18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/3

(1)

Artykuł 16 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1591/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (3) przewiduje, iż wysokość rzeczywistej produkcji w danym roku gospodarczym jest ustalana przed dniem 15 czerwca tego roku gospodarczego.

(2)

Artykuł 19 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 przewiduje, iż wysokość produkcji rzeczywistej jest ustalana w szczególności na podstawie ilości, w odniesieniu do których wnioskuje się o pomoc.

(3)

Artykuł 16 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1591/2001 określa warunki, których należy przestrzegać, aby wyprodukowana ilość bawełny nieodziarnionej mogła zostać uznana za produkcję rzeczywistą.

(4)

Po uwzględnieniu kryterium jakości jakim jest wydajność włókien, władze greckie uznały, iż do otrzymania pomocy kwalifikuje się 1 006 248 ton bawełny nieodziarnionej.

(5)

Według informacji dostarczonych przez władze greckie, z 1 019 ton bawełny nieodziarnionej, które w okresie do 15 maja 2004 r. nie zostały uznane przez te władze za kwalifikujące się do otrzymania pomocy, 335,7 ton pochodzi z 137,4 hektarów, które nie zostały zadeklarowane zgodnie z przepisami art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1591/2001; 291,7 ton nie stosuje się do krajowych ustaleń dotyczących ograniczenia obszarów, przyjętych zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001; a 391,6 ton nie odznacza się zdrową i przeciętnie dobrą jakością zgodnie z art. 15 ust. 1 wymienionego rozporządzenia.

(6)

Należy zatem uznać ilość 1 006 248 ton za rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej Grecji w odniesieniu do roku 2003/2004.

(7)

Po uwzględnieniu kryterium jakości, jakim jest wydajność włókien, władze hiszpańskie uznały iż do otrzymania pomocy kwalifikuje się 305 394 ton bawełny nieodziarnionej.

(8)

Według informacji dostarczonych przez władze Hiszpanii, z 834 ton bawełny nieodziarnionej, które w okresie do 15 maja 2004 r. nie zostały uznane przez te władze za kwalifikujące się do otrzymania pomocy, 779 ton nie stosuje się do krajowych ustaleń dotyczących ograniczenia obszarów, podjętych zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001; 56 ton nie odznacza się zdrową i przeciętnie dobrą jakością zgodnie z art. 15 ust. 1 wymienionego rozporządzenia; a 22 tony nie spełniają określonych w art. 11 wymienionego rozporządzenia wymogów odnoszących się do umowy.

(9)

Wyłączenie 22 ton bawełny nieodziarnionej z produkcji rzeczywistej z powodu niespełnienia wymogów dotyczących umowy nie jest uzasadnione. Ponadto wymieniona ilość odpowiada kryteriom przewidzianym w art. 16 ust. 3 drugi akapit rozporządzenia (WE) nr 1591/2001 i należy ją zatem dodać do ilości 305 394 ton.

(10)

Należy zatem przy uwzględnieniu kryterium jakości, jakim jest wydajność włókien, uznać ilość 305 417 ton za rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej Hiszpanii w odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004.

(11)

Po uwzględnieniu kryterium jakości, jakim jest wydajność włókien, władze hiszpańskie uznały, iż do otrzymania pomocy kwalifikuje się 632 ton bawełny nieodziarnionej, pochodzącej z obszarów zasiewów w Portugalii. Wymieniona ilość odpowiada kryteriom przewidzianym w art. 16 ust. 3 drugi akapit rozporządzenia (WE) nr 1591/2001 i należy ją zatem uznać za rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej Portugalii w odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004.

(12)

Artykuł 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 przewiduje, iż w wypadku gdy wysokość ustalonej produkcji rzeczywistej dla Hiszpanii i Grecji razem wziętej przekracza 1 031 000 ton, cena orientacyjna, określona w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia zostaje zmniejszona w każdym Państwie Członkowskim, w którym rzeczywista produkcja przekracza gwarantowaną ilość krajową.

(13)

W odniesieniu do roku gospodarczego 2003/2004, gwarantowane ilości krajowe zostały przekroczone zarówno w Hiszpanii, jak i w Grecji. Obniżka ceny orientacyjnej dla Hiszpanii i Grecji zostaje naliczona na podstawie wskaźnika przekroczenia ich gwarantowanych ilości krajowych.

(14)

Zgodnie z art. 7 ust. 4 pierwszy akapit rozporządzenia (WE) nr 1051/2001, obniżka ceny orientacyjnej dla każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego jest równa 50 % wskaźnika przekroczenia jego gwarantowanej ilości krajowej.

(15)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Włókien Naturalnych,

—

1 006 248 ton dla Grecji,

—

305 417 ton dla Hiszpanii,

—

632 ton dla Portugalii.

—

15,201 euro dla 100 kg bawełny nieodziarnionej dla Grecji,

—

12,012 euro dla 100 kg bawełny nieodziarnionej dla Hiszpanii,

—

0 euro dla 100 kg bawełny nieodziarnionej dla Portugalii.

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/5

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta za pomocą refundacji wywozowej.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji mającą zastosowanie w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku B do rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 lub w załączniku B do rozporządzenia (WE) nr 3072/95 odpowiednio.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do ewentualnych refundacji wywozowych do produktów rolnych, należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem zastosowanie środków ostrożności, nie zapobiegając jednak zawieraniu umów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędnym jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji produkcyjnej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla omawianego produktu podstawowego, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Koniecznym jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Koniecznym jest zapewnienie ciągłości rygorystycznego zarządzania, uwzględniającego prognozy wydatków oraz fundusze dostępne w budżecie.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/9

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie, może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Refundacje wywozowe powinny być ustalone z uwzględnieniem czynników, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż (2).

