1.

zauważa, że Komitet Regionów (KR) administrował budżetem w wysokości 38 999 436 EUR, z czego rozdzielono 97,29 % środków (37 942 172,12 EUR), zaś 86,58 % (32 851 597 EUR) wykorzystano do dnia 31 grudnia 2003 r.;

2.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał Obrachunkowy po raz pierwszy dokonał oceny środowiska kontroli indywidualnie dla każdej instytucji i opublikował odnośne obserwacje w osobnej części;

3.

zauważa, że KR nie przestrzegał szeregu przepisów dotyczących systemu nadzoru i kontroli:

zauważa jednak, że dnia 29 stycznia 2003 r. przyjęto wewnętrzne przepisy finansowe KR, zaś w maju 2004 r. przyjęto statut księgowych;

4.

przyznaje, że pewne opóźnienia we wdrożeniu rozporządzenia finansowego można wyjaśnić faktem, iż służby finansowe KR pomagały w 2003 r. Europejskiemu Urzędowi ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych w wewnętrznym dochodzeniu;

5.

wskazuje, że KR uzyskał autonomię finansową i budżetową dopiero na mocy Traktatu Amsterdamskiego w 2000 r.;

6.

uznaje, że KR przyjął w 2003 r. pewne standardy kontroli; brak jest jednak nadal całościowego dokumentu opisującego system minimalnych standardów kontroli; zwraca się o przekazanie mu kopii tego dokumentu, kiedy zostanie on przyjęty;

7.

wzywa KR do systematycznej weryfikacji uprawnień urzędników;

8.

zauważa, że KR opublikował udzielone zamówienia na swojej stronie internetowej;

9.

wskazuje na następujące obserwacje zawarte w absolutorium za 2001 r.: „(…) istnieją dowody na systemową niekompetencj i brak poszanowania dla podstawowych zasad procedur przetargowych i zarządzania finansami, w tym na elementy nadużyć finansowych i sfałszowanych ofert” (6);

10.

zauważa, że nowy Sekretarz Generalny wszczął dochodzenie administracyjne w oparciu o wyniki postępowania OLAF, jakkolwiek o wynikach tych nie powiadomiono Komisji Kontroli Budżetowej przed udzieleniem absolutorium za 2002 r.; „(…) w swoim sprawozdaniu Sekretarz Generalny stwierdził, że dochodzenie wykazało pojedyncze uchybienia i brak profesjonalizmu, a także (…) niedociągnięcia administracyjne. Jednakże (…) żadnego z tych pojedynczych uchybień nie można uważać (…) za dostatecznie poważne, aby uzasadniało to wszczęcie procedury dyscyplinarnej przeciwko któremukolwiek z omawianych urzędników” (7); zauważa, że żaden z urzędników objętych dochodzeniem administracyjnym nie został awansowany od chwili ukończenia sprawozdania;

11.

zauważa, że byłego Sekretarza Generalnego wysłano najpierw na bezpłatny urlop, a następnie na wcześniejszą emeryturę od września 2004 r., wbrew wyraźnemu życzeniu Parlamentu Europejskiego;

12.

podkreśla jeszcze raz swoje wsparcie dla audytora wewnętrznego, który zwrócił uwagę Komisji Kontroli Budżetowej na nieprawidłowości występujące w KR, jak również dla jego uczciwości zawodowej i personalnej; zadowolony jest, że pogląd ten podziela KR, zgodnie z treścią listu przewodniczącego KR do audytora wewnętrznego z dnia 26 listopada 2003 r.: „Miło mi w związku z tym dowiedzieć się, że pełniący obowiązki Sekretarza Generalnego zapewnił o swojej wstępnej gotowości do wsparcia w pełnieniu Pańskich obowiązków audytora wewnętrznego w profesjonalny i należyty sposób przy pełnym wsparciu i współpracy zarówno członków, jak i personelu KR”; dodatkowo, Sekretarz Generalny KR podkreślił w pisemnym komunikacie do sprawozdawcy: „… pozytywną rolę, jaką odegrał [audytor wewnętrzny] w wykazaniu niektórych słabości administracji KR. Był to początek procesu reformy administracyjnej przeprowadzonej przez KR w ostatnich miesiącach 2003 r. w celu usunięcia rozpoznanych słabości, w szczególności w dziedzinie zarządzania finansami.”;

13.

przyznaje, że KR pod kierownictwem nowego Sekretarza Generalnego poczynił znaczne wysiłki, aby zaktywizować swoją administrację poprzez wszczęcie przeglądu administracyjnego oraz że Parlament był regularnie informowany na temat postępów czynionych w tym zakresie; dotychczas podjęte działania uznaje za zadowalające;

14.

wskazuje, że KR wydał 117 693 EUR na 5 badań zewnętrznych; z zadowoleniem przyjmuje dodatkowe informacje na temat wykorzystania tych badań w pracach komitetu;

15.

zauważa, że nie otrzymał od KR ani sprawozdania wymaganego zgodnie z art. 86 ust. 4 Rozporządzenia Finansowego, ani też sprawozdania rocznego audytora wewnętrznego; zauważa, że stanowisko audytora wewnętrznego nie było obsadzone w drugiej połowie 2004 r. i w efekcie aż dwukrotnie publikowano ogłoszenie o wakacie; zwraca się o informowanie go o wyniku tej procedury rekrutacyjnej;

16.

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że KR dokonuje regularnej oceny oddziaływania jego pracy politycznej; zwraca się również, aby przekazywano mu roczne sprawozdania na temat oddziaływania w kontekście procedur udzielania absolutorium;

17.

nadal wyraża zaniepokojenie w kwestii systemu kontroli politycznej w KR; zwraca się do KR o:

18.

gratuluje KR wszechstronnych prac przygotowawczych podjętych w 2003 r. w kontekście poszerzenia; będzie śledził podjęte działania w swoim sprawozdaniu w sprawie absolutorium za 2004 r.;

19.

zwraca się do KR, aby ocenił skutki nowego rozporządzenia finansowego dla jego pracy administracyjnej i politycznej przed rozpoczęciem przeglądu rozporządzenia w 2005/2006 r. oraz o przedłożenie swych ustaleń Parlamentowi Europejskiemu.