Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document E2015P0012

    Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu (Sprawa E-12/15)

    Dz.U. C 209 z 25.6.2015, p. 8–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    25.6.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 209/8


    Skarga wniesiona w dniu 21 kwietnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA przeciwko Księstwu Liechtensteinu

    (Sprawa E-12/15)

    (2015/C 209/07)

    Skarga przeciwko Księstwu Liechtensteinu została wniesiona do Trybunału EFTA w dniu 21 kwietnia 2015 r. przez Urząd Nadzoru EFTA, reprezentowany przez Markusa Schneidera i Marlene Lie Hakkebo, działających w charakterze pełnomocników Urzędu Nadzoru EFTA, 35, Rue Belliard, 1040 Bruksela, Belgia.

    Urząd Nadzoru EFTA występuje do Trybunału EFTA o:

    1.

    Orzeczenie, że Księstwo Liechtensteinu uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy aktu, o którym mowa w pkt 7a, 7e i 7i załącznika XIX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniająca dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylająca dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady), dostosowanego do Porozumienia EOG protokołem 1 do Porozumienia oraz na mocy art. 7 Porozumienia, nie przyjmując w przewidzianym terminie środków niezbędnych do wdrożenia aktu;

    2.

    Obciążenie Księstwa Liechtensteinu kosztami postępowania.

    Kontekst prawny i faktyczny oraz zarzuty prawne przytoczone na poparcie skargi:

    Skarga dotyczy niezastosowania się przez Księstwo Liechtensteinu przed dniem 24 listopada 2014 r. do uzasadnionej opinii Urzędu Nadzoru EFTA z dnia 24 września 2014 r. dotyczącej niewdrożenia przez to państwo do swojego krajowego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/83/UE z dnia 25 października 2011 r. w sprawie praw konsumentów, zmieniającej dyrektywę Rady 93/13/EWG i dyrektywę 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 85/577/EWG i dyrektywę 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, przywołanej w pkt 7a, 7e i 7i załącznika XIX do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym i dostosowanej do Porozumienia protokołem 1 do tego Porozumienia („akt prawny”).

    Urząd Nadzoru EFTA twierdzi, że Księstwo Liechtensteinu uchybiło zobowiązaniom wynikającym z aktu prawnego oraz art. 7 Porozumienia EOG przez nieprzyjęcie środków niezbędnych do wdrożenia aktu prawnego w wyznaczonym terminie.


    Top