13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.7129 – VREP/SUDKB/Duo Plast)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/01)

W dniu 24 stycznia 2014 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku niemieckim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32014M7129 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/1

---

Brak sprzeciwu wobec zgłoszonej koncentracji

(Sprawa COMP/M.7125 – Advent/UNIT4)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/02)

W dniu 30 stycznia 2014 r. Komisja podjęła decyzję o niewyrażaniu sprzeciwu wobec powyższej zgłoszonej koncentracji i uznaniu jej za zgodną ze wspólnym rynkiem. Decyzja ta została oparta na art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004. Pełny tekst decyzji dostępny jest wyłącznie w języku angielskim i zostanie podany do wiadomości publicznej po uprzednim usunięciu ewentualnych informacji stanowiących tajemnicę handlową. Tekst zostanie udostępniony:

—

w dziale dotyczącym połączeń przedsiębiorstw na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji: (http://ec.europa.eu/competition/mergers/cases/). Powyższa strona została wyposażona w różne funkcje pomagające odnaleźć konkretną decyzję w sprawie połączenia, w tym indeksy wyszukiwania według nazwy przedsiębiorstwa, numeru sprawy, daty i sektora,

—	w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex jako numerem dokumentu 32014M7125 Strona EUR-Lex zapewnia internetowy dostęp do europejskiego prawa. (http://eur-lex.europa.eu/en/index.htm).

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/2

---

Kursy walutowe euro (1)

12 lutego 2014 r.

(2014/C 42/03)

1 euro =

	Waluta	Kurs wymiany
USD	Dolar amerykański	1,3573
JPY	Jen	138,89
DKK	Korona duńska	7,4621
GBP	Funt szterling	0,82160
SEK	Korona szwedzka	8,7718
CHF	Frank szwajcarski	1,2249
ISK	Korona islandzka
NOK	Korona norweska	8,3320
BGN	Lew	1,9558
CZK	Korona czeska	27,533
HUF	Forint węgierski	308,52
LTL	Lit litewski	3,4528
PLN	Złoty polski	4,1658
RON	Lej rumuński	4,4823
TRY	Lir turecki	2,9770
AUD	Dolar australijski	1,5016
CAD	Dolar kanadyjski	1,4930
HKD	Dolar Hongkongu	10,5274
NZD	Dolar nowozelandzki	1,6277
SGD	Dolar singapurski	1,7186
KRW	Won	1 441,99
ZAR	Rand	14,9297
CNY	Yuan renminbi	8,2289
HRK	Kuna chorwacka	7,6545
IDR	Rupia indonezyjska	16 401,46
MYR	Ringgit malezyjski	4,5096
PHP	Peso filipińskie	60,827
RUB	Rubel rosyjski	47,2415
THB	Bat tajlandzki	44,191
BRL	Real	3,2702
MXN	Peso meksykańskie	18,0643
INR	Rupia indyjska	84,2951

---

(1)  Źródło: referencyjny kurs wymiany walut opublikowany przez EBC.

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/3

---

Komunikat rządu Rzeczypospolitej Polskiej dotyczący dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów w regionie „Bojszowy”

(2014/C 42/04)

Przedmiotem postępowania jest udzielenie koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego w obszarze „Bojszowy”, woj. śląskie:

Nazwa	Nr bloku	Układ 1992
		X	Y
Bojszowy	Część bloku koncesyjnego nr 391	243 697,0	507 548,0
		243 478,0	507 644,0
		243 282,0	507 858,0
		243 184,0	508 113,0
		241 036,0	507 914,0
		241 055,0	505 631,0
		241 493,0	505 822,0
		242 541,0	506 516,0

Wnioski muszą obejmować ten sam obszar.

Wnioski o udzielenie koncesji należy składać w siedzibie Ministerstwa Środowiska w terminie do 100. dnia włącznie, do godziny 12.00 czasu środkowoeuropejskiego (CET/CEST), licząc od dnia następującego po dniu opublikowania niniejszego komunikatu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Otrzymane wnioski zostaną poddane ocenie w oparciu o następujące kryteria:

a)	proponowana technologia prowadzenia prac (50 %);

b)	techniczne i finansowe możliwości oferenta (40 %);

c)	proponowana wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego (10 %).

Minimalna wysokość wynagrodzenia z tytułu ustanowienia użytkowania górniczego dla obszaru „Bojszowy” wynosi:

1)	w przypadku poszukiwania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego: — w trzyletnim okresie bazowym: 10 000 PLN zł rocznie, — za 4. i 5. rok obowiązywania umowy użytkowania górniczego: 10 000 PLN zł rocznie, — za 6. rok i następne lata obowiązywania umowy użytkowania górniczego: 10 000 PLN zł rocznie;

2)

w przypadku poszukiwania i rozpoznawania złóż ropy naftowej i gazu ziemnego: — w pięcioletnim okresie bazowym: 30 000 PLN rocznie, — za 6., 7. i 8. rok obowiązywania umowy użytkowania górniczego: 30 000 PLN rocznie, — za 9. rok i następne lata obowiązywania umowy użytkowania górniczego: 30 000 PLN rocznie.

Publiczne otwarcie wniosków nastąpi w siedzibie Ministerstwa Środowiska o godzinie 12.00 czasu środkowoeuropejskiego (CET/CEST) 14. dnia roboczego od daty upływu terminu składania wniosków. Procedura porównania wniosków zakończy się przed upływem 6 miesięcy od zakończenia etapu składania wniosków. Uczestnicy procedury o jej wynikach zostaną powiadomieni pisemnie.

Wnioski należy sporządzić w języku polskim.

Zwycięzcy procedury porównania wniosków organ koncesyjny udziela koncesji na poszukiwanie lub rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego po przeprowadzeniu postępowania uwzględniającego stanowiska odpowiednich organów oraz zawiera z nim umowę o ustanowienie użytkowania górniczego.

