3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/1

(1)

Komisja nałożyła, rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 (2), tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz do Unii modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL).

(2)

Decyzją 2013/423/UE (3) Komisja przyjęła zobowiązanie złożone przez grupę współpracujących producentów eksportujących wraz z chińską Izbą Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych (Commerce for Import & Export of Machinery & Electronic Products – CCCME).

(3)

Przyjęcie zobowiązania wymaga wprowadzenia technicznych zmian do rozporządzenia (UE) nr 513/2013,

1)

dodaje się nową sekcję J i nowy motyw 282:

„J.   ZGŁOSZENIE CELNE

2)

tabelę w art. 1 ust. 2 ppkt (ii) zastępuje się poniższą tabelą:

3)

dodaje się następujące artykuły, a art. 4 otrzymuje oznaczenie art. 8:

„Artykuł 4

Jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu jest przedstawione wobec przywozu wymienionych paneli słonecznych i głównych komponentów, które są obecnie objęte kodami TARIC 3818001011, 3818001019, 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039, te kody są wprowadzane do odpowiedniej rubryki w zgłoszeniu.

Państwa członkowskie informują co miesiąc Komisję o liczbie sztuk przywiezionych w ramach kodów TARIC 3818001011 i 3818001019 oraz o liczbie watów w ramach kodów TARIC 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039 oraz o ich pochodzeniu.

Artykuł 5

Jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu jest przedstawione wobec produktów wymienionych w art. 1 i 4, liczba sztuk produktów przywiezionych w ramach kodów TARIC 3818001011 i 3818001019 oraz liczba watów dotycząca produktów przywiezionych w ramach kodów TARIC 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039 są wprowadzane do odpowiedniej rubryki w zgłoszeniu.

Artykuł 6

1.   Przywóz produktów zgłoszonych do dopuszczenia do swobodnego obrotu i objętych obecnie kodem CN ex 3818 00 10 (kody TARIC 3818001011 i 3818001019), kodem CN ex 8541 40 90 (kody TARIC 8541409021, 8541409029, 8541409031 i 8541409039), które są fakturowane przez przedsiębiorstwa, od których Komisja przyjęła zobowiązania i których nazwy są wymienione w załączniku do decyzji 2013/423/UE, jest zwolniony z cła antydumpingowego nałożonego art. 1, pod warunkiem że:

2.   Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu:

Artykuł 7

Przedsiębiorstwa, od których Komisja przyjęła zobowiązania i których nazwy są wymienione w załączniku do decyzji Komisji 2013/423/UE oraz objęte pewnymi warunkami wyszczególnionymi w tej decyzji, również wystawiają fakturę za transakcje, które nie są zwolnione z ceł antydumpingowych. Taka faktura jest fakturą handlową zawierającą co najmniej elementy przewidziane w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia.”.

4)

załącznik zostaje zastąpiony, a jego nazwa zmieniona na załącznik I oraz wprowadza się następujące załączniki II–IV:

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/12

(1)

Rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 543/2011 przewiduje – zgodnie z wynikami wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej – kryteria, na których podstawie ustalania Komisja ustala standardowe wartości dla przywozu z państw trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XVI do wspomnianego rozporządzenia.

(2)

Standardowa wartość w przywozie jest obliczana każdego dnia roboczego, zgodne z art. 136 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 543/2011, przy uwzględnieniu podlegających zmianom danych dziennych. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/14

(1)

W traktacie dotyczącym przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (2) określono przepisy przejściowe dotyczące spraw budżetowych.

(2)

Podczas konferencji w sprawie przystąpienia w dniu 30 czerwca 2011 r. zatwierdzono wyniki negocjacji, w trakcie których określono potrzeby w zakresie wydatków wynikających z przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej w dniu 1 lipca 2013 r.

(3)

Przystąpienie Chorwacji wymaga dostosowania wieloletnich ram finansowych na lata 2007–2013 w odniesieniu do roku 2013 i podniesienia pułapu środków na zobowiązania na 2013 r. o łączną kwotę 603 mln EUR (w cenach bieżących), na którą składa się 47 mln EUR dla poddziału 1a, 450 mln EUR dla poddziału 1b, 31 mln EUR dla poddziału 3b oraz 75 mln EUR dla działu 6 i która zostanie w pełni skompensowana w drodze obniżenia pułapu środków na zobowiązania na rok 2013 w dziale 5 o tę samą kwotę.

