ZAŁĄCZNIK I

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA OBSZARZE POŁOWOWYM GWINEI BISSAU PRZEZ STATKI UE

ROZDZIAŁ I

FORMALNOŚCI OBOWIĄZUJĄCE PRZY SKŁADANIU WNIOSKÓW I WYDAWANIU LICENCJI

SEKCJA 1

Postanowienia ogólne stosujące się do wszystkich statków

1.   Licencję na prowadzenie połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau mogą otrzymać tylko kwalifikujące się statki.

2.   Aby statek kwalifikował się do otrzymania licencji, w odniesieniu do armatora, kapitana i samego statku nie może obowiązywać zakaz prowadzenia działalności połowowej w Gwinei Bissau. Ich sytuacja w stosunku do administracji Gwinei Bissau musi być zgodna z przepisami w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nich działalności połowowej w Gwinei Bissau w ramach umów w sprawie połowów zawartych z Unią.

3.   Każdy statek UE zwracający się z wnioskiem o licencję połowową może być reprezentowany przez agenta zamieszkałego w Gwinei Bissau. Nazwisko i adres tego przedstawiciela są podawane we wniosku o licencję.

4.   W terminie co najmniej dwudziestu dni przed dniem rozpoczęcia wnioskowanego okresu ważności licencji właściwe organy Unii przedkładają Ministerstwu, za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej w Gwinei Bissau, wniosek dla każdego statku, który chce prowadzić połowy na mocy umowy.

5.   Wnioski są składane do Ministerstwa na formularzach, których wzór jest zamieszczony w dodatku 1, przewidzianych w tym celu przez rząd Gwinei Bissau. Organy Gwinei Bissau stosują wszelkie niezbędne środki, aby informacje otrzymane w ramach wniosku o wydanie licencji były traktowane poufnie. Informacje te będą wykorzystywane wyłącznie w ramach realizacji umowy w sprawie połowów.

6.   Wnioski o wydanie licencji składa się wraz z następującymi dokumentami:

—	dowodem wniesienia opłaty za okres ważności licencji oraz dowodem wpłaty kwoty przewidzianej w rozdziale VII pkt 13,

—	wszystkimi innymi dokumentami lub zaświadczeniami wymaganymi zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi danego typu statku, określonymi w niniejszym protokole.

7.   Opłata jest wnoszona na rachunek wskazany przez organy Gwinei Bissau.

8.   Obejmuje ona wszystkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem podatków portowych i kosztów świadczonych usług.

9.   Licencje dla każdego ze statków są wydawane przez Ministerstwo armatorom lub ich przedstawicielom, za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej w Gwinei Bissau, w terminie dwudziestu dni od daty otrzymania wszystkich dokumentów, o których mowa w pkt 6 powyżej.

10.   W przypadku gdy w chwili podpisania licencji biura Delegatury Unii Europejskiej są zamknięte, licencja jest przekazywana bezpośrednio agentowi statku, z kopią dla delegatury Unii Europejskiej.

11.   Licencje są wydawane dla konkretnego statku i nie podlegają przeniesieniu.

12.   Na wniosek Unii Europejskiej i w przypadku udowodnionego działania siły wyższej licencja statku jest zastępowana nową licencją wystawioną na inny statek o charakterystyce podobnej do statku, który jest zastępowany, bez konieczności wnoszenia nowej opłaty. Jeśli jednak pojemność brutto (GT) statku zastępującego jest większa niż pojemność brutto statku zastępowanego, wnosi się różnicę w opłacie pro rata temporis.

13.   Armator statku, którego licencja ma być zastąpiona, lub jego przedstawiciel zwraca unieważnioną licencję Ministerstwu za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej.

14.   Nowa licencja wchodzi w życie z dniem, w którym armator zwróci unieważnioną licencję do Ministerstwa. Delegatura Unii Europejskiej w Gwinei Bissau zostaje poinformowana o przeniesieniu licencji.

15.   Nie naruszając postanowień rozdziału I sekcja 2 pkt 1, licencja musi stale znajdować się na statku.

16.   Strony zgadzają się, aby promować wprowadzanie systemu licencji opartego wyłącznie na elektronicznej wymianie informacji i dokumentów, jak to opisano powyżej. Strony zgadzają się wspierać szybkie zastąpienie licencji w formie papierowej jej odpowiednikiem w formie elektronicznej, takim jak wykaz statków upoważnionych do dokonywania połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau.

17.   Strony uzgadniają, w ramach wspólnego komitetu, zastąpienie w niniejszym protokole wszelkich odniesień do GT odniesieniami do GT i odpowiednie dostosowanie wszystkich postanowień, których ta zmiana dotyczy. Zastąpienie to jest poprzedzane odpowiednimi konsultacjami technicznymi między Stronami.

SEKCJA 2

Postanowienia szczególne stosujące się do tuńczykowców oraz taklowców powierzchniowych

1.   Licencja musi stale znajdować się na statku. Unia Europejska posiada aktualny wykaz statków, dla których wnioskowano o licencję połowową zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Projekt tego wykazu jest przedstawiany organom Gwinei Bissau w chwili jego powstania, a następnie przy każdej jego aktualizacji. Po otrzymaniu projektu wykazu oraz powiadomieniu organów Gwinei Bissau przez Komisję o wpłacie zaliczki, statek zostaje wpisany przez właściwy organ Gwinei Bissau do wykazu statków upoważnionych do dokonywania połowów, który jest następnie przekazywany organom odpowiedzialnym za kontrolę połowów oraz Delegaturze Unii Europejskiej w Gwinei Bissau. W takim przypadku jeden uwierzytelniony odpis tego wykazu jest przesyłany armatorowi przez Delegaturę Unii Europejskiej i znajduje się na statku w miejsce licencji połowowej, aż do chwili jej wydania przez właściwy organ Gwinei Bissau.

2.   Okres ważności licencji wynosi jeden rok.

3.   Opłaty są obliczane dla każdego statku na podstawie rocznych stawek określonych w zestawieniach danych technicznych, zawartych w protokole. W przypadku licencji kwartalnych lub semestralnych opłaty są obliczane pro rata temporis i powiększane odpowiednio o 3 % lub 2 %, aby pokryć koszty poniesione przy wydawaniu licencji.

4.   Licencje są wydawane po wpłaceniu, na rzecz właściwych organów krajowych, kwot ryczałtowych zgodnych z odpowiednim zestawieniem danych połowowych.