Aby przedsiębiorca mógł prowadzić działalność polegającą na poszukiwaniu lub rozpoznawaniu złóż węglowodorów na terytorium Polski, musi posiadać prawo użytkowania górniczego oraz koncesję.

Wnioski należy kierować na adres:

Ministerstwo Środowiska

Departament Geologii i Koncesji Geologicznych

ul. Wawelska 52/54

00-922 Warszawa

POLSKA/POLAND

Informacje można uzyskać:

—	na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska: http://www.mos.gov.pl

—	w Departamencie Geologii i Koncesji Geologicznych Ministerstwo Środowiska ul. Wawelska 52/54 00-922 Warszawa POLSKA/POLAND Tel. +48 225792449 Faks +48 225792460 E-mail: dgikg@mos.gov.pl

Akceptował:

Piotr Grzegorz WOŹNIAK

Główny Geolog Kraju

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/5

---

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 16 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Obowiązek użyteczności publicznej w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/05)

Państwo członkowskie	Włochy
Trasy	Pantelleria–Trapani i z powrotem Pantelleria–Palermo i z powrotem Lampedusa–Palermo i z powrotem Lampedusa–Catania i z powrotem
Data wejścia w życie obowiązku użyteczności publicznej	1 lipca 2014 r.
Adres, pod którym udostępnia się tekst oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące obowiązku użyteczności publicznej	Dodatkowe informacje: Ente nazionale per l’aviazione civile (ENAC) Direzione sviluppo trasporto aereo Viale Castro Pretorio 118 00185 Roma RM ITALIA Tel. +39 0644596564 Faks +39 0644596591 E-mail: osp@enac.gov.it Internet: http://www.mit.gov.it http://www.enac.gov.it

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/6

---

Ogłoszenie Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 17 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Zaproszenie do składania ofert w zakresie wykonywania regularnych przewozów lotniczych zgodnie z obowiązkiem użyteczności publicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/06)

Państwo członkowskie	Włochy
Trasy	Pantelleria–Trapani i z powrotem Pantelleria–Palermo i z powrotem Lampedusa–Palermo i z powrotem Lampedusa–Catania i z powrotem
Okres obowiązywania umowy	Od dnia 1 lipca 2014 r. do dnia 30 czerwca 2017 r.
Ostateczny termin składania ofert	60 dni od daty publikacji niniejszego ogłoszenia
Adres, pod którym udostępnia się tekst zaproszenia do składania ofert oraz wszelkie niezbędne informacje lub dokumentację dotyczące przetargu publicznego i obowiązku użyteczności publicznej	Dodatkowe informacje: Ente Nazionale per l’Aviazione Civile (ENAC) Direzione sviluppo trasporto aereo Viale Castro Pretorio 118 00185 Roma RM ITALIA Tel. +39 0644596564 Faks +39 0644596591 E-mail: osp@enac.gov.it Internet: http://www.mit.gov.it http://www.enac.gov.it

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/7

---

OGŁOSZENIE O KONKURSIE OTWARTYM

(2014/C 42/07)

Urząd Doboru Kadr Wspólnot Europejskich (EPSO) ogłasza następujący konkurs otwarty:

EPSO/AST-SC/01/14 – Pracownik sekretariatu (grupy zaszeregowania SC 1 i SC 2) dla następujących języków: chorwacki (HR), angielski (EN), francuski (FR) i niemiecki (DE)

Ogłoszenie o konkursie zostanie opublikowane w 24 językach w Dzienniku Urzędowym C 42 A z dnia 13 lutego 2014 r.

Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie internetowej EPSO: http://blogs.ec.europa.eu/eu-careers.info/

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/8

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.7150 – Apollo/Ulster Bank/Arnotts)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/08)

1.

W dniu 4 lutego 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa powiązane spółki Apollo Management LP („Apollo”, USA) oraz przedsiębiorstwo Ulster Bank Ireland Limited („Ulster Bank”, Irlandia), należące do Royal Bank of Scotland Group plc (Zjednoczone Królestwo), przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem Arnotts Holdings Limited („Arnotts”, Irlandia) w inny sposób.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: — w przypadku przedsiębiorstwa Apollo: inwestycje portfelowe, — w przypadku przedsiębiorstwa Ulster Bank: bankowość detaliczna i korporacyjna, — w przypadku przedsiębiorstwa Arnotts: niewyspecjalizowane sklepy detaliczne w Irlandii.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.7150 – Apollo/Ulster Bank/Arnotts, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 („rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw”).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/9

---

Zgłoszenie zamiaru koncentracji

(Sprawa COMP/M.7176 – CFAO/Carrefour/JV)

Sprawa, która może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury uproszczonej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2014/C 42/09)

1.

W dniu 3 lutego 2014 r., zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), Komisja otrzymała zgłoszenie planowanej koncentracji, w wyniku której przedsiębiorstwa CFAO SA (Francja) oraz Carrefour SA (Francja) przejmują, w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, wspólną kontrolę nad nowo utworzoną spółką będącą wspólnym przedsiębiorcą w drodze zakupu udziałów/akcji.

2.

Przedmiotem działalności gospodarczej przedsiębiorstw biorących udział w koncentracji jest: — CFAO SA jest spółką prawa francuskiego, kontrolowaną przez spółkę Toyota Tsusho Corporation (Japonia); spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji pojazdów silnikowych, produktów farmaceutycznych, materiałów i wyposażenia, jak również usług informatycznych, głównie w Afryce oraz francuskich terytoriach zamorskich, — Carrefour SA jest spółką dominującą grupy Carrefour i zajmuje się dystrybucją detaliczną przeważnie produktów o profilu żywnościowym we Francji oraz za granicą, — wspólny przedsiębiorca zajmować się będzie rozwojem działalności w zakresie dystrybucji detalicznej przeważnie produktów o profilu żywnościowym w Senegalu, Kamerunie, Kongo, na Wybrzeżu Kości Słoniowej, w Demokratycznej Republice Konga, Gabonie, Nigerii oraz Ghanie.

