowane i by powszechnie promowano ich szanse zatrudnienia;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

z uznaniem odnotowuje, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej życiorysy wszystkich członków zarządu i komitetów, w tym ich przewodniczących, którzy są pracownikami Agencji, dyrektora wykonawczego i wszystkich członków rady odwoławczej; z zadowoleniem stwierdza, że polityka Agencji w zakresie zapobiegania konfliktom interesów obejmuje cały okres zatrudnienia pracowników oraz że w celu zagwarantowania ich niezależności eksperci zewnętrzni, którzy uczestniczą w pracach komitetów naukowych, zarządu i forum wykonawczego, są sprawdzani pod kątem sześciu ukierunkowanych kryteriów kwalifikacyjnych;

17.

odnotowuje, że w 2021 r. nie zgłoszono przypadków informowania o nieprawidłowościach; z zadowoleniem zauważa, że Agencja wprowadziła niezbędne przepisy regulujące ochronę sygnalistów na szczeblu Agencji;

18.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systematycznych zasad dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; stwierdza jednak, że personel Agencji musi zgłaszać nową aktywność zawodową przez pierwsze dwa lata po zakończeniu pracy w Agencji oraz że Agencja może zakazać nowej aktywności lub nałożyć warunki; zauważa, że w grudniu 2016 r. zarząd Agencji dokonał przeglądu strategii zwalczania nadużyć finansowych; wzywa Agencję, aby wzmocniła mechanizmy kontroli wewnętrznej, w tym ustanowiła wewnętrzny mechanizm antykorupcyjny;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

19.

stwierdza, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) nie przeprowadziła szczegółowego audytu koncentrującego się na przygotowaniu strategicznego planu audytu na lata 2022–2024; z zadowoleniem zauważa, że w następstwie audytu zintegrowanej strategii regulacyjnej z 2020 r. stwierdzono, że wszystkie zalecenia mogą zostać zamknięte; zauważa z zadowoleniem, że IAS zamknęła pozostałe otwarte zalecenia z audytu następczego dotyczącego zarządzania wynikami przeprowadzonego w 2020 r.;

20.

zauważa, że jednostka audytu wewnętrznego Agencji przeprowadziła trzy kontrole wiarygodności dotyczące prawidłowości i jakości systemów kontroli wewnętrznej oraz wydajności i skuteczności operacji; zauważa, że pierwszy audyt dotyczący identyfikacji i oceny aspektów środowiskowych w Agencji zaowocował trzema zaleceniami; zauważa, że drugi audyt dotyczący procesu planowania, monitorowania i sprawozdawczości Agencji doprowadził do wydania pięciu ważnych zaleceń; zauważa, że w wyniku trzeciego audytu procesu zatwierdzania biobójczych substancji czynnych (w ramach programu przeglądu) wydano pięć zaleceń (w tym jedno bardzo ważne);

21.

zauważa, że aby zweryfikować stan realizacji planów działania, jednostka audytu wewnętrznego Agencji przeprowadziła dwa kolejne audyty, w wyniku których stwierdzono, że jedno bardzo ważne i dwa ważne działania są nadal w toku; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tej dziedzinie;

22.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; stanowczo podkreśla potrzebę wprowadzenia skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych konfliktów interesów, braku kontroli ex ante/ex post, nieodpowiedniego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania kwestii w rejestrze wyjątków;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

23.

zauważa z zadowoleniem, że w 2021 r. Agencja wdrożyła obowiązkową kampanię na rzecz podnoszenia świadomości w zakresie bezpieczeństwa i wdrożyła bardziej zaawansowaną ochronę poczty elektronicznej, obejmującą między innymi zabezpieczenia, takie jak bezpieczne testowanie załączników e-mail, bezpieczne linki do adresów URL w wiadomościach e-mail oraz zaawansowane wykrywanie; stwierdza z uznaniem, że Agencja poprawiła zdolność wykrywania długotrwałych prób ingerencji w system i przywłaszczenia tożsamości, co umożliwia wykrywanie ataków na krytyczne systemy, następujących po uzyskaniu nieuprawnionego dostępu do jednego z mniej ważnych systemów;

24.

zauważa, że Agencja wdraża i stosuje najnowocześniejsze praktyki w zakresie bezpieczeństwa w celu ochrony informacji poufnych znajdujących się w systemach informatycznych Agencji i przekazywanych upoważnionym użytkownikom, takim jak organy państw członkowskich, oraz regularnie zatwierdza skuteczność obowiązujących środków bezpieczeństwa za pomocą wewnętrznych ocen ryzyka i ocen podatności, a także testów bezpieczeństwa przeprowadzanych przez niezależnych ekspertów ds. bezpieczeństwa;

25.

zauważa, że Agencja przygotowała program prac w dziedzinie środowiska na lata 2020–2022, w którym znalazły się cele dotyczące zmniejszenia zużycia zasobów naturalnych, ilości odpadów i śladu węglowego Agencji; z zadowoleniem konstatuje, że zatwierdzony przez Agencję system zarządzania środowiskowego ISO 14001 pomyślnie przeszedł audyt nadzorczy, audyt wewnętrzny, zewnętrzny przegląd środowiskowy i kontrolę środowiskową;

26.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym obszarze, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

27.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych z cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji; wzywa Agencję, aby szybciej opracowała politykę cyberbezpieczeństwa, wprowadziła ją przed 31 grudnia 2023 r. oraz złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania podczas kryzysu związanego z COVID-19

28.

zauważa, że po zastosowaniu na szeroką skalę długoterminowej pracy zdalnej w poprzednich latach Agencja podjęła wysiłki na rzecz nowych sposobów podnoszenia świadomości wśród pracowników; zauważa, że w 2021 r. Agencja zorganizowała 18. doroczne posiedzenie sieci urzędników ds. bezpieczeństwa, na którym omówiono kwestie związane z nowym narzędziem zarządzania tożsamością, IT i z bezpieczeństwem informatycznym w kontekście strategii w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności;

Badania na zwierzętach

29.

podkreśla, że Agencja kontynuowała starania o stopniowe wycofanie testów na zwierzętach w Europie na tyle, na ile jest to możliwe w obecnych ramach regulacyjnych; z zadowoleniem stwierdza, że Agencja wprowadziła w swoim dziale B2 (Computational Assessment) obowiązek stosowania metod bez udziału zwierząt; uważa, że to krok we właściwym kierunku, ale uznaje go za niewystarczający; w związku z tym zachęca Agencję do współpracy z wszystkimi zainteresowanymi stronami w celu przyspieszenia całkowitej rezygnacji z wykorzystywania zwierząt w badaniach bezpieczeństwa chemicznego; przypomina, że prawo nakłada na przedsiębiorstwa obowiązek stosowania metod alternatywnych tam, gdzie jest to możliwe, w związku z czym testy na zwierzętach powinno się przeprowadzać wyłącznie w ostateczności;

30.

zachęca Agencję do powołania grupy zadaniowej zajmującej się ograniczaniem i zastępowaniem badań na zwierzętach;

31.

stwierdza z zadowoleniem, że Komisja będzie współpracować z Agencją nad planem identyfikacji konieczności stopniowej rezygnacji z wykorzystywania zwierząt i wprowadzania takiego wymogu w przepisach dotyczących chemikaliów przemysłowych; jest zdania, że przedstawiciele Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności i Europejskiej Agencji Leków powinni wchodzić w skład zespołu pracującego nad harmonogramem; apeluje, aby harmonogram zawierał ambitne kamienie milowe o szerokim zakresie w celu przyspieszenia stosowania w przepisach i akceptacji metod niewymagających wykorzystania zwierząt;

Inne uwagi

32.

zauważa, że w 2021 r. zorganizowano szkolenia z bezpieczeństwa pożarowego i ewakuacji dla ogółu pracowników Agencji, a także oddzielne sesje szkoleniowe dla usługodawców pracujących na terenie Agencji; z zadowoleniem stwierdza, że plan ratunkowy w sytuacjach nadzwyczajnych zaktualizowano i przekazano służbom ratowniczym w Helsinkach; zauważa, że certyfikowana fińska organizacja szkoleniowa zorganizowała szkolenie z zakresu ochrony radiologicznej dla specjalisty Agencji ds. ochrony przed promieniowaniem;

33.

zauważa, że w 2021 r. Agencja nadal promowała swoją działalność w mediach, co zaowocowało ponad 4 000 wycinków prasowych, z których 58 % pojawiło się w mediach ogólnotematycznych; zauważa, że pracownicy Agencji nadal aktywnie dzielą się treściami na własnych kanałach w mediach społecznościowych, że w 2021 r. Agencja była aktywna w tych mediach (Twitter, LinkedIn i Facebook) oraz że współpracowała z państwami członkowskimi i zainteresowanymi stronami nad wspólnymi kampaniami, na przykład na temat niepowtarzalnego identyfikatora postaci czynnej;

34.

zachęca Agencję, aby nadal rozwijała efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz nasiliła współpracę, wymianę dobrych praktyk i dyskusje na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

35.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (7) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych (Dz.U. L 167 z 27.6.2012, s. 1).

(5) Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważoności na rzecz nietoksycznego środowiska, COM(2020) 667 z dnia 14 października 2020 r., s. 16.

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniające i uchylające dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. L 353 z 31.12.2008, s. 1).

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/275

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1873

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0083/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0133/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Chemikaliów za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Chemikaliów, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/277

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1874

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0084/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0143/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 12.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/279

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1875

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0143/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Środowiska (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 64 867 177 EUR, co stanowi spadek o 27,64 % w porównaniu z rokiem 2020; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii i wkładu EFTA (79,26 %) oraz ze składek wnoszonych na podstawie specjalnych umów (20,73 %), w szczególności dotyczących programu Copernicus;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 100 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,04 % w porównaniu z rokiem 2020; odnotowuje, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 84,90 %, co oznacza spadek o 1,18 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

Wyniki działalności

odnotowuje osiągnięcia Agencji w dziedzinie różnorodności biologicznej i ekosystemów, łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej, zdrowia ludzkiego i środowiska, gospodarki o obiegu zamkniętym i wykorzystania zasobów, tendencji, perspektyw i reakcji w zakresie zrównoważonego rozwoju, a w szczególności w odniesieniu do szczegółowego celu, jakim jest dostarczanie ocen i wskaźników wspierających ambicje UE w dziedzinie zrównoważonego rozwoju; zauważa ponadto, że rok 2021 był pierwszym rokiem wdrażania strategii EEA-EIONET na lata 2021–2030, która jest dostosowana do priorytetów polityki Unii;

podkreśla, że Agencja dostarcza rzetelnych i niezależnych informacji na temat środowiska; pochwala jakość jej działań wykonanych w 2021 r., takich jak uruchomienie narzędzia MapMyTree w związku z zobowiązaniem do zasadzenia 3 mld drzew przewidzianym w unijnej strategii ochrony bioróżnorodności, wsparcie negocjacji w sprawie europejskiego prawa o klimacie i ustanowienie europejskiego naukowego komitetu doradczego ds. zmiany klimatu oraz uruchomienie nowego portalu internetowego wspomagającego sprawozdawczość dotyczącą hałasu;

zauważa, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania (KPI) służące do monitorowania ilościowo wyników Agencji m.in. pod względem planowania prac operacyjnych, realizacji rocznego programu prac oraz zarządzania zasobami finansowymi i ludzkimi; odnotowuje w szczególności wskaźnik wykonania na poziomie 89 % – nieco niższym niż zakładany – osiągnięty w 2021 r. w odniesieniu do kluczowych sprawozdań i ocen oraz wskaźnik wykonania budżetu na poziomie 95,2 %, mierzony jako odsetek płatności dokonanych w terminie przewidzianym w prawie/umowie; docenia, że zrealizowano KPI oraz że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji, aby wzięła pod uwagę wskaźniki, których jeszcze nie osiągnęła lub których realizacja jest opóźniona;

zauważa, że w 2021 r. Agencja prowadziła skuteczną współpracę z EIONET-em, instytucjami Unii, a także podmiotami globalnymi; odnotowuje z uznaniem kluczową rolę, jaką Agencja odgrywa we wspieraniu działań w dziedzinie środowiska i klimatu służących realizacji strategii politycznych Unii, Europejskiego Zielonego Ładu i wniosku dotyczącego ósmego programu działań w zakresie środowiska („8. EAP”);

przypomina, że w 2021 r. Agencja podjęła nowe zadania wspierające realizację ambicji Unii związanych ze środowiskiem ujętych w Europejskim Zielonym Ładzie i 8. EAP, a także przyczyniała się do realizacji globalnych zobowiązań Unii, wzmacniając tym samym swoją pozycję jako głównego źródła informacji o środowisku istotnych dla kształtowania polityki;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 99,28 % – powołano 3 stałych urzędników i 136 pracowników na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii zatwierdzono 140 stanowisk (w porównaniu z 130 zatwierdzonymi stanowiskami w 2020 r.); odnotowuje, że w 2021 r. Agencja zatrudniała dodatkowo 79 pracowników kontraktowych i 18 oddelegowanych ekspertów krajowych; jest zdania, że aby Agencja mogła właściwie wykonywać zadania w dążeniu Unii do neutralności klimatycznej, gospodarki o obiegu zamkniętym i odbudowy zasobów przyrodniczych, liczba pracowników Agencji powinna w nadchodzących latach wzrosnąć; przypomina, że zgodnie z wnioskiem Komisji dotyczącym rozporządzenia w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych samo monitorowanie celów przyszłego rozporządzenia będzie wymagało 12 dodatkowych stanowisk; wskazuje, że decydenci polegają na wiedzy fachowej i wsparciu Agencji we wdrażaniu reform niezbędnych do osiągnięcia neutralnej dla klimatu przyszłości; wzywa w związku z tym Agencję i Komisję, aby przeanalizowały, na ile jest to możliwe, i złożyły organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie; podkreśla, że niewystarczające zasoby Agencji mogą osłabić zdolność instytucji do wypełnienia zobowiązań związanych z Europejskim Zielonym Ładem;

odnotowuje z zaniepokojeniem brak równowagi płci wśród członków kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, gdzie 6 stanowisk z 9 (67 %) zajmują mężczyźni; odnotowuje równowagę płci w zarządzie Agencji, gdzie 18 z 38 osób (47 %) to mężczyźni; odnotowuje równowagę płci wśród całego personelu Agencji, gdzie 112 z 206 pracowników (54 %) to kobiety; wzywa Agencję, aby jak najszybciej podjęła konkretne działania w celu zwiększenia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii Agencji oraz by złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

na podstawie działań następczych w związku ze sprawozdaniem w sprawie absolutorium za 2020 r. zauważa, że w odniesieniu do polityki kadrowej Agencja opracowała wieloletnią politykę ramową dotyczącą zasobów ludzkich dostosowaną do strategii EEA-EIONET na lata 2021–2030, obejmującą pięć głównych obszarów; zauważa ponadto, że Agencja ma koordynatora ds. dobrostanu;

10.

na podstawie działań następczych w związku ze sprawozdaniem w sprawie absolutorium za 2020 r. zauważa, że – jeśli chodzi o przepisy dotyczące zrównoważonego finansowania – w 2021 r. Agencja wyznaczyła jednego dodatkowego pracownika zatrudnionego na czas określony do pracy nad zrównoważonym finansowaniem oraz że w kosztorysie stanowisko to zaplanowano jedynie na trzy lata, więc po tym czasie Agencja nie będzie w stanie kontynuować tych zadań pomocniczych na obecnym poziomie;

11.

zauważa, że Agencja nadal przedstawia Komisji ocenę potrzeb pod względem zasobów; zauważa ponadto, że po dyskusji z Komisją nowe przepisy będą obejmować funkcje pomocnicze oraz że według Agencji dodatkowe stanowisko pomocnicze w związku z przyszłym rozporządzeniem w sprawie odbudowy zasobów przyrodniczych nie wystarczy;

12.

zauważa z zadowoleniem, że Agencja prowadzi politykę ochrony godności osoby i zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu, a jej elementem jest m.in. e-szkolenie poświęcone etyce i uczciwości; zauważa, że w Agencji działa sieć zaufanych doradców oraz udziela się praktycznych informacji, jak zgłaszać zarzuty molestowania i skontaktować się z zaufanym doradcą w intranecie;

13.

przypomina o znaczeniu długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz ofertę specjalnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagę płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej z myślą o odpowiedniej reprezentacji wszystkich państw członkowskich oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienie ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

14.

zauważa, że Agencja nadal aktywnie prowadzi z Komisją wspólne postępowania o udzielenie zamówienia za pomocą umów ramowych, a także korzysta z różnych systemów i usług Komisji;

15.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja zmieniła umowę ramową o świadczenie usług naprawy i konserwacji, podwajając początkowy maksymalny budżet z 500 000 EUR do 1 000 000 EUR, i uzasadniła to odstępstwem mającym zastosowanie do procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji, jednak warunki odstępstwa nie zostały spełnione, a ponadto nie spełniono warunków określonych w rozporządzeniu finansowym umożliwiających zmianę umowy bez nowego postępowania o udzielenie zamówienia; zauważa z zaniepokojeniem, że Trybunał uznał tę zmianę za nieprawidłową; zauważa ponadto, że w 2021 r. nie wykonano żadnych płatności związanych z odnośną umową;

16.

przypomina, że w przypadku wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia istotne jest zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz umożliwianie zakupu towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; domaga się wdrożenia narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem zauważa, że uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zamówieniach publicznych są coraz częstsze i pozostają głównym źródłem nieprawidłowych płatności w przypadku większości agencji Unii;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

przyjmuje do wiadomości istniejące środki i bieżące działania Agencji mające zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi oraz zapewniać ochronę sygnalistom; zauważa, że w 2021 r. nie było otwartych, zamkniętych ani trwających spraw dotyczących informowania o nieprawidłowościach; odnotowuje, że w 2021 r. nie zgłoszono przypadków konfliktu interesów;

18.

na podstawie działań następczych w związku ze sprawozdaniem w sprawie absolutorium za 2020 r. zauważa, że Agencja nadal monitoruje przedłożone życiorysy i deklaracje interesów oraz przypomina członkom zarządu, aby dobrowolnie przedkładali życiorysy i deklaracje interesów, jeśli jeszcze tego nie zrobili;

19.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systemowych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktów interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Agencję, aby wzmocniła mechanizmy kontroli wewnętrznej, w tym ustanowiła wewnętrzny mechanizm antykorupcyjny;

Kontrola wewnętrzna

20.

dostrzega zmiany strukturalne, które nastąpiły po uruchomieniu projektu „Przyszłe miejsce pracy”; odnotowuje przygotowanie projektu poprawy systemu zarządzania jakością, aby zaradzić stwierdzonym niedociągnięciom, takim jak tylko częściowa zgodność w ramowych elementach środowiska kontroli, działań kontrolnych oraz informacji i komunikacji;

21.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że dwukrotnie przedłużono umowę ramową na świadczenie usług gastronomicznych i cateringowych w siedzibie Agencji i w przypadku pierwszego przedłużenia Agencja nie odnotowała, że zastosowano wyjątek, co jest niezgodne ze standardami kontroli wewnętrznej Agencji, które wymagają dokumentowania, uzasadniania i zatwierdzania wszystkich odstępstw; zauważa ponadto z zaniepokojeniem, że jeśli chodzi o drugie przedłużenie umowy, Agencja odnotowała, że zastosowano wyjątek, ale nie zgłosiła tego w centralnym rejestrze odstępstw; odnotowuje odpowiedź Agencji, że pandemia COVID-19 przeszkodziła planowaniu i ogłoszeniu zaproszenia do składania ofert na nową umowę ramową o świadczenie usług; wzywa Agencję, aby wzmocniła system kontroli wewnętrznej w tym obszarze;

22.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w umowie o świadczenie usług wsparcia dotyczących systemu informacji geograficznej Agencja sporządziła aneks do umowy, aby przedłużyć świadczenie usług o miesiąc, w okresie od 28 lutego 2021 r. do 31 marca 2021 r.; zauważa z zaniepokojeniem, że aneks wszedł w życie dopiero 22 marca 2021 r. po jego podpisaniu przez obie strony umowy, a zatem faktycznie przez 22 dni nie obowiązywała żadna umowa o świadczenie usług; zauważa, że chociaż Agencja odkryła ten fakt, nie sporządziła zapisu o odstępstwie; odnotowuje potwierdzenie przez Agencję, że opóźnienie nastąpiło z powodu przeoczenia; z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź Agencji, że wzmocni ona swoje kontrole i procedury, aby zmniejszyć ryzyko opóźnień w przedłużaniu umów oraz dopilnować zgłaszania zapisów o odstępstwach w przypadku nieumyślnego naruszenia rozporządzenia finansowego;

23.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w oparciu o umowę ramową o świadczenie usług informatycznych Agencja zapłaciła za usługi pomocnicze, objęte odrębnym pakietem godzin pracy, kwotę 25 000 EUR, nie sprawdziwszy, jakie rodzaje usług doradczych i stawki dzienne zastosował wykonawca, który wyświadczył i zafakturował usługi; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że podjęła ona kroki, aby uwzględnić zastrzeżenia Trybunału przy przyszłych zamówieniach;

24.

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

25.

zauważa z uznaniem, że Agencja przyjęła w kwietniu 2021 r. ramy cyfryzacji EEA-EIONET i podjęła szereg kluczowych działań, takich jak modernizacja infrastruktury danych Agencji i rozpoczęcie projektów dotyczących wykorzystania sztucznej inteligencji; wyraża zadowolenie, że w 2021 r. Agencja uruchomiła kilka nowych produktów cyfrowych i produktów opartych na wiedzy, w tym Europejskie Obserwatorium ds. Klimatu i Zdrowia i przeglądarkę danych dotyczących klimatu (European Climate Data Explorer) na platformie Climate-ADAPT oraz interaktywne sprawozdania internetowe na temat jakości powietrza i zagrożeń klimatycznych;

26.

zauważa, że jeśli chodzi o sieć informatyczną Agencji i krajobraz zagrożeń dla cyberbezpieczeństwa, Agencja wprowadziła w biurach „niebieskie/zielone” sieci – zielona sieć oznacza oddzielenie laptopów pracowników od wszystkich systemów wewnętrznych, a niebieska sieć jest przeznaczona dla laptopów, których nie można jeszcze odizolować, a ich oprogramowanie jest ograniczone;

27.

odnotowuje system zarządzania środowiskowego Agencji i jej deklarację, że stanie się organizacją neutralną dla klimatu; zauważa, że w 2021 r. Agencja zleciła badanie mające wskazać wykonalne działania, aby ograniczyć emisję gazów cieplarnianych przez Agencję i przyczynić się do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2030 r.;

28.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja powinna zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

29.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów cyberobrony; proponuje, aby wszystkim pracownikom Agencji, w tym kadrze kierowniczej, oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe związane z cyberbezpieczeństwem; wzywa Agencję, aby szybciej opracowała politykę cyberbezpieczeństwa, wprowadziła ją przed 31 grudnia 2023 r. oraz złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania podczas kryzysu związanego z COVID-19

30.

zauważa, że w odpowiedzi na ograniczenia związane z pandemią Agencja wprowadziła rekrutację przez internet, czemu służyło wdrożenie platformy rekrutacyjnej Systal, która umożliwiła Agencji zakończenie dużej liczby rekrutacji w 2020 i 2021 r. oraz osiągnięcie niskiego wskaźnika wakatów pod koniec każdego z tych lat;

31.

z zadowoleniem przyjmuje, że pomimo trwającej pandemii COVID-19 w 2021 r. prace Agencji nadal były skuteczne, elastyczne i prowadzone bez zbędnych opóźnień; zachęca Agencję, aby wykorzystała w praktyce doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, aby lepiej zrozumieć, które z posiedzeń i zadań można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

32.

zauważa, że w 2021 r. w perspektywie rozporządzenia określającego środki cyberbezpieczeństwa w instytucjach, organach i agencjach Unii („rozporządzenie w sprawie cyberbezpieczeństwa”) Agencja zaczęła stosować podstawowe środki dotyczące cyberbezpieczeństwa, a także podejście zerowego zaufania i uwierzytelnianie wieloskładnikowe w odniesieniu do wszystkich służb wewnętrznych, oraz że administracyjne uprawnienia informatyczne zostały poddane przeglądowi i ograniczone do minimum;

Inne uwagi

33.

zauważa, że w 2021 r. Agencja zainicjowała wieloletni, wielokomponentowy projekt, aby usprawnić swoją obecność w internecie w nadchodzących latach, wypracować silniejszą politykę dotyczącą treści internetowych na wszystkich platformach Agencji oraz wprowadzić lepszą logikę nawigacji; zauważa, że nowa korporacyjna strona internetowa będzie zgodna z wytycznymi WCAG 2.1 dotyczącymi dostępności;

34.

przypomina, jak ważne jest odpowiednie informowanie opinii publicznej o ryzyku, jakie stwarza bierność w dziedzinie przeciwdziałania zmianie klimatu i przystosowania się do niej, w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje działania komunikacyjne Agencji – treści audiowizualne, debaty online, doroczne konkursy fotograficzne czy lokalne działania komunikacyjne, oraz wzywa Agencję, by rozwijała i w miarę możliwości nasiliła te działania w nadchodzącym okresie;

35.

zauważa, że Agencja przewodniczyła sieci agencji UE (EUAN), w tym większości jej podsieci, zgodnie z priorytetami Unii w dziedzinie cyfryzacji, odporności ekologicznej i odbudowy gospodarczej, pracując m.in. nad utrzymaniem transformacji ekologicznej i przyczyniając się do ekologizacji administracji EUAN;

36.

wzywa Agencję, aby nadal rozwijała efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz nasiliła współpracę, wymianę dobrych praktyk i dyskusje na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

37.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/284

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1876

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0084/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (4), w szczególności jego art. 13,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0143/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Środowiska za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Środowiska, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 126 z 21.5.2009, s. 13.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/285

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1877

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (EFCA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0085/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 45,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0112/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 128.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/286

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1878

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (EFCA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0112/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 21 621 000 EUR, co stanowi wzrost o 22,99 % w porównaniu z 2020 r. ze względu na dodatkowe działania powierzone Agencji w ramach umowy o handlu i współpracy ze Zjednoczonym Królestwem; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii i dochodów przeznaczonych na określony cel;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

przyjmuje z zadowoleniem oświadczenie Trybunału, że sprawozdanie finansowe Agencji za rok zakończony 31 grudnia 2021 r. jest zgodne z rozporządzeniem finansowym Unii oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji;

stwierdza, że Agencja otrzymała wkład w wysokości 21 mln EUR z budżetu ogólnego Unii na 2021 r., co stanowi wzrost o 24,3 % w porównaniu z 2020 r.; zwraca uwagę, że zarówno roczny budżet Agencji, jak i liczba personelu są jednymi z najniższych wśród agencji Unii;

z zadowoleniem przyjmuje dodatkową dotację Komisji w wysokości 4 mln EUR w ramach umowy o handlu i współpracy ze Zjednoczonym Królestwem w formie zmienionego budżetu przydzielonego Agencji w celu sprostania zwiększonemu obciążeniu pracą spowodowanemu wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii oraz wszelkim potencjalnym konsekwencjom nowych stosunków dla ram kontroli rybołówstwa;

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,07 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 1,80 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 74,48 %, co oznacza spadek o 6,70 % w porównaniu z rokiem 2020;

Skuteczność

przypomina o istotnym wkładzie Agencji w realizację celów wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb), a w szczególności w zakresie kontroli rybołówstwa; podkreśla, że w związku z przeglądem rozporządzenia w sprawie kontroli rybołówstwa Agencja będzie musiała zapewniać większe wsparcie; podkreśla, że zwiększenie zobowiązań nie jest możliwe bez wystarczających zasobów; podkreśla w związku z powyższym potrzebę zapewnienia Agencji wystarczających zasobów finansowych i ludzkich w nadchodzących latach;

zauważa z zadowoleniem, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wyników swojej działalności, w tym tendencji w zakresie inspekcji i naruszeń, zmiany poziomów zgodności, przeprowadzonych szkoleń i wykonania budżetu; zauważa ponadto, że Agencja zrealizowała 98,6 % rocznego programu prac pomimo wyzwań, z którymi nadal się boryka w związku z pandemią COVID-19;

podkreśla, że w 2021 r. Agencja poinformowała o 53 567 inspekcjach (na morzu i na lądzie), które doprowadziły do wykrycia 4 928 domniemanych naruszeń, co stanowi wzrost odpowiednio o 39 % i 109 % w porównaniu z danymi z 2020 r.; uważa, że dane te pokazują, iż inspekcje i działania następcze pozostają kluczowym narzędziem zapewnienia zgodności z zasadami WPRyb; zwraca jednak uwagę, że wzrost ten skrywa dysproporcje między obszarami, gdyż odnotowuje się spadek na Morzu Północnym (-67 %) i Morzu Czarnym (-1 %) oraz wzrost na wodach zachodnich (+24 %), Morzu Śródziemnym (+82 %), Morzu Bałtyckim (+14 %) oraz na obszarze NAFO-NEAFC (+163 %); odnotowuje, że znaczny spadek liczby inspekcji na Morzu Północnym wynika głównie z braku inspekcji prowadzonych wcześniej przez Zjednoczone Królestwo (w 2020 r. stanowiły one 70 % inspekcji); zwraca się do Agencji o przedstawienie bardziej szczegółowych informacji na temat przyczyn tych zmian; przypomina, że inspekcje i inne działania następcze odgrywają kluczową rolę nie tylko we właściwym zarządzaniu zasobami rybnymi, ale również w zapewnieniu rybakom w Unii równych warunków działania;

odnotowuje zmianę programu prac w odniesieniu do systemu monitorowania, kontroli i nadzoru w ramach wspólnej polityki rybołówstwa, środków wynikających z umowy o handlu i współpracy ze Zjednoczonym Królestwem oraz przewidywania projektów w ramach Europejskiego Funduszu Morskiego, Rybackiego i Akwakultury;

w odniesieniu do walki z nielegalnymi, nieraportowanymi i nieuregulowanymi połowami podkreśla, że ważną rolą Agencji jest zachęcanie do szerszego i zharmonizowanego stosowania unijnych systemów kontroli wprowadzonych w celu zwalczania nielegalnych połowów;

10.

wyraża zadowolenie, że Agencja stale współpracuje z Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej (FRONTEX) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) przy udzielaniu wsparcia organom krajowym pełniącym funkcję straży przybrzeżnej; uważa, że współpraca ta jest dobrym przykładem synergii między agencjami Unii i powinna być źródłem inspiracji dla agencji w innych obszarach; wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków w tym zakresie i uważa, że należy również zacieśnić współpracę między Agencją a Europejską Agencją Środowiska;

11.

podkreśla, rolę Agencji w oferowaniu państwom trzecim działań w zakresie budowania zdolności i szkoleń oraz jej kluczową rolę w zapewnianiu równych warunków działania z wszystkimi państwami nadbrzeżnymi;

Polityka kadrowa

12.

stwierdza z zadowoleniem, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 100 % i przyjęto 65 pracowników na czas określony, tak jak przewidziano w budżecie Unii (61 zatwierdzonych stanowisk w 2020 r.); odnotowuje, że w 2021 r. dla Agencji pracowało dodatkowo 11 pracowników kontraktowych i 6 oddelegowanych ekspertów krajowych;

13.

zauważa, że Agencji przyznano dodatkowy budżet w WRF na lata 2021–2027 (wzrost o 12 mln EUR w 2022 r.), który obejmuje 16 nowych stanowisk w planie zatrudnienia (cztery przyznano już w ramach budżetu na 2021 r.) i sześć stanowisk dla pracowników zewnętrznych (dwa przyznano już w 2021 r.); zauważa, że dodatkowe zasoby zapewnią Agencji niezbędną zdolność operacyjną w zakresie wspierania państw członkowskich i Komisji w monitorowaniu, kontroli i nadzorze rybołówstwa zgodnie z wymogami WPRyb, w tym środków wynikających z umowy o handlu i współpracy ze Zjednoczonym Królestwem;

14.

zwraca uwagę na politykę Agencji polegającą na promowaniu równego traktowania pracowników oraz celu równowagi płci, zarówno pod względem liczby, grupy zaszeregowania, jak i poziomu odpowiedzialności; ubolewa, że kobiety stanowią jedynie 38 % pracowników zatrudnionych w grupie zaszeregowania AD 8 lub wyższej, a jednocześnie przyznaje, że stanowi to wzrost w porównaniu z 2020 r.; zwraca uwagę, że należy uczynić więcej, aby osiągnąć parytet na szczeblu kierowniczym; zachęca Agencję do większych wysiłków w prowadzonej przez nią polityce równowagi płci w celu osiągnięcia postępów w zakresie parytetu płci również na szczeblu kierowniczym;

15.

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja posiada przepisy dotyczące przeciwdziałania molestowaniu, w tym zaufanych doradców, oraz że w jej intranecie dostępne są stosowne informacje; zauważa ponadto, że Agencja zapewnia pracownikom obowiązkowe szkolenia w zakresie przeciwdziałania molestowaniu, a także w zakresie etyki i uczciwości;

Zamówienia publiczne

17.

zauważa, że główne działania Agencji w zakresie zamówień publicznych w 2021 r. były ukierunkowane na rozpoczęcie otwartej procedury w zakresie czarteru trzech morskich jednostek patrolowych; odnotowuje ponadto, że Agencja podpisała umowy o udzielenie zamówienia na podstawie umów ramowych dotyczących usług związanych z patrolowaniem połowów, usprawnieniem miejsca pracy, kursami językowymi, badaniami morskimi oraz uczestniczyła w międzyinstytucjonalnych umowach ramowych dotyczących m.in. usług zlecanych na zewnątrz i nadzoru z powietrza; zauważa, że w 2021 r. Agencja przystąpiła do łącznie dziewięciu różnych przetargów międzyinstytucjonalnych z udziałem Komisji i innych agencji;

18.

podkreśla, że zwalczanie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów wymaga odpowiedniego wsparcia finansowego; z zadowoleniem przyjmuje wzmocnienie wyczarterowanego przez Agencję morskiego statku patrolowego w celu prowadzania kontroli i inspekcji połowów na wodach Unii i wodach międzynarodowych oraz wspierania organów krajowych; zwraca uwagę, że wzrost cen paliw wpłynął na zdolność operacyjną Agencji;

19.

odnotowuje z uznaniem, że w 2021 r. Agencja przyjęła narzędzie zarządzania zamówieniami publicznymi (PPMT) (zamierza rozpocząć jego stosowanie w 2022 r.), będące elementem platformy e-zamówień Komisji, która jest zintegrowana z innymi systemami wykorzystywanymi przez Agencję, takimi jak elektroniczne procedury przetargowe i elektroniczne składanie ofert;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

20.

przyjmuje do wiadomości istniejące i bieżące działania Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; zauważa, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej deklaracje o braku konfliktu interesów i życiorysy członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla; zauważa ponadto, że Agencja regularnie aktualizuje tabelę zawierającą wszystkie spotkania zwołane przez jej dyrektor wykonawczą i pracowników z organizacjami lub osobami prowadzącymi działalność na własny rachunek, zaangażowanymi w kształtowanie i wdrażanie polityki Unii, aby zapewnić pełną przejrzystość i zaufanie do działalności Agencji, i która jest dostępna na jej stronie internetowej; wzywa Agencję do regularnego aktualizowania strony w celu zapewnienia pełnej przejrzystości i zaufania do działań Agencji;

21.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej usystematyzowanych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów i nielegalnego lobbingu; wzywa Agencję, aby wzmocniła mechanizmy kontroli wewnętrznej, w tym ustanowiła wewnętrzny mechanizm antykorupcyjny; zauważa jednak, że Agencja wdrożyła strategię zwalczania nadużyć finansowych, która opierała się na ocenie ryzyka, z uwzględnieniem wytycznych OLAF;

Kontrola wewnętrzna

22.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS), zgodnie ze strategicznym planem audytu wewnętrznego na lata 2021–2023, rozpoczęła audyt dotyczący współpracy między Agencją a DG MARE w zakresie działań związanych z art. 30 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (2) (zgodność z przepisami międzynarodowymi); wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

23.

zauważa, że Agencja przeprowadziła ocenę swojego systemu kontroli wewnętrznej i stwierdziła, że ogólnie rzecz biorąc odpowiednie kontrole funkcjonują zgodnie z założeniami, że ryzyko jest odpowiednio monitorowane i łagodzone oraz że w 2021 r. nie odnotowano żadnych istotnych niedociągnięć w zakresie kontroli;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

24.

zauważa, że Agencja nadal wprowadza pomocnicze narzędzia elektroniczne w dziedzinie zasobów ludzkich, zamówień publicznych i monitorowania budżetu, takie jak m.in. dodatkowe moduły Sysper, nowy wzmocniony zintegrowany system finansowy przewidziany na 2024/2025 r., zintegrowane narzędzia do e-zamówień i zarządzania umowami oraz stosowanie kwalifikowanego podpisu elektronicznego (EU Sign); zauważa ponadto, że Agencja realizuje strategię Cloud-first przy użyciu bezpiecznej hybrydowej technologii multi-cloud w ramach strategii na rzecz transformacji cyfrowej, przy jednoczesnym dalszym usprawnianiu cyfrowego miejsca pracy;

25.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników, w tym kierownictwa, Agencji;

26.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja pracuje nad uzyskaniem certyfikatu systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) oraz że podjęła działania mające na celu ograniczenie swojego wpływu na środowisko, takie jak uwzględnienie co najmniej jednego kryterium w procedurach udzielania zamówień publicznych, skupienie się na efektywnym zachowaniu środowiskowym potencjalnych oferentów, zmniejszenie zużycia energii elektrycznej poprzez zastosowanie oświetlenia ledowego oraz obieg elektroniczny i podpis cyfrowy w celu zmniejszenia zużycia papieru i tonerów;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

27.

zauważa, że zespół ds. zarządzania ciągłością działania Agencji stwierdził, iż Agencja jest dobrze przygotowana do niezawodnego kontynuowania działalności za pośrednictwem telepracy i nie zalecił dyrektor wykonawczej uruchomienia planu ciągłości działania Agencji w jakimkolwiek momencie w 2021 r.; zauważa, że zasugerował on jednak pewne dostosowania w planach działań naprawczych poszczególnych jednostek i konkretne ustalenia dotyczące rozwiązań rezerwowych, które zostały następnie wdrożone; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

28.

zauważa, że w latach 2020 i 2021 oraz z powodu pandemii COVID-19 konieczne było dokonanie przeglądu planowania operacyjnego ze względu na zamknięcie niektórych portów, a w ramach środków zapobiegawczych trzeba było wprowadzić pewne dni w gotowości i wydłużyć okres pobytu na morzu; zauważa ponadto, że pełnomorskie jednostki patrolowe prowadziły działalność w całym okresie kryzysu w celu przeprowadzania kontroli i inspekcji rybołówstwa oraz wspierania innych funkcji straży przybrzeżnej;

29.

podkreśla, że w celu złagodzenia wpływu pandemii COVID-19 na kontrolę rybołówstwa, inspekcje i egzekwowanie przepisów przez państwa członkowskie, a także zgodnie z tym, co zostało już wdrożone w 2020 r., Agencja skupiła się w większym stopniu na innych dostępnych instrumentach, takich jak monitorowanie i analiza danych, w oparciu o metodykę Agencji w zakresie wskaźników zgodności, oraz wykorzystała dostępne narzędzia, takie jak dodatkowe informacje z lotów rozpoznawczych we współpracy z Fronteksem, rozmieszczenie dronów we współpracy z EMSA oraz analiza obrazów satelitarnych z programu Copernicus;

Inne uwagi

30.

odnotowuje działania komunikacyjne Agencji, we współpracy z DG MARE Komisji, skierowane do ogółu społeczeństwa; odnotowuje w szczególności filmy wideo na temat koncepcji wspólnych planów rozmieszczenia oraz zdalnego elektronicznego monitorowania w odniesieniu do kontroli rybołówstwa w UE, które opracowano w 2021 r.; odnotowuje ponadto z uznaniem wkład Agencji w budowanie kultury przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa poprzez komunikację z zainteresowanymi stronami pozarządowymi;

31.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/291

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1879

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (EFCA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0085/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/473 z dnia 19 marca 2019 r. w sprawie Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa (4), w szczególności jego art. 45,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Rybołówstwa,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0112/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Kontroli Rybołówstwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 83 z 25.3.2019, s. 18.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/292

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1880

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0086/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (4), w szczególności jego art. 44,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0131/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 69.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/294

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1881

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0131/2023),

mając na uwadze, że według zestawienia dochodów i wydatków (1) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwanego dalej „Urzędem”) jego ostateczny budżet na rok 2021 wyniósł 129 179 801,95 EUR, co stanowi wzrost o 25,39 % w porównaniu z 2020 r., głównie w z powodu dodatkowych zasobów przyznanych w kontekście rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1381 (2); mając na uwadze, że budżet Urzędu pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Urzędu za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,99 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,01 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca ponadto uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na omawiany rok wyniósł 88,85 %, co oznacza wzrost o 0,44 % w porównaniu z rokiem 2020;

Wyniki

zauważa, że plan prac Urzędu na 2021 r. zrealizowano w ramach strategii 2020, którą zarząd postanowił przedłużyć o dodatkowy rok ze względu na pandemię SARS-CoV-2;

odnotowuje, że Urząd wdrożył program prac oraz dobry poziom osiągniętych wyników pod względem kluczowych wskaźników skuteczności działania i rezultatów Urzędu; zauważa, że w 2021 r. Urząd przeprowadził przegląd ram wykonania i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby dostosować je do własnej strategii na 2027 r. przyjętej w 2021 r., i wprowadził zmiany w związku z wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2019/1381; zauważa ponadto zwiększoną odpowiedzialność Urzędu wobec obywateli UE także po wejściu w życie zmiany rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (3); zauważa ponadto, że Urząd przyjął dokument programowy na lata 2022–2024;

zauważa, że zmniejszenie wagi niektórych działań zaplanowanych pierwotnie w celu przygotowania Urzędu na zmiany związane z rozporządzeniem (UE) 2019/1381 spowodowało zaległości, które przeszły na 2021 r., co spowodowało opóźnienia w zwiększaniu wydajności; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte przez Urząd w celu zacieśnienia współpracy z innymi agencjami unijnymi, koncentrując się w szczególności na dwóch aspektach: wspólnym korzystaniu z dotacji i zamówień publicznych, aby umożliwić identyfikację wspólnych procedur udzielania zamówień, oraz na dzieleniu się technologiami i zasobami w celu dostosowania wspólnych rozwiązań informatycznych; zauważa w szczególności, że Urząd podjął takie działania z Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Europejską Agencją Chemikaliów, Europejską Agencją Leków i Europejską Agencją Środowiska;

podkreśla, że w 2021 r. Urząd sfinalizował 704 zapytań, wydając opinie naukowe, sprawozdania techniczne i publikacje uzupełniające – o 81 mniej niż zaplanowane 785;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98,16 %, przy czym powołano 5 urzędników i 368 pracowników na czas określony na 380 stanowiska zatwierdzone w budżecie Unii (w porównaniu z 354 zatwierdzonymi stanowiskami w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zatrudniał 140 pracowników kontraktowych i 12 oddelegowanych ekspertów krajowych; zauważa ponadto, że Urząd otrzymał 33 nowe stanowiska w celu wdrożenia rozporządzenia (UE) 2019/1381;

cieszy się z równowagi kobiet i mężczyzn wśród członków kierownictwa wyższego szczebla Urzędu, gdzie trzy z pięciu stanowisk (60 %) zajmują kobiety; odnotowuje, że sytuacja pod względem równowagi płci wśród członków zarządu Urzędu przedstawia się następująco: 15 pracowników (80 %) to mężczyźni; odnotowuje równowagę płci wśród ogółu pracowników Urzędu – 285 z 467 pracowników (61,03 %) to kobiety;

z zadowoleniem przyjmuje nową strategię Urzędu na rzecz pozytywnego wizerunku pracodawcy; zawiera ona jasny opis wartości propagowanych przez Urząd, takich jak m.in. elastyczne warunki pracy i wsparcie w zakresie relokacji, które mają usprawnić ukierunkowane rozpowszechnianie informacji o wolnych miejscach pracy w krajach niedostatecznie reprezentowanych; zauważa, że Urząd planował utworzenie nowej strony internetowej dotyczącej kariery zawodowej; zwraca uwagę, że Urząd zwiększa w szczególności swą widoczność przy wsparciu ze strony Departamentu Komunikacji i Współpracy, sieci agencji UE, jak również innych międzynarodowych agencji i organizacji partnerskich; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

10.

odnotowuje pewne ograniczenia w stosowaniu niedawno zaproponowanych przez Komisję Europejską przepisów dotyczących telepracy, które Urząd stosuje odpowiednio, w szczególności w odniesieniu do częściowej telepracy poza państwem zatrudnienia; jest zaniepokojony faktem, że obecne ograniczone przepisy dotyczące telepracy za granicą mogą mieć wpływ na atrakcyjność Urzędu przy rekrutacji kandydatów z różnych państw członkowskich, którzy chcieliby się w nim zatrudnić; apeluje o większą elastyczność w stosowaniu tych przepisów, co pomogłoby zwiększyć atrakcyjność Urzędu i doprowadziło do większej równowagi narodowości wśród jego pracowników;

11.

dostrzega, że Urząd prowadzi politykę ochrony godności osób i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu, między innymi zapewniając pracownikom usługi zaufanych doradców;

12.

Zamówienia

13.

zauważa, że w 2021 r. Urząd przeprowadził 116 postępowania o udzielenie zamówienia, a Komitet ds. Zamówień Publicznych dokonał przeglądu 16 dossier, aby sprawdzić legalność i prawidłowość największych postępowań o udzielenie zamówienia przed podpisaniem umowy; zauważa, że w odniesieniu do wszystkich 16 dossier Komitet ds. Zamówień Publicznych był w stanie, jako organ doradczy, sprawdzić z wystarczającą pewnością, że postępowania o udzielenie zamówienia i wynikające z nich zamówienia są prawidłowe i zgodne z prawem;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

14.

uznaje istniejące środki i bieżące starania Urzędu na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; ubolewa, że Urząd w dalszym ciągu nie publikuje w internecie życiorysów członków zarządu; ponagla Urząd do podjęcia działań w tym zakresie;

15.

zauważa, że w 2021 r. Urząd zidentyfikował dziewięć przypadków konfliktu interesów w kontekście rocznych deklaracji interesów dotyczących ekspertów zewnętrznych, i zajął się nimi; zauważa, że Urząd postanowił nie zatrudnić jednego wstępnie wybranego kandydata w następstwie oceny deklaracji o braku konfliktu interesów; zauważa ponadto, że Urząd zidentyfikował trzy przypadki konfliktu interesów i zapobiegł im na poziomie procedur udzielania zamówień i dotacji; wzywa Urząd, aby nadal starał się wykrywać konflikty interesów, w tym potencjalne konflikty interesów, oraz rozwiązywać je, a także aby informował o nich organ udzielający absolutorium;

16.

wzywa Urząd do dopilnowania, by wszyscy członkowie kierownictwa i doradcy, ich zastępcy i inni eksperci złożyli wymagane roczne deklaracje o braku konfliktu interesów; wzywa Urząd do zapewnienia wysokiego poziomu zgodności z przepisami o konflikcie interesów i przejrzystości we wszystkich jego działaniach;

17.

zauważa, że w 2022 r. Urząd planował przyjąć nowe podejście do byłych pracowników, które obejmuje kryteria i procedurę odcięcia dostępu do informacji poufnych pracownikom odchodzącym ze służby; wzywa Urząd do przedstawienia informacji o rozwoju sytuacji w tym zakresie;

18.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systemowych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Urząd do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Kontrola wewnętrzna

19.

zauważa, że Urząd przeprowadził ocenę swoich systemów kontroli wewnętrznej za rok sprawozdawczy i doszedł do wniosku, że ogólnie rzecz biorąc, wszystkie elementy i zasady kontroli wewnętrznej były zostały wprowadzone i funkcjonowały zgodnie z założeniami; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd określił jednak szereg środków służących dalszemu usprawnieniu zarządzania informacjami szczególnie chronionymi oraz zapewnieniu zarządzania ryzykiem odpowiedniego do celu oraz mechanizmów kontroli wewnętrznej w odniesieniu do zwiększonych funduszy w związku z rozporządzeniem (UE) 2019/1381;

20.

zauważa, że w odpowiedzi na wyniki audytu przeprowadzonego przez Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS), który dotyczył oceny i przyjmowania wyników badań naukowych w dziedzinie składników żywności i opakowań w 2020 r., Urząd uregulował wszystkie kwestie, które były przedmiotem uwag, i uważa je za sfinalizowane;

21.

zauważa, że w 2021 r. IAS opublikowała sprawozdanie końcowe z procedur udzielania zamówień i dotacji w Urzędzie obejmujące lata 2019–2020; zauważa, że IAS stwierdziła, iż ramy zarządzania, zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej ustanowione przez Urząd w odniesieniu do procedur udzielania zamówień i przyznawania dotacji są odpowiednio zaprojektowane, wydajne i skuteczne, co daje wystarczającą pewność, że kluczowe cele kontroli wewnętrznej zostały osiągnięte; zauważa, że IAS wydała trzy istotne zalecenia; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

22.

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Urzędu; zdecydowanie nalega, aby wprowadzić wymóg posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, co pozwoliłoby uniknąć ewentualnych przypadków konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania wyjątków w rejestrze odstępstw;

23.

zauważa, że ukończono działania naprawcze w następstwie uwag Trybunału z 2020 r.; przypomina o konieczności ukończenia działań naprawczych w następstwie uwag Trybunału z 2017 r., zwłaszcza jeśli chodzi o zwiększenie niezależności księgowych, którzy powinni odpowiadać bezpośrednio przed dyrektorem Urzędu;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

24.

odnotowuje rozwój sytuacji w dziedzinie świadczenia usług transakcyjnych, współpracy cyfrowej i planu działania Urzędu w zakresie technologii; odnotowuje cel Urzędu, jakim jest stworzenie nowocześniejszego i elastyczniejszego środowiska pracy dzięki realizacji inwestycji informatycznych, które zostały przewidziane w poprzednim planie działania w dziedzinie technologii, i które pomogły zapobiec poważnym zakłóceniom w pracach Urzędu podczas pandemii COVID-19; z zadowoleniem przyjmuje projekt współpracy cyfrowej, którego celem jest poprawa wymiany wiedzy i wiedzy fachowej w ramach sieci pracowników i ekspertów Urzędu i zainteresowanych stron; zauważa, że w 2021 r. w ramach projektu współpracy cyfrowej przekroczono cel 170 aktywnych grup współpracy społecznej – było ich 204;

25.

odnotowuje wdrożenie narzędzia informatycznego zwanego „kompletnym rozwiązaniem informatycznym DoI IT”, którego celem jest wdrożenie działań związanych z niezależnością, w tym przeglądu deklaracji interesów, z zastrzeżeniem zasad niezależności Urzędu; zauważa z zaniepokojeniem, że nowe rozwiązanie informatyczne wiązało się z problemami technicznymi, które negatywnie wpłynęły na realizację takich działań; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

26.

przypomina, jak ważna jest większa cyfryzacja Urzędu dla jego wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także dla przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Urząd powinien zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność przyjęcia wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w sieci;

27.

zachęca Urząd do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) oraz z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów cyberbezpieczeństwa w Urzędzie; proponuje, aby wszystkim pracownikom Urzędu, w tym kadrze kierowniczej, oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe związane z cyberbezpieczeństwem;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

28.

zauważa, że w 2021 r. Urząd kontynuował działalność i był w stanie zrealizować swój program prac pomimo skutków pandemii COVID-19; zauważa, że Urząd zawiesił wyjazdy służbowe pracowników, a także fizyczne spotkania i wydarzenia, i nadał priorytet wirtualizacji, dzięki czemu zmniejszył budżet na wydatki w powiązanych liniach budżetowych w porównaniu z rokiem budżetowym 2020; zauważa ponadto, że powrót pracowników do biura przełożono na późniejszy termin i zachęcano ich do telepracy; zachęca Urząd, aby wykorzystał doświadczenia związane z podróżami służbowymi pracowników, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

29.

zauważa, że w 2021 r. Urząd uruchomił elektroniczny moduł onboardingu w narzędziu rekrutacyjnym Taleo, który zarządza i wspiera instalowanie pracowników i stażystów za pomocą zautomatyzowanego rozwiązania, które zostało dodatkowo dostosowane do sytuacji pandemicznej;

Inne uwagi

30.

odnotowuje wysiłki Urzędu na rzecz zwiększenia świadomości na temat bezpieczeństwa żywności wśród ogółu społeczeństwa poprzez rozpoczęcie w 2021 r. pierwszej ogólnounijnej cyfrowej kampanii komunikacyjnej; kampania ta ma na celu wyjaśnienie nauki leżącej u podstaw bezpieczeństwa żywności w Unii w przystępny sposób oraz pomóc w podejmowaniu świadomych wyborów żywieniowych; zauważa, że kampania ta odbyła się we współpracy z właściwymi organami państw członkowskich i była skierowana bezpośrednio do przeciętnego odbiorcy; z uznaniem odnotowuje pozytywne wyniki kampanii osiągnięte w badaniu oceniającym przeprowadzonym po jej zakończeniu;

31.

podkreśla, że szybkie dopuszczanie do obrotu zrównoważonych dodatków paszowych i zrównoważonych alternatyw dla pestycydów odgrywa ważną rolę w realizacji ambicji strategii „Od pola do stołu”; podkreśla zatem, że wystarczające zasoby kadrowe i ich wiedza fachowa mają zasadnicze znaczenie dla zapobiegania opóźnieniom w procedurach składania wniosków i oceny na potrzeby zatwierdzania zrównoważonych dodatków paszowych i zrównoważonych alternatyw dla pestycydów;

32.

przypomina, że w 2021 r. Parlament przyjął sześć sprzeciwów wobec przywozu genetycznie zmodyfikowanych roślin przeznaczonych do zastosowania w żywności i paszy; podkreśla, że jedną z przyczyn tych sprzeciwów są niedostatki w ocenie ryzyka przeprowadzonej przez panel Urzędu ds. organizmów modyfikowanych genetycznie; wzywa Urząd, by pilnie zajął się tymi niedostatkami i wyeliminował je;

33.

zwraca uwagę na utrzymujące się niedociągnięcia w dziedzinie dobrostanu zwierząt, zwłaszcza, ale nie tylko w odniesieniu do transportu żywych zwierząt; dlatego z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie prac nad liczną serią tematów dotyczących dobrostanu zwierząt, zwłaszcza ich transportu, co będzie podstawą nowych przepisów w tej dziedzinie;

34.

wzywa Urząd, aby nadal rozwijał efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz zacieśnił współpracę, wymianę dobrych praktyk i dyskusję na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

35.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1381 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystości i zrównoważonego charakteru unijnej oceny ryzyka w łańcuchu żywnościowym oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 178/2002, (WE) nr 1829/2003, (WE) nr 1831/2003, (WE) nr 2065/2003, (WE) nr 1935/2004, (WE) nr 1331/2008, (WE) nr 1107/2009, (UE) 2015/2283 oraz dyrektywę 2001/18/WE (Dz.U. L 231 z 6.9.2019, s. 1).

(3) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/299

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1882

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0086/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0131/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 31 z 1.2.2002, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/300

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1883

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0087/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0121/2023),

1.	udziela dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 123.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/301

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1884

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0121/2023),

A.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn („Instytutu”) za rok budżetowy 2021 wyniósł 8 692 878 EUR, co oznacza wzrost o 12,17 % w porównaniu z 2020 r.;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

mając na uwadze, że równouprawnienie płci stanowi podstawową wartość Unii zapisaną w art. 2 TUE; mając na uwadze, że art. 8 TFUE stanowi, iż we wszystkich swoich działaniach Unia zmierza do zniesienia nierówności oraz wspierania równości mężczyzn i kobiet, a tym samym ustanawia zasadę uwzględniania aspektu płci;

mając na uwadze, że na równouprawnienie płci w Unii szczególnie wpłynęły skutki pandemii COVID, wojna w Ukrainie oraz regres w obszarze równouprawnienia płci i praw kobiet, zwłaszcza zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego oraz praw w tym zakresie, w kilku państwach członkowskich; mając na uwadze, że istnieje niebezpieczeństwo, że rosnące ceny energii i ogólnie koszty życia, wywrą nieproporcjonalnie duży wpływ na kobiety; mając na uwadze, że może to przyczynić się do dalszego pogłębienia nierówności i utrudnić osiągnięcie równouprawnienia płci; mając na uwadze, że potrzebne są dalsze badania nad zróżnicowanym pod względem płci wpływem ubóstwa energetycznego w Unii; mając na uwadze, że wskaźnik równouprawnienia płci w 2022 r. wyniósł 68,6 w całej UE, co oznacza wzrost zaledwie o 0,6 w porównaniu z 2021 r. i świadczy o powolnym tempie, w jakim UE dąży do równouprawnienia płci;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 98,92 %, co oznacza wzrost o 1,18 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 71,39 %, co oznacza spadek o 3,44 % w porównaniu z rokiem 2020;

zwraca uwagę, że kwota ostatecznego budżetu Instytutu jest wynikiem pierwszej zmiany budżetowej w wysokości 971 698 EUR, która stanowi wzrost budżetu o 12 % w porównaniu z pierwotnym budżetem przydzielonym na 2021 r., oraz drugiej zmiany budżetowej w wysokości 375 000 EUR, która stanowi zmniejszenie o 4,14 % i została przyjęta przez zarząd Instytutu w związku z określonymi na koniec roku oszczędnościami związanymi z COVID-19;

odnotowuje, że przeniesione wydatki operacyjne Instytutu wzrosły do 54,79 % w 2022 r. (49,49 % w 2021 r.);

Wyniki działalności

przypomina, że Instytut został utworzony, aby przyczyniać się do szerzenia równouprawnienia płci w Unii i jego lepszego promowania; podkreśla kluczową rolę Instytutu w promowaniu równouprawnienia płci w UE, na przykład przez dostarczanie badań i danych, w których to zadaniach okazał się on niezbędny i skuteczny; podkreśla zatem, że Instytut musi dysponować wystarczającymi i stabilnymi zasobami finansowymi i ludzkimi, aby móc wypełniać swoje zadania; przypomina, że do zadań Instytutu należy gromadzenie, analiza i rozpowszechnianie informacji na temat równouprawnienia płci oraz opracowywanie, analiza, ocena i rozpowszechnianie narzędzi metodycznych służących wspieraniu włączania problematyki równouprawnienia płci do wszystkich polityk Unii i do wynikających z nich polityk krajowych; zachęca do współpracy między Instytutem a innymi agencjami Unii;

zwraca uwagę, że Instytut wykorzystuje pewne kluczowe wskaźniki efektywności w odniesieniu do celów operacyjnych, aby ocenić wartość dodaną swojej działalności; odnotowuje z uznaniem, że w 2021 r. Instytut zrealizował 96,62 % swojego programu prac, a tym samym osiągnął cele określone w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023;

odnotowuje, że w 2021 r. Instytut opublikował sprawozdanie zawierające analizę skutków pandemii COVID-19 dla ofiar przemocy ze strony partnera i przeprowadził pierwsze szeroko zakrojone badanie, w ramach którego zebrano dane dotyczące skutków pandemii COVID-19 dla opieki nieformalnej i równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, dobrostanu, zatrudnienia i warunków pracy; zwraca ponadto uwagę, że dzięki opracowaniu narzędzia do śledzenia przydziałów zasobów na rzecz równouprawnienia płci, Instytut zakończył prace nad zestawem narzędzi do sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci, który to zestaw ma pomóc instytucjom zarządzającym w uwzględnianiu aspektu płci w ramach zarządzania dzielonego; dodatkowo stwierdza, że Instytut przygotował zestaw narzędzi dotyczących prowadzenia zamówień publicznych z uwzględnieniem aspektu płci mających zastosowanie do unijnych funduszy i budżetów krajowych, w celu uzupełnienia ram Komisji dotyczących społecznie odpowiedzialnych zamówień publicznych;

zwraca uwagę, że Instytut zacieśnił w ciągu roku współpracę z agencjami unijnymi, zwłaszcza z Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) i Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound); odnotowuje zaangażowanie Instytutu w prace sieci agencji ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych prowadzone w reakcji na kryzys związany z COVID-19 oraz w celu okazania solidarności UE z Ukrainą; zwraca ponadto uwagę na zaangażowanie Instytutu w prace sieci agencji UE ds. doradztwa naukowego (EU-ANSA), w szczególności grupy ds. danych z badań ilościowych i grupy do spraw społeczno-gospodarczych; wzywa Instytut do dalszego rozwijania synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

wyraża zadowolenie z bieżącej współpracy między Instytutem a Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia; podkreśla cenny wkład, jaki Instytut może wnieść w prace wszystkich komisji Parlamentu z myślą o lepszym uwzględnianiu perspektywy płci we wszystkich strategiach politycznych UE; stwierdza, że Instytut posiada specjalistyczną i dogłębną wiedzę, zwłaszcza w zakresie dostarczania danych i oceny polityki państw członkowskich;

Polityka kadrowa

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96 % – zatrudnionych było 26 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 27 stanowisk dla tej kategorii pracowników (taka sama liczba stanowisk jak w 2020 r.); odnotowuje, że ogłoszono 12 zaproszeń do składania wniosków, w tym cztery na stanowiska pracowników kontraktowych, pięć na stanowiska pracowników zatrudnionych na czas określony, jedno dla oddelegowanego eksperta krajowego i dwa dla stażystów; podkreśla, że w 2021 r. wskaźnik rotacji pracowników wyniósł 11 %; zwraca uwagę na przegląd stanu zatrudnienia, zgodnie z którym 77,6 % pracowników Instytutu przydzielono do zadań operacyjnych, 14,5 % do wsparcia administracyjnego, a 7,9 % do działań neutralnych; stwierdza, że 27 maja 2021 r. przyjęto nowe przepisy dotyczące kadry kierowniczej średniego szczebla;

10.

zwraca uwagę na zrównoważony podział stanowisk według płci w kadrze kierowniczej najwyższego szczebla (2 mężczyzn (50 %) i 2 kobiety (50 %)) oraz brak równowagi płci w przypadku stanowisk w zarządzie (6 mężczyzn (19 %) i 26 kobiet (81 %)) i ogólnie wśród pracowników (12 mężczyzn (29 %) i 30 kobiet (71 %)); ponawia swój apel do Instytutu, by w przyszłości zapewnił równowagę płci; apeluje do Komisji i państw członkowskich, by przy wyznaczaniu swoich kandydatów na członków zarządu Instytutu brały pod uwagę znaczenie zapewnienia równowagi płci;

11.

odnotowuje, że Instytut, oprócz wniosków o staże i stanowiska oddelegowanych ekspertów krajowych, otrzymał w 2021 r. 513 wniosków, z których 68 % złożyły kobiety, a 32 % – mężczyźni; wyraża zadowolenie, że w zespole kadry kierowniczej wyższego szczebla osiągnięto równowagę płci, ale jest zaniepokojony brakiem równowagi w odniesieniu do całego personelu; przyjmuje z zadowoleniem aktywny udział Instytutu od 2021 r. w grupie roboczej sieci agencji UE (EUAN) ds. różnorodności i włączenia społecznego oraz różne działania podjęte w celu zwiększenia różnorodności i włączenia społecznego w ramach Instytutu;

12.

zwraca uwagę, że w 2021 r. Instytut poczynił ustalenia w celu podpisania rocznej umowy z przedsiębiorstwem UAB Manpower Lit. o zapewnienie usług pracowników tymczasowych; przypomina, że w ostatecznym wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 11 listopada 2021 r. (sprawa C-948/19) potwierdzono zastosowanie dyrektywy 2008/104/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) do agencji zdecentralizowanych UE, a także zasadę równego traktowania pracowników tymczasowych i pracowników statutowych, a Sąd Najwyższy Litwy podtrzymał ten wyrok; w związku z powyższym zwraca uwagę, że przedsiębiorstwo UAB Manpower Lit., z którym zawarto umowę, odmówiło przedłużenia umowy o zapewnienie usług pracowników tymczasowych począwszy od 2022 r.;

13.

zaleca przydzielenie Instytutowi większej liczby pracowników i wystarczających środków finansowych, z uwzględnieniem własnej oceny potrzeb Instytutu, aby mógł on sprostać gwałtownemu wzrostowi liczby wniosków o pomoc techniczną w zakresie uwzględniania aspektu płci, np. w celu pilnego zareagowania na pogłębiający się wpływ różnych kryzysów społecznych, gospodarczych i klimatycznych na kobiety i równouprawnienie płci oraz na regres w dziedzinie równouprawnienia płci i praw kobiet w kilku państwach członkowskich i na całym świecie;

14.

z zadowoleniem przyjmuje kompleksową politykę Instytutu dotyczącą dobrostanu, która obejmuje szereg środków wspierających równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, telepracę i zdrowy styl życia jego pracowników; w odniesieniu do wsparcia psychologicznego zwraca uwagę, że w 2021 r. zakończono jedno niezależne dochodzenie w sprawie zarzutu mobbingu; doprowadziło ono do zwolnienia pracownika, który był przedmiotem dochodzenia; pochwala kompleksowy plan szkoleń dla pracowników Instytutu; zachęca Instytut do opracowania długoterminowej polityki kadrowej w odniesieniu do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa przez całe życie oraz oferowania konkretnych możliwości szkoleniowych dotyczących rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci wśród personelu na wszystkich szczeblach, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej, aby zadbać o odpowiednią reprezentację wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutacji i integracji osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienia ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

15.

odnotowuje, że w 2021 r. zakończono 47 administracyjnych postępowań o udzielenie zamówienia i 62 operacyjnych postępowań o udzielenie zamówienia; zwraca uwagę, że Instytut zaktualizował wytyczne dla pracowników dotyczące zamówień publicznych, w tym listy kontrolne, wewnętrzne terminy i kroki proceduralne, w celu poprawy jakości dokumentów sporządzanych w ramach postępowań o udzielenie zamówienia;

16.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę Trybunału, że w 2021 r. Instytut dokonał nienależnych płatności (na kwotę 12 200 EUR) na zakup usług tłumaczeniowych, które nie były objęte zakresem powiązanego zaproszenia do wyrażenia zainteresowania;

17.

przypomina o znaczeniu, jakie dla wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia publicznego mają zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz zakup towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; stwierdza z niepokojem, że uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zakresie zamówień publicznych są coraz częstsze i że uchybienia te pozostają głównym źródłem nieprawidłowych płatności w przypadku większości agencji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

18.

odnotowuje wprowadzone przez Instytut środki i aktualnie wdrażane działania na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz ochrony sygnalistów; zwraca uwagę, że Instytut finalizuje definiowanie swojej polityki dotyczącej konfliktu interesów; zwraca uwagę, że strategia zwalczania nadużyć finansowych na lata 2021–2023 została pomyślnie wdrożona w 2021 r. zgodnie z powiązanym planem działania, na podstawie metodyki przedstawionej przez OLAF; wyraża ponadto zadowolenie, że w 2021 r. przeprowadzono szereg szkoleń dotyczących etyki i uczciwości, a także sesje informacyjne poświęcone zapobieganiu nadużyciom finansowym; podkreśla, że należy wprowadzić lub regularnie aktualizować usystematyzowane przepisy dotyczące przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”;

19.

zwraca uwagę, że Instytut opublikował na swojej stronie internetowej życiorysy i deklaracje interesów swojej dyrektor i większości członków zarządu; przypomina o znaczeniu publikowania życiorysów i deklaracji interesów; wzywa Instytut, by opublikował na swojej stronie internetowej życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów wszystkich członków zarządu;

Kontrola wewnętrzna

20.

przyjmuje z zadowoleniem środki podjęte przez Instytut w 2021 r. w celu wzmocnienia jego systemu kontroli wewnętrznej; w tym kontekście zwraca uwagę na przegląd procedury przeprowadzania kontroli ex post; wyraża w związku z tym uznanie, że od września 2021 r. przeprowadzono kontrole ex post oraz że zakończono działanie podjęte w odpowiedzi na uwagę Trybunału; ponadto wyraża zadowolenie, że Instytut zaktualizował swoją politykę zapewniania jakości poprzez określenie konkretnych środków kontroli projektów;

21.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagi Trybunału, w których wskazano na szereg uchybień w systemach zarządzania i kontroli; odnotowuje, że pierwsza uwaga jest związana z procedurą rekrutacyjną, w której naruszono zasady przejrzystości i równego traktowania oraz że druga uwaga dotyczy zaniedbań w jednej procedurze naboru oddelegowanych ekspertów krajowych, co podważa jej obiektywizm i sugeruje niedociągnięcia w kontrolach wewnętrznych Instytutu; wskazuje, że trzecia uwaga dotyczy postępowania o udzielenie zamówienia, w którym wszyscy członkowie komisji oceniającej należeli do tej samej jednostki administracyjnej, co jest sprzeczne z art. 150 ust. 3 rozporządzenia finansowego; przypomina, że uchybienia proceduralne w procedurach rekrutacyjnych szkodzą zasadzie przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Instytutu o usprawnienie wewnętrznej procedury rekrutacyjnej w celu wyjaśnienia procesów oceny i kwestii dotyczących ogłoszeń o naborze;

22.

odnotowuje, że zgodnie ze strategicznym planem audytu wewnętrznego Służby Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) na lata 2019–2021 w 2021 r. przeprowadzono łącznie 1 800 działań kontrolnych na próbie 40 transakcji, a łączny kontrolowany budżet wyniósł 920 776 EUR; zwraca uwagę, że ostateczne wyniki pokazują, iż istniejący system kontroli wewnętrznej zapewnia zgodność transakcji z przepisami finansowymi i procedurami wewnętrznymi; odnotowuje, że sprawozdanie zawierało cztery zalecenia dotyczące wzmocnienia kontroli wewnętrznych w celu wyeliminowania drobnych niedociągnięć; wyraża zadowolenie, że Instytut wdrożył w pełni wszystkie zalecenia, w tym te z poprzednich lat, a Służba Audytu Wewnętrznego zakończyła związane z nimi działania w lutym 2022 r.;

23.

odnotowuje, że szczegółową ocenę kontroli wewnętrznej za 2021 r. przeprowadzono zgodnie z ramami kontroli wewnętrznej Instytutu i wytycznymi dotyczącymi oceny kontroli wewnętrznej; zwraca uwagę na wniosek ze wspomnianej oceny, zgodnie z którym wszystkie zasady są stosowane i funkcjonują zgodnie z założeniami, przy czym stwierdzono sześć umiarkowanych niedociągnięć w odniesieniu do komponentów 2, 3 i 5 systemu kontroli wewnętrznej; wzywa Instytut, aby na bieżąco informował organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w celu wyeliminowania tych niedociągnięć; z zadowoleniem przyjmuje działania wdrożone przez Instytut w celu ograniczenia obszarów ryzyka, w tym w odniesieniu do funkcji newralgicznych;

24.

wzywa Instytut, aby dodatkowo wzmocnił mechanizmy kontroli wewnętrznej, w tym by ustanowił wewnętrzny mechanizm antykorupcyjny;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

25.

odnotowuje wysiłki Instytutu na rzecz stworzenia miejsca pracy, które będzie racjonalne pod względem kosztów i przyjazne dla środowiska; zwraca uwagę, że Instytut wprowadził narzędzie zarządzania podróżami służbowymi, aby umożliwić monitorowanie emisji CO2 powodowanych przez podróże; odnotowuje, że z monitorowania prowadzonego w 2021 r. wynika, iż z powodu podróży służbowych Instytutu powstało 8 ton emisji CO2; zwraca uwagę, że Instytut uwzględnił wymogi dotyczące środków ochrony środowiska w kilku rodzajach umów; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Instytutu do zainstalowania paneli słonecznych w jego siedzibie w Wilnie w celu poprawy efektywności środowiskowej budynku i korzystania wyłącznie z ekologicznych źródeł energii; odnotowuje z zainteresowaniem, że zamówiono aplikację, która pomoże Instytutowi śledzić jego ślad środowiskowy, oraz że aplikacja powinna zostać wdrożona w 2022 r.; wzywa Instytut, aby na bieżąco informował organ udzielający absolutorium o działaniach podejmowanych w tej sprawie;

26.

zwraca uwagę, że w 2021 r. Instytut przeprowadził pełną cyfryzację swoich kluczowych procedur, wprowadzając elektroniczny system procesu działań i podpis elektroniczny; odnotowuje, że zaktualizowano politykę Instytutu w zakresie bezpieczeństwa systemów ICT i politykę zarządzania informacjami; z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź Instytutu, że wprowadził on politykę cyberbezpieczeństwa i wdrożył szereg środków dotyczących cyberbezpieczeństwa, takich jak wieloczynnikowy system uwierzytelniania i szkolenia dotyczące bezpieczeństwa dla członków zespołu informatycznego; zachęca Instytut do prowadzenia regularnych ocen ryzyka związanego z jego infrastrukturą informatyczną oraz do zapewnienia regularnych audytów i testów cyberobrony;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

27.

zwraca uwagę, że Instytut dostosował się szybko, aby zapewnić ciągłość działania zgodnie ze zmienionym jednolitym dokumentem programowym; docenia prace Instytutu polegające na wspieraniu portugalskiej i słoweńskiej prezydencji Rady poprzez dostarczanie nowej dokumentacji dotyczącej równouprawnienia płci jako podstawy odpowiednich konkluzji Rady w sprawie społeczno-gospodarczego wpływu COVID-19 na równouprawnienie płci; zwraca uwagę, że w ramach sieci agencji ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych omówiono wspólne inicjatywy w zakresie reagowania na COVID-19 oraz plany ciągłości działania; wyraża zadowolenie, że w lipcu 2022 r. Instytut zaktualizował swój plan ciągłości działania;

28.

zachęca Instytut, aby wykorzystał doświadczenia z okresu pandemii COVID-19 dotyczące podróży pracowników w praktyce, żeby lepiej organizować posiedzenia, wydarzenia i rozmowy, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

Inne kwestie

29.

wyraża uznanie dla Instytutu za wysiłki na rzecz zwiększenia własnej widoczności w społeczeństwie za pośrednictwem briefingów medialnych, komunikatów prasowych, kampanii medialnych, takich jak kampania pod hasłem „16 Days of Activism”, i bliskich kontaktów z dziennikarzami; zwraca uwagę na lepsze wskaźniki Instytutu dotyczące mediów społecznościowych i zapytań ze strony mediów;

30.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/306

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1885

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0087/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1922/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Praw Kobiet i Równouprawnienia,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0121/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 403 z 30.12.2006, s. 9.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/307

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1886

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0088/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0103/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 141.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/309

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1887

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0103/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 32 839 626 EUR, co stanowi wzrost o 15,69 % w porównaniu z rokiem 2020; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (12 140 600 EUR, czyli 36,96 %) i z wkładów krajowych organów nadzoru państw członkowskich (20 258 026 EUR, czyli 61,69 %);

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że dzięki wysiłkom na rzecz monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 osiągnięto wskaźnik wykonania budżetu w wysokości 99,98 %, co oznacza spadek o 0,02 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca jednak uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 79,12 %, co oznacza spadek o 3,67 % w porównaniu z rokiem 2020; wzywa Urząd do zwiększenia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na płatności;

Wyniki działalności

odnotowuje, że Urząd stosuje pewne środki, np. kluczowe wskaźniki skuteczności działania, do oceny wartości dodanej wynikającej z jego działalności oraz inne środki służące usprawnieniu zarządzania budżetem; zauważa, że w 2021 r. Urząd wyznaczył 14 strategicznych celów w zakresie skuteczności działania w siedmiu głównych obszarach swoich prac; zauważa z uznaniem, że Urząd osiągnął lub przekroczył 12 z tych celów i jest w trakcie realizacji dwóch pozostałych kluczowych wskaźników skuteczności działania;

zwraca uwagę, że 304 produkty i usługi, czyli 88 % ogółu, Urząd dostarczył terminowo, 35 produktów i usług z nieznacznym opóźnieniem, a 8 w ogóle, głównie z powodu zmiany priorytetów w wyniku decyzji politycznych, skutków COVID-19, związku z innymi inicjatywami oraz braku zasobów;

docenia najważniejsze dokonania Urzędu w 2021 r.; odnotowuje opracowanie standardów technicznych mających na celu zwalczanie pseudoekologicznego marketingu produktów finansowych oraz zwiększenie przystępności dokumentów zawierających kluczowe informacje na temat detalicznych produktów zbiorowego inwestowania i ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych (PRIIP) dla inwestorów detalicznych; z zadowoleniem zauważa, że w 2021 r. Urząd opublikował kryteria niezależności organów nadzorczych dotyczące spójności w zakresie nadzoru w obszarach takich jak praktyki nadzorcze i oczekiwania w przypadku naruszenia; z zadowoleniem przyjmuje opracowanie europejskich ram oceny ryzyka systemowego, które umożliwią Urzędowi i jego członkom przygotowanie opinii na temat tendencji i zmian na europejskim rynku ubezpieczeń oraz potencjalnego ryzyka systemowego;

zauważa, że w 2021 r. Urząd przekierował zasoby ludzkie w celu wsparcia spójności w zakresie nadzoru; zauważa, że działania te stanowiły odpowiedź na zalecenie Trybunału zawarte w sprawozdaniu specjalnym nr 29/2018 w sprawie Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych; docenia wysiłki podjęte przez Urząd w obszarze transformacji cyfrowej w celu zwiększenia efektywności m.in. poprzez modernizację podstawowej infrastruktury technicznej, inicjatywy na rzecz automatyzacji procesów biznesowych oraz usprawnienia ekstranetu;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 99 %, zatrudniając na czas określony 137 ze 138 pracowników zatwierdzonych w budżecie unijnym (dla porównania w 2020 r. zatwierdzono 127 stanowisk); zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zatrudniał 33 pracowników kontraktowych i 23 oddelegowanych ekspertów krajowych;

docenia wysiłki Urzędu na rzecz większej równowagi płci w składzie personelu; odnotowuje, że w 2021 r. kierownictwo wyższego szczebla Urzędu składało się z pięciu mężczyzn (63 %) i trzech kobiet (38 %), zarząd z trzech mężczyzn (43 %) i czterech kobiet (57 %), a personel ogółem z 98 mężczyzn (52 %) i 89 kobiet (48 %); apeluje do Urzędu, by nadal rozwijał długoterminową politykę kadrową w zakresie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa przez całe życie, oferty konkretnych możliwości szkoleniowych z myślą o rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej w trosce o odpowiednie reprezentowanie wszystkich państw członkowskich oraz rekrutacji i integracji osób niepełnosprawnych, a także zapewnienia im równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że pracując zdalnie, Urząd prowadził też zdalną rekrutację, kładąc nacisk na odpowiedni profil personelu, by zapewnić nieprzerwaną realizację swojego mandatu, i że stale integrował nowych pracowników w ciągu roku, organizując dla nich specjalne szkolenia wprowadzające i udzielając im niezbędnego wsparcia, gdy zaczynali zdalną pracę w Urzędzie;

zauważa, że w 2021 r. Urząd zapewnił personelowi i kierownictwu specjalne szkolenia dotyczące nowych zjawisk zawodowych, takich jak zespoły hybrydowe i praca zdalna; zauważa w szczególności, że rozwój umiejętności przywódczych i zarządczych kierownictwa był głównym elementem jego szkolenia w 2021 r.;

10.

z uznaniem odnotowuje wysiłki Urzędu podjęte w 2021 r. w celu podniesienia rangi sektora ubezpieczeń i emerytur jako miejsca na realizację udanej kariery zawodowej dla kobiet, zwłaszcza na stanowiskach kierowniczych, poprzez opublikowanie szeregu profili kobiet pracujących na stanowiskach kierowniczych oraz uznanie różnorodności mówców podczas wystąpień za czynnik decyzyjny;

11.

przyjmuje do wiadomości odnowienie składu komisji odwoławczej 1 grudnia 2021 r.; zauważa ponadto, że odnowienie to dotyczyło pięciu członków i pięciu zastępców, których kadencja potrwa do 30 listopada 2026 r., z możliwością jednokrotnego przedłużenia;

12.

cieszy się z przyjęcia polityki ochrony godności osobistej przed nękaniem psychicznym i molestowaniem seksualnym; odnotowuje szczegółową procedurę zapewniającą realizację tej polityki; wyraża uznanie dla Urzędu za jego wewnętrzną sieć zaufanych doradców, którzy zostali przeszkoleni w zakresie doradzania pracownikom i udziału w razie potrzeby w nieformalnej procedurze dotyczącej nękania i molestowania; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia decyzji wzorcowej w sprawie dochodzeń administracyjnych i postępowań dyscyplinarnych; zauważa, że ta decyzja wzorcowa przyczynia się do ochrony domniemanych ofiar nękania i molestowania;

13.

pochwala zaangażowanie Urzędu na rzecz proaktywnego podejścia do zarządzania różnorodnością, które wykracza poza zapewnienie zgodności z zasadami niedyskryminacji i równości; wyraża zadowolenie z powodu przyjęcia strategii na rzecz różnorodności i włączenia społecznego oraz szczegółowego planu działania, w tym przyjęcia Karty EUAN na rzecz różnorodności i włączenia społecznego oraz działań obejmujących środki przekrojowe; zauważa, że wśród środków tych znalazła się współpraca z innymi instytucjami, zapewnienie sprawiedliwej i uczciwej kariery zawodowej oraz ukierunkowane środki dotyczące konkretnych grup;

Zamówienia publiczne

14.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę Trybunału, że zgodnie z umową najmu pomieszczeń zajmowanych przez Urząd przed wprowadzeniem zmian w obiekcie i zainstalowaniem dodatkowego wyposażenia właściciel nieruchomości musi wyrazić na to zgodę; odnotowuje ponadto uwagę Trybunału, że zgodnie z umową związane z tym prace mogą przeprowadzić jedynie wykonawcy wskazani przez właściciela; ubolewa, że w wyniku tych ograniczeń umownych Urząd udzielił zamówienia na prace remontowe bezpośrednio wykonawcom wskazanym przez właściciela nieruchomości, nie przeprowadziwszy odpowiedniego postępowania o udzielenie zamówienia; odnotowuje wniosek Trybunału, że płatności dokonane z tytułu tej klauzuli umownej (288 125 EUR wypłacone w 2021 r.) były w związku z powyższym nieprawidłowe; wzywa Urząd, by wszczynając w przyszłości postępowania o udzielenie zamówienia, pamiętał o swoich obowiązkach wynikających z obowiązujących przepisów;

15.

przypomina, że w przypadku postępowań o udzielenie zamówienia należy zapewnić uczciwą konkurencję między oferentami oraz umożliwić zakup towarów i usług po najlepszej cenie, przestrzegając przy tym zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę Trybunału na temat coraz częstszych uchybień w zakresie zamówień publicznych, które pozostają najważniejszym źródłem nieprawidłowych płatności dla większości agencji; wzywa Urząd do wdrożenia narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje do Komisji o wyjaśnienie i zaktualizowanie procedur i wzorów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

16.

odnotowuje, że zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady Organów Nadzoru w 2021 r. członkowie Rady, w przypadku których występował konflikt interesów, nie mogli zabierać głosu podczas obrad Rady ani głosować w danej sprawie, mogli jednak być obecni na posiedzeniu; podziela opinię Trybunału, że obecność na posiedzeniach Rady członków, którzy znajdują się w konflikcie interesów, zagraża jej niezależności; odnotowuje ponadto ustalenia Trybunału, zgodnie z którymi dwie osoby oceniające mianowane przez zarząd do sporządzania rocznych sprawozdań z wykonywania obowiązków przez przewodniczącego i dyrektora wykonawczego, zachowują tę funkcję nawet w przypadku możliwości wystąpienia konfliktu interesów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w lipcu 2022 r. Rada Organów Nadzoru zmieniła swój regulamin wewnętrzny zgodnie z uwagą Trybunału na temat obecności podczas obrad i głosowania członków Rady pozostających w konflikcie interesów; zauważa ponadto, że zgodnie z uwagami Trybunału w grudniu 2022 r. zarząd Urzędu zatwierdził zmienioną decyzję dotyczącą oceny przewodniczącego i dyrektora wykonawczego;

17.

zauważa, że w sprawozdaniu Trybunału oceniono jeden przypadek potencjalnego konfliktu interesów w latach 2019–2021 w odniesieniu do pracownika wyższego szczebla, który przyjął propozycję pracy spoza Urzędu; z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę Trybunału, że w tym przypadku Urząd nie skonsultował się ze Wspólnym Komitetem, naruszając tym samym art. 16 rozporządzenia nr 31 (EWG), 11 (EWEA) (2) (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) i art. 2 załącznika II do regulaminu pracowniczego; odnotowuje jednocześnie dokonany w grudniu 2022 r. przegląd regulaminu etycznego pracowników Urzędu, zgodnie z którym można ustanawiać różne wspólne komitety na mocy art. 9 regulaminu pracowniczego, w tym dla kadry kierowniczej wyższego szczebla;

18.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z wymogami prawnymi Urzędu życiorysy członków Rady Organów Nadzoru i zarządu Urzędu, przewodniczącego i dyrektora wykonawczego Urzędu oraz skrócone życiorysy kierowników departamentów Urzędu są publikowane na stronie internetowej Urzędu; z zadowoleniem przyjmuje ponadto publikację na stronie internetowej Urzędu informacji o spotkaniach pracowników z lobbystami;

19.

wyraża uznanie dla Urzędu w szczególności za to, że jest jedną z dziewięciu agencji, które z braku w prawodawstwie Unii przepisów regulujących działalność członków zarządów agencji wprowadziły własne przepisy wewnętrzne, wykraczając tym samym poza minimalne wymogi prawne przy rozwiązywaniu sytuacji o potencjalnym efekcie „drzwi obrotowych”;

20.

podkreśla, że trzeba wprowadzić usystematyzowany zbiór przepisów dotyczących przejrzystości, niepołączalności stanowisk, konfliktu interesów i nielegalnego lobbingu; wzywa Urząd do ustanowienia również wewnętrznych środków antykorupcyjnych; wzywa Urząd do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

21.

odnotowuje przepisy obowiązujące w obszarze sygnalizowania nieprawidłowości przez osoby z zewnątrz i z wewnątrz; zauważa z uznaniem, że Urząd utworzył na swojej stronie internetowej specjalną ogólnodostępną stronę wraz z funkcyjną skrzynką pocztową z ograniczonymi prawami dostępu, aby zapewnić ochronę sygnalistów zgodnie z art. 17a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 (3); z zadowoleniem przyjmuje dalszy rozwój przepisów wykonawczych Urzędu określających wytyczne dotyczące sygnalizowania nieprawidłowości;

Kontrola wewnętrzna

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd wdrożył wszystkie krytyczne i bardzo istotne zalecenia Służby Audytu Wewnętrznego Komisji oraz że ściśle monitoruje wdrażanie pozostałych zaleceń poprzez specjalne plany działania w ramach uzgodnionych terminów;

23.

zauważa, że Urząd przeprowadził roczną ocenę ram kontroli wewnętrznej i stwierdził, że wszystkie elementy i zasady są realizowane i funkcjonują zgodnie z założeniami, choć należy wprowadzić szereg ulepszeń w takich obszarach jak ciągłość działania, zarządzanie procesami, szkolenia i działania informacyjne; z zadowoleniem przyjmuje systematyczną analizę przez Urząd wyników i wskaźników kontroli, a także uwag i zaleceń wydanych przez Służbę Audytu Wewnętrznego, Komitet ds. Kontroli Jakości, firmy audytorskie i Trybunał;

24.

pochwala środki podjęte przez Urząd w 2021 r. w odniesieniu do zagrożeń związanych z wdrażaniem nowych uprawnień i zadań, kwestii dotyczących przyciągania wykwalifikowanych pracowników z niezbędnymi kompetencjami i zagrożeń dla cyberbezpieczeństwa; odnotowuje oświadczenie Urzędu, że w 2021 r. wprowadził usprawnienia w procesie zarządzania ryzykiem mające na celu lepszą koordynację procesów planowania i sprawozdawczości, jak również kwartalne działania monitorujące i środki usprawniające wszystkie rejestry ryzyka; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Urząd przeanalizował wyniki swoich poprzednich strategii zwalczania nadużyć finansowych, co pomogło określić aktualną strategię Urzędu w zakresie zwalczania nadużyć finansowych na lata 2022–2024;

25.

zauważa, że w 2021 r. Urząd po raz pierwszy przeprowadził ocenę efektywności kosztowej swoich środków kontrolnych dotyczących działań ex ante i ex post, zarządzania budżetem, planowania, oceny, zwalczania nadużyć finansowych, ochrony danych, etyki, zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej; zauważa ponadto, że koszty bezpośrednie tych środków kontrolnych w 2021 r. stanowiły 1,98 % całkowitego budżetu Urzędu na 2021 r., a na odnośne działania przydzielono 7,47 EPC; wyraża uznanie dla Urzędu za godną uwagi efektywność kosztową jego środków kontrolnych;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

26.

zauważa, że Urząd współpracował z konsultantami zewnętrznymi przy wdrażaniu różnych projektów z zakresu technologii informacyjnych; docenia przedłożenie przez Urząd nowej strategii dotyczącej przetwarzania w chmurze, a także jego przygotowania do poważnej transformacji technicznej w 2022 i 2023 r.;

27.

przypomina, że trzeba inwestować w pracowników z branży technologii informacyjno-komunikacyjnych zatrudnionych na umowy długoterminowe, aby uniknąć drenażu mózgów, nieefektywności oraz potencjalnie większego ryzyka i narażenia na cyberataki;

28.

zachęca Urząd do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów jego środków cyberobrony; proponuje, aby wszystkim pracownikom, w tym kadrze kierowniczej, oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe z zakresu cyberbezpieczeństwa; wzywa Urząd do dalszego rozwijania polityki cybebezpieczeństwa i do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

29.

zauważa, że Urząd zainwestował fundusze zaoszczędzone dzięki środkom zapobiegającym COVID-19 w nowe technologie i cyfryzację procesów, np. we wdrożenie rejestrów ogólnoeuropejskich indywidualnych produktów emerytalnych (OIPE) oraz opracowanie nowego rozwiązania w zakresie wywiadu gospodarczego (BI 2.0);

30.

cieszy się, że 1 lipca 2021 r. Urząd przyjął wytyczne w sprawie bezpieczeństwa technologii informacyjno-komunikacyjnych i zarządzania nimi w celu budowania odporności cyfrowej dla wszystkich uczestników systemu finansowego;

31.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z zaleceniem Trybunału Urząd wdraża system ekozarządzania i audytu (EMAS), którego certyfikację zaplanowano wstępnie na 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje ponadto utworzenie rejestru aspektów środowiskowych, w którym wyszczególniono najważniejsze aspekty wpływu Urzędu na środowisko, plan działania Urzędu obejmujący około 140 działań oraz ustanowienie systemu zarządzania środowiskowego; odnotowuje działania podjęte przez Urząd w celu zmniejszenia wpływu jego czynności administracyjnych na środowisko, m.in. poprzez ograniczenie zużycia papieru, wdrożenie procedur elektronicznych czy wspieranie wirtualnego udziału w wydarzeniach;

32.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd przystąpił do międzyinstytucjonalnego postępowania o udzielenie zamówienia na kompensację emisji dwutlenku węgla, planując od 2022 r. kompensowanie około 250–300 ton emisji dwutlenku węgla związanych z działalnością organizacyjną, taką jak niezbędne podróże służbowe; z zadowoleniem przyjmuje ponadto zobowiązanie Urzędu do zmniejszenia od 2022 r. liczby spotkań stacjonarnych i wyjazdów służbowych o 35 %;

Ciągłość działania czasie kryzysu związanego z COVID-19

33.

zauważa, że roczny program prac w 2021 r. był bardzo wymagający, gdyż znalazły się w nim zadania odsunięte w 2020 r. na dalszy plan w związku z wpływem, jaki na prace Urzędu miał COVID-19; zachęca Urząd, aby wykorzystał w przyszłości doświadczenia związane z podróżami służbowymi pracowników do sprawniejszej organizacji spotkań i zadań, które lepiej będzie przeprowadzić w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

34.

zauważa, że według informacji przekazanych przez Urząd nadal stosował on różne środki wobec personelu, odwiedzających i członków zarządu, by spowolnić rozprzestrzenianie się wirusa COVID-19 i zapewnić ciągłość działania; zauważa w szczególności, że wszyscy pracownicy Urzędu, organy zarządzające i grupy robocze wciąż pracowały wyłącznie zdalnie; zwraca ponadto uwagę, że podobnie jak w roku poprzednim Urząd zgłosił oszczędności budżetowe w kwocie około 1 150 000 EUR powstałe głównie w wyniku wstrzymania wyjazdów personelu i organizacji spotkań pracowników, zarządu i Rady Organów Nadzoru wyłącznie w trybie zdalnym;

Inne uwagi

35.

docenia współpracę Urzędu z innymi agencjami w dziedzinie technologii informacyjnej, m.in. nad projektami mającymi na celu stworzenie cyfrowej sprawozdawczości regulacyjnej oraz platformy wymiany informacji na temat ocen kompetencji i reputacji; z uznaniem odnotowuje udział Urzędu w 2021 r. we wspólnych sesjach nadzorczych dla zaufanych doradców organizowanych z inicjatywy EU-OSHA;

36.

odnotowuje wysiłki Urzędu na rzecz zwiększenia jego widoczności w społeczeństwie poprzez większą obecność w mediach społecznościowych, konferencje prasowe, wywiady dla mediów, spotkania ze stowarzyszeniami konsumenckimi i pracownikami akademickimi czy wystąpienia na wydarzeniach organizowanych przez strony trzecie; zachęca Urząd do kontynuowania i intensyfikacji wysiłków na rzecz zwiększenia widoczności w społeczeństwie i działań informacyjnych;

37.

