30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/1

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 39/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów dla statków UE na 2013 r. w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które nie są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/3

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/5

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 1088/2012 z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie ustalenia uprawnień do połowów na rok 2013 w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb na wodach Morza Bałtyckiego (2) określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/7

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne na wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/9

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/11

(1)

W rozporządzeniu Rady (UE) nr 40/2013 z dnia 21 stycznia 2013 r. ustalającym uprawnienia do połowów na 2013 r. dostępne w wodach UE oraz – dla statków UE – na określonych wodach nienależących do Unii w odniesieniu do pewnych stad ryb i grup stad ryb, które są przedmiotem negocjacji lub umów międzynarodowych (2), określono kwoty na rok 2013.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego, o którym mowa w załączniku do niniejszego rozporządzenia, lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2013 r.

(3)

Należy zatem zakazać działalności połowowej w odniesieniu do wspomnianego stada,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/13

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku sedaksanu warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2011/123/UE (3).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 14 czerwca 2010 r. Francja otrzymała od przedsiębiorstwa Syngenta Crop Protection AG wniosek o włączenie substancji czynnej sedaksan do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji 2011/123/UE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 10 maja 2011 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 6 lipca 2012 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej sedaksan (4).

(5)

W listopadzie 2012 r. Komisja zwróciła się do Urzędu z prośbą o przeprowadzenie dalszej oceny toksykologicznej. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło addendum do swojego projektu sprawozdania z oceny. Urząd uaktualnił swoje wnioski i przeprowadził końcowe konsultacje z państwami członkowskimi.

(6)

W dniu 18 grudnia 2012 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej sedaksan (5). Projekt sprawozdania z oceny i uaktualnione wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, a projekt sprawozdania z oceny sfinalizowano w dniu 16 lipca 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego sedaksanu.

(7)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające sedaksan zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić sedaksan.

(8)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia.

(9)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(10)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających sedaksan. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. Na zasadzie odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę aktualizacji pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami.

(11)

Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (6) pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wspomnianej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(12)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (7).

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego sedaksan jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie najpóźniej do dnia 31 lipca 2015 r.; albo

b)

w przypadku środka zawierającego sedaksan jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 31 lipca 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/18

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941) warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2008/953/WE (3).

(2)

W dniu 17 kwietnia 2008 r. Austria otrzymała wniosek od przedsiębiorstwa bio-ferm Biotechnologische Entwicklung und Produktion GmbH, zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w sprawie włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnej Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941). W decyzji 2008/953/WE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. Wyznaczone państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny w dniu 17 grudnia 2009 r. Zgodnie z art. 11 ust. 6 rozporządzenia Komisji (UE) nr 188/2011 (4) w dniu 26 lipca 2011 r. od wnioskodawcy zażądano dodatkowych informacji. Ocenę dodatkowych danych przez Austrię przedłożono w formie zaktualizowanego projektu sprawozdania z oceny w styczniu 2012 r.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został poddany przeglądowi przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 2 kwietnia 2013 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski (5) z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941). Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 16 lipca 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941).

(5)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941) zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941).

(6)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(7)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941). W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania zgodnie z jednolitymi zasadami.

(8)

Doświadczenie zdobyte przy okazji przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 (6), do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(9)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 (7).

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941) jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie najpóźniej do dnia 31 lipca 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego Aureobasidium pullulans (szczepy DSM 14940 i DSM 14941) jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 31 lipca 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/23

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku emamektyny warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2007/669/WE (3).

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 23 czerwca 2006 r. Niderlandy otrzymały od przedsiębiorstwa Syngenta Crop Protection AG wniosek o włączenie substancji czynnej emamektyna do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji 2007/669/WE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 6 marca 2008 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został zweryfikowany przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). W dniu 13 listopada 2012 r. Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski (4) z oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej emamektyna. Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 16 lipca 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego emamektyny.

(5)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające emamektynę zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić emamektynę.

(6)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających.

(7)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(8)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających emamektynę. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. Na zasadzie odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (5) pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wspomnianej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (6).

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego emamektynę jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie najpóźniej do dnia 31 października 2015 r.; albo

b)

w przypadku środka zawierającego emamektynę jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 31 października 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/29

(1)

Zgodnie z art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 dyrektywę Rady 91/414/EWG (2) należy stosować, w odniesieniu do procedury i warunków zatwierdzania, do substancji czynnych, dla których przyjęto decyzję zgodnie z art. 6 ust. 3 tej dyrektywy przed dniem 14 czerwca 2011 r. W przypadku Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 warunki art. 80 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 zostały spełnione decyzją Komisji 2008/599/WE (3).

