EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2006/272E/02

PROTOKÓŁ
Wtorek 25 październik 2005

Dz.U. C 272E z 9.11.2006, p. 13–270 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

9.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 272/13


PROTOKÓŁ

(2006/C 272 E/02)

PRZEBIEG POSIEDZENIA

PRZEWODNICTWO: Josep BORRELL FONTELLES

Przewodniczący

1.   Otwarcie posiedzenia

Posiedzenie zostało otwarte o godzinie 9.05.

2.   Debata nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa (ogłoszenie o złożonych projektach rezolucji)

Zgodnie z art. 115 Regulaminu następujący posłowie lub grupy polityczne złożyli wniosek o przeprowadzenie takiej debaty nad następującymi projektami rezolucji:

I.

PRAWA CZŁOWIEKA W SAHARZE ZACHODNIE)

Pasqualina Napoletano, Ana Maria Gomes, Iratxe García Pérez i Karin Scheele w imieniu grupy PSE, w sprawie praw człowieka w Saharze Zachodniej (B6-0561/2005);

Raül Romeva i Rueda, Alyn Smith, Hélène Flautre i Bernat Joan i Marí w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie Sahary Zachodniej (B6-0566/2005);

José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Agustín Díaz de Mera García Consuegra i Charles Tannock w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie praw człowieka w Saharze Zachodniej (B6-0568/2005);

Cecilia Malmström i Anneli Jäätteenmäki w imieniu grupy ALDE, w sprawie Sahary Zachodniej (B6-0571/2005);

Willy Meyer Pleite, Vittorio Agnoletto, Jonas Sjöstedt, Miguel Portas, Luisa Morgantini, Tobias Pflüger i Pedro Guerreiro w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie Sahary Zachodniej (B6-0574/2005);

Girts Valdis Kristovskis w imieniu grupy UEN, w sprawie praw człowieka w Saharze Zachodniej (B6-0580/2005);

II.

UZBEKISTAN

Pasqualina Napoletano i Bernadette Bourzai w imieniu grupy PSE, w sprawie Uzbekistanu (B6-0563/2005);

Cem Özdemir i Bart Staes w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie Uzbekistanu (B6-0564/2005);

Albert Jan Maat, Simon Coveney i Bernd Posselt w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie Uzbekistanu (B6-0569/2005);

Ona Juknevičienė w imieniu grupy ALDE, w sprawie Uzbekistanu (B6-0572/2005);

Eva-Britt Svensson i Roberto Musacchio w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie sytuacji w Uzbekistanie (B6-0573/2005);

Cristiana Muscardini, Anna Elzbieta Fotyga, Marcin Libicki i Inese Vaidere w imieniu grupy UEN, w sprawie praw człowieka w Uzbekistanie (B6-0579/2005);

III.

SPRAWA TENZINA DELEKA RINPOCZE

Pasqualina Napoletano w imieniu grupy PSE, w sprawie Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0562/2005);

Raül Romeva i Rueda i Eva Lichtenberger w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie Tybetu, sprawa Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0565/2005);

Thomas Mann, Bernd Posselt i Charles Tannock w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0567/2005);

Bili Newton Dunn, Frédérique Ries i Dirk Sterckx w imieniu grupy ALDE, w sprawie Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0570/2005);

Jonas Sjöstedt i Luisa Morgantini w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0575/2005);

Marcin Libicki w imieniu grupy UEN, w sprawie Tenzina Deleka Rinpocze (B6-0581/2005);

Czas wystąpień przyznany zostanie zgodnie z art. 142 Regulaminu.

3.   Niedawne oświadczenia C. McCreevy w sprawie Vaxholm (debata)

Oświadczenia José Manuela Barroso i Charliego McCreevy: niedawne oświadczenia C. McCreevy w sprawie Vaxholm

José Manuel Barroso (Przewodniczący Komisji) i Charlie McCreevy (członek Komisji) złożyli oświadczenia.

Głos zabrali: Hans-Gert Poettering w imieniu grupy PPE-DE, Martin Schulz w imieniu grupy PSE, Graham Watson w imieniu grupy ALDE, Carl Schlyter w imieniu grupy Verts/ALE, Francis Wurtz w imieniu grupy GUE/NGL, Nils Lundgren w imieniu grupy IND/DEM, Brian Crowley w imieniu grupy UEN, James Hugh Allister niezrzeszony, Ria Oomen-Ruijten, Jan Andersson, Cecilia Malmström, Elisabeth Schroedter, Eva-Britt Svensson, Kathy Sinnott, Roberts Zīle, Gunnar Hökmark, Richard Falbr, Jens-Peter Bonde, Proinsias De Rossa i José Manuel Barroso.

Debata została zamknięta.

PRZEWODNICTWO: Luigi COCILOVO

Wiceprzewodniczący

4.   Strategia walki z pandemią grypy (debata)

Pytanie ustne wnieśli: Karl-Heinz Florenz, do Komisji: Strategia walki z pandemią grypy (B6-0334/2005) (O-0089/2005)

Antonios Trakatellis (zastępca autora) zadał pytanie ustne.

Markos Kyprianou (członek Komisji) odpowiedział na pytanie (B6-0334/2005).

Głos zabrali: John Bowis w imieniu grupy PPE-DE, Phillip Whitehead w imieniu grupy PSE, Georgs Andrejevs w imieniu grupy ALDE, Satu Hassi w imieniu grupy Verts/ALE, Adamos Adamou w imieniu grupy GUE/NGL, Georgios Karatzaferis w imieniu grupy IND/DEM, Alessandro Foglietta w imieniu grupy UEN, Irena Belohorská, niezrzeszona, Françoise Grossetête, Marie-Noëlle Lienemann, Jules Maaten, Caroline Lucas, Urszula Krupa, Luca Romagnoli, Neil Parish, Dorette Corbey, Friedrich-Wilhelm Graefe zu Baringdorf, Ryszard Czarnecki, Bogusław Sonik, Maria Sornosa Martínez, María del Pilar Ayuso González, Katerina Batzeli, Avril Doyle, Linda McAvan, Miroslav Mikolášik, Evangelia Tzampazi, Karsten Friedrich Hoppenstedt i Markos Kyprianou.

Projekt rezolucji złożony na podstawie art. 108 ust. 5 Regulaminu na zakończenie debaty:

Georgs Andrejevs, Karl-Heinz Florenz i Antonios Trakatellis, w imieniu komisji ENVI, w sprawie strategii walki z pandemią grypy (B6-0548/2005)

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.7 protokołu z dnia 26.10.2005.

PRZEWODNICTWO: Mario MAURO

Wiceprzewodniczący

5.   Głosowanie

Szczegóły głosowania (poprawki, głosowania odrębne, podzielone itp.) zawarte są w załączniku 1 do protokołu.

5.1.   Umowa WE — Azerbejdżan dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Azerbejdżanu dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych [COM(2005)0060 — C6-0130/2005 — 2005/0011(CNS)] — Komisja Transportu i Turystyki.

Sprawozdawca: Paolo Costa (A6-0230/2005).

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik I, pkt 1)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0390)

5.2.   Projekt budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005 (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Projekt budżetu korygującego nr 6/2005 (Sekcja IV) — Trybunał Sprawiedliwości [12180/2005 — C6-0304/2005]

(Wymagana większość kwalifikowana)

(Szczegóły głosowania: załącznik I, pkt 2)

POPRAWKA

Przyjęto (P6_TA(2005)0391)

5.3.   Budżet korygujący nr 6/2005: Sekcja IV (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005: Sekcja IV — Trybunał Sprawiedliwości — utworzenie Trybunału Służby Cywilnej [12180/2005 — C6-0304/2005 — 2005/2159(BUD)] — Komisja Budżetowa.

Sprawozdawca: Anne E. Jensen (A6-0306/2005)

(Wymagana większość kwalifikowana)

(Szczegóły głosowania: załącznik I, pkt 3)

PROJEKT REZOLUCJI

Przyjęto (P6_TA(2005)0392)

5.4.   Przesyłanie odpadów ***II (głosowanie)

Zalecenie do drugiego czytania w sprawie wspólnego stanowiska Rady w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przesyłania odpadów [15311/4/2004 — C6-0223/2005 — 2003/0139(COD)] — Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności.

Sprawozdawca: Johannes Blokland (A6-0287/2005)

(Wymagana większość kwalifikowana)

(Szczegóły głosowania: załącznik I, pkt 4)

WSPÓLNE STANOWISKO RADY

Ogłoszono zatwierdzenie w formie poprawionej (P6_TA(2005)0393)

5.5.   Wymogi jakości wynikające z umów o usługi przewozu towarów koleją ***I (głosowanie końcowe)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie odszkodowania w przypadku niestosowania się do wymogów jakości ustalonych w umowie o usługi przewozu towarów koleją [COM(2004)0144 — C6-0004/2004 — 2004/0050(COD)] — Komisja Transportu i Turystyki.

Sprawozdawca: Roberts Zīle (A6-0171/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik I, pkt 5)

Wniosek Komisji Europejskiej został odrzucony w dniu 28 października 2005 r.(pkt 7.6 protokołu z dnia 28.09.2005), a kwestię przekazano właściwej komisji (art. 52 ust. 3 Regulaminu).

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0394)

Odrzucenie wniosku zostało tym samym potwierdzone. Procedura została zamknięta.

5.6.   Zintegrowany program działań w dziedzinie edukacji i kształcenia ustawicznego ***I (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej Zintegrowany Program Działań w zakresie kształcenia ustawicznego [COM(2004)0474 — C6-0095/2004 — 2004/0153(COD)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Doris Pack (A6-0267/2005).

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 6)

PROJEKT KOMISJI

Zatwierdzony w formie poprawionej (P6_TA(2005)0395)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0395)

Głos zabrały następujące osoby:

Antonio Tajani w sprawie poprawki nr 79.

5.7.   Program „Młodzież w działaniu” na lata 2007-2013 ***I (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program „Młodzież w działaniu” na okres 2007-2013 [COM(2004)0471 — C6-0096/2004 — 2004/0152 (COD)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Lissy Gröner (A6-0263/2005).

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 7)

PROJEKT KOMISJI

Zatwierdzony w formie poprawionej (P6_TA(2005)0396)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0396)

5.8.   Program Kultura 2007 (2007-2013) ***I (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program Kultura 2007 (2007-2013) [COM(2004)0469 — C6-0094/2004 — 2004/0150(COD)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Vasco Graça Moura (A6-0269/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 8)

PROJEKT KOMISJI

Zatwierdzony w formie poprawionej (P6_TA(2005)0397)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0397)

PRZEWODNICTWO: Josep BORRELL FONTELLES

Przewodniczący

6.   Uroczyste posiedzenie — Chile

W godzinach 12.00 — 12.30 obyło się uroczyste posiedzenie Parlamentu związane z wizytą Ricarda Lagosa Escobara, Prezydenta Republiki Chile.

PRZEWODNICTWO: Mario MAURO

Wiceprzewodniczący

7.   Głosowanie (ciąg dalszy)

7.1.   Program wsparcia europejskiego sektora audiowizualnego (MEDIA 2007) ***I (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie wprowadzenia w życie programu wsparcia europejskiego sektora audiowizualnego (MEDIA 2007) [COM(2004)0470 — C6-0093/2004 — 2004/0151 (COD)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Ruth Hieronymi (A6-0278/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 9)

PROJEKT KOMISJI

Zatwierdzony w formie poprawionej (P6_TA(2005)0398)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0398)

W związku z głosowaniem głos zabrali:

Phillip Whitehead złożył przed głosowaniem oświadczenie o korzyściach majątkowych, zgodnie z załącznikiem I art. 1 ust. 1 Regulaminu, i zaznaczył, że nie weźmie udziału w głosowaniu dotyczącym tego sprawozdania.

8.   Wyjaśnienia dotyczące głosowania

Pisemne wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania:

Pisemne wyjaśnienia złożone zgodnie z art. 16 3 ust. 3 Regulaminu zamieszczone zostaną w pełnym sprawozdaniu z niniejszego posiedzenia.

Ustne wyjaśnienia dotyczące głosowania:

Sprawozdanie Doris Pack — A6-0267/2005

Michl Ebner

9.   Korekty do głosowania

Korekty do głosowania znajdują się na stronie internetowej „Séance en direct”, w części „Résultats des votes (appels nominaux)/Results of votes (Roll call votes)” oraz w wersji wydrukowanej w załączniku 2 pod hasłem „Wyniki głosowania imiennego”.

Wersja elektroniczna dostępna na stronach Europarl będzie regularnie aktualizowana przez okres maksymalnie dwóch tygodni licząc od dnia głosowania.

Lista korekt do głosowania zostanie następnie zamknięta w celu jej przetłumaczenia i opublikowania w Dzienniku Urzędowym.

Posłowie, którzy oświadczyli, iż nie uczestniczyli w głosowaniu:

Ana Maria Gomes i Hiltrud Breyer oświadczyły, że nie uczestniczyły w głosowaniach innych niż głosowanie nad sprawozdaniem Ruth Hieronymi (A6-0278/2005) ze względu na problem z kartami do głosowania.

Phillip Whitehead złożył, zgodnie z postanowieniami załącznika I Regulaminu, oświadczenie o korzyściach majątkowych i nie uczestniczył w głosowaniu nad sprawozdaniem Ruth Hieronymi (A6-0278/2005).

(Posiedzenie zostało zawieszone o godzinie 12.40 i wznowione o 15.00.)

PRZEWODNICTWO: Dagmar ROTH-BEHRENDT

Wiceprzewodnicząca

10.   Zatwierdzenie protokołu poprzedniego posiedzenia

Erika Mann oświadczyła, że była obecna, ale jej nazwisko nie figuruje na liście obecności.

Protokół poprzedniego posiedzenia został zatwierdzony.

*

* *

Głos zabrała Erika Mann. Zwróciła się ona do Przewodniczącej o przygotowanie listu zawierającego wyrazy sympatii Parlamentu skierowane do narodu meksykańskiego, dotkniętego huraganem Wilma, a także o dokonanie analizy możliwości zapewnienia niezbędnej Meksykowi pomocy w ramach umowy o wolnym handlu WE-Meksyk (Przewodnicząca przyjęła wniosek do wiadomości).

(Posiedzenie, zawieszone o godz. 15.05 w oczekiwaniu na przybycie Olliego Rehna (członka Komisji), zostało wznowione o godz. 15.10).

11.   Postęp na drodze do przystąpienia Bułgarii i Rumunii (debata)

Oświadczenie Komisji: Postęp na drodze do przystąpienia Bułgarii i Rumunii

Olli Rehn (członek Komisji) przedstawił oświadczenie.

Roger Knapman zabrał głos w sprawie opóźnienia Komisji Europejskiej (Przewodnicząca odebrała mu głos).

Głos zabrali: Elmar Brok w imieniu grupy PPE-DE, Pierre Moscovici w imieniu grupy PSE, Alexander Lambs-dorff w imieniu grupy ALDE, Joost Lagendijk w imieniu grupy Verts/ALE, Erik Meijer w imieniu grupy GUE/NGL, Bastiaan Belder w imieniu grupy IND/DEM, Salvatore Tatarella w imieniu grupy UEN, Jan Tadeusz Masiel, niezrzeszony Geoffrey Van Orden, Jan Marinus Wiersma, Nicholson of Winterbourne, Christopher Beazley, wyrażający żal z powodu nieobecności przedstawicieli Rady, i Milan Horáček.

PRZEWODNICTWO: Miroslav OUZKÝ

Wiceprzewodniczący

Głos zabrali: Jaromír Kohlíek, Roger Knapman, Andreas Mölzer, Francisco José Millán Mon, Hannes Swoboda, Jeanine Hennis-Plasschaert, Elly de Groen-Kouwenhoven, Athanasios Pafïlis, Nils Lundgren, Koenraad Dillen, Kinga Gál, Catherine Guy-Quint, Luciana Sbarbati, Marie Anne Isler Béguin, Hans-Peter Martin, David Casa, Alexandra Dobolyi, Cecilia Malmström, Anna Ibrisagic, Helmut Kuhne, István Szent-Iványi, Guido Podestà, Miguel Angel Martínez Martíinez, Árpád Duka-Zólyomi, Józef Pinior, Ivo Strejček, Panagiotis Begli-tis, Camiel Eurlings, Libor Rouček, Péter Olajos, Georgios Papastamkos, Michl Ebner, Ioannis Varvitsiotis, Mairead McGuinness, Bernd Posselt i Olli Rehn.

PRZEWODNICTWO: Sylvia-Yvonne KAUFMANN

Wiceprzewodnicząca

Debata została zamknięta.

12.   Tura pytań (pytania do Komisji)

Parlament rozpatrzył pytania do przedłożenia Komisji (B6-0332/2005).

Część pierwsza

Pytanie 47 (Linda McAvan): Prawa pasażerów linii lotniczych.

Jacques Barrot (wiceprzewodniczący Komisji) udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Lindę McAvan, Richarda Corbetta i Paula Rübiga.

Pytanie 48 (João de Deus Pinheiro): Konkurencja w sektorze gazowym i elektrycznym.

Neelie Kroes (członkini Komisji) udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez João de Deus Pinheiro, Paula Rübiga i José Manuela García-Margallo y Marfila.

Głos zabrał Antonio Masip Hidalgo.

Pytanie 49 (Georgios Toussas): Ceny ropy.

Neelie Kroes udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Georgiosa Toussasa i Antonio Masip Hidalgo.

Część druga

Pytanie 50 (Marie Panayotopoulos-Cassiotou): Problem dotyczący odpadów - W jaki sposób zapobiegać?

Stavros Dimas (członek Komisji) udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Mairead McGuinness i Gay'a Mitchella.

Pytanie 51 (Sarah Ludford): Procedura wszczęta przeciwko Zjednoczonemu Królestwu w sprawie naruszenia dyrektywy w sprawie oczyszczania ścieków komunalnych.

Stavros Dimas udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Sarah Ludford.

Pytanie 52 (Dimitrios Papadimoulis): Błota oczyszczające i stacje oczyszczania biologicznego na wysepce Psytalia.

Stavros Dimas udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Dimitriosa Papadimoulisa, Georgiosa Papastamkosa i Josu Ortuondo Larrea.

Pytania od 53 do 59 zostaną rozpatrzone na piśmie.

Pytanie 60 (Sajjad Karim): Układ stowarzyszeniowy UE-Izrael.

Benita Ferrero-Waldner (członkini Komisji) udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Sajjad Karim, Davida Martina i Jonasa Sjöstedta.

Z powodu nieobecności pytającego, pytanie 61 zostaje pozostawione bez odpowiedzi.

Pytanie 62 (Bernd Posselt): Południowy Kaukaz i Morze Kaspijskie.

Benita Ferrero-Waldner udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Bernda Posselta i Justasa Vincas Paleckisa.

Pytanie 63 (Girts Valdis Kristovskis): Sytuacja dotycząca balansu środków pomocowych UE dla Tunezji.

Benita Ferrero-Waldner udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Ģirtsa Valdisa Kristovskisa.

Pytania od 64 do 72 zostaną rozpatrzone na piśmie.

Z powodu nieobecności pytających, pytania 73, 74 i 78 zostają pozostawione bez odpowiedzi.

Pytanie 75 (Ioannis Gklavakis): Warunki połowów gąbki morskiej.

Joe Borg (członek Komisji) udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Ioannisa Gklavakisa.

Głos zabrał Christopher Beazley w sprawie przebiegu tury pytań.

Pytanie 76 (Mairead McGuinness): Wpływ używania pławnic na zasoby łososia w wodach europejskich.

Joe Borg udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Mairead McGuinness i Davida Martina.

Pytanie 77 (Maria Isabel Salinas Garcia): Nieprzestrzeganie norm dotyczących rybołówstwa na Morzu Śródziemnym.

Joe Borg udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Maria Isabel Salinas Garcia.

Odpowiedzi na pytania pozostawione bez odpowiedzi z braku czasu zostaną udzielone na piśmie.

Tura pytań do Komisji została zamknięta.

(Posiedzenie zostało zawieszone o godzinie 19.25 i wznowione o 21.00.)

PRZEWODNICTWO: Alejo VIDAL-QUADRAS ROCA

Wiceprzewodniczący

13.   Opatentowanie wynalazków biotechnologicznych (debata)

Oświadczenie Komisji: Opatentowanie wynalazków biotechnologicznych

Charlie McCreevy (członek Komisji) złożył oświadczenie.

Głos zabrali: Peter Liese w imieniu grupy PPE-DE, Maria Berger w imieniu grupy PSE, Diana Wallis w imieniu grupy ALDE, Hiltrud Breyer w imieniu grupy Verts/ALE, Johannes Blokland w imieniu grupy IND/DEM, Marcin Libicki w imieniu grupy UEN, Manuel Medina Ortega, Patrizia Toia, Maciej Marian Giertych, Andrzej Jan Szejna i Kathy Sinnott.

Projekty rezolucji złożone na podstawie art. 103 ust. 2 Regulaminu na zakończenie debaty:

Diana Wallis w imieniu grupy ALDE, prawna ochrona wynalazków biotechnologicznych (B6-0551/2005);

Maria Berger w imieniu grupy PSE, prawna ochrona wynalazków biotechnologicznych (B6-0552/2005);

Hiltrud Breyer i Margrete Auken w imieniu grupy Verts/ALE, prawna ochrona wynalazków biotechnologicznych (B6-0553/2005);

Klaus-Heiner Lehne, Jaime Mayor Oreja, Miroslav Mikolášik, Peter Liese i Giuseppe Gargani w imieniu grupy PPE-DE, patenty z zakresu wynalazków biotechnologicznych (B6-0554/2005);

Brian Crowley, Rolandas Pavilionis i Marcin Libicki w imieniu grupy UEN, patenty z zakresu wynalazków biotechnologicznych (B6-0555/2005);

Umberto Guidoni, Marco Rizzo, Ilda Figueiredo, Pedro Guerreiro i Sylvia-Yvonne Kaufmann w imieniu grupy GUE/NGL, prawna ochrona wynalazków biotechnologicznych (B6-0556/2005);

Bastiaan Belder, Johannes Blokland, Kathy Sinnott, Maciej Marian Giertych, Patrick Louis, Mario Borghezio, Matteo Salvini i Francesco Enrico Speroni w imieniu grupy IND/DEM, patentowalność wynalazków biotechnologicznych (B6-0557/2005).

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.8 protokołu z dnia 26.10.2005.

14.   Zwalczanie przestępczości zorganizowanej * (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji ramowej Rady w sprawie zwalczania przestępczości zorganizowanej [COM(2005)0006 — C6-0061/2005 — 2005/0003(CNS)] — Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

Sprawozdawca: Bill Newton Dunn (A6-0277/2005)

Głos zabrał Franco Frattini (wiceprzewodniczący Komisji).

Bill Newton Dunn przedstawił sprawozdanie.

Głos zabrali: Manfred Weber w imieniu grupy PPE-DE, Martine Roure w imieniu grupy PSE, Marios Matsakis w imieniu grupy ALDE, Johannes Voggenhuber w imieniu grupy Verts/ALE, Giusto Catania w imieniu grupy GUE/NGL, James Hugh Allister, niezrzeszony, Carlos Coelho, Kyriacos Triantaphyllides, Alexander Stubb, Franco Frattini i Giusto Catania w sprawie wystąpienia Jamesa H. Allistera.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.6 protokołu z dnia 26.10.2005.

15.   Wspólnotowe podejście wobec zarządzania migracją ekonomiczną (debata)

Sprawozdanie w sprawie wspólnotowego podejścia wobec zarządzania migracją ekonomiczną [COM(2004) 0811 — 2005/2059(INI)] — Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

Sprawozdawca: Ewa Klamt (A6-0286/2005)

Ewa Klamt przedstawiła sprawozdanie.

Głos zabrał Franco Frattini (wiceprzewodniczący Komisji).

Głos zabrali: Gabriele Zimmer (sprawozdawczym komisji opiniodawczej DEVE), Danutė Budreikaitė (sprawozdawczym komisji opiniodawczej INTA), Anna Záborská (sprawozdawczym komisji opiniodawczej FEMM), Carlos Coelho w imieniu grupy PPE-DE, Adeline Hazan w imieniu grupy PSE, Sophia in 't Veld w imieniu grupy ALDE, Jean Lambert w imieniu grupy Verts/ALE, Giusto Catania w imieniu grupy GUE/NGL, Jan Tadeusz Masiel, niezrzeszony, Patrick Gaubert i Martine Roure.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.9 protokołu z dnia 26.10.2005.

16.   Pomoc finansowa Wspólnoty w zakresie transeuropejskich sieci transportowych i energetycznych ***I (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady określającego ogólne zasady przyznawania pomocy finansowej Wspólnoty w zakresie transeuropejskich sieci transportowych i energetycznych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 2236/95 [COM(2004)0475 — C6-0086/2004 — 2004/0154(COD)] — Komisja Budżetowa.

Sprawozdawca: Mario Mauro (A6-0283/2005)

Głos zabrał Jacques Barrot (wiceprzewodniczący Komisji)

Mario Mauro przedstawił sprawozdanie.

Głos zabrali: Ingeborg Gräßle w imieniu grupy PPE-DE, Herbert Bösch w imieniu grupy PSE, Sepp Kusstatscher w imieniu grupy Verts/ALE, Jacky Henin w imieniu grupy GUE/NGL, Sylwester Chruszcz w imieniu grupy IND/DEM, Anna Elżbieta Fotyga w imieniu grupy UEN, Leopold Józef Rutowicz, niezrzeszony, Stanisław Jałowiecki, Gilles Savary, Eva Lichtenberger, Bairbre de Brún, Alessandro Battilocchio i Jacques Barrot.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.4 protokołu z dnia 26.10.2005.

17.   Dodatki do produktów spożywczych ***I (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 95/2/WE w sprawie dodatków do żywności innych niż barwniki i substancje słodzące oraz dyrektywę 94/35/WE dotyczącą substancji słodzących używanych w środkach spożywczych [COM(2004) 0650 — C6-0139/2004 — 2004/0237(COD)] — Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności.

Sprawozdawca: Mojca Drčar Murko (A6-0191/2005)

Głos zabrał Markos Kyprianou (członek Komisji).

Mojca Drčar Murko przedstawiła sprawozdanie.

Głos zabrali: Maria del Pilar Ayuso González w imieniu grupy PPE-DE, Åsa Westlund w imieniu grupy PSE, Marios Matsakis w imieniu grupy ALDE, Christa Klaß i Markos Kyprianou.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 3.5 protokołu z dnia 26.10.2005.

18.   Porządek dzienny następnego posiedzenia

Ustalony został porządek dzienny kolejnego posiedzenia (dokument „Porządek dzienny” PE 364.061/OJME).

19.   Zamknięcie posiedzenia

Posiedzenie zostało zamknięte o godzinie 24.00.

Julian Priestley

Sekretarz Generalny

Josep Borrell Fontelles

Przewodniczący


LISTA OBECNOŚCI

Podpisali:

Adamou, Agnoletto, Albertini, Allister, Alvaro, Andersson, Andrejevs, Andria, Andrikienė, Angelilli, Antoniozzi, Arif, Arnaoutakis, Ashworth, Atkins, Attard-Montalto, Attwooll, Aubert, Audy, Auken, Ayala Sender, Aylward, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Baco, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Barsi-Pataky, Batten, Battilocchio, Batzeli, Bauer, Beaupuy, Beazley, Becsey, Beer, Beglitis, Belder, Belet, Belohorská, Beňová, Berend, Berès, van den Berg, Berger, Berlato, Berlinguer, Berman, Bertinotti, Bielan, Birutis, Blokland, Bloom, Bobošíková, Bösch, Bonde, Bonino, Bono, Bonsignore, Booth, Borghezio, Borrell Fontelles, Bourlanges, Bourzai, Bowis, Bowles, Bozkurt, Bradbourn, Braghetto, Mihael Brejc, Brepoels, Breyer, Březina, Brie, Brok, Brunetta, Budreikaitė, van Buitenen, Buitenweg, Bullmann, Bushill-Matthews, Busk, Busquin, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Camre, Capoulas Santos, Carlotti, Carlshamre, Carnero González, Carollo, Casa, Casaca, Caspary, Castex, Castiglione, del Castillo Vera, Catania, Cavada, Cederschiöld, Cercas, Chatzimarkakis, Chichester, Chiesa, Chmielewski, Christensen, Chruszcz, Cirino Pomicino, Claeys, Clark, Cocilovo, Coelho, Cohn-Bendit, Corbett, Corbey, Cornillet, Correia, Costa, Cottigny, Coveney, Cramer, Crowley, Ryszard Czarnecki, D'Alema, Daul, Davies, de Brún, Degutis, Dehaene, Demetriou, De Michelis, Deprez, De Rossa, De Sarnez, Descamps, Désir, Deß, Deva, De Veyrac, De Vits, Díaz de Mera García Consuegra, Didžiokas, Díez González, Dillen, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dobolyi, Dombrovskis, Doorn, Douay, Dover, Doyle, Drčar Murko, Duchoň, Dührkop Dührkop, Duff, Duka-Zólyomi, Duquesne, Ebner, Ehler, Ek, El Khadraoui, Elles, Esteves, Estrela, Ettl, Eurlings, Jillian Evans, Jonathan Evans, Robert Evans, Fajmon, Falbr, Farage, Fatuzzo, Fazakas, Ferber, Fernandes, Fernández Martín, Anne Ferreira, Elisa Ferreira, Figueiredo, Fjellner, Flasarová, Flautre, Foglietta, Ford, Fotyga, Fourtou, Fraga Estévez, Frassoni, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, García Pérez, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gebhardt, Gentvilas, Geremek, Geringer de Oedenberg, Gibault, Gierek, Giertych, Gill, Gklavakis, Glattfelder, Goebbels, Goepel, Golik, Gollnisch, Gomes, Gomolka, Goudin, Genowefa Grabowska, Grabowski, Graça Moura, Graefe zu Baringdorf, Gräßle, de Grandes Pascual, Grech, Griesbeck, Gröner, de Groen-Kouwenhoven, Grosch, Grossetête, Guardans Cambó, Guellec, Guerreiro, Guidoni, Gurmai, Gutiérrez-Cortines, Guy-Quint, Gyürk, Hänsch, Hall, Hammerstein Mintz, Hamon, Handzlik, Hannan, Harangozó, Harbour, Harkin, Harms, Hasse Ferreira, Hassi, Hatzidakis, Haug, Hazan, Heaton-Harris, Hedh, Hedkvist Petersen, Helmer, Henin, Hennicot-Schoepges, Hennis-Plasschaert, Herczog, Herranz García, Herrero-Tejedor, Higgins, Hökmark, Honeyball, Hoppenstedt, Horáček, Howitt, Hudacký, Hudghton, Hughes, Hutchinson, Hybášková, Ibrisagic, Ilves, in 't Veld, Isler Béguin, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jackson, Jäätteenmäki, Jałowiecki, Janowski, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jensen, Joan i Marí, Jöns, Jørgensen, Jonckheer, Jordan Cizelj, Juknevičienė, Jelko Kacin, Kaczmarek, Kallenbach, Kamall, Karas, Karatzaferis, Karim, Kasoulides, Kaufmann, Kauppi, Tunne Kelam, Kilroy-Silk, Kindermann, Kirkhope, Klamt, Klaß, Klich, Klinz, Knapman, Koch, Koch-Mehrin, Kohlíček, Konrad, Korhola, Kósáné Kovács, Koterec, Kozlík, Krahmer, Krarup, Krasts, Kratsa-Tsagaropoulou, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kristovskis, Krupa, Kuc, Kudrycka, Kuhne, Kułakowski, Kušķis, Kusstatscher, Kuźmiuk, Lagendijk, Laignel, Lamassoure, Lambert, Lambrinidis, Lambsdorff, Landsbergis, Lang, Langen, Langendries, Laperrouze, La Russa, Lauk, Lavarra, Lax, Lechner, Le Foll, Lehideux, Lehne, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Jean-Marie Le Pen, Marine Le Pen, Le Rachinel, Letta, Janusz Lewandowski, Libicki, Lichtenberger, Lienemann, Liese, Lipietz, Locatelli, López-Istúriz White, Louis, Lucas, Ludford, Lulling, Lundgren, Lynne, Maat, Maaten, McAvan, McCarthy, McDonald, McGuinness, McMillan-Scott, Madeira, Malmström, Manders, Maňka, Erika Mann, Thomas Mann, Manolakou, Mantovani, Markov, Marques, Martens, David Martin, Hans-Peter Martin, Martinez, Martínez Martínez, Masiel, Masip Hidalgo, Maštálka, Mastenbroek, Mathieu, Mato Adrover, Matsakis, Matsouka, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Medina Ortega, Meijer, Méndez de Vigo, Menéndez del Valle, Meyer Pleite, Miguélez Ramos, Mikko, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Mölzer, Montoro Romero, Moraes, Moreno Sánchez, Morgan, Morillon, Moscovici, Mote, Mulder, Musacchio, Muscardini, Muscat, Musotto, Musumeci, Myller, Napoletano, Nassauer, Nattrass, Navarro, Newton Dunn, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Nicholson, Nicholson of Winterbourne, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Öger, Olajos, Ó Neachtain, Onesta, Onyszkiewicz, Oomen-Ruijten, Ortuondo Larrea, Őry, Ouzký, Oviir, Paasilinna, Pack, Pafilis, Borut Pahor, Paleckis, Panayotopoulos-Cassiotou, Pannella, Panzeri, Papadimoulis, Papastamkos, Parish, Patrie, Pavilionis, Peillon, Pęk, Pflüger, Piecyk, Pieper, Pīks, Pinheiro, Pinior, Piotrowski, Pirilli, Piskorski, Pistelli, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Poignant, Poli Bortone, Pomés Ruiz, Portas, Posselt, Prets, Prodi, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Ransdorf, Rapkay, Rasmussen, Remek, Resetarits, Reul, Reynaud, Ribeiro e Castro, Riera Madurell, Ries, Riis-Jørgensen, Rivera, Rizzo, Rocard, Rogalski, Roithová, Romagnoli, Romeva i Rueda, Rosati, Roszkowski, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Rudi Ubeda, Rübig, Rutowicz, Ryan, Sacconi, Saïfi, Sakalas, Salafranca Sánchez-Neyra, Salinas García, Salvini, Samaras, Samuelsen, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Sartori, Saryusz-Wolski, Savary, Savi, Sbarbati, Schapira, Scheele, Schenardi, Schierhuber, Schlyter, Schmidt, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schroedter, Schuth, Schwab, Seeber, Seeberg, Segelström, Seppänen, Siekierski, Sifunakis, Silva Peneda, Sinnott, Siwiec, Sjöstedt, Skinner, Škottová, Sommer, Sonik, Sornosa Martínez, Spautz, Speroni, Staes, Staniszewska, Starkevičiūtė, Šťastný, Sterckx, Stevenson, Stihler, Stockmann, Strejček, Strož, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Svensson, Swoboda, Szájer, Szejna, Szent-Iványi, Szymański, Tabajdi, Tajani, Takkula, Tannock, Tarabella, Tarand, Tatarella, Thomsen, Thyssen, Titford, Titley, Toia, Tomczak, Toubon, Toussas, Trakatellis, Trautmann, Triantaphyllides, Trüpel, Turmes, Tzampazi, Uca, Ulmer, Väyrynen, Vaidere, Vakalis, Valenciano Martínez-Orozco, Vanhecke, Van Hecke, Van Lancker, Van Orden, Varela Suanzes-Carpegna, Varvitsiotis, Vatanen, Vaugrenard, Ventre, Vergnaud, Vernola, Vidal-Quadras Roca, de Villiers, Vincenzi, Virrankoski, Vlasák, Vlasto, Voggenhuber, Wagenknecht, Wallis, Walter, Watson, Henri Weber, Manfred Weber, Weiler, Weisgerber, Westlund, Whitehead, Wieland, Wiersma, Wijkman, Wise, von Wogau, Wohlin, Janusz Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Wurtz, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zani, Zapałowski, Zappalà, Zatloukal, Ždanoka, Železný, Zieleniec, Zīle, Zimmer, Zingaretti, Zvěřina, Zwiefka

Obserwatorzy

Abadjiev Dimitar, Ali Nedzhmi, Anastase Roberta Alma, Arabadjiev Alexander, Athanasiu Alexandru, Bărbuleţiu Tiberiu, Becşenescu Dumitru, Bliznashki Georgi, Buruiană Aprodu Daniela, Cappone Maria, Christova Christina Velcheva, Ciornei Silvia, Cioroianu Adrian Mihai, Corlăţean Titus, Coşea Dumitru Gheorghe Mircea, Creţu Corina, Creţu Gabriela, Dimitrov Martin, Dîncu Vasile, Duca Viorel Senior, Dumitrescu Cristian, Ganţ Ovidiu Victor, Hogea Vlad Gabriel, Husmenova Filiz, Iacob Ridzi Monica Maria, Ilchev Stanimir, Ivanova Iglika, Kazak Tchetin, Kelemen Atilla Béla Ladislau, Kirilov Evgeni, Kónya-Hamar Sándor, Marinescu Marian-Jean, Mihăescu Eugen, Morţun Alexandru Ioan, Nicolae Şerban, Paparizov Atanas Atanassov, Parvanova Antonyia, Paşcu Ioan Mircea, Petre Maria, Podgorean Radu, Popa Nicolae Vlad, Popeangă Petre, Sârbu Daciana Octavia, Severin Adrian, Shouleva Lydia, Silaghi Ovidiu Ioan, Sofianski Stefan, Stoyanov Dimitar, Szabó Károly Ferenc, Tîrle Radu, Vigenin Kristian, Zgonea Valeriu Ştefan


ZAŁĄCZNIK I

WYNIKI GŁOSOWANIA

Skróty i symbole

+

przyjęto

-

odrzucono

bezprzedmiotowe

w

w

gi (..., ..., ...)

głosowanie imienne (za, przeciw, wstrzymujących się)

ge (..., ..., ...,)

głosowanie elektroniczne (za, przeciw, wstrzymujących się)

gp

głosowanie podzielone

go

głosowanie odrębne

popr.

poprawka

pk

poprawka kompromisowa

oc

odpowiednia część

s

poprawka skreślająca

=

poprawki identyczne

ust.

ustęp

art.

artykuł

pu

punkt uzasadnienia

pr

projekt rezolucji

wpr

wspólny projekt rezolucji

taj

głosowanie tajne

1.   Umowa WE/Azerbejdżan dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Spraw.: Paolo COSTA (A6-0230/2005)

Temat

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

jedno głosowanie

gi

+

355, 54, 10

Wnioski o głosowanie imienne

IND/DEM: jedno głosowanie

2.   Projekt budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Całość tekstu

1

komisja

 

+

wymagana większość kwalifikowana

3.   Projekt budżetu korygującego 6/2005: Sekcja IV — Trybunał Sprawiedliwości

Spraw.: Anne E. JENSEN (A6-0306/2005)

Temat

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

jedno głosowanie

 

+

wymagana większość kwalifikowana

4.   Przesyłanie odpadów ***II

Zalecenie do drugiego czytania: (wymagana większość kwalifikowana) Johannes BLOKLAND (A6-0287/2005)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Głosowanie łączne nr 1 — poprawki kompromisowe

1

2

6

8

12

14

17-22

26

29

32

36

38

40-45

47-50

53

55

57-64

70-75

77

79-80

84-85

90

102

104-106

108-113

komisja

IND/DEM, PPE-DE, PSE, ALDE

 

+

 

Głosowanie łączne nr 2 — poprawki komisji przedmiotowo- właściwych

3-5

10-11

13

15-16

23-25

27

30

33-35

37

39

46

51-52

54

56

65-69

76

78

81-82

86

89

komisja

 

 

Głosowanie łączne nr 2 — Poprawki komisji przedmiotowo właściwych- głosowanie odrębne

83

komisja

gi

-

70, 424, 41

87

komisja

gi

-

82, 434, 45

88

komisja

gi

-

73, 454, 48

art. 1 ust. 3

91

Verts/ALE

 

-

 

7

komisja

 

+

 

art. 1 po ust. 5

9

komisja

gi

-

67, 515, 8

103

IND/DEM, PPE-DE, PSE + ALDE

 

+

 

art. 3 ust. 5

92

Verts/ALE

 

-

 

art. 3 po ust. 5

93

Verts/ALE

gi

-

52, 501, 46

art. 11 ust. 1 po lit. h)

94

Verts/ALE

 

-

 

107

IND/DEM, PPE-DE, PSE + ALDE

 

+

 

28

komisja

 

 

art. 12 ust. 1 lit. c)

95

Verts/ALE

 

-

 

31

komisja

 

-

 

art. 12 ust. 1 po lit. c)

96

Verts/ALE

 

-

 

art. 12 ust. 1 po lit. e)

97

Verts/ALE

 

-

 

art. 12 ust. 1 lit. g)

98

Verts/ALE

 

-

 

art. 42 po ust. 3

99

Verts/ALE

 

-

 

art. 57 ust. 1 lit. b)

100

Verts/ALE

 

-

 

Po załączniku 7

101

Verts/ALE

gi

-

53, 515, 52

Poprawki 7, 103 i 107 stanowią część pakietu poprawek kompromisowych

Wnioski o głosowanie imienne

Verts/ALE: popr. 9, 83, 87, 88, 93, 101

5.   Wymogi jakości ustalone w umowie o usługi przewozu towarów koleją ***I

Spraw.: Roberts ZILE (A6-0171/2005) (głosowanie końcowe)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

głosowanie: rezolucja legislacyjna

 

+

 

W dniu 28 września 2005 r. Parlament odrzucił projekt Komisji i odesłał sprawę do właściwej komisji (art. 52 ust. 3 Regulaminu).

W trybie głosowania Parlament potwierdził odrzucenie projektu rozporządzenia.

Procedura została zamknięta.

6.   Zintegrowany program działań w dziedzinie edukacji i kształcenia ustawicznego ***I

Spraw.: Doris PACK (A6-0267/2005)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Projekt decyzji

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie łączne

1-42

44-55

57-71

komisja

 

+

 

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie odrębne

56

komisja

go

+

 

art. 15 ust. 1

75=

78=

PSE

PPE-DE

ge

+

300, 282, 27

43

komisja

 

 

art. 42 ust. 2 po lit. d)

72

UEN

 

-

 

79

TAJANI ea

ge

-

144, 401, 63

głosowanie: projekt z poprawkami

 

+

 

Projekt rezolucji legislacyjnej

po ust. 1

73=

76=

PSE

PPE-DE

 

+

 

74=

77=

PSE

PPE-DE

 

+

 

głosowanie: rezolucja legislacyjna

gi

+

549, 47, 23

Wnioski o głosowanie imienne

PPE-DE: głosowanie końcowe

Wnioski o głosowanie odrębne

PSE: popr. 56

7.   Program „Młodzież w działaniu” na lata 2007-2013 ***I

Spraw.: Lissy GRÖNER (A6-0263/2005)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Projekt decyzji

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie łączne

1-17

19-32

34

36-51

53

komisja

 

+

 

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie odrębne

18

komisja

ge

-

290, 333, 9

art. 3 ust. 1 po lit. f)

54

ALDE

 

+

 

art. 8 ust. 6 po lit. d)

62

67

PSE

PPE-DE

ge

w

+

326, 203, 53

art. 8 po ust. 7

63

68

PSE

PPE-DE

 

w

+

 

art. 13 ust. 1

64=

69=

PSE

PPE-DE

 

+

 

33

komisja

 

 

art. 14 po ust. 3

55=

70=

PSE

Verts/ALE

 

+

 

35

komisja

 

 

Załącznik, działanie 4, pkt 4.1 ust. 3

56=

71=

PSE

Verts/ALE

 

-

 

Załącznik, działanie 4, pkt 4.1 ust. 7

57=

72=

PSE

Verts/ALE

 

-

 

Załącznik, działanie 5, pkt 5.1

59

PPE-DE

ge

-

470, 137, 22

Załącznik, działanie 5, po punkcie 5.1

58=

73=

PSE

Verts/ALE

 

+

 

52

komisja

 

 

głosowanie: projekt z poprawkami

 

+

 

Projekt rezolucji legislacyjnej

po ust. 1

60=

65/rev=

PSE

PPE-DE

 

+

 

61=

66=

PSE

PPE-DE

 

+

 

głosowanie: rezolucja legislacyjna

gi

+

547, 76, 12

Wnioski o głosowanie imienne

IND/DEM: głosowanie końcowe

PPE-DE: popr. 18

PSE: głosowanie końcowe

8.   Program Kultura 2007 (2007-2013) ***I

Spraw.: Vasco GRAÇA MOURA (A6-0269/2005)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Projekt decyzji

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie łączne

1-2

4-5

7-8

10-11

13-16

18

20

23-24

26-28

31-34

39

41

43-44

47-48

50-60

komisja

 

+

 

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie łączne

3

komisja

go

+

 

6

komisja

gp

 

 

1

+

 

2

-

 

9

komisja

go

+

 

12

komisja

go/ge

+

331, 290, 11

17

komisja

go/ge

+

335, 279, 18

19

komisja

go/ge

+

306, 292, 16

25

komisja

go

+

 

29

komisja

go

+

 

35

komisja

go

+

 

36

komisja

go

+

 

37

komisja

go

+

 

38

komisja

go

+

 

40

komisja

go/ge

+

313, 306, 17

42

komisja

go

+

 

45

komisja

go

+

 

46

komisja

go

+

 

49

komisja

go

+

 

art. 2 ust. 1

68=

71=

PSE

PPE-DE

ge

-

283, 320, 27

21

komisja

ge

-

355, 200, 69

art. 3 ust. 2 przed lit. a)

65

PPE-DE

gi

+

328, 270, 24

art. 5 ust. 1 po tiret trzecim

72

Verts/ALE

 

+

 

art. 12 po lit. b)

62

PSE

 

+

 

30

komisja

 

 

Załącznik, tytuł I, pkt 1.3, ust. 4

63

PSE

 

-

 

po pu 2

61

PSE

 

+

 

po pu 21

64

PPE-DE

gi

+

335, 308, 3

głosowanie: projekt z poprawkami

 

+

 

Projekt rezolucji legislacyjnej

po ust. 1

66=

69=

PSE

PPE-DE

 

+

 

67=

70=

PSE

PPE-DE

 

+

 

głosowanie: rezolucja legislacyjna

gi

+

553, 61, 29

Poprawki nr 14 i 22 zostały połączone.

Wnioski o głosowanie imienne

Verts/ALE popr. 65

PPE-DE popr. 64, 65 oraz głosowanie końcowe

Wnioski o głosowanie podzielone

Verts/ALE

popr. 6

pierwsza część: Całość tekstu z wyłączeniem słów„a szczególnie sektor dziedzictwa kulturowego”

druga część: te słowa

Wnioski o głosowanie odrębne

Verts/ALE: popr. 9, 12, 19, 40

PPE-DE: popr. 17

PSE: popr. 3, 9, 12, 19, 25, 29, 35, 36, 38, 40, 42, 46, 49

ALDE: popr. 19, 37, 40, 45

9.   Program wsparcia europejskiego sektora audiowizualnego (MEDIA 2007) ***I

Spraw.: Ruth HIERONYMI (A6-0278/2005)

Temat

Popr. nr

Autor

gi itd.

Głosowanie

gi/ge — uwagi

Projekt decyzji

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie łączne

1-14

16-20

22-33

35-41

43-50

52-77

komisja

 

+

 

Poprawki komisji przedmiotowo właściwych — głosowanie odrębne

15

komisja

gi

+

408,26,32

34

komisja

go

+

 

51

komisja

go

+

 

art. 1 ust. 2 pod ust. 2 lit. a)

78

ALDE

 

+

 

21

komisja

 

 

art. 2 ust. 1

86=

89=

PSE

PPE-DE

 

+

 

art. 6 po lit. b)

80

UEN

 

-

 

art. 13 ust. 1 lit. d)

42

komisja

 

+

 

81

UEN

 

-

 

art. 16

82

UEN

 

-

 

Załącznik, rozdział 2, pkt 2.1, po tiret drugim

83

UEN

 

-

 

po pu 2

79

UEN

 

-

 

głosowanie: projekt z poprawkami

 

+

 

Projekt rezolucji legislacyjnej

po ust. 1

84=

87=

PSE

PPE-DE

 

+

 

85=

88=

PSE

PPE-DE

 

+

 

głosowanie: rezolucja legislacyjna

 

+

 

Wnioski o głosowanie imienne

IND/DEM: popr. 15

Wnioski o głosowanie odrębne

PPE-DE: popr. 34

ALDE: popr. 51


ZAŁĄCZNIK II

WYNIKI GŁOSOWAŃ IMIENNYCH

1.   Sprawozdanie: Costa A6-0230/2005

Za: 355

ALDE: Andrejevs, Andria, Attwooll, Birutis, Bourlanges, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gibault, Guardans Cambó, Hall, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lax, Letta, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Resetarits, Ries, Savi, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Toia, Väyrynen, Virrankoski, Wallis

GUE/NGL: Meijer, Seppänen

IND/DEM: Bonde, Chruszcz, Giertych, Krupa, Lundgren, Wohlin

NI: Belohorská, Czarnecki Ryszard, Martin Hans-Peter, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Bauer, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Castiglione, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Descamps, De Veyrac, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fraga Estévez, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Goepel, Gomołka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Harbour, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Itälä, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kelam, Kirkhope, Klamt, Koch, Konrad, Kuźmiuk, Lamassoure, Langen, Langendries, Lauk, Lehne, Lewandowski, López-Istúriz White, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mathieu, Mauro, Méndez de Vigo, Mikolášik, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Novak, Pack, Pieper, Pīks, Pinheiro, Podkański, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Sartori, Saryusz-Wolski, Schnellhardt, Schröder, Schwab, Seeber, Silva Peneda, Škottová, Spautz, Strejček, Stubb, Sudre, Surján, Tajani, Thyssen, Toubon, Ulmer, Van Orden, Vatanen, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina

PSE: Andersson, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Beňová, van den Berg, Bösch, Bono, Bozkurt, Bullmann, Capoulas Santos, Carlotti, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Correia, Cottigny, De Rossa, De Vits, Díez González, Dobolyi, El Khadraoui, Fazakas, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gierek, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Lienemann, McAvan, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Panzeri, Piecyk, Pittella, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rouček, Roure, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Swoboda, Tarabella, Tarand, Titley, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Aylward, Berlato, Camre, Crowley, Fotyga, Janowski, Kristovskis, Libicki, Ó Neachtain, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cramer, Evans Jillian, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 54

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, de Brún, Flasarová, Guidoni, Henin, Kaufmann, McDonald, Markov, Musacchio, Pafilis, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Sjöstedt, Svensson, Triantaphyllides, Wagenknecht, Wurtz

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Borghezio, Clark, Farage, Knapman, Speroni, Titford, Wise, Železný

NI: Allister, Helmer, Kilroy-Silk, Mote

PPE-DE: Demetriou, Deß, Dimitrakopoulos, Hatzidakis, Kasoulides, Kudrycka, Kuškis, Mavrommatis, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Piskorski, Samaras, Trakatellis, Vakalis, Varvitsiotis

PSE: Batzeli

Wstrzymujący się: 10

GUE/NGL: Krarup

NI: Claeys, Dillen, Lang, Le Pen Marine, Romagnoli, Vanhecke

PPE-DE: Brejc, Sonik

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Przeciw: Stavros Arnaoutakis, Panagiotis Beglitis, Pedro Guerreiro, Georgios Karatzaferis, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou, Stavros Lambrinidis, Marios Matsakis, Nikolaos Sifunakis

2.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 70

ALDE: Nicholson of Winterbourne

GUE/NGL: Pafilis

IND/DEM: Bonde, Borghezio, Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Lundgren, Pęk, Piotrowski, Wohlin, Zapałowski

NI: Belohorská, Czarnecki Ryszard, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Martin Hans-Peter, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi

PPE-DE: Gaľa, Seeberg

UEN: Aylward, Berlato, Crowley, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cramer, Evans Jillian, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 424

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drėar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gibault, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkeviėiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Flasarová, Kohlíček, Strož, Uca

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Clark, Farage, Knapman, Nattrass, Titford, Wise

NI: Allister, Helmer

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Bauer, Beazley, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Castiglione, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fraga Estévez, Friedrich, Gahler, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Ibrisagic, Itälä, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Novak, Oomen-Ruijten, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podkański, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schnellhardt, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beňová, van den Berg, Berger, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, De Rossa, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Ettl, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gierek, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kühne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Titley, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Camre

Wstrzymujący się: 41

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Svensson, Triantaphyllides, Wagenknecht, Wurtz

IND/DEM: Belder, Blokland, Karatzaferis, Louis, Sinnott, Železný

NI: Bobošíková, Claeys, Dillen, Kilroy-Silk, Mote, Vanhecke

PPE-DE: Wijkman

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Cristiana Muscardini, Claude Turmes

Przeciw: Stephen Hughes, José Ribeiro e Castro

3.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 82

ALDE: Malmström, Nicholson of Winterbourne

GUE/NGL: Pafilis

IND/DEM: Bonde, Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Lundgren, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, Wohlin, Zapałowski

NI: Claeys, Czarnecki Ryszard, Dillen, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Martin Hans-Peter, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Sonik, Stubb, Wijkman

PSE: Díez González, Golik, Grech

UEN: Aylward, Berlato, Camre, Crowley, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 434

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gibault, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Lynne, Maaten, Manders, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Kohlíček, Strož

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Clark, Farage, Knapman, Nattrass, Titford, Wise

NI: Helmer, Kilroy-Silk

PPE-DE: Albertini, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Bauer, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Castiglione, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Ibrisagic, Itälä, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Liese, López-Istúriz White, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Novak, Oomen-Ruijten, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beňová, van den Berg, Berger, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, De Rossa, De Vits, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gierek, Gill, Goebbels, Grabowska, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

Wstrzymujący się: 45

ALDE: Matsakis

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz

IND/DEM: Belder, Blokland, Borghezio, Karatzaferis, Louis, Sinnott, Speroni, Železný

NI: Allister, Belohorská, Bobošíková, Mote

PPE-DE: Sommer

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Cristiana Muscardini, Claude Turmes

Przeciw: Rosa Díez González, Stephen Hughes, José Ribeiro e Castro, Louis Grech

4.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 73

GUE/NGL: Pafilis

IND/DEM: Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Lundgren, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, Wohlin, Zapaľowski

NI: Claeys, Czarnecki Ryszard, Dillen, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Martin Hans-Peter, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

UEN: Aylward, Berlato, Camre, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 454

ALDE: Alvaro, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gibault, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Kohlíček, Remek, Strož

IND/DEM: Batten, Bloom, Bonde, Booth, Clark, Farage, Knapman, Nattrass, Titford, Wise

NI: Helmer, Kilroy-Silk

PPE-DE: Albertini, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Belet, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Ibrisagic, Itälä, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Novak, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beňová, van den Berg, Berger, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, De Rossa, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

Wstrzymujący się: 48

ALDE: Andrejevs

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Belder, Blokland, Borghezio, Karatzaferis, Louis, Sinnott, Speroni, Železný

NI: Allister, Belohorská, Bobošíková, Kozlík, Mote

PPE-DE: Wijkman

PSE: Bullmann, Paasilinna

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Claude Turmes

Przeciw: José Ribeiro e Castro, Stephen Hughes

5.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 67

GUE/NGL: Pafilis

IND/DEM: Bonde

NI: Belohorská, Bobošíková, Claeys, Czarnecki Ryszard, Dillen, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Martin Hans-Peter, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Wijkman

PSE: Sakalas

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Janowski, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 515

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Gibault, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Lynne, Maaten, Manders, Morillon, Newton Dunn, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Borghezio, Chruszcz, Clark, Coûteaux, Farage, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Knapman, Krupa, Louis, Nattrass, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Sinnott, Speroni, Titford, Tomczak, Wise, Zapałowski, Železný

NI: Helmer, Kilroy-Silk

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Belet, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Camre

Wstrzymujący się: 8

ALDE: Matsakis

IND/DEM: Lundgren, Wohlin

NI: Allister, Kozlík, Mote

UEN: Fotyga

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Claude Turmes

Przeciw: Stephen Hughes

6.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 52

GUE/NGL: Figueiredo, Guerreiro, Meijer, Pafilis

IND/DEM: Bonde, Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, Zapałowski

NI: Martin Hans-Peter

PPE-DE: Brepoels, Wijkman

PSE: Berman, Reynaud, Savary

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 501

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Kohlíček

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Clark, Farage, Karatzaferis, Knapman, Lundgren, Nattrass, Speroni, Titford, Wise, Wohlin, Železný

NI: Allister, Belohorská, Bobošíková, Czarnecki Ryszard, Helmer, Kilroy-Silk, Mote, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Camre, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere

Wstrzymujący się: 46

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Flasarová, Guidoni, Henin, Kaufmann, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Belder, Blokland, Borghezio, Coûteaux, Louis, Sinnott

NI: Claeys, Dillen, Gollnisch, Kozlík, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PSE: Bullmann

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Claude Turmes

Przeciw: Stephen Hughes

7.   Zalecenie: Blokland A6-0287/2005

Za: 53

ALDE: Toia

GUE/NGL: Figueiredo, Guerreiro, Meijer, Pafilis

IND/DEM: Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, Zapałowski

NI: Martin Hans-Peter

PPE-DE: Wijkman

PSE: Muscat, Reynaud, Santoro

Verts/ALE: Aubert, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 515

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Clark, Farage, Karatzaferis, Knapman, Lundgren, Nattrass, Titford, Wise, Wohlin, Železný

NI: Allister, Belohorská, Bobošíková, Czarnecki Ryszard, Helmer, Kilroy-Silk, Masiel, Mote, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Niebler, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Wieland, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Wstrzymujący się: 52

ALDE: Samuelsen

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Flasarová, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, McDonald, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Belder, Blokland, Borghezio, Coûteaux, Louis, Sinnott, Speroni

NI: Claeys, Dillen, Gollnisch, Kozlík, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PSE: Bullmann

UEN: Camre

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Claude Turmes

Przeciw: Stephen Hughes

8.   Sprawozdanie: Pack A6-0267/2005

Za: 549

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Sinnott, Tomczak, Zapałowski

NI: Belohorská, Bobošíková, Martín Hans-Peter, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Bonsignore, Bowis, Brejc, Brepoels, Březina, Busuttil, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Doyle, Duka-Zólyomi, Ebner, Elles, Esteves, Eurlings, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hatzidakis, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Niebier, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stubb, Sturdy, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny D'Alema, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gill, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Musumeci, Ó Neachtain, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 47

GUE/NGL: Adamou, Pafilis, Triantaphyllides

IND/DEM: Batten, Bloom, Bonde, Booth, Clark, Farage, Knapman, Lundgren, Nattrass, Titford, Wise, Wohlin

NI: Allister, Helmer, Kilroy-Silk, Mote

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Bradbourn, Chichester, Deva, Dover, Duchoň, Ehler, Evans Jonathan, Fajmon, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Jackson, Kirkhope, McMillan-Scott, Nicholson, Parish, Purvis, Seeberg, Škottová, Stevenson, Sumberg, Tannock, Van Orden, Vlasák, Zahradil

PSE: Riera Madurell

Wstrzymujący się: 23

GUE/NGL: Krarup

IND/DEM: Belder, Blokland, Borghezio, Coûteaux, Louis, Speroni, Železný

NI: Claeys, Dillen, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Pieper, Reul, Zvěřina

UEN: Camre

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Proinsias De Rossa

9.   Sprawozdanie: Gróner A6-0263/2005

Za: 547

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Salvini, Speroni

NI: Belohorská, Bobošíková, Czarnecki Ryszard, Martín Hans-Peter, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Bonsignore, Bowis, Brejc, Brepoels, Březina, Busuttil, Buzek, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Doyle, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hatzidakis, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Itälä, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kuškis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Pieper, Pīks, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Posselt, Protasiewicz, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stubb, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Wieland, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Iibicki, Muscardini, Musumeci, Ó Neachtain, Pavilionis, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 76

GUE/NGL: Pafilis, Sjöstedt

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Chruszcz, Clark, Coûteaux, Farage, Giertych, Goudin, Grabowski, Karatzaferis, Knapman, Krupa, Louis, Lundgren, Nattrass, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Titford, Tomczak, Wise, Wohlin, Zapałowski, Železný

NI: Allister, Claeys, Dillen, Gollnisch, Helmer, Kilroy-Silk, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Martinez, Mote, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Bradbourn, Cabrnoch, Callanan, Chichester, Deva, Dover, Duchoò, Evans Jonathan, Fajmon, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Iturgaiz Angulo, Jackson, Kamall, Kirkhope, McMillan-Scott, Mauro, Nicholson, Ouzký, Parish, Purvis, Seeberg, Škottová, Stevenson, Strejček, Sturdy, Tannock, Van Orden, Vlasák, Zahradil

UEN: Camre

Wstrzymujący się: 12

GUE/NGL: Krarup, Svensson

IND/DEM: Belder, Blokland, Sinnott

NI: Kozlík

PPE-DE: Lauk, Podkański, Wijkman, Zvěřina

Verts/ALE: van Buitenen, Schlyter

Korekty do głosowania

Za: Rainer Wieland

10.   Sprawozdanie: Graça Moura A6-0269/2005

Za: 328

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Chruszcz, Giertych, Grabowski, Krupa, Pęk, Zapałowski

NI: Belohorská, Bobošíková, Claeys, Czarnecki Ryszard, Dillen, Gollnisch, Helmer, Kilroy-Silk, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Martinez, Masiel, Mölzer, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoń, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Wieland, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Arnaoutakis, Batzeli, Beglitis, Lambrinidis, Matsouka, Sifunakis

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Camre, Crowley, Didžiokas, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Musumeci, Ó Neachtain, Pavilionis, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Hammerstein Mintz, Harms, Hassi

Przeciw: 270

ALDE: Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Hall, Harkin, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Pafilis

IND/DEM: Bonde, Karatzaferis, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Speroni, Tomczak

NI: Allister, Martin Hans-Peter, Mote

PSE: Andersson, Arif, Ayala Sender, Barón Crespo, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Rossa, Désir, De Vits, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gill, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Lives, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Segelström, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Isler Béguin, Joan i Marí, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Wstrzymujący się: 24

GUE/NGL: Krarup, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Coûteaux, Farage, Goudin, Knapman, Louis, Lundgren, Nattrass, Sinnott, Titford, Wise, Wohlin

NI: Kozlík

PPE-DE: Wijkman

UEN: Bielan

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Rainer Wieland

11.   Sprawozdanie: Graça Moura A6-0269/2005

Za: 335

ALDE: De Sarnez, Guardans Cambó

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, McDonald, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Pafilis, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Bonde, Borghezio, Chruszcz, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Krupa, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Speroni, Tomczak, Zapałowski, Železný

NI: Belohorská, Claeys, Czarnecki Ryszard, Dillen, Gollnisch, Helmer, Kilroy-Silk, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Martinez, Masiel, Mölzer, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Ayuso González, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jackson, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Purvis, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Arnaoutakis, Batzeli, Beglitis, Lambrinidis, Matsouka, Sifunakis, Tzampazi

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Camre, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Musumeci, Ó Neachtain, Pavilionis, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Przeciw: 308

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Hall, Harkin, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Lehideux, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Pannella, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Krarup, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Coûteaux, Farage, Goudin, Knapman, Louis, Lundgren, Nattrass, Sinnott, Titford, Wise, Wohlin

NI: Allister, Martin Hans-Peter, Mote

PPE-DE: Audy, Bachelot-Narquin, del Castillo Vera, Descamps, Gaubert, Gauzès, Grossetête, Mathieu, Saïfi, Sudre

PSE: Andersson, Arif, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny D'Alema, De Rossa, Désir, De Vits, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Wstrzymujący się: 3

NI: Bobošíková, Kozlík

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Paul Marie Coûteaux, Patrick Louis

12.   Sprawozdanie: Graça Moura A6-O269/2OO5

Za: 553

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bonino, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karím, Klinz, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Lax, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Oviir, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, McDonald, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Ransdorf, Remek, Rizzo, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wagenknecht, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Speroni, Tomczak

NI: Belohorská, Bobošíková, Czarnecki Ryszard, Kozlík, Martin Hans-Peter, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Bonsignore, Bowis, Brejc, Brepoels, Březina, Busuttil, Buzek, Carollo, Casa, Caspary, Castiglione, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chmielewski, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Doyle, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Evans Jonathan, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Gyürk, Handzlik, Hatzidakis, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kauppi, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Korhola, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, López-Istúriz White, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Őry, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Protasiewicz, Queiró, Quisthoudt-Rowohl, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stubb, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Varvitsiotis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Busquin, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Rossa, Désir, De Vits, Dobolyi, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Goebbels, Golik, Grabowska, Grech, Gröner, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hazan, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Napoletano, Navarro, Paasilinna, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Westlund, Whitehead, Wiersma, Wynn, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Musumeci, Ó Neachtain, Pavilionis, Pirilli, Poli Bortone, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Harms, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Onesta, Schroedter, Smith, Staes, Turmes, Voggenhuber

Przeciw: 61

GUE/NGL: Krarup, Meijer, Pafilis, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Batten, Bloom, Bonde, Booth, Chruszcz, Clark, Farage, Giertych, Goudin, Grabowski, Karatzaferis, Knapman, Lundgren, Nattrass, Titford, Wise, Wohlin, Zapałowski, Železný

NI: Allister, Helmer, Kilroy-Silk, Mote

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Bradbourn, Bushill-Matthews, Cabrnoch, Callanan, Chichester, Deva, Dover, Duchoň, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Jackson, Kamall, Kirkhope, McMillan-Scott, Nicholson, Ouzký, Parish, Purvis, Seeberg, Škottová, Stevenson, Strejček, Sturdy, Sumberg, Tannock, Van Orden, Vlasák, Zahradil

UEN: Camre

Verts/ALE: Schlyter

Wstrzymujący się: 29

ALDE: Lehideux, Malmström

GUE/NGL: Seppänen

IND/DEM: Belder, Blokland, Coûteaux, Krupa, Louis, Pęk, Sinnott

NI: Claeys, Dillen, Gollnisch, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Martinez, Mölzer, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Zvěřina

PSE: Gill

Verts/ALE: van Buitenen, Lucas, Romeva i Rueda, Trüpel, Ždanoka

13.   Sprawozdanie: Hieronymi A6-0278/2005

Za: 408

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Cavada, Cocilovo, Degutis, Deprez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Harkin, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Koch-Mehrin, Krahmer, Kułakowski, Lambsdorff, Laperrouze, Letta, Ludford, Lynne, Maaten, Malmström, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Onyszkiewicz, Prodi, Resetarits, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Savi, Sbarbati, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Toia

GUE/NGL: Kaufmann

IND/DEM: Sinnott

NI: Belohorská, Czarnecki Ryszard, Helmer, Martin Hans-Peter, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Albertini, Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Becsey, Belet, Berend, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Bushill-Matthews, Busuttil, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Caspary, Castiglione, del Castillo Vera, Chichester, Chmielewski, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dionisi, Dombrovskis, Doorn, Dover, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Evans Jonathan, Fajmon, Ferber, Fjellner, Fraga Estévez, Friedrich, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Gomolka, Graça Moura, de Grandes Pascual, Grossetête, Guellec, Gutiérrez-Cortines, Harbour, Hennicot-Schoepges, Hieronymi, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Itälä, Jackson, Jałowiecki, Jarzembowski, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Mantovani, Marques, Martens, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Musotto, Nassauer, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Oomen-Ruijten, Ouzký, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Pinheiro, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Posselt, Purvis, Queiró, Radwan, Reul, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schnellhardt, Schöpflin, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Sonik, Spautz, Šťastný, Stevenson, Strejček, Sturdy, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Varvitsiotis, Vlasák, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, von Wogau, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zatloukal, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Arif, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Beglitis, Berès, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, Busquin, Capoulas Santos, Carlotti, Casaca, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Rossa, De Vits, Douay, Dührkop Dührkop, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, García Pérez, Gebhardt, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gill, Goebbels, Gomes, Grabowska, Grech, Gurmai, Guy-Quint, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Hazan, Honeyball, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leinen, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Öger, Paasilinna, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rocard, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, Santoro, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Sifunakis, Siwiec, Sornosa Martínez, Stihler, Stockmann, Swoboda, Tarabella, Thomsen, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Weber Henri, Wiersma, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Pavilionis, Pirilli, Poli Bortone, Szymański, Tatarella

Verts/ALE: Aubert, Auken, Breyer, Buitenweg, Cohn-Bendit, Cramer, Flautre, Frassoni, de Groen-Kouwenhoven, Harms, Hassi, Isler Béguin, Jonckheer, Kusstatscher, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Romeva i Rueda, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Ždanoka

Przeciw: 26

GUE/NGL: Figueiredo, Guerreiro, Meijer, Seppänen, Svensson

IND/DEM: Bonde, Booth, Borghezio, Karatzaferis, Krupa, Louis, Lundgren, Nattrass, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, Wohlin

NI: Allister, Gollnisch, Le Pen Marine, Le Rachinel, Martinez, Mölzer, Schenardi

PSE: Hedh

UEN: Kristovskis

Wstrzymujący się: 32

ALDE: Ek

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Catania, de Brún, Flasarová, Henin, Kohlíček, McDonald, Maštálka, Musacchio, Pafilis, Ransdorf, Remek, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wurtz

IND/DEM: Belder, Blokland, Chruszcz, Coûteaux

NI: Kozlík

PSE: van den Berg, Hedkvist Petersen, Segelström

UEN: Fotyga, Janowski, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: van Buitenen

Korekty do głosowania

Za: Glyn Ford, David Martin, Richard Howitt, Lívia Járóka, Gérard Onesta, José Ribeiro e Castro

Przeciw: Thomas Wise


TEKSTY PRZYJĘTE

 

P6_TA(2005)0390

Umowa WE/Azerbejdżan dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Azerbejdżanu dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych (COM(2005)0060 — C60130/2005 — 2005/0011(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2005)0060) (1),

uwzględniając art. 80 ust. 2 i art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, zdanie pierwsze Traktatu WE,

uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0130/2005),

uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0230/2005),

1.

zatwierdza zawarcie umowy;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich i Azerbejdżanu.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0391

Projekt budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005

Projekt budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005 — Sekcja IV — Trybunał Sprawiedliwości — Utworzenie Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (12180/2005 — C6-0304/2005 — 2005/2159(BUDG))

Poprawka 1

SEKCJA IV — Trybunał Sprawiedliwości

Plan etatów: utworzenie 2 stałych stanowisk B*3, 2 stałych stanowisk C*1 oraz 4 stanowisk czasowych B*3.

Personel czynnie zatrudniony

Pozycja

Budżet 2005

PBK 6/2005

Poprawka

Budżet 2005 + PBK 6 (zmieniony)

 

Zobowiązania

Zobowiązania

Zobowiązania

Zobowiązania

1 1 0 0

Wynagrodzenia podstawowe

 

111 633 022

111 964 022

+73 000

112 037 022

1 1 0 1

Dodatki rodzinne

 

8 940 000

8 967 000

+6 000

8 973 000

1 1 0 2

Dodatki za rozłąkę z krajem i związane z zamieszkaniem w innym kraju (w tym art. 97 Regulaminu pracowniczego EWWiS)

 

17 770 000

17 823 000

+12 000

17 835 000

1 1 3 0

Ubezpieczenie zdrowotne

 

3 890 000

3 902 000

+3 000

3 905 000

1 1 8 1

Koszty podróży (w tym podróży członków rodzin)

 

42 000

45 000

+2 000

47 000

1 1 8 2

Dodatek na urządzenie nowego miejsca zamieszkania, na ponowne urządzenie i dodatki za przeniesienie pracownika

 

1 170 000

1 223 000

+30 000

1 253 000

1 1 8 3

Koszty przeprowadzki

 

217 000

238 000

+10 000

248 000

1 1 8 4

Tymczasowe diety dzienne

 

956 000

1 008 000

+23 000

1 031 000

1 1 9 1

Środki rezerwowe

 

1 973 000

1 242 000

- 159 000

1 083 000

Uzasadnienie

Utworzenie 8 stanowisk (2 stałe B*3, 2 stałe C*1 i 4 czasowe B*3) niezatwierdzonych przez Radę oraz przywrócenie kwot ze wstępnego projektu budżetu korygującego nr 7/2005.

P6_TA(2005)0392

Budżet korygujący nr 6/2005 - Sekcja IV

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu budżetu korygującego nr 6/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005, Sekcja IV — Trybunał Sprawiedliwości — Utworzenie Trybunału Służby Cywilnej (12180/2005 — C6-0304/2005 — 2005/2159(BUD))

Parlament Europejski,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 272 ust. 4 przedostatni akapit,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, a w szczególności art. 177 tego Traktatu,

uwzględniając rozporządzenie (WE, Euratom) nr 1605/2002 Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (1), a w szczególności jego art. 37 i 38,

uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005, przyjęty ostatecznie w dniu 16 grudnia 2004 (2),

uwzględniając Porozumienie Międzyinstytucjonalne z dnia 6 maja 1999 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej (3),

uwzględniając wstępny projekt budżetu korygującego nr 7/2005 Unii Europejskiej na rok budżetowy 2005 przedstawiony przez Komisję dnia 5 września 2005 r. (COM(2005)0419),

uwzględniając projekt budżetu korygującego nr 6/2005 przyjęty przez Radę w dniu 3 października 2005 r. (12180/2005 - C6-0304/2005),

uwzględniając art. 69 oraz załącznik IV Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A6-0306/2005),

A.

mając na uwadze decyzję Rady o utworzeniu Trybunału Służby Cywilnej,

B.

mając na uwadze, że przyspieszono proponowany termin rozpoczęcia działalności Trybunału Służby Cywilnej, wyznaczając go na rok 2005,

1.

postanawia utworzyć wszystkie stanowiska dla Trybunału Służby Cywilnej przewidziane we wstępnym projekcie budżetu korygującego nr 7/2005 i skorygować środki przeznaczone na ten cel w projekcie budżetu korygującego nr 6/2005;

2.

przyjmuje wstępny projekt budżetu korygującego nr 6/2005 ze zmianami;

3.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji, wraz ze zmianami do projektu budżetu korygującego nr 6/2005, Radzie, Komisji i Trybunałowi Sprawiedliwości.


(1)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(2)  Dz.U. L 60 z 8.3.2005.

(3)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1. Porozumienie zmienione decyzją 2003/429/WE (Dz.U. L 147 z 14.6.2003, str. 25).

P6_TA(2005)0393

Przesyłanie odpadów ***II

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów (15311/4/2004 — C6-0223/2005 — 2003/0139(COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady (15311/4/2004 — C6-0223/2005),

uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu (1) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2003)0379) (2),

uwzględniając zmieniony projekt Komisji (COM(2004)0172) (2),

uwzględniając art. 251 ust. 2 Traktatu WE,

uwzględniając art. 62 Regulaminu,

uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A6-0287/2005),

1.

zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dz.U. C 87 E z 7.4.2004, str. 281.

(2)  Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC2-COD(2003)0139

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w drugim czytaniu w dniu 25 października 2005 r. w celu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr .../2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przemieszczania odpadów

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Głównym i najważniejszym celem i przedmiotem niniejszego rozporządzenia jest ochrona środowiska, a jego wpływ na handel międzynarodowy ma jedynie uboczny charakter.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar (3) zostało już kilkakrotnie w znaczącym stopniu zmienione i wymaga dalszych zmian. Konieczne jest w szczególności włączenie do tego rozporządzenia treści decyzji Komisji 94/774/WE z dnia 24 listopada 1994 r. dotyczącej standardowego listu przewozowego określonego w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 259/93 (4) oraz decyzji Komisji 1999/412/WE z dnia 3 czerwca 1999 r. dotyczącej kwestionariusza w związku z obowiązkiem sprawozdawczym Państw Członkowskich zgodnie z art. 41 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 (5). Dlatego też dla zapewnienia większej jasności przepisów rozporządzenie (EWG) nr 259/93 powinno zostać zastąpione.

(3)

Decyzja Rady 93/98/EWG (6) dotyczyła zawarcia, w imieniu Wspólnoty, Konwencji Bazylejskiej z dnia 22 marca 1989 r. o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych (7), której Wspólnota jest stroną od 1994 r. Poprzez dostosowanie rozporządzenia (EWG) nr 259/93, Rada przyjęła przepisy dotyczące ograniczania i kontroli takiego przemieszczania między innymi w celu dostosowania istniejącego wspólnotowego systemu nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów do wymogów Konwencji Bazylejskiej.

(4)

Decyzja Rady 97/640/WE (8) dotyczyła zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty zmiany do Konwencji Bazylejskiej, ustanowionej w decyzji III/l Konferencji Stron. Na mocy tej zmiany wszelki wywóz z państw wymienionych w aneksie VII do Konwencji odpadów niebezpiecznych przeznaczonych do unieszkodliwiania do państw nie wymienionych w tym aneksie został zakazany, podobnie jak, ze skutkiem od 1 stycznia 1998 r., wywóz odpadów niebezpiecznych określonych w art. 1 ust. 1 lit. a) Konwencji, które są przeznaczone do odzysku. Rozporządzenie (EWG) nr 259/93 zostało odpowiednio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 120/97 (9).

(5)

Mając na względzie fakt, że Wspólnota zatwierdziła decyzję C(2001)107/Final Rady OECD z dnia 14 czerwca 2001 r. dotyczącą zmiany decyzji OECD C(92)39/Final w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku (decyzja OECD), w celu ujednolicenia wykazów odpadów z Konwencją Bazylejską i zmiany niektórych innych wymagań, konieczne jest włączenie treści tej decyzji do prawa wspólnotowego.

(6)

Wspólnota podpisała Konwencję Sztokhohnską z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych.

(7)

Istotne jest zorganizowanie i uregulowanie nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów w sposób, który uwzględnia potrzebę zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska i zdrowia ludzi oraz który sprzyja bardziej jednolitemu stosowaniu tego rozporządzenia na całym obszarze Wspólnoty.

(8)

Istotne jest również uwzględnienie wymogu określonego w art. 4 ust. 2 lit. d) Konwencji Bazylejskiej stanowiącego, że przemieszczanie odpadów niebezpiecznych będzie ograniczone do minimum zgodnego z bezpieczną dla środowiska i skuteczną gospodarką takimi odpadami.

(9)

Ponadto istotne jest uwzględnienie prawa każdej ze stron Konwencji Bazylejskiej, wynikające z jej art. 4 ust. 1, do wprowadzenia zakazu przywozu odpadów niebezpiecznych lub odpadów wymienionych w aneksie II do tej Konwencji.

(10)

Przemieszczanie odpadów wytworzonych przez siły zbrojne lub organizacje pomocowe powinno zostać wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia w przypadku przywozu na obszar Wspólnoty w określonych sytuacjach (w tym w razie tranzytu wewnątrz Wspólnoty, kiedy odpady są wprowadzane do Wspólnoty). W odniesieniu do przemieszczania takich odpadów powinny być przestrzegane wymogi wynikające z prawa międzynarodowego oraz z umów międzynarodowych. W takich przypadkach, każdy właściwy organ tranzytu i właściwy organ miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty powinny zostać z wyprzedzeniem poinformowane o przemieszczeniu odpadów i ich przeznaczeniu.

(11)

Konieczne jest uniknięcie powielania rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (10), które już zawiera przepisy dotyczące wszystkich aspektów dotyczących przesyłki, wyboru trasy i przesyłania (gromadzenia, transportu, przeładunku, przetwarzania, wykorzystywania, odzyskiwania i unieszkodliwiania, prowadzenia dokumentacji, dokumentów towarzyszących oraz możliwości śledzenia) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w obrębie Wspólnoty, do Wspólnoty oraz poza jej obszar.

(12)

Do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna złożyć sprawozdanie na temat związku pomiędzy istniejącymi przepisami sektorowymi dotyczącymi zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz przepisami niniejszego rozporządzenia oraz przedłożyć do tego dnia wszelkie propozycje konieczne w celu dostosowania tych przepisów do niniejszego rozporządzenia w celu osiągnięcia równoważnego poziomu kontroli.

(13)

Pomimo iż nadzór i kontrola przemieszczania odpadów w obrębie Państwa Członkowskiego jest sprawą tego Państwa Członkowskiego, krajowe uregulowania dotyczące przemieszczania odpadów powinny uwzględniać potrzebę spójności z przepisami wspólnotowymi w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska i zdrowia ludzi.

(14)

W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do unieszkodliwiania oraz przeznaczonych do odzysku odpadów nie wymienionych w załączniku III, IIIA lub IIIB, właściwe jest zapewnienie optymalnego nadzoru i kontroli poprzez wymóg uzyskania uprzedniej pisemnej zgody na takie przemieszczenie. Taka procedura powinna z kolei wiązać się z uprzednim zgłoszeniem, które umożliwi właściwym organom uzyskanie odpowiednich informacji i podjęcie wszelkich koniecznych środków dla ochrony zdrowia ludzi i środowiska. Powinno to również umożliwić tym organom wnoszenie uzasadnionych sprzeciwów wobec takiego przemieszczenia.

(15)

W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku wymienionych w załączniku III, IIIA lub IIIB, właściwe jest zapewnienie minimalnego poziomu nadzoru i kontroli poprzez wymóg, aby takim przemieszczeniom towarzyszyły określone informacje.

(16)

Mając na względzie potrzebę jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia i prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, w celu zapewnienia skuteczności konieczne jest wymaganie, aby zgłoszenia były rozpatrywane przez właściwy organ przemieszczenia.

(17)

Istotne jest również uproszczenie systemu gwarancji finansowych lub równoważnego ubezpieczenia.

(18)

Uwzględniając odpowiedzialność wytwórców odpadów za racjonalne ekologicznie gospodarowanie odpadami, dokumenty zgłoszenia oraz przesyłania przy przemieszczaniu odpadów powinny być, jeśli to możliwe, wypełniane przez wytwórców odpadów.