(2) Rozporządzenie nr 31 (EWG), 11 (EWEA) ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 45 z 14.6.1962, s. 1385/62).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/79/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/315

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1888

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0088/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0103/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 48.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/316

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1889

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0089/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/819 z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (5), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0130/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) absolutorium z wykonania budżetu Instytutu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji (EIT) i Technologii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(2) Dz.U. C 399 z 17.10.2022, s. 240

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(5) Dz.U. L 189 z 28.5.2021, s. 61.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 161.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/318

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1890

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0130/2023),

A.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (zwanego dalej „Instytutem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 360 913 825,71 EUR, co stanowi spadek o 42,26 % w porównaniu z rokiem 2020 r.;

B.	mając na uwadze, że Rada Zarządzająca przeznaczyła 357 511 198 EUR (96 %) na rzecz ośmiu wspólnot wiedzy i innowacji (WWiI) Instytutu na realizację ich biznesplanów na 2021 r.;

C.	mając na uwadze, że zmniejszenie budżetu na rok budżetowy 2021 r. wynikło ze znacznie mniejszej liczby dotacji przyznanych WWiI i zrealizowanych przez te wspólnoty w 2021 r.; było to spowodowane zakończeniem poprzednich wieloletnich ram finansowych i rozpoczęciem okresu objętego nowymi ramami;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Instytutu za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Instytutu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na omawiany rok w wysokości 97,91 %, co oznacza spadek o 1,94 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca ponadto uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na omawiany rok wyniósł 99,47 %, co oznacza wzrost o 0,34 % w porównaniu z rokiem 2020;

odnotowuje przyjęcie przez Instytut strategicznego planu innowacji (SPI) na lata 2021–2027, co oznacza zwiększenie budżetu Instytutu o prawie 3 mld EUR na okres siedmiu lat oraz rozszerzenie mandatu;

w odniesieniu do uwagi uzupełniającej dotyczącej zwrotu kosztów podróży i pobytu w wysokości 1 200 EUR poniesionych przez pracownika tymczasowego Instytutu zauważa, że w ramach środka naprawczego Instytut ogłosił w 2022 r. nowy przetarg na zamówienia na usługi tymczasowe, który obejmuje koszty podróży służbowych pracowników tymczasowych i aspekty związane z podróżami w celu ograniczenia potencjalnego ryzyka;

Wyniki działalności

zauważa, że Instytut korzysta z systemu kluczowych wskaźników skuteczności działania (KPI) powiązanych z WWiI Instytutu; zauważa, że podobnie jak w poprzednich latach WWiI nie wykorzystały w pełni kwot dotacji przyznanych przez Instytut;

odnotowuje, że Instytut szeroko wdrożył swój program prac w 2021 r., chociaż wystąpiły pewne opóźnienia z powodu późnego przyjęcia rozporządzenia Rady (UE, Euratom) 2020/2093 (2) i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 (3); zauważa, że niektóre priorytety – tj. strategię monitorowania i przejście na e-dotacje – przesunięto na 2022 r. ze względu na niewystarczające zasoby ludzkie Instytutu; odnotowuje, że jednym z głównych osiągnięć Instytutu w 2021 r. było rozpoczęcie inicjatywy HEI mającej na celu budowanie zdolności innowacyjnych na rzecz szkolnictwa wyższego, która stanowi kluczowy cel SPI 2021–2027; docenia, że średni czas oczekiwania na przyznanie dotacji skrócił się z 187 dni do 117 dni;

z zadowoleniem przyjmuje rozwój synergii i praktyk współpracy z innymi instytucjami i organami; odnotowuje w tym kontekście postępy poczynione w 2021 r. we wdrażaniu protokołu ustaleń podpisanego przez Instytut z Europejską Radą ds. Innowacji (EIC), między innymi wspólne projekty dotyczące przedsiębiorstw typu start-up WWiI przystępujących do programu akceleratora dla start-upów EIC lub promowania programu na rzecz przedsiębiorczości kobiet; odnotowuje współpracę Instytutu z Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania w obszarach takich jak panele rekrutacyjne czy technologie informacyjne (IT); odnotowuje ponadto owocną współpracę Instytutu z Urzędem Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w zakresie pobudzania innowacji wśród europejskich przedsiębiorstw i MŚP, przy czym w 2021 r. w 35 działaniach wzięło udział ponad 700 osób;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 93 % – zatrudnionych było 42 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 45 stanowisk dla tej kategorii pracowników (taka sama liczba zatwierdzonych stanowisk jak w 2020 r.); zauważa, że w 2021 r. dla Instytutu pracowało również 21 pracowników kontraktowych, 15 pracowników tymczasowych i jeden oddelegowany ekspert krajowy;

ubolewa nad brakiem równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla Instytutu, gdzie 5 na 6 stanowisk (83 %) zajmują mężczyźni; odnotowuje równowagę płci w Radzie Zarządzającej Instytutu, gdzie 9 z 15 stanowisk (60 %) zajmują mężczyźni, a wśród ogółu personelu 35 z 63 stanowisk (56 %) zajmują kobiety; odnotowuje, że Instytut zobowiązał się do wdrożenia planu działania w sprawie równości płci i zorganizował w 2021 r. szereg działań, takich jak wspólny program WWiI poświęcony przedsiębiorczości i przywództwu kobiet oraz specjalny projekt „Girls Go Circular” mający na celu zwiększenie obecności kobiet w obszarze nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii, sztuki i matematyki; wzywa Instytut, aby jak najszybciej podjął konkretne działania w celu zwiększenia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii oraz złożył sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

zauważa, że jeden były komisarz i jeden były poseł do Parlamentu Europejskiego otrzymują pieniądze z budżetu Instytutu jako członkowie Rady Zarządzającej Instytutu;

10.

odnotowuje rotację personelu Instytutu na poziomie 6,3 % w 2021 r.; odnotowuje trudności Instytutu w przyciąganiu i zatrzymywaniu wysoko wykwalifikowanych specjalistów ze względu na niski współczynnik wynagrodzeń dla Węgier; z zadowoleniem przyjmuje środki zachęcające i inicjatywy społeczne Instytutu mające na celu zapobieganie wysokiej rotacji personelu;

11.

odnotowuje znaczny wzrost obciążenia pracą w Instytucie w 2021 r., a także nowe zadania związane z rozszerzonym mandatem Instytutu w ramach programu „Horyzont Europa”; zauważa jednak, że zwiększonemu mandatowi i liczniejszym zadaniom nie towarzyszyły żadne nowe zasoby kadrowe, co doprowadziło do krytycznego niedoboru personelu, a tym samym utrudniło realizację wieloletniego programu prac Instytutu oraz uzyskanie poświadczenia dotyczącego zarządzanych funduszy; zauważa, że w związku z tym koszty administracyjne Instytutu są bardzo niskie i wynoszą 2 % całkowitego budżetu w porównaniu ze średnią 4,6 % w ramach programu „Horyzont 2020”; zauważa w tym kontekście ryzyko niewdrożenia wszystkich podstawowych elementów rocznego programu prac Instytutu; zwraca uwagę, że niewystarczający personel Instytutu i związane z tym ryzyko zostały uwzględnione przez Radę Zarządzającą Instytutu, która pod koniec 2021 r. zatwierdziła reorganizację zarządzania dostępnymi zasobami oraz zaplanowała na 2022 r. przegląd struktury i schematu organizacyjnego Instytutu; podkreśla, że Instytut, po tym jak odrzucono jego pierwszy wniosek o dodatkowe stanowiska na lata 2021 i 2022, ponownie złożył wniosek o 10 dodatkowych stanowisk w 2022 r.; uznaje potrzebę dostosowania zasobów Instytutu do oczekiwań związanych z nowym mandatem; przypomina, że niespełnienie wymogów kadrowych zwiększa ryzyko błędów i nieprawidłowości, a tym samym może powodować potencjalne szkody dla należytego zarządzania finansami w ramach budżetu Unii;

12.

przypomina o znaczeniu opracowania długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo przez całe życie oraz oferowanie specjalnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, osiągnięcie równowagi płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracę, prawo do bycia offline, poprawę równowagi geograficznej w celu zapewnienia odpowiedniej reprezentacji wszystkich państw członkowskich oraz rekrutację i integrację osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienie ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

13.

zauważa, że w 2021 r. Instytut zakończył 87 % postępowań o udzielenie zamówienia zgodnie ze swoim planem, a tym samym przekroczył docelowy poziom 85 % postępowań o udzielenie zamówienia zakończonych w 2021 r.; zauważa, że Instytut poinformował, iż wszystkie procedury priorytetowe zostały zakończone z wyjątkiem nowej umowy ramowej na usługi komunikacyjne i zarządzanie wydarzeniami;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w przypadku dwóch płatności objętych kontrolą Instytut zatwierdził odnośne zobowiązania budżetowe dopiero po podpisaniu umowy; odnotowuje uwagę Trybunału, że stanowiło to naruszenie art. 73 ust. 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/715 (4); odnotowuje odpowiedź Instytutu, że od 2023 r. zacznie on korzystać ze standardowego narzędzia informatycznego Komisji programu „Horyzont Europa” do zarządzania dotacjami i że narzędzie to ma wbudowane w system odpowiednie kontrole wewnętrzne zapobiegające podobnym błędom; odnotowuje ponadto zobowiązanie się Instytutu do aktualizacji standardowej procedury operacyjnej dotyczącej obiegu środków finansowych w celu odzwierciedlenia niezbędnych zmian; wzywa Instytut do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

15.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Instytutu służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz zagwarantowaniu ochrony sygnalistów; zauważa, że Instytut opublikował na swojej stronie internetowej deklaracje interesów i życiorysy członków Rady Zarządzającej i zespołu zarządzającego;

16.

odnotowuje zobowiązanie się Instytutu do aktualizacji i udoskonalenia jego polityki zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; zauważa, że Rada Zarządzająca Instytutu zwróciła się do Komisji o uprzednie wyrażenie zgody na przyjęcie decyzji w sprawie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz w sprawie procesów decyzyjnych w celu uniknięcia konfliktu interesów pracowników Instytutu, która uzupełni obowiązujące przepisy Instytutu; z zadowoleniem przyjmuje dodatkowe środki Instytutu, takie jak wprowadzenie standardowych wzorów dotyczących konfliktów interesów oraz ustanowienie komitetu doradczego ds. konfliktów interesów; zauważa, że zidentyfikowano przypadki konfliktu interesów w kontekście procedury przeszeregowania i procedur naboru, a problemy te rozwiązano za pomocą istniejących środków łagodzących;

17.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Instytut pozostaje wśród dziewięciu agencji wprowadzających własne przepisy wewnętrzne, które regulują działalność członków ich zarządów i wykraczają poza minimalne wymogi prawne dotyczące potencjalnych przypadków efektu „drzwi obrotowych”; zauważa w szczególności, że zgodnie z kodeksem dobrego postępowania Instytutu członkowie Rady Zarządzającej nie mogą zajmować jakiegokolwiek stanowiska, płatnego lub nieodpłatnego, w przedsiębiorstwach, ośrodkach badawczych lub na uniwersytetach uczestniczących w WWiI Instytutu lub otrzymujących dotacje Instytutu, przez dwa lata po opuszczeniu stanowiska; odnotowuje ponadto, że Instytut opracował politykę dostępu do poufnych informacji dla pracowników odchodzących z pracy oraz wytyczne dotyczące ograniczeń i zakazów obowiązujących po okresie zatrudnienia; wzywa Instytut do informowania organu udzielającego absolutorium o wdrażaniu tej polityki;

18.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej systemowych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Instytut, aby wzmocnił mechanizmy kontroli wewnętrznej, w tym ustanowił wewnętrzny mechanizm antykorupcyjny;

Kontrola wewnętrzna

19.

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem jednostki audytu wewnętrznego Instytutu z 87 zaleceń sformułowanych podczas audytu uzupełniającego zamknięto 29 otwartych zaleceń, obniżono rangę 25 otwartych zaleceń i nie podniesiono rangi żadnego zalecenia otwartego; zauważa, że w związku z tym na dzień 31 grudnia 2021 r. żadne krytyczne kwestie nie pozostały otwarte;

20.

odnotowuje, że w kontekście przeglądu struktury organizacyjnej Instytut rozpoczął w 2021 r. przekształcenie funkcji jednostki audytu wewnętrznego w funkcję monitorowania i nadzorowania WWiI;

21.

odnotowuje zmienioną strategię Instytutu w zakresie zwalczania nadużyć finansowych na lata 2021–2023; zauważa, że spośród 14 celów w zakresie zwalczania nadużyć finansowych wyznaczonych na 2021 r. dziewięć w pełni zrealizowano, cztery zrealizowano częściowo, a jeden odroczono;

22.

zwraca uwagę, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) Komisji przeprowadziła i zakończyła kontrolę zarządzania zasobami ludzkimi; zauważa, że przy tej okazji wydano trzy ważne zalecenia; zauważa w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z poprzednimi audytami IAS, że w 2021 r. w przypadku Instytutu nie było otwartych kluczowych ani bardzo ważnych zaleceń IAS, podczas gdy niektóre ważne zalecenia zostały opóźnione i pozostają otwarte;

23.

odnotowuje wnioski z samooceny kontroli wewnętrznej Instytutu, zgodnie z którymi jego system kontroli wewnętrznej jest ogólnie skuteczny i wydajny, przy czym konieczne są dalsze usprawnienia w odniesieniu do zasady 12;

24.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Instytutu; zdecydowanie nalega na wymóg skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante/ex post, nieodpowiedniego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania problemów w rejestrze wyjątków;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

25.

odnotowuje działania Instytutu mające na celu poprawę bezpieczeństwa w internecie i cyfryzacji; zauważa, że od 2021 r. Instytut wdrożył wszystkie usługi monitorowania świadczone przez zespół reagowania na incydenty komputerowe dla instytucji, organów i agencji UE; zauważa, że w 2021 r. Instytut przeprowadził audyty cyberbezpieczeństwa i wdrożył wszystkie wydane zalecenia; odnotowuje, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych cyberincydentów; zauważa, że w kontekście stopniowego wdrażania SYSPER (system informacyjny Komisji Europejskiej dotyczący zarządzania zasobami kadrowymi) w 2021 r. Instytut przyjął dodatkowe moduły zarządzania zasobami ludzkimi;

26.

uznaje wiodącą rolę, jaką WWiI „Klimat” Instytutu odgrywa w skutecznym zarządzaniu środowiskiem w Unii; wyraża uznanie dla bieżących wysiłków Instytutu na rzecz ograniczenia podróży i emisji CO2; zauważa, że w 2021 r. powołano Komitet ds. Zrównoważonego Rozwoju, który ma określić dalsze działania mające na celu uczynienie działalności Instytutu neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla;

27.

przypomina, jak ważne jest zwiększenie cyfryzacji Instytutu pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Instytut powinien zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

28.

zachęca Instytut do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie wszystkim pracownikom Instytutu regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych dotyczących cyberbezpieczeństwa; wzywa Instytut do szybszego opracowania polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, jej realizacji do 31 grudnia 2023 r. oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

29.

dostrzega wyzwania stojące przed Instytutem w zakresie zarządzania ciągłością działania w okresie przechodzenia do programu „Horyzont Europa” ze względu na nieterminowe przyjęcie zmienionych ram prawnych Instytutu; odnotowuje środki łagodzące, które Instytut zatwierdził w 2021 r. w celu uwzględnienia wymogów ram prawnych programu „Horyzont Europa” pomimo wspomnianych opóźnień i które obejmowały posiedzenia grupy zadaniowej ds. uproszczenia i plan transformacji na 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że takie wysiłki umożliwiły Instytutowi pomyślne przejście do programu „Horyzont Europa” i ograniczenie do minimum zakłóceń operacyjnych;

30.

odnotowuje bieżące działania Instytutu mające na celu zapewnienie ciągłości działania w kontekście pandemii COVID-19, takie jak korzystanie z Microsoft Teams do komunikacji i współpracy, a także prowadzenie badań w celu zbierania informacji zwrotnych od pracowników na kluczowe tematy; zachęca Instytut, aby wykorzystał w praktyce doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; przypomina, że Instytut osiągnął korzystne wyniki pod względem uczestnictwa w wydarzeniach hybrydowych;

Inne uwagi

31.

zauważa, że w nowym SPI na lata 2021–2027 wezwano do wzmocnienia dialogu z państwami członkowskimi poprzez ściślejszą współpracę, komunikację i widoczność; odnotowuje działania następcze podjęte przez Instytut w celu wzmocnienia komunikacji i świadomości w jego społeczności; zauważa w szczególności, że Instytut utworzył sieć 89 krajowych punktów kontaktowych reprezentujących 57 krajów, w tym państwa członkowskie, państwa stowarzyszone w ramach programu „Horyzont 2020” i inne państwa trzecie; odnotowuje ponadto rozwój centrum wiedzy Instytutu jako publicznego repozytorium dokumentów roboczych i sprawozdań dotyczących polityki;

32.

wzywa Instytut do dalszego rozwijania synergii (np. w zakresie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz do nasilenia współpracy, wymiany dobrych praktyk i dyskusji na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

33.

(2) Rozporządzenie Rady (UE, Euratom) 2020/2093 z dnia 17 grudnia 2020 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2021–2027 (Dz.U. L 433 I z 22.12.2020, s. 11).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa” oraz zasady uczestnictwa i upowszechniania obowiązujące w tym programie oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1290/2013 i (UE) nr 1291/2013 (Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 1).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/715 z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów utworzonych na podstawie TFUE oraz Traktatu Euratom, o których mowa w art. 70 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (Dz.U. L 122 z 10.5.2019, s. 1).

(5) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/323

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1891

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Instytutowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0089/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii (4), w szczególności jego art. 21,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/819 z dnia 20 maja 2021 r. w sprawie Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (5), w szczególności jego art. 23,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0130/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

(5) Dz.U. L 189 z 28.5.2021, s. 61.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/325

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1892

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0090/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (4), w szczególności jego art. 28,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Pracy absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21.

(1) Dz.U. C 114 z 31.3.2021, s. 232.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/327

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1893

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu ds. Pracy (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 24 219 500 EUR; mając na uwadze, że budżet Urzędu pochodzi z budżetu Unii; mając na uwadze, że kwota 1 838 391 EUR została zrealizowana w ramach Dyrekcji Generalnej ds. Zatrudnienia, Spraw Społecznych i Włączenia Społecznego Komisji Europejskiej, a kwota 22 381 110 EUR była zarządzana bezpośrednio przez Urząd po uzyskaniu przez niego autonomii finansowej;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Urzędu za rok budżetowy 2021 („sprawozdanie Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Urzędu jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że Urząd rozpoczął działalność 17 października 2019 r. i osiągnął autonomię finansową 26 maja 2021 r. oraz że we wrześniu 2021 r. po zawarciu umowy w sprawie siedziby z Republiką Słowacką rozpoczął działalność w swojej siedzibie w Bratysławie; z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie działalności Urzędu i podkreśla, że jest to pierwsza procedura udzielania absolutorium;

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu wynoszącego 95,80 % w przypadku środków na zobowiązania na bieżący rok oraz że wskaźnik wykonania budżetu w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 30,38 %;

podkreśla fakt, że prace Urzędu są w fazie rozruchu i rozwoju; uznaje, że nowe procesy wewnętrzne muszą zostać opracowane i zintegrowane w nadchodzącym okresie, zanim Urząd będzie w pełni operacyjny w 2024 r.;

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Urzędu; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Wyniki działalności

zauważa, że pierwotnie planowany na 2021 r. projekt mający na celu opracowanie ustrukturyzowanego systemu zarządzania wynikami w celu wsparcia opracowania spójnych kluczowych wskaźników skuteczności działania opóźnił się i jest wdrażany obecnie; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

podkreśla osiągnięcia Urzędu dotyczące pierwszej inicjatywy sektorowej skupiającej się na prawach pracowników mobilnych i ich pracodawców w kontekście pracy sezonowej, planie działania i powiązanej kampanii, realizowanej we współpracy z państwami członkowskimi, partnerami społecznymi i innymi zainteresowanymi stronami oraz w sposób łączący wszystkie zadania operacyjne Urzędu;

z zadowoleniem zauważa, że w 2021 r. Urząd wsparł pierwsze dziesięć uzgodnionych i wspólnych inspekcji z udziałem 11 państw członkowskich; zauważa ponadto, że europejska platforma na rzecz usprawnienia współpracy w zakresie przeciwdziałania pracy nierejestrowanej została sprawnie zintegrowana z Urzędem w 2021 r. oraz że zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 (2) Urząd przejął od Komisji niektóre szczególne zadania europejskiej sieci służb zatrudnienia (EURES), w szczególności zarządzanie siecią EURES, szkolenia i działania komunikacyjne, a także odpowiedzialność za portal EURES;

z zadowoleniem zauważa, że Urząd wprowadził ramy niezbędne do rozpoczęcia zadania mediacyjnego na początku 2022 r. oraz że w grudniu 2021 r. zarząd Urzędu przyjął „regulamin procedury mediacji” i ogłosił zaproszenie do zgłaszania kandydatur na różne funkcje mediacyjne;

zauważa z zadowoleniem, że Urząd pogłębił współpracę z innymi organami i jednostkami organizacyjnymi Unii; z zadowoleniem przyjmuje pierwsze porozumienia osiągnięte w 2021 r. z siecią rozwiązywania problemów rynku wewnętrznego (SOLVIT) i Komisją Administracyjną ds. Koordynacji Systemów Zabezpieczenia Społecznego; zauważa ponadto, że Urząd rozpoczął negocjacje w sprawie innych ustaleń dotyczących współpracy, w tym z Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA); zauważa ponadto, że we wrześniu 2021 r. Urząd i Agencja Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) wsparły państwa członkowskie w ich wysiłkach na rzecz zwalczania wyzysku pracowników w pracy sezonowej; wzywa Urząd do dalszego poszukiwania sposobów rozszerzenia ustaleń roboczych i dzielenia się zasobami z innymi organami Unii w ramach zadań, które się pokrywają;

10.

zauważa, że przeprowadzono wszystkie działania przewidziane w programie prac na 2021 r., z wyjątkiem projektów wymiany pracowników i wzajemnej pomocy w ramach europejskiej platformy na rzecz przeciwdziałania pracy nierejestrowanej; przyznaje, że na brak wniosków dotyczących tych zależnych od zapotrzebowania działań mogła mieć wpływ pandemia COVID-19; zauważa, że zdaniem zarządu wyniki osiągnięte przez Urząd w drugim roku jego działalności stanowią podstawę do osiągnięcia przez Urząd pełnej operacyjności i cyfryzacji przed 2024 r.;

Polityka kadrowa

11.

wyraża zaniepokojenie faktem, że do 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 84,21 % – przyjęto 32 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 38 stanowisk w tej kategorii pracowników; zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zatrudniał 11 pracowników kontraktowych i 41 oddelegowanych ekspertów krajowych (w tym 27 krajowych urzędników łącznikowych); zauważa, że w 2021 r., po intensywnych wysiłkach rekrutacyjnych, Urząd był w stanie znacznie zwiększyć liczbę swoich pracowników zgodnie z jednym z kluczowych priorytetów Urzędu;

12.

zwraca jednak uwagę, że Urząd ma największy proporcjonalny udział oddelegowanych ekspertów krajowych (60 ze 144 pracowników) w planie zatrudnienia na 2023 r. w porównaniu ze wszystkimi agencjami zdecentralizowanymi Unii; wzywa do przekształcenia 15 stanowisk oddelegowanego eksperta krajowego w stanowiska pracownika zatrudnionego na czas określony, tak aby Urząd dysponował odpowiednim personelem do dalszego wykonywania swoich zadań;

13.

zauważa, że nie osiągnięto równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Urzędu, gdzie 4 na 6 członków to mężczyźni (67 %); zauważa, że w zarządzie Urzędu nie osiągnięto równowagi płci, gdzie 20 na 33 członków to mężczyźni (61 %); zauważa, że równowaga płci nie została również osiągnięta w odniesieniu do całego personelu Urzędu, gdzie 23 na 43 pracowników to kobiety (53 %); odnotowuje równowagę płci wśród oddelegowanych ekspertów krajowych (w tym krajowych urzędników łącznikowych), gdzie 49 % stanowią kobiety, a 51 % mężczyźni; zauważa ponadto, że na koniec 2021 r. Urząd zatrudniał pracowników 14 narodowości zgodnie ze swoim planem zatrudnienia (pracownicy statutowi) oraz że zamierzał zwiększyć liczbę reprezentowanych narodowości do 18 w 2022 r.; wzywa Urząd, aby w procedurach rekrutacyjnych nadał równowadze geograficznej najwyższy priorytet i poinformował organ udzielający absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach; przypomina o znaczeniu zapewnienia równowagi płci wśród pracowników i wzywa Urząd do uwzględnienia tego aspektu podczas przyszłych nominacji na stanowiska kadry kierowniczej wyższego szczebla; ponadto wzywa państwa członkowskie do uwzględnienia tego faktu przy powoływaniu członków zarządu lub oddelegowanych ekspertów krajowych;

14.

zauważa, że w 2021 r. Urząd przyjął swoją pierwszą strukturę organizacyjną, opracował tę organizację oraz kontynuował przyjmowanie i rozwijanie wewnętrznych zasad i procedur, oraz że wraz ze wszystkimi pracownikami stworzył opis swoich zasad i wartości, uwzględniając różnorodność i kulturę wszystkich pracowników; zauważa ponadto, że Urząd dąży do osiągnięcia pełnej operacyjności w 2024 r.;

15.

zauważa, że w marcu 2022 r. Urząd przyjął politykę ochrony godności osoby oraz zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu, a następnie rozpoczął organizowanie obowiązkowych warsztatów przeciwko molestowaniu dla wszystkich pracowników, w tym dla wykonawców zewnętrznych, a także specjalnych sesji dla kadry kierowniczej; zauważa ponadto, że w czerwcu 2022 r. Urząd ogłosił zaproszenie do składania kandydatur na zaufanych doradców; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

16.

Zamówienia publiczne

17.

zauważa, że w 2021 r. Urząd jak najlepiej wykorzystał istniejące międzyinstytucjonalne umowy ramowe do swoich działań administracyjnych i operacyjnych oraz w stosownych przypadkach ogłosił zaproszenia do składania ofert (negocjowane i otwarte); zauważa ponadto, że Urząd zakończył łącznie 106 procedur udzielania zamówień i podpisał sześć umów o gwarantowanym poziomie usług;

18.

zauważa, że w 2021 r. Urząd wprowadził moduły zamówień elektronicznych aktywów ABAC, elektroniczne procedury przetargowe, elektroniczne składanie ofert i narzędzie zarządzania zamówieniami publicznymi (PPMT); zauważa, że w 2022 r. Urząd zaczął stosować narzędzie zarządzania zamówieniami publicznymi;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

zauważa, że Urząd opracowuje kompleksową politykę w zakresie konfliktu interesów oraz że regulamin organów Urzędu (zarządu, Grupy Zainteresowanych Stron, grup roboczych Urzędu) zawiera przepisy dotyczące konfliktów interesów; zauważa ponadto, że wdrożono oświadczenia o braku konfliktu interesów członków zarządu i że są one publicznie dostępne;

20.

zauważa, że Urząd publikuje życiorys dyrektora wykonawczego i przygotowuje publikację innych istotnych życiorysów w 2023 r.; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

21.

zauważa, że w 2021 r. Urząd spotkał się z zewnętrznymi zainteresowanymi stronami, w tym przedstawicielami związków zawodowych, organizacjami pracodawców i przedstawicielami przedsiębiorstw, a także organami krajowymi i instytucjami krajowymi; zauważa z zaniepokojeniem, że Urząd nie posiada centralnego rejestru odpowiednich spotkań z podmiotami zewnętrznymi i nie planuje go wdrożyć przed 2023 r.; wzywa Urząd do jak najszybszego utworzenia takiego rejestru oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wszelkich postępach poczynionych w tym zakresie;

22.

zauważa z zadowoleniem, że 25 maja 2021 r. Urząd przyjął przez analogię wytyczne Komisji dotyczące informowania o nieprawidłowościach;

23.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

24.

zauważa z zaniepokojeniem, że chociaż według sprawozdania Trybunału zarząd Urzędu zatwierdził kartę obowiązków Służby Audytu Wewnętrznego Komisji Europejskiej (w 2021 r.) oraz ramy kontroli wewnętrznej Urzędu (w 2020 r.), nie przyjął on jeszcze odpowiedniej strategii zarządzania ryzykiem i kontroli, karty obowiązków urzędnika zatwierdzającego, karty obowiązków subdelegowanych urzędników zatwierdzających ani karty obowiązków księgowego, oraz że niedociągnięcia te utrudniają wdrażanie ram kontroli wewnętrznej Urzędu; na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że Urząd zakończył proces oceny ryzyka, że dysponuje kilkoma strategiami i procedurami służącymi wdrożeniu ram kontroli wewnętrznej, że stale pracuje nad ich dalszym wzmocnieniem oraz że planuje przyjęcie odpowiednich kart obowiązków; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w odniesieniu do systemu kontroli wewnętrznej i zarządzania ryzykiem;

25.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Urząd zarejestrował w systemie aktywów ABAC i wprowadził do ewidencji aktywa o łącznej wartości 73 118 EUR, że aktywa te składały się głównie z mebli biurowych oraz że Urząd nadał numer identyfikacyjny inwentarza dla każdej pozycji i określił jej przyszłą lokalizację; zauważa jednak, że w czasie przeprowadzania kontroli aktywa te ze względu na pandemię COVID-19 nie były oznaczone i nie były jeszcze umieszczone w wyznaczonych lokalizacjach; zauważa ponadto, że brak kompletnej i zaktualizowanej ewidencji określającej lokalizację rzeczowych aktywów trwałych Urzędu jest niezgodny z art. 87 rozporządzenia finansowego i negatywnie wpływa na zdolność Urzędu do zapewnienia ochrony jego aktywów; odnotowuje odpowiedź Urzędu, że w wyniku środków ograniczających związanych z pandemią COVID-19 aktywa rzeczowe zostały po dostarczeniu niedawno umieszczone w wyznaczonych pomieszczeniach zgodnie z planem lokalizacji i liczbą pracowników oraz że zakończono proces etykietowania i ukończono fizyczne opracowywanie ewidencji;

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że 11 grudnia 2020 r. Urząd podpisał umowę szczegółową na działania szkoleniowe EURES, obejmującą pierwszy kwartał 2021 r. i opiewającą na kwotę 299 437 EUR oraz że 9 listopada 2021 r. podpisano nową umowę ramową na prowadzenie szkoleń EURES o wartości 12 mln EUR i maksymalnym okresie trwania wynoszącym 48 miesięcy, ale że w 2021 r. nie dokonano żadnych płatności z tytułu tej umowy ramowej; zauważa ponadto, że według Trybunału Urząd nie wprowadził kontroli ex ante lub ex post dotyczących operacyjnych i finansowych aspektów działań szkoleniowych, opartych na bezpośrednich dowodach z przeprowadzonych działań szkoleniowych, lecz opierał się na sprawozdaniach przygotowanych przez szkoleniowców oraz zauważa, że brak sformalizowanych procedur opartych na bezpośrednich dowodach może zagrozić wdrożeniu wytycznych w zakresie zarządzania i osiągnięciu celów Urzędu;

27.

zauważa, że w odpowiedzi na uwagę Trybunału Urząd uznał potrzebę utworzenia odpowiedniej struktury wewnętrznej i wprowadzenia sformalizowanych procedur opartych na bezpośrednich dowodach; zauważa, że Urząd stosuje kontrole bezpośrednie w odniesieniu do działań szkoleniowych oraz że od 2023 r. ustanowi mechanizm kontroli bezpośrednich, w ramach którego pracownicy Urzędu będą uczestniczyć w 10 % szkoleń oferowanych przez EURES, obejmujących wszystkie rodzaje i formy szkoleń, a także monitorować wdrażanie szkoleń, oraz że po dokonaniu oceny poszczególnych szkoleń wśród jego uczestników będzie przeprowadzane badanie satysfakcji;

28.

zauważa, że Urząd przyjął i wdrożył strategię zwalczania nadużyć finansowych na lata 2021–2023 oraz że wdrażanie tej strategii jest monitorowane za pomocą specjalnego planu działania;

Cyfryzacja i zielona transformacja

29.

zauważa, że Urząd opracował rozwiązania ICT w oparciu o ofertę Microsoft 365 (M365) i systemów Komisji dzielonych między różnymi instytucjami i dostępnych za pośrednictwem bezpiecznego rozwiązania VPN, które zostały poddane przeglądowi przez niezależnych konsultantów i CERT-UE; zauważa ponadto, że Urząd skonfigurował rozwiązanie w zakresie monitorowania bezpieczeństwa ICT, które umożliwia nadzór CERT-UE na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług;

30.

zauważa, że polityka Urzędu w zakresie cyberbezpieczeństwa ma zostać opracowana w 2023 r. i będzie uwzględniać strategię ICT i podejście agencji do nowego rozporządzenia w sprawie cyberbezpieczeństwa; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

31.

przypomina o znaczeniu zwiększenia roli technologii cyfrowych w wewnętrznym funkcjonowaniu Urzędu i zarządzaniu nim, ale również w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Urząd powinien zachować proaktywną postawę w tym względzie, aby uniknąć powstania przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w sieci;

32.

zachęca Urząd do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa); sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Urzędu; wzywa Urząd, aby szybciej opracował politykę cyberbezpieczeństwa, przedstawił ją przed 31 grudnia 2023 r. i złożył sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

33.

z uznaniem zauważa, że siedziba główna Urzędu na Słowacji (budynek Landererova 12 lub L12) uzyskała złoty certyfikat Leadership in Energy and Environmental Design;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

34.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że Urząd nie przyjął jeszcze planu ciągłości działania oraz że brak ustalonego i kompleksowego planu ciągłości działania stanowi poważne uchybienie wewnętrzne; na podstawie odpowiedzi Urzędu zauważa, że ze względu na pandemię COVID-19 ciągłość działania została zagwarantowana dzięki rozwiązaniu opartemu na codziennej telepracy oraz że Urząd zdaje sobie sprawę z wagi kompleksowego dokumentu opisującego plan ciągłości działania, którego ukończenie planowane jest w 2023 r.; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

35.

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie w sprawie wpływu telepracy podczas pandemii COVID-19 na obowiązujące systemy zabezpieczenia społecznego oraz wewnętrzną ocenę wpływu pandemii COVID-19 na obszary działalności Urzędu;

Inne uwagi

36.

zauważa, że w 2021 r. Urząd dalej rozwijał działania komunikacyjne, tym samym rosła liczba obserwujących w mediach społecznościowych, stworzono nowe strony internetowe na kolejnych platformach mediów społecznościowych oraz zwiększono ilość interaktywnych i bardziej interesujących treści, takich jak filmy wideo, oraz kontynuował opracowywanie swojej strony internetowej, identyfikacji wizualnej, logo i innych przynależności, co zwiększy widoczność i rozpoznawalność Urzędu; wzywa Urząd, by dołożył większych starań i informował obywateli Unii i opinię publiczną o swoich osiągnięciach jasnym i zrozumiałym językiem; wzywa Urząd, by zapewnił większą przejrzystość i rozliczalność poprzez lepsze wykorzystanie mediów i mediów społecznościowych;

37.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę administracyjną Urzędu z Eurofoundem, EU-OSHA i Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE), a także wymianę projektów programów prac z Eurofoundem, Europejską Agencją Chemikaliów (ECHA) i EIGE w celu zapewnienia synergii w odpowiednich programach prac;

38.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/333

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1894

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0090/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1149 z dnia 20 czerwca 2019 r. ustanawiające Europejski Urząd ds. Pracy, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 883/2004, (UE) nr 492/2011 i (UE) 2016/589 oraz uchylające decyzję (UE) 2016/344 (4), w szczególności jego art. 28,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0117/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu ds. Pracy za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiego Urzędu ds. Pracy, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 186 z 11.7.2019, s. 21.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/334

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1895

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków (EMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0091/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające unijne procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (4), w szczególności jego art. 68,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Leków absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Leków, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 26.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/336

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1896

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków (EMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Leków (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 379 228 000 EUR, co stanowi wzrost o 2,56 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że Agencja jest finansowana z opłat, a ok. 89,40 % jej dochodów w 2021 r. pochodziło z opłat wnoszonych przez przemysł farmaceutyczny za świadczone usługi, 9,90 % z budżetu Unii i 0,7 % z zewnętrznych dochodów przeznaczonych na określony cel;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że monitorowanie budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziło do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na omawiany rok w wysokości 96,38 %, co oznacza spadek o 2,46 % w porównaniu z rokiem 2020; ubolewa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na omawiany rok wyniósł 72,36 %, co oznacza spadek o 6,11 % w porównaniu z rokiem 2020;

Wyniki działalności

zauważa, że pomimo trudności spowodowanych pandemią COVID-19, w 2021 r. Agencja nadal promowała funkcjonujący jednolity rynek leków przeznaczonych dla ludzi i leków weterynaryjnych, działając jako centrum europejskiej sieci regulacyjnych organów ds. leków, która wdraża obowiązujące unijne ramy prawne dotyczące takich produktów; wyraża uznanie dla Agencji, która wspierała Unię w reakcji na pandemię COVID-19 poprzez terminową ocenę szczepionek i środków terapeutycznych służących profilaktyce i leczeniu zakażeń wirusem SARS-CoV-2;

wyraża uznanie dla Agencji za jej znaczące osiągnięcia w 2021 r., między innymi za zalecenie zatwierdzenia czterech szczepionek i pięciu terapii przeciwko COVID-19, zalecenie dopuszczenia do obrotu 92 nowych leków stosowanych u ludzi i 12 nowych leków weterynaryjnych, zalecenie zatwierdzenia sześciu leków priorytetowych i zatwierdzenie 19 oznaczeń statusu leku sierocego; wyraża ponadto uznanie dla Agencji za postępy poczynione w kierunku w pełni funkcjonalnego systemu informacji o badaniach klinicznych oraz za rozpoczęcie inicjatywy „Przyspieszenie badań klinicznych w UE”;

zauważa, że w 2021 r. zrealizowano lub przekroczono założenia dotyczące większości obciążenia pracą Agencji i kluczowych wskaźników skuteczności działania, podczas gdy osiągnięcie większości wyznaczonych celów przebiegało zgodnie z planem lub cele te osiągnięto; odnotowuje ponadto, w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z ubiegłorocznymi uwagami w sprawie absolutorium, że pomimo trudności spowodowanych pandemią COVID-19 Agencja czyni postępy we wprowadzaniu nowych narzędzi, koncepcji i procesów zarządzania realizacją celów i opracowała kompleksowy program wykonania i rozwoju, który obejmuje hierarchiczne powiązanie celów od wyższych szczebli do poziomu zespołu lub jednostki, a także regularnie monitoruje postępy poprzez stałe zarządzanie realizacją celów; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o włączeniu tej inicjatywy do operacji Agencji;

zauważa, w następstwie cyberataku z grudnia 2020 r., że Agencja jeszcze bardziej wzmocniła swoje zdolności w zakresie cyberbezpieczeństwa i obrony; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje utworzenie Komitetu Sterującego ds. Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji, dzięki któremu Agencja będzie mogła nadzorować i ukierunkować strategię bezpieczeństwa informacji i plan jej wdrażania oraz być za nie odpowiedzialna, a także z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie centrum monitorowania bezpieczeństwa, które monitoruje sieć Agencji przez całą dobę, oraz opracowanie programu uświadamiającego i szkoleniowego w zakresie bezpieczeństwa, którego celem jest wspieranie silnej kultury bezpieczeństwa w Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tych działań; zauważa, że trwa przegląd strategii Agencji w zakresie bezpieczeństwa informacji w celu wdrożenia trzyletniego planu poprawy zgodnie z najlepszymi praktykami podobnych organizacji;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz zwalczania oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe, w szczególności przyjęcie przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych strategii dotyczącej środków przeciwdrobnoustrojowych na lata 2021–2025; zauważa z zadowoleniem, że ogólna sprzedaż weterynaryjnych środków przeciwdrobnoustrojowych w państwach europejskich była w 2021 r. o 47 % niższa niż w 2011 r. według sprawozdania z europejskiego programu nadzorowania konsumpcji weterynaryjnych środków przeciwdrobnoustrojowych opublikowanego w listopadzie 2022 r. i zatytułowanego „Sales of veterinary antimicrobial agents in 31 European countries in 2021 - Trends from 2010 to 2021” [Sprzedaż weterynaryjnych środków przeciwdrobnoustrojowych w 31 państwach europejskich w 2021 r. – tendencje w latach 2010–2021];

podkreśla, że zastąpienie testów na zwierzętach powinno być priorytetem w opracowywaniu leków podczas stosowania zasady 3Z – zastąpienie, zmniejszenie i złagodzenie wykorzystania zwierząt do opracowywania, produkcji i testowania leków; ubolewa, że w 2021 r. grupa robocza ds. 3Z musiała przerwać działalność ze względu na politykę planowania ciągłości działania w związku z pandemią COVID-19, w związku z czym Agencja nie przygotowała sprawozdania z działalności w tej sprawie; z zadowoleniem przyjmuje wznowienie działalności grupy roboczej ds. 3Z pod koniec 2022 r. oraz organizację poświęconych tej kwestii spotkań z zainteresowanymi stronami w 2023 r.; oczekuje, że Agencja jak najszybciej przedstawi swoje dwuletnie sprawozdania z działań dotyczących zasady 3Z;

przyjmuje do wiadomości formalne ustalenia robocze Agencji z głównymi partnerami agencji Unii (Europejskim Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejską Agencją Chemikaliów i Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii), określające charakter współpracy i wzajemnych konsultacji w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania; zwraca uwagę na aktywną współpracę Agencji z Europejskim Urzędem ds. Gotowości i Reagowania na Stany Zagrożenia Zdrowia w zakresie medycznych środków przeciwdziałania oraz na opracowywanie protokołu ustaleń między tymi agencjami w celu sprecyzowania ich ról i obowiązków oraz zapewnienia komplementarności; z zadowoleniem zauważa, że Agencja regularnie uczestniczy we wspólnych procedurach udzielania zamówień z innymi zdecentralizowanymi agencjami unijnymi i służbami Komisji oraz organizuje wspólne procedury udzielania zamówień otwarte dla innych unijnych agencji;

Polityka kadrowa

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 98,02 % – przyjęto 644 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 657 stanowisk w tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 596 stanowiskami przewidzianymi w 2020 r.); zauważa, że w 2021 r. dla Agencji pracowało ponadto 206 pracowników kontraktowych, 28 oddelegowanych ekspertów krajowych oraz 138 pracowników tymczasowych;

10.

wyraża zaniepokojenie, że dodaniu nowych zadań i zwiększeniu obciążenia związanego z opłatami w kontekście rosnącego na przestrzeni lat portfela dopuszczonych leków nie towarzyszyło odpowiednie zwiększenie liczby pracowników Agencji, co stawia Agencję pod znaczną presją; zwraca się do Agencji, by zastanowiła się, jak może zbadać pracowników pod kątem ich dobrostanu i zastosować metody, które zapobiegałyby wypaleniu zawodowemu i obniżaniu wyników;

11.

odnotowuje z zaniepokojeniem brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, gdzie 17 stanowisk z 28 (61 %) zajmują mężczyźni; odnotowuje równowagę płci w zarządzie Agencji, gdzie 37 stanowisk z 66 (56 %) zajmują mężczyźni, a wśród ogółu personelu 562 stanowiska z 850 (66 %) zajmują kobiety; wzywa Agencję, aby jak najszybciej podjęła konkretne działania w celu zwiększenia równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii Agencji oraz by złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

12.

uznaje bieżące i wykonane przez Agencję prace nad ustanowieniem długoterminowych ram polityki kadrowej, których głównym elementem będzie równowaga między życiem zawodowym a prywatnym; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje pełne wdrożenie hybrydowego środowiska pracy, programów Agencji na rzecz dobrostanu i pomocy dla pracowników, utworzenie grupy roboczej ds. zarządzania obciążeniem pracą i specjalnego zespołu ds. zdrowia w ramach działu zasobów kadrowych, a także organizowanie szkoleń i badań dotyczących dobrostanu;

13.

zauważa, że przyznanie przez władzę budżetową dodatkowych 61 stanowisk pracowników zatrudnionych na czas określony pomogło Agencji sprostać dodatkowemu obciążeniu pracą spowodowanemu pandemią COVID-19, a także zrealizować działania związane z wdrażaniem rozszerzonego mandatu Agencji;

14.

Zamówienia publiczne

15.

zauważa z zaniepokojeniem, że rok 2021 był trzecim rokiem z rzędu, kiedy Trybunał zgłosił nowe uwagi dotyczące zamówień publicznych w odniesieniu do Agencji; odnotowuje, że w swoim sprawozdaniu Trybunał zwrócił uwagę, że Agencja przeszacowała wartość umowy ramowej i że niższy próg dotyczący wymogu związanego ze zdolnością finansową i ekonomiczną (roczny obrót) pozwoliłby większej liczbie przedsiębiorstw na składanie ofert; wzywa Agencję do dokonania przeglądu niedociągnięć w procedurach udzielania zamówień, a także do zastosowania się do zaleceń Trybunału;

16.

zauważa, że potencjalne zobowiązania wynikające z najmu dawnej siedziby Agencji w Londynie obowiązującej do 2039 r. nadal budzą zaniepokojenie; na podstawie sprawozdań Trybunału za lata 2020 i 2021 zauważa z zaniepokojeniem, że szacowana kwota odpowiadająca takim zobowiązaniom wzrosła z 377 mln EUR na dzień 31 grudnia 2020 r. do 383 mln EUR na dzień 31 grudnia 2021 r.; zauważa, że Agencja osiągnęła porozumienie z właścicielem budynku w sprawie podnajmu swojej byłej siedziby od lipca 2019 r.; zauważa, że warunki podnajmu są zgodne z umową najmu głównego i że podnajem obowiązuje do 2039 r.; uznaje, że podnajem pomieszczeń Agencji w państwie trzecim oznacza przekierowanie zasobów na prowadzenie działalności wykraczającej poza mandat prawny Agencji; ponadto uznaje, że trzeba podjąć decyzję polityczną w celu ostatecznego rozwiązania tego problemu;

17.

odnotowuje środki podjęte przez Agencję w celu uwzględnienia uwagi Trybunału z 2019 r. dotyczącej umowy ramowej podpisanej przez Agencję z trzema przedsiębiorstwami na udostępnianie pracowników na czas określony; zauważa ponadto, że w związku z tym Trybunał zmienił status tej uwagi z „niepodjęte” na „w trakcie realizacji”; zauważa, że Trybunał zgodził się na ponowną ocenę tej uwagi pod kątem „zamknięcia” po rozpoczęciu w dniu 25 maja 2022 r. nowej procedury udostępniania Agencji pracowników na czas określony;

18.

przypomina o znaczeniu, jakie dla wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia publicznego mają zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz zakup towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie narzędzi informatycznych opracowanych przez Komisję na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem zauważa, że uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zakresie zamówień publicznych są coraz częstsze i pozostają głównym źródłem nieprawidłowych płatności w przypadku większości agencji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

przyjmuje do wiadomości istniejące i bieżące działania Agencji na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz zapewnienia ochrony sygnalistom; zauważa, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego wewnętrznego przypadku informowania o nieprawidłowościach, ale odnotowano 29 zewnętrznych zgłoszeń sygnalizowania nieprawidłowości, z czego 23 sprawy zamknięto, a 6 jest dalej w toku; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o postępach w tych sprawach;

20.

zauważa, że Agencja opublikowała życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz ekspertów naukowych zaangażowanych w jej prace; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja nie zgłosiła żadnego przypadku konfliktu interesów; wyraża uznanie dla Agencji za wprowadzenie przepisów dla członków zarządu, dotyczących konfliktów interesów i sytuacji związanych z efektem „drzwi obrotowych”;

21.

z zadowoleniem przyjmuje dalsze kroki podjęte w celu zwiększenia przejrzystości działań Agencji, takie jak składanie sprawozdań ze spotkań personelu Agencji z zewnętrznymi podmiotami oraz dostępność takich sprawozdań na stronie internetowej Agencji;

22.

podkreśla potrzebę utrzymania usystematyzowanych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Agencję do przeglądu i poprawy swojego kodeksu postępowania oraz do dalszego wzmacniania mechanizmów kontroli wewnętrznej i audytu, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

23.

podkreśla, że choć finansowanie Agencji pochodzi w większości ze źródeł prywatnych, jest ona organem publicznym; podkreśla, że zaufanie publiczne oraz gwarancje niezależności i integralności Agencji mają kluczowe znaczenie, w związku z czym należy zapewnić wysoki stopień przejrzystości we wszystkich jej działaniach, aby uniknąć tzw. „przechwytywania” regulacji i aby obywatele nie stracili wiary w farmaceutyczne ramy prawne i regulacyjne w Unii;

Kontrola wewnętrzna

24.

zauważa, że wprowadzony przez Agencję system kontroli wewnętrznej pod względem poszczególnych elementów i jako całość jest ogólnie skuteczny, przy czym konieczne są pewne usprawnienia, aby jeszcze bardziej zwiększyć skuteczność niektórych konkretnych elementów; zauważa ponadto, że w 2021 r. zarząd Agencji zatwierdził nowe podejście i nowe wewnętrzne wytyczne dotyczące metodyki kontroli finansowych ex post oraz wprowadził nowe harmonogramy prowadzenia działań w okresie 18 kolejnych miesięcy; zauważa, że w procedurach kontroli wewnętrznej nie stwierdzono żadnych istotnych niedociągnięć, chociaż zidentyfikowano dwa obszary kontroli, które mogą zostać udoskonalone i są obecnie przedmiotem konkretnych planów działania na rzecz poprawy; wzywa Agencję, by poinformowała organ udzielający absolutorium o rozwoju sytuacji w tym względzie;

25.

odnotowuje z zaniepokojeniem, że w swoim sprawozdaniu Trybunał odkrył w dwóch skontrolowanych postępowaniach rekrutacyjnych szereg niedociągnięć, które podważają zasady przejrzystości i równego traktowania; wzywa Agencję do zajęcia się uchybieniami stwierdzonymi przez Trybunał w dziedzinie rekrutacji oraz do wzmocnienia systemu kontroli wewnętrznej; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach czynionych w tej sprawie;

26.

ubolewa nad faktem, że uchybienia proceduralne w ramach procedur rekrutacyjnych szkodzą zasadzie przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Agencji o usprawnienie wewnętrznej procedury rekrutacyjnej w celu wyjaśnienia procesów oceny i kwestii dotyczących ogłoszeń o naborze; zwraca uwagę, że w sprawozdaniu rocznym Agencji liczba kierowników działów w 2021 r. wynosiła 18, podczas gdy w 2020 r. liczba kierowników działów wynosiła 13;

27.

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

28.

zauważa, że w 2021 r. Agencja realizowała swoją strategię na rzecz przyrostu wydajności, opierając się na transformacji cyfrowej i na działaniach prowadzonych przez grupę zadaniową ds. transformacji cyfrowej działalności; zauważa z uznaniem, że działania te obejmowały badanie sztucznej inteligencji, uczenie się maszyn i robotykę w celu wypracowania pragmatycznych rozwiązań w odpowiedzi na istniejące potrzeby biznesowe Agencji, a także przyspieszenie innowacji za pośrednictwem laboratorium innowacji cyfrowych, które opracowało ramy analizy procesów z myślą o zwiększeniu wydajności dzięki technologiom i innowacjom cyfrowym w całej Agencji;

29.

z uznaniem odnotowuje postępy poczynione w odniesieniu do programu Agencji na rzecz cyfryzacji administracji, mającego na celu modernizację procesów i narzędzi wykorzystywanych w obszarach zarządzania personelem, finansów i planowania; pochwala wdrożenie w 2021 r. etapu 1 i 2 programu dotyczącego wyników i rozwoju; obejmuje on m.in. uruchomienie nowego narzędzia cyfrowego do zarządzania wszystkimi procesami uzyskiwania wyników i rozwoju, które jest zintegrowane z istniejącymi systemami integracji, a także wdrożenie cyfrowych akt osobowych dla wszystkich pracowników statutowych, zastępujących historyczne papierowe pliki osobowe i zeskanowane pliki robocze;

30.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podjęte przez Agencję w 2021 r. na rzecz zwiększenia zrównoważoności w celu zmniejszenia śladu węglowego jej działalności; zauważa, że takie wysiłki przyniosły różne pozytywne rezultaty, w tym znaczne zmniejszenie zużycia energii i wody przez Agencję; z zadowoleniem przyjmuje postępy Agencji w 2021 r. – rejestrację w systemie ekozarządzania i audytu, aktualizację systemu zarządzania środowiskowego Agencji w celu określenia zasobów, które pomogą włączyć działania z zakresu zarządzania środowiskowego do jej procesów operacyjnych, oraz monitorować ślad środowiskowy Agencji poprzez stosowanie protokołu w sprawie gazów cieplarnianych;

31.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; zachęca Agencję do przejścia w miarę możliwości na zarządzanie dokumentami i procedury bez użycia papieru; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

32.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) i CERT-UE (Zespół reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; proponuje, aby wszystkim pracownikom Agencji oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe związane z cyberbezpieczeństwem; wzywa Agencję, aby szybciej opracowała politykę cyberbezpieczeństwa, wprowadziła ją przed 31 grudnia 2023 r. oraz złożyła sprawozdanie organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z Covid-19

33.

zauważa, że w wyniku wprowadzania planowania ciągłości działania przez cały 2021 r. niektóre działania Agencji musiały zostać wstrzymane, opóźnione lub ograniczone; zauważa ponadto, że Agencja nadal monitorowała swój plan ciągłości działania i plan dotyczący zagrożeń dla zdrowia publicznego w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników, delegatów i wykonawców przy jednoczesnym dalszym wykonywaniu swojego mandatu;

34.

odnotowuje, że Agencja podjęła szereg środków w celu monitorowania i łagodzenia skutków pandemii COVID-19, a środki te obejmowały między innymi zarządzanie zagrożeniami dla zdrowia i bezpieczeństwa przez wprowadzenie ograniczenia kontaktów personalnych i pozwolenie pracownikom na wykonywanie pracy w domu; zauważa, że pandemia COVID-19 nie wywarła znaczącego wpływu na działalność i wyniki Agencji;

Inne uwagi

35.

wyraża uznanie dla Agencji za to, że w 2021 r. podejmowała działania na rzecz dostarczania, z niespotykaną dotąd szybkością i częstotliwością, jasnych, przejrzystych, dokładnych i terminowych informacji na temat zatwierdzania szczepionek i terapii przeciwko COVID-19 oraz nadzoru nad nimi w Unii; przyznaje, że komunikacja Agencji miała kluczowe znaczenie dla uspokojenia obywateli Unii, walki z dezinformacją i wprowadzaniem w błąd, budowania zaufania i ochrony zdrowia publicznego; wyraża uznanie dla Agencji za ulepszone wskaźniki i pozytywne reakcje, jeśli chodzi o ruch na jej stronie internetowej, jej konferencje prasowe i konta w mediach społecznościowych w 2021 r.;

36.

zauważa, że w 2021 r. Agencja opracowała nową pięcioletnią strategię ramową na rzecz komunikacji zewnętrznej i zaangażowania zewnętrznego, obejmującą lata 2021–2025; jej celem jest umożliwienie obywatelom Unii lepsze zrozumienie Agencji i jej prac, a także zapewnienie strategicznych ram opracowywania rocznych planów komunikacji i zaangażowania; zauważa, że w nowej strategii ramowej określono cele, takie jak m.in. zwiększenie wpływu na zdrowie publiczne, zacieśnienie współpracy z partnerami i zainteresowanymi stronami oraz ustanowienie zoptymalizowanych procesów komunikacji kryzysowej;

37.

wzywa Agencję do dalszego rozwijania synergii (np. w zakresie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa) oraz do nasilenia współpracy, wymiany dobrych praktyk i dyskusji na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

38.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/342

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1897

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków (EMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0091/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. ustanawiające unijne procedury wydawania pozwoleń dla produktów leczniczych stosowanych u ludzi i nadzoru nad nimi oraz ustanawiające Europejską Agencję Leków (4), w szczególności jego art. 68,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0106/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Leków za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Leków, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 136 z 30.4.2004, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/343

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1898

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023[19] – C9-0092/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii absolutorium z wykonania budżetu Centrum za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 32.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/345

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1899

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (zwanego dalej „Centrum”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 18 974 791 EUR, co stanowi wzrost o 5,13 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Centrum pochodzi głównie (90 %) z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu na poziomie 100 %, co odpowiada wskaźnikowi z 2020 r.; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 96,35 %, co oznacza wzrost o 1,62 % w porównaniu z poprzednim rokiem; ponadto zauważa z zadowoleniem, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności przeniesionych z 2020 r. na 2021 r. wyniósł 98,80 %;

Wyniki

zauważa, że model pomiaru wyników Centrum określa ograniczoną liczbę (10) złożonych kluczowych wskaźników skuteczności działania (KPI), które są wykorzystywane do pomiaru skuteczności osiągania pożądanych wyników i wydajności wykorzystania przydzielonych zasobów oraz które są uzupełniane przez KPI wyższego szczebla, koncentrujące się na wynikach i oddziaływaniu; zauważa, że w odniesieniu do wskaźników skuteczności działania Centrum określiło 54 cele roczne, z których zrealizowano 47 (87 %); z zadowoleniem stwierdza, że oprócz wskaźników skuteczności działania Centrum przyjęło podejście do monitorowania oparte na wielu wskaźnikach; zauważa, że w ramach tego podejścia monitorowanie koncentruje się na pięciu kluczowych wskaźnikach epidemiologicznych;

zauważa, że w 2021 r. osiągnięto większość wskaźników skuteczności działania Centrum; odnotowuje częściowe osiągnięcie kilku wskaźników, takich jak średnia liczba dni szkoleniowych na pracownika (cel wynoszący 3 dni, osiągnięto wartość 1,2 dnia) ze względu na ograniczenia w podróżowaniu w ciągu roku lub średni czas trwania procesu rekrutacji (cel wynoszący 4 miesiące, osiągnięto wartość 4,5 miesiąca) ze względu na zwiększoną liczbę rekrutacji w 2021 r.; zauważa ponadto, że niektóre wskaźniki wykonania dotyczące skutecznej realizacji projektów pomocy technicznej z państwami trzecimi osiągnięto jedynie częściowo ze względu na warunki wdrażania, w tym ograniczenia związane z pandemią COVID-19;

z zadowoleniem stwierdza, że zarząd Centrum przyjął drugi plan działania na 2025 r., a także nowy model biznesowy Centrum, którego celem jest dalsze przekształcenie Centrum w organizację ukierunkowaną na klienta i opartą na danych; zauważa, że dokumenty te będą stanowić wytyczne dla prac Centrum w drugiej fazie wdrażania strategii Centrum na 2025 r., która rozpoczęła się w 2021 r.; podkreśla, że Centrum jest stroną odpowiedzialną za wiele kluczowych działań w ramach planu działania UE w zakresie narkotyków na lata 2021–2025 zatwierdzonego przez Radę Unii Europejskiej w 2021 r.;

pochwala wysiłki Centrum i postępy poczynione w jego trzech obszarach pracy obejmujących zdrowie, bezpieczeństwo i motory biznesu; odnotowuje w szczególności wydanie w 2021 r. pierwszej w pełni cyfrowej sztandarowej publikacji Centrum zawierającej osiem miniprzewodników dotyczących kluczowych wyzwań dla zdrowia publicznego w dziedzinie narkotyków, uruchomienie nowego internetowego zestawu narzędzi służącego osiągnięciu celów w niektórych obszarach zdrowia oraz publikację sprawozdań specjalnych na temat zagrożeń dla Unii związanych z rozwojem sytuacji w zakresie narkotyków w Afganistanie i Iranie oraz na temat bałkańskich i południowych szlaków przemytu narkotyków do Unii; ponadto odnotowuje stosowanie przez Centrum podejścia ukierunkowanego na klienta, jego wysiłki na rzecz zapewnienia terminowego dostarczania produktów i usług oraz jego większą widoczność w kanałach internetowych;

z zadowoleniem przyjmuje udział Centrum w szkoleniach i budowaniu zdolności w zakresie narkotyków, wskutek czego Centrum udało się przekazać wiedzę ponad 870 specjalistom pracującym w dziedzinie narkotyków, co stanowi wzrost o prawie 75 % w porównaniu z 2020 r.; ponadto z zadowoleniem przyjmuje uruchomienie w 2021 r. Europejskiej Zimowej Szkoły Antynarkotykowej, mającej na celu uzupełnienie już działającej Europejskiej Letniej Szkoły Antynarkotykowej;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 96 % – przyjęto 7 urzędników i 66 pracowników zatrudnionych na czas określony na 7 stanowisk dla urzędników i 69 stanowisk dla pracowników zatrudnionych na czas określony zatwierdzonych w budżecie Unii (w porównaniu z 76 zatwierdzonymi stanowiskami w 2021 i 2020 r.); zauważa, że w 2021 r. Centrum zatrudniało również 27 pracowników kontraktowych i jednego oddelegowanego eksperta krajowego; wyraża zadowolenie, że od końca 2021 r. Centrum nie zatrudnia już pracowników tymczasowych; z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzony przez Centrum w 2021 r. przegląd stanu zatrudnienia oraz skuteczny i wydajny przydział zasobów, w którym 71,77 % pracowników Centrum przydzielono do zadań operacyjnych, 18,65 % do wsparcia administracyjnego, a 9,58 % do działań neutralnych;

z zaniepokojeniem zauważa, że według Centrum kadra kierownicza wyższego szczebla składa się z dwóch kobiet (22 %) i siedmiu mężczyzn (78 %), natomiast w zarządzie zasiada 20 kobiet (38 %) i 32 mężczyzn (62 %); zauważa, że personel ogółem składa się z 29 mężczyzn (45 %) i 36 kobiet (55 %); przypomina, jak ważne jest zapewnienie równowagi płci wśród pracowników, i wzywa Centrum do uwzględnienia tego aspektu podczas przyszłych nominacji na stanowiska kadry kierowniczej wyższego szczebla; ponadto wzywa państwa członkowskie do uwzględnienia tego faktu przy mianowaniu ich członków zarządu; przypomina również o znaczeniu wyważonej reprezentacji geograficznej wśród kadry kierowniczej i personelu Centrum;

ubolewa, że Centrum nie wdrożyło jeszcze żadnych modułów systemu zarządzania zasobami ludzkimi SYSPER; wzywa Centrum do zwiększenia cyfryzacji systemu zarządzania personelem, aby podnieść jego wydajność;

Zamówienia publiczne

10.

stwierdza z zadowoleniem, że jeśli chodzi o realizację zamówień, Centrum z powodzeniem wykonało plan zamówień na 2021 r. obejmujący 98 procedur negocjacyjnych o łącznej wartości 1 556 147 EUR; wyraża zadowolenie, że Trybunał nie miał uwag co do stosowania przez Centrum przepisów dotyczących zamówień publicznych;

11.

z uznaniem zauważa, że Centrum korzysta z elektronicznych procedur przetargowych, elektronicznego składania ofert i z elektronicznego fakturowania; zachęca Centrum do dalszych postępów w zakresie cyfryzacji procedur udzielania zamówień publicznych oraz do zbadania możliwości rozpoczęcia wdrażania i stosowania cyfrowego narzędzia do obsługi zamówień publicznych PPMT;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

12.

uznaje istniejące środki i bieżące wysiłki Centrum na rzecz zapewnienia przejrzystości, zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi oraz zapewnienia ochrony sygnalistom; wyraża zadowolenie, że Centrum opublikowało na swojej stronie internetowej deklaracje interesów kadry kierowniczej wyższego szczebla, członków zarządu i ekspertów zewnętrznych będących członkami komitetu naukowego; wyraża zadowolenie, że Centrum opublikowało na swojej stronie internetowej również życiorysy ekspertów zewnętrznych będących członkami komitetu naukowego; odnotowuje odpowiedź Centrum, zgodnie z którą Centrum opublikowało na swojej stronie internetowej wszystkie streszczenia życiorysów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla; ubolewa jednak, że na stronie internetowej Centrum dostępne jest jedynie podsumowanie ich obecnej działalności zawodowej; wzywa Centrum do aktualizacji strony internetowej w celu zamieszczenia życiorysów zawierających pełną działalność zawodową członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla;

13.

zauważa, że istnienie ryzyka konfliktu interesów jest oceniane z upoważnienia dyrektora Centrum, a zarząd w razie potrzeby przyjmuje środki mające na celu zapobieganie konfliktowi interesów lub unikanie go; zauważa, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku konfliktu interesów, nie przeprowadzono żadnego dochodzenia ani nie zakończono żadnego postępowania;

Kontrola wewnętrzna

14.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt systemu kontroli wewnętrznej Centrum oraz zgodności z przepisami i procedurami dotyczącymi zarządzania zasobami ludzkimi Centrum; zauważa, że końcowe sprawozdanie z audytu Służby Audytu Wewnętrznego zawierało trzy „bardzo ważne” zalecenia dotyczące zarządzania etyką, obciążenia pracą i zarządzania wynikami oraz kontroli bezpieczeństwa dokumentacji kadrowej, a także trzy „ważne” zalecenia dotyczące wyboru i rekrutacji; wzywa Centrum do wdrożenia uzgodnionego planu działania na rzecz wdrożenia zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego oraz do poinformowania władzy budżetowej o postępach poczynionych w tej sprawie;

15.

zauważa, że w 2021 r. Centrum przeprowadziło ocenę ram kontroli wewnętrznej, w której stwierdzono, że wszystkie elementy są obecne i funkcjonują, przy czym zaleca się pewne usprawnienia w odniesieniu do „środowiska kontroli”, „działań kontrolnych” oraz „informacji i komunikacji”; zauważa jednak, że według oceny Centrum obecne braki nie wpłynęły na ogólną skuteczność ram kontroli wewnętrznej; z zadowoleniem przyjmuje bieżące działania Centrum mające na celu wdrożenie planu działania przyjętego w celu zaradzenia niedociągnięciom ram kontroli wewnętrznej;

16.

zauważa, że w 2021 r. przeprowadzono kompleksową procedurę identyfikacji i oceny ryzyka w celu poprawy zarządzania ryzykiem w Centrum; zauważa ponadto, że Centrum dokonało szeregu zmian, które przyczyniły się do ogólnej skuteczności systemu kontroli wewnętrznej; zauważa w szczególności, że na potrzeby planowania operacyjnego, monitorowania i sprawozdawczości z działalności wdrożono nowy system informacyjny w zakresie zarządzania korporacyjnego („Matrix”); zauważa również, że opracowano i sformalizowano nową strategię zarządzania organizacyjnego i systemu kontroli wewnętrznej zgodnie z obowiązującymi wytycznymi wydanymi przez Komisję;

17.

zauważa, że w 2021 r. Centrum przyjęło zmienioną strategię zwalczania nadużyć finansowych, obejmującą trzy cele strategiczne i plan działania, który ma zostać wdrożony w 2022 r.; wzywa Centrum do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępów w tej sprawie;

18.

jest zaniepokojony będącą w trakcie realizacji uwagą Trybunału dotyczącą korzystania z personelu zewnętrznego i pracowników tymczasowych; jest zaniepokojony, że według sprawozdania Trybunału Centrum zatrudniło tych pracowników tymczasowych na podstawie umowy ramowej z naruszeniem wymogów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE (2) oraz przepisów prawa pracy obowiązujących w Portugalii; wzywa Centrum do przeanalizowania warunków zatrudnienia pracowników tymczasowych i dopilnowania, by były one zgodne z przepisami unijnego i krajowego prawa pracy; ponadto wzywa Centrum, aby w jak największej mierze korzystało z pracy stałych pracowników, i jeszcze raz apeluje do Komisji o zapewnienie odpowiednich zasobów ludzkich na ten cel; z zadowoleniem przyjmuje wniosek Komisji dotyczący przekształcenia Centrum w Agencję Unii Europejskiej ds. Narkotyków; przypomina, że należy zapewnić tej nowej agencji niezbędne zasoby kadrowe i finansowe, aby mogła realizować cele, zadania i obowiązki przydzielone jej na mocy rozporządzenia w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Narkotyków;

Cyfryzacja i zielona transformacja

19.

zauważa, że Centrum aktywnie monitoruje swoje wyniki w zakresie ochrony środowiska i śladu węglowego, stale ulepszając cykle zmniejszania śladu węglowego na przestrzeni lat w porównaniu z ustalonym poziomem bazowym z 2014 r., z 9,99 ton na pracownika do 0,82 ton na pracownika w 2020 r.; zauważa, że znaczny spadek emisji CO2 jest częściowo spowodowany związanym z pandemią COVID-19 ograniczeniem podróży służbowych i transportu, a także przejściem Centrum na energię elektryczną wytwarzaną z odnawialnych źródeł energii, która jest neutralna pod względem emisji CO2; zauważa z zainteresowaniem, że Centrum wymaga przy przedłużaniu umów stosowania ekologicznych procedur udzielania zamówień publicznych w celu wspierania rozwiązań przyjaznych dla środowiska; zauważa, że w perspektywie długoterminowej Centrum dąży do uzyskania certyfikacji środowiskowej, z należytym uwzględnieniem dostępnych zasobów; wzywa Centrum do dalszego przechodzenia na odnawialne źródła energii, uznając jednocześnie, że Centrum posiada wzorcowy system i politykę ochrony środowiska;

20.

z zadowoleniem przyjmuje wydanie w 2021 r. pierwszych fragmentów publikacji Centrum „Zdrowie i reakcje społeczne na problemy związane z narkotykami – Przewodnik europejski 2021”, będącej pierwszą w pełni cyfrową publikacją Centrum;

21.

odnotowuje bieżące wysiłki Centrum na rzecz rozwoju infrastruktury ICT w celu wsparcia środków organizacji w zakresie telepracy; w związku z tym odnotowuje ustanowienie zespołu reagowania na incydenty oraz terminowe rozstrzyganie reakcji operacyjnej na wnioski dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa; zauważa ponadto, że po uruchomieniu planu ciągłości działania w 2020 r. Centrum korzysta z narzędzi zdalnych do prowadzenia rekrutacji; zauważa, że Centrum wdrożyło nowe środki mające na celu zwiększenie cyberbezpieczeństwa, takie jak program transformacji sprzętu użytkownika końcowego, wdrażanie narzędzi i architektura domen w celu poprawy szybkiego reagowania na zagrożenia, a także integracja uwierzytelniania dwuskładnikowego dla aplikacji dostępnych spoza lokalnej sieci;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

22.

wyraża zadowolenie, że Centrum – za pośrednictwem grupy zadaniowej ds. koordynacji działań w zakresie zdrowia publicznego w odpowiedzi na pandemię COVID-19 – opracowało elastyczne i nadrzędne ramy, aby pomóc w uporządkowanym rozwiązywaniu problemów związanych z pandemią; zauważa, że ramy te obejmują szereg filarów, takich jak zapewnienie natychmiastowej reakcji w celu wsparcia zainteresowanych stron, rozpoczęcie procesu przeglądu wpływu sytuacji na bieżące istotne działania Centrum oraz zapewnienie koordynacji i synergii między takimi działaniami; zauważa, że w następstwie rozwoju sytuacji pandemicznej Centrum w październiku unieważniło plan ciągłości działania; zauważa, że w 2022 r. Centrum przeprowadziło analizę wyciągniętych wniosków; wzywa Centrum do poinformowania władzy budżetowej o wyniku tej oceny;

Inne uwagi

23.

odnotowuje bieżącą praktykę Centrum w zakresie współpracy z innymi agencjami Unii i partnerami międzynarodowymi; wyraża zadowolenie, że Centrum, jako członek nowo utworzonego unijnego centrum innowacji na rzecz bezpieczeństwa wewnętrznego, współpracowało z Wspólnym Centrum Badawczym i Europolem przy wdrażaniu koordynowanego przez Unie projektu pilotażowego mającego na celu opracowanie elastycznych internetowych ram oprogramowania przeznaczonego dla wielu użytkowników, służących monitorowaniu działalności przestępczej w darknecie; odnotowuje współpracę Centrum – w ramach sieci agencji ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych – z Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) w zakresie korzystania z platformy szkoleniowej CEPOL LEEd; ponadto odnotowuje współpracę Centrum z Agencją Unii Europejskiej ds. Azylu w zakresie badania dotyczącego problemów związanych z nadużywaniem substancji oraz działań podejmowanych przez specjalistów w kontekście przyjmowania osób w Europie; ponadto odnotowuje projekty współpracy technicznej Centrum (IPA7, EU4MD i EMCDDA dla Gruzji) realizowane w 2021 r. z państwami trzecimi w obszarach takich jak informacje o narkotykach oraz zagrożenia dla zdrowia i bezpieczeństwa związane z narkotykami;

24.

zauważa z uznaniem, że Centrum nadal współpracuje z Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego w zakresie usług korporacyjnych i usług wsparcia oraz zarządzania wspólnymi budynkami w Lizbonie, a także że współpraca ta dotyczy również infrastruktury i usług teleinformatycznych, telekomunikacyjnych i internetowych; uznaje, że zapewniono synergię operacyjną z innymi agencjami Unii w dziedzinach wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych oraz zdrowia; wyraża uznanie dla współpracy obu agencji i uważa ją za przykład wart naśladowania;

25.

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Centrum z krajami partnerskimi objętymi europejską polityką sąsiedztwa na szczeblu regionalnym w ramach projektu pomocy technicznej EU4MD, finansowanego ze środków Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa; ponadto z zadowoleniem przyjmuje rozpoczęcie w 2021 r. pierwszego projektu pomocy technicznej Centrum na szczeblu dwustronnym, czyli EMCDDA dla Gruzji; podkreśla znaczenie tych partnerstw dla państw członkowskich i sąsiadujących partnerów pod względem zwiększenia bezpieczeństwa w sąsiedztwie Unii, a także zwalczania handlu narkotykami i używania nielegalnych substancji;

26.

wzywa Centrum, aby skupiło się na rozpowszechnianiu wyników badań naukowych wśród ogółu społeczeństwa oraz na docieraniu do obywateli za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych narzędzi komunikacji; w związku z tym wyraża zadowolenie, że sprawozdania sporządzane przez Centrum są dostępne dla użytkowników;

27.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/350

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1900

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Centrum absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023[19] – C9-0092/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1920/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (4), w szczególności jego art. 15,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0107/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/351

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1901

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0093/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1406/2002 z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (4), w szczególności jego art. 19,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 72.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/352

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1902

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 105 774 716,82 EUR, co stanowi wzrost o 9,36 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji jest zasilany z budżetu Unii i dochodami operacyjnymi;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu wynoszącego 99,67 % w przypadku środków na zobowiązania na bieżący rok, co oznacza lekki wzrost o 0,78 % w porównaniu z rokiem 2020, oraz że wskaźnik wykonania środków na płatności na bieżący rok wyniósł 97,32 %, co również oznacza wzrost o 1,24 %;

na podstawie działań następczych podjętych w związku z absolutorium za 2020 r. z uznaniem zauważa, że różne środki podjęte w celu rozwiązania problemu opóźnień w płatnościach doprowadziły do bardzo niskiego wskaźnika opóźnień w płatnościach, który w 2021 r. wyniósł 0,56 %; zauważa ponadto, że w 2021 r. osiągnięto zarówno cel dotyczący wykonania ponad 95 % środków na zobowiązania, jak i cel polegający na anulowania mniej niż 5 % środków na płatności;

Wyniki działalności

zauważa, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do pomiaru realizacji rocznego programu prac w kluczowych obszarach, w których Agencja prowadzi działalność (zrównoważony rozwój i pomoc techniczna, bezpieczeństwo, ochrona, usługi cyfrowe oraz uproszczenie i nadzór), a także swoich działań horyzontalnych; zauważa, że pomimo utrzymujących się ograniczeń spowodowanych pandemią COVID-19 cele wyznaczone na 2021 r. zostały ogólnie osiągnięte dzięki wysokiemu stopniowi realizacji rocznego programu prac;

zauważa, że Agencja współpracowała z Europejską Agencją Środowiska w zakresie analizy środowiskowego wymiaru sektora transportu morskiego, co doprowadziło do opublikowania pierwszego sprawozdania na temat środowiska w kontekście europejskiego transportu morskiego; zauważa, że ze względu na bliskość geograficzną Agencja współpracuje z Europejskim Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA); odnotowuje ponadto umowę o gwarantowanym poziomie usług z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa (EFCA) w odniesieniu do mechanizmu rezerwowego na potrzeby zadań w zakresie rachunkowości;

wyraża zadowolenie z pomyślnego funkcjonowania od 2017 r. trójstronnego porozumienia roboczego między EFCA a Europejską Agencją Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex); uważa, że porozumienie to stanowi przykład synergii między agencjami UE, który powinien stanowić źródło inspiracji dla agencji w innych dziedzinach; wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków w tym zakresie i uważa, że należy również zacieśnić współpracę między Agencją, Europejską Agencją Środowiska i Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa, aby gromadziły dane na potrzeby badań naukowych nad ekosystemami morskimi;

z zadowoleniem stwierdza, że Agencja nadal realizuje dwa projekty współpracy w zakresie pomocy technicznej z państwami trzecimi basenu Morza Śródziemnego (SAFEMEDIV) oraz Morza Czarnego i Morza Kaspijskiego (BCSEA); uważa te projekty z krajami trzecimi za przykład współpracy na rzecz poprawy bezpieczeństwa morskiego, ochrony na morzu i ochrony środowiska morskiego, a także wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków w tym zakresie i rozważenia nowej podobnej współpracy z państwami trzecimi;

wyraża zadowolenie, że Agencja nadal jest kluczowym partnerem Komisji i państw członkowskich w zakresie opracowywania norm bezpieczeństwa na morzu, cyfryzacji i uproszczenia żeglugi w UE; wyraża również uznanie dla pomocy technicznej i operacyjnej udzielanej przez Agencję;

przyjmuje ze szczególnym zadowoleniem fakt, że od lat rośnie rola Agencji w ocenie, weryfikacji i wdrażaniu prawodawstwa UE w zakresie bezpieczeństwa morskiego, a jednocześnie spodziewany jest wzrost zapotrzebowania na wsparcie dla Komisji i Urzędu Nadzoru EFTA, co świadczy o jego priorytetowym charakterze na szczeblu UE;

podkreśla rolę Agencji w monitorowaniu wód europejskich i we współpracy z państwami członkowskimi w celu wykrywania nielegalnego wycieku produktów odpadowych i potencjalnych wycieków ropy naftowej; wzywa Agencję do dalszego wzmacniania nadzoru i zdolności cyfrowych w celu zwalczania nielegalnego zanieczyszczania wód; podkreśla pracę wykonywaną przez Agencję jako wsparcie dla państw członkowskich w ich działaniach poszukiwawczo-ratowniczych;

Polityka kadrowa

10.

zwraca uwagę, że w dniu 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 99,06 % i zatrudniono 210 urzędników i pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 212 stanowisk (w 2020 r.: 212 zatwierdzonych stanowisk); zauważa, że w 2021 r. Agencja zatrudniała ponadto 50 pracowników kontraktowych i 13 oddelegowanych ekspertów krajowych;

11.

odnotowuje z zadowoleniem, że wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji osiągnięto równowagę płci, przy czym spośród pięciorga członków tej kadry trzy członkinie (60 %) to kobiety; odnotowuje z zaniepokojeniem brak równowagi płci wśród członków zarządu Agencji, przy czym 47 z 65 członków (72 %) to mężczyźni; odnotowuje ponadto z zaniepokojeniem brak równowagi płci wśród całego personelu Agencji, przy czym 172 z 268 członków personelu (64 %) to mężczyźni; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja z powodzeniem uruchomiła inicjatywę „Speed Network”, aby zaoferować kobietom zainteresowanym stanowiskiem w Agencji lub ogólnie karierą w sektorze morskim możliwość krótkiej nieformalnej rozmowy z pracownikami płci żeńskiej; zachęca Komisję i państwa członkowskie do tego, aby podczas mianowania kandydatów na członków zarządu Agencji uwzględniały znaczenie, jakie ma zapewnienie równowagi płci;

12.

zauważa, że Agencja prowadzi politykę zapobiegania molestowaniu psychicznemu i seksualnemu, która obejmuje zaufanych doradców wspierających personel, regularne szkolenia i sesje informacyjne oraz specjalne informacje w intranecie;

Zamówienia publiczne

13.

zauważa, że w 2021 r. wszczęto 51 postępowań o udzielenie zamówienia (25 otwartych, trzy specjalne negocjowane, cztery konkurencyjne z negocjacjami i 19 negocjacyjnych o bardzo niskiej i niskiej wartości) i podpisano łącznie 65 umów;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Agencja zmieniła 14 umów szczegółowych o świadczenie usług, przy czym całkowita wartość zmian wyniosła 6,8 mln EUR, co stanowi wzrost o 76 % w stosunku do początkowej wartości zamówień, oraz że zmiany te nie były zgodne z art. 172 ust. 3 lit. d) rozporządzenia finansowego; zauważa ponadto, że kwoty wypłacone w 2021 r. (5,4 mln EUR) wynikały z zastosowania cen jednostkowych określonych w odpowiednich umowach ramowych i mieściły się w pierwotnym pułapie umowy ramowej oraz że przedmiotowe zmiany nie doprowadziły do zachwiania równowagi gospodarczej na korzyść wykonawcy ani do zakłócenia konkurencji, w związku z czym nie odnotowano wpływu na wspomniane płatności; na podstawie odpowiedzi uzyskanej od Agencji zwraca uwagę, że podjęła ona działania mające na celu odpowiednią zmianę przyszłych specyfikacji istotnych warunków zamówienia i wzorów umów; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

15.

przyjmuje do wiadomości, że Agencja stosuje deklaracje o braku konfliktu interesów w odniesieniu do członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla; zauważa ponadto, że podpisywane są również dodatkowe szczególne deklaracje o braku konfliktu interesów, takie jak oświadczenia członków komisji rekrutacyjnych; zauważa także, że Agencja wdrożyła szereg strategii politycznych i procedur służących wykrywaniu konfliktów interesów i unikaniu ich oraz wdrożyła wewnętrzne przepisy dotyczące informowania o nieprawidłowościach, w tym regularne szkolenia;

16.

z uznaniem zauważa, że w marcu 2022 r. Agencja opracowała i wdrożyła wewnętrzne przepisy dotyczące rejestru służącego przejrzystości EMSA i jest stroną nowo zawartego porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości dla przedstawicieli grup interesu, podpisanego przez Komisję, Radę i Parlament;

17.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

18.

zauważa, że audyt Służby Audytu Wewnętrznego (IAS) dotyczący zarządzania IT i zarządzania portfelem IT przeprowadzono zdalnie w 2021 r. oraz że Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, iż ze względu na przekształcenie ICT w jeden dział Agencja ogólnie zaprojektowała i wdrożyła wydajne i skuteczne systemy zarządzania i kontroli na potrzeby swoich rozwiązań w zakresie zarządzania technologiami informacyjnymi; zauważa ponadto, że Służba Audytu Wewnętrznego wydała sześć zaleceń, w odniesieniu do których Agencja opracowała plan działania; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

19.

z zadowoleniem odnotowuje fakt, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji i Europejski Trybunał Obrachunkowy nie wydały żadnych krytycznych zaleceń ani uwag, które mogłyby prowadzić do sformułowania zastrzeżeń w rocznym poświadczeniu wiarygodności; zauważa, że w 2021 r. wydano jedno zalecenie dotyczące dochodzenia OLAF-u, które jest obecnie przedmiotem działań następczych;

20.

odnotowuje roczną ocenę systemu kontroli wewnętrznej przeprowadzoną przez Agencję oraz jej wniosek, że wszystkie zasady kontroli wewnętrznej i pięć elementów kontroli wewnętrznej odpowiednio wdrożono i są one ogólnie skuteczne, że potrzebne są jedynie niewielkie usprawnienia oraz że nie zgłoszono żadnych istotnych uchybień w zakresie kontroli;

Cyfryzacja i zielona transformacja

21.

zauważa, że Agencja kontynuowała bieżące działania w zakresie cyfryzacji, aby wspierać cele związane z certyfikatami elektronicznymi i tym samym ułatwić pracę państwom członkowskim pełniącym funkcję państwa bandery, państwa portu i państwa nadbrzeżnego, oraz że wspierała Komisję w przygotowaniu oceny skutków w odniesieniu do przeglądu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE (2) i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/21/WE (3), które to dyrektywy przewidują włączenie certyfikatów elektronicznych; uważa, że Agencja może odgrywać rolę koordynatora w zapewnianiu bezpieczeństwa w portach europejskich i może wspierać Komisję w skutecznych działaniach wdrożeniowych;

22.

zauważa uruchomienie przez Agencję strategii dotyczącej przetwarzania w chmurze umożliwiającej stworzenie nowoczesnego krajobrazu technologicznego przyspieszającego wprowadzenie morskich usług cyfrowych; wyraża uznanie dla rozwoju obrazu sytuacji na morzu i uruchomienia nowego SafeSeaNet;

23.

zachęca Agencję do wysiłków w zakresie realizacji europejskiego zielonego programu na rzecz transportu morskiego poprzez wzmocnienie zdolności Unii w zakresie ochrony środowiska morskiego, zarządzania zmianą klimatu, w tym poprzez przejście na zrównoważoną mobilność, przy udziale transportu morskiego odzwierciedlonym w strategii na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności przyjętej w grudniu 2020 r.; ponadto przypomina rolę, jaką Agencja mogłaby odegrać w zwiększaniu zdolności w zakresie oceny ryzyka w dziedzinach związanych z bezpieczeństwem, w tym w odniesieniu do rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych;

24.

z zadowoleniem przyjmuje stałe wdrażanie przez Agencję strategii na lata 2020–2024, gdyż umożliwi jej to realizację zadań w zakresie nadzoru morskiego, bezpieczeństwa i ochrony, a jednocześnie skutecznie przyczyni się do realizacji unijnych priorytetów cyfrowych i środowiskowych; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności publikację przez Agencję – wraz z Europejską Agencją Środowiska – pierwszego sprawozdania na temat środowiska w europejskim transporcie morskim, gromadzącego zweryfikowane informacje na temat śladu środowiskowego działalności żeglugowej; przypomina w tym kontekście, że wszystkie przyszłe działania na rzecz klimatu i środowiska muszą opierać się na gruntownej ocenie skutków, a także przypomina, że globalne podejście do redukcji emisji z obszarów morskich za pośrednictwem IMO ma kluczowe znaczenie;

25.

uważa, że Agencja ma do odegrania ważną rolę polegającą na uczynieniu wód europejskich nie tylko bezpieczniejszymi, ale również bardziej zrównoważonymi, a także na przyczynieniu się do realizacji zielonego programu działań; z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie przez EMSA polityki środowiskowej oraz strategicznych filarów i celów na kolejne lata z myślą o wzmocnieniu zdolności UE do ochrony środowiska morskiego i zarządzania zmianą klimatu, w tym poprzez przejście na mobilność zgodną z zasadami zrównoważonego rozwoju; zachęca Agencję do opracowania środków, które ograniczą stosowanie tworzyw sztucznych na pokładzie statków;

26.

podkreśla rolę Agencji w pomyślnym wdrożeniu przejścia na paliwa odnawialne i niskoemisyjne w transporcie morskim; w związku z tym pochwala wkład Agencji w zapewnianie wsparcia technicznego i danych na potrzeby inicjatyw związanych z Europejskim Zielonym Ładem, w tym inicjatywy FuelEU Maritime, planu działania UE na rzecz eliminacji zanieczyszczeń oraz prac IMO nad efektywnością energetyczną i intensywnością emisji; podkreśla rolę, jaką Agencja mogłaby odegrać w rozwoju infrastruktury paliw alternatywnych i wdrażaniu technologii napędu wiatrowego, a także jeśli chodzi o instalacje energii odnawialnej na morzu; w związku z tym podkreśla, że konieczna może być modyfikacja uprawnień Agencji, aby mogła ona oferować większe wsparcie, ewentualnie w połączeniu ze środkami budżetowymi;

27.

zachęca do stosowania nowych technologii, takich jak sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe, a także do potencjalnych przyszłych zmian w prototypie narzędzia EMSA do analizy danych morskich (EMAT), przedstawionego podczas warsztatów poświęconych morskim usługom cyfrowym Agencji, które odbyły się 15 grudnia 2021 r.; wzywa Agencję do przekazania organowi udzielającemu absolutorium informacji na ten temat;

28.

zauważa z uznaniem, że w ostatnim kwartale 2021 r. Agencja rozpoczęła projekt wdrożenia normy ISO 27.001 (dotyczącej zarządzania bezpieczeństwem informacji) w ramach przygotowań do planowanych przepisów dotyczących cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa informacji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

29.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa ENISA i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii CERT-UE, a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich członków personelu Agencji; wzywa Agencję do szybszego podjęcia prac nad jej polityką w zakresie cyberbezpieczeństwa, opracowania tej polityki do dnia 31 grudnia 2023 r. oraz przedstawienia sprawozdania w tym zakresie organowi udzielającemu absolutorium;

30.

zauważa, że w 2021 r. Agencja kontynuowała wdrażanie zarządzania środowiskowego oraz przygotowała i przyjęła pierwszą deklarację środowiskową; z uznaniem odnotowuje działania i projekty Agencji w zakresie zielonej działalności w 2021 r., takie jak m.in. pobieranie 100 % wykorzystywanej przez nią energii ze źródeł odnawialnych, instalacja fotowoltaicznych paneli słonecznych, polityka eliminowania papierowej formy dokumentów oraz wysiłki na rzecz zminimalizowania zużycia wody;

31.

zauważa, że audyt wewnętrzny dotyczący rejestracji w ramach unijnego systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) odbył się w czerwcu 2021 r. oraz że pierwsza część zewnętrznego audytu certyfikacyjnego na potrzeby rejestracji w EMAS została przeprowadzona w listopadzie 2021 r.; z zadowoleniem zauważa, że weryfikacja zewnętrzna została zakończona w 2022 r., a Agencja jest obecnie zarejestrowana w EMAS i opublikowała deklarację środowiskową;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

32.

zauważa, że pandemia przyspieszyła w Agencji wdrożenie szeregu narzędzi i metod umożliwiających kontynuowanie pracy na odległość, od nadawania na żywo po technologię rzeczywistości wirtualnej i techniki zdalnego audytu; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową w celu lepszego zrozumienia, które z posiedzeń i zadań można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; zauważa ponadto, że personel zajmujący się funkcjami bezpośrednio dotkniętymi ograniczeniami w podróżowaniu spowodowanymi przez COVID-19, takimi jak zwrot kosztów dla ekspertów i z tytułu podróży służbowych, został tymczasowo przydzielony do wykonywania innych obowiązków i zastępowania nieobecnych pracowników; zauważa ponadto, że zidentyfikowano szereg nowych zagrożeń i możliwości związanych z tym poważnym kryzysem zdrowotnym oraz uwzględniono je w zaktualizowanych rejestrach ryzyka;

33.

z uznaniem odnotowuje sprawozdanie Agencji pt. „Impact of COVID-19 on the Maritime Sector in the EU” [Wpływ COVID-19 na sektor morski w UE], w którym przedstawiono szczegółowy przegląd wpływu pandemii na żeglugę w odniesieniu do takich kwestii jak ruch statków, handel, unijne flagi i własność, przemysł stoczniowy, inspekcje bezpieczeństwa i inspekcje środowiskowe, a także wpływ na konkretne segmenty, takie jak rejsy wycieczkowe i pasażerskie;

Inne uwagi

34.

ponawia swój apel do Agencji, aby zwiększała dostępność swojej strony internetowej w językach innych niż angielski; uważa, że większa różnorodność językowa ułatwi obywatelom europejskim dostęp do informacji, a tym samym zwiększy ich zrozumienie i wiedzę na temat działań Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa morskiego;

35.

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie przez Agencję rocznego przeglądu wypadków i incydentów morskich za 2021 r., w którym to przeglądzie przedstawiono dane statystyczne dotyczące wypadków i incydentów morskich w latach 2014–2020;

36.

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 57).

