30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/3

(1)

Z doświadczeń nabytych w trakcie stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1914/2006 (2) wynika, że niektóre przepisy tego rozporządzenia wymagają dostosowania.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (3) określa tryb wydawania i stosowania świadectw w oparciu o systemy komputerowe; odniesienia do takiej możliwości powinny zostać uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 1914/2006.

(3)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1914/2006 nie stwierdza w sposób jasny, że płatności należy dokonywać przez cały rok. Należy zatem zmienić go tak, aby zawierało ono takie stwierdzenie. Podobnie należy zmienić art. 35 wymienionego rozporządzenia, tak aby umożliwić dokonywanie płatności przez cały rok w odniesieniu do środków, o których mowa w wymienionym artykule.

(4)

Należy uściślić procedury dokonywania zmian w programach, przewidzianych w art. 34 rozporządzenia nr 1914/2006. Należy szczegółowo określić zasady składania wniosków w sprawie zmian wnoszonych do programów ogólnych, zasady ich zatwierdzania przez Komisję, jak i czas, w którym one obowiązują. Ze względu na przepisy budżetowe zatwierdzone zmiany powinny być wdrożone od dnia 1 stycznia roku następującego po złożeniu wniosku w sprawie zmiany. Ponadto należy wprowadzić rozróżnienie pomiędzy ważnymi zmianami wymagającymi zatwierdzenia drogą decyzji Komisji a zmianami mniej ważnymi, o których Komisja powinna być jedynie informowana.

(5)

Termin dziewięćdziesięciu dni na wypłatę pomocy przez właściwe organy liczony od dnia złożenia wykorzystanego świadectwa pomocy, zgodnie z przepisami art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1914/2006 jest zbyt długi i stwarza pewne trudności administracyjne. Należy go zatem skrócić do 60 dni.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1914/2006.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Płatności Bezpośrednich,

1)

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

2)

artykuł 34 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 34

Zmiany programów

1.   Zmiany programów ogólnych zatwierdzonych na mocy art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006 muszą zostać zatwierdzone przez Komisję oraz być poparte należytym uzasadnieniem, zawierającym w szczególności następujące informacje:

Z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej i sytuacji wyjątkowych Grecja składa wnioski w sprawie zmian w programie nie częściej niż raz w roku kalendarzowym w odniesieniu do danego programu oraz nie później niż dnia 30 września każdego roku.

W razie braku sprzeciwu ze strony Komisji Grecja stosuje przedmiotowe zmiany od dnia 1 stycznia roku następującego po roku, w którym informacje zostały przekazane.

Zmiany takie można stosować wcześniej o ile, przed upływem terminu wymienionego w akapicie trzecim, Komisja potwierdzi Grecji na piśmie, że zmiany będące przedmiotem powiadomienia są zgodne z prawodawstwem wspólnotowym.

Jeżeli zmiana będąca przedmiotem powiadomienia nie jest zgodna z prawodawstwem wspólnotowym, Komisja informuje o tym Grecję, a zmiana nie obowiązuje do chwili otrzymania przez Komisję zmiany, którą można uznać za zgodną z prawodawstwem.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 Komisja ocenia wnioski Grecji i decyduje o ich zatwierdzeniu w terminie do czterech miesięcy od ich przedłożenia zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1405/2006, w przypadku następujących zmian:

3.   Grecja jest uprawniona do wnoszenia zmian z pominięciem procedury ustanowionej w ust. 1, o ile Komisja została o nich poinformowana, w następujących przypadkach:

Zmiany te wchodzą w życie nie wcześniej niż z dniem otrzymania ich przez Komisję. Mogą one być wdrożone raz w roku z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej lub sytuacji wyjątkowych lub zmian dotyczących ilości produktów objętych uzgodnieniami w sprawie dostaw oraz zmian dotyczących nomenklatury statystycznej i kodów Wspólnej Taryfy Celnej przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 2658/87 (4).

3)

w art. 35 dodaje się akapit drugi w brzmieniu:

„Płatności za badania, projekty demonstracyjne, szkolenia i środki pomocy technicznej dokonuje się przez cały rok.”.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/6

(1)

Wspólne oświadczenie Rady i Komisji w sprawie regionów peryferyjnych złożone w trakcie posiedzenia Rady ds. Rybołówstwa w dniu 27 lipca 2006 r. (3) podkreśla potrzebę odpowiednich środków zapewniających zrównoważony rozwój sektora rybołówstwa w tych regionach. Środki te mają uwzględniać szczególne cechy działalności połowowej na danych obszarach. Ponadto mają one być przyjęte przy uwzględnieniu trwających badań w tej dziedzinie oraz w świetle oceny stanu zasobów połowowych w regionach peryferyjnych przeprowadzonej przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).

(2)

W następstwie wspomnianego oświadczenia Francja i Portugalia przyjęły plany rozwoju dla Gwadelupy, Martyniki, Gujany Francuskiej, wyspy Reunion i Azorów. Ocena wpływu tych planów na zasoby rybołówstwa została przedstawiona przez STECF na jego posiedzeniu plenarnym w kwietniu 2007 r.