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, że zgłoszona koncentracja może wchodzić w zakres rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw. Jednocześnie Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w tej kwestii. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw (2), sprawa ta może kwalifikować się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zwraca się do zainteresowanych osób trzecich o zgłaszanie ewentualnych uwag na temat planowanej koncentracji. Komisja musi otrzymać takie uwagi w nieprzekraczalnym terminie dziesięciu dni od daty niniejszej publikacji. Można je przesyłać do Komisji faksem (+32 22964301), pocztą elektroniczną na adres: COMP-MERGER-REGISTRY@ec.europa.eu lub listownie, podając numer referencyjny: COMP/M.7176 – CFAO/Carrefour/JV, na poniższy adres Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej: European Commission Directorate-General for Competition Merger Registry 1049 Bruxelles/Brussel BELGIQUE/BELGIË

---

(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1 (rozporządzenie w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw).

(2)  Dz.U. C 366 z 14.12.2013, s. 5.

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/10

---

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 42/10)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

„BŒUF DE CHAROLLES”

NR WE: FR-PDO-0005-0873-07.04.2011

ChOG ( ) ChNP ( X )

1.   Nazwa

„Bœuf de Charolles”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Francja

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.1.

Mięso świeże (i podroby)

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Chronioną nazwę pochodzenia „Bœuf de Charolles” można stosować wyłącznie do mięsa wołowego pochodzącego od zwierząt rasy Charolaise:

—	jałówek w wieku powyżej 28 miesięcy,

—	krów w wieku poniżej 8 lat,

—	wykastrowanych samców w wieku powyżej 30 miesięcy.

Klasyfikacja tusz zwierząt określona jest zgodnie z klasyfikacją EUROP i na podstawie następujących kryteriów:

—	uformowanie tuszy zawierające się w przedziale od R do E,

—	minimalna waga tuszy uzależniona od kategorii zwierząt i wynosząca: — 360 kg w przypadku tusz pochodzących od krów i wykastrowanych samców, — 320 kg w przypadku tusz jałówek,

—	stopień otłuszczenia wewnętrznego i zewnętrznego od 2+ do 3+,

—	barwa wyraźnie zbliżona do intensywnie czerwonej,

—	barwa wierzchniej warstwy tłuszczu od kremowobiałej po żółtą,

—	kości od bardzo drobnych po normalne,

—	konsystencja od „bardzo delikatnej” po „normalną”,

—	końcowe pH tusz na poziomie nie wyższym niż 5,8.

Mięso ma barwę intensywnie czerwoną, strukturę marmurkową poprzecinaną delikatną siatką nitek tłuszczu. Konsystencja jest bardzo soczysta, mało żylasta, delikatna i miękka, a smak lekko kwaskowaty. Specyfika mięsa staje się wyraźnie odczuwalna podczas gotowania, przejawia się intensywnością i bogactwem zapachów i smaków (zwierzęcych, tłuszczów, roślinnych, produktów zbożowych itd.).

Mięso sprzedawane jest tylko w stanie schłodzonym. Nie może być zamrażane ani poddawane zamrażaniu głębokiemu.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

Żywienie cieląt przed odsadzeniem jest naturalne; pozostają one przy matce lub ewentualnie przy mamce i mają do niej dostęp do momentu odsadzenia.

Żywienie bydła oparte jest na systemie pastwiskowym, który polega na naprzemienności sezonowej wypasu pastwiskowego i stajennego, przy co najmniej dwóch okresach pastwiskowych. Okres opasania, który odpowiada etapowi tuczu końcowego, następuje po etapie odchowu bydła. Okres zimowy i letni wyznaczają cykl życia i żywienia zwierząt.

Średnia roczna liczebność łączna w gospodarstwie wynosi nie więcej niż 1,8 dużej jednostki przeliczeniowej inwentarza (DJP) na 1 ha wykorzystywanej powierzchni użytków rolnych, przy czym liczebność chwilowa nie może być wyższa niż 2 DJP na 1 ha.

Na etapie odchowu podczas okresu letniego zwierzęta są wypasane na pastwiskach przez co najmniej 200 dni w roku, kolejnych lub nie. Jako dodatek do trawy można również podawać zwierzętom siano pochodzące wyłącznie z obszaru geograficznego określonego w pkt 4 oraz uzupełniające mieszanki paszowe podawane na warunkach określonych poniżej. Zwierzęta przebywają na pastwiskach przez dwa okresy. W okresie zimowym na pożywienie bydła składają się pasze pochodzące wyłącznie z określonego obszaru oraz uzupełniające mieszanki paszowe podawane na warunkach określonych poniżej. Pasza składa się z roślin zielnych świeżych lub konserwowanych, w tym roślin okopowych, roślin łąkowych (trawiastych, bobowatych, faceliowatych) i słomy.

Tuczenie zwierząt odbywa się na jednej lub kilku parcelach zwanych „łąkami opasowymi”, a lokalnie nazywanych „łąkami tuczącymi”, położonych na określonym obszarze. Podczas okresu letniego zwierzęta muszą być wypasane wyłącznie na łąkach opasowych. W okresie zimowym opasanie zwierząt odbywa się na łąkach opasowych i w oborze: zwierzęta muszą być wypasane na łąkach opasowych przez co najmniej 30 kolejnych dni. Pasza zadawana zwierzętom w oborze składa się wyłącznie z siana najlepszej jakości, pochodzącego z określonego obszaru: liściastego, zielonego, smacznego, bez zapachu wilgoci, pachnącego roślinami. W żywieniu bydła zabronione jest stosowanie jakichkolwiek pasz kiszonych. Przez nie więcej niż dziesięć dni po wypuszczeniu na pastwiska (co stanowi okres adaptacyjny bydła do zmiany sposobu odżywiania) można zadawać siano jako dodatek do lokalnych surowców.

Rośliny, produkty uboczne i uzupełniające mieszanki paszowe muszą pochodzić z produktów innych niż transgeniczne. Na etapie odchowu ilość uzupełniających mieszanek paszowych podawanych w okresie letnim i zimowym ograniczona jest do średnio 2 kg surowca dziennie na jedną sztukę zwierzęcia rocznie.