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/21/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery (Dz.U. L 131 z 28.5.2009, s. 132).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/357

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1903

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0093/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1406/2002 z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję ds. Bezpieczeństwa na Morzu (4), w szczególności jego art. 19,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0113/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 208 z 5.8.2002, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/358

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1904

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0094/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/881 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) oraz certyfikacji cyberbezpieczeństwa w zakresie technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 526/2013 (akt o cyberbezpieczeństwie) (4), w szczególności jego art. 31,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0115/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 84.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/360

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1905

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0115/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet ENISA (zwanej dalej „Agencją”) za rok budżetowy 2021 wyniósł 23 473 060 EUR (w tym wkład władz greckich w wysokości 640 000 EUR na wynajem budynku biurowego), co stanowi wzrost o 8,26 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,51 %, co oznacza wzrost o 2,16 % w porównaniu z rokiem 2020; ponadto zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 77,40 % (tym samym nie udało się zrealizować zakładanego celu Agencji w wysokości 85 %), co oznacza wzrost o 8,77 % w porównaniu z rokiem 2020;

Wyniki działalności

zauważa, że Agencja wykorzystuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny swoich działań i wyników w osiąganiu celów programu prac, takich jak wartość dodana dla instytucji, organów, urzędów i agencji oraz państw członkowskich Unii w zapewnianiu wsparcia na rzecz kształtowania i wdrażania polityki, a także zdolność do przyczyniania się do cyberodporności Unii poprzez dostarczanie terminowych i skutecznych informacji i wiedzy; docenia, że zrealizowano kluczowe wskaźniki skuteczności działania, oraz fakt, że Agencja zwróciła uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność jej pracy; zaleca jednak Agencji zwrócenie uwagi na wskaźniki, których jeszcze nie osiągnęła lub których realizacja jest opóźniona;

zauważa, że Agencja badała możliwość wniesienia wkładu za pośrednictwem wspólnych usług we wdrażanie przyszłego rozporządzenia w sprawie cyberbezpieczeństwa dla instytucji, organów i agencji UE we współpracy z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE i siecią agencji UE; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 90,79 %, zatrudniając na czas określony 69 z 76 pracowników zatwierdzonych w budżecie unijnym (dla porównania w 2020 r. zatwierdzono 69 stanowisk); odnotowuje, że w 2021 r. dla Agencji pracowało dodatkowo 27 pracowników kontraktowych i 10 oddelegowanych ekspertów krajowych;

ponownie wyraża zaniepokojenie brakiem równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, którą stanowi pięciu mężczyzn (71 %) i dwie kobiety (29 %); z zaniepokojeniem zauważa brak równowagi płci wśród członków zarządu Agencji, gdzie 24 stanowiska z 28 (86 %) zajmują mężczyźni; ponadto odnotowuje równowagę płci wśród całego personelu Agencji, gdzie 57 ze 106 pracowników (54 %) to mężczyźni; wzywa Agencję i państwa członkowskie do dbania o równowagę płci przy mianowaniu i powoływaniu członków kadry kierowniczej wyższego szczebla lub zarządu; zwraca się do Agencji o poinformowanie organu udzielającego absolutorium o konkretnych działaniach podejmowanych w celu zwiększenia równowagi płci;

zauważa, że Agencja stosuje politykę ochrony godności osoby ludzkiej i zapobiegania molestowaniu, obejmującą specjalną stronę intranetową, specjalne coroczne szkolenia, zaufanych doradców, a także wprowadziła protokół ustaleń w celu wymiany zaufanych doradców z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop);

zauważa, że Agencja w dużym stopniu polegała na świadczeniu usług przez pracowników tymczasowych, którzy wspierali ją w realizacji codziennych obowiązków administracyjnych, przy czym zwiększone wsparcie było również potrzebne po reorganizacji i przygotowaniach do pracy w nowym budynku, co stanowiło dodatkowe obciążenie dla zespołu ds. finansów i zamówień publicznych; ponadto zauważa z uznaniem, że zmieniona polityka rekrutacyjna Agencji doprowadziła do zmniejszenia liczby pracowników tymczasowych; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa ponadto, że wzrost liczby pracowników w 2021 r. wynikał z pomyślnego obsadzenia przez Agencję kilku długoterminowych wakatów; jest świadomy, że sektor cyberbezpieczeństwa i sektor technologii informacyjno-komunikacyjnych to sektory wysoce konkurencyjne pod względem znalezienia wykwalifikowanej i zaangażowanej siły roboczej;

Zamówienia publiczne

zauważa, że w 2021 r. Agencja zakończyła łącznie 58 postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, w tym dwa wspólnie z Cedefop;

10.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że Agencja systematycznie udziela zamówień o niskiej wartości bez odnośnej decyzji o udzieleniu zamówienia, zatwierdzonej i podpisanej przez urzędnika zatwierdzającego, co jest niezgodne z pkt 30.3–30.4 załącznika I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (2); na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja podjęła już niezbędne kroki w celu rozwiązania tego problemu; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

11.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że aby podjąć decyzję o zleceniu danej usługi na zewnątrz lub świadczeniu jej wewnętrznie, Agencja opracowała i stosuje metodykę analizy kosztów i korzyści oraz że metodyka ta ma błędy koncepcyjne, które mogą wpływać na obiektywizm procesu decyzyjnego i narażać Agencję na ryzyko finansowe; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja podjęła już niezbędne kroki w celu rozwiązania tego problemu; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

12.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w dwóch postępowaniach o udzielenie zamówienia Agencja zastosowała jako kryterium udzielenia zamówienia zdolność techniczną przedsiębiorstwa, tymczasem kryterium to wyraźnie odnosi się do oceny oferenta, a nie oferty, oraz że takie pokrywanie się kryteriów wyboru i udzielenia zamówienia podważa pewność prawa i naraża Agencję na ryzyko utraty reputacji i ryzyko prawne; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja podjęła już niezbędne kroki w celu rozwiązania tego problemu; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

13.

przypomina, że w przypadku wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia istotne jest zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz umożliwianie zakupu towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie opracowanych przez Komisję narzędzi informatycznych na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem odnotowuje uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zamówieniach publicznych, które zwiększają się i pozostają największym źródłem nieprawidłowych płatności dla większości agencji;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

14.

odnotowuje istniejące środki i obecne starania Agencji, by zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi, oraz zwraca uwagę, że życiorysy członków zarządu, ich deklaracje finansowe i deklaracje interesów są publikowane na stronie internetowej Agencji;

15.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w latach 2019–2021 Agencja oceniła trzy przypadki potencjalnego konfliktu interesów w odniesieniu do pracownika wyższego szczebla podejmującego nową pracę w innym miejscu, a w jednym przypadku zbadanym przez Trybunał Agencja nie skonsultowała się ze wspólnym komitetem, co stanowi naruszenie art. 16 regulaminu pracowniczego; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja formalnie ustanowi wspólny komitet w celu zapewnienia zgodności z obowiązującymi ramami prawnymi; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

16.

podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej usystematyzowanych przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów, nielegalnego lobbingu i efektu „drzwi obrotowych”; wzywa Agencję do wzmocnienia mechanizmów kontroli wewnętrznej, w tym do ustanowienia wewnętrznego mechanizmu antykorupcyjnego;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

17.

zauważa, że w swoim sprawozdaniu na temat zarządzania zasobami ludzkimi i etyki zawodowej z 2019 r. Służba Audytu Wewnętrznego wydała trzy bardzo ważne i cztery ważne zalecenia; zauważa, że chociaż Służba Audytu Wewnętrznego zamknęła cztery zalecenia, na koniec 2021 r. otwarte pozostawały trzy ważne zalecenia, które nie zostały w pełni wdrożone w wyznaczonym terminie; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

18.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego przeprowadziła audyt planowania strategicznego i zarządzania wynikami, a w kwietniu 2022 r. wydała końcowe sprawozdanie z audytu zawierające trzy ważne zalecenia; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

19.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przyjęła strategię dotyczącą newralgicznych funkcji, która weszła w życie w maju 2022 r.;

20.

zauważa, że ocena kontroli wewnętrznych w 2021 r. wykazała, iż kontrole wewnętrzne dają wystarczającą pewność, że strategie, procesy, zadania i zachowania Agencji, rozpatrywane łącznie, ułatwiają jej skuteczne i wydajne funkcjonowanie, pomagają zapewnić jakość sprawozdawczości wewnętrznej i zewnętrznej oraz pomagają zapewnić zgodność z jej przepisami, oraz że konieczne są jednak pewne ulepszenia niektórych zasad, w tym udoskonalenie wskaźników ram kontroli wewnętrznej Agencji, ustanowienie ram zarządzania ryzykiem przedsiębiorstwa, przegląd zarządzania IT oraz podstawowych ram polityki i procedur, przegląd polityki rekrutacyjnej Agencji, a także aktualizacja planu ciągłości działania Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

21.

zauważa, że w 2021 r. Agencja zaktualizowała swoją politykę w zakresie konfliktu interesów oraz przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych;

22.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i zielona transformacja

23.

odnotowuje zadania powierzone Agencji w związku z aktem o cyberbezpieczeństwie, mające na celu osiągnięcie wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa w całej Unii, w tym aktywne wspieranie państw członkowskich oraz instytucji, organów, urzędów i agencji Unii w poprawie cyberbezpieczeństwa; odnotowuje ponadto wsparcie Agencji dla opracowania nowych dossier politycznych, takich jak bezpieczeństwo sieci i informacji, operacyjna odporność cyfrowa, elektroniczne systemy identyfikacji, uwierzytelniania i usług zaufania, Europejski kodeks łączności elektronicznej, 5G, portfel cyfrowy, sztuczna inteligencja i kodeks sieci w zakresie cyberbezpieczeństwa; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z proponowanym aktem w sprawie cyberodporności Agencja byłaby odpowiedzialna za ocenę, czy dany produkt stwarza znaczące ryzyko dla cyberbezpieczeństwa; podkreśla potrzebę zapewnienia odpowiedniego personelu, aby odzwierciedlić zwiększone zadania Agencji;

24.

zauważa, że Agencja wdrożyła politykę cyberbezpieczeństwa, a w szczególności stosuje podejście „dogłębnej ochrony”; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła przegląd swojej polityki informatycznej i ram proceduralnych, w tym strategii bezpieczeństwa informacji; zauważa ponadto, że corocznie organizowane są dla wszystkich pracowników szkolenia w zakresie ochrony danych i kursy uświadamiające w zakresie cyberbezpieczeństwa;

25.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

26.

odnotowuje, że Agencja opracowuje system zarządzania środowiskowego, który ma doprowadzić do certyfikacji unijnego systemu ekozarządzania i audytu; zauważa ponadto, że władze greckie zawarły w imieniu Agencji umowę najmu jej siedziby głównej w Atenach, która jest w pełni operacyjna od 1 lipca 2021 r., i że umożliwi to Agencji ustanowienie szerszego zestawu środków ekologicznych, które należy wdrożyć;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

27.

zauważa, że od początku pandemii COVID-19 i w 2021 r. Agencja wprowadziła i utrzymała możliwości stałej telepracy, przy jednoczesnym utrzymaniu i zwiększeniu motywacji pracowników, wydajności i rozwoju; w szczególności zauważa z uznaniem, że podczas pandemii codzienne wysyłano wszystkim pracownikom za pośrednictwem specjalnej funkcyjnej skrzynki pocztowej aktualne informacje na temat liczby zakażeń oraz najnowszych wydarzeń na świecie, tak aby pracownicy mieli dostęp do bieżących informacji; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

Inne uwagi

28.

zauważa, że w listopadzie 2021 r. Agencja przyjęła strategię międzynarodową, co umożliwiło jej współpracę z wybranymi państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, w szczególności podczas pracy nad porozumieniami o współpracy z Ukrainą, Stanami Zjednoczonymi Ameryki i Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego;

29.

wzywa Agencję do dalszego rozwijania efektów synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), zacieśnienia współpracy, zintensyfikowania wymiany dobrych praktyk i pogłębienia dyskusji na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

30.

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/365

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1906

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0094/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0115/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu ENISA (Agencji Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 151 z 7.6.2019, s. 15.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/366

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1907

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Prokuraturze Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06247/2023 – C9-0073/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (4), w szczególności jego art. 94,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2023),

1.	udziela dyrektor administracyjnej Prokuratury Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor administracyjnej Prokuratury Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/368

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1908

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2023),

A.	mając na uwadze, że Prokuraturę Europejską (EPPO) ustanowiono rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (1);

mając na uwadze, że EPPO jest nową niezależną prokuraturą Unii i jest właściwa do spraw dochodzenia i ścigania przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii oraz stawiania przed sądem sprawców i współsprawców przestępstw przewidzianych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 (2) i określonych w rozporządzeniu (UE) 2017/1939;

mając na uwadze, że EPPO interweniuje w sytuacjach, w których tylko organy krajowe mogłyby prowadzić postępowanie przygotowawcze oraz wnosić i popierać oskarżenia w sprawach dotyczących danych przestępstw, ale ich uprawnienia kończyły się na granicach ich kraju, a inne organizacje, takie jak Eurojust, OLAF i Europol, nie miały uprawnień niezbędnych do prowadzenia odpowiednich postępowań przygotowawczych oraz wnoszenia i popierania oskarżeń w sprawach przestępstw;

mając na uwadze, że kompetencje EPPO obejmują szereg rodzajów nadużyć finansowych, w tym oszustwa związane z VAT powodujące szkody powyżej 10 mln EUR, pranie pieniędzy, korupcję i inne, w odniesieniu do których EPPO pełni funkcję prokuratora we właściwych sądach uczestniczących państw członkowskich, do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia sprawy;

E.	mając na uwadze, że akty proceduralne EPPO podlegają kontroli sądowej sprawowanej przez sądy krajowe, a Trybunał Sprawiedliwości – w drodze orzeczeń w trybie prejudycjalnym lub kontroli sądowej tych aktów – ma uprawnienia uzupełniające do zapewnienia spójnego stosowania prawa Unii;

mając na uwadze, że EPPO składa się ze szczebla centralnego z siedzibą główną w Luksemburgu, w którego skład wchodzą Europejski Prokurator Generalny, 22 prokuratorów europejskich (po jednym z każdego uczestniczącego kraju UE) i dyrektor administracyjny, i szczebla zdecentralizowanego (krajowego), w którego skład wchodzą delegowani prokuratorzy europejscy (EDP) w 22 uczestniczących państwach członkowskich UE;

mając na uwadze, że na szczeblu centralnym Europejski Prokurator Generalny wraz z 22 prokuratorami europejskimi tworzy kolegium Prokuratury Europejskiej oraz nadzoruje postępowania przygotowawcze oraz wnoszenie i popieranie oskarżeń w sprawach przestępstw prowadzone przez EDP, którzy działają na szczeblu krajowym całkowicie niezależnie od swoich organów krajowych;

mając na uwadze, że zgodnie z art. 93 rozporządzenia (UE) 2017/1939 dyrektor administracyjny EPPO, działający w charakterze urzędnika zatwierdzającego Prokuratury Europejskiej, wykonuje jej budżet na własną odpowiedzialność i w ramach ograniczeń zatwierdzonych w budżecie oraz co roku przesyła władzy budżetowej wszystkie informacje mające znaczenie z punktu widzenia wyników wszelkich procedur oceny;

I.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 50 ust. 2 regulaminu finansowego EPPO księgowy Komisji pełni również funkcję księgowego EPPO i jest odpowiedzialny za przygotowanie rocznych sprawozdań finansowych skonsolidowanych ze sprawozdaniami finansowymi Unii;

mając na uwadze, że w obecnych ramach końcowe roczne sprawozdania finansowe są kontrolowane przez Trybunał Obrachunkowy, a do Rady należy zalecenie, a do Parlamentu Europejskiego – decyzja o udzieleniu absolutorium dyrektorowi administracyjnemu Prokuratury Europejskiej z wykonania budżetu za dany rok budżetowy;

K.	mając na uwadze, że Prokuratura Europejska rozpoczęła działalność operacyjną 1 czerwca 2021 r., a 24 czerwca 2021 r. uzyskała autonomię finansową od Komisji Europejskiej i sporządza w tym roku pierwszy zestaw rocznych sprawozdań finansowych;

z zadowoleniem przyjmuje pozytywną opinię Europejskiego Trybunału Obrachunkowego na temat wiarygodności rachunków EPPO za rok budżetowy 2021, jak również legalności i prawidłowości dochodów i wydatków leżących u ich podstaw;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki EPPO na rzecz ustanowienia struktury operacyjnej i systemu wsparcia umożliwiającego jej funkcjonowanie jako niezależnej prokuratury Unii, w szczególności rekrutację personelu na szczeblu centralnym i zdecentralizowanym, utworzenie specjalnego systemu zarządzania sprawami, w tym zakup oprogramowania i zapewnienie dostępu do baz danych istotnych dla wykonywania jej funkcji, a także intensywną współpracę rozpoczętą z odpowiednimi partnerami;

uważa, że doświadczenie zdobyte w pierwszym roku działalności operacyjnej i zarządzania administracyjnego EPPO pozwoliło zidentyfikować szereg niedociągnięć w rozporządzeniu (UE) 2017/1939, co wymaga interwencji Komisji w odpowiednim czasie; wzywa Komisję do aktywnego dialogu z EPPO i niezwłocznego przedłożenia odpowiednio kompleksowego wniosku dotyczącego zmiany rozporządzenia (UE) 2017/1939, mającego na celu usunięcie istniejących niedociągnięć, w szczególności w wewnętrznych procesach związanych z zasobami finansowymi i ludzkimi; zwraca się do EPPO o terminowe informowanie organu udzielającego absolutorium o środkach podjętych w celu wyeliminowania tych niedociągnięć lub potencjalnych nowych stwierdzonych nieprawidłowości;

podkreśla, że wszystkie płatności dokonywane w związku z realizacją kamieni milowych i celów opartych na reformach i inwestycjach opisanych w planach krajowych opracowanych na potrzeby Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) są uznawane za pieniądze unijne; podkreśla, że w związku z tym wszystkie powiązane projekty, transakcje, przetargi lub inne działania wchodzą w zakres mandatu EPPO; wzywa wszystkie państwa członkowskie do pełnej współpracy z EPPO we wszystkich dochodzeniach związanych z wdrażaniem RRF;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że budżet całkowity przyznany EPPO na 2021 r. wyniósł 26,3 mln EUR, czyli został zmniejszony z początkowej wysokości 45 mln EUR; zauważa, że dodatkowa kwota 9 200 000 EUR została alokowana i wykorzystana, gdy EPPO nadal funkcjonowała finansowo jako część Komisji; rozumie, że z początkowo oczekiwanej kwoty 45 mln EUR do budżetu Unii zwrócono 9 500 000 EUR; zwraca uwagę, że zwrot 9,5 mln EUR wynikał z opóźnienia zarówno w mianowaniu delegowanych prokuratorów europejskich, jak i w rozpoczęciu działalności EPPO, a także z faktu, że kwota budżetowa przyznana na zatrudnienie personelu statutowego nie została wykorzystana, ponieważ plan zatrudnienia nie był odpowiednio dostosowany;

zauważa, że w 2021 r. budżet EPPO wzrósł znacząco w porównaniu z 2020 r. (11,6 mln EUR) w wyniku korekty niedoszacowanej liczby postępowań przedstawionej w 2017 r. na etapie przyjmowania rozporządzenia (UE) 2017/1939; podkreśla, że istotne jest, by dostosować zasoby kadrowe i finansowe do rosnącego obciążenia pracą oraz odpowiednio zwiększyć budżet Prokuratury Europejskiej;

odnotowuje wykonanie budżetu w zakresie 97 % środków na zobowiązania i 71 % środków na płatności; zaznacza przeniesienie 26 % środków na płatności na 2022 r.; zauważa, że 83 % transakcji płatniczych zostało zrealizowanych w ustawowym terminie, a średni czas płatności wyniósł 21,1 dnia; podkreśla, że dla 34 % opóźnień w płatnościach zwłoka wynosiła jeden dzień, a w przypadku 75 % – mniej niż pięć dni; zachęca EPPO do zmniejszenia opóźnień w płatnościach dzięki w pełni efektywnemu wykorzystaniu rozwiązań elektronicznych, co przyczyniłoby się również do zwiększenia przejrzystości instytucji i nadania im bardziej zrównoważonego charakteru;

zauważa, że zasadniczo pandemia COVID-19 nie miała szczególnego wpływu na działania EPPO pod względem niezbędnych przesunięć zbiorczych, transferów lub inwestycji oraz kosztów rynkowych towarów i usług; zauważa jednak, że pandemia COVID-19 mogła w niewielkim stopniu przyczynić się do uniemożliwienia terminowego mianowania delegowanych prokuratorów europejskich, co opóźniło rozpoczęcie działań w zakresie wnoszenia i popierania oskarżeń oraz prowadzenia postępowań przygotowawczych;

zauważa, że najważniejszym składnikiem wartości niematerialnych i prawnych jest specjalny system informatyczny EPPO służący do wprowadzania spraw EPPO i innych poufnych danych, zarządzania nimi i przekazywania ich w bezpieczny sposób oraz połączony z systemami państw członkowskich (zautomatyzowany system zarządzania sprawami – CMS); zauważa, że opracowywanie tego oprogramowania rozpoczęło się przed uniezależnieniem się EPPO od Komisji oraz że wartość rzeczywista opłacona do tego czasu za CMS została przeniesiona z Komisji;

10.

zauważa, że większość rzeczowych aktywów trwałych została przekazana EPPO przez Komisję bezpłatnie oraz że odpowiedni dochód z tego tytułu został ujęty jako dochód w księgach rachunkowych;

11.

zwraca uwagę, że to niedawne przekazanie przez Komisję prerogatyw i obowiązków, nawet jeśli było oczekiwane na mocy uzgodnionego porozumienia wykonawczego po przyjęciu rozporządzenia (UE) 2017/1939, nadal wymaga znacznych wysiłków EPPO w celu rozwiązania problemu opóźnionych płatności, przestrzegania jej wewnętrznych przepisów finansowych, w tym kontroli związanych z operacyjnymi i finansowymi aspektami jej działalności;

12.

zachęca EPPO do korzystania z procedur fakturowania elektronicznego w celu zapewnienia skuteczniejszego zarządzania działaniami związanymi z dokonywaniem płatności;

13.

zauważa, że odpowiednie koszty dodatkowe, związane z działaniami operacyjnymi (spotkania i misje), ponoszone przez EDP poza ich wynagrodzeniem, zostały uznane za wydatki operacyjne jako część budżetu EPPO na mocy art. 91 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2017/1939;

14.

przyjmuje do wiadomości, że EPPO bada możliwość korzystania z usług krajowych tłumaczy przysięgłych, uznanych przez właściwe organy krajowe za wyłącznych dostawców tłumaczeń uwierzytelnionych dopuszczalnych i możliwych do wykorzystania w procesach sądowych, lub bezpośredniego partycypowania w kosztach ponoszonych przez EDP za takie usługi poprzez zwrot kosztów poniesionych na szczeblu krajowym;

15.

przypomina, że wdrożenie art. 31, art. 91 ust. 5 i art. 91 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2017/1939, określającego sytuacje, w których może być wymagany wkład finansowy z budżetu EPPO na pokrycie kosztów dochodzeń na poziomie zdecentralizowanym oraz w czynności w ramach postępowania przygotowawczego prowadzone na szczeblu krajowym, z którymi wiążą się szczególnie wysokie koszty, wymaga dostosowania odpowiednich przepisów finansowych, które obecnie nie pozwalają na zwrot wydatków poniesionych przez krajowe systemy wymiaru sprawiedliwości; zwraca uwagę, że ze względu na delikatny i poufny charakter działań EPPO, uruchomienie procedury przetargowej może być problematyczne, dlatego też przepisy powinny uwzględniać możliwość zawierania umów finansowych i umów o gwarantowanym poziomie usług pomiędzy EPPO a państwami członkowskimi; wzywa Komisję, by podjęła działania w tym zakresie i zaproponowała odpowiednie zmiany w rozporządzeniu finansowym, a jednocześnie uwzględniła konieczność rozłożenia ciężaru takich kosztów zgodnie z zasadą proporcjonalności;

16.

ma świadomość, że w kontekście procedury budżetowej potrzeby EPPO są zgłaszane Komisji do 31 stycznia na następny rok; zauważa, że wynik prognozy, istotny dla ilościowego określenia takich potrzeb, należycie uwzględnia szacunkową liczbę spraw (średnia liczba napływających zgłoszeń dotyczących przestępstw i wszczętych postępowań przygotowawczych oraz stopień zaawansowania toczących się postępowań przygotowawczych); zauważa jednak, że prognoza ta nie uwzględnia wpływu wdrożenia Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF), które spowodowało wzrost kwoty dostępnych zasobów oraz ryzyka nadużyć i złego zarządzania; zwraca uwagę, że dodatkowy element złożoności w kwantyfikowaniu potrzeb budżetowych wynika zarówno z obowiązkowego charakteru kompetencji EPPO, która nie ma uprawnień dyskrecjonalnych w zakresie celowości postępowań przygotowawczych oraz wnoszenia i popierania oskarżeń, jak i z braku stałej korelacji między liczbą postępowań przygotowawczych a ich kosztami, które są bardzo trudne do przewidzenia; podkreśla, że EPPO musi mieć zapewnione wystarczające środki i wymagane prerogatywy, aby móc skutecznie wykonywać swoje zadania;

17.

zauważa, że w każdym uczestniczącym państwie członkowskim starano się wyjaśnić, w jaki sposób nadużycia finansowe mające wpływ na RRF będą zgłaszane do EPPO, oraz że trwają dyskusje na temat tego, jak EPPO mogłaby skutecznie interweniować w tym zakresie;

18.

jest zaniepokojony brakiem pewności co do środków zaradczych, które mogłyby zostać przyjęte po wykryciu i wniesieniu lub poparciu oskarżeń w sprawie takich nadużyć mających wpływ na RRF;

19.

wzywa Komisję do przedstawienia odpowiednich wytycznych w tym zakresie oraz do wyczerpującego poinformowania władzy budżetowej o dostępnych możliwościach;

20.

podziela pogląd, że brak średniookresowych ram zasobów dla EPPO, zarówno w zakresie budżetu, jak i personelu, w czasie, gdy należy szybko zintensyfikować działania i ustanowić podstawy administracyjne, ogranicza możliwości, które powinny zostać udostępnione w celu osiągnięcia maksymalnej elastyczności w rozwijaniu infrastruktury organizacyjnej dla tak innowacyjnego projektu, jakim jest EPPO;

Zarządzanie wewnętrzne, wyniki i kontrola wewnętrzna

21.

zachęca EPPO do okresowego przeglądu jej zestawu wskaźników wydajności na podstawie doświadczenia operacyjnego w stosowaniu jej szczególnego modelu operacyjnego;

22.

zauważa, że w 2021 r. EPPO otrzymała 2 832 zgłoszenia dotyczące możliwości popełnienia przestępstwa – 1 351 od organów krajowych, 190 od instytucji, organów, organizacji i agencji Unii, 1 282 od podmiotów prywatnych i 9 z urzędu; przyjmuje do wiadomości, że po zweryfikowaniu zgłoszonych informacji zgodnie z art. 24 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2017/1939 EPPO stwierdziła, iż istnieją przesłanki wykonania jej kompetencji oraz przejęcia sprawy lub wszczęcia postępowania przygotowawczego w 576 sprawach (a 84 oceny były w toku na koniec 2021 r.), z czego 31 spraw zostało dalej przekazanych organom krajowym po wykonaniu kompetencji EPPO; zauważa, że w 2021 r. EPPO wydała pięć aktów oskarżenia i że sądy wydały jeden prawomocny wyrok skazujący w sprawach prowadzonych przez EPPO, a w trzech dodatkowych sprawach zastosowano uproszczone procedury ścigania;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że EPPO jest w trakcie przyjmowania kompleksowego planu ciągłości działania; podkreśla znaczenie jak najszybszego przyjęcia planu ciągłości działania w celu uniknięcia zakłóceń w działalności, ale także przygotowania się na wypadek przyszłych burzliwych wydarzeń;

24.

wzywa Komisję i uczestniczące państwa członkowskie do rozważenia rozszerzenia mandatu i kompetencji EPPO o dochodzenie, ściganie i stawianie przed sądem w przypadkach naruszania unijnych środków ograniczających;

Zasoby ludzkie, równość i dobrostan pracowników

25.

pochwala wysiłki EPPO na rzecz zaangażowania się w intensywny proces rekrutacji i wprowadzania na stanowisko w celu zagwarantowania niezwłocznego osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej;

26.

zauważa, że wskaźnik obsadzenia stanowisk dla pracowników tymczasowych i kontraktowych wynosi 94 % oraz że w 22 uczestniczących państwach członkowskich było 95 delegowanych prokuratorów europejskich spośród 140 pierwotnie przewidzianych w budżecie;

27.

przyjmuje do wiadomości, że na koniec 2021 r. EPPO zatrudniała 217 pracowników, z czego 122 pracowników statutowych (91 pracowników tymczasowych i 31 pracowników kontraktowych) było zatrudnionych w biurze centralnym, natomiast w biurach krajowych zatrudnionych było 95 specjalnych doradców, oraz że w przypadku obu biur zachowana jest równowaga płci; zauważa jednak, że rozkład płci na pięciu stanowiskach kierowniczych nie jest optymalny (czterech mężczyzn i jedna kobieta) i że należy poprawić ten aspekt, wraz z opracowaniem strategii różnorodności, aby odpowiednio zachęcić osoby z niepełnosprawnościami do ubiegania się o stanowiska w EPPO;

28.

ubolewa, że procedury naboru delegowanych prokuratorów europejskich w kilku państwach członkowskich były z różnych powodów wielokrotnie nieskuteczne w odniesieniu do obsadzenia pierwotnie przewidzianych w budżecie stanowisk, między innymi z powodu poziomu wynagrodzenia (80 % poziomu AD9 – zgodnie ze statusem specjalnych doradców, który jest czasem niezgodny z kwalifikacjami i doświadczeniem oczekiwanym od EDP), braku jasnej perspektywy kariery zawodowej oraz niepewności co do zakresu ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego;

29.

uważa, że złożoność wynikająca ze statusu administracyjnego delegowanych prokuratorów europejskich (dla których prawa i świadczenia socjalne, w tym prawa emerytalne, systemy czasu pracy i urlopów, mają być zapewnione przez państwa członkowskie, a wynagrodzenie pochodzi z budżetu Unii i jest obliczane jako procent wynagrodzenia urzędnika Unii) przyczynia się do tego, że te stanowiska są mniej atrakcyjne, a proces powoływania na nie mniej selektywny;

30.

rozumie, że stosowanie ogólnych przepisów wykonawczych do regulaminu pracowniczego w odniesieniu do delegowanych prokuratorów europejskich stanowi zagrożenie dla niezależności sądów, ale zgodnie z procedurą określoną w art. 110 regulaminu pracowniczego i bez uprzedniego zatwierdzenia przez Komisję status EPPO nie pozwala na przyjęcie alternatywnych przepisów wykonawczych dotyczących delegowanych prokuratorów europejskich; przypomina, że EPPO jest jedyną instytucją Unii zatrudniającą prokuratorów i że ich niezależność ma zasadnicze znaczenie dla dobrego funkcjonowania Prokuratury; wzywa Komisję do zajęcia się tą kwestią i zapewnienia niezbędnej elastyczności w ramach prawnych w celu pełnego dostosowania specjalnego statusu prokuratorów jako pracowników EPPO; uważa, że ta sytuacja niesie ze sobą dodatkowe przesłanki przemawiające za zmianą rozporządzenia (UE) 2017/1939 i statusu EPPO;

31.

pochwala fakt, że kierownictwo EPPO podjęło wszelkie możliwe działania w ramach swoich prerogatyw, by rozwiązać tę kwestię, z wykorzystaniem dostępnych zasobów w celu zwiększenia wskaźnika obsadzenia i przyspieszenia procesu rekrutacji, pomimo problemów związanych z pandemią; jest świadomy ograniczeń po pandemii oraz specyfiki bardzo konkurencyjnego luksemburskiego rynku pracy i zauważa, że nieatrakcyjność Luksemburga jako miejsca zatrudnienia, wynikająca głównie z wysokich kosztów utrzymania, spowodowała również ograniczenie geograficznej różnorodności kandydatów ubiegających się o stanowiska; zauważa, że jeśli chodzi o pakiet finansowy w połączeniu z perspektywą kariery, EPPO jest mniej konkurencyjna niż cztery instytucje unijne zatrudniające pracowników w Luksemburgu (Parlament Europejski, Komisja Europejska, Trybunał Sprawiedliwości i Europejski Trybunał Obrachunkowy), ponieważ nie może zaoferować ścieżki prowadzącej do zostania urzędnikiem Unii, a jedyna agencja unijna w Luksemburgu została połączona i przeniesiona do Brukseli na mocy obecnych wieloletnich ram finansowych;

32.

jest zaniepokojony częstym korzystaniem z usług komercyjnych stron trzecich i mechanizmów pracowników tymczasowych w większości obszarów, w których nie zezwolono na zatrudnienie urzędników publicznych Unii, co stwarzało niekiedy nieoptymalne warunki pracy wynikające z długotrwałego dużego obciążenia pracą znacznej liczby pracowników EPPO; wzywa Komisję do bezzwłocznego zajęcia się kwestią niedostatecznej liczby pracowników EPPO przy okazji proponowania przyszłych planów zatrudnienia dla EPPO;

33.

zgadza się z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, że wskazane niedociągnięcia w zarządzaniu finansami odzwierciedlają również brak zasobów przeznaczonych na funkcje związane z finansami i zamówieniami oraz stanowią niedociągnięcie w zarządzaniu zasobami ludzkimi przez EPPO;

34.

przyznaje, że w odniesieniu do zasobów ludzkich należy zwrócić uwagę na zagwarantowanie pełnej zgodności z zasadami przejrzystości i równego traktowania, a także, mając świadomość pilności i presji, które dominowały na początkowych etapach działań operacyjnych, przypomina o konieczności działań następczych w związku z ustaleniami Trybunału Obrachunkowego dotyczącymi wdrażania niektórych procedur rekrutacyjnych;

35.

docenia fakt, że około 86 % zatrudnionego personelu, we wszystkich departamentach EPPO, zaangażowane jest w działania związane z postępowaniami przygotowawczymi (tj. 186 pracowników, w tym 95 delegowanych prokuratorów europejskich);

36.

zauważa, że strategia kadrowa EPPO koncentruje się na zwiększeniu zasobów operacyjnych w latach 2022–2023, że funkcje administracyjne i centralnego wsparcia będą musiały również się rozwinąć, aby wspierać rosnącą liczbę pracowników operacyjnych, i że dodatkowa rekrutacja będzie miała również kluczowe znaczenie w obszarze funkcji zarządzania zgodnością i ryzykiem oraz usług cyfrowych i usług w zakresie bezpieczeństwa;

37.

zauważa, że ustalenia dotyczące pracy przyjęte na 2021 r., po uzyskaniu zgody na powrót do biura, przewidywały pracę z domu przez maksymalnie 2,5 dnia w tygodniu oraz że z opcji tej powszechnie korzystała większość pracowników; przyjmuje do wiadomości, że EPPO dostosuje swoją politykę do ostatnich przepisów wykonawczych Komisji dotyczących czasu pracy i pracy hybrydowej;

Ramy etyczne i przejrzystość

38.

zauważa, że EPPO jest w trakcie opracowywania podstawowych założeń swoich ram etycznych; z zadowoleniem stwierdza, że EPPO przyjęła strategię zwalczania nadużyć finansowych jako element swojego zarządzania opartego na ryzyku, że wszyscy pracownicy składają deklarację o braku konfliktu interesów, że wszyscy pracownicy zaangażowani w operacje podlegają wymogowi poświadczenia bezpieczeństwa osobowego oraz że deklaracje interesów są wymagane i sprawdzane w przypadku wszystkich stanowisk prokuratorskich oraz dyrektora administracyjnego;

39.

docenia przyjęcie przepisów wykonawczych dotyczących informowania o nieprawidłowościach przez kolegium EPPO i rozumie, że przepisy te są przedmiotem dalszych praktycznych działań wdrożeniowych;

40.

jest świadomy sprawy wszczętej przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w 2021 r. w związku z procedurą mianowania delegowanego prokuratora europejskiego; rozumie, że ponieważ ta sama skarga została wniesiona przez tego samego skarżącego do Trybunału Sprawiedliwości, Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich zadecydował o zamknięciu sprawy po uznaniu, że Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich nie może badać skarg, w których poruszone kwestie są lub były przedmiotem postępowania sądowego;

41.

wzywa do zaprzestania korzystania z usług firm zewnętrznych, które według rankingu Uniwersytetu w Yale (3) nadal działają w Rosji;

Cyfryzacja, cyberbezpieczeństwo i ochrona danych

42.

zauważa, że system zarządzania sprawami EPPO opiera się na systemie opracowanym przez DG COMP Komisji oraz że chociaż możliwości połączenia takiego systemu z innymi równoważnymi narzędziami (używanymi na przykład przez OLAF lub Europol) nie są obecnie omawiane, to jednak zapewniona jest interoperacyjność przy użyciu koncepcji i komponentów opracowanych i udostępnionych przez Komisję;

43.

odnotowuje, że zautomatyzowany system zarządzania sprawami EPPO jest w pełni zarządzany przez EPPO i że chociaż jego rozwój jest zlecany na zewnątrz, umową zarządza specjalny zespół programowy EPPO ds. zautomatyzowanego systemu zarządzania sprawami; zwraca uwagę, że system operacyjny i jego dane są przechowywane i przetwarzane we własnym centrum danych EPPO zarządzanym przez specjalny zespół ds. wsparcia zautomatyzowanego systemu zarządzania sprawami;

44.

docenia zwrócenie uwagi na korzystanie z automatycznych usług tłumaczeniowych oraz rozwój „portalu tłumaczeniowego” dla prokuratorów, pracowników biura centralnego i innych pracowników w celu zwiększenia skuteczności rozpatrywania spraw i ograniczenia wzrostu kosztów związanych z tłumaczeniami, które mają wzrosnąć ze względu na odpowiednio rosnące obciążenie Prokuratury Europejskiej pracą;

45.

zachęca Prokuraturę Europejską do dalszego rozwijania własnych zdolności w zakresie cyberbezpieczeństwa w celu wspierania służb CERT-UE i DG DIGIT Komisji oraz współpracy z tymi służbami;

46.

zauważa, że w 2021 r. zainwestowano 547 000 EUR w sprzęt i instalacje audiowizualne i techniczne oraz że zainwestowano odpowiednio 872 000 EUR i 4 871 000 EUR w administracyjne i operacyjne towary lub usługi ICT (sprzęt, oprogramowanie, usługi, analizy, programowanie i pomoc techniczna); zauważa, że w 2021 r. EPPO w pełni wykorzystała zmiany wynikające z dostosowań w organizacji pracy związanych z COVID-19, polegając na DG DIGIT Komisji w zakresie urządzeń do wideokonferencji i uruchamiając projekt modernizacji wszystkich sal posiedzeń EPPO w celu uzyskania pełnej zdolności do prowadzenia wideokonferencji;

Budynki i ochrona

47.

jest świadomy, że w 2021 r. EPPO otrzymała bezpłatnie od rządu Luksemburga łącznie 8 335 metrów kwadratowych powierzchni biurowej, której koszt wynajmu wyniósłby około 3 901 000 EUR rocznie, oraz że dodatkowo w 2021 r. rząd Luksemburga zaoferował bezpłatne odnowienie podłóg, którego koszt oszacowano na 2 700 000 EUR;

48.

zauważa, że nie podpisano jeszcze żadnej umowy najmu z władzami przyjmującego państwa członkowskiego, które bezpłatnie udostępniają powierzchnię biurową, pomimo tego, co zostało określone w art. 3.2 umowy w sprawie siedziby; zgadza się z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, który podkreśla, że brak pisemnej oficjalnej umowy najmu może pozbawić Prokuraturę Europejską odpowiedniej długoterminowej stabilności niezbędnej do wykonywania jej obowiązków; rozumie, że EPPO sfinalizowała swoją część i przekazała sprawę organowi przyjmującego państwa członkowskiego; wzywa administrację Luksemburga do przyspieszenia tego procesu i zakończenia procedury bez dalszej zwłoki;

Środowisko i zrównoważony rozwój

49.

zauważa, że budynek zajmowany przez EPPO i odpowiednie usługi są zapewniane przez władze luksemburskie, które są również odpowiedzialne za inwestycje związane ze zrównoważonym rozwojem i efektywnością energetyczną;

50.

zachęca EPPO do przyjęcia strategii na rzecz zrównoważonej mobilności jej pracowników;

Współpraca międzyinstytucjonalna

51.

pochwala wysiłki podjęte przez EPPO w celu zaangażowania się w intensywną współpracę i koordynację z partnerami i zainteresowanymi stronami;

52.

podkreśla, że w 2021 r. EPPO zawarła umowę o współpracy z Komisją oraz uzgodnienia dotyczące organizacji pracy z Grupą Europejskiego Banku Inwestycyjnego, OLAF-em, Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, Europolem i Eurojustem;

53.

z zadowoleniem przyjmuje podpisanie 21 umów o gwarantowanym poziomie usług i protokołów ustaleń z innymi instytucjami i organami Unii w celu maksymalizacji korzyści wynikających z już istniejących instrumentów umownych;

54.

podkreśla, że ważne jest angażowanie się w owocny dialog z nieuczestniczącymi państwami członkowskimi; zauważa, że w 2021 r. EPPO wszczęła 48 postępowań przygotowawczych z udziałem nieuczestniczących państw członkowskich; zauważa, że współpraca oparta na odpowiednich aktach Unii dotyczących współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych przebiega sprawnie z Danią, Węgrami i Szwecją, nawet jeśli jej tempo jest inne niż z krajami uczestniczącymi; podziela obawy wyrażone przez Europejskiego Prokuratora Generalnego dotyczące braku współpracy Irlandii i Polski w postępowaniach przygotowawczych EPPO, które wymagają zebrania dowodów z tych dwóch nieuczestniczących państw członkowskich;

55.

jest zaniepokojony brakiem współpracy ze strony nieuczestniczących państw członkowskich od czasu rozpoczęcia działalności EPPO w czerwcu 2021 r., co w szczególności ma wpływ na gromadzenie dowodów; podkreśla, że w 2022 r. liczba dochodzeń EPPO dotyczących Polski była najwyższa spośród państw nieuczestniczących; ubolewa, że Polska znacznie opóźniła wprowadzenie w kodeksie postępowania karnego zmiany wymaganej do działania ustaleń roboczych z EPPO; zauważa, że wspomniana poprawka została już przyjęta; wzywa nieuczestniczące państwa członkowskie do pełnego przestrzegania ich zobowiązań w zakresie zapewnienia lojalnej współpracy z EPPO;

56.

wzywa Komisję, by promowała rozszerzenie uczestnictwa w EPPO na inne, wciąż nieuczestniczące państwa członkowskie; zachęca te kraje, by odeszły od podejść, które mogłoby skutkować tworzeniem obszarów immunitetowych i uprzywilejowanych, oraz by przyjęły przynajmniej umowy o współpracy, które skutecznie ułatwią EPPO wykonywanie działań, zapewniając lojalną współpracę z EPPO; zachęca również EPPO do wypracowania skutecznych i efektywnych ustaleń roboczych z pięcioma nieuczestniczącymi państwami członkowskimi Unii oraz do określenia, jak EPPO może lepiej z nimi współpracować;

57.

zauważa, że współpraca EPPO z Komisją w dziedzinie administracyjnego odzyskiwania kwot należnych i środków zapobiegawczych, zgodnie z art. 103 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2017/1939, jest regulowana umową o współpracy z Komisją; zauważa, że w tym konkretnym przypadku EPPO nie przekazała jeszcze żadnych informacji zwrotnych; rozumie, że pomyślna realizacja współpracy na mocy art. 103 ust. 2 wymaga koordynacji z delegowanymi prokuratorami europejskimi w państwach członkowskich, i ma świadomość, że zasadnicze znaczenie mają przestrzeganie ogólnej zasady niezależności EPPO oraz spójność z celem, jakim jest skuteczność i efektywność prowadzonych przez nią postępowań przygotowawczych; wzywa EPPO, by doradzała delegowanym prokuratorom europejskim w ich dążeniach do wspierania wysiłków Komisji na rzecz zabezpieczenia budżetu Unii, oraz zwraca się zarówno do EPPO, jak i do Komisji o przedstawienie sprawozdania w tej konkretnej sprawie;

58.

zachęca EPPO do ścisłej współpracy i zacieśnienia współpracy z Europejskim Trybunałem Obrachunkowym, OLAF-em i Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich w celu uniknięcia powielania dochodzeń oraz podkreśla potrzebę omówienia obszarów wspólnego zainteresowania;

59.

odnotowuje, że EPPO ma status obserwatora w Międzyagencyjnej Sieci Odzyskiwania Mienia Camden (CARIN) od grudnia 2020 r. oraz w Grupie Roboczej OECD ds. Przekupstwa w Międzynarodowych Transakcjach Handlowych, a także uzyskała zaproszenie do udziału również w charakterze obserwatora w odbywających się dwa razy w roku spotkaniach funkcjonariuszy organów ścigania Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz odbyła wstępne spotkania w 2021 r. z sekretariatem Grupy Specjalnej ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (FATF/GAFI) w celu przygotowania wniosku o uczestnictwo EPPO w charakterze obserwatora;

Komunikacja

60.

zauważa, że komunikacja zewnętrzna instytucji koncentruje się na korporacyjnej platformie internetowej (www.eppo.europa.eu) i jest udostępniana za pośrednictwem oficjalnych kont EPPO na Facebooku, Twitterze i LinkedIn oraz że na tych platformach oferowany jest szereg możliwości (wniosek o publiczny dostęp do dokumentów, formularze kontaktowe dla obywateli, dziennikarzy i potencjalnych kandydatów);

61.

docenia publikowanie komunikatów prasowych, aktualizacje w mediach społecznościowych oraz wywiady na temat działalności operacyjnej i instytucjonalnej EPPO, których udzielają Europejski Prokurator Generalny, prokuratorzy europejscy i kilku wyspecjalizowanych pracowników, co znacznie zwiększa wiedzę i świadomość na temat roli i działań EPPO;

62.

zachęca EPPO, by włączyła do swoich działań strategicznych ukierunkowane działania służące zwiększeniu jej widoczności oraz by wspierała znajomość i zrozumienie wizji i podejścia Unii w zakresie ochrony interesów Unii i interesów podatników.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1).

(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 z dnia 5 lipca 2017 r. w sprawie zwalczania za pośrednictwem prawa karnego nadużyć na szkodę interesów finansowych Unii (Dz.U. L 198 z 28.7.2017, s. 29).

(3) https://som.yale.edu/story/2022/over-1000-companies-have-curtailed-operations-russia-some-remain

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/376

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1909

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Prokuraturze Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06247/2023 – C9-0073/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2017/1939 z dnia 12 października 2017 r. wdrażające wzmocnioną współpracę w zakresie ustanowienia Prokuratury Europejskiej (4), w szczególności jego art. 94,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0079/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Prokuratury Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor administracyjnej Prokuratury Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 283 z 31.10.2017, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/377

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1910

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023[22] – C9-0095/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (4), w szczególności jego art. 65,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0100/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

(1) Dz.U. C 162 z 13.4.2022, s. 5.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/379

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1911

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0100/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 31 827 678 EUR, co stanowi wzrost o 3,45 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że monitorowanie budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziło do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków w wysokości 99,82 %, co oznacza lekki spadek o 0,16 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania środków na płatności w 2021 r. wyniósł 93,54 %, co oznacza wzrost o 4,25 % w porównaniu z rokiem 2020;

odnotowuje, że wynik budżetu w 2021 r. wyniósł 69 638 EUR, co oznacza spadek w porównaniu z 114 225 EUR w 2020 r.;

dostrzega wyzwania, przed którymi stanęła Agencja podczas wykonywania budżetu w 2021 r., w tym w odniesieniu do wysiłków podjętych w celu jak najszybszego i jak najskuteczniejszego wykorzystania budżetu na bezpieczeństwo informatyczne w wysokości około 1,3 mln EUR przydzielonego przez Komisję w maju 2021 r. na wzmocnienie zdolności Agencji w zakresie bezpieczeństwa informatycznego; wyraża uznanie dla Agencji, że wykorzystała około 81 % tego budżetu, choć miała na to mało czasu;

odnotowuje, że Agencja zaznacza, że jej budżet od lat znajduje się pod dużą presją ze względu na to, że nie dysponuje ona wystarczającym personelem do realizacji nowych i rozszerzonych zadań wynikających z czwartego pakietu kolejowego; z zaniepokojeniem odnotowuje, że w swojej odpowiedzi Agencja wskazuje, że co roku musiała dokonywać coraz większych cięć w budżecie operacyjnym, aby wypłacić wynagrodzenia pracownikom; wyraża uznanie dla Agencji za środki podjęte w celu złagodzenia skutków takich braków, np. poprzez zwiększenie stawki godzinowej stosowanej przez Agencję w odniesieniu do działań związanych z zadaniami urzędu;

przypomina, że Agencja dysponuje najmniejszym budżetem spośród agencji transportowych pomimo znakomitych wyników w zakresie ochrony środowiska i innych korzyści płynących z transportu kolejowego, który Komisja określiła jako jeden ze swoich priorytetów w planie działania na rzecz rozwoju dalekobieżnych i transgranicznych kolejowych przewozów pasażerskich; ponawia poparcie dla zwiększenia budżetu Agencji, aby zapewnić jej zasoby niezbędne do skutecznego wykonywania uprawnień i wypełniania zadań, w szczególności związanych ze zwiększaniem konkurencyjności, poprawą bezpieczeństwa i interoperacyjnością transgraniczną;

Wyniki działalności

przyjmuje do wiadomości, że Agencja zgłosiła wykonanie 76,41 % programu rocznego na 2021 r. (w porównaniu z 59,35 % w 2020 r.); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że osiągnięto większość kluczowych wskaźników skuteczności działania określonych w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023; zauważa jednak, że nadal nie osiągnięto niektórych ważnych kluczowych wskaźników skuteczności działania, takich jak te związane z audytem dotyczącym równouprawnienia płci, zamknięciem ustaleń z audytu sprzed 2021 r. (12 z 14 działań otwartych na początku 2021 r. odłożono na 2022 r.) oraz obecnością kobiet w sektorze transportu;

odnotowuje niektóre z głównych osiągnięć Agencji w 2021 r., takie jak terminowe wydanie znacznie rosnącej liczby zezwoleń dla pojazdów (1260), jednolitych certyfikatów bezpieczeństwa (41) i zatwierdzeń urządzeń przytorowych ERTMS (2), ukończenie ambitnego badania dotyczącego klimatu bezpieczeństwa w celu stworzenia pozytywnej kultury bezpieczeństwa w sektorze kolejowym (z udziałem 100 uczestniczących organizacji; otrzymano łącznie 46 500 odpowiedzi), wdrożenie europejskiego rejestru pojazdów w środowisku produkcyjnym oraz postępy poczynione w przeglądzie pakietu TSI do 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje pełną transpozycję filaru technicznego czwartego pakietu kolejowego we wszystkich państwach członkowskich Unii i przypomina, jak ważne jest pilne ukończenie ERTMS do 2030 r.;

w odniesieniu do działań następczych podjętych w związku z ubiegłorocznymi uwagami dotyczącymi absolutorium zauważa, że Agencja przeniosła swój jednolity dokument programowy z systemu rocznego i zorientowanego na wydajność do systemu wieloletniego opartego na wynikach, którego głównymi elementami są: stosowanie logiki interwencji w całym cyklu „plan-wdrożenie-kontrola-działanie” Agencji, kluczowe wskaźniki skuteczności działania w zakresie monitorowania wyników i wpływu (wartość dodana dla systemu kolejowego), a także tablica wskaźników jednolitego dokumentu programowego, regularnie udostępniana zarządowi Agencji na potrzeby zarządzania Agencją opartego na dowodach;

przypomina, że po pełnej transpozycji filaru technicznego czwartego pakietu kolejowego pod koniec 2020 r. Agencji powierzono szereg nowych zadań, które pociągnęły za sobą znaczny wzrost obciążenia pracą; zauważa, że Agencja opracowała plan wzmocnienia we współpracy z Komisją i ustaliła doraźne priorytety, aby lepiej radzić sobie z nowym obciążeniem pracą;

10.

wyraża uznanie dla ciągłych starań Agencji o poprawę efektywności i wykonania budżetu dzięki planowi wzmocnienia opracowanemu w 2021 r.; zauważa, że plan wzmocnienia opiera się na szeregu filarów, takich jak dalsza konsolidacja gromadzenia danych i przejrzystości dzięki wzmocnionemu monitorowaniu i kulturze wyników opartej na danych; wzywa Agencję do dalszego rozwijania efektów synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), współpracy i wymiany dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

11.

wyraża zadowolenie z tego, że Agencja nadal z powodzeniem realizuje swoje zadania w zakresie interoperacyjności, bezpieczeństwa i harmonizacji kolei w Unii; z zadowoleniem przyjmuje stałe zaangażowanie Agencji w realizację celu, jakim jest stworzenie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego i poprawa połączeń kolejowych; zwraca uwagę na ważną rolę kolei w zapewnianiu zrównoważonych przewozów pasażerskich i transportu towarowego w całej Unii w nadchodzących dekadach oraz przypomina w związku z tym o znaczeniu, jakie mają w tym względzie prace Agencji;

12.

przypomina, że rok 2021 był również Europejskim Rokiem Kolei, i podkreśla, że kolej jest jednym z najbardziej zrównoważonych, innowacyjnych i najbezpieczniejszych dostępnych rodzajów transportu; stwierdza, że po kontynencie w Europejskim Roku Kolei jeździł specjalny pociąg unijny, który zatrzymał się w ponad 100 miastach w 26 krajach, co pokazało potencjał kolei, a także jej osiągnięcia w zakresie rozwoju interoperacyjnych kolei w całej Europie oraz konieczność usunięcia wszelkich utrzymujących się barier transgranicznych;

13.

z zadowoleniem przyjmuje strategiczny wkład Agencji w dziedzinie przepisów krajowych; wyraża uznanie dla szeroko zakrojonych prac przeprowadzonych przez Agencję w 2021 r. nad oceną krajowych przepisów dotyczących zezwoleń dla pojazdów i oczekuje na sfinalizowanie oceny dotyczącej pozostałych państw członkowskich w 2022 r., a także na wyniki w zakresie redukcji przepisów w nadchodzących latach;

14.

nalega, aby ukończenie sieci kolejowej bazowej TEN-T było kluczowym priorytetem; apeluje o nowe wsparcie ze strony Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) na rzecz inwestycji w kolej oraz o podjęcie działań, które przygotują grunt pod odrodzenie kolei;

15.

sugeruje, aby Agencja rozważyła podjęcie działań w celu poprawy jakości usług w transporcie kolejowym;

Polityka kadrowa

16.

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 98 % – przyjęto 148 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 151 stanowisk w tej kategorii pracowników (w porównaniu z 148 stanowiskami przewidzianymi w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja zatrudniała 34 pracowników kontraktowych (w stosunku do 36 zatwierdzonych stanowisk) i 2 oddelegowanych ekspertów krajowych (w stosunku do 4 zatwierdzonych stanowisk);

17.

odnotowuje brak równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, gdzie 7 na 9 członków (77,78 %) to mężczyźni; zauważa, że rozkład płci wśród zarządu Agencji przedstawia się następująco: 28 osób z 49 (57,14 %) to mężczyźni; odnotowuje ponadto rozkład płci wśród całego personelu Agencji: 125 ze 192 pracowników (65 %) to mężczyźni; odnotowuje, że Agencja kontynuowała prace na rzecz zlikwidowania różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn, obejmujące konkretne projekty, takie jak projekt „Kobiety w transporcie”, aby wzmocnić zatrudnienie kobiet i równość szans w sektorze transportu; docenia wysiłki Agencji na rzecz wzmocnienia telepracy i równowagi geograficznej w procesie rekrutacji; przypomina, że uchybienia proceduralne w procedurach rekrutacyjnych szkodzą zasadzie przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Agencji o usprawnienie wewnętrznej procedury rekrutacyjnej w celu wyjaśnienia procesów oceny i kwestii dotyczących ogłoszeń o naborze; przypomina, jak ważne jest opracowanie długoterminowej polityki kadrowej uwzględniającej równowagę między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwo zawodowe i rozwój kariery zawodowej przez całe życie oraz zatrudnianie i integrację osób z niepełnosprawnościami;

18.

odnotowuje nową strategię Agencji w zakresie zasobów ludzkich (2023–2027) mającą na celu wspieranie długoterminowego zaangażowania i zmniejszenie rotacji pracowników; podkreśla, że wszystkie działania priorytetowe określone w celu zapewnienia równowagi płci i równych szans będą realizowane w synergii z tą strategią, i wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium na bieżąco o ich wdrażaniu; zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła przechodzenie na SYSPER, narzędzie zarządzania zasobami ludzkimi; miało ono zacząć funkcjonować na początku 2022 r.;

19.

odnotowuje, że Komisja przewidziała zwiększenie planu zatrudnienia Agencji od 2023 r., ale nie towarzyszyło temu odpowiednie zwiększenie przydziału dotacji; przypomina, że Agencja podejmuje już znaczne wysiłki w celu sprostania poziomowi ambicji wymaganemu do skutecznego osiągnięcia celów politycznych Komisji przy obecnych ograniczeniach budżetowych; podkreśla, że w 2021 r. kilku pracowników zgłosiło znaczne godziny nadliczbowe; przyznaje, że uwypukla to rozbieżność między pulą zasobów a potrzebami w terenie; wskazuje, że utrzymanie właściwej równowagi między życiem zawodowym a prywatnym wśród pracowników jest niezbędne do wykonywania zadań Agencji w zadowalający sposób;

20.

odnotowuje problemy, z jakimi borykają się pracownicy Agencji ubiegający się o opiekę zdrowotną we Francji, ponieważ francuski organ krajowy nie zgadza się na ich przynależność do krajowego systemu opieki zdrowotnej;

21.

zauważa, że w okresie od 2020 r. do połowy 2022 r. w Agencji zgłoszono cztery przypadki molestowania, a trzech z jej pracowników wpisano do rejestru; zauważa jednak, że nie wszczęto żadnego dochodzenia ani nie wniesiono żadnej sprawy do sądu; zachęca Agencję do dalszego rozwijania polityki i metod w celu skuteczniejszego zapobiegania takim przypadkom w przyszłości;

Zamówienia publiczne

22.

zauważa, że pierwotny plan zamówień był aktualizowany przez cały rok; dodano 350 000 EUR na nowe zaproszenie do składania ofert i 228 000 EUR na zmienioną umowę ramową; zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła 4 otwarte zaproszenia do składania ofert i 4 procedury negocjacyjne oraz dwa razy ponownie poddała zamówienia procedurze konkurencyjnej;

23.

przypomina, że Agencja jest upoważniona do uwzględniania potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP); zwraca uwagę, że w 2020 r. Trybunał zauważył, że Agencja powinna wprowadzić skuteczne mechanizmy kontroli umożliwiające weryfikację wnioskodawców pod kątem statusu MŚP; pochwala bieżące działania Agencji mające na celu wdrożenie zalecenia Trybunału, takie jak zapewnienie wnioskodawcom wyraźnego wyeksponowania informacji na temat szczególnych warunków dla MŚP, zapewnienie wnioskodawcom deklarującym się jako MŚP możliwości złożenia oświadczenia własnego oraz wprowadzenie mechanizmu przeprowadzania kontroli na podstawie dostarczonych dowodów;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

24.

zauważa, że Agencja opublikowała na swojej stronie internetowej życiorysy i deklaracje interesów członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla; zauważa, że brakuje życiorysów dwóch z 49 członków zarządu; zauważa, że Agencja nie publikuje życiorysów ekspertów zewnętrznych ani wewnętrznych;

25.

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji w celu zwiększenia przejrzystości jej działań, takie jak regularne publikowanie na jej stronie internetowej informacji dotyczących wszystkich spotkań dyrektora wykonawczego z organizacjami lub osobami samozatrudnionymi w sprawach związanych z działaniami Agencji; wzywa Agencję do uczestnictwa w niedawno zawartym porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości dla przedstawicieli grup interesu, podpisanym przez Komisję, Radę i Parlament;

Kontrola wewnętrzna

26.

w związku z uwagami organu udzielającego absolutorium z 2020 r. zauważa, że w celu wzmocnienia wymiaru kontrolnego swojego wewnętrznego systemu zarządzania Agencja przeszła na system skoncentrowany na ramach kontroli wewnętrznej w oparciu o wytyczne Komisji, podczas gdy norma międzynarodowa ISO 9001:2015 pozostała drugorzędnym punktem odniesienia, który ma zostać wycofany w 2022 r.;

27.

zauważa, że Agencja dokonała rocznej oceny swoich ram kontroli wewnętrznej i doszła do wniosku, że ogólnie zachowuje zgodność z tymi ramami, ale że w niektórych obszarach można wprowadzić ulepszenia; zauważa, że ustalone działania następcze będą monitorowane przez cały 2022 r.; odnotowuje ponadto, że Agencja została poddana audytowi nadzorczemu, aby sprawdzić, czy jej procesy są zgodne z wymogami ISO, oraz że jednostka certyfikująca nie stwierdziła żadnych niezgodności;

28.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła ocenę ryzyka w celu określenia obszarów, w których Agencja powinna przeprowadzić kontrole w nadchodzących latach (2021–2023); zauważa, że w ocenie ryzyka zidentyfikowano trzy obszary kontroli, a mianowicie planowanie strategiczne i monitorowanie, zarządzanie IT oraz wdrażanie czwartego pakietu kolejowego; odnotowuje, że przeprowadzono pierwszy audyt, końcowe sprawozdanie z audytu przesłano Agencji w marcu 2022 r. oraz uzgodniono plan działania z IAS;

29.

przypomina, że w 2019 r. IAS przeprowadziła audyt dotyczący zarządzania informacjami i bezpieczeństwa informacji; zauważa, że sprawozdanie końcowe zawierało dwa zalecenia uznane przez IAS za bardzo ważne, dotyczące ram zarządzania danymi oraz ciągłości działania systemów IT i bezpieczeństwa fizycznego; podkreśla, że oficjalny zmieniony termin wdrożenia tych zaleceń wyznaczono na koniec 2022 r.; wzywa Agencję do informowania władzy budżetowej o postępach czynionych w tym względzie;

30.

stwierdza, że w 2021 r. odnotowano 35 niezgodności, przy czym liczba niezgodności finansowych zmniejszyła się w porównaniu z poprzednimi latami;

31.

zauważa, że w 2021 r. OLAF wszczął dochodzenie wewnętrzne, które jest nadal w toku; wzywa Agencję do poinformowania władzy budżetowej o wyniku tego dochodzenia; wzywa Agencję do odnotowania faktu, że wskaźnik uczestnictwa w szkoleniach w zakresie zwalczania nadużyć finansowych i etyki jest niski, mimo że są one obowiązkowe; zachęca Agencję do zwiększenia wskaźnika uczestnictwa w tych szkoleniach, aby poprawić techniki wykrywania i zachęcać pracowników do zgłaszania wszelkich podejrzeń nadużyć finansowych;

Cyfryzacja i zielona transformacja

32.

przyjmuje do wiadomości, że Agencja osiągnęła bardzo wysoki stopień cyfryzacji w swoich procedurach; zauważa, że Agencja jest aktywnym członkiem grupy roboczej zajmującej się projektem Komisji dotyczącym e-zamówień, który został już niemal w pełni wdrożony; z zadowoleniem przyjmuje rolę, jaką Agencja odgrywa od 2021 r., kiedy, jako jedna z trzech agencji pilotażowych, przeszła z finansowej aplikacji informatycznej ABAC na nową platformę SUMMA; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja, korzystając ze specjalnego wsparcia Komisji w 2021 r., wprowadziła cenne środki mające na celu wzmocnienie cyberbezpieczeństwa, takie jak działania naprawcze mające na celu wyeliminowanie nieprawidłowości w niektórych systemach informatycznych, testy penetracyjne systemów informatycznych, procedura kontroli bezpieczeństwa zewnętrznych systemów informatycznych, a także okresowe sesje uświadamiające w zakresie bezpieczeństwa informatycznego dla wszystkich pracowników; zauważa, że w związku z tym w 2021 r. Agencja doświadczyła cyberataków w mniejszym stopniu niż w 2020 r.; odnotowuje ponadto, że Agencja współpracuje z EASA w celu wymiany wiedzy fachowej na temat ugruntowanego systemu informatycznego umożliwiającego monitorowanie informacji dotyczących bezpieczeństwa w lotnictwie; zachęca Agencję do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa);

33.

z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie i bieżące wysiłki Agencji na rzecz promowania zrównoważonego rozwoju i ograniczania wpływu na środowisko; zauważa z zainteresowaniem, że w projekcie jednolitego dokumentu programowego na 2023 r. Agencja uwzględniła specjalną strategię środowiskową zgodną z priorytetami Zielonego Ładu i obecnym kontekstem gospodarczym; wzywa Agencję do określenia w swoim programie prac celu redukcji emisji CO2 oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o faktycznym wdrażaniu strategii ochrony środowiska;

Ciągłość działania w czasie kryzysu

34.

na podstawie skonsolidowanego rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że Agencja terminowo i odpowiednio zareagowała na pandemię COVID-19, w odniesieniu do zarówno do personelu i organizacji pracy, jak i sektora kolejowego; jeżeli chodzi o reakcję w odniesieniu do polityki kadrowej, zauważa, że Agencja wspierała telepracę w odniesieniu do wszystkich pracowników za pomocą szeregu środków, które z pewnością staną się nową normą, takich jak zwiększenie szerokości pasma transmisji danych i optymalizacja zdalnej łączności VPN dla pracowników pracujących z domu; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; jeżeli chodzi o reakcję na pandemię w odniesieniu do sektora kolejowego, zauważa ponadto, że Agencja przygotowała sprawozdanie pt. „Bezpieczeństwo podróży podczas pandemii COVID-19 dla pasażerów podróżujących na duże odległości pociągiem i innymi środkami transportu” oraz zorganizowała webinarium pt. „Odbudowa transportu kolejowego po pandemii”;

Inne uwagi

35.

odnotowuje aktualną tendencję Agencji do obniżania kosztów związanych z dwoma budynkami, w Lille i Valenciennes, oraz do koncentrowania działalności tylko w jednym miejscu; zauważa w szczególności, że Agencja zobowiązała się do nieprzedłużania umowy najmu pomieszczeń w Lille oraz do ograniczenia podróży do Lille do obowiązkowych posiedzeń;

36.

zauważa, że ze względu na przekształcenie Agencji w organ UE obecna siedziba główna Agencji w Valenciennes nie zapewnia już warunków niezbędnych dla personelu i działań Agencji;

37.

podkreśla, że wszystkie instytucje UE muszą przestrzegać rozporządzenia finansowego i wysokich standardów zarządzania;

38.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/384

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1912

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0095/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (4), w szczególności jego art. 65,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0100/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Kolejowej Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Kolejowej Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 138 z 26.5.2016, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/385

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1913

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0097/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych), zmiany decyzji nr 716/2009/WE i uchylenia decyzji Komisji 2009/77/WE (4), w szczególności jego art. 64,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0137/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych absolutorium z wykonania budżetu Urzędu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 152.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/387

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1914

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0137/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (zwanego dalej „Urzędem”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 60 600 822 EUR, co stanowi wzrost o 7,64 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że Urząd jest finansowany z wkładu Unii (19 172 407 EUR, co odpowiada 30,59 % budżetu całkowitego), składek krajowych organów nadzoru państw członkowskich (23 936 648 EUR, czyli 38,20 %) oraz z opłat otrzymywanych od nadzorowanych podmiotów (17 087 867 EUR, czyli 27,27 %);

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 99,94 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,92 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 89,91 %, co oznacza wzrost o 4,40 % w porównaniu z poprzednim rokiem;

zauważa, że rok 2021 był pierwszym pełnym rokiem, w którym Urząd pobierał opłaty od kontrahentów centralnych (CCP) z państw trzecich, oraz pierwszym rokiem, w którym Urząd zaczął pobierać opłaty od repozytoriów sekurytyzacji, oprócz opłat od agencji ratingowych i repozytoriów transakcji na mocy rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 (2) i (UE) 2015/2365 (3);

zauważa z uznaniem, że Urząd zmodernizował swój system zarządzania płatnościami, aby lepiej zarządzać opóźnieniami w płatnościach dokonywanych np. przez agencje ratingowe lub repozytoria transakcji oraz narosłymi odsetkami w związku z tymi płatnościami;

Wyniki działalności

zauważa, że Urząd wykorzystuje niektóre środki, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania (KPI), do oceny wartości dodanej swoich działań oraz stosuje inne środki, takie jak liczba przeanalizowanych kwestii związanych z ryzykiem, wskaźnik anulowania środków na płatności i wskaźnik rotacji personelu, w celu poprawy zarządzania budżetem; wyraża uznanie dla Urzędu za ukończenie 91 % programu prac na 2021 r., przy czym większość KPI została osiągnięta lub przekroczona;

wyraża uznanie dla Urzędu za pogrupowanie produktów i rezultatów w 2021 r. w trzech kategoriach priorytetów: (i) „nadrzędny priorytet” w odniesieniu do 128 produktów związanych z priorytetami strategicznymi; (ii) „niższy priorytet” w odniesieniu do 75 produktów niezwiązanych z tymi priorytetami; oraz (iii) „całkiem pozbawione priorytetu” w odniesieniu do 29 produktów dotyczących zadań, które należy wykonać tylko, jeśli czas na to pozwoli;

zauważa, że w 2021 r. strategiczne priorytety Urzędu koncentrowały się na trzech zagadnieniach przekrojowych: solidne unijne rynki kapitałowe, zrównoważone finansowanie oraz innowacje i cyfryzacja; odnotowuje ponadto rezultaty i sukcesy Urzędu w 2021 r. w obszarach, które nie są bezpośrednio związane z tymi priorytetami, takich jak m.in. rynek uprawnień do emisji dwutlenku węgla w Unii, działania w zakresie egzekwowania prawa, usługi inwestycyjne, zarządzanie inwestycjami lub kontrahenci centralni;

wyraża uznanie dla Urzędu za jego osiągnięcia w 2021 r., takie jak m.in. wdrożenie nowych mandatów wynikających z przeprowadzonego w 2019 r. przeglądu Europejskich Urzędów Nadzoru (EUN), przygotowanie do nowych obowiązków nadzorczych (nadzorowanie repozytoriów sekurytyzacji, dostawców usług w zakresie udostępniania informacji i kluczowych wskaźników referencyjnych), zatwierdzenie rejestracji pierwszych dwóch repozytoriów sekurytyzacji na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 (4), przygotowanie do przekazania Urzędowi obowiązków nadzorczych w odniesieniu do Instytutu Europejskich Rynków Pieniężnych oraz przejęcie nadzoru nad siedmioma administratorami wskaźników referencyjnych z państw trzecich uznanymi na szczeblu unijnym;

w kontekście zagrożeń wynikających z cyfryzacji rynków finansowych wyraża uznanie dla Urzędu za działania podjęte w 2021 r. na rzecz zapewnienia instytucjom Unii technicznych informacji zwrotnych na temat wniosków Komisji dotyczących rozporządzenia w sprawie rynków kryptoaktywów i aktu w sprawie operacyjnej odporności cyfrowej; z zadowoleniem przyjmuje opracowanie przez Urząd planu działania na rzecz zrównoważonego finansowania na lata 2022–2024, który posłuży jako praktyczne narzędzie zapewniające skoordynowane wykonywanie przez Urząd szerokiego wachlarza zadań w zakresie zrównoważonego finansowania w kilku sektorach;

z zadowoleniem przyjmuje współpracę Urzędu z dwoma pozostałymi europejskimi urzędami nadzoru – Europejskim Urzędem Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych oraz Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego – za pośrednictwem wspólnego komitetu europejskich urzędów nadzoru; zauważa z zadowoleniem, że ESMA dzieli księgowego z Europejskim Urzędem Nadzoru Bankowego, a większość prowadzonych przez ESMA zamówień to zamówienia wspólne z innymi agencjami i Komisją; odnotowuje protokół ustaleń z 2013 r. między Urzędem a Agencją ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki ustanawiający ramy wymiany informacji, gdy obowiązki regulacyjne obu organów pokrywają się w odniesieniu do hurtowych rynków energii; podkreśla, że obecna sytuacja na rynkach towarowych prawdopodobnie spowoduje potrzebę ściślejszej współpracy w kwestiach regulacyjnych związanych z rynkami energii; zachęca Urząd do podjęcia kroków w celu ułatwienia tej wzmocnionej współpracy;

Polityka kadrowa

10.

zwraca uwagę, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 85,20 % – przyjęto 213 pracowników zatrudnionych na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 250 stanowisk w tej kategorii pracowników (w porównaniu z 226 stanowiskami przewidzianymi w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Urząd zatrudniał 85 pracowników kontraktowych i 10 oddelegowanych ekspertów krajowych;

11.

zauważa, że w 2021 r. liczba pracowników wzrosła o 23 % w porównaniu z 2020 r i odnotowano 58 dodatkowych członków statutowych; pochwala wysiłki Urzędu w celu rekrutacji 102 pracowników; w 2021 r. Urząd przeprowadził 21 (wewnętrznych i zewnętrznych) procedur naboru, przeanalizował 2 075 życiorysów i przeprowadził rozmowy ze 175 kandydatami;

12.

odnotowuje podział płci wśród kadry kierowniczej najwyższego szczebla Urzędu, gdzie cztery z pięciu osób to kobiety (80 %); odnotowuje podział płci w Zarządzie Urzędu, gdzie trzy z pięciu osób to kobiety (60 %); odnotowuje podział płci wśród personelu Urzędu, gdzie 162 z 308 osób to mężczyźni (53 %); przypomina, jak ważne jest zapewnienie wyważonej reprezentacji płci i reprezentacji geograficznej wśród kadry kierowniczej i personelu Urzędu, a także wzywa Urząd do uwzględnienia tych aspektów podczas przyszłych nominacji; podkreśla znaczenie umiejętności, wiedzy i doświadczenia kandydatów przy rekrutacji i awansowaniu personelu;

13.

dostrzega, że Urząd prowadzi politykę ochrony godności osób i zapobiegania nękaniu psychicznemu i molestowaniu seksualnemu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że stosowanie takiej polityki jest wzmacniane poprzez działania komunikacyjne i sesje informacyjne; z zadowoleniem przyjmuje, że w 2021 r. nie zgłoszono, nie rozpatrywano ani nie skierowano do sądu żadnej sprawy o molestowanie; ponadto z zadowoleniem przyjmuje plan Urzędu dotyczący opracowania „polityki różnorodności i włączenia społecznego”;

14.

apeluje do Urzędu, by nadal rozwijał długoterminową politykę kadrową w zakresie równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa przez całe życie, oferty konkretnych możliwości szkoleniowych z myślą o rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej w trosce o odpowiednie reprezentowanie wszystkich państw członkowskich oraz rekrutacji i integracji osób niepełnosprawnych, a także zapewnienia im równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

15.

zauważa, że w 2021 r. Urząd przeprowadził 15 postępowań o udzielenie zamówienia, z których siedem zostało w pełni zakończonych; wyraża uznanie dla starań podjętych przez Urząd, aby tworzyć synergie z innymi agencjami Unii i Komisją poprzez wspólne postępowania o udzielenie zamówień publicznych; zachęca Urząd, by dalej tworzył synergie z innymi organami Unii;

16.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału, że w 2021 r. Urząd podjął decyzję o wszczęciu procedury negocjacyjnej bez jej ogłaszania, co stanowi naruszenie pkt 3.1 załącznika I do rozporządzenia finansowego; zauważa ponadto, że uzasadnienie tej decyzji nie zostało zatwierdzone w centralnie zarejestrowanych sprawozdaniach dotyczących wyjątków przed podjęciem działań; wzywa Urząd do dopilnowania w przyszłości, aby wszystkie przypadki odstępstwa od ustalonych procesów i procedur były traktowane zgodnie z zasadami legalności i prawidłowości;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

wyraża uznanie dla Urzędu za wprowadzone przez niego kompleksowe środki i strategie polityczne oraz za staranność, z jaką są one stosowane w celu zapewnienia przejrzystości, etyki, dobrego postępowania administracyjnego, a także zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do pracowników Urzędu, Rady Organów Nadzoru, Zarządu i komitetu nadzorczego ds. CCP; zauważa, że – w następstwie oceny dokonanej przez urzędnika ds. etyki Urzędu przy okazji kontroli ad hoc przeprowadzonej w ramach jednej procedury związanej z utworzeniem trzech stanowisk szefa zespołu – zaproponowano przegląd wytycznych dotyczących deklaracji interesów składanych przez członków komisji selekcyjnej w celu zwiększenia przejrzystości tych deklaracji; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium po zakończeniu i zatwierdzeniu tego przeglądu;

18.

zauważa, że w 2021 r. Urząd otrzymał 11 deklaracji dotyczących konfliktu interesów przed posiedzeniami Rady Organów Nadzoru i dwie podobne deklaracje przed posiedzeniami Zarządu; zauważa ponadto, że w 2021 r. zespół ds. etyki Urzędu skontrolował m.in. 251 rocznych deklaracji składanych przez pracowników, z których żadna nie wskazała na konflikty interesów, 16 deklaracji dotyczących pracy zarobkowej małżonków, przy czym nie zidentyfikowano żadnych kwestii wymagających podjęcia konkretnych działań, oraz 38 wniosków o poświadczenie w odniesieniu do instrumentów finansowych, przy czym większość wniosków została zatwierdzona; zauważa ponadto, że zespół ds. etyki ocenił 94 wnioski o zapobieganie konfliktom interesów w kontekście rekrutacji w 2021 r., a następnie zalecił dyrektor wykonawczej Urzędu zmianę składu komisji selekcyjnych w dziewięciu przypadkach; wzywa Urząd, aby nadal informował organ udzielający absolutorium o środkach przedsięwziętych w celu zapewnienia, by nie doszło do żadnego konfliktu interesów;

19.

zauważa, że Urząd ustanowił dwa wspólne komitety, jeden dla kadry kierowniczej wyższego szczebla i jeden dla pracowników, które muszą być zaangażowane w przypadku pojawienia się obaw dotyczących konfliktu interesów w kontekście planowanej przyszłej działalności po opuszczeniu Urzędu; odnotowuje ponadto, że w 2021 r. Urząd zorganizował dziewięć dwustronnych spotkań z udziałem wszystkich pracowników opuszczających Urząd, aby sprawdzić deklaracje dotyczące działalności i ocenić, czy istnieje konflikt interesów między obowiązkami zainteresowanych pracowników Urzędu a ich przyszłą działalnością; zauważa, że w tym względzie nie stwierdzono żadnych problemów;

20.

wyraża uznanie, że w 2021 r. Urząd podjął szereg działań mających na celu zwiększenie świadomości na temat konfliktów interesów, zasad etyki, dochodzenia w sprawie postępowania z instrumentami finansowymi, a także przepisów dotyczących okresu po ustaniu zatrudnienia i okresów karencji; wyraża ponadto uznanie dla Urzędu za wprowadzenie wewnętrznych przepisów dotyczących konfliktów interesów i efektu „drzwi obrotowych”, mających zastosowanie do członków Zarządu;

21.

z zadowoleniem przyjmuje, że Urząd publikuje życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów członków Zarządu i kadry kierowniczej; pochwala przejrzysty sposób, w jaki Urząd składa sprawozdania ze spotkań swoich pracowników z zewnętrznymi zainteresowanymi stronami i udostępnia je na swojej stronie internetowej;

22.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się Urzędu do przestrzegania najwyższych standardów etycznych w zakresie zapobiegania konfliktom interesów; przypomina, zgodnie z uwagami Trybunału, że członkowie Rady Organów Nadzoru Urzędu mają obowiązek powstrzymywania się od udziału w dyskusji i głosowaniu nad środkami, w przypadku których znajdują się w konflikcie interesów; podkreśla, że członkowie ci powinni również powstrzymać się od udziału w posiedzeniach, na których odbywają się takie dyskusje, aby zachować niezależność Rady Organów Nadzoru; z zadowoleniem przyjmuje odpowiedź Urzędu, zgodnie z którą zmienił on swoją politykę i wymaga teraz wyraźnie, aby członkowie pozostający w konflikcie opuszczali pomieszczenie;

23.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z polityką dotyczącą konfliktu interesów i etyki Urząd zastosował tymczasowy zakaz obrotu wybranymi instrumentami finansowymi przez swoich pracowników, aby uniknąć wszelkiego ryzyka wykorzystywania informacji wewnętrznych; wzywa Urząd, aby nadal informował organ udzielający absolutorium o środkach przedsięwziętych w celu zapewnienia, by nie doszło do żadnego konfliktu interesów;

24.

z zadowoleniem przyjmuje publikację przez ESMA i EUNB w lipcu 2021 r. zmienionych wspólnych wytycznych w sprawie oceny odpowiedniości członków organu zarządzającego i osób pełniących najważniejsze funkcje, w następstwie zmian do dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE (5) i 2014/65/UE (6), a także ich wpływ na ocenę odpowiedniości członków organu zarządzającego, w szczególności jeśli chodzi o przeciwdziałanie praniu pieniędzy i ryzyko finansowania terroryzmu oraz o promowanie różnorodności płci;

25.

przypomina, zgodnie z ustaleniami Trybunału, że konflikt interesów może powstać w procesie oceny przewodniczącego i dyrektora wykonawczego Urzędu, gdy właściwy organ krajowy członka Rady Organów Nadzoru podlega na przykład procedurze związanej z naruszeniem prawa Unii; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie się Urzędu do wprowadzenia wyraźnego odniesienia do konfliktów interesów w procesie oceny;

26.

podkreśla, że trzeba wprowadzić usystematyzowany zbiór przepisów dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów i nielegalnego lobbingu; wzywa Urząd do ustanowienia również wewnętrznych środków antykorupcyjnych; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

Kontrola wewnętrzna

27.

z zadowoleniem przyjmuje roczną ocenę systemu kontroli wewnętrznej Urzędu oraz wniosek, że taki system istnieje i działa prawidłowo; zauważa, że tak jak w przypadku podobnego działania w 2020 r. Urząd zbadał 78 wskaźników kontroli wewnętrznej, obejmujących wszystkie zasady kontroli wewnętrznej, i stwierdził 22 niedociągnięcia, z których większość była nieznaczna i z których żadne nie podważało istnienia i właściwego funkcjonowania zasad kontroli wewnętrznej; zauważa, że zaobserwowane możliwości poprawy są związane głównie z obszarami takimi jak środowisko kontroli i działania kontrolne;

28.

odnotowuje, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) przeprowadziła w 2021 r. audyt dotyczący zarządzania zasobami ludzkimi i etyki Urzędu i stwierdziła, że systemy zarządzania i kontroli wprowadzone przez Urząd w tych obszarach są odpowiednio zaprojektowane i skutecznie wdrażane oraz wspierają Urząd w osiąganiu jego celów biznesowych; zauważa w związku z tym audytem, że Służba Audytu Wewnętrznego wydała cztery zalecenia; wzywa Urząd do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

29.

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

30.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. Urząd pomyślnie przeniósł swój model zarządzania zadaniowego z systemu opartego na programie Excel do nowego środowiska opartego na chmurze obliczeniowej, co według Urzędu ma poprawić jego zdolności w zakresie planowania i sprawozdawczości w kontekście rosnącej złożoności modeli budżetowania i kalkulacji kosztów;

31.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Urząd dążył do wzmocnienia obrony cyberbezpieczeństwa poprzez dokonanie przeglądu swojej strategii wykrywania problemów bezpieczeństwa za pomocą bardziej zaawansowanych i zautomatyzowanych narzędzi, zwiększenie umiejętności w zakresie bezpieczeństwa w dziale ICT Urzędu oraz zatrudnienie nowego urzędnika ds. bezpieczeństwa informacji i urzędnika ds. zarządzania dokumentami;

32.

przypomina, jak ważne jest inwestowanie w personel ICT z długoterminowymi umowami, aby uniknąć drenażu mózgów, nieefektywności oraz potencjalnie zwiększonego ryzyka i podatności na cyberataki;

33.

zachęca Urząd do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) i CERT-UE (zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; proponuje, aby wszystkim pracownikom Urzędu oferować regularnie aktualizowane programy szkoleniowe związane z cyberbezpieczeństwem; wzywa Urząd do dalszego rozwijania polityki cyberbezpieczeństwa i do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

34.

wyraża uznanie dla Urzędu za jego ambitną politykę ochrony środowiska, która w 2021 r. doprowadziła do poprawy kilku kluczowych wskaźników środowiskowych, takich jak m.in. ograniczenie ilości odpadów, recykling papieru i ograniczenie podróży; zauważa, że wpływ celów zrównoważonego rozwoju lub postępy w ich osiąganiu są mierzone i monitorowane za pośrednictwem panelu kontroli KPI ustanowionego przez kierownictwo Urzędu;

35.

wyraża uznanie dla Urzędu za postępy poczynione w celu zarejestrowania się w unijnym systemie ekozarządzania i audytu (EMAS) do 2022 r.; odnotowuje, że Urząd planuje całkowicie wyeliminować papierową formę dokumentów do 2025 r.;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

36.

zauważa, że Urząd nadal skutecznie stawiał czoła wyzwaniom związanym z pandemią COVID-19, np. poprzez stałe dostosowywanie pomieszczeń i procesów do zmieniających się środków ochronnych przyjętych przez rząd francuski i Komisję;

37.

zwraca uwagę, że w 2021 r. Urząd nadal sprawnie funkcjonował dzięki wcześniejszym inwestycjom w sprzęt do audio- i wideokonferencji oraz narzędzie do głosowania; zauważa ponadto, że Urząd zainstalował nowe narzędzie zarządzania biurami i rezerwacji biur, aby lepiej zapewnić przestrzeganie wytycznych w zakresie zdrowia publicznego w biurach, zwiększyć elastyczność i przygotować się na rzeczywistość po pandemii;

Inne uwagi

38.

zauważa, że w 2021 r. Urząd zidentyfikował pewne zagrożenia, takie jak m.in. ograniczona zdolność do wykonywania swoich mandatów, niewystarczające zasoby i brak wiedzy fachowej w zakresie zarządzania obszernym programem ustawodawczym (tj. unia rynków kapitałowych i kontrahenci centralni), konsekwencje wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii, potencjalne nowe uprawnienia Urzędu w niektórych obszarach (np. w sprawie rozrachunku papierów wartościowych i centralnych depozytów papierów wartościowych), bardziej niestabilne rynki finansowe oraz ograniczona konwergencja praktyk nadzorczych i nadzór nad kontrahentami centralnymi z państw trzecich; wzywa Komisję do uwzględnienia tych kwestii i przydzielenia Urzędowi zasobów niezbędnych do realizacji nowych lub rozszerzonych mandatów;

39.

zauważa, że kwestie wynikające z działań podjętych przez Urząd w następstwie uwag Trybunału z poprzednich lat, takie jak roczne finansowanie krzyżowe działań Urzędu, harmonizacja systemu obliczania opłat oraz zakres obchodzenia przepisów w odniesieniu do mechanizmu pobierania opłat, nie wchodzą w zakres działań Urzędu; wzywa Komisję do dokonania przeglądu aktów delegowanych i zmiany rozporządzeń dotyczących takich kwestii, zgodnie z propozycją Urzędu;

40.

wzywa Urząd, aby skupił się na rozpowszechnianiu wyników swoich działań w społeczeństwie oraz aby docierał do obywateli za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych narzędzi komunikacji;

41.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 1).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2365 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie przejrzystości transakcji finansowanych z użyciem papierów wartościowych i ponownego wykorzystania oraz zmiany rozporządzenia (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 337 z 23.12.2015, s. 1).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2402 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie ustanowienia ogólnych ram dla sekurytyzacji oraz utworzenia szczególnych ram dla prostych, przejrzystych i standardowych sekurytyzacji, a także zmieniające dyrektywy 2009/65/WE, 2009/138/WE i 2011/61/UE oraz rozporządzenia (WE) nr 1060/2009 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 347 z 28.12.2017, s. 35).

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. L 176 z 27.6.2013, s. 338).

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych oraz zmieniająca dyrektywę 2002/92/WE i dyrektywę 2011/61/UE (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 349).

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/393

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1915

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Urzędowi absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0097/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0137/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 331 z 15.12.2010, s. 84.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/394

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1916

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia (ETF) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0098/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0135/2023),

1.	udziela dyrektor Europejskiej Fundacji Kształcenia absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 23.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/395

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1917

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia (ETF) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0135/2023),

A.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Fundacji Kształcenia (zwanej dalej „Fundacją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 21 402 739 EUR, czyli 2,13 % więcej niż w 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi w całości z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Fundacji za rok budżetowy 2021 Trybunał Obrachunkowy stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Fundacji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z uznaniem zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wysokiego wskaźnika wykonania środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,91 %, co oznacza niewielki wzrost o 0,04 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca jednak uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 86,23 %, co oznacza spadek o 9,43 % w porównaniu z rokiem 2020;

Wydajność

zauważa, że program prac Fundacji na 2021 r. został ukończony w 95,58 %, co stanowi najlepszy wynik w ciągu ostatnich pięciu lat, a wskaźnik terminowego ukończenia wyniósł 91,15 %; z uznaniem zauważa, że Fundacja przekroczyła cele w przypadku wszystkich kluczowych wskaźników skuteczności działania;

odnotowuje kluczowe osiągnięcia Fundacji w 2021 r., których podstawą są trzy cele strategiczne: adekwatność i przewidywanie umiejętności, rozwój i walidacja umiejętności oraz wyniki i jakość polityki kształcenia i szkolenia; zauważa, że cele te są realizowane przez Fundację w ramach trzech podstawowych usług: centrum wiedzy, monitorowania i oceny oraz doradztwa w zakresie polityki;

odnotowuje nowe inicjatywy zainicjowane przez Fundację w 2021 r., takie jak analiza pozycjonowania umiejętności ekologicznych i wolnych miejsc pracy w krajach partnerskich z wykorzystaniem dużych zbiorów danych, a także analizy zakresu, warunków i potencjału pracy za pośrednictwem platform internetowych w krajach Partnerstwa Wschodniego i Bałkanów Zachodnich; zauważa, że w 2021 r. Fundacja z powodzeniem przetransponowała zmiany w zapotrzebowaniu na umiejętności, zarówno bieżące, jak i przewidywane, na wymogi w zakresie dostosowania w celu dopasowania strategii politycznych, a mianowicie rozszerzenia swojej sieci doskonałości; odnotowuje ponadto stały rozwój forum Fundacji na rzecz zapewniania jakości, skupiającego 22 kraje partnerskie w ramach platformy dwustronnego i wielostronnego dialogu na temat zarządzania kształceniem i szkoleniem zawodowym; podkreśla działania Fundacji mające na celu pomoc krajom w okresie transformacji i krajom rozwijającym się w wykorzystaniu potencjału ich kapitału ludzkiego poprzez reformę systemów kształcenia, szkolenia i rynku pracy w kontekście polityki Unii w zakresie stosunków zewnętrznych;

ze szczególnym zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Fundacji „Umiejętności na rzecz rozwoju przedsiębiorczości” (2), która odpowiada na potrzebę dostosowania umiejętności poprzez powiązanie kształcenia i szkolenia zawodowego z małymi i średnimi przedsiębiorstwami (MŚP) w krajach sąsiadujących z Unią, krajach objętych procesem rozszerzenia i krajach Azji Środkowej; podkreśla, że dzięki tej inicjatywie przedsiębiorstwa mogą reagować na wyzwania, w tym te wynikające z pandemii COVID-19, oraz radzić sobie z nimi poprzez budowanie bardziej ekologicznych, inkluzywnych i innowacyjnych społeczeństw oraz pobudzanie zrównoważonej konkurencyjności, sprawiedliwości społecznej i odporności, a zatem gwarantuje ona rozwój biznesu i ciągłość działania przedsiębiorstwa;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja zacieśniła współpracę i stosunki z krajami partnerskimi w regionach objętych polityką sąsiedztwa i rozszerzenia UE; z zadowoleniem przyjmuje również fakt, że w marcu 2022 r. Fundacja dokonała przeglądu swojej współpracy z Rosją i Białorusią w następstwie niczym niesprowokowanej i nieuzasadnionej rosyjskiej agresji na Ukrainę i zaprzestała wszelkiej współpracy;

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę fundacji, aby monitorować kryzys na Ukrainie i reagować tam, gdzie jest to możliwe i stosowne, w ścisłej współpracy z różnymi służbami Komisji, wykorzystywać swoją wiedzę fachową i wiedzę na temat systemów kształcenia i szkolenia w danym kraju, a jednocześnie wzmacniać partnerstwo z lokalnymi zainteresowanymi stronami i nie tylko;

Polityka kadrowa

zauważa, że 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 102,3 %, gdyż przyjęto 88 pracowników na czas określony w celu obsadzenia 86 stanowisk tego rodzaju (w tym dwóch dodatkowych pracowników zatrudnionych na czas określony w celu zrównoważenia pracy w niepełnym wymiarze czasu pracy zgodnie z art. 38 ust. 2 rozporządzenia finansowego Fundacji) zatwierdzonych w budżecie Unii (w porównaniu z 86 zatwierdzonymi stanowiskami w 2020 r.); odnotowuje ponadto, że w 2021 r. Fundacja zatrudniała 42 pracowników kontraktowych i jednego pracownika miejscowego;

z dużym zaniepokojeniem zauważa, że równowaga geograficzna nadal stanowi wyzwanie; zwraca uwagę, że 43 % pracowników Fundacji to obywatele państwa członkowskiego, w którym się ona znajduje; wyraża głębokie zaniepokojenie faktem, że jedynie 16,8 % personelu Fundacji pochodzi z państw członkowskich, które przystąpiły do Unii po 2004 r., choć owe państwa członkowskie reprezentują 23,2 % ludności; zauważa, że Fundacja stosuje procedurę selekcji w oparciu o kryteria merytoryczne, a w przypadku osób o takich samych kwalifikacjach wybiera kandydatów pochodzących ze słabiej reprezentowanych krajów; wzywa Fundację, aby nadała równowadze geograficznej najwyższy priorytet w procedurach rekrutacyjnych i poinformowała organ udzielający absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

10.

zauważa, że jeśli chodzi o równowagę płci, w 2021 r. sześciu na dziesięciu członków kadry kierowniczej średniego i wyższego szczebla stanowiły kobiety (tak samo jak w 2020 r.); w kwestii równowagi płci zauważa, że wśród członków zarządu 40 % to mężczyźni, a 60 % to kobiety (odpowiednio 10 i 15 członków), natomiast wśród całego personelu 34 % to mężczyźni, a 66 % to kobiety (odpowiednio 44 i 87 członków); przypomina, jak ważne jest zapewnienie równowagi płci, i wzywa Fundację do uwzględnienia tego aspektu podczas przyszłych nominacji;

11.

zauważa, że podczas pandemii COVID-19 w 2021 r. Fundacja oferowała wszystkim współpracownikom zdalne usługi zaufanych doradców; zauważa z zadowoleniem, że wszyscy nowi pracownicy wzięli udział w spotkaniu wprowadzającym na temat molestowania, a także w prezentacji przeprowadzonej przez zaufanych doradców; ubolewa jednak, że niektórzy pracownicy mają dostęp jedynie do nieformalnej procedury; zauważa, że w 2021 r. nie zarejestrowano przypadków molestowania, nie prowadzono dochodzeń w takich sprawach ani nie wniesiono do sądu żadnych spraw dotyczących molestowania;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

12.

zauważa, że Fundacja opublikowała wszystkie deklaracje o konflikcie interesów, a także życiorysy członków zarządu oraz kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla;

13.

zauważa, że Fundacja nie opracowała jeszcze specjalnej strategii w zakresie zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im; zauważa jednak, że w 2018 r. Fundacja opracowała kompleksowe zestawienie kwestii związanych z etyką, obejmujące również konflikt interesów; zauważa ponadto, że w 2021 r. dokonano aktualizacji w celu wprowadzenia najnowszych odniesień regulacyjnych;

Zamówienia publiczne

14.

zauważa, że jeśli chodzi o zamówienia publiczne, dążono do synergii z innymi instytucjami, wykonując systematyczną ocenę możliwości ad hoc w odniesieniu do wszystkich potrzeb w tym zakresie; zauważa, że w 2021 r. Fundacja była stroną 28 umów międzyinstytucjonalnych, dziesięciu umów o gwarantowanym poziomie usług i pięciu umów otwartych dla innych agencji;

15.

zauważa, że elektroniczne składanie ofert przetargowych stało się normą w Fundacji; z zadowoleniem przyjmuje, że nowo utworzona grupa robocza ds. zielonych zamówień publicznych przetestowała ekologiczne kryteria wyboru i udzielania zamówień;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

16.

odnotowuje odpowiedź Fundacji na uwagę zawartą w sprawozdaniu Trybunału za 2020 r. dotyczącą nieprzestrzegania 12. zasady kontroli wewnętrznej oraz środków podjętych przez Fundację; zauważa, że Fundacja zastosowała się do zalecenia Trybunału, dokonując gruntownego i regularnego przeglądu wyjątków i przypadków niezgodności; odnotowuje ponadto opracowanie i wdrożenie nowej polityki Fundacji oraz usprawniony proces postępowania w przypadku odchyleń (wyjątki i przypadki niezgodności); zauważa ponadto, że w 2021 r. Fundacja przeprowadziła szczegółowy przegląd wszystkich decyzji podjętych w związku z pandemią COVID-19 do pierwszego kwartału 2021 r. w celu zapewnienia, aby wszystkie decyzje skutkujące odstępstwem od ram regulacyjnych Fundacji były odpowiednio rejestrowane, w tym odstępstwa o charakterze niefinansowym;

17.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja rozpoczęła audyt wewnętrzny dotyczący mechanizmów komplementarności i współpracy między sobą a służbami Komisji, który zostanie zakończony w 2022 r.; zauważa, że audyt ten jest uwzględniony w planie wieloletnim Służby Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS); zauważa również, że Fundacja oficjalnie zamknęła wszystkie poprzednie zalecenia wynikające z audytu IAS i nie ma zaległości, jeśli chodzi o zalecenia z audytów;

18.

przypomina, że Fundacja wciąż nie zareagowała na jedną uwagę Trybunału z 2018 r. dotyczącą procedury udzielenia zamówienia publicznego na usługi agencji pracy tymczasowej, w ramach której to procedury Fundacja zastosowała kryteria udzielenia zamówienia koncentrujące się na niekonkurencyjnych elementach cenowych; odnotowuje, że Fundacja zajmie się tą kwestią w 2023 r., kiedy rozpocznie się następna procedura zamówień na pracowników tymczasowych stosownie do planowanych działań;

19.

odnotowuje pozytywną ocenę Fundacji dotyczącą jej systemu kontroli wewnętrznej, w której zasady kontroli wewnętrznej oceniono jako skuteczne w 82,4 % (71 % w 2020 r.), a 17,6 % jako częściowo skuteczne (29 % w 2020 r.), przy czym konieczne są jedynie niewielkie usprawnienia; odnotowuje odpowiedź Fundacji na ustalenia Trybunału dotyczące rejestru wyjątków, polegającą na gruntownym i regularnym przeglądzie wyjątków i przypadków niezgodności;

20.

zauważa, że Fundacja rozwija i wdraża swoją własną strategię zwalczania nadużyć finansowych, opracowaną z wykorzystaniem metodologii stworzonej przez OLAF;

21.