5.   Końcowe rozliczenie opłat za bieżący rok zostaje zamknięte przez Komisję Europejską najpóźniej do dnia 15 czerwca roku następnego, na podstawie deklaracji połowowych sporządzonych przez każdego armatora statku i potwierdzonych przez instytuty naukowe odpowiedzialne za sprawdzanie danych połowowych w państwach członkowskich, takie jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Español de Oceanografia) oraz IPIMAR (Instituto Português de Investigação Marítima), za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej.

6.   Rozliczenie to jest przedstawiane równocześnie Ministerstwu oraz armatorom.

7.   Wszelkie ewentualne dodatkowe opłaty są uiszczane przez armatorów statków na rzecz właściwych organów Gwinei Bissau najpóźniej dnia 31 lipca 2012 r., na rachunek, o którym mowa w ust. 7 sekcji 1.

8.   Jeśli jednak kwota końcowego rozliczenia jest niższa niż zaliczka ustalona w pkt 3, różnica nie jest zwracana armatorowi.

SEKCJA 3

Postanowienia szczególne dotyczące trawlerów

1.   Oprócz dokumentów wymienionych w sekcji 1 pkt 6 niniejszego rozdziału do wszystkich wniosków o licencję dla statków, o których mowa w niniejszej sekcji, załącza się następujące dokumenty:

—	uwierzytelnioną kopię dokumentu wystawionego przez państwo członkowskie, potwierdzającego pojemność statku w GT, oraz

—	zaświadczenie zgodności wydane przez Ministerstwo po inspekcji technicznej statku przeprowadzonej zgodnie z rozdziałem VIII pkt 3.2.

2.   W przypadku gdy wniosek o wydanie nowej licencji jest składany w odniesieniu do statku, który posiadał już licencję wydaną zgodnie z niniejszym protokołem i charakterystyka techniczna tego statku pozostaje niezmieniona, do wniosku przedstawianego Ministerstwu, za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej w Bissau, załącza się tylko dowód wniesienia opłaty za dane okresy oraz kwoty przewidzianej w rozdziale VII pkt 13. Ministerstwo zatwierdza nową licencję, zamieszczając wzmiankę o pierwszym wniosku o wydanie licencji złożonym zgodnie z obowiązującym protokołem.

3.   Do określania terminów ważności licencji służą poniższe okresy roczne:

—	:	pierwszy okres	:	od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2011 r.
—	:	drugi okres	:	od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 15 czerwca 2012 r.

4.   Okres ważności licencji nie może zaczynać się w czasie jednego rocznego okresu i upływać w czasie następnego okresu rocznego.

5.   Kwartał odpowiada jednemu z trzymiesięcznych okresów rozpoczynających się albo dnia 1 stycznia, albo dnia 1 kwietnia, albo dnia 1 lipca, albo dnia 1 października, z wyjątkiem pierwszego i ostatniego okresu protokołu, które trwają odpowiednio od dnia 16 czerwca 2011 r. do dnia 30 września 2011 r. i od dnia 1 kwietnia 2012 r. do dnia 15 czerwca 2012 r.

6.   Licencje są ważne przez okres jednego roku, sześciu miesięcy lub trzech miesięcy. Licencje są odnawialne.

7.   Licencja musi zawsze znajdować się na statku.

8.   Opłaty są obliczane dla każdego statku na podstawie rocznych stawek określonych w zestawieniach danych technicznych, zawartych w protokole. W przypadku licencji kwartalnych lub semestralnych opłaty są obliczane pro rata temporis i powiększane odpowiednio o 3 % lub 2 %, aby pokryć koszty poniesione przy wydawaniu licencji.

ROZDZIAŁ II

OBSZARY POŁOWOWE

Statki UE, o których mowa w art. 1 niniejszego protokołu, są upoważnione do prowadzenia działalności połowowej na wodach poza obszarem 12 mil morskich od linii podstawowej.

ROZDZIAŁ III

SYSTEM SPRAWOZDAWCZOŚCI POŁOWOWEJ DLA STATKÓW UPOWAŻNIONYCH DO DOKONYWANIA POŁOWÓW W WODACH GWINEI BISSAU

1.   Do celów niniejszego załącznika czas trwania rejsu statku UE określa się w następujący sposób:

—	jako okres pomiędzy wejściem na obszar połowowy Gwinei Bissau a wyjściem z niego,

—	lub jako okres pomiędzy wejściem na obszar połowowy Gwinei Bissau a przeładunkiem,

—	lub jako okres pomiędzy wejściem na obszar połowowy Gwinei Bissau a wyładunkiem w Gwinei Bissau.

2.   Wszystkie statki upoważnione do połowów w wodach Gwinei Bissau w ramach umowy są zobowiązane do przekazywania Ministerstwu informacji o swoich połowach zgodnie z następującymi szczegółowymi zasadami:

2.1.

Deklaracje obejmują połowy dokonane przez dany statek podczas każdego rejsu połowowego. Deklaracje te są przesyłane do Ministerstwa faksem, pocztą lub pocztą elektroniczną z kopią do Komisji Europejskiej – za pośrednictwem Delegatury Unii w Gwinei Bissau, na końcu każdego rejsu, a w każdym wypadku przed opuszczeniem przez statek obszaru połowowego Gwinei Bissau. W przypadku gdy deklaracje są przesyłane pocztą elektroniczną, obaj adresaci wysyłają bezzwłocznie, drogą elektroniczną, potwierdzenia odbioru tych deklaracji na statek, a także przesyłają sobie wzajemnie ich kopie. W przypadku statków do połowów tuńczyka deklaracje te są wysyłane na koniec każdego okresu połowowego.

2.2.

Sporządzone na papierze oryginały deklaracji połowowych, przesyłanych faksem lub pocztą elektroniczną podczas rocznego okresu obowiązywania licencji w rozumieniu postanowień rozdziału I sekcja 2 pkt 2 dla tuńczykowców lub sekcji 3 pkt 3 dla trawlerów, są przekazywane do Ministerstwa w terminie 45 dni od zakończenia ostatniego rejsu odbytego we wspomnianym okresie. Kopie deklaracji w formie papierowej są przesyłane Delegaturze Unii w Gwinei Bissau.

2.3.	Tuńczykowce i taklowce powierzchniowe deklarują swoje połowy na formularzu zgodnym z dziennikiem połowowym, którego wzór znajduje się w dodatku 2. Dla okresów, podczas których statek nie znajdował się na wodach Gwinei Bissau, zamieszcza się w dzienniku połowowym wzmiankę „Poza WSE Gwinei Bissau”.