(4)

Przystąpienie Chorwacji do UE wymaga także dostosowania pułapu środków na płatności na 2013 r. i podniesienia ich o kwotę 374 mln EUR (w cenach bieżących).

(5)

Ramy finansowe Unii Europejskiej uzgodnione w porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami należy dostosować w taki sposób, aby w odniesieniu do okresu od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2013 r. uwzględnić przystąpienie Chorwacji.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (3),

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/16

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 17 maja 2006 r. EFG można uruchomić w ramach rocznego pułapu w wysokości 500 milionów EUR.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 stanowi, że z inicjatywy Komisji 0,35 % rocznej maksymalnej kwoty można przeznaczyć co roku na pomoc techniczną. Komisja wnosi zatem o uruchomienie kwoty 750 000 EUR.

(4)

Należy zatem uruchomić EFG w celu zapewnienia technicznego wsparcia z inicjatywy Komisji,

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/17

(1)

Konwencja celna dotycząca międzynarodowego przewozu towarów z zastosowaniem karnetów TIR (konwencja TIR) z dnia 14 listopada 1975 r. została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty ma mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2112/78 (1) i weszła w życie we Wspólnocie w dniu 20 czerwca 1983 r. (2).

(2)

Skonsolidowana wersja konwencji TIR została opublikowana jako załącznik do decyzji Rady 2009/477/WE (3), na podstawie której Komisja ma opublikować przyszłe zmiany do konwencji TIR w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej ze wskazaniem ich daty wejścia w życie.

(3)

Po długich obradach, w październiku 2011 r. grupa robocza Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ (EKG ONZ) ds. zagadnień celnych dotyczących transportu uzgodniła, że niezbędne są pewne zmiany do konwencji TIR. Zmiany te dotyczą art. 6 i wprowadzenia nowej części III w załączniku 9 do konwencji TIR, określającej warunki i wymagania, jakie musi spełniać organizacja międzynarodowa upoważniona do ponoszenia odpowiedzialności za skuteczne zorganizowanie i funkcjonowanie międzynarodowego systemu gwarancyjnego oraz do drukowania i dystrybucji karnetów TIR.

(4)

Proponowane zmiany do konwencji TIR wprowadzają definicję organizacji międzynarodowej i jasno określają proces jej upoważnienia. Wprowadzenie nowej części III w załączniku 9 rozszerzyłoby cel tego zalącznika poprzez jasne zdefiniowanie roli i zakresu obowiązków wszystkich uczestników systemu TIR oraz zwiększyłoby przejrzystość zarządzania nim. Wprowadzenie tych warunków i wymagań w tekście prawnym konwencji TIR uprościłoby również tekst pisemnego porozumienia między EKG ONZ a organizacją międzynarodową zgodnie z notą wyjaśniającą 0.6.2a-2 do art. 6 ust. 2 konwencji TIR.

(5)

Delegaci wszystkich państw członkowskich wyrazili pozytywną opinię na temat propozycji zmiany w ramach Komitetu Legislacji Celnej (Koordynacja Genewa).

(6)

Na 53. sesji w lutym 2012 r. Komitet Administracyjny konwencji TIR przyjął proponowane zmiany do konwencji TIR, z zastrzeżeniem zakończenia wewnętrznych procedur Unii.

(7)

W dniu 5 lipca 2012 r. Komitet Administracyjny przekazał do Sekretarza Generalnego, zgodnie z art. 59 ust. 1 i 2 konwencji TIR, propozycje zmian do art. 6 ust. 2a i załącznika 9 do tekstu konwencji TIR, przyjęte na jego 53. sesji w Genewie w dniu 9 lutego 2012 r. W dniu 10 lipca 2012 r. Sekretarz Generalny wydał notyfikację depozytariusza C.N.358.2012.TREATIES, zawiadamiając, że jeśli do dnia 10 lipca 2013 r. żadna z Umawiających się Stron nie notyfikuje żadnych zastrzeżeń do propozycji zmian, wejdą one w życie w dniu 10 października 2013 r.

(8)

Należy zatem określić stanowisko, jakie ma być przyjęte w imieniu Unii w odniesieniu do proponowanych zmian,

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/21

(1)

W dyrektywie 96/23/WE ustanowiono środki monitorowania substancji i grup pozostałości wymienionych w załączniku I do tej dyrektywy. W dyrektywie tej ustanawia się wymóg, by państwa trzecie, z których państwom członkowskim wolno przywozić zwierzęta i produkty zwierzęce objęte tą dyrektywą, przedkładały plan monitorowania pozostałości zawierający wymagane gwarancje. Plan taki powinien obejmować przynajmniej grupy pozostałości oraz substancje wymienione we wspomnianym załączniku I.