(19)

Konieczne jest stworzenie proceduralnych środków ochronnych dla zgłaszającego, zarówno w interesie pewności prawnej, jak i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia oraz prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(20)

W przypadku przemieszczeń odpadów do unieszkodliwienia, Państwa Członkowskie powinny przestrzegać zasad bliskości, priorytetu dla odzysku odpadów i samowystarczalności na poziomie wspólnotowym i krajowym, zgodnie z dyrektywą Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 w sprawie odpadów (11), poprzez stosowanie zgodnie z Traktatem środków polegających na całkowitym lub częściowym zakazie takiego przemieszczania odpadów albo systematycznym zgłaszaniu wobec niego sprzeciwu. Należy również wziąć pod uwagę wymóg określony w dyrektywie 75/442/EWG, zgodnie z którą Państwa Członkowskie mają stworzyć odpowiednią zintegrowaną sieć instalacji unieszkodliwiania odpadów w celu umożliwienia Wspólnocie jako całości osiągnięcia samowystarczalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów, a Państwom Członkowskim indywidualne zmierzanie do tego celu, z uwzględnieniem warunków geograficznych lub potrzeby stworzenia specjalistycznych instalacji dla określonych rodzajów odpadów. Państwa Członkowskie powinny być również w stanie zapewnić, by w instalacjach zagospodarowania odpadów objętych dyrektywą Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (12) stosowane były najlepsze dostępne techniki określone w tej dyrektywie, zgodnie z warunkami pozwolenia dla instalacji, a odpady były przetwarzane zgodnie z obowiązującymi normami ochrony środowiska dotyczącymi unieszkodliwiania odpadów, określonymi w przepisach wspólnotowych.

(21)

W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, Państwa Członkowskie powinny być w stanie zapewnić, by w instalacjach zagospodarowania odpadów objętych dyrektywą 96/61/WE stosowane były najlepsze dostępne techniki określone w tej dyrektywie, zgodnie z warunkami pozwolenia dla instalacji. Państwa Członkowskie powinny również być w stanie zapewnić, by odpady były przetwarzane zgodnie z obowiązującymi normami ochrony środowiska dotyczącymi odzysku odpadów określonymi w przepisach wspólnotowych oraz by przy uwzględnieniu art. 7 ust. 3 dyrektywy 75/442/EWG, odpady były przetwarzane zgodnie z planami gospodarki odpadami ustanowionymi zgodnie z tą dyrektywą w celu zapewnienia wykonania wiążących zobowiązań w zakresie odzysku lub recyklingu, przewidzianych w przepisach wspólnotowych.

(22)

Opracowanie na poziomie Wspólnoty obowiązkowych wymogów dotyczących instalacji unieszkodliwiania lub odzysku odpadów oraz przetwarzania określonych materiałów odpadowych, w uzupełnieniu istniejących przepisów prawa wspólnotowego, może przyczynić się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska w całej Wspólnocie, wspomóc tworzenie równych warunków prowadzenia działalności w zakresie recyklingu i pomóc w zapewnieniu, by rozwój żywotnego ekonomicznie rynku wewnętrznego w zakresie recyklingu nie był utrudniony. Istnieje w związku z tym potrzeba opracowania wspólnotowych równych warunków prowadzenia działalności w zakresie recyklingu poprzez zastosowanie, w odpowiednich przypadkach, wspólnych norm w niektórych obszarach w tym w odniesieniu do surowców wtórnych, w celu poprawienia jakości recyklingu. Komisja powinna przedstawić, w odpowiednich przypadkach, wnioski w sprawie takich norm dla niektórych rodzajów odpadów i niektórych instalacji prowadzących recykling, tak szybko, jak jest to wykonalne, w oparciu o dalszą analizę strategii gospodarowania odpadami oraz przy uwzględnieniu istniejących przepisów wspólnotowych oraz przepisów obowiązujących w Państwach Członkowskich. W tym czasie powinno być możliwe, pod pewnymi warunkami, zgłaszanie sprzeciwów wobec planowanego przemieszczania odpadów, jeśli związany z nimi odzysk nie byłby zgodny z przepisami państwa wysyłki dotyczącymi odzysku odpadów. W tym czasie Komisja powinna również monitorować sytuację zwracając uwagę na możliwe niepożądane przemieszczenia odpadów do nowych Państw Członkowskich oraz, w razie konieczności, zgłaszać odpowiednie wnioski dotyczące postępowania w takich sytuacjach.

(23)

Należy ustanowić obowiązek, aby odpady, których przemieszczanie nie może zostać zakończone zgodnie z planem, były zabierane z powrotem do państwa przemieszczenia bądź odzyskiwane albo unieszkodliwiane w inny sposób.

(24)

Należy również wprowadzić obowiązek wobec osoby, której działanie leży u źródła nielegalnego przemieszczania odpadów, zapewnienia powrotu przedmiotowych odpadów lub dokonania innych uzgodnień w celu odzysku lub unieszkodliwienia tych odpadów. W przypadku niedopełnienia tego obowiązku, odpowiednio właściwe organy wysyłki lub właściwe organy miejsca przeznaczenia powinny interweniować samodzielnie.

(25)

W celu ochrony środowiska w objętych nim państwach, konieczne jest wyjaśnienie zakresu obowiązywania zakazu wywozu ze Wspólnoty wszelkich odpadów przeznaczonych do unieszkodliwiania w państwach trzecich innych niż państwa EFTA (Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu), ustanowionego zgodnie z Konwencją Bazylejską.

(26)

Państwa, które są stronami Umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym mogą przyjąć procedury kontrolne przewidziane w odniesieniu do przemieszczania odpadów w obrębie Wspólnoty.

(27)

W celu ochrony środowiska w objętych nim państwach, konieczne jest również wyjaśnienie zakresu obowiązywania zakazu wywozu ze Wspólnoty odpadów niebezpiecznych przeznaczonych do odzysku w państwie, którego nie obowiązuje decyzja OECD, ustanowionego zgodnie z Konwencją Bazylejską. W szczególności konieczne jest usunięcie wątpliwości dotyczących wykazu odpadów, do których ten zakaz ma zastosowanie oraz zapewnienie, że wykaz ten obejmuje również odpady wymienione w aneksie II do Konwencji Bazylejskiej, to jest odpady z gospodarstw domowych oraz pozostałości ze spopielania odpadów z gospodarstw domowych.

(28)

Szczególne uzgodnienia dotyczące wywozu odpadów innych niż odpady niebezpieczne przeznaczonych do odzysku w państwach, do których decyzja OECD nie ma zastosowania powinny zostać utrzymane oraz powinny zostać uproszczone w późniejszym terminie.

(29)

Przywóz do Wspólnoty odpadów do unieszkodliwienia powinien być dozwolony, jeśli państwo wywozu jest Stroną Konwencji Bazylejskiej. Przywóz do Wspólnoty odpadów do odzysku powinien być dozwolony, jeśli państwo wywozu jest jednym z państw, do których ma zastosowanie decyzja OECD lub jest Stroną Konwencji Bazylejskiej. W innych przypadkach przywóz powinien być jednak możliwy tylko wtedy, gdy państwo wywozu jest związane dwustronną lub wielostronną umową albo porozumieniem zgodnym z przepisami wspólnotowymi oraz zgodnym z art. 11 Konwencji Bazylejskiej, poza przypadkami, gdy nie jest to możliwe w sytuacjach kryzysów, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny.

(30)

Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z międzynarodowym prawem morza.

(31)

Niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać zasady dotyczące wywozu i przywozu odpadów z i do krajów i terytoriów zamorskich, określone w decyzji Rady 2001/822/WE z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską („Decyzja o Stowarzyszeniu Zamorskim”) (13).

(32)

Powinny zostać podjęte niezbędne kroki w celu zapewnienia zgodnego z dyrektywą 75/442/EWG i innymi przepisami wspólnotowymi w sprawie odpadów gospodarowania odpadami przesyłanymi w obrębie Wspólnoty oraz przywożonymi do Wspólnoty bez powodowania niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi i bez stosowania procesów albo metod, które mogą szkodzić środowisku przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwienia w państwie przeznaczenia. W przypadku wywozu z obszaru Wspólnoty odpadów nie objętych zakazem, powinny zostać podjęte wysiłki w celu zapewnienia, by odpadami gospodarowano w sposób racjonalny ekologicznie przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwiania w państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia. Instalacje, do których kierowane są odpady powinny działać zgodnie z normami ochrony zdrowia ludzi i środowiska, które w szerokim zakresie są równoważne z ustanowionymi w przepisach wspólnotowych. Należy sporządzić wykaz niewiążących wytycznych zawierających wskazówki dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami.

(33)

Państwa Członkowskie powinny przekazywać Komisji informacje dotyczące wdrażania niniejszego rozporządzenia, zarówno w drodze sprawozdań składanych do Sekretariatu Konwencji Bazylejskiej, jak i na podstawie oddzielnego kwestionariusza.

(34)

W ceku ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska należy niezbędnie zapewnić bezpieczną i dostosowaną do potrzeb środowiska rozbiórkę statków. Ponadto należy odnotować, że statek może zostać uznany za odpady zgodnie z art. 2 Konwencji Bazylejskiej, a jednocześnie według innych praw międzynarodowych — może być uważany za statek. Ważną rzeczą jest przypomnieć, że trwają prace obejmujące współpracę międzyagencyjną ILO, IMO i Konwencji Bazylejskiej nad wprowadzeniem w skali globalnej obowiązkowych wymogów sprawnie i skutecznie regulujących problem demontażu statków.

(35)

Od Państw Członkowskich powinno wymagać się zapewnienia, że zgodnie z konwencją UNECE (Konwencja o Dostępie do Informacji, Udziale Społeczeństwa w Podejmowaniu Decyzji oraz Dostępie do Sprawiedliwości w Sprawach Dotyczących Środowiska - Konwencja z Aarhus z dnia 25 czerwca 1998 r.) odnośne właściwe władze podają we właściwy sposób do wiadomości publicznej informacje dotyczące zgłoszeń przemieszczeń, jeżeli informacje takie nie są poufne zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi.

(36)

Skuteczna współpraca międzynarodowa w zakresie kontroli przemieszczania odpadów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że takie przemieszczania odpadów niebezpiecznych podlegają kontroli. Mając na celu zapewnienie racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami należy promować wymianę informacji, wspólną odpowiedzialność oraz współdziałanie między Wspólnotą oraz jej Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi.

(37)

Niektóre załączniki do niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG. Procedura ta powinna również mieć zastosowanie w przypadku zmian załączników wynikających z postępu naukowo-technicznego, do zmian w odpowiednich przepisach wspólnotowych lub w przypadkach zdarzeń związanych z decyzją OECD lub Konwencją Bazylejską oraz innymi podobnymi konwencjami i umowami międzynarodowymi.

(38)

Przygotowując instrukcje dotyczące wypełniania dokumentów zgłoszenia oraz przesyłania, które zostaną określone w załączniku IC, Komisja, uwzględniając decyzję OECD i Konwencję Bazylejską, powinna wskazać między innymi, że o ile to możliwe, dokumenty zgłoszenia oraz przesyłania powinny liczyć dwie strony oraz powinna wskazać dokładne terminy składania dokumentów zgłoszenia oraz przesyłania, określonych w załącznikach IA i IB, uwzględniając załącznik II. Dodatkowo, jeśli terminologia i wymagania zawarte w decyzji OECD, Konwencji Bazylejskiej oraz w niniejszym rozporządzeniu są różne, poszczególne wymagania należy wyjaśnić.

(39)

Przy rozpatrywaniu, które mieszaniny odpadów należy dodać do załącznika IIIA, powinny zostać uwzględnione między innymi następujące informacje: właściwości odpadów, takie jak ewentualne cechy niebezpieczne, zdolność zanieczyszczania oraz ich stan skupienia; aspekty gospodarowania odpadami, takie jak technologiczne możliwości odzysku odpadów oraz korzyści środowiskowe wynikające z odzysku, w tym rozważenie, czy nie zostanie zagrożone racjonalne ekologiczne gospodarowanie odpadami. Komisja podejmuje działania w celu zakończenia prac nad tym załącznikiem, o ile to możliwe przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wykona to zadanie najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od tej daty.

(40)

Dodatkowe środki związane z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia powinny również zostać przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG. Powinny one obejmować sposób obliczania wysokości gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia, nad którym Komisja powinna zakończyć prace w miarę możliwości przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.

(41)

Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (14).

(42)

Zważywszy, że cel niniejszego rozporządzenia, to jest zapewnienie ochrony środowiska podczas przemieszczania odpadów, nie może zostać w sposób wystarczający osiągnięty przez Państwa Członkowskie, natomiast z uwagi na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

ZAKRES STOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł 1

Zakres stosowania

1.   Niniejsze rozporządzenie określa procedury i systemy kontroli w zakresie przemieszczania odpadów, w zależności od pochodzenia, przeznaczenia i trasy przemieszczania odpadów, rodzaju przesyłanych odpadów oraz przewidzianego trybu postępowania z odpadami w miejscu przeznaczenia.

2.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do przemieszczania odpadów:

a)

pomiędzy Państwami Członkowskimi, na terytorium Wspólnoty lub z tranzytem przez państwa trzecie;

b)

przywożonych do Wspólnoty z państw trzecich;

c)

wywożonych ze Wspólnoty do państw trzecich;

d)

przewożonych w ramach tranzytu przez terytorium Wspólnoty, na trasie z oraz do państw trzecich.

3.   Z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia wyłącza się:

a)

wyładowywanie na wybrzeżu odpadów, w tym ścieków i pozostałości, wytworzonych w trakcie normalnej eksploatacji statków i platform przybrzeżnych pod warunkiem, że odpady te podlegają wymogom określonym w Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki z 1973 r., zmodyfikowanej przez protokół z 1978 r. do tej konwencji (Marpol 73/78) lub wymogom określonym w innych wiążących dokumentach międzynarodowych;

b)

odpady wytwarzane na pokładach pojazdów, pociągów, statków powietrznych i pływających , chyba że odpady takie są wyładowywane w celu ich odzysku lub unieszkodliwienia;

c)

przemieszczanie odpadów radioaktywnych, określonych w art. 2 dyrektywy Rady 92/3/Euratom z 3 lutego 1992 r. w sprawie nadzoru i kontroli przesyłania odpadów radioaktywnych między Państwami Członkowskimi oraz do Wspólnoty i poza jej obszar (15);

d)

przemieszczenia, na które zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 wymagane jest zezwolenie;

e)

przemieszczanie odpadów, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. b) pkt. ii), iv) i v) dyrektywy 75/442/EWG, o ile przemieszczenia takie są już objęte innym wspólnotowym aktem prawnym zawierającym podobne przepisy;

f)

przemieszczanie odpadów z Antarktydy do Wspólnoty zgodnie z wymogami Protokołu w sprawie ochrony środowiska naturalnego do Układu w sprawie Antarktydy z roku 1991;

g)

przywóz do Wspólnoty odpadów wytwarzanych przez siły zbrojne lub organizacje pomocowe podczas sytuacji kryzysowych oraz operacji przywracania i utrzymywania pokoju, jeżeli odpady te przesyłane są przez dane siły zbrojne lub organizacje pomocowe lub w ich imieniu, bezpośrednio lub pośrednio do państwa przeznaczenia. W takich przypadkach, wszystkie właściwe organy tranzytu oraz właściwe organy miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty zostaną z wyprzedzeniem zawiadomione o przemieszczaniu oraz o miejscu przeznaczenia odpadów.

4.   Przemieszczanie tranzytem przez obszar Wspólnoty odpadów z Antarktydy do państw nie należących do Wspólnoty podlega przepisom art. 36 i 49.

5.   Przemieszczanie odpadów wyłącznie w granicach Państwa Członkowskiego podlega jedynie przepisom art. 33.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1)

„odpady” są zdefiniowane zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy 75/442/EWG;

2)

„odpady niebezpieczne” są zdefiniowane zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (16);

3)

„mieszanina odpadów” oznacza odpady powstałe w wyniku celowego lub przypadkowego wymieszania dwóch lub więcej rodzajów odpadów, która to mieszanina nie została zaliczona do żadnej z kategorii w załącznikach III, IIIB, IV i IVA. Odpady w pojedynczym przemieszczaniu obejmującym dwa lub więcej rodzajów odpadów transportowanych osobno, nie są uważane za mieszaninę odpadów;

4)

„unieszkodliwianie” jest zdefiniowane zgodnie z art. 1 lit. e) dyrektywy 75/442/EWG;

5)

„unieszkodliwianie przejściowe”, oznacza procesy unieszkodliwiania D 13 do D 15 określone w załączniku HA do dyrektywy 75/442/EWG;

6)

„odzysk” jest zdefiniowany zgodnie z art. 1 lit. f) dyrektywy 75/442/EWG;

7)

„odzysk przejściowy”, oznacza procesy odzysku R 12 i R 13 określone w załączniku IIB do dyrektywy 75/442/EWG;

8)

„racjonalne ekologicznie gospodarowanie” oznacza podejmowanie wszystkich racjonalnych działań w celu zapewnienia, że gospodarowanie odpadami odbywa się w sposób, który uchroni zdrowie ludzkie i środowisko przed niekorzystnym oddziaływaniem takich odpadów;

9)

„wytwórca” oznacza każdy podmiot, którego działalność prowadzi do powstania odpadów (wytwórca pierwotny) lub zajmujący się wstępnym przetwarzaniem, mieszaniem odpadów lub innymi działaniami, w wyniku których zmienia się charakter lub skład tych odpadów (nowy wytwórca), (zgodnie z definicją zawartą w art. 1 lit. b) dyrektywy 75/442/EWG);

10)

„posiadacz” oznacza producenta odpadów lub osobę fizyczną lub prawną, w której posiadaniu znajdują się odpady, zgodnie z definicją zawartą w art. 1 lit. c) dyrektywy 75/442/EWG;

11)

„podmiot zbierający” oznacza każdego, kto zajmuje się zbieraniem odpadów, zdefiniowanym w art. 1 lit. g) dyrektywy 75/442/EWG;

12)

„sprzedawca” oznacza każdego, kto kieruje nabywaniem a następnie sprzedażą odpadów, w tym także sprzedawców, którzy nie obejmują faktycznego władania odpadami, zgodnie z art. 12 dyrektywy 75/442/EWG;

13)

„pośrednik” oznacza każdego, kto organizuje odzysk lub unieszkodliwianie odpadów w imieniu osób trzecich, w tym także pośredników, którzy nie obejmują faktycznego władania odpadami, zgodnie z art. 12 dyrektywy 75/442/EWG;

14)

„odbiorca” oznacza każdą osobę lub przedsiębiorstwo podlegające jurysdykcji państwa przeznaczenia, do których odpady są przesyłane w celu ich odzysku lub unieszkodliwienia;

15)

„zgłaszający” oznacza:

a)

w przypadku przemieszczeń pochodzących z Państwa Członkowskiego — każdą osobę fizyczną lub prawną podlegającą jurysdykcji tego Państwa Członkowskiego, która zamierza dokonać przemieszczenia odpadów lub zlecić takie przemieszczanie, i na której ciąży obowiązek zgłoszenia. Zgłaszającym jest jedna z osób lub jeden z podmiotów wyszczególnionych poniżej, w kolejności przyjętej w tym wykazie:

i)

wytwórca pierwotny; lub

ii)

posiadający zezwolenie nowy wytwórca, który wykonuje działania poprzedzające przemieszczanie; lub

iii)

posiadający zezwolenie podmiot zbierający, który w wyniku połączenia niewielkich ilości jednego rodzaju odpadów zebranych z różnych źródeł utworzył wysyłkę, która ma się rozpocząć z jednego miejsca wskazanego w zgłoszeniu; lub

iv)

zarejestrowany sprzedawca, który został upoważniony na piśmie przez wytwórcę pierwotnego, nowego wytwórcę lub posiadający zezwolenie podmiot zbierający, określonych w pkt i), ii) oraz iii) do działania w ich imieniu w charakterze zgłaszającego;

v)

zarejestrowany pośrednik, który został upoważniony na piśmie przez wytwórcę pierwotnego, nowego wytwórcę lub posiadający zezwolenie podmiot zbierający, określonych w pkt i), ii) oraz iii) do działania w ich imieniu w charakterze zgłaszającego;

vi)

posiadacz, jeżeli wszystkie osoby określone w pkt i), ii), iii), iv) oraz w odpowiednich przypadkach v) są nieznane lub niewypłacalne.

W przypadku, gdy zgłaszający określony pod lit. iv) lub v) nie dopełnia obowiązków w zakresie odbioru, określonych w art. 22 — 25, wytwórca pierwotny, nowy wytwórca lub upoważniony podmiot zbierający określeni odpowiednio w pkt i), ii) lub iii), którzy upoważnili sprzedawcę lub pośrednika do działania w ich imieniu, są uznawani za zgłaszającego do celów wymienionych przepisów dotyczących obowiązku odbioru. W przypadku nielegalnego przemieszczenia zgłoszonego przez sprzedawcę lub pośrednika określonych w pkt iv) lub v), osobę określoną w pkt i), ii) lub iii), która upoważniła tego sprzedawcę lub pośrednika do działania w jej imieniu, uznaje się do celów niniejszego rozporządzenia za zgłaszającego;

b)

w przypadku przywozu do Wspólnoty lub tranzytu przez terytorium Wspólnoty odpadów niepochodzących z Państwa Członkowskiego, każdą spośród następujących osób fizycznych lub prawnych podlegających jurysdykcji państwa wysyłki odpadów, która zamierza zrealizować przemieszczanie odpadów albo doprowadziła do przemieszczenia odpadów:

i)

osobę określoną w przepisach państwa wysyłki, albo też, gdy nie określają one takiej osoby;

ii)

osobę będącą posiadaczem odpadów w momencie wywozu.

16)

„Konwencja Bazylejska” oznacza Konwencję z dnia 22 marca 1989 r. o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych;

17)

„decyzja OECD” oznacza decyzję Rady OECD C(2001)107/Final w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, zmieniającą decyzję OECD C(92)39/Final;

18)

„właściwy organ” oznacza:

a)

w przypadku Państw Członkowskich — organ wyznaczony przez zainteresowane Państwo Członkowskie zgodnie z art. 53; lub

b)

w przypadku państwa trzeciego będącego stroną Konwencji Bazylejskiej — organ wyznaczony przez to państwo jako kompetentna władza do celów Konwencji, zgodnie z jej art. 5; lub

c)

w przypadku państw innych niż określone pod lit. a) lub b) powyżej — organ, który został wyznaczony jako organ właściwy przez dane państwo lub region lub, w przypadku gdy nie dokonano wyznaczenia, organ odpowiednio państwa lub regionu, właściwy w sprawach przemieszczania odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia lub odzysku albo tranzytu, w zależności od sytuacji;

19)

„właściwy organ wysyłki” oznacza właściwy organ dla obszaru, z którego przemieszczanie rozpoczęło się lub ma się rozpocząć;

20)

„właściwy organ miejsca przeznaczenia” oznacza właściwy organ dla miejsca, do którego przemieszczanie jest planowane lub w którym się ono odbywa albo dla miejsca, w którym dokonuje się załadunku odpadów przed ich odzyskiem lub unieszkodliwieniem na obszarze niepodlegającym jurysdykcji żadnego państwa;

21)

„właściwy organ tranzytu” oznacza właściwy organ każdego państwa z wyjątkiem państwa właściwego organu wysyłki lub przeznaczenia, przez które następuje lub planowane jest dokonanie przemieszczenia;

22)

„państwo wysyłki” oznacza każde państwo, z którego przemieszczanie rozpoczęło się lub ma się rozpocząć;

23)

„państwo przeznaczenia” oznacza każde państwo, do którego planowane lub dokonywane jest przemieszczanie odpadów w celu ich odzysku lub unieszkodliwienia albo w celu ich załadunku przed poddaniem ich odzyskowi lub unieszkodliwieniu na obszarze niepodlegającym jurysdykcji żadnego państwa;

24)

„państwo tranzytu” oznacza każde państwo, inne niż państwo wysyłki lub przeznaczenia, przez które następuje lub planowane jest dokonanie przemieszczania odpadów;

25)

„obszar objęty jurysdykcją państwa” oznacza wszystkie obszary lądowe lub obszary morskie, na których dane państwo sprawuje, zgodnie z prawem międzynarodowym, funkcje administracyjne i kontrolne w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska;

26)

„kraje i terytoria zamorskie” oznaczają kraje i terytoria zamorskie wyszczególnione w załączniku IA do decyzji 2001/822/WE;

27)

„urząd celny wywozu ze Wspólnoty” oznacza urząd celny określony w art. 161 ust. 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (17);

28)

„urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty” oznacza urząd celny określony w art. 793 ust. 2 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (18);

29)

„urząd celny wprowadzenia do Wspólnoty”, oznacza urząd celny, przez który przewozi się odpady wprowadzone na obszar celny Wspólnoty, zgodnie z art. 38 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92;

30)

„przywóz” oznacza każde wprowadzenie odpadów na terytorium Wspólnoty, z wyłączeniem tranzytu przez Wspólnotę;

31)

„wywóz” oznacza wyprowadzenie odpadów poza terytorium Wspólnoty, z wyłączeniem tranzytu przez Wspólnotę;

32)

„tranzyt” oznacza przemieszczenie odpadów lub planowane przemieszczanie odpadów przez jedno lub więcej państw innych niż państwo wysyłki lub przeznaczenia;

33)

„transport” oznacza przewóz odpadów w transporcie drogowym, kolejowym, powietrznym, morskim lub wodnym śródlądowym;

34)

„przemieszczanie” oznacza transport odpadów przeznaczonych do odzysku lub unieszkodliwienia, który jest planowany lub odbywa się:

a)

z jednego państwa do drugiego; lub

b)

z państwa do krajów i terytoriów zamorskich lub innych obszarów, podlegających ochronie tego państwa; lub

c)

z państwa na dowolny obszar lądowy, który zgodnie z prawem międzynarodowym nie stanowi terytorium żadnego państwa; lub

d)

z państwa na obszar Antarktydy; lub

e)

z jednego państwa przez jeden z powyższych obszarów; lub

f)

w obrębie państwa przez jeden z powyższych obszarów, który rozpoczyna się i kończy w tym samym państwie; albo

g)

z obszaru geograficznego nie podlegającego jurysdykcji żadnego państwa, skierowany do jednego z państw;

35)

„nielegalne przemieszczanie” oznacza przemieszczanie odpadów dokonane:

a)

bez zgłoszenia go wszystkim zainteresowanym właściwym organom, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; lub

b)

bez zgody zainteresowanych właściwych organów, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem; lub

c)

w przypadku, gdy zgoda zainteresowanych właściwych organów została uzyskana w wyniku fałszerstwa, wprowadzenia w błąd albo oszustwa; lub

d)

w sposób, który nie jest zgodny z określonym w dokumencie zgłoszeniowym lub w dokumentach przesyłania; lub

e)

w sposób, który prowadzi do odzysku lub unieszkodliwiania niezgodnego z przepisami wspólnotowymi lub międzynarodowymi; lub

f)

z naruszeniem art. 34, 36, 39, 40, 41 i 43; lub

g)

zgodnie z art. 3 ust. 2 i 4, w odniesieniu do którego stwierdzono, że:

i)

zawiera odpady, które nie zostały wyszczególnione w załącznikach III, IIIA lub IIIB, lub

ii)

został naruszony art. 3 ust. 4;

iii)

przemieszczanie jest realizowane w sposób, który nie został konkretnie określony w dokumencie określonym w załączniku VII.

TYTUŁ II

PRZEMIESZCZANIE ODPADÓW NA TERYTORIUM WSPÓLNOTY Z TRANZYTEM LUB BEZ TRANZYTU PRZEZ PAŃSTWA TRZECIE

Artykuł 3

Ogólne przepisy proceduralne

1.   Procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody określonej w przepisach niniejszego tytułu podlegają przemieszczenia następujących odpadów:

a)

jeżeli mają być poddane procesom unieszkodliwiania:

wszystkich odpadów;

b)

jeżeli mają być poddane procesom odzysku:

i)

odpadów wyszczególnionych w załączniku IV, który obejmuje między innymi odpady wyszczególnione w załącznikach II i VIII Konwencji Bazylejskiej ;

ii)

odpadów wyszczególnionych w załączniku IVA;

iii)

odpadów nie sklasyfikowanych pod żadnym kodem w załączniku III, IIIB, IV lub IVA;

iv)

mieszanin odpadów nie sklasyfikowanych pod żadnym kodem w załączniku III, IIIB, IV lub IVA, chyba, że zostały wyszczególnione w załączniku IIIA.

2.    Ogólnym wymogom określonym w art. 18, podlegają przemieszczenia następujących odpadów przeznaczonych do odzysku , jeżeli ilość przemieszczanych odpadów przewyższa 20 kilogramów :

a)

odpadów wyszczególnionych w załączniku III lub IIIB;

b)

mieszanin, nie sklasyfikowanych pod żadnym kodem w załączniku III lub składających się z dwóch lub więcej rodzajów odpadów wymienionych w załączniku III, jeżeli skład tych mieszanin nie utrudnia poddania ich racjonalnemu ekologicznie odzyskowi i mieszaniny te zostały wyszczególnione w załączniku ULA, zgodnie z art. 58.

3.   Odpady wyszczególnione w załączniku III, w wyjątkowych przypadkach, jeżeli wykazują one którekolwiek z niebezpiecznych właściwości określonych w załączniku III do dyrektywy 91/689/EWG traktuje się tak jak odpady wyszczególnione w załączniku IV. Przypadki te traktuje się zgodnie z art. 58.

4.   Przemieszczanie odpadów przeznaczonych wyraźnie do badań laboratoryjnych, służących ocenie właściwości fizycznych lub chemicznych tych odpadów albo ustaleniu, czy nadają się one do odzysku lub unieszkodliwienia, nie podlega procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, o której mowa w ust. 1. Zamiast tego obowiązują wymogi proceduralne określone w art. 18. Ilość odpadów objętych wyłączeniem w przypadku wyraźnego przeznaczenia ich do badań laboratoryjnych odpowiada minimalnej ilości racjonalnie potrzebnej do prawidłowego przeprowadzenia badań w konkretnym przypadku i nie może przekraczać 25 kg.

5.   Przemieszczanie zmieszanych odpadów komunalnych (kod odpadów 20 03 01) zebranych z gospodarstw domowych, także gdy odpady te zebrano również od innych wytwórców, do instalacji odzysku lub unieszkodliwiania podlega, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, tym samym przepisom co przemieszczanie odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia.

Rozdział 1

Uprzednie pisemne zgłoszenie i zgoda

Artykuł 4

Zgłoszenie

Zgłaszający, który zamierza dokonać przemieszczenia odpadów określonego w art. 3 ust. 1 lit. a) lub b) dokonuje uprzedniego pisemnego zgłoszenia właściwemu organowi wysyłki i za pośrednictwem tego organu, a w przypadku zgłoszenia ogólnego, postępuje zgodnie z postanowieniami art. 13.

Przy dokonywaniu zgłoszenia należy dopełnić następujących wymogów:

1)

Dokumenty zgłoszeniowe i przesyłania:

Zgłoszenie dokonywane jest przy użyciu następujących dokumentów:

a)

dokumentu zgłoszeniowego określonego w załączniku IA; oraz

b)

dokumentu przesyłania określonego w załączniku IB.

Przy dokonywaniu zgłoszenia zgłaszający zobowiązany jest wypełnić dokument zgłoszeniowy oraz, w stosownych przypadkach, dokument przesyłania.

Jeśli zgłaszający nie jest wytwórcą pierwotnym w rozumieniu art. 2 pkt 15) lit. a) ppkt i), zobowiązany jest zapewnić, że wytwórca pierwotny lub jedna z osób wskazanych w art. 2 pkt 15) lit. a) ppkt ii) lub iii), jeżeli jest to możliwe, również podpisze dokument zgłoszeniowy określony w załączniku IA.

Właściwe organy wysyłki wydają zgłaszającemu formularze dokumentu zgłoszeniowego i dokumentu przesyłania.

2)

Informacje i dokumentacja zawarte w dokumentach zgłoszeniowym i przesyłania:

Zgłaszający podaje w dokumencie zgłoszeniowym lub dołącza do niego informacje i dokumentację wyszczególnione w załączniku II, część 1. Zgłaszający podaje w dokumencie przesyłania lub dołącza do niego informacje i dokumentację wyszczególnione w załączniku II, część 2 w zakresie, w jakim jest to możliwe w momencie dokonywania zgłoszenia.

Uznaje się, że zgłoszenie zostało dokonane prawidłowo, jeżeli właściwy organ wysyłki stwierdzi, że dokumenty zgłoszenia i przesyłania zostały wypełnione zgodnie z akapitem pierwszym.

3)

Dodatkowe informacje i dokumentacja:

Na żądanie każdego z zainteresowanych właściwych organów, zgłaszający dostarcza dodatkowe informacje i dokumentację. Wykaz dodatkowych informacji i dokumentacji, które mogą być wymagane jest zawarty w załączniku II, część 3.

Zgłoszenie uznawane jest za dokonane prawidłowo, jeżeli właściwy organ miejsca przeznaczenia stwierdzi, że dokumenty zgłoszeniowy i przesyłania zostały wypełnione, a zgłaszający dostarczył informacje i dokumentację wyszczególnione w załączniku II, część 1 i 2 jak również wszelkie dodatkowe informacje i dokumentację, wyszczególnione w załączniku II, część 3, do których dostarczenia został wezwany zgodnie z niniejszym ustępem.

4)

Zawarcie umowy pomiędzy zgłaszającym a odbiorcą:

Zgłaszający zobowiązany jest do zawarcia z odbiorcą umowy, o której mowa w art. 5, w sprawie odzysku lub unieszkodliwienia zgłaszanych odpadów.

Dowód zawarcia powyższej umowy lub oświadczenie potwierdzające jej istnienie, zgodnie z załącznikiem IA, należy przedstawić zainteresowanym właściwym organom przy dokonywaniu zgłoszenia. Na żądanie zainteresowanego właściwego organu zgłaszający lub odbiorca zobowiązany jest do dostarczenia odpisu umowy lub innego dowodu wymaganego przez właściwy organ.

5)

Ustanowienie gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia:

Zgłaszający zobowiązany jest do ustanowienia gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia zgodnie z art. 6. Zgłaszający zobowiązany jest do złożenia oświadczenia w tym zakresie poprzez wypełnienie odpowiedniej części dokumentu zgłoszenia określonego w załączniku IA.

Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie (lub, jeżeli właściwy organ na to zezwala — dowód ustanowienia gwarancji lub ubezpieczenia albo oświadczenie o ich ustanowieniu) przekazywane są jako element dokumentu zgłoszenia przy dokonywaniu zgłoszenia lub, jeżeli właściwy organ zezwolił na to na podstawie przepisów krajowych — w określonym terminie przed rozpoczęciem przemieszczenia.

6)

Zakres zgłoszenia:

Zgłoszenie obejmuje przemieszczanie odpadów od pierwszego miejsca wysyłki, w tym ich przejściowy lub ostateczny odzysk albo unieszkodliwianie.

Jeżeli dalsze procesy przejściowe lub ostateczne mają miejsce w państwie innym niż pierwsze państwo przeznaczenia, ostateczny proces i miejsce, w którym się on odbędzie wymieniane są w zgłoszeniu oraz stosuje się art. 15 lit. f).

Każde zgłoszenie obejmuje tylko jeden kod identyfikacyjny odpadów, z wyłączeniem:

a)

odpadów nie sklasyfikowanych pod żadnym kodem w załącznikach III, IIIB, IV ani IVA. W takim przypadku podaje się tylko jeden rodzaj odpadów;

b)

mieszaniny odpadów nie sklasyfikowanych pod żadnym kodem w załącznikach III, IIIB, IV ani IVA, chyba że zostały wyszczególnione w załączniku IIIA. W takim przypadku należy podać kod każdego ze zmieszanych rodzajów odpadów w kolejności odpowiadającej ich udziałowi.

Artykuł 5

Umowa

1.   W przypadku wszystkich przemieszczeń odpadów, które podlegają obowiązkowi zgłoszenia, konieczne jest zawarcie przez zgłaszającego i odbiorcę umowy w sprawie odzysku lub unieszkodliwiania zgłaszanych odpadów.

2.   Umowa powinna być zawarta i obowiązywać od momentu zgłoszenia przez cały okres trwania przemieszczenia do wydania zaświadczenia zgodnie z art. 15 lit. e), art. 16 lit. e) lub, w odpowiednich przypadkach art. 15 lit. d).

3.   Umowa zawiera:

a)

zobowiązanie zgłaszającego do odebrania odpadów, zgodnie z art. 22 i art. 24 ust. 2, jeśli przemieszczanie, odzysk lub unieszkodliwienie odpadów nie zostaną zrealizowanie zgodnie z planem lub przemieszczanie będzie nielegalne; oraz

b)

zobowiązanie odbiorcy do odzysku lub unieszkodliwienia odpadów, zgodnie z art. 24 ust. 3, jeżeli przemieszczanie będzie nielegalne; oraz

c)

zobowiązanie prowadzącego instalację do wydania zgodnie z art. 16 lit. e) zaświadczenia potwierdzającego odzysk lub unieszkodliwienie odpadów zgodnie z treścią zgłoszenia i określonymi w nim warunkami oraz wymogami niniejszego rozporządzenia.

4.   Jeżeli przemieszczane odpady przeznaczone są do operacji przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania, umowa obejmuje następujące dodatkowe zobowiązania:

a)

zobowiązanie prowadzącego instalację przeznaczenia do wydania, zgodnie z art. 15 lit. d) oraz w odpowiednich przypadkach art. 15 lit. e) zaświadczeń potwierdzających dokonanie odzysku lub unieszkodliwienia odpadów zgodnie ze zgłoszeniem i określonymi w nim warunkami oraz wymogami niniejszego rozporządzenia; oraz

b)

zobowiązanie odbiorcy do przedstawienia, w odpowiednich przypadkach, zaświadczenia właściwemu organowi początkowego państwa wysyłki, zgodnie z art. 15 lit. f) pkt ii).

5.   Jeśli odpady wysyłane są między dwoma zakładami kontrolowanymi przez tę samą osobę prawną, umowa może zostać zastąpiona oświadczeniem danego podmiotu o zobowiązaniu się do odzysku lub unieszkodliwienia zgłaszanych odpadów.

Artykuł 6

Gwarancja finansowa

1.   W przypadku wszystkich przemieszczeń odpadów, które wymagają zgłoszenia wymagane jest ustanowienie gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia pokrywającego:

a)

koszty transportu;

b)

koszty odzysku lub unieszkodliwienia, w tym koszty niezbędnych procesów przejściowych; oraz

c)

koszty składowania przez okres 90 dni.

2.   Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie służy pokryciu kosztów powstałych w przypadku, gdy:

a)

przemieszczanie, odzysk lub unieszkodliwienie odpadów nie mogą zostać zrealizowane zgodnie z planem, jak określono w art. 22; oraz

b)

przemieszczanie albo odzysk lub unieszkodliwianie jest nielegalne, jak określono w art. 24.

3.   Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie jest ustanawiane przez zgłaszającego albo w jego imieniu przez inną osobę fizyczną lub prawną i obowiązuje w momencie dokonania zgłoszenia albo, jeżeli wyrazi na to zgodę właściwy organ zatwierdzający gwarancję finansową lub równoważne ubezpieczenie — najpóźniej w momencie rozpoczęcia przemieszczenia oraz obowiązuje w stosunku do zgłaszanego przemieszczenia najpóźniej od momentu jego rozpoczęcia.

4.   Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie, ich forma, postanowienia oraz objęta nimi kwota podlegają zatwierdzeniu przez właściwy organ wysyłki.

W przypadku przywozu do Wspólnoty, właściwy organ miejsca przeznaczenia we Wspólnocie dokonuje jednakże oceny wysokości kwoty zabezpieczenia oraz w razie potrzeby nakłada obowiązek ustanowienia dodatkowej gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia.

5.   Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie obowiązuje w stosunku do zgłoszonego przemieszczania oraz realizacji odzysku lub unieszkodliwienia zgłoszonych odpadów oraz zabezpiecza je.

Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie podlegają zwolnieniu po otrzymania przez zainteresowany właściwy organ zaświadczenia, o którym mowa w art. 16 lit. e) lub, w odpowiednich przypadkach, w art. 15 lit. e) w odniesieniu od operacji przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania.

6.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 5, jeżeli przemieszczane odpady są przeznaczone do przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania, a dalszy odzysk lub unieszkodliwianie odbywa się w państwie przeznaczenia, gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie mogą zostać zwolnione po opuszczeniu przez odpady instalacji przejściowej i otrzymaniu przez zainteresowany właściwy organ zaświadczenia, o którym mowa w art. 15 lit. d). W takim przypadku dalsze przemieszczanie do instalacji odzysku lub unieszkodliwiania musi zostać zabezpieczone nową gwarancją finansową lub równoważnym ubezpieczeniem, chyba, że właściwy organ miejsca przeznaczenia odstąpi od tego wymogu. W takich okolicznościach właściwy organ miejsca przeznaczenia odpowiada za zobowiązania powstałe w przypadku nielegalnego przemieszczania lub za odbiór odpadów, jeżeli przemieszczanie albo proces odzysku lub unieszkodliwienia nie mogą zostać zrealizowane zgodnie z planem.

7.   Właściwy organ w obrębie Wspólnoty, który zatwierdził gwarancję finansową lub równoważne ubezpieczenie posiada do nich dostęp i wykorzystuje ich środki na pokrycie zobowiązań powstałych zgodnie z art. 23 i 25, w tym na płatności na rzecz innych zainteresowanych organów.

8.   W przypadku zgłoszenia ogólnego, zgodnie z art. 13, możliwe jest ustanowienie gwarancji lub równoważnego ubezpieczenia obejmującego poszczególne części zgłoszenia ogólnego, w miejsce jednej, obejmującej całość zgłoszenia ogólnego. W takich przypadkach, gwarancja lub równoważne ubezpieczenie obowiązuje w stosunku do przemieszczenia najpóźniej od momentu rozpoczęcia zgłoszonego przemieszczenia, którego dotyczy.

Gwarancja lub równoważne ubezpieczenie podlega zwolnieniu po otrzymaniu przez zainteresowany właściwy organ zaświadczenia, o którym mowa w art. 16 lit. e) lub, w odpowiednich przypadkach, w art. 15 lit. e) w odniesieniu, do procesu przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania danych odpadów. Ust. 6 stosuje się odpowiednio.

9.   Państwa Członkowskie informują Komisję o przepisach prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszego artykułu.

Artykuł 7

Przekazanie zgłoszenia przez właściwy organ wysyłki

1.   Po otrzymaniu prawidłowo dokonanego zgłoszenia zgodnie z art. 4 akapit drugi pkt 2), właściwy organ z kopiami dla każdego właściwego organu tranzytu i powiadamia zgłaszającego, że dokonał przekazania. Przekazanie następuje w terminie trzech dni roboczych od otrzymania zgłoszenia.

2.   Jeżeli zgłoszenia nie dokonano prawidłowo, właściwy organ wysyłki wzywa zgłaszającego do dostarczenia informacji i dokumentacji, zgodnie z art. 4 akapit drugi pkt 2).

Wezwania należy dokonać w terminie trzech dni roboczych od otrzymania zgłoszenia.

W takich przypadkach właściwy organ wysyłki zobowiązany jest postąpić zgodnie z ust. 1 w terminie trzech dni roboczych od otrzymania żądanych informacji lub dokumentacji.

3.   W terminie trzech dni roboczych od prawidłowego dokonania zgłoszenia zgodnie z art. 4 akapit drugi pkt 2) właściwy organ wysyłki może podjąć decyzję o nienadawaniu zgłoszeniu dalszego biegu, jeżeli sprzeciwia się przemieszczeniu zgodnie z art. 11 i 12.

W takim przypadku niezwłocznie informuje on zgłaszającego o swojej decyzji i o przyczynach sprzeciwu.

4.   Jeżeli w terminie 30 dni od otrzymania zgłoszenia właściwy organ wysyłki nie przekaże zgłoszenia zgodnie z ust. 1, ma on obowiązek przedstawić zgłaszającemu na jego wniosek uzasadnione wyjaśnienie. Przepis ten nie stosuje się w przypadkach, gdy zgłaszający nie zastosował się do wezwania o dostarczenie informacji, o którym mowa w ust. 2.

Artykuł 8

Wezwanie przez właściwe zainteresowane organy do dostarczenia informacji i dokumentacji oraz potwierdzenie przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia.

1.   Jeżeli po przekazaniu zgłoszenia przez właściwy organ wysyłki jeden z zainteresowanych organów uzna, że niezbędne są dodatkowe informacje i dokumentacja, o których mowa w art. 4 akapit drugi pkt 3), wzywa zgłaszającego do dostarczenia takich informacji i dokumentacji oraz informuje o tym inne właściwe organy. Wezwania dokonuje się w terminie trzech dni roboczych od otrzymania zgłoszenia. W takich przypadkach zainteresowane właściwe organy zobowiązane są w terminie trzech dni roboczych od otrzymania żądanych informacji i dokumentacji poinformować o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

2.   Jeżeli właściwy organ miejsca przeznaczenia uznaje, że zgłoszenie zostało dokonane prawidłowo, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 3), przekazuje potwierdzenie przyjęcia zgłaszającemu oraz kopie pozostałym zainteresowanym właściwym organom. Przekazanie następuje w terminie trzech dni roboczych od otrzymania dokonanego prawidłowo zgłoszenia.

3.   Jeżeli w terminie 30 dni od otrzymania zgłoszenia właściwy organ miejsca przeznaczenia nie potwierdza zgłoszenia zgodnie z postanowieniami ust. 2, ma on obowiązek przedstawić zgłaszającemu na jego wniosek uzasadnione wyjaśnienie.

Artykuł 9

Wyrażenie zgody przez właściwe organy miejsca przeznaczenia, wysyłki i tranzytu oraz terminy dla transportu, odzysku lub unieszkodliwienia

1.   Właściwe organy miejsca przeznaczenia, wysyłki i tranzytu mogą w terminie 30 dni od daty wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia zgodnie z art. 8 wydać w odniesieniu do zgłoszonego przemieszczenia jedną z następujących należycie uzasadnionych pisemnych decyzji:

a)

o wyrażeniu bezwarunkowej zgody;

b)

o wyrażeniu zgody z określonymi warunkami na podstawie art. 10; lub

c)

o wyrażeniu sprzeciwu, zgodnie z art. 11 i 12.

Jeżeli w powyższym terminie 30 dni nie wyrażono sprzeciwu, możliwe jest przyjęcie, że właściwy organ tranzytu wydał zgodę milczącą.

2.   Właściwe organy miejsca przeznaczenia, wysyłki oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu przekazują zgłaszającemu swoje decyzje wraz z uzasadnieniem na piśmie w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1 oraz przekazują kopie decyzji pozostałym zainteresowanym właściwym organom.

3.   Właściwe organy miejsca przeznaczenia, wysyłki oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu, potwierdzają swoją pisemną zgodę poprzez opatrzenie dokumentu zgłoszenia lub jego kopii odpowiednimi pieczęciami, podpisami i datą.

4.   Pisemna zgoda na planowane przemieszczanie traci ważność po upływie roku kalendarzowego od jej wydania lub w terminie późniejszym wskazanym w dokumencie zgłoszenia. Powyższy przepis nie obowiązuje w przypadku, gdy zainteresowane organy wyznaczyły krótszy okres ważności.

5.   Milcząca zgoda na planowane przemieszczanie traci ważność po upływie roku kalendarzowego od upływu trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w ust. 1.

6.   Planowane przemieszczanie może zostać zrealizowane wyłącznie po spełnieniu wymogów określonych w art. 16 lit. a) i b) oraz wyłącznie w okresie ważności milczących lub pisemnych zgód wyrażonych przez wszystkie właściwe organy.

7.   Odzysk lub unieszkodliwienie odpadów związane z planowanym przemieszczaniem muszą zostać zrealizowane w terminie roku kalendarzowego od otrzymania odpadów przez prowadzącego instalację , chyba, że zainteresowane właściwe organy wyznaczyły krótszy termin.

8.   Zainteresowane właściwe organy cofają zgodę w przypadku uzyskania informacji o tym, że

a)

skład odpadów jest niezgodny z określonym w zgłoszeniu; lub

b)

nie spełniono warunków określonych w decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie; lub

c)

odpady nie zostały poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu zgodnie z zezwoleniem wydanym dla instalacji, w której wykonywane są te operacje; lub

d)

odpady mają zostać lub zostały wysłane, poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu w sposób niezgodny z informacjami zawartymi w zgłoszeniu i dokumentach przesyłania lub dołączonymi do nich.

9.   W każdym przypadku wycofania zgody, informacja o tym zostanie przekazana zgłaszającemu w drodze oficjalnego zawiadomienia, z przekazaniem kopii pozostałym zainteresowanym właściwym organom oraz odbiorcy.

Artykuł 10

Warunki dokonania przemieszczenia

1.   Właściwe organy wysyłki, miejsca przeznaczenia i tranzytu mogą, w terminie 30 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia, zgodnie z art. 8, określić warunki, na jakich wyrażają zgodę na zgłaszane przemieszczanie. Warunki takie mogą opierać się na jednej lub wielu podstawach określonych w art. 11 lub 12.

2.   Właściwe organy wysyłki, miejsca przeznaczenia i tranzytu mogą także, w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1, określić warunki transportu odpadów przez obszar podlegający ich właściwości. Warunki te nie mogą być bardziej rygorystyczne niż określone w stosunku do podobnych przemieszczeń odbywających się w całości na obszarze podlegającym ich właściwości oraz muszą należycie uwzględniać obowiązujące porozumienia, w szczególności właściwe umowy międzynarodowe.

3.   Właściwe organy wysyłki, miejsca przeznaczenia i tranzytu mogą także, w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1 nałożyć warunek, że ich zgoda zostanie uznana za wycofaną, jeżeli najpóźniej do momentu rozpoczęcia zgłoszonego przemieszczenia wbrew postanowieniom art. 6 ust. 3 nie zostanie ustanowiona gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie.

4.   Właściwy organ zawiadamia zgłaszającego na piśmie o określonych przez niego warunkach oraz przekazuje kopie zawiadomienia zainteresowanym właściwym organom.

Odpowiedni właściwy organ odnotowuje zastrzeżone warunki w dokumencie zgłoszenia lub załącza je do niego.

5.     Właściwa władza miejsca przeznaczenia może również w ciąga. 30-dniowego okresu, o którym mowa w ust. 1, postawić warunek, że zakład odbierający prowadzić będzie w okresie ważności zgłoszenia stały rejestr otrzymanych i wysłanych odpadów oraz/lub ilości odpadów i związanych z nimi operacji odzysku lub unieszkodliwienia wymienionych w zgłoszeniu. Rejestr ten, podpisany przez osobę prawnie odpowiedzialną za zakład, wysyła się do właściwych władz miejsca przeznaczenia w ciągu miesiąca od zakończenia zgłoszonej operacji odzysku lub unieszkodliwienia.

Artykuł 11

Zgłoszenie sprzeciwu wobec przemieszczenia odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia

1.   W przypadku zgłoszenia dotyczącego planowanego przemieszczenia odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia, właściwe organy miejsca przeznaczenia i wysyłki mogą, w terminie 30 dni od przekazania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia zgodnie z art. 8 oraz zgodnie z Traktatem, zgłosić sprzeciw wobec przemieszczenia, oparty na jednej lub kilku spośród następujących podstaw:

a)

planowane przemieszczanie lub unieszkodliwienie nie byłyby zgodne ze środkami przyjętymi w celu realizacji zasad bliskości, priorytetu dla odzysku odpadów i samowystarczalności na poziomie wspólnotowym i krajowym, zgodnie z dyrektywą 75/442/EWG, w celu wprowadzenia całkowitego lub częściowego zakazu lub systematycznego sprzeciwiania się przemieszczeniom; lub

b)

planowane przemieszczanie lub unieszkodliwienie odpadów nie byłyby zgodne z przepisami krajowymi w zakresie ochrony środowiska, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub ochrony zdrowia i dotyczącymi działań podejmowanych w państwie zgłaszającym sprzeciw; lub

c)

zgłaszający lub odbiorca został uprzednio pociągnięty do odpowiedzialności za nielegalne przemieszczanie lub inne naruszenie przepisów w zakresie ochrony środowiska. W powyższym przypadku właściwe organy wysyłki oraz miejsca przeznaczenia mogą, zgodnie z przepisami krajowymi, odrzucić wszelkie przemieszczenia, w które zaangażowana jest dana osoba; lub

d)

zgłaszający lub prowadzący instalację przy okazji poprzednich przemieszczeń wielokrotnie postępował w sposób niezgodny z art. 15 i 16; lub

e)

Państwo Członkowskie zamierza skorzystać z uprawnienia przewidzianego w art. 4 ust. 1 Konwencji Bazylejskiej i zakazać przywozu odpadów niebezpiecznych lub opadów wyszczególnionych w aneksie II do tej Konwencji; lub

f)

planowane przemieszczanie lub unieszkodliwienie stoi w sprzeczności ze zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych zawartych przez dane Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie albo Wspólnotę; lub

g)

planowane przemieszczanie lub unieszkodliwienie, uwzględniając czynniki geograficzne lub potrzebę zastosowania specjalistycznych instalacji do niektórych rodzajów odpadów, jest niezgodne z dyrektywą 75/442/EWG, w szczególności z jej art. 5 i 7:

i)

ze względu na niezgodność z zasadą samowystarczalności na poziomie wspólnotowym i krajowym; lub

ii)

w przypadkach, gdy specjalistyczna instalacja powinna służyć unieszkodliwianiu odpadów z bliżej położonego źródła i właściwy organ daje pierwszeństwo tym odpadom; lub

iii)

z uwagi na konieczność zapewnienia, by przemieszczenia były zgodne z planami zarządzania odpadami; lub

h)

odpady będą przetwarzane w instalacji, która podlega dyrektywie 96/61/WE, lecz nie stosuje najlepszych dostępnych technik w rozumieniu art. 9 ust. 4 tej dyrektywy zgodnie z wydanym dla niej zezwoleniem; lub

i)

że odpady są mieszanymi odpadami komunalnymi zebranymi z gospodarstw domowych (kod odpadów 20 03 01); lub

j)

dane odpady nie zostaną zagospodarowane zgodnie z obowiązującymi w zakresie procesów unieszkodliwiania odpadów normami ochrony środowiska określonymi w przepisach wspólnotowych (także w przypadku, gdy zezwolono na tymczasowe odstępstwa).

2.   Właściwy organ lub organy tranzytu mogą przed upływem trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w ust. 1 zgłosić uzasadniony sprzeciw wyłącznie w oparciu o podstawy określone w ust. 1 lit. b), c), d) i f).

3.   Przepis ust. 1 lit. a) nie ma zastosowania do odpadów niebezpiecznych, których łączna produkcja roczna w Państwie Członkowskim wysyłki jest na tyle niewielka, że stworzenie nowych specjalistycznych instalacji unieszkodliwiania w tym Państwie Członkowskim byłoby nieopłacalne.

Właściwy organ miejsca przeznaczenia współpracuje z właściwym organem wysyłki, który uznaje, że przepis niniejszego ustępu stosuje się w miejsce ust. 1 lit. a), w celu wspólnego rozstrzygnięcia tej kwestii.

W przypadku niemożności znalezienia zadawalającego rozwiązania, każde z Państw Członkowskich może skierować sprawę do Komisji. Komisja rozstrzyga sprawę zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG.

4.   Jeżeli w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1, właściwe organy uznają, że przyczyny zgłoszenia przez nie sprzeciwu zostały usunięte, niezwłocznie informują o tym zgłaszającego na piśmie oraz przekazują kopie informacji odbiorcy oraz pozostałym zainteresowanym właściwym organom.

5.   Jeżeli przyczyny zgłoszenia sprzeciwu nie zostały usunięte w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1, zgłoszenie traci ważność. Jeżeli zgłaszający nadal zamierza zrealizować przemieszczanie, jest on zobowiązany do dokonania nowego zgłoszenia, chyba, że wszystkie zainteresowane właściwe organy i zgłaszający uzgodnią inaczej.

6.   Środki podjęte przez Państwo Członkowskie zgodnie z ust. 1 lit. a) lub zgodnie z ust. 1 lit. e), przewidujące całkowity lub częściowy zakaz lub systematyczne sprzeciwianie się przemieszczeniom odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia są niezwłocznie zgłaszane Komisji, która zawiadamia o nich pozostałe Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Zgłoszenie sprzeciwu wobec przemieszczenia odpadów przeznaczonych do odzysku

1.   W przypadku zgłoszenia dotyczącego planowanego przemieszczenia odpadów przeznaczonych do odzysku, właściwe organy miejsca przeznaczenia i wysyłki mogą, w terminie 30 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia zgodnie z art. 8 oraz zgodnie z Traktatem, zgłosić sprzeciw wobec przemieszczenia oparty na jednej lub kilku spośród następujących podstaw:

a)

planowane przemieszczanie lub odzysk byłyby niezgodne z dyrektywą 75/442/EWG, w szczególności z jej art. 3, 4, 7 i 10; lub

b)

planowane przemieszczanie lub odzysk odpadów nie byłyby zgodne z przepisami krajowymi w zakresie ochrony środowiska, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub ochrony zdrowia i dotyczącymi działań podejmowanych w państwie zgłaszającym sprzeciw; lub

c)

planowane przemieszczanie lub odzysk odpadów byłyby niezgodne z przepisami krajowymi obowiązującymi w państwie wysyłki w zakresie odzysku odpadów, co obejmuje przypadki, gdy planowane przemieszczanie obejmowałoby odpady przeznaczone do odzysku w instalacji, stosującej mniej rygorystyczne normy przetwarzania takich odpadów niż instalacja położona w państwie wysyłki, przy poszanowaniu potrzeby zapewnienia właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego;

powyższego przepisu nie stosuje się, jeżeli:

i)

istnieją w tej dziedzinie przepisy wspólnotowe, w szczególności dotyczące odpadów i w przepisach krajowych przyjętych w celu transpozycji tych przepisów określono wymogi co najmniej równie rygorystyczne jak te, które zawarte są w przepisach wspólnotowych;

ii)

operacja odzysku w państwie przeznaczenia jest przeprowadzana z zachowaniem wymogów w znacznym stopniu równoważnych z tymi, jakie określono w przepisach krajowych państwa wysyłki;

iii)

przepisy krajowe państwa wysyłki, inne niż objęte zakresem pkt i), nie zostały zgłoszone zgodnie z dyrektywą 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (19), w przypadkach, w których dyrektywa ta nakłada taki obowiązek; lub

d)

zgłaszający lub odbiorca został uprzednio pociągnięty do odpowiedzialności za nielegalne przemieszczanie lub inne naruszenie przepisów w zakresie ochrony środowiska. W powyższym przypadku właściwe organy wysyłki oraz miejsca przeznaczenia mogą, zgodnie z przepisami krajowymi, odrzucić wszelkie przemieszczenia, w które zaangażowana jest dana osoba; lub

e)

zgłaszający lub prowadzący instalację przy okazji poprzednich przemieszczeń wielokrotnie postępował w sposób niezgodny z art. 15 i 16; lub

f)

planowane przemieszczanie lub odzysk stoi w sprzeczności ze zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych zawartych przez dane Państwo Członkowskie lub Państwa Członkowskie albo Wspólnotę, lub

g)

jeśli stosunek odpadów odzyskiwalnych i nieodzyskiwalnych, wartość szacunkowa uzyskanych w wyniku odzysku surowców lub koszt odzysku i unieszkodliwienia części nieodzyskiwalnej nie uzasadnia odzysku ze względów ekonomicznych lub środowiskowych; lub

h)

przemieszczane odpady przeznaczone są do unieszkodliwienia, a nie do odzysku; lub

i)

odpady będą przetwarzane w instalacji, która podlega dyrektywie 96/61/WE, lecz nie stosuje najlepszych dostępnych technik w rozumieniu art. 9 ust. 4 tej dyrektywy zgodnie z wydanym dla niej zezwoleniem; lub

j)

dane odpady nie zostaną zagospodarowane zgodnie z obowiązującymi w zakresie unieszkodliwiania odpadów normami ochrony środowiska, określonymi w przepisach wspólnotowych (także w przypadku, gdy zezwolono na tymczasowe odstępstwa); lub

k)

odpady nie zostaną zagospodarowane zgodnie z planami gospodarowania odpadami sporządzonymi zgodnie z art. 7 dyrektywy 75/442/EWG, w celu zapewnienia wykonania prawnie wiążących obowiązków w zakresie odzysku i recyklingu, określonych w przepisach wspólnotowych.

2.   Właściwy organ lub organy tranzytu mogą przed upływem trzydziestodniowego terminu, o którym mowa w ust. 1 zgłosić uzasadniony sprzeciw wobec planowanego przemieszczenia, wyłącznie w oparciu o podstawy określone w ust. 1 lit. b), d) , e) i f).

3.   Jeżeli w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1, właściwe organy uznają, że przyczyny zgłoszenia przez nie sprzeciwu zostały usunięte, niezwłocznie informują o tym zgłaszającego na piśmie oraz przekazują kopie informacji odbiorcy oraz pozostałym zainteresowanym właściwym organom.

4.   Jeżeli przyczyny zgłoszenia sprzeciwu nie zostały usunięte w terminie 30 dni, o którym mowa w ust. 1, zgłoszenie traci ważność. Jeżeli zgłaszający nadal zamierza zrealizować przemieszczanie, jest on zobowiązany do dokonania nowego zgłoszenia, chyba, że wszystkie zainteresowane właściwe organy i zgłaszający uzgodnią inaczej.

5.   O sprzeciwach zgłoszonych przez właściwe organy zgodnie z ust. 1 lit. c) Państwa Członkowskie zawiadamiają Komisję, zgodnie z art. 51.

6.   Państwo Członkowskie wysyłki zawiadamia Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie o przepisach krajowych, na których mogą opierać się sprzeciwy zgłaszane przez właściwe organy zgodnie z ust. 1 lit. c), wskazując, do jakich rodzajów odpadów i operacji odzysku odpadów sprzeciwy te mają zastosowanie, przed powołaniem się na takie przepisy przy zgłaszaniu uzasadnionych sprzeciwów.

Artykuł 13

Zgłoszenie ogólne

1.   Zgłaszający może dokonać zgłoszenia ogólnego obejmującego więcej niż jedno przemieszczanie, jeżeli w przypadku każdego z nich:

a)

odpady mają zasadniczo podobne właściwości fizyczne i chemiczne; oraz

b)

odpady przesyłane są do tego samego odbiorcy i do tej samej instalacji;

c)

trasa przemieszczania podana w zgłoszeniu jest taka sama.

2.   Jeżeli wskutek nieprzewidzianych okoliczności nie można wysłać odpadów tą samą trasą, zgłaszający zawiadamia o tym jak najszybciej zainteresowane właściwe organy, jeżeli to możliwe przed rozpoczęciem przemieszczania, o ile już wtedy wiadomo, że konieczna jest zmiana trasy.

Jeżeli konieczność zmiany trasy jest znana przed rozpoczęciem przemieszczenia i pociąga za sobą obowiązek uwzględnienia innych właściwych organów niż te, których dotyczy zgłoszenie ogólne, zgłoszenie to nie może zostać wykorzystane i należy dokonać nowego zgłoszenia.

3.   Zainteresowane właściwe organy mogą uzależnić swoją zgodę na skorzystanie ze zgłoszenia ogólnego od późniejszego dostarczenia im dodatkowych informacji i dokumentacji, zgodnie z art. 4 akapit drugi pkt 2) i 3).

Artykuł 14

Instalacje odzysku objęte zezwoleniami wstępnymi

1.   Właściwe organy miejsca przeznaczenia, których właściwości podlegają określone instalacje odzysku, mogą wydać takim instalacjom zezwolenia wstępne.

Zezwolenia takie wydawane są na czas określony i mogą zostać w dowolnym momencie cofnięte.

2.   W przypadku zgłoszenia ogólnego na podstawie art. 13, okres ważności zezwolenia, o którym mowa w art. 9 ust. 4 i 5 może zostać przedłużony do trzech lat przez właściwy organ miejsca przeznaczenia w porozumieniu z pozostałymi zainteresowanymi właściwymi organami.

3.   Właściwe organy, które podjęły decyzję o wydaniu zezwolenia wstępnego dla instalacji zgodnie z ust. 1 i 2, przekazują Komisji oraz, w odpowiednich przypadkach, sekretariatowi OECD:

a)

nazwę, numer rejestracji i adres instalacji, w której prowadzony jest odzysk;

b)

opis technologii wykorzystywanych w instalacji, w tym ich kod R;

c)

rodzaje odpadów wyszczególnionych w załączniku IV i IVA lub rodzaje odpadów, których dotyczy decyzja;

d)

łączną ilość, jaką obejmuje wstępne zezwolenie;

e)

okres ważności;

f)

wszelkie zmiany we zezwoleniu wstępnym;

g)

wszelkie zmiany zgłaszanych danych; oraz

h)

informację o cofnięciu zezwolenia wstępnego.

Powyższe informacje przekazywane są przy użyciu formularza określonego w załączniku VI.

4.   Na zasadzie odstępstwa od art. 9, 10 i 12, zezwolenia wydanie zgodnie z art. 9, określenie warunków zgodnie z art. 10 lub zgłoszenie sprzeciwu zgodnie z art. 12 przez zainteresowane właściwe organy następuje w terminie 7 dni roboczych od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia, zgodnie z art. 8.

5.   Niezależnie od postanowień ust. 4, właściwy organ wysyłki może zdecydować, że niezbędny jest dłuższy termin w celu uzyskania od zgłaszającego dalszych informacji lub dokumentacji.

W takim przypadku właściwy organ zawiadamia o tym na piśmie zgłaszającego w terminie 7 dni roboczych oraz przekazuje kopie tego zawiadomienia pozostałym zainteresowanym właściwym organom.

Łączny okres niezbędny do uzyskania informacji lub dokumentacji nie może przekroczyć 30 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia zgodnie z art. 8.

Artykuł 15

Dodatkowe przepisy dotyczące procesów przejściowego odzysku i unieszkodliwiania

Do przemieszczania odpadów przeznaczonych do procesów przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania stosuje następujące przepisy dodatkowe:

a)

W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania, obok początkowej operacji odzysku lub unieszkodliwiania należy oznaczyć w dokumencie zgłoszenia wszystkie instalacje, w których przewidziane jest zrealizowane dalszych procesów przejściowego oraz ostatecznego odzysku lub unieszkodliwiania.

b)

Właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia mogą wydać zgodę na przemieszczanie odpadów przeznaczonych do przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania tylko w przypadku, gdy brak jest podstaw do zgłoszenia zgodnie z art. 11 lub 12 sprzeciwu wobec przemieszczenia odpadów do instalacji realizujących dalsze operacje przejściowego lub ostatecznego odzysku albo unieszkodliwiania.

c)

Prowadzący instalację, w której realizowana jest operacja przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania odpadów zobowiązany jest przekazać, w terminie trzech dni od otrzymania odpadów, pisemne potwierdzenie, że odpady zostały dostarczone.

Powyższe potwierdzenie jest wpisywane lub dołączane do dokumentu przesyłania. Prowadzący wymienioną instalację przesyła podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierające powyższe potwierdzenie do zgłaszającego oraz zainteresowanych właściwych organów.

d)

Najszybciej jak to możliwe i nie później niż w terminie 30 dni od zrealizowania operacji przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania oraz nie później niż w terminie jednego roku kalendarzowego od otrzymania odpadów lub w krótszym terminie, zgodnie z art. 9 ust. 7, prowadzący instalację, w której przeprowadzono tę operację wyda na własną odpowiedzialność zaświadczenie potwierdzające wykonanie operacji przejściowego odzysku lub unieszkodliwienia.

Powyższe zaświadczenie jest wpisywane lub dołączane do dokumentu przesyłania.

Prowadzący wymienioną instalację prześle podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierające powyższe zaświadczenie do zgłaszającego oraz zainteresowanych właściwych organów.

e)

Jeżeli prowadzący instalację odzysku lub unieszkodliwiania, w której zrealizowano operację przejściowego odzysku lub unieszkodliwienia, dostarczy odpady w celu poddania ich dalszym przejściowym lub trwałym procesom odzysku lub unieszkodliwiania do instalacji zlokalizowanej w państwie przeznaczenia, jest on zobowiązany, najszybciej jak to możliwe, jednak nie później niż terminie jednego roku od dostarczenia odpadów lub w krótszym terminie zgodnie z art. 9 ust. 7, uzyskać zaświadczenie z tej instalacji, że dalsze procesy ostatecznego odzysku lub unieszkodliwienia zostały wykonane.

Prowadzący wymienioną instalację, w której realizowana jest operacja przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania niezwłocznie przesyła odpowiednie zaświadczenie zgłaszającemu i zainteresowanym właściwym organom, wskazując przemieszczanie, którego dotyczy zaświadczenie.

f)

Jeżeli dostarczenie odpadów, o którym mowa w lit. e) następuje do instalacji zlokalizowanej odpowiednio:

i)

w początkowym państwie wysyłki lub w innym Państwie Członkowskim, wymagane jest nowe zgłoszenie, zgodnie z przepisami niniejszego tytułu; lub

ii)

w państwie trzecim, wymagane jest nowe zgłoszenie, zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem, że postanowienia dotyczące zainteresowanych właściwych organów stosuje się także do początkowego właściwego organu początkowego państwa wysyłki.

Artykuł 16

Wymogi mające zastosowanie po uzyskaniu zgody na przemieszczanie

Po wyrażeniu przez zainteresowane właściwe organy zgody na zgłoszone przemieszczanie, wszystkie uczestniczące w nim przedsiębiorstwa wypełniają dokument przesyłania lub w przypadku zgłoszenia ogólnego — dokumenty przesyłania, w odpowiednich punktach, podpisują i zachowują kopię lub kopie. Należy dopełnić następujących obowiązków:

a)

Wypełnienie dokumentu przesyłania przez zgłaszającego: Po uzyskaniu przez zgłaszającego zgody od właściwych organów wysyłki miejsca przeznaczenia i tranzytu lub jeżeli, w odniesieniu do właściwego organu tranzytu możliwe jest przyjęcie, że wyraził on zgodę milczącą, zgłaszający wpisuje faktyczną datę przemieszczenia oraz wypełnia w możliwym zakresie pozostałe punkty dokumentu przesyłania.

b)

Uprzednie zawiadomienie o faktycznym rozpoczęciu przemieszczenia: Zgłaszający przesyła podpisane kopie dokumentu przesyłania wypełnionego zgodnie z lit. a) zainteresowanym właściwym organom oraz odbiorcy przynajmniej na trzy dni robocze przed rozpoczęciem przemieszczenia.

c)

Dokumenty dołączane do każdego transportu: Zgłaszający zachowuje kopię dokumentu przesyłania. Każdemu transportowi towarzyszy dokument przesyłania oraz dokument zgłoszeniowy zawierający pisemne zgody oraz warunki określone przez zainteresowane właściwe organy. Dokument przesyłania zachowuje prowadzący instalację odbierającą odpady.

d)

Pisemne potwierdzenie otrzymania odpadów przez prowadzącego instalację : prowadzący instalację zobowiązany jest do przekazania pisemnego potwierdzenia otrzymania odpadów w terminie trzech dni od ich odbioru.

Powyższe potwierdzenie jest wpisywane lub dołączane do dokumentu przesyłania.

Prowadzący instalację przesyła podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierające powyższe potwierdzenie zgłaszającemu oraz zainteresowanym właściwym organom.

e)

Zaświadczenie prowadzącego instalację o ostatecznym odzysku lub unieszkodliwieniu: Najszybciej jak to możliwe, ale nie później niż w terminie 30 dni od zakończenia operacji ostatecznego odzysku lub unieszkodliwienia oraz nie później niż w terminie roku kalendarzowego od otrzymania odpadów lub w krótszym terminie zgodnie z art. 9 ust. 7, prowadzący instalację, w której dokonano tej operacji wystawia na własną odpowiedzialność zaświadczenie potwierdzające, że został wykonany ostateczny odzysk lub unieszkodliwienie odpadów.

Powyższe zaświadczenie zostanie wpisane lub dołączone do dokumentu przesyłania.

Prowadzący instalację przesyła podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierające powyższe zaświadczenie zgłaszającemu oraz zainteresowanym właściwym organom.

Artykuł 17

Zmiany w przemieszczaniu po uzyskaniu zgody

1.   W przypadku gdy w przemieszczaniu, na które wydano zgodę zaszły istotne zmiany w zakresie jego charakterystyki lub warunków, w tym planowanej ilości odpadów, trasy, środków transportu, daty przemieszczania lub przewoźnika, zgłaszający zobowiązany jest niezwłocznie, a w miarę możliwości przed rozpoczęciem przemieszczania, zawiadomić o tym zainteresowane właściwe organy i odbiorcę.

2.   W takich przypadkach wymagane jest dokonanie nowego zgłoszenia, chyba, że zainteresowane właściwe organy uznają, że proponowane zmiany nie wymagają nowego zgłoszenia.

3.   Jeżeli wprowadzenie takich zmian pociąga za sobą obowiązek uwzględnienia innych właściwych organów niż te, które były objęte pierwotnym zgłoszeniem, wymagane jest dokonanie nowego zgłoszenia.

Rozdział 2

Ogólne obowiązki w zakresie informowania

Artykuł 18

Odpady, do których dołączane są określone informacje

1.   W przypadku odpadów określonych w art. 3 ust. 2 i 4, które mają zostać przesłane, należy dopełnić następujących wymogów proceduralnych:

a)

Dla ułatwienia śledzenia przemieszczania takich odpadów, osoba podlegająca jurysdykcji państwa wysyłki, która organizuje przemieszczanie, zobowiązana jest zapewnić, by do przemieszczenia dołączony był dokument określony w załączniku VII.

b)

Dokument określony w załączniku VII jest podpisywany przed dokonaniem przemieszczenia przez osobę, która je organizuje oraz przez prowadzącego instalację odzysku lub laboratorium i przez odbiorcę po otrzymaniu danych odpadów.

2.   Umowa, o której mowa w załączniku VII zawarta pomiędzy osobą, która organizuje przemieszczanie oraz odbiorcą odpadów przeznaczonych do odzysku musi obowiązywać w momencie rozpoczęcia przemieszczania odpadów i obejmować zobowiązanie, że w przypadku, gdy przemieszczanie odpadów lub ich odzysk nie zostaną zrealizowane zgodnie z planem albo też w przypadku, gdy przemieszczanie będzie nielegalne, osoba, która organizuje przemieszczanie, lub odbiorca — w przypadku gdy osoba ta nie ma możliwości zakończenia przemieszczenia odpadów lub ich odzysku (np. z powodu niewypłacalności):

a)

odbierze odpady z powrotem lub zapewni ich odzysk w inny sposób; oraz

b)

w razie potrzeby zapewni ich składowanie w tym czasie.

Osoba, która organizuje przemieszczanie lub odbiorca przedstawia kopię powyższej umowy na żądanie zainteresowanego właściwego organu.

3.   Na potrzeby kontroli, egzekwowania przepisów, planowania, i statystyki, Państwo Członkowskie może zgodnie z przepisami krajowymi żądać informacji, o których mowa w ust. 1, dotyczących przemieszczeń podlegających przepisom niniejszego artykułu.

4.   Informacje, o których mowa w ust. 1, są traktowane jako poufne zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi, jeśli przepisy tego wymagają.

Rozdział 3

Wymogi ogólne

Artykuł 19

Zakaz mieszania odpadów podczas przemieszczania

W okresie od rozpoczęcia przemieszczania do dostarczenia odpadów do instalacji odzysku lub unieszkodliwiania, odpady określone w dokumencie zgłoszeniowym lub w art. 18 nie mogą być mieszane z innymi odpadami.

Artykuł 20

Przechowywanie dokumentów i informacji

1.   Wszystkie dokumenty przesłane do właściwych organów lub przez te organy są przechowywane przez właściwe organy, zgłaszającego , odbiorcę i prowadzącego instalację odbierającą odpady na terytorium Wspólnoty przez okres przynajmniej trzech lat od daty rozpoczęcia przemieszczania.

2.   Osoba, która zorganizowała przemieszczanie , odbiorca oraz prowadzący instalację odbierającą odpady przechowują na terytorium Wspólnoty informacje przekazane zgodnie z art. 18 ust. 1 przez okres przynajmniej trzech lat od daty rozpoczęcia przemieszczania.

Artykuł 21

Publiczny dostęp do informacji o zgłoszeniach

Właściwe władze miejsca wysyłki lub przeznaczenia mogą podać do wiadomości publicznej przy zastosowaniu właściwych środków, takich jaki Internet, informacje o zgłoszeniach przemieszczenia, na które wydały zgodę, jeśli informacja taka nie jest poufna według przepisów krajowych lub wspólnotowych.

Rozdział 4

Obowiązek odbioru odpadów

Artykuł 22

Odbiór w przypadku braku możliwości realizacji przemieszczenia zgodnie z planem

1.   Jeżeli którykolwiek z zainteresowanych właściwych organów uzyska informację, że przemieszczanie odpadów, w tym ich odzysk lub unieszkodliwienie, nie może zostać zrealizowane w zamierzony sposób, zgodnie z warunkami określonymi w dokumencie zgłoszenia i przesyłania oraz w umowie, o której mowa w art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ wysyłki. Jeżeli instalacja odzysku lub unieszkodliwiania odmawia przyjęcia przemieszczanych odpadów, prowadzący tę instalację zobowiązany jest niezwłocznie powiadomić o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia.

2.   Właściwy organ wysyłki zapewnia, że z wyjątkiem przypadków, o których mowa w ust. 3, dane odpady zostaną przez zgłaszającego, określonego według kolejności przewidzianej w art. 2 pkt 15) lub, jeżeli nie jest to możliwe, przez sam właściwy organ albo osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu, przetransportowane z powrotem na obszar podlegający jego właściwości lub na inny dowolny obszar na terytorium państwa wysyłki.

Powyższy obowiązek jest realizowany w terminie 90 dni od dnia, w którym zainteresowany właściwy organ wysyłki dowiedział się lub został powiadomiony na piśmie przez właściwe organy miejsca przeznaczenia lub tranzytu, że przemieszczanie odpadów, na które wydano zgodę albo ich odzysk lub unieszkodliwienie nie mogą zostać zrealizowane, z podaniem przyczyn takiej sytuacji lub innym terminie uzgodnionym przez zainteresowane właściwe organy. Podstawą powyższego zawiadomienia mogą być informacje przekazane właściwym organom miejsca przeznaczenia lub tranzytu między innymi przez inne właściwe organy.

3.   Obowiązek odbioru określony w ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli właściwe organy wysyłki, tranzytu i miejsca przeznaczenia zainteresowane unieszkodliwieniem lub odzyskiem odpadów uznają, że odpady mogą zostać poddane odzyskowi lub unieszkodliwianiu w inny sposób w państwie przeznaczenia lub w innym miejscu przez zgłaszającego lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez właściwy organ wysyłki albo osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu.

Obowiązek odbioru określony w ust. 2 nie ma zastosowania, jeżeli przesłane odpady zostały w trakcie operacji realizowanych w danej instalacji nieodwracalnie zmieszane z innymi odpadami zanim właściwy organ uzyskał zgodnie z ust. 1 informację o tym, że zgłoszone przemieszczanie nie może zostać zrealizowane. Powyższa mieszanina podlega odzyskowi lub unieszkodliwieniu w inny sposób, zgodnie z akapitem pierwszym.

4.   W przypadku odbioru określonego w ust. 2 należy sporządzić nowe zgłoszenie, chyba, że właściwe organy zgodnie uznają za wystarczający należycie uzasadniony wniosek początkowego właściwego organu wysyłki.

Nowe zgłoszenie, w odpowiednich przypadkach jest dokonywane przez początkowego zgłaszającego lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez inną osobę fizyczną lub prawą określoną zgodnie z art. 2 pkt 15) lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez początkowy właściwy organ wysyłki albo osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu.

Żaden właściwy organ nie może sprzeciwić się zwrotowi odpadów pochodzących z przemieszczenia, które nie może zostać zrealizowane albo związanym z tym operacjom odzysku i unieszkodliwienia.

5.   W przypadku realizacji określonych w ust. 3 rozwiązań alternatywnych poza początkowym państwem przeznaczenia, nowe zgłoszenie jest dokonywane w odpowiednich przypadkach przez początkowego zgłaszającego lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez inną osobę fizyczną lub prawną, określoną zgodnie z art. 2 pkt 15) lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez początkowy właściwy organ wysyłki lub osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu.

Jeżeli takie nowe zgłoszenie jest dokonywane przez zgłaszającego, należy złożyć je także we właściwym organie początkowego państwa wysyłki.

6.   W przypadku realizacji określonych w ust. 3 rozwiązań alternatywnych w początkowym państwie przeznaczenia, nowe zgłoszenie nie jest wymagane i wystarcza należycie uzasadniony wniosek. Taki należycie uzasadniony wniosek o aprobatę realizacji rozwiązań alternatywnych jest przesyłany właściwemu organowi miejsca przeznaczenia i wysyłki przez początkowego zgłaszającego lub, jeżeli jest to niewykonalne, przez właściwy organ wysyłki właściwemu organowi miejsca przeznaczenia.

7.   Jeżeli zgodnie z ust. 4 lub 6 nowe zgłoszenie nie jest wymagane, początkowy zgłaszający lub, jeżeli jest to niewykonalne, inna osoba fizyczna lub prawna, określona zgodnie z art. 2 pkt 15) lub, jeżeli jest to niewykonalne, początkowy właściwy organ wysyłki albo osoba fizyczna lub prawna działająca w jego imieniu zobowiązana jest sporządzić nowy dokument przesyłania, zgodnie z art. 15 lub 16.

Jeżeli zgłoszenia zgodnie z ust. 4 lub 5 dokonuje początkowy właściwy organ wysyłki, nie zachodzi obowiązek ustanowienia gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia.

8.   Obowiązek zgłaszającego oraz subsydiarny obowiązek państwa wysyłki dotyczący odbioru odpadów z powrotem lub zorganizowania alternatywnego odzysku lub unieszkodliwienia odpadów wygasa w momencie wystawienia przez prowadzącego instalację zaświadczenia, o którym mowa w art. 16 lit. e) lub, w odpowiednich przypadkach, w art. 15 lit. e), potwierdzającego, że odpady zostały poddane ostatecznemu odzyskowi lub unieszkodliwieniu. W przypadku przejściowego odzysku lub unieszkodliwienia, o których mowa w art. 6 ust. 6, subsydiarny obowiązek państwa wysyłki wygasa w momencie, w którym prowadzący instalację wystawił zaświadczenie, o którym mowa w art. 15 lit. d).

Jeżeli prowadzący instalację wystawił zaświadczenie o odzysku lub unieszkodliwieniu odpadów w sposób, który spowodował, że przemieszczanie zostało uznane za nielegalne, czego konsekwencją jest zwolnienie gwarancji finansowej, stosują się przepisy art. 24 ust. 3 i art. 25 ust. 2.

