EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document L:2011:137:FULL
Official Journal of the European Union, L 137, 25 May 2011
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 137, 25 maj 2011
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 137, 25 maj 2011
Display all documents published in this Official Journal
|
ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2011.137.pol |
||
|
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 137 |
|
|
||
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 54 |
|
|
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
|
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty o charakterze nieustawodawczym
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
|
25.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 137/1 |
DECYZJA RADY
z dnia 21 marca 2011 r.
w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów uzupełniających mających zastosowanie do Funduszu Granic Zewnętrznych ustanowionego na lata 2007–2013
(2011/305/UE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. d) w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) ppkt (v),
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Zgodnie z art. 11 decyzji nr 574/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 maja 2007 r. ustanawiającej Fundusz Granic Zewnętrznych na lata 2007–2013 jako część programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi” (1) państwa trzecie włączone we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen uczestniczą w funduszu zgodnie z przepisami tej decyzji; należy ponadto dokonać ustaleń, które sprecyzują przepisy uzupełniające niezbędne do uregulowania kwestii takiego uczestnictwa w funduszu, w tym przepisy zapewniające ochronę interesów finansowych Wspólnoty oraz uprawnienia kontrolne Trybunału Obrachunkowego. |
|
(2) |
Po uzyskaniu w dniu 20 grudnia 2007 r. przez Komisję upoważnienia, zakończono negocjacje z Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w dniu 30 czerwca 2009 r. |
|
(3) |
Zgodnie z decyzją Rady 2010/374/WE z dnia 30 listopada 2009 r. (2) Umowa między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów uzupełniających mających zastosowanie do Funduszu Granic Zewnętrznych ustanowionego na lata 2007–2013 (zwana dalej „Umową”) została podpisana w dniu 19 marca 2010 r. w imieniu Unii i jest stosowana tymczasowo w oczekiwaniu na jej zawarcie w późniejszym terminie. |
|
(4) |
W następstwie wejścia w życie Traktatu z Lizbony dnia 1 grudnia 2009 r., przy podpisaniu Umowy Strony uzgoniły i załączyły do Umowy Wspólną deklarację Unii Europejskiej i Republiki Islandii, Królestwa Norwegii, Konfederacji Szwajcarskiej i Księstwa Liechtensteinu w sprawie Umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Lichtensteinu w sprawie przepisów uzupełniających mających zastosowanie do Funduszu Granic Zewnętrznych na lata 2007–2013, w której stwierdza się, że Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym. |
|
(5) |
Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i nie jest nią związana, ani jej nie stosuje. Ponieważ niniejsza decyzja jest oparta na dorobku Schengen, zgodnie z art. 4 tego protokołu, Dania podejmuje, w okresie sześciu miesięcy od przyjęcia niniejszej decyzji przez Radę, decyzję dotyczącą wprowadzenia niniejszego aktu do swojego prawa krajowego. |
|
(6) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania wobec Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (3). W związku z tym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związane, ani jej nie stosuje. |
|
(7) |
Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania wobec Irlandii, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (4). W związku z tym Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana, ani jej nie stosuje. |
|
(8) |
Umowa powinna zostać zawarta, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej Umowę między Wspólnotą Europejską a Republiką Islandii, Królestwem Norwegii, Konfederacją Szwajcarską oraz Księstwem Liechtensteinu w sprawie przepisów uzupełniających mających zastosowanie do Funduszu Granic Zewnętrznych ustanowionego na lata 2007–2013 (zwaną dalej „Umową”) (5) wraz z załączonymi do niej deklaracjami.
Artykuł 2
Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby uprawnionej do złożenia w imieniu Unii Europejskiej dokumentu zatwierdzającego, o którym mowa w art. 13 ust. 2 Umowy, w celu wyrażenia zgody Unii na związanie się postanowieniami Umowy.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Artykuł 4
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 marca 2011 r.
W imieniu Rady
MARTONYI J.
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 144 z 6.6.2007, s. 22.
(2) Dz.U. L 169 z 3.7.2010, s. 22.
(3) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(4) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
(5) Umowa została opublikowana w Dz.U. L 169 z 3.7.2010, s. 24, wraz z decyzją o jej podpisaniu.
ROZPORZĄDZENIA
|
25.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 137/3 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 508/2011
z dnia 24 maja 2011 r.