(2)

Decyzją Komisji 2011/163/UE (2) zatwierdzono plany, o których mowa w art. 29 dyrektywy 96/23/WE („plany”), przedłożone przez niektóre państwa trzecie wymienione w wykazie w załączniku do tej decyzji w odniesieniu do zwierząt i produktów zwierzęcych wymienionych w tym wykazie.

(3)

W świetle ostatnich planów przedłożonych przez niektóre państwa trzecie i dodatkowych informacji otrzymanych przez Komisję konieczne jest zaktualizowanie wykazu państw trzecich, z których państwom członkowskim wolno przywozić niektóre zwierzęta i produkty zwierzęce określone w dyrektywie 96/23/WE i obecnie wymienione w załączniku do decyzji 2011/163/UE („wykaz”).

(4)

Armenia przedłożyła Komisji plan dotyczący miodu. Plan ten zawiera wystarczające gwarancje i powinien zostać zatwierdzony. W związku z tym wpis dotyczący Armenii w odniesieniu do miodu powinien zostać włączony do wykazu.

(5)

Zgodnie z decyzją Rady 2012/419/UE z dnia 11 lipca 2012 r. w sprawie zmiany statusu Majotty względem Unii Europejskiej (3) z dniem 1 stycznia 2014 r. Majotta przestaje być krajem i terytorium zamorskim i otrzymuje status regionu najbardziej oddalonego w rozumieniu art. 349 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. W związku z tym wpis dotyczący Majotty powinien zostać usunięty z tym dniem.

(6)

San Marino jest obecnie wymienione w wykazie w odniesieniu do bydła i miodu. To państwo trzecie poinformowało Komisję, że jest zainteresowane wywozem wieprzowiny do Unii. San Marino dostarczyło gwarancji wymaganych dla wieprzowiny w wykazie z przypisem ograniczającym przywóz do tych państw trzecich, które stosują wyłącznie surowiec z państw członkowskich lub z państw trzecich zatwierdzonych w odniesieniu do przywozu takiego surowca do Unii. W związku z tym do wykazu należy włączyć wpis dotyczący San Marino w odniesieniu do świń z odpowiednim odniesieniem do przypisu.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2011/163/UE.

(8)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/26

(1)

Rozporządzeniem (UE) nr 513/2013 (2) Komisja nałożyła tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz modułów fotowoltaicznych z krzemu krystalicznego i głównych komponentów (tj. ogniw i płytek) pochodzących lub wysyłanych z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL).

(2)

Po przyjęciu środków antydumpingowych grupa współpracujących producentów eksportujących, w tym ich spółek powiązanych w ChRL i Unii Europejskiej, wraz Chińską Izbą Gospodarczą ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych (zwaną dalej „CCCME”), złożyła wspólne zobowiązanie cenowe, zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Wymienione zobowiązanie zostało również poparte przez władze chińskie.

(3)

Złożone zobowiązanie zostało poddane analizie pod względem zmiany warunków rynkowych w okresie pomiędzy przedstawieniem zobowiązania i etapem dochodzenia, który spowodował wprowadzenie środków tymczasowych. Zaobserwowane zmiany dotyczą spadku poziomu cen i konsumpcji na rynku unijnym i są powiązane z kilkoma czynnikami, które stwierdzono i przeanalizowano w trakcie dochodzenia, które doprowadziło do wprowadzenia środków tymczasowych.

(4)

Zmiany poziomu cen są czasem uwzględniane w zobowiązaniu za pośrednictwem metody indeksacji łączącej minimalne ceny przywozu z cenami surowców, zgodnie z uznanymi i publicznie dostępnymi źródłami. W niniejszej sprawie nie można było jednak stwierdzić korelacji między cenami surowców i cenami produktów końcowych, która umożliwiłaby zastosowanie wiarygodnej indeksacji. W celu uwzględnienia stwierdzonej zmiany poziomu cen należało stworzyć alternatywną metodę. W procesie tym oparto się na sprawozdaniach cenowych pochodzących z reprezentatywnych i publicznie dostępnych baz danych (Bloomberg (3) oraz pvXchange (4)), zawierających informacje specjalistyczne dotyczące przedmiotowego sektora.

