Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/183/47

    Sprawa C-293/07: Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

    Dz.U. C 183 z 4.8.2007, p. 27–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    4.8.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 183/27


    Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2007 r. — Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Greckiej

    (Sprawa C-293/07)

    (2007/C 183/47)

    Język postępowania: grecki

    Strony

    Strona skarżąca: Komisja Wspólnot Europejskich (przedstawiciele: M. Konstantinidis i D. Recchia)

    Strona pozwana: Republika Grecka

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie, że nie podejmując wszelkich działań w celu ustanowienia i stosowania spójnego i kompletnego systemu norm prawnych o charakterze szczególnym, który byłby w stanie zagwarantować zrównoważone zarządzanie i skuteczną ochronę obszarów specjalnej ochrony zgodnie z celami ochrony określonymi w dyrektywie Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (1), Republika Grecka uchybiła zobowiązaniom państwa członkowskiego, które na niej ciążą na mocy art. 4 ust. 1 i 2 tej dyrektywy w związku z art. 4 ust. 4 tiret pierwsze tej dyrektywy, zmienionym art. 6 ust. 2 - 4 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory;

    obciążenie Republiki Greckiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Komisja opierając się na znacznej liczbie skarg, pytań poselskich i petycji twierdzi, że Republika Grecka nie stosuje w prawidłowy sposób przepisów dyrektywy 79/409/EWG, która przewiduje podejmowanie działań w celu ochrony przed zanieczyszczeniem lub pogarszaniem stanu siedlisk przyrodniczych.

    Według Komisji naruszenie dyrektywy polega na braku ochrony obszarów specjalnej ochrony (OSO) jak również na występowaniu działalności mogącej naruszyć integralność OSO i powodować poważne negatywne konsekwencje dla celów ochrony OSO i gatunków dla ochrony, których obszary te zostały wyznaczone.

    Argument władz greckich jakoby istniejące ramy prawne zapewniały wystarczającą ochronę wszelkich gatunków dzikiego ptactwa i ich siedlisk został odrzucony przez Komisję, która twierdzi, że wspomniane ramy prawne nie stanowią szczególnych i skutecznych instrumentów ochrony całego obszaru OSO.


    (1)  Dz.U. L 103 z 25.4.1979, str. 1.


    Top