zmieniające załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości abamektyny, acetamiprydu, cyprodynilu, difenokonazolu, dimetomorfu, fenheksamidu, proquinazydu, protiokonazolu, pyraklostrobiny, spirotetramatu, tiakloprydu, tiametoksamu i trifloksystrobiny w określonych produktach oraz na ich powierzchni
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (1), w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a),
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) abamektyny, acetamiprydu, fenheksamidu, pyraklostrobiny, tiakloprydu i trifloksystrobiny zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. NDP dla cyprodynilu, difenokonazolu, dimetomorfu, proquinazydu, protiokonazolu, spirotetramatu i tiametoksamu zostały określone w części A załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(2) |
W ramach procedury, zgodnie z dyrektywą Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2), złożono wniosek na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 o zmianę obowiązujących NDP w odniesieniu do zezwolenia na stosowanie środka ochrony roślin zawierającego substancję czynną – fenheksamid w przypadku cebuli. |
|
(3) |
W odniesieniu do abamektyny złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku moreli i brzoskwiń. W odniesieniu do acetamiprydu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku gorycznika wiosennego i gorczycy sarepskiej. W odniesieniu do cyprodynilu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku świeżej soczewicy. W odniesieniu do difenokonazolu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku papryki i oberżyny. W odniesieniu do dimetomorfu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku czosnku, cebuli, szalotki, oberżyny i karczochów kulistych. W odniesieniu do proquinazydu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku truskawek. W odniesieniu do protiokonazolu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku różnych warzyw korzeniowych. W odniesieniu do pyraklostrobiny złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku pomidorów, oberżyny, karczochów kulistych i selera korzeniowego. W odniesieniu do spirotetramatu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku różnych rodzajów zbóż poza Unią Europejską. W odniesieniu do tiakloprydu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku nasion bawełny i w przypadku fig. W odniesieniu do tiametoksamu złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku truskawek i fasoli (w strąkach). W odniesieniu do trifloksystrobiny złożono wniosek dotyczący stosowania w przypadku kapustnych liściowych. |
|
(4) |
W odniesieniu do trifloksystrobiny Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (dalej „Urząd”) dokonał przeglądu nie tylko stosowania w przypadku kapustnych liściowych, lecz również badań dotyczących żywienia zwierząt, i doszedł do wniosku, że w celu egzekwowania przepisów przy określaniu NDP dla produktów pochodzenia zwierzęcego konieczna jest taka zmiana definicji pozostałości, by była ona równa granicy oznaczalności. |
|
(5) |
Zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wnioski te zostały poddane ocenie przez państwa członkowskie, których dotyczyły, a sprawozdania z oceny przekazano Komisji. |
|
(6) |
Urząd dokonał oceny wniosków i sprawozdań z oceny, analizując w szczególności ryzyko dla konsumentów oraz w odpowiednich przypadkach dla zwierząt, i wydał uzasadnione opinie dotyczące proponowanych NDP (3). Urząd przekazał te opinie Komisji i państwom członkowskim oraz podał je do publicznej wiadomości. |
|
(7) |
W swoich uzasadnionych opiniach Urząd stwierdził, że spełniono wszystkie wymogi dotyczące danych oraz że zmiany NDP, które zalecił Urząd, są dopuszczalne z punktu widzenia bezpieczeństwa konsumentów na podstawie oceny narażenia konsumentów dokonanej dla 27 określonych grup konsumentów europejskich. Urząd wziął pod uwagę najnowsze informacje o właściwościach toksykologicznych wymienionych substancji. Ani w przypadku narażenia na wymienione substancje przez całe życie w wyniku spożywania wszystkich produktów spożywczych mogących je zawierać, ani w przypadku narażenia krótkoterminowego w wyniku skrajnie dużej konsumpcji danych produktów, nie wykazano istnienia ryzyka przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania (ADI) ani ostrej dawki referencyjnej (ARfD). |
|
(8) |
Na podstawie uzasadnionych opinii i oświadczenia Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(9) |
Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005. |
|
(10) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Załączniki II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 maja 2011 r.
W imieniu Komisji
José Manuel BARROSO
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.