2.4.	Trawlery deklarują swoje połowy na formularzu zgodnym ze wzorem, który znajduje się w dodatku 3, podając całkowitą wielkość połowów w rozbiciu na gatunki i na miesiąc kalendarzowy lub część miesiąca kalendarzowego.

2.5.	Formularze są wypełniane czytelnie i podpisywane przez kapitana statku.

3.   W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału rząd Gwinei Bissau zastrzega sobie prawo do zawieszenia licencji danego statku do czasu dopełnienia formalności i prawo do nałożenia na armatora statku kary przewidzianej w ustawodawstwie obowiązującym w Gwinei Bissau, a w przypadku powtórnego wykroczenia – prawo do nieodnowienia licencji. O fakcie tym informowana jest Komisja Europejska.

Strony zgadzają się stworzyć elektroniczny system służący do wymiany tych informacji.

ROZDZIAŁ IV

PRZYŁOWY

Poziom przyłowów dla każdego z łowisk przewidzianych w niniejszym protokole jest ustalany zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau i określany szczegółowo w zestawieniu danych połowowych dotyczącym poszczególnych kategorii.

ROZDZIAŁ V

OKRĘTOWANIE MARYNARZY

Armatorzy, którym wydano licencje połowowe przewidziane w umowie, wnoszą wkład w praktyczne szkolenia zawodowe obywateli Gwinei Bissau oraz w poprawę rynku pracy, na następujących warunkach i w następujących granicach:

1.

Każdy armator trawlera zobowiązuje się do zatrudnienia: — trzech marynarzy/rybaków na statkach o pojemności mniejszej niż 250 GT, — czterech marynarzy/rybaków na statkach o pojemności od 250 do 400 GT, — pięciu marynarzy/rybaków na statkach o pojemności od 400 do 650 GT, — sześciu marynarzy/rybaków na statkach o pojemności większej niż 650 GT.

2.	Armatorzy podejmują wysiłki w celu zatrudnienia dodatkowych marynarzy pochodzących z Gwinei Bissau.

3.	Armatorzy mają możliwość dokonywania, za pośrednictwem swoich przedstawicieli, swobodnego wyboru marynarzy, których zatrudnią na statkach.

4.	Armator lub jego przedstawiciel przekazuje Ministerstwu nazwiska marynarzy z Gwinei Bissau zatrudnionych na danym statku, z podaniem pełnionych przez nich funkcji.

5.

Do marynarzy zatrudnionych na statkach UE stosuje się z mocy prawa deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca podstawowych zasad i praw w pracy. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznawania prawa do negocjacji zbiorowych pracowników oraz zniesienia dyskryminacji w odniesieniu do zatrudnienia i zawodu.

6.

Umowy o pracę marynarzy z Gwinei Bissau są zawierane między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami i/lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami związanymi z Ministerstwem. Podpisujące strony otrzymują jeden egzemplarz umowy. Umowy o pracę zapewniają marynarzom korzystanie z systemu zabezpieczeń społecznych, który jest dla nich obowiązujący, w tym ubezpieczenie na wypadek śmierci, ubezpieczenie zdrowotne i od nieszczęśliwych wypadków.

7.

Koszt wynagrodzenia marynarzy z Gwinei Bissau pokrywają armatorzy. Jego wysokość jest ustalana przed wydaniem licencji, pomiędzy armatorami lub ich przedstawicielami a organami Gwinei Bissau, za ich obopólną zgodą. Warunki wynagrodzenia marynarzy z Gwinei Bissau nie mogą być jednak gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg w Gwinei Bissau, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP.

8.	Każdy marynarz zatrudniony przez statek UE stawia się u kapitana określonego statku w przeddzień zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, armator zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku zaokrętowania tego marynarza.

9.

W przypadku niezaokrętowania marynarzy z Gwinei Bissau z przyczyn innych niż te, o których mowa w poprzednim punkcie, armatorzy statków UE, których to dotyczy, są zobowiązani zapłacić za dany okres połowowy ryczałtową kwotę odpowiadającą wynagrodzeniu niezaokrętowanych marynarzy w jak najszybszym terminie.

10.	Kwota ta jest wpłacana na specjalny rachunek, wskazany wcześniej przez właściwe organy Gwinei Bissau i umożliwia finansowanie publicznych struktur kształcenia zawodowego w dziedzinie rybołówstwa.

ROZDZIAŁ VI

ŚRODKI TECHNICZNE

1.   Statki poławiające gatunki daleko migrujące przestrzegają środków i zaleceń przyjętych przez ICCAT w odniesieniu do narzędzi połowowych, ich specyfikacji technicznych oraz wszelkich innych środków technicznych mających zastosowanie do ich działalności połowowej.

2.   Środki szczególne dotyczące trawlerów są wymienione w każdym odpowiednim zestawieniu danych połowowych.

3.   Gwinea Bissau stosuje zamykanie połowów lub pojedynczych łowisk z powodu okresu ochronnego w sposób niedyskryminujący wobec wszystkich statków, które uczestniczą w takich połowach, niezależnie od tego, czy są to statki krajowe, statki UE czy też statki pływające pod banderą państwa trzeciego.

4.   Na podstawie oceny skutków – w razie takiej konieczności – Strony uzgadniają w ramach wspólnego komitetu stosowanie ewentualnych środków naprawczych dotyczących okresów ochronnych.

5.   W przypadku gdy Gwinea Bissau będzie zmuszona podjąć środki nadzwyczajne pociągające za sobą zamknięcie połowów inne niż te, o których jest mowa w pkt 3 powyżej, lub przedłużyć okres zamknięcia przewidziany w tym punkcie, zwoływane jest posiedzenie wspólnego komitetu w celu dokonania oceny skutków zastosowania takich środków w odniesieniu do statków UE.

6.   Jeżeli stosowanie powyższych punktów 4 i 5 pociąga za sobą przedłużenie okresu(-ów) zamknięcia połowów, Strony konsultują się w ramach wspólnego komitetu w celu dostosowania wysokości rekompensaty finansowej w związku ze zmniejszeniem uprawnień do połowów dla Unii, które następuje w wyniku tych środków.

ROZDZIAŁ VII

OBSERWATORZY NA TRAWLERACH

1.   Statki upoważnione do dokonywania połowów w wodach Gwinei Bissau w ramach umowy zabierają na pokład obserwatorów wyznaczonych przez Gwineę Bissau zgodnie z zasadami przedstawionymi poniżej.