(5)

Aby zapewnić wykonalność zobowiązania, eksporterzy chińscy złożyli wspólne zobowiązanie, zawierające jedną minimalną cenę przywozu modułów fotowoltaicznych oraz jedną cenę dla każdego z głównych komponentów (tj. ogniw i płytek).

(6)

Ponadto, aby ograniczyć ryzyko przewozu produktów za pośrednictwem innych spółek oraz umożliwić sprawne monitorowanie szeregu przedmiotowych eksporterów, chińscy eksporterzy zaproponowali, że zagwarantują, by wielkość rocznego przywozu w ramach zobowiązania była na poziomie odpowiadającym w przybliżeniu ich obecnym wynikom rynkowym.

(7)

Eksporterzy złożyli zobowiązanie cenowe. Aby ocenić, czy zobowiązanie cenowe usuwa wyrządzające szkodę skutki dumpingu, Komisja przeanalizowała, między innymi, obecne ceny eksportowe oraz poziom cła tymczasowego. Na tej podstawie uznano, że zobowiązanie cenowe usuwa wyrządzające szkodę skutki dumpingu.

(8)

Przyczyniające się do powstania szkody skutki dumpingu zostają zatem usunięte poprzez zobowiązanie cenowe obejmujące przywóz w ramach ustalonego poziomu rocznego oraz dodatkowo – poprzez wprowadzenie cła tymczasowego ad valorem obowiązującego wobec przywozu przekraczającego poziom roczny, o którym mowa w motywie 6 powyżej.

(9)

CCCME będzie również regularnie dostarczać Komisji szczegółowych informacji dotyczących sprzedaży do Unii, dokonywanej przez spółki podejmujące wspólne zobowiązanie, co umożliwia Komisji skuteczne monitorowanie tego zobowiązania. W świetle aktywnej roli CCCME, wsparcia udzielanego przez władze chińskie oraz zabezpieczenia w formie ustalonego poziomu rocznego, o którym mowa w motywie 6, Komisja stwierdza, że ryzyko obejścia przepisów jest ograniczone, a kwestia zapewnienia bezpieczeństwa dostaw na rynku unijnym ma charakter przeważający.

(10)

Zainteresowanym stronom przedstawiono ofertę zobowiązania. Dotychczas nie otrzymano zastrzeżeń dotyczących przyjęcia zobowiązania.

(11)

W świetle powyższego zobowiązanie złożone przez producentów eksportujących jest możliwe do przyjęcia. Przedsiębiorstwa objęte postępowaniem i CCCME zostały poinformowane o istotnych faktach, ustaleniach i obowiązkach, na których opiera się przyjęcie zobowiązania.

(12)

Ponadto, aby Komisja mogła skutecznie monitorować wypełnianie zobowiązań, gdy odpowiednim organom celnym składany jest wniosek o dopuszczenie do swobodnego obrotu, zwolnienie z cła antydumpingowego uzależnione jest od:

(13)

Jeśli taka faktura i takie zaświadczenie nie zostaną okazane lub jeśli nie odpowiadają one produktowi zgłoszonemu służbom celnym lub jeśli przedstawiona zostanie faktura handlowa zawierająca co najmniej elementy wymienione w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 513/2013, obowiązywała będzie odpowiednia stawka cła antydumpingowego.

(14)

W przypadku gdy Komisja wycofa, na podstawie art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego, swoją zgodę na zobowiązanie z uwagi na naruszenie, odnosząc się do konkretnych transakcji, oraz stwierdzi, że odpowiednie faktury w ramach zobowiązania są nieważne, powstanie długu celnego ma miejsce w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu.

(15)

Importerzy powinni być świadomi, że istnieje możliwość powstania długu celnego w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, co stanowi zwykłe ryzyko handlowe, jak opisano w motywach 11 i 12, nawet jeżeli zobowiązanie złożone przez wytwórcę, od którego bezpośrednio lub pośrednio nabywają towary, zostało przyjęte przez Komisję.

(16)

Zgodnie z art. 14 ust. 7 rozporządzenia podstawowego organy celne powinny niezwłocznie informować Komisję za każdym razem, gdy stwierdzą oznaki naruszenia zobowiązania.

(17)

W przypadku naruszenia zobowiązania lub wycofania się z niego lub w przypadku wycofania przyjęcia tego zobowiązania przez Komisję, tymczasowe cło antydumpingowe nałożone zgodnie z art. 7 rozporządzenia podstawowego jest automatycznie stosowane na mocy art. 8 ust. 9 rozporządzenia podstawowego,

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/s3

3.8.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 209/s3