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania Fundacji; zdecydowanie nalega na wprowadzenie wymogu dysponowania skutecznymi systemami zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych konfliktów interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

22.

z zadowoleniem przyjmuje strategię cyfrową Fundacji i plan jej wdrażania z 2021 r., co ma na celu zwiększenie wykorzystania narzędzi cyfrowych i internetowych do świadczenia usług Fundacji i do współpracy z zainteresowanymi stronami, a także poprawę wydajności wewnętrznej; pochwala przyspieszoną cyfryzację procesów wewnętrznych, takich jak zasoby ludzkie, procesy finansowe, podpis elektroniczny i zarządzanie zamówieniami publicznymi, a także interakcje zewnętrzne, takie jak wykorzystanie narzędzi cyfrowych online do wymiany i spotkań;

23.

odnotowuje konkretne działania wdrożone przez Fundację w 2021 r. w celu zwiększenia przyrostu wydajności, takie jak stosowanie jednolitego zlecenia płatniczego grupującego kilka wniosków o płatność, korzystanie z obiegu pracy pod podpisem cyfrowym w odniesieniu do dokumentów wewnętrznych oraz postępy w zakresie cyfryzacji dzięki pełnemu testowaniu i wdrożeniu narzędzia do zarządzania zamówieniami publicznymi w procesie udzielania zamówień, a także pełna cyfryzacja zarówno wewnętrznej, jak i zewnętrznej komunikacji na potrzeby procesów zarządzania finansami;

24.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja przyjęła nową politykę bezpieczeństwa cybernetycznego, opracowaną w ramach skoordynowanego podejścia do bezpieczeństwa, obejmującą ogólną i szczegółową politykę w zakresie bezpieczeństwa informacji; zauważa ponadto, że Fundacja posiada skoordynowaną przekrojową grupę roboczą, której praca obejmuje aspekty cyberbezpieczeństwa, bezpieczeństwa informacji, bezpieczeństwa fizycznego personelu i bezpieczeństwa budynków; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie przez Fundację wykazu zasobów informacyjnych oraz postępy poczynione w 2021 r. z myślą o przejściu do nowego systemu zarządzania rejestrami cyfrowymi;

25.

z zadowoleniem przyjmuje uzyskanie przez Fundację rejestracji systemu ekozarządzania i audytu oraz certyfikatów ISO 14001; pochwala konkretne środki podjęte przez Fundację, obejmujące działania na rzecz ekologizacji w 2021 r. w dziedzinie energii, tworzyw sztucznych, mobilności, emisji i zielonych zamówień publicznych;

26.

przypomina o znaczeniu zwiększenia roli technologii cyfrowych w wewnętrznym funkcjonowaniu Fundacji i zarządzaniu nią, ale również w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Fundacja musi nadal aktywnie działać w tym obszarze, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

27.

zachęca Fundację do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Fundacji;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

28.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja nadal ściśle współpracowała z siecią agencji UE w celu wymiany wiedzy na temat zarządzania kryzysem związanym z COVID-19 i nowych przepisów dotyczących telepracy; odnotowuje działania wspierające wdrożone przez Fundację na rzecz dalszego zarządzania pandemią, takie jak m.in. rozpatrywanie wniosków o wydanie certyfikat COVID, zawarcie porozumień z trzema ośrodkami medycznymi oraz podjęcie decyzji przez dyrektora w sprawie okularów i dodatków na sprzęt biurowy do użytku domowego;

Inne uwagi

29.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja z powodzeniem zaangażowała się w partnerstwa medialne na rzecz kampanii na temat przyszłości pracy i przyszłości uczenia się, co odpowiada oczekiwaniom szerokiej publiczności; odnotowuje ponadto zaangażowanie Fundacji na różnych kanałach mediów społecznościowych, które skutkowało poprawą wskaźników w 2021 r.; wzywa Fundację do wzmożenia wysiłków i przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat swoich wyników jasnym i przystępnym językiem; wzywa Fundację do zapewnienia większej przejrzystości i odpowiedzialności publicznej poprzez lepsze korzystanie z mediów, w tym mediów społecznościowych;

30.

z zadowoleniem odnotowuje długotrwałe partnerstwo i wspólne prace Fundacji z Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop) i Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) w ramach odpowiednich umów o współpracy, a także przygotowanie w 2021 r. i wejście w życie w 2022 r. umowy z Europejską Agencją Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) w celu wspólnego korzystania z usług księgowych; wzywa Fundację, aby nadal rozwijała efekty synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), prowadziła wymianę dobrych praktyk, zwłaszcza w dziedzinach będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania, oraz zbadała możliwości rozszerzenia swojej działalności i porozumień roboczych z innymi organami i agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

31.

(2) https://www.etf.europa.eu/en/what-we-do/skills-enterprise-development

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/400

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1918

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia (ETF) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0098/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1339/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające Europejską Fundację Kształcenia (4), w szczególności jego art. 17,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0135/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji Kształcenia za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor Europejskiej Fundacji Kształcenia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 354 z 31.12.2008, s. 82.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/401

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1919

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0099/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (4), w szczególności jego art. 47,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99.

(1) Dz.U. C 162 z 13.4.2022, s. 22.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/403

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1920

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2023),

mając na uwadze, że według zestawienia dochodów i wydatków (1) Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok 2021 wyniósł 216 513 780 EUR, co stanowi spadek o 9,83 % w porównaniu z rokiem 2020 i odzwierciedla trend spadkowy utrzymujący się od roku 2019, kiedy to budżet Agencji zwiększono o 40,23 % w porównaniu z rokiem poprzednim; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw w odniesieniu do dochodów są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach; mając na uwadze, że Trybunał zidentyfikował płatności w całkowitej wysokości 18,11 mln EUR, z czego 15,67 mln EUR uznał za niezgodne z niektórymi przepisami rozporządzenia finansowego Agencji, a 2,44 mln EUR za niezgodne z postanowieniami odpowiednich umów ramowych, co ogólnie stanowi 6,20 % środków na płatności dostępnych w 2021 r., a tym samym przekracza próg istotności ustalony na potrzeby kontroli, w wyniku czego wydano opinię z zastrzeżeniem na temat legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń Agencji; mając na uwadze, że z wyjątkiem tych niezgodnych płatności Trybunał stwierdził, że operacje leżące u podstaw rozliczeń w odniesieniu do płatności za rok zakończony 31 grudnia 2021 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 %, co oznacza wzrost o 24,39 % w porównaniu z rokiem 2020; zauważa ponadto, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 94,65 %, co stanowi wzrost o 0,24 % w porównaniu z rokiem 2020;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. nie dokonano nieautomatycznych przeniesień; odnotowuje jednak wysoką kwotę automatycznych przeniesień (11,1 mln EUR) niezróżnicowanych środków na płatności w tytule II (wydatki na infrastrukturę i wydatki operacyjne), co stanowi 56 % łącznej kwoty 19,8 mln EUR w tym tytule, czyli 93,55 % całkowitej kwoty (11,8 mln EUR) na automatyczne przeniesienia z roku 2021 na 2022; powtarza opinię Trybunału, zgodnie z którą wysoki poziom przeniesień środków stoi w sprzeczności z budżetową zasadą jednoroczności i wskazuje na trudności strukturalne z wykonaniem budżetu; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że przeniesienia wydatków w tytule II dotyczyły głównie zewnętrznych dostawców usług wsparcia, którym Agencja zleciła rozwiązanie problemu systematycznego niedoboru personelu po przydzieleniu Agencji nowych zadań, którym nie towarzyszył odpowiedni przydział zasobów ludzkich; zauważa ponadto, że terminowość umów z zewnętrznymi usługodawcami nie została dostosowana do roku kalendarzowego, ale do okresu świadczenia niezbędnych usług; niemniej jednak wzywa Agencję do zajęcia się tą kwestią i zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z działań podjętych w tej sprawie; wzywa Komisję do poprawy koordynacji między przydziałem nowych zadań i niezbędnych zasobów w celu ograniczenia potrzeby sięgania po pomoc zewnętrznych usługodawców;

uważa, że Agencja powinna kontynuować dialog z Komisją w celu zaproponowania zmian w wieloletnim planowaniu budżetowym, tak aby otrzymywała środki na rozwój systemów dopiero po zapewnieniu pewności prawa;

Wyniki

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wykorzystuje niektóre narzędzia, takie jak kluczowe wskaźniki skuteczności działania, aby ocenić wartość dodaną wynikającą z jej działalności oraz usprawnić zarządzanie budżetem; zauważa, że zgodnie z oświadczeniem Agencji zrealizowała ona swoje cele na 2021 r. określone w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 (2) ustanawiającym Agencję i osiągnęła wyniki określone w rocznym programie prac na 2021 r., zarówno pod względem rezultatów, jak i wydajności; z zadowoleniem przyjmuje stałe wysiłki podejmowane przez Agencję w 2021 r. w celu dostosowania się do zaktualizowanego mandatu określonego w tym rozporządzeniu, które weszło w życie 11 grudnia 2018 r., i odnotowuje przyjęcie długoterminowej strategii na lata 2021–2027, która stanowi wytyczne dla długoterminowego rozwoju i działalności Agencji oraz jej przyszłego programowania wieloletniego i rocznego;

zauważa, że wydajność i dostępność systemów informatycznych obsługiwanych przez Agencję były zgodne z odpowiednimi umowami o gwarantowanym poziomie usług; odnotowuje stały rozwój nowych systemów informatycznych na potrzeby systemu wjazdu/wyjazdu (EES), europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) oraz systemu identyfikacji państw członkowskich posiadających informacje o wcześniejszych wyrokach skazujących wydanych wobec obywateli państw trzecich (ECRIS-TCN), a także rozwój interoperacyjności między nowymi a istniejącymi systemami; zauważa ponadto, że uruchomienie tych nowych systemów zostało odroczone o kilka miesięcy, natomiast ogólny harmonogram ukończenia architektury interoperacyjności do końca 2023 r. utrzymano; wyraża uznanie dla Agencji w związku z ukończeniem przez nią kilku projektów, takich jak instalacja jednolitych interfejsów krajowych, modernizacja infrastruktury komunikacyjnej wizowego systemu informacyjnego (VIS) i uruchomienie wspólnego systemu porównywania danych biometrycznych; wyraża zadowolenie w związku z większymi wysiłkami Agencji w zakresie badań naukowych i innowacji za pośrednictwem projektów w dziedzinie sztucznej inteligencji, technologii umożliwiających płynne i bezkontaktowe przekraczanie granic oraz bezpieczeństwa wewnętrznego; zauważa, że Agencja jest na dobrej drodze do realizacji projektu drugiego rozszerzenia swojej siedziby operacyjnej w Strasburgu; zauważa ponadto, że Agencja dokonała przeglądu tego projektu w celu udostępnienia dodatkowych zdolności wcześniej niż oczekiwana realizacja w 2028 r., a to poprzez modułowe centrum danych, zmniejszenie powierzchni biurowej i podejście oparte na stopniowej rozbudowie obiektu;

wyraża zadowolenie, że wraz z Agencją Unii Europejskiej ds. Azylu (następcą Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu) oraz Europejską Strażą Graniczną i Przybrzeżną Agencja zapewnia aktywne wsparcie państwom członkowskim, które są głównymi punktami wjazdu do Unii dla migrantów i osób ubiegających się o azyl; zwraca uwagę, że Agencja obsługuje centralny element wielu wielkoskalowych systemów informatycznych w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, które z kolei są połączone z systemami krajowymi;

z zadowoleniem przyjmuje stałe wsparcie Agencji we wdrażaniu polityki Unii w dziedzinie swobodnego przepływu osób i towarów, wspólnej wizy podróżnej, kontroli granicznych, imigracji i azylu, a także współpracy między krajowymi organami ścigania i organami sądowymi, w tym zwalczania przestępczości zorganizowanej, przemytu ludzi, handlu ludźmi i terroryzmu;

Polityka kadrowa

zauważa, że 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 90,61 % – przyjęto 193 pracowników na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii zatwierdzono 213 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 202 stanowiskami zatwierdzonymi w 2020 r.); odnotowuje ponadto, że w 2021 r. Agencja zatrudniała 107 pracowników kontraktowych i 10 oddelegowanych ekspertów krajowych z zatwierdzonej liczby 132 pracowników kontraktowych i 11 oddelegowanych ekspertów krajowych;

podkreśla, że w 2021 r. siedmiu pracowników odeszło z Agencji, co odpowiada rotacji wynoszącej 5,5 %, czyli wyższej niż docelowy poziom 5 % i poziom bazowy wynoszący 3,7 % w 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje monitorowanie i ocenę przyczyn tego wskaźnika przez kierownictwo Agencji; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że podczas rozmów końcowych organizowanych przez Agencję zidentyfikowano m.in. następujące przyczyny: umowy na czas określony, umowy w niskich grupach zaszeregowania i duże obciążenie pracą; podkreśla potrzebę większej elastyczności, jeżeli chodzi o dostępność zasobów ludzkich, aby umożliwić Agencji dostosowanie się do zmiennego obciążenia pracą i do ewentualnych opóźnień w przyjmowaniu odpowiednich aktów ustawodawczych; wzywa Komisję do zaangażowania się w konstruktywny dialog z Agencją i do zajęcia się tymi kwestiami przy określaniu dostępności zasobów w przyszłych planach zatrudnienia;

10.

z zaniepokojeniem odnotowuje skład kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji pod względem płci – dwóch mężczyzn (100 %) i żadnej kobiety – oraz to, że w zarządzie zasiada 49 mężczyzn (81,7 %) i 11 kobiet (18,3 %), a wśród pracowników ogółem znajduje się 215 mężczyzn (69,4 %) i 95 kobiet (30,6 %); uznaje, że odpowiedzialność za powoływanie osób do zarządu spoczywa na właściwych organach krajowych w każdym państwie członkowskim; wzywa państwa członkowskie do aktywnego uwzględniania równowagi płci jako czynnika przy powoływaniu i mianowaniu członków zarządu Agencji; odnotowuje wysiłki Agencji na rzecz poprawy równowagi płci i z zadowoleniem przyjmuje niewielką poprawę odnotowaną w 2021 r.; niemniej jednak wzywa Agencję do prowadzenia aktywnych działań na rzecz równowagi płci i zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z planu działań w tej sprawie; przypomina również o znaczeniu wyważonej reprezentacji geograficznej wśród kadry kierowniczej i personelu Agencji;

11.

zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła 15 procedur naboru i otrzymała 1 944 zgłoszenia od kandydatów w związku z 18 procedurami rekrutacyjnymi; wyraża uznanie dla Agencji w związku ze zgłoszonym wzrostem wydajności i usprawnieniem procedur rekrutacji w Agencji, a także wyraża zadowolenie z wizerunku Agencji jako atrakcyjnego pracodawcy; odnotowuje w związku z tym różne działania Agencji, takie jak projekt pilotażowy „Sprawna rekrutacja”, udział w internetowych globalnych targach pracy „Kobiety w branży technologicznej”, publikacja ogłoszeń o naborze poza stroną internetową Agencji oraz grupowanie profili lub wykorzystanie istniejących list rezerwowych dla równoważnych grup zaszeregowania i grup funkcyjnych; zauważa ponadto, że przeprowadzono analizę kompetencyjnych ram Agencji, i zachęca Agencję do opracowania strategii zarządzania zasobami ludzkimi w oparciu o kompetencje;

12.

pochwala politykę Agencji dotyczącą zerowej tolerancji dla molestowania; zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpatrzyła 14 spraw związanych z nękaniem psychicznym lub molestowaniem seksualnym; ponadto zauważa w tym kontekście, że Agencja przeprowadziła dwie wstępne oceny, które doprowadziły do wszczęcia trzech dochodzeń administracyjnych i zwolnienia jednego pracownika; z zadowoleniem przyjmuje organizowanie przez Agencję seminariów internetowych i sesji uświadamiających na temat zapobiegania molestowaniu oraz roli zaufanych doradców, a także środków mających na celu poprawę dobrostanu w pracy i równowagi między życiem zawodowym a prywatnym pracowników Agencji za pośrednictwem seminariów internetowych na temat zdrowia psychicznego i indywidualnych spotkań doradczych;

13.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja wykorzystuje wszystkie podstawowe moduły narzędzia do zarządzania zasobami ludzkimi SYSPER, a także kilka modułów opcjonalnych; zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji systemu zarządzania zasobami ludzkimi;

Zamówienia

14.

zauważa, że Agencja poinformowała, iż przekrojowy model inżynieryjny, który jest największym przetargiem kiedykolwiek podpisanym przez Agencję, okazał się przydatny w odniesieniu do kilku kluczowych działań operacyjnych Agencji, a celem pozostaje maksymalizacja korzyści płynących z zamówień przekrojowych poprzez koordynację wkładu różnych wykonawców w ramach kilku projektów; zauważa, że w 2021 r. przygotowano szereg ważnych przetargów i podpisano umowy, mianowicie jeśli chodzi o centralny system ECRIS-TCN, zaktualizowaną wersję nowego środowiska testowego VIS/BMS oraz ocenę technologii na potrzeby przyszłego systemu zarządzania dokumentami;

15.

zwraca uwagę na opinię Trybunału z zastrzeżeniem na temat legalności i prawidłowości płatności ze względu na sześć nieprawidłowych płatności dokonanych w 2021 r. na łączną kwotę 18,11 mln EUR w związku z kilkoma umowami ramowymi, przy czym płatności te stanowią 6,20 % środków na płatności dostępnych w 2021 r.; z zaniepokojeniem zauważa, że rok 2021 jest drugim rokiem z rzędu, w odniesieniu do którego Trybunał wydał podobną opinię z zastrzeżeniem dotyczącą zarządzania przez Agencję zamówieniami i umowami; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że na przestrzeganie przepisów w tym obszarze wpływa szereg czynników związanych z planowaniem operacyjnym i budżetowym, modelem pozyskiwania zasobów, zarządzaniem zmianami w umowach i niedoborem personelu, co utrudnia Agencji ograniczenie zakresu, czasu trwania i wartości umów; podkreśla, że ze względu na uzupełnienia i aktualizacje wielkoskalowych systemów informatycznych, którymi Agencja zarządza, przeszła ona z zaopatrzenia wertykalnego na przekrojowe, co sprawiło, że początkowy wertykalny model zamówień odziedziczony po Komisji stał się nieprzydatny; zauważa, że główne przyczyny tej transformacji to zmniejszenie uzależnienia od jednego dostawcy oraz osiągnięcie korzyści skali lub obniżenie kosztów;

16.

zwraca uwagę na uwagi Trybunału dotyczące konkretnej umowy o wartości 40 mln EUR w związku z wdrożeniem umowy ramowej dotyczącej wielkoskalowych systemów informatycznych, którą Agencja podpisała, nie precyzując szczegółów nabywanych usług; na podstawie wyjaśnień Agencji zauważa, że szybkie tempo rozwoju technologii wymaga większej elastyczności w dziedzinie zamówień informatycznych; zwraca uwagę, że umowy ramowe sporządzane przez Agencję wymagają dużej elastyczności, aby dostosowywać się nie tylko do zmian technologicznych, ale również do zmian legislacyjnych, takich jak ustanowienie nowych lub dostosowanie istniejących wielkoskalowych systemów informatycznych zarządzanych przez Agencję; podkreśla, że powtarzające się opóźnienia w przyjmowaniu i wdrażaniu odpowiednich aktów prawnych, które to aspekty całkowicie pozostają poza kontrolą Agencji, są kluczowymi czynnikami przy określaniu poziomu szczegółowości i precyzji, jaki Agencja jest w stanie zaoferować przy zawieraniu umów ramowych; zauważa ponadto, że Agencja poinformowała, iż jej polityka i praktyki w zakresie zamówień poprawiły się w ciągu ostatnich kilku lat, ale ma to niewielki wpływ na starsze umowy, których realizacja trwa; wzywa Agencję do podsumowania zdobytych doświadczeń i spostrzeżeń przedstawionych przez Trybunał w celu zagwarantowania trwałej poprawy w tej dziedzinie; wspiera Agencję w jej wysiłkach na rzecz przyjęcia kompleksowego zestawu wytycznych dotyczących zamówień publicznych i polityki zarządzania pierwszymi umowami, a także wzywa Agencję do przekazywania takich dokumentów organowi udzielającemu absolutorium po ich zatwierdzeniu; wzywa Agencję, Trybunał i Komisję do zbadania możliwych rozwiązań mających na celu zwiększenie elastyczności zamówień publicznych i zdolności dostosowawczych w celu skutecznego wykonywania mandatu Agencji;

17.

przyjmuje do wiadomości stanowisko Agencji, zgodnie z którym formalne nieprawidłowości stwierdzone przez Trybunał nie spowodowały szkód finansowych dla budżetu Unii;

18.

podkreśla, że w 2021 r. Agencja podpisała 759 zobowiązań prawnych; zauważa, że Agencja zatrudnia 14 pracowników zajmujących się zamówieniami (11 urzędników i trzech asystentów); podkreśla, że Agencja nie dysponuje stanowiskiem w odpowiedniej grupie zaszeregowania, aby stworzyć w pełni operacyjny dział ds. zamówień publicznych; wzywa Komisję do uwzględnienia tych potrzeb przy określaniu dostępności zasobów w przyszłych planach zatrudnienia;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

19.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz ochronie sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja zmieniła i przyjęła wytyczne dotyczące informowania o nieprawidłowościach w celu utworzenia jednostki audytu wewnętrznego, której zadaniem jest przedstawianie poufnych i bezstronnych wytycznych dotyczących zasad informowania o nieprawidłowościach;

20.

zauważa z uznaniem, że Agencja co roku publikuje deklaracje o braku konfliktu interesów oraz życiorysy członków zarządu i kadry kierowniczej wyższego szczebla na swojej stronie internetowej; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w Agencji rejestru służącego przejrzystości, w ramach którego na stronie internetowej Agencji publikuje się spotkania kadry kierowniczej wyższego szczebla z podmiotami gospodarczymi;

Kontrola wewnętrzna

21.

zauważa, że w 2018 r. Europejski Inspektor Ochrony Danych przeprowadził kontrolę ochrony danych w odniesieniu do systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) i VIS, a w 2019 r. kontrolę systemu Eurodac (wszystkie systemy są obsługiwane i zarządzane przez Agencję), w wyniku której wydano łącznie 72 zalecenia; zauważa, że Agencja wdraża te zalecenia i co kwartał monitoruje postępy w ich wdrażaniu; zachęca Agencję do priorytetowego traktowania działań w zakresie ochrony danych; wzywa Agencję, by przedłożyła organowi udzielającemu absolutorium sprawozdanie z postępów we wdrażaniu tych zaleceń;

22.

z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną przez Agencję roczną ocenę jej systemu kontroli wewnętrznej, w której to ocenie stwierdzono, że system kontroli wewnętrznej jest obecny, funkcjonuje i jest skuteczny, chociaż potrzebne są pewne ulepszenia; z zadowoleniem przyjmuje postępy poczynione w związku z uwagami Trybunału i rezolucjami Parlamentu w sprawie absolutorium z poprzednich lat, a także fakt, że Agencja wdrożyła zalecenia Trybunału z 2018 i 2019 r. związane z nieprzestrzeganiem przepisów w sprawie zamówień publicznych; przypomina, że prace w odniesieniu do dwóch pozostałych uwag są nadal w toku; wzywa Agencję do wzmożenia wysiłków w celu wdrożenia działań naprawczych w odniesieniu do nieuwzględnionych uwag Trybunału;

23.

odnotowuje, że na koniec 2021 r. wskaźnik wykonania zaleceń z kontroli wyniósł 77 % (24 zalecenia wdrożono, a 37 zaleceń oczekiwało na wdrożenie); zauważa, że na koniec 2021 r. otwarte były łącznie 32 zalecenia, z których żadne nie miało statusu „krytyczne”; zauważa z zaniepokojeniem, że w przypadku siedmiu zaleceń przekroczono termin realizacji, co oznacza, że wdrażanie zalecenia trwało mimo upływu terminu jego realizacji; wzywa Agencję do wdrożenia niezrealizowanych zaleceń bez dalszej zwłoki oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach; uważa, że ustalenia zawarte w sprawozdaniu Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) OC-2020-0441-A2 należy udostępnić organowi udzielającemu absolutorium; ponadto wzywa Agencję do przekazania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z zastosowania się do zaleceń OLAF;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

24.

wyraża uznanie dla Agencji za różne środki mające na celu poprawę efektywności energetycznej, od wykorzystania wyłącznie zielonej energii elektrycznej i papieru pochodzącego z recyklingu po ogrzewanie budynku w Tallinie dzięki ponownemu wykorzystaniu ciepła z serwerowni; wzywa Agencję do przyspieszenia procedur certyfikacji w ramach unijnego systemu ekozarządzania i audytu (EMAS); ponadto apeluje do Agencji o przekazanie organowi udzielającemu absolutorium najnowszych sprawozdań dotyczących deklaracji środowiskowej;

25.

odnotowuje dodatkowe środki podjęte przez Agencję w 2021 r. w dziedzinie cyberbezpieczeństwa, takie jak przyjęcie sześciu norm w tej sprawie i rozpoczęcie tworzenia zespołu reagowania na incydenty dotyczące bezpieczeństwa komputerowego, a także stała współpraca Agencji z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE) oraz wdrożenie ustrukturyzowanych ram zarządzania ryzykiem związanym z bezpieczeństwem IT i jego kontroli; zauważa, że w 2021 r. Agencja współpracowała z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) w zakresie praktycznego wdrażania unijnych przepisów dotyczących cyberbezpieczeństwa oraz w związku z dorocznym ćwiczeniem Agencji w dziedzinie cyberbezpieczeństwa; wzywa Agencję do przyjęcia nowych narzędzi w zakresie cyfryzacji budżetu i zamówień, takich jak podpis elektroniczny, e-umowy i e-fakturowanie;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

26.

wyraża uznanie dla zdolności Agencji do zapewnienia nieprzerwanej dostępności i odporności zarządzanych przez nią systemów oraz normalnego funkcjonowania strefy Schengen pomimo wyzwań spowodowanych pandemią COVID-19, która trwała w 2021 r.; zauważa jednak w tym kontekście, że harmonogramy wdrażania dotyczące rozwoju nowych systemów zmieniono ze względu na niedostępność sprzętu, opóźnienia w dostawie i instalacji sprzętu oraz rzadszą obecność pracowników i wykonawców na miejscu;

27.

pochwala współpracę Agencji z innymi instytucjami, organami, urzędami i agencjami Unii w zakresie wymiany wiedzy i najlepszych praktyk w kwestiach związanych z ciągłością działania; ponadto pochwala udział Agencji w inicjatywach międzyinstytucjonalnej grupy ds. szkoleń i świadomości w zakresie bezpieczeństwa oraz sieci funkcjonariuszy ds. bezpieczeństwa WSiSW w celu rozwiązywania wspólnych kwestii związanych z bezpieczeństwem;

Inne

28.

z zadowoleniem przyjmuje aktywną obecność Agencji w internecie w 2021 r. i odnotowuje poprawę wskaźników w mediach społecznościowych; wyraża uznanie dla Agencji za jej wkład w zewnętrzne kampanie online, takie jak „Cyfrowa UE” lub „Kobiety w branży technologicznej”, oraz za organizowanie wydarzeń o dużym zasięgu, takich jak doroczna konferencja czy branżowe spotkania z eu-LISA;

29.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1726 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), zmiany rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 i decyzji Rady 2007/533/WSiSW oraz uchylenia rozporządzenia (UE) nr 1077/2011 (Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99).

(3) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/409

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1921

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0099/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0105/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 99.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/411

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1922

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0100/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/126 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 (4), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0132/2023),

1.	udziela tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 58.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 42.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/413

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1923

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0132/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy („Agencja”) jej ostateczny budżet na rok 2021 wyniósł 16 114 100 EUR, co stanowi wzrost o 0,35 % w porównaniu z rokiem 2020; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 („sprawozdanie Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 97,26 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,46 % w porównaniu z rokiem 2020; ubolewa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 63,53 %, co oznacza nieznaczny spadek o 1,38 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa jednak z zadowoleniem, że Agencja zakończyła wszystkie działania podjęte w związku z uwagami Trybunału dotyczącymi wykonania budżetu na lata budżetowe 2018 i 2019;

zauważa, że w tytule 3 budżetu powiązanego rocznego programu prac znajduje się kwartalne planowanie środków na zobowiązania i środków na płatności Agencji, a także miesięczne planowanie środków na zobowiązania i środków na płatności na etapie wdrażania poddawanym okresowym przeglądom; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja scentralizowała zasoby administracyjne i wiedzę fachową na potrzeby zarządzania wszystkimi zamówieniami publicznymi Agencji, włącznie z planowaniem, ogłaszaniem przetargów, udzielaniem zamówień i monitorowaniem; wzywa Agencję, by poinformowała organ udzielający absolutorium, czy osiągnięto oczekiwane wyniki harmonizacji i skuteczności, zwłaszcza w odniesieniu do zarządzania przeniesieniami;

Wyniki działalności

odnotowuje z uznaniem działania Agencji służące opracowywaniu, gromadzeniu i dostarczaniu wiarygodnych i istotnych informacji, analiz i narzędzi dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy, które to działania przyczyniają się do kształtowania polityki Unii mającej na celu promowanie zdrowych i bezpiecznych miejsc pracy w całej Unii;

zauważa, że Agencja wykorzystuje niektóre środki jako kluczowe wskaźniki skuteczności działania w celu oceny wartości dodanej swoich działań, jak również inne środki służące usprawnieniu zarządzania budżetem, takie jak realizacja programu prac, anulowanie środków na płatności oraz zdolność pośredników do nawiązywania kontaktów dzięki tworzeniu sieci; zauważa w szczególności, że Agencja wykorzystuje kluczowy wskaźnik efektywności do wykonywania środków na zobowiązania; zauważa, że Agencja osiągnęła prawie wszystkie cele i że skreślono sześć założeń programu prac, ponieważ pandemia wpłynęła na możliwość podróżowania i organizowania wydarzeń;

zauważa, że w 2021 r. Agencja udostępniła wyniki przeglądu dotyczącego bezpieczeństwa i higieny pracy koncentrującego się na telepracy oraz roli czynników ryzyka psychospołecznego i udziale pracowników w profilaktyce zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego i zarządzaniu nimi, który to przegląd wykorzystano w kampanii „Zmniejsz formalności” rozpoczętej w październiku 2020 r. i prowadzonej przez 24 miesiące; ponadto odnotowuje działania i przeglądy Agencji koncentrujące się na cyfryzacji, zagrożeniom psychicznym i sektorze opieki zdrowotnej; z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Agencji w reakcję Unii na kryzys związany z COVID-19; odnotowuje ponadto przyjęcie przez Agencję w czerwcu 2021 r. strategicznych ram dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2021–2027;

zwraca ponadto uwagę na rolę, jaką Agencja może odegrać we wspieraniu prac instytucji Unii nad ochroną pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie azbestu w miejscu pracy oraz ochroną pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników rakotwórczych, mutagennych lub substancji reprotoksycznych w miejscu pracy, zgodnie z dyrektywą 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), oraz nad przeglądem dyrektywy Rady 98/24/WE (3);

zwraca uwagę na istotną rolę Agencji we wdrażaniu zasad zapisanych w Europejskim filarze praw socjalnych i osiągnięcia celów z Porto; z zadowoleniem przyjmuje zdecydowane zaangażowanie Agencji na rzecz zapewnienia wszystkim pracownikom takich samych praw w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, niezależnie od wielkości przedsiębiorstwa, rodzaju umowy lub stosunku pracy, oraz realizacji podejścia opartego na „Wizji zero” w odniesieniu do zgonów związanych z pracą;

podkreśla potrzebę zapewnienia odpowiednich zasobów ludzkich i finansowych umożliwiających Agencji dalszą realizację programu prac przy bardzo wysokim wskaźniku ukończenia działań, w szczególności w świetle wdrażania nowych strategicznych ram UE dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy (2021–2027);

10.

zauważa, że Agencja ściśle współpracuje z innymi agencjami, np. z Europejską Fundacją na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Agencją Praw Podstawowych, Europejskim Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego i Wspólnym Centrum Badawczym, w takich kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania jak polityka zatrudnienia i spraw społecznych, a ponadto formalizuje współpracę z Europejskim Urzędem ds. Pracy (ELA); zauważa, że Agencja współpracowała z Eurostatem nad opracowaniem barometru BHP; odnotowuje ponadto wsparcie Agencji dla Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego przy opracowywaniu wytycznych dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa przy usuwaniu wycieków ropy naftowej, dla Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu w pracach nad obszernym przewodnikiem dotyczącym oceny ryzyka, koncentrującym się na obciążeniu psychospołecznym pracowników biur obsługi oraz udział z Fronteksem w inicjatywie EU4BorderSecurity; zauważa, że Agencja nadal zapewniała wsparcie logistyczne krajowym punktom centralnym i ich sieciom;

Polityka kadrowa

11.

przyjmuje do wiadomości, że do 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 97,5 % (obsadzono 39 z 40 stanowisk dla pracowników na czas określony zatwierdzonych w budżecie Unii); zauważa ponadto, że w 2021 r. w Agencji pracowało 25 pracowników kontraktowych;

12.

odnotowuje sprawozdawczość dotyczącą równowagi płci za 2021 r. – w skład kadry kierowniczej wyższego szczebla wchodziło 3 mężczyzn (75 %) i 1 kobieta (25 %), w skład zarządu – 65 mężczyzn (66 %) i 34 kobiety (34 %), a ogół pracowników Agencji obejmował 21 mężczyzn (33 %) i 43 kobiety (67 %); wzywa Agencję do poprawy równowagi płci wśród personelu oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach; ponawia apel do Komisji i Rady o uwzględnianie równowagi płci przy wyznaczaniu członków zarządu Agencji;

13.

odnotowuje, że Agencja zatrudniała 64 osoby z 15 państw członkowskich; jest głęboko zaniepokojony niedostateczną reprezentacją osób z pozostałych 12 państw członkowskich; wzywa Agencję, aby w swoich procedurach rekrutacyjnych uwzględniła najbardziej priorytetową równowagę geograficzną i poinformowała organ udzielający absolutorium o wszelkich zmianach w tym zakresie;

14.

wyraża zadowolenie, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków nękania i molestowania oraz że Agencja jest silnie zaangażowana w promowanie polityki przeciwdziałania nękaniu i molestowaniu, organizuje regularnie sesje informacyjne dla swoich pracowników oraz aktualizuje specjalistyczną stronę intranetową na ten temat;

Zamówienia publiczne

15.

zauważa, że Agencja wprowadziła strategię dotyczącą funkcji w zakresie finansów i zamówień publicznych, która ma zoptymalizować wykorzystanie zasobów, zharmonizować procedury, doprecyzować role i obowiązki oraz zwiększyć wydajność; zauważa ponadto, że wdrożenie tej strategii zapewniło Agencji optymalny model operacyjny w dziedzinie finansowania i udzielania zamówień;

16.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa z zaniepokojeniem, że w jednej otwartej procedurze przetargowej podzielonej na części członkowie komisji oceniającej podpisali oświadczenie o braku konfliktu interesów dopiero po udzieleniu zamówienia, co stanowi niedociągnięcie w procedurze i jest sprzeczne z wymogami art. 61 i 150 rozporządzenia finansowego; wzywa Agencję, by zapewniła zgodność z rozporządzeniem finansowym w przyszłych procedurach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

17.

odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, a także zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi; zauważa, że w grudniu 2021 r. przyjęto decyzję określającą zasady przyjmowania prezentów przez pracowników Agencji i gościnności; zauważa, że oprócz deklaracji interesów członkowie zarządu muszą też dostarczyć deklaracje o braku konfliktu interesów; przyjmuje z zadowoleniem, że oba oświadczenia są dostępne na stronie internetowej Agencji; zauważa z uznaniem, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnych przypadków konfliktów interesu;

Kontrola wewnętrzna

18.

wyraża zadowolenie, że Agencja stosuje strategię braku zgodności, która pozwala rejestrować nie tylko wyjątki ex ante, ale również zdarzenia ex post, co służy poprawie istniejących procedur i umożliwia wcześniejsze wykrywanie niedociągnięć w zakresie kontroli wewnętrznej; zauważa, że w 2021 r. stwierdzone niezgodności nie wskazywały na istotne uchybienia pod względem istniejących kontroli; przyjmuje z zadowoleniem, że w 2021 r. Agencja ponownie uczestniczyła w zainicjowanej przez Komisję ocenie wzajemnej dotyczącej zarządzania ryzykiem w zdecentralizowanych agencjach, dzieląc się z innymi agencjami uczestniczącymi w grupie roboczej wiedzą, metodami i uwagami o krytycznych zagrożeniach;

19.

przypomina, że w 2019 r. zarząd przyjął ramy kontroli wewnętrznej, których podstawą są ramy kontroli wewnętrznej Komisji Europejskiej; zauważa, że w ocenie za rok sprawozdawczy 2021 uznano zgodność i wdrożenie ram za zadowalające;

20.

zauważa, że rejestr ryzyka korporacyjnego Agencji jest powiązany z ramami kontroli wewnętrznej i zarówno rejestr, jak i ramy są poddawane regularnym przeglądom przez kadrę kierowniczą wyższego szczebla; zauważa, że cztery rodzaje ryzyka monitorowane w 2021 r. sklasyfikowano jako związane ze środowiskiem zewnętrznym, dwa jako związane ze środowiskiem wewnętrznym i żadnego z nich nie sklasyfikowano jako potencjalnego zagrożenia dla reputacji lub osiągnięć strategicznych Agencji;

21.

zauważa, że w 2021 r. Agencja opracowała i sfinalizowała nową strategię zwalczania nadużyć finansowych na lata 2022–2026; przyjmuje z zadowoleniem, że w 2021 r. wprowadzono procedurę identyfikowania funkcji newralgicznych i zarządzania nimi;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

22.

przypomina o przyjętych w minionych latach ustaleniach dotyczących pracy zdalnej i systemie zarządzania dokumentami oraz zauważa, że Agencja uruchomiła i wprowadziła szereg nowych elektronicznych procedur wewnętrznych; odnotowuje ponadto wdrożenie narzędzi elektronicznych dzięki szerokiemu wykorzystaniu e-spotkań, e-zamówień (e-przetargi, elektroniczne składanie ofert i narzędzie zarządzania zamówieniami publicznymi) oraz przyjęcie podpisu elektronicznego i elektronicznego obiegu dokumentów; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje stopniowe uproszczenie i cyfryzację administracji Agencji;

23.

odnotowuje wkład Agencji w badanie prognostyczne dotyczące gospodarki o obiegu zamkniętym w celu określenia nowych i przyszłych zagrożeń dla bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z transformacją ekologiczną i istotnych z punktu widzenia decydentów i naukowców;

24.

zauważa, że Agencja rozpoczęła współpracę z CERT-UE na podstawie umowy o gwarantowanym poziomie usług, aby zapewnić Agencji cyberochronę; zauważa, że w 2021 r. rozpoczęto kilka audytów bezpieczeństwa, aby ocenić poziom bezpieczeństwa aplikacji i stron internetowych Agencji; zauważa, że na szczeblu międzyagencyjnym Agencja rozpoczęła koordynację realizacji wspólnego rozwiązania w celu świadczenia usług cyberbezpieczeństwa na rzecz mniejszych agencji Unii; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

25.

zauważa, że ze względu na kryzys związany z COVID-19 nie wykorzystano znacznej części budżetu na 2021 r. na podróże służbowe i spotkania i częściowo przesunięto te środki za pośrednictwem operacji kredytowych między tytułami, rozdziałami, pozycjami i działaniami;

26.

zauważa z uznaniem, że Agencja zorganizowała dyskusje z udziałem ekspertów na temat gotowości w miejscu pracy na wypadek pandemii; zauważa, że Agencja zrealizowała zgodnie z planem prawie wszystkie działania ze swojego programu prac (co odpowiada 96 %), a jednocześnie przyjęła i wykonała nieplanowane zadania związane z COVID-19;

27.

zauważa, że aby wesprzeć obowiązujące od 2020 r. ustalenia dotyczące pracy zdalnej dla pracowników, w 2021 r. Agencja uruchomiła i kontynuowała wdrażanie nowych elektronicznych procedur wewnętrznych, aby ułatwić ciągłość działania;

28.

zauważa, że w 2021 r. Agencja nadal skutecznie informowała o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz promowała BHP bezpośrednio lub za pośrednictwem swojej sieci, niemal całkowicie w internecie ze względu na ograniczenia związane z pandemią;

Inne uwagi

29.

z zadowoleniem przyjmuje ustalenia Agencji na szczeblu zarządzania z Eurofoundem, ELA i Europejskim Instytutem ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) oraz wymianę projektów programów prac z Eurofoundem, Europejską Agencją Chemikaliów i EIGE w celu zapewnienia synergii w odpowiednich programach prac tych organów; wzywa Agencję do dalszego poszukiwania synergii oraz możliwości rozszerzenia działalności i ustaleń roboczych z innymi organami Unii; wzywa Agencję, by zbadała możliwość dzielenia się zasobami z innymi organami Unii w przypadku pokrywających się zadań;

30.

wzywa Agencję do wzmożenia wysiłków w celu przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jasnym i przystępnym językiem; wzywa Agencję, by zapewniła większą przejrzystość i odpowiedzialność publiczną dzięki lepszemu wykorzystaniu mediów, w tym mediów społecznościowych;

31.

(2) Dyrektywa 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy (szósta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy Rady 89/391/EWG) (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 50).

(3) Dyrektywa Rady 98/24/WE z dnia 7 kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 131 z 5.5.1998, s. 11).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/418

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1924

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0100/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/126 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 2062/94 (4), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0132/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA) za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 58.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/419

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1925

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0096/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 załącznika do niej,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0126/2023),

1.	udziela dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/420

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1926

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0126/2023),

A.	mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu (zwanej dalej „Agencją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2021 wyniósł 210 000 EUR, co stanowi spadek o 8,7 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że cały budżet Agencji pochodzi z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania w odniesieniu do środków na zobowiązania na bieżący rok w wysokości 99,76 %, co oznacza lekki wzrost o 0,21 % w porównaniu z rokiem 2020, oraz zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności na bieżący rok wyniósł 51,22 %, co oznacza wzrost o 28,88 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa, że przeniesienie zobowiązań pozostających do spłaty (kwoty zaangażowane, ale niewypłacone) z 2021 r. na rok budżetowy 2022 wyniosło 101 966,38 EUR, czyli 49 % kwot, na które zaciągnięto zobowiązania (w porównaniu z 177 578,67 EUR, czyli 78 % w 2020 r.), oraz że kwota ta obejmuje głównie usługi informatyczne (IT) na etapie przejściowym projektu informatycznego Obserwatorium Jądrowego i ESA w zakresie zarządzania informacjami (NOEMI), a także szkolenia lub konferencje, które miały się odbyć na początku 2022 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

zauważa, że Agencja, która nie może działać jednostronnie w tej dziedzinie, zarejestrowała od 1 stycznia 2021 r. w swoim sprawozdaniu finansowym rezerwę księgową dotyczącą spłaty udziałów w Zjednoczonym Królestwie oraz że wszelkie płatności, zwroty lub zapłaty wynagrodzenia na rzecz Zjednoczonego Królestwa w kolejnych okresach w następstwie zakończenia członkostwa Zjednoczonego Królestwa będą podejmowane wspólnie z Komisją; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

Wyniki działalności

zauważa z uznaniem, że – po zatwierdzeniu przez Komisję – 1 lipca 2021 r. weszły w życie nowe przepisy określające sposób, w jaki Agencja ma zrównoważyć podaż i popyt, zawierające m.in. nowe definicje i formalnie rozszerzające zakres procedury uproszczonej;

odnotowuje w szczególności współpracę Agencji z grupą roboczą komitetu doradczego ds. bezpieczeństwa dostaw i cen, której powierzono nowy mandat w 2021 r.;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia był zrealizowany w 94,12 %, gdyż na 17 stanowisk (17 w 2020 r.) zatwierdzonych w planie zatrudnienia mianowano 16 urzędników Komisji; zauważa ponadto, że Agencja ma trudności ze znalezieniem asystentów w niższych grupach zaszeregowania, biorąc pod uwagę wymagany specjalistyczny profil i związane z nim poziomy wynagrodzeń w porównaniu z kosztami utrzymania w Luksemburgu;

zauważa, że w 2021 r. Agencja odnotowała, że 56 % wszystkich jej pracowników to kobiety, czyli mężczyźni stanowią 44 % personelu;

Zamówienia publiczne

zauważa, że po wejściu w życie nowych przepisów Agencja opublikowała formularze, które trzeba wykorzystywać do przedkładania umów na dostawy zawierane przez Agencję oraz do powiadamiania o umowach o świadczenie usług;

Kontrola wewnętrzna

10.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła aktualizację oceny ryzyka obejmującą wszystkie obszary działalności Agencji oraz jej procesy operacyjne i administracyjne, a także wprowadziła dostosowania z myślą o dopasowaniu obowiązujących mechanizmów kontroli do ryzyka; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

11.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła ocenę skuteczności swoich kontroli wewnętrznych obejmującą ocenę wcześniej zdefiniowanych wskaźników monitorowania, w tym ankietę, ocenę wyników audytu oraz nowych lub niezrealizowanych zaleceń, a także analizę niezgodności i przypadków wyjątkowych; zauważa, że ocena nie wykazała żadnego ryzyka, które mogłoby prowadzić do sformułowania zastrzeżenia w rocznym poświadczeniu wiarygodności;

12.

w odniesieniu do bezpieczeństwa informacji zauważa, że wszyscy pracownicy Agencji i wszyscy wykonawcy zewnętrzni posiadają poświadczenie bezpieczeństwa osobowego, a ponadto system informatyczny NOEMI poddano ocenie narażenia, która ma zostać powtórzona po przeprowadzeniu wszystkich wynikających z niej zaleceń; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

13.

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

14.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. – w wyniku działań następczych podjętych w związku z udzieleniem absolutorium za 2020 r. – stał się operacyjny projekt informatyczny NOEMI, którego celem jest wzmocnienie zdolności Agencji w zakresie monitorowania rynku materiałów jądrowych i paliw, a jednocześnie umożliwienie bezpiecznego przechowywania danych dotyczących newralgicznych umów jądrowych; zauważa też, że przyszły rozwój będzie zależał od finansowania otrzymanego w nadchodzących budżetach; zauważa ponadto, że w kolejnych etapach projektu umowy na dostawy energii jądrowej i informację Agencji mają być przetwarzane w pełni cyfrowo; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

15.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa przetwarzanych informacji w sieci;

16.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz regularnych audytów i testów własnego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji; wzywa Agencję do szybszego opracowania polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, jej realizacji do 31 grudnia 2023 r. oraz do złożenia sprawozdania z wszelkich postępów w tym zakresie organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

17.

zauważa, że pandemia COVID-19 nadal miała wpływ na sytuację w UE w 2021 r. oraz że Agencja wprowadziła telepracę jako domyślną opcję – zgodnie z wytycznymi Komisji oraz w celu zminimalizowania ryzyka dla personelu i jego rodzin – oraz że pracownicy o krytycznym i podstawowym znaczeniu, którzy potrzebowali dostępu do zasobów i pracy w pomieszczeniach, mieli taką możliwość na zasadzie rotacji;

18.

zauważa, że Agencja wprowadziła zmiany w strukturze wydatków poprzez zmianę budżetu i przesunięcia wewnętrzne, biorąc pod uwagę ograniczone wydatki na podróże służbowe i posiedzenia komitetu doradczego, a zamiast tego zainwestowała w swój system informatyczny; zauważa ponadto, że posiedzenia komitetu doradczego w 2021 r. odbywały się online;

Inne uwagi

19.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. we współpracy z Dyrekcją Generalną ds. Komunikacji Komisji zreorganizowano stronę internetową Agencji, co doprowadziło do powstania strony internetowej zharmonizowanej ze stroną internetową Komisji oraz zaktualizowanej i przyjaznej dla użytkownika dynamicznej platformy; zauważa ponadto, że wszystkie informacje zamieszczone na stronie internetowej przeredagowano, aby zapewnić użytkownikom lepsze doświadczenie;

20.

21.

wzywa Agencję do dalszego rozwijania synergii (np. w zakresie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), zacieśnienia współpracy, zintensyfikowania wymiany dobrych praktyk i pogłębienia dyskusji na temat obszarów będących przedmiotem wzajemnego zainteresowania z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności; wzywa Agencję do dalszego poszukiwania sposobów rozszerzenia ustaleń roboczych i dzielenia się zasobami z innymi organami Unii w ramach zadań, które się pokrywają;

22.

cieszy się z zalecenia Agencji dotyczącego bezpieczeństwa dostaw materiałów jądrowych i paliwa jądrowego zawartego w sprawozdaniu rocznym Agencji za 2021 r.; apeluje do Agencji, aby wydała więcej zaleceń dotyczących możliwości dywersyfikacji źródeł dostaw uranu na każdym etapie cyklu paliwowego; przypomina, że elektrownie jądrowe wytworzyły około 25,2 % całkowitej energii elektrycznej wyprodukowanej w Unii w 2021 r.;

23.

w odniesieniu do innych uwag towarzyszących decyzji w sprawie absolutorium, które mają charakter przekrojowy, odsyła do swojej rezolucji z dnia 10 maja 2023 r. (1) w sprawie wyników, zarządzania finansami i kontroli agencji.

(1) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/423

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1927

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0096/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2008/114/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiającą statut Agencji Dostaw Euratomu (4), w szczególności art. 8 załącznika do niej,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0126/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Dostaw Euratomu za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor generalnej Agencji Dostaw Euratomu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 41 z 15.2.2008, s. 15.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/424

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1928

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0101/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/127 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Fundację na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 (4), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) absolutorium z wykonania budżetu Fundacji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 74.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/426

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1929

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) (zwanej dalej „Fundacją”) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2021 wyniósł 21 757 000 EUR, co stanowi wzrost o 1,69 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Fundacji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania środków na bieżący rok w wysokości 99,98 %, co stanowi lekki wzrost o 0,06 % w porównaniu z rokiem 2020; przyjmuje do wiadomości, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 83,56 %, co oznacza wzrost o 3,12 % w porównaniu z rokiem 2020;

wyraża zaniepokojenie, że rzeczywista siła nabywcza budżetu zmniejsza się, a udział budżetu operacyjnego zmniejszył się z 39 % w 2010 r. do 28 % w 2021 r.; podkreśla, że kontynuacja tej tendencji zagraża zdolności Fundacji do gromadzenia wystarczających, aktualnych i wiarygodnych danych;

zauważa z zadowoleniem, że wskaźnik realizacji środków przeniesionych z 2020 r. wyniósł 98,10 %, czyli o 1,7 punktu procentowego więcej niż ten sam wskaźnik w roku 2020;

zauważa z niepokojem, że z powodu wzrostu kosztów życia w Irlandii udział budżetu operacyjnego Fundacji stale się zmniejsza, z 37,6 % w 2012 r. do 26,4 % w 2021 r.; ostrzega, że kontynuacja tego trendu zagrozi zdolności Fundacji do utrzymania i dalszej poprawy jakości jej pracy;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja dzieli służby księgowe z Europejskim Urzędem ds. Pracy (ELA), co pomogło temu ostatniemu w sprawnym zintensyfikowaniu działalności;

Wyniki działalności

przyjmuje do wiadomości, że osiągnięto 93 % wyników programu prac zaplanowanych na 2021 r., przy czym 38 z 41 celów zostało osiągniętych w 2021 r.;

zauważa, że Fundacja stosuje osiem kluczowych wskaźników efektywności, zawartych w jej systemie monitorowania wyników; zauważa zwłaszcza wyraźną poprawę wyników w zakresie wykorzystania wiedzy fachowej Fundacji w kluczowych dokumentach politycznych na szczeblu unijnym, z 34,6 % w 2020 r. do 74 % w 2021 r., takich jak wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie wzmocnienia stosowania zasady równości wynagrodzeń, konkluzje Rady w sprawie telepracy, sprawozdania Komisji w sprawie opieki długoterminowej w Unii, cyfrowych platform pracy w Unii oraz przegląd sytuacji w zakresie zatrudnienia i kwestii społecznych w Europie w 2021 r.; odnotowuje ponadto dobre wyniki w zakresie wykorzystania wiedzy Fundacji w mediach – w 2021 r. ukazały się 1 083 artykuły prasowe w porównaniu z 703 w 2020 r. – i pochwala w szczególności Fundację za jej widoczność w kluczowych europejskich i międzynarodowych mediach, jeżeli chodzi o najistotniejsze tematy, takie jak różne skutki pandemii COVID-19, telepraca, prawo do bycia offline i kwestie związane z płacą minimalną; odnotowuje wzrost zaangażowania Fundacji w wydarzenia i spotkania o znaczeniu politycznym w ciągu 2021 r., z 202 wypowiedzi w roku 2020 do 360 wypowiedzi w roku 2021;

z zadowoleniem przyjmuje w szczególności bardzo terminowe i przydatne działania mające na celu przekazanie ustaleń istotnych z punktu widzenia zmian spowodowanych pandemią COVID-19, takich jak telepraca, praca za pośrednictwem platform internetowych, nasilające się zjawisko nierówności płci i różnice międzypokoleniowe, niedobory siły roboczej, opieka długoterminowa, stosunki branżowe, w oparciu o badanie elektroniczne dotyczące życia, pracy i COVID-19 oraz COVID-19 PolicyWatch, w tym sprawozdania poświęcone warunkom pracy w czasie pandemii COVID-19 oraz konsekwencjom na przyszłość (1) oraz sprawozdanie w sprawie wpływu COVID-19 na młodych ludzi w UE (2); uważa, że Fundacja może odegrać kluczową rolę w dalszej analizie rosnącej tendencji do korzystania z telepracy i związanych z nią skutków dla równowagi między życiem zawodowym a prywatnym oraz dla jakości warunków pracy, a także w upowszechnianiu najlepszych praktyk i ocenie możliwych reakcji politycznych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w programie prac Fundacji analizuje się warianty polityczne mające na celu poprawę warunków pracy, stosunków pracy, zatrudnienia i warunków życia;

ponownie podkreśla znaczenie wysokiej jakości danych dostarczanych przez narzędzia bieżącego monitorowania Fundacji dla kształtowania polityki opartej na dowodach, zwłaszcza ogólnoeuropejskich badań przeprowadzonych przez Fundację;

10.

wyraża uznanie dla aktywnej współpracy Fundacji w 2021 r. z zainteresowanymi stronami takimi jak Parlament Europejski, Komisja, Rada (podczas prezydencji portugalskiej i słoweńskiej), agencje Unii, takie jak Europejska Agencja Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Europejska Fundacja Kształcenia (ETF), Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) oraz Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA), a także inne organizacje międzynarodowe; odnotowuje godny uwagi dorobek Fundacji w 2021 r., obejmujący: sześć webinariów, sześć filmów z działań, uruchomienie serii podcastów Fundacji (EurofoundTalks), trzy kampanie w mediach społecznościowych, wkład w Konferencję w sprawie przyszłości Europy oraz dostarczenie streszczeń sprawozdań z badań w 21 językach; podkreśla współpracę w zakresie wspólnych imprez i publikacji z kilkoma innymi agencjami Unii;

11.

wyraża uznanie dla faktu, że Fundacja opracowała plan działania w odpowiedzi na zalecenia zawarte w ocenie ex ante jej programu na lata 2021–2024; przyznaje, że niektóre działania wymagają starań w perspektywie średnioterminowej, podczas gdy inne zostały już przeprowadzone, jak np. optymalizacja wykorzystania środków finansowych w celu dopasowania ambicji programu do dostępnych środków; zauważa ponadto, że w 2021 r. zewnętrzni wykonawcy oceny przeprowadzili ocenę dwóch działań („Epoka cyfrowa: możliwości i wyzwania w obszarze pracy i zatrudnienia” oraz „Monitorowanie zgodności w Unii Europejskiej”), które były nowe w okresie programowania 2017–2020; zauważa, że w ramach tej oceny analizowano osiągnięcia i naukę płynącą z realizacji tych działań, zakres, w jakim udało się zrealizować określone na początku ambicje związane z tymi działaniami, oraz to, jak wpłynęły one na kształtowanie polityki; przyjmuje do wiadomości, że w 2021 roku Fundacja rozpoczęła ocenę swojego obecnego programu i podejścia do nauki i rozwoju;

12.

zauważa, że zakres zainteresowania bazy danych COVID-19 EU Policy Watch Fundacji został rozszerzony w celu zbadania polityki związanej z kilkoma kontekstami (kryzysowymi), w tym wojną w Ukrainie, wzrostem inflacji i tymczasową ochroną uchodźców, ekologizacją i agendą cyfrową, w związku z czym zmieniono jej nazwę na „baza danych EU Policy Watch”; zauważa, że ta baza danych jest jedynym istniejącym w całej Unii źródłem, które w sposób rygorystyczny ujmuje formy zaangażowania partnerów społecznych w opracowywanie i wdrażanie takich strategii politycznych, a zatem może stanowić wkład w różne wymogi monitorowania związane z krajowym dialogiem społecznym, takie jak np. europejski semestr;

Polityka kadrowa

13.

ubolewa nad faktem, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia był zrealizowany zaledwie w 89 % (w porównaniu z 95 % w 2020 r.), przy czym mianowano dziewięciu urzędników i 74 pracowników tymczasowych z 91 stanowisk zatwierdzonych w budżecie Unii (91 zatwierdzonych stanowisk w 2020 r.), natomiast dwóch pracowników było na urlopie z przyczyn osobistych i nie zostali oni natychmiast zastąpieni; zwraca jednak uwagę, że biorąc pod uwagę oferowane i przyjęte w 2021 r. wolne stanowiska, 94 % z nich zostało obsadzonych; zauważa ponadto, że w 2021 r. w Fundacji pracowało 13 pracowników kontraktowych; zauważa, że w 2021 r. z Fundacji odeszło sześciu pracowników (rotacja 5,8 %), z czego dwóch z powodu przejścia na emeryturę; ubolewa, że trzy stanowiska wyższego szczebla nie zostały obsadzone; pochwala Fundację za ciągłą refleksję nad dobrymi praktykami i poprawą warunków pracy; przypomina o znaczeniu walki z rotacją personelu w agencjach Unii;

14.

odnotowuje, że w 2021 r. podział na płeć kadry kierowniczej wyższego szczebla Fundacji wynosił pięciu mężczyzn (56 %) i cztery kobiety (44 %), członków zarządu – 54 mężczyzn (64 %) i 30 kobiet (36 %), a ogółu pracowników – 41 mężczyzn (43 %) i 55 kobiet (57 %); zauważa niedostateczną reprezentację pracowników z Cypru, Estonii, Malty i Słowenii; przypomina Komisji i państwom członkowskim o uwzględnieniu znaczenia zapewnienia równowagi płci i równowagi geograficznej przy mianowaniu członków zarządu Fundacji; wzywa Fundację do zapewnienia równowagi płci i równowagi geograficznej przy zatrudnianiu pracowników;

15.

zauważa, że od 2013 r. Fundacja realizuje politykę w zakresie ochrony godności i szacunku osób oraz zapobiegania molestowaniu („polityka Eurofoundu”); zauważa, że Fundacja posiada projekt podręcznika procedur dotyczących polityki Eurofoundu, który jest w trakcie procesu konsultacji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowi pracownicy, stażyści i lokalni pracownicy zatrudnieni na czas określony uczestniczą w programie „Godność i szacunek” w ramach szkolenia wprowadzającego; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. na szkoleniach poruszono kwestię dobrego samopoczucia fizycznego i psychicznego oraz technologii niezbędnej do utrzymania wysokiego poziomu wydajności podczas pracy zdalnej;

16.

wyraża uznanie dla Fundacji za proaktywne podejście do mierzenia samopoczucia pracowników poprzez wewnętrzne badania i kwestionariusze; z zadowoleniem przyjmuje coroczny program pod hasłem „Miesiąc Etyki”, którego sesje w 2021 r. skupiały się na tworzeniu pozytywnego miejsca pracy, po przeanalizowaniu zachowań, które należy przyjąć w konkretnych sytuacjach; przypomina o znaczeniu opracowania długoterminowej polityki kadrowej w odniesieniu do równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, poradnictwa zawodowego przez całe życie oraz oferty konkretnych możliwości szkoleniowych w zakresie rozwoju kariery zawodowej, równowagi płci na wszystkich szczeblach personelu, telepracy, prawa do bycia offline, zwiększenia równowagi geograficznej, aby zapewnić odpowiednią reprezentację ze wszystkich państw członkowskich, oraz rekrutacji i integracji osób z niepełnosprawnościami, a także zapewnienia ich równego traktowania i powszechnego promowania ich szans;

Zamówienia publiczne

17.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja ogłosiła siedem otwartych przetargów, w wyniku których zawarto umowy o wartości 1 942 570 EUR; stwierdza ponadto, że Fundacja uruchomiła 21 procedur o niskiej i średniej wartości (negocjowanych z trzema i pięcioma kandydatami) o łącznej wartości 1 248 790 EUR;

18.

przypomina o spostrzeżeniu Trybunału, że w czerwcu 2019 r. Fundacja zawarła umowę ramową na maksymalną kwotę 170 000 EUR na dostawy energii elektrycznej w drodze negocjacyjnego postępowania o udzielenie zamówienia z jednym oferentem, bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu; odnotowuje uwagę Trybunału, że wykonawca jest dostawcą detalicznym, a dostawy nie są notowane ani kupowane na rynku towarowym, w związku z tym nie ma zastosowania wyjątek dotyczący negocjacyjnego postępowania o udzielenie zamówienia, na który zezwoliła Komisja; przyjmuje do wiadomości wniosek Trybunału, że płatności dokonane w związku z tą umową są nieprawidłowe i że w 2021 r. wyniosły one 30 689 EUR; zauważa, że odnośna umowa wygasła w czerwcu 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że odpowiednio skorygowano wewnętrzne przepisy dotyczące zamówień;

19.

odnotowuje, że Fundacja przyjęła zmieniony plan zamówień na rok 2021; zauważa ponadto, że Fundacja rozpoczęła badanie metodyki zamówień publicznych stosowanej do przetargów na duże badania; przyjmuje do wiadomości, że jesienią 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) rozpoczęła kontrolę zarządzania zamówieniami i umowami Fundacji; z zadowoleniem przyjmuje włączenie Fundacji do narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi;

20.

przypomina, że w przypadku wszystkich postępowań o udzielenie zamówienia istotne jest zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami oraz umożliwianie zakupu towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zwraca się o wdrożenie opracowanych przez Komisję narzędzi informatycznych na potrzeby elektronicznych zamówień publicznych; apeluje o zaktualizowane wyjaśnienie procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień publicznych; z zaniepokojeniem zauważa, że uwagi Trybunału dotyczące uchybień w zakresie zamówień publicznych są coraz częstsze i pozostają głównym źródłem nieprawidłowych płatności w przypadku większości agencji Unii;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

21.

zauważa, że na stronie internetowej Fundacji opublikowano deklaracje o braku konfliktu interesów i życiorysy członków zarządu i kadry kierowniczej; wyraża uznanie dla Fundacji za wprowadzenie polityki w zakresie konfliktu interesów wraz ze szczegółową procedurą w sytuacjach potencjalnego konfliktu interesów;

22.

odnotowuje odpowiedź Fundacji na pytania pisemne, zgodnie z którą jest ona dostosowana do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 (3); zauważa, że w 2021 r. nie było żadnego przypadku sygnalizowania nieprawidłowości; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że jako uzupełnienie strategii zwalczania nadużyć finansowych w latach 2021–2023 w bardziej przystępny sposób wyjaśniono pracownikom wytyczne dotyczące informowania o nieprawidłowościach; ponadto z zadowoleniem przyjmuje przejrzystość Fundacji w odniesieniu do grup zwiedzających i ekspertów akademickich, którzy są nominowani do komitetów doradczych Fundacji;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

23.

zauważa, że ramy kontroli wewnętrznej Fundacji obejmują 5 komponentów (środowisko kontroli, ocena ryzyka, działania kontrolne, informacja i komunikacja oraz działania monitorujące) i zawierają 17 zasad; zauważa, że skuteczność tych elementów jest oceniana poprzez połączenie bieżącego monitoringu, ustaleń i zaleceń IAS dotyczących ryzyka i kontroli w poszczególnych obszarach oraz oceny wewnętrznej; odnotowuje wsparcie ze strony IAS w odniesieniu do istniejącego mechanizmu sprawozdawczego Fundacji;

24.

zauważa, że w kwietniu 2021 r. IAS przedstawiła sprawozdanie końcowe dotyczące zasobów ludzkich i etyki, zawierające 4 zalecenia, z których żadne nie zostało oznaczone jako krytyczne; zauważa, że uzgodniono plan działania w celu wdrożenia tych zaleceń w 2022 r.;

25.

wyraża uznanie dla Fundacji za opracowanie i wdrożenie polityki dotyczącej newralgicznych stanowisk; stwierdza, że dokonano przeglądu rejestru ryzyka Fundacji i działań łagodzących na rok 2021 oraz przeprowadzono ocenę ryzyka związanego z programem na rok 2022; pochwala wdrożenie w 2021 r. strategii zwalczania nadużyć finansowych na lata 2021–2023 oraz udostępnienie wszystkim pracownikom Fundacji planu działania dotyczącego zwalczania nadużyć finansowych oraz infografiki zawierającej kroki, które należy podjąć w przypadku podejrzewanego nadużycia; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zorganizowano sesje informacyjne i kampanie uświadamiające w takich dziedzinach jak cyberbezpieczeństwo, wykrywanie plagiatów, konflikt interesów i zapobieganie naruszeniom danych;

26.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

27.

z zadowoleniem przyjmuje środki wprowadzone w 2021 r. w odniesieniu do cyberbezpieczeństwa Fundacji; odnotowuje w szczególności program podnoszenia świadomości na temat cyberbezpieczeństwa na 2021 r. oraz szkolenia uświadamiające dla wszystkich pracowników, wdrożenie systemu wieloskładnikowego uwierzytelniania oraz przeprowadzenie przez CERT-EU (zespół reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE) testów penetracji sieci i symulacji phishingu; z zadowoleniem przyjmuje proaktywne podejście Fundacji w przygotowaniu się do aktualizacji polityki bezpieczeństwa systemów informatycznych w świetle nadchodzących dwóch rozporządzeń unijnych dotyczących cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa informacji w instytucjach i organach Unii; zachęca Fundację do ścisłej współpracy z ENISA (Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa);

28.

wyraża uznanie dla konsekwentnego wdrażania przez Fundację podejścia „digital first” („przede wszystkim rozwiązania cyfrowe”) w różnych obszarach jej działalności, w szczególności w odniesieniu do produkcji treści i rozpowszechniania ich za pośrednictwem kanałów internetowych i mobilnych; stwierdza, że w 2021 r. działania w tej dziedzinie koncentrowały się na wizualizacji danych, na opracowaniu narzędzia do eksploracji online oraz na stworzeniu planu rozwoju centralnego magazynu danych do udostępniania danych statystycznych; zauważa, że w 2021 r. Fundacja przygotowała się do wprowadzenia kwalifikowanego podpisu elektronicznego; pochwala opracowanie przez Fundację aplikacji internetowej, która umożliwia obliczanie konwergencji w zakresie równości płci w czasie rzeczywistym; pochwala ponadto zastosowanie nowego oprogramowania do wyszukiwania dokumentów dotyczących polityki Unii, co poprawiło monitorowanie ich wykorzystania w kluczowych dokumentach dotyczących polityki na poziomie Unii;

29.

wyraża uznanie dla działań Fundacji na rzecz ochrony środowiska, polegających na zmniejszeniu zużycia energii elektrycznej, poprawieniu efektywności energetycznej kotłów oraz zainstalowaniu dodatkowych punktów ładowania samochodów elektrycznych; gratuluje Fundacji gwałtownego spadku zużycia papieru z 1,9 mln arkuszy w 2019 r. do 148 980 arkuszy w 2020 r. i do 84 990 arkuszy w 2021 r.; z uznaniem odnotowuje odpowiedź Fundacji, że przez ostatnie pięć lat zaopatrywała się wyłącznie w 100 % ekologiczną energię elektryczną ze źródeł odnawialnych; stwierdza, że w 2021 r. Fundacja podjęła znaczące dodatkowe kroki w celu przygotowania się do certyfikacji EMAS, która miała nastąpić w III kwartale 2022 r.;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

30.

zauważa, że program pracy Fundacji na 2021 r. oraz jej plan ciągłości działania zostały dostosowane do nowej rzeczywistości spowodowanej kryzysem związanym z COVID-19, różnych potrzeb zainteresowanych stron oraz zakłóceń w realizacji bieżących zobowiązań;

31.

zauważa, że pomimo przedłużających się ograniczeń z powodu pandemii COVID-19 Fundacja z powodzeniem kontynuowała gromadzenie danych na potrzeby trwających projektów, takich jak baza danych COVID-19 EU Policy Watch i europejskie (telefoniczne) badanie warunków pracy, w celu monitorowania skutków pandemii COVID-19; stwierdza, że piąta runda tej elektronicznej ankiety, opublikowana w lipcu 2021 r., ma na celu uchwycenie szerokiego wpływu pandemii COVID-19 na pracę i życie obywateli Unii w ciągu ostatnich dwóch lat, a także rzuca światło na nową niepewną rzeczywistość spowodowaną wojną w Ukrainie, rekordowo wysoką inflacją i gwałtownym wzrostem kosztów utrzymania; z zadowoleniem przyjmuje te innowacyjne metody zbierania danych, które pozwoliły Fundacji stworzyć i utrzymać niezrównanie istotną i wiarygodną bazę danych o rozwoju sytuacji w całej Unii, pomagającą decydentom w podejmowaniu uzasadnionych decyzji;

Inne uwagi

32.

odnotowuje działania i wysiłki Fundacji na rzecz przestrzegania ogólnego rozporządzenia o ochronie danych; zauważa w szczególności przyjęcie polityki dotyczącej naruszenia danych osobowych, przeprowadzenie audytu ochrony danych w celu oceny wewnętrznego poziomu zgodności z unijnym prawem o ochronie danych, publikację informacji o ochronie danych w internecie lub intranecie Fundacji, aktualizację jej polityki ochrony danych pracowników oraz dalsze wysiłki na rzecz zwiększenia i ugruntowania wiedzy pracowników na temat ochrony danych;

33.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja ma umowy o współpracy lub protokoły ustaleń z wieloma agencjami unijnymi, takimi jak EU-OSHA, Cedefop, ETF, EIGE i FRA; zauważa, że takie umowy są podstawą do wymian źródeł danych i wspólnych inicjatyw w zakresie badań, wydarzeń i systemów operacyjnych; zauważa ponadto, że takie umowy umożliwiają koordynację międzyagencyjną, która zapewnia wczesną wymianę dokumentów programowych w celu przekazania informacji zwrotnych, uniknięcia powielania działań, określania synergii i potencjalnych obszarów współpracy; wzywa Fundację do dalszego rozwijania synergii (np. w dziedzinie zasobów ludzkich, zarządzania budynkami, usług informatycznych i bezpieczeństwa), współpracy i wymian dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności;

34.

zauważa, że w 2021 r. Fundacja zacieśniła współpracę z innymi agencjami Unii poprzez wspólne wydarzenia i publikacje z EIGE na temat pozytywnej konwergencji w zakresie równości płci i luki płacowej między kobietami a mężczyznami, z Cedefop na podstawie wspólnej analizy europejskiego badania przedsiębiorstw oraz z Europejską Agencją Środowiska na temat społecznych wyzwań związanych z polityką energetyczną opartą na niskiej emisji dwutlenku węgla; zauważa ponadto, że Fundacja kontynuowała wymianę doświadczeń i współpracę z FRA w zakresie metodologii badań i jej rozwoju oraz z EU-OSHA w zakresie badań nad cyfryzacją, w tym telepracą, i w innych dziedzinach;

35.

odnotowuje, że w czerwcu 2022 r. Fundacja podpisała protokół ustaleń z ELA; zauważa, że w listopadzie 2021 r. Fundacja podpisała umowę o współpracy z Europejskim Instytutem Uniwersyteckim we Florencji; zauważa, że we wrześniu 2022 r. podpisała nową umowę ramową o współpracy z Międzynarodową Organizacją Pracy; zauważa ponadto, że chociaż wciąż przygotowywany jest projekt umowy o współpracy z Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, to współpraca jest kontynuowana doraźnie w różnych obszarach badawczych, takich jak jakość miejsc pracy, negocjacje zbiorowe i płace minimalne; z uznaniem odnotowuje, że Fundacja rozszerzyła swoją współpracę o Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób;

36.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Fundacja konsekwentnie pracuje nad zwiększeniem dostępności i rozpowszechnianiem swoich ustaleń, docierając do nowych odbiorców i zapewniając zainteresowanym stronom w Unii dostęp do informacji na różne sposoby dzięki swojemu podejściu „digital first” („przede wszystkim rozwiązania cyfrowe”), w tym poprzez nowo rozpoczęte serie podcastów i ulepszoną wizualizację danych; wzywa Fundację do wzmożenia wysiłków i przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat swoich wyników jasnym i przystępnym językiem; nawołuje Fundację do zapewnienia większej przejrzystości i odpowiedzialności publicznej poprzez lepsze korzystanie z mediów, w tym mediów społecznościowych; oczekuje, że Fundacja będzie informować organ udzielający absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

37.

(1) https://www.eurofound.europa.eu/pl/publications/report/2022/working-conditions-in-the-time-of-covid-19-implications-for-the-future

(2) https://www.eurofound.europa.eu/publications/report/2021/impact-of-covid-19-on-young-people-in-the-eu#

(3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/432

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1930

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Fundacji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0101/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/127 z dnia 16 stycznia 2019 r. ustanawiające Europejską Fundację na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1365/75 (4), w szczególności jego art. 16,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0109/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 30 z 31.1.2019, s. 74.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/433

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1931

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0102/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1727 z dnia 14 listopada 2018 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2002/187/WSiSW (4), w szczególności jego art. 63,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0122/2023),

1.	udziela dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 91.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/435

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1932

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0122/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) (zwanej dalej „Agencją”) (1) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2021 wyniósł 53 297 699 EUR, co stanowi wzrost o 27,81 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem zauważa, że dzięki wysiłkom na rzecz monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 osiągnięto wskaźnik wykonania budżetu w wysokości 99,97 %; zauważa, że stanowi to nieznaczny spadek o 0,02 % w porównaniu z 2020 r.; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 84,58 %, co oznacza spadek o 0,49 % w porównaniu z 2020 r.;

Wyniki działalności

zauważa, że Agencja stosuje kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działalności oraz do usprawnienia zarządzania budżetem; zauważa, że Agencja określiła 59 kluczowych wskaźników skuteczności działania w swoim rocznym planie prac na 2021 r. oraz 9 wieloletnich kluczowych wskaźników skuteczności działania w odniesieniu do strategii wieloletniej na lata 2019–2021; zauważa, że z wyłączeniem kluczowych wskaźników skuteczności działania, na które miała wpływ pandemia COVID-19, oraz tych, których zmierzenie lub ocenę uznano za niemożliwe, Agencja osiągnęła cele jedynie w odniesieniu do 36 z 49 kluczowych wskaźników skuteczności działania (czyli 73 %, jak w 2020 r.) i 6 z 6 wieloletnich kluczowych wskaźników skuteczności działania (100 %);

zauważa, że Agencja nie ustawała w wysiłkach na rzecz współpracy operacyjnej i przyjmowania spraw przekazywanych jej przez prokuratorów łącznikowych (290 nowych spraw w 2021 r.); z zadowoleniem zauważa, że Agencja nadal podejmowała kroki w celu zwiększenia liczby spraw przekazywanych między Agencją a Europejską Siecią Sądową i że w 2021 r. do Europejskiej Sieci Sądowej skierowano 44 sprawy; z zadowoleniem zauważa, że w 2021 r. Agencja ułatwiła wykonanie europejskich nakazów aresztowania związanych z 480 nowymi i 713 toczącymi się sprawami oraz umożliwiła zastosowanie 4 262 europejskich nakazów dochodzeniowych; zauważa ponadto, że prokuratorzy krajowi z całej Unii i spoza niej zwrócili się do Agencji o pomoc w 10 105 dochodzeniach transgranicznych (wzrost o 15 % w porównaniu z 2020 r.), przy czym w 4 808 przypadkach chodziło o nowe sprawy wszczęte w 2021 r., a w 5 297 o sprawy już w toku;

docenia, że Agencja wspiera Komisję w przygotowaniach do rozpoczęcia negocjacji w sprawie umów międzynarodowych między Unią a 13 państwami trzecimi w zakresie wymiany informacji operacyjnych, w tym danych osobowych; zauważa ponadto, że w 2021 r. sieć punktów kontaktowych Agencji rozszerzyła się i obejmuje teraz 60 państw; odnotowuje również zacieśnienie współpracy transgranicznej między Unią a Zjednoczonym Królestwem dzięki powołaniu przy Agencji prokuratora łącznikowego i asystentów ze Zjednoczonego Królestwa;

podkreśla ważną rolę Agencji we wspieraniu właściwych organów państw członkowskich w ściganiu poważnej i zorganizowanej przestępczości transgranicznej; docenia wkład specjalnego zespołu prawników i analityków Agencji w zapewnianie doradztwa prawnego, analiz i pomocy operacyjnej i zauważa, że w 2021 r. zespół udzielił bezpośredniego wsparcia w 466 sprawach; wyraża uznanie dla Agencji za to, że w 2021 r. wsparła 457 spotkań koordynacyjnych i 22 centrów koordynacyjnych, zapewniając wideokonferencje i inne rozwiązania hybrydowe jako uzupełnienie spotkań organizowanych na żywo; z satysfakcją zauważa, że Agencja udzieliła szybkich odpowiedzi w 1 928 pilnych sprawach, wspierając w ten sposób organy sądowe;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja zacieśniła współpracę strategiczną z partnerami w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, takimi jak Frontex, Europol i eu-LISA; ponadto z zadowoleniem przyjmuje podpisanie porozumienia roboczego między Agencją a Prokuraturą Europejską (EPPO) z myślą o praktycznym zastosowaniu narzędzi współpracy przewidzianych w ich odpowiednich przepisach; z zadowoleniem przyjmuje późniejszą pomoc prawną i operacyjną zaoferowaną Prokuraturze Europejskiej w celu ułatwienia współpracy z nieuczestniczącymi państwami członkowskimi;

popiera dalsze zacieśnianie przez Agencję współpracy z Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA), zwłaszcza w kwestii dostępu do prawników, praw ofiar i problemów związanych z warunkami panującymi w więzieniach;

Polityka kadrowa

z uznaniem zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 100 %, zatrudniając na czas określony 207 na 207 pracowników zatwierdzonych w budżecie unijnym (dla porównania w 2020 r. obsadzono 204 z 207 zatwierdzonych stanowisk); zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja miała obsadzonych 30,5 stanowisk pracowników kontraktowych i że pracowało dla niej 19 z 21 (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy,) oddelegowanych ekspertów krajowych; na podstawie odpowiedzi Agencji skierowanej do organu udzielającego absolutorium odnotowuje jednak jej obawy w kwestii niewystarczających zasobów ludzkich przydzielonych w WRF na lata 2021–2027, zwłaszcza że wzrosła liczba zadań Agencji i zapotrzebowanie na jej wsparcie w sprawach operacyjnych, a nowe ramy prawne Eurojustu przyniosły dodatkowe obciążenie pracą; wzywa Agencję i Komisję, by nawiązały aktywny dialog i zajęły się kwestią niedoboru personelu w przyszłych planach zatrudnienia;

zauważa brak równowagi płci i równowagi geograficznej w Agencji w 2021 r.; zauważa, że według informacji od Agencji kadra kierownicza wyższego i średniego szczebla liczy 6 mężczyzn (67 %) i 3 kobiety (33 %), w jej zarządzie zasiada 18 mężczyzn (67 %) i 9 kobiet (33 %), natomiast ogólnie zatrudnia ona 77 mężczyzn (33 %) i 158 kobiet (67 %); apeluje do Agencji, by w przyszłości zapewniła równowagę płci i równowagę geograficzną wśród personelu; zwraca się do Komisji i państw członkowskich, by mianując kandydatów na członków zarządu Agencji, pamiętały, że należy zapewnić równowagę płci;

10.

z zadowoleniem odnotowuje stosowane przez Agencję środki i nieustające wysiłki na rzecz przeciwdziałania nękaniu i molestowaniu; zauważa, że w związku z wygaśnięciem poprzedniego mandatu powołano nową grupę zaufanych doradców; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja zaoferowała całemu personelowi szkolenia przypominające na temat nękania psychicznego i molestowania seksualnego oraz dodatkowe szkolenie dla zaufanych doradców i kierowników w zakresie zarządzania konfliktami i ich rozwiązywania; odnotowuje, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku nękania ani molestowania;

11.

z zainteresowaniem zauważa, że Agencja podjęła pewne działania wewnętrzne, by zmniejszyć stres związany z rozszerzeniem zakresu telepracy, stosując m.in. środki na rzecz prawa do bycia offline i prawa do koncentracji; zauważa z zadowoleniem, że jeśli chodzi o prawo do koncentracji, wprowadzono „spokojne tygodnie” i „dni bez zebrań”, aby zmniejszyć stres i przeciążenie cyfrowe spowodowane wirtualnymi zebraniami i pozwolić pracownikom skupić się na konkretnych zadaniach; apeluje do Agencji, by w ramach współpracy z innymi zdecentralizowanymi agencjami Unii podzieliła się wynikami osiągniętymi dzięki tym działaniom i dobrymi praktykami w dziedzinie dobrostanu pracowników;

12.

zauważa z uznaniem, że Agencja wyznaczyła punkt kontaktowy ds. informowania o nieprawidłowościach i zapewnia pracownikom poufne i bezstronne wytyczne dotyczące zasad informowania o nieprawidłowościach; z zadowoleniem przyjmuje zorganizowanie w 2021 r. szkolenia w zakresie etyki i informowania o nieprawidłowościach dla wszystkich pracowników;

13.

zauważa, że w 2021 r. Agencja zatrudniła w drodze zewnętrznych procedur rekrutacji 23 pracowników na czas określony i pracowników kontraktowych; zauważa, że zatrudniono dwie osoby, by zaradzić skutkom pracy w niepełnym wymiarze godzin, która w ciągu roku wyniosła średnio 4,9 EPC; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie z kluczowymi wskaźnikami skuteczności działania Agencji w 2021 r. odsetek personelu na stanowiskach operacyjnych był wyższy niż w 2020 r.; zauważa jednak, że OLAF prowadzi dochodzenie w sprawie zarzutów dotyczących nieprawidłowości w rekrutacji; odnotowuje, że w 2021 r. OLAF nie wydał żadnych zaleceń dla Agencji; apeluje do Agencji, by ściśle współpracowała z OLAF-em i bezzwłocznie i przejrzyście poinformowała władzę budżetową o wynikach dochodzenia;

14.

zauważa z uznaniem, że Agencja wdrożyła etap 1 narzędzia ds. zasobów ludzkich SYSPER, a pierwsze moduły udostępniono we wrześniu 2021 r.; zachęca Agencję do dalszego wdrażania kolejnych modułów, aby usprawnić zarządzanie zasobami ludzkimi;

Zamówienia publiczne

15.

zauważa, że w 2021 r. zakończono 51 postępowań o udzielenie zamówienia na łączną kwotę 42 249 672 EUR; przyjmuje do wiadomości, że Trybunał skontrolował Agencję w ramach kontroli wykonania zadań w odniesieniu do „czarnej listy podmiotów gospodarczych”, która to kontrola objęła system wczesnego wykrywania i wykluczania (EDES) i miała na celu sprawdzenie, czy wykluczenie jest skutecznie wykorzystywane do ochrony funduszy Unii przed nierzetelnymi odbiorcami; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wnioskach z tej kontroli, gdy tylko będą one dostępne;

16.

z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie i wdrożenie elektronicznych procedur przetargowych i elektronicznego składania ofert w ramach cyfryzacji postępowań o udzielenie zamówienia, a także aktualne testowanie narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi (PPMT); wzywa Agencję, by poinformowała organ udzielający absolutorium o wdrożeniu PPMT oraz by kontynuowała proces cyfryzacji procedur udzielania zamówień;

17.

zauważa, że zgodnie z uwagą Trybunału zawartą w sprawozdaniu z kontroli za rok budżetowy 2020 r. postępowanie o udzielenie zamówienia na leasing pojazdów w związku z umową ramową podpisaną w 2018 r. było nieprawidłowe; odnotowuje uwagę Trybunału, że wszystkie późniejsze płatności dokonane na podstawie tej umowy były nieprawidłowe i że w 2021 r. płatności te opiewały na kwotę 34 022 EUR; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że w takich przypadkach przewidziano środki zaradcze; podkreśla, że takie sytuacje mogą zaszkodzić reputacji Agencji; wzywa Agencję, by jak najszybciej zajęła się tą kwestią i poinformowała organ udzielający absolutorium, jakie rozwiązanie znalazła;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

18.

przyjmuje do wiadomości stosowane przez Agencję środki i nieustające wysiłki na rzecz przejrzystości oraz zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; zauważa, że po przeprowadzonej w pierwszej połowie 2021 r. ocenie ryzyka nadużyć finansowych 21 czerwca 2021 r. Agencja przyjęła nową strategię zwalczania tego rodzaju nadużyć; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że ocena ryzyka potwierdziła stosunkowo niskie ryzyko nadużyć finansowych w Agencji;

19.

przyjmuje do wiadomości standardową procedurę operacyjną Agencji dotyczącą zarządzania konfliktami interesów; ponadto z zainteresowaniem zauważa, że wszyscy pracownicy odchodzący z Agencji proszeni są o wypełnienie wniosku o zezwolenie na zatrudnienie w ciągu dwóch następnych lat w celu zagwarantowania, że nie wystąpi konflikt interesów między ich przyszłym stanowiskiem a pracą w Agencji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja publikuje na swojej stronie internetowej deklaracje interesów i życiorysy swoich przedstawicieli krajowych, przedstawiciela Komisji w zarządzie oraz dyrektora administracyjnego; ubolewa jednak, że na stronie brak jest życiorysów kadry kierowniczej wyższego szczebla oraz ekspertów zewnętrznych i wewnętrznych; wzywa Agencję do ich bezzwłocznego opublikowania na stronie;

Kontrola wewnętrzna

20.

z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną przez Agencję ocenę jej systemu kontroli wewnętrznej, z której wynika, że wszystkie zasady kontroli wewnętrznej są obecne i stosowane i występują tylko niewielkie niedociągnięcia, w przypadku których przewidziano środki naprawcze;

21.

odnotowuje ograniczony przegląd wdrażania nowych ram prawnych Agencji; podkreśla, że w końcowym sprawozdaniu z audytu przedłożonym w styczniu 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) zawarła dwa zalecenia, z których jedno dotyczy działań Agencji mających na celu realizację własnych inicjatyw w zakresie zadań operacyjnych, a drugie konieczności aktualizacji przez Agencję jej rejestru zarządzania ryzykiem; zauważa, że zgodnie z planem działania Agencji przedłożonym w lutym 2021 r. działania przewidziane w odniesieniu do pierwszego zalecenia są w toku, natomiast działania przewidziane w odniesieniu do drugiego zalecenia oznaczono jako zakończone; wzywa Agencję, aby w pełni wdrożyła zalecenia IAS i poinformowała organ udzielający absolutorium o poczynionych postępach;

22.

odnotowuje ograniczony przegląd wdrażania nowych ram kontroli wewnętrznej (ICF) Agencji; podkreśla, że w końcowym sprawozdaniu z audytu przedłożonym w maju 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego zaleciła Agencji przeprowadzenie badania iCAT w celu wzmocnienia oceny „miękkich kontroli” w ramach ogólnej oceny ICF; zauważa, że zgodnie z planem działania Agencji przedłożonym w maju 2021 r. badanie wewnętrzne zaplanowano na 2022 r.; wzywa Agencję, aby kontynuowała prace nad wdrożeniem wszystkich zaleceń i przekazywała organowi udzielającemu absolutorium informacje na ten temat;

23.

zauważa, że w 2021 r. Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) przeprowadził pierwszy audyt w dziedzinie ochrony danych w odniesieniu do działań Agencji i stwierdził zadowalający, ogólnie rzecz biorąc, poziom przestrzegania przez Agencję ram ochrony danych oraz brak krytycznych problemów;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

24.

zauważa, że w 2021 r. Agencja rozpoczęła wdrażanie ram zgodności EMAS (system ekozarządzania i audytu)/ISO 14001; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że według dostawców energii Agencji 70 % jej źródeł energii to odnawialne źródła energii; zauważa ponadto, że w ramach unijnej sieci zazieleniania Agencja zorganizowała w 2021 r. przetarg publiczny na usługi związane z systemem zarządzania środowiskowego oraz z redukcją i kompensacją emisji gazów cieplarnianych;

25.

zauważa, że w 2021 r. Agencja zainicjowała szereg projektów ICT w obszarach takich jak narzędzia wideokonferencyjne, środki zaradcze, narzędzia e-rekrutacji; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w zakresie narzędzi wideokonferencyjnych Agencja uruchomiła projekt mający na celu zwiększenie liczby dostępnych języków tłumaczenia ustnego i zapewnienie lepszych warunków osobom biorącym udział w wideokonferencjach Agencji;

26.

z zadowoleniem przyjmuje ciągłe wysiłki Agencji na rzecz monitorowania rejestrów bezpieczeństwa i reagowania na potencjalne incydenty związane z cyberbezpieczeństwem; zauważa, że w 2021 r. Agencja podpisała protokół ustaleń z zespółem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-EU) w celu poprawy wsparcia w zakresie cyberbezpieczeństwa i monitorowania rejestrów; odnotowuje ponadto, że Agencja opracowuje strukturę cyberbezpieczeństwa, aby przygotować się do wdrożenia przyszłego rozporządzenia w sprawie cyberbezpieczeństwa; wzywa Agencję do informowania władzy budżetowej o postępach czynionych w tym względzie;

27.

z zadowoleniem przyjmuje udział Agencji, jako agencji pilotażowej, w procesie wdrażania przez Komisję zmodernizowanego systemu rachunkowości i zarządzania finansami SUMMA; zauważa, że w 2021 r. Agencja zapewniła użytkownikom kluczowe wsparcie na różnych etapach wdrażania SUMMA, od analizy i specyfikacji wymogów po testowanie, migrację danych i wprowadzenie do produkcji w 2022 r.;

28.

z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Agencję w 2021 r. w celu rozpoczęcia kluczowych inicjatyw w ramach przygotowań do wdrożenia nowego systemu zarządzania sprawami Eurojustu w związku z wnioskiem ustawodawczym w sprawie cyfrowej wymiany informacji na temat spraw dotyczących terroryzmu transgranicznego; podkreśla, że przydzielenie nowych zadań na mocy nowych przepisów należy skoordynować z zapewnieniem odpowiednich zasobów ludzkich i budżetowych, przewidując zarazem rozsądną dozę elastyczności, aby zapobiec sytuacjom, w których zasoby są przyznawane w nieodpowiednim momencie;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

29.

zauważa, że w 2021 r. zespół Agencji ds. ciągłości działania nadal spotykał się co tydzień, by proaktywnie reagować na wszelkie wydarzenia mające wpływ na pracę Agencji; zauważa, że Agencja podjęła pewne działania naprawcze, takie jak przesunięcia budżetowe i śródroczny przegląd wartości docelowych kluczowych wskaźników skuteczności działania w obszarach, na które pandemia COVID-19 nadal miała wpływ;

30.

odnotowuje, że w 2021 r. 83 % spotkań koordynacyjnych odbyło się online, a 7 % w trybie hybrydowym; przyjmuje do wiadomości, że Agencja zobowiązała się do dalszego organizowania minimalnego odsetka spotkań koordynacyjnych online lub w trybie hybrydowym oraz do zdalnego przeprowadzania selekcji;

Inne uwagi

31.

zauważa, że Agencja nie ustawała w wysiłkach, by zapewnić zgodność z przepisami w zakresie ochrony danych; przypomina, że zgodnie z art. 57 rozporządzenia w sprawie Agencji na jej stronie internetowej utworzono rejestr działań związanych z przetwarzaniem danych; zauważa, że do końca 2021 r. na jej stronie internetowej opublikowano 82 czynności przetwarzania; podkreśla, że w ciągu roku inspektor ochrony danych otrzymał i rozpatrzył 6 wniosków o dostęp do danych osobowych;

32.

wzywa Agencję, by dołożyła większych starań i przekazywała obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednie informacje na temat wyników w jasnym i przystępnym języku; wzywa Agencję, by zapewniła większą przejrzystość i odpowiedzialność publiczną dzięki lepszemu wykorzystaniu mediów, w tym mediów społecznościowych;

33.