(3)

Jednocześnie przedstawiono Komisji dodatkowe informacje na temat zaproponowanych regulacji odnoszących się do znacznej liczby statków, które prowadziły działalność połowową przed dniem 31 grudnia 2006 r. i kontynuowały działalność w regionach peryferyjnych nie będąc włączone do rejestru floty rybackiej Wspólnoty. Należy rozważyć wspomniane regulacje jako rozszerzenie planów rozwoju.

(4)

Plany rozwoju przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju sektora rybołówstwa w regionach peryferyjnych. W tym kontekście należy dokonać przeglądu poziomów referencyjnych dla niektórych flot w regionach peryferyjnych. Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie Komisji (WE) nr 2104/2004 (4).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/8

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 ustanawia przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (TSE) u zwierząt. Stosuje się je do produkcji oraz wprowadzania na rynek żywych zwierząt oraz produktów pochodzenia zwierzęcego.

(2)

Załącznik IX do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 określa zasady przywozu do Wspólnoty żywych zwierząt, zarodków, komórek jajowych i produktów pochodzenia zwierzęcego. Usuwanie materiałów określonego ryzyka z produktów przeznaczonych jako żywność i pasza jest najważniejszym środkiem ochrony zdrowia publicznego.

(3)

Artykuł 5 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 stanowi, że status państw członkowskich, krajów trzecich i ich regionów w odniesieniu do gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) ma być określony poprzez ich podział na trzy kategorie: znikome ryzyko BSE, kontrolowane ryzyko BSE i nieokreślone ryzyko BSE. Artykuł ten stanowi także o dokonaniu ponownej oceny kategoryzacji wspólnotowej państw po ustaleniu przez Światową Organizację Zdrowia Zwierząt (OIE) procedury klasyfikacji państw według kategorii.

(4)

Do czasu przyjęcia decyzji w sprawie statusu BSE państw członkowskich i państw trzecich, rozporządzenie (WE) nr 999/2001 wprowadza środki przejściowe, które należy stosować w okresie do dnia 1 lipca 2007 r. W ramach środków przejściowych dotyczących BSE ograniczenia na przywóz do Wspólnoty z państw trzecich, w których istnieje ryzyko BSE, dotyczyły produktów mięsnych zgodnie z definicją w dyrektywie Rady 77/99/EWG (2), która obejmowała przetworzone jelita (tusze zwierzęce). Dodatkowo wprowadzono możliwość handlu trójstronnego, gdzie państwa trzecie, w których występuje ryzyko BSE, mogą dokonywać wywozu przetworzonych jelit pochodzących z państw, w których występowanie BSE uważane jest za wysoce nieprawdopodobne.

(5)

Dnia 25 czerwca 2007 r. rozporządzenie (WE) nr 999/2001 zostało zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 722/2007 (3). Tak zmienione rozporządzenie (WE) nr 999/2001 wprowadziło wspólnotowy system kategoryzacji państw według panującego w nich zagrożenia BSE, zgodnie z kategoryzacją Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt. System ten obejmuje nie tylko wykaz wszystkich państw przydzielonych do jednej z trzech kategorii: znikome ryzyko BSE, kontrolowane ryzyko BSE i nieokreślone ryzyko BSE, ale również wprowadza zasady handlowe zależne od danej kategorii ryzyka.

(6)

Zasady przywozu dotyczące nowego systemu kategoryzacji odnosiły się do produktów mięsnych, zgodnie z definicją w rozporządzeniu (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (4), która nie obejmowała przetworzonych jelit. Zgodnie z warunkami stosowanymi przed dniem 1 lipca 2007 r. i w celu zapewnienia tego samego poziomu ochrony konsumentów, przetworzone jelita powinny zostać umieszczone w wykazie produktów objętych zasadami przywozu w odniesieniu do TSE w rozporządzeniu (WE) nr 999/2001. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IX do tego rozporządzenia.

(7)

Warunki przywozu w odniesieniu do TSE nie dotyczą państw trzecich o znikomym ryzyku BSE. Konieczne jest wyjaśnienie warunków przywozu w przypadku przetworzonych jelit pochodzących z państwa lub regionu o znikomym ryzyku BSE i przetwarzanych w państwie trzecim o innym statusie ryzyka BSE. W celu zachowania spójności nowe przepisy powinny przywrócić możliwość handlu trójstronnego.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 999/2001.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/11

(1)

Załącznik VIII do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ustala, dla każdego państwa członkowskiego, pułapy krajowe, które nie mogą być przekraczane przez kwoty referencyjne określone w tytule III rozdział 2 wymienionego rozporządzenia.

(2)

Artykuł 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 247/2006 ustala kwoty roczne, do których wysokości Wspólnota finansuje działania przewidziane w tytułach II i III wymienionego rozporządzenia.

(3)

Załączniki I, II i III do rozporządzenia Komisji (WE) nr 552/2007 z dnia 22 maja 2007 r. ustanawiającego maksymalną kwotę wkładu Wspólnoty w finansowanie programów prac w sektorze oliwy z oliwek i ustalające na rok 2007 pułapy budżetowe dla częściowo lub fakultatywnie wdrożonego systemu płatności jednolitych i roczne koperty finansowe dla systemu jednolitej płatności obszarowej przewidzianego w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 oraz zmieniającego to rozporządzenie (3) ustalają, odpowiednio i dla każdego przypadku na rok kalendarzowy 2007, pułapy budżetowe dla płatności bezpośrednich przyznawanych zgodnie z przepisami art. 66–69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, pułapy budżetowe dla płatności bezpośrednich przyznawanych zgodnie z przepisami art. 70 wymienionego rozporządzenia oraz pułapy budżetowe dla systemu płatności jednolitej.