1.1.   Każdy trawler przyjmuje na pokład jednego obserwatora wskazanego przez Ministerstwo Rybołówstwa. W takich przypadkach port wejścia na pokład ustala się za obopólną zgodą Ministerstwa Rybołówstwa i armatorów lub ich przedstawicieli.

1.2.   Ministerstwo sporządza wykaz statków, które zostały wyznaczone do zabrania na pokład obserwatorów, a także wykaz obserwatorów wyznaczonych do zabrania na statki. Wykazy te są stale uaktualniane. Wykazy te przekazywane są Komisji Europejskiej z chwilą sporządzenia, a następnie co trzy miesiące z chwilą ich ewentualnego uaktualnienia.

1.3.   W chwili wydania licencji Ministerstwo przekazuje zainteresowanym armatorom lub ich przedstawicielom nazwisko obserwatora, który został wyznaczony do zabrania go na statek.

2.   Okres obecności obserwatora na statku jest ustalany przez Ministerstwo i zasadniczo nie jest dłuższy niż to konieczne do wykonania zadań obserwatora. Ministerstwo informuje armatora lub jego przedstawiciela o okresie obecności obserwatora równocześnie z przekazaniem nazwiska obserwatora wyznaczonego do wejścia na pokład danego statku.

3.   Warunki zabrania obserwatora na statek są ustalane za obopólną zgodą przez armatora lub jego przedstawiciela i przez organy Gwinei Bissau.

4.   Na początku pierwszego rejsu obserwator wchodzi na pokład w porcie w Gwinei Bissau, a w przypadku odnowienia licencji – w porcie wybranym przez armatora.

5.   Odpowiedni armatorzy wskazują dni i porty, w których obserwatorzy zostaną zabrani na pokład, w terminie dwóch tygodni i z dziesięciodniowym wyprzedzeniem.

6.   W przypadku gdy obserwator wchodzi na statek za granicą, koszty podróży obserwatora pokrywa armator. Jeżeli statek z obserwatorem z Gwinei Bissau na pokładzie opuści obszar połowowy Gwinei Bissau, podejmowane są wszelkie środki mające na celu jak najszybszy powrót obserwatora do kraju, na koszt armatora.

7.   W przypadku nieobecności obserwatora w uzgodnionym miejscu i czasie oraz w ciągu następnych dwunastu godzin armator zostaje automatycznie zwolniony z obowiązku zabrania na pokład tego obserwatora.

8.   Obserwator jest traktowany na pokładzie tak jak oficer. Gdy statek prowadzi działalność na wodach Gwinei Bissau, obserwator wykonuje następujące zadania:

8.1.	obserwuje działalność połowową prowadzoną przez statki;

8.2.	sprawdza pozycje statków biorących udział w połowach;

8.3.	pobiera próbki biologiczne w ramach programów naukowych;

8.4.	sporządza wykaz używanych narzędzi połowowych;

8.5.	sprawdza dane dotyczące połowów dokonanych w obszarach połowowych Gwinei Bissau, zamieszczone w dzienniku połowowym;

8.6.	sprawdza procentowy udział przyłowów i szacuje połowy odrzucone;

8.7.	co najmniej raz w tygodniu przekazuje drogą radiową dane połowowe, z podaniem wielkości połowów i przyłowów znajdujących się na statku.

9.   Kapitan podejmuje wszelkie możliwe działania w celu zapewnienia obserwatorowi bezpieczeństwa fizycznego i komfortu psychicznego przy wykonywaniu jego obowiązków.

10.   Obserwatorowi udostępnia się wszelkie udogodnienia niezbędne do wypełniania jego obowiązków. Kapitan zapewnia mu dostęp do środków łączności niezbędnych do wypełniania jego zadań, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, a w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do niezbędnych części statku w celu ułatwienia mu wykonywania jego zadań.

11.   Podczas pobytu na statku obserwator:

11.1.

podejmuje wszelkie odpowiednie działania, aby warunki jego wejścia i przebywania na statku nie zakłócały ani nie utrudniały prowadzenia połowów;

11.2.

traktuje z właściwą uwagą mienie i sprzęt znajdujący się na statku oraz przestrzega poufności wszelkich dokumentów statku;

11.3.

przygotowuje sprawozdanie z działalności, które zostaje przekazane do właściwych organów Gwinei Bissau. Po zanalizowaniu sprawozdania, w terminie jednego tygodnia, organy te przesyłają kopię sprawozdania do Delegatury Unii Europejskiej w Bissau.

12.   Po zakończeniu okresu obserwacji, a przed opuszczeniem statku, obserwator sporządza sprawozdanie z działalności, które przekazywane jest właściwym organom Gwinei Bissau, z kopią dla Komisji Europejskiej. Podpisuje je w obecności kapitana, który może dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, które uzna za stosowne, lub polecić ich dodanie, po czym sam podpisuje sprawozdanie. Kapitan statku otrzymuje kopię sprawozdania w chwili opuszczenia statku przez obserwatora.

13.   Armator ponosi koszty zakwaterowania i wyżywienia obserwatorów na zasadach stosowanych wobec oficerów, z uwzględnieniem możliwości technicznych statku.

Tytułem udziału w kosztach związanych z pobytem obserwatora na statku, jednocześnie z wniesieniem opłaty za licencję armator wpłaca na rzecz organów Gwinei Bissau kwotę 12 EUR/GT rocznie, pro rata temporis, za każdy statek prowadzący działalność połowową w wodach Gwinei Bissau.

14.   Koszt wynagrodzenia i składek na ubezpieczenie społeczne pokrywa Ministerstwo.

ROZDZIAŁ VIII

OBSERWATORZY NA POKŁADZIE TUŃCZYKOWCÓW

Strony konsultują się niezwłocznie z zainteresowanymi państwami w sprawie ustalenia systemu obserwatorów regionalnych oraz wyboru właściwej regionalnej organizacji ds. rybołówstwa.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLA

1.   Zgodnie z rozdziałem I sekcja 2 pkt 1 Unia Europejska posiada aktualny wykaz statków, którym została wydana licencja połowowa zgodnie z postanowieniami niniejszego protokołu. Wykaz ten jest przekazywany organom Gwinei Bissau odpowiedzialnym za kontrolę połowów w chwili jego sporządzenia, a następnie przy każdej aktualizacji.

