Łączenie pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju (LRRD)
STRESZCZENIE DOKUMENTU:
Komunikat Komisji COM(2001) 153 wersja ostateczna w sprawie łączenia pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju
STRESZCZENIE
JAKIE SĄ CELE NINIEJSZEGO KOMUNIKATU?
Nadzwyczajna pomoc doraźna stosowana jest w odpowiedzi na pilne potrzeby, należy jednak znaleźć sposoby na zwiększenie odporności na przyszłe sytuacje kryzysowe, zapewniając długofalowe korzyści z rozwoju i poprawę zarządzania ryzykiem. Powyższe podejście określa się jako łączenie pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju (LRRD).
W komunikacie omówiono wyzwania, z jakimi musi się zmierzyć społeczność międzynarodowa w obliczu sytuacji pokryzysowych, określając środki na rzecz zwiększenia wkładu UE oraz cele na rzecz skutecznego powiązania natychmiastowej pomocy z polityką długofalowego rozwoju.
KLUCZOWE ZAGADNIENIA
W komunikacie odniesiono się do trzech kategorii kryzysu.
-
Klęski żywiołowe, takie jak głód, powodzie i trzęsienia ziemi. Stosowanie pomocy natychmiastowej jest koniecznie, jednak większe wyzwanie stanowi gotowość na wypadek klęsk żywiołowych, np. systemy wczesnego ostrzegania przed klęską głodu i sadzenie roślin w celu zapobiegania powodziom.
-
Konflikty zbrojne. Tego typu kryzysy mogą okazać się dużym wyzwaniem z uwagi na sprzeczne interesy stron konfliktu lub długotrwałe sytuacje niestabilności. UE musi podejmować działania w szerszym kontekście, ponieważ niesienie pomocy może powodować negatywne skutki, takie jak korupcja lub przedłużanie konfliktu.
-
Kryzysy strukturalne i innego typu kryzysy. Obejmują one kraje cierpiące z powodu pogarszających się warunków politycznych, gospodarczych lub społecznych, takie jak Ukraina, Mołdawia i Białoruś, w przypadku których pomoc może mieć szkodliwy wpływ, uzależniając je od pomocy lub prowadząc do wzrostu napięć. Pomoc rozwojowa może stanowić wsparcie, wzmacniając struktury instytucjonalne i usuwając bariery ograniczające produkcję i handel.
W celu poprawy skuteczności odpowiedzi na sytuacje pokryzysowe, w komunikacie zaproponowano następujące podejście:
-
Komisja Europejska powinna pełnić funkcje wczesnej koordynacji i promowania współpracy, wzmacniając powiązania pomiędzy pomocą humanitarną a rozwojem.
-
Kraje narażone na występowanie klęsk żywiołowych powinny poświęcać więcej uwagi gotowości do reakcji na wypadek klęsk żywiołowych i sposobom ich zapobiegania, wykorzystując strategie dotyczące pomocy humanitarnej i współpracy na rzecz rozwoju.
-
Strategie na rzecz przywracania stanu sprzed kryzysu lub katastrofy oraz planowania odbudowy powinny przewidywać przeciwdziałanie przyczynom narażenia na kryzysy oraz obejmować zmniejszanie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi i przygotowanie na nie, co określa się czasem mianem zasady „odbudowywania lepiej” (ang. „build back better”).
-
W przypadku konfliktów, powiązania pomiędzy pomocą doraźną i rozwojem należy postrzegać w szerszym kontekście gospodarczym, społecznym i ekonomicznym.
-
Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych musi być spójna z długofalowymi celami rozwoju.
-
Należy mieć wzgląd na długoterminowe partnerstwa, takie jak umowa z Kotonu pomiędzy krajami rozwijającymi się a UE.
-
Inicjatywy międzynarodowe muszą być lepiej koordynowane, również poprzez wzmocnienie podejścia typu „Grupa przyjaciół”*.
-
Komisja powinna ograniczyć opóźnienia oraz szybko uruchamiać odpowiednie środki, zapewniając zaangażowanie właściwych partnerów, płynność procesu decyzyjnego w ramach UE oraz uznając wyższy stopień ryzyka technicznego.
-
Należy stworzyć programy prac na wypadek sytuacji kryzysowych obejmujące niezbędne działania i środki oraz znoszące potrzebę zatwierdzania poszczególnych projektów.
-
Procedury udzielania zamówień publicznych powinny być bardziej elastyczne w przypadku odbudowy, pomocy uchodźcom, pomocy żywnościowej i zapewnienia dostępu do żywności oraz eliminacji min lądowych.
-
Nowe przepisy powinny zostać lepiej sformułowane, tak aby obejmowały kwestie odbudowy, pomocy uchodźcom i min lądowych.
-
Należy zainicjować szeroko zakrojoną debatę w sprawie przedstawionych pomysłów w celu dalszego zwiększania możliwości UE w zakresie pozytywnego oddziaływania na wyniki.
Niektóre elementy omówione w niniejszym komunikacie zostały ujęte i rozwinięte w komunikacie Komisji z 2012 r. w sprawie podejścia UE do kwestii odporności: wyciąganie wniosków z kryzysu bezpieczeństwa żywnościowego.
KONTEKST
Odporność i łączenie pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju
KLUCZOWE POJĘCIA
*Podejście typu „Grupa przyjaciół”: strategia Organizacji Narodów Zjednoczonych mająca na celu zaangażowanie możliwie największej liczby międzynarodowych darczyńców skupiających swoje działania w jednym kraju.
AKT
Komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie łączenia pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju (COM(2001) 153 wersja ostateczna z 23.4.2001)
AKTY POWIĄZANE
Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego i Rady — Podejście UE do kwestii odporności: wyciąganie wniosków z kryzysu bezpieczeństwa żywnościowego (COM(2012) 586 final z 3.10.2012)
Ostatnia aktualizacja: 26.11.2015