9.   Jeżeli odpady pochodzące z przemieszczenia, które nie mogło zostać zrealizowane, co obejmuje także ich odzysk lub unieszkodliwienie, zostaną ujawnione na terytorium jednego z Państw Członkowskich, właściwy organ, którego właściwości podlega obszar, na którym znaleziono odpady, odpowiada za zorganizowanie bezpiecznego składowania odpadów do czasu ich zwrotu albo ostatecznego odzysku lub unieszkodliwienia w alternatywny sposób.

Artykuł 23

Koszty odbioru odpadów w przypadku niemożności realizacji przemieszczenia

1.   Koszty wynikające ze zwrotu odpadów pochodzących z przemieszczenia, które nie może zostać zrealizowane, co obejmuje koszty ich transportu, odzysku lub unieszkodliwienia zgodnie z art. 22 ust. 2 lub 3 oraz, od dnia, w którym właściwy organ wysyłki uzyskał informację o tym, że przemieszczanie odpadów albo ich odzysk lub unieszkodliwienie nie mogą zostać zrealizowane, koszty składowania na podstawie art. 22 ust. 9, są ponoszone:

a)

przez zgłaszającego, określonego według kolejności przewidzianej w art. 2 pkt 15); lub, jeżeli jest to niewykonalne,

b)

przez inne odpowiednie osoby fizyczne lub prawne; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

c)

przez właściwy organ wysyłki; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

d)

zgodnie z odmiennymi ustaleniami zainteresowanych właściwych organów.

2.   Niniejszy artykuł nie narusza przepisów wspólnotowych oraz krajowych dotyczących odpowiedzialności.

Artykuł 24

Odbiór w przypadku gdy przemieszczanie jest nielegalne

1.   Jeżeli właściwy organ ujawnił przemieszczanie, które uważa za nielegalne, niezwłocznie powiadamia o tym pozostałe zainteresowane właściwe organy.

2.   Jeżeli odpowiedzialność za nielegalne przemieszczanie ponosi zgłaszający, właściwy organ wysyłki zapewnia, że przedmiotowe odpady zostaną:

a)

odebrane przez podmiot, który faktycznie dokonał zgłoszenia; lub, jeżeli nie dokonano zgłoszenia,

b)

odebrane przez podmiot zobowiązany do dokonania zgłoszenia; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

c)

odebrane przez właściwy organ wysyłki albo przez osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu; lub, jeżeli to niewykonalne,

d)

poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu w inny sposób w państwie przeznaczenia lub wysyłki przez właściwy organ wysyłki albo przez osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

e)

poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu w inny sposób w innym państwie przez właściwy organ wysyłki albo przez osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu, jeżeli wszystkie zainteresowane właściwe organy wyrażą na to zgodę.

Powyższy obowiązek odbioru, odzysku lub unieszkodliwienia jest realizowany w terminie 30 dni od dnia, w którym zainteresowany właściwy organ wysyłki dowiedział się lub został powiadomiony na piśmie przez właściwe organy miejsca przeznaczenia lub tranzytu o nielegalnym przemieszczaniu oraz o przyczynach jego zaistnienia, lub w innym terminie uzgodnionym przez zainteresowane właściwe organy. Podstawą powyższego zgłoszenia mogą być informacje przekazane właściwym organom miejsca przeznaczenia lub tranzytu między innymi przez inne właściwe organy.

W przypadku odbioru określonego w lit. a), b) i c) należy sporządzić nowe zgłoszenie, chyba, że właściwe organy zgodnie uznają za wystarczający uzasadniony wniosek początkowego właściwego organu wysyłki.

Nowe zgłoszenie sporządza podmiot lub organ określony w lit. a), b), c) według określonego tam porządku.

Żaden właściwy organ nie może zgłosić sprzeciwu wobec odbioru odpadów pochodzących z nielegalnego przemieszczania. W przypadku przyjęcia przez właściwy organ wysyłki rozwiązań alternatywnych określonych w lit. d) i e), nowego zgłoszenia dokonuje początkowy właściwy organ wysyłki lub osoba fizyczna lub prawna działająca w jego imieniu, chyba, że właściwe organy zgodnie uznają za wystarczający należycie uzasadniony wniosek tego organu.

3.   Jeżeli odpowiedzialność za nielegalne przemieszczanie ponosi odbiorca, właściwy organ miejsca przeznaczenia zapewnia, że przedmiotowe odpady zostaną poddane odzyskowi lub unieszkodliwianiu w sposób racjonalny ekologicznie:

a)

przez odbiorcę; lub, jeżeli jest to niewykonalne;

b)

przez właściwy organ albo osobę fizyczną lub prawną działającą w jego imieniu.

Powyższy obowiązek odzysku lub unieszkodliwienia jest realizowany w terminie 30 dni od dnia, w którym zainteresowany właściwy organ miejsca przeznaczenia dowiedział się lub został powiadomiony na piśmie przez właściwe organy miejsca wysyłki lub tranzytu o nielegalnym przemieszczaniu i przyczynach jego zaistnienia lub w innym terminie uzgodnionym przez zainteresowane właściwe organy. Podstawą powyższego zgłoszenia mogą być informacje przekazane właściwym organom wysyłki lub tranzytu między innymi przez inne właściwe organy.

W tym celu zainteresowane właściwe organy współpracują ze sobą w niezbędnym zakresie przy odzysku lub unieszkodliwianiu odpadów.

4.   Jeżeli nie jest wymagane nowe zgłoszenie, osoba odpowiedzialna za odbiór lub, jeżeli jest to niewykonalne, początkowy właściwy organ wysyłki zobowiązany jest sporządzić nowy dokument przesyłania, zgodnie z art. 15 lub 16.

W przypadku dokonania nowego zgłoszenia przez początkowy właściwy organ wysyłki, nie zachodzi obowiązek ustanowienia nowej gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia.

5.   Jeżeli odpowiedzialnością za nielegalne przemieszczanie nie można obciążyć ani zgłaszającego, ani odbiorcy, zainteresowane właściwe organy współpracują w celu zapewnienia, by dane odpady zostały poddane odzyskowi lub unieszkodliwieniu.

6.   W przypadkach przejściowego odzysku lub unieszkodliwienia, o których mowa w art. 6 ust. 6, jeżeli nielegalne przemieszczanie zostało ujawnione po dokonaniu przejściowego odzysku lub unieszkodliwienia, ciążący na państwie wysyłki subsydiarny obowiązek odbioru odpadów lub zorganizowania ich innego odzysku lub unieszkodliwienia wygasa w momencie, w którym prowadzący instalację wystawił zaświadczenie, o którym mowa w art. 15 lit. d).

Jeżeli prowadzący instalację wystawił zaświadczenie o dokonaniu odzysku lub unieszkodliwienia odpadów w sposób, który spowodował, że przemieszczanie zostało uznane za nielegalne, czego konsekwencją było zwolnienie gwarancji finansowej, stosuje się postanowienia ust. 3 i art. 25 ust. 2.

7.   Jeżeli na terytorium jednego z Państw Członkowskich ujawnione zostanie nielegalne przemieszczanie, właściwy organ, którego właściwości podlega obszar, na którym odpady ujawniono, odpowiada za zorganizowanie bezpiecznego składowania odpadów do czasu ich zwrotu albo ostatecznego unieszkodliwienia lub odzysku w inny sposób.

8.   Przepisów art. 34 i 36 nie stosuje się, jeżeli nielegalne przemieszczane odpady zwracane są do państwa wysyłki, którego dotyczą zakazy zawarte w tych artykułach.

9.   W przypadku nielegalnego przemieszczania w rozumieniu art. 2 pkt 35) lit. g), osoba, która zorganizowała przemieszczanie, podlega takim samym obowiązkom określonym w niniejszym artykule, jakie dotyczą zgłaszającego.

10.   Niniejszy artykuł nie narusza przepisów wspólnotowych ani krajowych dotyczących odpowiedzialności.

Artykuł 25

Koszty zwrotu w przypadku, gdy przemieszczanie jest nielegalne

1.   Koszty wynikające ze odbioru odpadów pochodzących z nielegalnego przemieszczania, obejmujące koszty ich transportu, odzysku lub unieszkodliwienia zgodnie z art. 24 ust. 2 oraz, od dnia, w którym właściwy organ wysyłki uzyskał informację o tym, że przemieszczanie jest nielegalne, także koszty składowania zgodnie z art. 24 ust. 7, są ponoszone przez:

a)

podmiot, który faktycznie dokonał zgłoszenia, określony według kolejności przewidzianej w art. 2 pkt 15); lub, jeżeli nie dokonano zgłoszenia,

b)

podmiot zobowiązany do dokonania zgłoszenia lub odpowiednio inne osoby fizyczne lub prawne; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

c)

właściwy organ wysyłki.

2.   Koszty wynikające z odzysku lub unieszkodliwienia odpadów na podstawie art. 24 ust. 3, w tym ewentualne koszty transportu i składowania na podstawie art. 24 ust. 7 są ponoszone przez:

a)

odbiorcę; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

b)

właściwy organ miejsca przeznaczenia.

3.   Koszty wynikające z odzysku lub unieszkodliwienia odpadów na podstawie art. 24 ust. 5, w tym ewentualne koszty transportu i składowania na podstawie art. 24 ust. 7 są ponoszone przez:

a)

zgłaszającego, określonego według kolejności przewidzianej w art. 2 pkt 15) lub odbiorcę, w zależności od decyzji zainteresowanych właściwych organów; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

b)

odpowiednio inne osoby fizyczne lub prawne; lub, jeżeli jest to niewykonalne,

c)

właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia.

4.   W przypadku nielegalnego przemieszczania w rozumieniu art. 2 pkt 35) lit. g), osoba, która zorganizowała przemieszczanie, podlega takim samym obowiązkom określonym w niniejszym artykule, jakie dotyczą zgłaszającego.

5.   Niniejszy artykuł nie narusza przepisów wspólnotowych ani krajowych dotyczących odpowiedzialności.

Rozdział 5

Ogólne przepisy administracyjne

Artykuł 26

Sposoby przekazywania korespondencji

1.   Następujące informacje i dokumenty mogą być przesyłane pocztą:

a)

zgłoszenie planowanego przemieszczenia, zgodnie z art. 4 i 13;

b)

wezwanie do dostarczenia informacji i dokumentacji, zgodnie z art. 4, 7 i 8;

c)

dostarczenie informacji i dokumentacji, zgodnie z art. 4, 7 i 8;

d)

pisemna zgoda na zgłoszone przemieszczanie, zgodnie z art. 9;

e)

warunki dokonania przemieszczenia, zgodnie z art. 10;

f)

sprzeciw wobec przemieszczenia, zgodnie z art. 11 i 12;

g)

informacje o decyzjach dotyczących udzielenia zezwolenia wstępnego określonym zakładom odzysku, zgodnie z art. 14 ust. 3;

h)

pisemne potwierdzenie odbioru odpadów zgodnie z art. 15 i 16;

i)

zaświadczenie o dokonaniu odzysku lub unieszkodliwienia odpadów, zgodnie z art. 15 i 16;

j)

uprzednie zawiadomienie o faktycznym rozpoczęciu przemieszczenia zgodnie z art. 16;

k)

informacje o zmianach w przemieszczaniu po uzyskaniu zgody, zgodnie z art. 17; oraz

l)

pisemne zgody i dokumenty przesyłania, wysyłane zgodnie z przepisami tytułów IV, V i VI.

2.   Zainteresowane organy i zgłaszający mogą także uzgodnić, że dokumenty wymienione w ust. 1 mogą również zostać przesyłane przy użyciu jednego z następujących środków komunikacji:

a)

telefaksem; lub

b)

telefaksem, a następnie przesyłką pocztową;

c)

pocztą elektroniczną z podpisem elektronicznym. Podpis elektroniczny zastępuje w tym przypadku wszelkie wymagane podpisy i pieczęci; lub

d)

pocztą elektroniczną bez podpisu elektronicznego, a następnie przesyłką pocztową.

3.   Dokumenty, które zgodnie z art. 16 lit. c) i art. 18 mają towarzyszyć każdemu transportowi, mogą mieć formę elektroniczną z podpisami elektronicznymi, jeżeli możliwe jest ich odczytanie w każdym czasie w trakcie transportu oraz jeżeli taka forma jest akceptowana przez zainteresowane właściwe organy.

4.   Za porozumieniem zainteresowanych właściwych organów i zgłaszającego, wymiana informacji i dokumentów określonych w ust. 1 może następować w drodze elektronicznej wymiany danych opatrzonych podpisem elektronicznym lub elektronicznie uwierzytelnionych, zgodnie z dyrektywą 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (20), albo przy użyciu innego porównywalnego systemu autentyfikacji elektronicznej zapewniającego taki sam poziom bezpieczeństwa. W takich przypadkach można dokonać ustaleń organizacyjnych dotyczących przepływu wymienianych danych elektronicznych.

Artykuł 27

Język

1.   Wszelkie zgłoszenia, informacje, dokumentacja i inna korespondencja przekazywana zgodnie z przepisami niniejszego tytułu przekazywane są w języku akceptowanym przez zainteresowane właściwe organy.

2.   Na żądanie zainteresowanych właściwych organów, zgłaszający przekazuje uwierzytelnione tłumaczenie lub tłumaczenia na język akceptowany przez te organy.

Artykuł 28

Spory dotyczące klasyfikacji

1.   Jeżeli właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia nie mogą dojść do porozumienia w zakresie zaklasyfikowania przedmiotu przemieszczenia jako odpadów lub nie, traktuje się go tak jakby stanowił odpady. Przepis ten nie narusza uprawnień państwa przeznaczenia do traktowania przedmiotu przemieszczenia po jego dotarciu na miejsce zgodnie z przepisami krajowymi, pod warunkiem ich zgodności z prawem wspólnotowym i międzynarodowym.

2.   Jeżeli właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia nie mogą dojść do porozumienia w zakresie zaklasyfikowania zgłoszonych odpadów do kategorii określonych w załączniku III, IIIA, IIIB lub IV, odpady traktuje się jako należące do kategorii określonych w załączniku IV.

3.   Jeżeli właściwe organy wysyłki i miejsca przeznaczenia nie mogą dojść do porozumienia w zakresie zaklasyfikowania zgłoszonej operacji przetwarzania odpadów jako odzysku lub unieszkodliwienia, stosuje się przepisy dotyczące unieszkodliwiania.

4.   Przepisy ust. 1 do 3 mają zastosowanie wyłącznie do celów niniejszego rozporządzenia i nie naruszają prawa zainteresowanych stron do rozstrzygania wszelkich sporów dotyczących powyższych kwestii przed sądami.

Artykuł 29

Koszty administracyjne

Zgłaszającego można obciążyć odpowiednimi i proporcjonalnymi kosztami administracyjnymi realizacji procedur związanych ze zgłoszeniem i nadzorem oraz zwykłymi kosztami odpowiednich analiz i inspekcji.

Artykuł 30

Porozumienia dotyczące obszarów przygranicznych

1.   W wyjątkowych przypadkach, jeżeli jest to uzasadnione szczególną sytuacją geograficzną lub demograficzną, Państwa Członkowskie mogą zawierać dwustronne umowy dotyczące złagodzenia procedury zgłaszania przemieszczania określonych strumieni odpadów, w odniesieniu do transgranicznych przemieszczeń kierowanych do najbliższej odpowiedniej instalacji położonej na obszarze przy granicy pomiędzy danymi Państwami Członkowskimi.

2.   Powyższe umowy dwustronne mogą być zawierane także w przypadku, gdy zarówno przemieszczanie jak przetwarzanie odpadów ma miejsce w państwie wysyłki, jednakże trasa ich transportu przebiega przez terytorium innego Państwa Członkowskiego.

3.   Państwa Członkowskie mogą zawierać takie umowy także z państwami, które są stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym.

4.   Umowy takie są notyfikowane Komisji przed ich wejściem w życie.

Rozdział 6

Przemieszczenia wewnątrzwspólnotowe z tranzytem przez państwa trzecie

Artykuł 31

Przemieszczenia odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia

Jeżeli przemieszczanie odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia ma miejsce w obrębie Wspólnoty, z tranzytem przez jedno lub kilka państw trzecich, właściwy organ wysyłki, obok realizacji innych obowiązków wynikających z niniejszego tytułu, zobowiązany jest skierować do właściwych organów w państwach trzecich zapytanie, czy zamierzają one przesłać swoją pisemną zgodę na planowane przemieszczanie:

a)

w przypadku stron Konwencji Bazylejskiej — w terminie 60 dni, chyba, że dane państwo zrezygnowało z tego prawa zgodnie z postanowieniami Konwencji, lub

b)

w przypadku państw nie będących stronami Konwencji Bazylejskiej — w terminie uzgodnionym między właściwymi organami.

Artykuł 32

Przemieszczenia odpadów przeznaczonych do odzysku

1.   Jeżeli przemieszczanie odpadów przeznaczonych do odzysku ma miejsce w granicach Wspólnoty, z tranzytem przez jedno lub kilka państw trzecich, których nie obowiązuje decyzja OECD, stosuje się art. 31.

2.   Jeżeli przemieszczanie odpadów przeznaczonych do odzysku ma miejsce w granicach Wspólnoty, co obejmuje także przemieszczenia pomiędzy dwiema miejscowościami w tym samym Państwie Członkowskim, z tranzytem przez jedno lub kilka państw trzecich, które obowiązuje decyzja OECD, zgoda, o której mowa w art. 9 może być wyrażona w sposób milczący i w przypadku, gdy nie został zgłoszony sprzeciw ani zastrzeżone warunki, przemieszczanie może rozpocząć się po upływie 30 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ miejsca przeznaczenia zgodnie z art. 8.

TYTUŁ III

PRZEMIESZCZENIA ODPADÓW WYŁĄCZNIE W OBRĘBIE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

Artykuł 33

Zastosowanie niniejszego rozporządzenia do przemieszczania odpadów odbywających się wyłącznie w obrębie Państw Członkowskich

1.   Państwa Członkowskie ustanawiają odpowiedni system nadzoru i kontroli przemieszczeń odpadów odbywających się wyłącznie w granicach ich jurysdykcji. System ten uwzględnia potrzebę zapewnienia spójności z systemem wspólnotowym, ustanowionym w tytułach II i VII.

2.   Państwa Członkowskie zawiadamiają Komisję o przyjętym systemie nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów. Komisja zawiadamia o powyższych systemach pozostałe Państwa Członkowskie.

3.   Państwa Członkowskie mogą stosować w granicach swojej jurysdykcji system przewidziany w tytułach II i VII.

TYTUŁ IV

WYWÓZ ODPADÓW ZE WSPÓLNOTY DO PAŃSTW TRZECICH

Rozdział 1

Wywóz odpadów od unieszkodliwienia

Artykuł 34

Zakaz wywozu do państw trzecich, z wyjątkiem państw EFTA

1.   Wywóz ze Wspólnoty odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia jest zakazany.

2.   Zakaz określony w ust. 1 nie dotyczy wywozu odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia w państwach EFTA, będących równocześnie stronami Konwencji Bazylejskiej.

3.   Jednakże wywóz odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia do państwa EFTA będącego stroną Konwencji Bazylejskiej jest również zakazany, jeżeli:

a)

dane państwo EFTA zakazuje przywozu takich odpadów; lub

b)

właściwy organ wysyłki ma podstawy by przypuszczać, że odpady nie zostaną w danym państwie przeznaczenia zagospodarowane w sposób racjonalny ekologicznie, w rozumieniu art. 49.

4.   Powyższy przepis nie narusza obowiązków związanych z odbiorem odpadów, określonych w art. 22 i 24.

Artykuł 35

Procedury stosowane w przypadku wywozu do państw EFTA

1.   Jeżeli odpady są wywożone ze Wspólnoty z przeznaczeniem do unieszkodliwienia w państwach EFTA, które są stronami Konwencji Bazylejskiej, przepisy tytułu II stosowane są odpowiednio, przy uwzględnieniu dostosowań i przepisów dodatkowych określonych w ust. 2 i 3.

2.   Stosuje się następujące dostosowania:

a)

właściwy organ tranzytu poza Wspólnotą dysponuje terminem 60 dni od wysłania potwierdzenia otrzymania zgłoszenia na wezwanie do dostarczenia dodatkowych informacji dotyczących zgłoszonego przemieszczenia oraz wydanie milczącej lub pisemnej zgody, z ewentualnym zastrzeżeniem warunków, jeżeli dane państwo podjęło decyzję, że nie będzie wymagało uprzedniej pisemnej zgody oraz poinformowało o tym inne strony Konwencji Bazylejskiej, zgodnie z jej art. 6 ust. 4; oraz

b)

właściwy organ wysyłki we Wspólnocie podejmuje decyzję o wyrażeniu zgody na przemieszczanie zgodnie z art. 9 wyłącznie po otrzymaniu pisemnej zgody właściwego organu miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, milczącej lub pisemnej zgody właściwego organu tranzytu poza Wspólnotą i nie wcześniej niż po upływie 61 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ tranzytu. Właściwy organ wysyłki może wydać decyzję przed upływem terminu 61 dni, jeżeli otrzymał pisemną zgodę pozostałych zainteresowanych właściwych organów.

3.   Stosuje się następujące przepisy dodatkowe:

a)

właściwy organ tranzytu we Wspólnocie potwierdza zgłaszającemu otrzymanie zgłoszenia;

b)

właściwe organy wysyłki oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu we Wspólnocie przesyłają do urzędu celnego wywozu i urzędu celnego wyprowadzenia ze Wspólnoty opieczętowane kopie decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie;

c)

przewoźnik dostarcza kopię dokumentu przesyłania do urzędu celnego wywozu i urzędu celnego wyprowadzenia ze Wspólnoty;

d)

niezwłocznie po opuszczeniu przez odpady terytorium Wspólnoty, urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty przesyła opieczętowaną kopię dokumentu przesyłania właściwemu organowi przemieszczenia we Wspólnocie, zaznaczając, że odpady opuściły terytorium Wspólnoty;

e)

jeżeli w terminie 42 dni od daty, w której odpady opuściły terytorium Wspólnoty właściwy organ wysyłki we Wspólnocie nie otrzyma informacji od prowadzącego instalację o przyjęciu odpadów, niezwłocznie zawiadamia o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia; oraz

f)

umowa określona w art. 4 akapit drugi pkt 4) i w art. 5 stanowi, że:

i)

jeżeli prowadzący instalację wyda nieprawidłowe zaświadczenie o unieszkodliwieniu, którego skutkiem będzie zwolnienie gwarancji finansowej, odbiorca poniesie koszty wynikające z obowiązku zwrócenia odpadów na obszar podlegający właściwości właściwego organu wysyłki oraz ich odzysku lub unieszkodliwienia w inny, racjonalny ekologicznie sposób;

ii)

w terminie trzech dni od przyjęcia odpadów do unieszkodliwienia, prowadzący instalację wysyła zgłaszającemu i zainteresowanym właściwym organom podpisane kopie wypełnionego dokumentu przesyłania, z wyjątkiem zaświadczenia o unieszkodliwieniu, określonego w podpunkcie iii); oraz

iii)

możliwie najszybciej i przed upływem 30 dni od dokonania unieszkodliwienia oraz nie później niż w terminie roku kalendarzowego od przyjęcia odpadów, prowadzący instalację na własną odpowiedzialność zaświadcza o dokonaniu unieszkodliwienia i przesyła zgłaszającemu oraz zainteresowanym właściwym organom podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierającego to zaświadczenie.

4.   Przemieszczanie może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy:

a)

zgłaszający otrzymał pisemną zgodę właściwych organów wysyłki, miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, właściwych organów tranzytu poza Wspólnotą oraz zostały spełnione zastrzeżone warunki;

b)

została zawarta i obowiązuje umowa pomiędzy zgłaszającym i odbiorcą, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5;

c)

ustanowiona została i obowiązuje gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 5) i art. 6; oraz

d)

zapewniono racjonalne ekologicznie gospodarowanie, zgodnie z art. 49.

5.   W przypadku wywozu odpadów są one kierowane w celu poddania ich unieszkodliwieniu do instalacji, która prowadzi działalność zgodnie z obowiązującym prawem krajowym lub dla której wydano pozwolenie na prowadzenie działalności w państwie przeznaczenia.

6.   Urząd celny wywozu lub urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty, który ujawnił nielegalne przemieszczanie, zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy organ w państwie urzędu celnego, który:

a)

niezwłocznie zawiadamia właściwy organ wysyłki we Wspólnocie; oraz

b)

zapewnia zatrzymanie odpadów do czasu podjęcia przez właściwy organ wysyłki innej decyzji i przekazania jej na piśmie właściwemu organowi w państwie urzędu celnego, w którym odpady zostały zatrzymane.

Rozdział 2

Wywóz odpadów przeznaczonych do odzysku

Sekcja 1

Wywóz do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD

Artykuł 36

Zakaz wywozu

1.   Zakazany jest wywóz ze Wspólnoty następujących rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku w państwach, których nie obowiązuje decyzja OECD:

a)

odpadów wyszczególnionych jako niebezpieczne w załączniku V;

b)

odpadów wyszczególnionych w załączniku V część 3;

c)

odpadów niebezpiecznych, które nie zostały zaliczone do żadnej z kategorii w załączniku V;

d)

mieszanin odpadów niebezpiecznych oraz mieszanin odpadów niebezpiecznych z odpadami innymi niż niebezpieczne, które nie zostały zaliczone do żadnej z kategorii w załączniku V;

e)

odpady, które państwo przeznaczenia notyfikowało jako niebezpieczne, zgodnie z art. 3 Konwencji Bazylejskiej;

f)

odpadów, których przywóz został zakazany przez państwo przeznaczenia; lub

g)

odpadów, co do których właściwy organ wysyłki ma podstawy by przypuszczać, że nie zostaną one w danym państwie przeznaczenia zagospodarowane w sposób racjonalny ekologicznie w rozumieniu art. 49.

2.   Powyższy przepis nie narusza obowiązków związanych z odbiorem odpadów, określonych w art. 22 i 24.

3.   Państwa Członkowskie mogą w przypadkach wyjątkowych przyjąć przepisy umożliwiające uznanie, na podstawie dokumentacji przedstawionej w odpowiedni sposób przez zgłaszającego, że w stosunku do określonych rodzajów odpadów niebezpiecznych wymienionych w załączniku V zakaz wywozu nie obowiązuje, jeżeli nie wykazują one żadnej z właściwości wyszczególnionych w załączniku III do dyrektywy 91/689/EWG, uwzględniając, w zakresie właściwości H3 do H8, H10 i H11 zdefiniowanych w tym załączniku, wartości dopuszczalne określone w decyzji Komisji 2000/532/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępującej decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (21).

4.   Okoliczność, że dane odpady nie zostały wyszczególnione jako niebezpieczne w załączniku V lub że zostały wyszczególnione w załączniku V, część 1, wykaz B, nie wyklucza zaliczenia takich odpadów, w sytuacjach wyjątkowych, do odpadów niebezpiecznych i tym samym objęcia ich zakazem wywozu, jeżeli wykazują one przynajmniej jedną z właściwości wyszczególnionych w załączniku III do dyrektywy 91/689/EWG, uwzględniając, w zakresie właściwości H3 do H8, H10 i H11 zdefiniowanych w tym załączniku, wartości dopuszczalne określone w decyzji 2000/532/WE, zgodnie z art. 1 ust. 4 akapit drugi dyrektywy 91/689/EWG oraz w ustępie wprowadzającym załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

5.   W przypadkach określonych w ust. 3 i 4 zainteresowane Państwo Członkowskie zawiadamia państwo przeznaczenia przed podjęciem decyzji. Państwa Członkowskie notyfikują powyższe przypadki Komisji przed końcem każdego roku kalendarzowego. Komisja przekazuje otrzymane informacje wszystkim Państwom Członkowskim oraz sekretariatowi Konwencji Bazylejskiej. Komisja może na podstawie otrzymanych informacji, sformułować komentarze oraz, w odpowiednich przypadkach, dostosować załącznik V zgodnie z art. 58.

Artykuł 37

Procedury obowiązujące w przypadku wywozu odpadów wyszczególnionych w załączniku III lub IIIA

1.   W przypadku odpadów wyszczególnionych w załączniku III lub IIIA, których wywóz nie został objęty zakazem na podstawie art. 36, Komisja w terminie 20 dni od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, prześle do każdego państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD, pisemny wniosek o:

i)

potwierdzenie na piśmie, że przedmiotowe odpady mogą być wywożone ze Wspólnoty w celu poddania ich odzyskowi w danym państwie; oraz

ii)

informację, jakim ewentualnym procedurom kontrolnym zostaną one poddane w państwie przeznaczenia.

Każde państwo, którego nie obowiązuje decyzja OECD, ma następujące możliwości:

a)

wprowadzenie zakazu; lub

b)

stosowanie procedury uprzedniego zgłoszenia na piśmie i zgody określonej w art. 35; lub

c)

odstąpienia od kontroli w państwie przeznaczenia.

2.   Przed datą rozpoczęcia obowiązywania niniejszego rozporządzenia, Komisja przyjmuje rozporządzenie uwzględniające treść odpowiedzi otrzymanych zgodnie z ust. 1 i zawiadamia komitet powołany zgodnie z art. 18 dyrektywy 75/442/EWG.

W przypadku, gdy dane państwo nie przekazało potwierdzenia określonego w ust. 1 lub z jakichkolwiek przyczyn nie nawiązano z nim kontaktu, stosuje się ust. 1 lit. b).

Komisja regularnie aktualizuje przyjęte rozporządzenie.

3.   Jeżeli w odpowiedzi na pytanie Komisji dane państwo stwierdzi, że określone przemieszczenia odpadów nie podlegają jakiejkolwiek kontroli, do takich przemieszczeń stosuje się odpowiednio art. 18.

4.   W przypadku wywozu odpadów są one kierowane w celu poddania ich odzyskowi do instalacji, która prowadzi działalność zgodnie z obowiązującym prawem krajowym lub dla której wydano pozwolenie na prowadzenie działalności w państwie przeznaczenia.

5.   W przypadku przemieszczenia odpadów, które nie zostały zaliczone do żadnej z kategorii w załączniku III lub przemieszczenia mieszanin odpadów, które nie zostały zaliczone do żadnej z kategorii w załączniku III lub IIIA, albo przemieszczenia odpadów wyszczególnionych w załączniku IIIB, o ile wywóz nie jest zakazany na podstawie art. 36, stosuje się ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu.

Sekcja 2

Wywóz do państw, które obowiązuje decyzja OECD

Artykuł 38

Wywóz odpadów wyszczególnionych w załącznikach III, IIIA, IIIB, IV i IVA

1.   Jeżeli odpady wyszczególnione w załącznikach III, IIIA, IIIB i IVA, odpady, które nie zostały sklasyfikowane lub mieszaniny odpadów nie zaliczone do żadnej z kategorii w załącznikach III, IV ani IVA są wywożone ze Wspólnoty z przeznaczeniem do odzysku w państwach, które obowiązuje decyzja OECD, z tranzytem lub bez tranzytu przez państwa, które obowiązuje decyzja OECD, przepisy tytułu II stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu dostosowań i przepisów dodatkowych zawartych w ust. 2, 3 i 5.

2.   Stosuje się następujące dostosowania:

a)

mieszaniny odpadów wyszczególnionych w załączniku IIIA przeznaczone do procesów przejściowych podlegają procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, jeżeli dalsze procesy przejściowego lub ostatecznego odzysku lub unieszkodliwiania mają być realizowane w państwie, którego nie obowiązuje decyzja OECD;

b)

odpady wyszczególnione w załączniku IIIB podlegają procedurze uprzedniego, pisemnego zgłoszenia i zgody;

c)

zgoda wymagana zgodnie z art. 9 może zostać wyrażona przez właściwy organ miejsca przeznaczenia spoza Wspólnoty w sposób milczący.

3.   W odniesieniu do wywozu odpadów wyszczególnionych w załączniku IV i IVA stosuje się następujące przepisy dodatkowe:

a)

właściwe organy wysyłki oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu we Wspólnocie przesyłają do urzędu celnego wywozu i urzędu celnego wyprowadzenia ze Wspólnoty opieczętowane kopie ich decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie;

b)

przewoźnik dostarcza kopię dokumentu przesyłania do urzędu celnego wywozu i urzędu celnego wyprowadzenia ze Wspólnoty;

c)

niezwłocznie po tym, jak odpady opuszczą terytorium Wspólnoty, urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty przesyła opieczętowany kopię dokumentu przesyłania właściwemu organowi wysyłki we Wspólnocie, zaznaczając, że odpady opuściły terytorium Wspólnoty;

d)

jeżeli w terminie 42 dni od daty, w której odpady opuściły terytorium Wspólnoty, właściwy organ wysyłki we Wspólnocie nie otrzyma informacji od prowadzącego instalację o przyjęciu odpadów, niezwłocznie zawiadamia on o tym właściwy organ miejsca przeznaczenia; oraz

e)

umowa określona w art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5 stanowi, że:

i)

jeżeli prowadzący instalację wyda nieprawidłowe zaświadczenie o unieszkodliwieniu, którego skutkiem będzie zwolnienie gwarancji finansowej, odbiorca poniesie koszty wynikające z obowiązku zwrócenia odpadów na obszar podlegający właściwości właściwego organu wysyłki oraz ich odzysku lub unieszkodliwienia w inny, racjonalny ekologicznie sposób;

ii)

w terminie trzech dni od przyjęcia odpadów do unieszkodliwienia, prowadzący instalację wysyła zgłaszającemu i zainteresowanym właściwym organom podpisane kopie wypełnionego dokumentu przesyłania, z wyjątkiem zaświadczenia o unieszkodliwieniu, określonego w podpunkcie iii); oraz

iii)

możliwie najszybciej, przed upływem 30 dni od dokonania odzysku i nie później niż w terminie roku kalendarzowego od przyjęcia odpadów, prowadzący instalację na własną odpowiedzialność zaświadcza o dokonaniu odzysku i przesyła zgłaszającemu oraz zainteresowanym właściwym organom podpisane kopie dokumentu przesyłania zawierające to zaświadczenie.

4.   Przemieszczanie może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy:

a)

zgłaszający otrzymał pisemną zgodę właściwych organów wysyłki, miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu lub możliwe jest przyjęcie, że właściwe organy miejsca przeznaczenia i tranzytu wyraziły zgodę milczącą oraz zostały spełnione wszystkie zastrzeżone warunki;

b)

spełnione są wymogi określone w art. 35 ust. 4 lit. b), c) i d).

5.   Jeżeli określony w ust. 1 wywóz odpadów wyszczególnionych w załącznikach IV i IVA odbywa się tranzytem przez państwo, którego nie obowiązuje decyzja OECD, stosuje się następujące dostosowania:

a)

właściwy organ tranzytu, którego nie obowiązuje decyzja OECD, ma 60 dni od wysłania potwierdzenia otrzymania zgłoszenia na wezwanie do dostarczenia dodatkowych informacji dotyczących zgłoszonego przemieszczenia, wydanie milczącej lub pisemnej zgody, z ewentualnym zastrzeżeniem warunków, jeżeli dane państwo podjęło decyzję, że nie będzie wymagało uprzedniej pisemnej zgody oraz poinformowało o tym inne strony Konwencji Bazylejskiej, zgodnie z jej art. 6 ust. 4; oraz

b)

właściwy organ wysyłki we Wspólnocie podejmuje decyzję o wyrażeniu zgody na przemieszczanie zgodnie z art. 9 wyłącznie po otrzymaniu milczącej lub pisemnej zgody właściwego organu tranzytu, którego nie obowiązuje decyzja OECD i nie wcześniej niż po upływie 61 dni od wysłania potwierdzenia przyjęcia przez właściwy organ tranzytu. Właściwy organ wysyłki może wydać decyzję przez upływem terminu 61 dni, jeżeli otrzymał pisemną zgodę pozostałych zainteresowanych właściwych organów.

6.   W przypadku wywozu odpadów są one kierowane w celu poddania ich odzyskowi do instalacji, która prowadzi działalność zgodnie z obowiązującym prawem krajowym lub dla której zostało wydane pozwolenie na prowadzenie działalności w państwie przeznaczenia.

7.   Urząd celny wywozu lub urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty, który ujawnił nielegalne przemieszczanie, zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy organ w państwie urzędu celnego, który:

a)

niezwłocznie zawiadamia właściwy organ wysyłki we Wspólnocie; oraz

b)

zapewnia zatrzymanie odpadów do czasu podjęcia przez właściwy organ wysyłki innej decyzji i przekazania jej na piśmie właściwemu organowi w państwie urzędu celnego, w którym odpady zostały zatrzymane.

Rozdział 3

Przepisy ogólne

Artykuł 39

Wywóz na Antarktydę

Wywóz odpadów ze Wspólnoty na Antarktydę jest zakazany.

Artykuł 40

Wywóz do krajów lub terytoriów zamorskich

1.   Wywóz ze Wspólnoty odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia do krajów i terytoriów zamorskich jest zakazany.

2.   W odniesieniu do wywozu odpadów przeznaczonych do odzysku w krajach i terytoriach zamorskich, zakaz określony w art. 36 stosuje się odpowiednio.

3.   W odniesieniu do wywozu odpadów przeznaczonych do odzysku w krajach i terytoriach zamorskich, które nie są objęte zakazem, o którym mowa w ust. 2, przepisy tytułu II stosuje się odpowiednio.

TYTUŁ V

PRZYWÓZ DO WSPÓLNOTY ODPADÓW Z PAŃSTW TRZECICH

Rozdział 1

Przywóz odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia

Artykuł 41

Zakaz przywozu z wyjątkiem przemieszczania z państwa będącego stroną Konwencji Bazylejskiej lub państwa, z którym została zawarta umowa albo z innych obszarów w sytuacjach kryzysowych lub podczas wojny

1.   Przywóz do Wspólnoty odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia jest zakazany, z wyjątkiem przywozu z:

a)

państw, które są stronami Konwencji Bazylejskiej, lub

b)

innych państw, z którymi Wspólnota albo Wspólnota i jej Państwa Członkowskie zawarły dwustronne lub wielostronne umowy lub porozumienia zgodne z przepisami wspólnotowymi i z art. 11 Konwencji Bazylejskiej; lub

c)

innych państw, z którymi dane Państwo Członkowskie zawarło dwustronne umowy lub porozumienia zgodnie z ust. 2; lub

d)

innych obszarów, jeżeli ze względu na szczególne okoliczności w sytuacjach kryzysu, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny, nie jest możliwe zawarcie umów lub porozumień określonych w lit. b) lub c), albo w państwie wysyłki właściwy organ nie został wyznaczony lub jest niezdolny do działania.

2.   W wyjątkowych przypadkach poszczególne Państwa Członkowskie mogą zawierać dwustronne umowy lub porozumienia dotyczące unieszkodliwiania określonych odpadów w tych Państwach Członkowskich, jeżeli odpady te nie zostaną w państwie wysyłki zagospodarowane w sposób racjonalny ekologicznie określony w art. 49.

Powyższe umowy i porozumienia muszą być zgodne z przepisami wspólnotowym oraz art. 11 Konwencji Bazylejskiej.

Wymienione umowy i porozumienia gwarantują, że operacje unieszkodliwiania odpadów zostaną przeprowadzone w instalacji, dla której zostało wydane pozwolenie i będą zgodne z wymogami racjonalnego ekologicznie gospodarowania.

Wymienione umowy i porozumienia gwarantują także, że odpady są wytworzone wyłącznie w państwie wysyłki oraz że ich unieszkodliwianie zostanie przeprowadzone wyłącznie w Państwie Członkowskim, które zawarło daną umowę lub porozumienie.

Wymienione umowy i porozumienia notyfikowane są Komisji przed ich zawarciem. Jednakże, w sytuacjach kryzysowych notyfikacja może być dokonana w terminie miesiąca od ich zawarcia.

3.   Umowy lub porozumienia dwustronne albo wielostronne zawarte zgodnie z ust. 1 lit. b) i c) opierają się na wymogach proceduralnych określonych w art. 42.

4.   Państwa określone w ust. 1 lit. a), b) i c) zobowiązane są do uprzedniego złożenia właściwym organom Państwa Członkowskiego przeznaczenia należycie uzasadnionych wniosków stwierdzających, że nie posiadają one i nie mają realnych możliwości uzyskania potencjału technicznego oraz niezbędnych instalacji do unieszkodliwiania odpadów w sposób racjonalny ekologicznie.

Artykuł 42

Wymogi proceduralne w przypadku przywozu z państwa będącego stroną Konwencji Bazylejskiej lub z innych obszarów w sytuacjach kryzysowych lub podczas wojny

1.   Jeżeli odpady są przywożone do Wspólnoty z przeznaczeniem do unieszkodliwienia z państw, które są stronami Konwencji Bazylejskiej, przepisy tytułu II stosuje się odpowiednio przy uwzględnieniu dostosowań i przepisów dodatkowych zawartych w ust. 2 i 3.

2.   Stosuje się następujące dostosowania:

a)

właściwy organ tranzytu poza Wspólnotą ma 60 dni od wysłania potwierdzenia otrzymania zgłoszenia na wezwanie do dostarczenia dodatkowych informacji dotyczących zgłoszonego przemieszczenia oraz na wydanie milczącej lub pisemnej zgody, z ewentualnym zastrzeżeniem warunków, jeżeli dane państwo podjęło decyzję, że nie będzie wymagało uprzedniej pisemnej zgody oraz poinformowało o tym inne strony Konwencji Bazylejskiej, zgodnie z jej art. 6 ust. 4; oraz

b)

w przypadkach, o których mowa w art. 41 ust. 1 lit. d) dotyczących sytuacji kryzysowych, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny, zgoda właściwych organów wysyłki nie jest wymagana.

3.   Stosuje się następujące przepisy dodatkowe:

a)

właściwy organ tranzytu we Wspólnocie potwierdza zgłaszającemu otrzymanie zgłoszenia oraz przekazuje kopie zainteresowanym właściwym organom;

b)

właściwe organy miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, tranzytu we Wspólnocie przesyłają do urzędu celnego wprowadzenia do Wspólnoty opieczętowane kopie decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie;

c)

przewoźnik dostarcza kopię dokumentu przesyłania do urzędu celnego wprowadzenia do Wspólnoty; oraz

d)

po dopełnieniu wymaganych formalności celnych, urząd celny wprowadzenia do Wspólnoty przesyła opieczętowane kopie dokumentu przesyłania do właściwych organów miejsca przeznaczenia oraz tranzytu we Wspólnocie, potwierdzając, że odpady zostały wprowadzone na terytorium Wspólnoty.

4.   Przemieszczanie może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy:

a)

zgłaszający otrzymał pisemną zgodę właściwych organów wysyłki, miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, właściwego organu tranzytu i zostały spełnione zastrzeżone warunki;

b)

została zawarta i obowiązuje umowa pomiędzy zgłaszającym i odbiorcą, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5;

c)

ustanowiona została i obowiązuje gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 5) i art. 6; oraz

d)

zagwarantowano racjonalne ekologicznie gospodarowanie zgodnie z art. 49.

5.   Urząd celny wejścia do Wspólnoty, który ujawnił nielegalne przemieszczanie, zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy organ w państwie urzędu celnego, który:

a)

zawiadamia niezwłocznie właściwy organ miejsca przeznaczenia we Wspólnocie, który zawiadamia właściwy organ wysyłki spoza Wspólnoty; oraz

b)

zapewnia zatrzymanie odpadów do czasu podjęcia przez właściwy organ wysyłki spoza Wspólnoty innej decyzji i przekazania jej na piśmie właściwemu organowi w państwie urzędu celnego, w którym odpady zostały zatrzymane.

Rozdział 2

Przywóz odpadów przeznaczonych do odzysku

Artykuł 43

Zakaz przywozu z wyjątkiem przemieszczania z państw, które obowiązuje decyzja OECD, państw będących stroną Konwencji Bazylejskiej lub państw, z którymi została zawarta umowa albo z innych obszarów w sytuacjach kryzysowych lub podczas wojny

1.   Przywóz do Wspólnoty odpadów przeznaczonych do odzysku jest zakazany, z wyjątkiem przywozów z:

a)

państw, które obowiązuje decyzja OECD; lub

b)

innych państw, które są stronami Konwencji Bazylejskiej, lub

c)

innych państw, z którymi Wspólnota, lub Wspólnota i jej Państwa Członkowskie zawarły dwustronne lub wielostronne umowy albo porozumienia zgodne z przepisami wspólnotowymi oraz z art. 11 Konwencji Bazylejskiej; lub

d)

innych państw, z którymi dane Państwo Członkowskie zawarło dwustronne umowy lub porozumienia zgodnie z ust. 2; lub

e)

innych obszarów, jeżeli ze względu na szczególne okoliczności w sytuacjach kryzysowych, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny, nie jest możliwe zawarcie umów lub porozumień określonych w Ht. b) lub c), albo właściwy organ w państwie wysyłki nie został wyznaczony lub jest niezdolny do działania.

2.   W wyjątkowych przypadkach poszczególne Państwa Członkowskie mogą zawierać dwustronne umowy lub porozumienia dotyczące odzysku w tych Państwach Członkowskich określonych odpadów, które w państwie wysyłki nie zostałyby zagospodarowane w sposób racjonalny ekologicznie określony w art. 49.

W powyższych przypadkach stosuje się art. 41 ust. 2.

3.   Umowy lub porozumienia dwustronne albo wielostronne zawarte zgodnie z ust. 1 lit. c) i d) są oparte na wymogach proceduralnych określonych w art. 42 w zakresie, w jakim mają one zastosowanie.

Artykuł 44

Wymogi proceduralne w przypadku przywozu z państwa, które obowiązuje decyzja OECD lub z innych obszarów w sytuacjach kryzysowych lub podczas wojny

1.   Jeżeli odpady przeznaczone do odzysku są przywożone do Wspólnoty z państw, które obowiązuje decyzja OECD lub z tranzytem przez te państwa, przepisy tytułu II stosowane są odpowiednio, przy uwzględnieniu dostosowań i przepisów dodatkowych zawartych w ust. 2 i 3.

2.   Stosuje się następujące dostosowania:

a)

zgoda wymagana zgodnie z art. 9 może zostać wyrażona przez właściwy organ wysyłki spoza Wspólnoty w sposób milczący;

b)

uprzednie pisemne zgłoszenie określone w art. 4 może zostać dokonane przez zgłaszającego; oraz

c)

w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 lit. e) obejmujących sytuacje kryzysowe, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny, zgoda właściwych organów wysyłki nie jest wymagana.

3.   Ponadto muszą być spełnione wymogi określone w art. 42 ust. 3 lit. b), c) i d).

4.   Przemieszczanie może nastąpić wyłącznie w przypadku, gdy:

a)

zgłaszający otrzymał pisemną zgodę właściwych organów wysyłki, miejsca przeznaczenia oraz, w odpowiednich przypadkach, właściwych organów tranzytu lub możliwe jest przyjęcie, że organ wysyłki spoza Wspólnoty wyraził zgodę milczącą i spełnione zostały zastrzeżone warunki;

b)

została zawarta i obowiązuje umowa pomiędzy zgłaszającym i odbiorcą, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5;

c)

została ustanowiona i obowiązuje gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 5) i art. 6; oraz

d)

zagwarantowano racjonalne ekologicznie gospodarowanie zgodnie z art. 49.

5.   Urząd celny wprowadzenia do Wspólnoty, który ujawnił nielegalne przemieszczanie, zobowiązany jest niezwłocznie zawiadomić o tym właściwy organ w państwie urzędu celnego, który:

a)

zawiadamia niezwłocznie właściwy organ miejsca przeznaczenia we Wspólnocie, który zawiadamia właściwy organ wysyłki spoza Wspólnoty; oraz

b)

zapewnia zatrzymanie odpadów do czasu podjęcia przez właściwy organ wysyłki poza Wspólnotą innej decyzji i przekazania jej na piśmie właściwemu organowi w państwie urzędu celnego, w którym odpady zostały zatrzymane.

Artykuł 45

Wymogi proceduralne w przypadku przywozu z państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD, będącego stroną Konwencji Bazylejskiej lub z innych obszarów w sytuacjach kryzysowych lub podczas wojny

Jeżeli odpady są przywożone do Wspólnoty z przeznaczeniem od odzysku:

a)

z państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD; lub

b)

przez państwo, którego nie obowiązuje decyzja OECD, będące równocześnie stroną Konwencji Bazylejskiej,

przepisy art. 42 stosuje się odpowiednio.

Rozdział 3

Postanowienia ogólne

Artykuł 46

Przywóz z krajów lub terytoriów zamorskich

1.   Jeżeli odpady są przywożone do Wspólnoty z krajów lub terytoriów zamorskich, przepisy tytułu II stosuje się odpowiednio.

2.   Jedno lub więcej państw i terytoriów zamorskich oraz Państwo Członkowskie, z którym są one związane, mogą stosować do przemieszczania z krajów lub terytoriów zamorskich to tego Państwa Członkowskiego procedury krajowe.

3.   Państwa Członkowskie, które stosują ust. 2 notyfikują Komisji stosowane procedury krajowe.

TYTUŁ VI

TRANZYT PRZEZ WSPÓLNOTĘ PRZEMIESZCZEŃ Z PAŃSTW TRZECICH ORAZ DO PAŃSTW TRZECICH

Rozdział 1

Tranzyt odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia

Artykuł 47

Tranzyt przez Wspólnotę odpadów przeznaczonych do unieszkodliwienia

Jeżeli odpady przeznaczone do unieszkodliwienia przemieszczane z państw trzecich i przeznaczone do państw trzecich transportowane są przez terytorium Państw Członkowskich, przepisy art. 42 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem poniższych dostosowań i przepisów dodatkowych:

a)

pierwszy i ostatni właściwy organ tranzytu we Wspólnocie przesyłają w odpowiednich przypadkach opieczętowane kopie decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie lub, jeżeli wyraziły zgodę w sposób milczący, kopię potwierdzenia otrzymania zgłoszenia, zgodnie z art. 42 ust. 3 lit. a) odpowiednio urzędom celnym wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty; oraz

b)

niezwłocznie po tym, jak odpady opuszczą terytorium Wspólnoty, urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty przesyła opieczętowaną kopię dokumentu przesyłania właściwym organom tranzytu we Wspólnocie, zaznaczając, że odpady opuściły terytorium Wspólnoty.

Rozdział 2

Tranzyt odpadów przeznaczonych do odzysku

Artykuł 48

Tranzyt przez Wspólnotę odpadów przeznaczonych do odzysku

1.   Jeżeli odpady przeznaczone do odzysku przesyłane są z państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD lub do takiego państwa przez terytorium Państw Członkowskich, przepisy art. 47 stosuje się odpowiednio.

2.   Jeżeli odpady przeznaczone do odzysku przesyłane są z państwa, które obowiązuje decyzja OECD i do takiego państwa przez terytorium Państw Członkowskich, przepisy art. 44 stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem poniższych dostosowań i przepisów dodatkowych:

a)

pierwszy i ostatni właściwy organ tranzytu we Wspólnocie przesyłają w odpowiednich przypadkach opieczętowane kopie decyzji o wyrażeniu zgody na przemieszczanie lub, jeżeli wyraziły zgodę w sposób milczący, kopię potwierdzenia otrzymania zgłoszenia, zgodnie z art. 42 ust. 3 lit. a) odpowiednio urzędom celnym wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty; oraz

b)

niezwłocznie po tym jak odpady opuszczą terytorium Wspólnoty, urząd celny wyprowadzenia ze Wspólnoty przesyła opieczętowaną kopię dokumentu przesyłania właściwemu(ym) organowi(om) tranzytu we Wspólnocie, zaznaczając, że odpady opuściły terytorium Wspólnoty.

3.   Jeżeli odpady przeznaczone do odzysku przesyłane są przez terytorium Państw Członkowskich z państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD do państwa, które decyzja ta obowiązuje lub odwrotnie, ust. 1 stosuje się w odniesieniu do państwa, którego nie obowiązuje decyzja OECD, natomiast ust. 2 do państwa, które decyzja ta obowiązuje.

TYTUŁ VII

INNE PRZEPISY

Rozdział 1

Obowiązki dodatkowe

Artykuł 49

Ochrona środowiska

1.   Wytwórca, zgłaszający i inne przedsiębiorstwa zaangażowane w przemieszczanie odpadów lub ich odzysk albo unieszkodliwienie podejmują działania niezbędne dla zapewnienia, że wszelkie odpady, które przesyłają są zagospodarowane bez narażania zdrowia ludzkiego oraz w sposób racjonalny ekologicznie przez cały okres przemieszczania oraz odzysku i unieszkodliwiania. Jeżeli przemieszczanie ma miejsce we Wspólnocie, spełnione powinny być wymogi określone w art. 4 dyrektywy 75/442/EWG oraz w innych przepisach wspólnotowych dotyczących odpadów.

2.   W przypadku wywozu ze Wspólnoty, właściwy organ miejsca przeznaczenia we Wspólnocie:

a)

wymaga i podejmuje starania w celu zapewnienia, by wszelkie wywożone odpady były zagospodarowane w sposób racjonalny ekologicznie przez cały okres trwania przemieszczenia, w tym ich odzysku, określonego w art. 36 i 38 lub unieszkodliwienia, określonego w art. 34, w państwie trzecim miejsca przeznaczenia;

b)

zakazuje wywozu odpadów do państw trzecich, jeżeli ma podstawy by przypuszczać, że nie zostaną one zagospodarowane z zachowaniem wymogów określonych w lit. a).

Dana operacja odzysku lub unieszkodliwiania odpadów może zostać uznana za dokonaną zgodnie z zasadami racjonalnego ekologicznie gospodarowania między innymi w przypadku, gdy zgłaszający lub właściwy organ w państwie przeznaczenia będą w stanie wykazać, że instalacja, która odbiera odpady będzie zarządzana zgodnie z normami ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska naturalnego, zasadniczo równoważnymi z normami określonymi w przepisach wspólnotowych.

Domniemanie to nie wpływa jednak na ogólną ocenę czy zapewniono racjonalne ekologicznie gospodarowanie przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwiania w państwie trzecim przeznaczenia.

Jako wskazówki dotyczące gospodarowania racjonalnego ekologicznie mogą służyć wytyczne wyszczególnione w załączniku VIII.

3.   W przypadku przywozu do Wspólnoty, właściwy organ miejsca przeznaczenia we Wspólnocie:

a)

wymaga i podejmuje niezbędne działania dla zapewnienia, by wszelkie odpady dostarczone na obszar podlegający jego właściwości zagospodarowywane były bez narażania zdrowia ludzkiego i bez stosowania procesów lub metod, które mogłyby być szkodliwe dla środowiska oraz zgodnie z art. 4 dyrektywy 75/442/EWG i innymi przepisami wspólnotowymi dotyczącymi odpadów przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwienia odpadów w państwie miejsca przeznaczenia;

b)

zakazuje przywozu odpadów z państw trzecich, jeżeli ma podstawy by przypuszczać, że nie zostaną one zagospodarowane z zachowaniem wymogów określonych pod lit. a).

Artykuł 50

Egzekwowanie przepisów w Państwach Członkowskich

1.   Państwa Członkowskie ustanawiają przepisy przewidujące kary za naruszanie przepisów niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki by zapewnić ich stosowanie. Ustanowione kary muszę być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa Członkowskie zawiadamiają Komisję o ich krajowych przepisach w zakresie zapobiegania nielegalnym przemieszczaniom i wykrywania ich a także kar za nielegalne przemieszczenia.

2.   Państwa Członkowskie w ramach środków wykonawczych do niniejszego rozporządzenia przewidują między innymi inspekcje w instalacjach i przedsiębiorstwach zgodnie z art. 13 dyrektywy 75/442/EWG oraz kontrole na miejscu w zakresie przemieszczania odpadów lub związanego z nim odzysku albo unieszkodliwiania.

3.   Kontrole przemieszczania mogą odbywać się w szczególności:

a)

w miejscu pochodzenia, z udziałem wytwórcy, posiadacza lub zgłaszającego;

b)

w miejscu przeznaczenia, z udziałem odbiorcy lub prowadzącego instalację ;

c)

na granicach Wspólnoty; lub

d)

podczas przemieszczania przez terytorium Wspólnoty.

4.   Kontrole przemieszczeń obejmują sprawdzanie dokumentów, potwierdzenie tożsamości oraz, w odpowiednich przypadkach, bezpośrednią kontrolę odpadów.

5.   Państwa Członkowskie współpracują , na szczeblu bilateralnym lub multilateralnym, z innymi państwami w celu ułatwienia zapobiegania nielegalnym przemieszczeniom i wykrywania ich.

Państwa Członkowskie wyznaczają osoby spośród ich stałego personelu odpowiedzialne za tę współpracę oraz ośrodek/ośrodki bezpośredniej kontroli. Stosowne informacje przekazywane są Komisji, która przesyła kompletną listę korespondentom, o których mowa w art. 54.

6.   Państwo Członkowskie może, na wniosek innego Państwa Członkowskiego, podjąć działania przeciwko przebywającym na terytorium tego Państwa Członkowskiego osobom podejrzanym o udział w nielegalnym przemieszczaniu odpadów.

Artykuł 51

Sprawozdania Państw Członkowskich

1.   Przed końcem każdego roku kalendarzowego każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji kopię sprawozdania za poprzedni rok kalendarzowy, które sporządziło i przesłało zgodnie z art. 13 ust. 3 Konwencji Bazylejskiej do sekretariatu Konwencji.

2.   Przed końcem każdego roku kalendarzowego Państwa Członkowskie sporządzają także i przesyłają Komisji sprawozdanie za poprzedni rok, oparte na dodatkowym kwestionariuszu sprawozdawczym zawartym w załączniku IX.

3.   Sprawozdania sporządzone przez Państwa Członkowskie zgodnie z ust. 1 i 2 są przesyłane Komisji w wersji elektronicznej.

4.   W oparciu o powyższe sprawozdania, Komisja sporządza co trzy lata sprawozdanie dotyczące wykonywania niniejszego rozporządzenia przez Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie.

Artykuł 52

Współpraca międzynarodowa

Państwa Członkowskie, w razie potrzeby przy współudziale Komisji, współpracują z innymi stronami Konwencji Bazylejskiej i organizacjami międzypaństwowymi, między innymi poprzez wymianę informacji, wspieranie racjonalnych ekologicznie technologii i opracowanie właściwych kodeksów dobrej praktyki.

Artykuł 53

Wyznaczenie właściwych organów

Państwa Członkowskie wyznaczają właściwy organ lub organy odpowiedzialne za wykonywanie niniejszego rozporządzenia. Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden właściwy organ tranzytu.

Artykuł 54

Wyznaczenie korespondentów

Państwa Członkowskie i Komisja wyznaczają jednego lub więcej korespondentów odpowiedzialnych za udzielanie informacji i wskazówek osobom lub przedsiębiorstwom zwracającym się z zapytaniami. Korespondent Komisji przekazuje korespondentom Państw Członkowskich wszystkie przedstawione mu zapytania, które dotyczą Państw Członkowskich; to samo obowiązuje w drugą stronę.

Artykuł 55

Wyznaczenie urzędów celnych wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty

Państwa Członkowskie mogą wyznaczyć określone urzędy celne wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty dla przemieszczania odpadów przywożonych i wywożonych ze Wspólnoty. W przypadku wyznaczenia takich urzędów celnych przez Państwa Członkowskie, żadne przemieszczanie odpadów nie może zostać zrealizowane przez inne punkty graniczne w obrębie danego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 56

Zgłoszenia i informacje dotyczące wyznaczenia

1.   Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji wyznaczenie:

a)

właściwych organów zgodnie z art. 53;

b)

korespondentów zgodnie z art. 54; oraz,

c)

w odpowiednich przypadkach — urzędów celnych wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty zgodnie z art. 55.

2.   Państwa Członkowskie zgłaszają Komisji następujące informacje o wyznaczonych podmiotach:

a)

nazwę (nazwy);

b)

adres(-y) do korespondencji;

c)

adres(-y) poczty elektronicznej;

d)

numer(-y) telefonu;

e)

numer(-y) telefaksu oraz

f)

języki akceptowane przez właściwe organy.

3.   Państwa Członkowskie niezwłocznie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany powyższych danych.

4.   Powyższe dane oraz informacje o ich zmianie są przekazywane Komisji zarówno w wersji elektronicznej jak i papierowej, jeżeli istnieje taka potrzeba.

5.   Komisja publikuje na swojej stronie internetowej listy wyznaczonych właściwych organów, korespondentów oraz urzędów celnych wprowadzenia i wyprowadzenia ze Wspólnoty oraz w razie potrzeby aktualizuje je.

Rozdział 2

Inne przepisy

Artykuł 57

Posiedzenia korespondentów

Na żądanie Państw Członkowskich lub w razie potrzeby Komisja odbywa okresowo spotkania z korespondentami w celu wspólnego przeanalizowania kwestii powstałych w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia. Zainteresowane strony zapraszane są na te spotkania, lub ich części, jeżeli wszystkie Państwa Członkowskie i Komisja uznają to za wskazane.

Artykuł 58

Zmiana załączników

1.   Komisja może wprowadzać zmiany w załącznikach w drodze rozporządzeń oraz zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG, w celu uwzględnienia postępu naukowo-technicznego. Ponadto:

a)

załączniki I, II, III, IIIA, IV i V podlegają zmianom w celu uwzględnienia poprawek uzgodnionych w ramach Konwencji Bazylejskiej i decyzji OECD; ponadto załącznik IC dotyczący szczegółowych wskazówek w zakresie wypełniania dokumentów zgłoszenia i przesyłania podlega uzupełnieniu do dnia rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, przy uwzględnieniu wskazówek OECD;

b)

niesklasyfikowane rodzaje odpadów mogą być na zasadach tymczasowych włączane do załączników IIIB, IV lub V do czasu podjęcia decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów Konwencji Bazylejskiej lub do decyzji OECD;

c)

na wniosek Państwa Członkowskiego w przypadkach, o których mowa w art. 3 ust. 2 możliwe jest rozważenie włączenia do załącznika IIIA na zasadach tymczasowych mieszaniny dwóch lub większej ilości rodzajów odpadów wyszczególnionych w załączniku III, do czasu wydania decyzji w sprawie włączenia ich do odpowiednich aneksów do Konwencji Bazylejskiej lub do decyzji OECD. Początkowe pozycje, które mają zostać włączone do załącznika IIIA, są zamieszczane, jeżeli jest to wykonalne, do daty rozpoczęcia obowiązywania niniejszego rozporządzenia i nie później niż w terminie sześciu miesięcy od tej daty. Załącznik IIIA może zawierać zastrzeżenie, że w przypadku wywozu do państw, których nie obowiązuje decyzja OECD nie uwzględnia się jednej lub kilku zawartych w nim pozycji;

d)

określane są wyjątkowe przypadki, o których mowa w art. 3 ust. 3 i w odpowiednich przypadkach odpady takie są wykreślane z załącznika III i włączane do załączników IVA i V;

e)

załącznik V podlega zmianom w celu uwzględnienia uzgodnionych zmian w wykazie odpadów niebezpiecznych przyjętym zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy 91/689/EWG;

f)

załącznik VIII podlega zmianom w celu uwzględnienia odpowiednich umów i konwencji międzynarodowych.

2.   Komitet ustanowiony w dyrektywie Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (22) bierze pełny udział w debacie dotyczącej wprowadzania zmian w załączniku IX.

3.   Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 59

Środki dodatkowe

1.   W związku z wykonywaniem niniejszego rozporządzenia Komisja może przyjąć następujące środki dodatkowe:

a)

metodę obliczania gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia, przewidzianych w art. 6;

b)

wytyczne dotyczące stosowania art. 12 ust. 1 lit. g);

c)

dalsze warunki i wymogi dotyczące instalacji, dla których udzielane jest wstępne zezwolenie określone w art. 14;

d)

wytyczne dotyczące stosowania art. 15 w zakresie identyfikacji i śledzenia odpadów podlegających poważnym zmianom w ramach operacji przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania;

e)

wytyczne dotyczące współpracy właściwych organów w zakresie nielegalnego przemieszczania zgodnie z art. 24;

f)

wymogi techniczne i organizacyjne w zakresie praktycznego wprowadzenia w życie elektronicznej wymiany danych w celu przekazywania dokumentów i informacji zgodnie z art. 26 ust. 4;

g)

dalsze wskazówki w zakresie używania języków, o którym mowa w art. 27;

h)

dalsze wyjaśnienie wymogów proceduralnych określonych w przepisach tytułu II w zakresie ich stosowania do wywozu, przywozu i tranzytu odpadów ze Wspólnoty, do Wspólnoty i przez Wspólnotę;

i)

dalsze wskazówki w zakresie niezdefiniowanych pojęć prawnych.

2.   Decyzja o przyjęciu powyższych środków podejmowana jest zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG.

3.   Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 60

Przegląd

1.   Komisja zobowiązana jest zakończyć przed dniem ... (23) przegląd związku obowiązujących przepisów sektorowych w dziedzinie zdrowia zwierząt i ludzi, w tym dotyczących przemieszczania odpadów podlegających rozporządzeniu (WE) nr 1774/2002 z przepisami niniejszego rozporządzenia. W niezbędnych przypadkach, przeglądowi towarzyszy przedstawienie odpowiednich propozycji mających na celu zapewnienie równoważnego poziomu procedur i systemu kontroli w zakresie przemieszczeń takich odpadów.

2.   W terminie pięciu lat od ... (24) Komisja dokona przeglądu stosowania art. 12 ust. 1 lit. c), obejmującego jego wpływ na ochronę środowiska oraz funkcjonowanie rynku wewnętrznego. W razie potrzeby, przeglądowi towarzyszyć będzie przedstawienie odpowiednich propozycji zmiany tego przepisu.

Artykuł 61

Uchylenia

1.   Niniejszym uchyla się rozporządzenie (EWG) nr 259/93 oraz decyzję 94/774/WE ze skutkiem od dnia ... (24).

2.   Odesłania do uchylonego rozporządzenia (EWG) nr 259/93 uważa się za odesłania do niniejszego rozporządzenia.

3.   Decyzja 1999/412/WE zostaje uchylona ze skutkiem od dnia 1 stycznia ... (25).

Artykuł 62

Przepisy przejściowe

1.   Przemieszczenia odpadów, które zostały zgłoszone i których przyjęcie zostało potwierdzone przez właściwy organ miejsca przeznaczenia przed dniem ... (23) podlegają przepisom rozporządzenia (EWG) nr 259/93.

2.     Wszystkie przemieszczenia, na które zainteresowane właściwe organy wyraziły zgodę zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 259/93, podlegają realizacji w terminie jednego roku od dnia zastosowania niniejszego rozporządzenia.

3.   Sprawozdania przekazywane zgodnie z art. 41 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 259/93 i art. 51 niniejszego rozporządzenia za rok ... (26), będą oparte na kwestionariuszu zawartym w decyzji 1999/412/WE.

Artykuł 63

Przepisy przejściowe dotyczące niektórych Państw Członkowskich

1.    Do dnia 31 grudnia 2010 r. wszelkie przemieszczenia na Łotwę wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczenia niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku podlegają procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, przewidzianej w przepisach tytułu II.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, właściwe organy sprzeciwiają się przemieszczeniom wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczeniom niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowanym do instalacji, która korzysta z tymczasowego odstępstwa od określonych postanowień dyrektywy 96/61/WE, przez okres stosowania tymczasowego odstępstwa wobec instalacji przeznaczenia.

2.    Do dnia 31 grudnia 2012 r. wszelkie przemieszczenia wyszczególnionych w załączniku III odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowane do Polski, podlegają procedurze uprzedniego, pisemnego zgłoszenia i zgody, przewidzianej w przepisach tytułu II.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2007 r. właściwe organy, w oparciu o podstawy określone w art. 11, mogą wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Polski w celu odzysku następujących rodzajów odpadów wyszczególnionych w załącznikach III i IV:

B2020 i GE 020 (odpady szkła)

B2070

B2080

B2100

B2120

B3010 i GH 013 (stałe odpady tworzyw sztucznych)

B3020 (odpady papieru)

B3140 (odpady opon pneumatycznych)

Y46

Y47

A1010 i A1030, (wyłącznie pozycje dotyczące arsenu i rtęci)

A1060

A1140

A2010

A2020

A2030

A2040

A3030

A3040

A3070

A3120

A3130

A3160

A3170

A3180 (ma zastosowanie wyłącznie wobec polichlorowanych naftalenów — PCN)

A4010

A4050

A4060

A4070

A4090

AB030

AB070

AB120

AB130

AB150

AC060

AC070

AC080

AC150

AC160

AC260

AD150

Z wyjątkiem odpadów szkła, papieru i opon, okres ten może zostać przedłużony zgodnie z procedurą określoną w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG maksymalnie do dnia 31 grudnia 2012 r.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2012 r. właściwe organy mogą zgłaszać sprzeciw w oparciu o podstawy sprzeciwu określone w art. 11 wobec przemieszczania do Polski:

a)

następujących rodzajów odpadów przeznaczonych do odzysku, wyszczególnionych w załączniku IV:

A2050

A3030

A3180, z wyjątkiem polichlorowanych naftalenów — PCN

A3190

A4110

A4120

RB020

jak również

b)

odpadów przeznaczonych do odzysku, nie wyszczególnionych w załącznikach.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12 właściwe organy sprzeciwiają się przemieszczeniom wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczeniom niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowanym do instalacji, która korzysta z tymczasowego odstępstwa od określonych postanowień dyrektywy 96/61/WE, przez okres stosowania tymczasowego odstępstwa wobec instalacji przeznaczenia.

3.   Do dnia 31 grudnia 2011 r. wszelkie przemieszczenia na Słowację wyszczególnionych w załączniku III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczenia niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku podlegają procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, przewidzianej w przepisach tytułu II.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, właściwe organy sprzeciwiają się przemieszczeniom wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczeniom niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowanym do instalacji, która korzysta z tymczasowego odstępstwa od określonych postanowień dyrektyw 94/67/WE i 96/61/WE, dyrektywy 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 grudnia 2000 r. w sprawie spalania odpadów (27) oraz dyrektywy 2001/80/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2001 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza z dużych obiektów energetycznego spalania (28) , przez okres stosowania tymczasowego odstępstwa wobec instalacji przeznaczenia.

4.     Do dnia 31 grudnia 2014 r. wszystkie skierowane do Bułgarii przemieszczenia odpadów przeznaczonych do odzysku, które zostały wyszczególnione w załączniku III podlegają procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, przewidzianej w przepisach tytułu II.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2009 r. właściwe organy bułgarskie mogą w oparciu o podstawy określone w art. 11 wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Bułgarii w celu odzysku następujących rodzajów odpadów wyszczególnionych w załącznikach III i IV:

B2070

B2080

B2100

B2120

Y46

Y47

A1010 i A1030 (wyłącznie pozycje dotyczące arsenu i rtęci)

A1060

A1140

A2010

A2020

A2030

A2040

A3030

A3040

A3070

A3120

A3130

A3160

A3170

A3180 (ma zastosowanie wyłącznie wobec polichlorowanych naftalenów — PCN)

A4010

A4050

A4060

A4070

A4090

AB030

AB070

AB120

AB130

AB150

AC060

AC070

AC080

AC150

AC160

AC260

AD150

Okres ten może zostać przedłużony nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2012 r. na podstawie procedury określonej w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2009 r. właściwe organy bułgarskie mogą w oparciu o podstawy określone w art. 11 wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Bułgarii:

a)

w celu odzysku następujących rodzajów odpadów wyszczególnionych w załącznikach IV:

A2050 A3030 A3180, z wyjątkiem polichlorowanych naftalenów — PCN A3190 A4110 A4120 RB020

jak również

b)

odpadów przeznaczonych do odzysku, nie wyszczególnionych w załącznikach.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12 właściwe organy bułgarskie sprzeciwiają się przemieszczeniom wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczeniom nie wyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowanym do instalacji, która korzysta z tymczasowego odstępstwa od określonych postanowień dyrektywy 96/61/WE lub dyrektywy 2001/80/WE, przez okres stosowania tymczasowego odstępstwa wobec instalacji przeznaczenia.

5.     Do dnia 31 grudnia 2015 r. wszystkie skierowane do Rumunii przemieszczenia odpadów przeznaczonych do odzysku, które zostały wyszczególnione w załączniku III podlegają procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody, przewidzianej w przepisach tytułu II.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2011 r. właściwe organy rumuńskie mogą w oparciu o podstawy określone w art. 11 wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Rumunii w celu odzysku następujących rodzajów odpadów wyszczególnionych w załącznikach III i IV:

B2070

B2100, z wyjątkiem odpadów tlenku glinowego

B2120

B4030

Y46

Y47

A1010 i A1030 (wyłącznie pozycje dotyczące arsenu i rtęci)

A1060

A1140

A2010

A2020

A2030

A3030

A3040

A3050

A3060

A3070

A3120

A3130

A3140

A3150

A3160

A3170

A3180 (ma zastosowanie wyłącznie wobec polichlorowanych naftalenów — PCN)

A4010

A4030

A4040

A4050

A4080

A4090

A4100

A4160

AA060

AB030

AB120

AC060

AC070

AC080

AC150

AC160

AC260

AC270

AD120

AD150

Okres ten może zostać przedłużony nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r. na podstawie procedury określonej w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12, do dnia 31 grudnia 2011 r. właściwe organy rumuńskie mogą w oparciu o podstawy określone w art. 11 wnosić sprzeciw wobec przemieszczania do Rumunii:

a)

w celu odzysku następujących rodzajów odpadów wyszczególnionych w załącznikach IV:

A2050 A3030 A3180, z wyjątkiem polichlorowanych naftalenów — PCN A3190 A4110 A4120 RB020

jak również

b)

odpadów przeznaczonych do odzysku, nie wyszczególnionych w załącznikach.

Okres ten może zostać przedłużony nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r. na podstawie procedury określonej w art. 18 ust. 2 dyrektywy 75/442/EWG.

Na zasadzie odstępstwa od art. 12 właściwe organy rumuńskie sprzeciwiają się przemieszczeniom wyszczególnionych w załącznikach III i IV odpadów przeznaczonych do odzysku oraz przemieszczeniom niewyszczególnionych w tych załącznikach odpadów przeznaczonych do odzysku, kierowanym do instalacji, która korzysta z tymczasowego odstępstwa od określonych postanowień dyrektywy 96/61/WE, dyrektywy 2000/76/WE lub dyrektywy 2001/80/WE przez okres stosowania tymczasowego odstępstwa wobec instalacji przeznaczenia.

6.   W przypadku, gdy niniejszy artykuł zawiera odesłanie do przepisów tytułu II w związku z odpadami wyszczególnionymi w załączniku III, nie stosuje się przepisów art. 3 ust. 2, art. 4 akapit drugi pkt 5) oraz art. 6, 11, 22, 23, 24, 25 i 31.

Artykuł 64

Wejście w życie i obowiązywanie

1.   Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia ... (29).

2.     Jeżeli data przystąpienia Bułgarii i Rumunii będzie późniejsza niż data obowiązywania określona w ust. 1, przepisy art. 63 ust. 4 i 5 stosuje się, na zasadzie odstępstwa, od daty przystąpienia.

3.   Za porozumieniem zainteresowanych Państw Członkowskich, art. 26 ust. 4 może być stosowany przed dniem ... (29).

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w...,

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 108 z 30.4.2004, str. 58.

(2)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 listopada 2003 r. (Dz.U. C 87 E z 7.4.2004, str. 281), wspólne stanowisko Rady z dnia 24 czerwca 2005 r. (Dz.U. C 206 E z 23.8.2005, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).

(3)  Dz.U. L 30 z 6.2.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2557/2001 (Dz. U. L 349 z 31.12.2001, str. 1).

(4)  Dz.U. L 310 z 3.12.1994, str. 70.

(5)  Dz.U. L 156 z 23.6.1999, str. 37.

(6)  Dz.U. L 39 z 16.2.1993, str. 1.

(7)  Dz.U. L 39 z 16.2.1993, str. 3.

(8)  Dz.U. L 272 z 4.10.1997, str. 45.

(9)  Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 14.

(10)  Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 416/2005 Komisji (Dz.U. L 66 z 12.3.2005, str. 10).

(11)  Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(12)  Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(13)  Dz.U. L 314 z 30.11.2001, str. 1.

(14)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(15)  Dz.U. L 35 z 12.2.1992, str. 24.

(16)  Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).

(17)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(18)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2286/2003 (Dz.U. L 343 z 31.12.2003, str. 1).

(19)  Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(20)  Dz.U. L 13 z 19.1.2000, str. 12.

(21)  Dz.U. L 226 z 6.9.2000, str. 3. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Rady 2001/573/WE (Dz.U. L 203 z 28.7.2001, str. 18).

(22)  Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(23)  Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

(24)  Data rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia (12 miesięcy po dacie publikacji).

(25)  Rok następujący po roku rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia (drugi rok następujący po roku publikacji).

(26)  Rok rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia (rok następujący po roku publikacji).

(27)  Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91.

(28)  Dz.U. L 309 z 27.11.2001, str. 1. Dyrektywa zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(29)  12 miesięcy od daty opublikowania niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK IA

Dokument zgłoszenia transgranicznego przesyłania/przemieszczania odpadów UE

Image

Image

Wykaz skrótów i kodów stosowanych w dokumencie zgłoszenia

Image

Dalsze informacje, dotyczące w szczególności identyfikacji odpadów (pole 14), np. kodów w aneksach VIII i IX do Konwencji Bazylejskiej, klasyfikacji OECD i kodów Y, można znaleźć w informatorze udostępnianym przez OECD i sekretariat Konwencji Bazylejskiej.

ZAŁĄCZNIK IB

Dokument przesyłania dotyczący transgranicznego przesyłania/przemieszczania odpadów UE

Image

Image

Wykaz skrótów i kodów stosowanych w formularzu przemieszczania

Image

Dalsze informacje, dotyczące w szczególności identyfikacji odpadów (pole 14), np. kodów w aneksach VIII i IX Konwencji Bazylejskiej, klasyfikacji OECD i kodów Y, można znaleźć w informatorze udostępnianym przez OECD i sekretariat Konwencji Bazylejskiej.

ZAŁĄCZNIK IC

SZCZEGÓŁOWE INSTRUKCJE WYPEŁNIANIA DOKUMENTÓW ZGŁOSZENIA I PRZESYŁANIA

 

ZAŁĄCZNIK II

INFORMACJE I DOKUMENTACJA ZWIĄZANE ZE ZGŁOSZENIEM

Część 1. INFORMACJE, KTÓRE POWINNY BYĆ ZAWARTE W DOKUMENCIE ZGŁOSZENIA LUB DO NIEGO ZAŁĄCZONE:

1.

Numer seryjny lub inny zaakceptowany identyfikator dokumentu zgłoszenia oraz planowana łączna liczba przemieszczeń.

2.

Nazwa zgłaszającego, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej, numer rejestracji oraz osoba wyznaczona do kontaktów.

3.

Jeśli zgłaszający nie jest wytwórcą: nazwa wytwórcy, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej oraz osoba wyznaczona do kontaktów.

4.

Nazwa sprzedawcy(-ów) lub pośrednika(-ów), adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej oraz osoba wyznaczona do kontaktów, jeśli zgłaszający upoważnił sprzedawcę lub pośrednika zgodnie z art. 2 pkt 15).

5.

Nazwa instalacji unieszkodliwiania lub instalacji odzysku, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej, numer rejestracji oraz osoba wyznaczona do kontaktów, stosowane technologie oraz ewentualny status instalacji, dla której wydano wstępne zezwolenie zgodnie z art. 14.

Jeśli odpady przeznaczone są do przejściowego odzysku lub unieszkodliwiania, należy wskazać podobne informacje dotyczące wszystkich instalacji, w których przewiduje się przeprowadzenie kolejnych procesów przejściowego i ostatecznego odzysku lub unieszkodliwiania.

Jeśli instalacja odzysku lub instalacja unieszkodliwiania jest wymieniona w załączniku I, kategoria 5 do dyrektywy 96/61/WE, należy przedstawić dowód ważności pozwolenia (np. oświadczenie potwierdzające jego istnienie) wydanego zgodnie z art. 4 i 5 tej dyrektywy.

6.

Nazwa odbiorcy, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej, numer rejestracji oraz osoba wyznaczona do kontaktów.

7.

Nazwa planowanego przewoźnika i jego przedstawicieli, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej, numer rejestracji oraz osoba wyznaczona do kontaktów.

8.

Państwo wysyłki i odpowiedni właściwy organ.

9.

Państwo tranzytu i odpowiednie właściwe organy.

10.

Państwo przeznaczenia i odpowiedni właściwy organ.

11.

Zgłoszenie jednorazowe lub zgłoszenie ogólne. W przypadku zgłoszenia ogólnego należy podać okres ważności.

12.

Planowana data rozpoczęcia przemieszczenia lub przemieszczeń.

13.

Przewidywane środki transportu.

14.

Planowana trasa (punkt wyjazdu i wjazdu do i z każdego zainteresowanego państwa, w tym urzędy celne wprowadzenia lub wyprowadzenia lub wywozu ze Wspólnoty) i planowana droga (droga pomiędzy punktami wyjazdu i wjazdu), jak i możliwe warianty, także w razie nieprzewidzianych okoliczności.

15.

Dowód, że przewoźnik jest zarejestrowany w zakresie przesyłania odpadów (np. oświadczenie o dokonaniu takiej rejestracji).

16.

Określenie rodzaju odpadów z odpowiedniego wykazu, źródło, opis, skład i wszelkie właściwości odpadów niebezpiecznych. W przypadku odpadów pochodzących z różnych źródeł, także szczegółowy spis odpadów.

17.

Szacowane ilości maksymalne i minimalne.

18.

Przewidywane rodzaje opakowania.

19.

Specyfikacja procesów odzysku lub unieszkodliwiania określona w załączniku IIA i IIB do dyrektywy 75/442/EWG.

20.

Jeśli odpady są przeznaczone do odzysku:

a)

planowana metoda unieszkodliwiania części nieodzyskiwalnej po dokonaniu odzysku;

b)

ilość odzyskanego materiału w stosunku do nieodzyskiwalnych odpadów;

c)

wartość szacunkowa odzyskanego materiału;

d)

koszt odzysku i koszt unieszkodliwiania części nieodzyskiwalnej.

21.

Dowód ubezpieczenia od odpowiedzialności za szkody w stosunku do osób trzecich (np. oświadczenie o istnieniu takiego ubezpieczenia).

