Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2007 r. — US Steel Košice przeciwko Komisji

(Sprawa T-27/07)

(2007/C 69/54)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: US Steel Košice sro (Košice, Słowacja) (przedstawiciele: E. Vermulst, lawyer, C. Thomas, solicitor)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 29 listopada 2006 r. w sprawie krajowego planu rozdzielania pozwoleń na emisje gazów cieplarnianych w latach 2008-2012 notyfikowanego przez Słowację zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE (1).

Po pierwsze zaskarżona decyzja narusza załącznik XIV tytuł 4 pkt 2 lit. a) Aktu przystąpienia z 2003 r. (2), stwierdzając niesłusznie, że przesłankami określonymi w tym przepisie są samodzielne zobowiązania, znajdujące zastosowanie do 2009 r. niezależnie od tego, czy Słowacja udzieli skarżącej kolejnego zwolnienia podatkowego, które może bez uszczerbku dla art. 87 i 88 WE stosować wobec skarżącej do końca roku podatkowego 2009. Decyzja narusza w konsekwencji również załącznik III kryterium 4 dyrektywy 2003/87, zgodnie z którym krajowy plan rozdzielania powinien być spójny z pozostałym prawodawstwem wspólnotowym oraz instrumentami polityki.

Po drugie zaskarżona decyzja narusza zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ Komisja przy wielu okazjach przyczyniała się do oczekiwania skarżącej, że limity produkcyjne zgodnie z załącznikiem XIV tytuł 4 pkt 2 lit. a) Aktu przystąpienia nie będą znajdowały zastosowania, jak tylko skarżąca straci zwolnienia podatkowe.

Po trzecie zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ zamiast realizacji ograniczonych kompetencji określonych w art. 9 ust. 3 dyrektywy 2003/87 Komisja dokonała całkowicie samodzielnego obliczenia odpowiednich emisji całkowitych w Słowacji i narzuciła je Republice Słowackiej. W ten sposób Komisja przejęła uprawnienia państw członkowskich określone w art. 9 i 11 dyrektywy 2003/87.

Po czwarte zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ oparta została na sztywnym obliczeniu matematycznym, które zostało narzucone bez konsultacji społecznych i które nie uwzględniło znanych czynników wpływających na emisje, specyficznych dla Słowacji w okresie 2008-2012. W ten sposób naruszone zostały zarówno art. 9 ust. 1 i art. 11 ust. 2 dyrektywy 2003/87, załącznik III kryteria 1, 2 i 3 tej dyrektywy, jak również zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań. Skarżąca twierdzi, że jeżeli Komisji przysługiwał zakres swobodnej oceny, to popełniła ona przy tej ocenie oczywisty błąd.

W końcu zaskarżona decyzja jest wadliwa z powodu nadużycia władzy, ponieważ kierowała się ona chęcią osiągnięcia niedoboru pozwoleń w celu podniesienia ich cen.

(1)  Dyrektywa 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiająca system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie i zmieniająca dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz.U. L 275, str. 32).

(2)  Akt dotyczący warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U. 2003, L 236, str. 33).