2.   Statki poławiające gatunki daleko migrujące są wpisywane do wykazu wspomnianego w poprzednim punkcie z chwilą otrzymania informacji o wpłacie zaliczki, o której mowa w rozdziale I sekcja 2 pkt 3 niniejszego załącznika. W takim przypadku jeden uwierzytelniony odpis wykazu statków do połowów tuńczyka jest przesyłany armatorowi i znajduje się na statku w miejsce licencji połowowej, aż do chwili jej wydania przez właściwy organ Gwinei Bissau.

3.   Inspekcje techniczne w przypadku trawlerów

3.1.   Raz w roku oraz po każdej zmianie tonażu statku lub po zmianie kategorii połowów wiążącej się z wykorzystywaniem innego rodzaju narzędzi połowowych trawlery UE muszą przybyć do portu w Gwinei Bissau w celu poddania się inspekcjom wymaganym na mocy obowiązującego ustawodawstwa. Kontrole takie muszą zostać przeprowadzone w ciągu 48 godzin od wejścia statku do portu.

3.2.   Po pomyślnym zakończeniu inspekcji kapitan statku otrzymuje zaświadczenie posiadające taki sam okres ważności jak licencja i które jest przedłużane automatycznie w przypadku odnowienia licencji dla statku w ciągu jednego roku. Maksymalny okres ważności nie może jednak przekraczać jednego roku. Przedmiotowe zaświadczenie musi być zawsze przechowywane na statku.

3.3.   Inspekcja techniczna służy sprawdzeniu zgodności cech technicznych statku i narzędzi połowowych oraz zapewnieniu przestrzegania postanowień dotyczących jego załogi.

3.4.   Koszty inspekcji są ponoszone przez armatorów według stawek określonych w ustawodawstwie Gwinei Bissau. Nie mogą one być większe niż kwoty zazwyczaj płacone przez inne statki za te same usługi.

3.5.   Nieprzestrzeganie postanowień przewidzianych w pkt 3.1 i 3.2 powyżej powoduje automatyczne zawieszenie licencji połowowej do czasu wywiązania się z tych zobowiązań przez armatora.

4.   Wejście na obszar połowowy i wyjście z niego:

Wszystkie statki UE dokonujące połowów w obszarze połowowym Gwinei Bissau zgodnie z umową zgłaszają Ministerstwu Rybołówstwa, drogą radiową, datę, godzinę i swoją pozycję przy każdym wejściu do obszaru połowowego Gwinei Bissau i przy jego opuszczeniu.

W chwili wydania licencji Ministerstwo Rybołówstwa informuje armatorów o sygnale wywoławczym, częstotliwości oraz godzinach pracy stacji.

W przypadku gdy nie jest możliwe przekazanie informacji drogą radiową, statki mogą korzystać z innych środków łączności, takich jak teleks, faks (nr 20-11-57, nr 20-19-57, nr 20-69-50) lub telegram.

4.1.   Statki UE powiadamiają Ministerstwo o zamiarze wpłynięcia na obszar połowowy Gwinei Bissau lub zamiarze jego opuszczenia z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem. W przypadku statków do połowów tuńczyka termin ten wynosi sześć godzin.

4.2.   Powiadamiając o opuszczeniu obszaru połowowego, każdy statek przekazuje również informacje o swojej pozycji oraz o ilości i gatunkach połowów znajdujących się na pokładzie. Informacje te wysyłane są przede wszystkim faksem, a w przypadku statków niewyposażonych w faks – drogą radiową lub pocztą elektroniczną.

4.3.   Statek przyłapany na prowadzeniu połowów bez uprzedniego powiadomienia Ministerstwa zostaje uznany za statek nieposiadający licencji połowowej.

4.4.   Numery faksu, telefonu oraz adres poczty elektronicznej podawane są również w chwili wydawania licencji połowowej.

5.   Procedury kontrolne

5.1.   Kapitanowie statków UE prowadzących działalność połowową w wodach połowowych Gwinei Bissau umożliwiają i ułatwiają wejście na statek i przeprowadzenie zadań wszystkim urzędnikom Gwinei Bissau odpowiedzialnym za inspekcję i kontrolę działalności połowowej.

5.2.   Urzędnicy nie przebywają na statku dłużej niż wymagają tego czynności służbowe.

5.3.   Po zakończeniu każdej inspekcji i kontroli kapitan statku otrzymuje zaświadczenie.

6.   Zatrzymanie

6.1.   Najpóźniej w ciągu 48 godzin Ministerstwo informuje Komisję Europejską, za pośrednictwem swojego Delegatury w Gwinei Bissau, o każdym zatrzymaniu oraz o każdym zastosowaniu sankcji wobec statku UE, które ma miejsce w wodach połowowych Gwinei Bissau.

6.2.   Komisja Europejska otrzymuje równocześnie krótkie sprawozdanie na temat okoliczności i przyczyn, które doprowadziły do zatrzymania.

7.   Protokół z zatrzymania statku

7.1.   Po wprowadzeniu opisu stanu faktycznego do protokołu sporządzonego przez właściwe organy państwa nadbrzeżnego, kapitan statku obowiązany jest podpisać ten dokument.

7.2.   Podpis ten nie przesądza o prawach i środkach obrony, jakie przysługują kapitanowi w celu obrony przed zarzutem naruszenia.

7.3.   Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa kapitan może zostać wezwany do skierowania statku do portu wskazanego przez właściwe organy.

8.   Spotkanie informacyjne w przypadku zatrzymania

8.1.   Przed rozważeniem ewentualnego podjęcia środków przeciwko kapitanowi lub załodze statku albo jakiegokolwiek innego działania przeciwko ładunkowi lub wyposażeniu statku, z wyjątkiem działań mających na celu zabezpieczenie dowodów w sprawie domniemanego naruszenia, na żądanie strony unijnej przeprowadza się spotkanie informacyjne między Komisją Europejską a Ministerstwem, z ewentualnym uczestnictwem przedstawiciela zainteresowanego państwa członkowskiego.

8.2.   Podczas spotkania strony wymieniają dokumenty dotyczące sprawy oraz informacje, które mogą pomóc w wyjaśnieniu okoliczności stwierdzonych zdarzeń. Armator lub jego przedstawiciel są informowani o wynikach spotkania oraz krokach, które mogą zostać podjęte w związku z zatrzymaniem.

9.   Rozstrzygnięcie zatrzymania

9.1.   Przed wszczęciem postępowania sądowego podejmowane są próby rozstrzygnięcia kwestii podejrzewanego naruszenia na drodze postępowania ugodowego. Postępowanie ugodowe kończy się najpóźniej w terminie czterech dni roboczych od zatrzymania.

9.2.   W przypadku postępowania ugodowego kwota kary jest określana zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau.