(3) Sprawozdania naukowe EFSA dostępne na stronie internetowej http://www.efsa.europa.eu:
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for abamectin in apricots and peaches (including nectarines), Dziennik EFSA 2010; 8(7):1683. Opublikowano: 13 lipca 2010 r. Przyjęto: 12 lipca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for acetamiprid in land cress and red mustard, Dziennik EFSA 2010; 8(6):1643. Opublikowano: 7 czerwca 2010 r. Przyjęto: 3 czerwca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA: Modification of the existing MRL for cyprodinil in fresh lentils, Dziennik EFSA 2010; 8(3):1529. Opublikowano: 10 marca 2010 r. Przyjęto: 8 marca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for difenoconazole in peppers and aubergines, Dziennik EFSA 2010; 8(6):1651. Opublikowano: 25 czerwca 2010 r. Przyjęto: 24 czerwca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for dimethomorph in various crops, Dziennik EFSA 2010; 8(5):1622. Opublikowano: 21 maja 2010 r. Przyjęto: 20 maja 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for fenhexamid in onions, Dziennik EFSA 2010; 8(7):1696. Opublikowano: 13 lipca 2010 r. Przyjęto: 12 lipca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for proquinazid in strawberries, Dziennik EFSA 2010; 8(8):1712. Opublikowano: 26 lipca 2010 r. Przyjęto: 20 lipca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for prothioconazole in various root vegetables, Dziennik EFSA 2010; 8(7):1675. Opublikowano: 8 lipca 2010 r. Przyjęto: 7 lipca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for pyraclostrobin in tomatoes, aubergines, globe artichokes and celeriac, Dziennik EFSA 2010; 8(6):1630. Opublikowano: 7 czerwca 2010 r. Przyjęto: 28 maja 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for spirotetramat in various crops, Dziennik EFSA 2010; 8(7):1665. Opublikowano: 1 lipca 2010 r. Przyjęto: 29 czerwca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for thiacloprid in figs and various crops, Dziennik EFSA 2010; 8(7):1668. Opublikowano: 1 lipca 2010 r. Przyjęto: 29 czerwca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for thiacloprid in cotton seed, Dziennik EFSA 2010; 8(8):1713. Opublikowano: 27 sierpnia 2010 r. Przyjęto: 26 sierpnia 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for thiamethoxam in strawberries and beans (with pods), Dziennik EFSA 2010; 8(6):1647. Opublikowano: 24 czerwca 2010 r. Przyjęto: 22 czerwca 2010 r. |
|
|
Reasoned opinion of EFSA prepared by the Pesticides Unit (PRAPeR) on the modification of existing MRL for trifloxystrobin in leafy brassica, Dziennik EFSA 2010; 8(6):1648. Opublikowano: 28 czerwca 2010 r. Przyjęto: 23 czerwca 2010 r. |
ZAŁĄCZNIK
W załącznikach II i III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 wprowadza się następujące zmiany:
|
(1) |
w załączniku II kolumny dotyczące abamektyny, fenheksamidu, pyraklostrobiny, tiakloprydu i trifloksystrobiny otrzymują brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(2) |
w części A załącznika III kolumny dotyczące cyprodynilu, difenokonazolu, dimetomorfu, proquinazydu, protiokonazolu, spirotetramatu i tiametoksamu otrzymują brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(3) |
w części B załącznika III kolumny dotyczące abamektyny, acetamiprydu, fenheksamidu i trifloksystrobiny otrzymują brzmienie: „Pozostałości pestycydów i najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (mg/kg)
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(2) Wskazuje granicę oznaczalności
(3) Kombinacja pestycydu-numeru kodu, dla której stosuje się NDP określony w załączniku III część B.
|
(F) |
= |
Rozpuszczalny w tłuszczach |
|
Trifloksystrobiny - kod 1000000 |
: |
Suma trifloksystrobiny i jej metabolitu (E,E)-metoksyimino-{2-[1-(3-trifluorometylo-fenylo)-etylideneamino-oksymetylo]-fenylo}-kwasu octowego (CGA 321113)” |
(4) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(5) Wskazuje granicę oznaczalności
(F)= Rozpuszczalny w tłuszczach
(R)= Definicja pozostałości różni się dla następujących kombinacji pestycydu-numeru kodu:
Cyprodynil - kod 1000000: Suma cyprodynilu i metabolitu CGA 304075
Protiokonazol - kod 1000000: Suma protiokonazolo-destio i jego koniugatu glukuronidu wyrażona jako protiokonazolo-destio.
Spirotetramat - kod 1000000:: Spirotetramat i jego metabolit BYI08330-enol wyrażone jako spirotetramat”
(6) Pełny wykaz produktów pochodzenia roślinnego i zwierzęcego, do których stosują się NDP, można znaleźć w Załączniku I.
(7) Wskazuje granicę oznaczalności
(F)= Rozpuszczalny w tłuszczach
(R)= Definicja pozostałości różni się dla następujących kombinacji pestycydu-numeru kodu:
Acetamiprid - kod 1000000: Kwoty acetamipridu i N-demetylowa acetamipriyd (IM-2-1), wyrażone w acetamipryd
Trifloksystrobiny - kod 1000000: Suma trifloksystrobiny i jej metabolitu (E,E)-metoksyimino-{2-[1-(3-trifluorometylo-fenylo)-etylideneamino-oksymetylo]-fenylo}-kwasu octowego (CGA 321113)”
|
25.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 137/53 |
ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 509/2011
z dnia 24 maja 2011 r.
ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 25 maja 2011 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 24 maja 2011 r.