22.

Dowód zawarcia umowy (lub oświadczenie o istnieniu takiej umowy) pomiędzy zgłaszającym a odbiorcą, w sprawie odzysku lub unieszkodliwienia odpadów, która została zawarta i obowiązuje w momencie zgłoszenia, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 4) i art. 5.

23.

Kopia umowy lub dowód zawarcia umowy (lub oświadczenie o istnieniu takiej umowy) pomiędzy wytwórcą, nowym wytwórcą lub podmiotem zbierającym odpady oraz sprzedawcą lub pośrednikiem, jeśli sprzedawca lub pośrednik jest zgłaszającym.

24.

Dowód ustanowienia gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia (lub za zgodą właściego organu oświadczenie o istnieniu takiego dokumentu), które obowiązują w momencie zgłoszenia lub jeżeli wyrazi na to zgodę właściwy organ zatwierdzający gwarancję finansową lub równoważne ubezpieczenie — najpóźniej w momencie rozpoczęcia przemieszczenia, zgodnie z wymogami art. 4 akapit drugi pkt 5) i art. 6.

25.

Oświadczenie zgłaszającego, że informacje te są wyczerpujące i poprawne, zgodnie z jego najlepszą wiedzą.

26.

Jeśli zgłaszający nie jest wytwórcą zgodnie z art. 2 pkt 15) lit. a) ppkt i), zgłaszający zapewnia, by również wytwórca lub jedna z osób wymienionych w art. 2 pkt 15) lit. a) ppkt ii) lub iii), w miarę możliwości, złożyli swój podpis na dokumencie zgłoszenia, zamieszczonym w załączniku IA.

Część 2. INFORMACJE, KTÓRE POWINNY BYĆ ZAWARTE W DOKUMENCIE PRZESYŁANIA LUB DO NIEGO ZAŁĄCZONE:

Należy zawrzeć wszystkie informacje wymienione w części 1, zaktualizowane zgodnie z poniższymi punktami oraz innymi określonymi informacjami dodatkowymi:

1.

Numer seryjny i łączna liczba przemieszczeń.

2.

Data rozpoczęcia przemieszczenia.

3.

Środki transportu.

4.

Nazwa przewoźnika, adres, numer telefonu, numer telefaksu, adres poczty elektronicznej.

5.

Trasa (punkt wyjazdu i wjazdu do każdego zainteresowanego państwa, w tym urzędy celne wprowadzenia lub wyprowadzenia lub wywozu ze Wspólnoty) i droga (droga pomiędzy punktami wyjazdu i wjazdu), w tym możliwe warianty, także w razie nieprzewidzianych okoliczności.

6.

Ilości.

7.

Rodzaje opakowania.

8.

Wszelkie szczególne środki ostrożności, jakie ma podjąć przewoźnik.

9.

Oświadczenie zgłaszającego, że zostały uzyskane wszystkie niezbędne zgody odpowiednich organów zainteresowanych państw. Takie oświadczenie musi być opatrzone podpisem zgłaszającego.

10.

Odpowiednie podpisy dla każdego przekazania władania.

Część 3. DODATKOWE INFORMACJE I DOKUMENTACJA, JAKICH MOGĄ WYMAGAĆ WŁAŚCIWE ORGANY:

1.

Rodzaj i okres ważności zezwolenia, na podstawie którego działa dana instalacja odzysku lub unieszkodliwiania.

2.

Kopia pozwolenia wydanego zgodnie z art. 4 i 5 dyrektywy 96/61/WE.

3.

Informacje dotyczące środków podjętych w celu zapewnienia bezpieczeństwa transportu.

4.

Odległości przewozowe pomiędzy zgłaszającym a instalacją , w tym możliwe warianty tras, także w razie nieprzewidzianych okoliczności, a w razie transportu kombinowanego, miejsce gdzie nastąpi przekazanie.

5.

Informacja o kosztach transportu od zgłaszającego do instalacji .

6.

Kopia rejestracji przewoźnika w zakresie transportu odpadów.

7.

Analiza chemiczna składu odpadów.

8.

Opis procesu wytwarzania odpadów.

9.

Opis procesu przetwarzania odpadów w instalacji przyjmującej odpady.

10.

Gwarancja finansowa lub równoważne ubezpieczenie lub kopie tych dokumentów.

11.

Informacje dotyczące obliczenia gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia przewidziane w art. 4 akapit drugi pkt 5) i art. 6.

12.

Kopia umów określonych w części 1 pkt 22 i 23.

13.

Kopia polisy ubezpieczeniowej od odpowiedzialności za szkody wyrządzone osobom trzecim.

14.

Wszelkie inne informacje, które mogą być istotne dla oceny zgłoszenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem oraz z przepisami krajowymi.

ZAŁĄCZNIK III

WYKAZ ODPADÓW PODLEGAJĄCYCH OGÓLNEMU WYMOGOWI DOŁĄCZANIA OKREŚLONYCH INFORMACJI („ZIELONY” WYKAZ ODPADÓW) (1)

Niezależnie od tego czy odpady są wymienione w niniejszym wykazie, nie mogą podlegać ogólnemu wymogowi dołączenia określonych informacji, jeśli są zanieczyszczone innymi substancjami w zakresie, który:

a)

wystarczająco zwiększa ryzyko związane z odpadami, by uznać je za odpowiednie do poddania procedurze pisemnego zgłoszenia i zgody, wziąwszy pod uwagę właściwości odpadów niebezpiecznych wymienionych w załączniku III do dyrektywy Rady 91/689/EWG; lub

b)

uniemożliwia odzysk odpadów w sposób racjonalny ekologicznie.

Część I

Następujące rodzaje odpadów podlegają ogólnemu wymogowi dołączenia do nich określonych informacji:

Odpady wymienione w aneksie IX do Konwencji Bazylejskiej (2).

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)

Każde odniesienie do wykazu A aneksu IX do Konwencji Bazylejskiej należy rozumieć jako odniesienie do załącznika IV niniejszego rozporządzenia.

b)

W kodzie B1020 Konwencji Bazylejskiej termin „w postaci ostatecznej luzem” obejmuje wszelki złom metalowy w postaci nierozproszonej (3) tam wymieniony.

c)

Część kodu B1100 Konwencji Bazylejskiej, odnosząca się do „żużli z produkcji miedzi” itp. nie ma zastosowania, natomiast mają zastosowanie kody (OECD) GB040 w części II.

d)

Kod B1110 Konwencji Bazylejskiej nie ma zastosowania, natomiast mają zastosowanie kody (OECD) GC010 i GC020 w części II.

e)

Kategoria B2050 Konwencji Bazylejskiej nie ma zastosowania, natomiast mają zastosowanie zapisy (OECD) GC040 z części II.

f)

Odniesienie w kodzie B3010 z Konwencji Bazylejskiej do odpadów fluorowanych polimerów jest równoznaczne z włączeniem polimerów i kopolimerów fluoroetylenu (PTFE).

Część II

Następujące rodzaje odpadów podlegają ogólnemu wymogowi dołączenia określonych informacji:

odpady metalonośne powstające przy stapianiu, wytopie i uszlachetnianiu metali

GB040

7112

262030

262090

żużle z metali szlachetnych i produkcji miedzi do dalszego uszlachetniania

Pozostałe odpady zawierające metale

GC010

 

odpady zespołów elektrycznych składające się wyłącznie z metali lub stopów

GC020

 

złom elektroniczny (np. płytki obwodów drukowanych, podzespoły elektroniczne, kable itd.) i odzyskane podzespoły elektroniczne, odpowiednie do odzysku metali pospolitych i metali szlachetnych

GC030

ex 890800

statki i inne konstrukcje pływające przeznaczone do złomowania, prawidłowo opróżnione z jakiegokolwiek ładunku i pozostałych materiałów wynikających z funkcjonowania statku, zaliczanych jako niebezpieczna substancja lub odpad

GC050

 

zużyte katalizatory fluidalnego krakowania katalitycznego (np. tlenek glinu, zeolity)

Odpady szkła w postaci nierozproszonej

GE020

ex 7001

ex 701939

odpady włókna szklanego

Odpady ceramiczne w postaci nierozproszonej

GF010

 

odpady ceramiki wypalanej po formowaniu, w tym naczynia ceramiczne (nie używane lub używane).

Pozostałe odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

GG030

ex 2621

popiół denny i ciekły żużel z elektrowni opalanych węglem

GG040

ex 2621

popiół lotny z elektrowni opalanych węglem

Stałe odpady tworzyw sztucznych

GH013

391530

ex 390410-40

polimery chlorku winylu

Odpady powstające w procesach garbowania i wyprawiania oraz przy wykorzystaniu skóry

GN010

ex 050200

odpady szczeciny świń, wieprzów lub knurów lub sierści borsuka i innego włosia do produkcji szczotek

GN020

ex 050300

odpady końskiego włosia, nawet w postaci warstwy na nośniku lub bez nośnika

GN030

ex 050590

skóry i inne części ptaków z ich piórami lub puchem, pióra i części piór (nawet darte) oraz puch, nie bardziej obrobione niż oczyszczone, zdezynfekowane lub zakonserwowane


(1)  Niniejszy wykaz pochodzi z dodatku 3 do decyzji OECD.

(2)  Aneks IX do Konwencji Bazylejskiej jest zawarty w niniejszym rozporządzeniu w załączniku V, część 1, wykaz B.

(3)  „Nierozproszony” nie obejmuje odpadów w postaci proszków, osadów, pyłów lub elementów stałych zawierających niebezpieczne odpady płynne.

ZAŁĄCZNIK IIIA

MIESZANINY DWÓCH LUB WIĘCEJ RODZAJÓW ODPADÓW WYMIENIONYCH W ZAŁĄCZNIKU III I NIE ZAKWALIFIKOWANYCH DO ŻADNEJ KATEGORII, ZGODNIE Z ART. 3 UST. 2

 

ZAŁĄCZNIK IIIB

DODATKOWE ODPADY Z WYKAZU ZIELONEGO, OCZEKUJĄCE NA WŁĄCZENIE DO ODPOWIEDNIEGO ANEKSU DO KONWENCJI BAZYLEJSKIEJ LUB DECYZJI OECD, ZGODNIE Z art. 58 UST. 1 LIT. b)

 

ZAŁĄCZNIK IV

WYKAZ ODPADÓW PODLEGAJĄCYCH PROCEDURZE UPRZEDNIEGO PISEMNEGO ZGŁOSZENIA I ZGODY („BURSZTYNOWY” WYKAZ ODPADÓW) (1)

Część I

Następujące rodzaje odpadów będą podlegały procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody:

Odpady wymienione w aneksach II i VIII do Konwencji Bazylejskiej (2).

Do celów niniejszego rozporządzenia:

a)

Każde odniesienie do wykazu B aneksu VIII do Konwencji Bazylejskiej należy rozumieć jako odniesienie do załącznika III niniejszego rozporządzenia;

b)

W przypadku kodu A1010 z Konwencji Bazylejskiej, zwrot „z wyłączeniem odpadów wymienionych szczególnie w wykazie B (aneks IX)” stanowi odniesienie zarówno do kodu B1020 z Konwencji Bazylejskiej jak i uwagi w B1020 w załączniku III do niniejszego rozporządzenia, część I b);

c)

Kody A1180 i A2060 Konwencji Bazylejskiej nie mają zastosowania, natomiast w odpowiednich przypadkach mają zastosowanie kody OECD GC010, GC020 i GG040 w załączniku III, część II.

d)

Kod A4050 z Konwencji Bazylejskiej zawiera w sobie zużyte wykładziny wanien z wytopu aluminium, z uwagi na to, że zawierają nieorganiczne cyjanki Y33. Jeśli cyjanki zostaną zniszczone, zużyte wykładziny wanien zostają przeniesione do kodu AB120 w części II, z uwagi na zawartość Y32, nieorganicznych związków fluoru z wyłączeniem fluorku wapnia.

Część II:

Następujące rodzaje odpadów także będą podlegały procedurze uprzedniego pisemnego zgłoszenia i zgody.

Odpady metalonośne

AA010

261900

kożuch żużlowy, zgorzeliny i inne odpady z produkcji żelaza i stali (3)

AA060

262050

popioły wanadowe i ich pozostałości (3)

AA190

810420

ex 810430

odpady i złom magnezu o właściwościach palnych, samozapalnych lub wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne w niebezpiecznych ilościach

Odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

AB030

 

odpady z układów bez zawartości cyjanku, które powstają z obróbki powierzchniowej metali

AB070

 

piaski stosowane w procesach odlewniczych

AB120

ex 281290

ex 3824

nieorganiczne związki halogenków, gdzie indziej niewymienione ani nie włączone

AB130

 

zużyty żwir z oczyszczarki pneumatycznej

AB150

ex 382490

nierafinowany siarczyn wapnia i siarczan wapnia wytwarzany z odsiarczania gazów odlotowych (FGD)

Odpady zawierające głównie związki organiczne, które mogą zawierać metale i substancje nieorganiczne

AC060

ex 381900

płyny hydrauliczne

AC070

ex 381900

płyny hamulcowe

AC080

ex 382000

płyny zapobiegające zamrażaniu

AC150

 

chlorofluorowęglowodory

AC160

 

halony

AC170

ex 440310

przerobiony korek i odpady drewna

AC250

 

środki powierzchniowo czynne

AC260

ex 3101

płynny obornik świński; kał

AC270

 

osad kanalizacyjny

Odpady, które mogą zawierać albo składniki nieorganiczne albo składniki organiczne

AD090

ex 382490

odpady z produkcji, formowania i użycia chemikaliów fotograficznych i reprograficznych oraz materiałów, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

AD100

 

odpady z układów bez zawartości cyjanku, które powstają z obróbki powierzchniowej tworzyw sztucznych.

AD120

ex 391400

ex 3915

żywice jonowymienne

AD150

 

naturalnie powstałe substancje organiczne używane do filtrowania (jako filtry biologiczne)

Odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

RB020

ex 6815

włókna na bazie ceramicznej o właściwościach fizyko-chemicznych podobnych do azbestu


(1)  Niniejszy wykaz pochodzi z dodatku 4 do decyzji OECD.

(2)  Aneks VIII do Konwencji Bazylejskiej jest zawarty w niniejszym rozporządzeniu w załączniku V, część 1, wykaz A Aneks II do Konwencji Bazylejskiej zawiera następujęce kody: Y 46 Odpady z gospodarstwa domowego, chyba że odpowiednio sklasyfikowane pod osobnym kodem w załączniku III Y 47 Pozostałości ze spopielania odpadów z gospodarstwa domowego.

(3)  Niniejszy wykaz zawiera odpady w postaci popiołów, pozostałości, żużli, kożuchów żużlowych, zgarów, zgorzelin, pyłów, proszków, mułów i spieków, chyba że materiał jest wyraźnie wymieniony gdzie indziej.

ZAŁĄCZNIK IVA

ODPADY WYMIENIONE W ZAŁĄCZNIKU III, lecz PODLEGAJĄCE PROCEDURZE uprzedniego PISEMNEGO ZGŁOSZENIA I ZGODY (ARTYKUŁ 3 UST. 3)

 

ZAŁĄCZNIK V

ODPADY PODLEGAJĄCE ZAKAZOWI WYWOZU ZGODNIE Z ART. 36 UWAGI WPROWADZAJĄCE

1. Niniejszy załącznik stosuje się bez uszczerbku dla dyrektywy 75/442/EWG oraz dyrektywy 91/689/EWG.

2. Niniejszy załącznik składa się z trzech części, jednak części 2 i 3 stosuje się jedynie wówczas, gdy nie ma zastosowania część 1. W związku z tym w celu stwierdzenia, czy określony rodzaj odpadów wymieniony jest w niniejszym załączniku, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, czy dany rodzaj odpadów jest wymieniony w części 1 niniejszego załącznika, a jeśli nie jest, czy jest wymieniony w części 2, a jeśli nie jest, czy jest wymieniony w części 3.

Część 1 jest podzielona na dwie podsekcje: wykaz A wyszczególnia rodzaje odpadów zakwalifikowanych jako niebezpieczne zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. a) Konwencji Bazylejskiej a zatem objęte zakazem wywozu, natomiast wykaz B wyszczególnia rodzaje odpadów nie objęte art. 1 ust. 1 lit. a) Konwencji Bazylejskiej, a zatem nie objęte zakazem wywozu.

W związku z tym, jeśli dany rodzaj odpadów jest wymieniony w części 1, najpierw należy sprawdzić czy jest on wyszczególniony w wykazie A lub w wykazie B. Jedynie wówczas, gdy dany rodzaj odpadów nie jest wyszczególniony ani w wykazie A ani w wykazie B części 1, należy sprawdzić czy jest on wyszczególniony wśród odpadów niebezpiecznych w części 2 (np. rodzaje odpadów oznaczone gwiazdką) lub w części 3, i jeśli zachodzi taki przypadek, dany rodzaj odpadów jest wówczas objęty zakazem wywozu.

3. Rodzaje odpadów wyszczególnione w wykazie B w części 1 lub wyszczególnione wśród odpadów innych niż niebezpieczne w części 2 (np. rodzaje odpadów nieoznaczone gwiazdką) podlegają zakazowi wywozu, jeśli są zanieczyszczone innymi substancjami w zakresie, który:

a)

na tyle zwiększa ryzyko związane z odpadami, że czyni je odpowiednimi do poddania procedurze kontrolnej uprzedniego pisemnego złoszenia i zgody, przy uwzględnieniu właściwości odpadów niebezpiecznych wymienionych w załączniku III do dyrektywy 91/689/EWG; lub

b)

uniemożliwia odzysk odpadów w sposób racjonalny ekologicznie.

CZĘŚĆ 1 (1)

Wykaz A (aneks VIII do Konwencji Bazylejskiej)

A1

odpady metali i metalonośne

A1010

odpady metali i odpady składające się ze stopów jakichkolwiek poniższych metali

antymon

arsen

beryl

kadm

ołów

rtęć

selen

tellur

tal

z wyłączeniem odpadów wyraźnie wymienionych w wykazie B.

A1020

odpady zawierające jako składniki lub zanieczyszczenia, z wyłączeniem odpadów metali w postaci masywnej, którąkolwiek z poniższych substancji:

antymon, związki antymonu

beryl, związki berylu

kadm, związki kadmu

ołów, związki ołowiu

selen, związki selenu

tellur, związki telluru

A1020

odpady zawierające jako składniki lub zanieczyszczenia, którąkolwiek z poniższych substancji:

arsen, związki arsenu

rtęć, związki rtęci

tal, związki talu

A1040

odpady zawierające jako składniki, którąkolwiek z poniższych substancji:

karbonylki metali

związki chromu sześciowartościowego

A1050

szlamy galwaniczne

A1060

odpady cieczy klarowanej z trawienia metali

A1070

ługowane pozostałości z przetwarzania cynku, pył i szlamy takie jak jarosyt, hematyt itp.

A1080

odpady pozostałości cynku nie umieszczone w wykazie B, zawierające ołów i kadm w stężeniach wystarczających do wykazania właściwości z załącznika III

A1090

popioły ze spalania izolowanych drutów miedzianych

A1100

pyły i pozostałości z systemów oczyszczania gazów z pieców do wytopu miedzi

A1110

zużyte roztwory elektrolityczne z rafinacji elektrolitycznej miedzi i elektrolitycznego otrzymywania miedzi

A1120

odpady szlamów, z wyłączeniem szlamów anodowych, z systemów oczyszczania elektrolitycznego w rafinacji elektrolitycznej miedzi i elektrolitycznym otrzymywaniu miedzi

A1130

zużyte roztwory trawiące zawierające rozpuszczoną miedź

A1140

odpady katalizotorów chlorku miedziowego i cyjanku miedziowego

A1150

popiół metali szlachetnych ze spalania płytek obwodów drukowanych, nie ujęty w wykazie B (2).

A1160

odpady akumulatorów kwasowych, całych albo kruszonych

A1170

niesortowane odpady akumulatorów, z wyłączeniem mieszanki akumulatorów jedynie z wykazu B. Odpady akumulatorów nie wymienione w wykazie B, zawierające składniki z załącznika I w zakresie, który czyni je odpadami niebezpiecznymi.

A1180

odpady lub złom zespołów elektrycznych i elektronicznych (3), zawierające komponenty takie jak akumulatory i inne baterie z wykazu A, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkło aktywowane oraz kondensatory PCB lub zanieczyszczone przez związki z załącznika I (np. kadm, rtęć, ołów, polichlorowany bifenyl), w takim zakresie, że posiadają właściwości zawarte w załączniku III (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B1110) (4)

A1190

odpadowe kable pokryte lub izolowane plastikiem zawierającym lub zanieczyszczonym smołą węglową, polichlorowanymi bifenylami (5), ołowiem, kadmem, innymi związkami organohalogenowymi lub innymi składnikami wyszczególnionymi w załączniku I w takim stopniu, że wykazują one właściwości określone w załączniku III

A2

odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

A2010

odpady szkła z lamp katodowych i innego szkła aktywowanego

A2020

odpady nieorganicznych związków fluoru w postaci ciekłej lub zawiesin, lecz z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B

A2030

odpady katalizatorów, z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B

A2040

odpady gipsowe powstające w przemysłowych procesach chemicznych, jeśli zawierają składniki z załącznika I w zakresie wykazującym właściwości odpadów niebezpiecznych z załącznika III (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B2080)

A2050

odpady azbestowe (pyły i włókna)

A2060

popiół lotny z elektrowni opalanych węglem zawierający substancje z załącznika I, w stężeniach wystarczających do wykazania właściwości z załącznika III (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B2050)

A3

odpady zawierające głównie związki organiczne, które mogą zawierać metale i substancje nieorganiczne

A3010

odpady z produkcji lub przetwarzania koksu naftowego i bitumenu

A3020

odpady olejów mineralnych nie nadające się do pierwotnie zamierzonego użytku

A3030

odpady, które zawierają, składają się z lub są zanieczyszczone osadami ołowiowanych związków przeciwstukowych

A3040

odpady cieczy termicznych (wymienniki ciepła)

A3050

odpady z produkcji, formowania i użycia żywic, lateksu, plastyfikatorów, klejów/spoiw z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B4020)

A3060

odpady nitrocelulozy

A3070

odpady fenoli, związków fenolu w tym chlorofenolu w postaci ciekłej lub zawiesin

A3080

odpady eterów, bez wymienionych w wykazie B

A3090

odpady pyłu, popiołu, szlamów i mączki skórzanej, jeśli zawierają związki chromu sześciowartościowego lub biocydy (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B3100)

A3100

odpady okrawków lub inne odpady skóry lub składników skóry nieodpowiednie do wytwarzania artykułów skórzanych, zawierające związki chromu sześciowartościowego lub biocydy (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B3090)

A3110

odpady z wyprawiania skór, zawierające związki chromu sześciowartościowego lub biocydy lub substancje zakaźne (patrz odpowiednia w wykazie B, B3110)

A3120

frakcja miękkich odpadów z rozdrabiania

A3130

odpady związków organicznych zawierających fosfor

A3140

odpady niechlorowcowanych rozpuszczalników organicznych, z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B

A3150

odpady chlorowcowanych rozpuszczalników organicznych

A3160

odpady chlorowcowanych lub niechlorowcowanych pozostałości destylacji suchej powstających w procesach odzyskiwania rozpuszczalników organicznych

A3170

odpady z produkcji alifatycznych węglowodorów chlorowcoorganicznych (takich jak chlorometan, dichloroetan, chlorek winylu, chlorek winylidenu, chlorek allilu i epichlorohydryna)

A3180

odpady, substancje i artykuły zawierające, składające się z lub zanieczyszczone polichlorowanym bifenylem (PCB), polichlorowanym trifenylem (PCT), polichlorowanym naftalenem (PCN) lub polibromowanym bifenylem (PBB), lub jakimikolwiek innymi polibromowanymi pochodnymi tych związków, przy poziomie stężenia wynoszącym 50 mg/kg lub większym (6)

A3190

odpady w postaci pozostałości smołowych (wyłączając cementy asfaltowe) powstających podczas rafinacji, destylacji i innych procesów pirolitycznych substancji organicznych

A3200

substancje bitumiczne (odpady asfaltu) z budowy i utrzymania dróg, zawierające smołę (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B2130)

A4

odpady, które mogą zawierać albo składniki nieorganiczne albo składniki organiczne

A4010

odpady z produkcji, sporządzania i stosowania artykułów farmaceutycznych, z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B

A4020

odpady kliniczne i pokrewne; odpady z praktyk medycznej, pielęgniarskiej, dentystycznej, weterynaryjnej i podobnych oraz odpady wytwarzane w szpitalach i innych placówkach w trakcie badań, leczenia pacjentów lub w trakcie realizacji projektów badawczych

A4030

odpady z produkcji, formowania i użycia biocydów i fitofarmaceutyków, w tym odpady pestycydów i herbicydów, nie objęte specyfikacją, przeterminowane (7) lub nie nadające się do pierwotnie zamierzonego użytku

A4040

odpady z produkcji, formowania i użycia chemikaliów do zabezpieczania drewna (8)

A4050

odpady, które zawierają, składają się z lub są zanieczyszczone jakąkolwiek z następujących substancji:

cyjanki nieorganiczne, za wyjątkiem pozostałości zawierających metale szlachetne w postaci stałej ze śladową ilością cyjanków nieorganicznych

cyjanki organiczne

A4060

odpady wodno-olejowe, mieszaniny węglowodorów z wodą, emulsje

A4070

odpady z produkcji, formowania i użycia tuszów, barwników, pigmentów, farb, lakierów, pokostu, z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B4010)

A4080

odpady o charakterze wybuchowym (z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B)

A4090

odpady roztworów kwaśnych lub zasadowych, inne niż wymienione w odnośnej kategorii w wykazie B (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B2120)

A4100

odpady z urządzeń sterujących zanieczyszczeniami przemysłowymi służących do oczyszczania gazów odlotowych, z wyłączeniem takich odpadów wymienionych w wykazie B

A4110

odpady, które zawierają, składają się z lub są zanieczyszczone jakąkolwiek z następujących substancji:

związek z grupy polichlorowanego dibenzofuranu

związek z grupy polichlorowanej dibenzodioksyny

A4120

odpady, które zawierają, składają się z lub są zanieczyszczone nadtlenkami

A4130

opakowania i pojemniki na odpady zawierające substancje z załącznika I w stężeniach wystarczających do wykazania właściwości odpadów niebezpiecznych z załącznika III

A4140

odpady składające się z lub zawierające nienormatywne lub przeterminowane (9) substancje chemiczne odpowiadające kategoriom z załącznika I i wykazujące właściwości odpadów niebezpiecznych z załącznika III

A4150

odpady substancji chemicznych powstające w wyniku prac naukowo-badawczych lub działalności dydaktycznej, które są niezidentyfikowane lub nowe i których oddziaływanie na zdrowie człowieka lub środowisko jest nieznane

A4160

zużyty węgiel aktywny nie ujęty w wykazie B (patrz odpowiednia kategoria w wykazie B, B2060)

Wykaz B (aneks IX do Konwencji Bazylejskiej)

B1

odpady metali i metalonośne

B1010

odpady metali i stopów metali w postaci metalicznej, nierozproszonej:

metale szlachetne (złoto, srebro, grupa platynowców oprócz rtęci)

złom żelaza i stali

złom miedziany

złom niklu

złom aluminium

złom cynku

złom cyny

złom wolframu

złom molibdenu

złom tantalu

złom magnezu

złom kobaltu

złom bizmutu

złom tytanu

złom cyrkonu

złom manganu

złom germanu

złom wanadu

złom hafnu, indu, niobu, renu i galu

złom toru

złom pierwiastków ziem rzadkich

złom chromu

B1020

czysty, niezanieczyszczony złom metali, łącznie ze stopami metali, w ostatecznej postaci luzem (arkusze, płyty, belki, pręty, itp.):

antym

beryl

kadm

ołów (z wyłączeniem akumulatorów kwasowych)

selen

tellur

B1030

metale ognioodporne zawierające pozostałości

B1031

odpady metali i stopów metali: molibdenu, wolframu, tytanu, tantalu, niobu i renu w postaci metalicznej rozproszonej (proszek metalowy), z wyłączeniem takich odpadów jak wymienione w wykazie A kategoria A1050, Szlamy galwaniczne.

B1040

złom zespołów z wytwarzania energii elektrycznej niezanieczyszczone olejem smarowym, PCB lub PCT w zakresie, jaki czyni je odpadami niebezpiecznymi.

B1050

pomieszane metale nieżelazne, złom ciężkiej frakcji, nie zawierające materiałów z załącznika I, w stężeniach wystarczających do wykazania właściwości z załącznika III (10)

B1060

odpady selenu i telluru w postaci metalicznej wolnej, w tym proszek

B1070

odpady miedzi i stopów miedzi w postaci rozproszonej, chyba że zawierają składniki z załącznika I w zakresie wykazującym właściwości z załącznika III

B1080

popiół cynkowy i jego pozostałości, w tym pozostałości stopów cynku w postaci rozproszonej, chyba że zawierają składniki z załącznika I w zakresie wykazującym właściwości z załącznika III lub wykazujące właściwości odpadów niebezpiecznych H4.3. (11)

B1090

odpady baterii spełniające parametry specyfikacji, z wyłączeniem baterii zawierających ołów, kadm lub rtęć

B1100

odpady metalonośne powstające przy stapianiu, wytopie i uszlachetnianiu metali:

lut twardego cynku

zawierające cynk odpady przy wzbogacaniu:

kożuch żużlowy wierzchni z cynkowania kęsisk płaskich (>90 % Zn)

kożuch żużlowy denny z cynkowania kęsisk płaskich (>92 % Zn)

kożuch żużlowy z odlewów ciśnieniowych cynku (>85 % Zn)

kożuch żużlowy z cynkowania ogniowego kęsisk płaskich (>92 % Zn)

szumowiny cynkowe

szumowiny aluminiowe (lub piana), z wyłączeniem zgarów słonych

żużle z miedzi przetwarzane do dalszego przetwarzania lub uszlachetniania, nie zawierające arsenu, ołowiu lub kadmu w zakresie wykazującym właściwości odpadów niebezpiecznych z załącznika III

odpady okładzin i materiałów ogniotrwałych, w tym tygle używane przy wytopie metali

żużle z hutnictwa metali szlachetnych do dalszego uszlachetniania

żużle tantalu zawierające cynę w ilości mniejszej niż 0,5 %

B1110

zespoły elektryczne i elektroniczne:

zespoły elektryczne składające się wyłącznie z metali lub stopów

odpady lub złom zespołów elektrycznych i elektronicznych (12) (w tym płytki obwodów drukowanych) nie zawierające komponentów takich jak akumulatory czy inne baterie z wykazu A, mercury-switches, szkło z lamp katodowych i inne szkło aktywowane oraz kondensatory PCB lub nie zanieczyszczone przez związki z załącznika I (np. kadm, rtęć, ołów, polichlorowany bifenyl) lub z których zostały one usunięte w takim zakresie, że nie posiadają właściwości zawartych w załączniku III (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A1180)

zespoły elektryczne i elektroniczne (w tym płytki obwodów drukowanych, podzespoły elektroniczne i druty) przeznaczone do bezpośredniego ponownego wykorzystania (13), ale nie do powtórnego przetwarzania lub ostatecznego unieszkodliwiania (14).

B1115

odpadowe kable metalowe pokryte lub izolowane plastikiem, nieuwzględnione w wykazie A pozycji A1190, z wyjątkiem kabli przeznaczonych do procesów określonych w załączniku IVA lub wszelkich innych procesów unieszkodliwiania z wykorzystaniem, na dowolnym etapie, niekontrolowanych procesów termicznych, takich jak otwarte spalanie

B1120

zużyte katalizatory, z wyłączeniem cieczy stosowanych jako katalizatory, zawierających którąkolwiek substancję:

metale przejściowe, z wyłączeniem odpadów katalizatorów (zużyte katalizatory, ciecze stosowane jako katalizatory lub inne katalizatory) z wykazu A:

SKand

wanad

mangan

kobalt

miedź

itr

niob

hafn

wolfram

tytan

chrom

żelazo

nikiel

cynk

cyrkon

molibden

tantal

ren

lantanowce (metale ziem rzadkich)

lantan

prazeodym

samar

gadolin

dysproz

erb

iterb

cer

neodym

europ

terb

holm

tul

lutet

B1130

oczyszczone zużyte katalizatory zawierające metale szlachetne

B1140

pozostałości zawierające metale szlachetne w postaci stałej, zawierające ślady nieorganicznych cyjanków

B1150

odpady metali szlachetnych i stopów (złoto, srebro, grupa platynowców oprócz rtęci) w postaci rozproszonej, nie płynnej, odpowiednio opakowane i z odpowiednią etykietą

B1160

popiół metali szlachetnych ze spalania płytek obwodów drukowanych (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A1150)

B1170

popiół metali szlachetnych ze spalania filmów fotograficznych

B1180

odpady filmów fotograficznych zawierające halogenki srebra i srebro metaliczne

B1190

odpady papieru fotograficznego zawierającego halogenki srebra i srebro metaliczne

B1200

granulowany żużel powstający przy produkcji żelaza i stali

B1210

żużel powstający przy produkcji żelaza i stali, w tym żużel jako źródło TiO2 i wanadu

B1220

żużel z produkcji cynku, chemicznie stabilizowany, o wysokiej zawartości żelaza (powyżej 20 %), przetwarzany zgodnie z normami przemysłowymi (np.: DIN 4301), głównie do celów konstrukcyjnych

B1230

zgary walcownicze powstające przy produkcji żelaza i stali

B1240

zgorzelina tlenku miedzi

B1250

odpady pojazdów mechanicznych wycofanych z eksploatacji, nie zawierające ani cieczy ani związków niebezpiecznych

B2

odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

B2010

odpady z górnictwa w postaci nierozproszonej:

odpady naturalnego grafitu

odpady łupków, zarówno z grubsza okrawanych jak i ciętych piłą lub w inny sposób

odpady miki

odpady leucytu, nefelinu i sjenitu nefelinowego

odpady skalenia

odpady fluorytu

odpady krzemionki w postaci stałej, z wyłączeniem odpadów używanych w odlewnictwie

B2020

odpady szkła w postaci nierozproszonej

stłuczka i inne szklane odpady i złom szklany, poza szkłem z lamp katodowych i inne szkła aktywowane

B2030

odpady ceramiczne w postaci nierozproszonej

odpady i pozostałości spieków ceramiczno-metalowych

włókna na bazie ceramicznej, gdzie indziej nie wymienione ani nie włączone

B2040

pozostałe odpady zawierające głównie związki nieorganiczne:

częściowo rafinowany siarczan wapnia wytwarzany z odsiarczania gazów odlotowych (FGD)

gipsowe odpady płyt ściennych i okładzin tynkowych powstające przy burzeniu budynków

żużel z produkcji miedzi, chemicznie stabilizowany, o wysokiej zawartości żelaza (powyżej 20%), przetwarzany zgodnie z normami przemysłowymi (np.: DIN 4301 i DIN 8201) głównie do celów konstrukcyjnych i jako materiał ścierny

siarka w postaci stałej

kamień wapienny z produkcji cyjanamidu wapniowego (posiadający pH poniżej 9)

chlorki sodu, potasu i wapnia

karborund (węglik silikonu)

kruszywo betonowe

lit - tantal i lit - niob zawierające złom szklany

B2050

popiół lotny z elektrowni opalanych węglem, nie ujęty w wykazie A (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A2060)

B2060

zużyty węgiel aktywny nie zawierający żadnego ze związków z załącznika I w zakresie wykazującym właściwości odpadów z załącznika III, na przykład węgiel pochodzący z uzdatniania wody pitnej i z produkcji spożywczej i produkcji witamin (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A4160)

B2070

zawiesina fluorku wapnia

B2080

odpady gipsowe powstające w przemysłowych procesach chemicznych, nie ujęte w wykazie A (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A2040)

B2090

odpady resztek anod z produkcji stali lub aluminium, wytworzonych z koksu naftowego lub bitumenu i oczyszczonych do zwykłych wymogów przemysłowych (z wyłączeniem resztek anod z przemysłu elektrolizy chlorków metali alkalicznych i przemysłu metalurgicznego)

B2100

odpady wodzianów glinu i odpady tlenku glinu oraz pozostałości z produkcji tlenku glinu, z wyłączeniem takich substancji stosowanych do procesów oczyszczania gazów, flokulacji i filtracji

B2110

pozostałości boksytów („muł czerwony”) (pH utrzymane poniżej 11,5)

B2120

odpady roztworów kwaśnych lub zasadowych o pH większym niż 2 i mniejszym niż 11,5, które nie są żrące lub w inny sposób niebezpieczne (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A4090)

B2130

substancje bitumiczne (odpady asfaltu) z budowy i utrzymania dróg, nie zawierające smoły (15) (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A3200)

B3

odpady zawierające głównie związki organiczne, które mogą zawierać metale i substancje nieorganiczne

B3010

stałe odpady tworzyw sztucznych

Następujące tworzywa sztuczne lub mieszanki tworzyw sztucznych, pod warunkiem że nie są pomieszane z innymi odpadami i są przygotowane do specyfikacji:

pozostałości tworzyw sztucznych niechlorowcoorganicznych polimerów i kopolimerów, zawierające ale nie ograniczone do następujących substancji (16):

etylen

styren

polipropylen

politetraftalan etylenu

akrylonitryl

butadien

poliacetale

poliamidy

politetraftalan butylenu

poliwęglany

polietery

polisiarczki fenylenu

polimery akrylowe

alkany C10-C13 (plastyfikator)

poliuretany (nie zawierające CFC)

polisiloksan

polimetakrylan metylu

polialkohol winylowy

polibutyral winylu

polioctan winylu

odpady żywicy utwardzonej lub produktów konserwowanych:

żywice mocznikowo-formaldehydowe

żywice fenolowo-formaldehydowe

żywice melaminowo-formaldehydowe

żywice epoksydowe

żywice alkidowe

poliamidy

odpady fluorowanych polimerów (17):

perfluoroetylen/propylen (FEP)

alkan perfluoroalkoksylowy

tetrafluoroetylen /perfluorowinyloeter (PFA)

tetrafluoroetylen /perfluorometylowinyloeter (MFA)

polifluorek winylu (PVF)

polifluorek winylidenu (PVDF)

B3020

odpady papieru, kartonu i wyrobów papierniczych

Następujące materiały, pod warunkiem że nie są pomieszane z odpadami niebezpiecznymi:

odpady i makulatura z papieru lub kartonu:

niebielony papier lub karton, papier lub karton falisty

inny papier lub karton, wykonany głównie z bielonej chemicznie masy celulozowej, niebarwiony w masie

papier lub karton, wykonany głównie ze ścieru drzewnego(np.: gazety, czasopisma i podobne druki)

inne, w tym, ale nie wyłącznie

1)

laminowany karton;

2)

niesortowana makulatura

B3030

odpady tekstylne

Następujące materiały, pod warunkiem że nie są pomieszane z innymi odpadami i są przygotowane do specyfikacji:

odpady jedwabiu (w tym kokony nienadające się do motania, odpady przędzy i rozwłóknione szmaty):

niezgrzeblone lub czesane

pozostałe

odpady wełny lub cienkiej lub grubej sierści zwierzęcej, w tym odpady przędzy, z wyłączeniem rozwłóknionych szmat:

wyczeski wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej

inne odpady wełny lub cienkiej sierści zwierzęcej

odpady grubej sierści zwierzęcej

odpady bawełny (w tym odpady przędzy i rozwłóknione szmaty):

odpady przędzy (w tym odpady nici)

szmaty rozwłóknione

pozostałe

odpady i pakuły lniane

odpady i pakuły (w tym odpady przędzy i szmaty rozwłóknione) konopi siewnych (Cannabis sativa L.)

odpady i pakuły (w tym odpady przędzy i rozwłóknione szmaty) juty i innych tekstylnych włókien łykowych (wyłączając len, konopie siewne i ramię)

odpady i pakuły (w tym odpady przędzy i rozwłóknione szmaty) sizalu i innych tekstylnych włókien rodzaju agawy

pakuły, wyczeski i odpady (w tym odpady przędzy i rozwłóknionych szmat) orzecha kokosowego

pakuły, wyczeski i odpady (w tym odpady przędzy i rozwłóknionych szmat) abaki (konopi manilskich lub Musa textilis Nee)

pakuły, wyczeski i odpady (w tym odpady przędzy i rozwłóknionych szmat) ramii i innych tekstylnych włókien roślinnych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

odpady (w tym wyczeski, odpady przędzy i szmaty rozwłóknione) włókien sztucznych:

włókien syntetycznych

włókien sztucznych

znoszone ubrania i inne znoszone wyroby włókiennicze

zużyte szmaty, odpady szpagatu, lin i sznurów, zużyte wyroby ze szpagatu, lin i sznurów z tekstyliów:

segregowane

pozostałe

B3035

odpady włókienniczych pokryć podłogowych, dywanów

B3040

odpady gumy

Następujące materiały, pod warunkiem że nie są pomieszane z innymi odpadami:

odpady i kawałki gumy twardej (np. ebonitu)

pozostałe odpady gumy (z wyłączeniem odpadów gdzie indziej wyszczególnionych)

B3050

odpady nieprzerobionego korka i drewna:

kawałki i odpady drewna, luzem i w klocach, brykiety, granulki lub podobne formy

odpady korka: korek kruszony, granulowany lub mielony

B3060

odpady z przemysłu rolno-spożywczego, pod warunkiem, że nie są skażone:

osad drożdżowy winiarski

suszone i sterylizowane odpady roślinne, pozostałości i produkty uboczne lub w postaci granulek i innej, z rodzaju używanego do żywienia zwierząt, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

degras: pozostałości powstałe przy obróbce substancji tłuszczowych lub wosków zwierzęcych lub roślinnych

odpady kości i rogów, nieobrobione, odtłuszczone, wstępnie przetworzone (lecz nie cięte według kształtu), poddane traktowaniu kwasem lub odżelatynizowane

odpady ryb

kakaowe łuski, łupiny, osłonki i inne odpady z kakao

pozostałe odpady z przemysłu rolno-spożywczego, z wyłączeniem produktów ubocznych, które spełniają krajowe i międzynarodowe wymogi i normy dotyczące spożycia przez ludzi lub zwierzęta

B3065

odpady tłuszczów i olejów jadalnych pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego (np. oleje do smażenia), pod warunkiem, że nie wykazują właściwości z załącznika III

B3070

Następujące odpady:

odpady ludzkich włosów

odpady słomy

dezaktywowane grzybnie grzybów z produkcji penicyliny używane jako pasza dla zwierząt

B3080

odpady, okrawki i pozostałości gumy

B3090

okrawki lub inne odpady skóry lub składników skóry nieodpowiednie do wytwarzania artykułów skórzanych, z wyłączeniem odpadów po wyprawianiu skóry, nie zawierające związków chromu sześciowartościowego lub biocydów (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A 3100)

B3100

pył, popiół, szlamy i mączki skórzane, nie zawierające związków chromu sześciowartościowego lub biocydów (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A3090)

B3110

odpady z wyprawiania skór, nie zawierające związków chromu sześciowartościowego lub biocydów lub substancji zakaźnych (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A3110)

B3120

odpady, w skład których wchodzą barwniki spożywcze

B3130

odpady eterów polimerycznych i odpady inne niż niebezpieczne eterów monomerycznych niezdolne do tworzenia nadtlenków

B3140

odpady opon pneumatyzcnych, z wyłączeniem przeznaczonych do procesów z załącznika IVA

B4

odpady, które mogą zawierać albo składniki nieorganiczne albo składniki organiczne

B4010

odpady, w których skład wchodzą głównie farby emulsyjne lub lateksowe, tusze i utwardzone pokosty nie zawierające rozpuszczalników organicznych, metali ciężkich lub biocydów, w zakresie czyniącym z nich odpady niebezopieczne (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A4070)

B4020

odpady z produkcji, formowania i użycia żywic, lateksu, plastyfikatorów, klejów/spoiw, nie wymienionych w wykazie A, nie zawierających rozpuszczalników i innych zanieczyszczeń w zakresie nie wykazującym właściwości z załącznika III, np. na bazie wody lub klejów na bazie skrobi kazeinowej, dekstryny, eterów celulozy, polialkoholi winylowych (patrz odpowiednia kategoria w wykazie A, A3050)

B4030

zużyte jednorazowe aparaty fotograficzne z bateriami, nieujęte w wykazie A

CZĘŚĆ 2

Odpady wymienione w załączniku do decyzji 2000/532/WE (18)

01

ODPADY POWSTAJĄCE PRZY POSZUKIWANIU, WYDOBYCIU, WZBOGACANIU ORAZ PRZERÓBCE FIZYCZNEJ I CHEMICZNEJ MINERAŁÓW

01 01

odpady z wydobywania minerałów

01 01 01

odpady z wydobywania rud metali

01 01 02

odpady z wydobywania minerałów nie zawierających metali

01 03

odpady z fizycznej i chemicznej obróbki minerałów zawierających metale

01 03 04*

kwasotwórcze odpady z sita z przetwarzania rud siarczkowych

01 03 05*

inne odpady z sita zawierające substancje niebezpieczne

01 03 06

odpady z sita, inne niż wymienione w 01 03 04 i 01 03 05

01 03 07*

inne odpady zawierające substancje niebezpieczne pochodzące z obróbki fizycznej i chemicznej minerałów zawierających metale

01 03 08

odpady o konsystencji pyłów i proszków, inne niż wymienione w 01 03 07

01 03 09

czerwony muł powstający przy produkcji tlenku glinu, inny niż odpady wymienione w 01 03 07

01 03 99

inne niewymienione odpady

01 04

odpady z fizycznej i chemicznej obróbki minerałów nie zawierających metali

01 04 07*

odpady zawierające substancje niebezpieczne pochodzące z fizycznej i chemicznej obróbki minerałów nie zawierających metali

01 04 08

żwir i skruszone skały, inne niż wymienione w 01 04 07

01 04 09

odpady w postaci piasków i iłów

01 04 10

odpady o konsystencji pyłów i proszków, inne niż wymienione w 01 04 07

01 04 11

odpady powstające przy przetwarzaniu soli kamiennej i potasowej, inne niż wymienione w 01 04 07

01 04 12

odpady i szlamy powstające przy płukaniu i oczyszczaniu surowców mineralnych, inne niż wymienione w 01 04 07 i 01 04 11

01 04 13

odpady powstające przy cięciu i piłowaniu skał, inne niż wymienione w 01 04 07

01 04 99

inne niewymienione odpady

01 05

płuczki wiertnicze i inne odpady wiertnicze

01 05 04

płuczki wiertnicze i inne odpady wiertnicze z odwiertów wody słodkiej

01 05 05*

płuczki wiertnicze i odpady wiertnicze zawierające ropę naftową

01 05 06*

płuczki wiertnicze i inne odpady wiertnicze zawierające substancje niebezpieczne

01 05 07

płuczki wiertnicze i odpady wiertnicze zawierające baryt, inne niż wymienione w 01 05 05 i 01 05 06

01 05 08

płuczki wiertnicze i odpady wiertnicze zawierające chlorki, inne niż wymienione w 01 05 05 i 01 05 06

01 05 99

inne niewymienione odpady

02

ODPADY Z ROLNICTWA, OGRODNICTWA, AKWAKULTURY, LEŚNICTWA, ŁOWIECTWA I RYBOŁÓWSTWA ORAZ PRZETWÓRSTWA ŻYWNOŚCI

02 01

odpady z rolnictwa, ogrodnictwa, akwakultury, leśnictwa, łowiectwa i rybołówstwa

02 01 01

osady z mycia i czyszczenia

02 01 02

odpadowa tkanka zwierzęca

02 01 03

odpadowa tkanka roślinna

02 01 04

odpady z tworzyw sztucznych (z wyłączeniem opakowań)

02 01 06

odchody zwierzęce, gnojówka i obornik (łącznie z odpadami słomy), ścieki, gromadzone i oczyszczane osobno poza terenem instalacji

02 01 07

odpady z gospodarki leśnej

02 01 08*

odpady agrochemiczne zawierające substancje niebezpieczne

02 01 09

odpady agrochemiczne, inne niż wymienione w 02 01 08

02 01 10

metale odpadowe

02 01 99

inne niewymienione odpady

02 02

odpady z przygotowania i przetwórstwa mięsa, ryb i innych środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego

02 02 01

osady z mycia i czyszczenia

02 02 02

odpadowa tkanka zwierzęca

02 02 03

materiały nie nadające się do spożycia i przetwórstwa

02 02 04

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 02 99

inne niewymienione odpady

02 03

odpady z przygotowania i przetwórstwa owoców, warzyw, zbóż, olejów jadalnych, kakao, kawy, herbaty i tytoniu, produkcji konserw; produkcji drożdży i ekstraktu drożdżowego, produkcji i fermentacji melasy

02 03 01

szlamy z mycia, oczyszczania, obierania, odwirowywania i oddzielania

02 03 02

odpady z konserwantów

02 03 03

odpady z ekstrakcji rozpuszczalników

02 03 04

materiały nie nadające się do spożycia i przetwórstwa

02 03 05

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 03 99

inne niewymienione odpady

02 04

odpady z przetwarzania cukru

02 04 01

osady z oczyszczania i mycia buraków

02 04 02

nienormatywny węglan wapnia

02 04 03

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 04 99

inne niewymienione odpady

02 05

odpady z przemysłu mleczarskiego

02 05 01

materiały nie nadające się do spożycia i przetwórstwa

02 05 02

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 05 99

inne niewymienione odpady

02 06

odpady z przemysłu piekarniczego i cukierniczego

02 06 01

materiały nie nadające się do spożycia i przetwórstwa

02 06 02

odpady z konserwantów

02 06 03

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 06 99

inne niewymienione odpady

02 07

odpady z produkcji napojów alkoholowych i bezalkoholowych (z wyłączeniem kawy, herbaty i kakao)

02 07 01

odpady z mycia, oczyszczania i mechanicznego rozdrabniania surowców

02 07 02

odpady z destylacji spirytusów

02 07 03

odpady z procesów chemicznych

02 07 04

materiały nie nadające się do spożycia i przetwórstwa

02 07 05

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

02 07 99

inne niewymienione odpady

03

ODPADY Z PRZETWÓRSTWA DREWNA ORAZ PRODUKCJI PŁYT I MEBLI, MASY CELULOZOWEJ, PAPIERU I TEKTURY

03 01

odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli

03 01 01

odpady kory i korka

03 01 04*

trociny, wióry, ścinki, kawałki drewna i płyt wiórowych, fornir zawierające substancje niebezpieczne

03 01 05

trociny, wióry, ścinki, kawałki drewna i płyt wiórowych, fornir, inne niż wymienione w 03 01 04

03 01 99

inne niewymienione odpady

03 02

odpady powstające przy konserwacji drewna

03 02 01*

środki do konserwacji drewna niezawierające związków chlorowcoorganicznych

03 02 02*

środki do konserwacji drewna zawierające związki chlorowcoorganiczne

03 02 03*

metaloorganiczne środki do konserwacji drewna

03 02 04*

nieorganiczne środki do konserwacji drewna

03 02 05*

inne środki do konserwacji drewna zawierające substancje niebezpieczne

03 02 99

inne niewymienione środki do konserwacji drewna

03 03

odpady z produkcji i przetwórstwa masy celulozowej, papieru i tektury

03 03 01

odpady z kory i drewna

03 03 02

szlamy ługu zielonego (w tym osady ługu zielonego)

03 03 05

szlamy z odbarwiania makulatury

03 03 07

mechanicznie separowane odrzuty z odzysku papieru i tektury

03 03 08

odpady powstające podczas segregacji papieru i tektury przeznaczonej do odzysku

03 03 09

błoto defekosaturacyjne

03 03 10

odpady z włókna, szlamy z włókien, wypełniaczy i powłok pochodzące z mechanicznej separacji

03 03 11

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 03 03 10

03 03 99

inne niewymienione odpady

04

ODPADY Z PRZEMYSŁU SKÓRZANEGO, FUTRZARSKIEGO I WŁÓKIENNICZEGO

04 01

odpady z przemysłu skórzanego i futrzarskiego

04 01 01

odpady z mizdrowania i dwoin wapniowych

04 01 02

odpady z wapnowania

04 01 03*

odpady z odtłuszczania zawierające rozpuszczalniki bez fazy ciekłej

04 01 04

ług garbarski zawierający chrom

04 01 05

ług garbarski nie zawierający chromu

04 01 06

osady zawierające chrom, w szczególności z zakładowych oczyszczalni ścieków

04 01 07

osady nie zawierające chromu, w szczególności z zakładowych oczyszczalni ścieków

04 01 08

odpady skóry garbowanej zawierające chrom (wióry, obcinki, pył ze szlifowania skór)

04 01 09

odpady z wzbogacania i wykańczania

04 01 99

inne niewymienione odpady

04 02

odpady z przemysłu włókienniczego

04 02 09

odpady materiałów złożonych (tkaniny impregnowane, elastomery, plastomery)

04 02 10

substancje organiczne z produktów naturalnych (np. tłuszcze, woski)

04 02 14*

odpady z wykańczania zawierające rozpuszczalniki organiczne

04 02 15

odpady z wykańczania, inne niż wymienione w 04 02 14

04 02 16*

barwniki i pigmenty zawierające substancje niebezpieczne

04 02 17

barwniki i pigmenty, inne niż wymienione w 04 02 16

04 02 19*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

04 02 20

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 04 02 19

04 02 21

odpady z nieprzetworzonych włókien tekstylnych

04 02 22

odpady z przetworzonych włókien tekstylnych

04 02 99

inne niewymienione odpady

05

ODPADY Z RAFINACJI ROPY NAFTOWEJ, OCZYSZCZANIA GAZU ZIEMNEGO ORAZ WYSOKOTEMPERATUROWEJ PRZERÓBKI WĘGLA

05 01

odpady z rafinacji ropy naftowej

05 01 02*

osady z odsalania

05 01 03*

osady z dna zbiorników

05 01 04*

kwaśne szlamy z procesów alkilowania

05 01 05*

wycieki ropy naftowej

05 01 06*

oleiste szlamy z konserwacji instalacji i urządzeń

05 01 07*

kwaśne smoły

05 01 08*

inne smoły

05 01 09*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

05 01 10

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 05 01 09

05 01 11*

odpady z alkalicznego oczyszczania paliw

05 01 12*

kwasy zawierające oleje

05 01 13

osady z procesów uzdatniania wody kotłowej

05 01 14

odpady z kolumn chłodniczych

05 01 15*

zużyte materiały filtracyjne

05 01 16

odpady z procesów odsiarczania ropy naftowej zawierające siarkę

05 01 17

bitumen

05 01 99

inne niewymienione odpady

05 06

odpady z wysokotemperaturowej przeróbki węgla

05 06 01*

kwaśne smoły

05 06 03*

inne smoły

05 06 04

odpady z kolumn chłodniczych

05 06 99

inne niewymienione odpady

05 07

odpady z oczyszczania i przesyłu gazu ziemnego

05 07 01*

odpady zawierające rtęć

05 07 02

odpady zawierające siarkę

05 07 99

inne niewymienione odpady

06

ODPADY Z PROCESÓW CHEMII NIEORGANICZNEJ

06 01

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania kwasów

06 01 01*

kwas siarkawy i siarkowy

06 01 02*

kwas solny

06 01 03*

kwas fluorowodorowy

06 01 04*

kwas fosforawy i fosforowy

06 01 05*

kwas azotawy i azotowy

06 01 06*

inne kwasy

06 01 99

inne niewymienione odpady

06 02

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania substancji alkalicznych

06 02 01*

wodorotlenek wapnia

06 02 03*

wodorotlenek amonu

06 02 04*

wodorotlenki sodu i potasu

06 02 05*

inne zasady

06 02 99

inne niewymienione odpady

06 03

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania soli i ich roztworów oraz tlenków metali

06 03 11*

sole stałe i roztwory zawierające cyjanki

06 03 13*

sole stałe i roztwory zawierające metale ciężkie

06 03 14

sole stałe i roztwory, inne niż wymienione w 06 03 11 i 06 03 13

06 03 15*

tlenki metali zawierające metale ciężkie

06 03 16

tlenki metali inne niż wymienione w 06 03 15

06 03 99

inne niewymienione odpady

06 04

odpady zawierające metale inne niż wymienione w 06 03

06 04 03*

odpady zawierające arsen

06 04 04*

odpady zawierające rtęć

06 04 05*

odpady zawierające inne metale ciężkie

06 04 99

inne niewymienione odpady

06 05

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

06 05 02*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

06 05 03

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 06 05 02

06 06

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania związków zawierających siarkę, chemicznej przeróbki siarki oraz procesów odsiarczania

06 06 02*

odpady zawierające niebezpieczne siarczki

06 06 03

odpady zawierające siarczki inne niż wymienione w 06 06 02

06 06 99

inne niewymienione odpady

06 07

odpady z produkcji, przygotowania, i dostarczania i stosowania chlorowców i chemicznej przeróbki chlorowców

06 07 01*

odpady zawierające azbest z elektrolizy

06 07 02*

węgiel aktywny z produkcji chloru

06 07 03*

osad siarczanu baru zawierający rtęć

06 07 04*

roztwory i kwasy, np. kwas siarkowy kontaktowy

06 07 99

inne niewymienione odpady

06 08

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania krzemu i pochodnych krzemu

06 08 02*

odpady zawierające niebezpieczne chlorosilany

06 08 99

inne niewymienione odpady

06 09

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania związków fosforu i chemicznej przeróbki związków fosforu

06 09 02

żużel fosforowy

06 09 03*

poreakcyjne odpady związków wapnia zawierające lub zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi

06 09 04

poreakcyjne odpady związków wapnia inne niż wymienione w 06 09 03

06 09 99

inne niewymienione odpady

06 10

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania związków azotu i chemicznej przeróbki związków azotu oraz produkcji nawozów

06 10 02

odpady zawierające substancje niebezpieczne

06 10 99

inne niewymienione odpady

06 11

odpady z produkcji pigmentów oraz zmętniaczy nieorganicznych

06 11 01

poreakcyjne odpady związków wapnia z produkcji ditlenku tytanu

06 11 99

inne niewymienione odpady

06 13

odpady z innych procesów chemii nieorganicznej niewymienione gdzie indziej

06 13 01*

nieorganiczne środki ochrony roślin, środki do konserwacji drewna i inne biocydy

06 13 02*

zużyty węgiel aktywny (z wyłączeniem 06 07 02)

06 13 03

czysta sadza

06 13 04*

odpady z przetwarzania azbestu

06 13 05*

sadza

06 13 99

inne niewymienione odpady

07

ODPADY Z PROCESÓW CHEMII ORGANICZNEJ

07 01

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania podstawowych organicznych substancji chemicznych

07 01 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 01 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 01 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 01 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 01 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 01 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 01 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 01 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 01 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 01 11

07 01 99

inne niewymienione odpady

07 02

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania tworzyw sztucznych oraz kauczuków i włókien syntetycznych

07 02 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 02 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 02 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 02 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 02 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 02 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 02 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 02 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 02 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 02 11

07 02 13

odpady tworzyw sztucznych

07 02 14*

odpady z dodatków zawierających substancje niebezpieczne

07 02 15

odpady z dodatków, innych niż wymienione w 07 02 14

07 02 16*

odpady zawierające niebezpieczne silikony

07 02 17

odpady zawierające silikony, inne niż wymienione w 07 02 16

07 02 99

inne niewymienione odpady

07 03

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania organicznych barwników i pigmentów (z wyłączeniem 06 11)

07 03 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 03 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 03 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 03 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 03 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 03 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 03 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 03 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 03 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 03 11

07 03 99

inne niewymienione odpady

07 04

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania organicznych środków ochrony roślin (z wyłączeniem 02 01 08 i 02 01 09), środków do konserwacji drewna (z wyłączeniem 0302) i innych biocydów

07 04 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 04 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 04 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 04 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 04 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 04 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 04 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 04 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 04 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 04 11

07 04 13*

odpady stałe zawierające substancje niebezpieczne

07 04 99

inne niewymienione odpady

07 05

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania środków farmaceutycznych

07 05 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 05 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 05 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 05 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 05 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 05 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 05 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 05 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 05 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 05 11

07 05 13*

odpady stałe zawierające substancje niebezpieczne

07 05 14

odpady stałe, inne niż wymienione w 07 05 13

07 05 99

inne niewymienione odpady

07 06

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania tłuszczów, natłustek, mydeł, detergentów, środków dezynfekujących i kosmetyków

07 06 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 06 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 06 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 06 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 06 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 06 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 06 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 06 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 06 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 06 11

07 06 99

inne niewymienione odpady

07 07

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania innych niewymienionych wysoko oczyszczonych chemikaliów i produktów chemicznych

07 07 01*

wody popłuczne i ługi macierzyste

07 07 03*

chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 07 04*

inne rozpuszczalniki organiczne, roztwory z przemywania i ługi macierzyste

07 07 07*

pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne zawierające związki chlorowców

07 07 08*

inne pozostałości podestylacyjne i poreakcyjne

07 07 09*

zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne zawierające związki chlorowców

07 07 10*

inne zużyte sorbenty i osady pofiltracyjne

07 07 11*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

07 07 12

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 07 07 11

07 07 99

inne niewymienione odpady

08

ODPADY Z PRODUKCJI, PRZYGOTOWANIA, DOSTARCZANIA I STOSOWANIA POWŁOK OCHRONNYCH (FARB, LAKIERÓW, EMALII CERAMICZNYCH), KITU, KLEJÓW, SZCZELIW I FARB DRUKARSKICH

08 01

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania, stosowania i unieszkodliwiania farb i lakierów

08 01 11*

odpady farb i lakierów zawierających rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 01 12

odpady farb i lakierów, inne niż wymienione w 08 01 11

08 01 13*

osady z unieszkodliwiania farb i lakierów zawierające rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 01 14

osady z unieszkodliwiania farb i lakierów, inne niż wymienione w 08 01 13

08 01 15*

osady z unieszkodliwiania farb i lakierów zawierające rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 01 16

osady wodne zawierające farby i lakiery, inne niż wymienione w 08 01 15

08 01 17*

odpady z unieszkodliwiania farb i lakierów, w których znajdują się rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 01 18

odpady z unieszkodliwiania farb i lakierów, inne niż wymienione w 08 01 17

08 01 19*

zawiesiny wodne zawierające farby lub lakiery, w których znajdują się rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 01 20

zawiesiny wodne zawierające farby lub lakiery inne niż wymienione w 08 01 19

08 01 21*

odpady ze zmywaczy do farb lub lakierów

08 01 99

inne niewymienione odpady

08 02

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania innych powłok (także emalii ceramicznych)

08 02 01

odpady proszków powlekających

08 02 02

osady wodne zawierające składniki emalii ceramicznych

08 02 03

zawiesiny wodne zawierające składniki emalii ceramicznych

08 02 99

inne niewymienione odpady

08 03

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania farb drukarskich

08 03 07

osady wodne zawierające farby drukarskie

08 03 08

odpady płynne zawierające farby drukarskie

08 03 12*

odpadowe farby drukarskie zawierające substancje niebezpieczne

08 03 13

odpadowe farby drukarskie, inne niż wymienione w 08 03 12

08 03 14*

osady farb drukarskich, zawierające substancje niebezpieczne

08 03 15

osady farb drukarskich, inne niż wymienione w 08 03 14

08 03 16*

zużyte roztwory trawiące

08 03 17*

odpadowy toner drukarski zawierający substancje niebezpieczne

08 03 18

odpadowy toner drukarski, inny niż wymieniony w 08 03 17

08 03 19*

olej dyspersyjny

08 03 99

inne niewymienione odpady

08 04

odpady z produkcji, przygotowania, dostarczania i stosowania klejów, kitów i szczeliw (również środków impregnacji wodoszczelnej)

08 04 09*

odpady klejów, kitów i szczeliw zawierające rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 04 10

odpady klejów, kitów i szczeliw, inne niż wymienione w 08 04 09

08 04 11*

osady z klejów, kitów i szczeliw zawierające rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 04 12

osady z klejów, kitów i szczeliw, inne niż wymienione w 08 04 11

08 04 13*

osady wodne zawierające kleje lub szczeliwa, w których znajdują się rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 04 14

osady wodne zawierające kleje lub szczeliwa inne niż wymienione w 08 04 13

08 04 15*

odpady płynne zawierające kleje lub szczeliwa, w których znajdują się rozpuszczalniki organiczne lub inne substancje niebezpieczne

08 04 16

odpady płynne zawierające kleje lub szczeliwa, inne niż wymienione w 08 04 15

08 04 17*

olej żywiczny

08 04 99

inne niewymienione odpady

08 05

odpady inne niż wymienione w 08

08 05 01*

odpady izocyjanianu

09

ODPADY Z PRZEMYSŁU FOTOGRAFICZNEGO

09 01

odpady z przemysłu fotograficznego

09 01 01*

wodne roztwory wywoływaczy i aktywatorów

09 01 02*

wodne roztwory wywoływaczy do płyt offsetowych

09 01 03*

roztwory wywoływaczy opartych na rozpuszczalnikach

09 01 04*

roztwory utrwalaczy

09 01 05*

roztwory wybielaczy i kąpieli wybielająco - utrwalających

09 01 06*

odpady z zakładowych oczyszczalni ścieków fotograficznych zawierające srebro

09 01 07

film i papier fotograficzny zawierające srebro lub związki srebra

09 01 08

film i papier fotograficzny nie zawierające srebra lub związków srebra

09 01 10

aparaty fotograficzne jednorazowego użytku bez baterii

09 01 11*

aparaty fotograficzne jednorazowego użytku zawierające baterie wymienione w 16 06 01, 16 06 02 lub 16 06 03

09 01 12

aparaty fotograficzne jednorazowego użytku zawierające baterie, inne niż wymienione w 09 01 11

09 01 13*

odpady płynne pochodzące z zakładowych procesów odzyskiwania srebra, inne niż wymienione w 09 01 06

09 01 99

inne niewymienione odpady

10

ODPADY Z PROCESÓW TERMICZNYCH

10 01

odpady z elektrowni i innych obiektów energetycznego spalania (z wyłączeniem 19)

10 01 01

popioły paleniskowe, żużle i pyły z kotłów (z wyłączeniem pyłów z kotłów wymienionych w 10 01 04)

10 01 02

popioły lotne z węgla

10 01 03

popioły lotne z torfu i (niepoddanego obróbce) drewna

10 01 04*

popioły lotne z paliw płynnych i pyły z kotłów

10 01 05

stałe odpady z wapniowych metod odsiarczania gazów odlotowych

10 01 07

odpady z wapniowych metod odsiarczania gazów odlotowych w postaci osadów

10 01 09*

kwas siarkowy

10 01 13*

popioły lotne z zemulgowanych węglowodorów stosowanych jako paliwo

10 01 14*

popioły paleniskowe, żużle i popioły z kotłów z procesów współspalania zawierające substancje niebezpieczne

10 01 15

popioły paleniskowe, żużle i popioły z kotłów z procesów współspalania, inne niż wymienione w 10 01 14

10 01 16*

popioły lotne z procesów współspalania zawierające substancje niebezpieczne

10 01 17

popioły lotne z procesów współspalania, inne niż wymienione 10 01 16

10 01 18*

odpady z oczyszczania gazu zawierające substancje niebezpieczne

10 01 19

odpady z oczyszczania gazu, inne niż wymienione 10 01 05, 10 01 07 i 10 01 18

10 01 20*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

10 01 21

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 10 01 20

10 01 22*

wodne osady oczyszczania kotłów zawierające substancje niebezpieczne

10 01 23

wodne osady oczyszczania kotłów, inne niż wymienione w 10 01 22

10 01 24

piasek z pokładów fluidalnych

10 01 25

odpady ze składowania i przygotowania paliw dla elektrowni opalanych węglem

10 01 26

odpady z oczyszczania wód chłodzących

10 01 99

inne niewymienione odpady

10 02

odpady z hutnictwa żelaza i stali

10 02 01

odpady z przetwarzania żużli

10 02 02

nieprzetworzone żużle

10 02 07*

odpady stałe z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 02 08

odpady stałe z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 10 02 07

10 02 10

zgorzelina walcownicza

10 02 11*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 02 12

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 02 11

10 02 13*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 02 14

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 10 02 13

10 02 15

inne szlamy i osady pofiltracyjne

10 02 99

inne niewymienione odpady

10 03

odpady z hutnictwa aluminium

10 03 02

odpadowe anody

10 03 04*

żużle z produkcji pierwotnej

10 03 05

odpady tlenku glinu

10 03 08*

zgary słone z produkcji wtórnej

10 03 09*

czarne kożuchy żużlowe z produkcji wtórnej

10 03 15*

zgary z wytopu o właściwościach palnych lub wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne w niebezpiecznych ilościach

10 03 16

odżużlania inne niż wymienione w 10 03 15

10 03 17*

odpady z produkcji anod zawierające smołę

10 03 18

odpady z produkcji anod zawierające węgiel inne niż wymienione w 10 03 17

10 03 19*

gazy odlotowe zawierające substancje niebezpieczne

10 03 20

pyły gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 03 19

10 03 21*

inne cząstki stałe i pyły (łącznie z pyłami z młynów kulowych) zawierające substancje niebezpieczne

10 03 22

inne cząstki stałe i pyły (łącznie z pyłami z młynów kulowych), inne niż wymienione w 1003 21

10 03 23*

odpady stałe z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 03 24

odpady stałe z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 1003 23

10 0325*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 03 26

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 10 03 25

10 03 27*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 03 28

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 03 27

10 03 29*

odpady z oczyszczania żużli słonych i zgarów (czarnych kożuchów) zawierające substancje niebezpieczne

10 03 30

odpady z oczyszczania żużli słonych i czarnych kożuchów żużlowych, inne niż wymienione w 100329

10 03 99

inne niewymienione odpady

10 04

odpady z hutnictwa ołowiu

10 04 01*

żużle (z produkcji pierwotnej i wtórnej)

10 04 02*

kożuchy żużlowe i zgary (z produkcji pierwotnej i wtórnej)

10 04 03*

arsenian wapna

10 04 04*

pyły z gazów odlotowych

10 04 05*

inne cząstki i pyły

10 04 06*

odpady stałe z oczyszczania gazów

10 04 07*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 04 09*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 04 10

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 04 09

10 04 99

inne niewymienione odpady

10 05

odpady z hutnictwa cynku

10 05 01

żużle z produkcji pierwotnej i wtórnej

10 05 03*

pyły z gazów odlotowych

10 05 04

inne cząstki i pyły

10 05 05*

odpady stałe z oczyszczania gazów

10 05 06*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 05 08*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 05 09

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 05 08

10 05 10*

kożuchy żużlowe i zgary o właściwościach palnych lub wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne w niebezpiecznych ilościach

10 05 11

kożuchy żużlowe i zgary, inne niż wymienione w 10 05 10

10 05 99

inne niewymienione odpady

10 06

odpady z hutnictwa miedzi

10 06 01

żużle z produkcji pierwotnej i wtórnej

10 06 02

kożuchy żużlowe i zgary z produkcji pierwotnej i wtórnej

10 06 03*

pyły z gazów odlotowych

10 06 04

inne cząstki i pyły

10 06 06*

odpady stałe z oczyszczania gazów

10 06 07*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 06 09*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 06 10

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 06 09

10 06 99

inne niewymienione odpady

10 07

odpady z hutnictwa srebra, złota i platyny

10 07 01

żużle (z produkcji pierwotnej i wtórnej)

10 07 02

kożuchy żużlowe i zgary (z produkcji pierwotnej i wtórnej)

10 07 03

odpady stałe z oczyszczania gazów

10 07 04

inne cząstki i pyły

10 07 05

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 07 07*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 07 08

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 07 07

10 07 99

inne niewymienione odpady

10 08

odpady z hutnictwa pozostałych metali nieżelaznych

10 08 04

cząstki i pyły

10 08 08*

żużle słone z produkcji pierwotnej i wtórnej

10 08 09

inne żużle

10 08 10*

kożuchy żużlowe i zgary o właściwościach palnych lub wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne w niebezpiecznych ilościach

10 08 11

kożuchy żużlowe i zgary, inne niż wymienione w 10 08 10

10 08 12*

odpady z produkcji anod zawierające smołę

10 08 13

odpady z produkcji anod zawierające węgiel inne niż wymienione w 10 08 12

10 08 14

wybrakowane anody

10 08 15*

pyły gazów odlotowych zawierających substancje niebezpieczne

10 08 16

pyły gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 08 15

10 08 17*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów odlotowych zawierające substancje niebezpieczne

10 08 18

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 08 17

10 08 19*

odpady z oczyszczania wody chłodzącej zawierającej oleje

10 08 20

odpady z oczyszczania wody chłodzącej, inne niż wymienione w 10 08 19

10 08 99

inne niewymienione odpady

10 09

odpady z odlewnictwa żelaza

10 09 03

żużle odlewnicze

10 09 05*

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone przed procesem odlewania zawierające substancje niebezpieczne

10 09 06

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone przed procesem odlewania, inne niż wymienione w 10 09 05

10 09 07*

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania zawierające substancje niebezpieczne

10 09 08

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania, inne niż wymienione w 10 09 07

10 09 09*

pyły gazów odlotowych zawierających substancje niebezpieczne

10 09 10

pyły gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 09 09

10 09 11*

inne cząstki zawierające substancje niebezpieczne

10 09 12

inne cząstki, inne niż wymienione w 10 09 11

10 09 13*

odpadowe środki wiążące zawierające substancje niebezpieczne

10 09 14

odpadowe środki wiążące, inne niż wymienione w 10 09 13

10 09 15*

odpady środków do wykrywania pęknięć odlewów zawierające substancje niebezpieczne

10 09 16

odpady środków do wykrywania pęknięć odlewów, inne niż wymienione w 10 09 15

10 09 99

inne niewymienione odpady

10 10

odpady z odlewnictwa metali nieżelaznych

10 10 03

żużle odlewnicze

10 10 05*

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone przed procesem odlewania zawierające substancje niebezpieczne

10 10 06

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone przed procesem odlewania, inne niż wymienione w 10 10 05

10 10 07*

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania zawierające substancje niebezpieczne

10 10 08

rdzenie i formy odlewnicze uszkodzone lub zużyte po procesie odlewania, inne niż wymienione w 10 10 07

10 10 09*

pyły gazów odlotowych zawierających substancje niebezpieczne

10 10 10

pyły gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 10 09

10 10 11*

inne cząstki zawierające substancje niebezpieczne

10 10 12

inne cząstki, inne niż wymienione w 10 10 11

10 10 13*

odpadowe środki wiążące zawierające substancje niebezpieczne

10 10 14

odpadowe środki wiążące, inne niż wymienione w 10 10 13

10 10 15*

odpady środków do wykrywania pęknięć odlewów zawierające substancje niebezpieczne

10 10 16

odpady środków do wykrywania pęknięć odlewów inne niż wymienione w 10 10 15

10 10 99

inne niewymienione odpady

10 11

odpady z hutnictwa szkła i produktów szklanych

10 11 03

odpady materiałów z włókna szklanego

10 11 05

cząstki i pyły

10 11 09*

odpady z przygotowania mas wsadowych zawierające substancje niebezpieczne

10 11 10

dpady z przygotowania mas wsadowych, inne niż wymienione w 10 11 09

10 11 11*

szkło odpadowe w postaci małych cząstek i proszku szklanego zawierające metale ciężkie (np. z lamp elektronopromieniowych)

10 11 12

odpady szklane inne niż wymienione w 10 11 11

10 11 13*

osady z polerowania i szlifowania zawierające substancje niebezpieczne

10 11 14

osady z polerowania i szlifowania, inne niż wymienione w 10 11 13

10 11 15*

odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych zawierające substancje niebezpieczne

10 11 16

odpady stałe z oczyszczania gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 11 15

10 11 17*

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów odlotowych zawierające substancje niebezpieczne

10 11 18

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów odlotowych, inne niż wymienione w 10 11 17

10 11 19*

odpady stałe z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

10 11 20

odpady stałe z zakładowych oczyszczalni ścieków inne niż wymienione w 10 11 19

10 11 99

inne niewymienione odpady

10 12

odpady z produkcji wyrobów ceramicznych, cegieł, płytek i wyrobów budowlanych

10 12 01

odpady z przygotowywania mas wsadowych do obróbki termicznej

10 12 03

cząstki i pyły

10 12 05

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 12 06

odrzucone formy

10 12 08

odpady ceramiki, cegieł, płytek i wyrobów budowlanych (po obróbce termicznej)

10 12 09*

odpady stałe z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 12 10

odpady stałe z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 10 12 09

10 12 11*

odpady z glazurowania zawierające metale ciężkie

10 12 12

odpady z glazurowania, inne niż wymienione w 10 12 11

10 12 13

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków

10 12 99

inne niewymienione odpady

10 13

odpady z produkcji cementu, wapna i gipsu oraz artykułów i produktów z nich wykonanych

10 13 01

odpady z przygotowywania mas wsadowych do obróbki termicznej

10 13 04

odpady z produkcji wapna palonego i hydratyzowanego

10 13 06

cząstki i pyły (z wyjątkiem 10 13 12 i 10 13 13)

10 13 07

szlamy i osady pofiltracyjne z oczyszczania gazów

10 13 09*

odpady z produkcji cementu azbestowego zawierające azbest

10 13 10

odpady z produkcji cementu azbestowego, inne niż wymienione w 10 13 09

10 13 11

odpady z cementowych materiałów kompozytowych, inne niż wymienione w 10 13 09 i 10 13 10

10 13 12*

odpady stałe z oczyszczania gazów zawierające substancje niebezpieczne

10 13 13

odpady stałe z oczyszczania gazów, inne niż wymienione w 10 13 12

10 13 14

odpadowy cement i osady cementowe

10 13 99

inne niewymienione odpady

10 14

odpady z instalacji spalania

10 14 01*

odpady z oczyszczania gazów zawierające rtęć

11

ODPADY Z OBRÓBKI I POWLEKANIA POWIERZCHNI METALI I INNYCH MATERIAŁÓW ORAZ Z PROCESÓW HYDROMETALURGII METALI NIEŻELAZNYCH

11 01

odpady z obróbki chemicznej i powlekania powierzchni metali i innych materiałów (np. tj. procesów galwanicznych, procesów cynkowania, wytrawiania, fosforanowania oraz alkalicznego odtłuszczania, anodowania)

11 01 05*

kwasy trawiące

11 01 06*

kwasy nie wymienione gdzie indziej

11 01 07*

alkaliczne kąpiele trawiące

11 01 08*

szlamy z fosforanowania

11 01 09*

szlamy i osady pofiltracyjne zawierające substancje niebezpieczne

11 01 10

szlamy i osady pofiltracyjne, inne niż wymienione w 11 01 09

11 01 11*

wodne roztwory płuczące zawierające substancje niebezpieczne

11 01 12

wodne roztwory płuczące, inne niż wymienione w 11 01 11

11 01 13*

odpady z odłuszczania zawierające substancje niebezpieczne

11 01 14

odpady z odłuszczania, inne niż wymienione w 11 01 13

11 01 15*

eluaty i osady z systemów membranowych lub systemów wymiany jonowej zawierające substancje niebezpieczne

11 01 16*

nasycone lub zużyte żywice jonowymienne

11 01 98*

inne odpady zawierające substancje niebezpieczne

11 01 99

inne niewymienione odpady

11 02

odpady i szlamy z hydrometalurgii metali nieżelaznych

11 02 02*

szlamy z hydrometalurgii cynku (włącznie z jarozytem i getytem)

11 02 03

odpady z produkcji anod dla procesów elektrolizy

11 02 05*

odpady z hydrometalurgii miedzi zawierające substancje niebezpieczne

11 02 06

odpady z hydrometalurgii miedzi, inne niż wymienione w 11 02 05

11 02 07*

inne odpady zawierające substancje niebezpieczne

11 02 99

inne niewymienione odpady

11 03

szlamy i odpady stałe z procesów hartowania

11 03 01*

odpady zawierające cyjanki

11 03 02*

inne odpady

11 05

odpady z procesów cynkowania

11 05 01

twardy cynk

11 05 02

popiół cynkowy

11 05 03*

odpady stałe z oczyszczania gazów

11 05 04*

zużyty topnik

11 05 99

inne niewymienione odpady

12

ODPADY Z KSZTAŁTOWANIA ORAZ FIZYCZNEJ I MECHANICZNEJ POWIERZCHNIOWEJ OBRÓBKI METALI I TWORZYW SZTUCZNYCH

12 01

odpady z kształtowania i powierzchniowej obróbki fizycznej i mechanicznej metali i tworzyw sztucznych

12 01 01

toczenie i piłowanie żelaza oraz jego stopów

12 01 02

pyły i cząstki żelaza

12 01 03

toczenie i piłowanie metali nieżelaznych

12 01 04

pyły i cząstki metali nieżelaznych

12 01 05

wióry z toczenia i wiórnikowania tworzyw sztucznych

12 01 06*

odpadowe oleje z obróbki metali zawierające chlorowce (z wyłączeniem emulsji i roztworów)

12 01 07*

oleje z obróbki metali niezawierające chlorowców (z wyłączeniem emulsji i roztworów)

12 01 08*

emulsje i roztwory z obróbki metali zawierające chlorowce

12 01 09*

emulsje i roztwory z obróbki metali nie zawierające chlorowców

12 01 10

syntetyczne oleje z obróbki metali

12 01 12*

zużyte woski i tłuszcze

12 01 13

odpady spawalnicze

12 01 14*

szlamy z obróbki metali zawierające substancje niebezpieczne

12 01 15

szlamy z obróbki metali, inne niż wymienione w 12 01 14

12 01 16*

odpadowy materiał wybuchowy zawierający substancje niebezpieczne

12 01 17

odpadowe materiały wybuchowe, inne niż wymienione w 12 01 16

12 01 18*

szlamy ze ścierania, szlifowania i gładzenia zawierające oleje

12 01 19*

łatwo ulegające biodegradacji oleje z obróbki metali

12 01 20*

zużyte formy i materiały szlifierskie zawierające substancje niebezpieczne

12 01 21

zużyte formy i materiały szlifierskie, inne niż wymienione w 12 01 20

12 01 99

inne niewymienione odpady

12 03

odpady z odtłuszczania wodą i parą (z wyłączeniem grupy 11)

12 03 01*

odpady z odtłuszczania wodą

12 03 02*

odpady z odtłuszczania parą

13

OLEJE ODPADOWE I ODPADY POCHODZĄCE Z PALIW PŁYNNYCH (Z WYŁĄCZENIEM OLEJÓW JADALNYCH ORAZ GRUP 05, 12 I 19)