(4)

Zgodnie z art. 20 ust. 3 zdanie pierwsze rozporządzenia (WE) nr 247/2006 Portugalia zdecydowała się zredukować, na rok 2007, krajowy pułap premii przysługujących z tytułu krów mamek i przenieść odpowiednią kwotę finansową w celu wzmocnienia udziału Wspólnoty, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 247/2006, w finansowaniu szczególnych środków określonych w wymienionym rozporządzeniu. Od pułapu krajowego Portugalii na rok 2007, ustalonego w załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, należy zatem odjąć kwotę, która ma być dodana do kwoty finansowej określonej w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 247/2006, oraz zredukować pułapy krajowe mające zastosowanie w Portugalii, na rok 2007, do premii przysługujących z tytułu krów mamek, w tym do płatności dodatkowej na krowy mamki, oraz do płatności za wołowinę i cielęcinę (art. 69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003), ustalonych w załączniku I rozporządzenia (WE) nr 552/2007.

(5)

Zgodnie z decyzją Portugalii kwoty premii mlecznej i płatności dodatkowych, przewidzianych w art. 95 i 96 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, zostały włączone do systemu płatności jednolitej od roku 2007. Na tej podstawie obliczono dla Portugalii pułap krajowy dla systemu płatności jednolitej, o którym mowa w tytule III rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, na rok 2007. Pułap ten został określony w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 552/2007. Jednakże przy ustanawianiu pułapów budżetowych na rok 2007 nie uwzględniono wykluczenia z systemu płatności jednolitej premii mlecznych oraz płatności dodatkowych przyznawanych rolnikom z Azorów i Madery, w zastosowaniu art. 70 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1782/2003.

(6)

Należy zatem zmienić pułapy budżetowe mające zastosowanie w Portugalii, na rok 2007, do płatności bezpośrednich przyznawanych zgodnie z przepisami art. 70 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 oraz do systemu płatności jednolitej, odejmując od załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 552/2007 kwotę odpowiadającą kwotom odnoszącym się do premii mlecznej i do płatności dodatkowych dla producentów mleka i dodając je do załącznika II do tego ostatniego rozporządzenia.

(7)

Przed dniem 1 sierpnia 2004 r. Hiszpania podjęła decyzję o częściowym wprowadzeniu w życie systemu płatności jednolitej na warunkach określonych w art. 64–69 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, w szczególności płatności za wołowinę i cielęcinę. Jednakże w zastosowaniu art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (4) hiszpański region Kantabria nie może, od roku 2007, korzystać ze wsparcia przejściowego przewidzianego w wymienionym artykule. Krajowa premia dodatkowa z tytułu krów mamek przewidziana w art. 125 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, przyznawana gospodarstwom znajdującym się w hiszpańskim regionie Kantabria, nie może zatem, od roku 2007, być finansowana z Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Aby zapewnić utrzymanie wsparcia wspólnotowego dla sektora krów mamek, Hiszpania zwróciła się o przeniesienie kwoty odpowiadającej płatnościom dokonanym z tytułu krajowej premii dodatkowej w Kantabrii do roku 2006, z pułapu ustalonego na rok 2007 w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 552/2007 dla dodatkowej premii krajowej do pułapu określonego w wymienionym załączniku dla premii z tytułu krów mamek. Należy zatem dostosować wyżej wymienione pułapy budżetowe.

(8)

Należy zatem zmienić rozporządzenia (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 247/2006 i (WE) nr 552/2007.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Dopłat Bezpośrednich,

1)

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

2)

załącznik II zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

3)

w załączniku III kwota dotycząca Portugalii zostaje zastąpiona kwotą „413 774”.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/14

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1438/2003 (2) ustanawia przepisy wykonawcze dla rozdziału o polityce dotyczącej floty z rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002, w szczególności dla stosowania jego art. 11, 12, 13 i 14.

(2)

Dnia 28 lipca 2007 r. zmieniono przepisy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 w celu umożliwienia państwom członkowskim odbudowy 4 % średniego rocznego tonażu złomowanego przy wykorzystaniu pomocy publicznej w okresie od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. i 4 % tonażu złomowanego przy wykorzystaniu pomocy publicznej, począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r.

(3)

Dnia 28 lipca 2007 r. zmieniono przepisy art. 13 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 w celu uwzględnienia ustanowionego w art. 25 ust. 3 lit. b) i c) rozporządzenia Rady (WE) nr 1198/2006 (3) wymogu obniżenia o co najmniej 20 % mocy silnika, którego wymiana nastąpiła przy wykorzystaniu pomocy publicznej, z wyłączeniem wymian silników w przypadku rybactwa przybrzeżnego na niewielką skalę zgodnie z jego definicją w wymienionym rozporządzeniu. Ponadto nie mają już zastosowania przepisy przejściowe, zgodnie z którymi każde zobowiązanie do pomocy publicznej dla odnowienia floty podjęte po wprowadzeniu nowej wspólnej polityki rybackiej, a do końca 2004 r. było powiązane z ogólnym zmniejszeniem zdolności połowowej o 3 %.