(2) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/440

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1933

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0102/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0122/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust) za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi administracyjnemu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych (Eurojust), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 21.11.2018, s. 138.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/441

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1934

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0103/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) oraz zastąpienia i uchylenia decyzji Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (4), a w szczególności jego art. 60,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0138/2023),

1.	udziela dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

(1) Dz.U. C 162 z 13.4.2022, s. 16.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/443

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1935

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0138/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) (1) jej ostateczny budżet na rok budżetowy 2021 wyniósł 178 310 917 EUR, co stanowi wzrost o 12,41 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 98,72 %, co oznacza spadek o 0,72 % w porównaniu z rokiem 2020; zwraca uwagę, że wskaźnik wykonania środków na płatności wyniósł 83,51 %, co oznacza spadek o 1,58 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa z niepokojem, że nadal aktualna jest uwaga Trybunału, w której podkreślono, że Agencja stoi przed wyzwaniami związanymi z opóźnieniami w płatnościach; podziela opinię Trybunału, zgodnie z którą to powtarzające się niedociągnięcie naraża Agencję na ryzyko utraty reputacji; odnotowuje wysiłki Agencji na rzecz zmniejszenia jej opóźnień w płatnościach; wyraża uznanie dla faktu, że w 2021 r. wskaźnik opóźnień w płatnościach wyniósł 7,8 % w porównaniu z 32,8 % w 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Agencji do osiągnięcia maksymalnie 5 % opóźnień w płatnościach w 2022 r., w tym przez monitorowanie wskaźnika efektywności w ujęciu miesięcznym i inne działania zaradcze; zauważa, że środki związane z obecnym budżetem przeniesione z 2021 r. na 2022 r. są stosunkowo wysokie i wynoszą 15,20 %, czyli 25,7 mln EUR; wzywa Agencję do kontynuowania wysiłków i zajęcia się tą kwestią w pełnej zgodności z zasadą jednoroczności;

Wyniki działalności

z zadowoleniem zauważa, że Agencja stosuje niektóre kluczowe wskaźniki skuteczności działania do oceny wartości dodanej wynikającej z jej działalności oraz inne środki do usprawnienia zarządzania budżetem; zauważa, że w 2021 r. Agencja monitorowała łącznie 44 instytucjonalne wskaźniki skuteczności działania, z których 33 osiągnęło lub przekroczyło ustalone cele;

pochwala postępy poczynione przez Agencję w realizacji jej pięciu wieloletnich priorytetów strategicznych określonych w strategii Europolu 2020+; odnotowuje w szczególności utworzenie biura SIRENE, udostępnienie portalu analizy danych na potrzeby analizy operacyjnej, obejmującego nowe funkcje mające na celu zwiększenie ochrony danych już w fazie projektowania oraz regularne wspieranie przez Agencję czterech głównych innowacyjnych projektów w ramach programu „Horyzont 2020”; odnotowuje ponadto zatwierdzenie w 2021 r. planu wdrożenia strategii Agencji w zakresie zarządzania informacjami, która ma na celu osiągnięcie ośmiu celów strategicznych przez działania i zadania, które będą regularnie monitorowane i regularnie zgłaszane przez nowo utworzoną jednostkę ds. zarządzania informacjami;

podkreśla, że w 2021 r. liczba operacji wyniosła 2 519, tj. o 9 % więcej niż w 2020 r.; podkreśla ponadto wyjątkowe wyniki w kilku obszarach, takich jak korzystanie z EIS (systemu informacyjnego Europolu) i QUEST (Kwerendy w systemach Europolu), w których w 2021 r. zarejestrowano ponad 12 mln wyszukiwań, co stanowi wzrost o 20 % w porównaniu z 2020 r.; odnotowuje pozytywne oceny wyrażone przez użytkowników w 2021 r. przy okazji badań satysfakcji użytkowników przeprowadzonych przez Agencję w odniesieniu do jej kilku działań;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Europejskie Centrum ds. Zwalczania Terroryzmu (ECTC) wsparło łącznie 1 010 operacji w dziedzinie zwalczania terroryzmu, co znacznie przekracza roczny cel wyznaczony na 650; zauważa, że w kontekście umowy w sprawie programu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów zawartej ze Stanami Zjednoczonymi w 2021 r. Unia zwróciła się o 104 przeszukania w porównaniu z 174 takimi wnioskami w poprzednim roku;

z zadowoleniem przyjmuje działania Agencji w ramach Partnerstwa dla Bałkanów Zachodnich przeciwko przestępczości i terroryzmowi, w szczególności pierwsze warsztaty poświęcone analizie operacyjnych potrzeb szkoleniowych, które odbyły się w Sarajewie, a następnie regionalne szkolenie poświęcone zwalczaniu finansowania terroryzmu w Budapeszcie, a także kilka warsztatów i seminariów internetowych;

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy transgraniczne w dziedzinie zwalczania terroryzmu, a mianowicie inicjatywy z krajami Bałkanów Zachodnich, krajami Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej oraz Turcją; odnotowuje w szczególności posiedzenia ECTC organizowane przez Dyrekcję Generalną Komisji ds. Migracji i Spraw Wewnętrznych ze wszystkimi partnerami z Bałkanów Zachodnich, aby omówić postępy i sprawozdania z realizacji wspólnego planu działania dla Bałkanów Zachodnich w zakresie zwalczania terroryzmu; odnotowuje udział ECTC w kilku warsztatach, konferencjach i spotkaniach organizowanych przez delegacje z Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, Radę Arabskich Ministerstw Spraw Wewnętrznych oraz w projekcie dotyczącym zwalczania terroryzmu w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej; zachęca Agencję do kontynuowania współpracy transgranicznej z państwami trzecimi w dziedzinie zwalczania terroryzmu;

zauważa z zadowoleniem, że Agencja dąży do ścisłej współpracy z innymi organami Unii i organizacjami międzynarodowymi w celu zagwarantowania bezpieczeństwa wszystkim obywatelom Unii; z zadowoleniem przyjmuje współpracę Agencji z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w ramach operacji Sentinel, do której dołączył OLAF, z Prokuraturą Europejską w ramach operacji Sentinel przeciwko nadużyciom finansowym związanym z unijnymi środkami na odbudowę po pandemii COVID-19 oraz z Agencją Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania (CEPOL) na różne sposoby, np. przez sesje szkoleniowe i konferencje; wzywa Agencję, aby nadal rozwijała silne więzi z innymi właściwymi instytucjami Unii; zachęca Agencję, by w przypadku pokrywających się zadań zbadała możliwości wspólnego wykorzystywania zarówno zasobów, jak i personelu z innymi agencjami prowadzącymi podobne działania, a zwłaszcza z CEPOL-em;

10.

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie sieci ekspertów Europolu ds. ochrony danych, wykorzystywanej jako kanał prezentacji projektów, najlepszych praktyk i wydarzeń związanych z ochroną danych w kontekście egzekwowania prawa;

11.

odnotowuje współpracę między Agencją a Europejskim Inspektorem Ochrony Danych (EIOD) w 2021 r., wraz z intensyfikacją działań dotyczących uprzednich konsultacji zgodnie z wymogami art. 39 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 (2) w sprawie Europolu; zauważa ponadto, że wszystkie działania (z wyjątkiem jednego oczekującego na wdrożenie techniczne) zawarte w planie działania przygotowanym przez Agencję w następstwie decyzji EIOD z 18 września 2020 r. dotyczącej przetwarzania dużych i złożonych zbiorów danych zostały w pełni wdrożone i ocenione; zauważa ponadto, że – zgodnie z szacunkami – 25 pracowników, reprezentujących 3 % siły roboczej Agencji, jest zaangażowanych w działania związane z nadzorem nad ochroną danych i z zapewnianiem ochrony danych; zauważa jednak, że we wrześniu 2022 r. EIOD zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) o unieważnienie dwóch przepisów zmienionego rozporządzenia w sprawie Europolu; z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez państwa członkowskie, partnerów współpracy operacyjnej i Agencję w odpowiedzi na wniosek EIOD do TSUE o unieważnienie dwóch przepisów, ponieważ nie złożono żadnych wniosków dotyczących tych artykułów, a wszystkie dane przekazane przed wejściem w życie zmienionego rozporządzenia w sprawie Europolu zostały w międzyczasie przypisane do kategorii osób, których dane dotyczą;

12.

jest zaniepokojony zwłaszcza jedną indywidualną skargą skierowaną do EIOD, wniesioną przeciwko Agencji w związku z odmową udzielenia dostępu do danych osobowych; zauważa, że EIOD wydał decyzję nakazującą Agencji zastosowanie się do wniosku osoby, której dane dotyczą, dwa lata po wniesieniu skargi w następstwie wymian między EIOD a Agencją; wzywa Agencję, aby poinformowała organ udzielający absolutorium o postępach w tej sytuacji oraz aby w pełni wywiązała się ze swoich zobowiązań dotyczących ochrony danych osobowych;

13.

z zadowoleniem przyjmuje podpisanie protokołu ustaleń z Agencją Praw Podstawowych; protokół ten przyczyni się do zapewnienia przestrzegania przez Agencję praw podstawowych;

Polityka kadrowa

14.

zauważa z zadowoleniem, że 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 99,80 % – przyjęto 614 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 615 stanowisk dla tej kategorii pracowników (tak samo jak w 2020 r.); zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja zatrudniała również 214 pracowników kontraktowych i 59 oddelegowanych ekspertów krajowych, przy czym dla tych kategorii pracowników zatwierdzono odpowiednio 235 i 71 stanowisk; zauważa, że Agencja rozróżnia cztery kategorie oddelegowanych ekspertów krajowych, przy czym trzy kategorie nie przysparzają budżetowi Agencji żadnych kosztów lub koszty te są ograniczone i reprezentują kolejne 91 osoby, co oznacza, że całkowita liczba oddelegowanych ekspertów krajowych wynosiła 150 w 2021 r.;

15.

pochwala niski wskaźnik wakatów w Agencji wynoszący 0,2 % w 2021 r., znacznie poniżej rocznego celu, jakim jest maksymalny wskaźnik wakatów wynoszący 2 %, a także spadek wskaźnika rotacji z 10,9 % w 2020 r. do 6,9 % w 2021 r.; zauważa ponadto, że Agencja regularnie monitoruje te wskaźniki pod kątem celów rocznych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Agencja przyjęła szereg środków, aby zapobiec wysokiej rotacji, takich jak możliwość wewnętrznego awansu zawodowego, elastyczny system pracy lub możliwości szkolenia i rozwoju; przyznaje jednak, że w przypadku niektórych wybranych stanowisk w głównym obszarze pracy organów ścigania maksymalny okres trwania umowy wynosi 9 lat;

16.

odnotowuje zgłoszony podział płci w 2021 r. wśród kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla, gdzie 83 % stanowili mężczyźni (29 mężczyzn i 6 kobiet), w zarządzie, gdzie 79 % stanowili mężczyźni (44 mężczyzn i 12 kobiet), oraz wśród pracowników, gdzie 65 % to mężczyźni (541 mężczyzn i 288 kobiety); jest zaniepokojony spadkiem odsetka kobiet na stanowiskach kierowniczych – 17 % w 2021 r. w porównaniu z 21 % w 2020 r.; przyznaje, że odpowiedzialność za zapewnienie równowagi płci w zarządzie spoczywa na państwach członkowskich; ponawia apel do Agencji i państw członkowskich o zapewnienie w przyszłości bardziej równego podziału płci na szczeblu zarządu, kierownictwa Agencji i wśród personelu; przypomina również o znaczeniu wyważonej reprezentacji geograficznej wśród kadry kierowniczej i personelu Agencji;

17.

odnotowuje odpowiedź Agencji, że w 2021 r. przeprowadzono jedno dochodzenie administracyjne w sprawie zarzutów molestowania w odniesieniu do związanej z pracą sytuacji konfliktowej; zauważa ponadto, że dochodzenie administracyjne zostało zakończone w czerwcu 2022 r. i do czasu, kiedy organ udzielający absolutorium otrzymał odpowiedź Agencji 16 września 2022 r., nie podjęto w tej sprawie żadnej decyzji; wzywa Agencję, aby na bieżąco informowała organ udzielający absolutorium o działaniach następczych podejmowanych w tej sprawie; zauważa ponadto, że w 2021 r. nie wszczęto na drodze sądowej żadnych spraw dotyczących molestowania w odniesieniu do pracowników Agencji;

18.

wyraża zaniepokojenie 8 przypadkami wypalenia zawodowego zgłoszonymi przez Agencję w 2021 r.; przypomina jednak, że stanowi to mniej niż 1 % całkowitej liczby pracowników Agencji; zauważa z uznaniem, że Agencja podjęła szereg działań zapobiegawczych, w tym doradztwo w zakresie zdrowia i stylu życia w miejscu pracy, dostępność lekarzy w niepełnym wymiarze godzin, badania psychologiczne, opcje elastycznego czasu pracy lub specjalne spotkania dotyczące dobrego samopoczucia pracowników;

19.

z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie strategii Agencji w zakresie praw człowieka 2020+ oraz strategii na rzecz różnorodności i włączenia społecznego; ponadto z zadowoleniem przyjmuje audyty dotyczące różnorodności, równości i włączenia społecznego oraz przegląd zasad etycznych Agencji, przeprowadzone w 2021 r. przez jednostkę audytu wewnętrznego; pochwala pozytywne wnioski z tych audytów;

20.

zauważa z uznaniem, że po udostępnieniu wszystkim pracownikom Agencji systemu zarządzania zasobami ludzkimi SYSPER Agencja wdrożyła podstawowy zestaw modułów, a także większość modułów opcjonalnych; odnotowuje, że wdrażanie kolejnych modułów jest w toku; wzywa Agencję do dalszej cyfryzacji systemu zarządzania zasobami ludzkimi;

Zamówienia publiczne

21.

zauważa, że w 2021 r. realizacja rocznego planu zamówień Agencji wyniosła 79 %, uwzględniając 10 postępowań o udzielenie zamówienia dotyczących zamówień o wartości powyżej 15 000 EUR o łącznej wartości 58 314 000 EUR; zauważa z dużym zaniepokojeniem, że jedna umowa o wartości 405 000 EUR została zawarta w ramach procedury negocjacyjnej bez uprzedniej publikacji ogłoszenia o zamówieniu; wzywa Agencję do pełnego przestrzegania przy publikacji ogłoszeń o zamówieniach wszystkich przepisów dotyczących progów;

22.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że cyfryzacja procedur udzielania zamówień publicznych jest częścią polityki Agencji w zakresie zamówień publicznych i strategii jednostki finansowej; zauważa z zadowoleniem, że Agencja korzysta z narzędzi e-zamówień, takich jak eNotices, eSubmission i eTendering, które od 2022 r. mają również zastosowanie do procedur o średniej wartości; z zadowoleniem zauważa, że Agencja jest w trakcie wdrażania narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi, które ma zostać wdrożone od stycznia 2023 r.; zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji procedur udzielania zamówień i do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tym zakresie;

23.

z zadowoleniem przyjmuje udział Agencji w 16 międzyinstytucjonalnych postępowaniach o udzielenie zamówienia organizowanych przez inne instytucje zamawiające; zachęca Agencję do dalszego uczestnictwa w takich postępowaniach, aby zwiększyć efektywność i osiągnąć korzyści skali;

24.

wyraża uznanie dla faktu, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału w obszarze zamówień publicznych i zarządzania umowami wszystkie działania następcze dotyczące uwag Trybunału z poprzednich lat zostały zakończone;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

25.

odnotowuje istniejące środki i aktualnie prowadzone działania Agencji mające zapewnić przejrzystość, zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi, chronić sygnalistów oraz zwalczać molestowanie; z zadowoleniem odnotowuje, że deklaracje interesów oraz życiorysy członków zarządu i kierownictwa wyższego szczebla są publikowane na stronie internetowej Agencji; wyraża uznanie dla Agencji w szczególności za to, że znajduje się wśród dziewięciu agencji, które wprowadziły własne przepisy wewnętrzne w celu rozwiązania problemu braku w prawie Unii przepisów regulujących działalność członków zarządów agencji, wykraczając tym samym poza minimalne wymogi prawne przy rozwiązywaniu potencjalnych sytuacji związanych z efektem „drzwi obrotowych”;

26.

zauważa, że w latach 2019–2021 w dwóch przypadkach Agencja przeprowadzała ocenę, czy wystąpił ewentualny konflikt interesów w związku podjęciem przez pracownika wyższego szczebla pracy poza Agencją; z zaniepokojeniem odnotowuje ustalenie Trybunału, zgodnie z którym w jednym z tych przypadków Agencja nie wydała decyzji w terminie przewidzianym w art. 16 regulaminu pracowniczego, a tym samym faktycznie upoważniła daną osobę do podjęcia nowej pracy bez żadnych ograniczeń; odnotowuje odpowiedź Agencji, zgodnie z którą przeprowadzona ex post ocena potwierdziła, że nie doszło do konfliktu interesów; wzywa jednak Agencję do przestrzegania wszystkich przepisów regulaminu pracowniczego oraz do kompleksowego i skutecznego stosowania przepisów mających zastosowanie do potencjalnych sytuacji związanych z efektem „drzwi obrotowych” i wynikającego z nich ryzyka konfliktu interesów;

27.

odnotowuje sprawozdania dotyczące współpracy między Agencją a Fronteksem w dziedzinie operacji straży granicznej, w szczególności w kontekście ustaleń dotyczących programu Fronteksu „Przetwarzanie danych osobowych do celów analizy ryzyka”; przypomina, że współpraca między Agencją a innymi agencjami WSiSW powinna być w pełni przejrzysta i podlegać odpowiednim ramom nadzoru i rozliczalności; wzywa Agencję do podjęcia środków, aby zapewnić pełną zgodność z unijnymi przepisami dotyczącymi przejrzystości, a także z prawami podstawowymi, zwłaszcza standardami ochrony danych i rozliczalnością, w tym podczas współpracy z innymi agencjami i partnerami WSiSW; uważa, że ujawnianie spotkań i interakcji między Agencją a stronami trzecimi, o ile jest to możliwe bez szkody dla ich działalności operacyjnej, przyczynia się do zapewnienia przejrzystości; z zadowoleniem przyjmuje szybkie mianowanie urzędnika Agencji ds. praw podstawowych; stanowisko to wprowadzono rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/991 (3), które zmieniło rozporządzenie w sprawie Europolu i weszło w życie 28 czerwca 2022 r.;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

28.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji zakończyła audyt dotyczący zarządzania umowami przez Agencję i wydała cztery zalecenia oznaczone jako „ważne”; wzywa Agencję, aby podjęła stosowne działania i wprowadziła te zalecenia w życie; wzywa Agencję, by w pełni wdrożyła wszystkie nieuwzględnione zalecenia oznaczone jako „ważne” wydane przez Służbę Audytu Wewnętrznego w ramach poprzednich audytów dotyczących zarządzania zasobami ludzkimi, etyki i bezpieczeństwa informatycznego oraz aby informowała organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w tym zakresie;

29.

zauważa, że elementy ram kontroli wewnętrznej Agencji były obecne i funkcjonowały w sposób zintegrowany w całej Agencji oraz że system kontroli wewnętrznej skutecznie ograniczył do akceptowalnego poziomu ryzyko nieosiągnięcia rocznych i wieloletnich celów Agencji w zakresie operacji, sprawozdawczości i zgodności; odnotowuje znaczne postępy poczynione przez Agencję w odniesieniu do działań następczych w związku z zaleceniami z audytu jednostki audytu wewnętrznego, przy czym wskaźnik wykonania wszystkich kluczowych i bardzo ważnych zaleceń wydanych od 2015 r. (ogółem 381 zaleceń) i przewidzianych do ukończenia w 2021 r. wyniósł 87 %;

30.

zauważa, że w 2021 r. jednostka audytu wewnętrznego zakończyła również trzy zadania kontrolne dotyczące całodobowego wsparcia operacyjnego Agencji, walidacji praw dostępu użytkowników przyznanych w systemie ABAC oraz działań Agencji w zakresie analizy kryminalistycznej dokumentów, wydając 32 zalecenia, z których dwa oznaczono jako „krytyczne”, a dwa jako „bardzo ważne”; z zaniepokojeniem odnotowuje przeprowadzony przez jednostkę audytu wewnętrznego audyt zarządzania aktywami Agencji, obejmujący 39 zaleceń, z których 5 oznaczono jako „krytyczne”, a 15 jako „bardzo ważne”; wzywa Agencję, aby wdrożyła w ustalonym terminie zalecenia jednostki audytu wewnętrznego oraz aby informowała organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w tej sprawie;

31.

odnotowuje cztery zalecenia Trybunału przedstawione przez Trybunał w sprawozdaniu specjalnym z 2021 r. w sprawie skuteczności wsparcia Agencji dla państw członkowskich w zwalczaniu przemytu migrantów; wzywa Agencję, aby wdrożyła w ustalonym terminie zalecenia Trybunału oraz aby informowała organ udzielający absolutorium o postępach poczynionych w tym zakresie;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

32.

odnotowuje różne zmiany w dziedzinie technologii informacyjno-komunikacyjnych Agencji w 2021 r. w obszarach wymiany informacji, wyszukiwania, kontroli krzyżowych i zarządzania danymi oraz akredytacji systemów informacyjnych; odnotowuje ponadto postępy Agencji na drodze do interoperacyjności Unii i dostępu do wielkoskalowych unijnych systemów informatycznych, środki podjęte w celu zwiększenia cyberbezpieczeństwa Agencji oraz inne inicjatywy, takie jak zatwierdzenie strategii Agencji dotyczącej chmury hybrydowej, wybór narzędzia rozpoznawania twarzy za pomocą technologii biometrycznej oraz wprowadzenia narzędzia do składania podpisu elektronicznego na dokumentach wewnętrznych;

33.

zauważa z zaniepokojeniem, że w 2021 r. publiczna strona internetowa Agencji doświadczyła dwóch rozproszonych cyberataków typu „odmowa usługi”; zauważa z zadowoleniem, że ataki te spowodowały jedynie minimalne zakłócenia;

34.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii, a także do przeprowadzania regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia, by regularnie przeprowadzano regularne audyty i testy jej cyberbezpieczeństwa; sugeruje, aby Agencja proponowała wszystkim swoim pracownikom regularnie aktualizowane programy szkoleniowe dotyczące cyberbezpieczeństwa;

35.

wyraża uznanie dla Agencji za otrzymanie w 2021 r. certyfikatów EMAS i ISO 14001:2015; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz ograniczenia lub zrównoważenia emisji CO2, począwszy od zakupu energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w 100 % po środki służące podnoszeniu świadomości wśród pracowników; zauważa, że w przypadku zamówień o wartości powyżej 15 000 EUR. Agencja uwzględnia kwestie środowiskowe; zauważa z uznaniem, że Agencja monitoruje swój wpływ na środowisko za pomocą wskaźników środowiskowych zawartych w rocznym sprawozdaniu z działalności Agencji;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

36.

zauważa z uznaniem, że w 2021 r. zespół Agencji ds. zarządzania kryzysowego nadal zajmował się skutkami pandemii COVID-19, dostarczając pracownikom wytycznych dotyczących kroków, jakie należy podjąć, i regularnie je aktualizując; zauważa w tym kontekście, że niektóre działania wymagające fizycznej obecności musiały zostać przełożone lub odwołane, podczas gdy telepraca pozostała normą dla większości pracowników nieoperacyjnych; z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie opracowanej przez Agencję analizy wpływu na działalność, która obejmuje wnioski wyciągnięte z kryzysu związanego z COVID-19 i jednorazowej przerwy w dostawie energii elektrycznej z 2020 r.;

Inne uwagi

37.

odnotowuje w 2021 r. poprawę wskaźników dotyczących obecności Agencji w mediach internetowych o dużym oddziaływaniu oraz liczby odwiedzających stronę internetową Agencji, a także jej wysiłki na rzecz zwiększenia widoczności Agencji przez wywiady i komunikaty prasowe; zachęca Agencję do dalszego promowania jej prac, badań i działań;

38.

wzywa Agencję, by położyła nacisk na rozpowszechnianie wyników swoich działań wśród ogółu społeczeństwa oraz docierała do obywateli za pośrednictwem mediów społecznościowych i innych narzędzi komunikacji; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje obecne wysiłki Agencji, by promować jej działalność;

39.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/794 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), zastępujące i uchylające decyzje Rady 2009/371/WSiSW, 2009/934/WSiSW, 2009/935/WSiSW, 2009/936/WSiSW i 2009/968/WSiSW (Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53).

(3) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/991 z dnia 8 czerwca 2022 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2016/794 w odniesieniu do współpracy Europolu z podmiotami prywatnymi, przetwarzania danych osobowych przez Europol w celu wspierania postępowań przygotowawczych oraz roli Europolu w zakresie badań naukowych i innowacji (Dz.U. L 169 z 27.6.2022, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/449

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1936

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0103/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0138/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektor wykonawczej Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol), Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 135 z 24.5.2016, s. 53.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/450

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1937

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0105/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0141/2023),

1.	udziela dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 60.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/452

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1938

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0141/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Agencją”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 24 860 491 EUR, co stanowi wzrost o 2,87 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi niemal wyłącznie z budżetu Unii;

Zarządzanie budżetem i finansami

odnotowuje z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w roku budżetowym 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100,00 %, co odpowiada wskaźnikowi z 2020 r.; zauważa, że wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł 70,95 %, co oznacza nieznaczny wzrost o 0,1 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Agencja przeniosła na 2022 r. 7 mln EUR (27 %) środków na zobowiązania z 2021 r., z czego 96 % dotyczyło działań operacyjnych; zwraca uwagę na kolejną opinię Trybunału, zgodnie z którą wysoki poziom przeniesień wskazuje na problemy strukturalne w wykonywaniu budżetu przez Agencję i jest sprzeczny z budżetową zasadą jednoroczności; zauważa, że jest to kwestia występująca po raz kolejny; uznaje odpowiedź Agencji, że wysoki poziom przeniesień odzwierciedla przede wszystkim charakter podstawowej działalności Agencji, obejmującej projekty trwające kilka miesięcy, a nawet wykraczające poza koniec roku, oraz że wyniki Agencji przekraczają 99 %; z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz poprawy planowania budżetu przez ustanowienie narzędzia monitorowania planowanych na kolejne lata przeniesień; wzywa Agencję, aby nadal monitorowała poziom przeniesień i usprawniała cykle wdrażania;

ubolewa, że plan zatrudnienia Agencji nie został zwiększony od 2017 r. oraz że wzrost budżetu odzwierciedlał głównie indeksację w oparciu o stopę inflacji i nie był współmierny do zwiększonego obciążenia pracą i wniosków, zwłaszcza po wejściu w życie rozporządzenia Rady (UE) 2022/555 (2), które zmieniło rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 (3) („rozporządzenie ustanawiające”) w celu wprowadzenia nowych działań w obszarach współpracy sądowej i policyjnej; podkreśla, że bez odpowiednich zasobów finansowych i kadrowych Agencja nie będzie w stanie wykonywać wszystkich powierzonych jej zadań i w pełni realizować swojego nowego mandatu, co stworzy sytuację, która może wpłynąć na jakość świadczonych przez nią prac;

Wyniki działalności

zauważa z zadowoleniem, że przy pomiarze efektywności Agencja wykorzystuje system kluczowych wskaźników skuteczności działania; zauważa, że w 2021 r. zakończono aktualizację systemu pomiaru wyników Agencji i kluczowych wskaźników skuteczności działania, aby lepiej dostosować je do wymogów i potrzeb dokumentów programowych oraz sprawozdań z działalności; pochwala wysoki wskaźnik osiągnięć w odniesieniu do kluczowych wskaźników skuteczności działania w 2021 r., przy czym Agencja przekroczyła prawie wszystkie cele wyznaczone dla każdego kluczowego wskaźnika efektywności; odnotowuje w szczególności wybitne wyniki w odniesieniu do liczby uzyskanych wyników badań naukowych, wkładu Agencji i dostępu do wyników, a także zadowolenie zainteresowanych stron z działań Agencji;

z zadowoleniem przyjmuje inicjatywy Agencji mające na celu stworzenie synergii z innymi agencjami ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSiSW) w wielu dziedzinach, w tym w zakresie cyfryzacji i wdrażania Europejskiego Zielonego Ładu; z uznaniem odnotowuje aktywny wkład Agencji w łącznie 60 działań w obszarze WSiSW w 2021 r.; z zadowoleniem przyjmuje decyzję Agencji o udziale w różnych wspólnych postępowaniach o udzielenie zamówienia, takich jak dotyczące oceny umiejętności zarządzania; odnotowuje w szczególności współpracę Agencji z Eurojustem w zakresie uzgodnienia wykazu konkretnych działań w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania (np. europejski nakaz aresztowania), które mają zostać wdrożone w latach 2021–2022; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja podpisała umowy robocze lub protokoły ustaleń z Europolem, CEPOL-em, Eurojustem i EIGE; z zadowoleniem przyjmuje wsparcie w zakresie praw podstawowych oferowane przez Agencję na rzecz projektów związanych ze sztuczną inteligencją i biometrią, prowadzonych przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) i Europol;

zauważa, że Agencja przyczyniła się do realizacji łącznie około 60 działań w dziedzinie WSiSW, w tym 24 w dziedzinie migracji, azylu i zarządzania granicami oraz 16 w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego oraz poważnej i zorganizowanej przestępczości; podkreśla, że Agencja wspierała projekty związane ze sztuczną inteligencją i biometrią, prowadzone przez Europol i Frontex, oraz uważa, że zalecenia Agencji należy wziąć pod uwagę;

z zadowoleniem przyjmuje wsparcie Agencji dla Fronteksu w organizacji stanowisk i rekrutacji obserwatorów praw podstawowych i zastępcy urzędnika ds. praw podstawowych Fronteksu; podkreśla, że Agencja kontynuowała współpracę z Fronteksem, a dyrektor Agencji brał udział w posiedzeniach zarządu Fronteksu; ponadto z zadowoleniem przyjmuje aktywną rolę odgrywaną przez Agencję w szkoleniu obserwatorów praw podstawowych Fronteksu; przypomina, że przez cały 2021 r. Agencja zapewniała wsparcie z perspektywy praw podstawowych prowadzonym przez Europol i Frontex projektom związanym ze sztuczną inteligencją i biometrią;

Polityka kadrowa

zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 93 % – zatrudnionych było 67 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 72 stanowisk dla tej kategorii pracowników (taka sama liczba zatwierdzonych stanowisk jak w 2020 r.); odnotowuje, że w 2021 r. dla Agencji pracowało dodatkowo 30,1 pracowników kontraktowych (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy – EPC) i 6 oddelegowanych ekspertów krajowych (EPC);

z satysfakcją odnotowuje równowagę płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji – 3 mężczyzn (50 %) i 3 kobiety (50 %) na szczeblu zarządu, przy czym 37 z 64 członków (58 %) to kobiety, a wśród ogółu personelu Agencji – 49 z 96 członków (51 %) to kobiety;

10.

przyjmuje do wiadomości bieżące prace Agencji nad opracowaniem długoterminowych zasad organizacji zasobów ludzkich na podstawie wyników trzech kluczowych wskaźników dotyczących kompetencji, oceny obciążenia pracą i badania dobrostanu; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje ustanowienie nowego planu zarządzania zasobami ludzkimi Agencji; wzywa Agencję do zakończenia pozostałych etapów (ocena kompetencji i analiza braków kadrowych), aby wprowadzić oparty na kompetencjach system zarządzania talentami;

11.

z zadowoleniem przyjmuje przyjęcie systemu SYSPER przez Agencję w 2021 r.; zauważa z uznaniem, że Agencja wdrożyła 9 modułów i pracuje nad wdrożeniem kolejnych trzech, zamierzając przyjąć dodatkowe moduły z pakietów podstawowych i opcjonalnych;

12.

zauważa, że w 2021 r. Agencja nie zgłosiła żadnych przypadków wypalenia zawodowego; z zadowoleniem przyjmuje środki podejmowane przez Agencję w celu wspierania dobrostanu pracowników, takie jak świadczenie usług wsparcia psychologicznego dla personelu lub obecność doradcy medycznego raz w tygodniu;

Zamówienia publiczne

13.

zauważa, że w 2021 r. Agencja wszczęła osiem postępowań o udzielenie zamówienia, trzy otwarte i pięć negocjowanych i podpisała 546 umów, z których trzy były umowami bezpośrednimi na łączną kwotę 2 768 596 EUR, 480 były umowami szczegółowymi lub formularzami zamówień na podstawie umów ramowych o całkowitej wartości 9 564 632 EUR, a 63 – zamówieniami o niskiej wartości na łączną kwotę 269 428 EUR;

14.

docenia fakt, że Agencja korzysta z systemów eNotices, eTendering i eSubmission w swoich postępowaniach o udzielenie zamówienia; zachęca Agencję do dalszej cyfryzacji jej procedur udzielania zamówień i z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Agencji na rzecz wdrożenia narzędzia zarządzania zamówieniami publicznymi (PPMT);

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

15.

z zadowoleniem odnotowuje już zrealizowane i aktualnie wdrażane działania Agencji służące zapewnieniu przejrzystości, zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi oraz w zakresie ochrony sygnalistów; z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte przez Agencję w 2021 r. w odniesieniu do opracowania szczegółowych instrukcji roboczych określających procedury w zakresie wewnętrznego zgłaszania nieprawidłowości i późniejszego informowania o tych instrukcjach pracowników; przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. Agencja zmodyfikowała praktyczny przewodnik na temat zarządzania konfliktami interesów i zapobiegania im, skierowany do jej pracowników; zauważa też, że w 2021 r. nie zgłoszono żadnego przypadku konfliktu interesów ani żadnych nieprawidłowości; wyraża uznanie, że Agencja wprowadziła własne przepisy wewnętrzne w związku z tym, że w prawodawstwie UE brak jest przepisów regulujących podejmowanie działalności przez członków jej zarządu;

16.

odnotowuje z uznaniem, że życiorysy i deklaracje o braku konfliktu interesów prawie wszystkich członków zarządu i członków jej komitetu naukowego zostały opublikowane na stronie internetowej Agencji; zauważa, że Agencja nie opublikowała życiorysów członków zespołu zarządzającego ani ekspertów wewnętrznych; zauważa jednak, że Agencja publikuje krótkie notki biograficzne członków zespołu zarządzającego i ekspertów wewnętrznych; wzywa Agencję do opublikowania pozostałych życiorysów i deklaracji o braku konfliktu interesów oraz z zadowoleniem przyjmuje środki już podjęte w celu ograniczenia ryzyka;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

17.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła kontrolę ex post wybranych transakcji przeprowadzonych w pierwszych miesiącach pandemii w 2020 r.; odnotowuje wniosek Agencji, zgodnie z którym kontrola ta ujawniła dwa potencjalne drobne błędy i doprowadziła do sformułowania pewnych uwag formalnych, ale nie stwierdzono w niej żadnych problemów o fundamentalnym znaczeniu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2021 r. Agencja przyjęła zaktualizowaną wersję swojej strategii zwalczania nadużyć finansowych opartą na ocenie zorientowanej na konkretne rodzaje ryzyka, która to strategia obejmuje szkolenia w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, podnoszenie świadomości pracowników przez sesje informacyjne i oceny ryzyka nadużyć finansowych;

18.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła ocenę poziomu wdrożenia nowych ram kontroli wewnętrznej; odnotowuje wniosek Agencji, że wszystkie elementy systemu są obecne i funkcjonują, przy czym konieczne są pewne ulepszenia zasad 3, 4, 5 i 14; zauważa w odniesieniu do zasad 3 i 5, że aktualizacja opisów stanowisk pracy dla wszystkich pracowników została pomyślnie zakończona w 2022 r. i w jej ramach dostosowano je do modelu SYSPER Komisji; zauważa w odniesieniu do zasady 4, że ramy kompetencji są w trakcie wdrażania i wzywa Agencję do przyspieszenia działań, aby zakończyć outsourcing zintegrowanej polityki komunikacji wewnętrznej (zasada 14);

19.

zauważa w odniesieniu do prowadzonego przez Agencję procesu rejestracji i zatwierdzania wyjątków, że w 2021 r. zarejestrowano cztery wyjątki o łącznej wartości transakcji wynoszącej ponad 5 000 EUR, z których żaden zgodnie z oceną Agencji nie miał wpływu finansowego;

Cyfryzacja i zielona transformacja

20.

docenia ciągłe wysiłki Agencji na rzecz stworzenia racjonalnego pod względem kosztów i przyjaznego dla środowiska miejsca pracy; odnotowuje zobowiązanie Agencji do przeprowadzenia oceny sposobu zmniejszenia jej śladu środowiskowego przy jednoczesnym uwzględnieniu sytuacji obecnej siedziby;

21.

zauważa, że w latach 2020–2021 Agencja przyjęła usługi w chmurze (powiązane z telefonią, konferencjami wideo i internetowymi, współpracą online i zarządzaniem dokumentami), co doprowadziło do cyfryzacji wewnętrznych procesów finansowych i innych procesów; pochwala przyjęcie zintegrowanego systemu planowania podróży służbowych (MiPS), który przyczynia się do cyfryzacji działań Agencji oraz optymalizacji zasobów ludzkich i finansowych, w tym przez zastąpienie obiegu dokumentów w formie papierowej, przy jednoczesnym zapewnieniu pracownikom Agencji i działowi zasobów ludzkich lepszych zdolności w zakresie sprawozdawczości; ponadto pochwala bieżące działania Agencji mające na celu zapewnienie cyberbezpieczeństwa, a także nowe środki wdrożone w 2021 r., takie jak stosowanie uwierzytelniania dwuskładnikowego, monitorowanie połączeń geolokalizacyjnych oraz instalowanie najnowszych aktualizacji produktów; zachęca Agencję do ścisłej współpracy z Agencją Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) i zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach Unii (CERT-UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

22.

zauważa, że plan ciągłości działania był nadal aktywny w 2021 r., a wszystkie posiedzenia i wydarzenia Agencja prowadziła online; podkreśla, że w rezultacie z 29 zaplanowanych działań szkoleniowych tylko 13 faktycznie odbyło się i przeprowadzono je z wykorzystaniem rozwiązań internetowych, co stanowi niski wskaźnik realizacji wynoszący 45 %; zauważa ponadto, że aby ułatwić proces decyzyjny w obliczu braku posiedzeń fizycznych, zarząd podjął szereg decyzji w drodze procedur pisemnych; stwierdza, że w odniesieniu do rekrutacji Agencja korzystała z technologii wideokonferencji podczas rozmów kwalifikacyjnych;

23.

zauważa, że w 2021 r. Agencja przeprowadziła szczegółową ocenę ryzyka w odniesieniu do wszystkich projektów w 2021 r., uwzględniając ryzyka związane z pandemią COVID-19; w tym kontekście wyraża uznanie dla Agencji za wskazanie działań łagodzących, których wdrożenie zapobiegło poważnym skutkom dla zakończenia planowanych działań w ramach projektu; podkreśla, że Forum Praw Podstawowych w 2021 r. – sztandarowe wydarzenie dotyczące stanu praw podstawowych w Unii – zostało zorganizowane w formacie hybrydowym; zachęca Agencję, aby wykorzystała doświadczenia z okresu pandemii COVID-19 w praktyce, żeby lepiej organizować posiedzenia, wydarzenia i rozmowy, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym;

Inne uwagi

24.

odnotowuje stałe prace Agencji na rzecz zwiększenia jej widoczności publicznej i obecności w internecie, obejmujące szereg inicjatyw, takich jak zestaw narzędzi e-media dotyczący migracji, narzędzie e-uczenia się dotyczące Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz podcast dotyczący praw podstawowych; zauważa w szczególności, że w 2021 r. w platformie praw podstawowych Agencji uczestniczyło 798 organizacji z wszystkich państw członkowskich oraz krajów kandydujących i że zgromadziła ona ponad 3 000 osób z całego świata; podkreśla, że Agencja nadal była agencją Unii o największej liczbie zamówionych publikacji; zauważa, że odniesienia do Agencji w mediach wzrosły o 35 %;

25.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2022/555 z dnia 5 kwietnia 2022 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 168/2007 ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. L 108 z 7.4.2022, s. 1).

(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1).

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/456

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1939

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0105/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 168/2007 z dnia 15 lutego 2007 r. ustanawiające Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej (4), w szczególności jego art. 21,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0141/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHICCHETTI

(4) Dz.U. L 53 z 22.2.2007, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/457

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1940

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0106/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (3), w szczególności jego art. 70,

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (4), w szczególności jego art. 116,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0142/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 112.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/458

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1941

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0142/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej („Agencja”) na rok budżetowy 2021 wyniósł 535 245 042 EUR, co stanowi wzrost o 46,87 % w porównaniu z 2020 r.; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

B.	mając na uwadze, że wszystkie organy, urzędy i agencje Unii powinny działać w przejrzysty sposób i w pełni odpowiadać przed obywatelami Unii za powierzone im fundusze;

mając na uwadze, że w swoim sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 („sprawozdanie Trybunału”) Trybunał Obrachunkowy („Trybunał”) stwierdza, iż uzyskał wystarczającą pewność, że roczne sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że operacje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe;

D.	mając na uwadze, że od grudnia 2019 r. Agencja wykonuje nowy mandat, który w znaczący sposób zwiększa liczbę misji i personelu, co wymaga odpowiedniego budżetu;

E.	mając na uwadze, że w związku z rozszerzonym mandatem wynikającym z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 (2) w 2021 r. budżet Agencji znacznie zwiększono, a poziom wykonania planu zatrudnienia był znacznie wyższy;

mając na uwadze, że w sprawozdaniu specjalnym nr 08/2021 pt. „Wsparcie Frontexu na rzecz zarządzania granicami zewnętrznymi” Trybunał wskazał szereg niedociągnięć związanych z podstawową działalnością Agencji, a mianowicie z monitorowaniem sytuacji, analizą ryzyka, oceną narażenia, wspólnymi operacjami i szybkimi interwencjami na granicy, operacjami powrotowymi, działalnością szkoleniową Agencji oraz brakiem oceny potrzeb i skutków w okresie poprzedzającym gwałtowny wzrost jej wydatków;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem odnotowuje, że Trybunał stwierdził, iż dochody i płatności leżące u podstaw sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy zakończony 31 grudnia 2021 r. są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

stwierdza, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 94,70 %, co oznacza spadek o 4,27 % w porównaniu z rokiem 2020; wzywa Agencję do zwracania większej uwagi na tę kwestię, aby uniknąć niższych poziomów zobowiązań i osiągnąć poziom zbliżony do celu wynoszącego 100 %;

ubolewa, że pomimo wprowadzenia przez jednostkę finansową Agencji pewnych mechanizmów służących poprawie wykonania budżetu w 2021 r. wskaźnik wykonania w odniesieniu do środków na płatności wyniósł jedynie 50,42 %, co oznacza spadek o 4,90 % w porównaniu z 2020 r.; odnotowuje wyjaśnienie Agencji dotyczące tego spadku, a mianowicie że wynika on z tego, iż płatności z tytułu operacji w terenie są dokonywane w dużej mierze w roku N+1, a znaczny wzrost zakresu operacji w terenie nieuchronnie doprowadził do spadku wskaźnika wykonania środków na płatności w 2021 r.;

odnotowuje drugą zmianę budżetu Agencji w 2021 r. w związku ze zwrotem do budżetu Unii kwoty 14,5 mln EUR; uważa, że przedstawione przez Agencję uzasadnienie powodów przyjęcia tej zmiany jest niewystarczające; wzywa Agencję do przedstawiania w przyszłych sprawozdaniach dla organu udzielającego absolutorium bardziej szczegółowego uzasadnienia powodów przyjęcia zmian budżetu polegających na zwrocie pieniędzy do budżetu Unii;

wyraża zaniepokojenie faktem, że środki przeniesione (środki C8) z 2020 r. na 2021 r. wyniosły 159 400 000 EUR, podczas gdy środki przeniesione z 2021 r. na 2022 r. wyniosły 237 000 000 EUR; uważa, że poziom ten jest szczególnie wysoki; ubolewa, że wskaźnik płatności środków C8 w 2021 r. wyniósł jedynie 87 %, czyli był niższy niż w poprzednich latach (2019 i 2020); odnotowuje jednak uwagę Agencji, że na wskaźnik ten wpłynęła pandemia; zauważa, że dotacje stanowią około 60 % całkowitego budżetu operacyjnego Agencji i że według Agencji większość z nich jest związana z działaniami, które zazwyczaj mają wydłużony horyzont czasowy; odnotowuje ponadto uwagę Agencji, że znaczne kwoty przeniesień są uzasadnione, ponieważ większość z nich jest związana z cyklem działań, których data końcowa przypada na grudzień, co sprawia, że przeniesienie jest nieuniknione; ze zrozumieniem odnosi się do uwagi Agencji, że ryzyko anulowania środków przeniesionych jest ograniczone przez fakt, iż w przypadku wszystkich tych przeniesień muszą istnieć zobowiązania prawne dające pewien poziom pewności, że kwoty zostaną wypłacone; przypomina i podziela jednak stanowisko Trybunału, zgodnie z którym w niektórych przypadkach można zapobiec nadmiernym poziomom przeniesień dzięki usprawnieniu planowania budżetu i cyklów wykonywania budżetu; wzywa Agencję do kontynuacji starań w tym kierunku, w tym przez dążenie do bardziej precyzyjnych oszacowań kosztów i prognoz budżetowych, oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

wyraża zaniepokojenie uwagą Trybunału, oznaczoną jako „objaśnienie uzupełniające”, dotyczącą przeniesienia na 2021 r. zobowiązania budżetowego z grudnia 2020 r. bez poparcia go zobowiązaniem prawnym przed końcem 2020 r.; zauważa, że płatności związane z tą kwestią wyniosły w 2021 r. 18 375 458 EUR; zauważa ponadto, że Agencja zaradziła tej niezgodności przez podjęcie późniejszych zobowiązań prawnych w całym 2021 r.;

z zaniepokojeniem odnotowuje drugą uwagę Trybunału, oznaczoną jako „objaśnienie uzupełniające”, dotyczącą nieprawidłowego obliczania wkładów państw trzecich nienależących do strefy Schengen oraz równoważącego wkładu Unii; zauważa, że wkład Unii zawyżono o kwotę w wysokości 2,6 mln EUR, a sumę wkładów państw trzecich – zaniżono o taką samą kwotę; zauważa ponadto, że sprawozdanie z finansowych wyników działalności za 2021 r. nie miało wpływu na przychody operacyjne; podtrzymuje jednak swoją uwagę, że wskazuje to na potrzebę uzyskania od Komisji dodatkowych wytycznych dla organów Unii na temat prawidłowego sposobu obliczania wkładów państw niebędących członkami UE; wzywa Komisję do wydania bez dalszej zwłoki dodatkowych wytycznych;

z zaniepokojeniem odnotowuje trzecią uwagę Trybunału, oznaczoną jako „objaśnienie uzupełniające”, dotyczącą oświadczenia księgowego Agencji w sprawie braku informacji niezbędnych do zatwierdzenia nowego systemu ustanowionego przez urzędnika zatwierdzającego i wykorzystywanego do dostarczania informacji księgowych, które ukazują aktywa i zobowiązania Agencji oraz wykonanie budżetu; zauważa, że ten sam system jest stosowany przez Komisję i został zatwierdzony przez księgowego Komisji; wzywa Agencję do przedstawienia organowi udzielającemu absolutorium wyjaśnień w tej kwestii;

podkreśla, jak ważna jest silna, skuteczna i prawidłowo funkcjonująca Europejska Agencja, która może wspierać państwa członkowskie w zarządzaniu wspólnymi zewnętrznymi granicami Unii i zapewniać zintegrowane zarządzanie granicami tak, by odbywało się to w sposób efektywny i przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych oraz przy zwiększeniu skuteczności unijnej polityki powrotowej; zwraca uwagę na wspólną odpowiedzialność Agencji i państw członkowskich za wypełnianie zobowiązań w zakresie praw podstawowych; podkreśla, że skuteczne i sprawiedliwe zarządzanie granicami zewnętrznymi ma kluczowe znaczenie dla ochrony strefy Schengen, która jest przestrzenią wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości; podkreśla, że ścisła współpraca i umowy z państwami trzecimi dotyczące aspektów takich jak umowy o readmisji, pomoc techniczna, szkolenia, działania w zakresie powrotów oraz pomoc rozwojowa odgrywają istotną rolę w zapewnieniu efektywnego zarządzania granicami UE (3); wzywa Agencję i państwa członkowskie, aby dalej rozwijały struktury współpracy oraz wymiany informacji i najlepszych praktyk;

10.

odnotowuje działania Agencji służące ograniczeniu wysokiego ryzyka utraty ewentualnego niewykorzystanego budżetu, polegające na tym, że państwa członkowskie przesyłają co miesiąc tabele monitorowania zawierające aktualne rzeczywiste poniesione koszty; wzywa Służbę Audytu Wewnętrznego (IAS) do przeprowadzenia oceny stosowanego przez Agencję mechanizmu monitorowania kosztów i prognozowania potrzeb w ramach przepisów dotyczących dotacji, a także oceny wpływu modernizacji systemów aplikacji Frontexu dotyczącej powrotów (FAR) i aplikacji zintegrowanego zarządzania powrotami (IRMA) na zarządzanie finansami w odniesieniu do operacji powrotowych Agencji;

Wydajność

11.

zauważa, że w 2021 r. Agencja wdrożyła nową strukturę organizacyjną, co jest dużym przedsięwzięciem służącym skutecznemu wypełnianiu jej rozszerzonego mandatu; dostrzega wpływ i zmiany, które pociągnęła za sobą restrukturyzacja Agencji; w tym kontekście pochwala strategię Agencji ukierunkowaną na przyrost wydajności dzięki cyfryzacji, automatyzacji lub uproszczeniu zasad i procedur stosowanych w niektórych obszarach;

12.

zauważa, że w 2021 r. w celu dokonania oceny efektywności swoich działań Agencja wykorzystała pewne środki jako kluczowe wskaźniki efektywności przyjęte przez zarząd Agencji i przewidziane w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023; zauważa z uznaniem, że poziom postrzeganej jakości produktów i usług dostarczanych przez Agencję poprawił się, ponieważ w 2021 r. osiągnął 94,34 % ocen od średnich i wysokich do bardzo wysokich; ubolewa, że w przypadku niektórych wskaźników efektywności Agencja nie osiągnęła wyznaczonych celów, na przykład w odniesieniu do opóźnień w płatnościach lub dostępności wyposażenia technicznego na potrzeby rozmieszczenia;

13.

odnotowuje, że Agencja z powodzeniem rozmieściła w przyjmujących państwach członkowskich i czterech unijnych portach lotniczych pierwszych funkcjonariuszy stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej; przyznaje, że główne działania stałej służby Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej obejmowały zasadniczo wspieranie współpracy w dziedzinie identyfikacji i wydawania dokumentów podróży, doradztwo w zakresie powrotów i rezerwację lotów w ramach FAR; odnotowuje ponadto, że w 2021 r. Agencja zrealizowała 19 wspólnych operacji, w które zaangażowane były: 9 przyjmujących państw członkowskich, 23 uczestniczące państwa członkowskie, 32 organy i 4 państwa trzecie; odnotowuje szybką interwencję Agencji na granicy w odpowiedzi na presję migracyjną na zewnętrznej granicy lądowej między Litwą a Białorusią oraz w celu kontrolowania nieuregulowanych przepływów imigracyjnych w kierunku Litwy i Unii, ale jednocześnie podkreśla obawy dotyczące praw podstawowych, podnoszone w związku z tymi operacjami, w tym przez urzędnika ds. praw podstawowych; odnotowuje działania operacyjne Agencji w ramach szybkiej interwencji na granicy Litwy, wspólnej operacji „Opalowe Wybrzeże” w kanale La Manche oraz rozpoczęcie nowej wspólnej operacji w państwie trzecim, mianowicie w Serbii; odnotowuje rozpoczęcie etapu pilotażowego pierwszych rozmieszczeń urzędników łącznikowych z państw członkowskich; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o ocenie wyników tego etapu pilotażowego po jego zakończeniu;

14.

odnotowuje, że w wyniku działań operacyjnych przeprowadzonych na granicach lądowych w 2021 r. zgłoszono 3 546 incydentów z udziałem 16 304 zatrzymanych migrantów o nieuregulowanym statusie, 6 461 migrantów o nieuregulowanym statusie i 368 aresztowanych osób organizujących przekraczanie granicy wbrew przepisom; z uznaniem odnotowuje starania Agencji, które doprowadziły do powrotu drogą lotniczą 18 301 obywateli państw trzecich, z czego 10 193 osób odesłano w ramach 337 operacji lotami czarterowymi do 33 krajów powrotu, a 8 108 osób odesłano lotami regularnymi do 107 krajów powrotu; przyjmuje do wiadomości, że w 2021 r. 57 % wszystkich powrotów lotami regularnymi było powrotami dobrowolnymi oraz że Agencja wyczarterowała 22 statki powietrzne na potrzeby operacji powrotowych; wyraża uznanie dla udanego przygotowania i organizacji pierwszej pełnoprawnej operacji powrotowej prowadzonej przez Agencję, w której przejmuje ona rolę organizującego państwa członkowskiego;

15.

odnotowuje, że w kwietniu 2021 r. podpisano zmienioną obowiązującą procedurę działania w kwestii mechanizmu zgłoszeń dotyczących poważnych zdarzeń, która posłużyła do określenia roli i kompetencji urzędnika ds. praw podstawowych; zauważa ponadto, że konieczny dodatkowy przegląd tej procedury opóźnił się, i z zadowoleniem odnotowuje, że mechanizm zgłoszeń dotyczących poważnych zdarzeń jest obecnie finalizowany we współpracy z urzędnikiem ds. praw podstawowych i w porozumieniu z forum konsultacyjnym Agencji ds. praw podstawowych; przypomina, że był to jeden z siedmiu warunków postawionych Agencji w odniesieniu do udzielenia absolutorium w poprzednich latach; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o finalizacji dodatkowego przeglądu obowiązującej procedury działania w kwestii mechanizmu zgłoszeń dotyczących poważnych zdarzeń;

16.

podkreśla, że każdy plan operacyjny powinien zawierać przejrzysty mechanizm zgłaszania, który zapewni zgłaszanie wszelkich incydentów w obszarze operacyjnym i podejmowanie odpowiednich działań następczych; podkreśla, że ten mechanizm zgłaszania powinien mieć zastosowanie niezależnie od sposobu finansowania tych aktywów, co umożliwi Agencji, a w szczególności urzędnikowi ds. praw podstawowych, monitorowanie całego obszaru operacyjnego i badanie wszelkich zgłoszeń poważnych incydentów lub innych informacji o braku zgodności z przepisami;

17.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Agencji z 25 stycznia 2022 r. szczegółowo określającą standardowe procedury operacyjne dotyczące wdrożenia art. 46 rozporządzenia (UE) 2019/1896, sporządzoną z uwzględnieniem komentarzy i uwag państw członkowskich i państw stowarzyszonych w ramach Schengen, urzędnika ds. praw podstawowych Frontexu oraz forum konsultacyjnego Frontexu ds. praw podstawowych;

18.

z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie we Włoszech, Belgii i Finlandii systemów informatycznych na potrzeby spraw dotyczących powrotów, które to systemy oparte są na modelu systemu zarządzania sprawami dotyczącymi powrotów (RECAMAS); zgadza się z zaleceniem skierowanym do Agencji przez jej zarząd, a mianowicie że powinna zaangażować się we współpracę również z innymi państwami członkowskimi i spełnić warunki wstępne niezbędne do pójścia za tym przykładem;

19.

odnotowuje znaczny wzrost liczby zgłoszonych poważnych incydentów – z zaledwie 10 w 2020 r. do 62 w 2021 r., z czego 53 objęto nowo zmienioną standardową procedurą operacyjną; ubolewa, że najwięcej zgłoszeń dotyczących poważnych zdarzeń pochodziło z Litwy i Grecji; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie nowej procedury, zgodnie z którą wszystkie zdarzenia związane z użyciem siły są co miesiąc zgłaszane urzędnikowi ds. praw podstawowych, który zobowiązał się do corocznej oceny tej procedury; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tej oceny; docenia, że obserwatorzy praw podstawowych zaczęli włączać się w ramy operacyjne i odbyli ponad 200 dni oddelegowania, odwiedzając 10 państw i biorąc udział w 15 misjach powrotowych;

20.

odnotowuje, że w 2021 r. w ramach mechanizmu skargowego Agencji urzędnik ds. praw podstawowych otrzymał i poddał przeglądowi 27 skarg, z których 6 uznał za dopuszczalne; wyraża głębokie zaniepokojenie domniemanymi naruszeniami praw podstawowych w związku z dopuszczalnymi skargami;

21.

przypomina, że w wyroku z 30 czerwca 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) stwierdził, że przepisy litewskie umożliwiające odmowę ochrony międzynarodowej i automatyczne zatrzymanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową wyłącznie z powodu nielegalnego przekroczenia granicy są niezgodne z prawem Unii; zauważa, że od lipca 2022 r. Agencja nie brała udziału w ochronie granic przez Litwę ani nie wspierała jej w tym zakresie; zauważa jednak, że nawet po wydaniu wyroku przez TSUE Agencja utrzymała działalność na Litwie i zatrudniała pracowników zajmujących się odprawą graniczną; ponadto przypomina o obawach, w tym ze strony Rady Europy, dotyczących sytuacji humanitarnej i zarzutów łamania praw humanitarnych na granicy łotewsko-białoruskiej, w wyniku instrumentalizacji migrantów przez reżim białoruski; wzywa Agencję do sprawdzenia, czy nie jest zaangażowana w działania związane z ustawodawstwem litewskim uznanym przez TSUE za niezgodne z prawem Unii, oraz do powstrzymania się od udziału w jakichkolwiek działaniach niezgodnych z prawem Unii;

22.

odnotowuje postępowania sądowe przeciwko Agencji wszczęte przed TSUE w imieniu ofiar, które ubiegały się o ochronę w Grecji; zauważa, że do TSUE zwrócono się o ustalenie, czy Agencja nie zaniechała działań zgodnie z art. 46 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2019/1896, powstrzymując się od podjęcia decyzji o wycofaniu finansowania całości lub części działań w regionie Morza Egejskiego, zawieszeniu tych działań lub zakończeniu ich w całości lub w części; wzywa Agencję, aby przekazała Parlamentowi wszelkie istotne dokumenty dotyczące tej kwestii, w tym opinię urzędnika ds. praw podstawowych z 1 września 2022 r., zgłoszenia poważnych incydentów z 2021 r. i 2022 r. oraz informacje na temat dochodzenia w sprawie mediatora kulturowego Agencji, który zgodnie ze sprawozdaniem dla zarządu z listopada 2021 r. został przymusowo odesłany do Turcji wraz z co najmniej 130 obywatelami państw trzecich; zauważa, że w wyniku opinii i zaleceń urzędnika ds. praw podstawowych związanych z jego oceną sytuacji w Grecji były tymczasowa dyrektor zarządzająca oraz urzędnik ds. praw podstawowych nawiązali dialog z władzami greckimi w celu ustanowienia zabezpieczeń dotyczących wdrażania ram praw podstawowych podczas działalności operacyjnej w Grecji; zauważa, że w następstwie tych dyskusji władze greckie sporządziły plan wdrożenia zabezpieczeń, który zarząd Agencji i urzędnik ds. praw podstawowych uznali za duże osiągniecie; podkreśla, że urzędnik ds. praw podstawowych uznaje wysiłki proceduralne, i zauważa, że urzędnik ds. praw podstawowych zalecił Agencji wycofanie się z Grecji zgodnie z art. 46 rozporządzenia (UE) 2019/1896;

23.

odnotowuje współpracę Agencji z Europejską Agencją Kontroli Rybołówstwa i Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego w celu koordynowania zasobów i dzielenia się nimi w takich obszarach, jak: udostępnianie informacji, usługi w zakresie nadzoru i łączności, budowanie potencjału, analiza ryzyka i w szczególności udostępnianie potencjałów; zauważa ponadto, że taką współpracę reguluje trójstronne porozumienie robocze podpisane przez te trzy agencje i zaktualizowane w 2021 r. na czas nieokreślony; z zadowoleniem przyjmuje wdrożenie tego porozumienia, na przykład w postaci operacji stanowiących reakcję na kwestie związane ze strażą przybrzeżną na konkretnym obszarze morskim oraz usług rozpoznawczych służb powietrznych świadczonych przez Agencję; wzywa Agencję do dalszego badania możliwości koordynacji zasobów i dzielenia się nimi również z innymi agencjami, w szczególności agencjami ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, pomimo potencjalnych różnic w działaniach operacyjnych;

24.

zauważa, że Agencja przesunęła termin wdrożenia zalecenia nr 1 Trybunału ze sprawozdania specjalnego nr 8/2021 (termin upływający pod koniec 2021 r.) dotyczącego poprawy ram wymiany informacji i europejskiego obrazu sytuacji o ponad rok z połowy 2022 r. na trzeci i czwarty kwartał 2023 r.; wzywa Agencję do priorytetowego potraktowania tej kwestii;

Polityka kadrowa

25.

zauważa, że do 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia zrealizowano w 82 % – przyjęto 861 pracowników na czas określony, podczas gdy w budżecie Unii przewidziano 1 050 stanowisk dla tej kategorii pracowników; zauważa, że Agencja zatrudniała ponadto 506 pracowników kontraktowych i 187 oddelegowanych ekspertów krajowych (przy czym do pracy w Agencji w 2021 r. zatwierdzono 730 pracowników kontraktowych i 220 oddelegowanych ekspertów krajowych); z zadowoleniem przyjmuje wzrost wskaźnika obsadzenia stanowisk przez Agencję o ok. 15 % w porównaniu z 2020 r. – zatrudniono 432 nowych pracowników, ale liczba obsadzonych stanowisk wzrosła o 320, z 1234 w 2020 r. do 1554 w 2021 r.; odnotowuje, że wskaźnik obsadzenia stanowisk w Agencji wynosi 79 % i jest najwyższy od wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2019/1896; zauważa ponadto, że 44 pracowników europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS) włączono do działu Jednostka Centralna ETIAS; ubolewa, że w 2021 r. zewnętrzna rotacja pracowników Agencji wzrosła prawie dwukrotnie – z 2,8 % w 2020 r. do 4,4 % w 2021 r.; docenia nieustające starania Agencji i zasadniczą poprawę w obszarze rekrutacji, pomimo opóźnień; zauważa, że terminowe obsadzanie stanowisk i osiągnięcie równowagi geograficznej jest nadal problematyczne głównie z uwagi na niski wskaźnik korekty wynagrodzeń dla Polski; odnotowuje ponadto, że niski wskaźnik korekty wynagrodzeń dla Polski od dawna stanowi wyzwanie dla Agencji i że w ostatnich miesiącach problem ten pogłębił się ze względu na rekordowo wysoką inflację w tym kraju, która w grudniu 2022 r. wyniosła 16,6 %;

26.

zauważa, że podział pracowników Agencji według płci odnotowany w 2021 r. kształtował się następująco: 15 mężczyzn (68,18 %) i 7 kobiet (31,82 %) na poziomie kadry kierowniczej wyższego szczebla, 55 mężczyzn (83,3 %) i 11 kobiet (16,7 %) na poziomie zarządu oraz 1 116 mężczyzn (71,8 %) i 438 kobiety (28,2 %) na poziomie całego personelu Agencji; uznaje, że odpowiedzialność za zapewnienie równowagi płci w zarządzie spoczywa na państwach członkowskich; głęboko ubolewa, że pomimo wcześniejszych apeli Parlamentu do Agencji i państw członkowskich starania na rzecz poprawy równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla i personelu Agencji były niewystarczające; wzywa Agencję i państwa członkowskie do zajęcia się tą kwestią i uwzględnienia równowagi płci przy rekrutacji nowych pracowników oraz przy nominowaniu i mianowaniu na wspomniane stanowiska;

27.

z zadowoleniem odnotowuje mianowanie w czerwcu 2021 r. urzędnika ds. praw podstawowych; ubolewa jednak, że według ustaleń Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) do urzędnika ds. praw podstawowych nie przypisano osoby rozpatrującej zgłoszenia poważnych incydentów związanych z zarzutami łamania praw podstawowych; odnotowuje ponadto, że Agencja zbliżyła się do pełnego wdrożenia swojego rozszerzonego mandatu, gdyż w 2022 r. miała łącznie 46 obserwatorów praw podstawowych, podczas gdy w 2021 r. było ich tylko 20; odnotowuje, że większość obserwatorów praw podstawowych mianowano na szczeblu AD; ubolewa jednak, że istnieje zróżnicowanie między obserwatorami praw podstawowych, ponieważ 15 osób nadal zatrudnia się na stanowiskach AST, a pozostałe 31 osób zatrudnia się na szczeblu AD; przypomina, że Parlament i Komisja od dawna apelują, aby co najmniej 40 obserwatorów praw podstawowych było zatrudnionych na szczeblu AD; podkreśla, że rozporządzenie (UE) 2019/1896 pozwala dalej zwiększać liczbę obserwatorów praw podstawowych w miarę rozrastania się Agencji, gdyż liczba 40 to limit dolny, a nie górny; wzywa Komisję i Agencję do zmiany planu zatrudnienia Agencji w taki sposób, by wszyscy obserwatorzy praw podstawowych byli zatrudniani na szczeblu AD; wzywa Agencję do prowadzenia dalszej rekrutacji obserwatorów praw podstawowych wyłącznie na szczeblu AD; ubolewa ponadto, że spełnienie wymogu określonego w art. 110 ust. 6 rozporządzenia (UE) 2019/1896, który przewidywał zatrudnienie co najmniej 40 obserwatorów praw podstawowych do grudnia 2020 r., było opóźnione o prawie dwa lata; przypomina negatywną rolę, jaką były dyrektor wykonawczy odegrał w powtarzających się opóźnieniach tego procesu, i z zadowoleniem przyjmuje starania byłego tymczasowego kierownictwa na rzecz spełnienia tego wymogu;

28.

z zadowoleniem przyjmuje szeroko zakrojone środki i politykę Agencji w zakresie przeciwdziałania napastowaniu; z uznaniem odnotowuje przyjęcie w 2021 r. podręcznika procedur dla zaufanych doradców Frontexu, w którym przedstawia się praktyczne stosowanie polityki Agencji w zakresie przeciwdziałania napastowaniu; dostrzega kluczową rolę, jaką zaufani doradcy odgrywają w chronieniu godności pracowników Agencji oraz zapobieganiu mobbingowi i molestowaniu seksualnemu; jednocześnie podkreśla znaczenie kultury organizacyjnej, która wdraża taką politykę w praktyce, ponieważ w momencie przyjęcia podręcznika procedur wśród kluczowych osób w Agencji nadal utrzymują się poważne uchybienia, w tym związane z mobbingiem lub molestowaniem; przyznaje, że kwestie te zostały uwzględnione w działaniach następczych w związku z ustaleniami podczas dochodzenia OLAF-u; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie Agencji w transformację strukturalną, a w szczególności rozszerzenie sieci zaufanych doradców; ponawia swój apel do kierownictwa Agencji, aby przeprowadziło szczegółowe dochodzenie w sprawie stosowania procedur przeciwdziałania molestowaniu seksualnemu, w pełni współpracowało z wszystkimi odpowiednimi organami, poinformowało organ udzielający absolutorium o ustaleniach oraz przedstawiło szczegółowy plan działania zawierający środki zapewniające zerową tolerancję wobec molestowania seksualnego w ramach wszystkich działań Agencji;

29.

zauważa na podstawie odpowiedzi Agencji na pytania Parlamentu wymagające odpowiedzi na piśmie, że w 2021 r. właściwym podmiotom Agencji zgłoszono łącznie 10 przypadków mobbingu lub molestowania; odnotowuje ponadto, że zakończono 4 sprawy spośród 7 postępowań formalnych wszczętych w 2021 r.; wzywa Agencję, aby starannie zbadała każdą sprawę w toku, stosując przy tym zasadę zera tolerancji dla wszelkiego rodzaju nękania, w tym mobbingu i molestowania seksualnego, i aby szybko pociągnęła do odpowiedzialności sprawców tych czynów; wzywa ponadto Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o wynikach wznowionego dochodzenia w sprawie tragicznej śmierci pracownika w 2020 r.;

30.

odnotowuje uwagę i aktywną postawę Agencji w odniesieniu do polityki i procedur w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP); w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje utworzenie wewnętrznej grupy roboczej ds. BHP w celu zapewnienia skutecznej wewnętrznej koordynacji, konsultacji i określenia priorytetów; wzywa Agencję do informowania organu udzielającego absolutorium o wykazie działań i środków proponowanych do wdrożenia w obszarze BHP oraz o ich wdrożeniu; odnotowuje obecnie wprowadzone przez Agencję środki, elastyczny czas pracy i zwrot kosztów aktywności sportowej, które mają poprawić dobrostan pracowników w miejscu pracy oraz równowagę między życiem zawodowym a prywatnym; wzywa Agencję do przyjęcia większej liczby środków w tym obszarze, również przez branie przykładu z innych instytucji i organów Unii;

Zamówienia publiczne

31.

zauważa, że w 2021 r. Agencja ogłosiła 36 przetargów otwartych, z czego w przypadku 18 doszło do udzielenia zamówień o łącznej wartości 218 400 000 EUR, a w przypadku 18 procedura jest w toku, przy czym szacunkowa wartość wynosi 241 000 000 EUR; zauważa ponadto, że Agencja rozpoczęła 29 postępowań o niskiej i średniej wartości (będących przedmiotem negocjacji z trzema i pięcioma kandydatami), których łączna wartość wynosiła 12 000 000 EUR, z czego 25 z tych 29 postępowań zakończyło się w 2021 r. udzieleniem zamówień na łączną wartość 11 800 000 EUR, natomiast cztery postępowania są w toku, a ich łączna wartość wynosi 300 000 EUR; zauważa również, że w 2021 r. Agencja prowadziła 203 postępowania o bardzo niskiej wartości (będące przedmiotem negocjacji z jednym kandydatem), których łączna wartość wynosiła 2 500 000 EUR; zauważa ponadto, że w 2021 r. prowadzono 991 postępowań o łącznej wartości 194 600 000 EUR w ramach istniejących umów ramowych, z czego w przypadku 900 doszło do udzielenia konkretnych zamówień lub sporządzenia formularzy zamówień o łącznej wartości 172 200 000 EUR, natomiast 91 z tych postępowań jest w toku, a ich łączna wartość wynosi 22 300 000 EUR;

32.

pochwala starania Agencji w 2021 r. ukierunkowane na zawarcie umów o znaczeniu strategicznym w takich obszarach, jak: wsparcie rozpoznawczych służb powietrznych, dostawy środków ochrony indywidualnej i środków sanitarnych, dostawy pojazdów terenowych z napędem na cztery koła, dostawy broni służbowej, dostarczanie obrazów satelitarnych, świadczenie usług opracowywania map, świadczenie usług w zakresie informacji meteorologicznych i oceanograficznych lub zakup dronów i ładunków; z zadowoleniem przyjmuje staranność Agencji w opracowywaniu i wdrażaniu planu szkoleń w zakresie udzielania zamówień publicznych;

33.

ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie doniesieniami medialnymi z sierpnia 2022 r. o tym, że Agencja korzysta z usług wykonawcy, który ma wyzyskiwać mediatorów kulturowych, oferując im warunki pracy naruszające europejskie normy w zakresie wynagrodzenia i warunków pracy; odnotowuje petycję wniesioną w tej sprawie przez mediatorów kulturowych, a także na ich skargę do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich; odnotowuje odpowiedzi Agencji udzielone mediom, zgodnie z którymi w następstwie petycji Agencja skontaktowała się z wykonawcą, aby przypomnieć mu o jego obowiązkach; ubolewa, że w informacjach przekazanych Parlamentowi przez Agencję zabrakło kwestii wykonania umowy i przestrzegania warunków dotyczących pracowników;

34.

z zaniepokojeniem odnotowuje uwagi Trybunału na temat udzielania zamówień publicznych; zauważa w szczególności, że Agencja rozpoczęła postępowanie o udzielenie zamówienia na realizację umowy ramowej dotyczącej świadczenia usług podróży; w postępowaniu tym wymogi dotyczące zdolności finansowej, technicznej i zawodowej oferentów ustalono na bardzo niskim poziomie; zauważa, że szacunkowa wartość umowy, na której Agencja oparła swoją ocenę, wyniosła 15 000 000 EUR, podczas gdy podstawowa wartość umowy obejmowała zaplanowane koszty podróży służbowych szacowane na około 240 000 000 EUR; zgadza się z wnioskiem Trybunału, że w tym przypadku Agencja narażona jest na różne czynniki ryzyka, takie jak brak możliwości terminowego świadczenia zamówionych usług na minimalnym poziomie jakości oraz ryzyko nieprawidłowego wykonania umowy; ubolewa, że umowa doprowadziła do braku jej wykonania, co spowodowało poważne zakłócenia ciągłości działania; z zadowoleniem odnotowuje, że po przeprowadzeniu weryfikacji umowa została natychmiast rozwiązana; podkreśla, że koniecznie należy unikać stosowania mało rygorystycznych wymogów do oceny oferentów lub przeprowadzania ocen na podstawie danych wprowadzających w błąd;

35.

odnotowuje, że Agencja zgłosiła poprawę planowania i monitorowania rocznego planu udzielania zamówień publicznych; wzywa Służbę Audytu Wewnętrznego do uwzględnienia tego planu w przyszłych audytach;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

36.

z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja zastosowała się do apeli Parlamentu o publikację na jej stronie internetowej życiorysów i deklaracji interesów członków zarządu Agencji i jej kierownictwa wykonawczego;

37.

odnotowuje dalsze kroki podjęte w celu zwiększenia przejrzystości działań Agencji; z zadowoleniem przyjmuje decyzję dyrektora wykonawczego Agencji o utworzeniu rejestru służącego przejrzystości zgodnie z art. 118 rozporządzenia (UE) 2019/1896; odnotowuje odpowiedź udzieloną organowi udzielającemu absolutorium, która zawiera informacje na temat kontaktów i spotkań zarejestrowanych i udokumentowanych w rejestrze służącym przejrzystości Agencji w 2021 r.; wzywa Agencję do regularnego informowania organu udzielającego absolutorium o wprowadzeniu i stosowaniu tego narzędzia;

38.

przypomina o decyzji, którą Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich podjął po dochodzeniu z własnej inicjatywy w sprawie obowiązków związanych z prawami podstawowymi; ponadto przypomina, że Agencja ma obowiązek zapewnienia z własnej inicjatywy przejrzystości, jak określono w art. 114 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2019/1896; wzywa Agencję do wykonania wszystkich zaleceń Rzecznika; ponownie sugeruje, by Agencja opracowała i stosowała nowy kodeks postępowania, zapewniający pełną przejrzystość i dobre zarządzanie, oraz by informowała organ udzielający absolutorium o postępach w tej sprawie;

39.

podkreśla, że w swojej decyzji z 15 grudnia 2022 r. w sprawach 1261/2020 i 1361/2020 Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdziła niewłaściwe administrowanie ze strony Agencji w związku ze stosowaną niedawno praktyką w zakresie dostępu do dokumentów;

40.

przyjmuje do wiadomości notę informacyjną Agencji z 27 czerwca 2022 r. w sprawie działań podejmowanych przez kierownictwo Agencji w okresie przejściowym, w szczególności starań mających na celu poprawę procedur koniecznych do dobrej administracji i rozliczalności organizacji, przez zwiększenie przejrzystości, aktywną komunikację i kontakty z wewnętrznymi i zewnętrznymi zainteresowanymi stronami; z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę Agencji dotyczącą opracowania noty operacyjnej zawierającej kompleksowe informacje dla społeczeństwa o działaniach operacyjnych; z zadowoleniem przyjmuje ponadto zobowiązanie Agencji do publikowania na swojej stronie internetowej zaleceń przedstawionych zarządowi przez urzędnika ds. praw podstawowych i forum konsultacyjne; z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja ostatecznie zwiększyła przejrzystość podczas spotkań branżowych przez publikację na swojej stronie internetowej sprawozdań uzupełniających zawierających informacje na temat przedsiębiorstw uczestniczących w spotkaniach branżowych i ich prezentacje;

41.

zauważa, że stosowanie środków i wytycznych Agencji dotyczących informowania o nieprawidłowościach przyniosło rezultaty; odnotowuje, że w 2021 r. pracownicy zgłosili jeden przypadek nieuczciwego zachowania i dwa przypadki domniemanego nękania; zauważa ponadto, że jedna z tych trzech spraw została zamknięta, a dwie pozostałe są w toku na poziomie misji wyjaśniającej; wzywa Agencję do dopilnowania, by osoby odpowiedzialne zostały pociągnięte do odpowiedzialności, oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach i dalszych krokach podjętych w związku z tymi trzema sprawami;

42.

powtarza, że szerszym kompetencjom i większym zasobom przyznanym Agencji musi towarzyszyć większa przejrzystość i rozliczalność, a także pełne poszanowanie i ochrona praw podstawowych; z zadowoleniem przyjmuje w tym kontekście korzystanie przez Agencję z rejestru służącego przejrzystości i odnotowuje, że zarówno zarząd, jak i kierownictwo wykonawcze priorytetowo traktują działania zmierzające do dalszego zwiększenia integralności i rozliczalności na poziomie całej Agencji; z zadowoleniem odnotowuje w tym kontekście ustanowienie jednostki audytu wewnętrznego i przyjęcie karty audytu wewnętrznego w 2022 r.; ponownie wyraża rozczarowanie działaniami Agencji w zakresie rozliczalności, przejrzystości i poszanowania praw podstawowych pod kierownictwem poprzedniego dyrektora wykonawczego, który sprawował tę funkcję przez cały 2021 r. i złożył rezygnację dopiero 29 kwietnia 2022 r.; z zadowoleniem przyjmuje wyrażone zobowiązanie tymczasowego kierownictwa wykonawczego do pełnego uwzględnienia tych kwestii; podkreśla, że rozliczalność i przejrzystość oraz przestrzeganie praw podstawowych mają zasadnicze znaczenie dla oceny na potrzeby udzielenia Agencji absolutorium za dany rok budżetowy;

Kontrola wewnętrzna

43.

odnotowuje ocenę Agencji, zgodnie z którą system kontroli wewnętrznej w 2021 r. był częściowo skuteczny; podziela zastrzeżenia zarządu co do tego, że tylko w 2 z 17 obszarów objętych oceną nie stwierdzono żadnych niedociągnięć; ponadto wyraża zaniepokojenie, że stwierdzono poważne niedociągnięcia w obszarze 5. (podmiot rozlicza pracowników odpowiedzialnych za kontrolę wewnętrzną za ich wkład w realizację związanych z nią celów) oraz w obszarze 10. (podmiot wybiera i opracowuje działania kontrolne, które przyczyniają się do ograniczenia do akceptowalnego poziomu czynników zagrażających osiągnięciu celów); z zadowoleniem przyjmuje 15 działań Agencji ukierunkowanych na poprawę kontroli w obszarach, w których stwierdzono niedociągnięcia w tym zakresie; zauważa, że 4 działania wymagają poprawy na bieżąco, a 4 kolejne są w toku; wzywa Agencję do informowania na bieżąco organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

44.

wyraża zaniepokojenie faktem, że Agencja odnotowała dużą liczbę przypadków niezgodności w dziedzinie umów, a w szczególności zarządzania dotacjami; ubolewa, że liczba odchyleń (odstępstw i przypadków niezgodności) oraz związana z nimi wartość znacznie wzrosły – odpowiednio ze 106 w 2020 r. do 159 w 2021 r. oraz z 10,2 mln EUR w 2020 r. do 21,3 mln EUR w 2021 r.; zauważa z niepokojem, że w 2021 r. 72 % tej kwoty przypadało na obszar zarządzania dotacjami; odnotowuje ponadto, że w 2021 r. odnotowano osiem odchyleń na kwotę większą niż 1 mln EUR;

45.

ubolewa z powodu opóźnień we wdrażaniu 12 zaleceń Służby Audytu Wewnętrznego dotyczących zarządzania umowami, ładu informatycznego, zarządzania projektami, zarządzania kardami oraz planowania i przydziału zasobów; wzywa Agencję do jak najszybszego skorygowania tych niedociągnięć, w razie konieczności z pomocą Komisji, oraz do informowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tej sprawie;

46.

przypomina zalecenie Trybunału, zgodnie z którym Agencja powinna przyjąć i wdrożyć politykę dotyczącą newralgicznych stanowisk; odnotowuje, że Agencja poinformowała, iż projekt takiej polityki jest na ukończeniu; wzywa Agencję do jak najszybszej realizacji tego zalecenia;

47.

odnotowuje uwagi Trybunału dotyczące niedociągnięć w zakresie kontroli wewnętrznej w Agencji w obszarze procedur rekrutacji, procedur udzielania zamówień publicznych oraz w odniesieniu do przekazywania uprawnień urzędnikom zatwierdzającym w drodze delegowania lub subdelegowania; odnotowuje ponadto odpowiedzi Agencji na wnioski Trybunału oraz środki już wdrożone; z zadowoleniem odnotowuje przyjęcie przez Agencję w styczniu 2022 r. bardziej przejrzystych instrukcji dla członków komisji selekcyjnej, które to instrukcje zapewniają spójniejszą ocenę i bardziej zharmonizowane procedury; wzywa Służbę Audytu Wewnętrznego do uwzględnienia zaktualizowanych procedur rekrutacyjnych Agencji w przyszłych audytach;

48.

z zadowoleniem odnosi się do wprowadzenia środków mających poprawić procedurę przenoszenia środków na kolejne okresy w celu zapobiegania nieprawidłowościom w tym zakresie; ponadto z zadowoleniem przyjmuje porozumienie w sprawie włączenia służb finansowych Agencji w proces przenoszenia środków na kolejne okresy, planowane ulepszenie szkoleń delegowanych urzędników zatwierdzających, a także utworzenie jednostki audytu wewnętrznego w Agencji;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

49.

pochwala cel Agencji, jakim jest dalsze uwzględnianie zrównoważoności w jej działaniach operacyjnych, analitycznych, naukowych i administracyjnych; odnotowuje pozytywną ocenę doświadczeń Agencji z zielonymi zamówieniami publicznymi po wprowadzeniu wytycznych w tym obszarze; z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja zdecydowała się na wymianę dobrych praktyk i doświadczeń z innymi agencjami, do czego zachęcał organ udzielający absolutorium; ponadto z zadowoleniem przyjmuje działania mające na celu zwiększenie świadomości na temat zielonych zamówień; zauważa, że jednostki Agencji są stale zachęcane do stosowania ekologicznych kryteriów i rozwiązań w udzielaniu zamówień publicznych;

50.

odnotowuje, że w 2021 r. Agencja przewodniczyła sieci agencji ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, składającej się z dziewięciu agencji unijnych; z zadowoleniem przyjmuje do wiadomości decyzję Agencji o zbadaniu możliwości współpracy między agencjami ds. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w ramach seminariów i szkoleń na temat zmiany klimatu, przestępstw przeciwko środowisku, korporacyjnej neutralności emisyjnej oraz polityki Zielonego Ładu; zauważa z uznaniem, że sieć agencji ds. WSiSW zobowiązała się do podjęcia szeregu działań na rzecz środowiska i zwalczania przestępstw przeciwko środowisku; docenia, że sieć agencji ds. WSiSW podpisała wspólne oświadczenie w sprawie Europejskiego Zielonego Ładu, w którym zobowiązała się do działania na rzecz celów polityki europejskiej związanych z tymi ramami oraz do wspierania Unii i państw członkowskich w ich osiągnięciu;

51.

z zadowoleniem przyjmuje różne środki Agencji mające ograniczyć wpływ jej działalności na środowisko, w tym za pomocą rozwiązań cyfrowych eliminujących papierową formę dokumentów, elektronicznego obiegu dokumentów do celów transakcji finansowych, narzędzi e-uczenia się na potrzeby szkoleń lub posiedzeń zdalnych; rozumie, że na drodze do neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla celem Agencji jest gromadzenie danych na temat śladu węglowego i konsumpcji w przeliczeniu na osobę; odnotowuje ponadto, że Agencja rozpoczęła badanie zatytułowane „Zielony Ład a Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna”, które ma na celu uwzględnienie zrównoważenia środowiskowego we wszystkich procesach, strategiach politycznych i operacjach Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach tego badania i działaniach następczych;

52.

z zadowoleniem odnosi się do decyzji Agencji o przyjęciu strategii cyberbezpieczeństwa dotyczącej działań, które należy podjąć w celu zwiększenia odporności na zagrożenia cyberbezpieczeństwa oraz ochrony rejestrów cyfrowych Agencji; ponadto z zadowoleniem przyjmuje w tym obszarze najważniejsze środki wdrożone w 2021 r., w tym zwiększoną zdolność monitorowania bezpieczeństwa, zdolność zarządzania lukami oraz technologię wykrywania punktów końcowych i reagowania na nie; odnotowuje, że Agencja przyjęła przepisy bezpieczeństwa Frontexu, ramy zarządzania informacjami Frontexu oraz strategię ICT na lata 2022–2027; zauważa ponadto, że Agencja planuje wdrożyć całodobowe operacyjne centrum bezpieczeństwa na potrzeby operacji w zakresie cyberbezpieczeństwa;

53.

zauważa, że strategia Agencji dotycząca przyrostu wydajności jest ściśle powiązana z wdrażaniem różnych narzędzi informatycznych; z zadowoleniem przyjmuje modernizację architektury sieci EUROSUR opatrzonej klauzulą EU-RESTRICTED, rozszerzone wsparcie cyfrowe udzielane personelowi Agencji oraz wprowadzenie stałej służby o profilu cyfrowym w celu zdobycia doświadczenia w zapewnianiu wsparcia zdalnego w obszarach operacyjnych; wzywa do pełnego włączenia systemu SYSPER do zarządzania zasobami ludzkimi przez Agencję;

54.

wyraża uznanie dla starań i postępów Agencji w obszarze cyfryzacji związanej z powrotami, w szczególności w odniesieniu do aktualizacji modelu referencyjnego RECAMAS, nowych wersji systemów aplikacji FAR i FAR Charter Flights oraz ciągłego gromadzenia danych statystycznych za pośrednictwem systemu IRMA;

Ciągłość działania przez cały czas trwania kryzysu związanego z COVID-19

55.

z zadowoleniem odnosi się do przyjęcia planu ciągłości działania Agencji; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wdrożeniu planu ciągłości działania;

56.

pochwala nieustanne starania Agencji na rzecz dostosowania się do zmieniających się warunków w kontekście trzeciej i czwartej fali pandemii, w tym zaktualizowane praktyki wewnętrzne, takie jak elektroniczny obieg dokumentów, upoważnienia online lub spotkania wirtualne; uznaje kluczową rolę komórki kryzysowej, utworzonej po wybuchu pandemii, we wspieraniu kierownictwa wykonawczego w podejmowaniu decyzji w celu zapewnienia ciągłości działania, ograniczenia do minimum zakłóceń w operacjach Agencji i zapewnienia bezpiecznego środowiska pracy;

57.

z zadowoleniem odnotowuje, że Agencja opracowała wytyczne dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa w ramach operacji powrotowych podczas pandemii lub epidemii, mające na celu zapewnienie bezpiecznej kontynuacji operacji powrotowych w takich sytuacjach;

Inne uwagi

58.

odnotowuje zobowiązanie Agencji do określenia zgodności jej działań z prawami podstawowymi i wprowadzenia jej w życie przez przyjęcie w 2021 r. strategii w zakresie praw podstawowych i planu działania w zakresie praw podstawowych; z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Agencji do monitorowania wdrażania planu działania w zakresie praw podstawowych; wzywa Agencję do przekazania organowi udzielającemu absolutorium aktualnych informacji na temat postępów we wdrażaniu planu działania w zakresie praw podstawowych; zaznacza, że powodzenie strategii w zakresie praw podstawowych zależy od jej wdrożenia oraz że ustalenia zawarte w sprawozdaniu OLAF-u odnoszą się również do roku budżetowego 2021; wskazuje w tej kwestii, że (a) urzędnik ds. praw podstawowych nie miał dostępu do informacji operacyjnych, co jest sprzeczne z przepisami rozporządzenia (UE) 2019/1896, oraz (b) że pracownicy wykonujący swoje obowiązki i zgłaszający incydenty związane z prawami podstawowymi zostali zignorowani przez poprzednie kierownictwo wykonawcze Agencji; w związku z tym z zadowoleniem odnotowuje, że od tego czasu urzędnik ds. praw podstawowych jest włączony we wszystkie istotne sprawy i że zasięga się jego opinii na ich temat, jak również że regularnie spotyka się on z kierownictwem wykonawczym i forum konsultacyjnym; odnotowuje utworzenie sieci punktów kontaktowych ds. praw podstawowych we wszystkich podmiotach Agencji w celu rozwijania wiedzy fachowej na temat praw podstawowych we wszystkich obszarach działalności; uznaje ważną rolę, jaką odgrywają obserwatorzy praw podstawowych, w tym ich dostęp do obszarów operacyjnych oraz ścisłą współpracę z personelem operacyjnym Agencji; zauważa jednak, że biuro urzędnika ds. praw podstawowych dysponuje mniej niż 20 pracownikami pomimo rosnącej liczby stanowisk w planie zatrudnienia Agencji; wzywa Agencję do zwiększenia starań, by wyposażyć biuro urzędnika ds. praw podstawowych w odpowiednie zasoby do prowadzenia jego działań; przyjmuje ponadto do wiadomości decyzję Agencji ustanawiającą zasady, zgodnie z którymi dyrektor wykonawczy i zarząd informują forum konsultacyjne o działaniach następczych podjętych w związku z jego zaleceniami oraz zapewniają podjęcie działań w odniesieniu do zaleceń urzędnika ds. praw podstawowych; oczekuje, że Agencja wdroży zalecenia urzędnika ds. praw podstawowych ujęte w jego sprawozdaniu rocznym za 2021 r.; wzywa Agencję do zapewnienia, aby przedstawione zarządowi zalecenia urzędnika ds. praw podstawowych i forum konsultacyjnego były przekazywane organowi udzielającemu absolutorium;

59.

przypomina, że ustalenia zawarte w sprawozdaniu OLAF-u ograniczają się do uchybień i nieprzestrzegania procedur przez osoby fizyczne; uznaje, że Agencja wykonała cenną pracę nad wzmocnieniem roli urzędnika ds. praw podstawowych, lecz dotąd nie przeprowadziła głębszej analizy w celu zapewnienia braku problemów strukturalnych; w związku z tym przypomina, że trzeba (i) przeanalizować wewnętrzne mechanizmy kontroli i równowagi, ponieważ zbyt długo pozwalano na uchybienia ze strony osób fizycznych, (ii) monitorować relacje Agencji z państwami członkowskimi, gdyż według ustaleń OLAF-u państwa członkowskie wywierają presję na straż przybrzeżną i zatajają siłowe zawracanie, co kwestionuje działania Agencji nie tylko w przypadku byłego kierownictwa, (iii) ocenić dalsze stosowanie art. 46 rozporządzenia (UE) 2019/1896, wskazane w decyzji Agencji o zwiększeniu obecności na Morzu Egejskim pomimo doniesień medialnych i ustaleń OLAF-u o utrzymującym się łamaniu praw podstawowych na tym obszarze;

60.

zauważa, że od października 2021 r. Agencja regularnie składa zarządowi sprawozdania z postępów we wdrażaniu zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, grupy roboczej ds. praw podstawowych oraz prawnych i operacyjnych aspektów operacji na Morzu Egejskim, a także grupy roboczej Parlamentu Europejskiego ds. kontroli Frontexu; wzywa Agencję do złożenia sprawozdania z postępu we wdrażaniu tych zaleceń również organowi udzielającemu absolutorium;

61.

przypomina stwierdzenie TSUE, że decyzje nakazujące powrót wydawane przez władze węgierskie są niezgodne z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE (4) i Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej; wzywa Agencję do powstrzymywania się od udziału we wszelkich operacjach, które nie są zgodne z prawem Unii; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że Agencja przeprowadziła weryfikacje i stwierdziła, iż nigdy nie brała udziału w realizacji powrotów na podstawie węgierskich przepisów uznanych przez TSUE za niezgodne z prawem Unii (ustawa krajowa HU LXXXIX z 2007 r. i ustawa LVIII z 2020 r.); podkreśla, że jeżeli Agencja chce rozpocząć nowy rozdział, w tym odnowić zobowiązanie do przejrzystości, powinna zapewnić większą jasność i przejrzystość w takich przypadkach; zauważa, że Agencja twierdzi, iż wymaga od Węgier potwierdzenia specjalnych zastrzeżeń prawnych dotyczących aspektów proceduralnych, gdy państwo to zwraca się do Agencji o wsparcie, co służy zagwarantowaniu wszelkich starań ze strony Agencji, by wszystkie wspierane przez nią procedury powrotu na Węgrzech były w pełni zgodne z odpowiednimi ramami prawnymi Unii dotyczącymi powrotów i azylu; odnotowuje ponadto, że Agencja zintensyfikowała monitorowanie operacji powrotowych na Węgrzech oraz wzmogła konsultacje i zacieśniła współpracę z urzędnikiem ds. praw podstawowych w sprawie Węgier; podkreśla, że procedury są tylko tak skuteczne jak ich wdrażanie, co budzi szczególne obawy ze względu na ogólną sytuację w zakresie praworządności na Węgrzech;

62.

podkreśla, że bezpośredniemu i pośredniemu zaangażowaniu Agencji w działania związane z zarządzaniem granicami i ich nadzorowaniem musi towarzyszyć zapobieganie i przeciwdziałanie łamaniu praw podstawowych oraz zapewnienie przestrzegania zasady non-refoulement zgodnie z unijnym dorobkiem prawnym; apeluje do zarządu Agencji, by jeszcze wzmocnił struktury nadzoru wewnętrznego, i ponownie podkreśla, jak ważne są stała weryfikacja i kontrola działań zespołu kierowniczego w celu niezwłocznego identyfikowania nieprawidłowości w zarządzaniu i zaradzania im oraz wdrożenie standardowych procedur operacyjnych dotyczących wycofania finansowania działań Agencji, ich zawieszenia, zakończenia lub niepodejmowania w przypadku wystąpienia takiego ryzyka;

63.

odnotowuje decyzje zarządu Agencji z 2021 r. w sprawie przyjęcia przepisów wykonawczych w odniesieniu do przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych; przypomina, iż Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD) wydał opinie na temat przepisów Agencji dotyczących przetwarzania danych, w związku z czym Agencja przystąpiła do przeredagowania odpowiednich decyzji zarządu w celu zapewnienia pełnej zgodności z unijnymi przepisami o ochronie danych; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o postępach w tej kwestii; ponadto wzywa Agencję do zwrócenia się do EIOD o opinię w związku ze zmienionymi decyzjami zarządu w sprawie przepisów dotyczących przetwarzania danych;

64.

z niepokojem odnotowuje doniesienia medialne o domniemanych uchybieniach przy rozszerzaniu programu przetwarzania danych osobowych do celów analizy ryzyka; na podstawie odpowiedzi Agencji zauważa, że projekt zrealizowano w latach 2015–2017, co umożliwiło Agencji rozwój zdolności wymaganych do przetwarzania danych osobowych zgodnie z art. 11c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1168/2011 (5); ponadto odnotowuje stanowisko Agencji, zgodnie z którym przetwarzała ona jedynie operacyjne dane osobowe osób podejrzanych o przestępczość transgraniczną i terroryzm, a nie rozpoczęła przetwarzania danych osobowych ofiar i świadków; ponownie wyraża głębokie zaniepokojenie doniesieniami, że inspektor ochrony danych wielokrotnie ostrzegał, że to rozszerzenie zakresu danych stanowiłoby naruszenie prawa Unii, ale początkowo Agencja postanowiła zignorować tę poradę; odnotowuje decyzje zarządu 56/2021, 68/2021 i 69/2021, które podjęto po otrzymaniu opinii EIOD na temat zasad ochrony danych obowiązujących w Agencji i w wyniku których urzędnik ds. ochrony danych Agencji sporządził plan działania mający na celu wdrożenie zaleceń EIOD; wzywa Agencję, aby zajęła się tą kwestią i zapewniła pełną zgodność z unijnymi przepisami dotyczącymi ochrony danych, regularnie konsultując się w tej sprawie z EIOD i informując organ udzielający absolutorium o statusie reformy i osiągniętych postępach;

65.

ubolewa nad znacznym opóźnieniem w udzieleniu posłom do Parlamentu Europejskiego oraz kierownictwu wyższego szczebla Agencji i urzędnikowi ds. praw podstawowych dostępu do sprawozdania OLAF-u; przypomina, że zapowiedziano dwa dodatkowe sprawozdania końcowe OLAF-u dotyczące Agencji; przyznaje, że ustalenia zawarte w sprawozdaniu OLAF-u mogą być przedmiotem zainteresowania opinii publicznej, jednak domaga się, by poufne sprawozdanie opublikowano w ramach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (6), tak by respektować poufność dochodzeń prowadzonych przez OLAF, a także prawa przysługujące osobom objętym dochodzeniem, w tym prawa do ochrony danych; ponownie apeluje, by posłowie do Parlamentu uzyskali natychmiastowy dostęp do tych sprawozdań końcowych, gdy tylko zostaną ukończone, podobnie jak cały personel kierowniczy Agencji, który musi mieć dostęp do tych sprawozdań, by zapewnić jej przejrzystość i rozliczalność, a także prawidłowe wykonywanie budżetu Agencji w przyszłości;

66.

zauważa, że problemy wskazane w doniesieniach medialnych, wnioskach grupy roboczej ds. kontroli Frontexu oraz ustaleniach zawartych w sprawozdaniu OLAF-u doprowadziły do odmowy udzielenia absolutorium w poprzednim cyklu; zwraca uwagę, że w związku z rezygnacją byłego dyrektora wykonawczego w kontekście dochodzenia OLAF-u w sprawie niewłaściwego zarządzania Agencją przechodzi ona obecnie proces transformacji; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje różne działania podejmowane przez tymczasowe kierownictwo w celu poprawy jego działalności i standardów; z zadowoleniem zauważa, że działania te dotyczyły kwestii zarządzania budżetem i finansami takich jak doprecyzowanie kwestii delegowania i subdelegowania urzędników zatwierdzających płatności, lepszego poszanowania praw podstawowych dzięki ściślejszej współpracy instytucjonalnej między tymczasowym kierownictwem wykonawczym a urzędnikiem ds. praw podstawowych oraz zmian w kulturze zarządzania polegających na widocznym zwrocie w kierunku decentralizacji, delegowania uprawnień i lepszego dialogu w procesie decyzyjnym; z zadowoleniem przyjmuje w szczególności zobowiązanie tymczasowego kierownictwa do zmiany kultury zarządzania, działania na rzecz przełamania kultury milczenia i zachęcania do wspólnego angażowania się w rozwiązywanie problemów; wzywa Agencję, by dalej dążyła do pełnego wdrożenia tych niezbędnych reform, również po powołaniu nietymczasowego dyrektora wykonawczego, oraz by informowała organ udzielający absolutorium o osiągniętych postępach;

67.

przypomina Agencji, że odpowiada ona przed Parlamentem oraz że Parlament jest zdeterminowany, by dopilnować, aby Agencja przyczyniała się do ciągłego i jednolitego stosowania prawa Unii, w tym dorobku prawnego Unii w zakresie praw podstawowych, w szczególności Karty praw podstawowych Unii Europejskiej; podkreśla, że do osiągnięcia tego celu potrzebna jest ściślejsza współpraca z zarządem Agencji przez zwiększenie przejrzystości i rozliczalności Agencji oraz demokratycznego nadzoru nad nią;

68.

wzywa Agencję do wzmożenia wysiłków w zakresie przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jasnym i przystępnym językiem; wzywa Agencję do zapewnienia większej przejrzystości i odpowiedzialności publicznej poprzez korzystanie z mediów, w tym mediów społecznościowych;

69.

odnotowuje decyzję zarządu podjętą podczas posiedzenia nadzwyczajnego 20 grudnia 2022 r. powołującą Hansa Leijtensa na nowego dyrektora zarządzającego Agencji; zachęca Agencję, aby zintensyfikowała wysiłki i podjęła wszelkie działania niezbędne do zapewnienia pełnego poszanowania norm Unii, w szczególności w dziedzinie zarządzania budżetem i finansami, praw podstawowych, kultury organizacyjnej i przejrzystości; ponownie apeluje do Agencji, aby przedstawiła szczegółowy plan usunięcia pozostałych uchybień wraz z jasnym i dokładnym harmonogramem tych działań, a także dokończyła działania naprawcze w celu zaradzenia wszelkim nierozwiązanym problemom zgłoszonym przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich, grupę roboczą ds. kontroli Frontexu i forum konsultacyjne; wzywa Agencję do pełnego wdrożenia tych niezbędnych reform, również po mianowaniu stałego dyrektora wykonawczego, oraz do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych postępach;

70.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1).