W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,
José Manuel SILVA RODRÍGUEZ
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
|
(EUR/100 kg) |
||
|
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa stawka celna w przywozie |
|
0702 00 00 |
JO |
50,2 |
|
MA |
35,3 |
|
|
TR |
112,0 |
|
|
ZZ |
65,8 |
|
|
0707 00 05 |
TR |
88,5 |
|
ZZ |
88,5 |
|
|
0709 90 70 |
AR |
34,9 |
|
MA |
86,8 |
|
|
TR |
124,0 |
|
|
ZZ |
81,9 |
|
|
0709 90 80 |
EC |
23,2 |
|
ZZ |
23,2 |
|
|
0805 10 20 |
EG |
54,6 |
|
IL |
62,7 |
|
|
MA |
50,4 |
|
|
TR |
74,4 |
|
|
ZZ |
60,5 |
|
|
0805 50 10 |
AR |
72,2 |
|
TR |
59,3 |
|
|
ZA |
101,0 |
|
|
ZZ |
77,5 |
|
|
0808 10 80 |
AR |
88,1 |
|
BR |
73,2 |
|
|
CA |
129,0 |
|
|
CL |
78,5 |
|
|
CN |
89,3 |
|
|
CR |
69,1 |
|
|
NZ |
109,5 |
|
|
US |
99,3 |
|
|
UY |
60,0 |
|
|
ZA |
85,5 |
|
|
ZZ |
88,2 |
|
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
DECYZJE
|
25.5.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 137/55 |
DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI
z dnia 20 maja 2011 r.
stanowiąca, że art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady koordynującej procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych nie ma zastosowania w odniesieniu do górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej
(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 3406)
(Jedynie tekst w języku czeskim jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2011/306/UE)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2004/17/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. koordynującą procedury udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (1), w szczególności jej art. 30 ust. 4 i 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
I. STAN FAKTYCZNY
|
(1) |
W dniu 22 listopada 2010 r. Komisja otrzymała za pośrednictwem poczty elektronicznej wniosek władz Republiki Czeskiej na podstawie art. 30 ust. 4 dyrektywy 2004/17/WE w sprawie zwolnienia sektora górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej z obowiązku stosowania przepisów dyrektywy 2004/17/WE. W dniu 21 stycznia 2011 r. Komisja pocztą elektroniczną zwróciła się o udzielenie dodatkowych informacji. Odpowiedź władz czeskich w tej sprawie została przekazana pocztą elektroniczną w dniu 9 lutego 2011 r. |
|
(2) |
Do wniosku dołączono pismo niezależnego organu krajowego (Úřad pro ochranu hospodářské soutěže, czeski urząd ds. ochrony konkurencji), mające formę wstępnej opinii, opatrzone datą 7 listopada 2008 r. Czeski urząd ds. ochrony konkurencji dokonał w nim analizy warunków dostępu do rynku właściwego i uznał ten dostęp za nieograniczony. W opinii tej nie stwierdzono jednak, iż pozostałe warunki odnoszące się do bezpośredniego podlegania konkurencji zostały spełnione w odniesieniu do górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej. |
|
(3) |
Jedyny podmiot zajmujący się wydobyciem węgla kamiennego w Republice Czeskiej to spółka OKD a.s., która jest przedsiębiorstwem prywatnym będącym w 100 % własnością prywatnego holdingu holenderskiego – New World Resources (NWR). |
II. RAMY PRAWNE
|
(4) |
Artykuł 30 dyrektywy 2004/17/WE stanowi, że zamówienia mające na celu umożliwienie prowadzenia jednego z rodzajów działalności objętych tą dyrektywą nie podlegają dyrektywie, jeżeli w państwie członkowskim, w którym ta działalność jest wykonywana, bezpośrednio podlega ona konkurencji na rynkach, do których dostęp nie jest ograniczony. Bezpośrednie podleganie konkurencji ocenia się na podstawie obiektywnych kryteriów, uwzględniając specyfikę danego sektora. Dostęp do rynku uznaje się za nieograniczony, jeżeli państwo członkowskie wdrożyło i stosuje właściwe przepisy prawa unijnego, otwierające dany sektor lub jego część. Wspomniane przepisy zostały wymienione w załączniku XI do dyrektywy 2004/17/WE. Jednakże jeśli chodzi o poszukiwanie i wydobycie węgla kamiennego i innych paliw stałych, w załączniku XI nie wymieniono żadnych odpowiednich przepisów dotyczących liberalizacji tego sektora. W związku z tym nie można założyć, że dostęp do przedmiotowego jest rynku wolny, i należy to wykazać de facto oraz de iure. |
|
(5) |