9.3.   W przypadku gdy sprawa nie może zostać rozstrzygnięta w drodze postępowania ugodowego i gdy jest kontynuowana przed właściwym organem sądowym, armator składa w banku wyznaczonym przez Ministerstwo gwarancję bankową, której wysokość jest ustalana z uwzględnieniem kosztów związanych z zatrzymaniem, a także kar oraz odszkodowań płatnych przez osoby, które dopuściły się naruszenia.

9.4.   Gwarancja bankowa nie podlega zwrotowi przed zakończeniem postępowania sądowego. Gwarancja bankowa zostaje zwolniona w przypadku zakończenia postępowania sądowego bez orzeczenia skazującego. Podobnie, w przypadku wyroku zasądzającego karę niższą od kwoty wniesionej gwarancji bankowej Ministerstwo zwalnia różnicę.

9.5.   Statek zostaje zwolniony, a jego załodze zezwala się na opuszczenie portu:

—	po wywiązaniu się z obowiązków wynikających z postępowania ugodowego,

—	albo po wniesieniu gwarancji bankowej wymienionej w pkt 9.3 powyżej i po jej przyjęciu przez Ministerstwo, w oczekiwaniu na zakończenie postępowania sądowego.

10.   Przestrzeganie przepisów

Wszystkie informacje związane z naruszeniami popełnionymi przez statki Unii są regularnie przekazywane Komisji, za pośrednictwem Delegatury Unii Europejskiej.

11.   Przeładunki

11.1.   Każdy statek UE zamierzający dokonać przeładunku połowów dokonanych w wodach Gwinei Bissau przeprowadza tę czynność na redzie portu w Gwinei Bissau.

11.2.   Armatorzy tych statków przekazują Ministerstwu, z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

—	nazwy statków rybackich, których dotyczy przeładunek,

—	nazwa przewoźnika ładunku,

—	pojemność brutto w rozbiciu na gatunki do przeładunku,

—	dzień przeładunku.

11.3.   Przeładunek jest uważany za wyjście z obszaru połowowego Gwinei Bissau. W związku z tym statki muszą przedstawić właściwym organom deklaracje połowowe i poinformować, czy zamierzają kontynuować połowy czy opuścić obszar połowowy Gwinei Bissau.

11.4.   Na obszarze połowowym Gwinei Bissau zabronione jest dokonywanie innych przeładunków połowów niż przewidziano w powyższych punktach. Za nieprzestrzeganie tego postanowienia grożą sankcje przewidziane w ustawodawstwie obowiązującym w Gwinei Bissau.

12.   Kapitanowie statków UE, którzy uczestniczą w wyładunku lub przeładunku w porcie w Gwinei Bissau, umożliwiają i ułatwiają inspektorom Gwinei Bissau kontrolowanie tych czynności. Po zakończeniu każdej inspekcji lub kontroli w porcie kapitanowi statku wydawane jest zaświadczenie.

ROZDZIAŁ X

MONITOROWANIE SATELITARNE STATKÓW RYBACKICH

Strony uzgadniają, w ramach wspólnego komitetu, zasady monitorowania satelitarnego statków rybackich UE prowadzących połowy w ramach umowy, od chwili gdy zaistnieją ku temu warunki techniczne.

ZAŁĄCZNIK II

ARKUSZ DANYCH NR 1 – KATEGORIA POŁOWÓW 1:   TRAWLERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW RYB I GŁOWONOGÓW

1.    Obszar połowowy
Wody poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, leżące na północy, do azymutu 268°.
2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe
Dopuszcza się klasyczny włok rozpornicowy oraz inne selektywne narzędzia połowowe. Dopuszcza się wytyki. W przypadku wszystkich rodzajów narzędzi połowowych zabrania się stosowania środków lub narzędzi powodujących zatykanie oczek sieci lub mających na celu zmniejszenie selektywnego działania sieci. Jednakże w celu ochrony przed zużyciem i rozrywaniem dozwolone jest mocowanie – wyłącznie do dolnej ściany worka włoka dennego – fartuchów ochronnych z sieci lub innego materiału. Fartuchy te są mocowane tylko wzdłuż przednich i bocznych krawędzi worka włoka. Na górnej ścianie włoka można korzystać z urządzeń ochronnych, pod warunkiem że składają się one tylko z jednego kawałka sieci, z takiego samego materiału jak worek, o wielkości oczek w zwarciu równej co najmniej trzysta milimetrów. Zakazane jest podwajanie włókien (pojedynczych czy też wielokrotnych) tworzących worek włoków.
3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
70 mm
4.    Okres ochronny
Zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau. W przypadku braku odpowiednich przepisów w ustawodawstwie Gwinei Bissau Strony uzgadniają najwłaściwszy okres ochronny w ramach wspólnego komitetu i w oparciu o najlepsze dostępne opinie naukowe, które zostały zatwierdzone w ramach wspólnego posiedzenia naukowego.
5.    Przyłowy
Zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau: Na koniec rejsu, zgodnie z definicją tego terminu zawartą w rozdziale III załącznika do niniejszego protokołu, na trawlerach do połowów ryb nie może znajdować się więcej niż 9 % skorupiaków lub 9 % głowonogów w stosunku do ich całego połowu w obszarze połowowym Gwinei Bissau. Na koniec rejsu, zgodnie z definicją tego terminu zawartą w rozdziale III załącznika do niniejszego protokołu, na trawlerach do połowów głowonogów nie może znajdować się więcej niż 9 % skorupiaków w stosunku do ich całego połowu dokonanego w obszarze połowowym Gwinei Bissau. W przypadku przekroczenia dopuszczonych procentowych uprawnień do przyłowów nakłada się kary zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau. Strony konsultują się w ramach wspólnego komitetu w celu ewentualnego dostosowania uprawnień do połowów.
6.    Dopuszczalna pojemność/Opłaty
Dopuszczalna pojemność (GT) rocznie	4 400
Roczna opłata (EUR/GT)	229 EUR/GT na rok W przypadku licencji kwartalnych lub semestralnych opłaty są obliczane pro rata temporis i powiększane odpowiednio o 3 % lub 2 %, aby pokryć koszty poniesione przy wydawaniu licencji.
7.    Uwagi
Warunki dotyczące działalności statków są określone w załączniku do protokołu.