Na etapie opasania ilość uzupełniających mieszanek paszowych ograniczona jest do 1 kg surowca na 100 kg żywej wagi.

Jeśli bydłu zadawane są wytłoki, to wytłoki lniane stanowią co najmniej 70 % całkowitej wagi porcji wytłoków.

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Zwierzęta rodzą się, są chowane, tuczone i poddawane ubojowi na określonym obszarze.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Aż do etapu sprzedaży przez dystrybutora końcowego etykietowanie tusz i pochodzących z nich elementów rozbioru zawiera w szczególności:

—	chronioną nazwę pochodzenia,

—	unijny symbol „ChNP”,

—	numer identyfikacyjny zwierzęcia lub numer partii,

—	kategorię zwierzęcia,

—	datę uboju,

—	w przypadku mięsa do grillowania lub do pieczenia, z wyjątkiem cienkich i grubych przepon wołowych oraz polędwicy, – wzmiankę: „okres dojrzewania między datą uboju zwierząt a datą sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu wynosi co najmniej 14 pełnych dni”.

W przypadku mięsa sprzedawanego na wagę oprócz etykiety wydaje się certyfikat gwarancji i pochodzenia, którego wzór ustala grupa składająca wniosek.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny chronionej nazwy pochodzenia „Bœuf de Charolles” obejmuje obszar następujących kantonów i gmin:

departament Loire: kantony Charlieu i Perreux oraz gminy Ambierle, Briennon, Changy, Cuinzier, La Bénisson-Dieu, La Gresle, La Pacaudière, Le Crozet, Lentigny, Mably, Noailly, Ouches, Pouilly-les-Nonains, Pradines, Régny, Renaison, Riorges, Roanne, Sail-les-Bains, Saint-Alban-les-Eaux, Saint-André-d'Apchon, Saint-Forgeux-Lespinasse, Saint-Germain-Lespinasse, Saint-Haon-le-Châtel, Saint-Haon-le-Vieux, Saint-Léger-sur-Roanne, Saint-Martin-d'Estréaux, Saint-Romain-la-Motte; Saint-Victor-sur-Rhins, Urbise, Villerest, Vivans;

departament Nièvre: kanton Luzy oraz gminy La Nocle-Maulaix, Saint-Seine, Ternant;

departament Rhône: gmina Bourg-de-Thizy;

departament Saône et Loire: kantony Autun-Nord, Autun-Sud, Bourbon-Lancy, Charolles, Chauffailles, La Clayette, Le Creusot-Est, Digoin, Gueugnon, La Guiche, Issy l’Evêque, Marcigny, Matour, Mesvres, Montceau-les-Mines-Nord, Montceau-les-Mines-Sud, Montcenis, Montchanin, Mont-Saint-Vincent, Palinges, Paray-le-Monial, Semur-en-Brionnais, Toulon-sur-Arroux oraz gminy Ameugny, Barnay, Beaubery, Bergesserin, Bissy-sur-Fley, Bonnay, Bourgvilain, Bray, Buffières, Burzy, Cersot, Chapaize, Château, Châtel-Moron, Chérizet, Chiddes, Chissey-lès-Mâcon, Clermain, Cluny, Collonge-la-Madeleine, Cordesse, Cormatin, Cortambert, Cortevaix, Couches, Curtil-sous-Buffières, Donzy-le-National, Dracy-lès-Couches, Epertully, Epinac, Essertenne, Etang-sur-Arroux, Flagy, Fley, Germagny, Germolles-sur-Grosne, Igornay, Jalogny, La Comelle, La Vineuse, Lournand, Malay, Marcilly-lès-Buxy, Massilly, Massy, Mazille, Morey, Morlet, Mornay, Passy, Perreuil, Pressy-sous-Dondin, Reclesne, Sailly, Saint-André-le-Désert, Saint-Bérain-sur-Dheune, Saint-Bonnet-de-Joux, Saint-Didier-sur-Arroux, Sainte-Cécile, Sainte-Hélène, Saint-Emiland, Saint-Gervais-sur-Couches, Saint-Huruge, Saint-Jean-de-Trézy, Saint-Léger-du-Bois, Saint-Léger-sous-la-Bussière, Saint-Léger-sur-Dheune, Saint-Martin-d'Auxy, Saint-Martin-de-Commune, Saint-Martin-du-Tartre, Saint-Pierre-de-Varennes, Saint-Pierre-le-Vieux, Saint-Point, Saint-Privé, Saint-Vincent-des-Prés, Saint-Ythaire, Saisy, Salornay-sur-Guye, Sassangy, Savianges, Savigny-sur-Grosne, Sigy-le-Châtel, Sivignon, Suin, Sully, Taizé, Thil-sur-Arroux, Tintry, Tramayes, Verosvres, Villeneuve-en-Montagne, Vitry-lès-Cluny.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Określony obszar pochodzenia mięsa „Bœuf de Charolles” pokrywa się ze wschodnim obrzeżem Masywu Centralnego, cechującym się opadającymi stopniowo uskokami i częściowo wypełnionym skałami osadowymi powstałymi w erze mezozoicznej, w trzeciorzędzie i czwartorzędzie. Basen ten zwieńczony jest pierwotnymi skałami krystalicznymi i skałami metamorficznymi. Rzeźba terenu jest pagórkowata, wysokość nie przekracza 500 m n.p.m., a klimat został zdefiniowany przez burgundzkich klimatologów (Pierre Pagney i Jean-Pierre Chabin, Atlas de Bourgogne, 1976) jako „klimat charolski”, który cechuje się średnimi temperaturami i regularnym rozkładem opadów w ciągu roku, co sprzyja wzrostowi trawy i utrzymaniu pastwisk. Dzięki takiej geomorfologii występuje duża różnorodność gleb, co umożliwia rozwój łąk uzupełniających. Są one uprawiane przez hodowców odpowiednio do możliwości ich wykorzystania (na hodowlę, paszę, wypas pastwiskowy), a ich granice wyznacza sieć żywopłotów.