Analiza przepisów prawnych mających zastosowanie do wydawania koncesji górniczych w Republice Czeskiej wskazuje, że są one obecnie przyznawane w sposób niedyskryminacyjny, na podstawie oceny kwalifikacji zawodowych, a także zdolności technicznej i finansowej do prowadzenia prac. Do celów niniejszej decyzji można uznać, iż de iure istnieje swobodna możliwość uzyskania koncesji górniczej. |
|
(6) |
Bezpośrednie podleganie konkurencji należy oceniać na podstawie różnych wskaźników, z których żaden sam w sobie nie ma koniecznie znaczenia decydującego. W odniesieniu do rynków objętych niniejszą decyzją jednym z kryteriów, które należy uwzględnić, jest łączny udział w rynku trzech najważniejszych podmiotów działających na danym rynku (2). Kolejnym kryterium jest stopień koncentracji rynkowej. Biorąc pod uwagę cechy odnośnych rynków, należy również uwzględnić kolejne kryteria, takie jak odsetek odbiorców zmieniających dostawcę. |
|
(7) |
Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania reguł konkurencji. |
III. OCENA
|
(8) |
Wniosek złożony przez Republikę Czeską dotyczy górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej. |
|
(9) |
Wniosek władz czeskich dotyczy tzw. „rynku pierwotnego węgla kamiennego”, który obejmuje produkcję węgla kamiennego oraz jego hurtową dystrybucję (3). Analizując konkurencję na rynku produkcji węgla kamiennego, należy uwzględnić relacje między produkcją a pierwszą sprzedażą/hurtową dystrybucją wydobytego węgla kamiennego. Taka definicja jest również zgodna z poprzednimi decyzjami Komisji (4) dotyczącymi wydobycia innych rodzajów paliw. |
|
(10) |
Węgiel kamienny, który jest wydobywany, ma różny skład chemiczny i różną jakość w zależności od warunków geologicznych poszczególnych złóż górniczych. Węgiel kamienny można podzielić na węgiel do produkcji koksu (ang. coal suitable for coking, CSFC) i węgiel energetyczny (ang. steam coal, SC). Chociaż oba wspomniane rodzaje węgla wydobywa się w ten sam sposób, przy użyciu tej samej technologii, zupełnie inne są ich końcowe wykorzystanie oraz baza klientów. Produkty te mają różne ceny i nie są wzajemnie wymienne. |
|
(11) |
CSFC jest definiowany jako węgiel kamienny o jakości umożliwiającej produkcję koksu w wielkich piecach i nie jest wykorzystywany bezpośrednio do ogrzewania ani do produkcji energii. CSFC jest kupowany wyłącznie przez przedsiębiorstwa produkujące koks. CSFC jest jedynym surowcem przeznaczonym do produkcji koksu i nie ma właściwie innych zastosowań. CSFC nie może zostać zastąpiony przez węgiel energetyczny. |
|
(12) |
SC to węgiel, który nie może zostać zakwalifikowany jako węgiel koksujący. SC jest wykorzystywany w elektrowniach jako paliwo do produkcji energii elektrycznej, energii cieplnej i pary technologicznej, w ramach procesów produkcyjnych zakładów przemysłowych, takich jak rafinerie cukru, cegielnie, fabryki cementu i wapienniki, papiernie itp. SC można zastąpić przez CSFC, ale tego rodzaju rozwiązanie nie ma uzasadnienia ekonomicznego. |
|
(13) |
CSFC można podzielić dalej na kilka kategorii w zależności od jego jakości. Najlepszą jakość ma CSFC określany jako twardy węgiel koksujący, a następnie CSFC określany jako półtwardy węgiel koksujący oraz półmiękki węgiel koksujący. Nie ma jednakże odrębnego rynku dla poszczególnych rodzajów CSFC i tego rodzaju rozróżnienie nie będzie stosowane na potrzeby oceny zawartej w niniejszej decyzji. |
|
(14) |
W świetle powyższego oraz zgodnie z wnioskiem na potrzeby oceny warunków określonych w art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE uznaje się, że CSFC i SC stanowią odrębne rynki produktowe i powinny zatem zostać przeanalizowane oddzielnie. |
|
(15) |
We wniosku Republiki Czeskiej stwierdzono, że właściwy rynek geograficzny wykracza poza terytorium kraju i obejmuje terytoria Republiki Czeskiej, Słowacji, Austrii, Polski i Węgier w przypadku CSFC. W przypadku SC wnioskodawca uważa, że rynek geograficzny należy zdefiniować z uwzględnieniem Republiki Czeskiej, Słowacji, Austrii, Polski, Węgier i Niemiec. Głównym argumentem przemawiającym za taką definicją rynku jest istotna wielkość wzajemnych dostaw transgranicznych, zmiany dostawcy przez odbiorców oraz brak przeszkód administracyjnych (barier celnych, kontyngentów itp.). |
|
(16) |