ARKUSZ DANYCH NR 2 – KATEGORIA POŁOWÓW 2:   TRAWLERY DO POŁOWÓW KREWETEK

1.    Obszar połowowy
Wody poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, leżące na północy, do azymutu 268°.
2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe
Dopuszcza się klasyczny włok rozpornicowy oraz inne selektywne narzędzia połowowe. Dopuszcza się wytyki. W przypadku wszystkich rodzajów narzędzi połowowych zabrania się stosowania środków lub narzędzi powodujących zatykanie oczek sieci lub mających na celu zmniejszenie selektywnego działania sieci. Jednakże w celu ochrony przed zużyciem i rozrywaniem dozwolone jest mocowanie – wyłącznie do dolnej ściany worka włoka dennego – fartuchów ochronnych z sieci lub innego materiału. Fartuchy te są mocowane tylko wzdłuż przednich i bocznych krawędzi worka włoka. Na górnej ścianie włoka można korzystać z urządzeń ochronnych, pod warunkiem że składają się one tylko z jednego kawałka sieci, z takiego samego materiału jak worek, o wielkości oczek w zwarciu równej co najmniej trzysta milimetrów. Zakazane jest podwajanie włókien (pojedynczych czy też wielokrotnych) tworzących worek włoków.
3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
40 mm Gwinea Bissau zobowiązuje się zmienić swoje ustawodawstwo najpóźniej 12 miesięcy po wejściu w życie niniejszego protokołu w celu zastosowania rozmiaru oczek 50 mm, zgodnego z ustawodawstwem obowiązującym w tym podregionie, który będzie obowiązywać całą flotę poławiającą skorupiaki i działającą na obszarze połowowym Gwinei Bissau.
4.    Okres ochronny
Zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau. W przypadku braku odpowiednich przepisów w ustawodawstwie Gwinei Bissau Strony uzgadniają najwłaściwszy okres ochronny w ramach wspólnego komitetu i w oparciu o najlepsze dostępne opinie naukowe, które zostały zatwierdzone w ramach wspólnego posiedzenia naukowego.
5.    Przyłowy
Zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau: Na koniec rejsu, zgodnie z definicją tego terminu zawartą w rozdziale III załącznika do niniejszego protokołu, na pokładzie trawlerów do połowów krewetek nie może znajdować się więcej niż 50 % głowonogów i ryb, w stosunku do ich całego połowu dokonanego w obszarze połowowym Gwinei Bissau. W przypadku przekroczenia dopuszczonych procentowych uprawnień do przyłowów nakłada się kary zgodnie z ustawodawstwem Gwinei Bissau.
6.    Dopuszczalna pojemność/Opłaty
Dopuszczalna pojemność(GT) rocznie	4 400
Roczna opłata (EUR/GT)	307 EUR/GT na rok W przypadku licencji kwartalnych lub semestralnych, opłaty są obliczane pro rata temporis i powiększane odpowiednio o 3 % lub 2 %, aby pokryć koszty poniesione przy wydawaniu licencji.
7.    Uwagi
Warunki dotyczące działalności statków są określone w załączniku do protokołu.

ARKUSZ DANYCH NR 3 – KATEGORIA POŁOWÓW 3:   KLIPRY TUŃCZYKOWE

1.    Obszar połowowy
Wody poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, leżące na północy, do azymutu 268°. Klipry tuńczykowe są upoważnione do połowów z wykorzystaniem żywej przynęty, mając na względzie dokonywanie połowów na obszarze połowowym Gwinei Bissau.
2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe i środki techniczne
Wędziska. Okrężnice z żywą przynętą: 16 mm. Statki poławiające gatunki daleko migrujące przestrzegają środków i zaleceń przyjętych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w odniesieniu do narzędzi połowowych, ich specyfikacji technicznych oraz do wszelkich innych środków technicznych mających zastosowanie do prowadzenia przez nie działalności połowowej.
3.    Przyłowy
Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT i FAO połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane.
4.    Dopuszczalna pojemność/Opłaty
Opłata za złowioną tonę	25 EUR za tonę
Ryczałtowa opłata roczna:	500 EUR za 20 ton
Liczba statków upoważnionych do połowów	14
5.    Uwagi
Warunki dotyczące działalności statków są określone w załączniku do protokołu.

ARKUSZ DANYCH NR 4 – KATEGORIA POŁOWÓW 4:   SEJNERY ZAMRAŻALNIE DO POŁOWÓW TUŃCZYKA I TAKLOWCE

1.    Obszar połowowy
Wody poza obszarem 12 mil morskich mierzonym od linii podstawowej, w tym obszar wspólnie zarządzany przez Gwineę Bissau i Senegal, leżące na północy, do azymutu 268°.
2.    Dopuszczalne narzędzia połowowe i środki techniczne
Niewód i powierzchniowe sznury haczykowe. Statki poławiające gatunki daleko migrujące przestrzegają środków i zaleceń przyjętych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w odniesieniu do narzędzi połowowych, ich specyfikacji technicznych oraz do wszelkich innych środków technicznych mających zastosowanie do prowadzenia przez nie działalności połowowej.
3.    Minimalny dopuszczalny rozmiar oczek
Zalecany standard ICCAT.
4.    Przyłowy
Zgodnie z odpowiednimi zaleceniami ICCAT i FAO połowy rekina olbrzymiego (Cetorhinus maximus), żarłacza białego (Carcharodon carcharias), piaskowego rekina tygrysiego (Carcharias taurus) oraz żarłacza szarego (Galeorhinus galeus) są zakazane.
5.    Dopuszczalna pojemność/Opłaty
Opłata za złowioną tonę	35 EUR za tonę
Ryczałtowa opłata roczna:	3 150 EUR za 90 ton
Liczba statków upoważnionych do połowów	23
6.    Uwagi
Warunki dotyczące działalności statków są określone w załączniku do protokołu.