13 01

odpadowe oleje hydrauliczne

13 01 01*

oleje hydrauliczne zawierające PCB (19)

13 01 04*

emulsje olejowe zawierające chlorowce

13 01 05*

emulsje olejowe niezawierające chlorowców

13 01 09*

mineralne oleje hydrauliczne zawierające chlorowce

13 01 10*

mineralne oleje hydrauliczne niezawierające chlorowców

13 01 11*

syntetyczne oleje hydrauliczne

13 01 12*

oleje hydrauliczne ulegające biodegradacji

13 01 13*

inne oleje hydrauliczne

13 02

odpadowe oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe

13 02 04*

mineralne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe zawierające chlorowce

13 02 05*

mineralne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe nie zawierające chlorowców

13 02 06*

syntetyczne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe

13 02 07*

oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe ulegające biodegradacji

13 02 08*

inne oleje silnikowe, przekładniowe i smarowe

13 03

odpadowe oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła

13 03 01*

oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła zawierające PCB

13 03 06*

mineralne oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła zawierające chlorowce, inne niż wymienione w 13 03 01

13 03 07*

nie zawierające chlorowców mineralne oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła

13 03 08*

syntetyczne oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła

13 03 09

oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła ulegające biodegradacji

13 03 10*

inne oleje izolujące lub stosowane jako nośniki ciepła

13 04

oleje zęzowe

13 04 01*

oleje zęzowe z żeglugi śródlądowej

13 04 02*

oleje zęzowe z portowych kanałów ściekowych

13 04 03*

oleje zęzowe z innej żeglugi

13 05

odpady z odwadniania olejów w separatorach

13 05 01*

odpady stałe z piaskowników i odwadniania olejów w separatorach

13 05 02*

szlamy z odwadniania olejów w separatorach

13 05 03*

szlamy z kolektorów

13 05 06*

oleje z odwadniania olejów w separatorach

13 05 07*

woda zaolejona z odwadniania olejów w separatorach

13 05 08*

mieszanki odpadów z piaskowników i odwadniania olejów w separatorach

13 07

odpady z paliw płynnych

13 07 01*

paliwa płynne i olej napędowy

13 07 02*

benzyna

13 07 03*

inne paliwa (włączając w to mieszanki)

13 08

inne nie wymienione oleje odpadowe

13 08 01*

szlamy i emulsje z odsalania

13 08 02*

inne emulsje

13 08 99*

inne niewymienione odpady

14

ODPADY ROZPUSZCZALNIKÓW ORGANICZNYCH, CHŁODZIW I PROPELENTÓW (Z WYŁĄCZENIEM GRUP 07 I 08)

14 06

odpady rozpuszczalników organicznych, chłodziw i propelentów z pian i aerozoli

14 06 01*

chlorofluoropochodne węglowodorów (freony) HCFC, HFC

14 06 02*

inne rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne i mieszaniny zawierające te rozpuszczalniki

14 06 03*

inne rozpuszczalniki i ich mieszaniny

14 06 04*

szlamy i odpady stałe zawierające chlorowcoorganiczne rozpuszczalniki

14 06 05*

szlamy i odpady stałe zawierające inne rozpuszczalniki

15

ODPADY OPAKOWANIOWE, SORBENTÓW, TKANIN DO WYCIERANIA, MATERIAŁÓW FILTRACYJNYCH I ODZIEŻY OCHRONNEJ NIE UJĘTE GDZIE INDZIEJ

15 01

opakowania (włączając w to oddzielnie gromadzone komunalne odpady opakowań)

15 01 01

opakowania z papieru i tektury

15 01 02

opakowania z tworzyw sztucznych

15 01 03

opakowania z drewna

15 01 04

opakowania z metali

15 01 05

opakowania wielomateriałowe

15 01 06

opakowania mieszane

15 01 07

opakowania ze szkła

15 01 09

opakowania z tkanin

15 01 10*

opakowania zawierające pozostałości lub zanieczyszczone przez substancje niebezpieczne

15 01 11*

opakowania z metalu zawierające niebezpieczne porowate matryce (np. azbest), włączając puste pojemniki ciśnieniowe

15 02

sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i odzież ochronna

15 02 02*

sorbenty, materiały filtracyjne (w tym filtry olejowe niewymienione gdzie indziej), tkaniny do wycierania i ubrania ochronne zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi

15 02 03

sorbenty, materiały filtracyjne, tkaniny do wycierania i ubrania ochronne, inne niż wymienione w 15 02 02

16

ODPADY NIEUJĘTE W INNYCH GRUPACH W WYKAZIE

16 01

zużyte pojazdy wycofane z eksploatacji z różnych środków transportu (włączając maszyny pozadrogowe) oraz odpady z demontażu zużytych pojazdów wycofanych z eksploatacji oraz z przeglądów i konserwacji pojazdów (z wyłączeniem 13, 14, 16 06 i 16 08)

16 01 03

zużyte opony

16 01 04*

zużyte pojazdy wycofane z eksploatacji

16 01 06

zużyte pojazdy wycofane z eksploatacji niezawierające płynów i innych niebezpiecznych elementów

16 01 07*

filtry oleju

16 01 08*

elementy zawierające rtęć

16 01 09*

elementy zawierające PCB

16 01 10*

elementy wybuchowe (np. poduszki powietrzne)

16 01 11*

okładziny hamulcowe zawierające azbest

16 01 12

okładziny hamulcowe, inne niż wymienione w 16 01 11

16 01 13*

płyny hamulcowe

16 01 14*

płyny zapobiegające zamarzaniu zawierające niebezpieczne substancje

16 01 15

płyny zapobiegające zamarzaniu, inne niż wymienione w 16 01 14

16 01 16

zbiorniki na gaz płynny

16 01 17

metale żelazne

16 01 18

metale nieżelazne

16 01 19

tworzywa sztuczne

16 01 20

szkło

16 01 21*

elementy niebezpieczne inne niż wymienione w 16 01 07-16 01 11 i 16 01 13 i 16 01 14

16 01 22

inne niewymienione elementy

16 01 99

inne niewymienione odpady

16 02

odpady z urządzeń elektrycznych i elektronicznych

16 02 09*

transformatory i kondensatory zawierające PCB

16 02 10*

zużyte urządzenia zawierające PCB albo nimi zanieczyszczone, inne niż wymienione w 16 02 09

16 02 11*

zużyte urządzenia zawierające freony, HCFC, HFC

16 02 12*

zużyte urządzenia zawierające wolny azbest

16 02 13*

zużyte urządzenia zawierające niebezpieczne elementy (20), inne niż wymienione w 16 02 09-16 02 12

16 02 14

zużyte urządzenia, inne niż wymienione w 16 02 09-16 02 13

16 02 15*

niebezpieczne elementy usunięte ze zużytych urządzeń

16 02 16

elementy usunięte ze zużytych urządzeń, inne niż wymienione w 16 02 15

16 03

partie produktów nie odpowiadających wymaganiom i produkty niezużyte

16 03 03*

odpady nieorganiczne zawierające substancje niebezpieczne

16 03 04

odpady nieorganiczne, inne niż wymienione w 16 03 03

16 03 05*

odpady organiczne zawierające substancje niebezpieczne

16 03 06

odpady organiczne, inne niż wymienione w 16 03 05

16 04

odpady materiałów wybuchowych

16 04 01*

odpady amunicji

16 04 02*

odpady wyrobów pirotechnicznych

16 04 03*

inne odpady materiałów wybuchowych

16 05

gazy w pojemnikach ciśnieniowych i zużyte chemikalia

16 05 04*

gazy w pojemnikach ciśnieniowych (włączając w to halony) zawierające substancje niebezpieczne

16 05 05

gazy w pojemnikach ciśnieniowych, inne niż wymienione w 16 05 04

16 05 06*

chemikalia laboratoryjne, składające się z substancji niebezpiecznych lub zawierające je, włącznie z mieszaninami chemikaliów laboratoryjnych

16 05 07*

zużyte chemikalia nieorganiczne składające się z substancji niebezpiecznych lub zawierające je

16 05 08*

zużyte chemikalia organiczne składające się z substancji niebezpiecznych lub zawierające je

16 05 09

zużyte chemikalia, inne niż wymienione w 16 05 06, 16 05 07 lub 16 05 08

16 06

baterie i akumulatory

16 06 01*

baterie ołowiowe

16 06 02*

baterie niklowo - kadmowe

16 06 03*

baterie rtęciowe

16 06 04

baterie alkaliczne (z wyłączeniem 16 06 03)

16 06 05

inne baterie i akumulatory

16 06 06*

oddzielnie gromadzone elektrolity z baterii i akumulatorów

16 07

odpady z czyszczenia cystern transportowych i zbiorników magazynowych oraz beczek (z wyjątkiem grup 05 i 13)

16 07 08*

odpady zawierające oleje

16 07 09*

odpady zawierające inne substancje niebezpieczne

16 07 99

inne niewymienione odpady

16 08

zużyte katalizatory

16 08 01

zużyte katalizatory zawierające złoto, srebro, ren, rod, pallad, iryd lub platynę (z wyłączeniem 16 08 07)

16 08 02*

zużyte katalizatory zawierające niebezpieczne metale przejściowe (21)lub ich związki

16 08 03

zużyte katalizatory zawierające inne metale przejściowe lub ich związki, nie wymienione w innych grupach

16 08 04

zużyte katalizatory stosowane do krakowania katalizatorów (z wyjątkiem wymienionych w 16 08 07)

16 08 05*

zużyte katalizatory zawierające kwas fosforowy

16 08 06*

zużyte ciecze stosowane jako katalizatory

16 08 07*

zużyte katalizatory zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi

16 09

substancje utleniające

16 09 01*

nadmanganiany, np. nadmanganian potasu

16 09 02*

chromiany, np. chromian potasu, dichromian potasu lub sodu

16 09 03*

nadtlenki, np. nadtlenek wodoru

16 09 04*

substancje utleniające niewymienione w innych grupach

16 10

odpady cieczy wodnych przeznaczone do oczyszczania poza zakładem

16 10 01*

odpady cieczy wodnych zawierające substancje niebezpieczne

16 10 02

odpady cieczy wodnych, inne niż wymienione w 16 10 01

16 10 03*

koncentraty wodne zawierające substancje niebezpieczne

16 10 04

koncentraty wodne, inne niż wymienione w 16 10 03

16 11

odpadowe okładziny i materiały ogniotrwałe

16 11 01*

zawierające węgiel okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów metalurgicznych zawierających substancje niebezpieczne

16 11 02

zawierające węgiel okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów metalurgicznych, inne niż wymienione w 16 11 01

16 11 03*

inne okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów metalurgicznych, zawierające substancje niebezpieczne

16 11 04

inne okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów metalurgicznych, inne niż wymienione w 16 11 03

16 11 05*

okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów innych niż metalurgiczne, zawierające substancje niebezpieczne

16 11 06

okładziny i materiały ogniotrwałe z procesów innych niż metalurgiczne, inne niż wymienione w 16 11 05

17

ODPADY Z BUDOWY I ROZBIÓRKI (WŁĄCZNIE Z WYDOBYTĄ ZIEMIĄ Z MIEJSC SKAŻONYCH)

17 01

beton, cegły, płyty, ceramika

17 01 01

beton

17 01 02

cegły

17 01 03

płyty i ceramika

17 01 06*

mieszanki lub oddzielne frakcje betonu, cegieł, płyt i ceramiki zawierające substancje niebezpieczne

17 01 07

mieszanki betonu, cegieł, płytek i ceramiki, inne niż wymienione w 17 01 06

17 02

drewno, szkło i tworzywa sztuczne

17 02 01

drewno

17 02 02

szkło

17 02 03

tworzywa sztuczne

17 02 04*

szkło, tworzywa sztuczne i drewno zawierające substancje niebezpieczne lub zanieczyszczone nimi

17 03

mieszanki bitumiczne, smoła węglowa i produkty smołowe

17 03 01*

mieszanki bitumiczne zawierające smołę węglową

17 03 02

mieszanki bitumiczne, inne niż wymienione w 17 03 01

17 03 03*

smoła węglowa i produkty smołowe

17 04

metale (włączając w to ich stopy)

17 04 01

miedź, brąz, mosiądz

17 04 02

aluminium

17 04 03

ołów

17 04 04

cynk

17 04 05

żelazo i stal

17 04 06

cyna

17 04 07

mieszaniny metali

17 04 09*

odpady metali skażone substancjami niebezpiecznymi

17 04 10*

kable zawierające oleje, smołę węglową i inne substancje niebezpieczne

17 04 11

kable, inne niż wymienione w 17 04 10

17 05

gleba (włącznie z ziemią wydobytą z miejsc skażonych), kamenie i urobek z pogłębiania

17 05 03*

gleba i kamienie zawierające substancje niebezpieczne

17 05 04

gleba i kamienie, inne niż wymienione w 17 05 03

17 05 05*

urobek z pogłębiania zawierający substancje niebezpieczne

17 05 06

urobek z pogłębiania, inny niż wymieniony w 17 05 05

17 05 07*

tłuczeń torowy (kruszywo) zawierający substancje niebezpieczne

17 05 08

tłuczeń torowy (kruszywo), inne niż wymienione w 17 05 07

17 06

materiały izolacyjne i konstrukcyjne zawierające azbest

17 06 01*

materiały izolacyjne zawierające azbest

17 06 03*

inne materiały izolacyjne składające się z substancji niebezpiecznych lub je zawierające

17 06 04

materiały izolacyjne inne niż wymienione w 17 06 01 i 17 06 03

17 06 05*

materiały konstrukcyjne zawierające azbest

17 08

gipsowe materiały konstrukcyjne

17 08 01*

gipsowe materiały konstrukcyjne zanieczyszczone substancjami niebezpiecznymi

17 08 02

gipsowe materiały konstrukcyjne, inne niż wymienione w 17 08 01

17 09

inne odpady z budowy i rozbiórki

17 09 01*

odpady z budowy i rozbiórki zawierające rtęć

17 09 02*

odpady z budowy i rozbiórki zawierające PCB (np. kity, materiały podłogowe, szczelne zespoły okienne, kondensatory zawierające PCB)

17 09 03*

inne odpady z budowy i rozbiórki (także odpady mieszane) zawierające substancje niebezpieczne

17 09 04

zmieszane odpady z budowy i rozbiórki inne niż wymienione w 17 09 01, 17 09 02 i 17 09 03

18

ODPADY Z DZIAŁALNOŚCI SŁUŻB MEDYCZNYCH I WETERYNARYJNYCH LUB ZWIĄZANYCH Z NIMI BADAŃ (Z WYŁĄCZENIEM ODPADÓW KUCHENNYCH I RESTAURACYJNYCH NIE ZWIĄZANYCH Z OPIEKĄ ZDROWOTNĄ LUB WETERYNARYJNĄ)

18 01

odpady z opieki okołoporodowej, diagnozowania, leczenia i profilaktyki medycznej

18 01 01

narzędzia chirurgiczne i zabiegowe (z wyłączeniem 18 01 03)

18 01 02

części ciała i organy oraz pojemniki na krew i konserwanty do jej przechowywania (z wyłączeniem 18 01 03)

18 01 03*

odpady, których zbieranie i usuwanie podlega specjalnym wymogom ze względu na zapobieganie infekcji

18 01 04

odpady, których zbieranie i usuwanie nie podlega specjalnym wymogom ze względu na zapobieganie infekcji (opatrunki, w tym gipsowe, bielizna, odzież jednorazowego użytku, artykuły higieniczne)

18 01 06*

chemikalia składające się z substancji niebezpiecznych lub zawierające takie substancje

18 01 07

chemikalia, inne niż wymienione w 18 0106

18 01 08*

leki cytotoksyczne i cytostatyczne

18 01 09

leki, inne niż wymienione w 18 01 08

18 01 10*

odpady amalgamatu dentystycznego

18 02

odpady z badań, diagnozowania, leczenia i profilaktyki weterynaryjnej

18 02 01

narzędzia chirurgiczne i zabiegowe (z wyłączeniem 18 02 02)

18 02 02*

odpady, których zbieranie i usuwanie podlega specjalnym wymogom ze względu na zapobieganie infekcjom

18 02 03

odpady, których zbieranie i usuwanie nie podlega specjalnym wymogom ze względu na zapobieganie infekcjom

18 02 05*

chemikalia składające się z substancji niebezpiecznych lub zawierające takie substancje

18 02 06

chemikalia, inne niż wymienione w 18 02 05

18 02 07*

leki cytotoksyczne i cytostatyczne

18 02 08

leki, inne niż wymienione w 18 02 07

19

ODPADY Z URZĄDZEŃ DO GOSPODAROWANIA ODPADAMI ORAZ Z POZAZAKŁADOWYCH OCZYSZCZALNI ŚCIEKÓW I INSTALACJI UZDATNIANIA WODY PRZEZNACZONEJ DO SPOŻYCIA PRZEZ LUDZI ORAZ WODY DO CELÓW PRZEMYSŁOWYCH

19 01

odpady z termicznego przekształcania odpadów

19 01 02

złom żelazny usunięty z popiołów paleniskowych

19 01 05*

osady z oczyszczania gazu

19 01 06*

szlamy i inne odpady o konsystencji ciekłej z oczyszczania gazów

19 01 07*

odpady stałe z oczyszczania gazów

19 01 10*

zużyty węgiel aktywny z oczyszczania gazów odlotowych

19 01 11*

żużle i popioły paleniskowe zawierające substancje niebezpieczne

19 01 12

żużle i popioły paleniskowe inne niż wymienione w 19 01 11

19 01 13*

popioły lotne zawierające substancje niebezpieczne

19 01 14

popioły lotne inne niż wymienione w 19 01 13

19 01 15*

pył z kotłów zawierający substancje niebezpieczne

19 01 16

pył z kotłów inny niż wymieniony w 19 01 15

19 01 17*

odpady z pirolizy zawierające substancje niebezpieczne

19 01 18

odpady z pirolizy odpadów inne niż wymienione w 19 01 17

19 01 19

piasek z pokładów fluidalnych

19 01 99

inne niewymienione odpady

19 02

odpady z fizykochemicznej przeróbki odpadów przemysłowych (np. unieszkodliwiania chromu, unieszkodliwiania cyjanków, neutralizacji)

19 02 03

wstępnie przemieszane odpady składające się wyłącznie z odpadów innych niż niebezpieczne

19 02 04*

wstępnie przemieszane odpady składające się z co najmniej jednego rodzaju odpadów niebezpiecznych

19 02 05*

osady z fizykochemicznej przeróbki odpadów zawierające substancje niebezpieczne

19 02 06

osady z fizykochemicznej przeróbki, inne niż wymienione w 19 02 05

19 02 07*

olej i koncentraty pochodzące z separacji

19 02 08*

płynne odpady palne zawierające substancje niebezpieczne

19 02 09*

stałe odpady palne zawierające substancje niebezpieczne

19 02 10

odpady palne, inne niż wymienione w 19 02 08 i 19 02 09

19 02 11*

inne odpady zawierające substancje niebezpieczne

19 02 99

inne niewymienione odpady

19 03

odpady stabilizowane/zestalone (22)

19 03 04*

odpady określone jako niebezpieczne, częściowo (23) stabilizowane

19 03 05

odpady stabilizowane, inne niż wymienione w 19 03 04

19 03 06*

odpady zestalone określone jako niebezpieczne

19 03 07

odpady zestalone, inne niż wymienione w 19 03 06

19 04

odpady zeszklone i z procesów zeszkliwiania

19 04 01

zeszklone odpady

19 04 02*

popioły lotne i inne odpady z oczyszczania gazów odlotowych

19 04 03*

niezeszklona faza stała

19 04 04

ciekłe odpady z procesów zeszkliwiania

19 05

odpady z tlenowego rozkładu odpadów stałych

19 05 01

nieprzekompostowane frakcje odpadów komunalnych i podobnych

19 05 02

nieprzekompostowane frakcje odpadów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego

19 05 03

kompost nieodpowiadający wymaganiom

19 05 99

inne niewymienione odpady

19 06

odpady z beztlenowego rozkładu odpadów

19 06 03

ciekłe odpady z beztlenowego rozkładu odpadów komunalnych

19 06 04

ciekłe odpady z beztlenowego rozkładu odpadów komunalnych

19 06 05

ciekłe odpady z beztlenowego rozkładu odpadów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego

19 06 06

przefermentowane odpady z beztlenowego rozkładu odpadów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego

19 06 99

inne niewymienione odpady

19 07

odcieki ze składowisk

19 07 02*

odcieki ze składowisk zawierające substancje niebezpieczne

19 07 03

odcieki ze składowisk, inne niż wymienione w 19 07 02

19 08

odpady z oczyszczalni ścieków niewymienione gdzie indziej

19 08 01

skratki

19 08 02

odpady z piaskowników

19 08 05

osady z oczyszczania ścieków komunalnych

19 08 06*

nasycone lub zużyte żywice jonowymienne

19 08 07*

roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych

19 08 08*

odpady z systemu membran zawierające metale ciężkie

19 08 09

mieszaniny tłuszczu i oleju z separacji oleju i wody zawierające olej i tłuszcze jadalne

19 08 10*

mieszaniny tłuszczu i oleju z separacji oleju i wody nie wymienione w 19 08 09

19 08 11*

osady zawierające substancje niebezpieczne pochodzące z biologicznego oczyszczania ścieków przemysłowych

19 08 12

osady pochodzące z biologicznego oczyszczania ścieków przemysłowych niewymienione w 19 08 11

19 08 13*

osady zawierające substancje niebezpieczne pochodzące z innych metod oczyszczania ścieków przemysłowych

19 08 14

osady pochodzące z innych metod oczyszczania ścieków przemysłowych niewymienione w 19 08 13

19 08 99

inne niewymienione odpady

19 09

odpady z uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi lub przemysłowej

19 09 01

odpady stałe ze wstępnej filtracji i skratki

19 09 02

osady z klarowania wody

19 09 03

osady z dekarbonizacji wody

19 09 04

zużyty węgiel aktywny

19 09 05

nasycone lub zużyte żywice jonowymienne

19 09 06

roztwory i szlamy z regeneracji wymienników jonitowych

19 09 99

inne niewymienione odpady

19 10

odpady z rozdrabniania odpadów zawierający metale

19 10 01

odpady żelaza i stali

19 10 02

odpady metali nieżelaznych

19 10 03*

puch - lekka frakcja i pyły zawierające substancje niebezpieczne

19 10 04

puch - lekka frakcja i pyły, inne niż wymienione w 19 10 03

19 10 05*

inne frakcje zawierające substancje niebezpieczne

19 10 06

inne frakcje, inne niż wymienione w 19 10 05

19 11

odpady z regeneracji olejów

19 11 01*

zużyte materiały filtracyjne

19 11 02*

kwaśne smoły

19 11 03*

uwodnione odpady płynne

19 11 04*

odpady z oczyszczania paliw solami alkalicznymi

19 11 05*

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków zawierające substancje niebezpieczne

19 11 06

osady z zakładowych oczyszczalni ścieków, inne niż wymienione w 19 11 05

19 11 07*

odpady z oczyszczania gazów odlotowych

19 11 99

inne niewymienione odpady

19 12

odpady z mechanicznej przeróbki odpadów (np. z sortowania, zgniatania, zagęszczania, granulowania) nie wymienione gdzie indziej

19 12 01

papier i tektura

19 12 02

metale żelazne

19 12 03

metale nieżelazne

19 12 04

tworzywa sztuczne i guma

19 12 05

szkło

19 12 06*

drewno zawierające substancje niebezpieczne

19 12 07

drewno inne niż wymienione w 19 12 06

19 12 08

wyroby włókiennicze

19 12 09

minerały (np. piasek, kamienie)

19 12 10

odpady palne (paliwo alternatywne)

19 12 11*

pozostałe odpady (w tym mieszaniny materiałów) z mechanicznej przeróbki odpadów zawierających substancje niebezpieczne

19 12 12

pozostałe odpady (w tym mieszaniny materiałów) z mechanicznej przeróbki odpadów niewymienione w 19 12 11

19 13

odpady z rekultywacji gleby i odnowy wody gruntowej

19 13 01*

odpady stałe z rekultywacji gleby zawierającej substancje niebezpieczne

19 13 02

odpady stałe z rekultywacji gleby inne niż wymienione w 19 13 01

19 13 03*

szlamy z rekultywacji gleby zawierające substancje niebezpieczne

19 13 04

szlamy z rekultywacji gleby i ziemi, inne niż wymienione w 19 13 03

19 13 05*

szlamy z odnowy wód gruntowych zawierające substancje niebezpieczne

19 13 06

szlamy z odnowy wód gruntowych, inne niż wymienione w 19 13 05

19 13 07*

odpady ciekłe i stężone uwodnione koncentraty z odnowy wód gruntowych, zawierające substancje niebezpieczne

19 13 08

odpady ciekłe i stężone uwodnione koncentraty inne niż z odnowy wód gruntowych, wymienione w 19 13 07

20

ODPADY KOMUNALNE (ODPADY Z GOSPODARSTW DOMOWYCH ORAZ PODOBNE ODPADY HANDLOWE, PRZEMYSŁOWE I INSTYTUCJONALNE) ŁĄCZNIE Z FRAKCJAMI GROMADZONYMI SELEKTYWNIE

20 01

frakcje gromadzone selektywnie (z wyjątkiem 15 01)

20 01 01

papier i tektura

20 01 02

szkło

20 01 08

odpady kuchenne ulegające biodegradacji

20 01 10

odzież

20 01 11

wyroby włókiennicze

20 01 13*

rozpuszczalniki

20 01 14*

kwasy

20 01 15*

alkalia

20 01 17*

odczynniki fotograficzne

20 01 19*

pestycydy

20 01 21*

lampy fluoroscencyjne i inne odpady zawierające rtęć

20 01 23*

zużyte urządzenia zawierające freony

20 01 25

oleje i tłuszcze jadalne

20 01 26*

oleje i tłuszcze inne niż wymienione w 20 01 25

20 01 27*

farby, tusze i kleje oraz żywice zawierające substancje niebezpieczne

20 01 28

farby, tusze i kleje oraz żywice inne niż wymienione w 20 01 27

20 01 29*

detergenty zawierające substancje niebezpieczne

20 01 30

detergenty inne niż wymienione w 20 01 29

20 01 31*

leki cytotoksyczne i cytostatyczne

20 01 32

leki inne niż wymienione w 20 01 31

20 01 33*

baterie i akumulatory łącznie z bateriami i akumulatorami wymienionymi w 16 06 01, 16 06 02 lub 16 06 03 oraz niesortowane baterie i akumulatory zawierające wymienione baterie

20 01 34

baterie i akumulatory, inne niż wymienione w 20 01 33

20 01 35*

zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż wymienione w 20 01 21 oraz 20 01 23 zawierające elementy niebezpieczne (24)

20 01 36

zużyte urządzenia elektryczne i elektroniczne inne niż wymienione w 20 01 21, 20 01 23 oraz 20 01 35

20 01 37*

drewno zawierające substancje niebezpieczne

20 01 38

drewno inne niż wymienione w 20 01 37

20 01 39

tworzywa sztuczne

20 01 40

metale

20 01 41

odpady z czyszczenia kominów

20 01 99

inne niewymienione frakcje

20 02

odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy)

20 02 01

odpady ulegające biodegradacji

20 02 02

gleba i kamienie

20 02 03

inne odpady nieulegające biodegradacji

20 03

pozostałe odpady komunalne

20 03 01

mieszane odpady komunalne

20 03 02

odpady z targowisk

20 03 03

odpady z czyszczenia ulic

20 03 04

szlamy ze zbiorników służących do gromadzenia nieczystości

20 03 06

odpady z czyszczenia kanalizacji

20 03 07

odpady wielkogabrytowe

20 03 99

inne nie wymienione odpady komunalne

CZĘŚĆ 3

Wykaz A (aneks II do Konwencji Bazylejskiej (25))

Y46

odpady z gospodarstwa domowego (26)

Y47

pozostałości ze spopielania odpadów z gospodarstwa domowego

Wykaz B Odpady z dodatku 4, część II do decyzji OECD (27)

Odpady metalonośne

AA 010

261900

kożuch żużlowy, zgorzeliny i inne odpady z produkcji żelaza i stali (28)

AA 060

262050

popioły wanadowe i ich pozostałości (26)

AA 190

810420

ex 810430

odpady i złom magnezu o właściwościach palnych, samozapalnych lub wydzielające w zetknięciu z wodą gazy palne w niebezpiecznych ilościach

Odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

AB 030

 

odpady z układów bez zawartości cyjanku, które powstają z obróbki powierzchniowej metali.

AB 070

 

piaski stosowane w procesach odlewniczych.

AB 120

ex 281290

nieorganiczne związki halogenków, niewymienione ani nie włączone gdzie indziej

 

ex 3824

 

AB 150

ex 382490

nierafinowany siarczyn wapnia i siarczan wapnia wytwarzany z odsiarczania gazów odlotowych (FGD)

Odpady zawierające głównie związki organiczne, które mogą zawierać metale i substancje nieorganiczne

AC 060

ex 381900

płyny hydrauliczne

AC 070

ex 381900

płyny hamulcowe

AC 080

ex 382000

płyny zapobiegające zamrażaniu

AC 150

 

chlorofluorowęglowodory

AC 160

 

halony

AC 170

ex 440310

przerobiony korek i odpady drewna

Odpady, które mogą zawierać albo składniki nieorganiczne albo składniki organiczne

AD 090

ex 382490

odpady z produkcji, formowania i użycia chemikaliów fotograficznych i reprograficznych oraz materiałów, nie wymienione ani nie włączone gdzie indziej

AD 100

 

odpady z układów bez zawartości cyjanku, które powstają z obróbki powierzchniowej tworzyw sztucznych.

AD 120

ex 391400

ex 3915

żywice jonowymienne

AD 150

 

naturalnie powstałe substancje organiczne używane do filtrowania (jako filtry biologiczne)

Odpady zawierające głównie związki nieorganiczne, które mogą zawierać metale i substancje organiczne

RB 020

ex 6815

włókna na bazie ceramicznej o właściwościach fizyko-chemicznych podobnych do azbestu


(1)  Odniesienia do załączników I, III i IV zawarte w wykazach A i B dotyczą aneksów do Konwencji Bazylejskiej.

(2)  Należy zauważyć, że odpowiadający kod w wykazie B (B1160) nie określa wyłączeń.

(3)  Kod ten nie obejmuje złomu zespołów z wytwarzania energii elektrycznej.

(4)  PCB mają poziom stężenia 50 mg/kg lub więcej.

(5)   Stężenie polichlorowanych bifenyli wynosi co najmniej 50 mg/kg.

(6)  Poziom stężenia 50 mg/kg jest rozpatrywany jako międzynarodowy praktyczny poziom stężenia dla wszystkich odpadów. Jednakże, wiele państw ustanowiło niższe poziomy stężenia (np. 20 mg/kg) dla określonych odpadów.

(7)  „Przeterminowany” oznacza niezużyty w okresie zalecanym przez producenta.

(8)  Kod ten nie obejmuje drewna zabezpieczonego środkami chemicznymi.

(9)  „Przeterminowany” oznacza niezużyty w okresie zalecanym przez producenta.

(10)  Należy zwrócić uwagę, że mimo początkowo niskiego poziomu zanieczyszczenia substancjami z załącznika I, po dalszym przetwarzaniu, w tym po recyklingu, poziom stężenia substancji wyszczególnionych w załączniku I może ulec w oddzielnych frakcjach znacznemu podniesieniu.

(11)  Status popiołu cynkowego jest obecnie rozpatrywany, a Konferencja Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) zaleca, aby nie kwalifikować popiołu cynkowego jako towaru niebezpiecznego.

(12)  Kod ten nie obejmuje złomu zespołów z wytwarzania energii elektrycznej.

(13)  Ponowne wykorzystanie może obejmować naprawę, odnowienie lub unowocześnienie, jednak nie całkowitą przebudowę.

(14)  W niektórych krajach materiały przeznaczone do ponownego wykorzystania nie są uznawane za odpady.

(15)  Poziom stężenia Benzol[a]pyrene nie może wynosić lub przekraczać 50 mg/kg.

(16)  Należy rozumieć, że są one całkowicie spolimeryzowane.

(17)  — Odpady pokonsumenckie są wyłączone spod tego kodu. — Odpady nie będą mieszane. — Uwzględnić należy problemy wynikające z praktyk spalania otwartego.

(18)  Odpady oznaczone gwiazdką uznaje się za odpady niebezpieczne, stosownie do dyrektywy 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych. Dla identyfikacji odpadów z powyższej listy, istotne jest wprowadzenie do załącznika decyzji 2000/532/WE.

(19)  Dla celów niniejszego wykazu odpadów, definicja PCB jest tożsama z definicją zawartą w dyrektywie Rady 96/59/WE z dnia 16 września 1996 r. w sprawie unieszkodliwiania polichlorowanych bifenyli i polichlorowanych trifenyli (PCB/PCT) (Dz.U. L 243 z 24.9.1996, str. 31).

(20)  Składniki niebezpieczne wyposażenia elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w 16 06 i być oznaczone jako niebezpieczne; przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane, itd.

(21)  Dla celów niniejszego kodu, metalami przejściowymi są: Skand, wanad, mangan, kobalt, miedź, itr, niob, hafn, wolfram, tytan chrom, żelazo, nikiel, cynk, cyrkon, molibden, tantal. Metale te oraz ich związki są niebezpieczne, jeśli są zakwalifikowane jako substancje niebezpieczne. Klasyfikacja substancji niebezpiecznych określa, które z metali przejściowych i które ze związków metali przejściowych są zakwalifikowane jako niebezpieczne.

(22)  Procesy stabilizacji zmieniają właściwości niebezpieczne składników w odpadach, co może zmienić odpady niebezpieczne w odpady inne niż niebezpieczne. Procesy zestalania zmieniają jedynie stan fizyczny odpadów (np. ciecz w ciało stałe) z uwagi na użycie dodatków bez zmieniania chemicznych właściwości odpadów.

(23)  Odpad jest uważany za częściowo stabilizowany, jeśli po procesie stabilizacji składniki niebezpieczne, które nie zmieniły się całkowicie w składniki inne niż niebezpieczne, mogłyby zostać uwolnione do środowiska w krótkim, średnim lub długim okresie czasu.

(24)  Elementy niebezpieczne ze sprzętu elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w 16 06 i oznaczone jako niebezpieczne, przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane, itd.

(25)  Niniejszy wykaz pochodzi z dodatku 4, część I do decyzji OECD.

(26)  Chyba że odpowiednio sklasyfikowany pod jednym kodem w załączniku III.

(27)  Odpady oznaczone AB 130, AC 250, AC 260 i AC 270 zostały wykreślone, gdy zostały uznane, zgodnie z procedurą określoną w art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, za inne niż niebezpieczne i w związku z tym nie podlegają zakazowi wywozu na podstawie art. 35 tego rozporządzenia

(28)  Niniejszy wykaz zawiera odpady w postaci popiołów, pozostałości, żużli, kożuchów żużlowych, szumowin, zgarów, pyłów, proszków, osadów i makuchów, chyba że materiał jest wyraźnie wymieniony gdzie indziej.

ZAŁĄCZNIK VI

Formularz dla instalacji posiadającej wstępne zezwolenie (art. 14)

Właściwy organ

Instalacja odzysku

Kod identyfikacyjny odpadów

Okres ważności

Łączna ilość odpadów objętych wstępnym zezwoleniem

 

Nazwa i nr instalacji odzyskua

Adres

Proces odzysku (+ kod R)

Zastosowana technologia

(kod)

od

do

(kg/litry)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ZAŁĄCZNIK VII

INFORMACJA DOŁĄCZONA DO PRZEMIESZCZENIA ODPADÓW ZGODNIE Z ART. 3 UST. 2 i 4

Image

ZAŁĄCZNIK VIII

WYTYCZNE DOTYCZĄCE RACJONALNEGO EKOLOGICZNIE GOSPODAROWANIA (art. 49)

I. Wytyczne przyjęte w Konwencji Bazylejskiej:

1. Wytyczne techniczne dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami biomedycznymi i z działalności służb medycznych (Y1, Y3) (1)

2. Wytyczne techniczne dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami akumulatorów kwasowo-ołowiowych (1)

3. Wytyczne techniczne dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania w zakresie pełnego lub częściowego demontażu statków (1)

4. Ogólne wytyczne techniczne w zakresie racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami składającymi się, zawierającymi lub zanieczyszczonymi trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi (POPs) (2)

5. Wytyczne techniczne w sprawie racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami składającymi się, zawierającymi lub zanieczyszczonymi polichlorowanymi bifenylami (PCBs), polichlorowanymi terfenylami (PCTs) lub polibromowanymi bifenylami (PBBs) (2)

6. Wytyczne techniczne w sprawie racjonalnego ekologicznie recyklingu/odzyskiwania metali i elementów metalowych (R4) (2)

II. Wytyczne przyjęte przez OECD:

Wytyczne techniczne dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania szczególnymi strumieniami odpadów: Używane i złomowane komputery osobiste: (3)

III. Wytyczne przyjęte przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO)

Wytyczne dotyczące recyklingu statków (4)

IV. Wytyczne przyjęte przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP):

Bezpieczeństwo i zdrowie w razie katastrofy statku: wytyczne dla państw azjatyckich oraz Turcji (5)


(1)  Przyjęte przez 6. Konferencję Stron Konwencji Bazylejskiej w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów niebezpiecznych i ich unieszkodliwiania, 9-13 grudnia 2002.

(2)  Przyjęte na 7 posiedzeniu Konferencji stron Konwencji Bazylejskiej w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów, w dniach 25-29 października 2004 r.

(3)  Przyjęte przez Komitet OECD ds. polityki ochrony środowiska w lutym 2003 (dokument ENV/EPOC/WGWPR(2001) 3/FINAL).

(4)  Rezolucja A.962 przyjęta przez Zgromadzenie MO podczas 23 sesji zwyczajnej, 24 listopada - 5 grudnia 2003 r.

(5)  Zatwierdzone do publikacji przez organ decydujący MOP na 289 sesji, 11-26 marca 2004 r..

ZAŁĄCZNIK IX

DODATKOWY KWESTIONARIUSZ SPRAWOZDAŃ PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZGODNIE Z ART. 51 UST. 2

Image

Image

Uwagi dotyczące wypełniania tabel:

Kody D i R są określone w załączniku HA i IIB do dyrektywy 75/442/EWG.

Kody identyfikacyjne odpadów są określone w załącznikach III, IIIA, IIIB, IV i IVA do niniejszego rozporządzenia.

Tabela 1

INFORMACJE NA TEMAT WYJĄTKÓW OD ZASADY BLISKOŚCI GEOGRAFICZNEJ, PRIORYTETU DLA ODZYSKU ODPADÓW I SAMOWYSTARCZALNOŚCI (art. 11 ust. 3)

Kod identyfikacyjny odpadów

Ilość (kg/litry)

Państwo przeznaczenia (De)/państwo wysyłki (Di)

Proces unieszkodliwiania Kod D

Przedłożenie sprawy Komisji (tak/nie)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 2

SPRZECIWY WOBEC PLANOWANYCH PRZESYŁEK LUB PLANOWANEGO UNIESZKODLIWIANIA (art. 11 ust. 1 lit. g))

Kod identyfikacyjny odpadów

Ilość (kg/litry)

Państwo tranzytu (T)/państwo wysyłki(Di)

Przyczyna zgłoszenia sprzeciwu (proszę zaznaczyć ✓ jeśli właściwe)

Instalacja

Art. 11 ust. 1 lit. g), pkt i)

Art. 11 ust. 1 lit. g), pkt ii)

Art. 11 ust. 1 lit. g), pkt iii)

Nazwa (w przypadku okeślonym w art. 11 ust 1 lit. g), pkt ii))

Proces unieszkodliwiania Kod D

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 3

SPRZECIWY WOBEZ PLANOWANYCH PRZESYŁEK LUB PLANOWANEGO ODZYSKU (art. 12 ust. 1 lit. c))

Kod identyfikacyjny odpadów

Ilość (kg/litry)

Państwo przeznaczenia

Przyczyna zgłoszenia sprzeciwu i szczegóły dot. krajowych przepisów prawnych

Instalacja (w państwie przeznaczenia)

 

 

 

 

Nazwa

Proces odzysku Kod R

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 4

INFORMACJE DOTYCZĄCE DECYZJI WŁAŚCIWYCH ORGANÓW W SPRAWIE WYDANIA ZEZWOLENIA WSTĘPNEGO (ART. 14)

Właściwy organ

Instalacja odzysku

Kod identyfikacyjny odpadów

Okres ważności

Uchylenie (data)

Nazwa i nr

Adres

Proces odzysku Kod R

Zastosowana technologia

 

od

do

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 5

INFORMACJE DOTYCZĄCE NIELEGALNEGO PRZEMIESZCZANIA ODPADÓW (1) (art. 24 i 50 ust. 1)

Kod identyfikacyjny odpadów

Ilość (kg/litry)

Państwo przeznaczenia (De) oraz państwo wysyłki (Di)

Identyfikacja powodów nielegalności przemieszczania {możliwe odniesienia do naruszonych artykułów)

Odpowiedzialny za nielegalne przemieszczanie (proszę zaznaczyć ✓ jeśli właściwe)

Podjęte środki w tym możliwe kary

Zgłaszający

Odbiorca

Inne

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Tabela 6

INFORMACJE NA TEMAT OKREŚLONYCH URZĘDÓW CELNYCH WYZNACZONYCH PRZEZ PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE DO KONTROLI PRZESYŁEK ODPADÓW DO WSPÓLNOTY I ZE WSPÓLNOTY (art. 55)

Urząd celny

Urząd

Lokalizacja

Kontrolowane państwa przywozu/wywozu

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


(1)  Informacja o sprawach, które zostały zakończone w okresie sprawozdawczym.

P6_TA(2005)0394

Wymogi jakości wynikające z umów o usługi przewozu towarów koleją ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego odszkodowań w przypadku niezgodności z umownymi wymogami jakości mającymi zastosowanie do kolejowego transportu towarowego (COM (2004)0144 — C6-0004/2004 — 2004/0050(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0144) (1),

uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 71 ust. 1 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0004/2004),

uwzględniając art. 51 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0171/2005),

1.

odrzuca wniosek Komisji;

2.

zwraca się do Komisji o wycofanie swojego wniosku;

3.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0395

Zintegrowany program działań w dziedzinie edukacji i kształcenia ustawicznego ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej zintegrowany program działań w zakresie kształcenia ustawicznego (COM(2004)0474 — C6-0095/2004 — 2004/0153 (COD))

(Procedura współdecyzji, pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0474) (1),

uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 149 ust. 4 i art. 150 ust. 4 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0095/2004),

uwzględniając art. 51 Regulaminu,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (1),

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Budżetowej, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0267/2005),

1.

zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.

wskazuje, że środki określone w projekcie Komisji na okres po roku 2006 będą przedmiotem decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.

wzywa Komisję, aby ta, po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych, przedstawiła w miarę potrzeb propozycję dostosowania finansowej kwoty referencyjnej programu;

4.

zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC1-COD(2004)0153

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 października 2005 r. w celu przyjęcia decyzji .../2005/CE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej Zintegrowany Program działań w zakresie kształcenia ustawicznego

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 149 ust. 4 i art. 150 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

działając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Rady 1999/382/WE  (4) ustanowiono drugi etap wspólnotowego programu działań w dziedzinie kształcenia zawodowego „Leonardo da Vinci”.

(2)

Decyzją nr 253/2000/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5) ustanowiono drugi etap wspólnotowego programu działań w dziedzinie edukacji „Socrates”.

(3)

Decyzją nr 2318/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (6) ustanowiono wieloletni program (2004-2006) na rzecz skutecznej integracji technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) w ramach systemów edukacji i szkolenia zawodowego w Europie (Program „eLearning”).

(4)

Decyzją nr 791/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7) ustanowiono wspólnotowy program działań na rzecz wspierania organizacji działających na poziomie europejskim w dziedzinie edukacji i kształcenia a także konkretnych działań w tej dziedzinie.

(5)

Decyzją nr 2241/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (8) ustanowiono jednolite ramy dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji (Europass).

(6)

Decyzja nr 2317/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (9) ustanowiła program poprawy jakości w szkolnictwie wyższym i wspierania międzykulturowego zrozumienia poprzez współpracę z państwami trzecimi (Erasmus Mundus) (2004-2008).

(7)

Znaczne rozbieżności w osiągnięciach systemów kształcenia w Unii Europejskiej, wykazane w raporcie PISA z 2003 r., stanowią kwestię problematyczną.

(8)

Deklaracja Bolońska, podpisana przez ministrów edukacji dwudziestu dziewięciu państw europejskich w dniu 19 czerwca 1999 r., ustanowiła międzyrządowy proces mający na celu stworzenie do 2010 r. „Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego”, wymagający wsparcia na poziomie Wspólnoty.

(9)

Na specjalnym posiedzeniu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23-24 marca 2000 r. przed Unią Europejską postawiono strategiczny cel stania się najbardziej konkurencyjną i dynamiczną gospodarką światową opartą na wiedzy, zdolną do utrzymania zrównoważonego wzrostu gospodarczego z większą liczbą lepszych miejsc pracy oraz większą spójnością społeczną, a także zwrócono się do Rady Edukacji o podjęcie ogólnych rozważań naukowych na temat konkretnych, przyszłych celów systemów kształcenia, skupiając się na wspólnych troskach i priorytetach z jednoczesnym uwzględnieniem różnic narodowych.

(10)

Zaawansowane społeczeństwo oparte na wiedzy jest kluczem do wzrostu gospodarczego i większego poziomu zatrudnienia. Edukacja i kształcenie stanowią priorytety dla Unii Europejskiej w celu osiągnięcia celów z Lizbony.

(11)

W dniu 12 lutego 2001 r. Rada przyjęła sprawozdanie na temat konkretnych przyszłych celów systemów edukacji i kształcenia. W dniu 14 czerwca 2002 r. Rada przyjęła szczegółowy program pracy w zakresie realizacji tych celów, wymagający wsparcia na poziomie Wspólnoty.

(12)

Na posiedzeniu Rady Europejskiej w Goeteborgu w dniach 15-16 czerwca 2001 r. uzgodniono strategię na rzecz zrównoważonego rozwoju oraz dodano do procesu lizbońskiego na rzecz zatrudnienia, reform gospodarczych i spójności społecznej wymiar ochrony środowiska.

(13)

Na posiedzeniu Rady Europejskiej w Barcelonie w dniach 15-16 marca 2002 r. przyjęto cel uczynienia unijnych systemów edukacji i kształcenia wzorcem jakości dla świata do 2010 r. oraz wezwano do podjęcia działań na rzecz poprawy podstawowych umiejętności, w szczególności poprzez naukę co najmniej dwóch języków obcych od wczesnych lat życia.

(14)

Komunikat Komisji z dnia 27 czerwca 2002 r.„Utworzenie europejskiej przestrzeni kształcenia ustawicznego” oraz rezolucja Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. w sprawie kształcenia ustawicznego (10) potwierdzają, że kształcenie ustawiczne należy wspierać działaniami i decyzjami politycznymi podejmowanymi w ramach programów wspólnotowych w tej dziedzinie.

(15)

W swojej rezolucji w sprawie powyższego komunikatu Komisji (11) Parlament z zadowoleniem przyjął inicjatywę i2i Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) poszerzającą jego kompetencje o udzielanie pożyczek na naukę w celu zwiększenia możliwości kształcenia oraz wezwał Komisję i Państwa Członkowskie do ułatwiania zaciągania pożyczek na kształcenie ustawiczne z EBI.

(16)

Rezolucja Rady z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wspierania wzmocnionej współpracy europejskiej w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego (12) ustanowiła proces wzmocnionej współpracy europejskiej w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego, wymagający wsparcia na poziomie Wspólnoty. Deklaracja Kopenhaska, uzgodniona przez ministrów edukacji trzydziestu jeden państw europejskich w dniu 30 listopada 2002 r., włączyła partnerów społecznych i kraje kandydujące w ten proces.

(17)

W komunikacie Komisji w sprawie planu działań na rzecz umiejętności i mobilności zwrócono uwagę na ciągłą potrzebę działań na poziomie europejskim w celu poprawy uznawalności kwalifikacji uzyskanych poprzez kształcenie i szkolenia.

(18)

W komunikacie Komisji w sprawie planu działań na rzecz wspierania nauki języków obcych oraz różnorodności językowej określono działania, jakie mają być podjęte na poziomie europejskim w latach 2004-2006, a także działań objętych szerszą perspektywą.

(19)

Promowanie nauki i nauczania języków obcych i różnorodności językowej, w tym języków urzędowych Wspólnoty oraz jej języków regionalnych i języków mniejszości, powinno stanowić priorytet działań Wspólnoty w zakresie edukacji i kształcenia. Działania takie są szczególnie ważne w regionach granicznych Państw Członkowskich w odniesieniu do języków używanych w sąsiednich regionach innych Państw Członkowskich.

(20)

Sprawozdania okresowe z oceny programów Socrates i Leonardo da Vinci, jak również konsultacje publiczne na temat przyszłych działań Wspólnoty w zakresie kształcenia i szkolenia, ujawniły silną i pod pewnymi względami rosnącą potrzebę dalszej współpracy i mobilności w tych dziedzinach na poziomie europejskim. Podkreśliły one znaczenie stworzenia ściślejszego związku pomiędzy programami i polityką Wspólnoty w dziedzinie edukacji i kształcenia, wyraziły potrzebę takiego organizowania działań Wspólnoty, tak by odpowiadały one lepiej paradygmatowi kształcenia ustawicznego. Wzywano także do przyjęcia prostszego, bardziej przyjaznego dla odbiorcy i elastyczniejszego podejścia do realizacji tych działań.

(21)

Zintegrowanie w jednym programie wspólnotowego wsparcia dla ponadnarodowej współpracy i mobilności w sektorze przemysłu i kształcenia przyczyniłoby się do znacznych udogodnień: program pozwoliłby na zacieśnienie współpracy pomiędzy różnymi zaangażowanymi sektorami, poprawiłby zdolność do kontynuowania rozwijania kształcenia ustawicznego i udostępniłby spójniejsze, prostsze i skuteczniejsze instrumenty administracyjne. Ujednolicony program sprzyjać będzie ponadto lepszej współpracy na różnych poziomach kształcenia.

(22)

Należy zatem ustanowić zintegrowany program działań zmierzający do wsparcia, poprzez ustawiczne kształcenie, rozwoju Unii Europejskiej jako społeczeństwa opartego na zaawansowanej wiedzy, charakteryzującego się stałym wzrostem gospodarczym, większą liczbą i lepszą jakością miejsc pracy, większą spójnością społeczną oraz kulturą poszanowania praw człowieka i demokracji .

(23)

Z uwagi na specyfikę sektorów szkół, uczelni wyższych, jednostek szkolenia zawodowego oraz kształcenia dorosłych, a także związaną z tym potrzebę oparcia działań Wspólnoty na celach, formach działania i strukturach organizacyjnych dopasowanych do potrzeb tych sektorów, wskazanym jest utrzymanie poszczególnych programów w ramach programu zintegrowanego, ukierunkowanych na każdy z tych czterech sektorów, z jednoczesnym położeniem nacisku na kwestie spójności i zbieżności pomiędzy tymi programami.

(24)

Komisja w swym obwieszczeniu „Budowanie naszej wspólnej przyszłości: wyzwania polityczne i środki budżetowe rozszerzonej Unii w latach 2007-2013” ustanowiła kolejność skwantyfikowanych celów, jakie mają być osiągnięte w ramach wspólnotowych programów nowej generacji w zakresie edukacji i kształcenia, które wymagają znacznego zwiększenia mobilności i działań partnerskich.

(25)

Z uwagi na przedstawiony korzystny wpływ mobilności międzynarodowej na indywidualne osoby oraz systemy edukacji i kształcenia, a także znaczny poziom niezrealizowanego zapotrzebowania na mobilność we wszystkich sektorach oraz jej znaczenie w kontekście celu lizbońskiego, należy znacznie zwiększyć wsparcie dla mobilności międzynarodowej w ramach czterech programów sektorowych.

(26)

Od 1993 r. standardowa miesięczna dotacja przyznawana studentowi na wyjazd w ramach programu Erasmus wynosi średnio około 150 EUR. W praktyce oznacza to obniżenie jej wartości o 25 %, co stanowi jeszcze większą przeszkodę dla uczestnictwa mniej uprzywilejowanych studentów w programie. W celu bardziej odpowiedniego pokrycia faktycznych dodatkowych kosztów ponoszonych przez studentów studiujących za granicą, standardową dotację przyznawaną na wyjazd należy podnosić narastająco w czasie trwania programu od 210 EUR miesięcznie w 2007 r. do 300 EUR miesięcznie w 2013 r.

(27)

Należy w większym stopniu zapewnić zaspokojenie nieobjętych dotychczasowymi programami wspólnotowymi potrzeb indywidualnych uczniów szkół średnich i indywidualnych kształcących się osób dorosłych w zakresie mobilności, wprowadzając nowe rodzaje działań na rzecz mobilności w ramach podprogramów Comenius i Grundtvig. Należy również w sposób pełniejszy wykorzystać wynikające z indywidualnej mobilności nauczycieli możliwości rozwoju długoterminowej współpracy szkół znajdujących się w sąsiadujących regionach. W czasie trwania Zintegrowanego Programu celem podprogramu Comenius powinno być zaangażowanie w przybliżeniu 10 000 uczniów szkól średnich w ramach indywidualnej mobilności oraz uczestnictwo około 10 000 nauczycieli w ramach indywidualnej mobilności pomiędzy szkołami, zwłaszcza położonymi w sąsiadujących regionach.

(28)

Małe i średnie przedsiębiorstwa pełnią istotną rolę w gospodarce europejskiej. Jednakże dotychczas uczestnictwo takich przedsiębiorstw w programie Leonardo pozostawało ograniczone. Należy podjąć kroki zmierzające do zwiększenia dla takich przedsiębiorstw atrakcyjności działania wspólnotowego, w szczególności poprzez zapewnienie większych możliwości mobilności osobom odbywającym praktyki zawodowe. Należy ustalić odpowiednie zasady uznawalności rezultatów takiej mobilności, analogiczne do zasad istniejących w ramach programu Erasmus.

(29)

Biorąc pod uwagę szczególne wyzwania w zakresie kształcenia dzieci osób przemieszczających się w związku z prowadzoną działalnością zawodową oraz przemieszczających się w Europie pracowników, należy w pełni wykorzystać możliwości dostępne w ramach programu Comenius do wsparcia działań o charakterze transnarodowym ukierunkowanych na zaspokojenie ich potrzeb.

(30)

Zwiększona mobilność na terytorium Europy nie może wiązać się z obniżeniem jakości; przeciwnie - konsekwentnie towarzyszyć mu winny nieustannie wyższe standardy.

(31)

Jeżeli program Erasmus Mundus ma zostać włączony do zintegrowanego programu jako jego element, należy odpowiednio podwyższyć ogólny budżet.

(32)

Aby odpowiedzieć na zwiększoną potrzebę wsparcia działań na poziomie europejskim ukierunkowanych na osiągnięcie tych celów politycznych, zapewnienie środków wsparcia działalności międzysektorowej w dziedzinie języków i ICT, a także zwiększenie stopnia upowszechnienia i wykorzystania wyników programu, wskazanym jest uzupełnienie czterech programów sektorowych o program międzysektorowy.

(33)

Aby odpowiedzieć na rosnącą potrzebę wiedzy i dialogu na temat procesu integracji europejskiej oraz jego rozwoju, ważnym jest zachęcanie do udoskonalania metod nauczania, badań i rozważań naukowych w tej dziedzinie poprzez wsparcie instytucji szkolnictwa wyższego specjalizujących się w studiach nad procesem integracji europejskiej, stowarzyszeń europejskich działających w zakresie edukacji i kształcenia oraz programu „Jean Monnet Action”.

(34)

Koniecznym jest zapewnienie wystarczającej elastyczności w sposobie sformułowania niniejszej decyzji, tak by pozwolić na odpowiednie dostosowanie działań w ramach zintegrowanego programu stosownie do zmieniających się potrzeb w latach 2007-2013, a także uniknąć nadmiernie szczegółowych przepisów dotyczących poprzednich etapów programów Socrates i Leonardo da Vinci.

(35)

We wszystkich swych działaniach Wspólnota zobowiązana jest eliminować przejawy nierówności oraz działać na rzecz równości kobiet i mężczyzn zgodnie z art. 3 Traktatu.

(36)

Zgodnie z art. 151 Traktatu,Wspólnota zobowiązana jest uwzględnić aspekty kulturowe w swych działaniach podejmowanych na podstawie innych postanowień Traktatu, w szczególności w celu respektowania i propagowania różnorodności kulturowej. Szczególną uwagę należy zwrócić na efekt synergii pomiędzy kulturą i innymi dziedzinami takimi jak edukacja. Należy również zachęcać do dialogu międzykuhurowego.

(37)

Istnieje potrzeba propagowania aktywnego obywatelstwa i poszanowania praw człowieka oraz demokracji oraz intensywniejszych działań w zakresie zwalczania wykluczenia społecznego we wszystkich postaciach, w tym rasizmu i ksenofobii.

(38)

Należy zwrócić szczególną uwagę na grupy niedostatecznie reprezentowane w systemach edukacji i kształcenia w Unii Europejskiej.

(39)

Wdrażając wszystkie części programu należy aktywnie wyjść naprzeciw szczególnym potrzebom osób niepełnosprawnych w zakresie kształcenia , także poprzez wykorzystanie wyższych dotacji w celu odzwierciedlenia dodatkowych kosztów ponoszonych przez niepełnosprawnych uczestników oraz zapewnienie wsparcia w nauce i używaniu języka migowego i alfabetu Braille'a .

(40)

Należy uwzględnić osiągnięcia Europejskiego Roku Edukacji przez Sport (2004) oraz potencjalne edukacyjne korzyści współpracy instytucji kształcenia i organizacji sportowych, które w trakcie tego Roku zostały uwidocznione.

(41)

Kraje kandydujące do Unii Europejskiej oraz państwa EFTA, które są członkami EOG, mogą uczestniczyć w programach wspólnotowych zgodnie z umowami, które zostaną podpisane pomiędzy Wspólnotą a tymi państwami.

(42)

Rada Europejska na posiedzeniu w Salonikach w dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. zatwierdziła wnioski Rady z dnia 16 czerwca w sprawie Bałkanów Zachodnich, w tym załącznik „Agenda z Salonik dla Bałkanów Zachodnich: droga ku integracji europejskiej”, zgodnie z którym programy wspólnotowe powinny być otwarte na kraje uczestniczące w Procesie Stabilizacji i Stowarzyszenia w oparciu o umowy ramowe podpisywane przez Wspólnotę i te kraje.

(43)

Wspólnota i Konfederacja Szwajcarska ogłosiły zamiar podjęcia negocjacji w sprawie zawarcia umów w dziedzinach będących przedmiotem ich wspólnego zainteresowania, takich jak wspólnotowe programy w zakresie kształcenia, szkolenia i wymiany młodzieży.

(44)

Zintegrowany program należy regularnie monitorować i poddawać ocenie w ramach współpracy pomiędzy Komisją i Państwami Członkowskimi w celu wprowadzenia niezbędnych dostosowań, szczególnie w odniesieniu do priorytetów w zakresie wdrażania środków. Ocena powinna obejmować ocenę zewnętrzną przeprowadzaną przez niezależne i bezstronne organy.

(45)

W rezolucji Parlamentu Europejskiego z dnia 28 lutego 2002 r. w sprawie wdrożenia programu Socrates (13) zwrócono uwagę na nieproporcjonalnie uciążliwe procedury administracyjne dla osób ubiegających się o dotacje w ramach drugiego etapu programu.

(46)

Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (14) oraz rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. (15) określające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, które to rozporządzenia zabezpieczają interesy finansowe Wspólnot, muszą być zastosowane z uwzględnieniem zasady prostoty i spójności w wyborze instrumentów budżetowych, ograniczania liczby przypadków, w których Komisja ponosi bezpośrednią odpowiedzialność za wdrożenie i zarządzanie, a także wymaganej proporcjonalności pomiędzy ilością zasobów i obciążeniem administracyjnym związanym z ich wykorzystaniem.

(47)

Radykalne administracyjne uproszczenie procedury składania wniosków jest niezbędne dla skutecznej realizacji programu. Z braku odpowiednich ram prawnych należy zachować właściwy stosunek pomiędzy nakładami administracyjnymi i księgowymi, a wysokością pomocy finansowej.

(48)

Należy również podjąć stosowne środki w celu zapobiegnięcia nieprawidłowościom i nadużyciom jak również kroki w celu odzyskania utraconych, niepoprawnie wypłaconych lub niewłaściwie wykorzystanych funduszy.

(49)

Jako że cele proponowanego działania dotyczące wkładu współpracy europejskiej w jakość kształcenia i szkolenia nie mogą być osiągnięte w wystarczającym stopniu przez Państwa Członkowskie z uwagi na potrzebę wielostronnego partnerstwa, ponadnarodowej mobilności i ogólnowspólnotowej wymiany informacji, a ze względu na charakter wymaganych działań i środków mogą być łatwiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza zakres niezbędny dla osiągnięcia tych celów.

(50)

Niniejsza decyzja ustanawia ramy finansowe na cały okres trwania programu, które mają stanowić podstawowy punkt odniesienia dia organów budżetowych w znaczeniu punktu 33 umowy międzyinstytucjonalnej z dnia 6 maja 1999 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej (16).

(51)

Środki wymagane w celu zastosowania niniejszej decyzji zostaną podjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych nadanych Komisji (17),

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

TYTUŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Rozdział I

Zintegrowany Program

Artykuł 1

Ustanowienie Zintegrowanego Programu

1.   Decyzja niniejsza ustanawia zintegrowany program działań wspólnotowych w dziedzinie kształcenia ustawicznego, dalej zwany „Zintegrowanym Programem”.

2.   Ogólnym celem Zintegrowanego Programu jest wsparcie, w drodze kształcenia ustawicznego, rozwoju Wspólnoty jako społeczeństwa charakteryzującego się zaawansowaną wiedzą, trwałym rozwojem gospodarczym, większą liczbą lepszych miejsc pracy i większą spójnością społeczną przy jednoczesnej ochronie środowiska naturalnego dla przyszłych pokoleń. W szczególności ma on na celu sprzyjanie wymianie, współpracy i mobilności systemów oświatowych i szkoleniowych w obrębie Wspólnoty, tak by stały się wzorcem jakości dla świata.

3.   Zintegrowany Program realizuje następujące cele szczegółowe:

a)

wspieranie rozwoju kształcenia ustawicznego na wysokim poziomie, jak również konwergencji systemów kształcenia Państw Członkowskich w celu osiągnięcia wyższych, standardów jakości, a także propagowanie innowacji oraz europejskiego wymiaru systemów i praktyk w tej dziedzinie;

b)

rozwinięcie współdziałania pomiędzy firmami, ośrodkami szkoleniowymi, instytucjami szkolnictwa wyższego i naukowcami w celu zapewnienia najwyższej jakości edukacji i kształcenia;

c)

wspieranie tworzenia europejskiego obszaru kształcenia ustawicznego;

d)

wspieranie poprawy jakości, atrakcyjności i dostępności ofert w zakresie kształcenia ustawicznego w Państwach Członkowskich;

e)

wzmocnienie wkładu kształcenia ustawicznego w samorealizację, spójność społeczną, aktywne obywatelstwo, dialog miedzykulturowy, równość kobiet i mężczyzn oraz udział osób o specjalnych potrzebach;

f)

pomoc we wspieraniu kreatywności, konkurencyjności, szans na zatrudnienie oraz rozwoju ducha przedsiębiorczości;

g)

przyczynianie się do zwiększonego uczestnictwa osób w każdym wieku w kształceniu ustawicznym i niezależnie od pochodzenia społecznego i wykształcenia, zwracając szczególną uwagę na grupy niewystarczająco reprezentowane w edukacji i szkoleniu w Europie;

h)

propagowanie nauki języków obcych i różnorodności językowej;

i)

wzmacnianie roli kształcenia ustawicznego w tworzeniu poczucia obywatelstwa europejskiego , opartego na zrozumieniu i poszanowaniu praw człowieka i demokracji oraz zachęcaniu do tolerancji i szacunku dla innych ludzi i kultur;

j)

wspieranie współpracy w zapewnianiu wysokiej jakości we wszystkich dziedzinach kształcenia i szkolenia w Europie;

k)

wykorzystywanie wyników, innowacyjnych produktów i procesów oraz wymianę dobrych praktyk w dziedzinach objętych zintegrowanym programem w cela zwiększenia jakości edukacji i kształcenia przez ustalenie najlepszych praktyk .

4.   Zgodnie z przepisami administracyjnymi określonymi w załączniku, Zintegrowany Program wspiera i uzupełnia działania podejmowane przez Państwa Członkowskie.

5.   Jak określono w art. 2, cele Zintegrowanego Programu realizowane są w ramach czterech programów sektorowych, jednego programu międzysektorowego oraz programu Jean Monnet, zwanych dalej łącznie „programami szczegółowymi”.

6.   Decyzja niniejsza będzie realizowana w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r. Jednakże działania przygotowawcze, w tym decyzje Komisji podejmowane zgodnie z art. 9, mogą być realizowane począwszy od wejścia w życie niniejszej decyzji.

7.   Postanowienia niniejszej decyzji dotyczące Zintegrowanego Programu regulują również kwestie związane z programami szczegółowymi, do których ponadto zastosowanie mają przepisy szczególne.

Artykuł 2

Programy szczegółowe

1.   Programy sektorowe są następujące:

a)

program Comenius dotyczący potrzeb dydaktycznych osób korzystających z edukacji na poziomie przedszkolnym i szkolnym do końca szkoły średniej, a także instytucji i organizacji zapewniających kształcenie w tym zakresie;

b)

program Erasmums dotyczący potrzeb dydaktycznych osób korzystających z edukacji na poziomie szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego na poziomie wyższym, bez względu na długość kursu bądź kwalifikacje, w tym studia doktoranckie, a także instytucji i organizacji zapewniających kształcenie i szkolenie w tym zakresie;

c)

program Leonardo da Vinci dotyczący potrzeb dydaktycznych osób korzystających z edukacji i szkolnictwa zawodowego, w tym systemów wstępnego i ustawicznego szkolenia zawodowego, poza kształceniem i szkoleniem zawodowym na poziomie wyższym, a także instytucji i organizacji zapewniających bądź ułatwiających kształcenie i szkolenie w tym zakresie;

d)

program Grundtvig dotyczący potrzeb dydaktycznych osób korzystających ze szkolnictwa dla dorosłych we wszelkich postaciach, a także instytucji i organizacji zapewniających bądź ułatwiających kształcenie w tym zakresie.

2.   Program międzysektorowy obejmuje następujące cztery działania kluczowe:

a)

współpracę polityczną w dziedzinie kształcenia ustawicznego w obrębie Wspólnoty;

b)

propagowanie nauki języków obcych;

c)

rozwijanie innowacyjnych treści, usług, metodologii uczenia i praktyk opartych na ICT dla potrzeb kształcenia ustawicznego;

d)

upowszechnianie i wykorzystywanie wyników działań wspieranych w ramach programu oraz poprzednich programów związanych z tą dziedziną, jak również wymianę dobrych praktyk.

3.   Program Jean Monnet wspiera instytucje i działania w dziedzinie integracji europejskiej. Obejmuje następujące trzy działania kluczowe:

a)

program „Jean Monnet Action”;

b)

dotacje na koszty operacyjne w celu wsparcia określonych instytucji zajmujących się sprawami integracji europejskiej;

c)

dotacje na koszty operacyjne w celu wsparcia innych instytucji i stowarzyszeń europejskich działających w zakresie edukacji i kształcenia.

4.   Poza celami określonymi w art. 1 Programy szczegółowe służą realizacji następujących celów:

a)

program Comenius:

i)

rozwijanie zrozumienia różnorodności kultur i języków europejskich oraz ich wartości wśród młodych ludzi i kadry nauczycielskiej;

ii)

pomaganie młodym ludziom w nabyciu podstawowych umiejętności i kompetencji życiowych niezbędnych dla rozwoju osobistego, przyszłego zatrudnienia i aktywnego obywatelstwa europejskiego;

b)

program Erasmus:

i)

wspieranie realizacji Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego;

ii)

wzmacnianie wkładu szkolnictwa wyższego oraz kształcenia i szkolenia zawodowego na poziomie wyższym w proces innowacji;

c)

program Leonardo da Vinci:

i)

ułatwianie adaptacji do zmian na rynku pracy oraz związanych z nimi wymogów, jak równie ewolucji potrzeb w zakresie umiejętności;

ii)

ułatwianie mobilności pracujących studentów;

iii)

zwiększanie atrakcyjności kształcenia i szkolenia zawodowego oraz mobilność pracodawców i osób indywidualnych;

d)

program Grundtvig:

i)

odpowiadanie na wyzwania edukacyjne związane ze starzeniem się populacji w Europie;

ii)

pomoc w zapewnianiu osobom dorosłym alternatywnych dróg w kierunku poprawy ich wiedzy i kwalifikacji;

e)

program międzysektorowy:

i)

propagowanie współpracy europejskiej w dziedzinach obejmujących co najmniej dwa programy sektorowe;

ii)

wspieranie zbieżności celów systemów oświatowych i szkoleniowych Państw Członkowskich;

f)

program Jean Monnet:

i)

stymulowanie działań w zakresie nauczania, badań i rozważań naukowych w dziedzinie studiów nad integracją europejską;

ii)

wspieranie istnienia odpowiedniego kręgu instytucji i stowarzyszeń zajmujących się kwestiami integracji europejskiej oraz kształcenia i szkolenia w perspektywie europejskiej.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej decyzji zastosowanie mają następujące definicje:

1.

„przedszkole” oznacza zorganizowaną działalność edukacyjną podejmowaną przed rozpoczęciem obowiązkowej edukacji w szkole podstawowej;

2.

„uczeń” oznacza osobę przyjętą do szkoły w celu pobierania nauki;

3.

„szkoła” oznacza wszelkiego rodzaju instytucje zapewniające kształcenie ogólne (na poziomie przedszkola, szkoły podstawowej lub średniej), zawodowe lub techniczne oraz, na zasadzie wyjątku, w przypadku działań na rzecz nauki języków obcych, instytucje pozaszkolne zapewniające praktykę zawodową;

4.

„nauczyciele/kadra nauczycielska” oznacza osoby, które w ramach swych obowiązków służbowych bezpośrednio uczestniczą w procesie edukacyjnym w Państwach Członkowskich;

5.

„student” oznacza osobę zarejestrowaną w instytucji szkolnictwa wyższego, bez względu na dziedzinę studiów, w celu odbycia studiów wyższych kończących się uzyskaniem stopnia naukowego lub dyplomu, do poziomu doktoratu włącznie;

6.

„instytucja szkolnictwa wyższego” oznacza:

a)

każdy rodzaj instytucji szkolnictwa wyższego zgodnie z ustawodawstwem lub praktyką krajową, oferującej kwalifikacje bądź dyplom wyższego wykształcenia, bez względu na nazewnictwo takich instytucji w Państwach Członkowskich;

b)

każdą instytucję zapewniającą szkolenie zawodowe na poziomie piątym lub szóstym według Międzynarodowej Standardowej Klasyfikacji Edukacji (ISCED);

7.

„wspólny dyplom magisterski (Joint Masters)” oznacza studia magisterskie, które:

a)

prowadzone są przez co najmniej trzy instytucje szkolnictwa wyższego z trzech różnych Państw Członkowskich;

b)

realizują program, w ramach którego część studiów odbywa się w co najmniej dwóch z tych trzech instytucji;

c)

są wyposażone w mechanizm uznawania okresów studiów odbytych w instytucjach partnerskich, który opiera się na europejskim systemie transferu punktów lub jest z nim zgodny;

d)

prowadzą do udzielenia przez uczestniczące instytucje wspólnych, podwójnych lub wielokrotnych stopni, które są uznawane lub podlegają akredytacji w Państwach Członkowskich;

8.

„wstępne szkolenie zawodowe” oznacza każdą formę wstępnego szkolenia zawodowego, w tym szkolenie techniczne i zawodowe, praktyki i kształcenie ukierunkowane zawodowo, przyczyniającego się do osiągnięcia kwalifikacji zawodowych uznawanych przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, w którym zostały uzyskane;

9.

„ustawiczne kształcenie zawodowe” oznacza szkolenie zawodowe podejmowane przez osobę na terenie Wspólnoty przez całe życie zawodowe;

10.

„kształcenie dorosłych” oznacza wszelkie formy kształcenia pozazawodowego osób dorosłych bez względu na to, czy jest prowadzone formalnie, nieformalnie lub incydentalnie;

11.

„wizyta robocza” oznacza krótką wizytę mającą na celu zapoznanie się z danym aspektem kształcenia ustawicznego w innym Państwie Członkowskim, wymianę dobrych praktyk bądź nabycie wiedzy na temat nowej metodologii lub umiejętności;

12.

„mobilność” oznacza fizyczne przeniesienie się do innego kraju w celu podjęcia studiów, pracy bądź innej działalności o charakterze dydaktycznym lub administracyjnym, wspartej, w razie potrzeby, kursami przygotowującymi lub utrwalającymi wiedzę w języku kraju goszczącego;

13.

„staż” oznacza pobyt w przedsiębiorstwie lub organizacji w innym Państwie Członkowskim, wsparty, w razie potrzeby, kursami przygotowującymi lub utrwalającymi wiedzę w języku kraju goszczącego, w celu ułatwienia adaptacji do wymogów rynku pracy na szczeblu wspólnotowym, nabycia konkretnych umiejętności lub lepszego zrozumienia kultury gospodarczo-społecznej danego kraju;

14.

„jednostronny” oznacza dotyczący jednej instytucji;

15.

„dwustronny” oznacza dotyczący partnerów z dwóch Państw Członkowskich;

16.

„wielostronny” oznacza dotyczący partnerów z co najmniej trzech Państw Członkowskich. Komisja może uznawać za wielostronne stowarzyszenia bądź inne podmioty, których członkami są co najmniej trzy Państwa Członkowskie;

17.

„przedsięwzięcie partnerskie” oznacza dwustronne lub wielostronne porozumienie pomiędzy grupą instytucji lub organizacji z różnych Państw Członkowskich w celu przeprowadzenia wspólnych działań europejskich z zakresu kształcenia ustawicznego;

18.

„sieć” oznacza formalne lub nieformalne zgrupowanie podmiotów działających w danej dziedzinie, dyscyplinie lub sektorze kształcenia ustawicznego;

19.

„projekt” oznacza działanie w zakresie współpracy opracowane wspólnie przez formalną lub nieformalną grupę organizacji lub instytucji;

20.

„koordynator projektu” oznacza organizację lub instytucję kierującą realizacją projektu przez grupę wielostronną, która podpisuje z Komisją umowę o udzielenie dotacji;

21.

„partnerzy projektu” oznacza organizacje lub instytucje, inne niż koordynator, które tworzą grupę wielostronną;

22.

„przedsiębiorstwo” oznacza dowolny podmiot gospodarczy sektora publicznego lub prywatnego, bez względu na rozmiar, status prawny bądź sektor gospodarki, w którym działa, a także wszelkie rodzaje działalności gospodarczej, w tym z zakresu gospodarki społecznej;

23.

„partnerzy społeczni” oznaczają, na poziomie krajowym, organizacje pracodawców i pracowników zgodnie z ustawodawstwem i/lub praktyką krajową, a na poziomie Wspólnoty - organizacje pracodawców i pracowników biorące udział w dialogu społecznym na poziomie Wspólnoty;

24.

„instytucje kształcenia” oznaczają wszelkie instytucje bądź organizacje zapewniające kształcenie ustawiczne w kontekście Zintegrowanego Programu bądź w ramach programów szczegółowych;

25.

„poradnictwo” oznacza szereg działań, takich jak udzielanie informacji, ocen, szkoleń wprowadzających i porad, mających na celu wsparcie osób uczących się i nauczycieli w dokonaniu wyboru odnośnie programu kształcenia i szkolenia bądź zatrudnienia;

26.

„upowszechnianie i wykorzystanie wyników” oznacza działania mające na celu zapewnienie właściwego rozpoznania, przedstawienia i wdrożenia na szeroką skalę wyników Zintegrowanego Programu oraz poprzedzających go programów;

27.

„kształcenie ustawiczne” oznacza kształcenie ogólne, kształcenie i szkolenie zawodowe, kształcenie nieoficjalne i nieformalne prowadzone przez całe życie, dzięki czemu ulega polepszeniu poziom wiedzy, umiejętności i kompetencji z perspektywy osobistej, obywatelskiej, społecznej i/lub zawodowej. Kształcenie ustawiczne obejmuje usługi z zakresu poradnictwa.

Artykuł 4

Dostęp do Zintegrowanego Programu

Do Zintegrowanego Programu mają dostęp poniższe osoby i podmioty działających zgodnie z ustawodawstwem Państw Członkowskich:

a)

uczniów, studentów, praktykantów i dorosłych uczących się;

b)

kadry biorącej udział w dowolnym aspekcie kształcenia ustawicznego;

c)

uczestników rynku pracy;

d)

instytucji kształcenia;

e)

osób i podmiotów odpowiedzialnych za systemy i politykę w zakresie dowolnego aspektu kształcenia ustawicznego na poziomie lokalnym, regionalnym, krajowym lub europejskim ;

f)

przedsiębiorstw, partnerów społecznych i ich organizacji na każdym poziomie, w tym organizacji handlowych oraz izb przemysłowo-handlowych;

g)

podmiotów świadczących usługi doradczo-informacyjne dotyczące dowolnego aspektu kształcenia ustawicznego;

h)

stowarzyszeń działających w dziedzinie kształcenia ustawicznego, w tym stowarzyszeń studentów, praktykantów, uczniów, nauczycieli, rodziców i dorosłych uczących się;

i)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami kształcenia ustawicznego;

j)

organizacji non-profit, organizacji ochotniczych i organizacji pozarządowych („NGO”).

Artykuł 5

Działania wspólnotowe

1.   Zintegrowany Program obejmuje wsparcie dla następujących działań:

a)

mobilności osób biorących udział w kształceniu ustawicznym w Europie, w tym wsparcie w formie dotacji na mobilność i dotacji na organizację mobilności przyznawanych instytucjom szkolnictwa wyższego, promotorom mobilności i przedsiębiorstwom wysyłającym i/lub przyjmującym osoby (np. organizacja i zarządzanie projektami i środkami, których wymaga mobilność wysokiej jakości) ;

b)

dwustronnych i wielostronnych przedsięwzięć partnerskich;

c)

projektów wielostronnych mających na celu rozwój i poprawę jakości krajowych systemów kształcenia i szkolenia;

d)

projektów jednostronnych i krajowych;

e)

projektów i sieci wielostronnych;

f)

obserwacji i analizy polityki oraz systemów w dziedzinie kształcenia ustawicznego, tworzenie materiałów źródłowych, w tym badań, danych statystycznych, analiz i wskaźników, działań na rzecz wsparcia przejrzystości i uznawania kwalifikacji oraz uprzedniego kształcenia, a także działań na rzecz wsparcia współpracy w zakresie zapewniania jakości oraz wsparcia projektów pilotażowych w celu rozwoju podejścia innowacyjnego, aby zwiększyć szansę osób uczących się na zatrudnienie w Europie ;

g)

dotacji na koszty operacyjne w celu wsparcia niektórych wydatków operacyjnych i administracyjnych ponoszonych przez organizacje działające w dziedzinie objętej Zintegrowanym Programem;

h)

innych inicjatyw zgodnych z celami Zintegrowanego Programu („działania towarzyszące”).

2.   Wsparcie wspólnotowe może być udzielane na wizyty przygotowawcze i utrwalające wiedzę dotyczące działań określonych w niniejszym artykule.

3.   Komisja może organizować seminaria, kolokwia bądź spotkania, które mogą ułatwiać realizację Zintegrowanego Programu, a także podejmować stosowne działania informacyjne, publikacyjne , popularyzatorskie i promocyjne Programu , oraz w zakresie monitorowania i oceny programu.

4.   Działania, o których mowa w niniejszym artykule, mogą być zlecane w drodze procedury przetargowej bądź też realizowane bezpośrednio przez Komisję.