Zgodnie z wnioskiem (5) Republika Czeska jest eksporterem netto zarówno CSFC, jak i SC. W roku 2009 Republika Czeska wyeksportowała 3 581 tys. ton CSFC i 2 389 tys. ton SC (6), co odpowiadało odpowiednio ok. 61 % oraz 47 % produkcji wewnętrznej. W tym samym roku wielkość importu do Republiki Czeskiej wyniosła 771 tys. ton CSFC i 954 tys. ton SC, co stanowiło odpowiednio 13 % oraz 19 % produkcji wewnętrznej (7), a import ten pochodził głównie z Polski. Przywozy z Polski odpowiadały faktycznie za ok. 90 % całkowitego importu CSFC oraz 80 % całkowitego importu SC. |
|
(17) |
Chociaż wnioskodawca twierdzi, iż węgiel produkowany przez OKD w Republice Czeskiej – zarówno CSFC, jak i SC – jest konkurencyjny w promieniu 500 km, zauważono, że położenie klientów OKD wyznaczone jest promieniem ok. 350 km od miejsca produkcji węgla w Ostrawie. |
|
(18) |
Jeśli chodzi o sprzedaż CSFC, OKD posiada jednego ważnego klienta w Republice Słowackiej, który zakupił ok. 26 % produkcji OKD w roku 2007 i 30 % w roku 2009, oraz kolejnego istotnego klienta w Austrii, który zakupił 13 % produkcji OKD w roku 2007 i 19 % w roku 2009. Wśród głównych odbiorców spoza terytorium Republiki Czeskiej wnioskodawca wymienił również jedną firmę z Polski, lecz jej zakupy stanowią jedynie ok. 8 % produkcji OKD. |
|
(19) |
Jeśli chodzi o sprzedaż SC, oprócz odbiorców czeskich OKD wymienia jednego ważnego klienta w Austrii, który odpowiada za ok. 12 % sprzedaży OKD w roku 2007 i 21 % w roku 2009, oraz jednego klienta w Niemczech, którego udział w sprzedaży SC przez OKD wyniósł ok. 5 % w roku 2007 i 3 % w roku 2009. |
|
(20) |
Zgodnie z wnioskiem „trzej najwięksi konkurenci wykazują wysoki stopień koncentracji” (8) i można to zaobserwować na wszystkich rynkach krajowych analizowanych oddzielnie, zarówno w odniesieniu do SC, jak i CSFC. Wnioskodawca przyznał również, iż „zdecydowana większość wydobywanego węgla zużywana jest na rynku lokalnym” (9) i sytuacja taka ma miejsce we wszystkich państwach na obszarze geograficznym uwzględnionym we wniosku, które produkują węgiel kamienny (Republika Czeska, Polska, Niemcy). |
|
(21) |
Zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie definicji rynku właściwego (10) właściwy rynek geograficzny obejmuje obszar, na którym warunki konkurencji są wystarczająco jednolite i który odróżnia się od sąsiednich obszarów geograficznych, ponieważ warunki konkurencji są na tych obszarach wyraźnie odmienne. Warto w związku z tym zauważyć, że regiony przybrzeżne Europy Środkowej (w szczególności północne Niemcy i północna Polska) są odbiorcami węgla przywożonego drogą morską i biorąc pod uwagę fakt, iż koszty frachtu morskiego są znacząco niższe od kosztów transportu lądowego, warunki konkurencji mogą być na tych obszarach odmienne (11). |
|
(22) |
We wniosku wskazuje się, iż istotnym czynnikiem determinującym cenę węgla jest stabilność i bezpieczeństwo dostaw, a także okres obowiązywania umowy (12), oraz że umowy na dostawy węgla, zarówno SC, jak i CSFC, mają charakter długoterminowy. |
|
(23) |
Odbiorcy węgla kamiennego w Republice Czeskiej kupują produkt od OKD lub, w ograniczonych ilościach, od firm polskich. Import z innych państw, choć rosnący, nie miał do tej pory dużego znaczenia (13). |
|
(24) |
W świetle powyższych czynników na potrzeby oceny warunków określonych w art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE uznaje się, że rynek geograficzny jest ograniczony do terytoriów Republiki Czeskiej i Polski, zarówno w odniesieniu do SC, jak i CSFC. Z uwagi na wyżej wymienione różnice między regionami, które mogą łatwo zaopatrywać się w węgiel przywożony drogą morską, a tymi regionami, które są zbyt oddalone od wszystkich wybrzeży, przedmiotowy rynek może być nawet mniejszy i ograniczać się jedynie do Republiki Czeskiej oraz południowej Polski. Kwestię tę można pozostawić jednak otwartą, ponieważ szersza definicja rynku jest bardziej korzystna dla wnioskodawcy. W przypadku obu definicji rynku analiza nie prowadzi do uzyskania różnych wyników. |
|
(25) |
Uznaje się, iż w odniesieniu do górnictwa węgla kamiennego jednym ze wskaźników poziomu konkurencji na rynkach krajowych jest łączny udział w rynku trzech największych producentów. |
|
(26) |