ZAŁĄCZNIK III

Podstawowe elementy celów i wskaźników realizacji, które mają zostać osiągnięte w ramach art. 3, 8 i 9 protokołu

Osie strategiczne i cele	Wskaźniki
1.    Poprawa warunków sanitarnych w celu rozwoju sektora gospodarki rybackiej.
Przygotowania celem uzyskania zgody na wywóz.	Opracowanie przez parlament i wdrożenie przepisów dotyczących minimalnych wymogów w zakresie higieny i zdrowia stosujących się do statków przemysłowych, pirog oraz zakładów rybnych Właściwy organ na miejscu Dostosowanie do standardów CIPA (ISO 9000) Wyposażenie laboratorium w sprzęt umożliwiający dokonywanie analiz mikrobiologicznych i chemicznych Przyjęcie i wdrożenie do ustawodawstwa planu nadzoru i analiz dotyczących krewetek (PNVAR 2008) Liczba wykwalifikowanych inspektorów sanitarnych Liczba pracowników sanitarnych oraz urzędników w Ministerstwie ds. Rybołówstwa, przeszkolonych w standardach higieny Uzyskanie zgody na wywóz do UE
1.1. Modernizacja floty prowadzącej połowy paszowe i tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz zapewnienie standardów sanitarnych.	Liczba statków prowadzących połowy paszowe dostosowanych do standardów Liczba drewnianych pirog zastąpionych pirogami z dostosowanych materiałów (jako wartość bezwzględna i w %) Liczba pirog wyposażonych w chłodnie Wzrost liczby punktów rozładunku Liczba statków tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego oraz statków łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego dostosowanych do standardów sanitarnych (wartość bezwzględna i w %)
1.2. Rozwój infrastruktury, zwłaszcza infrastruktury portowej.	Modernizacja i rozbudowa portu rybackiego w Bissau Dostosowanie targu rybnego portu w Bissau do standardów dotyczących wyładunku produktów połowów prowadzonych metodą tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego i połowów paszowych Dostosowanie portu w Bissau do standardów międzynarodowych (ratyfikowanie konwencji SOLAS) Usunięcie wraków z portu
1.3. Promowanie produktów rybołówstwa (warunki sanitarne i fitosanitarne produktów wyładowywanych i przetwarzanych).	Dostosowany i działający system kontroli produktów rybołówstwa Uwrażliwienie podmiotów na wymogi w zakresie higieny (liczba zorganizowanych szkoleń i liczba przeszkolonych osób) Funkcjonujące laboratorium analityczne Liczba miejsc dostosowanych do rozładunku i przetwarzania połowów dokonywanych metodą tradycyjnego rybołówstwa przybrzeżnego Promowanie partnerstwa technicznego i handlowego z prywatnymi operatorami zagranicznymi Wprowadzenie systemu oznakowania ekologicznego dla produktów z Gwinei Bissau
2.    Poprawa w zakresie monitorowania i kontroli obszaru połowowego oraz nadzór nad nim.
Poprawa otoczenia prawnego.	Zawarcie umowy między Ministerstwem ds. rybołówstwa i Ministerstwem ds. obrony w sprawie nadzoru i kontroli Przyjęcie i wdrożenie krajowego planu monitorowania, kontroli i nadzoru
2.1. Usprawnienie działań związanych z monitorowaniem, kontrolą i nadzorem.	Funkcjonująca kadra przysięgłych, niezależnych inspektorów (liczba zatrudnionych i przeszkolonych osób) oraz odpowiedni przydział środków w ustawodawstwie budżetowym Liczba dni nadzoru na morzu: 250 dni rocznie na końcu okresu obowiązywania protokołu Liczba inspekcji w porcie i na morzu Liczba inspekcji powietrznych Liczba opublikowanych biuletynów statystycznych Stopień pokrycia radarem Stopień pokrycia całej floty satelitarnym systemem monitorowania statków (VMS) Program szkoleń dostosowany do wprowadzonych technik nadzoru (liczba godzin szkoleń, liczba przeszkolonych techników itp.)
2.2. Monitorowanie zatrzymania statków.	Poprawa przejrzystości systemu zatrzymania, sankcji i płacenia kar Udoskonalenie przepisów dotyczących płacenia kar oraz wprowadzenie zakazu nakładania kar innych niż pieniężne Poprawa systemu ściągania kar Coroczna publikacja danych statystycznych dotyczących ściągniętych kar Ustanowienie „czarnej listy” ukaranych statków Coroczne opracowanie i publikacja danych statystycznych dotyczących sankcji Publikacja rocznego raportu FISCAP
3.    Poprawa zarządzania połowami.
Zarządzanie nakładami połowowymi dotyczącymi krewetek i głowonogów.	Przestrzeganie w 2007 r. obowiązujących umów zawartych z państwami trzecimi i Unią Europejską. W przypadku niewykorzystania uprawnień do połowów przyznanych państwom trzecim do dnia 1 stycznia 2007 r., uprawnienia te nie mogą jednak zostać przeniesione na 2008 r. ani kolejne lata. Żadne uprawnienia do połowów nie zostaną przyznane w odniesieniu do czarterowania. Ostateczne odwołanie i formalne rozwiązanie, w terminie trzydziestu dni od daty wejścia w życie niniejszego protokołu, wszelkich umów zawartych ze spółkami, stowarzyszeniami lub przedsiębiorstwami europejskimi.
3.1. Modernizacja i intensyfikacja badań morskich.	Wzmocnienie potencjału badawczego centrum badawczego CIPA
3.2. Poprawa wiedzy w zakresie zasobów rybnych.	Wykonanie rocznego planu trałowania Liczba ocenionych stad Liczba programów badawczych Liczna wydanych i monitorowanych zaleceń dotyczących stanu głównych zasobów (zwłaszcza wstrzymanie połowów i ochrona zbyt eksploatowanych stad) Ocena rocznych nakładów połowowych dla gatunków będących przedmiotem planu zagospodarowania Narzędzie do operacyjnego zarządzania nakładem połowowym (utworzenie bazy danych, instrumenty monitorowania statystycznego, utworzenie sieci usług zarządzania flotą, publikacja biuletynów statystycznych itp.)
3.3. Kontrolowany rozwój rybołówstwa.	Przyjęcie rocznego planu zarządzania połowami paszowymi przed początkiem danego roku Przyjęcie i realizacja planu gospodarowania zasobami nadmiernie eksploatowanymi Prowadzenie rejestru statków w WSE, w tym statków floty tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego Liczba opracowanych, wprowadzonych w życie i ocenionych planów zagospodarowania
3.4. Poprawa skuteczności usług technicznych Ministerstwa Rybołówstwa i Gospodarki Morskiej oraz usług objętych zarządzaniem sektora.	Wzmocnienie zdolności administracyjnych Opracowanie i stosowanie programu szkoleń i przekwalifikowania (liczba przeszkolonych urzędników, liczba godzin szkoleń itp.) Wzmocnienie mechanizmów koordynacji, zgodności i współpracy z partnerami Wzmocnienie systemu zbierania danych oraz monitorowania statystycznego działalności połowowej
3.5. Wzmocnienie systemu zarządzania licencjami oraz monitorowania statków.	Liczba godzin szkoleń techników Liczba przeszkolonych techników Utworzenie sieci usług i danych statystycznych