(2)

W dniu 28 sierpnia 2007 r. Niderlandy otrzymały wniosek od Sourcon-Padena GmbH & Co. KG zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w sprawie włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnej Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134. W decyzji 2008/599/WE potwierdzono, że wniosek jest „kompletny” w tym sensie, że zasadniczo spełnia wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II oraz III do dyrektywy 91/414/EWG.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG dla wspomnianej substancji czynnej i dla zastosowań zaproponowanych przez wnioskodawcę został oceniony wpływ na zdrowie ludzi i zdrowie zwierząt oraz na środowisko. W dniu 3 listopada 2009 r. państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Projekt sprawozdania z oceny został poddany przeglądowi przez państwa członkowskie i Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (zwany dalej „Urzędem”). Urząd przedstawił Komisji swoje wnioski (4) z weryfikacji oceny ryzyka stwarzanego przez pestycydy, dotyczącej substancji czynnej Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 w dniu 12 listopada 2012 r. Projekt sprawozdania z oceny i wnioski Urzędu zostały zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 16 lipca 2013 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134.

(5)

Jak wykazały różne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem zatwierdzić Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134.

(6)

Zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 w związku z jego art. 6 oraz w świetle aktualnej wiedzy naukowej i technicznej należy jednak uwzględnić pewne warunki i ograniczenia. Należy w szczególności zażądać dodatkowych informacji potwierdzających.

(7)

Na zatwierdzenie należy przewidzieć rozsądnie długi termin w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z zatwierdzenia.

(8)

Bez uszczerbku dla przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1107/2009 obowiązków wynikających z zatwierdzenia oraz biorąc pod uwagę szczególną sytuację powstałą w wyniku przejścia od dyrektywy 91/414/EWG do rozporządzenia (WE) nr 1107/2009, należy postanowić, co następuje. Państwom członkowskim należy zapewnić sześć miesięcy, licząc od daty zatwierdzenia, na dokonanie przeglądu zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134. W stosownych przypadkach państwa członkowskie powinny zmienić, zastąpić lub cofnąć te zezwolenia. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III, zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG, dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji włączania do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (5) pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją obowiązków spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń, dotyczących dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I do wspomnianej dyrektywy lub w rozporządzeniach zatwierdzających substancje czynne.

(10)

Zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 należy odpowiednio zmienić załącznik do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 540/2011 z dnia 25 maja 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 w odniesieniu do wykazu zatwierdzonych substancji czynnych (6).

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 lipca 2015 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego Pseudomonas sp. szczep DSMZ 13134 jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby, zmieniają lub cofają zezwolenie do dnia 31 lipca 2015 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub cofnięcia we właściwym akcie lub aktach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG albo zatwierdzających odpowiednią substancję lub substancje, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza.

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/33

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/35

(1)

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 19 akapit drugi dyrektywy 2000/13/WE władze Włoch notyfikowały Komisji w dniu 9 listopada 2012 r. projekt rozporządzenia ustanawiającego między innymi wymogi dotyczące obowiązkowego etykietowania mleka o długim okresie przydatności, mleka UHT, mleka pasteryzowanego mikrofiltrowanego i mleka pasteryzowanego w wysokiej temperaturze.

(2)

Artykuł 2 ust. 1 notyfikowanego rozporządzenia stanowi, że na etykietach sterylizowanego mleka o długim okresie przydatności, mleka UHT, mleka pasteryzowanego mikrofiltrowanego i mleka pasteryzowanego w wysokiej temperaturze należy obowiązkowo umieszczać oznaczenie państwa gospodarstwa mleczarskiego, z którego pochodzi poddane obróbce mleko, lub oznaczenie „UE” albo „państwa trzecie” w przypadku pochodzenia mleka odpowiednio z jednego lub większej liczby państw członkowskich Unii Europejskiej albo z państw trzecich.

(3)

W dyrektywie 2000/13/WE dokonano harmonizacji przepisów regulujących etykietowanie środków spożywczych, przewidując z jednej strony harmonizację niektórych przepisów krajowych, a z drugiej strony ustalenia dotyczące niezharmonizowanych przepisów krajowych. Zakres harmonizacji określony jest w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, zawierającym wykaz wszystkich danych szczegółowych, które należy obowiązkowo podawać przy etykietowaniu środków spożywczych zgodnie z art. 4–17 i z zastrzeżeniem znajdujących się w nich wyjątków.

