Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/183/06

Sprawa C-246/05: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 czerwca 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent — und Markensenat — Austria) — Armin Häupl przeciwko Lidl Stiftung & Co. KG. (Prawo o znakach towarowych — Artykuł 10 ust. 1 dyrektywy 89/104/EWG — Brak rzeczywistego używania znaku towarowego — Pojęcie daty zakończenia procedury rejestracji )

Dz.U. C 183 z 4.8.2007, p. 4–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

4.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 183/4


Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 14 czerwca 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent — und Markensenat — Austria) — Armin Häupl przeciwko Lidl Stiftung & Co. KG.

(Sprawa C-246/05) (1)

(Prawo o znakach towarowych - Artykuł 10 ust. 1 dyrektywy 89/104/EWG - Brak rzeczywistego używania znaku towarowego - Pojęcie „daty zakończenia procedury rejestracji’)

(2007/C 183/06)

Język postępowania: niemiecki

Sąd krajowy

Oberster Patent- und Markensenat

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Armin Häupl

Strona pozwana: Lidl Stiftung & Co. KG.

Przedmiot

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Oberster Patent- und Markensenat — Wykładnia art. 10 ust. 1 i art. 12 ust. 1 pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. L 40, str. 1) — Brak rzeczywistego używania znaku towarowego — Powody niezależne od przedsiębiorstwa uniemożliwiające otwarcie supermarketów na terytorium danego państwa, podczas gdy jego zwyczajowa strategia polega na wprowadzaniu towarów do obrotu wyłącznie w swoich supermarketach — Pojęcie daty zakończenia procedury rejestracji

Sentencja

1)

„Data zakończenia procedury rejestracji” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pierwszej dyrektywy Rady 89/104/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych winna być określana w każdym państwie członkowskim stosownie do obowiązujących w tym państwie przepisów proceduralnych dotyczących rejestracji.

2)

Artykuł 12 ust. 1 dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że stanowią „uzasadnione podstawy nieużywania” znaku towarowego przeszkody, które pozostają w bezpośrednim związku z tym znakiem towarowym, czyniąc jego używanie niemożliwym lub pozbawionym sensu, i zachodzą niezależnie od woli uprawnionego do tego znaku towarowego. Do sądu krajowego należy ocena okoliczności faktycznych sprawy w postępowaniu głównym w świetle tych wskazówek.


(1)  Dz.U. C 193 z 6.8.2006.


Top