Artykuł 6

Zadania Komisji i Państw Członkowskich

1.   Komisja zapewnia realizację działań wspólnotowych przewidzianych w Zintegrowanym Programie.

2.   Państwa Członkowskie:

a)

podejmują stosowne kroki w celu zapewnienia efektywnego i sprawnego prowadzenia Zintegrowanego Programu na poziomie Państw Członkowskich, włączając w ten proces wszystkie strony zajmujące się wszelkimi aspektami ustawicznego kształcenia zgodnie z praktyką krajową;

b)

ustanawiają bądź wyznaczają i monitorują odpowiednią strukturę służącą do skoordynowanego zarządzania realizacją działań w ramach Zintegrowanego Programu na poziomie Państw Członkowskich (agencje krajowe), w tym zarządzania budżetowego, zgodnie z postanowieniami art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 oraz art. 38 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, stosownie do następujących kryteriów:

i)

organizacja ustanowiona lub wyznaczona jako agencja krajowa musi posiadać osobowość prawną i podlegać przepisom prawa danego Państwa Członkowskiego. Agencją krajową nie może być ministerstwo;

ii)

agencje krajowe winny dysponować odpowiednią liczbą pracowników o kwalifikacjach zawodowych i lingwistycznych odpowiadających wymogom działania w środowisku współpracy międzynarodowej w zakresie kształcenia i szkolenia;

iii)

agencje krajowe winny dysponować odpowiednią infrastrukturą, w szczególności w zakresie informatyki i komunikacji;

iv)

agencje krajowe winny działać w kontekście administracyjnym, umożliwiającym zadawalającą realizację zadań oraz unikanie konfliktu interesów;

v)

agencje krajowe winny mieć możliwość stosowania zasad zarządzania finansami i warunków umów ustanowionych na poziomie Wspólnoty;

vi)

agencje krajowe winny oferować odpowiednie gwarancje finansowe, najlepiej udzielone przez władze publiczne, a ich potencjał administracyjny powinien odpowiadać poziomowi środków wspólnotowych, jakimi mają zarządzać;

c)

przyjmują odpowiedzialność za właściwe zarządzanie przez agencje krajowe, o których mowa w punkcie (b) powyżej, środkami przekazanymi tym agencjom na wsparcie projektów, a w szczególności za przestrzeganie przez agencje krajowe zasad przejrzystości i równości traktowania oraz unikania podwójnego finansowania z innych źródeł środków wspólnotowych, a także zobowiązania do monitorowania projektów i odzyskiwania środków, które winny być zwrócone przez beneficjentów;

d)

podejmują niezbędne kroki w celu zapewnienia właściwej kontroli i nadzoru finansowego nad agencjami krajowymi, o których mowa w punkcie (b) powyżej, w szczególności:

i)

przed rozpoczęciem pracy przez agencję krajową przekazują Komisji wymagane zapewnienia odnośnie istnienia, stosowności i właściwego funkcjonowania w obrębie tej agencji, procedur, systemów kontroli, systemów rachunkowych oraz procedur w zakresie przetargów i udzielania dotacji, zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami;

ii)

przedstawiają Komisji co rok oświadczenie o gwarancji wiarygodności systemów i procedur finansowych agencji krajowych oraz rzetelności rachunkowości;

e)

w przypadku nieprawidłowości, zaniedbań lub nadużyć przypisywanych strukturom krajowym, ustanowionym bądź wyznaczonym zgodnie z punktem (b) powyżej, i prowadzących do powstania roszczeń ze strony Komisji wobec agencji krajowej, które nie są w pełni zaspokojone, ponoszą odpowiedzialność za takie nieodzyskane środki;

f)

wyznaczają na wniosek Komisji instytucje kształcenia bądź rodzaje instytucji kształcenia, które uznaje się za kwalifikujące się do uczestnictwa w Zintegrowanym Programie w obrębie właściwych im obszarów;

g)

podejmują wszelkie stosowne środki w celu usunięcia przeszkód prawnych i administracyjnych dla właściwego funkcjonowania Zintegrowanego Programu;

h)

rozpowszechniają informacje odnośnie programów przy użyciu, jak najlepiej dostosowanych środków tak, aby ułatwić dostęp do informacji odbiorcom, do których jest ona szczególnie adresowana ;

i)

podejmują kroki w celu zapewnienia realizacji na poziomie Państw Członkowskich ewentualnych efektów synergii z innymi programami wspólnotowymi, instrumentami finansowymi i innymi odpowiednimi programami realizowanymi w danym Państwie Członkowskim.

3.   Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi zapewnia:

a)

przejście od działań prowadzonych w kontekście poprzednich programów w dziedzinie edukacji, szkolenia i kształcenia ustawicznego do działań podejmowanych w ramach Zintegrowanego Programu;

b)

odpowiednią ochronę interesów finansowych Wspólnot, w szczególności poprzez wprowadzenie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających środków kontroli administracyjnych oraz kar;

c)

właściwe informacje, promocję jak również kontynuację oddziaływania efektów działań wspieranych w ramach Zintegrowanego Programu.

Artykuł 7

Udział państw trzecich

1.   W Zintegrowanym Programie mogą uczestniczyć:

a)

kraje EFTA będące członkami EOG zgodnie z warunkami Porozumienia EOG;

b)

Turcja oraz kraje kandydujące z Europy Środkowo-Wschodniej, korzystające ze strategii przedakcesyjnej, zgodnie z ogólnymi zasadami i warunkami uczestnictwa tych państw w programach wspólnotowych określonymi w odpowiedniej umowie ramowej i decyzjach Rady Stowarzyszenia;

c)

państwa Bałkanów Zachodnich zgodnie z warunkami uzgodnionymi z tymi krajami po ustanowieniu umów ramowych dotyczących ich uczestnictwa w programach wspólnotowych;

d)

Konfederacja Szwajcarska w oparciu o umowę dwustronną, jaka zostanie zawarta z tym państwem.

2.   W pierwszym działaniu kluczowym w ramach programu Jean Monnet, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. a), mogą również uczestniczyć instytucje szkolnictwa wyższego z innych państw trzecich.

3.   Państwa trzecie uczestniczące w Zintegrowanym Programie podlegają wszelkim zobowiązaniom oraz realizują wszelkie zadania określone niniejszą decyzją w odniesieniu do Państw Członkowskich.

Artykuł 8

Współpraca międzynarodowa

W ramach Zintegrowanego Programu i zgodnie z art. 9 Komisja może podejmować współpracę z państwami trzecimi oraz właściwymi organizacjami międzynarodowymi, w szczególności z Radą Europy, Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) oraz Organizacją Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO).

Rozdział II

Realizacja Zintegrowanego Programu

Artykuł 9

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji Zintegrowanego Programu w odniesieniu do poniższych kwestii są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy programami szczegółowymi;

c)

warunki zapewnienia spójności wewnętrznej Zintegrowanego Programu;

d)

ustalenie zasad monitorowania i oceny Zintegrowanego Programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji wszelkich kwestii objętych tytułem 1, poza określonymi w ust. 1 niniejszego artykułu, są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Artykuł 10

Komitet

1.   Komisję wspiera komitet, dalej zwany „Komitetem”.

2.   W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

Termin określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

3.   W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 3 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów jej art. 8.

4.   Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

5.   Państw Członkowskich nie mogą reprezentować osoby zatrudnione w agencjach krajowych, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b), bądź sprawujące odpowiedzialność za ich funkcjonowanie.

Artykuł 11

Partnerzy społeczni

1.   W przypadku zasięgania opinii Komitetu odnośnie do spraw dotyczących stosowania niniejszej decyzji w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego w pracach Komitetu na zasadzie obserwatorów mogą uczestniczyć przedstawiciele partnerów społecznych, którzy są mianowani przez Komisję w oparciu o propozycje europejskich partnerów społecznych. Liczba takich obserwatorów powinna być równa liczbie przedstawicieli Państw Członkowskich.

2.   Obserwatorzy mogą żądać odnotowania ich stanowiska w protokole ze spotkania Komitetu.

Artykuł 12

Kwestie horyzontalne

Przy realizacji Zintegrowanego Programu należy zwracać odpowiednią uwagę na to, czy w pełni wspiera on realizację polityki horyzontalnej Wspólnoty, w szczególności poprzez:

a)

uświadamianie znaczenia różnorodności kulturowej oraz językowej i wielokulturowości Europy, a także potrzeby zwalczania uprzedzeń, rasizmu i ksenofobii;

b)

działanie na rzecz uczących się osób o specjalnych potrzebach, w szczególności poprzez wspieranie ich integracji w ramach głównego nurtu kształcenia i szkolenia;

c)

uświadamianie znaczenia wysiłków na rzecz trwałego rozwoju gospodarczego;

d)

działanie na rzecz równości kobiet i mężczyzn oraz przyczynianie się do zwalczania wszelkich form dyskryminacji ze względu na płeć, pochodzenie rasowe lub etniczne, religię, przekonania, niepełnosprawność, wiek bądź orientację seksualną.

Artykuł 13

Wspólne działania

W ramach procesu tworzenia Europy wiedzy działania wspierane w ramach Zintegrowanego Programu mogą być realizowane zgodnie z procedurami, o których mowa w art. 10 ust. 2, wraz z powiązanymi z nimi programami i działaniami wspólnotowymi, szczególnie w dziedzinie kultury, mediów, młodzieży, badań i rozwoju, zatrudnienia, przedsiębiorczości, środowiska naturalnego oraz technologii informacyjnych i komunikacyjnych.

Artykuł 14

Spójność i komplementarność

1.   Komisja we współpracy z Państwami Członkowskimi zapewnia ogólną spójność i komplementarność w stosunku do innych odpowiednich dziedzin polityki, instrumentów i działań wspólnotowych, a w szczególności wobec Europejskiego Funduszu Społecznego, działań na rzecz rozwoju zasobów ludzkich i mobilności w ramach programu ramowego Wspólnoty dotyczącego badań i rozwoju oraz programu statystycznego Wspólnoty. Komisja zapewnia sprawne połączenie Zintegrowanego Programu z programami i działaniami w zakresie kształcenia i szkolenia podejmowanymi w ramach instrumentów przedakcesyjnych Wspólnoty, a także współpracę z państwami trzecimi i właściwymi organizacjami międzynarodowymi.

2.   Komisja regularnie informuje Komitet o innych inicjatywach Wspólnoty podejmowanych w dziedzinie kształcenia ustawicznego, w tym o współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi.

3.   Realizując działania w ramach Zintegrowanego Programu, Komisja i Państwa Członkowskie uwzględniają priorytety określone w wytycznych na temat zatrudnienia przyjętych przez Radę w ramach skoordynowanej strategii zatrudnienia.

4.   We współpracy z europejskimi partnerami społecznymi Komisja podejmuje starania w celu osiągnięcia odpowiedniego poziomu koordynacji pomiędzy Zintegrowanym Programem i dialogiem społecznym na poziomie Wspólnoty, w tym na poziomie sektorów.

5.   Realizując Zintegrowany Program, Komisja zapewnia pomoc ze strony Europejskiego Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego (Cedefop) w zakresie jego kompetencji oraz zgodnie z ustaleniami zawartymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 337/75 (18). Tam gdzie to stosowne, Komisja może również zapewnić wsparcie ze strony Europejskiej Fundacji Szkoleniowej w zakresie jej kompetencji oraz zgodnie z ustaleniami zawartymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1360/90 z dnia 7 maja 1990 r.  (19).

6.   Komisja regularnie informuje Komitet Doradczy ds. Szkolenia Zawodowego o postępie w zakresie realizacji programu Leonardo da Vinci.

Rozdział III

Przepisy finansowe - ocena

Artykuł 15

Finansowanie

1.   Ustanawia się orientacyjne ramy finansowe dla realizacji niniejszej decyzji na okres 7 lat, licząc od dnia 1 stycznia 2007 r., w kwocie 14 377 mln EUR. W tych ramach na finansowanie programów Comenius, Erasmus, Leonardo da Vinci i Grundtvig przeznaczona zostanie kwota nie mniejsza niż określono w punkcie B.9 Załącznika. Komisja może dokonywać zmiany wysokości tych kwot zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

2.   Kwota stanowiąca do jednego procenta budżetu Zintegrowanego Programu może zostać przeznaczona na wsparcie udziału w przedsięwzięciach partnerskich, projektach i działaniach sieciowych organizowanych w ramach Zintegrowanego Programu przez partnerów z państw trzecich niebiorących udziału w Zintegrowanym Programie zgodnie z postanowieniami art. 7.

3.   Roczne środki zatwierdzane są przez organ budżetowy w ramach limitów przewidzianych w perspektywie finansowej.

Artykuł 16

Monitoring i ocena

1.   Komisja regularnie monitoruje Zintegrowany Program we współpracy z Państwami Członkowskimi. Monitoring obejmuje sprawozdania, o których mowa w ust. 4, a także działania szczegółowe.

2.   Komisja organizuje regularną, niezależną i zewnętrzną ocenę Zintegrowanego Programu.

3.   Państwa Członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie z realizacji i wpływu Zintegrowanego Programu odpowiednio w terminie do 30 czerwca 2010 r. i 30 czerwca 2015 r.

4.   Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów:

a)

raport oceniający osiągnięte wyniki oraz jakościowe i ilościowe aspekty realizacji Zintegrowanego Programu w terminie do 31 marca 2011 r.;

b)

komunikat w sprawie kontynuacji Zintegrowanego Programu w terminie do 31 grudnia 2011 r.;

c)

raport oceniający ex post w terminie do 31 marca 2016 r.

TYTUŁ II

PROGRAMY SZCZEGÓŁOWE

Rozdział I

Program Comenius

Artykuł 17

Dostęp do programu Comenius

W ramach Zintegrowanego Programu program Comenius jest skierowany do:

a)

uczniów korzystających z edukacji na poziomie przedszkolnym i szkolnym do końca szkoły średniej;

b)

szkół określonych przez Państwa Członkowskie;

c)

kadry nauczycielskiej, pomocniczej i administracyjnej tych szkół;

d)

stowarzyszeń i przedstawicieli osób związanych z oświatą szkolną;

e)

organizacji publicznych i prywatnych odpowiedzialnych za organizację i realizację oświaty na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;

f)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami kształcenia ustawicznego;

g)

instytucji szkolnictwa wyższego.

Artykuł 18

Cele operacyjne

Oprócz celów Zintegrowanego Programu określonych w art. 1 i 2, program Comenius ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

promowanie konwergencji systemów kształcenia Państw Członkowskich w celu osiągnięcia wyższych standardów jakości, w szczególności w drodze wymiany i upowszechniania dobrych praktyk;

b)

wzrost ilości i poprawę jakości wymiany, w której uczestniczą uczniowie i kadra nauczycielska z różnych Państw Członkowskich;

c)

poprawę pod względem ilościowym i jakościowym przedsięwzięć partnerskich pomiędzy szkołami z różnych Państw Członkowskich, tak by co najmniej jeden uczeń na piętnastu uczestniczył we wspólnych działaniach oświatowych w okresie trwania programu;

d)

zachęcanie do nauki języków obcych, tj. drugiego lub dodatkowego języka obcego;

e)

wzmacnianie jakości i wymiaru europejskiego szkolenia nauczycieli;

f)

poprawę podejścia pedagogicznego i zarządzania szkołami.

Artykuł 19

Działania

1.   W ramach programu Comenius wsparciem mogą być objęte następujące działania:

a)

mobilność osób, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a). Organizując bądź wspierając organizację takiej mobilności, należy podjąć niezbędne środki przygotowawcze oraz należyte starania w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru i wsparcia dla mobilności młodych ludzi. Mobilność może obejmować:

i)

wymianę uczniów i kadry;

ii)

staże w szkołach lub przedsiębiorstwach za granicą dla uczniów bądź kadry nauczycielskiej;

iii)

uczestnictwo w kursach szkoleniowych dla nauczycieli;

iv)

wizyty robocze i przygotowawcze w ramach działań związanych z mobilnością, partnerstwem, projektami bądź sieciami;

v)

staże dla nauczycieli i potencjalnych nauczycieli;

b)

tworzenie przedsięwzięć partnerskich, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) pomiędzy:

i)

szkołami w celu rozwijania wspólnych projektów oświatowych pomiędzy uczniami („przedsięwzięcia partnerskie w ramach Comenius”);

ii)

organizacje odpowiedzialne za aspekty edukacji szkolnej w celu sprzyjania współpracy regionalnej („przedsięwzięcia partnerskie w ramach Comenius-Regio”);

c)

wielostronne projekty współpracy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e). Mogą one obejmować projekty mające na celu:

i)

rozwijanie, propagowanie i rozpowszechnianie dobrych praktyk w zakresie kształcenia, w tym nowych metod lub materiałów szkoleniowych;

ii)

rozwijanie lub wymianę doświadczeń dotyczących systemów informacyjno-doradczych szczególnie dopasowanych do potrzeb osób uczących się i nauczycieli , których dotyczy program Comenius;

iii)

rozwijanie, propagowanie i rozpowszechnianie nowych kursów szkoleniowych dla nauczycieli bądź treści tych kursów;

d)

sieci, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e). Mogą one obejmować sieci ukierunkowane na:

i)

rozwój kształcenia w dziedzinie lub tematyce, w którą obejmują, na rzecz własnego rozwoju, jak również na rzecz szeroko pojętej oświaty;

ii)

przejmowanie i popularyzację dobrych praktyk oraz innowacji;

iii)

zapewnienie wsparcia merytorycznego dla projektów i przedsięwzięć partnerskich organizowanych przez inne podmioty;

iv)

wspieranie rozwoju analizy potrzeb oraz jej praktycznego zastosowania w zakresie oświaty szkolnej;

e)

inne inicjatywy ukierunkowane na wspieranie celów programu Comenius, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h) („działania towarzyszące”).

2.   Szczegóły operacyjne działań wymienionych w ust. 1 określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

Artykuł 20

Budżet

Na wsparcie mobilności, o której mowa w art. 19 ust. 1 lit. a), oraz przedsięwzięć partnerskich w ramach programu Comenius, określonych w art. 19 ust. 1 lit. b), przeznacza się co najmniej 85 % budżetu przewidzianego dla programu Comenius.

Artykuł 21

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu Comenius w odniesieniu do poniższych spraw są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania programu Comenius;

c)

ogólne wytyczne w zakresie realizacji programu Comenius, kryteria i procedury wyboru;

d)

podział środków pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w ramach „procedury agencji krajowej” określone w Załączniku;

e)

ustalenia zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu Comenius w odniesieniu do wszystkich spraw poza określonymi w ust. 1 są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Rozdział II

Program Erasmus

Artykuł 22

Dostęp do programu Erasmus

W ramach Zintegrowanego Programu program Erasmus jest skierowany do:

a)

studentów i stażystów pobierających naukę we wszelkich instytucjach szkolnictwa wyższego ogólnego oraz zawodowego (poziom 5 i 6 ISCED);

b)

instytucji szkolnictwa wyższego określonych przez Państwa Członkowskie;

c)

kadry nauczycielskiej i administracyjnej tych instytucji;

d)

stowarzyszeń i przedstawicieli osób związanych ze szkolnictwem wyższym, w tym stosownych organizacji studenckich, uniwersyteckich oraz nauczycielskich/trenerskich;

e)

przedsiębiorstw, partnerów społecznych i innych przedstawicieli świata pracy;

f)

organizacji publicznych i prywatnych odpowiedzialnych za organizację oraz realizację kształcenia i szkolenia na poziomie lokalnym i regionalnym;

g)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami kształcenia ustawicznego.

Artykuł 23

Cele operacyjne

Oprócz celów Zintegrowanego Programu określonych w art. 1 i 2 program Erasmus ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym mobilności studentów oraz kadry nauczycielskiej w całej Europie, tak by co najmniej 3 miliony osób wzięły udział w mobilności studenckiej w ramach programu Erasmus i poprzedzających go programów do roku 2011;

b)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym współpracy wielostronnej pomiędzy instytucjami szkolnictwa wyższego w Europie;

c)

zwiększanie stopnia zbieżności kwalifikacji nabytych w Europie w instytucjach szkolnictwa wyższego ogólnego i zawodowego;

d)

wspieranie współpracy pomiędzy instytucjami szkolnictwa wyższego i przedsiębiorstwami.

Artykuł 24

Działania

1.   W ramach programu Erasmus wsparciem mogą być objęte następujące działania:

a)

mobilność osób, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a). Mobilność ta może obejmować:

i)

mobilność studentów w zakresie studiów lub szkolenia zagranicą w instytucjach szkolnictwa wyższego, jak również staże w przedsiębiorstwach, ośrodkach szkoleniowych bądź innych organizacjach;

ii)

mobilność kadry nauczycielskiej instytucji szkolnictwa wyższego w celu prowadzenia lub odbywania szkoleń w zagranicznych instytucjach partnerskich;

iii)

mobilność pozostałego personelu instytucji szkolnictwa wyższego, a także personelu przedsiębiorstw do celów szkoleniowych lub dydaktycznych;

iv)

intensywne programy organizowane w ramach Erasmusa na zasadzie wielostronnej współpracy.

Wsparcie może być również udzielone wysyłającym i goszczącym instytucjom szkolnictwa wyższego lub przedsiębiorstwom na działanie zapewniające jakość na wszystkich etapach związanych z ustaleniami w zakresie mobilności, w tym kursy przygotowujące oraz utrwalające znajomość języka.

b)

wspólne projekty, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), skupiające się między innymi na innowacji i eksperymentach w dziedzinach określonych w ramach celów szczegółowych i operacyjnych;

c)

sieci, o których mowa art. 5 ust. 1 lit. e), prowadzone przez konsorcja instytucji szkolnictwa wyższego i reprezentujące poszczególne dyscypliny bądź obszary interdyscyplinarne („sieci tematyczne Erasmusa”), które mają na celu opracowywanie nowych koncepcji i kompetencji w zakresie kształcenia oraz kompetencji. Sieci te mogą również obejmować przedstawicieli innych podmiotów publicznych, przedsiębiorstw lub stowarzyszeń;

d)

inne inicjatywy mające na celu propagowanie celów programu Erasmus, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h) („działania towarzyszące”).

2.   Uczestnikami działań na rzecz mobilności zgodnie z ust. 1 lit. a) i lit. i) („studenci Erasmusa”) są:

a)

studenci instytucji szkolnictwa wyższego, którzy po ukończeniu co najmniej pierwszego roku studiów odbywają okres studiów w innym Państwie Członkowskim w ramach działań na rzecz mobilności programu Erasmus bez względu na to, czy otrzymali pomoc finansową w ramach tego programu. Okresy te są w pełni uznawane na podstawie umów międzyinstytucjonalnych pomiędzy instytucją wysyłającą i goszczącą. Instytucje goszczące nie pobierają czesnego od takich studentów;

b)

studenci przyjęci na studia kończące się nadaniem wspólnego dyplomu magisterskiego (Joint Masters) w kraju innymi niż kraj, w którym otrzymali dyplom licencjacki;

c)

studenci instytucji szkolnictwa wyższego biorący udział w stażach w przedsiębiorstwach, jednostkach administracji publicznej lub ośrodkach szkoleniowych;

3.   Szczegóły operacyjne działań wymienionych w ust. 1 określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

Artykuł 25

Budżet

Na wsparcie mobilności, o której mowa w art. 24 ust. 1 lit. a), przeznacza się co najmniej 85% budżetu przewidzianego dla programu Erasmus.

Artykuł 26

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu Erasmus w odniesieniu do poniższych spraw są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania programu Erasmus;

c)

ogólne wytyczne w zakresie realizacji programu Erasmus, kryteria i procedury wyboru;

d)

podział środków pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w ramach „procedury agencji krajowej” określonej w załączniku;

e)

ustalenie zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu Erasmus w odniesieniu do wszystkich kwestii, poza określonymi w ust. 1 niniejszego artykułu, są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Rozdział III

Program Leonardo da Vinci

Artykuł 27

Dostęp do programu Leonardo da Vinci

W ramach Zintegrowanego Programu program Leonardo da Vinci jest skierowany do:

a)

młodych ludzi korzystających z wszystkich form kształcenia i szkolenia zawodowego do końca szkoły średniej (do poziomu trzeciego ISCED);

b)

osób korzystających z ustawicznego kształcenia i szkolenia zawodowego (poziom czwarty ISCED);

c)

uczestników rynku pracy;

d)

instytucji kształcenia w dziedzinach objętych programem Leonardo da Vinci;

e)

kadry nauczycielskiej i administracyjnego tych instytucji kształcenia;

f)

stowarzyszeń i przedstawicieli osób związanych z kształceniem i szkoleniem zawodowym, w tym stowarzyszeń stażystów, rodziców i nauczycieli;

g)

przedsiębiorstw, partnerów społecznych oraz innych przedstawicieli świata pracy, w tym izb i innych organizacji handlowych;

h)

podmiotów świadczących usługi doradczo-informacyjne dotyczące dowolnych aspektów kształcenia ustawicznego;

i)

osób i podmiotów odpowiedzialnych za systemy i politykę w zakresie dowolnych aspektów kształcenia ustawicznego na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;

j)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami kształcenia ustawicznego;

k)

organizacji non profit, organizacji ochotniczych i pozarządowych.

Artykuł 28

Cele operacyjne

Oprócz celów Zintegrowanego Programu, określonych w art. 1 i 2, program Leonardo da Vinci ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym ogólnoeuropejskiej mobilności osób biorących udział w początkowym etapie kształcenia i szkolenia zawodowego (np. łączonych wstępnych szkoleniach zawodowych, w tym szkoleniach wymienionych w art. 3 ust. 8) oraz w szkoleniu ustawicznym, tak by zwiększyć liczbę staży w przedsiębiorstwach do co najmniej 150 tys. rocznie do końca okresu trwania Zintegrowanego Programu. W każdym Państwie Członkowskim należy zagwarantować indywidualne uczestnictwo stażystów w programach z zakresu mobilności ;

b)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym współpracy pomiędzy instytucjami kształcenia, przedsiębiorstwami, partnerami społecznymi i innymi odpowiednimi podmiotami w całej Europie;

c)

ułatwianie rozwoju innowacyjnych praktyk w dziedzinie szkolenia początkowego i ustawicznego oraz przenoszenia tych praktyk, w tym z państwa uczestniczącego w programie do innych państw;

d)

poprawa stopnia przejrzystości i uznawania kwalifikacji oraz kompetencji, w tym nabytych w drodze kształcenia nieoficjalnego i nieformalnego;

e)

ułatwianie działań zmierzających do poprawy pod względem ilościowym i jakościowym możliwości stażu dla młodych ludzi, u których okresy wstępnego szkolenia zawodowego przeplatają się z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę.

Artykuł 29

Działania

1.   W ramach programu Leonardo da Vinci wsparciem mogą być objęte następujące działania:

a)

mobilność osób, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a). Organizując bądź wspierając organizację takiej mobilności, należy podjąć niezbędne środki przygotowawcze oraz należyte starania w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru i wsparcia dla mobilności osób. Mobilność może obejmować:

i)

międzynarodowe staże w przedsiębiorstwach bądź w instytucjach szkoleniowych;

ii)

staże i wymiany mające na celu wspieranie rozwoju zawodowego trenerów i doradców zawodowych, osób odpowiedzialnych za placówki szkoleniowe oraz za planowanie szkoleń i doradztwo zawodowe w obrębie przedsiębiorstw;

iii)

środki, których celem jest z jednej strony ułatwianie uczestnictwa przedsiębiorstw, w szczególności MŚP, bardzo małych, przedsiębiorstw oraz przedsiębiorstw rzemieślniczych, w poprawie, mobilności osób wymienionych w pkt i) oraz ii), a z drugiej strony ułatwianie rekrutacji uczestników programu dla stażystów;

b)

przedsięwzięcia partnerskie, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b), koncentrujące się na tematach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania dla uczestniczących organizacji;

c)

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. c), w szczególności te mające na celu poprawę systemów szkoleniowych poprzez transfer innowacji wiążący się z adaptacją pod względem językowym, kulturowym i prawnym do krajowych potrzeb innowacyjnych produktów i procesów opracowanych w różnych kontekstach;

d)

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mające na celu poprawę systemów szkoleniowych poprzez opracowywanie i transfer innowacji oraz dobrych praktyk;

e)

sieci tematyczne ekspertów i organizacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), zajmujące się szczegółowymi kwestiami z zakresu kształcenia i szkolenia zawodowego;

f)

inne inicjatywy ukierunkowane na wspieranie celów programu Leonardo da Vinci, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h) („działania towarzyszące”).

2.   Szczegóły operacyjne powyższych działań określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2

Artykuł 30

Budżet

Na wsparcie mobilności i przedsięwzięć partnerskich , o których mowa w art. 29 ust. 1 lit. a) i b) przeznacza się co najmniej 75 % budżetu przewidzianego dla programu Leonardo da Vinci.

Artykuł 31

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu Leonardo da Vinci w odniesieniu do poniższych kwestii są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania programu Leonardo da Vinci;

c)

ogólne wytyczne w zakresie realizacji programu Leonardo da Vinci, kryteria i procedury wyboru;

d)

podział środków pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w ramach „procedury agencji krajowej” określonej w załączniku;

e)

ustalanie zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu Leonardo da Vinci w odniesieniu do wszystkich kwestii poza określonymi w ust. 1 niniejszego artykułu są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Rozdział IV

Program Grundtvig

Artykuł 32

Dostęp do programu Grundtvig

W ramach Zintegrowanego Programu program Grundtvig jest skierowany do:

a)

osób korzystających z kształcenia dla dorosłych;

b)

instytucji świadczących usługi z zakresu kształcenia dorosłych;

c)

kadry nauczycielskiej i administracyjnej tych instytucji oraz innych organizacji zajmujących się kształceniem dorosłych;

d)

placówek zajmujących się wstępnym lub ustawicznym szkoleniem kadry kształcącej dorosłych;

e)

stowarzyszeń i przedstawicieli osób związanych z kształceniem dorosłych, w tym stowarzyszeń osób uczących się i nauczycieli;

f)

podmiotów świadczących usługi doradczo-informacyjne dotyczące dowolnych aspektów kształcenia dorosłych;

g)

osób i podmiotów odpowiedzialnych za systemy i politykę w zakresie dowolnych aspektów kształcenia dorosłych na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym;

h)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami kształcenia dorosłych;

i)

przedsiębiorstw;

j)

organizacji non profit, organizacji ochotniczych i pozarządowych;

k)

instytucji szkolnictwa wyższego.

Artykuł 33

Cele operacyjne

Oprócz celów Zintegrowanego Programu określonych w art. 1 i 2, programu Grundtvig ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym ogólnoeuropejskiej mobilności osób biorących udział w kształceniu dorosłych, tak by wesprzeć mobilność co najmniej 2 5 tys. tych osób rocznie do końca 2013 r.;

b)

poprawa pod względem ilościowym i jakościowym współpracy pomiędzy organizacjami zajmującymi się kształceniem dorosłych w całej Europie;

c)

ułatwienie rozwoju innowacyjnych praktyk w dziedzinie kształcenia dorosłych, oceny kwalifikacji i potwierdzania kwalifikacji nabytych na drodze wcześniejszego doświadczenia zawodowego, a także ich transferu, w tym z państwa uczestniczącego do innych państw;

d)

zapewnienie rzeczywiście dostępnych alternatywnych możliwości uczestnictwa w kształceniu dorosłym ludziom z wrażliwych grup społecznych oraz marginalnych środowisk społecznych, w szczególności osobom starszym i tym, którzy zaniechali kształcenia bez osiągnięcia podstawowych kwalifikacji lub są niepiśmienni;

e)

poprawa podejścia pedagogicznego oraz zarządzania organizacjami kształcenia dorosłych.

Artykuł 34

Działania

1.   W ramach programu Grundtvig wsparciem mogą być objęte następujące działania:

a)

mobilność osób, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a). Organizując bądź wspierając organizację takiej mobilności, należy podjąć niezbędne środki przygotowawcze oraz należyte starania w celu zapewnienia odpowiedniego nadzoru i wsparcia dla mobilności osób. Mobilność może obejmować wizyty, staże, praktyki i wymiany uczestników formalnego oraz nieformalnego kształcenia dorosłych, w tym szkolenie i rozwój zawodowy kadry zajmującej się kształceniem dorosłych;

b)

przedsięwzięcia partnerskie, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. b), określane jako „przedsięwzięcia partnerskie Grundtvig na rzecz kształcenia”, koncentrujące się na tematach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania dla uczestniczących organizacji;

c)

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mające na celu poprawę systemów szkolenia dorosłych poprzez rozwój i transfer innowacji oraz dobrych praktyk;

d)

sieci tematyczne ekspertów i organizacji, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), określanych jako „sieci Grundtvig”, działających głównie w zakresie:

i)

rozwoju kształcenia dorosłych w odniesieniu do dyscypliny, obszaru tematycznego bądź aspektu zarządzania, którym się zajmują;

ii)

identyfikacji , ulepszania i upowszechnienia dobrych praktyk oraz innowacji;

iii)

udzielania wsparcia merytorycznego w zakresie projektów i przedsięwzięć partnerskich organizowanych przez inne podmioty, a także ułatwianie współdziałania pomiędzy tymi projektami i przedsięwzięciami partnerskimi;

iv)

wspierania rozwoju analizy potrzeb oraz zapewnienia jakości w zakresie kształcenia dorosłych;

e)

inne inicjatywy ukierunkowane na wspieranie celów programu Grundtvig, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h) („działania towarzyszące”).

2.   Szczegóły operacyjne powyższych działań określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2

Artykuł 35

Budżet

Na wsparcie mobilności oraz przedsięwzięć partnerskich, o których mowa w art. 34 ust. 1 lit. a) i b) przeznacza się co najmniej 60 % budżetu przewidzianego dla programu Grundtvig.

Artykuł 36

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu Grundtvig w odniesieniu do poniższych spraw są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania programu Grundtvig;

c)

ogólne wytyczne w zakresie realizacji programu Grundtvig, kryteria i procedury wyboru;

d)

podział środków pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w ramach „procedury agencji krajowej” określonej w załączniku;

e)

ustalenia zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu Grundtvig w odniesieniu do wszystkich spraw poza określonymi w ust. 1 są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Rozdział V

Program międzysektorowy

Artykuł 37

Cele operacyjne

Poza ogólnymi celami Zintegrowanego Programu określonymi w art. 1 i art. 2, program międzysektorowy ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

wspierać tworzenie polityki na poziomie europejskim w zakresie kształcenia ustawicznego, szczególnie w kontekście procesu lizbońskiego, bolońskiego i kopenhaskiego oraz późniejszych procesów;

b)

zapewniać dostarczanie w odpowiedniej ilości porównywalnych danych, informacji statystycznych i analiz w celu wsparcia procesu tworzenia polityki w zakresie kształcenia ustawicznego;

c)

monitorowanie postępu w realizacji celów kształcenia ustawicznego oraz określanie obszarów wymagających szczególnej uwagi;

d)

propagowanie nauki języków obcych oraz wspieranie różnorodności językowej w Państwach Członkowskich;

e)

wspieranie tworzenia innowacyjnych i opartych na ICT treści, usług, metodologii uczenia oraz praktyk w zakresie kształcenia ustawicznego;

f)

zapewnianie odpowiedniego rozpoznania, przedstawienia i wdrożenia wyników Zintegrowanego Programu na szeroką skalę.

Artykuł 38

Działania

1.   Wsparciem mogą być objęte następujące działania w ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. a):

a)

indywidualna mobilność, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a), w tym wizyty robocze ekspertów i urzędników wyznaczonych przez władze krajowe, regionalne bądź lokalne, dyrektorów placówek oświatowych i szkoleniowych oraz świadczących usługi w zakresie poradnictwa i potwierdzania kwalifikacji , a także partnerów społecznych;

b)

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mające na celu przygotowywanie i testowanie propozycji w zakresie polityki na poziomie Wspólnoty;

c)

wielostronne sieci współpracy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), pomiędzy ekspertami i/lub instytucjami pracującymi wspólnie nad kwestiami politycznymi. Sieci te mogą obejmować:

i)

sieci tematyczne zajmujące się kwestiami związanymi z treścią kształcenia ustawicznego bądź metodologią i polityką kształcenia ustawicznego. Sieci te mogą dokonywać obserwacji, wymiany, identyfikacji i analizy dobrych praktyk oraz innowacji, a także zgłaszać propozycje ich ulepszonego i szerszego użycia w Państwach Członkowskich;

ii)

stałe konferencje w sprawach politycznych mające na celu koordynację polityki na poziomie europejskim w odniesieniu do strategicznych zagadnień w zakresie kształcenia ustawicznego;

d)

obserwacja i analiza polityki oraz systemów w dziedzinie kształcenia ustawicznego, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. f), co może obejmować:

i)

analizy i badania porównawcze;

ii)

opracowywanie wskaźników i ankiet statystycznych, w tym wsparcie dla prac podejmowanych w dziedzinie kształcenia ustawicznego we współpracy z Eurostatem;

iii)

wsparcie dla funkcjonowania sieci Eurydice oraz finansowanie Europejskiej jednostki Eurydice utworzonej przez Komisję;

e)

działania na rzecz wsparcia przejrzystości i uznawalności kwalifikacji oraz kompetencji, w tym nabytych w drodze kształcenia nieoficjalnego i nieformalnego, informacji i poradnictwa w dziedzinie oświaty, a także współpracy w zakresie zapewniania jakości, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. f), co może obejmować:

i)

sieci organizacji ułatwiających mobilność i uznawalność, takich jak ośrodki informacji o uznawalności dyplomów i okresów studiów (NARIC);

ii)

wsparcie dla międzynarodowych portali internetowych, takich jak Ploteus;

iii)

działania podejmowane w ramach inicjatywy Europass zgodnie z decyzją nr 2241/2004/WE;

f)

inne inicjatywy, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h), („działania towarzyszące”), ukierunkowane na wspieranie celów kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. a).

2.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. b), może być udzielane wsparcie dla następujących działań strategicznych dotyczących potrzeb oświatowych na więcej niż jednym etapie życia:

a)

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mające między innymi na celu:

i)

opracowywanie nowych materiałów do nauki języków, w tym kursów on-line oraz instrumentów do testowania znajomości języka;

ii)

opracowywanie narzędzi i kursów szkolenia nauczycieli języków;

b)

sieci, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), w dziedzinie nauki języków obcych i różnorodności językowej;

c)

inne inicjatywy zgodne z celami Zintegrowanego Programu, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h), w tym działania na rzecz uatrakcyjnienia nauki języków poprzez wykorzystanie środków masowego przekazu i/lub kampanii marketingowych, promocyjnych bądź informacyjnych, a także konferencji, badań i wskaźników statystycznych z zakresu nauki języków obcych i różnorodności językowej.

3.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. c), może być udzielane wsparcie dla następujących działań:

a)

projektów wielostronnych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mających na celu opracowanie i rozpowszechnianie innowacyjnych metod, treści, usług i środowisk;

b)

sieci, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mających na celu udostępnienie i wymianę wiedzy, doświadczeń oraz dobrych praktyk;

c)

innych działań mających na celu poprawę polityki i praktyki w dziedzinie kształcenia ustawicznego, jak określono w art. 5 ust. 1 lit. f), co może obejmować mechanizmy oceny, obserwacji, analizy porównawczej, poprawy jakości oraz analizy tendencji w zakresie technologii i pedagogiki.

4.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 2 lit. d), może być udzielane wsparcie dla następujących działań:

a)

projektów jednostronnych i krajowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. d);

b)

projektów wielostronnych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), mających między innymi na celu:

i)

wsparcie wykorzystania i wdrażania innowacyjnych produktów oraz procesów;

ii)

stymulowanie współpracy w ramach projektów realizowanych w tej samej dziedzinie;

iii)

opracowywanie dobrych praktyk w odniesieniu do metod upowszechniania;

c)

tworzenie materiałów źródłowych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. f), obejmujących zbiory stosownych danych statystycznych oraz badania w dziedzinie upowszechniania i wykorzystania wyników oraz wymiany dobrych praktyk.

Artykuł 39

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu międzysektorowego w odniesieniu do poniższych kwestii są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy oraz kryteria i procedury wyboru;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania programu międzysektorowego;

c)

wytyczne w zakresie realizacji programu międzysektorowego oraz jego kluczowych działań;

d)

podział środków pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w ramach „procedury agencji krajowej” określonej w załączniku;

e)

ustalanie zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu międzysektorowego w odniesieniu do wszystkich kwestii poza określonymi w ust. 1 są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Rozdział VI

Program Jean Monnet

Artykuł 40

Dostęp do programu Jean Monnet

W ramach Zintegrowanego Programu oraz załącznika, program Jean Monnet jest skierowany do:

a)

studentów i badaczy w dziedzinie integracji europejskiej we wszystkich rodzajach instytucji szkolnictwa wyższego (piąty i szósty poziom ISCED) na terenie Wspólnoty i poza jej granicami;

b)

instytucji szkolnictwa wyższego na terenie Wspólnoty i poza jej granicami;

c)

kadry nauczycielskiej i administracyjnej tych instytucji;

d)

stowarzyszeń i przedstawicieli osób związanych z kształceniem oraz szkoleniem na terenie Wspólnoty i poza jej granicami;

e)

organizacji publicznych i prywatnych odpowiedzialnych za organizację i realizację kształcenia oraz szkolenia na poziomie lokalnymi i regionalnym;

f)

ośrodków badawczych i podmiotów zajmujących się kwestiami integracji europejskiej na terenie Wspólnoty i poza jej granicami.

Artykuł 41

Cele operacyjne

Oprócz ogólnych celów Zintegrowanego Programu, określonych w art. 1 i 2, program Jean Monnet ma za zadanie realizować następujące cele operacyjne:

a)

stymulowanie udoskonalania w nauczaniu, badaniach i rozważaniach naukowych w zakresie studiów nad integracją europejską w instytucjach szkolnictwa wyższego na terenie Wspólnoty i poza jej granicami;

b)

umacnianie wiedzy i świadomości kwestii integracji europejskiej wśród specjalistów akademickich oraz obywateli europejskich;

c)

wspieranie kluczowych instytucji europejskich zajmujących się kwestiami integracji europejskiej;

d)

wspieranie istnienia europejskich stowarzyszeń działających na rzecz wysokiej jakości kształcenia i szkolenia.

Artykuł 42

Działania

1.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. a), wsparciem mogą być objęte następujące działania:

a)

projekty jednostronne i krajowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. d), obejmujące:

i)

katedry Jeana Monneta, centra udoskonalania i moduły nauczycielskie;

ii)

stowarzyszenia profesorów, innych nauczycieli szkolnictwa wyższego oraz badaczy specjalizujących się w dziedzinie integracji europejskiej;

iii)

wsparcie dla młodych badaczy specjalizujących się w studiach nad integracją europejską;

iv)

działalność informacyjną i badawczą związaną ze Wspólnotą i mającą na celu propagowanie dyskusji, rozważań naukowych i wiedzy na temat procesu integracji europejskiej;

b)

projekty i sieci wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e), co może obejmować wsparcie dla tworzenia wielostronnych grup roboczych w dziedzinie integracji europejskiej.

2.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. b), mogą być udzielane dotacje, określone w art. 5 ust. 1 lit. g), na pokrycie niektórych kosztów operacyjnych i administracyjnych dla następujących instytucji:

a)

Kolegium Europejskiego (w Brugii i Natolinie);

b)

Instytutu Europejskiego we Florencji;

c)

Europejskiego Instytutu Administracji Publicznej w Maastricht;

d)

Akademii Prawa Europejskiego w Trewirze;

e)

Europejskiego Instytutu przy Uniwersytecie w Kraju Saary;

f)

Międzynarodowego Centrum Edukacji Europejskiej CIFE (w Nicei);

g)

Europejskiego Międzyuczelnianego Centrum Praw Człowieka i Demokratyzacji w Wenecji;

h)

Europejskiej Agencji Rozwoju Edukacji Specjalnej Troski w Middelfart.

3.   W ramach kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. c), mogą być udzielane dotacje, określone w art. 5 ust. 1 lit. g), na pokrycie niektórych kosztów operacyjnych i administracyjnych europejskich instytucji bądź stowarzyszeń działających w zakresie kształcenia i szkolenia. Wybór instytucji kwalifikujących się do uzyskania dotacji na pokrycie kosztów operacyjnych dokonywany jest na podstawie procedury przetargowej.

4.   Dotacje mogą być przyznawane na okresy roczne bądź odnawialne na podstawie ramowej umowy partnerskiej z Komisją.

Artykuł 43

Budżet

Na wsparcie kluczowego działania, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. a), przeznacza się co najmniej 25 % budżetu przewidzianego dla programu Jean Monnet, na działanie kluczowe, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. b), co najmniej 48 % , a na działanie kluczowe, o którym mowa w art. 2 ust. 3 lit. c) nie mniej niż 17 % .

Artykuł 44

Środki wykonawcze

1.   Środki wymagane do realizacji programu Jean Monnet w odniesieniu do poniższych kwestii są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą zarządczą, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy oraz kryteria i procedury wyboru;

b)

roczny budżet i podział środków finansowych pomiędzy poszczególne działania w ramach programu Jean Monnet;

c)

ogólne wytyczne w zakresie realizacji programu Jean Monnet oraz jego kluczowych działań;

d)

ustalanie zasad monitorowania i oceny programu oraz upowszechniania i przekazywania wyników.

2.   Środki wymagane do realizacji programu Jean Monnet w odniesieniu do wszystkich spraw poza określonymi w ust. 1 są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 10 ust. 3.

TYTUŁ III

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 45

Postanowienia przejściowe

Działania zainicjowane w terminie do 31 grudnia 2006 r. w oparciu o decyzję 1999/382/WE, decyzję nr 253/2000/WE, decyzję nr 2318/2003/WE, decyzję nr 791/2004/WE bądź decyzję nr 2241/2004/WE zarządzane są zgodnie z tymi decyzjami, z tym, że komitety ustanowione na ich mocy zostaną zastąpione komitetem ustanowionym na mocy art. 10 niniejszej decyzji.

Artykuł 46

Wejście w życie

Decyzja niniejsza wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 221 z 8.9.2005, str. 134 .

(2)  Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 59 .

(3)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r.

(4)  Dz.U. L 146 z 11.6.1999, str. 33. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).

(5)  Dz.U. L 28 z 3.2.2000, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 885/2004.

(6)  Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 9.

(7)  Dz.U. L 138 z 30.4.2004, str. 31.

(8)  Dz.U. L 390 z 31.12.2004, str. 6 .

(9)  Dz.U. L 345 z 31.122003, str. 1.

(10)  Dz.U. C 163 z 9.7.2002, str. 1.

(11)  Dz.U. C 272 E z 13.11.2003, str. 449.

(12)  Dz.U. C 13 z 18.1.2003, str. 2.

(13)  Dz.U. C 293 E z 28.11.2002, str. 103.

(14)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(15)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

(16)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(17)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(18)  Dz.U. L 39, 13.2.1975, str. 1 . Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 2051/2004 (Dz.U. L 355 z 1.12.2004, str. 1).

(19)  Dz.U. L 131, 23.5.1990, str. 1. Rozporządzenie zmienione ostatnio rozporządzeniem (WE) nr 1648/2003. (Dz.U. L 245 z 29.9.2003, str. 22).

ZAŁĄCZNIK

POSTANOWIENIA ADMINISTRACYJNE I FINANSOWE

A.   Postanowienia administracyjne

Zgłaszanie propozycji w zakresie działań Zintegrowanego Programu oraz ich wybór podlegają następującym procedurom:

1.   Procedura agencji krajowej

1.1   Procedura 1

Następujące działania, w przypadku których decyzję o wyborze podejmują właściwe agencje krajowe, zarządzane są w ramach „procedury 1 agencji krajowej”:

a)

międzynarodowa mobilność osób korzystających z kształcenia ustawicznego w Europie, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a);

b)

dwu- i wielostronne przedsięwzięcia partnerskie, o którym mowa w art. 5 ust. 1 lit. b);

c)

jednostronne i krajowe projekty, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. d), jeśli są finansowane w ramach art. 38 ust. 4 lit. a).

Wnioski o pomoc finansową składane w ramach tych działań powinny być skierowane do odpowiednich agencji krajowych wyznaczonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b). Agencje krajowe dokonują wyboru i przyznają pomoc finansową wnioskodawcom wybranym zgodnie z ogólnymi wytycznymi określonymi zgodnie z art. 9, 21, 26, 31, 36 i 39. Agencje krajowe przyznają dotacje beneficjentom mającym siedzibę w danym Państwie Członkowskim. Każdy partner dwu- lub wielostronnych przedsięwzięć partnerskich jest finansowany bezpośrednio przez swoją agencję krajową.

1.2   Procedura 2

Następujące działania, w przypadku których decyzję o wyborze podejmuje Komisja, podczas gdy procedury oceny i kontraktowania przeprowadzane są przed odpowiednie agencje krajowe, zarządzane są w ramach „procedury 2 agencji krajowej”:

projekty wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. c).

Wnioski o pomoc finansową składane w ramach tych działań powinny być skierowane do odpowiednich agencji krajowych wyznaczonych przez Państwo Członkowskie koordynatora projektu zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b). Agencja krajowa Państwa Członkowskiego koordynatora projektu przeprowadza ocenę wniosków i przedstawia Komisji listę kandydatów proponowanych do przyjęcia. Komisja podejmuje decyzję w sprawie proponowanej listy kandydatów, po czym agencja krajowa przyznaje odpowiednią pomoc finansową wnioskodawcom wybranym zgodnie z ogólnymi wytycznymi, jakie zostaną ustalone zgodnie z art. 31. Przed przedstawieniem listy kandydatów Komisji agencja krajowa państwa, w którym projekt jest koordynowany, kontaktuje się z agencjami krajowymi państw pozostałych partnerów projektu. Agencje krajowe przyznają dotacje wybranym koordynatorom projektów mającym siedzibę na terytorium Państwa Członkowskiego danej agencji, którzy odpowiedzialni są za podział środków pomiędzy partnerów biorących udział w projekcie.

2.   Procedura Komisji

Następujące działania, w przypadku których propozycje projektów przedkładane są Komisji, która podejmuje decyzję o ich wyborze, zarządzane są w ramach „procedury Komisji”:

a)

projekty jednostronne i krajowe, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. d), z wyjątkiem tych finansowanych w ramach art. 38 ust. 4 lit. a);

b)

projekty i sieci wielostronne, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e);

c)

obserwacja i analiza polityki oraz systemów w dziedzinie kształcenia ustawicznego, tworzenie materiałów źródłowych, w tym badań, danych statystycznych, analiz i wskaźników, działania na rzecz wsparcia przejrzystości i uznawania kwalifikacji oraz wykształcenia, o czym mowa w art. 5 ust. 1 lit. f);

d)

dotacje na pokrycie kosztów operacyjnych, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. g);

e)

inne inicjatywy zgodne z celami Zintegrowanego Programu („działania towarzyszące”), o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. h).

Wnioski o pomoc finansową składane w ramach tych działań powinny być skierowane do Komisji, która dokonuje wyboru i przyznaje pomoc finansową wnioskodawcom wybranym zgodnie z ogólnymi wytycznymi, jakie zostaną ustalone zgodnie z art. 9, 21, 26, 31, 36, 39 i 44.

B.   Postanowienia finansowe

Komisja zapewnia proporcjonalność wymogów finansowych i administracyjnych nałożonych na beneficjentów dotacji przyznanych w ramach Zintegrowanego Programu w stosunku do poziomu przyznanych środków. W szczególności Komisja zobowiązana jest zapewnić, że zasady finansowe oraz wymogi w zakresie sposobów stosowania i sprawozdawczości, odnoszące się do indywidualnej mobilności oraz przedsięwzięć partnerskich, są przyjazne dla użytkownika oraz wystarczająco proste, by nie ograniczać dostępu do dotacji osobom w mniej korzystnej sytuacji oraz współpracującym z nimi instytucjom bądź organizacjom.

Komisja określa kryteria stosowane przez agencje krajowe w procedurach wyboru i przyznawania dotacji oraz przy zawieraniu umów, dokonywaniu płatności i przeprowadzaniu audytu w odniesieniu do zarządzanych przez nie środków. Kryteria te uwzględniają wysokość przyznanych dotacji, w przypadku, gdy dotacje nie przekraczają 25 000 EUR, przewidują systemy uproszczone na wszystkich etapach, w których uczestniczą wnioskodawcy lub beneficjenci. Kryteria umożliwiają agencjom krajowym określanie i ograniczanie informacji wymaganych od występujących o dotacje oraz zawieranie umów po przyznaniu dotacji w sposób uproszczony, wymagający jedynie następujących elementów:

strony umowy

czas trwania umowy, który jest okresem kwalifikowalności wydatków

maksymalna kwota przyznanych środków

zwięzły opis działań

wymogi w zakresie sprawozdawczości i dostępu audytu.

Kryteria również umożliwiają agencjom krajowym dopuszczenie współfinansowania przez beneficjentów w postaci wkładów niepieniężnych. Wkłady takie podlegają ustaleniu co do faktów, lecz nie ocenie finansowej.

1.   Działania zarządzane w ramach procedury agencji krajowej

1.1   Środki wspólnotowe przeznaczone na zapewnienie finansowego wsparcia dla działań zarządzanych w ramach procedury agencji krajowej zgodnie z sekcją A pakt 1 niniejszego załącznika są przyznawane Państwom Członkowskim zgodnie z formułą ustaloną przez Komisję stosownie do art. 10 ust. 2, która może obejmować następujące elementy:

a)

minimalną kwotę przyznawaną każdemu Państwu Członkowskiemu stosownie do dostępności środków budżetowych na dane działanie;

b)

pozostała kwota zostanie przyznana różnych Państwom Członkowskim w oparciu o:

i)

różnice w kosztach utrzymania w poszczególnych Państwach Członkowskich;

ii)

odległości pomiędzy stolicami Państw Członkowskich;

iii)

poziom zapotrzebowania i wykorzystania danego działania w każdym Państwie Członkowskim;

iv)

ogólną liczbę w każdym Państwie Członkowskim:

uczniów i nauczycieli w oświacie szkolnej uczestniczących w projektach partnerskich szkół i działaniach na rzecz mobilności w ramach programu Comenius, jak określono w art. 19 ust. 1 lit. a) i b);

studentów i/lub absolwentów instytucji szkolnictwa wyższego uczestniczących w działaniach na rzecz mobilności studentów oraz w programach intensywnych w ramach programu Erasmus, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. a) pkt (i) i (iv);

nauczycieli instytucji szkolnictwa wyższego uczestniczących w działaniach na rzecz mobilności nauczycieli oraz pozostałego personelu w ramach programu Erasmus, jak określono w art. 24 ust. 1 lit. a) pkt (ii) i (iii);

ogólnej populacji oraz udziału w niej osób w wieku od 15 do 35 lat uczestniczących w działaniach na rzecz mobilności, przedsięwzięć partnerskich oraz dwu- i wielostronnych projektów w ramach programu Leonardo da Vinci, jak określono w art. 29 ust. 1 lit. a), b) i c);

osób dorosłych uczestniczących w działaniach na rzecz mobilności oraz przedsięwzięć partnerskich w ramach programu Grundtvig, jak określono w art. 34 ust. 1 lit. a) i b).

1.2   Rozdysponowanymi w ten sposób środkami wspólnotowymi zarządzają agencje krajowe, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b).

1.3   Komisja, działając we współpracy z Państwami Członkowskimi, podejmuje niezbędne kroki w celu wsparcia zrównoważonego uczestnictwa na poziomie wspólnotowym, krajowym i, gdzie stosowne, regionalnym, a także, gdzie stosowne, w obrębie poszczególnych dziedzin studiów. Środki przeznaczone na ten cel nie mogą przekraczać 5 % rocznego budżetu na finansowanie każdego z przedmiotowych działań.

2.   Wyznaczenie beneficjentów

Niniejszym wyznacza się instytucje wymienione w art. 42 ust. 2 niniejszej decyzji jako beneficjentów dotacji w ramach Zintegrowanego Programu zgodnie z art. 168 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

Jednostki krajowe tworzące sieć NARIC, sieć Eurydice, sieć Euroguidance, krajowe centra uznawania kwalifikacji zawodowych oraz krajowe centra Europass funkcjonują jako narzędzia realizacji programu na poziomie krajowym zgodnie z postanowieniami art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 oraz art. 38 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

3.   Rodzaje beneficjentów

Zgodnie z art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 dotacje mogą być przyznawane osobom fizycznym. Dotacje mogą być przyznawane w formie stypendiów.

4.   Dotacje według stawki zryczałtowanej, skala kosztów jednostkowych i nagrody

W przypadku działań, o których mowa w art. 5, można zastosować dotacje według stawki zryczałtowanej i/lub skalę kosztów jednostkowych, jak określono w art. 181 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

Dotacje według stawki zryczałtowanej można wykorzystać do kwoty 25 000 EUR przypadającej na dotację. Dotacje można łączyć do kwoty nieprzekraczającej 100 000 EUR lub wykorzystać w połączeniu ze skalą kosztów jednostkowych.

Komisja może ustanowić przyznawanie nagród w stosunku do działań podjętych w ramach Zintegrowanego Programu.

5.     Publiczne instytucje kształcenia

Komisja traktuje szkoły i instytucje szkolnictwa wyższego określone przez Państwa Członkowskie oraz instytucje kształcenia, których 50 % rocznych dochodów w ciągu ostatnich dwóch lat pochodziło ze źródeł publicznych lub nad którymi kontrolę sprawują organy publiczne bądź ich przedstawiciele, za posiadające niezbędną zdolność finansową, zawodową i administracyjną oraz niezbędną stabilność finansową do realizacji projektów w ramach tego programu; od podmiotów tych nie wymaga się przedstawienia dodatkowej dokumentacji na poparcie powyższego.

6.   Organy realizujące cele w ogólnym interesie europejskim

W przypadku udzielania dotacji na pokrycie kosztów operacyjnych w ramach niniejszego programu na rzecz organów realizujących cele w ogólnym interesie europejskim, jak określono w art. 162 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, dotacje te zgodnie z art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 nie podlegają przy przedłużeniu zasadzie stopniowego zmniejszania.

7.   Kompetencje i kwalifikacje zawodowe wnioskodawców

Komisja może postanowić zgodnie z art. 176 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, że określone kategorie beneficjentów powinny posiadać kompetencje i kwalifikacje zawodowe wymagane do realizacji proponowanego działania lub planu pracy.

8.   Uczestnictwo partnerów z państw trzecich

Partnerzy z państw trzecich mogą uczestniczyć w wielostronnych projektach, sieciach bądź przedsięwzięciach partnerskich na warunkach określonych w art. 15 ust. 2 według uznania Komisji lub agencji krajowej. Decyzja w sprawie udzielenia wsparcia tym partnerom zależy od rodzaju korzyści dodatkowych na poziomie europejskim, jaka może wynikać z ich uczestnictwa w danym projekcie, sieci bądź przedsięwzięciu partnerskim.

9.   Minimalne środki

Z zastrzeżeniem art. 15, minimalne środki przeznaczone na programy sektorowe wynoszą w odniesieniu do ram finansowym określonych w tym artykule:

Comenius 12 %

Erasmus 41 %

Leonardo da Vinci 23 %

Grundtvig 3 %

10.   Agencje krajowe

Pomoc finansowa Wspólnoty udzielana jest na wsparcie działań agencji krajowych ustanowionych bądź wyznaczonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b). Pomoc może być udzielana w formie dotacji na pokrycie kosztów operacyjnych i nie może przekraczać 50% ogólnych kwalifikowanych kosztów zatwierdzonego programu pracy agencji krajowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, w państwach trzecich uczestniczących w Zintegrowanym Programie na mocy art. 7 ust. 1 zadania agencji krajowej mogą pełnić organy sektora publicznego bądź organy podlegające prawu prywatnemu, które wykonują zadania służby publicznej zgodnie z prawem danego państwa.

Zgodnie z zasadą proporcjonalności, wymogi w zakresie wydawania zaświadczeń i sprawozdawczości będą utrzymywane na odpowiednim, jak najniższym, niezbędnym poziomie.

11.   Pomoc techniczna

Ramy budżetowe Zintegrowanego Programu może również objąć wydatki na działania przygotowawcze, a także monitoring, kontrolę, audyt i ocenę, jakie są bezpośrednio wymagane do realizacji programu oraz jego celów. Mogą one w szczególności obejmować analizy, spotkania, działania informacyjne, publikacje, wydatki na sieci informatyczne do wymiany informacji oraz inne wydatki na pomoc techniczną i administracyjną, z jakiej Komisja może mieć potrzebę korzystać w celu realizacji programu.

12.   Postanowienia dotyczące zwalczania nadużyć finansowych

Decyzje komisji podjęte na podstawie art. 9, 21, 26, 31, 36, 39 i 44, a także wynikające z ich tytułu kontrakty i umowy oraz porozumienia z państwami trzecimi uczestniczącymi w programie powinny w szczególności zawierać postanowienia dotyczące nadzoru i kontroli finansowej ze strony Komisji (bądź jej upoważnionych przedstawicieli), w tym Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF), a także kontroli Trybunału Obrachunkowego, w tym - gdzie to konieczne - kontroli na miejscu. Kontrole te mogą być przeprowadzane w agencjach krajowych, a w koniecznych przypadkach również u odbiorców dotacji.

Beneficjenci dotacji na pokrycie kosztów operacyjnych do wglądu Komisji przechowują przez okres pięciu lat od dokonania ostatniej płatności wszelkie stosowne dokumenty, w tym sprawozdania z audytu finansowego dotyczące wydatków poniesionych w roku objętym dotacją. W razie potrzeby, beneficjent dotacji zapewnia udostępnienie Komisji dokumentów znajdujących się w posiadaniu partnerów lub członków.

Komisja może zlecić kontrolę sposobu rozdysponowania dotacji bezpośrednio swemu personelowi bądź innemu wykwalifikowanemu podmiotowi zewnętrznemu. Takie kontrole mogą być przeprowadzane przez cały czas trwania umowy oraz przez okres pięciu lat od daty wypłaty salda. W zależności od przypadku, wyniki kontroli mogą prowadzić do wydania przez Komisję decyzji o zwrocie środków.

Personel Komisji oraz personel zewnętrzny upoważniony przez Komisję posiadają stosowne prawo dostępu, w szczególności do biur beneficjentów oraz do wszelkich informacji, w tym w formie elektronicznej, wymaganych do przeprowadzenia kontroli.

Trybunał Obrachunkowy i OLAF posiadają te same prawa co Komisja, w szczególności prawo dostępu.

Ponadto Komisja może przeprowadzać kontrole i inspekcje na miejscu w ramach niniejszego programu zgodnie z rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (1) .

W odniesieniu do działań wspólnotowych finansowanych w ramach niniejszej decyzji, pojęcie nieprawidłowości, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (2) , oznacza jakiekolwiek naruszenie przepisów prawa wspólnotowego bądź obowiązku umownego wynikające z działania lub zaniedbania ze strony osoby prawnej, które spowodowało lub mogło spowodować uchybienie ogólnemu budżetowi Wspólnot, lub budżetom, przez nie zarządzanym, w związku z nieuzasadnionym wydatkiem.


(1)  Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(2)  Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

P6_TA(2005)0396

Program „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU” na lata 2007-2013 ***I

Rezolucja legislacyjnea Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU” na okres 2007-2013 (COM(2004)0471 — C6-0096/2004 — 2004/0152(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0471) (1),

uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 149 ust. 4 Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0096/2004),

uwzględniając art. 51 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Budżetowej, Komisji Kontroli Budżetowej, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych jak również Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0263/2005);

1.

zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.

wyjaśnia, że wysokość środków wskazanych we wniosku Komisji jest jedynie orientacyjna i zostanie określona w decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.

wzywa Komisję do przedstawienia, po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych i w razie konieczności, propozycji wyrównania kwot referencyjnych;

4.

zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC1-COD(2004)0152

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 października 2005 r. w celu przyjęcia decyzji nr .../2005/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU” na okres 2007-2013

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 149 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejski Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Traktat ustanawia obywatelstwo Unii i postanawia, że działanie Wspólnoty w zakresie wychowania i kształcenia zawodowego oraz młodzieży ma na celu wspieranie szczególnie rozwoju wymian młodzieży i wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych , jak również oświaty dobrej jakości.

(2)

Unia Europejska opiera się na zasadach wolności, demokracji, przestrzegania praw człowieka, podstawowych swobód , równości między kobietami i mężczyznami i niedyskryminacji, a upowszechnianie aktywnej postawy obywatelskiej młodzieży powinno przyczynić się do rozwoju tych wartości.

(3)

Decyzją nr 1031/2000/WE Parlamentu Europejskiego i Rady dnia 13 kwietnia 2000 r.utworzono program działania wspólnotowego „Młodzież”  (4). Na bazie doświadczenia nabytego w tym programie należy kontynuować i wzmacniać współpracę oraz działanie Unii Europejskiej w tej dziedzinie.

(4)

Decyzją nr 790/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r.utworzono program działania wspólnotowego ds. wspierania organizacji aktywnych na płaszczyźnie europejskiej w zakresie młodzieży (5).

(5)

Nadzwyczajna Rada Europejska, która zebrała się w Lizbonie 23 i 24 marca 2000 r., ustaliła dla Unii cel strategiczny, który implikuje między innymi aktywną politykę zatrudnienia, nadając większe znaczenie stałemu wychowaniu i kształceniu, uzupełnioną przez strategię stałego rozwoju, przyjętą przez Radę Europejską 15 i 16 czerwca 2001 r. w Göteborgu.

(6)

Deklaracja z Laeken, dołączona do konkluzji Rady Europejskiej z 14 i 15 grudnia 2001 r. stwierdza, że jednym z podstawowych wyzwań, jakie musi podjąć Unia Europejska, jest przybliżenie obywatelom, a przede wszystkim młodzieży, projektu europejskiego i instytucji europejskich.

(7)

Komisja przyjęła 21 listopada 2001 r. białą księgę zatytułowaną „Nowy rozmach dla europejskiej młodzieży”, która proponuje ramy współpracy dotyczącej młodzieży, mając na celu przede wszystkim wzmocnienie uczestnictwa, informacji, działalności wolontariatu młodzieżowego i lepsze poznanie problematyki młodzieży; Parlament Europejski w rezolucji (6) z dnia 14 maja 2002 przyjął tę propozycję.

(8)

Rezolucja Rady i przedstawicieli rządów Państw Członkowskich, którzy zebrali się 27 czerwca 2002 r. (7), stworzyła otwartą metodę koordynacji, dotyczącą priorytetów, uczestnictwa, informacji, działalności wolontariatu młodzieżowego i lepszego poznania problematyki młodzieżowej; istnieją więc podstawy do uwzględnienia tych prac podczas stosowania niniejszego programu.

(9)

Rada we wnioskach z dnia6 maja 2003 r. (8) podkreśla, że niezbędne jest utrzymanie i rozwój istniejących instrumentów wspólnotowych, przeznaczonych specjalnie dla młodzieży, gdyż są one istotne we wzmocnieniu współpracy Państw Członkowskich w sprawach młodzieży; poza tym należy dopasować priorytety i cele tych instrumentów do priorytetów i celów ramowej współpracy europejskiej, dotyczącej młodzieży.

(10)

Działanie Wspólnoty przyczynia się do wychowania i kształcenia na dobrym poziomie oraz musi mieć ono na celu zniesienie nierówności oraz równość kobiet i mężczyzn w myśl art. 3 Traktatu.

(11)

Należy odpowiedzieć na specyficzne potrzeby osób niepełnosprawnych.

(12)

Należy upowszechniać aktywną postawę obywatelską i przy realizacji linii działania podkreślać walkę przeciw wszystkim formom wykluczenia i dyskryminacji , w tym ze względu na pleć, rasę, pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, zgodnie z art. 13 Traktatu .

(13)

Kraje kandydujące do Unii Europejskiej oraz kraje EFT-y będące członkami Porozumienia o EOG są oficjalnie powołane do uczestnictwa w programach wspólnotowych, zgodnie z umowami zawartymi z tymi krajami.

(14)

Rada Europejska w Salonikach 19 i 20 czerwca 2003 r. przyjęła „Agendę z Salonik dla zachodnich Bałkanów: postęp na drodze integracji europejskiej”, która przewiduje, że programy wspólnotowe powinny być otwarte dla krajów w procesie stabilizacji i łączenia się, na podstawie umów ramowych, przygotowanych do podpisania pomiędzy Wspólnotą a tymi krajami.

(15)

Należy przewidzieć przepisy mające na celu otwarcie programu dla Konfederacji Szwajcarskiej.

(16)

Deklaracja z Barcelony przyjęta na konferencji eurośródziemnomorskiej w 1995 r. stanowi, że wymiany młodzieży powinny stanowić środek przygotowujący przyszłe pokolenia do bardziej zbliżonej współpracy pomiędzy partnerami eurośródziemnomorskimi , również na podstawie uniwersalnych wartości ludzkich .

(17)

Rada we wnioskach z 16 czerwca 2003 r., wysuniętych na podstawie komunikatu Unii, zatytułowanego„Rozszerzona Europa - sąsiedztwo: nowe ramy stosunków z naszymi sąsiadami ze Wschodu i Południa”, podtrzymuje intensyfikację współpracy kulturalnej, wzajemnego zrozumienia oraz współpracy w dziedzinie szkolnictwa i edukacji z sąsiadującymi krajami, jako osie działania Unii Europejskiej.

(18)

Sprawozdania z oceny w połowie okresu realizacji programu MŁODZIEŻ, podobnie jak badanie opinii publicznej na temat działania wspólnotowego z zakresie wychowania, kształcenia oraz młodzieży, ujawniają pilną potrzebę - rosnącą z pewnych względów - kontynuowania działań współpracy i mobilności w zakresie młodzieży na płaszczyźnie europejskiej i wyrażają pragnienie prostszego stosowania, bardziej przyjaznego i elastycznego.

(19)

Ustanowiony niniejszą decyzją program powinien być przedmiotem regularnego monitorowania i oceny w ramach współpracy pomiędzy Komisją a Państwami Członkowskimi, tak aby można było wnosić poprawki, szczególnie w zakresie priorytetów dotyczących stosowania środków.

(20)

Sformułowanie podstawy prawnej programu musi być wystarczająco elastyczne, by umożliwić ewentualne dostosowania działań, w celu odpowiedzi na ewolucję potrzeb w okresie 2007-2013 oraz uniknąć niepotrzebnie szczegółowych przepisów poprzednich programów. Należy więc ograniczyć niniejszą decyzję do ogólnych definicji działań oraz towarzyszących im przepisów administracyjnych i finansowych.

(21)

Istnieją podstawy, by przewidzieć szczególne warunki stosowania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich  (9) oraz zarządzeń wykonawczych, jak również uchyleń tych tekstów, które stały się niezbędne dzięki cechom uczestników i rodzajowi działań.

(22)

Należy zastosować odpowiednie środki, aby zapobiec nieprawidłowościom i oszustwom, odzyskać utracone fundusze, wpłacone lub niewłaściwie używane.

(23)

Niniejsza decyzja ustala ramy finansowe na cały czas trwania programu, które dla władz budżetowych stanowią uprzywilejowane odniesienie, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 roku między Parlamentem Europejskim, Radą a Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawienia procedury budżetowej (10).

(24)

Jako że cele niniejszego programu nie mogą być osiągnięte w wystarczający sposób przez Państwa Członkowskie, gdyż wymaga on w szczególności wielostronnego partnerstwa, zarządzania ponadnarodową mobilnością oraz wymiany informacji na płaszczyźnie europejskiej, a w związku z tym cele te mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty z uwagi na ponadnarodowy i multilateralny wymiar działań niniejszego programu, Wspólnota może przyjmować środki, zgodnie z zasadą pomocniczości wyrażoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności wyrażoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(25)

Istnieją podstawy, aby uchwalić zarządzenia niezbędne do stosowania niniejszej decyzji zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (11).

(26)

Istnieją podstawy, aby uchwalić przejściowe zarządzenia w celu kontroli działań rozpoczętych przed 31 grudniem 2006 r. na podstawie decyzji nr 1031/2000/WE oraz decyzji nr 790/2004/WE,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie programu

1.   Niniejsza decyzja ustanawia program działania wspólnotowego „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU”, zwany poniżej „programem”, którego celem jest rozwój polityki współpracy w dziedzinie dotyczącej młodzieży w Unii Europejskiej.

2.   Program będzie stosowany w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Ogólne cele programu

1.   Ogólne cele programu są następujące:

a)

ogólne upowszechnianie aktywnej postawy obywatelskiej młodzieży, a szczególnie jej europejskiej postawy obywatelskiej;

b)

rozwój solidarności i promocja tolerancji wśród młodzieży w związku z różnorodnością , szczególnie w celu wzmocnienia spójności społecznej Unii Europejskiej;

c)

wspieranie wzajemnego zrozumienia młodzieży z różnych krajów;

d)

przyczynianie się do podnoszenia jakości systemów wspierających działania młodzieży oraz do rozwoju zdolności organizacyjnej społeczeństwa obywatelskiego w dziedzinie młodzieżowej;

e)

wspieranie współpracy europejskiej w zakresie polityki ds. młodzieży, z uwzględnieniem szczebla lokalnego i regionalnego.

2.   Ogólne cele programu uzupełniają cele w innych dziedzinach działania Unii Europejskiej, szczególnie w dziedzinie wychowania i szkolenia zawodowego w kontekście jednej Europy oraz stałego kształcenia, jak również w dziedzinie kultury i sportu.

3.   Ogólne cele programu przyczyniają się do rozwoju polityk unijnych, szczególnie w zakresie uznania różnorodności kulturowej, wielokulturowej i językowej Europy, walki przeciw jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną, jak również przyczyniają się one do stałego rozwoju.

Artykuł 3

Szczegółowe cele programu

Szczegółowe cele programu są następujące:

1.

W ramach ogólnego celu „ogólnego upowszechniania aktywnej postawy obywatelskiej młodzieży, a szczególnie jej europejskiej postawy obywatelskiej”:

a)

oferowanie młodzieży i jej organizacjom reprezentacyjnym ogólnej możliwości uczestnictwa w rozwoju społeczeństwa, a szczególnie Unii Europejskiej;

b)

rozwijanie wśród młodzieży poczucia przynależności do Unii Europejskiej;

c)

zachęcanie młodzieży do uczestnictwa w demokratycznym życiu Europy;

d)

rozwijanie mobilności młodzieży w Europie;

e)

rozwój nauczania międzykulturowego i nauki języków wśród młodzieży;

f)

zapewnienie upowszechniania podstawowych wartości Unii wśród młodzieży , w szczególności poszanowania godności ludzkiej, równości, przestrzegania praw człowieka, tolerancji i niedyskryminacji ;

g)

wspieranie ducha inicjatywy, przedsiębiorczości i kreatywności;

h)

promowanie sportu i działalności kulturalnej jako środków sprzyjających integracji społecznej, tolerancji oraz niedyskryminacji;

i)

ułatwianie uczestnictwa w programach młodzieży mającej mniejsze możliwości , w tym młodzieży niepełnosprawnej ;

j)

czuwanie nad przestrzeganiem równości kobiet i mężczyzn w uczestnictwie w programie oraz nad równością płci w działaniach;

k)

udostępnienie nieformalnych możliwości edukacji o wymiarze europejskim i stworzenie innowacyjnych możliwości w związku z reprezentowaniem aktywnej postawy obywatelskiej.

2.

W ramach ogólnego celu „rozwoju solidarności i promowania tolerancji wśród młodzieży w związku z różnorodnością , szczególnie w celu wzmocnienia spójności społecznej Unii Europejskiej”:

a)

oferowanie młodzieży możliwości wyrażania swego osobistego zaangażowania przez działalność wolon-tariatu na płaszczyźnie europejskiej i międzynarodowej;

b)

włączanie młodzieży do działań solidarnościowych Unii Europejskiej;

c)

przyczynianie się do współpracy pomiędzy służbami cywilnymi i ochotniczymi, przy udziale młodzieży na płaszczyźnie krajowej.

3.

W ramach ogólnego celu „wspierania wzajemnego zrozumienia młodzieży z różnych krajów”:

a)

rozwijanie pomiędzy młodzieżą europejską a młodzieżą krajów sąsiadujących wymiany i dialogu między-kulturowego;

b)

przyczynianie się do podnoszenia w tych krajach jakości struktur wspierających młodzież, jak również jakości pracy wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych;

c)

rozwijanie współpracy tematycznej z innymi krajami, przy udziale młodzieży i wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych.

4.

W ramach ogólnego celu „przyczyniania się do podnoszenia jakości systemów wspierających działania młodzieży oraz do rozwoju zdolności organizacyjnej społeczeństwa obywatelskiego w dziedzinie młodzieżowej”:

a)

przyczynianie się do utworzenia sieci organizacji;

b)

rozwijanie kształcenia i współpracy wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych;

c)

pobudzanie innowacyjności w zakresie działań na rzecz młodzieży;

d)

przyczynianie się do poprawy informacji dla młodzieży , ze szczególnym uwzględnieniem dostępu do lepszej informacji dla młodzieży niepełnosprawnej ;

e)

działania w celu uznania nieformalnego wykształcenia młodzieży.

5.

W ramach ogólnego celu „wspierania współpracy europejskiej w zakresie polityki ds. młodzieży , z uwzględnieniem szczebla lokalnego i regionalnego ”:

a)

wspieranie wymiany dobrych praktyk i współpracy pomiędzy administracjami a kierownictwem politycznym;

b)

wspieranie strukturalnego dialogu pomiędzy kierownictwem politycznym a młodzieżą;

c)

polepszenie znajomości dziedziny młodzieżowej.

Artykuł 4

Akcje programu

Ogólne i właściwe cele programu są realizowane przez następujące akcje, szczegółowo przedstawione w Załączniku:

1)

Młodzież dla Europy

Ta akcja ma na celu wspieranie wymiany młodzieży, aby zwiększyć jej mobilność, inicjatywy oraz projekty i działania, dotyczące uczestnictwa w życiu demokratycznym, pozwalające na rozwój jej postawy obywatelskiej oraz wzajemnego zrozumienia.

2)

Europejski wolontariat

Ta akcja ma na celu zwiększenie uczestnictwa młodzieży w różnych formach działań wolontariatu, wewnątrz Unii Europejskiej lub poza nią.

3)

Młodzież na świecie

Ta akcja ma na celu wspieranie projektów z krajami partnerskimi programu z tytułu art. 5, a szczególnie wymianę młodzieży i wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych, wspieranie inicjatyw, wzmacniających wzajemne zrozumienie młodzieży oraz jej poczucie solidarności i tolerancji, jak również rozwój współpracy w dziedzinie młodzieży i społeczeństwa obywatelskiego w tych krajach.

4)

Wykwalifikowane osoby aktywne w pracy z młodzieżą i w organizacjach, młodzieżowych i systemy wspierające

Ta akcja ma na celu wspieranie aktywnych organizacji na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie młodzieży, a szczególnie funkcjonowania pozarządowych organizacji młodzieżowych, łączenia ich w sieć, wspieranie tych, którzy oferują projekty pomagające im w organizacji europejskich projektów dla młodzieży oraz zapewnienie jakości działań za pomocą wymiany, kształcenia i łączenia w sieć wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych, stymulowania innowacyjności i jakości działań, informowania młodzieży oraz wdrażania struktur i działań niezbędnych dla programu, aby osiągnąć zamierzone cele , a także wspieranie partnerstw z władzami lokalnymi i regionalnymi .

5)

Wspieranie współpracy politycznej

Ta akcja ma na celu organizowanie dialogu pomiędzy różnymi uczestnikami świata młodzieżowego, szczególnie pomiędzy młodzieżą, wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych a kierownictwem politycznym, wspieranie prowadzenia seminariów dla młodzieży na tematy społeczne, kulturalne i polityczne, którymi interesuje się młodzież, przyczynianie się do rozwoju współpracy politycznej na rzecz młodzieży oraz do przeprowadzenia prac i utworzenia sieci, niezbędnych do lepszego poznania dziedziny młodzieżowej.

Artykuł 5

Uczestnictwo w programie

1.   Program jest otwarty na uczestnictwo następujących krajów, zwanych dalej „krajami uczestniczącymi w programie”:

a)

Państw Członkowskich;

b)

państw EFT-y, będących członkami EOG, zgodnie z przepisami Porozumienia o EOG;

c)

Turcji i krajów kandydujących z Europy Środkowej i Wschodniej, będących beneficjentami strategii przedakcesyjnej, zgodnie z ogólnymi zasadami i na warunkach ogólnych uczestnictwa tych krajów w programach wspólnotowych, ustanowionych odpowiednio przez umowę ramową oraz decyzje rad stowarzyszenia;

d)

krajów zachodnich Bałkanów, na warunkach, które mają zostać określone przez przyszłe umowy ramowe dotyczące ich uczestnictwa w programach wspólnotowych;

e)

Konfederacji Szwajcarskiej, pod warunkiem zawarcia umowy dwustronnej z tym krajem.

2.   Akcje, o których mowa w pkt 2.1, 2.2 i pkt 3 Załącznika, są otwarte na współpracę z krajami, które zawarły układy o stowarzyszeniu ze Wspólnotą Europejską, zwanymi dalej „krajami partnerskimi programu”.

Współpraca, o której mowa w akapicie pierwszym, jest finansowana, odpowiednio, przez dodatkowe środki przyznawane zgodnie z procedurami ustalonymi z krajami partnerskimi programu.

Artykuł 6

Dostęp do programu

1.   Program jest przeznaczony dla młodzieży, grup młodzieżowych, wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych , organizacji młodzieżowych i innych aktywnych partnerów zajmujących się młodzieżą.

2.   Nie naruszając warunków określonych w Załączniku, dotyczących wykonywania akcji, program jest adresowany do młodzieży od 13 do 30 lat. Jednakże główną grupą docelową powinna być młodzież w wieku 15-28 lat.

3.    Uczestnicy powinni mieszkać zgodnie z prawem na stałe w jednym z krajów uczestniczących w programie lub, zależnie od rodzaju akcji, w kraju partnerskim programu.

4.   Cała młodzież, bez dyskryminacji, powinna mieć dostęp do działań programu, zgodnie z warunkami określonymi w Załączniku. Komisja i kraje uczestniczące w programie czuwają, aby uczyniono szczególny wysiłek na rzecz młodzieży, która z powodów wychowawczych, społecznych, fizycznych, psychicznych, ekonomicznych, kulturowych lub geograficznych ma największe trudności w uczestniczeniu w programie.

5.   Kraje uczestniczące w programie podejmują odpowiednie kroki, aby usunąć przeszkody na drodze mobilności uczestników i dla tych, którzy mogą mieć dostęp do opieki zdrowotnej, zachowania ochrony społecznej, podróżowania i zamieszkania w kraju przyjmującym. Dotyczy to szczególnie prawa wjazdu, pobytu i swobodnego przemieszczania się. Kraje uczestniczące w programie, stosownie do sytuacji podejmą odpowiednie środki, w celu zapewnienia przyjęcia na swym terytorium uczestników pochodzących z krajów trzecich , zapobiegania wszelkim formom dyskryminacji i zapewnienia pomocy osobom niepełnosprawnym .

Artykuł 7

Współpraca międzynarodowa

Program jest również otwarty dla współpracy z właściwymi organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się młodzieżą, szczególnie z Radą Europy.

Artykuł 8

Wykonywanie programu

1.   Komisja zapewnia wykonanie działań, będących przedmiotem programu, zgodnie z załącznikiem.

2.   Komisja i kraje uczestniczące w programie podejmują odpowiednie środki w celu rozwinięcia struktur na płaszczyźnie europejskiej, krajowej oraz, w danym przypadku, regionalnej lub lokalnej, aby zrealizować cele programu, jak również nadać odpowiednią rangę działaniom programu.

3.   Komisja i kraje uczestniczące w programie podejmują odpowiednie środki w celu upowszechniania uznawania nieformalnego i nieoficjalnego kształcenia na rzecz młodzieży, szczególnie przez wydawanie zaświadczenia lub certyfikatu na poziomie krajowym lub europejskim, uznającym szczególnie doświadczenie nabyte przez uczestników programu i zatwierdzającym bezpośrednie uczestnictwo młodzieży lub wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych w działaniu programu. Cel ten można wzmocnić poprzez komplementarność z innymi działaniami Wspólnoty, przewidzianymi w art. 11 .

4.     Komisja i kraje uczestniczące konsultują się z Parlamentem Europejskim, młodzieżą, organizacjami młodzieżowymi i innymi organizacjami, których zadaniem jest realizacja projektów, w sprawie określenia celów programu i jego oceny.