Taka struktura polno-leśnego krajobrazu, składającego się z roślin zielnych, krzewów i drzew, gwarantuje zróżnicowane pożywienie dla zwierząt, daje im schronienie i spokój i składa się na bogactwo bioróżnorodności, która zasila trwałe pastwiska. Na zachowanie równowagi tego ekosystemu wpływa utrzymywanie żywopłotów. Ponadto widoczna obecność zwierząt kształtuje i zapewnia ochronę tego polno-leśnego krajobrazu.

Ten obszar geograficzny posiada również gęstą sieć wodną sprzyjającą wzrostowi trawy i naturalnemu pojeniu zwierząt.

Na charakter systemu produkcji na określonym obszarze wpływa sposób, w jaki hodowcy utrwalają adaptację rasy Charolaise, wywodzącej się z tego obszaru, do zasobów środowiska.

Hodowcy selekcjonują reproduktorów w specjalny sposób, w zależności od posiadanego pogłowia samic przekazywanego z pokolenia na pokolenie i posiadanych przez gospodarstwo terenów. Celem hodowców jest uzyskanie specjalnych cech morfologicznych zwierząt, aby wykazywały dobrze rozwinięte umięśnienie, drobny szkielet, wyważone proporcje między tylnią a przednią częścią ciała oraz odpowiednią do budowy zdolność otłuszczania.

System hodowli opiera się na tradycyjnej praktyce, zgodnej z naturalnymi cyklami: naturalne karmienie cieląt, długie i wcześnie rozpoczynające się okresy wypasu pastwiskowego, liczba osobników bydła na hektar ograniczona i uzależniona od wzrostu trawy, chów pastwiskowy przez co najmniej dwa okresy, dostosowanie do fizjologicznego rytmu zwierząt przez dobór pastwiska najlepiej dostosowanego do stadium rozwoju, w okresie zimowym zadawanie pasz pochodzących z określonego obszaru. Dzięki temu systemowi zwierzęta rozwijają się zgodnie z rytmem pór roku i przemiennością okresów dużego wzrostu (wypas) i spoczynku bez utraty wagi (okres zimowy). Ten nieciągły wzrost zwierzęcia zwany jest „zjawiskiem wzrostu kompensacyjnego”.

Dzięki znajomości gleb i roślinności hodowcy wybierają najlepsze pastwiska do tuczenia zwierząt. Są to łąki zwane „łąkami tuczącymi”. Ich przewagę pod względem odżywczym zapewniają gleby głębokie o lekkiej strukturze, bogate w substancje organiczne i znaczne zasoby wodne (Caractérisation floristique des prés d’engraissement Bœuf de Charolles (Charakterystyka flory łąk opasowych dla Bœuf de Charolles), B. Dury, 2006). Cechy te zapewniają rozwój dobrej jakości roślin trawiastych i strączkowych (na przykład rajgras angielski, wiechlina zwyczajna, wyczyniec łąkowy, mietlica, koniczyna i komonica zwyczajna), których kolejność kwitnienia w ciągu roku zapewnia wartość odżywczą okrywy roślinnej. Te łąki tuczące, na których nie stosuje się nawozów syntetycznych, nigdy nie są orane, ale wymagają zabiegów, których brak spowodowałby szybkie pogorszenie jakości (pielęgnacja żywopłotów, koszenie niezjedzonej przez zwierzęta roślinności itd.). Działki te podlegają identyfikacji według określonych kryteriów.

Najważniejszą cechą tradycyjnych technik tuczenia jest dostosowanie liczby zwierząt poddawanych opasowi na danej łące do możliwości tuczących trawy tej łąki. W zależności od wzrostu trawy hodowca zwiększa lub zmniejsza liczbę zwierząt wypasanych na pastwiskach trwałych tak, by utrzymać stały poziom wartości odżywczej pastwiska.

W miarę wzrostu i rozwoju hodowca selekcjonuje zwierzęta w zależności od ich indywidualnych możliwości: w każdym okresie międzysezonowym, w okresie odsadzania cieląt od matek, na początku okresu rozpłodowego, na początku okresu pastwiskowego, przy każdej zmianie pastwiska, przed rozpoczęciem opasania. W 1908 r. P. Diffloth (w: Bernadette Lizet, „L'herbe violente. Enquête ethnobotanique en pays brionnais”, Études rurales: Sauvage et domestique), zootechnik, zauważył tę wyjątkową zdolność hodowców opasujących bydło z rejonu Charolles: „posiadają szczególną umiejętność i zdolność, która pozwala im ocenić na pierwszy rzut oka wydajność mięsną zwierzęcia oraz czas, jaki potrzebny będzie na otłuszczenie go. W zależności od stanu każdej zakupionej sztuki, odpowiednio do stopnia jej rozwoju, zostaje dobrana najlepiej odpowiadająca jej łąka”. Przed oddaniem do uboju hodowca dokonuje ostatecznej selekcji i zabiera zwierzęta z pastwiska, gdy są one w optymalnym stanie otłuszczenia.

W ten sposób tylko niektóre zwierzęta z gospodarstwa są przeznaczane do produkcji mięsa „Bœuf de Charolles”.

Miejscowe ubojnie i hurtownicy opracowali taką technikę uboju i przetwórstwa mięsa, która pozwala zachować pierwotne specyficzne właściwości mięsa nabyte dzięki warunkom hodowli oraz zoptymalizować dojrzewanie tusz: jest to technika delikatnego usuwania zewnętrznego tłuszczu, mająca na celu zachowanie wierzchniej warstwy tłuszczu na polędwicy, stopniowe obniżanie temperatury tusz, ustalanie się ostatecznego poziomu pH.

Wykonują również mającą duże znaczenie selekcję tusz na podstawie określonych charakterystycznych cech produktu.

W ten sposób tylko niektóre tusze są przeznaczane do produkcji mięsa „Bœuf de Charolles”.