(3) Analiza ryzyka strategicznego Frontex na 2022 r.

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich (Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98).

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1168/2011 z dnia 25 października 2011 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2007/2004 ustanawiające Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.U. L 304 z 22.11.2011, s. 1).

(6) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 z dnia 11 września 2013 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 (Dz.U. L 248 z 18.9.2013, s. 1).

(7) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/470

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1942

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw, przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0106/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1896 z dnia 13 listopada 2019 r. w sprawie Europejskiej Straży Granicznej i Przybrzeżnej oraz uchylenia rozporządzeń (UE) nr 1052/2013 i (UE) 2016/1624 (4), w szczególności jego art. 116,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0142/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 295 z 14.11.2019, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/471

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1943

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego – EUSPA (przed 12 maja 2021 r.: Agencja Europejskiego GNSS) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0104/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 912/2010 z dnia 22 września 2010 r. ustanawiające Agencję Europejskiego GNSS, uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi i zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 683/2008 (4), w szczególności jego art. 14,

—

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/696 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające Unijny program kosmiczny i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013 i (UE) nr 377/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE (5), w szczególności jego art. 85 i 86,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0116/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego absolutorium z wykonania budżetu Agencji za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

(5) Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 69.

(1) Dz.U. C 141 z 29.3.2022, s. 104.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/473

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1944

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego – EUSPA (przed 12 maja 2021 r.: Agencja Europejskiego GNSS) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0116/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z zestawieniem dochodów i wydatków (1) ostateczny budżet Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego na rok budżetowy 2021 wyniósł 57 130 215,17 EUR, co stanowi wzrost o 61,16 % w porównaniu z 2020 r. ze względu na rozszerzony mandat Agencji, którego podstawą jest program kosmiczny UE; mając na uwadze, że budżet Agencji pochodzi głównie z budżetu Unii;

mając na uwadze, że Trybunał Obrachunkowy w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Agencji za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż uzyskał wystarczającą pewność, że sprawozdanie finansowe Agencji jest wiarygodne oraz że transakcje leżące u jego podstaw są legalne i prawidłowe; mając na uwadze, że w sprawozdaniu z finansowych wyników działalności i w bilansie Agencji Trybunał sformułował paragraf objaśniający dotyczący wpływu rosyjskiej agresji wobec Ukrainy;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z uznaniem, że wysiłki związane z monitorowaniem budżetu w ciągu roku budżetowego 2021 doprowadziły do osiągnięcia wskaźnika wykonania budżetu w wysokości 100 % w przypadku środków na zobowiązania na bieżący rok, co odpowiada wskaźnikowi z 2020 r.; ubolewa, że wskaźnik wykonania środków na płatności w bieżącym roku wyniósł 74,78 %, co oznacza spadek o 8,60 % w porównaniu z rokiem 2020;

zauważa, że oprócz swojego budżetu podstawowego Agencja nadal zarządzała dużą kwotą budżetu delegowanego (środki przeznaczone na konkretne cele), szczególnie w ramach umów o delegowaniu zadań związanych z eksploatacją europejskiego systemu wspomagania satelitarnego (EGNOS), eksploatacją Galileo i programem „Horyzont 2020”; zauważa ponadto, że w 2021 r. Agencja podpisała z Komisją umowę o przyznanie wkładu, powierzającą Agencji dodatkowe komponenty programów: „Horyzont Europa”, Copernicus, Govsatcom (rządowa łączność satelitarna) i SSA (orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej) zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/696 (2); zauważa ponadto, że w 2021 r. na zobowiązania przeznaczono łącznie 6 361 705 119 EUR z budżetu delegowanego, zaś płatności wyniosły 1 574 943 399 EUR;

Wydajność

zauważa, że rozporządzeniem (UE) 2021/696 ustanowiono Agencję, która zastąpiła Agencję Europejskiego GNSS i była jej następcą prawnym; zauważa, że rozporządzenie to przewiduje rozszerzenie zakresu odpowiedzialności Agencji w odniesieniu do programów dotyczących europejskiego GNSS; odnotowuje pozytywne wyniki Agencji, w tym jej pomyślną transformację zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/696; ponadto wyraża zadowolenie, że w 2021 r. w wyniku negocjacji Agencja przyjęła ramową umowę o partnerstwie finansowym i umowę o przyznanie wkładu, co pozwoliło jej na skuteczną realizację programu kosmicznego, uniknięcie powielania działań oraz ograniczenie do minimum ryzyka rozwojowego i operacyjnego dzięki wypracowaniu efektów synergii między Europejską Agencją Kosmiczną a Agencją w odniesieniu do kompetencji i zdolności każdej z nich oraz dzięki jasnemu łańcuchowi dowodzenia; zauważa ponadto, że na mocy umowy ramowej o partnerstwie finansowym i umowy o przyznanie wkładu Agencja pełni funkcję kierownika eksploatacji EGNOS i Galileo, a w przypadku powierzenia jej odpowiednich obowiązków przez Komisję – funkcję instytucji zamawiającej na etapie realizacji zamówienia;

zauważa, że w 2021 r. Agencja była odpowiedzialna za szeroki zakres działań związanych z wdrażaniem programów EGNOS i Galileo, takich jak zapewnienie akredytacji w zakresie bezpieczeństwa EGNOS i Galileo za pośrednictwem swojej niezależnej Rady ds. Akredytacji Bezpieczeństwa, a także przyczynianie się do promowania i wprowadzania na rynek usług EGNOS i Galileo, w tym przeprowadzenie niezbędnej analizy rynku oraz nawiązywanie bliskich kontaktów z użytkownikami i potencjalnymi użytkownikami systemu; zauważa ponadto, że Agencja wykonywała inne zadania związane z wdrażaniem programów EGNOS i Galileo, powierzone jej przez Komisję w drodze umów o delegowaniu zadań i umów o przyznanie wkładu;

podkreśla znaczenie unijnego programu kosmicznego i utworzenia Agencji; z zadowoleniem zauważa, że wkład Agencji jako podmiotu zapewniającego bezpieczeństwo przestrzeni kosmicznej oraz w nawigację satelitarną, obserwację Ziemi, łączność oraz badania i innowacje w przestrzeni kosmicznej przyczynia się do zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom Unii oraz bezpieczeństwa inwestycji w infrastrukturę krytyczną; wzywa Agencję i Komisję do dalszego poszukiwania możliwych efektów synergii między komponentami unijnego programu kosmicznego a przyszłymi programami, takimi jak wdrażanie IRIS (unijny program bezpiecznej łączności) i zarządzania ruchem w przestrzeni kosmicznej; wzywa Agencję i Komisję do maksymalnego wykorzystania unijnej infrastruktury kosmicznej podwójnego zastosowania oraz do wzmocnienia swojej roli w kontekście europejskiego bezpieczeństwa i obrony; zachęca Agencję do zaangażowania się we wdrażanie strategii kosmicznej Unii na rzecz bezpieczeństwa i obrony;

Polityka kadrowa

zauważa, że zgodnie ze stanem na dzień 31 grudnia 2021 r. plan zatrudnienia wdrożono w 100 % – przyjęto 191 pracowników na czas określony, podczas gdy budżet Unii przewidywał 191 stanowisk dla tej kategorii pracowników (w porównaniu ze 150 stanowiskami zatwierdzonymi w 2020 r.); stwierdza ponadto, że w 2021 r. Agencja zatrudniała 56 pracowników kontraktowych i siedmiu oddelegowanych ekspertów krajowych;

ubolewa z powodu braku równowagi płci wśród kadry kierowniczej wyższego szczebla Agencji, gdyż wszystkie trzy osoby zajmujące odpowiednie stanowiska to mężczyźni; ubolewa z powodu braku równowagi płci w zarządzie Agencji, gdyż 23 z 28 jej członków (82 %) to mężczyźni; ponadto z niepokojem odnotowuje stan równowagi płci wśród całego personelu Agencji, gdyż 168 z 247 pracowników (68 %) to mężczyźni; zauważa, że Agencja pracuje nad strategią na rzecz różnorodności i włączenia społecznego, która obejmuje plan działania; wzywa Agencję do jak najszybszego podjęcia konkretnych działań w celu poprawy równowagi płci na wszystkich szczeblach hierarchii oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

na podstawie sprawozdania Trybunału z zaniepokojeniem zauważa, że w dwóch skontrolowanych procedurach rekrutacyjnych stwierdzono szereg uchybień proceduralnych, które podważają zasadę przejrzystości i równego traktowania, że w ogłoszeniach o naborze nie określono liczby punktów potrzebnych do przejścia wstępnego etapu selekcji lub znalezienia się na liście rezerwowej ani liczby kandydatów, którzy mają zostać wyłonieni lub wpisani na listę rezerwową, że instrukcje wydane przez komisję konkursową w sprawie przyznawania punktów za poszczególne kryteria naboru nie były wystarczająco szczegółowe, aby zapewnić ich spójne stosowanie przez członków komisji konkursowej, oraz że w jednej z dwóch procedur rekrutacyjnych nie ustanowiono z wyprzedzeniem żadnego systemu punktacji w odniesieniu do jednego z testów; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, zgodnie z którą zamierza ona wprowadzić zmiany w swoich procedurach rekrutacyjnych w celu uwzględnienia tej uwagi; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

zwraca uwagę, że w ramach działań podjętych w wyniku absolutorium za 2020 r. Agencja uzgodniła z Komisją plan stopniowego ograniczania liczby pracowników kontraktowych, dzięki czemu do końca perspektywy finansowej będzie ona zgodna z oceną skutków finansowych regulacji dołączoną do rozporządzenia (UE) 2021/696; zauważa też, że Agencja musi jednak zwiększyć liczbę pracowników kontraktowych zatrudnionych zwłaszcza w centrum monitorowania bezpieczeństwa systemu Galileo i pełniących funkcje w zakresie bezpieczeństwa; zauważa ponadto, że Agencja zwróciła uwagę Komisji i swojego zarządu na zagrożenia operacyjne związane z obniżeniem liczby pracowników kontraktowych, którymi to zagrożeniami Agencja zamierza zarządzać, zwiększając skalę outsourcingu, choć oznacza to wyższe koszty finansowe; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

10.

dostrzega istniejące środki i strategie polityczne Agencji mające na celu ochronę godności osoby i zapobieganie molestowaniu psychicznemu i seksualnemu; zauważa w szczególności, że Agencja wdrożyła podręcznik nieformalnej procedury dla zaufanych doradców, który ułatwia łatwą i poufną sprawozdawczość; zauważa, że w 2021 r. odnotowano cztery konsultacje z zaufanymi doradcami oraz że żadna z tych konsultacji nie doprowadziła do zbadania sprawy lub wszczęcia postępowania sądowego, a wszystkie konsultacje zakończyły się po przekazaniu informacji na temat procedury oraz po nieformalnej dyskusji między zaufanym doradcą a stroną skarżącą;

11.

przypomina, że uchybienia proceduralne w ramach procedur rekrutacyjnych szkodzą zasadzie przejrzystości i równego traktowania; zwraca się do Agencji o usprawnienie wewnętrznej procedury rekrutacyjnej w celu wyjaśnienia procesów oceny i kwestii dotyczących ogłoszeń o naborze;

12.

Zamówienia publiczne

13.

zauważa, że Agencja nadal w miarę możliwości wdraża e-zamówienia, biorąc pod uwagę wybrane postępowanie o udzielenie zamówienia, charakter dokumentacji, która ma być przedmiotem wymiany, oraz ochronę interesów Unii w zakresie bezpieczeństwa; zauważa, że ostatnie przykłady przetargów, w przypadku których wdrożono e-zamówienia, to ochrona centrali, wsparcie administracyjne i program Copernicus Demonstrator;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

14.

przyjmuje do wiadomości środki zastosowane przez Agencję i aktualnie realizowane działania służące zapewnieniu przejrzystości, a także zapobieganiu konfliktom interesów i zarządzaniu nimi;

15.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w latach 2019–2021 Agencja oceniła jeden przypadek potencjalnego konfliktu interesów w odniesieniu do pracownika wyższego szczebla podejmującego nową pracę w innym miejscu, że zatwierdziła nowe stanowisko z ograniczeniami oraz że mimo ogólnego obowiązku uzasadniania swoich decyzji Agencja nie przedstawiła uzasadnienia tych ograniczeń; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Agencji, że należycie uwzględni tę kwestię w swoich procedurach, a także wyjaśnienie, że w tym konkretnym przypadku nie podała w decyzji powodów ograniczeń, ponieważ uznała je za oczywiste; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

16.

zauważa, że w 2021 r. Agencja miała jedną sprawę dotyczącą sygnalizowania nieprawidłowości oraz że pod koniec roku dochodzenie było nadal w toku; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

17.

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

18.

na podstawie działań następczych podjętych w związku z absolutorium za 2020 r. z uznaniem zauważa, że w odniesieniu do ryzyka związanego z płatnościami Agencji na rzecz ESA w związku z realizacją programów EGNOS i Galileo wydatki ESA za lata 2019–2021 zostały skontrolowane przez Dyrekcję Generalną ds. Przemysłu Obronnego i Przestrzeni Kosmicznej Komisji Europejskiej (DEFIS) w pierwszym roku (w imieniu Agencji), że w kolejnych dwóch latach wspólny zespół audytorów z DEFIS oraz Agencja skontrolowali ESA oraz że te trzy kolejne roczne kontrole nie wykazały żadnych uchybień;

19.

z zadowoleniem przyjmuje rosnącą przejrzystość wykonania budżetu przez ESA dzięki określeniu warunków zarządzania funduszami Unii, ustanowieniu środków monitorowania i kontroli budżetu oraz wprowadzeniu zasad wynagradzania ESA za każdy komponent, do którego ESA wnosi wkład, a to z uwagi na to, że jako organ spoza UE ESA nie odpowiada przed obywatelami Unii za wydatki budżetowe (3);

20.

zauważa, że w listopadzie 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego Komisji opublikowała sprawozdanie z audytu eksploatacji Galileo zawierające cztery ważne zalecenia; zauważa, że Agencja wdrożyła co najmniej dwie trzecie działań związanych z zaleceniami; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

21.

na podstawie działań następczych podjętych w związku z udzieleniem absolutorium za 2020 r. zauważa, że zakończono audyt jednostki audytu wewnętrznego w 2019 r. dotyczący budowania zdolności pracowników GSA oraz że audyt przeglądowy dotyczący wdrożenia audytu miał zostać zakończony w 2022 r.; wzywa Agencję do poinformowania organu udzielającego absolutorium o poczynionych w związku z tym postępach;

22.

przypomina, że trzeba wzmocnić systemy zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie Agencji; zdecydowanie domaga się wprowadzenia wymogu posiadania skutecznych systemów zarządzani i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków wystąpienia konfliktu interesów, brakujących kontroli ex ante lub ex post, niewłaściwego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz nieodnotowywania wyjątków w rejestrze odstępstw;

Cyfryzacja i transformacja ekologiczna

23.

zauważa, że w 2021 r. Agencja postanowiła rozszerzyć swoje główne systemy informacyjne na chmury obliczeniowe i przyjąć technologie takie jak zapobieganie wyciekom danych; ponadto z uznaniem odnotowuje wdrożenie systemu szyfrowania S/MIME na potrzeby poczty elektronicznej, który umożliwia wymianę zaszyfrowanych i cyfrowo podpisanych wiadomości z innymi instytucjami wykorzystującymi tę samą technologię, a także przyjęcie systemu euSIGN i zastąpienie głównej zapory sieciowej Agencji najnowszymi modelami umożliwiającymi lepsze monitorowanie i kontrolę ruchu sieciowego;

24.

zauważa, że Agencja aktywnie współpracuje z Komisją w sprawie ambitnych założeń ekologicznych mających zastosowanie do przestrzeni kosmicznej, aby w sposób szczególny uwzględniać wpływ swojej podstawowej działalności na środowisko; zauważa ponadto, że Agencja ustanowiła ramy robocze w celu rozpoczęcia procesu wdrażania systemu zarządzania środowiskowego; zauważa ponadto, że Agencja monitoruje regularne zużycie energii i stosuje zasady recyklingu we wszystkich innych obszarach działalności, a także zatwierdza elementy zielonych zamówień publicznych; zauważa ponadto, że Agencja zwróciła się o wyższą ocenę środowiskową dla nowych budynków, zarówno planowanych, jak i już wznoszonych;

25.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w Agencji pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, ale także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; podkreśla, że Agencja musi nadal aktywnie działać w tym zakresie, aby uniknąć przepaści cyfrowej między agencjami Unii; zwraca jednak uwagę na konieczność podejmowania wszystkich niezbędnych środków bezpieczeństwa, aby uniknąć wszelkiego ryzyka dla bezpieczeństwa informacji przetwarzanych online;

26.

zachęca Agencję do ścisłej współpracy z ENISA (Agencja Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa) i CERT-EU (zespół reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE), a także do regularnej oceny ryzyka w zakresie infrastruktury informatycznej oraz zapewnienia regularnych audytów i testów swojego cyberbezpieczeństwa; sugeruje oferowanie regularnie aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa dla wszystkich pracowników Agencji; wzywa Agencję do szybszego opracowania polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, jej realizacji przed dniem 31 grudnia 2023 r. oraz do złożenia sprawozdania organowi udzielającemu absolutorium;

Ciągłość działania w czasie kryzysu związanego z COVID-19

27.

odnotowuje zdecydowaną reakcję kierownictwa Agencji na pandemię COVID-19 we wszystkich miejscach, co zapewniło pracownikom zdrowie i bezpieczeństwo oraz ciągłość działania, a także identyfikację i wdrożenie sieci kierowników obiektów Agencji, w tym również w celu wdrożenia środków w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa we wszystkich miejscach w odpowiedzi na pandemię COVID-19;

Inne uwagi

28.

zauważa, że Agencja, rozważając wszystkie środki związane z pandemią COVID-19, uruchomiła pierwszą wystawę na świeżym powietrzu o nazwie EUSPA Open, aby przedstawić ogółowi społeczeństwa swoją nową misję i unijny program kosmiczny;

29.

z zadowoleniem przyjmuje zaangażowanie w mediach społecznościowych w 2021 r., które polegało na prowadzeniu kampanii „#EUSpace 4 our Planet” podkreślającej m.in. wkład unijnego programu kosmicznego w Europejski Zielony Ład; zauważa ponadto, że wraz z przekształceniem Agencji zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/696 aktywnie współpracuje ona z wieloma ośrodkami medialnymi ze wszystkich państw członkowskich;

30.

31.

(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/696 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające program kosmiczny Unii i Agencję Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 912/2010, (UE) nr 1285/2013, (UE) nr 377/2014 i decyzję nr 541/2014/EU (Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 69).

(3) EPRS, „Przywództwo UE w sektorze kosmicznym dzięki otwartej autonomii strategicznej”, styczeń 2023 r., s. 8.

(4) Teksty przyjęte, P9_TA(2023)0190.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/478

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1945

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego – EUSPA (przed 12 maja 2021 r.: Agencja Europejskiego GNSS) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Agencji absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06248/2023 – C9-0104/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0116/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 276 z 20.10.2010, s. 11.

(5) Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 69.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/480

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1946

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu agencji Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021: wyniki, zarządzanie finansami i kontrola

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoje decyzje w sprawie absolutorium z wykonania budżetu agencji Unii Europejskiej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji z działań podjętych w następstwie udzielenia absolutorium za rok budżetowy 2021 (COM(2022) 331),

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące agencji UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami agencji (1),

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinie przedstawione przez Komisję Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0144/2023),

mając na uwadze, że zgodnie z art. 262 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 oraz art. 3 załącznika V do Regulaminu Parlamentu Europejskiego w niniejszej rezolucji przedstawiono, w odniesieniu do każdego organu, o którym mowa w art. 70 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046, uwagi przekrojowe towarzyszące decyzjom o absolutorium;

B.	mając na uwadze, że zgodnie z art. 262 rozporządzenia (UE, Euratom) 2018/1046 oraz art. 3 załącznika V do Regulaminu Parlamentu Europejskiego w niniejszej rezolucji przedstawiono również, w odniesieniu do Agencji Dostaw Euratomu, uwagi przekrojowe towarzyszące decyzjom o absolutorium;

C.	mając na uwadze, że agencje Unii powinny skupić się na zadaniach o wyraźnej europejskiej wartości dodanej, a organizacja takich zadań powinna być zoptymalizowana, aby – w interesie unijnych podatników – uniknąć powielania działań;

pochwala agencje za ich odporność i wysiłki podejmowane w celu utrzymania wysokich standardów pracy i wysokiej jakości wyników, pomimo ograniczeń nałożonych w drugim roku trwania pandemii COVID-19;

zauważa, że w 2021 r. budżet 33 unijnych agencji zdecentralizowanych wynosił łącznie około 3 206 mln EUR w środkach na zobowiązania, co stanowi wzrost o około 5 % w porównaniu z 2020 r., oraz 3 090 mln EUR w środkach na płatności, co stanowi wzrost o 6,88 % w porównaniu z 2020 r.; ponadto zauważa, że z 3 090 mln EUR w środkach na płatności około 2 477 mln EUR pochodziło z budżetu ogólnego Unii, co stanowi 77,27 % całkowitego finansowania agencji w 2021 r. (w porównaniu z 72,83 % w 2020 r.); przyjmuje ponadto do wiadomości, że około 728 mln EUR sfinansowano z opłat i należności oraz ze składek przekazywanych bezpośrednio przez państwa uczestniczące (spadek o 12,15 % w porównaniu z 2020 r.);

zauważa z zaniepokojeniem, że ostateczne budżety niektórych agencji zostały zamrożone w ujęciu nominalnym na okres sześciu lat, a ze względu na skumulowaną inflację maleje realna siła nabywcza budżetu; zauważa, że utrzymanie się tej tendencji zagraża zdolności agencji do skutecznego i terminowego wykonywania ich zadań;

z zadowoleniem przyjmuje wniosek Europejskiego Trybunału Obrachunkowego („Trybunał”) zawarty w sprawozdaniu rocznym dotyczącym agencji UE za rok budżetowy 2021 („sprawozdanie Trybunału”), zgodnie z którym – ogólnie rzecz biorąc – przeprowadzone przez Trybunał badanie rocznych sprawozdań finansowych agencji za rok budżetowy zakończony 31 grudnia 2021 r. oraz dochodów leżących u ich podstaw ponownie potwierdziło pozytywne wyniki odnotowane w poprzednich latach; zauważa jednak, że zdaniem Trybunału konieczna jest pewna poprawa w obszarze płatności leżących u podstaw sprawozdań;

Główne rodzaje ryzyka zidentyfikowane przez Trybunał

odnotowuje, że w swoim sprawozdaniu Trybunał zauważa, iż ogólne ryzyko dla wiarygodności rozliczeń agencji, ustalone w wyniku zastosowania zasad rachunkowości przyjętych przez księgowego Komisji i opartych na międzynarodowych standardach rachunkowości, jest ogólnie niskie, podobnie jak w 2020 r.;

podkreśla, że w sprawozdaniu ogólne ryzyko dla legalności i prawidłowości dochodów leżących u podstaw rozliczeń agencji Trybunał uznaje za niskie w przypadku większości agencji oraz za średnie w przypadku agencji, które częściowo finansują się ze środków własnych i w odniesieniu do których obowiązują przepisy szczegółowe dotyczące poboru opłat i innych wkładów na poczet dochodów, i że podobnie było w 2020 r.;

odnotowuje, że Trybunał uważa, iż ryzyko dla legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń agencji jest ogólnie średnie, a waha się w przedziale od niskiego do wysokiego w przypadku konkretnych tytułów budżetowych; zauważa, że Trybunał uznaje ryzyko w przypadku tytułu I (wydatki na personel) za ogólnie niskie, w przypadku tytułu II (wydatki administracyjne) – średnie, a w przypadku tytułu III (wydatki operacyjne) – od niskiego do wysokiego, w zależności od agencji i charakteru jej wydatków operacyjnych; zwraca uwagę, że Trybunał uznaje ryzyko związane z tytułem III za podobne do ryzyka związanego z tytułem II, ale ponieważ w grę wchodzą znacznie wyższe kwoty w ramach tytułu III, wpływ jest uważany za większy;

zauważa, że Trybunał uznaje ryzyko dla należytego zarządzania finansami za średnie, głównie związane z postępowaniami o udzielenie zamówień publicznych, w ramach których nie zapewniono optymalnego wykorzystania środków finansowych;

odnotowuje, że w opinii Trybunału ryzyko związane z zarządzaniem budżetem jest niskie, przy czym kontrola Trybunału wykazała wysokie poziomy przeniesionych środków na zobowiązania, które jednak zdaniem Trybunału były uzasadnione wieloletnim charakterem operacji lub przyczynami niezależnymi od agencji;

10.

odnotowuje wzmiankę Trybunału o „innych rodzajach ryzyka” związanych z pandemią COVID-19, które wpłynęły na pracę Trybunału, ponieważ ograniczenia związane z podróżą uniemożliwiły mu przeprowadzanie kontroli na miejscu, uzyskiwanie oryginalnych dokumentów i przeprowadzanie osobistych wywiadów z pracownikami jednostek objętych kontrolą; z uznaniem odnotowuje, że Trybunał wykonał jednak swoją pracę poprzez przeglądy dokumentacji i zdalne wywiady z jednostkami poddanymi kontroli; odnotowuje ocenę Trybunału, zgodnie z którą – pomimo zwiększonego ryzyka niewykrycia, wynikającego z braku kontroli na miejscu – dowody uzyskane od kontrolowanych podmiotów umożliwiły Trybunałowi ukończenie prac i sformułowanie wniosków;

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał oświadczył, iż w większości przypadków agencje podjęły działania naprawcze, aby uwzględnić uwagi z kontroli z poprzednich lat, a także wzywa wszystkie zainteresowane agencje do kontynuowania wysiłków na rzecz podjęcia działań następczych w związku z uwagami Trybunału, które są w trakcie realizacji (39) lub pozostały do realizacji (9), w szczególności w dziedzinie systemów zarządzania i kontroli, postępowań o udzielenie zamówień publicznych i zarządzania budżetem;

Zarządzanie budżetem i finansami

12.

z zadowoleniem podkreśla, że na podstawie sprawozdania rocznego Trybunału wydano opinię kontrolną bez zastrzeżeń na temat wiarygodności rozliczeń wszystkich agencji; zauważa ponadto, że Trybunał wydał opinię kontrolną bez zastrzeżeń na temat legalności i prawidłowości dochodów leżących u podstaw rozliczeń wszystkich agencji; zwraca uwagę, że Trybunał wydał opinie bez zastrzeżeń co do legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw rozliczeń w odniesieniu do wszystkich agencji z wyjątkiem Agencji Unii Europejskiej ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA); odnotowuje, że opinia z zastrzeżeniem w odniesieniu do eu-LISA wynikała z nieprawidłowości sześciu płatności dokonanych w 2021 r. o łącznej wartości 18,11 mln EUR związanych z kilkoma umowami ramowymi, przy czym płatności te odpowiadają 6,20 % łącznych środków na płatności dostępnych w 2021 r.;

13.

zauważa, że w odniesieniu do wiarygodności rozliczeń Trybunał wydał punkt zawierający „objaśnienie uzupełniające” dla Europejskiej Agencji Leków (EMA), Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) oraz Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE); odnotowuje, że punkt zawierający „objaśnienie uzupełniające” dotyczący EMA był związany z bieżącą kwestią dotyczącą umowy najmu poprzedniej siedziby w Londynie, która to umowa obowiązuje do 2039 r., przy czym nie przewidziano możliwości jej przedterminowego rozwiązania, a wartość potencjalnych zobowiązań oszacowano na 383 mln EUR na dzień 31 grudnia 2021 r.; zauważa, że punkt zawierający „objaśnienie uzupełniające” dotyczący Fronteksu był związany z nieprawidłowym obliczeniem wkładów niebędących członkami UE państw należących do strefy Schengen, które w 2021 r. wpłaciły do budżetu Fronteksu o 2,6 mln EUR mniej niż powinny; odnotowuje, że punkt zawierający „objaśnienie uzupełniające” dotyczący EIGE był związany z zobowiązaniem warunkowym (22 000 EUR) zawartym w jej w sprawozdaniu finansowym, które to może powstać w związku z trwającym postępowaniem sądowym w sprawie pracowników tymczasowych;

14.

zauważa, że w odniesieniu do legalności i prawidłowości płatności leżących u podstaw sprawozdań finansowych agencji Trybunał opublikował punkt zawierający „objaśnienie uzupełniające” dotyczący Fronteksu, w którym zobowiązanie budżetowe z 21 grudnia 2020 r. zostało przeniesione na 2021 r. bez uzasadniającego zobowiązania prawnego przed końcem 2020 r.; na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że Frontex zajął się tą niezgodnością za pomocą szeregu zobowiązań prawnych w 2021 r.;

15.

odnotowuje uwagę Trybunału dotyczącą wkładów krajów stowarzyszonych, zgodnie z którą różne metody w umowach dotyczących obliczania wkładów pociągają za sobą ryzyko błędnego wykonania tych umów o przyznanie wkładu; odnotowuje zaproszenie Trybunału skierowane do agencji, których ten problem dotyczy, do przeprowadzenia konsultacji z Komisją Europejską w celu oceny, czy powinny one dostosować się do umów w sprawie wkładów krajów stowarzyszonych i metod obliczania tych wkładów stosowanych przez Komisję;

16.

odnotowuje uwagę Trybunału dotyczącą nadmiernych poziomów przeniesień i wysokich wskaźników opóźnień w płatnościach w przypadku dziesięciu agencji oraz uchybień (kwestia strukturalna, niedostateczne planowanie budżetowe lub możliwe naruszenie budżetowych zasad jednoroczności), w szczególności w przypadku trzech agencji, tj. Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Regulacji Energetyki (ACER), eu-LISA oraz Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA); zdecydowanie nalega na przestrzeganie budżetowej zasady jednoroczności; przywołuje zalecenie Trybunału, aby zainteresowane agencje w dalszym ciągu usprawniały swoje planowanie budżetowe i cykle wykonania w celu zapobieżenia nadmiernym opóźnieniom w realizacji programów prac lub planów zamówień;

17.

zauważa jednak, że w niektórych przypadkach wysoki poziom przeniesień wynika również z czynników pozostających poza kontrolą agencji, takich jak charakter ich działalności rozciągającej się na okresy wieloletnie lub konieczność zwracania się do wykonawców zewnętrznych w okresach wykraczających poza rok budżetowy ze względu na niedobór personelu;

18.

przypomina o znaczeniu nawiązania i utrzymania aktywnego dialogu między Komisją a agencjami na temat przydziału odpowiednich zasobów i opracowania odpowiednich planów zatrudnienia, zgodnie z coraz większymi celami i ambicjami politycznymi Unii w ostatnich latach, które to cele i ambicje doprowadziły do powstania nowych i rozbudowanych zadań i mandatów dla kilku agencji;

Wyniki

19.

zauważa, że wszystkie agencje stosują różne systemy kluczowych wskaźników skuteczności działania, planowanych wyników lub celów strategicznych ustalonych w ich ramach pomiaru efektywności; wyraża uznanie dla agencji, których wskaźniki wykonania ich rocznego programu prac przekroczyły w 2021 r. 95 %; wzywa wszystkie agencje do składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań dotyczących wskaźnika wykonania ich rocznego programu prac jako skonsolidowanej liczby wyrażonej w procentach; docenia realizację kluczowych wskaźników skuteczności działania przez agencje oraz fakt, że agencje zwróciły uwagę na środki, które mogą poprawić wydajność i skuteczność ich pracy; apeluje jednak do agencji o zwrócenie uwagi na wskaźniki, których jeszcze nie osiągnięto lub których realizacja jest opóźniona;

20.

odnotowuje osiągnięcia i sukcesy wszystkich agencji w 2021 r. – drugim roku trwania pandemii COVID-19 – podczas którego agencje działające w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, transportu i obszarów związanych z medycyną stanęły przed szczególnymi wyzwaniami;

21.

podkreśla ważną rolę, jaką agencje Unii odgrywają we wspieraniu instytucji Unii w kształtowaniu i wdrażaniu polityk, zwłaszcza dlatego, że wykonują konkretne zadania techniczne, naukowe, operacyjne i zarządcze; docenia wysokiej jakości wiedzę i pracę wykonywaną przez Europejskie Centrum Rozwoju Kształcenia Zawodowego (Cedefop), Europejską Fundację na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Europejską Agencję Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (EU-OSHA), Europejską Fundację Kształcenia (ETF) i Europejski Urząd ds. Pracy – agencje działające w obszarze zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego; ponownie stwierdza w związku z tym, że należy wyposażyć agencje – na poziomie proporcjonalnym do powierzonych im zadań – w wystarczającą liczbę pracowników, zatrudnionych w sposób stabilny i dysponujących wystarczającymi zasobami materialnymi; przypomina zatem, że należy zapewnić odpowiednie zasoby kadrowe i finansowe umożliwiające im dalsze wykonywanie ich programów pracy przy bardzo wysokim wskaźniku realizacji działań; podkreśla znaczenie i wartość dodaną każdej agencji w zakresie jej specjalizacji oraz jej autonomii; przypomina, że właściwe funkcjonowanie agencji wymaga również wysokiej jakości dialogu społecznego;

22.

przypomina, że coroczna wymiana poglądów w Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych na temat rocznych programów prac i wieloletnich strategii agencji znacznie przyczynia się do tego, by programy i strategie odzwierciedlały aktualne priorytety polityczne, zwłaszcza w kontekście wdrażania zasad zapisanych w Europejskim filarze praw socjalnych oraz osiągnięcia celów z Porto;

23.

ponownie podkreśla ważną rolę unijnych agencji działających w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, gdyż są one niezbędne do wdrażania strategii politycznych Unii, jak również istotne wsparcie, jakie podmioty te zapewniają instytucjom, organom i państwom członkowskim w zakresie praw podstawowych, bezpieczeństwa i sprawiedliwości przez wykonywanie zadań związanych z działalnością operacyjną, analityką, zarządzaniem i monitorowaniem; w związku z tym ponownie podkreśla potrzebę zapewnienia agencjom działającym w obszarze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych odpowiednich zasobów finansowych i ludzkich; zauważa, że wszystkie agencje powinny skutecznie wykonywać swoje mandaty;

24.

przypomina, że agencje są najbardziej kompetentne do oceny wykorzystania zasobów i odgrywają kluczową rolę we wspieraniu odpowiednich zrównoważonych projektów zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem; wzywa Komisję do zapewnienia środków finansowych wspierających agencje unijne w gwarantowaniu dialogu społecznego; stwierdza, że agencje unijne odgrywają kluczową rolę w gwarantowaniu dialogu społecznego z instytucjami Unii;

25.

apeluje do agencji o dalsze rozwijanie synergii (w takich dziedzinach jak zasoby ludzkie, zamówienia, cyfryzacja, zarządzanie budynkami, usługi informatyczne i cyberbezpieczeństwo), a także o współpracę i wymianę dobrych praktyk z innymi agencjami Unii w celu poprawy wydajności, w szczególności w kontekście napięć związanych z inflacją; wzywa agencje do dalszej kontynuacji składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań z realizacji strategii na rzecz przyrostu wydajności oraz do jej aktualizowania, gdy zajdzie taka potrzeba;

26.

apeluje do Komisji, by częściej stosowała przekrojowe oceny agencji w ramach przeprowadzanych przez siebie ocen adekwatności dotyczących różnych obszarów polityki; zauważa, że Komisja powinna wykorzystywać wyniki oceny do wskazania synergii i ewentualnych zmian, w tym możliwości połączenia agencji, a także w stosownych przypadkach do sporządzenia wniosków ustawodawczych w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby;

27.

z zadowoleniem odnotowuje ciągłą dobrą współpracę między agencjami wchodzącymi w zakres kompetencji DG ds. Zatrudnienia, które prowadzą regularną wymianę informacji na etapie planowania swoich programów prac i informują się wzajemnie o rozwoju sytuacji i wynikach;

28.

zauważa z niepokojem, że sprawozdanie Trybunału zawiera informacje dotyczące wpływu, jaki wojna napastnicza przeciwko Ukrainie wywarła na działalność dwóch agencji (Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu – AUEA i Agencji Unii Europejskiej ds. Programu Kosmicznego – EUSPA); w tym kontekście odnotowuje zwiększone zapotrzebowanie na pomoc ze strony państw członkowskich przyjmujących uchodźców z Ukrainy, a także wstrzymanie wykorzystania rosyjskich rakiet nośnych Sojuz dla satelitów Galileo; odnotowuje w związku z tym podpisanie ramowej umowy o partnerstwie finansowym między EUSPA a Europejską Agencją Kosmiczną oraz wzmożoną współpracę między obiema agencjami, umożliwiającą Unii wniesienie wkładu jako gwarant bezpieczeństwa przestrzeni kosmicznej i osiągnięcie strategicznej autonomii;

Polityka kadrowa

29.

zauważa, że w 2021 r. 33 zdecentralizowane agencje zgłosiły, iż zatrudniają ogółem 9 631 pracowników, w tym urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony, pracowników kontraktowych i oddelegowanych ekspertów krajowych (w porównaniu z 9 001 w 2020 r.), co stanowi wzrost o 7,00 % w porównaniu z 2020 r.; zauważa, że część wzrostu, tj. 0,93 %, wynika z dodania po raz pierwszy 84 pracowników nowej agencji ELA, która stała się niezależna finansowo w 2021 r.;

30.

odnotowuje, że w 2021 r. w pięciu agencjach zarejestrowano pięć przypadków wypalenia zawodowego (w sumie 23), a w 13 agencjach część pracowników brała nadgodziny; zauważa, że nadgodziny wzięła duża liczba pracowników zwłaszcza z AUEA (78 z 423 pracowników), Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) (117 z 516 pracowników), Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA) (78 ze 110 pracowników), Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) (88 z 273 pracowników), eu-LISA (229 z 310 pracowników) i Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europolu) (583 z 979);

31.

odnotowuje, że wszystkie agencje wprowadziły środki mające na celu poprawę dobrostanu pracowników w miejscu pracy oraz równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; zauważa, że liczba i wpływ takich środków różnią się znacznie w zależności od agencji i że nie wydaje się, aby istniały wspólne ramy odniesienia dla wszystkich agencji; stwierdza, że z wyjątkiem niektórych agencji zasadniczo nie istnieją żadne środki na rzecz integracji osób z niepełnosprawnościami;

32.

z niepokojem zauważa, że w 2021 r. w 16 z 33 agencji wskaźnik rotacji pracowników wyniósł ponad 5 %; wyraża uznanie dla agencji (np. Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego – EASA) za podjęcie ukierunkowanych działań w celu zapobiegania wysokim wskaźnikom rotacji pracowników; podkreśla znaczenie wdrożenia takich środków przez wszystkie agencje;

33.

ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że Trybunał stwierdził powtarzające się niedociągnięcia w kilku agencjach w odniesieniu do korzystania z usług pracowników zewnętrznych i pracowników tymczasowych; apeluje o rozwiązanie problemu zależności agencji od zewnętrznych procesów rekrutacji oraz o przestrzeganie obowiązujących przepisów prawa pracy; jest zaniepokojony brakiem odpowiedniego zaszeregowania na stanowiskach w zakresie zarządzania procedurami udzielania zamówień publicznych; odnotowuje wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 11 listopada 2021 r. w sprawie C-948/19 (4), w którym uznano, że pracownicy tymczasowi agencji UE są objęci zakresem stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE (5); wzywa agencje, aby w jak największej mierze korzystały z pracy stałych pracowników, a Komisję do zapewnienia odpowiednich zasobów ludzkich w tym celu;

34.

wzywa sieć agencji UE do wypracowania ogólnej polityki nadawania priorytetu stałemu personelowi przed konsultantami zewnętrznymi, co pozwoliłoby zagwarantować wysokiej jakości warunki pracy oraz zapobiec utracie wiedzy i doświadczenia;

35.

z niepokojem odnotowuje uwagi zawarte w sprawozdaniu Trybunału dotyczące uchybień związanych z niedociągnięciami w procedurach naboru pracowników, które to uchybienia w 2021 r. stwierdzono w ośmiu agencjach; przypomina, że uchybienia w procedurach naboru pracowników podważają zasady przejrzystości i równego traktowania; apeluje do zainteresowanych agencji o poprawę wewnętrznych procedur naboru pracowników w kilku aspektach, w szczególności w zakresie procesów oceny i ogłoszeń o naborze;

36.

odnotowuje poprawę równowagi płci w 2021 r. w porównaniu z 2020 r. na poziomie kadry kierowniczej wyższego szczebla, gdzie 68 % stanowią mężczyźni, a 32 % kobiety (w 2020 r. było to odpowiednio 74,6 % i 25,4 %), oraz w przypadku wszystkich pracowników, gdzie 50,26 % stanowią mężczyźni, a 49,73 % kobiety (w 2020 r. było to odpowiednio 52,7 % i 47,3 %); zauważa ponadto, że równowaga płci w zarządach agencji wyniosła 62 % mężczyzn i 38 % kobiet, co również stanowi poprawę w porównaniu z poprzednim rokiem; wzywa agencje do dalszej pracy nad poprawą równowagi płci w kadrze kierowniczej wyższego szczebla; ponownie wzywa Komisję i państwa członkowskie do dbania o równowagę płci przy mianowaniu i powoływaniu członków zarządów lub rad administracyjnych; przypomina, że agencje mają ambicję dostosowania się do Komisji, aby do końca 2024 r. osiągnąć równowagę płci wynoszącą 50 % na wszystkich szczeblach zarządzania;

37.

ubolewa nad brakiem zagadnień równości płci w wieloletniej strategii dla sieci agencji UE na lata 2021–2027; wzywa sieć agencji UE do włączenia równouprawnienia płci do swoich strategii;

38.

ponownie wyraża zaniepokojenie faktem, że zarządy niektórych agencji (np. Cedefop, EU-OSHA, Eurofound) są bardzo duże, co utrudnia podejmowanie decyzji i generuje znaczne koszty administracyjne; wzywa Komisję do przedstawienia odpowiedniego wniosku w tym zakresie;

39.

odnotowuje, że sieć agencji UE utworzyła w 2021 r. grupę roboczą zajmującą się kwestiami z zakresu różnorodności i inkluzywności dla wszystkich agencji; zauważa, że grupa robocza ds. różnorodności i inkluzywności opracowała i zatwierdziła kartę dotyczącą różnorodności i inkluzywności, która zawiera pięć zobowiązań, w tym zapewnienie różnorodności i inkluzywności na całej ścieżce kariery, od naboru po awans i mobilność, oraz osiągnięcie celu, jakim jest 40-proc. udział osób płci niedostatecznie reprezentowanej na stanowiskach kierowniczych średniego szczebla we wszystkich agencjach; wzywa wszystkie agencje do przyjęcia i stosowania tej karty; z zadowoleniem przyjmuje dodatkowe działania podjęte przez grupę roboczą ds. różnorodności i inkluzywności, takie jak przeprowadzenie wśród pracowników agencji badania na temat różnorodności i inkluzywności, nawiązanie kontaktów i umów o współpracy z Komisją i Parlamentem Europejskim w celu wymiany najlepszych praktyk i innowacyjnych pomysłów, a także opracowanie planu działania na rok 2022, w którym to planie zaproponowano 29 działań dla agencji służących propagowaniu zasad różnorodności i niedyskryminacji określonych w regulaminie pracowniczym Unii w sposób zharmonizowany dla całej struktury; wzywa sieć agencji UE do nieustannego składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań z postępów w tych dziedzinach;

40.

zauważa, że równowaga geograficzna personelu zdecentralizowanych agencji unijnych odzwierciedla liczbę ludności w państwach członkowskich wyrażoną jako odsetek UE-27 bardziej niż równowaga geograficzna personelu Komisji; ubolewa nad niedostateczną reprezentacją w sześciu państwach członkowskich, nadmierną reprezentacją w osiemnastu państwach członkowskich oraz przybliżoną równowagą w trzech państwach członkowskich; uważa, że celem agencji powinno być podjęcie wspólnych wysiłków na rzecz poprawy ogólnej reprezentacji geograficznej; w tym kontekście wzywa sieć agencji UE do koordynacji działań wszystkich agencji na rzecz przedstawienia planu i wdrożenia niezbędnych środków horyzontalnych umożliwiających osiągnięcie tego celu;

41.

42.

zauważa, że wszystkie agencje wprowadziły dla wszystkich swoich pracowników politykę i środki mające na celu zapobieganie nękaniu i jego zwalczanie, przy czym niektóre agencje wprowadziły specjalne środki (np. szkolenia, sesje informacyjne lub szkoleniowe) dla kadry kierowniczej wyższego i średniego szczebla; ponadto odnotowuje, że agencje zgłosiły, iż w 2021 r. będą miały 24 toczące się lub zamknięte sprawy dotyczące nękania; zauważa, że w niektórych agencjach (np. AUEA) w przypadku procedur dotyczących pracowników (np. spraw dotyczących nękania) potrzebne jest wsparcie zewnętrznych firm prawniczych specjalizujących się w prawie unijnej służby cywilnej (regulamin pracowniczy Unii), nawet jeśli agencje te posiadają własny dział obsługi prawnej; wzywa agencje, w stosownych przypadkach, do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania na temat wszystkich spraw związanych z pracownikami, w których otrzymano wsparcie takich firm w latach 2017–2022;

43.

przypomina o wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 11 listopada 2021 r. w sprawie korzystania z pracowników tymczasowych, w którym poruszono szereg kwestii dotyczących stosowania dyrektywy 2008/104/WE w sprawie pracowników tymczasowych do agencji unijnych; wzywa agencje korzystające z pracowników tymczasowych do wzmożenia wysiłków na rzecz zmniejszenia liczby pracowników tymczasowych zastępujących członków personelu;

Zamówienia publiczne

44.

z zaniepokojeniem zauważa, że w 2021 r. Trybunał odnotował 34 uchybienia w zamówieniach publicznych (w porównaniu z 18 w 2020 r.) oraz że liczba odnośnych agencji rośnie – w 2021 r. dotyczyło to 19 agencji, a w roku 2020 – dziewięciu; zauważa ponadto, że takie uchybienia pozostają największym źródłem nieprawidłowych płatności, które wynikają z nieprawidłowości w postępowaniach o udzielenie zamówień publicznych zgłoszonych w 2021 r. lub w poprzednich latach; powtarza zalecenie Trybunału, aby przy wdrażaniu umów ramowych zainteresowane agencje korzystały z umów szczegółowych wyłącznie w celu zamawiania towarów lub usług objętych daną umową ramową; powtarza także zalecenie Trybunału, aby odnośne agencje w dalszym ciągu usprawniały procedury udzielania zamówień publicznych przy zapewnieniu pełnej zgodności z obowiązującymi przepisami;

45.

z zadowoleniem przyjmuje zwiększone wykorzystanie narzędzi elektronicznych zamówień publicznych przez agencje unijne oraz istotną rolę, jaką odegrały w zapewnieniu ciągłości działania w zakresie zamówień w warunkach telepracy; zauważa, że najbardziej powszechne moduły e-PRIOR wykorzystywane przez agencje to e-przetargi, elektroniczne składanie ofert i e-fakturowanie oraz że kilka agencji wdrożyło w ciągu 2021 r. narzędzie do zarządzania zamówieniami publicznymi; pochwala agencje (Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej – CdT, Europejski Urząd Nadzoru Bankowego – EUNB, Agencję Unii Europejskiej ds. Cyberbezpieczeństwa – ENISA, Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych – ESMA), które poinformowały o pełnej cyfryzacji swoich procedur udzielania zamówień;

46.

przypomina o znaczeniu, jakie dla wszystkich postępowań o udzielenie zamówień ma zapewnienie uczciwej konkurencji między oferentami i umożliwienie zakupu towarów i usług po najlepszej cenie, z poszanowaniem zasad przejrzystości, proporcjonalności, równego traktowania i niedyskryminacji; zachęca wszystkie agencje do wdrożenia opracowanych przez Komisję narzędzi informatycznych do obsługi elektronicznych zamówień publicznych i wzywa Komisję do wyjaśnienia i uaktualnienia procedur i szablonów w wytycznych dotyczących zamówień;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz przejrzystość

47.

zauważa, że z wyjątkiem jednej agencji wszystkie agencje dysponują strategią zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi; podkreśla potrzebę wprowadzenia lub regularnego aktualizowania systematycznych zestawów zasad dotyczących przejrzystości, niezgodności, konfliktu interesów i sytuacji efektu „drzwi obrotowych” oraz nielegalnego lobbingu, jak również strategii zwalczania nadużyć finansowych; ponadto wzywa wszystkie agencje do opracowania wewnętrznej strategii antykorupcyjnej; wzywa agencje do nieustannego składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań z postępów w tych dziedzinach;

48.

apeluje do agencji, w stosownych przypadkach, o uczestnictwo w niedawno zawartym porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie obowiązkowego rejestru służącego przejrzystości dla przedstawicieli grup interesu, podpisanym przez Komisję, Radę i Parlament; zauważa, że ze względu na charakter swojej działalności niektóre agencje (np. Organ Europejskich Regulatorów Łączności Elektronicznej – BEREC, Agencja Unii Europejskiej ds. Szkolenia w Dziedzinie Ścigania – CEPOL, CdT) nie przeprowadzają spotkań z lobbystami;

49.

odnotowuje, że wszystkie agencje wymagają od członków zarządu i kierownictwa wyższego szczebla deklaracji interesów oraz publikują je na swojej stronie internetowej;

50.

zauważa, że większość agencji publikuje na swoich stronach internetowych życiorysy lub krótkie opisy doświadczenia członków zarządu, osób na stanowiskach kierowniczych, ekspertów zewnętrznych i ekspertów wewnętrznych; odnotowuje, że życiorysy są niekompletne lub nie ma ich na odpowiednich stronach internetowych Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (ECDC), Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA) i Europejskiej Agencji Środowiska (EEA) (w przypadku ekspertów wewnętrznych), Fronteksu, Agencji Kolejowej Unii Europejskiej (ERA) i ESMA (w przypadku ekspertów wewnętrznych i zewnętrznych), Cedefopu (w przypadku niektórych członków zarządu i zastępców członków), EU-OSHA (w przypadku członków zarządu i zastępców członków); przypomina agencjom, że ważne jest zwiększenie przejrzystości w zakresie osiągnięć członków zarządu, kadry kierowniczej o oraz ekspertów zewnętrznych i wewnętrznych; wzywa sieć agencji UE do koordynowania działań agencji członkowskich w zakresie publikowania na ich stronach internetowych życiorysów tych członków, pracowników i ekspertów, przy czym życiorysy te powinny zawierać co najmniej doświadczenie zawodowe i wykształcenie;

51.

z zaniepokojeniem przywołuje uwagę Trybunału dotyczącą szczególnego narażenia agencji na ryzyko efektu „drzwi obrotowych” ze względu na ich zależność od pracowników tymczasowych, co prowadzi do dużej rotacji personelu, oraz ze względu na ich model zarządzania, który przewiduje stosunkowo krótkie kadencje członków zarządów; przyznaje, że w przypadku niektórych agencji ryzyko jest dodatkowo zwiększone ze względu na znaczące uprawnienia regulacyjne lub powiązania z branżą; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje przeprowadzoną przez Trybunał kontrolę dotyczącą horyzontalnego tematu związanego z konfliktami interesów i potencjalnymi sytuacjami efektu „drzwi obrotowych” w około 40 agencjach; zauważa, że na potrzeby tej kontroli Trybunał zbadał sprawy z lat 2019–2021, związane z podjęciem – przez obecnych lub byłych pracowników wyższego szczebla agencji – pracy po odejściu z agencji lub z wykonywaniem dodatkowej działalności zarobkowej podczas pracy w agencji; odnotowuje ponadto, że Trybunał rozpatrywał również podobne sprawy dotyczące członków i byłych członków zarządów agencji;

52.

z zaniepokojeniem zauważa, że jedynie 20 z 40 zbadanych przez Trybunał agencji rozpatrywało jakiekolwiek potencjalne przypadki efektu „drzwi obrotowych” dotyczące ich pracowników wyższego szczebla; zauważa, że Trybunał stwierdził, iż agencje zasadniczo przestrzegały obowiązujących wymogów prawnych; z zaniepokojeniem odnotowuje jednak, że w sześciu agencjach (ACER, EASA, Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych – EIOPA, ENISA, Europol i EUSPA) Trybunał stwierdził kilka proceduralnych naruszeń ich obowiązków prawnych, np. w zakresie publikowania wykazu ocenianych spraw, przeprowadzania konsultacji ze Wspólnym Komitetem lub wydawania formalnej decyzji w ciągu 30 dni roboczych; wzywa agencje do wzmocnienia swoich wewnętrznych procedur i kontroli dotyczących potencjalnych sytuacji efektu „drzwi obrotowych”, aby zapewnić pełną zgodność z obowiązującymi przepisami przewidzianymi w unijnym regulaminie pracowniczym urzędników i warunkach zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej;

53.

zdecydowanie potępia niedostateczną kontrolę przestrzegania przez obecnych i byłych pracowników agencji wymogów i ograniczeń dotyczących efektu „drzwi obrotowych” oraz nieskuteczność tej kontroli; z zaniepokojeniem zauważa, że w tym kontekście niezgłoszone przypadki efektu „drzwi obrotowych” i naruszenia ograniczeń nałożonych na odchodzących pracowników w związku z ich nowym miejscem pracy mogą pozostać niewykryte, co może prowadzić do uzyskania przez niektóre podmioty sektora prywatnego niesprawiedliwej przewagi wynikającej z wykorzystania informacji wewnętrznych lub lobbingu; przyznaje, że te słabości i zagrożenia wynikają z ograniczonych obowiązków określonych w unijnych ramach prawnych w tej dziedzinie; wyraża uznanie dla Urzędu BEREC, EUNB i ESMA za posiadanie procedur monitorowania zgodności z obowiązującymi przepisami w obszarze efektu „drzwi obrotowych”;

54.

przyjmuje do wiadomości, że przepisy dotyczące postępowania w potencjalnych sytuacjach efektu „drzwi obrotowych” i związanego z nimi ryzyka konfliktu interesów nie mają zastosowania do członków zarządów agencji, komitetów naukowych, grup ekspertów i innych podobnych organów; na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że w okresie objętym kontrolą (2019–2021) tylko cztery agencje oceniły jakiekolwiek sprawy związane z członkami ich zarządów, podjęciem nowej pracy lub działalności dodatkowej; ubolewa nad faktem, że ocenie poddano jedynie 25 przypadków (tj. 3,8 %) z 659 odejść członków zarządów agencji; pochwala EUNB, EIOPA, Europejski Instytut Innowacji i Technologii – EIT, EMA, ESMA, Europol i FRA za wprowadzenie szczegółowych przepisów obejmujących ryzyko sytuacji efektu „drzwi obrotowych” w odniesieniu do członków ich zarządów pomimo istniejącej próżni prawnej;

55.

wzywa sieć agencji UE do koordynowania działań na rzecz wprowadzenia we wszystkich agencjach członkowskich: (i) kodeksu postępowania i zbioru przepisów dla członków ich zarządów, określających zasady, procedury i szczególne mechanizmy postępowania w przypadku konfliktu interesów wymienionych członków i sytuacji efektu „drzwi obrotowych”; (ii) procedur monitorowania przestrzegania przez obecnych i byłych pracowników (w tym pracowników wyższego szczebla) obowiązujących decyzji w obszarze efektu „drzwi obrotowych” i związanych z nimi ograniczeń; ponadto wzywa sieć agencji UE do koordynowania działań na rzecz wdrożenia we wszystkich swoich agencjach członkowskich wszystkich zaleceń wydanych przez Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w sprawozdaniu z kontroli z 28 lutego 2019 r. (sprawa SI/2/2-17/NF) w celu egzekwowania rocznego zakazu lobbingu i rzecznictwa dla pracowników Unii wyższego szczebla, którzy zakończyli pracę w służbie cywilnej, oraz corocznego publikowania informacji na temat przypadków ocenionych na potrzeby tego celu; przyznaje, że zalecenia te nie mają mocy wiążącej, i wzywa Komisję do wypełnienia tej luki; ponadto wzywa sieć agencji UE do zdania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępów w tych dziedzinach;

56.

odnotowuje, że większość agencji poinformowała, że w 2021 r. nie prowadziła ani nie zakończyła dochodzeń w sprawie konfliktu interesów; wyraża głębokie ubolewanie, że w kilku agencjach odnotowano kilka przypadków potencjalnego konfliktu interesów (Cedefop: 1 przypadek; EFSA: 13 przypadków; EIT: 1 przypadek; Eurofound: 1 przypadek; Europol: 2 przypadki), które zgłoszono np. w odniesieniu do komisji rekrutacyjnych, ekspertów zewnętrznych, procedur rekrutacji, procedur udzielania zamówień i dotacji lub byłych pracowników agencji; przyjmuje do wiadomości odpowiedzi zainteresowanych agencji dotyczące działań następczych w odniesieniu do wspomnianych zgłoszonych przypadków;

57.

zauważa, że wszystkie agencje mają politykę informowania o nieprawidłowościach, a niektóre z nich (EMA, eu-LISA) zaktualizowały ją w 2021 r.; wzywa CEPOL do wprowadzenia specjalnych, bezpiecznych kanałów sprawozdawczych zgodnie z odpowiednimi wymogami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 (6) o ochronie sygnalistów; zauważa, że w 2021 r. zgłoszono przypadki informowania o nieprawidłowościach w EUNB (1 sprawa zamknięta), we Fronteksie (3 sprawy: jedna sprawa zamknięta i zgłoszona do OLAF-u, dwie sprawy w toku) oraz w EUSPA (1 sprawa w toku); ponadto zauważa, że w EMA nie zgłoszono żadnego wewnętrznego przypadku informowania o nieprawidłowościach, otrzymano jednak 29 zgłoszeń dotyczących zewnętrznych przypadków informowania o nieprawidłowościach, z czego 23 sprawy zostały zamknięte, a sześć spraw jest nadal w toku; wzywa zainteresowane agencje do złożenia organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z postępów w toczących się sprawach; apeluje do wszystkich agencji o zapewnienie wszystkim swoim pracownikom regularnych szkoleń przypominających na temat polityki informowania o nieprawidłowościach, włączenie tego tematu do programów wprowadzających dla nowych pracowników oraz publikowanie informacji na temat informowania o nieprawidłowościach na stronach intranetowych agencji;

Kontrola wewnętrzna

58.

z zaniepokojeniem odnotowuje ustalenia Trybunału w obszarze systemów zarządzania i kontroli, w których w 2021 r. stwierdzono uchybienia dotyczące potencjalnych konfliktów interesów, braku kontroli ex ante/ex post, nieodpowiedniego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania kwestii w rejestrze wyjątków;

59.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w odniesieniu do europejskich urzędów nadzoru w rozporządzeniach je ustanawiających znajdują się przepisy zapewniające, że członkowie ich rad organów nadzoru działają w interesie Unii w sposób niezależny i obiektywny; odnotowuje ponadto, że Trybunał zgłosił trudności z zarządzaniem dotyczące europejskich urzędów nadzoru w kilku sprawozdaniach specjalnych w poprzednich latach, w których zalecił, aby Komisja rozważyła zaproponowanie zmian w strukturze zarządzania europejskimi urzędami nadzoru, umożliwiających im skuteczniejsze wykorzystanie uprawnień, mimo że w 2019 r. prawodawca nie zaakceptował zaproponowanej przez Komisję zmienionej struktury zarządzania; zauważa także, że w lipcu 2021 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący ustanowienia nowego unijnego Urzędu ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu (AMLA), w sprawie którego trwają negocjacje;

60.

odnotowuje, że na koniec 2021 r. wszystkie agencje zgłosiły, że wdrożyły zmienione, oparte na zasadach COSO, ramy kontroli wewnętrznej (ICF) oraz że przeprowadziły roczną ocenę ICF; wzywa wszystkie agencje do przedstawienia co najmniej wyników oceny na poziomie komponentu, zachęca jednak agencje do składania sprawozdań na bardziej szczegółowym poziomie, np. według zasad kontroli wewnętrznej;

61.

zauważa, że w 2021 r., zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału dotyczącym działań następczych w związku z uwagami z poprzednich lat, 67 uwag zamknięto, a 48 uwag było nadal wdrażanych lub nieuwzględnionych; wzywa agencje do starannego wdrożenia zaleceń i do dalszego ulepszania ram kontroli wewnętrznej; odnotowuje wreszcie, że dziewięć agencji zgłosiło toczące się sprawy prowadzone przez OLAF;

62.

przypomina o znaczeniu wzmocnienia systemów zarządzania i kontroli, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie agencji; stanowczo podkreśla wymóg wprowadzenia skutecznych systemów zarządzania i kontroli, aby uniknąć potencjalnych przypadków konfliktu interesów, braku kontroli ex ante/ex post, nieodpowiedniego zarządzania zobowiązaniami budżetowymi i prawnymi oraz niezgłaszania kwestii w rejestrze wyjątków;

Transformacja cyfrowa i transformacja ekologiczna

63.

docenia, że wszystkie agencje w różnym stopniu wprowadziły środki mające na celu zmniejszenie ich wpływu na środowisko i wniesienie pozytywnego wkładu w zrównoważony rozwój i neutralność klimatyczną; zauważa, że takie środki dotyczą zrównoważonej mobilności pracowników, korzystania z bardziej ekologicznych obiektów, gospodarowania odpadami, zmniejszenia zużycia papieru i materiałów eksploatacyjnych, poprawy zużycia energii itp.; przyznaje jednak, że w niektórych agencjach (np. CEPOL) w zakresie środków związanych ze zrównoważeniem środowiskowym należy podjąć znacznie więcej działań; wzywa wszystkie agencje do jak najszybszego przejścia na zieloną energię, w miarę możliwości w 100 % ze źródeł odnawialnych, a także do zainstalowania, w miarę możliwości, paneli słonecznych na dachach swoich budynków;

64.

zauważa, że sześć agencji posiada certyfikat EMAS (system ekozarządzania i audytu), 19 agencji nie posiada certyfikatu EMAS, a w przypadku siedmiu agencji proces certyfikacji EMAS jest w toku; odnotowuje, że większość agencji nie wdrożyła zielonych zamówień publicznych lub stopniowo wprowadza ekologiczne (jasne i weryfikowalne) kryteria środowiskowe do swoich procedur udzielania zamówień publicznych; apeluje do wszystkich agencji o przyspieszenie przyjęcia i pełne wdrożenie zielonych zamówień publicznych; wzywa agencje do nieustannego składania organowi udzielającemu absolutorium sprawozdań z postępów w tych dziedzinach;

65.

zachęca wszystkie agencje do przyjęcia wieloletnich planów działania w zakresie zazieleniania, które obejmują zobowiązania dotyczące redukcji CO2; ponadto zachęca wszystkie agencje do publikowania rocznych sprawozdań w zakresie środowiska oceniających, za pomocą odpowiednich kluczowych wskaźników skuteczności działania, ich wyniki w obszarze efektywności środowiskowej i śladu węglowego;

66.

zauważa, że rok 2021 był dla większości agencji rokiem kluczowym, jeśli chodzi o różne środki podjęte w celu wzmocnienia cyberbezpieczeństwa agencji i ochrony zapisów cyfrowych będących w ich posiadaniu; ubolewa jednak, że środki te nie są zharmonizowane między poszczególnymi agencjami; pochwala proaktywną postawę niektórych agencji, które przygotowały się do aktualizacji swoich polityk bezpieczeństwa systemów informatycznych w świetle zapowiadanych dwóch rozporządzeń Unii w sprawie cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa informacji w instytucjach i organach Unii; wzywa wszystkie agencje do podjęcia działań w tym zakresie; zachęca agencje do ścisłej współpracy z ENISA; zauważa inicjatywę EU-OSHA dotyczącą koordynacji wdrażania wspólnego rozwiązania mającego na celu zapewnienie usług w zakresie cyberbezpieczeństwa mniejszym agencjom; odnotowuje, że niektóre agencje (BEREC, CEPOL) nie przyjęły jeszcze polityki w zakresie cyberbezpieczeństwa, i wzywa je do tego; wzywa agencje do regularnego oferowania wszystkim swoim pracownikom aktualizowanych programów szkoleniowych w zakresie cyberbezpieczeństwa;

67.

przypomina, jak ważna jest poprawa cyfryzacji w agencjach pod względem wewnętrznego funkcjonowania i zarządzania, lecz także w celu przyspieszenia cyfryzacji procedur; z zadowoleniem stwierdza, że w 2021 r. większość agencji poczyniła dalsze postępy w zakresie cyfryzacji i optymalizacji procesów działań i procedur, zwłaszcza w dziedzinie zasobów kadrowych, finansów i postępowań o udzielenie zamówienia; zachęca wszystkie agencje do przyjęcia i wdrożenia oprogramowania zaawansowanego podpisu kwalifikowanego i kwalifikowanego podpisu elektronicznego w celu uzyskania zatwierdzeń i podpisów zarówno od kontrahentów wewnętrznych, jak i zewnętrznych w dokumentach dotyczących zamówień publicznych i umowach;

Ciągłość działania podczas kryzysu wywołanego pandemią COVID-19

68.

przyznaje, że rok 2021 był rokiem nowych wyzwań wymagających dostosowania, innowacji, odporności i elastyczności w obliczu trwającej pandemii COVID-19 oraz pojawiających się nowych niestabilności politycznych i gospodarczych;

69.

zauważa, że telepraca miała zasadnicze znaczenie dla ciągłości działalności agencji w 2021 r., a jej powodzenie wynika również z dokonanych przez agencje inwestycji w audio- i wideokonferencje oraz inne narzędzia internetowe; na podstawie odpowiedzi agencji odnotowuje, że telepraca i praca hybrydowa miały neutralny lub pozytywny wpływ na wyniki prawie wszystkich agencji, a niektóre agencje uznały, że telepraca odgrywa istotną rolę w przyciąganiu i zatrzymywaniu talentów; zachęca agencje, aby wykorzystały doświadczenia związane z pracą zdalną i hybrydową, żeby lepiej organizować spotkania i zadania, które można w przyszłości skuteczniej przeprowadzać i realizować w trybie zdalnym niż przy udziale fizycznym; zauważa ponadto, że kilka agencji przeprowadziło wśród swoich pracowników badania mające na celu ocenę wpływu telepracy, a wyniki wskazywały na ogólnie pozytywne doświadczenia i (postrzeganą) większą wydajność, choć dostrzeżono szereg wyzwań w zakresie kontaktów z osobami z innych zespołów oraz jeżeli chodzi o poczucie przynależności, które może być zagrożone; zachęca wszystkie agencje do przyjęcia i wdrożenia decyzji Komisji w sprawie czasu pracy i pracy hybrydowej;

Inne uwagi

70.

z zadowoleniem przyjmuje kroki podjęte przez agencje w celu ujawnienia i opublikowania wyników ich pracy za pośrednictwem różnych kanałów, w tym stron internetowych i mediów społecznościowych; wzywa agencje do wzmożenia wysiłków i przekazywania obywatelom Unii i ogółowi społeczeństwa odpowiednich informacji na temat wyników jasnym i przystępnym językiem, tak aby zapewnić większą przejrzystość i odpowiedzialność publiczną dzięki lepszemu wykorzystaniu mediów i kanałów mediów społecznościowych; oczekuje od agencji przekazania organowi udzielającemu absolutorium informacji na ten temat;

71.

przypomina, że w 2020 r. Trybunał przeprowadził pilotaż zautomatyzowanych procedur kontroli w zakresie kontroli sprawozdań finansowych kilku agencji wykonawczych; zauważa, że w 2021 r. Trybunał rozszerzył stosowanie takich procedur na wszystkie agencje, jednak w przypadku agencji zdecentralizowanych stosuje on dziesięć procedur dotyczących wyłącznie wynagrodzeń; na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje wyniki, które udało się uzyskać dzięki zastosowaniu zautomatyzowanych procedur; ubolewa, że luki w stosowaniu standardowych narzędzi informatycznych (w zakresie elektronicznych zamówień publicznych oraz finansów, księgowości i sprawozdawczości) są dla Trybunału poważną przeszkodą w rozszerzeniu stosowania technologii kontroli cyfrowej na inne obszary i wszystkie agencje; niemniej z zadowoleniem przyjmuje plan Trybunału, by rozszerzyć tę technologię na kontrolę udzielania zamówień publicznych przez agencje w 2022 r.;

72.

uważa, że sieć agencji UE musi podjąć więcej działań, aby stać się rzeczywistym centrum koordynacji agencji i przyczynić się do zacieśnienia współpracy i wymiany dobrych praktyk między nimi, m.in. w celu zmniejszenia kosztów ich funkcjonowania; wzywa agencje do uzgodnienia przydziału ze swoich schematów organizacyjnych dodatkowego stanowiska w niepełnym wymiarze czasu pracy (0,5 EPC) dla sieci agencji UE; zwraca się do sieci agencji UE o dostarczenie organowi udzielającemu absolutorium aktualnego wykazu punktów kontaktowych we wszystkich agencjach;

73.

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej rezolucji agencjom objętym obecną procedurą udzielania absolutorium, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

(2) Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.

(3) Dz.U. L 122 z 10.5.2019, s. 1.

(4) Wyrok Trybunału z dnia 11 listopada 2021 r., UAB „Manpower Lit” vs. E.S. i inni, C-948/19, ECLI:EU:C:2021:906.

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/104/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie pracy tymczasowej (Dz.U. L 327 z 5.12.2008, s. 9).

(6) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii (Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/491

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1947

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym (do 30 listopada 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0107/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia (4) na rzecz Bioprzemysłu, w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 z dnia 19 listopada 2021 r. ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” i uchylające rozporządzenia (WE) nr 219/2007, (UE) nr 557/2014, (UE) nr 558/2014, (UE) nr 559/2014, (UE) nr 560/2014, (UE) nr 561/2014 i (UE) nr 642/2014 (5), w szczególności jego art. 26,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

(1) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/493

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1948

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym (do 30 listopada 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2023),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu (BBI) utworzono w maju 2014 r. w programie „Horyzont 2020”, na okres do 31 grudnia 2024 r. (1); mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2021/2085 (2) utworzono Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem CBE”) , by zastąpić Wspólne Przedsięwzięcie Bioprzemysłu w programie „Horyzont Europa”, na okres do 31 grudnia 2031 r.;

B.	mając na uwadze, że wspólne przedsięwzięcia w programie „Horyzont Europa” mają być ogólnie bardziej ukierunkowane na osiąganie celów i zawierać ambitniejsze partnerstwa z odnośnymi sektorami przemysłu niż w poprzednich programach;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie CBE jest finansowane z wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027, by połączyć wszystkie odpowiednie zainteresowane strony i przyczynić się do powstania Unii będącej ważnym podmiotem w dziedzinie badań naukowych, przez włączanie i angażowanie partnerów w tworzenie i realizację programu badań naukowych i innowacji o europejskiej wartości dodanej;

mając na uwadze, że wspólne przedsięwzięcia finansowane z WRF mają odrębną osobowość prawną i przyjmują własne harmonogramy badań i innowacji w danych strategicznych obszarach działalności oraz realizują te harmonogramy, ogłaszając zaproszenia do składania wniosków lub udzielając zamówień publicznych;

mając na uwadze, że ogólne cele Wspólnego Przedsięwzięcia CBE to: przyspieszenie procesu innowacji i opracowywania innowacyjnych rozwiązań biotechnologicznych, przyspieszenie wprowadzania na rynek istniejących dojrzałych i innowacyjnych rozwiązań biotechnologicznych oraz zapewnienie wysokiego poziomu efektywności środowiskowej biosystemów przemysłowych;

mając na uwadze, że aby uwzględnić czas trwania programu ramowego „Horyzont Europa”, zaproszenia do składania wniosków we Wspólnym Przedsięwzięciu CBE należy ogłosić do 31 grudnia 2027 r.; mając na uwadze, że w należycie uzasadnionych przypadkach zaproszenia do składania wniosków można ogłaszać do 31 grudnia 2028 r.;

G.	mając na uwadze, że członkami-założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia CBE są: Unia reprezentowana przez Komisję i partnerzy branżowi reprezentowani przez Konsorcjum Bioprzemysłu (BIC);

mając na uwadze, że wkład finansowy Unii we Wspólne Przedsięwzięcie CBE, w tym środki EOG, to maksymalnie 1 mld EUR (w tym maksymalnie 23,5 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych); mając na uwadze, że w ciągu 10 lat członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia CBE inni niż Unia mają wnieść łączny wkład w wysokości co najmniej 1 mld EUR, w tym do 23,5000 EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, lub zorganizować wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone;

Uwagi ogólne

z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) w sprawie rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia CBE (zwane dalej „sprawozdaniem Trybunału”); uznaje sprawozdanie roczne za 2021 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia CBE na 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami regulaminu finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia CBE i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa ponadto, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

przyznaje, że w programie „Horyzont Europa” przewidziano dla Wspólnego Przedsięwzięcia ambitne cele, które można osiągnąć tylko dzięki opracowaniu i zastosowaniu skutecznych rozwiązań służących usunięciu słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujących na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zarządzaniu zasobami kadrowymi i ich planowaniu; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa, że wspólne przedsięwzięcia nie mają ujednoliconej definicji kosztów administracyjnych, co jest podstawą do obliczania wkładów finansowych ich członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalności tych kosztów; w związku z tym wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć w celu przyjęcia zharmonizowanego podejścia do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że w grudniu 2020 r. rada zarządzająca przyjęła budżet wspólnego przedsięwzięcia na 2021 r. wynoszący łącznie (przyjęty budżet i środki ponownie uruchomione) 5 215 066 EUR w środkach na zobowiązania i 174 626 895 EUR w środkach na płatności oraz że nie wprowadzono do niego żadnych poprawek;

z ubolewaniem zauważa, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału wskaźnik wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na płatności w 2021 r., który udostępniono mu na projekty w programie „Horyzont 2020”, wyniósł jedynie 71 % ze względu na czynniki zewnętrzne, takie jak pandemia COVID-19, a także z powodu nieoczekiwanego zakończenia dużego projektu w programie „Horyzont 2020” po bankructwie głównego beneficjenta w 2021 r.;

zauważa ponadto, że w budżecie byłego Wspólnego Przedsięwzięcia BBI widniała nadwyżka niewykorzystanego budżetu z poprzednich lat (2018, 2019 i 2020), w tym 600 000 EUR w środkach na zobowiązania i płatności administracyjne, a po stronie operacyjnej 46 881 709 EUR w środkach na płatności; zauważa również, że ponownie uruchomione środki wykorzystano w pierwszej kolejności, zgodnie z przepisami finansowymi Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, i pokryto z nich do końca roku niemal 100 % administracyjnych środków na zobowiązania, 84 % administracyjnych środków na płatności i 79 % operacyjnych środków na płatności;

odnotowuje, że na koniec 2021 r. wkład Unii wyniósł 728 228 000 EUR, a zrzeszenie branżowe wniosło zatwierdzony wkład niepieniężny o wartości 52 239 000 EUR oraz wkład pieniężny na koszty administracyjne, w wysokości 14 559 000 EUR, i na koszty operacyjne, wynoszący 3 250 000 EUR;

zauważa – jeśli chodzi o zobowiązania operacyjne Wspólnego Przedsięwzięcia CBE na koniec 2021 r. – że Wspólne Przedsięwzięcie przeznaczyło niemal w pełni 815,8 mln EUR z maksymalnego wkładu Unii na podpisane umowy o udzielenie dotacji w programie „Horyzont 2020”; zauważa również, że w najbliższych latach do wypłaty pozostaje jeszcze około 159,6 mln EUR (19,6 %); odnotowuje, że jednocześnie członkowie prywatni podjęli zobowiązania prawne do przekazania wkładów niepieniężnych o wartości 266,5 mln EUR, czyli 56 % orientacyjnej wartości docelowej wyznaczonej w rocznych programach prac przyjętych przez Wspólne Przedsięwzięcie CBE, wynoszącej 475,3 mln EUR; zauważa jednak, że ponieważ wszystkie zaproszenia do składania wniosków w programie „Horyzont 2020” zamknięto pod koniec 2020 r., do końca okresu programowania Wspólne Przedsięwzięcie CBE nie osiągnie orientacyjnego celu wyznaczonego dla jego członków prywatnych;

zauważa, że wskaźnik wykonania płatności Wspólnego Przedsięwzięcia CBE w projektach programu „Horyzont 2020” wyniósł 71 %, co można wytłumaczyć zawieszeniem lub przedłużeniem ostatnich projektów programu „Horyzont 2020”, koniecznym ze względu na pandemię COVID-19, a także zakończeniem dużego projektu programu „Horyzont 2020” po tym, jak jego główny beneficjent zbankrutował w 2021 r.; zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie CBE nie miało prawie żadnych środków na zobowiązania operacyjne, ponieważ ostatnie ogłoszone przez nie zaproszenie do składania zamknięto z końcem 2020 r.;

10.

odnotowuje, że na koniec 2021 r. kwota niepieniężnych wkładów członków z branży na działania dodatkowe wyniosła 1 646 500 EUR, czyli 74 % docelowej kwoty 2 225 400 EUR; zauważa jednak uwagę Trybunału dotyczącą niezakończenia procesu certyfikacji kwoty 715 600 000 EUR, czyli 43 % zgłoszonej kwoty; odnotowuje działania podjęte przez radę zarządzającą Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, by przed zamknięciem programu osiągnąć wyznaczony cel dzięki zatwierdzeniu w lutym 2022 r. dodatkowych 658 mln EUR przekazanych przez członków z branży w postaci inwestycji w działania z 2022 r. ściśle związane z celami strategicznymi wspólnego przedsięwzięcia; zauważa w związku z tym, że to zobowiązanie członków prywatnych może zmniejszyć ryzyko, że Wspólne Przedsięwzięcie CBE nie osiągnie celu dotyczącego wkładów niepieniężnych na działania dodatkowe do końca programu „Horyzont 2020”;

11.

zauważa, że w związku z uwagą Trybunału z 2020 r. o braku danych na temat zatwierdzonych wkładów niepieniężnych do czasu opublikowania rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. BIC zdołało wydać dużą liczbę certyfikatów na niepieniężne wkłady podmiotów tworzących BIC w działania dodatkowe, głównie z 2020 r., ale również z lat 2019 i 2018, których dokończenie opóźniła pandemia COVID-19;

12.

podkreśla, że jeśli chodzi o wskazane przez Trybunał w 2020 r. ryzyko dla realizacji programu badań naukowych i innowacji Wspólnego Przedsięwzięcia CBE w programie „Horyzont 2020”, wyniki operacyjne przedstawione w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2021 r. potwierdzają, że mimo zmniejszenia wkładów pieniężnych obu członków wspólnego przedsięwzięcia (Komisji i BIC) Wspólne Przedsięwzięcie CBE osiąga wyznaczone cele strategiczne; z zadowoleniem przyjmuje zwłaszcza – wśród najważniejszych punktów operacyjnych zgłoszonych za 2021 r. – zakończenie 41 projektów i osiągnięcie wszystkich kluczowych wskaźników skuteczności działania powiązanych z wynikami projektu; docenia ponadto, że oczekiwane wyniki zgłoszone w trwających projektach wskazują, iż ostateczne kluczowe wskaźniki skuteczności działania znacznie przekroczą cele określone w strategicznym i innowacyjnym programie badań bioprzemysłu i przemysłu odnawialnego na rzecz rozwoju i wzrostu w Europie, gdzie wskazano działania dotyczące badań, demonstracji i wdrażania, które Wspólne Przedsięwzięcie CBE ma przeprowadzić w ramach programu „Horyzont 2020”;

13.

zauważa, że w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie CBE nadal zgłasza faktyczne wartości finansowych wkładów niepieniężnych wniesionych przez BIC lub podmioty wchodzące w jego skład, aby osiągnąć cele określone w rozporządzeniu Rady (UE) nr 560/2014 (3), a łączny poziom wkładów niepieniężnych i finansowych osiągnął już 70 % ostatecznej oczekiwanej wartości 2,73 mld EUR i jest duże prawdopodobieństwo osiągnięcia tego celu końcowego do 2024 r.;

Wyniki

14.

zauważa, że dyrektor wykonawczy przedstawił radzie zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia CBE priorytety i cele na 2021 r. po raz pierwszy na posiedzeniu 17 czerwca 2020 r., zanim przedstawiono i omówiono ostateczną wersję 7 października 2020 r.; zauważa, że priorytety te wpisano następnie do rocznego planu prac na 2021 r. jako cele na 2021 r., by skonsolidować portfel projektów, a jednocześnie utrzymać standardy jakości, a przy tym uporać się ze szczytowym obciążeniem pracą; odnotowuje ponadto, że zapewniono płynne przejście od Wspólnego Przedsięwzięcia BBI do nowego Wspólnego Przedsięwzięcia CBE w programie ramowym „Horyzont Europa”;

15.

zauważa, że ponieważ w 2021 r. nie było niezamkniętych zaproszeń do składania wniosków, gdyż ostatnie zaproszenie zrealizowano w 2020 r., Wspólne Przedsięwzięcie CBE nadal zarządzało swoim portfelem projektów, co doprowadziło do podpisania 18 umów o udzielenie dotacji, a to zwiększyło łączną liczbę projektów w portfelu Wspólnego Przedsięwzięcia CBE do 142 (71 projektów w zakresie badań naukowych i innowacji, 39 działań demonstracyjnych, 14 projektów przewodnich i 18 działań koordynacyjnych i wspierających), z czego na koniec 2021 r. 96 jeszcze było w toku, a 46 zakończono;

16.

zauważa, że w 2021 r. zewnętrzny wykonawca przeprowadził specjalne badanie (4), by zatwierdzić wyniki kluczowych wskaźników skuteczności działania 32 projektów Wspólnego Przedsięwzięcia BBI zakończonych do lipca 2020 r. oraz przedstawić ogólną ocenę portfela projektów Wspólnego Przedsięwzięcia BBI; zauważa, że w procesie walidacji przeanalizowano wyniki i wpływ zgłoszonych kluczowych wskaźników skuteczności działania w zestawieniu z dowodami przedstawionymi w dokumentacji projektu, w tym sprawozdanie okresowe, wyniki i sprawozdania z przeglądu sporządzone przez niezależnych ekspertów; zauważa ponadto, że opracowano punktację walidacyjną, aby wskazać, na ile zgłoszone kluczowe wskaźniki efektywności poparto dowodami;

17.

wskazuje, że większość (około 90 %) zatwierdzonych danych zyskało ocenę 1 lub 2 (możliwe oceny: 1, 2, 3), co pokazuje, że ramy kluczowych wskaźników skuteczności działania ustalone dla Wspólnego Przedsięwzięcia BBI pozwalają na miarodajny pomiar wyników i wpływu programu;

18.

zauważa, że projekty przewodnie i zaawansowane działania demonstracyjne mają największy wpływ społeczno-gospodarczy w postaci tworzenia miejsc pracy, rozwoju obszarów wiejskich i korzyści dla producentów surowców, a także oddziałują regionalnie i lokalnie oraz wpływają na rynki i przemysł; zauważa, że poziom gotowości technologicznej tych projektów umożliwia wdrażanie technologii na dużą skalę przedprzemysłową, z udziałem podmiotów z całego łańcucha wartości, od lokalnych dostawców surowców po użytkowników końcowych i władze lokalne;

19.

zaznacza, że do głównych celów Wspólnego Przedsięwzięcia CBE należy zmniejszenie wpływu procesów i produktów przemysłowych na środowisko; zauważa, że istotnym wkładem w łagodzenie zmiany klimatu jest zmniejszenie emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych zgłoszone w 65 % projektów Wspólnego Przedsięwzięcia CBE; zauważa, że w 29 % projektów zgłoszono wykorzystanie lub recykling CO2 z działalności biotechnologicznej, co oznacza zmniejszenie bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych;

20.

wyraża zadowolenie, że w 2021 r. utrzymano dobre wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia CBE w głównych operacjach, jeśli chodzi o główne kluczowe wskaźniki skuteczności działania programu „Horyzont 2020”, które monitoruje się we Wspólnym Przedsięwzięciu CBE, co potwierdza pozytywne trendy z poprzednich lat: w styczniu 2021 r. dotrzymano czasu na poinformowanie (TTI) wnioskodawców w zaproszeniu do składania wniosków na 2020 r. – czas ten wyniósł 137 dni, a za cel wyznaczono 153 dni (100 % poinformowanych w terminie); czas oczekiwania na przyznanie dotacji (TTG) w przypadku wniosków zakwalifikowanych w zaproszeniu 2020 r. wyniósł średnio 236 dni, a za cel wyznaczono 245 dni – wszystkie umowy o udzielenie dotacji podpisano w terminie (100 % w terminie); czas na zmianę (TTA) wyniósł 9, a za cel wyznaczono 45 dni (100 % w terminie); czas do zapłaty (TTP) w przypadku płatności zaliczkowych na zakwalifikowane wnioski z zaproszenia na 2020 r. wyniósł średnio 9,5 dnia, a za cel wyznaczono 30 dni (100 % w terminie), zaś w przypadku płatności okresowych i końcowych czas ten wyniósł średnio 66 dni, a za cel wyznaczono 90 dni (100 % w terminie);

21.

zauważa, że zgodnie z uwagą z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. dotyczącą praw własności intelektualnej Wspólne Przedsięwzięcie CBE podpisuje umowy o udzielenie dotacji zgodne z wzorem umowy o udzielenie dotacji sporządzonym przez Komisję na potrzeby wykonywania budżetu Unii i nie zawierają żadnych odstępstw w zarządzaniu prawami własności intelektualnej; odnotowuje ponadto, że w kwestii praw własności intelektualnej i publikacji wyników beneficjenci zachowują kontrolę nad własnością wyników projektów i muszą wypełniać szczegółowe obowiązki dotyczące otwartej nauki i dostępu do wyników badań zgodnie z sekcją 3 wzoru umowy o udzielenie dotacji w programie „Horyzont 2020”: „Prawa i obowiązki dotyczące istniejącej wiedzy i wyników”;

Postępowania o udzielenie zamówienia, personel i procedury naboru pracowników

22.

zauważa, że do końca 2021 r. biuro programowe Wspólnego Przedsięwzięcia CBE liczyło 22 pracowników, a w 2021 r. rozpoczęto cztery procedury rekrutacyjne, w wyniku których zatrudniono jednego urzędnika ds. projektów (pracownik kontraktowy), jednego urzędnika ds. stosunków z zainteresowanymi stronami i asystenta wykonawczego (pracownik tymczasowy), jednego asystenta ds. komunikacji (pracownik tymczasowy) i jednego asystenta finansowego (pracownik kontraktowy); odnotowuje ponadto, że – podobnie jak w 2020 r. – aby uporać się z okresem największego obciążenia pracą, Wspólne Przedsięwzięcie CBE zawarło – na podstawie przygotowanej przez Komisję umowy ramowej o świadczenie usług tymczasowych – kilka takich umów krótkoterminowych, mających zaspokoić szczególne potrzeby biura programowego Wspólnego Przedsięwzięcia CBE;

23.

z zaniepokojeniem zauważa, że średni roczny odsetek pracowników tymczasowych utrzymywał się na wysokim poziomie i wynosił 19 % personelu statutowego; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu CBE; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie CBE kluczowych kompetencji, do niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników; przypomina, że Wspólne Przedsięwzięcie CBE powinno opracować sformalizowany model lub wytyczne dotyczące sposobu szacowania potrzeb kadrowych (w tym kluczowych kompetencji) w celu optymalizacji wykorzystania zasobów kadrowych;

24.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że istnieje odpowiednia równowaga płci, gdyż w biurze programowym pracuje 64 % kobiet, w grupie przedstawicieli państw – 46 % (licząc zastępców), a w komitetach naukowych – 57 %; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie CBE do utrzymania i dalszego poprawiania tej równowagi płci;

25.

przyznaje, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności liczba kobiet w radzie zarządzającej wzrosła z 20 % w poprzednim roku do 30 % do końca 2021 r.; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie CBE do dalszych wysiłków w celu osiągnięcia równowagi płci w Radzie Zarządzającej;

26.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzają do unijnego programu emerytalnego części składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada odsetkowi ich dochodów z dotacji pochodzących z państw trzecich w stosunku do ich całkowitych dochodów, ponieważ Komisja nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnego przedsięwzięcia ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję, aby podjęła działania w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

27.

zauważa, że w 2021 r. omawiane wspólne przedsięwzięcie wraz z czterema innymi wspólnymi przedsięwzięciami jako jedno z pierwszych zaczęło stosować narzędzie SYSTAL, służące do e-rekrutacji, a opracowane przez Oracle i już wykorzystywane przez kilka agencji zdecentralizowanych, oraz że Wspólne Przedsięwzięcie CBE po raz pierwszy wykorzystało to narzędzie we wrześniu 2021 r., gdy opublikowało w nim jedno stanowisko;

28.

zauważa, że w 2021 r., chcąc zapewnić, że pracownicy będą mieć kompetencje niezbędne do wykonywania ich zadań i poradzą sobie w wymagającym środowisku pracy, działy kadr opracowały system szkoleń i rozwoju uwzględniający roczne cele Wspólnego Przedsięwzięcia CBE; zauważa, że z powodu pandemii COVID-19 wszystkie działania szkoleniowe organizowano online;

29.

podkreśla, że w związku z uwagą z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. dotyczącą zamówień Wspólne Przedsięwzięcie CBE zastosowało wszelkie środki mające zapewnić jak najszerszą konkurencję w jego postępowaniach o udzielenie zamówienia, zgodne z rozporządzeniem finansowym; z zadowoleniem przyjmuje ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie CBE publikuje ogłoszenia o zamówieniach publicznych w systemie e-przetargów i wdrożyło wszystkie wymogi akcesyjne dotyczące elektronicznych zamówień publicznych (np. elektroniczne składanie ofert), które do końca 2022 r. miały być w pełni zintegrowane z systemem;

30.

przyznaje (w związku z uwagą z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. o braku struktury wsparcia zapewniającej dobrostan psychiczny pracowników), że wspólne przedsięwzięcie zorganizowało szereg wydarzeń, by wesprzeć pracowników w podejmowaniu wyzwań wynikających z pandemii oraz że zgodnie z systemem nowych metod pracy opracowano najlepsze praktyki i zasady działania, przygotowując w organizacji strategię powrotu do biur;

Kontrole wewnętrzne i audyt wewnętrzny

31.

zauważa, że ramy kontroli wewnętrznej Wspólnego Przedsięwzięcia CBE bazują na 17 zasadach, są zgodne z ramami kontroli Komisji i obowiązują od 1 stycznia 2020 r.;

32.

zauważa, że wyniki oceny kontroli wewnętrznej z 2021 r. potwierdzają istnienie i funkcjonowanie systemu kontroli Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, choć konieczne są pewne usprawnienia; zauważa, że ogólnie wszystkie elementy kontroli wewnętrznej współdziałają w sposób zintegrowany, system jest zgodny z ramami kontroli wewnętrznej, działa na akceptowalnym poziomie skuteczności i umożliwia kontrolę ryzyka wystarczającą do osiągnięcia celów kontroli;

33.

odnotowuje, że w kwestii płatności w programie „Horyzont 2020” za prowadzenie audytu ex post odpowiada wspólna służba audytu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji; zauważa na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2021 r., że Wspólne Przedsięwzięcie CBE zgłosiło reprezentatywny poziom błędu wynoszący 1,9 % oraz poziom błędu rezydualnego wynoszący 1,2 % w projektach finansowanych z programu „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności); zaznacza jednak, że do tych poziomów błędu należy podchodzić ostrożnie, ponieważ nie wszystkie wyniki kontroli są jeszcze dostępne, a poziomy błędu nie są w pełni reprezentatywne dla wydatków objętych kontrolą;

34.

docenia, że podobnie jak w 2020 r. istnieją dowody na to, że uproszczenia wprowadzone w programie „Horyzont 2020” oraz doświadczenie zdobywane stopniowo przez głównych beneficjentów pozytywnie wpłynęły na liczbę i poziom błędów; zauważa jednak, że beneficjenci nadal popełniają błędy, zazwyczaj z powodu niezrozumienia lub nieprzestrzegania przepisów;

35.

podkreśla, że ustalenia Trybunału potwierdziły utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach personelu oraz że w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) i nowi beneficjenci są bardziej podatni na błędy niż inni beneficjenci; podkreśla, że błędy te były również regularnie zgłaszane w sprawozdaniach rocznych Trybunału od 2017 r.; podkreśla w związku z tym, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów jest warunkiem stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcia CBE powinny wzmocnić swoje systemy kontroli wewnętrznej w obliczu większego ryzyka w przypadku MŚP i nowych beneficjentów, a także zdecydowanie zachęcać pewne kategorie beneficjentów, które są bardziej narażone na błędy, takie jak MŚP i nowi beneficjenci, do korzystania z narzędzia Personnel Costs Wizard; z zadowoleniem przyjmuje, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

36.

zauważa, że oceniając mechanizmy kontroli mające zastosowanie do płatności z tytułu działalności operacyjnej Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności z programu „Horyzont 2020” dla beneficjentów końcowych w 2021 r., aby potwierdzić poziomy błędu ustalone w wyniku audytów ex post (5); odnotowuje, że w jednym przypadku Trybunał wykrył i skwantyfikował błąd polegający na zadeklarowaniu bezpośrednich kosztów osobowych w odniesieniu do osoby, która nie była zatrudniona przez beneficjenta ani z którą nie zawarto bezpośrednio umowy na realizację projektu;

37.

zauważa, że w procedurze udzielania absolutorium za 2020 r. znalazła się uwaga o stwierdzeniu przez Trybunał utrzymujących się błędów systemowych w kosztach osobowych deklarowanych przez beneficjentów, a błędy takie zgłaszano również regularnie w czasie kontroli ex post prowadzonych przez wspólną służbę audytu, dlatego Wspólne Przedsięwzięcie CBE nadal aktywnie dąży do poprawy swoich strategii kontroli wydatków i uczestniczy we wspólnych działaniach podejmowanych w tym celu w ramach zarządzania programami „Horyzont 2020” i programem „Horyzont Europa”, ukierunkowanych także na odpowiednio wskazane kategorie beneficjentów funduszy Unii;

Zarządzanie konfliktami interesów i ryzykiem nadużyć finansowych oraz zapobieganie im

38.

zauważa, że pod koniec 2021 r. wskazano i opisano w rejestrze ryzyka łącznie 11 rodzajów ryzyka o różnym stopniu istotności, konwergencji i współzależności; wskazuje, że ocena ryzyka przeprowadzona w 2021 r. potwierdziła tendencje z poprzednich lat, a niektóre dodatkowe ryzyka usunięto lub ograniczono dzięki zwiększonej skuteczności kontroli wewnętrznych i doświadczeniu z działań głównych, takich jak planowanie dotacji oraz procedury i systemy w programie „Horyzont 2020”;

39.

z zadowoleniem przyjmuje, że w biuro programowe Wspólnego Przedsięwzięcia CBE opracowało całościowy zestaw zasad i procedur zarządzania potencjalnymi konfliktami interesów, skutecznie wdrażanych obecnie w całej strukturze zarządzania, oraz że zastosowano konkretne środki zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do ekspertów odpowiedzialnych za przegląd projektów i przetargów;

40.

podkreśla, że w 2021 r. te systemy kontroli działały skutecznie i nie ma informacji wymagających zgłoszenia i mogących wpłynąć na stwierdzenie wystarczającej pewności przez urzędnika zatwierdzającego;

41.

zauważa, że w związku z uwagami z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie CBE w rocznym sprawozdaniu z działalności za 2021 r. informuje organ udzielający absolutorium o zarządzaniu ryzykiem nadużyć finansowych i potwierdza, że nadal wdrażało i informowało Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych OLAF o skutecznym wdrażaniu zaleceń z poprzednich lat;

42.

zauważa, że w związku z uwagą z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. na oficjalnej stronie internetowej Wspólnego Przedsięwzięcia CBE opublikowano deklarację o braku konfliktu interesów członków Rady Zarządzającej, zawierającą istotne informacje o przeszłej i bieżącej działalności zawodowej jej członków;

43.

zauważa, że w związku z uwagą z procedury udzielania absolutorium za 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie CBE wdrożyło szereg strategii politycznych i szkoleń, by przeciwdziałać molestowaniu i nadużyciom finansowym, zapobiegać konfliktom interesów i chronić sygnalistów; zauważa ponadto, że politykę etyczną wbudowano w wiele działań i mechanizmów zarządzania ryzykiem, których skuteczność stale monitorują odpowiedzialne struktury jednoznacznie wskazane w strukturze zarządzania Wspólnego Przedsięwzięcia CBE, a wszystkie odpowiednie systemy kontroli są regularnie testowane przez służbę audytu wewnętrznego i Trybunał jako podmioty udzielające poświadczenia wiarygodności; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie CBE w rocznych sprawozdaniach z działalności regularnie informowało o tym mechanizmie zarządzania ryzykiem, a zwłaszcza o wszelkich potencjalnych i mogących budzić zastrzeżenia przypadkach molestowania, konfliktów interesów i sytuacji prowadzących do nadużyć finansowych, w załączonym rocznym poświadczeniu wiarygodności przedkładanym przez dyrektora wykonawczego Wspólnego Przedsięwzięcia CBE; zauważa, że roczne sprawozdanie z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia CBE za 2021 r. nie zawiera żadnych ustaleń i wniosków mogących budzić zastrzeżenia w tych obszarach.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 z dnia 19 listopada 2021 r. ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 219/2007, (UE) nr 557/2014, (UE) nr 558/2014, (UE) nr 559/2014, (UE) nr 560/2014, (UE) nr 561/2014 i (UE) nr 642/2014 (Dz.U. L 427 z 30.11.2021, s. 17).

