30.12.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 326/45

—

stwierdzenie dopuszczalności odwołania;

—

uchylenie i stwierdzenie nieważności w całości zaskarżonego postanowienia Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (czwarta izba) nr 303852, wydanego w dniu 5 września 2006 r. w sprawie T-242/05;

—

dopuszczenie skargi z dnia 4 czerwca 2005 r. i przekazanie jej (zgodnie z art. 230 WE) do rozpoznania Sądowi Pierwszej Instancji, Trybunałowi, albo sądowi, który wydał zaskarżone postanowienie, tak aby zawarte w niej żądania zostały uwzględnione;

—

obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania.

a)

postanowieniem, od którego wniesiono odwołanie, oddalono skargę i dopuszczono wniesiony przez Komisję Wspólnot Europejskich zarzut niedopuszczalności, nie uwzględniając przy tym indywidualnego prawa do ochrony prawnej, które stawia wymóg, by we wszystkich przypadkach, w których osoba wnosi skargę do sądu, jej sprawa została rozpatrzona całości i w pełnym zakresie oraz by decyzja sądu, która zostanie wydana, zawierała należyte uzasadnienie prawne;

b)

chociaż w postanowieniu przyznano, że Komisji przysługują — w dziedzinie naruszeń reguł konkurencji — uprawnienia dyskrecjonalne, w zaskarżonym postanowieniu nie zbadano, w jakim zakresie Komisja działała w granicach przysługujących jej uprawnień dyskrecjonalnych lub czy je przekroczyła, ponieważ żadnej służbie w ramach administracji nie wolno przekraczać granic przysługujących jej uprawnień dyskrecjonalnych;

c)

w zaskarżonym postanowieniu stwierdzono w sposób, którego nie można w żadnym razie zaakceptować, że w dziedzinie naruszeń reguł konkurencji Komisja Wspólnot Europejskich działa poza kontrolą, a gdy zostanie zapytana o uzasadnienie, to ma możliwość uniknięcia tej kontroli poprzez zwykłe podniesienie zarzutu niedopuszczalności.