(4)

Po zakończeniu pomiarów wszystkich statków rybackich można zaprzestać stosowania zasady korygowania odnoszącej się do wpływu takiego pomiaru na poziom referencyjny tonażu; należy ją jednak utrzymać do celów bezwzględnego stosowania systemu wprowadzania/wycofywania względem tonażu.

(5)

Należy dokonać przeglądu istniejącego wyłączenia z systemu wprowadzania/wycofywania statków włączonych do floty po dniu 1 stycznia 2003 r. lub – w przypadku państw członkowskich, które przystąpiły później – po dniu ich przystąpienia, przyznanego na podstawie decyzji administracyjnej przyjętej odpowiednio przed dniem 1 stycznia 2003 r. lub przed datą przystąpienia. Przegląd ten pozwoli na wyłączenie w odniesieniu do statków, które nie skorzystały ze środków przejściowych, mimo że o ich wprowadzeniu decyzję podjęto zgodnie z prawem krajowym i wspólnotowym przed przystąpieniem lub decyzją administracyjną, ponieważ 3-letni okres przejściowy okazał się zbyt krótki.

(6)

Bułgaria i Rumunia przystąpiły do Wspólnoty dnia 1 stycznia 2007 r., należy zatem dostosować przepisy rozporządzenia (WE) nr 1438/2003.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1438/2003.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

1)

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

2)

artykuł 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Monitorowanie poziomów referencyjnych

1.   Dla każdego państwa członkowskiego, z wyjątkiem nowych państw członkowskich, poziom referencyjny w zakresie tonażu na dowolny dzień po dniu 1 stycznia 2003 r. (R(GT)t) równa się poziomowi referencyjnemu dla tego państwa członkowskiego wymienionemu w załączniku I na dzień 1 stycznia 2003 r. (R(GT)03) skorygowanemu poprzez:

Te poziomy referencyjne określa się zgodnie z następującym wzorem:

R(GT)t = R(GT)03 – 0,99 GTa1 – 0,96 GTa2 + GTS

Kiedy nowe zdolności połowowe wprowadzane są do floty zgodnie z warunkami art. 13 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, poziomy referencyjne określone w akapicie drugim są zmniejszane o 35 % łącznego tonażu statków o tonażu ponad 100 GT wprowadzonych do floty przy wykorzystaniu pomocy publicznej przyznanej po dniu 31 grudnia 2002 r. (GT100) zgodnie z następującym wzorem:

R(GT)t = R(GT)03 – 0,99 GTa1 – 0,96 GTa2 – 0,35 GT100 + GTS

2.   Dla każdego państwa członkowskiego, z wyjątkiem nowych państw członkowskich, poziom referencyjny w zakresie mocy na dowolny dzień po dniu 1 stycznia 2003 r. (R(kW)t) równa się poziomowi referencyjnemu dla tego państwa członkowskiego określonemu w załączniku I na dzień 1 stycznia 2003 r. (R(kW)03) skorygowanemu poprzez odjęcie łącznej mocy statków wycofanych z floty przy wykorzystaniu pomocy publicznej po dniu 31 grudnia 2002 r. (kWa) i 20 % łącznej mocy silników wymienionych przy wykorzystaniu pomocy publicznej uwarunkowanej zmniejszeniem mocy (kWr).

Te poziomy referencyjne określa się zgodnie z następującym wzorem:

R(kW)t = R(kW)03 – kWa – 0,2 kWr

Kiedy nowe zdolności połowowe wprowadzane są do floty zgodnie z warunkami art. 13 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, poziomy referencyjne, o których mowa w akapicie drugim, są zmniejszane o 35 % łącznej mocy statków o tonażu ponad 100 GT wprowadzonych do floty przy wykorzystaniu pomocy publicznej przyznanej po dniu 31 grudnia 2002 r. (kW100) zgodnie z następującym wzorem:

R(kW)t = R(kW)03 – kWa – 0,2 kWr – 0,35 kW100”;

3)

skreśla się art. 5;

4)

artykuł 6 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6

Zdolności połowowe floty w dniu 1 stycznia 2003 r.

Z wyjątkiem nowych państw członkowskich, do celów art. 7, zdolności połowowe pod względem tonażu (GT03) i mocy (kW03) na dzień 1 stycznia 2003 r. ustala się, biorąc pod uwagę, zgodnie z załącznikiem II, wprowadzenia statków oparte na decyzji administracyjnej podjętej przez zainteresowane państwo członkowskie między dniem 1 stycznia 1998 r. i dniem 31 grudnia 2002 r. zgodnie z obowiązującym w tym czasie prawodawstwem, w szczególności z krajowym systemem wprowadzania/wycofywania statków rybackich notyfikowanym Komisji na mocy art. 6 ust. 2 decyzji 97/413/WE (5), które mają miejsce najpóźniej do pięciu lat od daty decyzji administracyjnej.

