This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document E2022J0005
Judgment of the Court of 24 January 2023 in Case E-5/22 Christian Maitz v Liechtensteinische Alters- und Hinterlassenenversicherung, Liechtensteinische Invalidenversicherung, and Liechtensteinische Familienausgleichskasse (Social security – Regulation (EC) No 883/2004 – Regulation (EC) No 987/2009 – Residence in a third country – Self-employed person – Applicability of EEA law – Recommendation of the Administrative Commission – Article 3 EEA – Principle of sincere cooperation) 2023/C 158/05
Wyrok Trybunału z dnia 24 stycznia 2023 r. w sprawie E-5/22 Christian Maitz przeciwko Liechtensteinische Alters- und Hinterlassenenversicherung, Liechtensteinische Invalidenversicherung oraz Liechtensteinische Familienausgleichskasse Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 – Pobyt w państwie trzecim – Osoba prowadząca działalność na własny rachunek – Stosowanie prawa EOG – Zalecenie Komisji Administracyjnej – Art. 3 Porozumienia EOG — Zasada lojalnej współpracy) 2023/C 158/05
Wyrok Trybunału z dnia 24 stycznia 2023 r. w sprawie E-5/22 Christian Maitz przeciwko Liechtensteinische Alters- und Hinterlassenenversicherung, Liechtensteinische Invalidenversicherung oraz Liechtensteinische Familienausgleichskasse Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 – Pobyt w państwie trzecim – Osoba prowadząca działalność na własny rachunek – Stosowanie prawa EOG – Zalecenie Komisji Administracyjnej – Art. 3 Porozumienia EOG — Zasada lojalnej współpracy) 2023/C 158/05
Dz.U. C 158 z 4.5.2023, p. 10–10
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
4.5.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 158/10 |
WYROK TRYBUNAŁU
z dnia 24 stycznia 2023 r.
w sprawie E-5/22
Christian Maitz przeciwko Liechtensteinische Alters- und Hinterlassenenversicherung, Liechtensteinische Invalidenversicherung oraz Liechtensteinische Familienausgleichskasse
Zabezpieczenie społeczne – Rozporządzenie (WE) nr 883/2004 – Rozporządzenie (WE) nr 987/2009 – Pobyt w państwie trzecim – Osoba prowadząca działalność na własny rachunek – Stosowanie prawa EOG – Zalecenie Komisji Administracyjnej – Art. 3 Porozumienia EOG — Zasada lojalnej współpracy)
(2023/C 158/05)
W sprawie E-5/22 Christian Maitz przeciwko Liechtensteinische Alters- und Hinterlassenenversicherung, Liechtensteinische Invalidenversicherung i Liechtensteinische Familienausgleichskasse – WNIOSEK złożony do Trybunału przez Książęcy Sąd Apelacyjny (Fürstliches Obergericht) na podstawie art. 34 Porozumienia między państwami EFTA w sprawie ustanowienia Urzędu Nadzoru i Trybunału Sprawiedliwości w sprawie wykładni rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, Trybunał w składzie: Páll Hreinsson (prezes, sędzia sprawozdawca), Bernd Hammermann (sędzia) i Ola Mestad (sędzia ad hoc), wydał 24 stycznia 2023 r. wyrok zawierający sentencję następującej treści:
1. |
Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego obywatele państwa EOG nie muszą zamieszkiwać w państwie EOG, aby przedmiotowe rozporządzenie miało do nich zastosowanie. Umowa zawarta między państwem EOG a państwem trzecim, której celem jest rozszerzenie zakresu stosowania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 na to państwo trzecie, nie może narzucać warunku miejsca zamieszkania osób jako odbiegającego od art. 2 ust. 1 i art. 11 tego rozporządzenia. |
2. |
Art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 należy interpretować w ten sposób, że aby wywołać skutki prawne określone w art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia nie jest konieczne wydanie zaświadczenia wyłącznie w formie dokumentu przenośnego A1. |