5.2.   Specyfika produktu

Tusze „Bœuf de Charolles” charakteryzują się wyważonymi proporcjami między tylnią a przednią częścią oraz intensywnym kolorem od jasnoczerwonego po ciemnoczerwony. Minimalna waga wynosi 320 kg w przypadku jałówek oraz 360 kg w przypadku krów i wykastrowanych samców; uformowanie tuszy (zaokrąglone łopatki, udźce i polędwice) zawiera się w przedziale od R do E zgodnie z unijną klasyfikacją EUROP.

Wierzchnia warstwa tłuszczu, oceniana według stopnia otłuszczenia zewnętrznego, pokrywa polędwicę tuszy. Zawiera się ona w przedziale od 2+ do 3+ zgodnie z unijną klasyfikacją EUROP, a jej barwa może być kremowa do żółtej.

Wewnętrzna warstwa tłuszczu, oceniana według stopnia otłuszczenia wewnętrznego, przechodzi do klatki piersiowej, ale nie zasłania żeber. Zawiera się ona w przedziale od 2+ do 3+ zgodnie z unijną klasyfikacją EUROP.

W ten sposób typowa tusza to tusza ze zwierząt dobrze zbudowanych, okrągłych, o cienkim kośćcu, mocno rozbudowanej masie mięśniowej i wyważonej proporcji części tylniej i przedniej zwierzęcia; tuszę taką rzeźnicy z określonego obszaru nazywają tuszą „zalotną”.

Podstawą specyfiki mięsa „Bœuf de Charolles” jest pierwotna jakość tusz, w których ocenia się konsystencję, zwaną „ziarnistością mięsa”, świadczącą o ostatecznej kruchości mięsa. Konsystencja może być od „bardzo delikatnej” po „normalną”.

Mięso ma jednolitą barwę intensywnie czerwoną, strukturę marmurkową poprzecinaną delikatną siatką nitek tłuszczu. Rzeźnicy i specjaliści określają ją jako „delikatnie utkaną tłuszczem”.

Cechy te pozwalają odróżnić tusze „Bœuf de Charolles” od innych tusz mięsa wołowego z rejonu Charolles.

Konsystencja mięsa jest bardzo soczysta, mało żylasta, delikatna i miękka, a smak lekko kwaskowaty. Specyfika mięsa staje się wyraźnie odczuwalna podczas gotowania, przejawia się intensywnością i bogactwem zapachów i smaków (zwierzęcych, tłuszczów, roślinnych, produktów zbożowych itd.).

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu

Na określonym obszarze dzięki tradycyjnemu sposobowi wykorzystywania warunków środowiska w technologii produkcji uzyskuje się mięso oryginalne i typowe.

Wykorzystywanie rasy Charolaise w miejscu, z którego pochodzi, rygorystyczna selekcja zwierząt przez cały okres ich życia, powolne opasanie w wieku dojrzałym i na specjalnych łąkach oraz racjonalne uzupełnianie pożywienia pozwala uzyskać tusze ciężkie, pokryte i „utkane” tłuszczem. Takie uformowanie i ten stan otłuszczenia tusz przyczynia się do powstania marmurkowej struktury mięsa „Bœuf de Charolles”, poprzecinanej delikatną siatką nitek tłuszczu.

Zgodność chowu z cyklami pór roku, bez utraty wagi zwierząt, umożliwia ograniczenie powstawania w tkankach kolagenu, który odpowiada za twardość mięs. Uzyskana w ten sposób pierwotna kruchość mięśni połączona ze zdolnością tusz do dojrzewania nadaje mięsu jego delikatną i kruchą konsystencję.

Długookresowy chów pastwiskowy zwiększa metabolizm tlenowy mięśni zwierząt, który jest odpowiedzialny za właściwości smakowo-zapachowe mięsa. Ten sposób hodowli, prowadzony na pagórkowatym terenie, zmusza zwierzęta do wysiłku fizycznego. Woda zawarta w mięśniach jest dzięki temu zatrzymana w strukturze metabolicznej. Dzięki temu mięso jest bardzo soczyste i ma lekko kwaskowaty smak.

Żywienie trawą i sianem dobrej jakości nadaje mięsu barwę intensywnie czerwoną i powoduje, że jest ono bogate w naturalne przeciwutleniacze, które stabilizują tę barwę. Intensywność barwy zależy od wieku zwierząt i zmienia się od jasnoczerwonej po ciemnoczerwoną.

Stan zdrowia i dojrzałość fizjologiczna zwierząt w połączeniu z żywieniem w okresie opasania opartym na surowcach pastwiskowych, z wykluczeniem dodatków w postaci pasz kiszonych, przyczynia się do równowagi metabolizmu beztlenowego mięśni, poprawiając w ten sposób barwę i kruchość mięsa oraz zwiększając zdolność tusz do dojrzewania.

Różnorodność gatunków roślin w środowisku wpływa na jakość tłuszczu w mięsie. Dlatego też jego barwa może być żółta do kremowej. Specyficzne cechy tłuszczu (ilość, jakość) połączone z dużą soczystością uwydatniają intensywność i bogactwo wyjątkowych smaków i zapachów mięsa „Bœuf de Charolles”.

Ubój zwierząt, wykonywany na optymalnym etapie opasania, przyczynia się do równowagi między rozwojem mięśni a przenikaniem tłuszczu do tkanek.

Dzięki opanowaniu techniki uboju i przetwórstwa mięsa miejscowi hurtownicy i rzeźnicy zachowują i uwydatniają efekty pracy hodowców. Technika delikatnego usuwania zewnętrznego tłuszczu chroni tuszę przed wyschnięciem i sprzyja dojrzewaniu mięsa. Dzięki kontrolowaniu temperatury i poziomu pH tusz zostaje zachowana kruchość mięsa.