5)

artykuł 6a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 6a

Zdolności połowowe floty nowych państw członkowskich w dniu ich przystąpienia

Dla nowych państw członkowskich, do celów art. 7a, zdolności połowowe pod względem tonażu (GTacc) i mocy (kWacc) w dniu ich przystąpienia ustala się, biorąc pod uwagę, zgodnie z załącznikiem III, wprowadzenia statków oparte na decyzji administracyjnej podjętej przez zainteresowane państwo członkowskie do pięciu lat wstecz przed datą przystąpienia, które mają miejsce najpóźniej do pięciu lat od daty decyzji administracyjnej.”;

6)

artykuł 7 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7

Monitorowanie wprowadzania i wycofywania statków rybackich

1.   W celu spełnienia przepisów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 każde państwo członkowskie, z wyjątkiem nowych państw członkowskich, zapewnia, że w każdym czasie zdolność połowowa pod względem tonażu (GTt) jest równa lub mniejsza od zdolności połowowej na dzień 1 stycznia 2003 r. (GT03) skorygowanej przez:

Każde państwo członkowskie zapewnia stosowanie następującego wzoru:

GTt ≤ GT03 – 0,99 GTa1 – 0,96 GTa2 – 0,35 GT100 + GTS + Δ(GT-GRT)

2.   W celu spełnienia przepisów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 każde państwo członkowskie, z wyjątkiem nowych państw członkowskich, zapewnia, że w każdym czasie zdolność połowowa pod względem mocy (kWt) jest równa lub mniejsza od zdolności połowowej na dzień 1 stycznia 2003 r. (kW03) skorygowanej przez odjęcie:

Każde państwo członkowskie zapewnia stosowanie następującego wzoru:

kWt ≤ kW03 – kWa – 0,2 kWr – 0,35 kW100”;

7)

artykuł 7a otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 7a

Monitorowanie wprowadzania i wycofywania statków rybackich w nowych państwach członkowskich

1.   W celu spełnienia przepisów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 każde nowe państwo członkowskie zapewnia, że w każdym czasie zdolność połowowa pod względem tonażu (GTt) jest równa lub mniejsza od zdolności połowowej w dniu przystąpienia (GTacc) skorygowanej przez:

Każde nowe państwo członkowskie zapewnia stosowanie następującego wzoru:

GTt ≤ GTacc – 0,985 GTa1 – 0,96 GTa2 – 0,35 GT100 + GTS + Δ(GT-GRT).

2.   W celu spełnienia przepisów art. 13 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 każde nowe państwo członkowskie zapewnia, że w każdym czasie zdolność połowowa pod względem mocy (kWt) jest równa lub mniejsza od zdolności połowowej w dniu przystąpienia (kWacc) skorygowanej przez odjęcie:

Każde nowe państwo członkowskie zapewnia stosowanie następującego wzoru:

kWt ≤ kWacc – kWa – 0,2 kWr – 0,35 kW100”;

8)

w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia;

9)

załącznik III zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/20

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 318/2007 (3) ustanawia warunki dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu niektórych rodzajów ptaków innych niż drób do Wspólnoty i warunki kwarantanny dotyczące takiego przywozu.

(2)

Należy wyraźnie stwierdzić, że zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 318/2007 dozwolony jest tylko przywóz ptaków wyhodowanych w niewoli. Mając na uwadze jasność przepisów, należy także wyraźnie stwierdzić, że ptaki mogą być przywożone do Wspólnoty zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 318/2007 tylko wtedy, gdy pochodzą z zatwierdzonych zakładów hodowlanych.

(3)

Po przywozie przywiezione ptaki muszą być przewiezione bezpośrednio do zatwierdzonego miejsca lub stacji kwarantanny w państwie członkowskim, w którym muszą pozostać do chwili wykluczenia zakażenia grypą ptaków lub wirusem rzekomego pomoru drobiu.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 318/2007 przewiduje, że w przypadku wystąpienia podejrzenia grypy ptaków lub rzekomego pomoru drobiu w zatwierdzonym miejscu kwarantanny lub w jednym z pomieszczeń zatwierdzonej stacji kwarantanny należy zabić i zniszczyć wszystkie ptaki w miejscu kwarantanny lub w pomieszczeniu stacji kwarantanny przed potwierdzeniem podejrzenia w badaniu laboratoryjnym.

(5)

Jednakże ze względu na fakt, że ptaki, w przypadku których występuje podejrzenie zakażenia grypą ptaków lub rzekomym pomorem drobiu, są trzymane w zatwierdzonym miejscu kwarantanny lub w pomieszczeniu zatwierdzonej stacji kwarantanny, nie ma ryzyka dalszego rozprzestrzenienia się choroby.

(6)

Należy zatem zaczekać przed rozpoczęciem zabijania i niszczenia ptaków w dotkniętych pomieszczeniach do chwili potwierdzenia podejrzenia, aby wykluczyć inne przyczyny objawów choroby.