(3) Rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Bioprzemysłu (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130).

(4) https://www.bbi.europa.eu/sites/default/files/executive-summary-bbi-ju-portfolio-kpi.pdf

(5) W przypadku transakcji związanych z wypłatą dotacji skontrolowanych u beneficjentów próg, powyżej którego zgłasza się błędy kwantyfikowalne, wynosi 1 % kosztów objętych kontrolą.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/500

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1949

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym (do 30 listopada 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Bioprzemysłu) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0107/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 560/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia (4) na rzecz Bioprzemysłu, w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0093/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Biotechnologicznej Europy Opartej na Obiegu Zamkniętym, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 130.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/502

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1950

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2”) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0108/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 z dnia 19 listopada 2021 r. ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 219/2007, (UE) nr 557/2014, (UE) nr 558/2014, (UE) nr 559/2014, (UE) nr 560/2014, (UE) nr 561/2014 i (UE) nr 642/2014 (5), w szczególności jego art. 26,

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/504

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1951

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2”) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa na rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2023),

mając na uwadze, że wspólne przedsięwzięcie na rzecz realizacji wspólnej inicjatywy technologicznej w zakresie aeronautyki z siedzibą w Brukseli zostało ustanowione w grudniu 2007 r. w ramach siódmego programu ramowego w zakresie badań na okres 10 lat (Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 1”); mając na uwadze, że w maju 2014 r. Rada wydłużyła czas trwania wspólnego przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont 2020” do dnia 31 grudnia 2024 r. (Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2”);

mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2021/2085 (1) („Jednolity Akt Podstawowy”), w którym w miejsce Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” ustanowiono Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Ekologicznego Lotnictwa („Wspólne Przedsięwzięcie”) w ramach programu „Horyzont Europa” na okres kończący się 31 grudnia 2031 r.;

C.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Ekologicznego Lotnictwa to partnerstwo publiczno-prywatne działające na rzecz transformacji lotnictwa w kierunku zrównoważonej i neutralnej dla klimatu przyszłości;

D.	mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, reprezentowana przez Komisję, oraz organizacje z branży lotniczej uczestniczące w pracach nad nowym światowym standardem w zakresie niezawodnego i neutralnego pod względem klimatu lotnictwa;

mając na uwadze, że wkład finansowy Unii we Wspólne Przedsięwzięcie, w tym środki EOG, to maksymalnie 1,7 mld EUR na pokrycie kosztów administracyjnych i operacyjnych, w tym maksymalnie 39 223 000 EUR na pokrycie kosztów administracyjnych; mając na uwadze, że w ciągu 10 lat członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia inni niż Unia mają wnieść łączny wkład w wysokości co najmniej 2,4 mld EUR, w tym do 39 223 000 EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, lub zorganizować wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem przyjmuje, na podstawie sprawozdania Trybunału Obrachunkowego („sprawozdania Trybunału”), że roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy zakończony w dniu 31 grudnia 2021 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji, i że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

przyznaje, że program „Horyzont Europa” przewiduje ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania, które usuną słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotują na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zakresie zarządzania i planowania zasobów ludzkich; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do przeanalizowania możliwych uproszczeń, o ile są one możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

odnotowuje, że ostateczny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia dostępny w 2021 r. (w tym ponownie wprowadzone niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i środki realokowane na następny rok) obejmował środki na zobowiązania w wysokości 182,6 mln EUR oraz środki na płatności w wysokości 189,9 mln EUR;

rozumie, że na wykonanie budżetu wpłynęła sytuacja związana z pandemią COVID-19, w szczególności jeśli chodzi o środki na płatności przeznaczone na wydatki administracyjne, oraz że mimo to wskaźnik wykonania środków na zobowiązania Wspólnego Przedsięwzięcia w 2021 r. wyniósł 99,6 % (z wyłączeniem niewykorzystanych środków, które nie były wymagane w bieżącym roku), a środki na płatności wykonano w 82,3 % dostępnych środków, z wyłączeniem niewykorzystanych środków na 2021 r. w wysokości 22,9 mln EUR (wskaźnik wykonania wynosi 56,3 %, jeżeli niewykorzystane środki są uwzględnione jako całkowity budżet na płatności);

zauważa, że według stanu na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania w wysokości 1 716 mln EUR na poczet popisanych umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”; tym samym wykorzystało ono niemal w pełni maksymalną kwotę wkładu UE; zauważa, że z tej kwoty w najbliższych latach do wypłaty pozostaje jeszcze około 273 mln EUR (16 %); zauważa ponadto, że członkowie prywatni podjęli zobowiązania prawne do przekazania wkładów niepieniężnych w wysokości 2 113,8 mln EUR;

podkreśla, że wskaźnik wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na zobowiązania i płatności na 2021 r. w programie „Horyzont 2020” wyniósł odpowiednio 100 % i 83 %;

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że planowanie na lata 2022–2023 zostało zmienione w celu uwzględnienia przeniesień z lat 2020–2021 (niewykorzystane środki i ponownie zaplanowane cele), aby przedstawić sprawozdanie z pozostałych działań do końca programu; zauważa, że kolejny okres będzie krytyczny, ponieważ oczekuje się, że 70 % wyników zostanie osiągniętych w ciągu ostatnich dwóch lat programu, a pozostałe środki finansowe na poziomie programu wyniosą ok. 10 %; zauważa ponadto, że ryzyko opóźnień w niektórych obszarach platform demonstracyjnych dla innowacyjnych statków powietrznych/zintegrowanych demonstratorów technologii (PDISP/ZDT) pozostaje wysokie i wymaga szczególnego monitorowania ze strony członków w celu osiągnięcia wyników w okresie realizacji programu „Czyste Niebo 2”; zauważa ponadto, że w następnym okresie oczekuje się, iż wszystkie platformy demonstracyjne dla innowacyjnych statków powietrznych (PDISP), zintegrowane demonstratory technologii (ZDT) i działania poprzeczne potwierdzą plan, który ma zostać zakończony w ramach oceny śródokresowej (przewidzianej na lipiec 2022 r.), a okresowe przeglądy postępów odegrają kluczową rolę w ocenie osiągniętych łącznych wyników i potwierdzą plan realizacji rezultatów zgodnie z harmonogramem;

Personel i zamówienia publiczne

zauważa, że plan zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r. obejmował łącznie 42 pracowników statutowych (pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych) oraz dwóch oddelegowanych ekspertów krajowych, przy czym na koniec 2021 r. obsadzonych było 42 stanowisk; zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło proces rekrutacji na dwa stanowiska (kierownik zespołu i specjalista ds. projektów); zauważa ponadto, że poza stanowiskami statutowymi Wspólne Przedsięwzięcie korzysta z usług zewnętrznych usługodawców, takich jak webmaster, firma świadcząca usługi informatyczne, wykorzystywana wspólnie z innymi Wspólnymi Przedsięwzięciami, dziewięciu stażystów i jeden konsultant ds. komunikacji (tworzenie treści w j. angielskim), aby zapewnić dodatkowe wsparcie dla Wspólnego Przedsięwzięcia;

zauważa z zaniepokojeniem, na podstawie działań podjętych w związku z uwagami Trybunału Obrachunkowego z poprzednich lat, że w ostatnich latach częstsze korzystanie z pracowników tymczasowych nadal utrzymywało się na wysokim poziomie i wynosi około 13 % personelu statutowego; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ w przeciwnym razie mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników; przyjmuje do wiadomości odpowiedź Wspólnego Przedsięwzięcia, że w ostatnich latach było ono zmuszone stale zwiększać udział personelu tymczasowego ze względu na ograniczenia sztywnego planu zatrudnienia w warunkach rosnącej liczby zadań i obciążenia pracą, oraz że tendencja ta zapewne utrzyma się w związku z jednoczesną realizacją dwóch programów – „Czyste niebo 2” i nowego programu na rzecz Ekologicznego Lotnictwa; zauważa ponadto, że bardziej optymalnym rozwiązaniem byłoby zapewnienie Wspólnemu Przedsięwzięciu większej elastyczności w odniesieniu do liczby stanowisk pracowników kontraktowych w planie zatrudnienia; przypomina jednak, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno opracować sformalizowany model lub wytyczne dotyczące sposobu szacowania potrzeb kadrowych (w tym kluczowych kompetencji) w celu optymalizacji wykorzystania zasobów kadrowych;

10.

z zadowoleniem przyjmuje, że Wspólne Przedsięwzięcie kontynuowało również wraz z innymi wspólnymi przedsięwzięciami wdrażanie korzystania z narzędzia Systal, internetowego narzędzia kadrowego do przeprowadzania bezpiecznych procedur naboru; zauważa, że zgodnie z decyzją Rady Zarządzającej dotyczącą systemu zaszeregowania, w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie dokonało zmiany zaszeregowania, w związku z czym zmieniono zaszeregowanie jedenastu pracowników zatrudnionych na czas określony i trzech pracowników kontraktowych;

11.

ubolewa, że w 2021 r. nie ogłoszono zaproszenia do składania wniosków;

12.

pochwala silne zaangażowanie małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) pod względem uczestnictwa (29 % całkowitej liczby uczestników w finansowanych projektach – 555 z 1887) oraz wysoki poziom sukcesu wnioskujących MŚP (43 %); przypomina, że Przedsięwzięcie stwarza nowe możliwości dla MŚP;

13.

zauważa, że w 2021 r. 17 umów, które zostały udzielone i podpisane, dotyczyło zamówień publicznych i umów szczegółowych w celu wdrożenia obowiązujących umów ramowych;

14.

ma podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że pod względem równowagi płci Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Ekologicznego Lotnictwa ma niższy odsetek kobiet uczestniczących w programach, koordynatorek projektów, doradczyń i ekspertek w porównaniu z rokiem poprzednim; ubolewa, że liczby te uległy zmniejszeniu i wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz równowagi płci;

15.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzały części składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada różnicy pomiędzy ich dochodami bez dotacji z budżetu Unii a ich całkowitymi dochodami, ponieważ Komisja ani nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnych przedsięwzięć, ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

16.

zauważa, że nadal nie podjęto działań następczych w związku z zaleceniem Trybunału z 2020 r. dotyczącym zatrudniania pracowników tymczasowych; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do jak najszybszego zajęcia się tą kwestią, ponieważ sytuacja ta powoduje niestabilność i poważne ryzyko dla Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa, że realizacja programu badań naukowych i innowacji Wspólnego Przedsięwzięcia nie może zostać zrealizowana przy takim poziomie pracowników etatowych;

Kontrola wewnętrzna

17.

zauważa, że w odniesieniu do płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za audyty ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu Dyrekcji Generalnej ds. Badań Naukowych i Innowacji Komisji oraz że na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 1,8 % (1,60 % w 2020 r.) oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 1,0 % (0,91 % w 2020 r.);

18.

zauważa, że oceniając mechanizmy kontroli mające zastosowanie do płatności z tytułu działalności operacyjnej Wspólnego Przedsięwzięcia, Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności z programu „Horyzont 2020” dla beneficjentów końcowych w 2021 r., aby potwierdzić poziomy błędu ustalone w wyniku audytów ex post; ubolewa, że w jednym przypadku Trybunał wykrył i skwantyfikował błąd systemowy związany z niepoprawnym obliczeniem stawek godzinowych w przypadku kosztów osobowych;

19.

podkreśla, że ustalenia Trybunału potwierdziły utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach personelu oraz że w szczególności MŚP i nowi beneficjenci są bardziej podatni na błędy niż inni beneficjenci; podkreśla, że od 2017 r. błędy te są również regularnie zgłaszane w poprzednich sprawozdaniach rocznych Trybunału; podkreśla w związku z tym, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów jest warunkiem wstępnym stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; podkreśla, że wspólne przedsięwzięcia powinny wzmocnić swoje systemy kontroli wewnętrznej w obliczu większego ryzyka w przypadku MŚP i nowych beneficjentów, a także zdecydowanie zachęcać pewne kategorie beneficjentów, które są bardziej narażone na błędy, takie jak MŚP i nowi beneficjenci, do korzystania z narzędzia Personnel Costs Wizard; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

20.

jest głęboko zaniepokojony, że w 2021 r. ważne dokumenty (na przykład oświadczenia członków komisji selekcyjnych o braku konfliktu interesów, sprawozdania z oceny zamówień, sprawozdania z oceny procedur rekrutacyjnych, decyzje w sprawie składu komisji selekcyjnych, decyzje o udzieleniu zamówienia i umowy o pracę) zostały zatwierdzone poprzez skopiowanie i wklejenie obrazka z podpisem właściwego urzędnika zatwierdzającego do dokumentu w formacie Word, a następnie wyeksportowanie tego pliku do formatu PDF; zgadza się z uwagą Trybunału, że taka praktyka może wiązać się z ryzykiem natury prawnej, ponieważ odrzucony kandydat może zakwestionować prawidłowość podpisanych w ten sposób dokumentów z wynikami oceny; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do natychmiastowego zaprzestania tej praktyki i do wybrania bezpiecznej metody zatwierdzania;

21.

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji „kosztów administracyjnych”, która jest podstawą do obliczania wkładów finansowych członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalnych danych; w związku z tym wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć w celu przyjęcia zharmonizowanego podejścia do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

22.

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie podpisu cyfrowego; zachęca Przedsięwzięcie do działań na rzecz dalszej cyfryzacji;

Audyt wewnętrzny

23.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że funkcje audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia były wykonywane w 2021 r. przez Służbę Audytu Wewnętrznego Komisji (IAS) oraz przez urzędnika ds. audytu wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa (IAO) zgodnie z art. 28 i 29 rozporządzenia finansowego;

24.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego nie przeprowadziła nowej kontroli wiarygodności; zauważa, że w związku z poprzednimi zaleceniami przeprowadzono kilka audytów uzupełniających; zauważa, że działania następcze w związku z audytem realizacji dotacji z programu „Horyzont 2020” (sprawozdanie końcowe z 22 października 2020 r.) rozpoczęły się w kwietniu 2021 r.; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła w czerwcu 2021 r., że wspomniane trzy zalecenia zostały odpowiednio i skutecznie wdrożone przez Wspólne Przedsięwzięcie i w związku z tym uznano je za zamknięte;

25.

zauważa, że działania następcze w związku z audytem zarządzania realizacją celów (sprawozdanie końcowe z 20 listopada 2017 r.) rozpoczęły się w lipcu 2021 r.; zauważa, że odnośne zalecenie dotyczyło monitorowania wyników projektów w ramach programu „Horyzont 2020” i sprawozdawczości w tym zakresie; zauważa, że plan działania składał się z trzech poddziałań, które dotyczyły uchybień w procesie monitorowania przez Wspólne Przedsięwzięcie wkładu projektów partnerskich „Czyste Niebo 2” w realizację celów wysokiego szczebla Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2”; zauważa, że w następstwie procesu realizacji działań Wspólne Przedsięwzięcie w kilku etapach zaproponowało Służbie Audytu Wewnętrznego, że zalecenia są gotowe do zamknięcia, przy czym ostatnia aktualizacja została przedstawiona w maju 2021 r.; zauważa, że w specjalnej nocie dla Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa za rok 2021 Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, że zalecenia uznaje się za wdrożone;

26.

odnotowuje, że audyt uzupełniający dotyczący zarządzania realizacją celów (sprawozdanie końcowe z 20 listopada 2017 r.) oraz procesu przyznawania dotacji w ramach programu „Horyzont 2020” (od określenia tematów zaproszeń do składania wniosków po podpisanie umowy o udzielenie dotacji) (sprawozdanie końcowe z 15 listopada 2016 r.) rozpoczął się w styczniu 2022 r.; zauważa, że dwa zalecenia dotyczące aktualizacji opisów procedur wewnętrznych Wspólnego Przedsięwzięcia, takie jak podręcznik zarządzania i podręcznik jakości, w świetle bieżących procesów programu „Horyzont 2020”, zostały wdrożone przez Wspólne Przedsięwzięcie w kilku etapach i zaproponowane Służbie Audytu Wewnętrznego do ostatecznego zamknięcia w listopadzie 2021 r.; zauważa, że w swoim sprawozdaniu rocznym dla Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa za rok 2021 Służba Audytu Wewnętrznego stwierdziła, że zalecenia uznaje się za wdrożone;

Zapobieganie nadużyciom i konfliktowi interesów

27.

z zadowoleniem przyjmuje, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie nadal stosowało decyzje przyjęte przez Radę Zarządzającą dotyczące przepisów w sprawie zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, mających zastosowanie do organów Wspólnego Przedsięwzięcia i do pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia, oraz że w powiązanych procedurach, na przykład dotyczących członków Rady Zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia, ekspertów ds. procedur oceny, paneli ds. zamówień publicznych i rekrutacji, konsekwentnie stosowano wymagane środki ostrożności w celu zidentyfikowania potencjalnych konfliktów; podkreśla, że na podstawie specjalnej oceny ryzyka opracowano politykę Wspólnego Przedsięwzięcia dotyczącą funkcji newralgicznych, która zostanie sfinalizowana w 2022 r.;

28.

podkreśla, że zgodnie z oceną Trybunału ryzyko upadłości noszących znamiona oszustwa lub innych nieuczciwych działań, mających na celu uniknięcie problemów finansowych i ograniczeń w dostawach, należy uznać w kontekście pandemii COVID-19 za dodatkowe zagrożenie dla legalności i prawidłowości; docenia, że Wspólne Przedsięwzięcie ustanowiło specjalną, opartą na analizie ryzyka próbę kontroli ex post, aby objąć nią część warstwy w populacji projektów objętych umową o dotację dla partnerów (GAP) Wspólnego Przedsięwzięcia, co wskazuje na pewne narażenie na ograniczenia związane z pandemią COVID-19 opisane przez Trybunał Obrachunkowy, takie jak niedociągnięcia finansowe, opóźnienia operacyjne, wysokie koszty osobowe w porównaniu ze średnią;

29.

ubolewa, że w 2021 r. OLAF wydał wnioski i sprawozdania dotyczące dwóch spraw związanych z dotacjami dla Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo” i „Czyste Niebo 2”, oraz że domniemane nadużycie finansowe zostało potwierdzone w obu przypadkach;

30.

zauważa, że zalecenia OLAF-u w obu przypadkach koncentrują się na działaniach, które Wspólne Przedsięwzięcie ma podjąć w celu odzyskania środków finansowych i rozważenia umieszczenia oznaczenia podmiotu i osoby w systemach Komisji Europejskiej (baza danych o wykluczeniach); zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie zakończyło postępowanie przed Sądem UE dotyczące sprawy we Włoszech (złożonej w 2018 r.) i będzie starało się wykonać wyrok Sądu na szczeblu krajowym; zauważa, że w odniesieniu do sprawy w Belgii Wspólne Przedsięwzięcie zarejestrowało swoje roszczenia finansowe u likwidatora już w 2017 r., w oparciu o sprawozdanie OLAF-u i potwierdzenie nadużycia finansowego, oraz że Wspólne Przedsięwzięcie analizuje, jakie działania sądowe można podjąć na szczeblu krajowym.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 z dnia 19 listopada 2021 r. ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 219/2007, (UE) nr 557/2014, (UE) nr 558/2014, (UE) nr 559/2014, (UE) nr 560/2014, (UE) nr 561/2014 i (UE) nr 642/2014 (Dz.U. L 427 z 30.11.2021, s. 17).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/509

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1952

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie „Czyste Niebo 2”) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0108/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 558/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia „Czyste Niebo 2” (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię Komisji Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0078/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Ekologicznego Lotnictwa, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 77.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/511

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1953

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0109/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/513

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1954

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych na rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2023),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie „Podzespoły i układy elektroniczne w służbie wiodącej pozycji Europy” (ECSEL) powstało 6 maja 2014 r. w ramach programu „Horyzont 2020” na mocy rozporządzeniem Rady (UE) nr 561/2014 (1), które weszło w życie 27 czerwca 2014 r., na okres do 31 grudnia 2024 r.; mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL zastąpiło wspólne przedsięwzięcia ENIAC i ARTEMIS, które zakończyły działalność 26 czerwca 2014 r.; mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych (Wspólne Przedsięwzięcie KDT) powstało w ramach programu „Horyzont Europa” na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2021/2085 (2) w celu zastąpienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL na okres do 31 grudnia 2031 r.;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie KDT jest partnerstwem publiczno-prywatnym, które zarządza programem w zakresie badań naukowych i innowacji mającym na celu wzmocnienie strategicznej autonomii Unii w dziedzinie podzespołów i układów elektronicznych; mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie KDT powinno zajmować się precyzyjnie zdefiniowanymi zagadnieniami, które umożliwiłyby szeroko rozumianym gałęziom przemysłu w Unii projektowanie, wytwarzanie i stosowanie najbardziej innowacyjnych podzespołów i układów elektronicznych;

mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia KDT są Unia, reprezentowana przez Komisję, państwa uczestniczące oraz trzy stowarzyszenia branżowe, mianowicie Europejskie Stowarzyszenie ds. Integracji Systemów Inteligentnych, Stowarzyszenie na rzecz Europejskiej Działalności w zakresie Nanoelektroniki i stowarzyszenie branżowe INSIDE, które reprezentują zainteresowane strony w sektorach mikro- i nanoelektroniki, zintegrowanych systemów inteligentnych oraz systemów wbudowanych/cyberfizycznych;

mając na uwadze, że wkład finansowy Unii we Wspólne Przedsięwzięcie KDT, w tym środki EOG, to maksymalnie 1,8 mld EUR na pokrycie kosztów administracyjnych i operacyjnych, w tym maksymalnie 26,331 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych; mając na uwadze, że prywatni członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia KDT wnoszą wkład w wysokości co najmniej 2,5 mld EUR na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia KDT lub organizują wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone; mając na uwadze, że członkowie prywatni wnoszą wkład finansowy w wysokości do 26,331 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia KDT przez okres dziesięciu lat lub organizują wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład i z nimi stowarzyszone;

Uwagi ogólne

wyraża zadowolenie z ogólnego podejścia Rady do wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego ramy środków na rzecz wzmocnienia europejskiego ekosystemu półprzewodników (akt w sprawie czipów);

przyznaje, że w programie „Horyzont Europa” przewidziano ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia KDT, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania służące usunięciu słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujące na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zakresie zarządzania i planowania zasobów kadrowych; zwraca w tym kontekście uwagę na fakt, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa Wspólne Przedsięwzięcie KDT do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji kosztów administracyjnych, która jest podstawą do obliczania wkładów finansowych członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalnych danych; w związku z tym wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć w celu przyjęcia zharmonizowanego podejścia do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że sprawozdanie roczne Wspólnego Przedsięwzięcia KDT przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; zauważa ponadto, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że całkowity dostępny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia KDT na rok 2021 (który obejmuje ponownie wprowadzone niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel oraz przesunięcia na następny rok) obejmował środki w kwocie 218,3 mln EUR na zobowiązania i 199,3 mln EUR na płatności, oraz że wskaźnik wykorzystania środków na zobowiązania wyniósł 99,4 % (w roku 2020: 99,59 %), a środków na płatności – 84 % (w roku 2020: 88,63 %);

na podstawie sprawozdania Trybunału Obrachunkowego zauważa, że pod koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT zamknęło pod względem finansowym bieżące projekty 7PR; zauważa, że na podstawie łącznych kosztów działań podpisanych w ramach 7PR oraz faktycznych płatności dokonanych przez Wspólne Przedsięwzięcie KDT i jego poprzedników (ENIAC, ARTEMIS i ECSEL) w celu współfinansowania tych działań ostateczny wkład członków szacuje się na 564,3 mln EUR w przypadku Unii, 812,5 mln EUR w przypadku państw uczestniczących i 2 202,4 mln EUR w postaci wkładów niepieniężnych w przypadku członków prywatnych;

zauważa, że według stanu na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT zaciągnęło zobowiązania w wysokości 1 170 mln EUR na poczet popisanych umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”; tym samym wykorzystało ono w pełni maksymalną kwotę wkładu UE; zauważa, że z tej kwoty w najbliższych latach do wypłaty pozostaje jeszcze ok. 190,3 mln EUR (16,6 %);

zwraca uwagę, że wskaźnik wykorzystania środków z budżetu na płatności Wspólnego Przedsięwzięcia KDT na 2021 r., dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020”, wyniósł 85 %; zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT nie miało prawie żadnych środków na zobowiązania operacyjne, ponieważ ostatnie ogłoszone przez nie zaproszenie do składania wniosków zamknięto z końcem 2020 r.;

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że na koniec 2021 r. potencjalne ostateczne wkłady niepieniężne na rzecz działalności operacyjnej w ramach programu „Horyzont 2020” wnoszone przez prywatnych członków szacowano na 1 594,2 mln EUR; zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie może obliczyć i zatwierdzić faktyczną kwotę wkładów niepieniężnych wniesionych przez członków prywatnych dopiero wówczas, gdy zarówno Wspólne Przedsięwzięcie KDT, jak i państwa uczestniczące dokonają wszystkich płatności, a także gdy przekazane zostaną wszystkie świadectwa zakończenia projektu i odnośne informacje; w tym kontekście, biorąc po uwagę, że na koniec 2021 r. tylko niewiele projektów realizowanych w ramach programu „Horyzont 2020” zostało ukończonych, zauważa, że zatwierdzone wkłady niepieniężne przekazane przez partnerów branżowych wyniosły 300,6 mln EUR; zauważa, że na koniec 2021 r. skumulowana szacunkowa kwota (niezatwierdzonych jeszcze) wkładów niepieniężnych od członków prywatnych wynosiła 968,2 mln EUR według obliczeń przeprowadzonych w oparciu o metodę pro rata temporis przyjętą przez radę zarządzającą Wspólnego Przedsięwzięcia KDT;

10.

zauważa, że na koniec 2021 r. państwa uczestniczące podjęły zobowiązania umowne na kwotę 1 106,2 mln EUR i zadeklarowały łącznie wkłady finansowe w wysokości 450,2 mln EUR, które wypłaciły bezpośrednio krajowym beneficjentom projektów objętych wsparciem w ramach programu „Horyzont 2020”; zauważa, że różnica między kwotą wkładu finansowego państw uczestniczących a kwotą wkładu finansowego Unii wynosi 1 058,1 mln EUR na koniec 2021 r. wynika z faktu, że większość państw uczestniczących uznaje swoje koszty i zgłasza je Wspólnemu Przedsięwzięciu KDT dopiero po zakończeniu wspieranych przez nie projektów w ramach programu „Horyzont 2020”;

Zamówienia i personel

11.

zauważa, że zamówieniami i umowami zarządza się zgodnie z przepisami finansowymi Wspólnego Przedsięwzięcia KDT oraz koordynuje je w ramach zespołu ds. administracji i finansów Wspólnego Przedsięwzięcia KDT;

12.

zauważa, że aby osiągnąć swoje cele i odpowiednio wspierać swoje operacje i infrastrukturę, Wspólne Przedsięwzięcie KDT przeznaczyło środki na zakup niezbędnych usług i dostaw; zauważa, że w kontekście należytego zarządzania finansami i z myślą o skuteczności Wspólne Przedsięwzięcie KDT w jak największym stopniu korzystało z różnych umów o gwarantowanym poziomie usług zawartych już z odpowiednimi służbami Komisji i z jego członkami prywatnymi oraz z międzyinstytucjonalnych umów ramowych (np. usługi i sprzęt informatyczny, usługi pracowników tymczasowych czy usługi audytu zewnętrznego); zauważa, że z uwagi na kontekst sanitarny w wyniku pandemii COVID-19 i nałożone ograniczenia zasadniczo wszystkie spotkania i wydarzenia odbywały się zdalnie, a w ostatnim kwartale 2021 r. było bardzo niewiele podróży służbowych, w związku z czym w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT przeprowadziło bardzo mało postępowań o udzielenie zamówienia, które dotyczyły głównie zamówień o niskiej wartości;

13.

zauważa, że w maju 2021 r. rozpoczęto dwie procedury negocjacyjne o bardzo niskiej wartości w celu udzielenia dwóch zamówień na wsparcie logistyczne i stworzenie filmów wideo w kontekście organizacji cyfrowej wersji sympozjum Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL w 2021 r., a we wrześniu 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL rozpoczęło procedurę negocjacyjną dotyczącą zamówienia o niskiej wartości związanego z organizacją seminarium wysokiego szczebla;

14.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że na dzień 31 grudnia 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT zatrudniało 29 pracowników, w tym pracowników tymczasowych i kontraktowych oraz oddelegowanych ekspertów krajowych; na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL zatrudniło dwóch pracowników kontraktowych na stanowiska asystentów finansowo-administracyjnych, które były nieobsadzone po odejściu dotychczasowych pracowników; zauważa, że rekrutację zakończono w czwartym kwartale 2021 r.; zwraca uwagę, że dwóch pracowników zatrudnionych na czas określony przeszło na emeryturę, a jeden został już z powodzeniem zastąpiony;

15.

zauważa z zaniepokojeniem, że w okresie od 2018 do 2021 r. średni roczny udział pracowników tymczasowych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach utrzymywał się na wysokim poziomie, tj. około 11 % pracowników statutowych; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu KDT; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników;

16.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że wraz ze zmianą rozporządzenia (UE) 2021/2085 na podstawie wniosku Komisji (3) Wspólne Przedsięwzięcie KDT zostanie w przyszłości przekształcone we Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów z nowymi zadaniami dotyczącymi wdrażania inicjatywy „Czipy dla Europy” ujętej w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie KDT będzie wspierało rozwój innowacyjnych technologii półprzewodnikowych nowej generacji, co powinno przyczynić się do zwiększenia zdolności Unii w zakresie produkcji czipów; zauważa, że zgodnie z tym wnioskiem w wieloletnich ramach finansowych na lata 2021–2027 Wspólne Przedsięwzięcie KDT wdroży projekty o wartości około 10,9 mld EUR i powinno pozyskać 19 dodatkowych pracowników, tak aby do 2025 r. osiągnąć zaplanowaną liczbę 50 pracowników statutowych; jest zaniepokojony, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT zatrudniało jedynie 29 pracowników (13 zatrudnionych na czas określony i 16 kontraktowych), w związku z czym może mieć duże trudności kadrowe, jeśli chodzi o zarządzanie nowymi pracownikami, szczególnie w świetle nowych procedur administracyjnych i operacyjnych, nad którymi trwają obecnie prace;

17.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że pod względem równowagi płci liczba kobiet ekspertów ds. przeglądów we Wspólnym Przedsięwzięciu KDT wzrosła w porównaniu z rokiem poprzednim, zarówno w ujęciu procentowym, jak i bezwzględnym; ubolewa, że odsetek wynoszący 19,4 % jest wciąż niski, i wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz równowagi płci;

18.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzają do unijnego programu emerytalnego części składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada odsetkowi ich dochodów z dotacji pochodzących z krajów trzecich w stosunku do ich całkowitych dochodów, ponieważ Komisja nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnych przedsięwzięć ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

Mechanizmy kontroli wewnętrznej

19.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że umowy administracyjne zawarte przez wspólne przedsięwzięcia ENIAC i ARTEMIS z krajowymi organami finansującymi nadal obowiązują po połączeniu tych wspólnych przedsięwzięć we Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL; zauważa, że zgodnie z postanowieniami tych umów strategie audytów ex post wspólnych przedsięwzięć ENIAC i ARTEMIS w znacznym stopniu polegały na przeprowadzanych przez krajowe organy finansujące audytach zestawień wydatków poniesionych w ramach projektów; ubolewa, że znaczne zróżnicowanie metod i procedur stosowanych przez krajowe organy finansujące nie pozwala Wspólnemu Przedsięwzięciu ECSEL na obliczenie jednego wiarygodnego ważonego poziomu błędu ani poziomu błędu rezydualnego w płatnościach w ramach 7PR; ubolewa także, że ponieważ łączna kwota płatności dokonanych w 2021 r. przez Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL w celu zamknięcia pozostałych projektów w ramach 7PR wyniosła zaledwie 0,6 mln EUR (tj. 0,4 % łącznych płatności z tytułu działalności operacyjnej), w ich przypadku w 2021 r. nie wystąpiło ryzyko istotnych błędów;

20.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że w przypadku płatności w ramach programu „Horyzont 2020” audyty ex post przeprowadza Wspólna Służba Audytu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji (DG RTD); ubolewa, że na podstawie wyników audytów Wspólnej Służby Audytu na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie KDT poinformowało o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 2,2 % (w 2020 r.: 2,68 %) oraz poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 1,2 % (w 2020 r.: 1,25 %) w przypadku programu „Horyzont 2020”;

21.

zauważa, że aby ocenić kontrole płatności operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia KDT, Trybunał Obrachunkowy skontrolował losowo dobraną próbę płatności w programie „Horyzont 2020” przekazanych w 2021 r. na poziomie beneficjentów końcowych, i potwierdził poziomy błędu z kontroli ex post (w odniesieniu do zbadanych u beneficjentów transakcji płatności z tytułu dotacji próg sprawozdawczości w odniesieniu do błędów kwantyfikowalnych wynosi 1 % skontrolowanych kosztów); ubolewa, że w dwóch przypadkach Trybunał wykrył i skwantyfikował błędy spowodowane zgłoszeniem zawyżonych kosztów kadrowych;

22.

podkreśla, że ustalenia Trybunału potwierdziły utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach personelu oraz że w szczególności MŚP i nowi beneficjenci są bardziej podatni na błędy niż inni beneficjenci; podkreśla, że od 2017 r. błędy te są również regularnie zgłaszane w poprzednich sprawozdaniach rocznych Trybunału; podkreśla w związku z tym, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów jest warunkiem wstępnym stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie KDT powinno wzmocnić swoje systemy kontroli wewnętrznej w obliczu większego ryzyka w przypadku MŚP i nowych beneficjentów, a także zdecydowanie zachęcać pewne kategorie beneficjentów, które są bardziej narażone na błędy, takie jak MŚP i nowi beneficjenci, do korzystania z narzędzia Personnel Costs Wizard; z zadowoleniem przyjmuje, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

23.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL oceniło skuteczność swoich systemów kontroli wewnętrznej w oparciu o zmienione ramy; zauważa, że ogólnym celem samooceny było zrozumienie, czy wszystkie zasady są wdrożone i czy funkcjonują; zauważa, że działanie to opierało się głównie na samoocenie wskaźników monitorowania i analizie sprawozdań Służby Audytu Wewnętrznego, Trybunału Obrachunkowego i audytorów zewnętrznych oraz było poparte innymi dowodami, takimi jak rejestr wyjątków, ocena ryzyka, działania następcze, zalecenia czy ustalenia, oraz dyskusjami z kierownictwem na temat działań i celów Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL;

24.

z zadowoleniem przyjmuje, że Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL przeprowadziło ocenę systemu kontroli wewnętrznej podczas roku sprawozdawczego i doszło do wniosku, że jest on skuteczny oraz że jego elementy i zasady kontroli wewnętrznej zostały wprowadzone i funkcjonują zgodnie z założeniami;

Audyt wewnętrzny

25.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji pełni rolę audytora wewnętrznego Wspólnego Przedsięwzięcia KDT, jak określono w art. 28 jego rozporządzenia finansowego; zauważa, że w październiku 2021 r. dyrektor wykonawczy Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL poinformował audytorów wewnętrznych o najnowszych istotnych wydarzeniach we Wspólnym Przedsięwzięciu ECSEL oraz o wynikach ostatniej oceny ryzyka;

Nowy scentralizowany system zarządzania wkładami finansowymi państw uczestniczących

26.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem ramowym w sprawie programu „Horyzont Europa” i rozporządzeniem (UE) 2021/2085 Wspólne Przedsięwzięcie KDT jest zobowiązane do wprowadzenia nowej scentralizowanej procedury zarządzania, tzw. centralnego systemu zarządzania wkładami finansowymi (CMFC), w celu zarządzania wkładami finansowymi państw uczestniczących;

27.

zauważa, że w ramach planowanego systemu każde państwo uczestniczące może zdecydować o przekazywaniu do Wspólnego Przedsięwzięcia KDT odnośnych wkładów finansowych na poziomie poszczególnych projektów na rzecz beneficjentów mających siedzibę w tym państwie; zwraca uwagę, że w trakcie tego procesu każde państwo uczestniczące ma również prawo weta we wszystkich kwestiach dotyczących wykorzystania jego własnych wkładów finansowych, przekazanych Wspólnemu Przedsięwzięciu KDT na rzecz wnioskodawców mających siedzibę w tym państwie uczestniczącym, zgodnie z unijnymi przepisami finansowymi i regułami konkurencji; zauważa, że tym samym państwo uczestniczące może zdecydować, na podstawie krajowych priorytetów strategicznych, czy udzielić wsparcia krajowemu beneficjentowi wybranego i zatwierdzonego projektu w zakresie badań i innowacji;

28.

ponadto zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie KDT będzie musiało dokonywać płatności w ramach dofinansowania na rzecz wszystkich państw uczestniczących, które decydują się powierzyć mu wnoszone przez siebie wkłady finansowe; zauważa, że będzie również musiało zarządzać dwiema osobnymi procedurami opierającymi się na umowach administracyjnych z państwami stowarzyszonymi i monitorować ich realizację; zauważa, że krajowy organ finansujący każdego z państw uczestniczących ma zawrzeć umowę administracyjną ze Wspólnym Przedsięwzięciem KDT, na podstawie której albo płatności z wkładów krajowych zostaną powierzone Wspólnemu Przedsięwzięciu, albo krajowy organ finansujący będzie koordynował umowy w sprawie transferu środków krajowych na płatności na rzecz beneficjentów i prowadził sprawozdawczość dotyczącą tych wkładów;

29.

zwraca uwagę na zaniepokojenie Trybunału faktem, że Komisja nie oszacowała, jakich dodatkowych zasobów Wspólne Przedsięwzięcie KDT będzie potrzebować, aby wdrożyć zaplanowany system CMFC; zasobów tych nie przewidziano również we wstępnych szacunkach zasobów kadrowych Wspólnego Przedsięwzięcia KDT na potrzeby wdrożenia programu „Horyzont Europa”; podziela opinię Trybunału, że ów brak planowania na etapie wprowadzania systemu CMFC w połączeniu z sytuacją kadrową oraz brakiem narzędzi i wsparcia informatycznego może niekorzystnie wpłynąć na realizację programów Wspólnego Przedsięwzięcia KDT i na osiągnięcie zakładanego poziomu wkładów od pozostałych członków oraz że w przypadku niezautomatyzowanej obsługi systemu CMFC potrzebne będą znaczne zasoby kadrowe; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie KDT i Komisję do informowania organu udzielającego absolutorium o rozwoju sytuacji.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152).

(3) Wniosek dotyczący rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (UE) 2021/2085 ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” w odniesieniu do Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czipów, COM(2022) 47 z dnia 8 lutego 2022 r.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/518

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1955

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie ECSEL) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0109/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 561/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia ECSEL (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6)

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0082/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 152.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/520

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1956

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0112/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0083/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru absolutorium z wykonania budżetu wspólnego przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/522

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1957

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru na rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0083/2023),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem FCH”) utworzono w maju 2008 r. na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 521/2008 (1), na okres kończący się 31 grudnia 2017 r., jako element siódmego programu ramowego badań naukowych; mając na uwadze, że w maju 2014 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) nr 559/2014 (2), w którym wydłużono czas trwania tego wspólnego przedsięwzięcia w programie „Horyzont 2020” do 31 grudnia 2024 r. („Wspólne Przedsięwzięcie FCH 2”); mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2021/2085 (3) utworzono Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem na rzecz Czystego Wodoru”), by zastąpić Wspólne Przedsięwzięcie FCH 2 w programie „Horyzont Europa” na okres do 31 grudnia 2031 r.;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru to partnerstwo publiczno-prywatne w dziedzinie badań i innowacji dotyczących technologii wodorowych i ogniw paliwowych, a jego członkami założycielami są: Unia reprezentowana przez Komisję, zrzeszenie branżowe (Hydrogen Europe) i zrzeszenie badawcze (Hydrogen Europe Research);

C.	mając na uwadze, że wkład finansowy Unii we Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru (w tym środki EOG) mający pokrywać koszty administracyjne i operacyjne, to maksymalnie 1 mld EUR, w tym maksymalnie 30 193 000 EUR na pokrycie kosztów administracyjnych;

mając na uwadze, że członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru inni niż Unia wnoszą łączny wkład w wysokości co najmniej 1 mld EUR, w tym do 30 193 000 EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, lub organizują wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone w dziesięcioletnim okresie, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/2085;

E.	mając na uwadze, że ogólnym celem Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru jest wspieranie w Unii badań naukowych i innowacji dotyczących rozwiązań i technologii czystego wodoru w nowym unijnym programie finansowania badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa”;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa z zadowoleniem, że Trybunał Obrachunkowy w sprawozdaniu dotyczącym rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) uznał, iż roczne sprawozdanie finansowe za 2021 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru na 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy zgodnie z regulaminem finansowym wspólnego przedsięwzięcia i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji, a transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

przyznaje, że w programie „Horyzont Europa” przewidziano dla Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru ambitne cele, które można osiągnąć tylko dzięki opracowaniu i zastosowaniu skutecznych rozwiązań służących usunięciu słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujących na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zarządzaniu zasobami kadrowymi i ich planowaniu; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, dlatego apeluje o szukanie uproszczeń, gdy tylko są możliwe i zgodne z istniejącymi przepisami;

zauważa, że całkowity dostępny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru na rok budżetowy 2021 (obejmujący ponownie ujęte w budżecie niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i realokacje na następny rok) obejmował środki na zobowiązania w wysokości 15,8 mln EUR (w 2020 r. – 104,2 mln EUR) oraz środki na płatności w wysokości 56,2 mln EUR (w 2020 r. – 103,8 mln EUR); zauważa, że ogólne wykonanie budżetu na 2021 r. w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosło odpowiednio 97 % (w 2020 r. – 94 %) i 87 % (w 2020 r. – 95 %);

zauważa, że w porównaniu z 2020 r. środki na 2021 r. zmniejszyły się o 85 % pod względem zobowiązań i o 44 % pod względem płatności; zauważa, że zmniejszenie budżetu na 2021 r. wynika stąd, iż w 2021 r. nie ogłoszono zaproszeń do składania wniosków; podkreśla, że na 2021 r. nie zaplanowano żadnych płatności zaliczkowych;

zauważa, że na koniec 2021 r. z maksymalnego wkładu 470 mln EUR wynikającego z rozporządzenia (UE) 2021/2085 i decyzji przyjętych na jego podstawie Unia przekazała łączną kwotę 426,5 mln EUR w formie wkładu pieniężnego i niepieniężnego z siódmego ramowego programu badań, a członkowie zrzeszenia branżowego i zrzeszenia naukowego przekazali poświadczone zasoby w łącznej kwocie 466 mln EUR, w tym 443,9 mln EUR poświadczonego wkładu niepieniężnego w projekty siódmego ramowego programu badań;

zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru przeznaczyło 425,5 mln EUR (95 %) z maksymalnego wkładu Unii wynoszącego 450 mln EUR na podpisane umowy o udzielenie dotacji w siódmym ramowym programie badań, z czego około 3 mln EUR (0,7 %) ma być jeszcze wypłacone w nadchodzących latach; odnotowuje, że członkowie prywatni przekazali wkłady niepieniężne w tej samej wysokości; zauważa, że wskaźnik wykonania dostępnego budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru na 2021 r. na projekty z siódmego ramowego programu badań wyniósł 97,8 % (w 2020 r. – 89 %), a ponadto w 2021 r. wspólne przedsięwzięcie nie miało prawie żadnych środków na zobowiązania operacyjne, ponieważ ostatnie ogłoszone przez nie zaproszenie do składania zamknięto z końcem 2014 r.;

zauważa, że na koniec 2021 r. Unia przekazała łącznie 545,5 mln EUR z programu „Horyzont 2020”, a członkowie prywatni wnieśli łącznie 50 mln EUR w gotówce i w postaci zatwierdzonych wkładów niepieniężnych, w tym 38,6 mln EUR wkładów niepieniężnych w projekty Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru w programie „Horyzont 2020”;

na podstawie sprawozdania Trybunału odnotowuje, że poziom poświadczonego wkładu niepieniężnego członków prywatnych w działalność operacyjną, w wysokości 38,6 mln EUR, wynika stąd, iż Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru certyfikuje ten wkład dopiero później w programie „Horyzont 2020”, w momencie wypłaty płatności końcowej na projekty i w terminie poświadczenia sprawozdania finansowego; z zadowoleniem przyjmuje, że na koniec 2021 r. wkład niepieniężny członków prywatnych w działania dodatkowe wyniósł łącznie 1 039 000 000 EUR, znacznie więcej niż minimalna kwota 285 mln EUR przewidziana na cały okres realizacji programu „Horyzont 2020” określona w rozporządzeniu (UE) 2021/2085;

zauważa, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru przeznaczyło niemal 646 mln EUR maksymalnego wkładu unijnego na podpisane umowy o udzielenie dotacji i inne umowy w programie „Horyzont 2020”, z czego około 112,6 mln EUR (17,8 %) ma być jeszcze wypłacone w nadchodzących latach; zauważa też, że członkowie prywatni podjęli zobowiązania prawne do przekazania wkładów niepieniężnych w wysokości 158,3 mln EUR;

10.

zauważa, że wskaźnik wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru na zobowiązania i płatności na 2021 r.w programie „Horyzont 2020” wyniósł odpowiednio 98 % i 87,8 % (w 2020 r. – 97 %);

11.

zauważa, że wspólne przedsięwzięcia nie mają ujednoliconej definicji kosztów administracyjnych, co jest podstawą do obliczania wkładów finansowych ich członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalności tych kosztów; dlatego wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć, by przyjąć jednolite podejście do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, na przykład na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

Zamówienia i personel

12.

z zadowoleniem stwierdza, że zarządzanie przetargami i umowami uproszczono tak, jak było to możliwe, dzięki przestrzeganiu międzyinstytucjonalnych procedur udzielania zamówień publicznych inicjowanych przez Komisję i wykorzystaniu wynikających z nich wieloletnich umów ramowych; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru współpracuje z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w kwestii zapotrzebowania na przetargi, by zminimalizować działania administracyjne; zauważa, że podobnie jak w poprzednich latach większość umów Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru zawarto na podstawie istniejących wieloletnich umów ramowych, z wyjątkiem głównie działań związanych z zamówieniami operacyjnymi;

13.

zauważa, że pod względem wolumenu umowy o najwyższej wartości dotyczyły zamówień operacyjnych, usług informatycznych i organizacji Europejskiego Tygodnia Wodoru w 2021 r., a ogłaszanie i publikowanie zaproszeń do składania ofert oraz przyjmowanie i otwieranie ofert uproszczono dzięki wykorzystaniu modułów eTendering, eNotices i eSubmission; zauważa, że ten ostatni moduł umożliwia automatyczną rejestrację ofert w systemie informatycznym Komisji do zarządzania dokumentami; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru korzysta z najnowszej wersji modułu eSubmission, dlatego publikacja, składanie i odbiór ofert oraz etapy otwarcia są obecnie w pełni cyfrowe;

14.

docenia, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru wykorzystuje UE Sing, program opracowany przez Dyrekcję Generalną Komisji ds. Informatyki, umożliwiający korzystanie z kwalifikowanego podpisu elektronicznego (QES); zauważa, że biuro programowe stosuje obecnie QES do swoich umów, co ułatwia procesy biznesowe dzięki znacznemu skróceniu czasu i kosztów podpisywania umów, a ponadto kiedy QES stosuje się z wykorzystaniem podpisu UE, jest on prawnie wiążący jako zgodny z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (4) w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym UE i zapewnia wyższy poziom bezpieczeństwa technicznego;

15.

zauważa, że na 31 grudnia 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru zatrudniało 23 pracowników na czas określony, 2 pracowników kontraktowych i 2 oddelegowanych ekspertów krajowych;

16.

zauważa na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za rok 2021, że pod względem równowagi płci wśród pracowników sytuacja wygląda następująco: 44 % pracowników to kobiety, a 56 % to mężczyźni, jedną trzecią stanowisk kierowniczych zajmują kobiety, a dwie trzecie mężczyźni; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru do poprawy tej nierównowagi; ubolewa, że odsetek kobiet koordynujących projekty w programie „Horyzont 2020”, w grupach doradczych Komisji, grupach ekspertów, zespołach oceniających, wśród indywidualnych ekspertów itp. nie przekracza 33 %;

17.

zauważa z zaniepokojeniem, że w okresie od 2018 do 2021 r. średni roczny udział pracowników tymczasowych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach utrzymywał się na wysokim poziomie – około 11 % pracowników statutowych; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu na rzecz Czystego Wodoru; podkreśla ponadto, że zatrudnianie personelu tymczasowego powinno być rozwiązaniem przejściowym, ponieważ może negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników;

18.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzają do unijnego programu emerytalnego części składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada odsetkowi ich dochodów z dotacji pochodzących z państw trzecich w stosunku do ich całkowitych dochodów, ponieważ Komisja nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnych przedsięwzięć ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

19.

zauważa, że w 2021 r. zorganizowano wspólne sesje informatyczne wraz z innymi wspólnymi przedsięwzięciami, głównie w celu przygotowania do wprowadzenia programów Office 365, SharePoint i OneDrive;

20.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że w czasie pandemii COVID-19 pracownicy brali udział w szkoleniach online, by poszerzyć wiedzę potrzebną im w pracy, oraz że zdecydowanie zachęcano ich do udziału w szkoleniach, by utrzymać ich motywację i kontakt z innymi w czasie lockdownu;

21.

zauważa, że w lutym 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru włączyło się do systemu Sysper i przez cały rok dodawano do niego nowe moduły; docenia też, że wkrótce ma być wprowadzony system zarządzania wyjazdami służbowymi oraz funkcja oceny i awansowania pracowników; popiera wykorzystanie nowego narzędzia rekrutacji, Systal, które wprowadzono we Wspólnym Przedsięwzięciu na rzecz Czystego Wodoru w listopadzie 2021 r. i zostanie wykorzystane już przy najbliższych rekrutacjach, i jest zdania, że takie narzędzia mogą pomóc we wspieraniu niezbędnej rekrutacji wysoko wykwalifikowanych pracowników;

Audyt wewnętrzny

22.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że audyt wewnętrzny jest prowadzony zgodnie z art. 20 regulaminu finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru;

23.

podkreśla, że w 2021 r. służba audytu wewnętrznego (IAS) zaakceptowała plan działania opracowany przez Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru, by wykonać dwa ważne zalecenia z audytu IAS dotyczącego wdrażania dotacji w programie „Horyzont 2020” we Wspólnym Przedsięwzięciu na rzecz Czystego Wodoru, i stwierdziła, że plan ten pozwala odpowiednio zmniejszyć wskazane ryzyko;

24.

zauważa, że w 2021 r., zgodnie z uzgodnionym planem działania, Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru sformalizowało praktyki monitorowania ryzyka i złożoności umów o udzielenie dotacji oraz opracowało wewnętrzne wytyczne dotyczące monitorowania upowszechniania i wykorzystywania wyników projektów w programie „Horyzont 2020”; zauważa, że do końca 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru uznało wszystkie plany działania za w pełni wdrożone;

Kontrola wewnętrzna

25.

zauważa na podstawie sprawozdania Trybunału, że w odniesieniu do płatności okresowych i końcowych w siódmym ramowym programie badań Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru prowadzi audyty ex post u beneficjentów, a w przypadku płatności w programie „Horyzont 2020” za audyty ex post odpowiada wspólna służba audytu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji; zauważa na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2021 r., że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru poinformowało, iż reprezentatywny poziom błędu wynosi 2,0 % (w 2020 r. – 1,97 %), a poziom błędu rezydualnego – 1,0 % (w 2020 r. – 1,01 %) w projektach finansowanych z siódmego ramowego programu badań, zaś w projektach finansowanych z programu „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) reprezentatywny poziomie błędu wynosi 2,16 % (podobnie jak w 2020 r.), a poziom błędu rezydualnego – 1,3 % (w 2020 r. – 1,34 %);

26.

zauważa, że aby ocenić kontrole płatności operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru, Trybunał Obrachunkowy skontrolował losowo dobraną próbę płatności w programie „Horyzont 2020” przekazanych w 2021 r. na poziomie beneficjentów końcowych, i potwierdził poziomy błędu z kontroli ex post (w odniesieniu do zbadanych u beneficjentów transakcji płatności z tytułu dotacji próg sprawozdawczości w odniesieniu do błędów kwantyfikowalnych wynosi 1 % skontrolowanych kosztów); ubolewa, że w jednym przypadku Trybunał wykrył i skwantyfikował błąd wynikający z zadeklarowania zawyżonych kosztów osobowych spowodowanego błędem pisarskim, a w innym przypadku stwierdził niekwantyfikowalne systemowe uchybienie kontroli związane z brakiem procedury zatwierdzania przez beneficjenta liczby godzin przepracowanych przy realizacji projektu;

27.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że ze względu na utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach osobowych, zwłaszcza w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) oraz nowych beneficjentów (mogących częściej popełniać błędy niż inni beneficjenci), Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru zaostrzyło już kontrolę wewnętrzną, aby zaradzić zwiększonemu ryzyku dotyczącemu MŚP i nowych beneficjentów; zauważa, że działania te były widoczne po raz pierwszy w 2021 r. i przyczyniły się do znacznego obniżenia reprezentatywnego poziomu błędu po stronie MŚP i nowych beneficjentów w ciągu ostatnich dwóch lat; z zadowoleniem przyjmuje pozytywne wyniki w postaci obniżonych poziomów błędu oraz gotowość Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru do kontynuowania w 2022 r. wzmocnionych kontroli opartych na ryzyku, z pomocą ulepszonego narzędzia monitorowania dostępnego w korporacyjnym systemie COMPASS/SyGMa do zarządzania dotacjami programu „Horyzont 2020”;

28.

podkreśla ponadto, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów to warunek ustabilizowania poziomów błędu poniżej poziomu istotności; z zadowoleniem przyjmuje to, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających obniżyć poziom błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

29.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że we Wspólnym Przedsięwzięciu na rzecz Czystego Wodoru zakończono działania następcze dotyczące wszystkich uwag z poprzednich lat dzięki działaniom naprawczym podjętym w 2021 r.;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz strategia zwalczania nadużyć finansowych

30.

z zadowoleniem zauważa, że zarówno do członków rady zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru, jak i jego organów doradczych zastosowano procedury dotyczące konfliktu interesów, odnowione w grudniu 2021 r. zgodnie z nowo przyjętym regulaminem wewnętrznym rady zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru i że ponadto zastosowano konkretne środki, by zapobiegać konfliktom interesów i zarządzać nimi w odniesieniu do ekspertów odpowiedzialnych za ocenę wniosków o dotacje oraz przegląd projektów i przetargów;

31.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru aktywnie przyczyniło się do opracowania strategii kontroli programu „Horyzont Europa” (ex ante, audyt i zapobieganie nadużyciom finansowym), uczestnicząc w specjalnych grupach roboczych utworzonych przez Wspólne Centrum Wdrażania (CIC) i przedstawiają swoje uwagi;

32.

z zadowoleniem zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czystego Wodoru zapewnia również realizację wspólnej strategii społeczności badawczej w zakresie zwalczania nadużyć finansowych; z zadowoleniem stwierdza, że główne działania wynikające ze strategii obejmują organizację sesji informacyjnych we wspólnym przedsięwzięciu oraz współpracę z Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w przypadku kontroli opartych na analizie ryzyka prowadzonych przez wspólną służbę audytu lub wykonawców zewnętrznych.

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 521/2008 z dnia 30 maja 2008 r. ustanawiające wspólne przedsiębiorstwo na rzecz technologii ogniw paliwowych i technologii wodorowych (Dz.U. L 153 z 12.6.2008, s. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108).

(3) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 z dnia 19 listopada 2021 r. ustanawiające wspólne przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont Europa” oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 219/2007, (UE) nr 557/2014, (UE) nr 558/2014, (UE) nr 559/2014, (UE) nr 560/2014, (UE) nr 561/2014 i (UE) nr 642/2014 (Dz.U. L 427 z 30.11.2021, s. 17).

(4) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 z dnia 23 lipca 2014 r. w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania w odniesieniu do transakcji elektronicznych na rynku wewnętrznym oraz uchylające dyrektywę 1999/93/WE (Dz.U. L 257 z 28.8.2014, s. 73).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/527

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1958

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając ostateczne roczne sprawozdania finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0112/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 559/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Technologii Ogniw Paliwowych i Technologii Wodorowych 2 (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0083/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Czystego Wodoru za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsiębiorstwa na rzecz Czystego Wodoru, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 108.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/529

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1959

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia wspólnemu przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0113/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do niego,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/531

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1960

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do niego,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2023),

mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. przyjęto rozporządzenie Rady (UE) 2021/2085 (1) ustanawiające Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia („IHI”) zastępujące Drugą Inicjatywę w zakresie Leków Innowacyjnych („IMI2”), w ramach programu „Horyzont Europa” na okres kończący się 31 grudnia 2031 r.;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie IHI jest partnerstwem publiczno-prywatnym zajmującym się badaniami i innowacjami w dziedzinie zdrowia; mając na uwadze, że celem Wspólnego Przedsięwzięcia IHI jest utworzenie ogólnounijnego ekosystemu badań i innowacji w dziedzinie zdrowia, co pomoże w przełożeniu wiedzy naukowej na konkretne innowacje; mając na uwadze, że innowacje te powinny obejmować profilaktykę, diagnostykę, leczenie i zarządzanie chorobami;

mając na uwadze, że członkami założycielami są: Unia, reprezentowana przez Komisję, Europejski Komitet Koordynacji Sektora IT w dziedzinie Radiologii, Sprzętu Elektromedycznego i Opieki Zdrowotnej, Europejski Komitet Koordynacyjny Przemysłu Medycznego, Europejska Federacja Przemysłu i Stowarzyszeń Farmaceutycznych obejmująca Vaccines Europe (EFPIA), Europejskie Stowarzyszenie Bioprzemysłu i MedTech Europe (europejskie stowarzyszenie handlowe ds. przemysłu technologii medycznych, w tym diagnostyki, wyrobów medycznych i e-zdrowia); mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie IHI opiera się na modelu dwustronnym, w którym Komisja i prywatni członkowie z sektora przemysłu i badań są reprezentowani w radzie zarządzającej i wnoszą wkład w działania operacyjne Wspólnego Przedsięwzięcia IHI;

mając na uwadze, że całkowity budżet Wspólnego Przedsięwzięcia IHI za okres 2021-2027 wynosi 2,4 mld EUR, z czego połowa pochodzi z programu „Horyzont Europa”; mając na uwadze, że wkład finansowy Unii z programu „Horyzont Europa”, w tym środki Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu, pokryje koszty administracyjne i operacyjne do wysokości 1,2 mld EUR, w tym do 30,2 mln EUR na koszty administracyjne; mając na uwadze, że w latach 2021–2028 Unia wniesie dodatkowy wkład w wysokości maksymalnie 22,3 mln EUR do budżetu administracyjnego, co stanowi przeniesienie ze Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2;

Zarządzanie budżetem i finansami

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Obrachunkowego (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia IHI za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2021 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową w dniu 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony rok budżetowy, zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; podkreśla ponadto, że de zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa, że program „Horyzont Europa” przewiduje ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia IHI, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania, które usuną słabości w systemach kontroli wewnętrznej Wspólnego Przedsięwzięcia IHI i przygotują na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zakresie zarządzania i planowania zasobów ludzkich; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa, że ostateczny dostępny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia IHI na rok 2021, obejmujący niewykorzystane środki z lat poprzednich, które Wspólne Przedsięwzięcie IHI ponownie wpisało do budżetu na rok bieżący, dochody przeznaczone na określony cel oraz przesunięcia na rok następny, wyniósł 11 mln EUR w środkach na zobowiązania oraz 210,4 mln EUR w środkach na płatności; zauważa, że wykonanie budżetu w odniesieniu do środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosło odpowiednio 75,91 % (98,66 % w 2020 r.) i 95,39 % (97,08 % w 2020 r.);

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji „kosztów administracyjnych”, która jest podstawą do obliczania wkładów finansowych członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalnych danych; w związku z tym wzywa do przyjęcia wspólnych wytycznych, aby wszystkie wspólne przedsięwzięcia przyjęły zharmonizowane podejście do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

jest zaniepokojony, że wynik Wspólnego Przedsięwzięcia IHI w zakresie poziomu osiągnięcia celów dotyczących wkładów członków jest stosunkowo niski; zauważa jednak, że wynika to z długiego okresu wdrażania projektów podyktowanego charakterem badań Wspólnego Przedsięwzięcia IHI dotyczących innowacji w obszarze ochrony zdrowia, a także ze skali działalności globalnych konsorcjów wdrażających te projekty; zauważa, że w nadchodzących latach Wspólne Przedsięwzięcie IHI musi jeszcze wypłacić 84,3 mln EUR na bieżące projekty z siódmego programu ramowego;

zwraca uwagę na fakt, że rosnąca liczba projektów wdrażanych jednocześnie w ramach wielu programów finansowanych z wieloletnich ram finansowych stwarza ryzyko, że zasoby administracyjne konieczne do efektywnego zarządzania tymi środkami okażą się niewystarczające; wyraża zadowolenie, że działania podjęte w następstwie udzielenia absolutorium za 2020 r. doprowadziły do działań naprawczych oraz że Wspólne Przedsięwzięcie IHI przedstawi szczegółowe informacje na temat tego procesu w skonsolidowanym rocznym sprawozdaniu z działalności za 2022 r.;

odnotowuje, w odniesieniu do zobowiązań operacyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia IHI na koniec 2021 r., że Wspólne Przedsięwzięcie IHI rozdysponowało w pełni 966 mln EUR z maksymalnego wkładu Unii na podpisane umowy o dotację w ramach siódmego programu ramowego, z czego około 84,3 mln EUR (lub 8,7 %) pozostaje do zapłaty w nadchodzących latach; odnotowuje, że członkowie prywatni przekazali wkłady niepieniężne w tej samej wysokości; zwraca uwagę, że wskaźnik wykorzystania środków z budżetu na płatności Wspólnego Przedsięwzięcia IHI na 2021 r. dostępnego na projekty w ramach siódmego programu ramowego wyniósł 80 %; zauważa też, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie IHI nie miało żadnych środków na zobowiązania operacyjne, ponieważ ostatnie ogłoszone przez nie zaproszenia do składania wniosków zamknięto z końcem 2014 r.;

zauważa, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie IHI rozdysponowało 1 452,1 mln EUR (lub 91 %) z 1 595,4 mln EUR maksymalnego wkładu Unii na poczet podpisanych umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”; zauważa, że o takiej sytuacji zdecydował głównie fakt, że w ogłoszonym w 2019 r. zaproszeniu do składania wniosków nie udało się uwzględnić wszystkich zaplanowanych kwestii, a wkład Unii do budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia został odpowiednio zmniejszony decyzją Rady Zarządzającej; zauważa, że z tej kwoty zaciągniętych zobowiązań w najbliższych latach do wypłaty pozostaje jeszcze ok. 616,8 mln EUR (42,5 %); zauważa ponadto, że członkowie prywatni Wspólnego Przedsięwzięcia IHI podjęli zobowiązania prawne do przekazania wkładów niepieniężnych w wysokości 1 520,7 mln EUR;

podkreśla, że wskaźnik wykorzystania środków z budżetu na płatności Wspólnego Przedsięwzięcia IHI na 2021 r. dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020” wyniósł 97 % oraz że Wspólne Przedsięwzięcie IHI nie dysponowało niemal żadnymi środkami na zobowiązania operacyjne w 2021 r., ponieważ rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 (2) wymagało, aby wszystkie zobowiązania zostały podjęte przed końcem 2020 r., a rozporządzenie (UE) 2021/2085 weszło w życie dopiero pod koniec roku 2021, zatem w 2021 r. nie ogłoszono żadnych zaproszeń do składania wniosków;

Wyniki działalności

10.

zauważa, na podstawie sprawozdania rocznego, że w 2021 r. zakończono realizację portfela projektów Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 wraz z podpisaniem ostatnich 15 umów o udzielenie dotacji na projekt w ramach Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2; zauważa, że całkowity budżet 15 nowo utworzonych projektów wynosi 413 mln EUR, z czego około połowa pochodzi z unijnego programu „Horyzont 2020”, a pozostała część pochodzi z wkładów EFPIA i partnerów stowarzyszonych Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2, a także z innych źródeł;

11.

zauważa z zadowoleniem, że projekty Wspólnego Przedsięwzięcia IHI wygenerowały 275 aktywów, które osiągnęły ważne kamienie milowe podczas cyklu życia projektu (celem było 50); zauważa, że aktywa te obejmują między innymi narzędzia, metodologie, procesy, usługi, materiały szkoleniowe; zauważa, że przykładami kamieni milowych są kluczowe etapy badań klinicznych, modele zwierzęce, prototypy, komercjalizacja, patenty i publikacje; zauważa ponadto, że uczestnicy z branży w wielu projektach Wspólnego Przedsięwzięcia IHI korzystają z nowych narzędzi i procesów generowanych przez te projekty, takich jak modele zwierzęce, normy, biomarkery, standardowe procedury operacyjne, korzystanie z platform badań przesiewowych i sieci badań klinicznych;

12.

podkreśla, że jeśli chodzi o widoczność, Wspólne Przedsięwzięcie IHI nadal wykazywało unijną wartość dodaną poprzez asertywną komunikację z docelowymi odbiorcami, z naciskiem na otwartość, przejrzystość, adekwatność i spójność działań Wspólnego Przedsięwzięcia IHI; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IHI w dalszym ciągu rozpowszechniało wyniki i przykłady udanych projektów, zwiększając różnorodność ich wyników, co obejmuje ponad 100 artykułów w różnych stylach, a także krótkie, dostępne filmy wideo do promocji za pośrednictwem mediów społecznościowych, i ponadto że wszystkie zestawienia tematyczne dotyczące projektu Wspólnego Przedsięwzięcia IMI 2 zostały dodane do nowo utworzonej strony internetowej poświęconej Wspólnemu Przedsięwzięciu IHI, aby ułatwić ich promowanie w przyszłości; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie IHI do dzielenia się wszelkimi skutecznymi strategiami zwiększania widoczności z innymi wspólnymi przedsięwzięciami w celu przedstawienia obywatelom ich wartości dodanej;

Rekrutacja i personel

13.

zauważa, że plan zatrudnienia przewiduje 39 pracowników zatrudnionych na czas określony, 15 pracowników kontraktowych i 2 oddelegowanych ekspertów krajowych, tj. w sumie 56 pracowników; zauważa, że w dniu 31 grudnia 2021 r. obsadzonych było 50 stanowisk: 36 z 39 pracowników zatrudnionych na czas określony (92,30 %), 13 z 15 pracowników kontraktowych (86,70 %) i 1 na 2 oddelegowanych ekspertów krajowych (50 %); zauważa ponadto, że w odniesieniu do pracowników zatrudnionych na czas określony puste stanowiska zostaną obsadzone w 2022 r., ponieważ odbyły się dwie procedury naboru, a również w 2022 r. miano zlikwidować jedno stanowisko oddelegowanego eksperta krajowego;

14.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie IHI utrzymało dobrą równowagę geograficzną (20 różnych krajów) oraz dobrą równowagę płci (22 kobiety, 17 mężczyzn) podczas konsultacji z ekspertami zewnętrznymi;

15.

zauważa z niepokojem, że w okresie od 2018 do 2021 r. średni roczny udział pracowników tymczasowych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach utrzymywał się na wysokim poziomie, tj. około 11 % pracowników statutowych; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu IHI; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia IHI, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników;

16.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że istnieje odpowiednia równowaga płci – 66 % pracowników to kobiety: 50 % członków Rady Zarządzającej, 61,5 % nominowanych do Grupy Przedstawicieli Państw i 41,7 % pełnoprawnych członków komitetu naukowego to kobiety; zachęca Wspólne Przedsięwzięcie IHI do utrzymania tej równowagi;

17.

wyraża zadowolenie, że ciągłe usprawnienia procesu zarządzania projektem oraz skoordynowane wysiłki personelu Wspólnego Przedsięwzięcia IHI pozwoliły przezwyciężyć trudności związane z okresem pandemii COVID-19, a tym samym zapewniły ciągłość działalności i skutkowały dobrym wykonaniem budżetu operacyjnego, na poziomie 96,04 % w 2021 r.;

18.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzały składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada różnicy pomiędzy ich dochodami bez dotacji z budżetu Unii a ich całkowitymi dochodami, ponieważ Komisja ani nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnych przedsięwzięć, ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

Systemy kontroli wewnętrznej

19.

zauważa, że w odniesieniu do płatności okresowych i końcowych w ramach siódmego programu ramowego audyty ex post przeprowadza Wspólne Przedsięwzięcie, natomiast w przypadku płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za audyty ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji (DG RTD); zauważa, na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2021 r., że Wspólne Przedsięwzięcie IHI poinformowało, iż reprezentatywny poziom błędu wynosi 1,9 % (w 202 r.: 2,16 %), a poziom błędu rezydualnego – 0,8 % (w 2020 r.: 1,14 %) w projektach finansowanych z siódmego programu ramowego, zaś w projektach finansowanych z programu „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) reprezentatywny poziom błędu wynosi 0,97 % (1,13 % w 2020 r.), a poziom błędu rezydualnego – 0,6 % (w 2020 r.: 0,74 %);

20.

zauważa, że oceniając mechanizmy kontroli mające zastosowanie do płatności z tytułu działalności operacyjnej Wspólnego Przedsięwzięcia IHI, Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności z programu „Horyzont 2020” dla beneficjentów końcowych w 2021 r., aby potwierdzić poziomy błędu ustalone w wyniku audytów ex post; zauważa, że w jednym przypadku Trybunał wykrył i skwantyfikował błąd systemowy związany z kosztami osobowymi, który wynikał z zastosowania nieprawidłowych stawek godzinowych, nieopartych na ukończonym roku budżetowym. W kolejnym przypadku błąd został spowodowany brakiem wystarczającej dokumentacji potwierdzającej odnoszącej się do deklarowanego wyposażenia i kosztów podróży;

21.

podkreśla, że ustalenia Trybunału potwierdziły utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach personelu oraz że w szczególności małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP) i nowi beneficjenci są bardziej podatni na błędy niż inni beneficjenci; podkreśla, że błędy te były również regularnie zgłaszane w poprzednich sprawozdaniach rocznych Trybunału od 2017 r.; podkreśla w związku z tym, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów jest warunkiem wstępnym stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; podkreśla, że Wspólne przedsięwzięcie IHI powinno wzmocnić swoje systemy kontroli wewnętrznej w obliczu większego ryzyka w przypadku MŚP i nowych beneficjentów, a także zdecydowanie zachęcać pewne kategorie beneficjentów, które są bardziej narażone na błędy, takie jak MŚP i nowi beneficjenci, do korzystania z narzędzia obliczającego koszty osobowe (Personnel Costs Wizard); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

22.

zauważa, że biorąc pod uwagę wieloletni charakter zarówno programów, jak i poszczególnych projektów badawczych, poziom błędu resztowego obliczony na podstawie czasu trwania programu stanowi najbardziej miarodajny wskaźnik wpływu finansowego błędów oraz zauważa, że uwzględniono w nim korekty dokonane przez Wspólne Przedsięwzięcie IHI oraz fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie dokonuje ekstrapolacji systematycznych wyników kontroli, co znacznie zwiększa oczyszczający efekt kontroli; podkreśla ponadto, że w miarę wdrażania programów beneficjenci uczą się na swoich błędach oraz że na podstawie wniosków wyciągniętych z ustaleń kontrolnych Wspólne Przedsięwzięcie IHI stale działa również na rzecz lepszego informowania beneficjentów o wszelkich trudnościach, aby pomóc im w prawidłowym zgłaszaniu kosztów, co pozwoli zapobiec błędom;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz strategia zwalczania nadużyć finansowych

23.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie IHI posiada strategię zwalczania nadużyć finansowych dostosowaną do strategii Komisji w zakresie zwalczania nadużyć finansowych (CAFS 2019) i strategii zwalczania nadużyć finansowych wspólnej dla wszystkich służb odpowiedzialnych za obszar badań (RAFS 2019), uzupełnioną dodatkowymi działaniami w zakresie zwalczania nadużyć finansowych związanymi z zarządzaniem umowami o świadczenie usług i administracją;

24.

zauważa, że działania realizowane w zakresie dotacji i działań operacyjnych są koordynowane z DG RTD i innymi agencjami badawczymi za pomocą wieloletniego planu działania, koordynowanego przez Komitet ds. Nadużyć i Nieprawidłowości w dziedzinie Badań Naukowych (FAIR);

25.

zauważa, że w 2021 r. działania Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych dotyczące zwalczania nadużyć finansowych obejmowały współpracę z Komitetem FAIR, poszerzając wiedzę pracowników na temat zwalczania nadużyć finansowych (w tym udział w konferencji Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych pt. „Zjednoczeni w walce z korupcją – utrzymanie standardów etycznych instytucji UE” oraz na temat oceny ryzyka nadużyć finansowych; zauważa ponadto, że zadanie to było dwojakie: jedno zostało uwzględnione w rocznym cyklu zwalczania nadużyć finansowych, a drugie – bardziej obszerne i szczegółowe – miało stać się podstawą przeglądu ogólnej strategii zwalczania nadużyć finansowych dla Wspólnego Przedsięwzięcia IHI;

26.

z zadowoleniem przyjmuje ponadto, że wszyscy pracownicy Wspólnego Przedsięwzięcia IHI dostawali regularne informacje na temat ryzyka związanego z nadużyciami finansowymi oraz procedur stosowanych w przypadku podejrzenia nadużyć finansowych/nieprawidłowości oraz że zwrócono uwagę na kwestie przekrojowe, takie jak ryzyko związane z konfliktami interesów, delegowanie uprawnień i podział obowiązków.

(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/536

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1961

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia wspólnemu przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0113/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 557/2014 z dnia 6 maja 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Drugiej Inicjatywy w zakresie Leków Innowacyjnych (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do niego,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0069/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Inicjatywy w dziedzinie Innowacji w Ochronie Zdrowia, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 169 z 7.6.2014, s. 54.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/538

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1962

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (F4E) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0111/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2023),

1.	udziela dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/540

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1963

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi, które stanowią integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (F4E) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2023),

A.	mając na uwadze, że Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (zwane dalej „Wspólnym Przedsięwzięciem”) zostało utworzone w kwietniu 2007 r. na okres 35 lat decyzją Rady 2007/198/Euratom (1);

B.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło autonomiczną działalność w marcu 2008 r.;

C.	mając na uwadze, że członkami Wspólnego Przedsięwzięcia są Europejska Wspólnota Energii Atomowej (Euratom) reprezentowana przez Komisję, państwa członkowskie Euratomu oraz państwa trzecie, które zawarły z Euratomem umowę o współpracy w dziedzinie kontrolowanej syntezy jądrowej;

mając na uwadze, że celem Wspólnego Przedsięwzięcia jest wnoszenie przez Unię wkładu w międzynarodowy projekt ITER w zakresie energii termojądrowej, wdrażanie umowy między Euratomem a Japonią w sprawie szeroko zakrojonej koncepcji oraz przygotowanie do budowy demonstracyjnego reaktora syntezy jądrowej wraz z instalacjami towarzyszącymi;

mając na uwadze, że w projekt ITER zaangażowanych jest siedmiu światowych partnerów, mianowicie Unia, reprezentowana przez Euratom, Stany Zjednoczone, Rosja, Japonia, Chiny, Korea Południowa i Indie, przy czym Unia odgrywa wiodącą rolę, ponosząc 45,4 % kosztów budowy, a udział każdego z pozostałych partnerów wynosi 9,1 %, co ulegnie zmianie w operacyjnej fazie testów syntezy jądrowej, w której wkład Unii na pokrycie kosztów działalności będzie wynosił 34 % (2);

F.	mając na uwadze, że łączne wydatki Unii na realizację zobowiązań oraz powiązane działania wynikające z umowy w sprawie ITER do 2031 r. wyniosą 18,2 mld EUR (według wartości bieżących) (3);

mając na uwadze, że w związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z Unii i Euratomu 31 stycznia 2020 r. oraz niezawarciem przez strony protokołu przewidzianego w umowie o handlu i współpracy między Unią i Euratomem a Zjednoczonym Królestwem, uzgodnionej 30 grudnia 2020 r., Zjednoczone Królestwo nadal nie uczestniczy w projekcie ITER ani nie jest członkiem Wspólnego Przedsięwzięcia, a tym samym nie wnosi wkładu do jego budżetu;

H.	mając na uwadze, że wciąż trudno jest zmierzyć wpływ nielegalnej, niesprowokowanej i nieuzasadnionej wojny napastniczej Rosji przeciwko Ukrainie na działania Wspólnego Przedsięwzięcia oraz konsekwencje tej wojny;

Uwagi ogólne

z zadowoleniem przyjmuje, że Trybunał Obrachunkowy (zwany dalej „Trybunałem”) w swoim sprawozdaniu w sprawie sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021 (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) stwierdził, iż w sprawozdaniu tym Wspólne Przedsięwzięcie przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach swoją sytuację finansową na dzień 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany aktywów netto za rok budżetowy 2021, zgodnie ze swoim regulaminem finansowym oraz z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; podkreśla ponadto, że transakcje leżące u podstaw sprawozdania finansowego za rok budżetowy 2021 są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

ubolewa jednak, że w sprawozdaniu Trybunału zwrócono uwagę na fakt, iż przedstawiona w rocznym sprawozdaniu finansowym Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021 orientacyjna wartość całkowitych kosztów realizacji zobowiązań dotyczących dostaw na rzecz projektu ITER została oszacowana przez Wspólne Przedsięwzięcie na 18,3 mld EUR (w wartościach z 2021 r.), oraz na fakt, że zmiany w kluczowych założeniach dotyczących szacunków i ekspozycji na ryzyko mogą doprowadzić do znacznego wzrostu kosztów lub do dalszych opóźnień w realizacji projektu ITER;

przyznaje, że w programie „Horyzont Europa” przewidziano dla Wspólnego Przedsięwzięcia ambitne cele, które można osiągnąć tylko dzięki opracowaniu i zastosowaniu skutecznych rozwiązań służących usunięciu słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujących na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zarządzaniu zasobami kadrowymi i ich planowaniu; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania potencjalnych uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa z zaniepokojeniem, że Rosja, która jako członek ITER-IO jest zobowiązana do dostarczenia do miejsca montażu ITER we Francji (Cadarache) kilku komponentów na potrzeby projektów ITER oraz do wnoszenia rocznych wkładów na rzecz ITER-IO, stwarza ryzyko dalszych opóźnień i wzrostu kosztów projektu ITER;

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie podtrzymuje oszacowanie łącznych kosztów realizacji zobowiązań dotyczących dostaw na rzecz projektu ITER („szacunkowy koszt końcowy”), obejmujących koszty etapu budowy i eksploatacji do 2035 r., a także etapu likwidacji i dezaktywacji do 2042 r.; zauważa ponadto, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie oszacowało te łączne koszty na 18,3 mld EUR (w wartościach z 2021 r.) – na koszty te składają się wszystkie płatności dokonane na koniec 2021 r. w wysokości 8,3 mld EUR oraz szacunkowe przyszłe płatności, szacowane na 10 mld EUR (w wartościach z 2021 r.);

zwraca uwagę, że zmiany w kluczowych założeniach dotyczących powyższych szacunków i ekspozycji na ryzyko mogą prowadzić do dalszego wzrostu kosztów i opóźnień w realizacji projektów, a jeśli chodzi o 2021 r., uważa – na podstawie sprawozdania Trybunału – że należy zwrócić szczególną uwagę na zdarzenia, które mogą mieć znaczący wpływ na szacunkowy koszt końcowy; wskazuje ponadto, że te kluczowe założenia obejmują nowe założenia dla projektu ITER planowane na pierwszy kwartał 2023 r., opóźnienia w dostawie komponentów, sankcje nałożone na Rosję, trwającą procedurę zatwierdzenia przez francuski organ ds. bezpieczeństwa jądrowego (NSA) montażu komponentów kanału tokamaka oraz spodziewaną rewizję szacunkowego kosztu kompleksu komór gorących; podkreśla, że w przypadku problemów z dostawą skutkujących brakiem komponentów o zasadniczym znaczeniu dla kontynuacji projektu należy zbadać alternatywne strumienie dostaw;

przypomina, że ITER oficjalnie spodziewa się pierwszego testu operacyjnego w 2025 r. i osiągnięcia pełnej mocy syntezy jądrowej do 2035 r.; zauważa jednak, że te założenia przyjęto w 2016 r. i że od tego czasu opóźnienia w budowie i produkcji oraz pandemia COVID-19 sprawiły, że data 2025 r. staje się coraz mniej prawdopodobna; podkreśla ponadto, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału istnieje ryzyko dalszych opóźnień ze względu na połączenie różnych konstrukcji, począwszy od problemów ze spawaniem segmentów zbiorników próżniowych tworzących stalową komorę, w której przeprowadzane będą eksperymenty termojądrowe, po problem korozji powodującej pęknięcia o głębokości do 2,2 milimetrów na panelach osłony termicznej, występujące na całej długości 23 kilometrów rur chłodzących przyspawanych do powierzchni komponentów; zauważa, że ponieważ problem pęknięć w rurach chłodzących może mieć charakter systemowy, wpływając na wszystkie elementy osłony termicznej tokamaka, nowy kierunek rozwoju ITER uruchamia strategię naprawczą dla paneli osłony termicznej i segmentów zbiorników próżniowych tokamaka;

zauważa, że na tym etapie nie można dokładnie oszacować czasu trwania i kosztów napraw oraz że Rada ITER planuje przyjąć pod koniec 2023 r. nowe założenia dla ITER określające harmonogram niektórych osiągnięć, co znacznie przesunie terminy, w jakich spodziewa się zrealizować najważniejsze cele pośrednie, a w konsekwencji wpłynie na szacunkowy koszt końcowy; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, aby poinformowało o wynikach i spodziewanych opóźnieniach, a także o konsekwencjach dla zakończenia projektu ITER;

zauważa, że w odniesieniu do wymogów w zakresie bezpieczeństwa jądrowego NSA ma ostateczne uprawnienia do zatwierdzania wszelkich dalszych zmian w projektach mających wpływ na wymogi w zakresie bezpieczeństwa jądrowego, oraz że w tym kontekście na początku 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie złożyło formalny wniosek o zatwierdzenie przez NSA nowego projektu spoiny i technologii spawalniczej w związku z montażem komponentów kanału tokamaka; podkreśla jednak, że do stycznia 2022 r. NSA nie zażądała dodatkowych informacji od Wspólnego Przedsięwzięcia w celu sfinalizowania analizy NSA; zauważa, że chociaż zatwierdzenie przez NSA jest częścią normalnego procesu montażu ITER-IO, może jednak spowodować dodatkowe kilkumiesięczne opóźnienie, a w konsekwencji wpłynąć na szacunkowy koszt końcowy;

10.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do przeprowadzenia przeglądu szacunkowych kosztów kompleksu komór gorących, aby umożliwić przygotowanie wiarygodnego kosztorysu zgodnie z obecnym stopniem zaawansowania wymogów dotyczących projektu ITER-IO;

Zarządzanie budżetem i finansami

11.

zauważa, że w grudniu 2020 r. Rada Zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia przyjęła pierwotny budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r. w wysokości 1 048,77 mln EUR w środkach na zobowiązania i 742,81 mln EUR w środkach na płatności oraz że w listopadzie 2021 r. Rada Zarządzająca skorygowała ten budżet;

12.

z zadowoleniem przyjmuje, że ostateczne dostępne środki, w tym środki przeniesione z poprzedniego roku, wynoszą 1 069,88 mln EUR w środkach na zobowiązania i 764,83 mln EUR w środkach na płatności;

13.

zauważa, że wskaźniki wykonania środków na zobowiązania i środków na płatności wyniosły odpowiednio 99,7 % i 97,4 % (w porównaniu z 100 % i 98 % w 2020 r.);

14.

zauważa, że z kwoty 1 069,88 mln EUR na zobowiązania 88,4 % wykorzystano na zobowiązania indywidualne (co przekłada się na kwotę 942,50 mln EUR);

15.

zauważa z zadowoleniem, że w następstwie zalecenia w sprawie udzielenia absolutorium za 2020 r. dotyczącego metody obliczania składek członkowskich za 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło środki naprawcze, w szczególności projekt jednolitego dokumentu programowego, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu kwestii poruszonej przez Trybunał;

16.

odnotowuje w związku z tym, że w odniesieniu do składek członkowskich na 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie zastosowało roczny i wieloletni program na lata 2020–2024 przyjęty przez Radę Zarządzającą 10 grudnia 2019 r., w którym składki członkowskie oszacowano na 6,5 mln EUR;

17.

zauważa, że od stycznia 2016 r. te wspólne przedsięwzięcia, które są jedynie częściowo finansowane z budżetu Unii, mają obowiązek odprowadzać do systemu emerytalnego Unii część składek należnych od pracodawców, odpowiadającą odsetkowi ich dochodów z dotacji pochodzących z państw trzecich w stosunku do ich całkowitych dochodów (4); wyraża zaniepokojenie, że wspólne przedsięwzięcia nie odprowadziły jeszcze takich składek, ponieważ Komisja nie przewidziała środków na pokrycie takich wydatków w budżetach wspólnych przedsięwzięć ani nie wystąpiła formalnie o płatności; wzywa Komisję, aby podjęła działania w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

18.

apeluje związku z tym, aby – zgodnie z wytycznymi Komisji dla wspólnych przedsięwzięć – działający w strukturach Komisji Urząd Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych ustalił dla poszczególnych wspólnych przedsięwzięć wysokość składek należnych od pracodawców jako odsetek dochodów z państw trzecich w całkowitych dochodach wspólnego przedsięwzięcia, z uwzględnieniem dochodów państw trzecich na wydatki operacyjne; zauważa, że przypadku ITER odsetek ten określono na poziomie 21,6 % (tj. około 5,8 mln EUR) na okres 2017–2020 i na poziomie 19,8 % (tj. około 1,5 mln euro) na rok 2021; podkreśla ponadto, że przy określaniu metody obliczania należnych od pracodawców składek wpłacanych do budżetu Unii przez wspólne przedsięwzięcia w oparciu o dochody w tych wytycznych uwzględniono jedynie odpowiednie przepisy regulaminu pracowniczego;

19.

wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, aby nie czekało na ostateczne wyliczenie zaległych składek, lecz uwzględniło ten obowiązek przy planowaniu przyszłego budżetu, np. poprzez odpowiednie naliczanie składek emerytalnych;

20.

jest jednak świadom, że odpowiednie przepisy statutu Wspólnego Przedsięwzięcia wymagają, aby całkowita kwota składek członkowskich nie przekraczała 10 % rocznych kosztów administracyjnych Wspólnego Przedsięwzięcia, co sugeruje wkład Wspólnego Przedsięwzięcia jako pracodawcy w wysokości około 740 013 EUR rocznie (w oparciu o dane z 2021 r.); zauważa zatem, że współistnienie tych różnych przepisów prawnych rodzi ryzyko powstania odmiennych interpretacji co do sposobu obliczenia wysokości składki należnej od Wspólnego Przedsięwzięcia jako pracodawcy, o różnym wpływie finansowym, i oczekuje, że ta niepewność prawna zostanie bezzwłocznie wyeliminowana; z zadowoleniem przyjmuje gotowość Wspólnego Przedsięwzięcia do współpracy z Komisją w celu lepszego dostosowania odpowiednich podstaw prawnych;

Wyniki

21.

zauważa, że rok 2021 był pierwszym rokiem wieloletnich ram finansowych na lata 2021–2027;

22.

wyraża zadowolenie, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie poczyniło dalsze postępy w pracach i kontynuowało realizację niektórych głównych komponentów ITER, aby zgodnie z planem rozpocząć działania montażowe w celu osiągnięcia pierwszej plazmy pod koniec 2025 r.; odnotowuje, że organizacja ITER zmienia obecnie założenia dotyczące pierwszej plazmy, których wynik ma zostać określony przez Radę ITER w 2022 r., oraz że Wspólne Przedsięwzięcie odpowiednio dostosuje swoje plany;

23.

zauważa, że po 10 latach Wspólne Przedsięwzięcie przeniosło na organizację ITER odpowiedzialność za koordynację budowy budynków; odnotowuje, że zgodnie z planem załączonym do porozumienia publicznego w sprawie budowy budynków przeniesienie to zaplanowano na wrzesień 2018 r., po wyeliminowaniu głównych zagrożeń budowlanych na tym terenie;

24.

zauważa, że w 2021 r. pandemia COVID-19 nadal miała znaczący wpływ na łańcuch dostaw Wspólnego Przedsięwzięcia, ponieważ ucierpiało wielu dostawców Wspólnego Przedsięwzięcia, co wynikało z wprowadzenia ograniczeń dotyczących obecności w pracy i podróżowania, a także ma i będzie miało wpływ na efektywność ze względu na zaostrzone środki sanitarne w większości państw członkowskich; ubolewa, że opóźnienia w realizacji niektórych dostaw wyniosły nawet cztery miesiące, co miało wpływ na „koszt końcowy” w wysokości 45 mln EUR (57 mln EUR w 2020 r. – obie kwoty w wartościach z 2008 r.);

25.

odnotowuje ponadto, że skutki pośrednie pandemii COVID-19 nadal mają wpływ na wiele umów Wspólnego Przedsięwzięcia ze względu na wysoki wzrost cen surowców, oraz że wpływ na koszt końcowy jest nadal w trakcie szacowania; zauważa jednak, że skutki pandemii COVID-19 są poważne, ale nie zasadnicze, a wynik sprawozdania finansowego za 2021 r. nie jest istotny;

Zapobieganie nadużyciom i konfliktowi interesów

26.

zauważa, że urzędnik ds. przeciwdziałania nadużyciom i etyki promował i koordynował wdrażanie strategii Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie zwalczania nadużyć finansowych oraz towarzyszącego jej planu działania w zakresie zwalczania nadużyć finansowych obejmującego lata 2020–2023;

27.

z zadowoleniem przyjmuje, że realizacja działań przewidzianych w planie działania w zakresie zwalczania nadużyć finansowych jest systematycznie monitorowana za pośrednictwem specjalnej bazy danych, która szczegółowo określa zakres każdego działania, właściciela działania i docelowy termin jego realizacji, oraz że poczyniono znaczne postępy we wdrażaniu działań w zakresie zwalczania nadużyć finansowych;

28.

zauważa ponadto, że w 2021 r. na bieżąco udzielano informacji i wsparcia w zakresie zapobiegania nadużyciom finansowym, zwłaszcza pracownikom zajmującym się zamówieniami, zarządzaniem umowami i finansami, oraz że wewnętrzna sieć korespondentów ds. nadużyć finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia była informowana indywidualnie i w ramach regularnych spotkań sieci ds. zapewniania wiarygodności;

29.

docenia, że w 2021 r. pracowników zapoznano z zasadami, procedurami, procesami i najlepszymi praktykami w zakresie etyki oraz zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi, w tym za pośrednictwem podręcznika Wspólnego Przedsięwzięcia zawierającego szczegółowe rozdziały dotyczące etyki i uczciwości oraz zapobiegania nadużyciom finansowym, strony poświęconej sygnalizowaniu nieprawidłowości, a także sekcji dotyczącej zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi;

Personel i rekrutacja

30.

ubolewa, że w listopadzie 2021 r. pracownicy Wspólnego Przedsięwzięcia rozpoczęli strajk oraz że zgodnie z wewnętrznymi i zewnętrznymi ocenami zarządzania oraz kilkoma wewnętrznymi badaniami głównymi przyczynami pogorszenia się warunków pracy we Wspólnym Przedsięwzięciu były niedociągnięcia na szczeblu kadry kierowniczej wyższego szczebla, takie jak nieprzejrzysty i dysfunkcyjny proces decyzyjny oraz brak dialogu społecznego; zauważa ponadto, że korzystanie z pracowników zewnętrznych na nieproporcjonalnie dużą skalę zintensyfikowało trudności i ryzyko, jeśli chodzi o środowisko pracy, o czym powiadomili przedstawiciele pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia, którzy skierowali także oficjalne pisma w tej sprawie do właściwych komisarzy; zauważa, że w odpowiedzi na otrzymane pisma Komisja (Dyrekcja Generalna ds. Energii) poinformowała, że coroczna ocena Wspólnego Przedsięwzięcia za 2022 r. obejmie wyłącznie kwestie zarządzania kadrami i zachęciła Wspólne Przedsięwzięcie, aby w odniesieniu do kadry kierowniczej stosowało model oceny zarządzania 360 stopni;

31.

zauważa z zaniepokojeniem, że w ostatnich latach Wspólne Przedsięwzięcie stało się bardziej zależne od personelu zewnętrznego; podkreśla, że od 2019 r., kiedy to personel zewnętrzny stanowił 62 % personelu statutowego, Wspólne Przedsięwzięcie nie zastosowało się do tej uwagi Trybunału; podkreśla, że jak wynika z bieżącego strategicznego planu kadrowego Wspólnego Przedsięwzięcia na lata 2021–2027, w 2022 r. odsetek personelu zewnętrznego wzrośnie najprawdopodobniej do 93 % maksymalnej liczby pracowników etatowych zatwierdzonej przez Komisję, później jednak będzie stopniowo spadał, by w 2027 r. osiągnąć 70 %; przypomina, że sytuacja taka wiąże się z istotnymi zagrożeniami dla Wspólnego Przedsięwzięcia, jeżeli chodzi o zachowanie kluczowych kompetencji, brak jasno zdefiniowanych kanałów rozliczalności, potencjalne spory sądowe oraz mniejszą wydajność pracowników ze względu na zdecentralizowane zarządzanie; podkreśla ponadto, że korzystanie z pracowników tymczasowych powinno pozostać rozwiązaniem tymczasowym; przypomina, że kierownictwo Wspólnego Przedsięwzięcia powinno zintensyfikować działania, jakie podjęło już w celu zniwelowania ryzyka związanego z korzystaniem z pracowników zewnętrznych, w szczególności ryzyka nieefektywnego zarządzania ze względu na niejasny podział obowiązków pomiędzy pracowników etatowych i zewnętrznych;

32.

zauważa, że błędy związane z zasobami kadrowymi nie mogą się powtarzać, a zmiana kultury zarządzania jest konieczna i musi być utrzymana; zauważa ponadto, że w dziedzinie zasobów ludzkich konieczne są wzmożone wysiłki, by uniknąć przypadków długotrwałych wakatów, dużej rotacji pracowników, nadmiernej liczby pracowników zewnętrznych, uzależnienia od wiedzy fachowej nielicznych pracowników, ogromnego obciążenia pracą i wynikających z tego nieobecności pracowników oraz nieefektywności; apeluje o wzmożenie wysiłków, aby stworzyć atrakcyjne i sprawiedliwe społecznie warunki zatrudnienia, które sprzyjają realizacji celów Wspólnego Przedsięwzięcia;

33.

popiera to, że w odpowiedzi na tę sytuację Wspólne Przedsięwzięcie podjęło szereg działań mających na celu poprawę środowiska pracy i dobrostanu pracowników; dostrzega, że działania te wpisywały się w plan zmian przyjęty, aby przeciwdziałać nadmiernemu obciążeniu pracą, złej atmosferze w pracy oraz niekomunikowaniu przez kadrę kierowniczą planowanych zmian organizacyjnych, i oczekuje się, że będą one skuteczne, biorąc pod uwagę zgłoszone zdarzenia;

34.

zauważa, że program Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie szkolenia i rozwoju personelu oferował większą różnorodność zasobów internetowych i cyfrowych, co zapewniało większą elastyczność i swobodę uczenia się wtedy, gdy jest to pożądane i potrzebne; zauważa ponadto, że w 2021 r. 94 % pracowników zapisało się na co najmniej jedno działanie edukacyjne oraz że poziom zadowolenia pracowników z programu szkolenia i rozwoju personelu był wysoki – 88 % pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia oceniło je jako doskonałe lub dobre;

35.

odnotowuje, że na dzień 31 grudnia 2021 r. obsadzone stanowiska we Wspólnym Przedsięwzięciu obejmowały 47 urzędników, 226 pracowników zatrudnionych na czas określony i 166 pracowników kontraktowych; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie korzystało ze wsparcia 11 pracowników tymczasowych (w ekwiwalencie pełnego czasu pracy) i dwóch oddelegowanych ekspertów krajowych;

36.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że wśród pracowników i kadry kierowniczej Wspólnego Przedsięwzięcia nie ma odpowiedniej równowagi płci, gdyż kobiety stanowiły jedynie 19 % pracowników i mniej niż 10 % kadry kierowniczej i pracowników zatrudnionych w 2021 r.; ubolewa nad tymi danymi i wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz równowagi płci;

37.

zauważa, że po przeprowadzeniu badania dotyczącego wpływu COVID-19 z 2020 r. i w oparciu o jego wyniki Dział ds. Zasobów Ludzkich Wspólnego Przedsięwzięcia w 2021 r. nadal aktywnie koncentrował się na działaniach profilaktycznych związanych z zagrożeniami psychospołecznymi w dziedzinie dobrostanu emocjonalnego i na radzeniu sobie ze stresem;

38.

zauważa, że w 2021 r. opublikowano zewnętrznie 14 ogłoszeń o naborze dla sześciu pracowników zatrudnionych na czas określony i ośmiu pracowników kontraktowych oraz że ogółem zakończono 14 procedur naboru, z których trzy opublikowano w 2020 r., a pozostałe 11 – w 2021 r.;

Systemy zarządzania i kontroli

39.

zauważa, że w latach 2020 i 2021 Wspólne Przedsięwzięcie podlegało regularnym rocznym ocenom przeprowadzanym przez ekspertów zewnętrznych i intensywnym audytom wewnętrznym obejmującym większość kluczowych obszarów jego działalności oraz że w odpowiedzi na audyty i oceny wdrożono działania naprawcze w celu wyeliminowania zidentyfikowanego ryzyka; ubolewa jednak, że doprowadziło to do zwiększenia obciążenia administracyjnego, przy czym nie było oczywiste, że dodatkowe kontrole były skuteczne i usprawniły system;

40.

zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie w dalszym ciągu dostosowywało swoje standardy zarządzania i kontroli wewnętrznej (MICS), wskaźniki i procedury do ram kontroli wewnętrznej Komisji Europejskiej;

41.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie zastosowało podejście stopniowe do określania mocnych i słabych stron systemu kontroli wewnętrznej w oparciu o wszelkie niedociągnięcia stwierdzone w funkcjonowaniu MICS i opracowało odpowiednie działania naprawcze, co doprowadziło do sformułowania wniosków dotyczących sporządzenia przez dyrektora poświadczenia wiarygodności oraz sprawozdawczości w skonsolidowanym rocznym sprawozdaniu z działalności (CAAR);

42.

zauważa, że w CAAR za 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie stwierdziło, że wszystkie komponenty działają razem w sposób zintegrowany; zauważa jednak, że ponieważ w jednym z komponentów stwierdzono istotne niedociągnięcie, a mianowicie w zakresie działań kontrolnych dotyczących kwestii dobrostanu pracowników, kierownictwo Wspólnego Przedsięwzięcia doszło do wniosku, że ogólny system kontroli wewnętrznej jest częściowo skuteczny.

