30.6.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 193/1

—

konkluzje Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 2010 r. w sprawie strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu,

—

konkluzje Rady z dnia 26 listopada 2010 r. zatytułowane: „Inicjatywa przewodnia przewidziana w strategii »Europa 2020«: »Unia innowacji: jak przyspieszyć transformację Europy dzięki innowacjom w szybko zmieniającym się świecie«”,

—

konkluzje Rady Europejskiej z dnia 4 lutego 2011 r. wzywające do synergii działań UE i państw członkowskich w celu zadbania o to, by innowacje przynoszące korzyści społeczne szybciej trafiały na rynek,

—

konkluzje Rady z dnia 6 grudnia 2011 r. w sprawie partnerstwa na rzecz badań naukowych i innowacji,

—

konkluzje Rady z dnia 19 grudnia 2011 r. w sprawie planu działania na rzecz zasobooszczędnej Europy,

—

konkluzje Rady (ds. Konkurencyjności) z dnia 30–31 maja 2012 r. w sprawie europejskich partnerstw innowacyjnych,

—

komunikat Komisji w sprawie innowacji w służbie zrównoważonego wzrostu: biogospodarka dla Europy oraz kopenhaska deklaracja w sprawie praktycznego zastosowania biogospodarki z marca 2012 roku,

—

komunikat Komisji w sprawie programu ramowego w zakresie badań naukowych i innowacji „Horyzont 2020”,

1.

Z ZADOWOLENIEM PRZYJMUE komunikat Komisji w sprawie europejskiego partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, mający na celu propagowanie konkurencyjnego i zrównoważonego rolnictwa i leśnictwa;

2.

JEST ŚWIADOMA wyzwań i możliwości wynikających ze zwiększonego światowego zapotrzebowania na produkty rolne, co prowadzi do zwiększenia produkcji rolnej; A TAKŻE ŚWIADOMA wyzwania, jakie stanowi zwiększenie stabilności i usprawnienie efektywnego gospodarowania zasobami, przy jednoczesnym rozwiązywaniu kwestii środowiskowych dotyczących ogólnie produkcji rolnej;

3.

PODKREŚLA znaczenie potencjału europejskiego sektora rolno-spożywczego i leśnego dla aktywnego znajdowania rozwiązań w przypadku takich wyzwań oraz potencjału nowych dochodów rolników europejskich w rosnącej biogospodarce;

4.

PODKREŚLA, że konieczne jest wyzwolenie potencjału europejskiego sektora rolno-spożywczego, a także sektorów produkcji oraz przetwórstwa i handlu dzięki stosowaniu innowacyjnych produktów, procesów i usług w całym łańcuchu dostaw żywności, tworząc dzięki temu otoczenie, w którym pomysły można łatwiej przekuwać w komercyjny sukces i zwiększać w ten sposób konkurencyjność sektora rolniczego i ułatwiać rolnikom uzyskiwanie nowych dochodów;

5.

PODKREŚLA potrzebę usunięcia istniejących rozbieżności między badaniami i innowacjami a ich praktycznymi zastosowaniami w rolnictwie, co skutkuje stałym zwiększaniem produkcji oraz bardziej zrównoważonym wykorzystaniem zasobów; oraz

6.

ZGADZA SIĘ z celem europejskiego partnerstwa innowacyjnego, którym jest przyspieszenie wymiany wiedzy i transferu technologii od nauki do praktyki rolnej, a także bardziej systematyczne zapewnienie informacji zwrotnej o praktyce, od rolnictwa do nauki, stanowiąc tym samym robocze połączenie między rolnictwem, biogospodarką, nauką i innymi sektorami na szczeblu unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym;

7.

UZNAJE, że istotnym sposobem osiągania celu europejskiego partnerstwa innowacyjnego jest łączenie wszystkich odpowiednich podmiotów na szczeblach: unijnym, krajowym, regionalnym i lokalnym oraz zapewnianie państwom członkowskim nowych pomysłów na to, jak udoskonalać, upraszczać i lepiej koordynować istniejące instrumenty i inicjatywy;

8.

PODKREŚLA, że innowacje oznaczają co innego w różnych państwach członkowskich i że innowacje mogą być technologiczne, nietechnologiczne lub społeczne, a także że mogą być oparte na nowych lub tradycyjnych praktykach i że z tego względu działania na rzecz innowacji powinny uwzględniać te różnice;

9.

UZNAJE wartość dodaną podejścia oddolnego zaplanowanego przez Komisję, opartego na grupach operacyjnych i skutecznym udoskonalaniu istniejących unijnych polityk oraz na zaangażowaniu państw członkowskich i zainteresowanych podmiotów;

10.

PODKREŚLA fakt, że europejskie partnerstwo innowacyjne będzie oparte głównie na już ustanowionych mechanizmach i z tego względu będzie unikać tworzenia nowych struktur, lecz będzie wzmacniało skuteczność istniejących struktur dla polityki rozwoju obszarów wiejskich i dla unijnych ram badań i innowacji, unikając w ten sposób niepotrzebnych obciążeń administracyjnych, a także POTWIERDZA, że wdrożenie europejskiego partnerstwa innowacyjnego musi się odbywać poprzez właściwe kanały polityczne i administracyjne, w tym poprzez komitety programowe;

11.

ODNOTOWUJE, że rada sterująca wysokiego szczebla, złożona z przedstawicieli państw członkowskich i zainteresowanych podmiotów wyłonionych w przejrzystej procedurze, zapewni europejskiemu partnerstwu innowacyjnemu doradztwo strategiczne i wytyczne, ustanawiając strategiczny plan wdrożenia, I UZNAJE znaczenie doświadczenia z realizacji zawartego w komunikacie pilotażowego europejskiego partnerstwa na rzecz innowacji sprzyjającej aktywnemu starzeniu się w dobrym zdrowiu; odnotowuje zatem, że struktura zarządzania partnerstwem powinna pozostać nierozbudowana;

12.

WZYWA Komisję, by podjęła konkretne działania na rzecz przygotowania strategicznego planu wdrożenia europejskiego partnerstwa innowacyjnego, który miałby zaangażować wszystkie zainteresowane podmioty w osiąganie konkretnych rezultatów i innowacji w sektorze rolno-spożywczym i OCZEKUJE zatwierdzenia strategicznego planu wdrożenia partnerstwa innowacyjnego na rzecz wydajnego i zrównoważonego rolnictwa, który ma zawierać strategiczne wytyczne dla tego partnerstwa.