(7)

Załącznik V do rozporządzenia (WE) nr 318/2007 określa wykaz miejsc i stacji kwarantanny zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich dla celów przywozu niektórych rodzajów ptaków innych niż drób. Austria, Republika Czeska, Dania, Niemcy, Hiszpania i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły przegląd ich zatwierdzonych miejsc i stacji kwarantanny oraz przesłały Komisji zaktualizowany wykaz tych miejsc i stacji kwarantanny. Wykaz zatwierdzonych miejsc i stacji kwarantanny określony w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 318/2007 powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(8)

W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 318/2007 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

1)

w art. 4 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„Zatwierdzone zakłady hodowlane spełniają następujące warunki:”;

2)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

3)

artykuł 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Działanie w przypadku podejrzenia choroby w zatwierdzonym miejscu lub stacji kwarantanny

1.   Jeśli podczas kwarantanny w zatwierdzonym miejscu kwarantanny występuje podejrzenie zakażenia grypą ptaków lub rzekomym pomorem drobiu jednego lub więcej ptaków i/lub ptaków wskaźnikowych, przyjmuje się następujące środki:

2.   W przypadku potwierdzenia podejrzenia grypy ptaków lub pomoru drobiu w dotkniętym zatwierdzonym miejscu kwarantanny, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje się następujące środki:

3.   Jeśli podczas kwarantanny w zatwierdzonej stacji kwarantanny występuje podejrzenie zakażenia grypą ptaków lub rzekomym pomorem drobiu jednego lub więcej ptaków i/lub ptaków wskaźnikowych w jednym z pomieszczeń stacji kwarantanny, przyjmuje się następujące środki:

4.   W przypadku potwierdzenia podejrzenia grypy ptaków lub pomoru drobiu w dotkniętym pomieszczeniu zatwierdzonej stacji kwarantanny, o którym mowa w ust. 3, przyjmuje się następujące środki:

5.   Państwa członkowskie informują Komisję o środkach przyjętych na podstawie niniejszego artykułu.”;

4)

w art. 14 ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„1.   Jeśli podczas kwarantanny jeden lub więcej ptaków i/lub ptaków wskaźnikowych okaże się zakażony nisko zjadliwą grypą ptaków (LPAI) lub rzekomym pomorem drobiu, właściwy organ może, w oparciu o ocenę ryzyka, przyznać odstępstwa od środków przewidzianych w art. 13 ust. 2 lit. a) i ust. 4 lit. a), pod warunkiem że takie odstępstwa nie zagrażają zwalczaniu choroby (»odstępstwo«).”;

5)

załącznik V zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/26

—

24 lipca 1996 r.,

—

19 czerwca 1997 r.,

—

30 listopada 2000 r.,

—

28 listopada 2002 r.,

—

27 listopada 2003 r.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/27

(1)

Jeśli ilości nawozu naturalnego, które państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różnią się od ilości określonej w załączniku III pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze i jego lit. a) do dyrektywy 91/676/EWG, muszą one być ustalone tak, by nie stanowiły przeszkody w realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy i muszą być uzasadnione na podstawie obiektywnych kryteriów, na przykład tak jak w omawianym przypadku, długich okresów wegetacji i upraw o wysokim poborze azotu.

(2)

W dniu 12 listopada Irlandia złożyła Komisji wniosek o przyznanie odstępstwa na mocy załącznika III pkt 2 akapit trzeci do dyrektywy 91/676/EWG. Dnia 18 października 2006 r. złożono wniosek uaktualniony w oparciu o zmienione przepisy prawa krajowego European Communities (Good Agricultural Practice for the Protection of Waters) Regulations 2006 (Statutory Instrument Number 378 of 2006).

(3)

Odstępstwo to dotyczy zamiaru zezwolenia przez Irlandię na stosowanie na hektar rocznie 250 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych w gospodarstwach rolnych, w których co najmniej 80 % powierzchni stanowią użytki zielone. Odstępstwo potencjalnie dotyczy maksymalnie 10 000 hodowli bydła w Irlandii, stanowiących 8 % wszystkich gospodarstw, 8 % użytków rolnych i 20 % zwierząt hodowlanych.

(4)

Irlandzkie prawodawstwo wprowadzające w życie dyrektywę 91/676/EWG – European Communities (Good Agricultural Practice for the Protection of Waters) Regulations 2006 (Statutory Instrument Number 378 of 2006) – również ma zastosowanie do odstępstwa, o którego przyznanie złożono wniosek.

(5)

Irlandzkie prawodawstwo wprowadzające w życie dyrektywę 91/676/EWG określa maksymalne poziomy stosowania nawozów zawierających azot i fosforan. Te maksymalne poziomy nawożenia różnicuje się na podstawie różnej zawartości azotu i fosforanu w glebie, a więc uwzględnia się udział azotu i fosforanu z gleby.

(6)

Trzecie sprawozdanie z wdrażania w Irlandii dyrektywy dotyczącej azotanów oraz ostatnie sprawozdania Agencji Ochrony Środowiska obejmujące lata 2001–2003 przedłożone Komisji pokazują, że średnie stężenie azotanów w wodach gruntowych jest rzędu 2,5 mg/l azotu, a stężenie powyżej 50 mg/l azotanów odnotowano w nie więcej niż w 2 % punktów pobierania próbek. Dane na temat jakości wód w rzekach w latach 2000–2003 wskazują, że średnia wartość w stacjach monitorowania Eurowaternet wynosi 6,9 mg/l azotanów.