5.   Komisja i kraje uczestniczące w programie zapewniają ochronę interesów finansowych Unii, wprowadzając skuteczne, proporcjonalne i odstraszające środki.

6.   Komisja i kraje uczestniczące w programie czuwają, aby działania wspierane przez program były przedmiotem odpowiedniej reklamy i informacji.

7.   Kraje uczestniczące w programie powinny:

a)

podjąć niezbędne kroki, aby zapewnić właściwe funkcjonowanie programu na swym terytorium, angażując strony, których to dotyczy w aspekcie młodzieży, zgodnie z obowiązującą praktyką na terenie kraju;

b)

utworzyć lub wyznaczyć biura krajowe oraz zapewnić ich monitorowanie w celu zarządzania wykonywaniem akcji programu na płaszczyźnie krajowej, zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, przestrzegając następujących kryteriów:

i)

instytucja utworzona lub wyznaczona jako biuro krajowe musi posiadać osobowość prawną (i podlegać prawu kraju uczestniczącego). Ministerstwo nie może być wyznaczone jako biuro krajowe;

ii)

należy mieć do dyspozycji wystarczająco liczny personel, o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych i językowych, przystosowany do pracy w środowisku międzynarodowej współpracy;

iii)

należy dysponować odpowiednimi strukturami, szczególnie z zakresu sprzętu informatycznego i środków komunikacji , uwzględniającymi także warunki dostępu osób niepełnosprawnych ;

iv)

należy dysponować personelem, wystarczająco wykwalifikowanym w zakresie pracy z młodzieżą oraz polityki dotyczącej młodzieży, a także posiadać zdolność wspierania użytkowników programu;

v)

należy działać w kontekście administracyjnym, pozwalającym na właściwe wywiązywanie się z zadań i unikanie wszelkiego konfliktu interesów;

vi)

trzeba być w stanie stosować zasady zarządzania funduszami oraz warunki umowne, ustalone na płaszczyźnie wspólnotowej;

vii)

należy posiadać zdolność zarządzania funduszami wspólnotowymi, jakimi przyjdzie mu zarządzać, zależnie od ich wielkości;

c)

przyjąć odpowiedzialność za właściwe zarządzanie biur krajowych, o których mowa w lit. b), kredyty przekazane im w celu przyznania dotacji dla projektów, a szczególnie za przestrzeganie przez biura krajowe zasady jawności, równości traktowania i niekumulowania z innymi funduszami wspólnotowymi, obowiązku odzyskiwania funduszy, należnych ewentualnie od uczestników programu;

d)

podjąć niezbędne środki w celu zapewnienia odpowiednich audytów i nadzoru finansowego biur krajowych, o których mowa w lit. b), a szczególnie:

i)

dostarczyć Komisji, przed rozpoczęciem prac biura krajowego, niezbędnych zabezpieczeń, dotyczących istnienia, ważności oraz właściwego funkcjonowania biura krajowego, zgodnie z zasadami właściwego zarządzania finansowego, procedur wykonawczych, systemów kontrolnych oraz procedur rynkowych i przyznawania dotacji;

ii)

dostarczyć Komisji na koniec każdego roku obrachunkowego gwarancję wiarygodności systemów finansowych i procedur biur krajowych oraz uczciwości ich rozliczeń;

e)

przestrzegać zasady proporcjonalności, jeśli chodzi o dokumenty i wymagane dodatkowe informacje, które należy dostarczyć, w szczególności w odniesieniu do kryteriów określonych w b) pkt vii) oraz lit. d);

f)

w przypadku nieprawidłowości, zaniedbania lub oszustwa, które można przypisać biuru krajowemu, wzmiankowanemu w lit. b), narzucających Komisji obowiązek odzyskania funduszy od biura krajowego, należy zagwarantować odpowiedzialność za fundusze ewentualnie nieściągnięte.

8.   W ramach procedury, o której mowa w art. 9 ust. 1, Komisja może uchwalić dla każdej z akcji wzmiankowanych w Załączniku kierunek na bazie rozwoju priorytetów współpracy europejskiej w zakresie młodzieży, aby dostosować akcje programu do tych zmian.

9.     Komisja stworzy bazę danych dla dokumentów, o których mowa w ust. 7 lit. d).

Artykuł 9

Zarządzenia wykonawcze

1.   Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, dotyczące niżej wymienionych dziedzin, są uchwalane zgodnie z procedurą zarządzania, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

warunki wykonania programu, w tym roczny plan prac;

b)

ogólna równowaga pomiędzy różnymi działaniami programu;

c)

w dziedzinie finansowej kryteria (szczególnie młoda populacja, PKB oraz geograficzna odległość pomiędzy krajami) mające zastosowanie, w celu ustalenia szacunkowego podziału funduszy pomiędzy Państwa Członkowskie na działania zarządzane w sposób zdecentralizowany;

d)

warunki oceny programu;

e)

warunki poświadczania uczestnictwa młodzieży w działaniach;

f)

warunki dostosowania działań programu, przewidziane w art. 8 ust. 8.

2.   Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, dotyczące pozostałych dziedzin, są uchwalane zgodnie z procedurą konsultacyjną, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Artykuł 10

Komitet

1.   Komisję wspomaga Komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres czasu, przewidziany przez art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE, w poszanowaniu przepisów jej art. 8.

4.   Komitet przyjmuje swój wewnętrzny regulamin.

Artykuł 11

Komplementarność z innymi narzędziami działań wspólnotowych

1.   Komisja zapewnia połączenie pomiędzy programem a innymi dziedzinami działań wspólnotowych, szczególnie szkolnictwem, kształceniem zawodowym, kulturą, sportem, językami, integracją społeczną, równością płci, walką z dyskryminacją, badaniami naukowymi, przedsięwzięciami i działaniem zewnętrznym Unii.

2.   Program może dzielić środki z innymi narzędziami wspólnotowymi w celu realizacji działań, które odpowiadają celom wspólnym dla programu i dla tych narzędzi.

3.   Komisja i Państwa Członkowskie czuwają, aby wyeksponować działania programu, które przyczyniają się do rozwoju celów innych dziedzin działań wspólnotowych, takich jak w szczególności szkolnictwo, kształcenie, kultura, sport, języki, integracja społeczna, równouprawnienie płci, równe szansę i zwalczanie dyskryminacji.

Artykuł 12

Komplementarność z polityką i narzędziami krajowymi

1.   Kraje uczestniczące w programie mogą otrzymać znak europejski dla akcji krajowych, regionalnych i lokalnych , podobnych do tych, o których mowa w art. 4.

2.   Kraj uczestniczący w programie może oddać do dyspozycji uczestników programu fundusze krajowe, które będą zarządzane zgodnie z zasadami programu i używać w tym celu zdecentralizowanych struktur programu, jednak jeśli zapewni dodatkowe, proporcjonalne finansowanie tych struktur.

Artykuł 13

Ogólne przepisy finansowe

1.    Orientacyjne ramy finansowe na wykonanie niniejszego programu ustanawia się niniejszym na kwotę 1 128 000 000 EUR na okres siedmiu lat począwszy od 1 stycznia 2007 r. , o którym mowa w art. 1.

2.   Władze budżetowe zezwalają na roczne kredyty w granicach perspektyw finansowych.

Artykuł 14

Przepisy finansowe dotyczące uczestników

1.   Zgodnie z art. 114 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 wsparcie w ramach programu może zostać przyznane osobom fizycznym.

2.   Zgodnie z art. 176 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich  (12) Komisja może zdecydować, zależnie od cech uczestników oraz rodzaju działań, czy istnieją podstawy do zwolnienia ich z weryfikacji kompetencji i kwalifikacji zawodowych, wymaganych w celu właściwego przeprowadzenia działań lub programu prac. Komisja musi przestrzegać zasady proporcjonalności przy określaniu wymogów w odniesieniu do kwoty wsparcia finansowego, uwzględniając cechy uczestników, ich wiek, rodzaj działania i kwotę wsparcia finansowego.

3.   Zależnie od rodzaju działań pomoc finansowa może przybrać formę dotacji lub stypendiów. Komisja może również przyznać nagrody za działania lub projekty wykonane w ramach programu. Zgodnie z art. 181 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 i zależnie od rodzaju działań można uzyskać zezwolenie na ryczałty finansowe i/lub na zastosowanie tabeli kosztów jednostkowych.

4.     Procedura udostępniania funduszy musi trwać jak najkrócej, a organizacje zostaną poinformowane o wyniku w najkrótszym możliwym terminie. Komisja zapewni, aby okres miedzy oficjalnym odebraniem wniosku przez organizację a wpłynięciem pierwszej płatności na konto uczestnika nie przekraczał czterech miesięcy w przypadku zatwierdzenia wniosku. Powyższe nie ma zastosowania do działań 4.1 oraz 4.2 programu.

5.   Subwencje na funkcjonowanie, przyznawane w ramach programu organizacjom aktywnym na płaszczyźnie europejskiej, określonym w drodze art. 162 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, nie mają, zgodnie z art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, obowiązkowego charakteru degresywnego w przypadku przedłużenia.

6.   Zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 Komisja może powierzyć zadania władzy państwowej, szczególnie w zakresie realizacji budżetu, strukturom, o których mowa w art. 8 ust. 2.

7.   Zgodnie z art. 38 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 możliwość opisana w powyższym ust. 6 jest ważna również dla struktur krajów uczestniczących w programie, które nie podlegają prawu Państwa Członkowskich lub państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), czy też krajów kandydujących do Unii Europejskiej.

Artykuł 15

Monitorowanie i ocena

1.   Komisja zapewnia regularne monitorowanie niniejszego programu. Monitorowanie zawiera sprawozdania wymienione w ust. 3, jak również właściwe działania.

2.   Komisja zapewnia regularną, niezależną, zewnętrzną ocenę programu.

3.   Kraje uczestniczące w programie przekazują Komisji najpóźniej do 30 czerwca 2010 r. sprawozdanie z wykonania programu i najpóźniej do 30 czerwca 2015 r. sprawozdanie o rezultatach programu.

4.   Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów:

a)

sprawozdanie okresowe oceniające uzyskane wyniki oraz aspekty jakościowe i ilościowe, dotyczące wykonania niniejszego programu, najpóźniej do 31 marca 2011 r.;

b)

komunikat o kontynuowaniu niniejszego programu, najpóźniej do 31 grudnia 2011 r.;

c)

sprawozdanie z oceny ex post najpóźniej do 31 marca 2016 r.

Artykuł 16

Przepis przejściowy

Działania rozpoczęte przed 31 grudniem 2006 r. na podstawie decyzji nr 1031/2000/WE oraz decyzji nr 790/2004/WE nadal są zarządzane, aż do ich zamknięcia, stosownie do przepisów tych decyzji. Komitet wzmiankowany w art. 8 decyzji nr 1031/2000/WE zostaje zastąpiony przez Komitet, o którym mowa w art. 10 niniejszej decyzji.

Artykuł 17

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i jest stosowana od dnia 1 stycznia 2007 r.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący


(1)   Dz.U. C 234 z 22.9.2005, str. 46.

(2)   Dz.U. C 71 z 22.3.2005, str. 34.

(3)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r.

(4)  Dz.U. L 117 z 18.5.2000, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona Rozporządzeniem Rady (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).

(5)  Dz.U. L 138 z 30.4.2004, str. 24.

(6)  Dz.U. C 180 E z 31.7.2003, str. 145.

(7)  Dz.U. C 168 z 13.7.2002, str. 2.

(8)  Dz.U. C 115 z 15.5.2003, str. 1.

(9)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(10)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(11)   Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23 .

(12)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione Rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

ZAŁĄCZNIK

Działania prowadzone w celu realizacji ogólnych i szczegółowych celów programu wspierają projekty o ograniczonym zasięgu, wyróżniające aktywne uczestnictwo młodzieży.

Uczestnictwo młodzieży w różnych działaniach programu nie wymaga uprzedniego doświadczenia ani kwalifikacji, z wyjątkiem niektórych szczególnych przypadków, wyszczególnionych w działaniach.

Działania są prowadzone poprzez następujące środki:

DZIAŁANIE 1 - Młodzież dla Europy

Akcja ta ma na celu wzmacnianie aktywnej postawy obywatelskiej młodzieży oraz wzajemne zrozumienie między młodzieżą poprzez wymienione niżej środki.

Orientacyjne wyposażenie finansowe dla Działania 1 powinno wynosić nie mniej niż 30 % całkowitych kosztów przewidywanych na wszystkie pięć działań (na lata 2007-2013).

1.1. Wymiany młodzieży

Wymiany młodzieży umożliwią przyjęcie jednej lub kilku grup młodzieży przez grupę z innego kraju w celu wspólnej realizacji programu działań. Zasadniczo skierowane są do młodzieży w wieku od 13 do 25 lat.

Te działania, oparte na partnerstwie ponadnarodowym pomiędzy różnymi uczestnikami projektu implikują aktywne uczestnictwo młodzieży, mają na celu umożliwienie im odkrycia i uwrażliwienia się na różną rzeczywistość społeczna i kulturową, dając im okazję do uczenia się, jednym od drugich oraz do wzmocnienia ich świadomości obywatela europejskiego. Wsparcie jest ukierunkowane szczególnie na działania wielostronne dotyczące mobilności grupowej.

Dwustronne wymiany grup są szczególnie uzasadnione, gdy chodzi o pierwsze działanie europejskie lub działanie stowarzyszające niewielkiego rozmiaru czy też działanie lokalne, bez doświadczenia na płaszczyźnie europejskiej. Są również stosowane wobec młodzieży mającej mniejsze możliwości w celu wzmocnienia ich uczestnictwa w programie.

Ten środek wspiera również działania przygotowawcze, mające na celu wzmocnienie aktywnego uczestnictwa młodzieży w projektach, szczególnie na płaszczyźnie językowej i międzykulturowej, jak również ponadnarodowe spotkania młodych ludzi, pragnących przedyskutować tematy ważne dla ich przyszłości oraz przyszłości Europy.

W ramach tego działania wspierana jest działalność przygotowawcza i uzupełniająca, zwłaszcza w zakresie językowym i miedzykulturowym, zmierzająca do zwiększenia aktywnego uczestnictwa młodzieży w projektach.

1.2. Wspieranie inicjatyw młodzieży

Ten środek wspiera projekty, w których młodzież aktywnie i bezpośrednio uczestniczy w działaniach wymyślonych przez nią samą i których jest głównym uczestnikiem, w celu rozwijania ducha inicjatywy i przedsiębiorczości, jak również kreatywności. To zarządzenie stosuje się wobec młodzieży pomiędzy 16 a 30 rokiem życia.

Ten środek pozwala na wspieranie projektów z inicjatywy grupy, stworzonych na płaszczyźnie lokalnej, regionalnej i krajowej oraz na zorganizowanie w sieć podobnych projektów, przeprowadzanych w różnych krajach, w celu wzmocnienia ich charakteru europejskiego i pomnożenia współpracy i wymiany doświadczeń pomiędzy młodzieżą.

Otacza się szczególną uwagą młodzież mającą mniejsze możliwości.

1.3. Projekty demokracji uczestniczącej

Ten środek wspiera projekty lub działania mające na celu popieranie uczestnictwa młodzieży w życiu demokratycznym. Te projekty i działania implikują aktywne uczestnictwo młodzieży w aktywnym życiu ich społeczności na płaszczyźnie lokalnej, regionalnej lub krajowej i na poziomie międzynarodowym .

Ten środek stosuje się głównie wobec młodzieży w wieku 13-30 lat.

Te działania lub projekty są oparte na partnerstwie ponadnarodowym, umożliwiającym dzielnie się na płaszczyźnie europejskiej ideami, wymianę doświadczeń i dobrych praktyk, dotyczących projektów lub działań, przeprowadzonych na płaszczyźnie lokalnej lub regionalnej, mających na celu polepszenie uczestnictwa młodzieży na różnych poziomach społeczności. Te działania mogą zawierać zorganizowanie akcji zasięgania opinii u młodzieży na temat jej potrzeb i życzeń, w celu rozwoju nowego podejścia w dziedzinie aktywnego uczestnictwa młodzieży w demokratycznej Europie.

DZIAŁANIE 2 - Wolontariat europejski

Wolontariat ma na celu rozwijanie solidarności młodzieży, wspieranie jej aktywnej postawy obywatelskiej i wspieranie wzajemnego zrozumienia pomiędzy młodzieżą, przez wymienione niżej środki.

Orientacyjne wyposażenie finansowe dla Działania 2 powinno wynosić nie mniej niż 23 % całkowitych kosztów przewidywanych na wszystkie pięć działań (na lata 2007-2013).

2.1. Indywidualny wolontariat europejski

Młody wolontariusz uczestniczy w działalności niezyskownej i bez wynagrodzenia na rzecz społeczności w innym kraju niż ten, który zamieszkuje. Europejski wolontariat nie powinien skutkować ograniczeniem płatnej pracy, potencjalnej lub istniejącej ani też jej zastępować.

Wolontariat europejski trwa od kilku miesięcy do jednego roku. W przypadkach należycie uzasadnionych, szczególnie w celu wspierania uczestnictwa młodzieży, mającej mniejsze możliwości, można stosować wolontariat krótkoterminowy.

Ten środek stosuje się głównie wobec młodzieży pomiędzy 18 a 30 rokiem życia, przy czym niektóre działania wolontariatu mogą być na przykład realizowane przez młodzież od 16 roku życia, przy pomocy odpowiedniego kierownictwa.

Ten środek pokrywa całkowicie lub częściowo dietę wolontariusza, jego ubezpieczenie, koszty życia i podróży, jak również, w danym przypadku, dodatkową pomoc dla młodzieży, mającej mniejsze możliwości.

Ten środek wspiera również działania, mające na celu szkolenie młodych wolontariuszy, szczególnie przed ich wyjazdem i koordynację różnych partnerów. Pozwala ono na zapewnienie w danym przypadku monitorowania inicjatyw, opartych na nabytym doświadczeniu przy okazji wolontariatu europejskiego.

Państwa Członkowskie i Komisja czuwają, aby były przestrzegane standardy jakościowe: wolontariat implikuje wymiar nieformalnego kształcenia, które przejawia się przez działania pedagogiczne, mające na celu przygotowanie młodzieży osobowościowo, międzykulturowo i technicznie oraz poprzez stałe wsparcie osobiste. Za szczególnie ważne uważa się partnerstwo pomiędzy różnymi uczestnikami projektu, jak również zapobieganie ryzyku.

2.2. Interwencyjny wolontariat europejski

Ten środek wspiera projekty wolontariatu o tych samych cechach, co projekty opisane w pkt 2.1 i które umożliwiają grupom młodzieży zbiorowe uczestnictwo w działaniach organizowanych na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym, europejskim lub międzynarodowym.

Ten środek stosuje się głównie wobec młodzieży pomiędzy 18 a 30 rokiem życia .

2.3. Współpraca pomiędzy służbami cywilnymi a ochotniczymi

To zarządzenie wspiera współpracę pomiędzy służbami krajowymi i międzynarodowymi młodych wolontariuszy. Silniejsza synergia oraz tworzenie zgodności pomiędzy różnymi formami cywilnego wolontariatu na płaszczyźnie europejskiej oraz na płaszczyźnie krajowej mogą być wspierane przez program w celu zwiększenia ich wymiaru europejskiego.

DZIAŁANIE 3 - Młodzież na świecie

To działanie ma na celu rozwój wzajemnego zrozumienia pomiędzy narodami w duchu otwarcia na świat, przyczyniając się również do rozwoju systemów jakościowych, wspierających działania młodzieży w krajach, których dotyczy program. Jest ono otwarte na kraje partnerskie programu.

Orientacyjne wyposażenie finansowe dla Działania 3 powinno wynosić nie mniej niż 4% całkowitych kosztów przewidywanych na wszystkie pięć działań (na lata 2007-2013).

3.1. Współpraca z krajami sąsiadującymi z rozszerzoną Europą

Ten środek wspiera projekty z krajami partnerskimi programu , z których każdy uznawany jest jako kraj sąsiadujący na podstawie postanowień w sprawie Europejskiej Polityki Sąsiedztwa Unii zgodnie z art. 5 ust.2  (1).

Środek wspiera wymiany młodzieży, głównie wielostronne, które pozwalają licznym grupom młodzieży, pochodzącej z krajów uczestniczących w programie oraz z krajów sąsiadujących z Europą spotkać się w celu realizacji programu wspólnych działań. Środek stosuje się głównie wobec młodzieży pomiędzy 13 a 25 rokiem życia. Działania te, oparte na partnerstwie ponadnarodowym pomiędzy różnymi uczestnikami projektu, implikują wcześniejsze przeszkolenie kadry kierowniczej oraz aktywne uczestnictwo młodzieży i mają na celu umożliwienie im odkrycia i uwrażliwienia się na różną rzeczywistość społeczno-kulturową. Działania mające na celu wzmocnienie aktywnego uczestnictwa młodzieży w projektach mogą korzystać z dofinansowania, szczególnie jeśli chodzi o przygotowanie na płaszczyźnie językowej lub międzykulturowej.

Pod warunkiem, że odpowiednie krajowe struktury ds. zarządzania powstaną w sąsiadujących krajach, inicjatywy młodzieży lub grup młodzieżowych, podjęte na płaszczyźnie lokalnej, regionalnej lub krajowej w tych krajach, mogą uzyskać wsparcie, jeśli zostaną skupione w sieć razem z podobnymi inicjatywami w krajach uczestniczących w programie. Chodzi o działania młodzieży, utworzone przez nią samą i których jest ona głównym uczestnikiem. To zarządzenie stosuje się głównie wobec młodzieży pomiędzy 18 a 30 rokiem życia, przy czym niektóre inicjatywy młodzieżowe mogą być na przykład realizowane przez młodzież w wieku od 16 roku życia, przy pomocy odpowiedniego kierownictwa.

Środek wspiera działania, mające na celu wzmocnienie zdolności organizacji pozarządowych w dziedzinie młodzieżowej oraz połączenie ich w sieć, uznając znaczącą rolę, jaką mogą odegrać w rozwoju społeczeństwa obywatelskiego sąsiadujących krajów. Ma ono na celu szkolenie wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych , jak również wymianę doświadczeń, biegłości oraz dobrych praktyk pomiędzy animatorami. To zarządzenie wspiera działania, które ułatwią tworzenie trwałych i dobrej jakości projektów oraz partnerstwa.

Środek wspiera również projekty stymulujące innowacyjność i jakość, mające na celu wprowadzenie, wykonanie oraz zachęca do innowacyjnego podejścia w dziedzinie młodzieży.

Działania informacyjne, adresowane do młodzieży i wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych , mogą uzyskać wsparcie finansowe.

Środek wspiera również działania umożliwiające współpracę w dziedzinie młodzieżowej z krajami sąsiadującymi. Te działania mają szczególnie na celu wspieranie współpracy oraz wymianę idei i dobrych praktyk, jak również innych środków służących do nadawania odpowiedniej rangi i rozpowszechniania wyników projektów i działań w krajach realizujących program w dziedzinie młodzieżowej.

3.2. Współpraca z pozostałymi krajami

Środek wspiera działania dotyczące współpracy w dziedzinie młodzieżowej, szczególnie wymianę dobrych praktyk z pozostałymi krajami partnerskimi programu.

Popiera wymianę pomiędzy wykwalifikowanymi osobami aktywnymi w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych i ich szkolenie, jak również rozwój partnerstwa i sieci pomiędzy organizacjami młodzieżowymi.

Wielostronne wymiany młodzieżowe mogą być zrealizowane na bazie tematycznej pomiędzy tymi krajami a krajami uczestniczącymi w programie.

Przyznawane jest wsparcie dla działań o potencjale wzrostowym.

W ramach współpracy z krajami uprzemysłowionymi środek finansuje jedynie europejskich uczestników programu.

DZIAŁANIE 4 - Wykwalifikowane osoby aktywne w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych i systemy wspierające

To działanie ma na celu rozwój jakości struktur wspierających młodzież, wsparcie pracy wykwalifikowa-nych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych , poprawę jakości programu oraz popieranie zaangażowania obywatelskiego młodzieży na poziomie europejskim, przy wsparciu organizacji aktywnych na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie młodzieżowej.

Orientacyjne wyposażenie finansowe dla Działania 4 powinno wynosić nie mniej niż 15 % całkowitych kosztów przewidywanych na wszystkie pięć działań (na lata 2007-2013).

4.1. Wsparcie organizacji aktywnych na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie młodzieżowej

Środek wspiera funkcjonowanie organizacji pozarządowych aktywnych na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie młodzieżowej i mających na celu wspólny interes europejski. Ich działania powinny szczególnie przyczyniać się do aktywnego uczestnictwa młodych obywateli w życiu publicznym i w społeczeństwie, jak również do rozwoju oraz realizowania akcji współpracy europejskiej w dziedzinie młodzieżowej w szerokim tego słowa znaczeniu.

Aby móc skorzystać z dotacji na funkcjonowanie, organizacja musi przestrzegać następujących przepisów:

musi być założona prawnie co najmniej od roku;

musi to być organizacja o celu niezarobkowym;

musi być utworzona w kraju uczestniczącym w programie, zgodnie z art. 5 ust. 1 lub utworzona w niektórych państwach Europy Wschodniej (2);

musi działać na płaszczyźnie europejskiej sama lub w formie różnych skoordynowanych stowarzyszeń, a jej struktura i działania muszą pokrywać co najmniej osiem krajów uczestniczących w programie; może chodzić o sieć europejską reprezentującą organizacje działające na rzecz młodzieży;

jej działania muszą być zgodne z zasadami stanowiącymi podwaliny akcji wspólnotowej w dziedzinie polityki ds. młodzieży;

może to być organizacja rozwijająca działalność wyłącznie na rzecz młodzieży lub organizacja o szerszych celach, częściowo tylko działająca na rzecz młodzieży;

organizacja musi angażować młodzież w zarządzanie działaniami realizowanymi na ich rzecz.

Organizacje korzystające z dotacji na funkcjonowanie są wybierane na podstawie wezwań do składania propozycji. Mogą zostać zawarte umowy ramowe wieloletniego partnerstwa z wybranymi organizacjami. Jednak umowy ramowe nie wykluczają wszczęcia wezwań do składania propozycji dla dodatkowych uczestników .

Działania organizacji młodzieżowych, mogących przyczynić się do wzmocnienia i większej skuteczności akcji wspólnotowej są następujące:

funkcja reprezentacji poglądów i zainteresowań młodzieży w jej różnorodności na płaszczyźnie europejskiej;

wymiany młodzieżowe i wolontariat;

nieformalne i nieoficjalne kształcenie oraz programy działań młodzieżowych;

promocja uczenia się i zrozumienia międzykulturowego;

dyskusje na temat kwestii europejskich, polityk Unii Europejskiej lub polityk młodzieżowych;

rozpowszechnianie informacji o akcji wspólnotowej;

działania wspierające uczestnictwo i inicjatywę młodzieży.

Z tytułu niniejszego środka w celu określenia dotacji na funkcjonowanie uwzględnia się jedynie koszty funkcjonowania, niezbędne dla właściwego przebiegu normalnej działalności wybranej organizacji, szczególnie koszty pracownicze, koszty ogólne (czynsz, koszty nieruchomości, wyposażenie, materiały biurowe, telekomunikacja, koszty pocztowe...), koszty wewnętrznych zebrań oraz koszty publikacji, informacji i rozpowszechniania.

Dotacja jest przyznawana z poszanowaniem niezależności organizacji w wyborze jej członków oraz jej autonomii w szczegółowym określaniu swej działalności.

Komisja powinna udostępnić przewodnik dla użytkowników objaśniający wyraźnie ustawowe prawa i obowiązki dotyczące przyjmowania przyznanej dotacji.

Odnośne organizacje korzystają ze współfinansowania przez inne źródła niż wspólnotowe w wysokości co najmniej 20 % ich budżetu.

W interesie trwałości i ciągłości organizacji młodzieżowych finansowanych zgodnie z decyzją nr 790/2004/WE, minimalny roczny przydział w ramach działania 4.1 wynosi 2 600 000 EUR.

4.2. Wsparcie dla Europejskiego Forum Młodzieży

Organizacji mającej na celu wspólny interes europejski mogą zostać przyznane dotacje w ramach tego zarządzenia na wsparcie stałej działalności Europejskiego Forum Młodzieży, z poszanowaniem następujących zasad:

niezależność Europejskiego Forum Młodzieży w wyborze swych członków, przy zapewnieniu możliwie najszerszej reprezentacji różnym rodzajom organizacji młodzieżowych;

autonomia Europejskiego Forum Młodzieży w szczegółowym określaniu swej działalności;

możliwie jak najszersze włączanie w działalność Europejskiego Forum Młodzieży organizacji młodzieżowych, niebędących jej członkami oraz młodzieży niezrzeszonej;

aktywny udział Europejskiego Forum Młodzieży w procesach politycznych dotyczących młodzieży na płaszczyźnie europejskiej, odpowiadając szczególnie na pytania instytucji europejskich, podczas zasięgania opinii społeczeństwa obywatelskiego i wyjaśniając swym członkom poglądy wyrażane przez te instytucje.

Kwalifikowane wydatki Europejskiego Forum Młodzieży dotyczą zarazem kosztów funkcjonowania i wydatków niezbędnych do realizacji jego działań. Z uwagi na konieczność zapewnienia trwałości Europejskiego Forum Młodzieży uwzględnia się w momencie przyznawania środków pieniężnych programu następującą wytyczną: roczne środki pieniężne przyznawane Europejskiemu Forum Młodzieży nie są niższe niż 2 200 000 EUR .

Dotacje mogą być przyznane Europejskiemu Forum Młodzieży przy odbiorze odpowiedniego planu prac i budżetu. Dotacje mogą być przyznawane co roku lub na podstawie odnawialnej ramowej umowy partnerskiej z Komisją.

Forum korzysta ze współfinansowania przez inne źródła niż wspólnotowe w wysokości co najmniej 20 % jego budżetu.

Działalność prowadzona przez Europejskie Forum Młodzieży jest następująca:

reprezentowanie młodzieży przy Unii Europejskiej;

koordynowanie stanowisk jego członków wobec Unii Europejskiej;

przekazywanie informacji dotyczących młodzieży instytucjom europejskim;

przekazywanie informacji Unii Europejskiej krajowym radom młodzieży oraz organizacjom pozarządowym;

wspieranie i przygotowywanie uczestnictwa młodzieży w życiu demokratycznym;

udział w nowych ramach współpracy utworzonych na płaszczyźnie Unii Europejskiej w dziedzinie dotyczącej młodzieży;

przyczynianie się do rozwoju polityk młodzieżowych, pracy społeczno-oświatowej oraz możliwości kształcenia i do przekazywania informacji dotyczącej młodzieży, jak również do rozwoju struktur reprezentujących młodzież w całej Europie;

dyskusje i rozważania o młodzieży w Europie i w innych rejonach globu oraz o działaniach Unii Europejskiej na rzecz młodzieży.

4.3. Szkolenie i zorganizowanie w sieć wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych

Ten środek wspiera działania mające na celu szkolenie wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych w tej dziedzinie, w szczególności animatorów młodzieży, kierowników projektów, doradców ds. młodzieży, interwenientów pedagogicznych w projektach. Również wspiera wymianę doświadczeń, biegłości i dobrych praktyk pomiędzy tymi wykwalifikowanymi osobami aktywnymi w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych, jak również działania, które ułatwią utworzenie trwałych, wysokiej jakości projektów i partnerstw w ramach programu. Należy zwrócić szczególną uwagę na działania wspierające uczestnictwo młodzieży mającej największe trudności w uczestniczeniu w działaniach wspólnotowych.

4.4. Projekty stymulujące innowacyjność i jakość

To zarządzenie wspiera projekty mające na celu wprowadzanie, realizację i upowszechnianie innowacyjnego podejścia w dziedzinie młodzieży. To innowacyjne podejście może odnosić się do treści i celów związanych ze zmianami ram współpracy europejskiej w dziedzinie młodzieżowej, uczestnictwa partnerów różnego pochodzenia lub rozpowszechniania informacji.

4.5. Akcje informacyjne adresowane do młodzieży i wykwalifikowanych osób aktywnych w pracy z młodzieżą i w organizacjach młodzieżowych

Ten środek wspiera informację i komunikację adresowaną do młodzieży, przez lepszy dostęp młodzieży do rzeczowych informacji i do służb komunikacyjnych, tak aby zwiększyć jej udział w życiu publicznym i ułatwić wyrażanie jej możliwości w charakterze aktywnych i odpowiedzialnych obywateli. W tym celu będą wspierane działania na poziomie europejskim i krajowym, polepszające dostęp młodzieży do informacji i do służb komunikacyjnych, zwiększających rozpowszechnianie dobrej jakościowo informacji oraz udział młodzieży w przygotowaniu i rozpowszechnianiu informacji.

Ten środek przyczynia się szczególnie do rozwoju portali europejskich, krajowych, regionalnych i lokalnych, mających na celu rozpowszechnianie informacji właściwej młodzieży przez wszystkie rodzaje środków, a szczególnie te, z których młodzież najczęściej korzysta. Ta akcja może również wspierać środki promujące zaangażowanie młodzieży w przygotowanie i rozpowszechnianie zrozumiałych, przyjaznych i ukierunkowanych rad i produktów informacyjnych, tak aby polepszyć jakość informacji oraz dostęp do niej dla całej młodzieży. Wszystkie publikacje muszą w wyraźny i jasny sposób uwzględniać równość płci i muszą się posługiwać tzw. językiem inkluzywnym.

4.6. Partnerstwo

Ten środek umożliwia finansowanie partnerstwa z jednostkami regionalnymi lub lokalnymi w celu długotrwałego rozwoju projektów, mogących być kombinacją różnych środków programu. Finansowanie skupia się na projektach i działaniach koordynacyjnych.

4.7. Wsparcie dla struktur programu

Ten środek umożliwia finansowanie struktur, o których mowa w art. 8 ust. 2, szczególnie biur krajowych. Ta pomoc może być dostarczana w formie przyznania dotacji na funkcjonowanie, nie przekraczającej 50 % całkowitego kwalifikowanego kosztu, przyjętego w programie prac biura. Środek umożliwia również finansowanie stowarzyszonych organizacji, jak krajowych koordynatorów, centrów środków pieniężnych, sieci EURODESK, platformy młodzieży eurośródziemnomorskiej oraz stowarzyszenia młodych europejskich wolontariuszy, działających w charakterze organów wykonawczych na płaszczyźnie krajowej, z poszanowaniem art. 54 ust. 2 lit. c) oraz ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

4.8. Nadanie odpowiedniej rangi

Komisja może organizować seminaria, kolokwia, lub zebrania mogące ułatwić realizowanie programu. Może również przedsięwziąć jakąkolwiek odpowiednią akcję informacyjną, publikacyjną i rozpowszechniającą, jak również ocenę i kontrolę programu. Takie działania mogą być finansowane za pomocą dotacji otrzymanych w drodze zamówień publicznych lub mogą być zorganizowane i sfinansowane bezpośrednio przez Komisję.

DZIAŁANIE 5 - Wspieranie współpracy politycznej

Ta akcja ma na celu popieranie współpracy europejskiej w zakresie polityki ds. młodzieży.

Orientacyjne wyposażenie finansowe dla Działania 5 powinno wynosić nie mniej niż 4% całkowitych kosztów przewidywanych na wszystkie pięć działań (na lata 2007-2013).

5.1. Spotkania młodzieży i kierownictwa ds. polityki młodzieżowej

Ten środek wspiera działania umożliwiające współpracę polityczną oraz dialog pomiędzy młodzieżą i jej organizacjami a kierownictwem ds. polityki młodzieżowej. Działania te mają szczególnie na celu wspieranie współpracy i wymianę idei i dobrych praktyk w dziedzinie młodzieżowej, konferencje zorganizowane przez kierownictwo Unii, wspieranie seminariów dla młodzieży w celu promowania i zachęcenia młodych ludzi w Europie do podejmowania działań w ramach wspólnoty politycznej, społecznej i kulturowej, jak również inne działania nadające odpowiednią rangę i rozpowszechniające wyniki projektów i działań Unii Europejskiej w dziedzinie młodzieżowej.

5.2. Europejski tydzień młodzieży

W tym kontekście Europejski tydzień młodzieży staje się regularnym i stałym wydarzeniem, jako ustanowiony element europejskiej polityki ds. młodzieży. W pilnowaniu i organizacji działań powinna uczestniczyć grupa młodzieży, aby młodzi ludzie rzeczywiście znaleźli się w centrum wydarzeń tego tygodnia.

Jako część Europejskiego tygodnia młodzieży powinny zostać przeprowadzone w sposób scentralizowany i zdecentralizowany następujące działania:

informowanie na temat pracy europejskich instytucji;

działania umożliwiające młodym ludziom poinformowanie posłów do PE o sprawach, które młodzież zajmują;

przekazanie nagrody najlepszym projektom młodzieżowym wspieranym przez program „MŁODZIEŻ W DZIAŁANIU”.

5.3. Wsparcie dla działań mających na celu lepsze zrozumienie i znajomość dziedziny młodzieżowej

To zarządzenie wspiera specjalne projekty dotyczące określenia obecnego stanu wiedzy, odnoszącej się do uprzywilejowanych tematów z dziedziny młodzieżowej, określonych w ramach otwartej metody koordynacyjnej, jak również projektów umożliwiając ich uzupełnienie, aktualizację oraz ułatwienie dostępu do nich.

Ma ono również na celu wspieranie rozwoju metod umożliwiających analizę i porównywanie wyników badań oraz gwarantowanie ich jakości.

Program może również wspierać działania łączenia w sieć różnych uczestników z dziedziny młodzieżowej.

5.4. Współpraca z międzynarodowymi organizacjami

Ta akcja może wspierać współpracę Unii Europejskiej z międzynarodowymi organizacjami, kompetentnymi w dziedzinie młodzieżowej, szczególnie z Radą Europy oraz Organizacją Narodów Zjednoczonych lub jej wyspecjalizowanymi instytucjami.

6. ZARZĄDZANIE PROGRAMEM

Całkowity budżet programu może również pokrywać wydatki związane z przygotowaniem, monitoringiem, kontrola, audytem i oceną, bezpośrednio niezbędnych do zarządzania programem i do realizacji jego celów, szczególnie badań, zebrań, akcji informacyjnych i publikacyjnych, wydatków związanych z sieciami informatycznymi mającymi na celu wymianę informacji, jak również wszelkie inne wydatki na pomoc administracyjną i techniczną, z jakiej może skorzystać Komisja przy zarządzaniu programem.

W celu przedstawienia dobrych praktyk i wzorcowych projektów tworzy się bazę danych, zawierającą informacje na temat istniejących koncepcji dotyczących działalności młodzieżowej na szczeblu europejskim.

7. KONTROLE I AUDYTY

Dla projektów wyselekcjonowanych zgodnie z procedurą opisaną w art. 13 ust. 2 niniejszej decyzji zostaje wdrożony system z zastosowaniem metody statystycznej.

Uczestnik zachowuje do dyspozycji Komisji wszystkie dowody wydatków, mających miejsce przez okres pięciu lat, licząc od daty ostatniej płatności. Uczestnik czuwa, aby w danym przypadku dowody przechowywane przez jego partnerów lub członków zostały oddane do dyspozycji Komisji.

Komisja, bądź bezpośrednio przez swych urzędników, bądź za pośrednictwem jakiejkolwiek instytucji zewnętrznej wybranej przez nią, ma prawo do przeprowadzenia audytu dotyczącego wykorzystania dotacji. Te audyty mogą być przeprowadzane przez cały okres umowy, jak również przez okres pięciu lat, licząc od daty wypłaty pozostałej części dotacji. W danym przypadku wyniki tych audytów mogą doprowadzić do decyzji o zażądaniu zwrotu dotacji ze strony Komisji.

Pracownicy Komisji, jak również osoby z zewnątrz, upoważnione przez Komisję, mają odpowiedni dostęp, szczególnie do biur uczestników , jak również do wszystkich niezbędnych informacji, w tym również pod postacią elektroniczną, w celu właściwego przeprowadzenia tych audytów.

Trybunał Obrachunkowy jak również Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dysponują tymi samymi prawami, co Komisja, szczególnie prawem dostępu.

Decyzje Komisji, podjęte w zastosowaniu art. 10, porozumienia z biurami krajowymi, umowy z uczestniczącymi państwami trzecimi, jak również porozumienia i umowy, które z nich wynikają, przewidują szczególnie monitoring i kontrolę finansową Komisji (lub jakiegokolwiek reprezentanta, upoważnionego przez nią), w tym OLAF oraz, w danym przypadku, audyty Trybunału Obrachunkowego na miejscu. Te kontrole mogą być przeprowadzane w biurach krajowych, jak również, w razie potrzeby, u korzystających z dotacji.

Komisja może również przystąpić do kontroli i weryfikacji na miejscu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (3) .

Dla działań wspólnotowych będących przedmiotem niniejszej decyzji pojęcie nieprawidłowości, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (4) powinno być rozumiane jako wszelkie przekroczenie przepisu prawa wspólnotowego lub wszelka nieznajomość zobowiązania umownego wynikająca z czynności lub zaniechania przez jednostkę prawną, która skutkuje lub skutkowałaby szkodą dla ogólnego budżetu Unii Europejskiej lub dla budżetów zarządzanych przez nią, z powodu nienależnego wydatku.


(1)  Bez szkody dla przyszłego rozwoju krajami uznanymi za sąsiadujące są Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Republika Mołdawii, Federacja Rosyjska i Ukraina, Algieria, Egipt, Izrael, Jordania, Liban, Libia, Maroko, Terytoria Palestyńskie, Syria i Tunezja.

(2)  Białoruś, Mołdawia, Federacja Rosyjska, Ukraina.

(3)  Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(4)  Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

P6_TA(2005)0397

Program Kultura 2007 (2007-2013) ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program Kultura 2007 (2007-2013) (COM(2004)0469 — C6-0094/2004 — 2004/0150 (COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0469) (1),

uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 151 ust. 5 tiret pierwsze Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C6-0094/2004),

uwzględniając art. 51 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Budżetowej, Komisji Wolności Obywatelskich, Komisji Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia, (A6-0269/2005),

1.

zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.

wskazuje, że środki określone we wniosku Komisji na okres po roku 2006 będą przedmiotem decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.

wzywa Komisję, aby ta, po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych, przedstawiła w miarę potrzeby propozycje dostosowania finansowej kwoty referencyjnej programu;

4.

zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC1-COD(2004)0150

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 października 2005 r. w celu przyjęcia decyzji nr .../2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program Kultura (2007-2013)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat Ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 151 ust. 5 tiret pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Popieranie współpracy i wymiany kulturalnej jest sprawą zasadniczą, w celu szanowania i promowania różnorodności języków i kultur w Europie i polepszenia wiedzy, jaką mają obywatele o kulturach Europy, innych niż ich własna kultura , przy równoczesnym podnoszeniu poziomu ich wiedzy o ich wspólnym dziedzictwie kulturowym . Wspieranie współpracy i różnorodności kulturowej i językowej przyczynia się również do uczynienia z europejskiej postawy obywatelskiej namacalnej rzeczywistości, przez popieranie bezpośredniego uczestnictwa obywateli europejskich w procesie integracyjnym.

(2)

Aktywna polityka kulturalna mająca na celu ochronę europejskiej różnorodności kulturowej oraz promowanie wspólnych elementów kulturowych i dziedzictwa kulturowego może przyczyniać się do polepszenia zewnętrznej postrzegalności Unii Europejskiej.

(3)

Dziedzictwo architektoniczne stanowi istotną część kulturowego dziedzictwa Europy. Działanie wspólnotowe mające na celu jego zachowanie i ochronę powinno stanowić uzupełnienie rozwiązań krajowych i regionalnych.

(4)

Pełna przynależność oraz pełne uczestnictwo obywateli w integracji europejskiej zakładają lepsze uwydatnienie ich wartości i wspólnych korzeni kulturowych jako elementu kluczowego ich tożsamości oraz przynależności do społeczeństwa opartego na wolności, sprawiedliwości, demokracji, poszanowaniu godności i nienaruszalności jednostki ludzkiej, tolerancji i solidarności, zgodnie z Kartą Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

(5)

Program Kultura 2007-2013 powinien uwzględniać dziedziny dziedzictwa kulturowego i twórczości artystycznej Państw Członkowskich, takie jak architektura, sztuki plastyczne, muzyka, literatura i sztuki widowiskowe, pozostając jednocześnie w duchu nie sektorowym i otwartym na innowację i synergię interdyscyplinarną.

(6)

Sektor kulturalny jest źródłem wielu miejsc pracy; istnieje ponadto wyraźny związek pomiędzy inwestycjami w sektorze kultury i rozwojem gospodarczym.

(7)

Sektor kulturalny musi uczestniczyć i odgrywać rolę w rozwoju szeroko pojętych polityk europejskich. Dlatego też miejsce przemysłu kulturalnego w rozwoju osiąganym w ramach Strategii Lizbońskiej musi zostać wzmocnione, gdyż w coraz większym stopniu uczestniczy on w gospodarce europejskiej.

(8)

Dla pomyślnej realizacji Strategii Lizbońskiej i stworzenia opartej na wiedzy gospodarki o wysokim stopniu konkurencyjności, cieszącej się zrozumieniem i poparciem społecznym, specjalistyczna wiedza musi rozwijać się w szerszej strukturze kulturowej, z czego wynika konieczność wzmocnienia polityk kulturalnych na szczeblach regionalnym, krajowym i europejskim.

(9)

Jest również niezbędne promowanie aktywnej postawy obywatelskiej i wzmocnienie walki przeciw wszystkim formom wykluczenia, w tym przeciw rasizmowi i ksenofobii.

(10)

Muzea posiadają istotne znaczenie, gdyż przechowują i przekazują europejskie dziedzictwo kulturowe oraz mogą wspierać propagowanie aktywnej postawy obywatelskiej i wzmacnianie walki z wykluczeniem, zapewniając poznanie i zrozumienie historii Europy i różnorodności kulturowej.

(11)

Mieszkańcy obszarów dotkniętych skrajnym ubóstwem są często poszkodowani w zakresie kultury. Poprawa dostępu możliwie największej liczby osób do kultury i dziedzictwa kulturowego stanowi więc narzędzie walki z wykluczeniem społecznym.

(12)

Artykuł 3 Traktatu stanowi, że we wszystkich działaniach, o których mowa w tym artykule, Wspólnota stara się wyeliminować nierówności i promować równość mężczyzn i kobiet.

(13)

Programy kulturalne Kalejdoskop, Ariane i Rafael, następnie Kultura 2000, ustanowione odpowiednio w drodze decyzji nr 719/96/WE (3), nr 2085/97/WE (4), nr 2228/97/WE (5) oraz nr 508/2000/WE (6) Parlamentu Europejskiego i Rady, zaznaczyły pozytywne etapy w realizacji działań wspólnotowych w dziedzinie kultury. Tym sposobem zostało nabyte znaczne doświadczenie, szczególnie dzięki ocenie wzmiankowanych programów kulturalnych. Obecnie należy uprościć i wzmocnić działania kulturalne Wspólnoty, opierając się na wynikach tych ocen, wynikach opinii zasięgniętej u wszystkich zainteresowanych stron oraz na pracach instytucji europejskich. Istnieją więc podstawy do utworzenia programu w tym celu.

(14)

Instytucje europejskie wypowiedziały się w ten sposób przy różnych okazjach na tematy dotyczące wspólnotowych działań kulturalnych i celów współpracy kulturalnej; przede wszystkim Rada w rezolucjach z dnia 25 czerwca 2002 r. o nowym planie roboczym w zakresie współpracy europejskiej w dziedzinie kultury (7) oraz z dnia 19 grudnia 2002 r. realizująca plan prac w zakresie współpracy europejskiej w dziedzinie kultury (8), Parlament Europejski w rezolucjach z dnia 5 września 2001 r. o współpracy kulturalnej w Unii Europejskiej (9), z dnia 28 lutego 2002 r. o realizacji programu Kultura 2000 (10), z dnia 22 października 2002 r. o doniosłości i dynamizmie teatru i sztuk widowiskowych w rozszerzonej Europie (11) i z dnia 4 września 2003 r. o branżach przemysłu kulturalnego  (12), jak również Komitet Regionów w opinii z dnia 9 października 2003 r. o przedłużeniu programu Kultura 2000.

(15)

Rada - w konkluzjach z dnia 16 listopada 2004 r. dotyczących planu pracy w dziedzinie kultury (2005-2006), Parlament Europejski - w rezolucji z dnia 4 września 2003 r. w sprawie branż przemysłu kulturalnego i Komitet Ekonomiczno-Społeczny - w opinii z 28 stycznia 2004 r. na temat branż przemysłu kulturalnego w Europie, opowiedzieli się za koniecznością pełniejszego uwzględnienia szczególnego charakteru gospodarczo-społecznego branż przemysłu kulturalnego spoza sektora audiowizualnego.

(16)

W wyżej wymienionych rezolucjach Rada położyła nacisk na konieczność przyjęcia na płaszczyźnie wspólnotowej bardziej spójnego podejścia, dotyczącego kultury oraz na fakt, że europejska wartość dodana jest pojęciem podstawowym i determinującym w ramach współpracy europejskiej w zakresie kultury, jak również ogólnym warunkiem działań Wspólnoty w dziedzinie kultury.

(17)

W celu urzeczywistnienia przestrzeni kulturalnej wspólną narodom Europy należy wpierać ochronę i poznawanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim, ponadnarodową mobilność uczestników kultury oraz ponadnarodowy obieg dzieł i wyrobów artystycznych i kulturalnych jak również popierać dialog i wymiany kulturalne.

(18)

W tym kontekście istnieją podstawy do promowania szerszej współpracy pomiędzy uczestnikami życia kulturalnego, wspierając ich przy tworzeniu wieloletnich sieci współpracy , umożliwiających rozwój wspólnej działalności, wnoszenie wsparcia dla bardziej ukierunkowanych działań, mających rzeczywistą europejską wartość dodaną, wsparcie symbolicznych wydarzeń kulturalnych, wsparcie europejskich organizacji do spraw współpracy kulturalnej, popieranie prac analitycznych na wybrane tematy o znaczeniu europejskim, jak również działania gromadzenia, rozpowszechniania informacji i działań waloryzujących w dziedzinie współpracy kulturalnej.

(19)

Zgodnie z decyzją nr 1419/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 25 maja 1999 r. ustanawiającej plan działań wspólnotowych na rzecz obchodów „Europejskiej Stolicy Kultury” na lata 2005 do 2019 (13) należy wnieść znaczne dofinansowanie dla tej imprezy, zauważanej przez Europejczyków i przyczyniającej się do wzmocnienia uczucia przynależności do wspólnej przestrzeni kulturowej. W ramach tych obchodów należy położyć akcent na transeuropejską współpracę kulturalną.

(20)

Należy wspierać funkcjonowanie organizacji działających na rzecz europejskiej współpracy kulturalnej, odgrywających tym samym rolę „ambasadorów” kultury europejskiej, opierając się na doświadczeniu nabytym przez Unię Europejską w ramach decyzji nr 792/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r., ustanawiającej wspólnotowy program działań wspierający organy działające na szczeblu europejskim w dziedzinie kultury  (14).

(21)

Zgodnie z art. 151 ust. 4 Traktatu inne polityki, działania i narzędzia wspólnotowe powinny być spójne z działaniem wspólnotowym w dziedzinie kultury, a także uzupełniać je. Szczególną uwagę należy zwrócić na powiązanie, środków wspólnotowych w dziedzinie kultury i edukacji, aby zagwarantować, że projekty o podobnym charakterze (projekty dotyczące na przykład kształcenia młodych, muzyków) będą objęte wsparciem za pośrednictwem działań wspólnotowych prowadzonych w tej z dwóch dziedzin, która okaże się bardziej odpowiednia.

(22)

Unia Europejska powinna realizować kampanię informowania i poparcia, na szczeblu krajowym, europejskim, jak i międzynarodowym, dla konwencji UNESCO o ochronie różnorodności dorobku kulturowego i twórczości artystycznej. Powinna również dopilnować, aby wspomniana konwencja nie osłabiła praw człowieka i podstawowych wolności w imię kultury czy tradycji

(23)

Niezbędne jest, aby program w poszanowaniu zasady swobody wyrażania się, przyczynił się do wysiłków Unii Europejskiej w zakresie promocji stałego rozwoju oraz walki ze wszelkimi formami dyskryminacji.

(24)

Kraje kandydujące do Unii Europejskiej oraz państwa EFTA, będące członkami Porozumienia o EOG, są oficjalnie powołane do uczestniczenia w programach wspólnotowych, zgodnie z umowami zawartymi z tymi krajami.

(25)

Rada Europejska z 19 i 20 czerwca 2003 zatwierdziła „Agendę z Salonik dla zachodnich Bałkanów: postęp na drodze integracji europejskiej”, która przewiduje, że programy wspólnotowe powinny być otwarte na kraje w procesie stabilizacji i łączenia się, na podstawie umów ramowych przygotowanych do podpisania pomiędzy Wspólnotą a tymi krajami. Kraje te powinny mieć możliwość - jeśli tego pragną, zależnie od względów budżetowych lub priorytetów politycznych - uczestniczenia w programie lub korzystania z formuły bardziej ograniczonej współpracy, na podstawie dodatkowych kredytów oraz specjalnych warunków do uzgodnienia pomiędzy zainteresowanymi stronami.

(26)

Program powinien być również otwarty na współpracę z innymi państwami trzecimi, które podpisały ze Wspólnotą Europejską porozumienia zawierające część kulturalną, zgodnie z warunkami do określenia.

(27)

Jest stosowne ustanowienie jednego narzędzia finansowania i programowania dla współpracy kulturalnej, zatytułowanego „program Kultura” , na okres od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

(28)

Istnieje ogólna zgoda w kwestii konieczności przeznaczenia odpowiednich środków budżetowych na finansowanie i planowanie tego instrumentu, jeśli celem jest osiągnięcie ambitnych założeń, jakie on wyznacza.

(29)

Akcja wspólnotowa uzupełnia działania krajowe lub regionalne, przeprowadzane w dziedzinie współpracy kulturalnej. Ponieważ cele planowanych działań ( ochrona i poznawanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim, ponadnarodowa mobilność uczestników kultury w Europie, ponadnarodowy obieg dzieł i wyrobów artystycznych i kulturalnych, jak również dialog międzykulturowy), mogą nie zostać zrealizowane w wystarczający sposób przez same Państwa Członkowskie z powodu ich ponadnarodowego charakteru, a mogą zostać lepiej zrealizowane na płaszczyźnie wspólnotowej, Wspólnota może uchwalić zarządzenia, zgodnie z zasadą pomocniczości opisaną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, wyrażoną we wzmiankowanym artykule, decyzja nie przekracza tego, co jest niezbędne, aby osiągnąć te cele.

(30)

W kwestii realizacji wsparcia wspólnotowego, należy uwzględnić specyficzny charakter sektora kulturalnego w Europie, a szczególnie zadbać, by procedury administracyjne i finansowe zostały uproszczone, na ile jest to możliwe, oraz dostosowane do realizowanych celów, jak również do doświadczeń i zmian w sektorze kulturalnym.

(31)

Wielka różnorodność kulturowa i językowa w Europie oznacza, że należy wspierać tłumaczenia literackie w językach nowożytnych; wsparciem tym należy też objąć tłumaczenia klasyki greckiej i łacińskiej ze Starożytności i Średniowiecza; należy również uwzględniać specyfikę tłumaczenia literackiego.

(32)

W ramach współpracy pomiędzy Komisją a Państwami Członkowskimi należy zapewnić stałe monitorowanie i ocenę niniejszego programu, aby umożliwić ponowne dostosowanie dotyczące szczególnie priorytetów realizacji rozporządzeń. Ocena będzie zawierać zewnętrzną ocenę, przeprowadzoną przez niezależne i bezstronne instytucje.

(33)

Procedury monitorowania i oceny programu powinny odnosić się do konkretnych celów i wskaźników mierzalnych, możliwych do zrealizowania, adekwatnych i określonych w czasie.

(34)

Należy zastosować odpowiednie środki, aby zapobiec nieprawidłowościom i oszustwom, odzyskać utracone fundusze, wpłacone lub niewłaściwie używane.

(35)

Decyzja powinna mieć na celu ustanowienie ram finansowych na cały czas trwania programu, które dla władz budżetowych stanowią uprzywilejowane odniesienie, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 roku pomiędzy Parlamentem Europejskim a Komisją o dyscyplinie budżetowej i ulepszeniu procedury budżetowej (15).

(36)

Istnieją podstawy, aby uchwalić zarządzenia niezbędne do stosowania niniejszej decyzji, zgodnie z decyzją 1999/468/WE Rady z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (16).

(37)

Istnieją podstawy, aby przewidzieć przejściowe zarządzenia w celu zapewnienia bezkonfliktowej fazy pomiędzy, z jednej strony, programami ustanowionymi przez decyzje nr 508/2000/WE lub 792/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady a, z drugiej strony, programem ustanowionym przez niniejszą decyzję,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie programu oraz czas trwania

1.   Niniejsza decyzja ustanawia program Kultura , będący jedynym wieloletnim programem działań wspólnotowych w dziedzinie kultury, zwany dalej „programem”.

2.   Program będzie realizowany w okresie rozpoczynającym się 1 stycznia 2007 r. i kończącym się 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Całkowity budżet programu

1.   Całkowity budżet na wykonanie niniejszego programu na okres, o którym mowa w art. 1, wynosi 600 milionów EUR.

2.   Władze budżetowe zezwalają na roczne kredyty w granicach perspektyw finansowych.

Artykuł 3

Cele programu

1.   Ogólnym celem programu jest przyczynienie się do uwydatnienia obszaru kulturalnego, wspólnego dla Europejczyków, przez rozwój współpracy kulturalnej pomiędzy twórcami, uczestnikami życia kulturalnego oraz instytucjami kulturalnymi krajów uczestniczących w programie, w celu popierania rodzenia się europejskiej postawy obywatelskiej.

2.   Właściwe cele programu są następujące:

a)

wspierać ochronę i poznawanie dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim;

b)

wspieranie mobilności ponadnarodowej osób pracujących w sektorze kulturalnym;

c)

wspieranie ponadnarodowego obiegu dzieł oraz wyrobów artystycznych i kulturalnych;

d)

wspieranie dialogu międzykulturowego.

Artykuł 4

Wytyczne programu

1.   Cele programu są realizowane przy zastosowaniu następujących działań, opisanych w Załączniku:

a)

wsparcie dla działań kulturalnych:

wieloletnie sieci współpracy,

akcje współpracy,

działania specjalne;

b)

wspieranie organizacji aktywnych na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie kulturalnej;

c)

wspieranie prac analitycznych, jak również gromadzenia i rozpowszechniania informacji i działalności promocyjnej w dziedzinach odnoszących się do sektora kultury, w tym do współpracy kulturalnej, dziedzictwa kulturowego, wzmocnienia synergii między edukacją a kulturą, dodatkowych szkoleń zawodowych dla artystów i zatrudnienia w sektorze kultury;

d)

wspieranie działań związanych z kształceniem muzycznym i artystycznym, sprzyjających wymianie dobrych praktyk i ściślejszej współpracy na szczeblu europejskim.

2.   Działania te są przeprowadzane zgodnie z przepisami znajdującymi się w Załączniku.

Artykuł 5

Przepisy dotyczące państw trzecich

1.   Program jest otwarty na uczestnictwo następujących krajów:

Państw grupy EFTA, będących członkami EOG, zgodnie z przepisami Porozumienia o EOG,

krajów kandydujących, będących beneficjentami strategii przedakcesyjnej Unii Europejskiej, zgodnie z ogólnymi zasadami i na warunkach ogólnych uczestnictwa tych krajów w programach wspólnotowych, ustanowionych odpowiednio przez umowę ramową oraz decyzje Rad stowarzyszenia,

krajów zachodnich Bałkanów, na warunkach, które mają zostać określone przez przyszłe umowy ramowe, dotyczące ich uczestnictwa w programach wspólnotowych,

kraje objęte Europejską Polityką Sąsiedztwa zgodnie z planami działania, jakie zostaną opracowane.

Kraje wzmiankowane w niniejszym ustępie w pełni będą uczestniczyć w programie po spełnieniu wymaganych warunków oraz wpłacie dodatkowych środków.

Komisja zapewnia powiązanie między programem i innymi środkami wspólnotowymi, w szczególności w dziedzinie edukacji, szkolenia zawodowego, młodzieży, sportu, języków, integracji społecznej, polityki zewnętrznej UE, walki z dyskryminacją i badań naukowych.

2.   Program jest również otwarty na współpracę z innymi państwami trzecimi, które podpisały ze Wspólnotą Europejską układy o stowarzyszeniu lub współpracy, zawierające klauzule kulturalne, na bazie dodatkowych środków i specjalnych warunków do uzgodnienia.

Kraje zachodnich Bałkanów, o których mowa w ust. 1, które nie chcą korzystać z pełnego uczestnictwa w programie, mogą korzystać ze współpracy z programem na warunkach przewidzianych w niniejszym ustępie.

Artykuł 6

Współpraca z międzynarodowymi organizacjami

Program umożliwia współpracę z międzynarodowymi organizacjami, kompetentnymi w dziedzinie kultury, jak UNESCO lub Rada Europy, na podstawie wkładów parytetowych i w poszanowaniu zasad właściwych dla każdej instytucji lub organizacji w celu realizacji działań, o których mowa w art. 4.

Artykuł 7

Komplementarność z innymi narzędziami działania wspólnotowego

Komisja zapewnia łączność programu z innymi środkami wspólnotowymi, szczególnie w ramach Funduszy Strukturalnych i w dziedzinie szkolnictwa, kształcenia zawodowego, młodzieży, sportu, języków, integracji społecznej, walki z wszelkimi formami dyskryminacji oraz badań naukowych.

Artykuł 8

Wykonanie programu

1.   Komisja zapewnia wykonanie działań, będących przedmiotem niniejszego programu, zgodnie z Załącznikiem.

2.   Zostały uchwalone następujące środki, zgodnie z procedurą zarządzania, o której mowa w art. 10 ust. 2:

a)

roczny plan pracy, w tym również priorytety, a także kryteria i procedury selekcyjne;

b)

roczny budżet oraz podział środków finansowych pomiędzy różne działania programu;

c)

zarządzenia dotyczące monitorowania i oceny programu.

3.   Wszystkie pozostałe środki, niezbędne do wykonania niniejszej decyzji, zostały uchwalone zgodnie z procedurą konsultacyjną, o której mowa w art. 10 ust. 3.

Artykuł 9

Środki przejrzystości

1.     Kryteria wyboru ustalone przez ekspertów, łącznie ze stosowaną skalą oceniania, są dostępne dla wszystkich podmiotów z dziedziny kultury.

2.     Niezależnie od tego, czy podmiot otrzymał dotację, czy też nie, wnioskodawca ma prawo do otrzymania odnośnej informacji na temat powodów decyzji końcowej.

Artykuł 10

Komitet

1.   Komisję wspomaga Komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 4 oraz 7 decyzji 1999/468/WE, w poszanowaniu przepisów jej art. 8. Okres czasu, przewidziany przez art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.

3.   W przypadku odwołania do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 3 oraz 7 decyzji 1999/468/WE, w poszanowaniu przepisów art. 8 tejże decyzji.

4.   Komitet przyjmuje swój wewnętrzny regulamin.

Artykuł 11

Punkty kontaktowe kultury

1.   Punkty kontaktowe kultury, określone w ppkt I.3.3 Załącznika, działają w charakterze organów wykonawczych do spraw rozpowszechniania informacji o programie na płaszczyźnie krajowej, w poszanowaniu art. 54 ust. 2 lit. c) oraz ust. 3 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (17) (zwanego dalej „rozporządzeniem finansowym”).

2.   Punkty kontaktowe kultury muszą przestrzegać następujących kryteriów:

należy mieć do dyspozycji wystarczająco liczny personel, o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych i językowych, przystosowany do pracy w środowisku międzynarodowej współpracy;

należy dysponować odpowiednimi strukturami, szczególnie w zakresie sprzętu informatycznego i środków komunikacji;

należy działać w kontekście administracyjnym, pozwalającym na właściwe wywiązywanie się z zadań i unikanie wszelkiego konfliktu interesów.

Artykuł 12

Przepisy finansowe

1.   Zgodnie z art. 176 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 (18) Komisja może zdecydować, zależnie od cech beneficjentów oraz rodzaju działań, czy istnieją podstawy do zwolnienia ich z weryfikacji kompetencji i kwalifikacji zawodowych, wymaganych w celu właściwego przeprowadzenia działań lub programu roboczego.

2.   Pomoc finansowa przybierze formę dotacji dla osób prawnych. W niektórych przypadkach mogą zostać przyznane stypendia dla osób fizycznych, w zastosowaniu art. 114 ust. 1 rozporządzenia finansowego. Komisja może również przyznać nagrody dla osób fizycznych lub prawnych za działania lub projekty wykonane w ramach programu. Zgodnie z art. 181 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 i zależnie od rodzaju działań można uzyskać zezwolenie na ryczałty finansowe lub na zastosowanie tabeli kosztów jednostkowych.

3.   Zgodnie z art. 168 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 niektóre szczególne działania Europejskich Stolic Kultury, określone na podstawie decyzji nr 1419/1999/WE, mogą otrzymać dofinansowanie.

Artykuł 13

Wkład programu do innych polityk wspólnotowych

Program przyczynia się do wzmocnienia polityki przekrojowej Wspólnoty Europejskiej, szczególnie:

a)

upowszechniając podstawową zasadę swobody wyrażania się;

b)

zwiększając poczucie obywatelstwa europejskiego i świadomość wspólnego dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim;

c)

popierając uświadamianie sobie znaczenia wkładu do stałego rozwoju;

d)

potwierdzając znaczenie europejskiego programu współpracy kulturalnej, skierowanego na wspieranie wzajemnego zrozumienia, integracji społecznej i tolerancji społecznej na terytorium Unii Europejskiej;

e)

przyczyniając się do eliminowania wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, niepełność sprawność, wiek lub orientację seksualną;

f)

wspierając budowanie świadomości kulturowej obywateli europejskich poprzez wzmocnienie synergii między edukacją i kulturą;

g)

promując w Europie różnorodność kulturową i językową w każdej postaci.

Przedmiotem szczególnej uwagi będzie spójność i komplementarność pomiędzy programem a politykami wspólnotowymi w dziedzinie współpracy kulturalnej z państwami trzecimi.

Artykuł 14

Monitorowanie i ocena

1.   Komisja zapewnia regularne monitorowanie programu. Wyniki procesu monitorowania i oceny są uwzględniane podczas realizacji programu.

To monitorowanie zawiera sprawozdania wymienione w ust. 4 lit. a) i c).

Cele właściwe programu mogą być, w oparciu o wyniki sprawozdań z monitorowania, dostosowywane zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu.

2.   Komisja zapewnia regularną, niezależną, zewnętrzną ocenę programu.

3.     Dokonując oceny programu należy uwzględnić cele wyznaczone w niniejszej decyzji, aby zapewnić ich realizację.

4.   Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów:

a)

zewnętrzne i niezależne sprawozdanie okresowe oceniające uzyskane wyniki oraz aspekty jakościowe i ilościowe, dotyczące wykonania niniejszego programu, najpóźniej do 31 grudnia 2010 r.;

b)

komunikat o kontynuowaniu niniejszego programu, najpóźniej do 31 grudnia 2011 r.;

c)

zewnętrzne i niezależne sprawozdanie z oceny ex post, najpóźniej do 31 grudnia 2015 r.

Artykuł 15

Przepisy przejściowe

Działania rozpoczęte przed 31 grudnia 2006 r. na podstawie decyzji nr 508/2000/WE oraz decyzji nr 792/2004/WE nadal są zarządzane, aż do ich zamknięcia, stosownie do przepisów tych decyzji.

Komitet przewidziany w art. 5 decyzji nr 508/2000/WE zostaje zastąpiony przez Komitet wzmiankowany w art. 10 niniejszej decyzji.

Artykuł 16

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący


(1)  Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 65.

(2)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r.

(3)  Dz.U. L 99 z 20.4.1996, str. 20.

(4)  Dz.U. L 291 z 24.10.1997, str. 26.

(5)  Dz.U. L 305 z 8.11.1997, str. 31.

(6)  Dz.U. L 63 z 10.3.2000, str. 1.

(7)  Dz.U. C 162 z 6.7.2002, str. 5.

(8)  Dz.U. C 13 z 18.1.2003, str. 5.

(9)  Dz.U. C 72 E z 21.3.2002, str. 142.

(10)  Dz.U. C 293 E z 28.11.2002, str. 105.

(11)  Dz.U. C 300 E z 11.12.2003, str. 156.

(12)  Dz.U. C 76E z 25.3.2004, str. 459.

(13)  Dz.U. L 166 z 1.7.1999, str. 1.

(14)  Dz.U. L 138 z 30.4. 2004, str. 40.

(15)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(16)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(17)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(18)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

ZAŁĄCZNIK

I. OPIS DZIAŁAŃ I WYDARZEŃ

1. Pierwsza część: Wsparcie działań kulturalnych

1.1. Wieloletnie sieci współpracy

Program wspiera stałe i ustrukturowane wieloletnie sieci współpracy kulturalnej pomiędzy europejskimi organizacjami działającymi na polu kultury. To wsparcie ma na celu pomoc dla tych sieci w fazie początkowej i tworzenia struktur lub w fazie poszerzania zasięgu geograficznego. Chodzi o zachęcenie ich do utworzenia się na stałych podstawach i do osiągnięcia niezależności finansowej.

Każda sieć składa się co najmniej z 6 wykonawców z 4 różnych krajów uczestniczących w programie. Jego celem jest grupowanie podmiotów z jednego lub kilku sektorów dla różnych wieloletnich działań lub projektów, które mogą mieć charakter sektorowy lub międzysektorowy, lecz muszą realizować wspólny cel. Każda sieć wyznaczy główny podmiot reprezentujący pozostałe podmioty uczestniczące i odpowiedzialny przed Komisją.

Każda sieć ma na celu realizację licznych wieloletnich i ustrukturowanych działań kulturalnych. Te działania muszą być realizowane podczas całego okresu finansowania wspólnotowego Powinny być ukierunkowane na co najmniej dwa z celów specyficznych, opisanych w art. 3 ust. 2 lit. a-c decyzji. Pierwszeństwo zostanie przyznane sieciom, które zechcą rozwijać działalność odpowiadającą wszystkim trzem celom artykułu 3 ust. 2 lit a-c.

Sieci zostały wybrane w następstwie wezwań do składania propozycji, zgodnie z rozporządzeniem finansowym oraz przepisami wykonawczymi. W tych ramach nastąpi selekcja, między innymi, na podstawie uznanej biegłości współorganizatorów w ich dziedzinie działalności, ich zdolności finansowej i operacyjnej prowadzącej do zakończenia zaproponowanej działalności, jak również na podstawie jakości tych działań i ich zgodności ze szczegółowymi celami programu, o których mowa w art. 3 niniejszej decyzji.

Sieci powinny zostać utworzone na podstawie umowy współpracy, to znaczy wspólnego dokumentu, mającego formę prawną jednego z krajów uczestniczących i podpisanego przez wszystkich współorganizatorów.

Pomoc wspólnotowa nie może przekraczać 70 % budżetu projektu, i ma charakter degresywny. Nie może przekraczać 500 000 EUR rocznie. Pomoc ta jest przyznawana przez okres nie krótszy niż 3 lata i nie dłuższy niż 5 lat. W tym okresie niektórzy współorganizatorzy mogą być zastąpieni, pod warunkiem, że cele i liczba uczestniczących państw pozostają bez zmian.

Około 29 % całkowitego budżetu udzielonego dla programu jest poświęcone temu rodzajowi pomocy.

1.2. Działania w ramach współpracy

Program wspiera działania w ramach współpracy kulturalnej o charakterze sektorowym lub międzysektorowym pomiędzy podmiotami europejskimi. Priorytetowo traktuje się kreatywność i innowacyjność, zwłaszcza w odniesieniu do projektów mających na cela ochronę i propagowanie znajomości dziedzictwa kulturowego o znaczeniu europejskim. Szczególnego wsparcia udziela się działaniom mającym na celu badanie kierunków współpracy, aby dłużej je rozwijać.

Każde działanie musi być podjęte i zrealizowane na zasadzie partnerstwa przez co najmniej trzy organizacje działające na polu kultury z 3 różnych krajów uczestniczących, przy czym podmioty te mogą działać w jednym lub kilku sektorach.

Działania zostały wybrane w następstwie wezwań do składania propozycji, zgodnie z rozporządzeniem finansowym oraz przepisami wykonawczymi. W tych ramach nastąpi selekcja między innymi na podstawie uznanej biegłości współorganizatorów w ich dziedzinie działalności, ich zdolności finansowej i operacyjnej prowadzącej do zakończenia zaproponowanej działalności, jak również na podstawie jakości tych działań i ich zgodności ze szczegółowymi celami programu, o których mowa w art. 3 niniejszej decyzji.

Pomoc wspólnotowa nie może przekraczać 70 % budżetu projektu. Nie może być niższa od 30 000 EUR rocznie ani wyższa od 200 000 EUR rocznie. Pomoc ta jest przyznawana przez okres od dwunastu do dwudziestu czterech miesięcy.

Warunki wyznaczone dla tej akcji, dotyczące minimalnej liczby podmiotów koniecznych do przedstawienia projektów, jak również minimalne, i maksymalne kwoty pomocy wspólnotowej, mogą być dostosowane w celu uwzględnienia specyfiki tłumaczenia literackiego.

Około 30 % całkowitego budżetu udzielonego dla programu jest poświęcone temu rodzajowi pomocy.

1.3. Działania specjalne

Program również wspiera działania specjalne. Działania te są specjalne przez fakt, iż muszą przybrać poważny wymiar i skalę, mieć znaczący oddźwięk u narodów Europy i przyczyniać się do lepszego uświadomienia sobie przynależności do tej samej wspólnoty, jak również uwrażliwienia na różnorodność kulturową Państw Członkowskich oraz na dialog międzykulturowy i międzynarodowy. Powinny stawiać sobie co najmniej dwa z celów właściwych, opisanych w art. 3 ust. 2 lit. a- c niniejszej decyzji.

Te działania specjalne przyczyniają się do nadania większej postrzegalności wspólnotowym działaniom kulturalnym i do zwiększenia oddziaływania kulturalnego naszego kontynentu.

Przykładowo, za „działania specjalne” można uznać przyznawanie nagród, o ile zwracają uwagę na artystów, dzieła lub realizacje kulturalne czy też artystyczne, umożliwiają ich poznanie poza granicami kraju i popierają tym sposobem mobilność i wymianę (na przykład na wzór Prix Europa).

W tych ramach zostanie przyznana również znacząca pomoc dla „Europejskich Stolic Kultury”, aby wspomóc działania podkreślające postrzegalność europejską oraz transeuropejską współpracę kulturalną.

W tych ramach może również zostać przyznana pomoc dla działań w zakresie współpracy z państwami trzecimi oraz międzynarodowymi organizacjami, o których mowa w art. 5 ust. 2 oraz w art. 6.

Przytoczone przykłady nie stanowią wyczerpującej listy działań, które mogą być wspierane z tytułu tej części programu.

Sposoby selekcji działań specjalnych będą zależeć od danej akcji. Dofinansowanie zostanie przyznane w następstwie wezwań do składania propozycji oraz przetargów, z wyjątkiem przypadków wchodzących w zakres art. 54 oraz 168 rozporządzenia finansowego. Również zostanie uwzględniona całkowita zgodność każdego działania z ogólnym celem oraz celami szczegółowymi programu, wzmiankowanymi w art. 3.

Pomoc wspólnotowa nie może przekraczać 60 % budżetu projektu.

Około 16 % całkowitego budżetu udzielonego dla programu jest poświęcone temu rodzajowi pomocy.

2. Druga część: Pomoc dla organizacji europejskich działających na płaszczyźnie europejskiej w dziedzinie kultury, jak również dla działań mających na celu zapewnienie ochrony i upamiętnienie głównych miejsc i archiwów, mających związek z deportacją.

Ta pomoc przybiera formę dotacji na funkcjonowanie, przeznaczonej na współfinansowanie wydatków związanych ze stałym programem roboczym organizacji realizującej cel o ogólnym znaczeniu europejskim w dziedzinie kultury lub cel, który stanowi część polityki Unii Europejskiej w tej dziedzinie.

Planuje się, że te dotacje będą przyznawane na podstawie rocznych wezwań do składania propozycji.

Około 14 % całkowitego budżetu udzielonego dla programu jest poświęcone tej części.

Pomoc na funkcjonowanie organizacji znaczących dla kultury europejskiej

Pomoc może zostać przyznana organizacjom, które działają na rzecz współpracy kulturalnej w jeden lub kilka z następujących sposobów:

zapewniając funkcje reprezentacyjne na płaszczyźnie europejskiej,

gromadząc lub rozpowszechniając informacje mogące ułatwić transeuropejską wspólnotową współpracę kulturalną,

skupiając w sieć organizacje aktywne w dziedzinie kultury na płaszczyźnie europejskiej,

uczestnicząc w realizacji projektów współpracy kulturalnej,

odgrywając rolę „ambasadorów” kultury europejskiej (na przykład na wzór Młodzieżowej Orkiestry Unii Europejskiej).

Te organizacje muszą mieć realny wymiar europejski. Pod tym względem muszą prowadzić swą działalność na płaszczyźnie europejskiej same lub w formie różnych skoordynowanych stowarzyszeń, a ich struktura (zapisani członkowie) oraz ich działania muszą mieć potencjalne oddziaływanie na płaszczyźnie całej Unii Europejskiej lub co najmniej w siedmiu krajach europejskich.

Selekcja organizacji korzystających z takich dotacji na funkcjonowanie wynika z wezwania do składania propozycji. Przeprowadza się ją na podstawie całkowitej zgodności programu prac organizacji z celami szczegółowymi określonymi w art. 3 niniejszej decyzji. Wieloletnie umowy o partnerstwie mogą być zawierane z podmiotami wyznaczonymi w wyniku takiej selekcji

Kwota dotacji na funkcjonowanie, przyznanej z tytułu tej części Załącznika, nie może przekraczać wydatków dopuszczalnych dla organizacji w roku obrachunkowym, dla którego dotacja została przyznana.

3. Trzecia część: Pomoc dla prac analitycznych, jak również gromadzenia i rozpowszechniania informacji oraz działań waloryzujących w dziedzinie współpracy kulturalnej.

Około 5 % całkowitego budżetu udzielonego dla programu jest poświęcone tej części.

3.1. Pomoc dla prac analitycznych w dziedzinie współpracy kulturalnej

Program wspiera realizację badań i prac analitycznych w dziedzinie współpracy kulturalnej. Ta pomoc ma na celu zwiększenie zakresu informacji i danych liczbowych na temat współpracy kulturalnej na skalę europejską, szczególnie w dziedzinie mobilności uczestników kultury, obiegu dzieł sztuki i wyrobów artystycznych i kulturalnych oraz dialogu międzykulturowego.

Z tytułu tej części programu pomoc będą mogły otrzymać badania i prace analityczne, przyczyniające się do wzbogacenia zjawiska transeuropejskiej współpracy kulturalnej oraz do tworzenia przestrzeni sprzyjającej jej rozwojowi. Szczególnie powinny być popierane projekty mające na celu gromadzenie i analizę danych statystycznych.

3.2. Pomoc dla gromadzenia i rozpowszechniania informacji oraz działań waloryzujących w dziedzinie współpracy kulturalnej

Program wnosi pomoc dla gromadzenia i rozpowszechniania informacji oraz działań waloryzujących poprzez narzędzie internetowe, ukierunkowane na potrzeby specjalistów ds. kultury w dziedzinie transeuropejskiej współpracy kulturalnej.

Narzędzie to powinno umożliwić wymianę doświadczeń i dobrych praktyk, rozpowszechnienie informacji, dotyczących programu kulturalnego, lecz także transeuropejskiej współpracy kulturalnej w szerokim tego słowa znaczeniu.

3.3. Pomoc dla punktów kontaktowych kultury

Aby zapewnić ukierunkowane, skuteczne i bliskie terenu rozpowszechnienie praktycznych informacji o nowym programie, przewiduje on pomoc dla „punktów kontaktowych kultury”. Organy te, działające na płaszczyźnie krajowej, są ustanowione we współpracy z Państwami Członkowskimi na zasadzie dobrowolnej: o ile to możliwe będą się miały siedzibę w tych samych budynkach, co przedstawicielstwa Komisji w odpowiednich stolicach europejskich.

Punkty kontaktowe kultury mają za zadanie:

zapewnienie promocji programu,

ułatwienie dostępu do programu i zachęcanie do uczestnictwa w jego działaniach możliwie największej liczbie specjalistów i uczestników życia kulturalnego dzięki skutecznemu rozpowszechnianiu informacji,

zapewnienie stałego kontaktu z różnymi instytucjami, przez wniesienie pomocy do sektora kulturalnego w Państwach Członkowskich, przyczyniając się w ten sposób do komplementarności pomiędzy działaniami programu a krajowymi środkami pomocy,

zapewnienie na odpowiednim poziomie informacji i kontaktu pomiędzy uczestnikami programu, jak również innych programów wspólnotowych, dostępnych dla projektów kulturalnych.

II. ZARZĄDZANIE PROGRAMEM

Całkowity budżet programu może również pokrywać wydatki poniesione na działania związane z przygotowaniem, monitorowaniem, kontrolą, audytem i oceną, bezpośrednio niezbędne do zarządzania programem i do realizacji jego celów, szczególnie badań, zebrań, akcji informacyjnych i publikacyjnych, wydatków związanych z sieciami informatycznymi, mającymi na celu wymianę informacji, jak również wszelkie inne wydatki na pomoc administracyjną i techniczną, z jakiej może skorzystać Komisja przy zarządzaniu programem.

III. KONTROLE I AUDYTY

Dla projektów wyselekcjonowanych zgodnie z procedurą opisaną w art. 12 ust. 1 zostaje wdrożony system audytu z zastosowaniem metody statystycznej.

Korzystający z dotacji zachowuje do dyspozycji Komisji wszystkie dowody wydatków, mających miejsce przez okres pięciu lat, licząc od daty ostatniej płatności. Korzystający z dotacji czuwa, aby w danym przypadku dowody przechowywane przez jego partnerów lub członków zostały oddane do dyspozycji Komisji.