Umiejętności wypracowane przez hodowców i ubojnie oraz typowe cechy mięsa „Bœuf de Charolles” są zachowane i kontynuowane dzięki częstym wymianom doświadczeń między poszczególnymi podmiotami działającymi na określonym obszarze (targi zwierząt, konkursy zwierząt tucznych, targi reproduktorów i inne imprezy).

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (3))

https://www.inao.gouv.fr/fichier/CDCBoeufDeCharolles2013.pdf

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Porównaj: przypis 2.

---

13.2.2014

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 42/16

---

Publikacja wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 50 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

(2014/C 42/11)

Niniejsza publikacja uprawnia do zgłoszenia sprzeciwu wobec wniosku o zatwierdzenie zmiany zgodnie z art. 51 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 (1).

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (2)

WNIOSEK O ZATWIERDZENIE ZMIANY SKŁADANY NA PODSTAWIE ART. 9

„LIMONE DI ROCCA IMPERIALE”

NR WE: IT-PGI-0105-01152-04.09.2013

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nagłówek w specyfikacji produktu, którego dotyczy zmiana

—		Nazwa produktu
—	☒	Opis produktu
—		Obszar geograficzny
—		Dowód pochodzenia
—	☒	Metoda produkcji
—		Związek z obszarem geograficznym
—		Etykietowanie
—		Wymogi krajowe
—		Inne (określić jakie)

2.   Rodzaj zmiany (zmian)

—	☒	Zmiana jednolitego dokumentu lub arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji zarejestrowanej ChNP lub zarejestrowanego ChOG, w odniesieniu do których nie opublikowano ani jednolitego dokumentu, ani arkusza streszczenia
—		Zmiana specyfikacji niewymagająca zmian w opublikowanym jednolitym dokumencie (art. 9 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)
—		Tymczasowa zmiana specyfikacji wynikająca z wprowadzenia obowiązkowych środków sanitarnych lub fitosanitarnych przez organy publiczne (art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

3.   Zmiana (zmiany)

Opis produktu

Zmieniona zostaje względna wartość kwasowości soku: z „poniżej 5 %” na „co najmniej 4,5 %” (4,5 g kwasu cytrynowego/100 ml). Zmiana uzasadniona jest wynikami badania przeprowadzonego w 2012 r. przez Consorzio di Valorizzazione del Limone IGP di Rocca Imperiale oraz l’ARSSA (Agenzia Regionale per lo Sviluppo e Servizi in Agricoltura). Badanie objęło większą liczbę próbek, a próbki pobierano w dłuższym czasie niż w przypadku badania przeprowadzonego w 2007 r., na podstawie którego jako punkt odniesienia przyjęto aktualną wartość kwasowości (kwasowość < 5 %). W świetle wyników analitycznych badania przeprowadzonego w 2012 r. stwierdzono zmienność parametru kwasowości, spowodowaną szeregiem czynników środowiskowych i związanych z uprawą (temperatura, opady, gleba, fizjologia, nawożenie itp.), której to zmienności nie uwzględniono w poprzednim badaniu. Pojawiła się zatem konieczność dostosowania w związku z tym przez producentów wartości wskazanej w specyfikacji produkcji.

Metoda produkcji

Uznano za stosowne usunąć wskazania dotyczące systemu wysadzenia i wskazać pojedynczą wartość graniczą dotyczącą zagęszczenia obsadzenia, wynoszącą 700 roślin na hektar, bez różnicowania pomiędzy nasadzeniami nowymi i aktualnie istniejącymi. Zmiana bierze pod uwagę rozwój, jaki nastąpił w branży uprawy cytryn, oraz wykorzystywanie nowych podkładek do szczepienia, które stopniowo zastępują gorzką pomarańczę w związku z problematyką Citrus tristeza virus, i z którymi wiąże się mniejsza żywotność w stosunku do gorzkiej pomarańczy. Ponadto, z zastrzeżeniem przestrzegania maksymalnego limitu zagęszczenia określonego powyżej, usunięcie ograniczeń odnoszących się do podkładek do szczepienia umożliwia rolnikowi zastosowanie takiej podkładki, która najlepiej nadaje się do danych warunków glebowych i do danych środków uprawy.

JEDNOLITY DOKUMENT

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 510/2006

w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych  (3)

„LIMONE DI ROCCA IMPERIALE”

NR WE: IT-PGI-0105-01152-04.09.2013

ChOG ( X ) ChNP ( )

1.   Nazwa

„Limone di Rocca Imperiale”

2.   Państwo członkowskie lub państwo trzecie

Włochy

3.   Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6.

Owoce, warzywa i zboża, świeże lub przetworzone

3.2.   Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Chronione oznaczenie geograficzne „Limone di Rocca Imperiale” jest zastrzeżone dla owoców pochodzących z kultywarów należących do grupy Femminello, z gatunku Citrus Limun Burm., które na wyznaczonym obszarze są znane pod nazwą „Limone di Rocca Imperiale”.

W chwili wprowadzenia do obrotu owoce „Limone di Rocca Imperiale” posiadają następujące właściwości:

—	kolor skórki: od jasnozielonego do żółtego,

—	kształt owocu: od eliptycznego, podłużnego, do kulistego,

—	wymiary: od średnich do dużych; rozmiar wynosi co najmniej 53 mm,

—	masa wynosi co najmniej 100 g,

—	flawedo: bogate w olejki eteryczne, o mocnym i intensywnym aromacie i zapachu oraz zawartości limonenu przekraczającej 70 % (część całkowitej zawartości węglowodorów terpenowych),

—	miąższ: koloru cytrynowożółtego, prawie pozbawiony pestek,

—	sok koloru cytrynowożółtego, o kwasowości co najmniej 4,5 % (4,5 g kwasu cytrynowego/100 ml); wydajność soku wynosi co najmniej 30 %.

Jedynie cytryny należące do kategorii handlowych „Extra”, „I” i „II” mogą nosić nazwę ChOG „Limone di Rocca Imperiale”.