(7)

W 70 % miejsc monitorowania wód gruntowych stężenie azotanów pozostaje na stałym poziomie lub wykazuje tendencję do obniżania się: odnotowano poprawę jakości wód w rzekach w latach 2001–2003 w porównaniu do sytuacji w poprzednim okresie sprawozdawczym z lat 1995–1997 i zatrzymanie procesu degradacji jakości wód, jaki miał miejsce od lat osiemdziesiątych. Zauważono również zmniejszanie się jezior hipertroficznych.

(8)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 dyrektywy 91/676/EWG Irlandia realizuje plan działań na całym swoim terytorium zgodnie z European Communities (Good Agricultural Practice for the Protection of Waters) Regulations 2006 (Statutory Instrument Number 378 of 2006).

(9)

W ostatniej dekadzie spadła liczebność zwierząt gospodarskich oraz wykorzystanie nawozów chemicznych. Liczebność bydła, świń i owiec spadła odpowiednio o 7 %, 3 % i 17 % w latach 1997–2004. Średnia ilość azotu pochodzącego z odchodów zwierzęcych wyniosła 103 kg/ha w 2004 r., wykazując znaczny spadek w porównaniu do 140 kg/ha w 1998 r. Średnia ilość fosforu wyniosła 16 kg/ha. Stosowanie nawozów chemicznych zawierających azot spadło o 21 % w okresie od 1999 r. do 2005 r., a stosowanie nawozów zawierających fosfor spadło o 37 % w okresie od 1995 r. do 2005 r.

(10)

W Irlandii 90 % gruntów rolnych stanowią użytki zielone z przewagą użytków nadających się do wypasu zwierząt. Ogólnie, w przypadku gospodarstw posiadających użytki zielone, 47 % gruntów uprawianych jest ekstensywnie i ma zatem stosunkowo małe zagęszczenie zwierząt oraz ograniczone stosowanie nawozów, 36 % gospodaruje się w ramach programów rolno-środowiskowych (program ochrony środowiska wiejskiego) a tylko 7 % uprawianych jest intensywnie; 10 % wykorzystuje się na uprawy. Średnie zużycie nawozów chemicznych na użytkach zielonych wynosi 82 kg/ha azotu i 7,6 kg/h fosforu.

(11)

Klimat w Irlandii charakteryzujący się rocznymi opadami równomiernie rozłożonymi w ciągu roku oraz stosunkowo wąskim zakresem temperatur sprzyja długiemu okresowi wegetacji od 330 dni w roku na południowym zachodzie do około 250 dni w roku na północnym wschodzie.

(12)

Dokumentacja naukowo-techniczna przedstawiona przez Irlandię w powiadomieniu wykazuje, że proponowana w przeliczeniu na hektar rocznie ilość 250 kg azotu pochodzącego z odchodów zwierząt wypasanych w gospodarstwach rolnych, w których co najmniej 80 % powierzchni stanowią użytki zielone, jest uzasadniona na podstawie obiektywnych kryteriów takich jak długi okres wegetacji i uprawy o wysokim poborze azotu.

(13)

Komisja uważa zatem, że ilość nawozu naturalnego, której dotyczy wniosek Irlandii, nie będzie stanowiła przeszkody w realizacji celów dyrektywy 91/676/EWG, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych ściśle określonych warunków.

(14)

Niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie w powiązaniu z programem działań Irlandii – European Communities (Good Agricultural Practice for the Protection of Waters) Regulations 2006 (Statutory Instrument Number 378 of 2006).

(15)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na podstawie art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

a)

„gospodarstwa rolne posiadające użytki zielone” oznaczają gospodarstwa, w których co najmniej 80 % powierzchni, na której można stosować nawóz naturalny, stanowi trawa;

b)

„wypasane zwierzęta gospodarskie” oznaczają bydło (z wyjątkiem cieląt), owce, zwierzynę płową, kozy i konie;

c)

„trawa” oznacza trwałe lub krótkotrwałe użytki zielone (krótkotrwałe użytki zielone zakładane są na okres krótszy niż cztery lata).

a)

liczbę zwierząt gospodarskich, opis systemu magazynowania i przechowywania wraz z pojemnością dostępną do celów przechowywania nawozu naturalnego;

b)

wyliczenie ilości azotu pochodzącego z nawozu naturalnego (minus straty poniesione podczas magazynowania i przechowywania) oraz fosforu wyprodukowanego w gospodarstwie;

c)

płodozmian oraz powierzchnię każdej uprawy wraz ze szkicową mapką określającą położenie poszczególnych pól;

d)

przewidywalne wymagania upraw w zakresie azotu i fosforu;

e)

ilość i rodzaj nawozu dostarczonego poza gospodarstwo lub do gospodarstwa;

f)

wyniki analizy gleby pod kątem zawartości azotu i fosforu, jeżeli są dostępne;

g)

stosowane ilości azotu i fosforu pochodzącego z nawozu naturalnego w podziale na poszczególne pola (działki gospodarstwa jednolite pod względem upraw i typu gleby);

h)

stosowane ilości azotu i fosforu pochodzących z nawozów chemicznych i innych nawozów w podziale na poszczególne pola.

a)

krótkotrwałe użytki zielone należy zaorać na wiosnę;

b)

na wszystkich rodzajach gleb po zaoraniu trawy następuje bezpośrednio uprawa roślin o wysokim poborze azotu;

c)

system płodozmianu nie zawiera roślin strączkowych ani innych roślin wiążących azot atmosferyczny. Jednakże nie dotyczy to koniczyny w użytkach zielonych, na których jej zawartość wynosi mniej niż 50 %, oraz w przypadku zbóż i groszku podsianego trawą.