OKD i dwaj polscy dostawcy CSFC to zdecydowanie najważniejsi dostawcy na właściwym rynku geograficznym. OKD jest największym dostawcą CSFC w Republice Czeskiej (udział w rynku w Republice Czeskiej na poziomie 75,5 % w 2008 r.). Dwaj polscy dostawcy CSFC to najwięksi dostawcy w Polsce (udział w polskim rynku na poziomie 60,2 % i 19,3 % w 2008 r.). Na rynku geograficznym obejmującym Republikę Czeską i Polskę łączny udział w rynku trzech największych producentów wyniósł ok. 93 % w roku 2008. Warto również zauważyć, że największy konkurent OKD ma samodzielnie ok. 49 % udziału w rynku. |
|
(27) |
Nawet uwzględniając większy rynek, obejmujący Republikę Czeską, Słowację, Austrię, Polskę i Węgry, jak wskazuje wnioskodawca, łączny udział w rynku trzech największych konkurentów byłby nadal bardzo wysoki (91,3 % w 2005 r., 87,7 % w 2006 r., 85 % w 2007 r. oraz 86,6 % w 2008 r. (14)) i nie mógłby świadczyć o tym, że rynek CSFC w wystarczającym stopniu podlega konkurencji. |
|
(28) |
Jak wspomniano w motywie 22, bezpieczeństwo i stabilność dostaw odgrywa ważną rolę w stosunkach umownych. Informacje przekazane przez wnioskodawcę na temat odbiorców zmieniających dostawcę CSFC wskazują, że zmiana dostawcy w przypadku tego produktu jest w zasadzie nierealna. Umowy na dostawę CSFC to umowy długoterminowe i nie przedstawiono dowodów wskazujących na przejście któregokolwiek z klientów OKD do innych dostawców. W związku z tym nie można przyjąć, iż odbiorca CSFC miałby chęć bądź faktyczną możliwość łatwej zmiany dostawcy w przypadku niedużej, choć istotnej, podwyżki ceny przez OKD. |
|
(29) |
OKD i dwaj polscy dostawcy SC to zdecydowanie najważniejsi dostawcy SC na właściwym rynku geograficznym. OKD jest największym dostawcą SC w Republice Czeskiej (udział w rynku w Republice Czeskiej na poziomie 61,6 % w 2008 r.). Dwaj polscy dostawcy SC to najwięksi dostawcy w Polsce (udział w polskim rynku na poziomie 52,5 % i 17,7 % w 2008 r.). Na rynku geograficznym obejmującym Republikę Czeską i Polskę łączny udział w rynku trzech największych producentów wyniósł ok. 72 % w roku 2008. Warto również zauważyć, że największy konkurent OKD miał samodzielnie ok. 50 % udziału w rynku geograficznym, obejmującym Republikę Czeską i Polskę. |
|
(30) |
Ponadto na wszystkich trzech rynkach geograficznych dotyczących SC, które wymieniono w motywie 29 (tylko Republika Czeska, tylko Polska oraz rynek geograficzny obejmujący oba te państwa), występuje podmiot gospodarczy mający samodzielnie ok. 50 % lub więcej udziału w rynku. W tym kontekście należy zatem przytoczyć ustalone orzecznictwo (15), w myśl którego „bardzo duże udziały w rynku są, z zastrzeżeniem wyjątkowych okoliczności, same w sobie dowodem istnienia pozycji dominującej. Taka sytuacja ma miejsce, jeżeli udział w rynku wynosi 50 %”. |
|
(31) |
Nawet biorąc pod uwagę większy od krajowego rynek obejmujący Republikę Czeską, Słowację, Austrię, Polskę, Węgry i Niemcy, jak wskazuje wnioskodawca, łączny udział w rynku trzech największych konkurentów byłby nadal stosunkowo wysoki (62,7 % w 2005 r., 60,2 % w 2006 r., 56,9 % w 2007 r. i 57,3 % w 2008 r. (16)). |
|
(32) |
Podobnie jak w przypadku CSFC, bezpieczeństwo i stabilność dostaw SC odgrywa ważną rolę w stosunkach umownych. Informacje przekazane przez wnioskodawcę na temat odbiorców zmieniających dostawcę wskazują, że pewna liczba klientów przestaje w określonych latach odbierać SC od OKD bądź że zamówienia jednoroczne lub zamówienia krótkoterminowe nie zostały następnie ponowione. Jednakże z uwagi na fakt, iż wnioskodawca nie przekazał, pomimo prośby, informacji na temat wolumenów odpowiednich dostaw ani ich procentowej wartości w stosunku do produkcji OKD, trudno byłoby stwierdzić, że klient OKD może łatwo zmienić dostawcę w następstwie niedużej, choć istotnej, podwyżki ceny przez OKD. |
IV. WNIOSKI
|
(33) |
W odniesieniu do górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej sytuację można zatem podsumować w następujący sposób: zarówno w odniesieniu do SC, jak i CSFC łączny udział w rynku trzech największych konkurentów na rynku geograficznym, zdefiniowanym na potrzeby niniejszej decyzji, jest wysoki i, co ważniejsze, największy z producentów ma samodzielnie prawie 50 % udziału w rynku, w związku z czym rynki te należy uznać za wysoce skoncentrowane oraz, jak wspomniano w motywie 20, zdecydowana większość wydobywanego węgla zużywana jest na rynku lokalnym. Informacje na temat odsetka odbiorców zmieniających dostawcę nie uzasadniają konkluzji, że odbiorca węgla kamiennego będzie miał chęć bądź możliwość łatwej zmiany dostawcy w przypadku niedużej, choć istotnej, podwyżki ceny. |