(1) Decyzja Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołująca Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznająca mu określone korzyści (Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58).

(2) Dokumenty ITER pt. „Value estimates for ITER Phases of Construction, Operation, Deactivation and Decommissioning and Form of Party Contributions” [Szacowana wartość faz budowy, eksploatacji, dezaktywacji i likwidacji ITER oraz forma wkładu poszczególnych stron] i „Cost Sharing for all Phases of the ITER Project” [Podział kosztów we wszystkich fazach projektu ITER].

(3) Dane szacunkowe na podstawie komunikatu Komisji COM(2017) 319 z dnia 14 czerwca 2017 r. oraz powiązanego dokumentu roboczego służb Komisji SWD(2017) 232, tabela 4.

(4) Art. 83a rozporządzenia nr 31 (EWG), 11 (EWEA) ustanawiającego regulamin pracowniczy urzędników i warunki zatrudnienia innych pracowników Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. 45 z 14.6.1962, s. 1385/62).

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/546

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE, Euratom) 2023/1964

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej (F4E) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe sprawozdanie finansowe Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności rachunków (2), jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0111/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

—

—	uwzględniając decyzję Rady 2007/198/Euratom z dnia 27 marca 2007 r. powołującą Europejskie Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej oraz przyznającą mu określone korzyści (4), w szczególności jej art. 5,

—

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0092/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi Europejskiego Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Realizacji Projektu ITER i Rozwoju Energii Termojądrowej, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 90 z 30.3.2007, s. 58.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/547

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1965

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 (przed 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie SESAR) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0114/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0118/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/549

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1966

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 (przed dniem 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie SESAR) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0118/2023),

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie w celu Opracowania Europejskiego Systemu Zarządzania Ruchem Lotniczym Nowej Generacji (SESAR) zostało ustanowione w lutym 2007 r. w ramach siódmego programu ramowego (7PR) w zakresie badań na okres ośmiu lat (SESAR 1); mając na uwadze, że w czerwcu 2014 r. Rada zmieniła rozporządzenie ustanawiające i przedłużyła okres funkcjonowania Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach programu „Horyzont 2020” do dnia 31 grudnia 2024 r. (SESAR);

B.	mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. Rada przyjęła jednolity akt podstawowy, w którym w miejsce Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR ustanowiono Wspólne Przedsięwzięcie SESAR 3 w ramach programu „Horyzont Europa” na okres kończący się 31 grudnia 2031 r. (1);

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 jest partnerstwem publiczno-prywatnym na rzecz rozwoju zmodernizowanego systemu zarządzania ruchem lotniczym w Europie; mając na uwadze, że jego członkami założycielami są: UE, reprezentowana przez Komisję, Europejska Organizacja ds. Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (Eurocontrol) oraz ponad 50 organizacji reprezentujących cały łańcuch wartości w sektorze lotnictwa, w tym porty lotnicze, wszelkiego rodzaju użytkownicy przestrzeni powietrznej, instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej oraz operatorzy i dostawcy usług w zakresie bezzałogowych statków powietrznych;

mając na uwadze, że wkład finansowy Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3, włącznie ze środkami EOG, przeznaczony na pokrycie kosztów administracyjnych i kosztów operacyjnych wynosi maksymalnie 600 mln EUR, z czego maksymalnie 30 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych; mając na uwadze, że w ciągu 10 lat prywatni członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 mają wnieść łączny wkład w wysokości co najmniej 500 mln EUR, w tym do 25 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, lub zorganizować wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone;

E.	mając na uwadze, że w ciągu 10 lat Eurocontrol ma wnieść łączny wkład w wysokości do 500 mln EUR, w tym do 25 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych; mając na uwadze, że wkład ten obejmuje również wkłady niepieniężne na rzecz działań dodatkowych;

F.	mając na uwadze, że wszystkie instytucje Unii muszą przestrzegać rozporządzenia finansowego i wysokich standardów zarządzania;

G.	mając na uwadze, że jednym z najważniejszych celów Wspólnego Przedsięwzięcia jest wspieranie szybkiego przejścia na bardziej ekologiczne lotnictwo zgodnie z Europejskim Zielonym Ładem;

Uwagi ogólne

wskazuje, że Wspólne Przedsięwzięcie w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 jako trójstronne wspólne przedsięwzięcie oprócz budżetu Unii i wkładów członków prywatnych wykorzystuje wkłady z Eurocontrol w wysokości około 500 mln EUR na działania w ramach programu „Horyzont Europa” oraz że w związku z nieuwzględnieniem przez Komisję wkładów Eurocontrol w swoim modelu wydajności wynikający z tego niższy wskaźnik produktywności dla Wspólnego Przedsięwzięcia nie może być bezpośrednio porównywany ze wskaźnikiem pozostałych wspólnych przedsięwzięć;

ubolewa, że jak wynika z doniesień Wspólnego Przedsięwzięcia (i innych wspólnych przedsięwzięć), po zakończeniu wewnętrznego procesu planowania budżetu i zasobów jego kierownictwa nie zaproszono do udziału w negocjacjach pomiędzy nadzorującą DG i DG BUDG; ubolewa również, że według Wspólnego Przedsięwzięcia nie udzielono mu dostatecznych informacji na temat modelu wydajności pracy stosowanego przez Komisję w celu określenia skali zasobów ludzkich potrzebnych do realizacji programów przewidzianych w nowych WRF ani na temat przyczyny ograniczenia liczby pracowników przy jednoczesnym zwiększeniu budżetu do wykonania;

wyraża uznanie dla płynnego przejścia do nowego podmiotu prawnego, jakim jest Wspólne Przedsięwzięcie SESAR 3, i zauważa, że opracowało ono szereg przekrojowych mechanizmów koordynacji, które umożliwiły przejrzystą i ustrukturyzowaną współpracę przy wykorzystaniu indywidualnej wiedzy fachowej każdego z członków organizacji, a w lutym 2021 r. powołało grupę koordynacyjną ds. transformacji;

przyznaje, że w programie „Horyzont Europa” przewidziano ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania służące usunięciu słabych punktów w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujące na przyszłe wyzwania związane z większą odpowiedzialnością, np. w zakresie planowania zasobów ludzkich i zarządzania nimi; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe wymogi dotyczące obliczeń i sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

podkreśla znaczenie Wspólnego Przedsięwzięcia dla ukończenia budowy cyfrowej europejskiej przestrzeni powietrznej; podkreśla, że wnioski dotyczące partnerstw europejskich SESAR i instrumentu „Łącząc Europę” na lata 2021–2027 mają kluczowe znaczenie dla przyszłości cyfrowego i ekologicznego lotnictwa i wymagają odpowiedniego finansowania;

zwraca uwagę na znaczenie jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej 2+ i wzywa do jej terminowego przyjęcia i wdrożenia; podkreśla, że wykorzystywanie systemów satelitów do nawigacji, komunikacji i śledzenia oraz pełne wdrożenie europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) przyczyni się do ukończenia budowy europejskiej jednolitej przestrzeni powietrznej;

przypomina o strategicznej roli Wspólnego Przedsięwzięcia w dekarbonizacji sektora lotnictwa, ponieważ wiele z jego projektów koncentruje się na wykorzystaniu technologii cyfrowych sprzyjających transformacji w kierunku bardziej ekologicznego sektora lotnictwa;

z zadowoleniem przyjmuje ogólne działania w zakresie badań naukowych i innowacji, które Wspólne Przedsięwzięcie SESAR 3 będzie prowadzić w ramach innowacji SESAR w latach 2021–2031 pod hasłem „Program cyfrowej europejskiej przestrzeni powietrznej”; wyraża również uznanie dla innych priorytetów określonych dla Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR 3, takich jak: wykorzystanie synergii z innymi partnerstwami europejskimi oraz z krajowymi lub regionalnymi programami modernizacji zarządzania ruchem lotniczym; zapewnienie zaangażowania zainteresowanych podmiotów instytucjonalnych i branżowych; zapewnienie współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi; promowanie działań i dokonań Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR 3 poprzez inicjatywy informacyjne;

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji „kosztów administracyjnych”, które są podstawą do obliczania wkładów finansowych członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalnych danych; wzywa w związku z tym do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć, aby mogły one przyjąć zharmonizowane podejście do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

10.

zgadza się z uwagą Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”), że wspólne przedsięwzięcia są niezależne i odpowiedzialne za realizację swoich programów prac, dlatego można je było bardziej zaangażować w proces planowania zasobów ludzkich w WRF na lata 2021–2027;

Zarządzanie budżetem i finansami

11.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że według sprawozdania Trybunału dotyczącego rocznego sprawozdania finansowego Wspólnego Przedsięwzięcia roczne sprawozdanie finansowe za 2021 r. rzetelnie przedstawia we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy zgodnie z jego regulaminem finansowym i zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji, a transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

12.

zauważa, że w 2021 r. łączny dostępny budżet (w tym ponownie wprowadzone niewykorzystane środki z poprzednich lat, dochody przeznaczone na określony cel i środki realokowane na następny rok) obejmował środki na zobowiązania w wysokości 34,8 mln EUR (163,2 mln EUR w 2020 r.) oraz środki na płatności w wysokości 69,9 mln EUR (179,2 mln EUR w 2020 r.);

13.

odnotowuje, że jeżeli chodzi o obecny poziom zobowiązań operacyjnych członków Wspólnego Przedsięwzięcia, według stanu na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie zaciągnęło zobowiązania w wysokości 555,8 mln EUR na poczet popisanych umów o udzielenie dotacji i zamówień w ramach programu „Horyzont 2020”; tym samym wykorzystało ono w pełni maksymalną kwotę wkładu Unii, a około 92,5 mln EUR z tej kwoty (czyli 16,6 %) pozostaje do wypłacenia w nadchodzących latach na projekty i zamówienia, które nie zostały jeszcze ukończone; zauważa ponadto, że członkowie prywatni zobowiązali się przekazać w całości wkłady niepieniężne w wysokości 280 mln EUR, określone w porozumieniu z członkami z branży, a Eurocontrol zobowiązał się do wniesienia wkładu w kwocie 433,4 mln EUR, czyli 91 % wartości docelowej wkładu operacyjnego określonej w porozumieniu dwustronnym na poziomie 475 mln EUR;

14.

podkreśla, że wskaźnik wykorzystania środków z budżetu na płatności Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r., dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020”, wyniósł 93 % i że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie miało prawie żadnych środków na zobowiązania operacyjne, ponieważ ostatnie ogłoszone przez nie zaproszenie do składania wniosków zamknięto z końcem 2020 r.;

15.

dostrzega bieżące skutki kryzysu związanego z COVID-19 dla tego sektora; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie wdrożyło szereg środków, np. przedłużenie w razie potrzeby czasu trwania dotacji, aby umożliwić zakończenie działań związanych z walidacją w ramach projektów i osiągnięcie wyników technicznych zgodnie z harmonogramem ustalonym w centralnym planie zarządzania ruchem lotniczym w Europie (ATM); zauważa, że członkowie i partnerzy Wspólnego Przedsięwzięcia z powodzeniem rozwinęli nowe technologie i procedury dzięki uruchomieniu szeregu innowacji SESAR, zgodnie z harmonogramem ustalonym w centralnym planie ATM – europejskim planie działania na rzecz transformacji cyfrowej ATM;

16.

zauważa, że wykonanie budżetu na 2021 r. spowodowało deficyt w wysokości 17,55 mln EUR (w tym deficyt wynoszący 292 513 EUR w przypadku SESAR 1 po zwrocie nadwyżki jego wkładów finansowych, a także deficyt wynoszący 17,26 mln EUR w odniesieniu do SESAR 2020) oraz że skumulowana nadwyżka wynosi 592 241 EUR;

Wyniki działalności

17.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie osiągnęło w 2021 r. wszystkie swoje kluczowe cele polityczne i operacyjne określone w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023 (2021–2023 SPD);

18.

docenia, że Wspólne Przedsięwzięcie, w kontekście kryzysu związanego z COVID-19 i jego skutków finansowych dla członków Wspólnego Przedsięwzięcia, wprowadziło szereg środków budżetowych mających na celu zapewnienie członkom i sektorowi lotnictwa natychmiastowego wsparcia przepływu środków pieniężnych;

19.

wyraża uznanie dla organizacji 1. edycji Dni Innowacji SESAR oraz wszystkich projektów poświęconych młodym naukowcom;

20.

wyraża zadowolenie z faktu, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie nadal zarządzało 71 projektami w trzech obszarach badań (badania rozpoznawcze, badania przemysłowe i walidacja oraz demonstracje na bardzo dużą skalę) i monitorowało je, przy czym wśród 300 różnych beneficjentów jest blisko 20 % MŚP, 17 % to uczelnie wyższe lub uniwersytety, a 9 % – organizacje badawcze, a także zaleca środki na rzecz zwiększenia liczby MŚP w ogólnej liczbie projektów, którymi zarządza Wspólne Przedsięwzięcie;

Zamówienia i personel

21.

zauważa, że ze względu na skupienie się na procesie transformacji Wspólne Przedsięwzięcie ograniczyło maksymalną liczbę postępowań o udzielenie zamówienia i rozpatrzyło 10 postępowań o udzielenie zamówienia, w tym sześć zamówień o bardzo niskiej wartości; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie podpisało sześć międzyinstytucjonalnych umów ramowych o świadczenie usług, dwie umowy bezpośrednie o świadczenie usług, osiem umów szczegółowych wdrażających umowy ramowe/umowy międzyinstytucjonalne Wspólnego Przedsięwzięcia oraz przyznało jedną nagrodę;

22.

odnotowuje, że Wspólne Przedsięwzięcie podpisało dziewięćdziesiąt zmian do swoich umów, umów szczegółowych, protokołów ustaleń i umów o gwarantowanym poziomie usług, głównie w wyniku przekształcenia w SESAR 3;

23.

zauważa z zadowoleniem fakt, że wszystkie procedury przeprowadzono zgodnie z przepisami finansowymi Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR w celu zapewnienia przejrzystości, uczciwej konkurencji między dostawcami i jak najefektywniejszego wykorzystania środków finansowych Wspólnego Przedsięwzięcia;

24.

podkreśla, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie wprowadziło elektroniczne procedury przetargowe i elektroniczne składanie ofert oraz że w celu zarządzania działaniami w zakresie zamówień publicznych i zapewnienia ich terminowej realizacji z myślą o osiągnięciu wyznaczonych celów Wspólne Przedsięwzięcie SESAR nadal korzystało z narzędzia planowania działań w ramach umowy w celu rejestrowania wszystkich działań związanych z zamówieniami/umowami; zauważa ponadto, że dokumentacja ta jest aktualizowana co tydzień w koordynacji z pracownikami rozpoczynającymi działania operacyjne i zespołem ds. zarządzania korporacyjnego;

25.

odnotowuje, że zatwierdzony plan zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r. przewiduje 38 pracowników zatrudnionych na czas określony lub pracowników kontraktowych oraz dwóch oddelegowanych ekspertów krajowych, jak określono w rocznym budżecie ogólnym Unii Europejskiej dla Komisji Europejskiej;

26.

zauważa na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r., że jeśli chodzi o równowagę płci, w porównaniu z poprzednim rokiem nie osiągnięto znaczącego wzrostu udziału kobiet, liczby koordynatorek projektów w projektach w ramach programu „Horyzont 2020” oraz członkiń grup doradczych, grup eksperckich i paneli oceniających ani indywidualnych ekspertek itp.; zauważa z ubolewaniem, że udział kobiet uczestniczących w projektach w ramach programu „Horyzont 2020” faktycznie zmniejszył się w porównaniu z poprzednim rokiem (30 % w 2020 r., a 29 % w 2021 r.); zauważa z ubolewaniem, że zgodnie ze sprawozdaniem rocznym Wspólnego Przedsięwzięcia za 2021 r. podział płci w radzie administracyjnej (1 kobieta, 27 mężczyzn) wymaga zdecydowanej poprawy; jest rozczarowany tymi danymi i wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz równowagi płci;

27.

zauważa z niepokojem, że w okresie od 2018 do 2021 r. średni roczny udział pracowników tymczasowych we wszystkich wspólnych przedsięwzięciach utrzymywał się na wysokim poziomie, tj. około 11 % pracowników statutowych; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników;

28.

zauważa, że w 2021 r. kontynuowano prace nad szeregiem inicjatyw w siedzibie Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR w Brukseli w celu utrzymania wydajności, bezpieczeństwa i efektywności środowiska pracy i udogodnień oferowanych pracownikom;

29.

wskazuje, że skuteczny przydział zasobów kadrowych pozostał również priorytetem Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR w 2021 r. i że wysiłki koncentrowały się na rozwoju zawodowym i rozwoju kariery personelu, a także na dopilnowaniu, by przydzielone zasoby kadrowe były wykorzystywane w sposób jak najbardziej opłacalny, wydajny i skuteczny;

30.

odnotowuje, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeprowadziło ocenę zgodnie ze swoimi przepisami wykonawczymi, a także reklasyfikację, w wyniku której zmieniono zaszeregowanie ośmiu pracowników zatrudnionych na czas określony;

31.

zauważa, że od 2016 r. wspólne przedsięwzięcia nie odprowadzały części składek należnych od pracodawcy na rzecz pracowników, która odpowiada różnicy pomiędzy ich dochodami bez dotacji z budżetu Unii a ich całkowitymi dochodami, ponieważ Komisja ani nie przewidziała tych wydatków w budżecie wspólnych przedsięwzięć, ani formalnie nie zażądała ich płatności; wzywa Komisję, aby podjęła działania w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

Kontrola wewnętrzna

32.

zauważa, że w odniesieniu do płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za audyty ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu DG RTD Komisji oraz że na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało w odniesieniu do projektów objętych programem „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności) o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 0,7 % (3,46 % w 2020 r.) oraz o poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 0,6 % (1 % w 2020 r.); na podstawie oceny skutków finansowych regulacji, towarzyszącej wnioskowi Komisji w sprawie „Horyzont 2020”, odnotowuje, że docelowy poziom błędu rezydualnego w momencie zamknięcia programów i po uwzględnieniu wpływu finansowego wszelkich audytów, korekt i środków odzyskanych powinien być jak najbardziej zbliżony do 2 %;

33.

uznaje, że spadek poziomów błędu w 2021 r. może wynikać m.in. z większej wiedzy beneficjentów na temat zasad kwalifikowalności i nieodłącznej krzywej uczenia się, a także z wyników kampanii komunikacyjnych, ukierunkowanych seminariów internetowych i szkoleń skierowanych w szczególności do nowych podmiotów i MŚP; podkreśla, że poziomy błędu powinny być traktowane ostrożnie, ponieważ mogą się zmieniać w zależności od dostępności dodatkowych danych z wyników kontroli;

34.

zauważa, że oceniając mechanizmy kontroli mające zastosowanie do płatności z tytułu działalności operacyjnej Wspólnego Przedsięwzięcia, Trybunał zbadał losowo dobraną próbę płatności z programu „Horyzont 2020” dla beneficjentów końcowych w 2021 r., aby potwierdzić poziomy błędu ustalone w wyniku audytów ex post; odnotowuje, że Trybunał wykrył i skwantyfikował jeden błąd polegający na tym, że beneficjent zadeklarował bezpośrednie koszty osobowe, które powinny były zostać zgłoszone jako koszty podwykonawstwa; zauważa jednak, że ponieważ w umowie o udzielenie dotacji nie przewidziano tego rodzaju wydatków w przypadku beneficjenta, te poniesione koszty były niekwalifikowalne;

35.

podkreśla, że ustalenia Trybunału potwierdziły utrzymujące się błędy systemowe w zadeklarowanych kosztach personelu oraz że w szczególności MŚP i nowi beneficjenci są bardziej podatni na błędy niż inni beneficjenci; podkreśla, że błędy te były również regularnie zgłaszane w poprzednich sprawozdaniach rocznych Trybunału od 2017 r.; podkreśla w związku z tym, że usprawnienie zasad programu „Horyzont 2020” dotyczących deklarowania kosztów personelu oraz szersze stosowanie uproszczonych form kosztów jest warunkiem stabilizacji poziomów błędu poniżej poziomu istotności; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno wzmocnić swoje systemy kontroli wewnętrznej w obliczu większego ryzyka w przypadku MŚP i nowych beneficjentów, a także zdecydowanie zachęcać pewne kategorie beneficjentów, które są bardziej narażone na błędy, takie jak MŚP i nowi beneficjenci, do korzystania z narzędzia Personnel Costs Wizard; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane;

36.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie osiągnęło wszystkie cele związane ze skutecznym zarządzaniem finansowym, administracyjnym i korporacyjnym w tej dziedzinie, określone w jednolitym dokumencie programowym na lata 2021–2023; zauważa, że obejmuje to monitorowanie wydajności i skuteczności działań Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie kontroli projektów, monitorowanie wydajności i skuteczności działalności korporacyjnej i zarządczej Wspólnego Przedsięwzięcia oraz monitorowanie rejestru wyjątków i przypadków niezgodności (cel w granicach 1 %);

37.

zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie odnotowało jeden przypadek niezgodności wynikający z nieuruchomienia funduszu gwarancyjnego programu „Horyzont 2020” lub z wydania nakazu odzyskania środków w związku z upadłością beneficjenta (projekt H2020 763702 (PercEvite)) oraz jeden wyjątek związany z przedłużeniem okresu obowiązywania umowy regulującej monitorowanie i utrzymanie systemu alarmowego w pomieszczeniach Wspólnego Przedsięwzięcia (CTR SJU/LC/327-CTR);

Konflikt interesów, zapobieganie nadużyciom finansowym i ich wykrywanie

38.

podkreśla, że w pierwszym kwartale 2022 r. dyrektorowi wykonawczemu przedłożono sprawozdanie z wdrażania za 2021 r. dotyczące zwalczania nadużyć finansowych; przedstawiono w nim przegląd działań w zakresie zwalczania nadużyć finansowych, przeprowadzonych przez Wspólne Przedsięwzięcie w 2021 r.; zauważa, że w sprawozdaniu opisano w szczególności specjalne sesje szkoleniowe, które zorganizowano w czwartym kwartale 2021 r. w dziedzinie etyki i zwalczania nadużyć finansowych, obejmujące definicje nadużyć finansowych, sygnały ostrzegawcze, zgłaszanie poważnych nieprawidłowości, konflikty interesów, działania zewnętrzne, prezenty i przysługi, bazę danych systemu wczesnego wykrywania i wykluczania, podwójne finansowanie i plagiaty;

39.

zauważa ponadto, że jeżeli chodzi o konflikty interesów, w grudniu 2021 r. Rada Zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia SESAR 3 przyjęła nowe przepisy dotyczące poufności oraz zapobiegania konfliktom interesów, unikania ich i zarządzania nimi we Wspólnym Przedsięwzięciu, zastępujące poprzedni zbiór przepisów, który obowiązywał od 2008 r., oraz że dodatkowo w grudniu 2021 r. przyjęto też kodeks postępowania Rady Zarządzającej;

Audyt wewnętrzny

40.

odnotowuje, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego (IAS) przeprowadziła audyt dotyczący zarządzania zasobami ludzkimi i etyki we Wspólnym Przedsięwzięciu; zauważa, że prace w terenie przeprowadzono zdalnie, a sprawozdanie końcowe wydano 9 listopada 2021 r.;

41.

zauważa, że audytorzy stwierdzili, iż systemy zarządzania i kontroli Wspólnego Przedsięwzięcia, które wprowadzono na potrzeby zarządzania zasobami ludzkimi i promowania środowiska etycznego, są ogólnie odpowiednio zaprojektowane, wydajne i skutecznie wdrażane oraz wspierają Wspólne Przedsięwzięcie w osiąganiu jego celów biznesowych;

42.

odnotowuje jednak, że chociaż audyt nie doprowadził do wykrycia żadnych krytycznych lub bardzo ważnych problemów, Służba Audytu Wewnętrznego uważa, że istnieje kilka niedociągnięć i że należy wprowadzić ulepszenia w niektórych obszarach, takich jak zarządzanie obciążeniem pracą, proces rekrutacji i coroczne deklaracje o braku konfliktu interesów, ustalanie indywidualnych celów oraz komunikacja w kwestiach związanych z zasobami ludzkimi;

43.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w celu uwzględnienia zaleceń Trybunału i zagrożeń leżących u ich źródła Wspólne Przedsięwzięcie SESAR opracowało szczegółowy plan działania; ponadto z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Służba Audytu Wewnętrznego potwierdziła przydatność tego szczegółowego planu działania oraz że Wspólne Przedsięwzięcie spodziewa się zrealizować wszystkie działania do końca 2022 r.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/555

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1967

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 (przed dniem 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie SESAR) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0114/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 219/2007 z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR) (4), w szczególności jego art. 4b,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0118/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3 za rok budżetowy 2021;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w celu Badań z zakresu Zarządzania Ruchem Lotniczym w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej 3, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/557

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1968

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0115/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2023),

1.	udziela tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia za rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/559

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1969

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2023),

A.	mając na uwadze, że w listopadzie 2021 r. Rada przyjęła rozporządzenie (UE) 2021/2085 (jednolity akt podstawowy) (1) ustanawiający Wspólne Europejskie Przedsięwzięcie Kolejowe w celu zastąpienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail w ramach programu „Horyzont Europa” na okres do 31 grudnia 2031 r.;

mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie jest partnerstwem publiczno-prywatnym, którego zadaniem jest zarządzanie działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji ukierunkowanymi na realizację misji oraz ich koordynowanie na rzecz dogłębnej transformacji systemów kolejowych w Europie; mając na uwadze, że główne cele Wspólnego Przedsięwzięcia obejmują wkład w utworzenie jednolitego europejskiego obszaru kolejowego, zapewnienie szybkiego przejścia na bardziej atrakcyjny, przyjazny dla użytkownika, konkurencyjny, przystępny cenowo, łatwy do utrzymania, wydajny i zrównoważony europejski system kolejowy zintegrowany z szerszym systemem mobilności, a także wspieranie rozwoju silnego i konkurencyjnego w skali światowej europejskiego przemysłu kolejowego;

mając na uwadze, że jego członkami założycielami są Unia, reprezentowana przez Komisję, i partnerzy z sektora kolejowego (główne zainteresowane strony, w tym producenci urządzeń kolejowych, przedsiębiorstwa kolejowe, podmioty zarządzające infrastrukturą i ośrodki badawcze), przy czym inne podmioty mogą uczestniczyć we Wspólnym Przedsięwzięciu jako członkowie stowarzyszeni; mając na uwadze, że wkłady członków innych niż Unia nie powinny ograniczać się jedynie do pokrycia kosztów administracyjnych i współfinansowania wymaganego do prowadzenia działań w zakresie badań naukowych i innowacji, lecz powinny również być związane z dodatkowymi działaniami;

D.	mając na uwadze, że wszystkie instytucje Unii muszą przestrzegać rozporządzenia finansowego i wysokich standardów zarządzania;

Uwagi ogólne

wyraża zadowolenie, że sprawozdanie finansowe rzetelnie przedstawia we wszystkich istotnych aspektach sytuację finansową Wspólnego Przedsięwzięcia na dzień 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony w tym dniu rok budżetowy, zgodnie z przepisami regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; podkreśla również, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

przyznaje, że program „Horyzont Europa” przewiduje ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania, które usuną słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotują na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zakresie zarządzania i planowania zasobów ludzkich; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa, że za okres ustanowiony w rozporządzeniu (UE) 2021/2085 wkład finansowy Unii na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia, włącznie ze środkami EEA, przeznaczony na pokrycie kosztów administracyjnych i kosztów operacyjnych wynosi maksymalnie 600 mln EUR, w tym co najmniej 50 mln EUR na potrzeby filara systemowego i maksymalnie 24 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych; zauważa, że członkowie Wspólnego Przedsięwzięcia inni niż Unia wnoszą łączny wkład w wysokości co najmniej 600 mln EUR, w tym do 24 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, lub organizują wniesienie takiego wkładu przez podmioty wchodzące w ich skład lub z nimi stowarzyszone;

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji „kosztów administracyjnych”, które są podstawą do obliczania wkładów finansowych członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalnych danych; w związku z tym wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć, aby mogły one przyjąć zharmonizowane podejście do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

przypomina, że aby osiągnąć neutralność klimatyczną należy znacznie zwiększyć rolę kolei i śródlądowych dróg wodnych w śródlądowym transporcie towarów, którego 75 % stanowi dziś transport drogowy; zauważa, że zautomatyzowana i oparta na sieci multimodalna mobilność będzie odgrywać coraz większą rolę wraz z inteligentnymi systemami zarządzania ruchem, które stały się możliwe dzięki cyfryzacji;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez Wspólne Przedsięwzięcie, o których wnioskuje w oparciu o jego odpowiedzi na absolutorium Parlamentu Europejskiego z 2020 r. i które mają na celu dalsze rozwijanie synergii między nowym partnerstwem a istniejącymi mechanizmami finansowania Unii, w tym projektami finansowanymi w ramach programów unijnych, takich jak instrument „Łącząc Europę”, plan „Cyfrowa Europa”, Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego i Fundusz Spójności, a także InvestEU; zauważa, że wysiłki te obejmują działania planowane w celu promowania potencjalnych powiązań z innymi programami unijnymi, współpracę z państwami członkowskimi w ramach Grupy Przedstawicieli Państw oraz utworzenie Grupy ds. Wdrażania w celu wsparcia określania i dostosowywania planów wdrażania i planów inwestycyjnych do innych unijnych instrumentów finansowania; podkreśla znaczenie dalszych prac w celu osiągnięcia bardziej zrównoważonego, niezawodnego i atrakcyjnego systemu kolejowego;

z zadowoleniem przyjmuje nową strategię Komisji na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności, zainicjowaną w grudniu 2020 r., która obejmuje bardziej konkretne cele pośrednie dla sektora kolejowego mające na celu ugruntowanie inteligentnej i zrównoważonej wizji przyszłości; zauważa, że plan działania obejmujący 82 inicjatywy stanowi podstawę tego, w jaki sposób system transportowy UE może przejść transformację ekologiczną i cyfrową oraz zwiększyć odporność na przyszłe kryzysy;

podkreśla, że program „Horyzont Europa” powinien przyczynić się do wzrostu przewozów kolejami dużych prędkości o 50 % do 2030 r.; podkreśla, że regularny transport zbiorowy w Unii na trasach do 500 km powinien być neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla; należy także wdrożyć na dużą skalę zautomatyzowaną mobilność, a do 2050 r. kolejowy ruch towarowy powinien się podwoić; przypomina, że powinien nastąpić trzykrotny wzrost natężenia przewozów koleją dużych prędkości, a multimodalna transeuropejska sieć transportowa (TEN-T) wyposażona na potrzeby zrównoważonego i inteligentnego transportu zapewniającego szybkie połączenia powinna działać w ramach sieci bazowej od 2030 r. podkreśla, że pełne wdrożenie ERTMS do 2030 r. jest kwestią najwyższej wagi;

zauważa, że transformacja cyfrowa może przyczynić się do udoskonalenia ekosystemów związanych z mobilnością i transportem; zauważa, że cyfryzacja może poprawić efektywność środowiskową i kosztową, a jednocześnie zwiększyć poziom bezpieczeństwa, przyczyniając się do poprawy jakości życia; apeluje o zapewnienie bardziej zaawansowanych poziomów automatyzacji, szybszą i bardziej niezawodną łączność i technologie informatyczne umożliwiające głęboką transformację zarządzania usługami w zakresie mobilności; uważa, że wydajna łączność internetowa dla pasażerów na większości dworców i linii, telematyka zorientowana na użytkownika i ułatwiona multimodalność byłyby również korzystne dla szerokiego grona obywateli;

10.

z zadowoleniem przyjmuje zobowiązanie Wspólnego Przedsięwzięcia do ułatwiania działań w zakresie badań naukowych i innowacji w celu stworzenia zintegrowanej europejskiej sieci kolejowej już w fazie projektowania, wyeliminowania barier dla interoperacyjności i stworzenia inteligentnego, zrównoważonego i odpornego systemu kolejowego, aby zagwarantować zharmonizowane podejście do rozwoju jednolitego europejskiego obszaru kolejowego w celu zapewnienia połączeń w całej Unii; podkreśla znaczenie wspierania Wspólnego Przedsięwzięcia ze względu na zalety kolei pod względem efektywności środowiskowej i bezpieczeństwa;

11.

wyraża uznanie w związku z ciągłym i aktywnym informowaniem przez Wspólne Przedsięwzięcie o wkładzie w realizację celów zrównoważonego rozwoju ONZ, a także w związku z przyczynianiem się przez Wspólne Przedsięwzięcie do realizacji celów określonych w strategii Komisji na rzecz zrównoważonej i inteligentnej mobilności oraz w cyfrowej dekadzie, przez co Wspólne Przedsięwzięcie maksymalizuje swoje możliwości dostosowania do celów strategicznych Unii;

12.

podkreśla znaczenie współpracy Wspólnego Przedsięwzięcia z Agencją Kolejową Unii Europejskiej w celu zapewnienia interoperacyjności opracowywanych projektów;

13.

zauważa, że Wspólne Europejskie Przedsięwzięcie Kolejowe oficjalnie rozpoczęło działalność 30 listopada 2021 r.;

Zarządzanie budżetem i finansami

14.

podkreśla, że budżet Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r. nie obejmuje żadnych dochodów ani środków na zobowiązania/płatności w odniesieniu do zasobów Wspólnego Przedsięwzięcia pochodzących z programu „Horyzont Europa” lub od jego członków prywatnych oraz że składa się on wyłącznie ze środków związanych ze Wspólnym Przedsięwzięciem Shift2Rail i środków pochodzących od członków Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail;

15.

zauważa, że w 2021 r. w ostatecznie przyjętej formie budżet Wspólnego Przedsięwzięcia, w tym niewykorzystane środki z poprzednich lat, które Wspólne Przedsięwzięcie ponownie zapisało w budżecie na bieżący rok, dochody przeznaczone na określony cel i środki ponownie przydzielone na następny rok, wyniósł 13,625 mln EUR (84,1 mln EUR w 2020 r.) w środkach na zobowiązania i 68,440 mln EUR (75,8 mln EUR w 2020 r.) w środkach na płatności;

16.

wyraża zadowolenie, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie zrealizowało 100 % środków na zobowiązania udostępnionych w ramach swojego aktywnego budżetu, który obejmuje wydatki na personel i wydatki administracyjne, oraz że środki na płatności wykorzystano w 85 % aktywnych funduszy; zauważa, że w porównaniu z pełnym budżetem Wspólnego Przedsięwzięcia, w tym niewykorzystanymi środkami niewymaganymi w bieżącym roku, wskaźnik wykonania wyniósł 100 % w środkach na zobowiązania i 63 % w środkach na płatności;

17.

zauważa, że na koniec 2021 r. członkowie prywatni wnieśli zatwierdzone wkłady w łącznej wysokości 189,6 mln EUR, w tym 10,5 mln EUR w gotówce, 179,1 mln EUR w formie zatwierdzonych wkładów niepieniężnych oraz dodatkowo łączne wkłady niepieniężne na rzecz działań dodatkowych w wysokości 208,8 mln EUR, przy czym łączny wkład pieniężny Unii wyniósł 339,2 mln EUR;

18.

zauważa, że w kwietniu 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło ostateczne zaproszenie do składania wniosków dotyczących programu „Horyzont 2020”; zauważa, że w ramach tego zaproszenia na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeznaczyło niemal 385,5 mln EUR maksymalnego wkładu UE na podpisane umowy o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”, z czego około 96,4 mln EUR (25 %) pozostaje do wypłacenia w nadchodzących latach; zauważa ponadto, że członkowie prywatni prawnie zobowiązali się przekazać wkłady niepieniężne o wartości 572,6 mln EUR;

19.

podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie zrealizowało 100 % swojego budżetu na zobowiązania dostępnego na projekty w ramach programu „Horyzont 2020”; zwraca uwagę, że wskaźnik wykorzystania środków z budżetu na płatności operacyjne Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r., w tym na niewykorzystane i realokowane zobowiązania na płatności operacyjne, spadł do 61 % (w 2020 r. – 76 %); zdaje sobie sprawę, że przyczyną tego stanu rzeczy był głównie fakt, że sprawozdania techniczne beneficjentów wykazywały się niewystarczającą jakością; ponadto konieczne było wystąpienie do beneficjentów o dodatkowe dowody potwierdzające osiągnięcie rezultatów projektów; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zbadania wszelkich dodatkowych środków ułatwiających stosowanie zasad sprawozdawczości w odniesieniu do wyników projektów w celu uniknięcia opóźnień w przyszłości; zauważa ponadto, że większość płatności Wspólnego Przedsięwzięcia to płatności ryczałtowe wypłacane z tytułu pakietów prac dotyczących projektów, które zostały prawidłowo wdrożone przez wielu beneficjentów; zauważa zatem, że opóźnienie w przypadku jednego beneficjenta ma wpływ na termin wypłaty całej płatności ryczałtowej za dany pakiet prac;

20.

zwraca uwagę, że Wspólne Przedsięwzięcie z powodzeniem dokonało ponad 70 płatności związanych z przetargami operacyjnymi i umowami o udzielenie dotacji na łączną kwotę 39,3 mln EUR; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie zwróciło uwagę Rady Zarządzającej na znaczenie jakości sprawozdawczości beneficjentów oraz na potrzebę przestrzegania terminów przez beneficjentów lub wykonawców, a także że poinformowało Radę Zarządzającą w listopadzie 2021 r., iż ze względu na opóźnienia w składaniu przez beneficjentów wniosków o płatność i dokumentów potwierdzających środki na płatności w wysokości ok. 17,5 mln EUR pozostaną na koniec roku niewykorzystane; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie musiało przesunąć tę kwotę do niewykorzystanych środków, aby mogła zostać ponownie włączona do środków na płatności na 2022 r.; zauważa, że zdaniem Wspólnego Przedsięwzięcia dzięki tej realokacji wskaźnik wykonania płatności operacyjnych (wydatki operacyjne) wyniósł 84 %;

Wyniki

21.

wyraża zadowolenie, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie poczyniło dalsze postępy w realizacji programu Shift2Rail, chociaż pandemia COVID-19 wpłynęła na działania operacyjne, co dodatkowo opóźniło wyniki programu o około sześć miesięcy w porównaniu z opóźnieniami w 2020 r., w szczególności ze względu na zwiększoną liczbę działań demonstracyjnych na miejscu, które były aktywne w 2021 r.; z satysfakcją zauważa, że istniejący system kontroli wewnętrznej zapewnił skuteczne, wydajne i należyte zarządzanie finansami;

22.

zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przyznało i podpisało dwie dotacje na łączną kwotę 2,34 mln EUR w obszarach: „Wpływ i korzyści w zakresie badań naukowych i innowacji mających na celu uatrakcyjnienie kolei dla zainteresowanych stron” oraz „Cyfrowy sprzęg samoczynny – innowacje na potrzeby europejskiego programu realizacji”;

23.

podkreśla, że do końca 2021 r. program Shift2Rail osiągnął kluczowe etapy realizacji, przy czym prawie wszystkie zasoby Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail przeznaczono na działania w ramach programu, a wszystkie planowane działania związane z programem innowacyjnym i działania przekrojowe prowadzono w ramach projektów objętych dofinansowaniem; docenia, że średnio prawie 75 % programu zrealizowano w celu osiągnięcia operacyjnego poziomu gotowości technologicznej 6/7 (2), zaplanowanego do ukończenia w 2023 r.; zauważa, że w sumie szacowana całkowita wartość działań zrealizowanych w 2021 r. wynosi 123,5 mln EUR, z czego 113,6 mln EUR zrealizowali członkowie inni niż Unia;

24.

zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie oceniło swoją działalność w zakresie badań naukowych i innowacji za pośrednictwem trzeciego portalu kontroli; zauważa, że w ocenie tej uwzględniono rezultaty i sprawozdania przedłożone w kontekście rocznego przeglądu aktywnych projektów koordynowanych przez innego członka Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (Unię i członków stowarzyszonych); dzięki temu procesowi Wspólne Przedsięwzięcie zapewniło również właściwe wdrożenie zaleceń sformułowanych podczas poprzedniej oceny portalu kontroli; zauważa, że ogólny wynik wskazuje na to, iż program skorzystał na takich informacjach zwrotnych, których podstawą była również zewnętrzna wiedza ekspercka;

Personel i zamówienia publiczne

25.

zauważa, że w związku z trwającymi i oczekiwanymi rekrutacjami na dzień 31 grudnia 2021 r. zatrudnionych było 19 pracowników, w tym jeden oddelegowany ekspert krajowy; zauważa, że zgodnie z planem zatrudnienia Wspólnego Przedsięwzięcia na koniec 2021 r. powinny to być 23 stanowiska;

26.

zauważa, że ze względu na uruchomienie Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego w nowym formacie od 30 listopada 2021 r. plan zatrudnienia pozostał w formie przyjętej przez Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail; zauważa, że Rada Zarządzająca przyjęła nowy plan zatrudnienia dopiero 1 marca 2022 r.;

27.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności zauważa, że wydatki na personel wykorzystano głównie na wynagrodzenia pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa ponadto, że Wspólne Przedsięwzięcie korzystało również ze wsparcia zewnętrznego, aby wypełnić luki w procesie rekrutacji wynikające z rotacji personelu i poradzić sobie ze znacznym obciążeniem pracą związanym z działalnością Wspólnego Przedsięwzięcia;

28.

z zaniepokojeniem zauważa, że średni roczny odsetek pracowników tymczasowych utrzymywał się na wysokim poziomie i wynosił 18 % personelu statutowego; przypomina, że wysoki odsetek pracowników kontraktowych prowadzi często do znacznie większej rotacji personelu, co ma destabilizujący wpływ na sytuację kadrową we Wspólnym Przedsięwzięciu; podkreśla ponadto, że korzystanie z personelu tymczasowego powinno pozostać rozwiązaniem przejściowym, ponieważ mogłoby negatywnie wpłynąć na ogólne wyniki Wspólnego Przedsięwzięcia, prowadząc np. do trudności z zatrzymaniem pracowników niezbędnych do wykonywania przez Wspólne Przedsięwzięcie kluczowych kompetencji, niejasnych kanałów odpowiedzialności, potencjalnych sporów sądowych oraz niższej wydajności pracowników; przypomina, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno opracować sformalizowany model lub wytyczne dotyczące sposobu szacowania potrzeb kadrowych (w tym kluczowych kompetencji) w celu optymalizacji wykorzystania zasobów kadrowych;

29.

wyraża ubolewanie, że w 2021 r. rotacja personelu utrzymywała się na wysokim poziomie, przy czym niektórzy pracownicy i jeden oddelegowany ekspert krajowy opuścili Wspólne Przedsięwzięcie; zauważa, że wynikało to m.in. z faktu, iż inne wspólne przedsięwzięcia unijne są w stanie zaoferować stanowiska pracowników zatrudnionych na czas określony zamiast stanowisk pracowników kontraktowych; wzywa do zwiększenia wysiłków w zakresie zasobów ludzkich w celu zminimalizowania rotacji personelu;

30.

wyraża zadowolenie, że podobnie jak miało to miejsce już w 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie również w 2021 r. stosowało podejście KE w odpowiedzi na pandemię COVID-19, wdrażając specjalne środki mające na celu ochronę pracowników; zauważa, że chodziło w szczególności o stosowanie telepracy, a podczas pracy w biurze – ograniczenie fizycznych kontaktów między kolegami i stosowanie środków ochronnych; z satysfakcją zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie dążyło do przeciwdziałania negatywnym skutkom pandemii COVID-19 dla zdrowia psychicznego pracowników i już w 2020 r. wprowadziło program na rzecz dobrego samopoczucia;

31.

na podstawie rocznego sprawozdania z działalności za 2021 r. zauważa, że jeśli chodzi o równowagę płci, w Radzie Zarządzającej Wspólnego Przedsięwzięcia udział kobiet jest niższy niż w poprzednim roku, tj. odpowiednio 10 i 13 %, przy czym uwzględniono zastępców członków zarządu, a odsetek kobiet reprezentowanych w grupie przedstawicieli i w komitecie naukowym wynosił 33 %, podobnie jak w latach 2019 i 2020; ubolewa, że liczby te zmniejszyły się lub nie uległy zmianie w porównaniu z poprzednimi latami, i wzywa do wzmożenia wysiłków na rzecz równowagi płci;

32.

zauważa, że w odniesieniu do realizacji działań związanych z zamówieniami Wspólne Przedsięwzięcie przestrzegało zasad rozporządzenia finansowego oraz wytycznych zawartych w vademecum Komisji Europejskiej na temat zamówień publicznych; zauważa, że doprowadziło to do realizacji działań zapewniających najlepszą relację jakości do ceny; wartości ustalone dla poszczególnych postępowań o udzielenie zamówienia, które są poniżej jakiegokolwiek poziomu istotności, jeśli wziąć pod uwagę całkowitą wartość działań w zakresie badań naukowych i innowacji oraz program, wynikają ze zbiorowej wiedzy zaangażowanych pracowników i ich doświadczenia zdobytego w poprzednich organizacjach prywatnych i publicznych;

33.

zauważa, że zgodnie z uwagami Trybunału Obrachunkowego Wspólne Przedsięwzięcie zgadza się opłacać składki emerytalne pracodawcy zgodnie z obliczeniami, jakie mają przedstawić służby Komisji, po potwierdzeniu aspektów prawnych oraz wzywa Komisję do podjęcia działań z myślą o uniknięciu podobnych kwestii w przyszłości; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, aby nie czekało na ostateczne wyliczenie zaległych składek, lecz uwzględniło ten obowiązek przy planowaniu przyszłego budżetu, np. poprzez odpowiednie naliczanie składek emerytalnych;

34.

gratuluje Wspólnemu Przedsięwzięciu określenia w jego wieloletnim programie działań kluczowych celów służących wzmocnieniu roli kolei w systemie transportowym, dzięki czemu będzie ono mogło zmaksymalizować swój wkład w osiągnięcie celów Europejskiego Zielonego Ładu;

35.

w odniesieniu do 2021 r. wyraża uznanie w związku ze stałym nadzorem Biura Programowego nad realizacją 105 projektów i umów operacyjnych w ramach programu Shift2Rail, przyznanych i podpisanych od 2016 r., których łączna wartość w dziedzinie badań naukowych i innowacji szacowana jest na 805,1 mln EUR;

36.

zauważa, że podczas Europejskiego Roku Kolei 2021 Wspólne Przedsięwzięcie odegrało aktywną rolę w eksponowaniu tego sektora;

37.

pochwala stałą sprawozdawczość Wspólnego Przedsięwzięcia, począwszy od 2018 r., na temat jego wkładu w osiągnięcie celów zrównoważonego rozwoju ONZ;

38.

zwraca uwagę na ciągły wpływ pandemii COVID-19 na działalność Wspólnego Przedsięwzięcia, jego poprzednika i ogólnie na sektor kolejowy, a także na wynikające z tego dalsze opóźnienia w realizacji niektórych produktów programu, jak wskazano w rocznym sprawozdaniu z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia; zwraca uwagę na podkreślany przez Wspólne Przedsięwzięcie fakt, że pandemia COVID-19 – nawet po zmaleniu natężenia jej najpoważniejszych skutków – nadal będzie miała wpływ na niektóre operacje w sektorze kolejowym; w związku z tym gratuluje Wspólnemu Przedsięwzięciu i zachęca je do kontynuowania szczegółowej analizy ryzyka i planów ograniczania ryzyka, które jego zespół programowy i koordynatorzy projektów realizowali od początku pandemii COVID-19;

Audyt wewnętrzny

39.

zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego Komisji potwierdziła, że w 2021 r. nie doszło do naruszenia indywidualnej obiektywności, w szczególności ze względu na konflikt interesów, ograniczenia zakresu, ograniczenia dostępu do rejestrów, personelu i mienia lub ze względu na ograniczenie zasobów;

40.

zauważa, że w następstwie oceny ryzyka przeprowadzonej we Wspólnym Przedsięwzięciu w 2020 r. audytor wewnętrzny sporządził strategiczny plan audytu wewnętrznego na lata 2021–2023; zauważa, że w IV kwartale 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przekazało Służbie Audytu Wewnętrznego aktualne informacje na temat wewnętrznych i zewnętrznych zmian mających wpływ na jego działalność, a także zaktualizowaną wersję rejestru ryzyka; zauważa, że Służba Audytu Wewnętrznego uwzględni ten wkład, przygotowując plany prac audytowych na 2022 r. oraz opracowując kolejną dogłębną ocenę ryzyka i strategiczny plan audytu wewnętrznego we Wspólnym Przedsięwzięciu;

41.

zauważa, że w 2021 r. Służba Audytu Wewnętrznego rozpoczęła kontrolę wdrażania i zamknięcia dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”, której celem jest ocena adekwatności struktury oraz efektywności i skuteczności kontroli wewnętrznych obowiązujących we Wspólnym Przedsięwzięciu w odniesieniu do wdrażania i zamykania umów o udzielenie dotacji w ramach programu „Horyzont 2020”; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o wynikach audytu;

Kontrola wewnętrzna

42.

podkreśla, że w 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło zmienione ramy kontroli wewnętrznej oraz że pierwszą coroczną samoocenę tych ram przeprowadzono w pierwszym kwartale 2021 r. w celu oceny zgodności i skuteczności kontroli wewnętrznych, począwszy od 2020 r., a także w celu odzwierciedlenia obecnej sytuacji w zakresie działań związanych z kontrolą wewnętrzną, prowadzonych w tym czasie;

43.

zauważa, że podobnie w pierwszym kwartale 2022 r. przeprowadzono nową roczną ocenę ram kontroli wewnętrznej pod kątem sytuacji w 2021 r. na poziomie poszczególnych 17 zasad i pięciu komponentów oraz z perspektywy ram jako całości; zauważa, że ocena ta została przeprowadzona na podstawie 53 wskaźników i przy uwzględnieniu wszystkich istotnych informacji dostępnych w tamtym czasie, w tym wyników poprzednich audytów wewnętrznych i zewnętrznych oraz zapisów w prowadzonym przez Wspólne Przedsięwzięcie rejestrze wyjątków i przypadków niezgodności; zauważa, że po przeprowadzeniu należytej oceny nie stwierdzono istotnych niedociągnięć w kontrolach wewnętrznych; zauważa, że stwierdzono, iż wszystkie poszczególne zasady ram kontroli wewnętrznej oraz elementy składowe istnieją i dobrze funkcjonują;

44.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że w przypadku płatności w ramach programu „Horyzont 2020” za przeprowadzanie audytów ex post odpowiada Wspólna Służba Audytu Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Badań Naukowych i Innowacji (DG RDT); zwraca uwagę, że na podstawie wyników audytów ex post dostępnych na koniec 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie poinformowało o reprezentatywnym poziomie błędu wynoszącym 2,3 % (w 2020 r. – 2,9 %) oraz poziomie błędu rezydualnego wynoszącym 1,6 % (w 2020 r. – 1,99 %) w projektach w ramach programu „Horyzont 2020” (płatności końcowe i rozliczenie płatności);

45.

zauważa, że Trybunał skontrolował losowo wybrane płatności dokonane w 2021 r. w ramach programu „Horyzont 2020” na poziomie beneficjentów końcowych, aby potwierdzić poziomy błędu ustalone podczas kontroli ex post; zauważa, że Trybunał nie wykrył żadnych błędów ani uchybień w zakresie kontroli u beneficjentów Wspólnego Przedsięwzięcia objętych próbą;

46.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane, ukierunkowanych na bardziej „podatne na błędy” rodzaje beneficjentów, takie jak MŚP i nowi beneficjenci;

47.

zwraca uwagę, że jeśli chodzi o postępowanie w przypadku potencjalnych konfliktów interesu oraz z myślą o wdrożeniu wymogów wynikających z aktu założycielskiego w odniesieniu do tej kwestii, Wspólne Przedsięwzięcie za pomocą swoich wewnętrznych ram prawnych przyjęło przepisy dotyczące swoich członków, pracowników i członków Rady Zarządzającej oraz że roczne deklaracje interesów tych ostatnich są publicznie dostępne na oficjalnej stronie internetowej Wspólnego Przedsięwzięcia.

(2) Poziom gotowości technologicznej co najmniej 6 – technologia sprawdzona w odpowiednim środowisku.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/566

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1970

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego (do 30 listopada 2021 r.: Wspólne Przedsięwzięcie Shift2Rail) za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0115/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 642/2014 z dnia 16 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia Shift2Rail (4), w szczególności jego art. 12,

—

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając opinię przedstawioną przez Komisję Transportu i Turystyki,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0090/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji tymczasowemu dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Europejskiego Przedsięwzięcia Kolejowego, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 177 z 17.6.2014, s. 9.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/568

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1971

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0110/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2018/1488 z dnia 28 września 2018 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali (4),

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2021/1173 z dnia 13 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali i uchylające rozporządzenie (UE) 2018/1488 (5),

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2023),

1.	udziela dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na rok budżetowy 2021;

2.	przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji, wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 252 z 8.10.2018, s. 1.

(5) Dz.U. L 256 z 19.7.2021, s. 3.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/570

REZOLUCJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1972

z dnia 10 maja 2023 r.

zawierająca uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2023),

A.	mając na uwadze, że Wspólne Przedsięwzięcie w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali („Wspólne Przedsięwzięcie”) zostało ustanowione w październiku 2018 r. na okres do 31 grudnia 2026 r. (1) i stało się autonomiczne we wrześniu 2020 r.;

mając na uwadze, że w lipcu 2021 r. Rada przyjęła nowe rozporządzenie ustanawiające przedłużające na okres do dnia 31 grudnia 2033 r. (2) czas trwania Wspólnego Przedsięwzięcia na podstawie wieloletnich ram finansowych (WRF) na lata 2021–2027, z misją opracowania, wdrożenia, rozszerzenie i utrzymania w Unii wiodącego na świecie sfederowanego, bezpiecznego i hiperpołączonego ekosystemu infrastruktury obliczeń superkomputerowych, obliczeń kwantowych, usług i danych, a także wspierania rozwoju i upowszechnienia ukierunkowanych na popyt i ukierunkowanych na użytkownika innowacyjnych i konkurencyjnych systemów obliczeń superkomputerowych opartych na łańcuchu dostaw, który zapewni komponenty, technologie i wiedzę ograniczające ryzyko zakłóceń i umożliwiające rozwój szerokiego zakresu zastosowań zoptymalizowanych dla tych systemów, a także rozszerzenie wykorzystania tej infrastruktury obliczeń superkomputerowych na dużą liczbę użytkowników publicznych i prywatnych oraz wspieranie dwojakiej transformacji i rozwoju kluczowych umiejętności w nauce i przemyśle europejskim;

mając na uwadze, że członkami założycielami Wspólnego Przedsięwzięcia są Unia, reprezentowana przez Komisję, państwa uczestniczące (3) oraz dwóch partnerów prywatnych: Europejska Platforma Technologiczna na rzecz obliczeń wielkiej skali i stowarzyszenie Big Data Value Association; mając na uwadze, że z końcem 2021 r. rada zarządzająca Wspólnego Przedsięwzięcia zaakceptowała wniosek o członkostwo złożony przez trzeciego partnera prywatnego – Europejskie Konsorcjum Przemysłu Kwantowego;

mając na uwadze, że maksymalny wkład finansowy Unii we Wspólne Przedsięwzięcie (w tym środki EOG) na mocy rozporządzenia (UE) 2021/1173 ma wynieść 3,081 mld EUR, w tym 92 mln EUR na pokrycie kosztów administracyjnych, pod warunkiem że kwota ta zostanie wyrównana lub przekroczona przez wkład państw uczestniczących;

Uwagi ogólne

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że zgodnie ze sprawozdaniem Trybunału Obrachunkowego (zwanym dalej „sprawozdaniem Trybunału”) sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia za rok zakończony w dniu 31 grudnia 2021 r. przedstawia rzetelnie we wszystkich istotnych aspektach jego sytuację finansową w dniu 31 grudnia 2021 r. oraz wyniki transakcji, przepływy pieniężne i zmiany w aktywach netto za zakończony rok budżetowy, zgodnie z przepisami jego regulaminu finansowego i z zasadami rachunkowości przyjętymi przez księgowego Komisji; podkreśla fakt, że transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe we wszystkich istotnych aspektach;

zauważa jednak, że Trybunał uznał, iż ryzyko dla wiarygodności rocznego sprawozdania finansowego jest średnie ze względu na to, że nie ustanowiono jeszcze procedur dotyczących uznawania aktywów i zarządzania nimi oraz ze względu na wymogi dotyczące sprawozdawczości, certyfikacji i zatwierdzania wkładów rzeczowych jego członków;

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie otrzyma dodatkowe środki w wysokości około 2 mld EUR z programu „Cyfrowa Europa ” oraz dodatkowe środki w wysokości 200 mln EUR z instrumentu „Łącząc Europę”, które mają zostać przeznaczone na zakup, uruchomienie, modernizację i eksploatację infrastruktury na potrzeby superkomputerów i komputerów kwantowych;

przyjmuje do wiadomości fakt, że w „Horyzoncie Europa” przewidziano ambitne cele dla Wspólnego Przedsięwzięcia, które można osiągnąć tylko wówczas, gdy zostaną opracowane i wdrożone skuteczne rozwiązania służące usunięciu słabości w systemach kontroli wewnętrznej i przygotowujące na przyszłe wyzwania wynikające ze zwiększonej odpowiedzialności, np. w zakresie zarządzania i planowania zasobów kadrowych; zwraca w tym kontekście uwagę, że szczególnie skomplikowane i uciążliwe obliczenia oraz wymogi dotyczące sprawozdawczości wiążą się ze znacznym ryzykiem błędu, i dlatego wzywa do zbadania możliwości uproszczeń, o ile jest to możliwe i zgodne z istniejącymi ramami prawnymi;

zauważa, że rok 2021 był pierwszym pełnym rokiem działalności Wspólnego Przedsięwzięcia od czasu osiągnięcia przez nie autonomii we wrześniu 2020 r.;

zauważa, że wśród wspólnych przedsięwzięć nie ma zharmonizowanej definicji „kosztów administracyjnych”, która jest podstawą do obliczania wkładów finansowych ich członków i warunkiem koniecznym do uzyskania porównywalności tych kosztów; w związku z tym wzywa do opracowania wspólnych wytycznych dla wszystkich wspólnych przedsięwzięć w celu przyjęcia zharmonizowanego podejścia do klasyfikacji niektórych kategorii wydatków administracyjnych, takich jak wydatki na konsultacje, badania, analizy, oceny i pomoc techniczną;

Zarządzanie budżetem i finansami

zauważa, że na 2021 r. budżet w nowych środkach na płatności wyniósł 207,5 mln EUR (w porównaniu do 181,5 mln EUR w 2020 r.), a w nowych środkach na zobowiązania – 722,4 mln EUR (w porównaniu do 509,1 mln EUR w 2020 r.); zauważa, że dostępny budżet na płatności wyniósł 348,2 mln EUR (w porównaniu do 181,5 EUR w 2020 r.), a dostępne zobowiązania budżetowe wyniosły 753,4 mln EUR (w porównaniu do 509,1 EUR w 2020 r.); zauważa, że dostępny budżet obejmuje niewykorzystane środki z poprzednich lat, które zostały ponownie ujęte w budżecie Wspólnego Przedsięwzięcia na bieżący rok, dochody przeznaczone na określony cel i środki przydzielone na następny rok;

stwierdza z zaniepokojeniem, że Trybunał sklasyfikował ryzyko dla zarządzania budżetem jako średnie w przypadku Wspólnego Przedsięwzięcia z powodu uchybień stwierdzonych w procesie planowania i monitorowania budżetu oraz złożoności i wieloletniego charakteru jego umów i działań związanych z dotacjami; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do uwzględnienia tej kwestii w przyszłym budżecie i procedurach monitorowania;

zauważa, że na koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przeznaczyło już 180 mln EUR na współfinansowanie w 50 % dotacji na badania naukowe i innowacje w ramach programu „Horyzont 2020”, co stanowi minimalny cel na mocy rozporządzenia (UE) 2018/1488, oraz że państwa uczestniczące mają sfinansować pozostałe 50 % całkowitych kosztów projektu, a członkowie prywatni wniosą wkład do maksymalnych kosztów kwalifikowalnych działań związanych z dotacjami; zauważa jednak z zaniepokojeniem, że do tego dnia członkowie prywatni zgłosili jedynie wkłady rzeczowe w wysokości 4,2 mln EUR; istnieje zatem duże ryzyko, że kwota wkładów członków prywatnych w wysokości 420 mln euro, wymagana w rozporządzeniu (UE) 2018/1488, nie zostanie osiągnięta do końca okresu wdrażania projektu finansowanego z dotacji;

10.

zauważa, że na mocy rozporządzenia Rady (UE) 2021/1173 od Wspólnego Przedsięwzięcia wymaga się realizacji projektów na kwotę 7 mld EUR, z czego 3,1 mld EUR ma zostać pozyskane od państw uczestniczących, a 900 mln EUR od członków prywatnych w postaci wkładów finansowych i niepieniężnych; podkreśla fakt, że stanowi to znaczny wzrost w porównaniu z poprzednimi WRF, w ramach których Wspólne Przedsięwzięcie musiało realizować projekty o wartości około 1,4 mld EUR, a w związku z tym ryzyko, iż Wspólne Przedsięwzięcie nie osiągnie wartości docelowych w zakresie wkładów pozostałych podmiotów uczestniczących, które to wartości zostały określone w rozporządzeniu (UE) 2021/1173, jest znacznie większe;

11.

w kwestii wykonania budżetu Wspólnego Przedsięwzięcia na 2021 r. dostępnego na projekty operacyjne zauważa, że wskaźniki wykorzystania operacyjnych środków na zobowiązania i na płatności wyniosły odpowiednio 2 % i 47 %; zauważa, że bardzo niski wskaźnik wykonania środków na zobowiązania wynika w dużej mierze z opóźnionego rozpoczęcia działalności Wspólnego Przedsięwzięcia w ramach WRF na lata 2021–2027 w lipcu 2021 r. oraz z przekazania przez Komisję i państwa uczestniczące środków w wysokości 700 mln EUR do Wspólnego Przedsięwzięcia w grudniu 2021 r.; zauważa, że kolejnym czynnikiem, który przyczynił się do niskiego wskaźnika wykorzystania, są opóźnienia po stronie jednostek przyjmujących, a także trudności – spowodowane sytuacją pandemiczną na świecie – z dostawą kluczowych komponentów potrzebnych do budowy budynków (centrów danych), w których mają się mieścić i działać zakupione już superkomputery;

12.

zauważa, że w przypadku środków na płatności z tytułu działalności operacyjnej przyczyną niskiego wskaźnika wykorzystania było z kolei przede wszystkim opóźnione rozpoczęcie niektórych nowych projektów infrastrukturalnych, co spowodowało opóźnienie w wypłacie płatności zaliczkowych zaplanowanych na 2021 r., a także niespodziewana konieczność przeznaczenia większej ilości czasu na prace kontrolne ex ante dotyczące produktów w odniesieniu do pierwszych płatności okresowych z dotacji na rzecz projektów w ramach programu „Horyzont 2020”;

13.

zauważa, jeśli chodzi o środki na zobowiązania i płatności administracyjne, że na etapie planowania budżetu administracyjnego na 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie uwzględniło w wystarczającym stopniu realokacji znacznych kwot niewykorzystanych środków na płatności z poprzednich lat; zauważa ponadto, że ponownie przydzielone środki budżetowe z poprzednich lat nie zostały wykorzystane przed przyznaniem nowych środków na dany rok;

14.

zauważa z zaniepokojeniem, że Wspólne Przedsięwzięcie nadal nie posiada wiarygodnych procedur poświadczania i zatwierdzania wkładów rzeczowych zgłaszanych przez jego członków prywatnych i państwa uczestniczące oraz że jest to jedyne Wspólne Przedsięwzięcie, które nie posiada strategicznego planu realizacji służącego uzyskaniu wkładów od innych członków; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do poinformowania organu udzielającego absolutorium o krokach podjętych w celu zaradzenia brakowi takiego planu; podkreśla, że Wspólne Przedsięwzięcie powinno wdrożyć wiarygodne procedury poświadczania i zatwierdzania wkładów rzeczowych oraz opracować strategiczny plan wdrażania obejmujący realistyczne cele pośrednie i doroczne wartości docelowe w odniesieniu do wkładów od państw uczestniczących i członków prywatnych na poziomie poszczególnych programów; odnotowuje ponadto uznanie przez Wspólne Przedsięwzięcie działań zaproponowanych przez Trybunał oraz jego zobowiązanie do zajęcia się tą sprawą w odpowiednim czasie;

15.

zauważa, że w WRF na lata 2021–2027 głównymi źródłami finansowania wspólnych przedsięwzięć pozostają programy „Horyzont Europa” i „Cyfrowa Europa”, w ramach których przewidziano łącznie 15,1 mld euro na dofinansowanie działalności wspólnych przedsięwzięć w zakresie badań naukowych i innowacji, i że wspólne przedsięwzięcia realizują działania na kwotę 11,6 mld EUR, co stanowi około 12 % całkowitego budżetu programu „Horyzont Europa” wynoszącego 95,5 mld EUR; z drugiej strony przyjmuje z zadowoleniem fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie i przyszłe Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów (4) wdrożą duże projekty w zakresie budowania zdolności, wdrażania i inwestycji związane ze strategią europejskiego jednolitego rynku cyfrowego w ramach programu „Cyfrowa Europa” i że Wspólne Przedsięwzięcie i przyszłe Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów otrzymają 3,4 mld EUR z funduszy unijnych z programu „Cyfrowa Europa”, reprezentującego 39 % całkowitego finansowania programu w wysokości 8,6 mld EUR, na realizację tych działań;

16.

na podstawie sprawozdania Trybunału zauważa, że na mocy rozporządzeń (UE) 2021/695 (5) i (UE) 2021/1173 Wspólne Przedsięwzięcie jest zobowiązane do wprowadzenia nowej scentralizowanej procedury zarządzania, tzw. centralnego systemu zarządzania wkładami finansowymi (CMFC), w celu zarządzania wkładami finansowymi państw uczestniczących;

17.

zauważa, że w ramach planowanego systemu CMFC każde państwo uczestniczące może zdecydować się na wpłacenie na rzecz Wspólnego Przedsięwzięcia swojego wkładu finansowego na poziomie projektu na rzecz beneficjentów mających siedzibę w jego państwie, a w trakcie tego procesu każde państwo uczestniczące ma również prawo weta we wszystkich kwestiach dotyczących wykorzystania własnych krajowych wkładów finansowych przekazywanych Wspólnemu Przedsięwzięciu na rzecz wnioskodawców mających siedzibę w jego państwie, zgodnie z unijnymi przepisami finansowymi i regułami konkurencji, co umożliwia państwu uczestniczącemu podjęcie decyzji, na podstawie krajowych priorytetów strategicznych, czy wspierać krajowego beneficjenta wybranego i zatwierdzonego projektu w zakresie badań naukowych i innowacji; zauważa z drugiej strony, że Wspólne Przedsięwzięcie będzie musiało dokonywać płatności w ramach dofinansowania na rzecz wszystkich państw uczestniczących, które zdecydowały się powierzyć mu wnoszone przez siebie wkłady finansowe; zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie będzie również musiało zarządzać dwiema osobnymi procedurami opierającymi się na umowach administracyjnych z państwami stowarzyszonymi i monitorować ich realizację; zauważa, że krajowy organ finansujący każdego z państw uczestniczących ma zawrzeć umowę ze Wspólnym Przedsięwzięciem, na podstawie której albo płatności z wkładów krajowych zostaną powierzone Wspólnemu Przedsięwzięciu, albo krajowy organ finansujący będzie koordynował umowy w sprawie transferu środków krajowych na płatności na rzecz beneficjentów i prowadził sprawozdawczość dotyczącą tych wkładów; zauważa, że zgodnie z harmonogramem Wspólnego Przedsięwzięcia umowy powinny zostać podpisane przed podpisaniem przez Wspólne Przedsięwzięcie jego pierwszych wzorów umów o udzielenie dotacji w odniesieniu do zaproszeń do składania wniosków ogłoszonych w ramach WRF na lata 2021-2027 r.; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie do zbadania możliwości uproszczenia tej uciążliwej procedury i do poinformowania organu udzielającego absolutorium o możliwych rozwiązaniach;

18.

zauważa, na podstawie uwag Trybunału, że dodatkowe zasoby potrzebne na wdrożenie planowanego systemu CMFC nie zostały ocenione przez Komisję ani uwzględnione we wstępnych szacunkach zasobów kadrowych Wspólnego Przedsięwzięcia na potrzeby realizacji nowego programu badań naukowych i innowacji Wspólnego Przedsięwzięcia; zauważa, że ów brak planowania na etapie wprowadzania systemu CMFC w połączeniu z sytuacją kadrową oraz brakiem narzędzi i wsparcia informatycznego może niekorzystnie wpłynąć na realizację programów Wspólnego Przedsięwzięcia i na osiągnięcie zakładanego poziomu wkładów od pozostałych członków; zauważa z zaniepokojeniem, że system CMFC należy zarządzać ręcznie, co będzie wymagało znacznych zasobów ludzkich; domaga się, aby organ udzielający absolutorium został poinformowany o stanie wdrożenia tego nowego scentralizowanego systemu;

Zamówienia i personel

19.

podkreśla fakt, że Trybunał ocenił ryzyko związane z wydatkami i procedurami udzielania zamówień publicznych jako średnie dla Wspólnego Przedsięwzięcia ze względu na złożone procedury udzielania zamówień o wysokiej wartości;

20.

zauważa, że pod koniec 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie zatrudniało 15 statutowych członków personelu i 3 pracowników tymczasowych, którzy wspomagali zespół ds. finansów i komunikacji; zauważa ponadto, że ponieważ przydział stanowisk oddelegowanego eksperta krajowego został przerwany na mocy rozporządzenia (UE) 2021/1173, rekrutacja została wstrzymana i zostanie zastąpiona rekrutacją na stanowisko specjalisty ds. programów w 2022 r.;

21.

ubolewa, że główne obawy wskazane przez Trybunał są związane z niedoborem personelu we Wspólnym Przedsięwzięciu oraz brakiem wystarczającej liczby pracowników statutowych, co doprowadziło do zwiększonego wykorzystania pracowników tymczasowych, co może prowadzić do uchybień w zarządzaniu finansami, budżetem i personelem, a także może stwarzać ryzyko pod względem ciągłości działań, zachowania kluczowych kompetencji i braku wystarczających kontroli wewnętrznych, a w konsekwencji może negatywnie wpłynąć na osiągnięcie celów Wspólnego Przedsięwzięcia; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że na mocy rozporządzenia (UE) 2021/1173 Wspólne Przedsięwzięcie jest w stanie podjąć kroki w celu rozwiązania tej kwestii i zainicjowało proces rekrutacji, przy jednoczesnym priorytetowym traktowaniu kluczowych stanowisk związanych z najważniejszymi funkcjami Wspólnego Przedsięwzięcia i ograniczaniem ryzyka, takich jak stanowiska audytorów wewnętrznych;

22.

zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/1173 Wspólne Przedsięwzięcie będzie musiało wykorzystać środki w wysokości ponad 7 mld EUR i w tym celu musi zatrudnić dodatkowych 39 pracowników, aby osiągnąć planowany poziom 54 statutowych członków personelu do końca 2023 r. (6); zauważa, że ze względu na to, że rozporządzenie (UE) 2021/1173 zostało przyjęte z opóźnieniem, Wspólne Przedsięwzięcie rozpoczęło konieczne procedury rekrutacji na siedem priorytetowych stanowisk dopiero pod koniec 2021 r. i w ciągu tego roku Wspólne Przedsięwzięcie nie zdołało zwiększyć liczby swoich pracowników;

23.

zauważa, że w związku z ustaleniami Trybunału dotyczącymi niepewnej sytuacji kadrowej we Wspólnym Przedsięwzięciu w 2021 r. konieczne są zwiększone wysiłki w dziedzinie zasobów ludzkich w ogóle oraz w zakresie zaangażowania planowania zasobów Komisji w celu poprawy planowania zasobów ludzkich, a w szczególności procesu rekrutacji, aby uniknąć przypadków długotrwałych wakatów, dużej rotacji pracowników, dużej liczby pracowników zewnętrznych, uzależnienia od wiedzy fachowej nielicznych pracowników, nadmiernego obciążenia pracą i wynikających z tego nieobecności pracowników oraz nieefektywności, a w zamian zaoferować atrakcyjne i sprawiedliwe społecznie warunki zatrudnienia, które sprzyjają realizacji celów Wspólnego Przedsięwzięcia;

24.

odnotowuje, że zgodnie z rocznym sprawozdaniem z działalności za rok 2021, z ogólnej liczby 45 ekspertów uczestniczących w ocenach i przeglądach projektów 47 % stanowiły kobiety, a 53 % mężczyźni; z zadowoleniem przyjmuje te dane liczbowe i zachęca Wspólne Przedsięwzięcie do dalszego dbania o poprawę równowagi płci wśród pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia;

25.

zauważa, że Wspólne Przedsięwzięcie współpracuje z Dyrekcją Generalną ds. Budżetu Komisji Europejskiej w celu wyjaśnienia sytuacji w zakresie składek emerytalnych pracowników Wspólnego Przedsięwzięcia, zgodnie z zaleceniami Trybunału wydanymi pod koniec 2021 r.; wzywa Wspólne Przedsięwzięcie, aby nie czekało na ostateczne wyliczenie zaległych składek, lecz uwzględniło ten obowiązek przy planowaniu przyszłego budżetu, np. poprzez odpowiednie naliczanie składek emerytalnych, i wzywa Komisję do podjęcia działań w celu uniknięcia podobnych problemów w przyszłości;

Wydajność

26.

zauważa, że działania Wspólnego Przedsięwzięcia w zakresie badań naukowych i innowacji w 2021 r. koncentrowały się głównie na zamknięciu procesów zaproszeń do składania wniosków i działań rozpoczętych w 2019 r. i 2020 r. (wcześniejsze projekty);

27.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że trzynaście konsorcjów podpisało w 2021 r. umowy ze Wspólnym Przedsięwzięciem i rozpoczęło prace w kwietniu 2021 r.; zauważa, że projekty obejmują trzy tematy zaproszenia do składania wniosków „W kierunku technologii i aplikacji o ekstremalnej skali” i wykorzystują ponad 70 % środków przewidzianych w strategii „Horyzont Europa 2020”;

28.

podkreśla fakt, że różne konsorcja będą pracować nad działaniami w zakresie badań naukowych i innowacji, które pomogą Europie stać się globalnie konkurencyjnym podmiotem w dziedzinie obliczeń superkomputerowych, i że dziesięć z tych projektów będzie dotyczyć EuroHPC-01-2019 pt. „Obliczenia na ekstremalną skalę i technologie oparte na danych” oraz że dwa kolejne projekty, MICROCARD i REGALE, skupią się na EuroHPC-02-2019 pt. „Obliczenia wielkiej skali oraz środowiska i platformy aplikacyjne zorientowane na dane”;

29.

zauważa ponadto, że projekt exaFOAM skoncentruje się na temacie EuroHPC-03-2019 pt. „Przemysłowe kody oprogramowania dla obliczeń w ekstremalnej skali”, Wspólne Przedsięwzięcie ogłosiło zaproszenie obejmujące zaproszenie „Szkolenia i edukacja w zakresie obliczeń wielkiej skali” dotyczące opracowania i realizacji europejskiego programu studiów magisterskich w dziedzinie obliczeń wielkiej skali i zaproszenie to zostało ogłoszone na początku roku, a do października Wspólne Przedsięwzięcie mogło już ogłosić, że projekt będzie realizowany pod przewodnictwem Uniwersytetu Luksemburskiego i we współpracy z siedmioma innymi europejskimi uniwersytetami; jest przekonany, że ta inicjatywa ułatwi kształcenie i rozwój zawodowy osób o wysokim potencjale, które są kluczowe dla sukcesu Wspólnego Przedsięwzięcia;

30.

zauważa, że w 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie przygotowało drugi etap projektu europejskiej inicjatywy dotyczącej procesorów, który jest podstawą europejskiej inicjatywy na rzecz strategicznej autonomii w zakresie obliczeń wielkiej skali, technologii czipów i infrastruktury, która rozpoczęła się w 2022 r., oraz w celu wykorzystania osiągnięć pierwszego etapu;

Kontrola wewnętrzna

31.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że w 2020 r. Wspólne Przedsięwzięcie opracowało plan działania w celu wdrożenia pozostałych działań w ramach 17 zasad kontroli wewnętrznej Komisji w 2021 r. i że ze względu na brak kluczowego personelu administracyjnego (czyli kierownika ds. finansów i administracji oraz kierownika jednostki audytu wewnętrznego) Wspólne Przedsięwzięcie nie zatwierdziło jeszcze szeregu ważnych działań w zakresie kontroli wewnętrznej w terminach wyznaczonych w planie działania na 2021 r.;

32.

z niepokojem zauważa, że pomimo zagrożeń, na jakie narażone jest Wspólne Przedsięwzięcie w związku ze zwiększonym budżetem, przeprowadziło ono jedynie uproszczoną roczną ocenę ryzyka; zauważa ponadto, że do końca 2021 r. Wspólne Przedsięwzięcie nie zakończyło w pełni opracowywania strategii kontroli i monitorowania ani planu ciągłości działania i bezpieczeństwa informatycznego; podkreśla, że opóźnienia te zwiększyły ryzyko związane z kontrolą wewnętrzną we Wspólnym Przedsięwzięciu w 2021 r.;

33.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2022 r. wszystkie wspólne przedsięwzięcia rozpoczęły wdrażanie działań mających na celu obniżenie poziomu błędu zgodnie z działaniami zaproponowanymi przez Trybunał, w tym zbadanie możliwości stosowania uproszczonych form kosztów, takich jak koszty jednostkowe, kwoty ryczałtowe i stawki zryczałtowane, ukierunkowanych na bardziej podatne na błędy rodzaje beneficjentów, takie jak małe i średnie przedsiębiorstwa oraz nowi beneficjenci;

Zapobieganie konfliktom interesów i zarządzanie nimi oraz strategia zwalczania nadużyć finansowych

34.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że na podstawie rocznego sprawozdania z działalności Wspólnego Przedsięwzięcia, że Wspólne Przedsięwzięcie opracowało kompleksowy zestaw zasad i procedur dla swoich pracowników, aby dysponować jasnymi ramami działania i że zasady te są skuteczne w całej strukturze zarządzania Wspólnego Przedsięwzięcia oraz że obowiązują procedury dotyczące konfliktu interesów zarówno w odniesieniu do członków organu zarządzającego, jak i organów doradczych;

35.

docenia ponadto fakt, że wdrożono konkretne środki w celu zapobiegania konfliktom interesów i zarządzania nimi w odniesieniu do ekspertów odpowiedzialnych za ocenę wniosków o dotacje oraz przegląd projektów i przetargów;

36.

podkreśla fakt, że Wspólne Przedsięwzięcie przyjęło i zaczęło wdrażać wspólną strategię zwalczania nadużyć finansowych w dziedzinie badań naukowych i że w obszarach wydatków innych niż dotacje Wspólne Przedsięwzięcie stosuje odpowiednio i analogicznie strategię zwalczania nadużyć finansowych zatwierdzoną przez kierownictwo Dyrekcji Generalnej ds. Sieci Komunikacyjnych, Treści i Technologii Komisji Europejskiej.

(1) Rozporządzenie Rady (UE) 2018/1488 z dnia 28 września 2018 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali (Dz.U. L 252 z 8.10.2018, s. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (UE) 2021/1173 z dnia 13 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali i uchylające rozporządzenie (UE) 2018/1488 (Dz.U. L 256 z 19.7.2021, s. 3).

(3) Państwa członkowskie i państwa stowarzyszone, które zdecydowały się na członkostwo we Wspólnym Przedsięwzięciu: Austria, Belgia, Bułgaria, Chorwacja, Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Irlandia, Islandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Macedonia Północna, Malta, Niderlandy, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Republika Czeska, Rumunia, Serbia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Turcja, Węgry i Włochy.

(4) W lutym 2022 r. Komisja zaproponowała przekształcenie i zmianę nazwy Wspólnego Przedsięwzięcia na rzecz Kluczowych Technologii Cyfrowych w przyszłe Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów. Zakłada się, że Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów dostanie dodatkowe obowiązki w zakresie wdrażania działań na rzecz budowania zdolności w ramach inicjatywy „Czipy dla Europy” realizowanej w latach 2021–2027 WRF. Wspólne Przedsięwzięcie na rzecz Czipów będzie korzystało ze środków z programu „Cyfrowa Europa”, aby wspierać rozwój innowacyjnych technologii półprzewodnikowych nowej generacji oraz zwiększyć europejską zdolność produkcyjną w zakresie półprzewodników.

(5) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 z dnia 28 kwietnia 2021 r. ustanawiające program ramowy w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont Europa” oraz zasady uczestnictwa i upowszechniania obowiązujące w tym programie oraz uchylające rozporządzenia (UE) nr 1290/2013 i (UE) nr 1291/2013 (Dz.U. L 170 z 12.5.2021, s. 1).

(6) COM(2020) 569 z 19.9.2020 r.

29.9.2023

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 242/576

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO (UE) 2023/1973

z dnia 10 maja 2023 r.

w sprawie zamknięcia ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021

PARLAMENT EUROPEJSKI,

—	uwzględniając końcowe roczne sprawozdanie finansowe Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021,

—	uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wspólnych przedsięwzięć UE za rok budżetowy 2021 wraz z odpowiedziami wspólnych przedsięwzięć (1),

—	uwzględniając poświadczenie wiarygodności (2) rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2021 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—	uwzględniając zalecenie Rady z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie udzielenia Wspólnemu Przedsięwzięciu absolutorium z wykonania budżetu za rok budżetowy 2021 (06252/2023 – C9-0110/2023),

—	uwzględniając art. 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2018/1488 z dnia 28 września 2018 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali (4),

—	uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) 2021/1173 z dnia 13 lipca 2021 r. w sprawie ustanowienia Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali i uchylające rozporządzenie (UE) 2018/1488 (5),

—	uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/887 z dnia 13 marca 2019 r. w sprawie modelowego rozporządzenia finansowego dla organów realizujących partnerstwa publiczno-prywatne, o których mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (6),

—	uwzględniając art. 100 Regulaminu i załącznik V do Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A9-0089/2023),

1.	zatwierdza zamknięcie ksiąg dochodów i wydatków Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali za rok budżetowy 2021;

2.	zobowiązuje swoją przewodniczącą do przekazania niniejszej decyzji dyrektorowi wykonawczemu Wspólnego Przedsięwzięcia w dziedzinie Europejskich Obliczeń Wielkiej Skali, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

Przewodnicząca

Roberta METSOLA

Sekretarz Generalny

Alessandro CHIOCCHETTI

(4) Dz.U. L 252 z 8.10.2018, s. 1.

(5) Dz.U. L 256 z 19.7.2021, s. 3.