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/31

(1)

Decyzja Komisji 2007/116/WE z dnia 15 lutego 2007 r. w sprawie rezerwacji krajowego zakresu numeracyjnego zaczynającego się na „116” na potrzeby zharmonizowanych usług o walorze społecznym (2) zarezerwowała krajowy zakres numeracyjny zaczynający się na „116” na potrzeby zharmonizowanych numerów dla zharmonizowanych usług o walorze społecznym. Załącznik do tej decyzji zawiera wykaz należących do tego zakresu numerów oraz usług, dla których każdy z nich jest zastrzeżony. Wykaz ten może być dostosowany zgodnie z procedurą określoną w art. 22 ust. 3 dyrektywy 2002/21/WE.

(2)

Opis usługi związanej z numerem 116000 powinien zostać uaktualniony. Ponadto dwie usługi, tj. telefon zaufania dla dzieci i telefon wsparcia emocjonalnego, zostały uznane za usługi o walorze społecznym, które mogą odnieść korzyści ze zharmonizowanych numerów. Z powyższych powodów decyzja 2007/116/WE powinna zostać zaktualizowana i należy wprowadzić dodatkowe zastrzeżone numery.

(3)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić decyzję 2007/116/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Łączności,

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/33

(1)

Zgodnie z art. 16 ust. 1 dyrektywy 92/33/EWG Komisja ma obowiązek określić, czy materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy warzyw, inny niż nasiona, produkowany w państwie trzecim i spełniający te same warunki odnoszące się do obowiązków dostawcy, tożsamości, cech, zdrowotności roślin, podłoża uprawowego, opakowania, przeprowadzonych inspekcji, oznaczania i plombowania, jest równoważny pod każdym z tych względów materiałowi rozmnożeniowemu i nasadzeniowemu warzyw produkowanemu we Wspólnocie i spełniającemu wymogi oraz warunki wspomnianej dyrektywy.

(2)

Jednakże obecnie dostępne informacje co do warunków mających zastosowanie w państwach trzecich wciąż są niewystarczające, aby, na tym etapie, umożliwić Komisji podjęcie takich decyzji wobec któregoś z państw trzecich.

(3)

W celu zapobieżenia zakłóceniom modeli wymiany handlowej państwa członkowskie przywożące z państw trzecich materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy warzyw inny niż nasiona powinny w dalszym ciągu mieć możliwość stosowania, w odniesieniu do tych produktów, warunków równorzędnych do tych, które są stosowane w przypadku podobnych produktów wspólnotowych zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 92/33/EWG. Okres stosowania odstępstwa ustanowionego dyrektywą 92/33/EWG w odniesieniu do takiego przywozu należy w związku z tym przedłużyć poza termin 31 grudnia 2007 r.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 92/33/EWG.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

30.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 284/34

(1)

Załącznik I do wytycznych EBC/2000/7 powinien zostać zmieniony z uwagi na niedawne zmiany w zakresie definiowania i prowadzenia jednolitej polityki pieniężnej Eurosystemu. Zmiany te odnoszą się między innymi do wykorzystania aktywów kwalifikowanych, jak również usunięcia transakcji bezwarunkowych (outright) z listy operacji dostrajających.

(2)

Zgodnie z decyzją Rady 2007/503/WE z dnia 10 lipca 2007 r. wydaną na podstawie art. 122 ust. 2 Traktatu w sprawie przyjęcia wspólnej waluty przez Cypr z dniem 1 stycznia 2008 r. (2) Cypr spełnia warunki konieczne do przyjęcia euro, przy czym wyłączenie na jego rzecz wskazane w art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r. podlega zniesieniu z dniem 1 stycznia 2008 r. Zgodnie z decyzją Rady 2007/504/WE z dnia 10 lipca 2007 r. wydaną na podstawie art. 122 ust. 2 Traktatu w sprawie przyjęcia wspólnej waluty przez Maltę z dniem 1 stycznia 2008 r. (3) Malta spełnia warunki konieczne do przyjęcia euro, przy czym wyłączenie na jej rzecz wskazane w art. 4 Aktu przystąpienia z 2003 r. podlega zniesieniu z dniem 1 stycznia 2008 r. W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie zmian w tablicy wskazującej adresy stron internetowych Eurosystemu zawartej w załączniku I do wytycznych EBC/2000/7.

(3)

Wytyczne EBC/2007/2 z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie transeuropejskiego zautomatyzowanego błyskawicznego systemu rozrachunku brutto w czasie rzeczywistym (TARGET2) (4) wprowadzają system TARGET2 jako następcę obecnego systemu TARGET zgodnie z art. 14 ust. 2 wytycznych EBC/2007/2. Krajowe banki centralne (KBC) dokonują migracji do TARGET2 zgodnie z harmonogramem określonym w art. 13 wytycznych EBC/2007/2. W związku z powyższym konieczne jest wprowadzenie zmian w odwołaniach do systemu TARGET zawartych w załącznikach I i II do wytycznych EBC/2000/7,