EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/326/33
Case C-317/05: Judgment of the Court (Fifth Chamber) of 26 October 2006 (reference for a preliminary ruling from the Sozialgericht Köln — Germany) — G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG v Gemeinsamer Bundesausschuss (Directive 89/105/EEC — Article 6(1) and (2) — Positive list — Obligation to state reasons and provide information concerning remedies)
Sprawa C-317/05: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 26 października 2006 r. (wniosek Sozialgericht Köln — Niemcy o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) — G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG przeciwko Gemeinsamer Bundesausschuss (Dyrektywa 89/105/EWG — Artykuł 6 pkt 1 i 2 — Wyczerpujący wykaz — Obowiązek uzasadnienia i wskazania środków zaskarżenia decyzji)
Sprawa C-317/05: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 26 października 2006 r. (wniosek Sozialgericht Köln — Niemcy o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) — G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG przeciwko Gemeinsamer Bundesausschuss (Dyrektywa 89/105/EWG — Artykuł 6 pkt 1 i 2 — Wyczerpujący wykaz — Obowiązek uzasadnienia i wskazania środków zaskarżenia decyzji)
Dz.U. C 326 z 30.12.2006, p. 17–17
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
30.12.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 326/17 |
Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 26 października 2006 r.(wniosek Sozialgericht Köln — Niemcy o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym) — G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG przeciwko Gemeinsamer Bundesausschuss
(Sprawa C-317/05) (1)
(Dyrektywa 89/105/EWG - Artykuł 6 pkt 1 i 2 - Wyczerpujący wykaz - Obowiązek uzasadnienia i wskazania środków zaskarżenia decyzji)
(2006/C 326/33)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Sozialgericht Köln
Strony postępowania przed sądem krajowym
Strona skarżąca: G. Pohl-Boskamp GmbH & Co. KG
Strona pozwana: Gemeinsamer Bundesausschuss
Przy udziale: AOK-Bundesverband KdöR, IKK-Bundesverband, Bundesverband der Betriebskrankenkassen (BKK), Bundesverband der landwirtschaftlichen Krankenkassen, Verband der Angestellten-Krankenkassen eV, AEV-Arbeiter-Ersatzkassen-Verband eV, Bundesknappschaft, Seekrankenkasse, Bundesrepublik Deutschland
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Sozialgericht Köln — Wykładnia art. 6 dyrektywy Rady 89/105/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. dotyczącej przejrzystości środków regulujących ustalanie cen na produkty lecznicze przeznaczone do użytku przez człowieka oraz włączenia ich w zakres krajowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych (Dz.U. 1989, L 40, str. 8) — Pojęcie „wyczerpującego wykazu” — Uregulowania krajowe przewidujące określenie listy produktów leczniczych wydawanych bez recepty i nie podlegających finansowaniu, które mogą w drodze wyjątku zostać objęte krajowym systemem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli są zwykle stosowane w leczeniu groźnych chorób — Obowiązek wydania decyzji w sprawie wpisu na listę w określonym terminie, uzasadnienia odmowy, a także wskazania wnioskodawcy dostępnych mu środków zaskarżenia
Sentencja
|
1) |
Dyrektywę Rady 89/105/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. dotyczącą przejrzystości środków regulujących ustalanie cen na produkty lecznicze przeznaczone do użytku przez człowieka oraz włączenia ich w zakres krajowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych należy interpretować w taki sposób, że stoi ona na przeszkodzie obowiązywaniu przepisów prawa państwa członkowskiego, które, wykluczywszy produkty lecznicze wydawane bez recepty z finansowania z państwowego systemu opieki zdrowotnej, upoważniają organ zarządzający tym systemem do wydania uregulowań dopuszczających finansowanie określonych produktów leczniczych mimo tego wykluczenia, nie ustanawiając przy tym procedury zgodnej z art. 6 pkt 1 i 2 tej dyrektywy. |
|
2) |
Artykuł 6 pkt 2 dyrektywy 89/105 należy interpretować w ten sposób, że stanowi on dla producentów produktów farmaceutycznych, których dotyczy decyzja mająca za skutek dopuszczenie do finansowania określonych produktów leczniczych zawierających pewne substancje aktywne, źródło prawa do uzasadnienia decyzji i do wskazania środków zaskarżenia, nawet w sytuacji gdy prawo państwo członkowskiego nie przewiduje stosownej procedury ani środków zaskarżenia. |