(4)

Artykuł 3 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2000/13/WE stanowi, że podanie informacji odnoszących się do źródła lub pochodzenia jest obowiązkowe, „w przypadku gdy zaniechanie podania takich danych szczegółowych może w istotnym stopniu wprowadzać w błąd konsumenta co do prawdziwego źródła lub pochodzenia środka spożywczego”.

(5)

Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE stanowi, że w odniesieniu do określonych środków spożywczych mogą być wymagane inne dane szczegółowe poza wymienionymi w art. 3 ust. 1 tej dyrektywy, przewidziane przepisami unijnymi lub, w przypadku ich braku, przepisami krajowymi.

(6)

W art. 18 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE zezwolono na przyjęcie niezharmonizowanych przepisów krajowych, o ile są one uzasadnione powodami wymienionymi w tymże ustępie, w tym m.in. ochroną zdrowia publicznego i zapobieganiem nadużyciom finansowym, pod warunkiem że te ostatnie przepisy nie maja takiego charakteru, który utrudniałby stosowanie definicji i zasad określonych w dyrektywie 2000/13/WE. Dlatego w przypadku gdy dane państwo członkowskie przedstawiło projekt krajowych przepisów w zakresie etykietowania, należy zbadać ich zgodność z wyżej wymienionymi wymogami oraz z postanowieniami Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

(7)

Władze Włoch utrzymują, że notyfikowany środek jest niezbędny, aby zapewnić ochronę interesów konsumentów oraz aby skuteczniej egzekwować zapobieganie i zwalczać nadużycia związane z żywnością. Wyjaśniają one, że wbrew przeświadczeniu włoskich konsumentów mleko wprowadzane do obrotu we Włoszech nie jest wyłącznie pochodzenia krajowego, a zatem wskazywanie pochodzenia na etykiecie stało się nieodzowne dla uniknięcia wprowadzania konsumentów w błąd. Z uwagi na powyższe względy władze Włoch utrzymują, że przepisy art. 2 ust. 1 są uzasadnione w świetle art. 3 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2000/13/WE.

(8)

Artykuł 3 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2000/13/WE wprowadza odpowiedni mechanizm chroniący konsumentów przed wprowadzeniem ich w błąd, w przypadku gdy niektóre elementy mogłyby wskazywać na źródło lub pochodzenie danej żywności inne od rzeczywistego. To na podmiotach działających na rynku spożywczym spoczywa obowiązek dopilnowania, by informacja o źródle lub pochodzeniu znalazła się na etykiecie, w przypadku gdy jej brak mógłby spowodować dezorientację u konsumenta; z kolei krajowe organy odpowiadające za egzekwowanie przepisów zobowiązane są zapewnić spełnienie tego obowiązku.

(9)

Z przepisów art. 2 ust. 1 notyfikowanego rozporządzenia wynikałoby, że artykuły spożywcze, których dotyczą te przepisy, są zawsze przedstawiane w taki sposób, iż powoduje to dezorientację włoskiego konsumenta co do ich rzeczywistego źródła lub miejsca pochodzenia. W tej kwestii Komisja zauważa, że zakres notyfikowanego rozporządzenia nie obejmuje mleka o (bardzo) ograniczonym okresie przydatności do spożycia (mleka surowego, mleka pasteryzowanego). Tak więc to właśnie w przypadku tych ostatnich produktów jest prawdopodobne, że konsument będzie przekonany, że ma do czynienia z mlekiem pochodzenia włoskiego.

(10)

Oprócz odniesień do potrzeby zapewnienia ochrony interesów konsumentów władze Włoch nie przedstawiły wystarczającego uzasadnienia pozwalającego na stwierdzenie, że w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 notyfikowanego rozporządzenia konieczne jest obowiązkowe wskazanie pochodzenia, wykraczające poza obowiązki określone w art. 3 ust. 1 pkt 8 dyrektywy 2000/13/WE.

(11)

Władze Włoch nie wykazały zatem, że wskazanie pochodzenia, jak przewidziano w notyfikowanym rozporządzeniu, jest konieczne dla osiągnięcia jednego z celów wymienionych w art. 18 ust. 2 dyrektywy 2000/13/WE.

(12)

W związku z powyższym, na podstawie art. 19 akapit trzeci dyrektywy 2000/13/WE, Komisja wydała negatywną opinię w sprawie wyżej wymienionych przepisów notyfikowanego rozporządzenia.

(13)

Należy zatem wezwać władze Włoch, aby nie przyjmowały przepisów art. 2 ust. 1 notyfikowanego rozporządzenia.

(14)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/s3

30.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 232/s3