3.3.   Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4.   Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5.   Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Wszystkie etapy uprawy i zbioru „Limone di Rocca Imperiale” muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

3.6.   Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Owoce, których nie wprowadza się do obrotu natychmiast po zbiorze, można przechowywać w niskich temperaturach. Temperatura przechowywania nie może przekraczać 11 °C. Pakowanie nie może odbywać się później niż 60 dni po zbiorze.

3.7.   Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Na etykiecie umieszczonej na opakowaniach należy wydrukować wyraźną i czytelną czcionką:

—	nazwę ChOG „Limone di Rocca Imperiale”; rozmiar czcionki musi być większy od rozmiaru czcionki użytej do wykonania innych napisów figurujących na etykiecie,

—	logo przedstawione poniżej,

—	symbol UE,

—	kategorię handlową, do której należy produkt: „Extra”, „I” lub „II”.

4.   Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji produktu objętego ChOG „Limone di Rocca Imperiale” odpowiada terytorium administracyjnemu gminy Rocca Imperiale.

5.   Związek z obszarem geograficznym

5.1.   Specyfika obszaru geograficznego

Mimo że gmina Rocca Imperiale leży w strefie klimatu śródziemnomorskiego, na jej obszarze panuje, z uwagi na szczególną rzeźbę terenu, charakterystyczny mikroklimat sprzyjający uprawie i wzrostowi owoców. Obszar ten jest osłonięty przed tramontaną przez wzgórza położone na zachodzie, północy i południu i znajduje się pod łagodzącym wpływem morza od strony południowo-zachodniej. Środowisko naturalne gminy umożliwia uwydatnienie cech jakościowych produktu. Zaopatrzenie w wodę, stanowiące czynnik ograniczający w odniesieniu do uprawy cytryn, jest zapewnione na przedmiotowym obszarze dzięki wynoszącym ok. 600 mm średnim rocznym opadom, które są równomierne, w szczególności w okresach jesiennym i zimowym, mniej w okresie wiosennym, na początku cyklu upraw. Uprawę należy następnie nawadniać; wykorzystywana w tym celu woda pochodzi ze źródeł zasilanych przez wody spływające z masywu Pollino oraz, w mniejszym stopniu, przez potoki okresowe w zimie.

5.2.   Specyfika produktu

Do szczególnych właściwości wpływających na renomę produktu „Limone di Rocca Imperiale” należą wynosząca ponad 30 % wydajność soku oraz przekraczająca 70 % zawartość limonenu. W połączeniu z innymi związkami aromatycznymi nadają one owocom mocny i intensywny zapach oraz zapewniają rozpoznawalność „Limone di Rocca Imperiale” na rynkach lokalnych, regionalnych i krajowych.

5.3.   Związek przyczynowy zachodzący między charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku ChOG)

Na obszarze produkcji od lat 80. ubiegłego wieku organizuje się liczne imprezy i degustacje typowych lokalnych produktów i potraw przygotowanych z „Limone di Rocca Imperiale”. O utrwalonej obecności produktu na tym obszarze oraz o jego renomie świadczy fakt, że „Limone di Rocca Imperiale” stosuje się w tradycyjnej kuchni, w której skórkę i sok o dużej zawartości olejków eterycznych wykorzystuje się, aby wydobyć aromat i smaki potraw oraz aby nadać im wyraźny charakter. Sagra dei Limoni di Rocca Imperiale, wydarzenie świadczące o głęboko zakorzenionej na tym obszarze tradycji, które odbywa się w pierwszych dwóch tygodniach sierpnia w gminie o tej samej nazwie, od kilku lat jest najpopularniejszą okazją do degustacji tego produktu. Dzięki intensywnemu i trwałemu zapachowi, jaki posiadają owoce, konsumenci mogą skojarzyć produkt z terytorium gminy Rocca Imperiale. Uczą się go odróżniać i chętniej wybierają go spośród innych produktów. Ponadto podczas prawie wszystkich festynów, targów i innych świąt ludowych stragany zwyczajowo przystraja się koszami cytryn z Rocca Imperiale lub specjalnymi kompozycjami stworzonymi z tych owoców.

„Limone di Rocca Imperiale” figuruje na sporządzonej w 2006 r. liście tradycyjnych produktów rolno-spożywczych Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej; utrwalone stosowanie nazwy „Limone di Rocca Imperiale” jest uznawane od ponad dwudziestu pięciu lat. Nazwę tę często stosuje się dla określenia przedmiotowego produktu również w regionach sąsiadujących, czego dowodem są dokumenty handlowe i przewozowe lokalnych przedsiębiorstw, księgi parafialne oraz spotkania organizowane przez stowarzyszenia zawodowe rolników. Warto również przypomnieć, że uprawy „Limone di Rocca Imperiale” stanowią obecnie bardzo interesujący element krajobrazu rolniczego Alto Jonio Cosentino. Leżące w gminie Rocca Imperiale pola, na których prowadzi się uprawę cytryn, nazywa się „Giardini dei limoni di Rocca Imperiale” (ogrodami drzew cytrynowych Rocca Imperiale).

Związek kulturowy, gospodarczy i krajobrazowy łączący owoc „Limone di Rocca Imperiale” z otoczeniem, w którym produkt ten powstaje, jest więc szczególnie ścisły.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

(Artykuł 5 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 (4))

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując propozycję uznania ChOG „Limone di Rocca Imperiale” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 165 z dnia 16 lipca 2013 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny w na stronie internetowej:

http://www.politicheagricole.it/flex/cm/pages/ServeBLOB.php/L/IT/IDPagina/3335

lub

bezpośrednio na stronie głównej Ministerstwa Polityki Rolnej, Żywnościowej i Leśnej (Ministero delle politiche agricole alimentari e forestali) (www.politicheagricole.it) po wybraniu zakładki „Qualità e sicurezza” (z prawej strony na górze ekranu), a następnie zakładki „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE”.

---

(1)  Dz.U. L 343 z 14.12.2012, s. 1.

(2)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12. Zastąpione rozporządzeniem (UE) nr 1151/2012.

(3)  Porównaj: przypis 2.

(4)  Porównaj: przypis 2.

---