|
(34) |
Wnioskodawca przyznał również, iż z uwagi na nieopłacalność wydobycia węgla kamiennego w miejscach innych niż te, na których odbywa się obecnie wydobycie (a mianowicie eksploatacja przez OKD), „dostęp innych podmiotów do rynku czeskiego nie jest realny i nie odnotowano takiego przypadku w ciągu ostatnich pięciu lat” (17). To samo odnosi się do dostaw węgla, w sytuacji gdy wnioskodawca stwierdza, że nie posiada informacji na temat jakiegokolwiek znaczącego dostępu do rynku czeskiego, a większość istotnych klientów hurtowych zawarła długoterminowe umowy (18). |
|
(35) |
W świetle okoliczności przedstawionych w motywach 8–34 należy stwierdzić, że rynek górnictwa węgla kamiennego, zarówno w odniesieniu do CSFC, jak i SC, nie podlega obecnie w Republice Czeskiej bezpośredniej konkurencji. Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zatem zastosowania do zamówień mających na celu umożliwienie prowadzenia tych rodzajów działalności w Republice Czeskiej. W związku z tym dyrektywę 2004/17/WE należy nadal stosować w odniesieniu do udzielania przez podmioty zamawiające zamówień mających umożliwić prowadzenie wydobycia węgla kamiennego w Republice Czeskiej lub w odniesieniu do organizowania przez podmioty zamawiające konkursów na prowadzenie takiej działalności na terytorium Republiki Czeskiej. |
|
(36) |
Niniejsza decyzja została podjęta w oparciu o stan faktyczny i prawny zachodzący w okresie od listopada 2010 r. do marca 2011 r., ustalony na podstawie informacji przedłożonych przez Republikę Czeską. Decyzja ta może ulec zmianie, jeżeli nastąpią istotne zmiany sytuacji prawnej i faktycznej, które spowodują, że spełniane będą warunki stosowania art. 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE. |
|
(37) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ds. Zamówień Publicznych, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Artykuł 30 ust. 1 dyrektywy 2004/17/WE nie ma zastosowania do górnictwa węgla kamiennego w Republice Czeskiej. W związku z tym nadal stosuje się dyrektywę 2004/17/WE w odniesieniu do zamówień udzielanych przez podmioty zamawiające mających umożliwić im prowadzenie tego rodzaju działalności w Republice Czeskiej.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Czeskiej.
Sporządzono w Brukseli dnia 20 maja 2011 r.
W imieniu Komisji
Michel BARNIER
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 134 z 30.4.2004, s. 1.
(2) Zgodnie ze stałą praktyką Komisji (np.: decyzja Komisji 2009/47/WE (Dz.U. L 19 z 23.1.2009, s. 57); decyzja Komisji 2010/192/UE (Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 52) itp.).
(3) Zob. strona 21 wniosku: „[…] nie ma rynku wydobycia węgla kamiennego, a zdefiniowanie rynku możliwe jest dopiero w odniesieniu do następnej fazy, podczas której producenci sprzedają wydobyty węgiel”.
(4) Zob. m.in. decyzja Komisji z dnia 29 września 1999 r. uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem i Porozumieniem EOG (sprawa IV/M.1532 BP Amoco/Arco), pkt 14.
(5) Zob. tabela 2 na stronie 39 wniosku.
(6) Dyrekcja Generalna ds. Energii i Transportu Komisji Europejskiej, Centrum monitorowania rynku węgla i ropy – Dostawy i zapotrzebowanie w zakresie paliw stałych w Republice Czeskiej w roku 2009.
(7) Idem, s. 5.
(8) Zob. pkt 6 na stronie 23 wniosku.
(9) Zob. pkt 6 na stronie 23 wniosku.
(10) Zob. obwieszczenie Komisji w sprawie definicji rynku właściwego do celów wspólnotowego prawa konkurencji (Dz.U. C 372 z 9.12.1997, s. 5).
(11) Zob. pkt 4 na stronie 14 wniosku.
(12) Zob. pkt 3 na stronie 8 wniosku.
(13) W roku 2009 import z USA odpowiadał za ok. 1 % konsumpcji CSFC, a import z Rosji odpowiadał za ok. 6 % konsumpcji SC. W roku 2010, według wstępnych jeszcze danych przedstawionych w piśmie wnioskodawcy z dnia 9 lutego 2011 r., udział importu z USA w konsumpcji CSFC wzrósł do 3 %, a udział importu z Rosji w krajowej konsumpcji SC wzrósł do 12 %.
(14) Zob. tabela na stronie 58 wniosku.
(15) Zob. pkt 328 wyroku Sądu Pierwszej Instancji (trzecia izba) z dnia 28 lutego 2002 r. Atlantic Container Line AB oraz inne przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. Sprawa T-395/94. Rec 2002, s. II-00875.
(16) Zob. tabela na stronie 59 wniosku.
(17) Zob. pkt 5 na stronie 62 wniosku.
(18) Zob. pkt 6 na stronie 62 wniosku.