(3)

W odniesieniu do pszennych oraz żytnich mąk, kasz i grysików refundację wywozową stosowaną do tych produktów należy wyliczyć z uwzględnieniem ilości zbóż koniecznych do wytwarzania danych produktów. Ilości te zostały ustalone w rozporządzeniu (WE) 1501/95.

(4)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą sprawić, że niezbędne stanie się zróżnicowanie refundacji dla niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(5)

Refundacja powinna być ustalana raz na miesiąc. Zmian można dokonywać w tym odstępie czasowym.

(6)

Zastosowanie tych zasad do aktualnej sytuacji na rynkach zbóż, a w szczególności do notowań lub cen na te produkty we Wspólnocie i na rynku światowym, prowadzi do ustalenia refundacji w wysokości podanej w załączniku.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/11

(1)

Na mocy art. 13 ust. 8 rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 refundacje wywozowe dla zbóż mające zastosowanie w dniu, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, stosuje się do wywozu, który ma być realizowany w okresie ważności pozwolenia, jeśli wniesie o to wnioskodawca. W tym wypadku do refundacji może być zastosowana kwota korygująca.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (2), pozwoliło na ustalenie kwoty korygującej dla produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92. Ta kwota korygująca powinna być wyliczona z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

(3)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania kwoty korygującej w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Kwota korygująca powinna być ustalona równocześnie z refundacją i według takiej samej procedury. Może ona podlegać zmianom w czasie pomiędzy dwoma ustaleniami.

(5)

Z wyżej wymienionych przepisów wynika, że kwota korygująca powinna być ustalona zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/13

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1290/2003 z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie stałego przetargu ustalającego opłaty wyrównawcze i/lub refundacje wywozowe do cukru białego na rok gospodarczy 2003/2004 (2), przystępuje się do przetargów częściowych w sprawie wywozu wspomnianego cukru do niektórych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1290/2003, jeżeli właściwe, ustala się maksymalną kwotę refundacji wywozowej dla rozpatrywanego przetargu częściowego, biorąc pod uwagę w szczególności sytuację i przewidywany rozwój rynku cukru we Wspólnocie i na rynku światowym.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/14

(1)

Refundacje stosowane do wywozu cukru białego i cukru surowego w stanie nieprzetworzonym zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1089/2004 (2).

(2)

Z uwagi na różnice pomiędzy danymi, którymi obecnie dysponuje Komisja a danymi dostępnymi w chwili przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1089/2004, należy zmienić te refundacje,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/16

(1)

Zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 wymienionego rozporządzenia, a cenami we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z postanowieniami art. 13 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 podczas ustalania refundacji należy uwzględnić istniejącą sytuację i przyszłe tendencje odnośnie do dostępności ryżu i ryżu łamanego i ich cen na rynku Wspólnoty oraz cen ryżu i ryżu łamanego na rynku światowym. Zgodnie z tym samym artykułem należy również zapewnić równowagę na rynku ryżu i naturalny rozwój cen i handlu, a ponadto wziąć pod uwagę gospodarczy aspekt proponowanego wywozu i znaczenie unikania zakłóceń na rynku Wspólnoty oraz ograniczenia wynikające z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(3)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1361/76 (2) ustaliło maksymalną ilość ryżu łamanego, którą może zawierać ryż, dla którego ustala się refundację wywozową, i określiło redukcję wyrażoną w procentach, którą należy zastosować w odniesieniu do refundacji, kiedy zawartość ryżu łamanego w wywożonym ryżu przekracza tę maksymalną ilość.

(4)

Z uwagi na to, iż stałe przetargi dotyczące refundacji wywozowych do ryżu na bieżący rok gospodarczy dobiegły końca, nie należy więcej ustalać refundacji według prawa ogólnego dla wspomnianego produktu. Należy to uwzględnić przy ustalaniu refundacji.

(5)

Rozporządzenie (WE) nr 3072/95 w art. 13 ust. 5 określa specyficzne kryteria, które należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji wywozowych do ryżu i ryżu łamanego.

(6)

Sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do niektórych produktów w zależności od miejsca przeznaczenia.

(7)

Aby uwzględnić istniejący popyt na długoziarnisty ryż pakowany na niektórych rynkach, należy przewidzieć ustalenie szczególnej refundacji dla tego produktu.

(8)

Refundację należy ustalać przynajmniej raz w miesiącu. Można ją zmieniać w tym przedziale czasowym.

(9)

Zastosowanie zasad określonych powyżej do aktualnej sytuacji na rynku ryżu i w szczególności do notowań i cen ryżu oraz ryżu łamanego we Wspólnocie i na rynku światowym prowadzi do ustalenia refundacji zgodnie z kwotami przedstawionymi w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(10)

W ramach zarządzania ograniczeniami objętości wynikającymi z zobowiązań Wspólnoty w kontekście WTO należy zawiesić wydawanie pozwoleń na wywóz z refundacją.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

18.6.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 218/19

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji z przeznaczeniem na wywóz z Finlandii i Szwecji do wszystkich krajów trzecich z wyłączeniem Bułgarii i Rumunii został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1005/2004.

(2)

Biorąc pod uwagę w szczególności czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95, nie jest wskazane ustalenie maksymalnej wysokości refundacji.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,