Komisja, bezpośrednio przez swych urzędników, bądź za pośrednictwem jakiejkolwiek instytucji zewnętrznej wybranej przez nią, ma prawo do przeprowadzenia kontroli dotyczącej wykorzystania dotacji. Te audyty mogą być przeprowadzane przez cały okres umowy, jak również przez okres pięciu lat, licząc od daty wypłaty pozostałej części dotacji. W danym przypadku wyniki tych audytów mogą doprowadzić do decyzji Komisji o zażądaniu zwrotu dotacji.

Pracownicy Komisji, jak również osoby z zewnątrz upoważnione przez Komisję, mają odpowiedni dostęp szczególnie do biur korzystających z dotacji, jak również do wszystkich niezbędnych informacji, w tym również w postaci elektronicznej, w celu właściwego przeprowadzenia tych audytów.

Trybunał Obrachunkowy, jak również Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) mają takie same prawa jak Komisja, szczególnie prawo dostępu.

Poza tym w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przeciw nadużyciom i innym nieprawidłowościom Komisja jest upoważniona do przeprowadzania kontroli i weryfikacji na miejscu w ramach tego programu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (1). W danym przypadku OLAF przeprowadza dochodzenia, które podlegają rozporządzeniu (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady (2).

IV. DZIAŁANIA DOTYCZĄCE INFORMACJI, KOMUNIKACJI I WALORYZACJI

1. Komisja

Komisja może organizować seminaria, kolokwia lub zebrania mogące ułatwić realizowanie programu. Może również przedsięwziąć jakąkolwiek odpowiednią akcję informacyjną, publikacyjną, upowszechniającą i waloryzującą , jak również ocenę i monitorowanie programu. Takie działania mogą być finansowane za pomocą dotacji otrzymanych w drodze zamówień publicznych lub mogą być zorganizowane i sfinansowane bezpośrednio przez Komisję.

2. Punkty kontaktowe

Komisja i Państwa Członkowskie organizują na zasadzie dobrowolnej i wzmacniają wymianę informacji przydatnych do realizacji programu poprzez punkty kontaktowe kultury, które działają w charakterze organów wykonawczych na płaszczyźnie krajowej, w poszanowaniu art. 54 ust. 2 lit. c) oraz ust. 3 rozporządzenia finansowego.

V. PODZIAŁ CAŁKOWITEGO BUDŻETU

Podział orientacyjny rocznego budżetu programu

 

Procent budżetu

Część 1 (pomoc dla projektów)

Około 75 %

wieloletnie sieci współpracy

Około 29 %

— działania w ramach współpracy

Około 30 %

— działania specjalne

Około 16 %

Część 2 (pomoc dla organizacji)

Około 14 %

Część 3 (analiza i informacja)

Około 5 %

Całość wydatków operacyjnych

Około 94 %

Zarządzanie programem

Około 6 %


(1)  Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(2)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

P6_TA(2005)0398

Program wsparcia europejskiego sektora audiowizualnego (MEDIA 2007) ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej wprowadzenia w życie programu wspierającego europejski sektor audiowizualny (MEDIA 2007) (COM(2004)0470 — C6-0093/2004 — 2004/0151(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0470) (1),

uwzględniając art. 251 ust. 2, art. 157 ust. 3 oraz art. 150 ust. 4 Traktatu WE, zgodnie z którym Komisja przedłożyła wniosek Parlamentowi (C6-0093/2004),

uwzględniając art. 51 Regulaminu,

uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji oraz opinie Komisji Spraw Zagranicznych, Komisji Budżetowej, Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0278/2005),

1.

zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.

podkreśla, że środki określone we wniosku Komisji na okres po 2006 r. zależą od decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.

wzywa Komisję do przedłożenia, w stosownych przypadkach, propozycji zmiany finansowej kwoty referencyjnej dla tego programu po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych;

4.

zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.


(1)  Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC1-COD(2004)0151

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 25 października 2005 r. w celu przyjęcia decyzji nr .../2005/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzenia w życie programu wspierającego europejski sektor audiowizualny (MEDIA 2007)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art.157 ust. 3 i art. 150 ust. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski sektor audiowizualny ma do odegrania niezwykle ważną rolę w procesie kształtowania się europejskiej świadomości obywatelskiej, ponieważ stanowi on jeden z głównych środków przekazu wspólnych, podstawowych, społecznych i kulturalnych wartości w społecznościach europejskich, zwłaszcza w środowiskach młodzieżowych. Dzięki wsparciu Wspólnoty, sektor audiowizualny będzie mógł wspierać dialog międzykulturowy, wzmacniać wzajemną świadomość wśród kultur europejskich ona rozwijać swój potencjał polityczny, kulturowy, społeczny i gospodarczy, który stanowi prawdziwą wartość dodaną w zakresie dążeń do urzeczywistnienia idei europejskich społeczności obywatelskich. Wsparcie to ma również na celu wzmocnienie jego konkurencyjności, a w szczególności zwiększenie udziału w rynku europejskim zagranicznych utworów europejskich.

(2)

Konieczne jest wspieranie aktywnej postawy obywatelskiej oraz wzmożenie wysiłków mających na celu zapewnienie poszanowania godności ludzkiej i wysiłków na rzecz równości kobiet i mężczyzn, a także walki przeciwko wszelkim formom dyskryminacji i wykluczenia, z rasizmem i ksenofobią włącznie.

(3)

Zwiększenie liczby oraz wpływu kobiet w sektorze audiowizualnym może wnieść zmiany do przekazywanych za jego pośrednictwem treści i zwiększyć zainteresowanie żeńskiej części publiczności oraz ma przełomowe znaczenie dla równości płci w całym społeczeństwie.

(4)

Wsparcie Wspólnoty dla sektora audiowizualnego opiera się na art. 151 Traktatu, który stanowi, co następuje:

Wspólnota przyczynia się do rozkwitu kultur Państw Członkowskich, w poszanowaniu ich różnorodności narodowej i regionalnej, równocześnie podkreślając znaczenie wspólnego dziedzictwa kulturowego;

Wspólnota uwzględnia aspekty kulturalne w swoim działaniu na podstawie innych postanowień niniejszego Traktatu, zwłaszcza w celu poszanowania i popierania różnorodności jej kultur.

(5)

Wsparcie Wspólnoty dla sektora audiowizualnego mieści się także w zakresie nowych celów strategicznych Unii Europejskiej wytyczonych przez Radę Europejską w dniach 23 i 24 marca 2000 r. podczas szczytu w Lizbonie, to znaczy: wspieranie kształcenia , zatrudnienia, reforma ekonomiczna oraz solidarność społeczna w ramach gospodarki opartej na wiedzy. W swoich konkluzjach Rada stwierdziła, iż „sektory dostarczające treści tworzą wartość dodaną poprzez eksploatację i łączenie w sieci europejskiej różnorodności kulturowej”. Podejście to znalazło potwierdzenie również w konkluzjach Rady Europejskiej podczas szczytu w Brukseli w dniach 20 i 21 marca 2003 r.

(6)

Wsparcie Wspólnoty dla sektora audiowizualnego opiera się na bogatych doświadczeniach nabytych w trakcie realizacji programów MEDIA I, MEDIA II, MEDIA Plus i MEDIA - Szkolenia (4), które wspierały rozwój europejskiego przemysłu audiowizualnego od 1991. Doświadczenia te znalazły potwierdzenie w ocenach dotyczących wyżej wymienionych programów (5).

(7)

Doświadczenia te dowodzą, że działanie Wspólnoty powinny skupiać się w szczególności:

we wcześniejszym etapie produkcji audiowizualnej, na tworzeniu europejskich utworów audiowizualnych, a także nabywaniu i doskonaleniu umiejętności w tej dziedzinie; to ostatnie jest uznawane za integralną część procesu przedprodukcyjnego utworów audiowizualnych;

w późniejszym etapie produkcji, na dystrybucji, eksploatacji w kinach oraz promowaniu europejskich utworów audiowizualnych;

na cyfryzacji, która przyczyni się w znaczącym stopniu do wzmocnienia sektora audiowizualnego ona powinna stać się centralnym elementem programu MEDIA 2007;

dlatego też priorytetem powinno się stać wspieranie usług cyfrowych oraz katalogów europejskich w cela przezwyciężenia, rozdrobnienia europejskiego rynku audiowizualnego.

(8)

Program MEDIA powinien wspierać autorów programów (takich jak scenarzystów i reżyserów) w procesie twórczym oraz zachęcać ich do rozwijania i wykorzystywania nowych technik twórczych, które wzmocnią zdolności innowacyjne europejskiego sektora audiowizualnego.

(9)

Istnieje więcej niż jedna platforma cyfrowa przeznaczona do odtwarzania filmów, a wybór platformy zależy od różnych zastosowań, użytkowników i potrzeb. Projekty pilotażowe w ramach programu MEDIA mogłyby być polem doświadczalnym i stanowić źródło nowych standardów dla potrzeb sektora audiowizualnego.

(10)

Programom MEDIA Plus i MEDIA Szkolenia towarzyszyło dodatkowo Działanie Przygotowawcze i2i „Wzrost a sektor audiowizualny”, które ze swojej strony stanowiło kolejny etap wprowadzania w życie polityki wsparcia Wspólnoty dla sektora audiowizualnego. Głównym celem tego działania było szukanie rozwiązań w odniesieniu do problemów z dostępem do finansowania dla małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w tym sektorze. Ocena programu i2i „Wzrost a sektor audiowizualny” potwierdziła jego właściwość w stosunku do potrzeb sektora, oraz konieczność kontynuowania działania Wspólnoty w tym kierunku , jednak uwidoczniła, że powinien on w jeszcze większym stopniu uwzględniać specyficzne potrzeby sektora.

(11)

Europejski sektor audiowizualny odznacza się wysokim potencjałem wzrostu, innowacji i dynamiki, rozdrobnieniem rynku wynikającym z różnorodności kulturowej i językowej oraz, w następstwie tego faktu, dużą liczbą średnich, małych i bardzo małych przedsiębiorstw borykających się z chronicznym niedofinansowaniem. W ramach wprowadzania w życie wsparcia ze strony Wspólnoty, należy uwzględnić specyficzny charakter sektora audiowizualnego, i w szczególności czuwać nad tym, aby procedury administracyjne oraz finansowe zostały, jak tylko to możliwe, znacząco uproszczone, proporcjonalnie do kwoty wsparcia w danym przypadku, jak również dostosowane do celów, praktyk oraz interesów przemysłu audiowizualnego. Uproszczenie to musi prowadzić w szczególności do skrócenia okresu jaki upływa pomiędzy planowaniem projektów a udostępnieniem ich publiczności.

(12)

W całej Unii Europejskiej główną przeszkodą w rozwoju konkurencji jest niemal zupełny brak firm specjalizujących się w udzielaniu kredytów w sektorze audiowizualnym.

(13)

Wszelkie działania podjęte w ramach tego programu powinny respektować Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej, zwłaszcza jej art. 11 dotyczący wolności słowa i pluralizmu środków masowego przekazu.

(14)

Komisja i Państwa Członkowskie powinny dokonać przeglądu wsparcia udzielanego sektorowi audiowizualnemu, zwłaszcza w odniesienia do rezultatów Działania Przygotowawczego i2i, aby ustalić, w jakim stopniu przyszłe wsparcie może ułatwić rozwój wyspecjalizowanych ofert dla ŚMP w zakresie finansowanie kredytu.

(15)

Tam, gdzie stworzone zostały w Państwach Członkowskich systemy finansowania kredytu mające na celu wsparcie krajowych projektów audiowizualnych i mobilizację kapitału prywatnego, należy zbadać, w jaki sposób tego typu kapitał może zostać udostępniony przy wsparciu programu MEDIA 2007 dla projektów europejskich pochodzących z innego państwa.

(16)

Art. 3 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską stanowi, iż we wszystkich działaniach określonych w niniejszym artykule Wspólnota zmierza do zniesienia nierówności oraz wspierania równouprawnienia kobiet i mężczyzn, zaś art. 13 Traktatu stanowi, że Wspólnota podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zwalczania wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Program uwzględni również potrzeby niepełnosprawnych obywateli w zakresie dostępności, w szczególności potrzeby osób o szczególnych wymaganiach lub osób niedosłyszących.

(17)

Art. II-82 Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy stanowi, że Unia szanuje różnorodność kulturową i językową, dlatego konieczne jest zwrócenie uwagi na szczególne potrzeby mniejszych Państw Członkowskich oraz Państw Członkowskich mających więcej niż jedną strefę językową.

(18)

Większa przejrzystość i intensywniejszy przepływ informacji dotyczących europejskiego rynku audiowizualnego stanowią czynnik konkurencyjności dla podmiotów tego sektora, w szczególności dla małych i średnich przedsiębiorstw. Większa przejrzystość oraz intensywniejszy przepływ informacji sprzyjają pozyskiwaniu zaufania prywatnych inwestorów dzięki lepszemu zrozumieniu możliwości sektora. Założenia te ułatwiają również ocenę oraz monitorowanie przebiegu działania Wspólnoty. Uczestnictwo Unii Europejskiej w europejskim Obserwatorium Audiowizualnym powinno mieć szczególny wpływ na realizację powyższych celów.

(19)

W Unii Europejskiej składającej się z 25 Państw Członkowskich współpraca stanowi w coraz większym stopniu strategiczne podejście mające na celu wzmocnienie konkurencyjności europejskiego przemysłu filmowego. Ogólnounijne sieci na wszystkich szczeblach programu MEDIA - szkolenie, rozwój, dystrybucja i promocja - powinny być z tego powodu wspierane w większym stopniu. Dotyczy to w szczególności współpracy z uczestnikami z tych Państw Członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej po 30 kwietnia 2004 r. Należy podkreślić, że wszelkie strategie współpracy pomiędzy stronami działającymi w sektorze audiowizualnym powinny przestrzegać prawa o konkurencji obowiązującego w Unii Europejskiej.

(20)

W celu przezwyciężenia trudności strukturalnych sektora kinematograficznego oraz umożliwienia europejskiemu przemysłowi audiowizualnemu stawienia czoła wyzwaniu globalizacji niezbędna jest finansowa pomoc publiczna udzielana przez władze na szczeblu europejskim, krajowym, regionalnym lub lokalnym. Realizacja projektów pomocy publicznej powinna odbywać się zgodnie z art. 87 ust. 3 lit. d) i art. 151 ust. 4 Traktatu, jak również nie powinna być otwarta na liberalizację w ramach międzynarodowych negocjacji handlowych.

(21)

Kraje kandydujące do Unii Europejskiej oraz kraje EFTA, członkowie Porozumienia EOG, są szczególnie powołane do uczestnictwa w programach wspólnotowych, zgodnie z porozumieniami zawartymi z tymi krajami.

(22)

Współpraca pomiędzy programem MEDIA i Eurimages powinna ulec wzmocnieniu, jednakże nie powinno to pociągać za sobą integracji kwestii finansowych i administracyjnych.

(23)

Rada Europejska podczas posiedzenia w Salonikach w dniach 19 - 20 czerwca 2003 r. przyjęła „Agendę dla Bałkanów Zachodnich: kontynuacja drogi ku integracji europejskiej”, przewidując, iż programy wspólnotowe powinny być otwarte dla państw uczestniczących w procesie stabilizacji i stowarzyszenia na podstawie porozumień ramowych zawartych między Wspólnotą a powyższymi krajami.

(24)

Pozostałe kraje europejskie będące stronami Konwencji Rady Europy w sprawie telewizji transgranicznej są integralną częścią europejskiej przestrzeni audiowizualnej, i tym samym są powołane do uczestnictwa w niniejszym programie, na podstawie dodatkowych środków, i zgodnie z warunkami do uzgodnienia w ramach porozumień między zainteresowanymi stronami. Państwa te powinny mieć możliwość — stosownie do własnych życzeń, jak również w zależności od względów budżetowych lub priorytetów własnego przemysłu audiowizualnego — uczestnictwa w programie lub skorzystania z ograniczonej formy współpracy, na podstawie dodatkowych środków oraz szczególnych warunków do uzgodnienia w drodze porozumień między zainteresowanymi stronami.

(25)

Współpraca z innymi krajami pozaeuropejskimi, rozwijająca się na bazie wzajemnych i równoważnych interesów, może być źródłem dodatkowych wartości dla europejskiego przemysłu audiowizualnego w zakresie promocji, dostępu do rynku, dystrybucji, rozpowszechniania oraz eksploatacji utworów europejskich w wymienionych krajach. Taka współpraca powinna być rozwijana na podstawie dodatkowych środków, oraz na mocy szczególnych warunków do uzgodnienia w drodze porozumień między zainteresowanymi stronami.

(26)

Powinny zostać wprowadzone w życie odpowiednie środki, pozwalające uniknąć nieprawidłowości oraz nadużyć finansowych, a także odzyskać środki utracone, wypłacone lub wykorzystane w sposób niewłaściwy.

(27)

Niniejsza decyzja ustala dla całego okresu funkcjonowania programu ramy finansowe stanowiące uprzywilejowane odniesienie, w rozumieniu pkt. 33 i 34 porozumienia międzyinstytucjonalnego zawartego między Parlamentem Europejskim, Radą oraz Komisją w dniu 6 maja 1999 r., dotyczącego dyscypliny budżetowej oraz usprawnienia procedury budżetowej (6).

(28)

Należy przyjąć środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszej decyzji zgodnie z decyzją 1999/468/WE Rady z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7).

(29)

Należy przewidzieć przepisy przejściowe, w celu zapewnienia przejścia między programami ustanowionymi na podstawie decyzji 2000/821/WE oraz decyzji nr 163/2001/WE, a programem ustanowionym na mocy niniejszej decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Tytuł 1

Globalne cele programu oraz jego ramy finansowe

Artykuł 1

Cele oraz priorytety programu

1.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia program wsparcia dla europejskiego sektora audiowizualnego, zwany dalej „programem”, na okres od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

2.   Sektor audiowizualny jest zasadniczym środkiem rozpowszechniania i rozwoju europejskich wartości podstawowych, społecznych i kulturalnych , oraz tworzenia przyszłościowych miejsc pracy wymagających wysokich kwalifikacji zawodowych. Kreatywność jest czynnikiem pozytywnie wpływającym na jego konkurencyjność i atrakcyjność kulturową w oczach społeczeństwa . Celem programu jest wzmocnienie ekonomiczne sektora audiowizualnego, aby mógł on jak najlepiej wypełniać swoje role w zakresie kultury, przyczyniając się do rozwoju przemysłu z wyrazistą i zróżnicowaną treścią oraz cennym i łatwo dostępnym dziedzictwem.

Globalne cele programu są następujące:

a)

chronić oraz podkreślać wartość różnorodności językowej i kulturowej oraz kinematograficznego i audiowizualnego dziedzictwa europejskiego, zapewniać wszystkim obywatelom Europy dostęp do niego, promować pluralizm w mediach i wolność słowa. a także promować dialog pomiędzy kulturami, zarówno w krajach Unii, jak i pomiędzy Unią i jej sąsiadującymi krajami ;

b)

zapewnić intensywniejszy obieg europejskich utworów audiowizualnych wewnątrz i na zewnątrz Unii Europejskiej poprzez ściślejszą współpracę pomiędzy uczestnikami;

c)

wzmocnić konkurencyjność europejskiego sektora audiowizualnego i europejskich utworów audiowizualnych na rynku europejskim oraz tych rynkach międzynarodowych sprzyjających zatrudnieniu poprzez wspieranie powiązań między zatrudnionymi w tym sektorze.

3.   Aby zrealizować te cele, program działa wspierając:

a)

na wcześniejszym etapie produkcji audiowizualnej: nabywanie i doskonalenie umiejętności w dziedzinie audiowizualnej oraz proces tworzenia europejskich utworów audiowizualnych;

b)

na późniejszym etapie produkcji audiowizualnej: dystrybucję oraz promocję europejskich utworów audiowizualnych;

c)

programy pilotażowe mające na celu dostosowanie programu do zmian zachodzących na rynku.

4.   W ramach dziedzin określonych w ust. 3 przyjmuje się następujące priorytety:

a)

zachęcanie do tworzenia w sektorze audiowizualnym, jak również do poznawania i rozpowszechniania europejskiego dziedzictwa kinematograficznego i audiowizualnego;

b)

umacnianie finansowania i struktury produkcyjnej europejskiego sektora audiowizualnego, w szczególności w zakresie ŚMP;

c)

zmniejszanie wewnątrz europejskiego rynku audiowizualnego różnic między krajami o dużych zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej, a krajami lub regionami o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub ograniczonej powierzchni geograficznej i zasięgu językowym;

d)

śledzenie i wspieranie zmian zachodzących na rynku w zakresie cyfryzacji, w tym promowania atrakcyjnych katalogów cyfrowych filmów europejskich na platformach cyfrowych ;

e)

poprawienie skuteczności działań marketingowych w odniesienia do europejskich utworów audiowizualnych.

Artykuł 2

Ramy finansowe

1.    Orientacyjne ramy finansowe przeznaczone na realizację niniejszego programu w siedmioletnim okresie począwszy od 1 stycznia 2007 r. ustalonym w art. 1 ust. 1, wynoszą 1 055 000 000 EUR.

2.   Wartość rocznych środków jest zatwierdzana przez władze budżetowe w granicach perspektywy finansowej.

3.     W wyjątkowym przypadku zmiany czasu trwania programu początkowo ustaloną kwotę zmienia się jedynie przy bezwzględnym przestrzeganiu zasady proporcjonalności.

Tytuł 2

Szczególne cele dotyczące wcześniejszych etapów produkcji audiowizualnej

Artykuł 3

Nabywanie i doskonalenie umiejętności w dziedzinie audiowizualnej

W zakresie nabywania i doskonalenia umiejętności w dziedzinie audiowizualnej, szczególne cele programu są następujące:

1.

Wspomaganie rozwoju umiejętności europejskich profesjonalistów z sektora audiowizualnego w dziedzinie przygotowania projektu, produkcji, dystrybucji/rozpowszechniania oraz promocji, wpływając w ten sposób na poprawę jakości oraz wzmacnianie potencjału europejskich utworów audiowizualnych. Program szczególnie wpiera działania obejmujące:

a)

techniki pisania scenariuszy, w celu poprawy jakości europejskich utworów audiowizualnych, jak również zwiększenia ich potencjału obiegu;

b)

zarządzanie ekonomiczne, finansowe oraz handlowe produkcją, dystrybucją i promocją utworów audiowizualnych, w celu opracowania strategii europejskich działających już od fazy przygotowania projektu;

c)

włączenie technologii cyfrowych na wcześniejszym etapie produkcji, w późniejszym etapie produkcji, na etapie dystrybucji, eksploatacji oraz archiwizowania europejskich programów audiowizualnych.

Ponadto należy zapewnić uczestnictwo profesjonalistów oraz wykładowców pochodzących z innych krajów niż te, w których mają miejsce działania szkoleniowe korzystające ze wsparcia na mocy lit. a) - c) niniejszego artykułu.

2.

Zwiększanie wymiaru europejskiego akcji szkoleniowych w sektorze audiowizualnym poprzez:

a)

wsparcie dla tworzenia sieci oraz zwiększania mobilności europejskich podmiotów w dziedzinie kształcenia, w szczególności:

europejskich szkół filmowych;

instytucji szkoleniowych;

partnerów z sektora profesjonalnego;

b)

kształcenie wykładowców;

c)

wspieranie indywidualnych ścieżek szkolenia;

d)

organizacja działań koordynacyjnych oraz promocyjnych dla instytucji wspieranych w ramach działań wymienionych w ust. 1.

3.

Umożliwianie, dzięki przyznawanym stypendiom, uczestnictwo specjalistów pochodzących z nowych Państw Członkowskich oraz z innych Państw Członkowskich, które mają niskie zdolności w zakresie produkcji audiowizualną i/lub pokrywają ograniczony obszar pod względem geograficznym i/lub językowym w działaniach na rzecz szkolenia wymienionych w pkt. 1.

Środki wymienione w pkt. 1-3 są wprowadzane w życie zgodnie z przepisami zawartymi w Załączniku.

Artykuł 4

Przygotowanie projektu

1.   W zakresie przygotowania projektu szczególne cele programu obejmują:

a)

wsparcie przy realizacji projektów produkcji przeznaczonych na rynek europejski oraz międzynarodowy, pochodzących z niezależnych wytwórni;

b)

wsparcie w opracowywaniu planów finansowania dla przedsiębiorstw oraz europejskich projektów produkcji, w szczególności finansowania koprodukcji.

Środki wymienione w lit. a) i b) niniejszego artykułu są wprowadzane w życie zgodnie z przepisami zawartymi w Załączniku.

2.   Komisja czuwa nad tym, aby działania realizowane w ramach doskonalenia zawodowego, oraz działania wymienione w ust.1 wzajemnie się uzupełniały.

Tytuł 3

Szczególne cele dotyczące późniejszych etapów produkcji audiowizualnej

Artykuł 5

Dystrybucja i rozpowszechnianie

W zakresie dystrybucji i rozpowszechniania, szczególne cele programu polegają na:

a)

wzmacnianiu europejskiego sektora dystrybucji, zachęcając dystrybutorów do inwestowania w koprodukcję, nabywanie oraz promocję zagranicznych filmów europejskich, oraz ustalić skoordynowane strategie wprowadzania do obrotu;

b)

poprawie obiegu zagranicznych filmów europejskich na rynku europejskim oraz międzynarodowym poprzez podjęcie środków zachęcających do ich wywozu, dystrybucji na wszelkiego typu nośnikach oraz ich wyświetlanie w kinach;

c)

wspieraniu międzynarodowego rozpowszechniania europejskich utworów audiowizualnych wyprodukowanych przez niezależne wytwórnie, zachęcając do współpracy zarówno przedsiębiorstwa zajmujące się rozpowszechnianiem, jak i niezależnych producentów i dystrybutorów;

d)

zachęcaniu do cyfryzacji europejskich utworów audiowizualnych oraz rozwoju konkurencyjnego rynku cyfrowego;

e)

zachęcaniu kina do wykorzystywania możliwości dostępnych dzięki dystrybucji utworów w postaci cyfrowej;

f)

zachęcaniu do korzystania z napisów jako mniej kosztownego sposobu ułatwiania dystrybucji i rozpowszechniania filmów europejskich poza granicami kraju ich produkcji.

Środki wymienione w lit. a) — f) są wprowadzane w życie zgodnie z przepisami zawartymi w Załączniku.

Artykuł 6

Promocja

W dziedzinie promocji, szczególne cele programu polegają na:

a)

poprawie obiegu europejskich utworów audiowizualnych, zapewniając europejskiemu sektorowi audiowizualnemu dostęp do profesjonalnych rynków europejskich i międzynarodowych;

b)

ułatwianiu dostępu europejskiej i międzynarodowej publiczności do europejskich utworów audiowizualnych;

c)

wspieraniu wspólnych działań organizowanych przez międzynarodowe instytucje zajmujące się promocją filmów oraz programów audiowizualnych;

d)

wspieraniu działań promujących europejskie dziedzictwo kinematograficzne i audiowizualne oraz ułatwiania dostępu do niego publiczności europejskiej i międzynarodowej;

e)

usprawnianiu promocji i wprowadzania do obrotu europejskich utworów audiowizualnych na platformach cyfrowych.

Środki wymienione w lit. a) — e) są wprowadzane w życie zgodnie z przepisami zawartymi w Załączniku.

Tytuł 4

Programy pilotażowe

Artykuł 7

Programy pilotażowe

1.   W celu dostosowania programu do zmian zachodzących na rynku, w szczególności tych związanych z wprowadzaniem i wykorzystaniem nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych, program może wspierać programy pilotażowe.

2.   Do celów wprowadzenia w życie ust.1 Komisja korzysta z konsultacji grup doradztwa technicznego składających się z ekspertów wyznaczonych przez Państwa Członkowskie na wniosek Komisji.

Tytuł 5

Warunki realizacji programu oraz przepisy finansowe

Artykuł 8

Przepisy dotyczące państw trzecich

1.   Program jest otwarty na uczestnictwo w nim następujących krajów, pod warunkiem spełnienia wymogów i na podstawie otrzymania dodatkowych środków:

a)

Kraje EFTA, będące członkami EOG, zgodnie z postanowieniami Porozumienia EOG;

b)

Kraje akcesyjne korzystające ze strategii przedakcesyjnej UE, na zasadach ogólnych, oraz zgodnie z ogólnymi warunkami i przepisami dotyczącymi uczestnictwa tych krajów w programach wspólnotowych, określonymi odpowiednio przez porozumienie ramowe oraz decyzje Rad Stowarzyszenia;

c)

Kraje Zachodnich Bałkanów zgodnie z warunkami określonymi przez porozumienia ramowe, dotyczące ich uczestnictwa w programach wspólnotowych.

2.   Program jest również otwarty na uczestnictwo krajów będących stronami Konwencji Rady Europy w sprawie telewizji transgranicznej innych niż te wymienione w ust.1, pod warunkiem otrzymania dodatkowych środków i zgodnie z warunkami do ustalenia w ramach porozumień między zainteresowanymi stronami.

3.   Otwarcie programu dla europejskich krajów trzecich określonych w ust. 1 i 2 może być uzależnione od uprzedniego sprawdzenia zgodności ich ustawodawstwa krajowego z dorobkiem wspólnotowym, włącznie z art. 6 ust. 5 dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (8) . Ten przepis nie ma zastosowania do działań przewidzianych w art. 3.

4.   Ponadto, program jest otwarty w zakresie współpracy z innymi państwami trzecimi, które zawarły z Unią Europejską układy o stowarzyszeniu lub współpracy, zawierające klauzule dotyczące sektora audiowizualnego, na podstawie dodatkowych środków oraz po uzgodnieniu specjalnych warunków. Kraje Zachodnich Bałkanów wymienione w ust.1 oraz kraje europejskie objęte Europejską Polityką Sąsiedztwa , które nie zechciałyby korzystać z prawa do pełnego uczestnictwa w programie, mogą z nim współpracować na warunkach określonych w niniejszym ustępie.

Artykuł 9

Przepisy finansowe

1.   Zgodnie z art.114 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie regulacji finansowej mającej zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich  (9), beneficjentami programu mogą być osoby fizyczne.

Nie naruszając porozumień ani konwencji, których Umawiającą się Stroną jest Wspólnota, przedsiębiorstwa będące beneficjentami programu muszą być i pozostać własnością, bezpośrednią lub poprzez udział większościowy, Państw Członkowskich i/lub obywateli Państw Członkowskich.

2.   Zgodnie z art. 176 ust. 2 i 4 rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich  (10), Komisja może podjąć decyzję, w zależności od beneficjentów oraz rodzaju działań, czy istnieją podstawy do zwolnienia ich z weryfikacji umiejętności i kwalifikacji zawodowych, wymaganych w celu właściwego przeprowadzenia działania lub programu prac.

3.   W zależności od rodzaju działań, pomoc finansowa może przybrać formę dotacji (11) lub stypendiów. Komisja może również przyznać nagrody za działania lub projekty wykonane w ramach programu. Zgodnie z art. 181 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002 i w zależności od rodzaju działania, można uzyskać zezwolenie na ryczałty finansowe i/lub na stosowanie tabeli kosztów jednostkowych.

4.     W odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności oraz dokumentów, które wnioskodawcy mają dostarczyć i wypełnić, Komisja jest zobowiązana do przestrzegania zasady proporcjonalności.

5.   Pomoc finansowa przyznawana w ramach programu nie może przekroczyć 50 % ostatecznych kosztów działań objętych wsparciem. Jednak w szczególnych przypadkach wymienionych w Załączniku, pomoc finansowa może osiągnąć wartość wynoszącą 75 % ostatecznych kosztów działań objętych wsparciem. Ponadto procedury przyznawania takiej pomocy powinny być przejrzyste i obiektywne.

6.   Zgodnie ze specyficzną naturą działań współfinansowanych oraz z art. 112 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, Komisja może uznać za koszty kwalifikowane, koszty bezpośrednio związane z realizacją działania objętego wsparciem, nawet jeżeli zostały one częściowo pokryte przez beneficjenta przed procedurą selekcyjną.

7.   Zgodnie z art. 113 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 (12), współfinansowanie może być zrealizowane w całości lub częściowo w postaci niepieniężnej pod warunkiem, że wartość wkładu nie przekroczy kosztów rzeczywiście poniesionych i należycie uzasadnionych lub kosztów ogólnie akceptowanych na danym rynku.

8.   Zwroty kwot przyznanych w ramach programu, zarówno tych pochodzących z programów MEDIA (1991-2006), jak i kwot niewykorzystanych przez wybrane projekty są przydzielane na potrzeby programu MEDIA 2007.

Artykuł 10

Wprowadzenie w życie niniejszej decyzji

1.   Komisja jest odpowiedzialna za realizację programu zgodnie z warunkami określonymi w Załączniku.

2.   Środki dotyczące wprowadzenia w życie niniejszej decyzji, odnoszące się do następujących dziedzin, są przyjmowane zgodnie z procedurą zarządzania, o której mowa w art. 11 ust. 2:

a)

ogólne wytyczne dotyczące wszystkich środków opisanych w Załączniku;

b)

treść zaproszeń do składania projektów, określanie kryteriów oraz procedur dotyczących selekcji projektów;

c)

kwestie dotyczące rocznego wewnętrznego podziału środków przypisanych do programu, włącznie z przydzielaniem ich do działań przewidzianych w dziedzinach doskonalenia zawodowego, przygotowywania projektów oraz dystrybucji/rozpowszechniania oraz promocji;

d)

sposób monitorowania i oceny działania.

3.   Środki dotyczące wprowadzenia w życie niniejszej decyzji, odnoszące się do wszelkich innych kwestii, są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 11 ust. 3.

Artykuł 11

Komitet

1.   Komisję wspomaga Komitet składający się z przedstawicieli Państw Członkowskich, pod przewodnictwem przedstawiciela Komisji.

2.   W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu mają zastosowanie art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE. Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

3.   W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, ma zastosowanie procedura doradcza o której mowa w art. 3 decyzji nr 1999/468/WE, zgodnie z przepisami art. 7 ust. 3 oraz art. 8 wymienionej decyzji.

4.   Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 12

MEDIA Desks

1.   Europejska sieć MEDIA Desks działa jako organ wykonawczy w zakresie rozpowszechniania informacji o programie na poziomie krajowym, w szczególności dla projektów transgranicznyćh, zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) oraz ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, jak określono w punkcie 2.2 załącznika.

2.     Współpraca w ramach sieci MEDIA Desks, w szczególności sieci na małe odległości, powinna być wspierana w celu ułatwienia wymiany i kontaktów między specjalistami z branży i uwrażliwiać publiczność na kluczowe wydarzenia programu, jak również wyróżnienia i nagrody. MEDIA Desks odgrywają cenną role jako dostawcy informacji i usług sprzyjając pojawianiu się nowych ośrodków audiowizualnych.

3.   Biura MEDIA Desks przestrzegają następujących kryteriów:

posiadają odpowiednią ilość personelu o kwalifikacjach zawodowych i językowych stosownych do realizowanych zadań, na poziomie niezbędnym przy pracy w środowisku współpracy międzynarodowej;

posiadają odpowiednią infrastrukturę, szczególnie w zakresie sprzętu informatycznego oraz środków komunikacji;

działają w otoczeniu administracyjnym pozwalającym na właściwe wywiązywanie się z zadań i unikanie wszelkiego konfliktu interesów.

4.     Komisja zachęca do utworzenia sieci MEDIA Desks oraz MEDIA anten w krajach i regionach o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej, zgodnie z priorytetami ustalonymi w art. 1 ust. 4 litera c), a także do promowania ich obecności.

Artykuł 13

Wkład programu w inne polityki oraz prerogatywy wspólnotowe

1.   Program ma wspierać wzmacnianie polityki przekrojowej Wspólnoty Europejskiej, w szczególności poprzez:

a)

promowanie fundamentalnych zasad wolności słowa i pluralizmu mediów oraz ich niezależności ;

b)

wspieranie rozwoju świadomości w zakresie różnorodności kulturowej oraz wielokulturowości w Europie i lepsze wzajemne uznawanie jej różnych kultur jako sposób na urzeczywistnienie europejskiego społeczeństwa obywatelskiego i utworzenie społeczeństwa zintegrowanego, oraz potrzeby walki z wszelkimi formami dyskryminacji, w tym z rasizmem i ksenofobią;

c)

wspieranie rozwoju świadomości w zakresie wkładu w trwały rozwój ekonomiczny;

d)

wspieranie walki z wszelkimi formami dyskryminacji związanej z płcią, rasą lub pochodzeniem etnicznym, religią lub przekonaniami, niepełnosprawnością, wiekiem lub orientacją seksualną oraz działanie na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn ;

e)

wkład w debatę oraz informacje na temat Unii jako przestrzeni równości, pokoju, demokracji, wolności, dobrobytu, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.

2.     Komisja zapewnia współpracę pomiędzy tym programem i innymi programami wspólnotowymi w dziedzinie edukacji, szkolenia, badań oraz w zakresie społeczeństwa informacyjnego.

3.    Komisja zapewnia skuteczną współpracę pomiędzy tym programem a działaniami edukacyjnymi i związanymi z sektorem audiowizualnym w kontekście współpracy pomiędzy Unią i państwami niebędą-cymi jej członkami oraz odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi, w szczególności Radą Europy (za pomocą Eurimages oraz Europejskiego Obserwatorium Audiowizualnego).

4.     Komisja podejmuje kroki w celu zapewnienia, że działania przeprowadzane w ramach tego programu są uzupełnieniem innych działań wspólnotowych i europejskich w dziedzinie edukacji i szkolenia związanego z filmem i sektorem audiowizualnym.

Artykuł 14

Monitorowanie i ocena

1.   Komisja zapewnia, że działania objęte niniejszą decyzją podlegają uprzedniej ocenie, monitorowaniu oraz ocenie następczej. Komisja czuwa nad zapewnieniem dostępu do programu oraz przejrzystości przy jego wdrażaniu.

Monitorowanie obejmuje sporządzanie sprawozdań wymienionych w ust. 3 lit. a) i c), jak również szczegółowe działania.

2.   Komisja zapewnia regularną, niezależną, zewnętrzną ocenę programu.

3.   Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno -Społecznemu oraz Komitetowi Regionów:

a)

trzy lata po przyjęciu programu sprawozdanie okresowe oceniające wyniki, w sprawie adekwatności programu do kontekstu technologicznego, jak również jego wpływ na rynek europejski, oraz w sprawie aspektów jakościowych i ilościowych dotyczących wykonania niniejszego programu ; sprawozdanie to powinno w szczególności pozwolić na ocenę skuteczności środków służących eliminowaniu opóźnień strukturalnych krajów, które niedawno wstąpiły do Unii;

b)

cztery lata po przyjęciu programu, komunikat w sprawie kontynuacji niniejszego programu;

c)

szczegółowe oceniające sprawozdanie ex post dotyczące wprowadzania i wyników programu po zakończeniu jego realizacji.

Artykuł 15

Przepisy przejściowe

Działania rozpoczęte przed 31 grudnia 2006 r. na mocy decyzji 2000/821/WE oraz decyzji nr 163/2001/WE nadal są prowadzone, aż do ich zamknięcia, zgodnie z przepisami wymienionych decyzji.

Komitet przewidziany w art. 8 decyzji 2000/821/WE oraz art. 6 decyzji nr 163/2001/WE, zastępuje się komitetem przewidzianym w art. 11 niniejszej decyzji.

Tytuł 6

Informacja dotycząca europejskiego sektora audiowizualnego i uczestnictwo w europejskim obserwatorium audiowizualnym

Artykuł 16

Informacja w sprawie europejskiego sektora audiowizualnego

Unia Europejska przyczynia się do zapewnienia większej przejrzystości oraz szerszego rozpowszechniania informacji dotyczących europejskiego sektora audiowizualnego.

Artykuł 17

Uczestnictwo w Europejskim Obserwatorium Audiowizualnym

Do celów wprowadzenia w życie przepisów art. 16, Unia Europejska pozostaje członkiem europejskiego Obserwatorium Audiowizualnego przez cały czas trwania programu.

Komisja reprezentuje Unię Europejską w jej relacjach z Obserwatorium.

Artykuł 18

Wkład w realizację celów programu

Uczestnictwo Unii w Europejskim Obserwatorium Audiowizualnym stanowi ważną część niniejszego programu oraz ma wpływ na realizację jego celów:

poprzez promowanie przejrzystości rynku dzięki wyższemu stopniowi porównywalności danych gromadzonych w różnych krajach oraz zapewnianie podmiotom dostępu do statystyk oraz do informacji finansowych i prawnych, co pozwala na zwiększenie konkurencyjności oraz na lepszy rozwój europejskiego sektora audiowizualnego;

poprzez umożliwienie skuteczniejszego monitorowania programu i ułatwianie jego oceny;

poprzez inicjowanie, jako uzupełnienie oceny ekonomicznej, we współpracy z Europejskim Obserwatorium Audiowizualnym, badania publiczności, jej zwyczajów i preferencji.

Artykuł 19

Monitorowanie i ocena

Ocena oraz monitorowanie uczestnictwa Unii w Europejskim Obserwatorium Audiowizualnym są przeprowadzane w ramach oceny i monitorowania programu, zgodnie z art. 14.

Tytuł 7

Wejście w życie niniejszej decyzji

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej opublikowaniu w Dziennika Urzędowym Unii Europejski i staje się skuteczna z dniem 1 stycznia 2007 r.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący


(1)   Dz.U. C 255 z 14.10.2005, str. 39.

(2)   Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 76.

(3)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r.

(4)  Programy wprowadzone w życie odpowiednio decyzją Rady 90/685/EWG z dnia 21 grudnia 1990 roku w sprawie wdrażania programu działań w celu promowania rozwoju Europejskiego sektora audiowizualnego (Media) (1991-1995) (Dz.U. L 380 z 31.12.1990, str. 37), decyzją Rady 95/563/WE z dnia 10 lipca 1995 roku w sprawie wdrażania programu wspierającego rozwój i dystrybucję Europejskich dziel audiowizualnych (Media II- Rozwój i dystrybucja) (1996-2000) (Dz.U. L 321 z 30.12.1995, str. 25), decyzją Rady 95/564/WE z 22 grudnia 1995 roku w sprawie wdrożenia programu szkoleniowego dla specjalistów europejskim przemyśle programów audiowizualnych (MEDIA II Szkolenia) (Dz.U. L 321 z 30.12.1995, str. 33), decyzją Rady 2000/821/WE z dnia 20 grudnia 2000r. w sprawie wykonania programu wspierającego rozwój, rozpowszechnianie i promocję europejskich utworów audiowizualnych (MEDIA Plus - Rozwój, Rozpowszechnianie i Promocja) (2001-2005) (Dz.U. L 336 z 30.12.2000, str. 82), decyzja ostatnio zmieniona decyzją nr 846/2004/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 4), oraz decyzją nr 163/2001/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 stycznia 2001r. w sprawie wprowadzenia w życie programu kształcenia dla specjalistów w europejskim przemyśle programów audiowizualnych (MEDIA — Szkolenia) (2001-2005) (Dz.U. L 26 z 27.1.2001, str. 1). Decyzja zmieniona ostatnio decyzją nr 845/2004/WE (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 1).

(5)  Sprawozdanie Komisji sporządzone dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz dla Komitetu Regionów: Sprawozdanie dotyczące wprowadzenia w życie oraz wyników Programu MEDIA II (1996-2000) COM(2003)0802 18/12/2003, Sprawozdanie Komisji sporządzone dla Rady, Parlamentu Europejskiego, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego oraz dla Komitetu Regionów: Sprawozdanie dotyczące wprowadzenia w życie oraz wyników w połowie okresów dla programów MEDIA Plus i MEDIA Szkolenia (2001-2005), jak również wyników działań przygotowawczych „Wzrost a sektor audiowizualny: i2i sektor audiowizualny”COM(2003)0725 24/11/2003.

(6)  Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(7)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(8)  Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(9)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(10)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1261/2005 (Dz.U. L 201 z 2.8.2005, str. 3).

(11)  W przypadku pomocy selektywnej dotyczącej dystrybucji i zgodnie z art. 109 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 oraz art. 168 ust.1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, zostanie zwrócona część dochodów uzyskanych podczas pierwszego roku eksploatacji kinowej filmu odpowiadająca wysokości wkładu MEDIA (z wyjątkiem wsparcia obejmującego realizację dubbingu/napisów).

(12)  W związku z art. 172 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

ZAŁĄCZNIK

Tytuł 1: Cele operacyjne i działania, które mają być wprowadzone w życie

1.   Nabywanie i doskonalenie umiejętności w dziedzinie audiowizualnej

1.1.   Wsparcie dla rozwoju umiejętności europejskich specjalistów z sektora audiowizualnego w dziedzinach przygotowywania projektu, produkcji, dystrybucji/rozpowszechniania oraz promocji, w celu doskonalenia jakości oraz wzmacniania potencjału europejskich utworów audiowizualnych.

1.1.1.   Techniki pisania scenariuszy

Cel operacyjny:

Umożliwić doświadczonym scenarzystom doskonalenie umiejętności w kierunku rozwoju technik opartych na tradycyjnych i interaktywnych metodach pisania.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać opracowywanie i wprowadzanie szkoleniowych życie modułów szkoleniowych dotyczących rozpoznawania docelowej publiczności, publikacji i przygotowywania projektu scenariuszy przeznaczonych dla międzynarodowej publiczności, relacji pomiędzy scenarzystą, wydawcą scenariusza, producentem oraz dystrybutorem.

Wspierać szkolenie na odległość, a także wymianę oraz relacje partnerskie łączące kraje i regiony o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub ograniczonym zasięgu językowym lub geograficznym.

1.1.2.   Zarządzanie ekonomiczne, finansowe i handlowe w ramach produkcji, dystrybucji, komercjalizacji oraz promocji utworów audiowizualnych

Cel operacyjny:

Rozwijać umiejętności specjalistów w zakresie przyswajania i włączania wymiaru europejskiego podczas przygotowania projektu, produkcji, komercjalizacji, dystrybucji/rozpowszechniania oraz promocji programów audiowizualnych.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać, w ramach uzupełniania działań prowadzonych przez Państwa Członkowskie, opracowywanie oraz aktualizację modułów szkoleniowych dotyczących zarządzania z uwzględnieniem wymiaru europejskiego.

Wspierać szkolenie na odległość, a także promować wymianę i relacje partnerskie łączące kraje i regiony o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub ograniczonym zasięgu językowym lub geograficznym.

Ustalić maksymalną opłatę za dostarczenie i udostępnienie materiałów krajowych filmotek 25 Państw Członkowskich w przypadku, gdy materiały te mają być wykorzystane przez MŚP zajmujące się produkcją filmów lub programów o podobną tematyce lub przez niezależnych producentów filmowych, którzy są obywatelami Państwa Członkowskiego lub mają swoją siedzibę w Państwie Członkowskim. W sytuacji, gdy materiały te są wykorzystywane do celów komercyjnych, a celem producenta, który wnioskował o ich udostępnienie, jest stworzenie podobnego produktu, możliwe są negocjacje finansowe, pod warunkiem, że zawsze przestrzegane będą zasady pluralizmu oraz znajomości i rozpowszechniania dziedzictwa kulturowego.

1.1.3.   Uwzględnienie technologii cyfrowych na wcześniejszym etapie produkcji, postprodukcji, dystrybucji, eksploatacji oraz archiwizowania programów audiowizualnych

Cele operacyjne:

Rozwijać umiejętności specjalistów w zakresie wykorzystywania technologii cyfrowych, szczególnie w dziedzinie produkcji, postprodukcji, dystrybucji, eksploatacji, archiwizowania i multimediów.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać opracowywanie i wprowadzanie w życie modułów szkoleniowych w dziedzinie cyfrowych technologii audiowizualnych, w uzupełnianiu do działań prowadzonych przez Państwa Członkowskie.

Wspierać szkolenie na odległość a także promować wymianę i relacje partnerskie łączące kraje i regiony o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub ograniczonym zasięgu językowym lub geograficznym.

1.2.   Zwiększenie wymiaru europejskiego działań szkoleniowych w sektorze audiowizualnym

1.2.1.   Wsparcie dla tworzenia sieci europejskich specjalistów w zakresie kształcenia (europejskie szkoły filmowe, instytucje szkoleniowe, partnerzy z sektora zawodowego)

Cele operacyjne:

Promować wymianę i stałą współpracę pomiędzy instytucjami i/lub prowadzonymi działaniami szkoleniowymi.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Zachęcać beneficjentów wsparcia z tytułu programu do jak największej koordynacji ich działań w ramach szkoleń ciągłych i wstępnych w celu rozwinięcia europejskiej sieci, która kwalifijuje się do otrzymania wsparcia wspólnotowego, przede wszystkich na rzecz współpracy pomiędzy uczestnikami, także stacjami telewizyjnymi z Państw Członkowskich, które przystąpiły do Unii po 30 kwietnia 2004 r., i/lub Państw Członkowskich o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub o niewielkim obszarze geograficznym lub językowym.

1.2.2.   Szkolenie wykładowców

Cele operacyjne:

Dysponować kompetentnymi wykładowcami.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Przyczyniać się do szkolenia wykładowców, szczególnie w zakresie szkolenia na odległość.

1.2.3.   Wspieranie indywidualnych ścieżek kształcenia

Cele operacyjne:

Promować mobilność studentów szkół filmowych na terenie Europy.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Stypendia służące mobilności, związane z projektem szkoleniowym.

1.2.4.   Wprowadzenie działań koordynacyjnych i promocyjnych przez instytucje wspierane w ramach działań wymienionych w ppkt. 1.1.1 niniejszego Załącznika.

Cele operacyjne:

Wspierać koordynację oraz promowanie projektów wspieranych w ramach programu.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Przyczynić się do wprowadzenia w życie działań ukierunkowanych na koordynację i promowanie działalności edukacyjnych wspieranych w ramach programu.

1.2.5.   Umożliwić, poprzez przyznawanie stypendiów, uczestnictwo w działaniach doskonalenia zawodowego wymienionych w ppkt. 1.1.1 niniejszego Załącznika specjalistom pochodzącym z Państw Członkowskich które przystąpiły do Unii Europejskiej po 30 kwietnia 2004 r.oraz z innych Państw Członkowskich o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub o niewielkim obszarze geograficznym lub językowym .

Cele operacyjne:

Ułatwić uczestnictwo specjalistów pochodzących z Państw Członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej po 30 kwietnia 2004 r.oraz z innych Państw Członkowskich o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub z państw o niewielkim obszarze geograficznym lub językowym, w działaniach doskonalenia zawodowego wymienionych w ppkt. 1.1.1 niniejszego Załącznika.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Przyczynić się do wprowadzenia w życie mechanizmu przyznawania stypendiów.

2.   Przygotowanie projektu

2.1.   Wspieranie rozwoju projektów produkcji przeznaczonej na rynek europejski i międzynarodowy, pochodzącej z niezależnych wytwórni

Cele operacyjne:

Wspierać przygotowanie projektu utworów europejskich reprezentujących następujące gatunki: fabuła, animacja, dokument autorski, projekty multimedialne.

Zachęcać przedsiębiorstwa do tworzenia projektów o wysokiej jakości i o międzynarodowym potencjale.

Wspierać rozwój młodych talentów i specjalistów poprzez ustanowienie Nagrody dla Młodych Talentów im. Piera Paolo Pasoliniego.

Zachęcać przedsiębiorstwa do wykorzystywania technologii cyfrowych w dziedzinie produkcji oraz dystrybucji poczynając od fazy przygotowania projektu.

Zachęcać przedsiębiorstwa do opracowywania strategii eksploatacji międzynarodowej, marketingu oraz dystrybucji już na etapie przygotowania projektu.

Umożliwić dostęp do wsparcia MŚP w zakresie przygotowania projektu, a także dostosować działania do ich potrzeb.

Zapewnić komplementarność w stosunku do działań prowadzonych przez MEDIA w zakresie doskonalenia umiejętności specjalistów z sektora audiowizualnego.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać przygotowanie projektów utworów audiowizualnych lub katalogów projektów, przede wszystkim w celu kooperacji i uczestnictwa stron z Państw Członkowskich, które przystąpiły do Unii po 30 kwietnia 2004 r., i/lub Państw Członkowskich o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub z państw o niewielkim obszarze geograficznym lub językowym.

Wspierać cyfryzację europejskich utworów audiowizualnych poczynając od etapu przygotowania projektu.

2.2.   Wsparcie przy opracowaniu planów finansowania dla spółek i projektów produkcji europejskiej, z finansowaniem koprodukcji włącznie

Cele operacyjne:

Wspierać wytwórnie w zakresie opracowywania planów finansowania dla projektów produkcji należących do następujących gatunków: fabuła, animacja, dokument autorski, projekty multimedialne;

W trakcie kontynuacji działania przygotowawczego „i2i” zachęcać do szukania partnerów finansowych na poziomie europejskim, aby uzyskać efekt synergii między inwestorami publicznymi a prywatnymi, oraz promować tworzenie strategii dystrybucji już na etapie przygotowania projektu.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Uczestniczyć w kosztach pośrednich związanych z prywatnym finansowaniem projektów produkcji przedstawianych przez małe i średnie przedsiębiorstwa (na przykład koszty finansowe, ubezpieczeń lub gwarancji wykonania).

Wspierać dostęp MŚP, w szczególności niezależnych spółek producenckich, do spółek finansowych aktywnych w zakresie tworzenia planów inwestycji dla rozwoju, produkcji i koprodukcji europejskich utworów audiowizualnych posiadających potencjał dystrybucji międzynarodowej.

Zachęcać pośredników finansowych do wspierania rozwoju i koprodukcji dzieł audiowizualnych, które mogą być przedmiotem dystrybucji międzynarodowej.

Wspierać współpracę między instytucjami krajowymi działającymi w sektorze audiowizualnym.

3.   Dystrybucja i rozpowszechnianie

Przekrojowy cel operacyjny:

Zwiększyć różnorodność językową rozpowszechnianych utworów europejskich.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Wspierać wszelkimi środkami realizację dubbingu i napisów w ramach dystrybucji i rozpowszechniania europejskich utworów audiowizualnych na rzecz producentów, dystrybutorów i nadawców, w szczególności przy pomocy mediów cyfrowych.

3.1.   Wzmacnianie sektora dystrybucji europejskiej poprzez zachęcanie dystrybutorów do inwestowania w koprodukcje, nabywanie i promowanie zagranicznych filmów europejskich oraz do ustanawiania skoordynowanych strategii wprowadzania do obrotu

Cel operacyjny nr 1:

Zachęcać dystrybutorów kinowych do inwestowania w koprodukcje, nabywanie praw użytkowania oraz promocję zagranicznych filmów europejskich.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Wprowadzić system automatycznego wsparcia dla dystrybutorów europejskich proporcjonalny do wartości sprzedanych biletów na zagraniczne filmy europejskie w krajach uczestniczących w programie w kwocie, której górna granica jest ustalana w zależności od filmu i od kraju.

Wsparcie pochodzące z tego źródła może być wykorzystane wyłącznie na inwestycje w:

koprodukcje zagranicznych filmów europejskich;

zakup zagranicznych filmów europejskich;

edycję (wykonanie kopii, dubbing oraz realizacja napisów), promocję oraz reklamę zagranicznych filmów europejskich.

Cel operacyjny nr 2:

Zachęcać dystrybutorów europejskich do współpracy w celu przyjmowania wspólnie tworzonych strategii dla rynku europejskiego.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Utworzyć system selektywnej pomocy w dystrybucji zagranicznych filmów europejskich, przeznaczony dla stowarzyszeń dystrybutorów europejskich, oraz udzielać im bezpośredniej pomocy w przypadkach, gdy stowarzyszenie ma charakter stałej współpracy.

Cel operacyjny nr 3:

Zachęcać dystrybutorów, producentów oraz agentów sprzedaży do współpracy w celu opracowania międzynarodowych strategii wprowadzenie do obrotu europejskich utworów audiowizualnych poczynając już od etapu ich produkcji.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wprowadzić system wsparcia przy tworzeniu zestawu promocyjnego europejskich utworów filmowych (zawierający kopię filmu z napisami, międzynarodową ścieżkę dźwiękową - muzyka i efekty dźwiękowe oraz materiały promocyjne).

Cel operacyjny nr 4:

Ułatwić MŚP dostęp do finansowania w zakresie międzynarodowej dystrybucji i sprzedaży zagranicznych utworów europejskich.

Działanie, które mają być wprowadzone w życie:

Uczestnictwo w kosztach pośrednich (na przykład koszty finansowe lub koszty ubezpieczeń) związanych z prywatnym finansowaniem działalności dystrybucyjnej i/lub międzynarodowej sprzedaży, jak na przykład zakup katalogów filmów europejskich, badanie nowych rynków dla tych filmów, tworzenie stowarzyszeń o charakterze trwałym, grupujących europejskich dystrybutorów.

3.2.   Poprawa obiegu zagranicznych filmów europejskich na rynkach europejskim i międzynarodowym poprzez środki zachęcające do wywozu, dystrybucji na dowolnych nośnikach i projekcji w kinach

Cel operacyjny nr 1:

Zachęcić dystrybutorów filmowych do inwestowania w koszty edycji i promocji odpowiednie dla zagranicznych filmów europejskich.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wprowadzić system selektywnego wspierania dystrybutorów filmowych w zakresie promocji oraz komercjalizacji europejskich utworów filmowych poza terytorium ich produkcji. Kryteria wyboru filmów mogą zawierać ustalenia mające na celu różnicowanie projektów w zależności od ich pochodzenia oraz kategorii ich budżetu.

Udzielać szczególnego wsparcia dla filmów niosących treści podkreślające europejską różnorodność językową i kulturową, zwłaszcza w postaci pomocy przy wydawaniu katalogu europejskich utworów zagranicznych na dany okres.

Cel operacyjny nr 2:

Promować eksploatację zagranicznych filmów europejskich na europejskim rynku, w szczególności poprzez wsparcie dla koordynacji sieci kin.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Zachęcać właścicieli kin do wyświetlania znacznej części zagranicznych filmów europejskich w komercyjnych salach kinowych przeznaczonych dla pokazów premierowych w minimalnym okresie eksploatacji. Wsparcie przyznawane dla poszczególnych kin będzie ustalane w zależności od ilości sprzedanych biletów na zagraniczne filmy europejskie w okresie referencyjym.

Przyczyniać się do rozwijania działalności edukacyjnych oraz zwiększających świadomość młodej publiczności kinowej.

Promować tworzenie i konsolidację europejskich sieci kin rozwijających wspólne działania na rzecz projekcji tych filmów.

Cel operacyjny nr 3:

Wspierać międzynarodową sprzedaż oraz wywóz zagranicznych filmów europejskich w Europie i na świecie.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Utworzyć system wsparcia dla europejskich przedsiębiorstw zajmujących się międzynarodową dystrybucją filmów kinowych (agenci sprzedaży), ustalanego w oparciu o ich skuteczność na rynku w danym okresie. Uzyskane w ten sposób środki powinny być inwestowane przez dystrybutorów międzynarodowych w koszty zakupu oraz promocji nowych utworów europejskich na rynkach europejskim i międzynarodowym.

3.3.   Promowanie transnarodowego rozpowszechniania europejskich utworów audiowizualnych wyprodukowanych przez niezależne wytwórnie poprzez zachęcanie do współpracy między nadawcami a dystrybutorami i niezależnymi producentami

Cel operacyjny nr 1:

Promować rozpowszechnianie zagranicznych utworów europejskich pochodzących z niezależnych wytwórni.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Zachęcać niezależnych producentów do realizacji utworów (filmy fabularne, dokumentalne i animowane), które będzie uczestniczyło przynajmniej trzech nadawców z różnych Państw Członkowskich lub przynajmniej dwóch nadawców z różnych Państw Członkowskich należących do różnych obszarów językowych . Kryteria wyboru beneficjentów mogą zawierać ustalenia mające na celu różnicowanie projektów w zależności od ich wielkości budżetu.

Udzielać szczególnego wsparcia dla filmów niosących treści podkreślające dziedzictwo europejskiej różnorodności językową i kulturowej.

Cel operacyjny nr 2:

Ułatwić dostęp do finansowania niezależnym wytwórniom europejskim.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Uczestniczyć w kosztach pośrednich (na przykład kosztach finansowych, ubezpieczeń lub gwarancji wykonania) związanych z prywatnym finansowaniem planów produkcji utworów (fabuła, dokument i animacja), pociągających za sobą uczestnictwo przynajmniej trzech nadawców z różnych Państw Członkowskich lub przynajmniej dwóch nadawców z różnych Państw Członkowskich należących do różnych obszarów językowych.

Cel operacyjny nr 3:

Wspierać międzynarodową dystrybucję europejskich programów telewizyjnych wyprodukowanych przez niezależnych producentów, mając na względzie, że dystrybucja tego typu programów wymaga zgody niezależnego producenta, który powinien otrzymać odpowiednią część wpływów.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Utworzyć system wsparcia dla europejskich przedsiębiorstw zajmujących się międzynarodową dystrybucją utworów audiowizualnych (dystrybutorzy międzynarodowi), ustalanego w oparciu o ich skuteczność na rynku w danym okresie. Uzyskane w ten sposób środki powinny być inwestowane przez dystrybutorów międzynarodowych w koszty zakupu oraz promocji nowych utworów europejskich na rynkach europejskim i międzynarodowym.

3.4.   Wspieranie cyfryzacji europejskich utworów audiowizualnych

Cele operacyjne nr 1:

Przyczyniać się do poprawy dystrybucji zagranicznych utworów europejskich wydawanych na nośnikach cyfrowych do użytku prywatnego (DVD), szczególnie poprzez zachęcanie wydawców do współpracy w zakresie tworzenia wielojęzykowych kopii wzorcowych na skalę europejską.

Promować wykorzystanie technologii cyfrowych w edycji utworów europejskich (realizacja cyfrowych kopii wzorcowych nadających się do eksploatacji przez wszystkich dystrybutorów europejskich).

Zachęcać w szczególności wydawców do inwestowania w koszty promocji oraz dystrybucji odpowiednich dla zagranicznych europejskich utworów audiowizualnych.

Wspierać wielojęzykowość utworów europejskich (dubbing, napisy, produkcja wielojęzykowa).

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wprowadzić automatyczny system wsparcia dla wydawców europejskich utworów filmowych i audiowizualnych na nośnikach przeznaczonych do użytku prywatnego (jak np. DVD, DVD-Rom), przy czym wsparcie to ustalane będzie w zależności od natężenia ich działalności na rynku w danym okresie. Uzyskane w ten sposób środki powinny być inwestowane przez wydawców w koszty edycji oraz dystrybucji nowych zagranicznych utworów europejskich na nośnikach cyfrowych.

Wspierać przedsiębiorstwa wyspecjalizowane w archiwizacji treści na nośnikach cyfrowych.

Cele operacyjne nr 2:

Promować dystrybucję on-line zagranicznych utworów europejskich w formie zaawansowanych usług dystrybucji oraz nowych mediów (Internet, video-on-demand, pay-per-view).

Wspierać proces dostosowywania europejskiego przemysłu programów audiowizualnych do rozwoju technologii cyfrowych, w szczególności w zakresie zaawansowanych usług dystrybucji on-line.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Zachęcać przedsiębiorstwa europejskie (dostawcy dostępu do sieci, kanały tematyczne, etc.) do zapisywania utworów oraz do tworzenia materiałów promocyjnych i reklamowych na nośnikach cyfrowych oraz do tworzenia katalogów utworów europejskich w formacie cyfrowym, przeznaczonych do eksploatacji poprzez nowe media.

3.5.   Zachęcanie kin do wykorzystywania możliwości dostępnych dzięki dystrybucji w postaci cyfrowej

Cele operacyjne:

Zachęcać kina do inwestowania w sprzęt cyfrowy poprzez ułatwianie dostępu do kredytu prowadzącym kina.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Uczestniczyć w kosztach pośrednich (na przykład koszty finansowe lub koszty ubezpieczeń) ponoszonych przez prowadzących kina, a związanych z prywatnym finansowaniem inwestycji w sprzęt cyfrowy.

4.   Promocja

4.1.   Polepszanie obiegu utworów audiowizualnych poprzez zapewnienie sektorowi audiowizualnemu dostępu do profesjonalnych rynków europejskich i międzynarodowych

Cel operacyjny nr 1:

Polepszyć warunki dostępu profesjonalistów do imprez handlowych oraz do specjalistycznych rynków audiowizualnych zarówno w Europie jak i poza nią.

Działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Służyć pomocą techniczną i finansową w ramach wydarzeń takich jak:

główne targi kinematograficzne europejskie i międzynarodowe;

główne targi telewizyjne europejskie i międzynarodowe;

targi tematyczne, w szczególności targi filmów animowanych, dokumentalnych, multimediów oraz nowych technologii.

Cel operacyjny nr 2 i działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Promować i wspierać tworzenie europejskich katalogów oraz banków danych dotyczących katalogów programów europejskich, przeznaczonych dla specjalistów.

Cel operacyjny nr 3:

Zachęcać do wspierania promocji już na etapie produkcji wstępnej lub produkcji właściwej.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać organizację forów dla przygotowania projektów, finansowania, koprodukcji oraz dystrybucji utworów i programów europejskich i/lub w przeważającej części europejskich;

Utworzyć i prowadzić kampanie marketingowe oraz promocyjne i komercyjne dla europejskich programów filmowych i audiowizualnych na etapie produkcji.

4.2.   Polepszenie dostępu publiczności europejskiej i międzynarodowej do europejskich utworów audiowizualnych

Cele operacyjne i działania, które mają być wprowadzone w życie:

Promować i wspierać festiwale audiowizualne do opierania swoich programów w większości lub w znacznej części na utworach europejskich;

Traktować w sposób uprzywilejowany i wspierać festiwale mające wkład w promocję utworów pochodzących z Państw Członkowskich lub z regionów o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej, a także utworów młodych twórców europejskich, promujących różnorodność językową i kulturową oraz dialog między kulturami;

Promować i wspierać inicjatywy oparte na edukacji obrazem, organizowane w ramach festiwali i skierowane do młodej publiczności, szczególnie te powstające w ścisłej współpracy z instytucjami szkolnymi;

Promować i wspierać inicjatywy profesjonalistów, szczególnie prowadzących kina, kanałów telewizyjnych publicznych lub komercyjnych, festiwali oraz instytucji kulturalnych, powstające w ścisłej współpracy z Państwami Członkowskimi oraz Komisją w celu organizacji działań promocyjnych skierowanych do szerokiej publiczności na rzecz europejskiej twórczości filmowej i audiowizualnej;

Zachęcać i wspierać organizację wydarzeń wzbudzających zainteresowanie mediów, jak na przykład wręczanie nagród oraz europejskie festiwale filmowe;

Wspierać udział w festiwalach młodych specjalistów oraz specjalistów z krajów o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej.

4.3.   Wspierać wspólne działania organów państwowych mające na celu promocję filmów i programów audiowizualnych

Cele operacyjne:

Zachęcać do tworzenia sieci i koordynacji wspólnych działań oraz projektów europejskich.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać tworzenie europejskich platform promocji;

Wspierać europejskie ugrupowania oraz istnienie europejskich inicjatyw parasolowych dla krajowych i/lub regionalnych instytucji zajmujących się promocją na rynkach europejskich i światowych;

Wspierać tworzenie sieci festiwali, szczególnie organizację wymiany programów i wiedzy fachowej;

Wspierać grupowanie projektów skoncentrowanych na identycznych, podobnych lub wzajemnie się uzupełniających celach;

Wspierać tworzenie sieci banków danych oraz katalogów;

Czynić przygotowania w celu zbadania, w ramach procesu systematycznego gromadzenia dzieł kinematograficznych będących częścią narodowego dziedzictwa Państw Członkowskich i dziedzictwa europejskiego oraz stosownie do zalecenia [Nr.../... Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia... w sprawie dziedzictwa filmowego i konkurencyjności działań związanych z przemysłem filmowym ]  (1) możliwości utworzenia wraz z odpowiednimi organizacjami, w szczególności z Radą Europy (za pomocą Eurimages i Europejskiego Obserwatorium Audiowizualnego), sieci baz danych obejmującej europejskie dziedzictwo audiowizualne.

4.4.   Zachęcać do promocji europejskiego dziedzictwa kinematograficznego i audiowizualnego oraz wspierać dostęp do niego

Cele operacyjne i działanie, które ma być wprowadzone w życie:

Zachęcać i wspierać organizację wydarzeń kulturalnych, szczególnie tych skierowanych do młodej publiczności, których celem jest promocja europejskiego dziedzictwa kinematograficznego i audiowizualnego;

Udzielać wsparcia dla archiwów obejmujących europejskie dziedzictwo kinematograficzne i audiowizualne;

Udzielać wsparcia dla europejskiego dziedzictwa kinematograficznego i audiowizualnego na nowych i innowacyjnych platformach dystrybucji.

5.   Programy pilotażowe

Cele operacyjne:

Zapewnić dostosowanie programu do zmian zachodzących na rynku, szczególnie tych związanych z wprowadzaniem i wykorzystywaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych.

Działania, które mają być wprowadzone w życie:

Wspierać programy pilotażowe w dziedzinach uznawanych przez podmioty z sektora audiowizualnego za podatne na efekty wprowadzania i wykorzystania nowych technologii informacyjnych i komunikacyjnych;

Rozpowszechniać szeroko wyniki programów pilotażowych poprzez organizację konferencji lub wydarzeń on-line i off-line jako zachętę do szerzenia dobrych praktyk.

Tytuł 2: Warunki wprowadzania w życie działań

1.   Wsparcie wspólnotowe

1.1.   Udział wkładu wspólnotowego w kosztach operacji korzystających ze wsparcia

Wkład finansowy z tytułu programu MEDIA nie może przekroczyć 50 % kosztów wspieranych operacji, z wyłączeniem następujących przypadków.

Wkład finansowy z tytułu programu MEDIA może osiągnąć próg 60 % kosztów wspieranych operacji:

a)

w przypadku działań szkoleniowych mających miejsce w krajach lub regionach o niskich zdolnościach w zakresie produkcji audiowizualnej i/lub ograniczonej powierzchni geograficznej i zasięgu językowym;

b)

w przypadku projektów przedłożonych w ramach przygotowywania projektu, dystrybucji/rozpowszechniania oraz promocji, mających na celu podkreślanie europejskiej różnorodności językowej i kulturowej;

c)

w przypadku działań, zaliczających się do działań opisanych w ppkt. 1.3 niniejszego Załącznika (dystrybucja i rozpowszechnianie), których zgodność z procedurą ustaloną w art. 11 ust. 2 niniejszej decyzji została potwierdzona.

Wkład finansowy programu MEDIA może osiągnąć pułap 75 % kosztów wspieranych operacji w przypadku działań szkoleniowych mających miejsce nowych Państwach Członkowskich UE. Ten przepis będzie przedmiotem szczególnej uwagi podczas oceny okresowej programu.

1.2.   Warunki wsparcia wspólnotowego

Wsparcie wspólnotowe jest udzielane w formie dotacji lub stypendiów.

W dziedzinie kształcenia, co najmniej 10 % środków dostępnych każdego roku powinno być w miarę możliwości przydzielane do nowych działań.

1.3.   Wybór projektów

Wybierane projekty powinny być zgodne z:

przepisami niniejszej decyzji i jej Załącznika;

przepisami rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 oraz rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

2.   Działania komunikacyjne

2.1.   Działania podejmowane z inicjatywy Komisji

Komisja może organizować seminaria, konferencje lub spotkania w celu ułatwienia wprowadzenia w życie programu, i podejmować wszelkie odpowiednie działania informacyjne lub związane z publikacją i rozpowszechnianiem, szczególnie w powiązaniu z monitorowaniem i oceną programu. Takie działania mogą być finansowane za pomocą dotacji, w ramach zaproszeń do składania ofert lub organizowane i finansowane bezpośrednio przez Komisję.

2.2.   MEDIA Desks i MEDIA anteny

Komisja, w bezpośrednim współdziałaniu z Państwami Członkowskimi, tworzy europejską sieć MEDIA Desks i MEDIA anten, która będzie działać jako organ wprowadzający w życie na poziomie krajowym, zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. c) oraz ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, realizując następujące cele:

a)

informowanie profesjonalistów z sektora audiowizualnego o różnych formach pomocy dostępnych dla nich w ramach polityki Unii Europejskiej;

b)

zapewnienie reklamy oraz promocji programu;

c)

zachęcanie profesjonalistów do możliwie najszerszego uczestnictwa w działaniach programu;

d)

pomoc profesjonalistom w trakcie prezentacji ich projektów zgłaszanych jako odpowiedzi na zaproszenia do składania projektów;

e)

promowanie współpracy transgranicznej między profesjonalistami, instytucjami i sieciami ;

f)

pośredniczenie między różnymi instytucjami wspierającymi z Państw Członkowskich w celu zapewnienia komplementarności działań prowadzonych w ramach programu z krajowymi środkami wspierania;

g)

dostarczanie danych liczbowych dotyczących krajowych rynków audiowizualnych oraz zachodzących na nich zmian.

3.   informacja na temat europejskiego rynku audiowizualnego, uczestnictwo w europejskim obserwatorium audiowizualnym oraz współpraca z funduszem wspierania koprodukcji utworów kinematograficznych eurimages

Wymieniony program stanowi podstawę prawną dla wydatków niezbędnych dla monitorowania instrumentów wspólnotowych w zakresie polityki audiowizualnej.

Program przewiduje w szczególności kontynuowanie uczestnictwa Unii Europejskiej w Europejskim Obserwatorium Audiowizualnym. Uczestnictwo to ułatwia dostęp do informacji o podmiotach działających w sektorze, jak również rozpowszechnianie tych informacji. Wpływa również na zwiększenie przejrzystości procesu produkcji. Program mógłby również umożliwić Unii Europejskiej zbadanie możliwości współpracy w ramach Funduszu Wspierania Koprodukcji Utworów Kinematograficznych Eurimages Rady Europy, mając na względzie promowanie konkurencyjności europejskiego sektora audiowizualnego na rynku międzynarodowym. Taka współpraca nie powinna mieć charakteru finansowego.

4.   Zadania związane z zarządzaniem programem

Całkowity budżet programu może również pokrywać wydatki związane z przygotowaniem, monitorowaniem, kontrolą, audytem i oceną, bezpośrednio niezbędne do zarządzania programem i do realizacji jego celów, szczególnie badań, zebrań, działań informacyjnych i publikacyjnych, wydatków związanych z sieciami informatycznymi, mającymi na celu wymianę informacji, jak również wszelkie inne wydatki na pomoc administracyjną i techniczną, z jakiej może skorzystać Komisja przy zarządzaniu programem.

5.   Kontrole i audyt

Dla projektów wybranych zgodnie z procedurą opisaną w art. 9 ust. 3 niniejszej decyzji, zostaje ustanowiony system losowego audytu.

Beneficjent dotacji zachowuje do dyspozycji Komisji wszystkie dowody wydatków, mających miejsce przez okres pięciu lat, licząc od daty ostatniej płatności. Beneficjent dotacji czuwa, aby w danym przypadku dowody przechowywane przez jego partnerów lub członków, zostały oddane do dyspozycji Komisji.

Komisja, bądź bezpośrednio przez swych urzędników, bądź za pośrednictwem jakiejkolwiek wybranej przez nią i posiadającej odpowiednie kwalifikacje instytucji zewnętrznej, ma prawo do przeprowadzenia audytu, dotyczącego wykorzystania dotacji. Wymieniony audyt może być przeprowadzany przez cały okres umowy, jak również przez okres pięciu lat, licząc od daty wypłaty pozostałej części dotacji. W niektórych sytuacjach, wyniki tych audytów mogą doprowadzić do decyzji Komisji o zażądaniu zwrotu subwencji.

Pracownicy Komisji, jak również osoby zewnętrzne, upoważnione przez Komisję, mają odpowiedni dostęp, szczególnie do biur beneficjentów dotacji, jak również do wszystkich niezbędnych informacji, w tym również pod postacią elektroniczną, w celu właściwego przeprowadzenia audytów.

Trybunał Obrachunkowy jak również Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) dysponują tymi samymi prawami, co Komisja, szczególnie prawem dostępu.

Dodatkowo, w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami, Komisja ma prawo do przeprowadzania kontroli i weryfikacji na miejscu w ramach niniejszego programu, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2185/96 (2). Jeżeli jest to niezbędne, kontrole są przeprowadzane przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz podlegają przepisom rozporządzenia (WE) nr 1073/1999  (3).


(1)  Dz.U. L ....

(2)  Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(3)  Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

P6_TA(2005)0399

Wprowadzenie banknotów o nominałach 1 i 2 euro

Oświadczenie pisemne Parlamentu Europejskiego w sprawie wprowadzenia do obiegu banknotów o nominałach 1 i 2 euro

Parlament Europejski,

uwzględniając art. 116 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że wielu obywateli europejskich jest niezadowolonych z powodu wprowadzenia euro,

B.

uwzględniając wpływ braku banknotów o nominale 1 i 2 euro na postrzeganie przez ludzi wartości monet o tym samym nominale,

C.

mając na uwadze, że brak takich banknotów ma również negatywny wpływ na postrzeganie wartości centów,

D.

uwzględniając pozytywny wpływ, jaki emisja i obieg banknotów o nominale 1 i 2 euro mogłyby mieć na inflację oraz kontrolowanie kosztów życia,

E.

mając na uwadze, że podjęcie decyzji o emisji takich banknotów staje się jeszcze bardziej konieczne w kontekście przyszłego wprowadzenia wspólnej waluty w nowych Państwach Członkowskich,

F.

uwzględniając bezdyskusyjne korzyści, jakie odniosłyby z tego wszystkie Państwa Członkowskie,

1.

wzywa Komisję, Radę oraz Europejski Bank Centralny do uznania konieczności emisji banknotów o nominale 1 i 2 euro;

2.

zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszego oświadczenia wraz z nazwiskami sygnatariuszy Radzie, Komisji oraz Państwom Członkowskim.

Sygnatariusze

Adamou, Agnoletto, Albertini, Andria, Andrikienė, Angelilli, Antoniozzi, Arif, Arnaoutakis, Atkins, Attard-Montalto, Aubert, Audy, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Badía i Cutchet, Barsi-Pataky, Battilocchio, Batzeli, Bauer, Beazley, Becsey, Beglitisn, Belohorská, Bennahmias, Berend, van den Berg, Berger, Berlato, Birutis, Bonino, Bono, Bonsignore, Borghezio, Bourlanges, Bowis, Bozkurt, Braghetto, Brejc, Breyer, Brie, Brok, Brunetta, Busk, Busuttil, Cabrnoch, Capoulas Santos, Carlotti, Carlshamre, Casa, Cashman, Caspary Castex, Castiglione, del Castillo Vera, Cederschiöld, Cesa, Chatzimarkakis, Chmielewski, Christensen, Chruszcz, Cirino Pomicino, Claeys, Cocilovo, Corbey, Cornillet, Correia, Costa P., Cottigny Coveney, Czarnecki M., Czarnecki R., D'Alema, Daul, Davies, De Keyser, Demetriou, De Michelis, Deprez, De Sarnez, Descamps, Désir, Dess, Deva, De Veyrac, Díaz De Mera García Consuegra, Dillen, Dimitrakopoulos, Dionisi, Di Pietro, Doorn, Doyle, Drčar Murko, Duka-Zólyomi, Duquesne, Ebner, Elles, Esteves, Estrela, Ettl, Eurlings, Evans Robert, Falbr, Fatuzzo, Fava, Fazakas, Ferber, Fernandes, Fernández Martín, Ferreira A., Figueiredo, Fjellner, Flasarová, Florenz, Foglietta, Fontaine, Fotyga, Fourtou, Fraga Estévez, Frassoni, Freitas, Friedrich, Gál, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Garriga Polledo, Gawronski, Geremek, Gibault, Gierek, Gklavakis, Golik, Gollnisch, Gomes, Goudin, Grabowska, de Grandes Pascual, Grech, Griesbeck, de Groen-Kouwenhoven, Grosch, Grossetête, Gruber, Guellec, Gurmai, Gutiérrez-Cortines, Guy-Quint, Hamon, Handzlik, Hatzidakis, Hegyi, Henin, Hennicot-Schoepges, Herczog, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hudacký, Hutchinson, Hybášková, Ilves, Itälä, Iturgaiz Angulo, Janowski, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jensen, Jöns, Juknevičienė, Kacin, Kaczmarek, Kamall, Karatzaferis, Kasoulides, Kelam, Kinnock, Klamt, Klass, Koch, Koch-Mehrin, Konrad, Korhola, Kósáné Kovács, Koterec, Kozlík, Kratsa-Tsagaropoulou, Kreissl-Dörfler, Kristovskis, Kudrycka, La Russa, Laignel, Lambrinidis, Landsbergis, Lang, Laperrouze, Lavarra, Le Foll, Le Pen J.-M., Le Pen M., Le Rachinel, Lehideux, Lehne, Leinen, Letta, Liberadzki, Libicki, Liese, Locatelli, Lombardo, López-Istúriz White, Louis, Maat, Madeira, Manders, Mann T., Mantovani, Markov, Marques, Martens, Martin D., Martinez, Masiel, Masip Hidalgo, Mathieu, Mato Adrover, Matsakis, Matsis, Matsouka, Mauro, Mavrommatis, Mayor Oreja, McGuinness, McMillan-Scott, Méndez De Vigo, Mikko, Mikolášik, Mölzer, Moraes, Morgan, Morgantini, Morillon, Muscardini, Muscat, Musotto, Mussolini, Musumeci, Napoletano, Navarro, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Obiols i Germà, Olajos, Oomen-Ruijten, Öry, Oviir, Pack, Panayotopoulos-Cassiotou, Pannella, Panzeri, Papadimoulis, Papastamkos, Parish, Pavilionis, Pinheiro, Pinior, Pirilli, Piskorski, Pistelli, Pittella, Pleštinská, Podestà, Poli Bortone, Pomés Ruiz, Posselt, Prets, Prodi, Queiró, Remek, Resetarits, Reul, Ribeiro e Castro, Riera Madurell, Ries, Rivera, Roithová, Romagnoli, Roszkowski, Rothe, Rudi Ubeda, Rübig, Rutowicz, Ryan, Sacconi, Saïfi, Sakalas, Salafranca Sánchez-Neyra, Salinas García, Salvini, Samaras, Santoro, dos Santos, Sartori, Saryusz-Wolski, Sbarbati, Schenardi, Schierhuber, Schröder, Schroedter, Schwab, Seeber, Siekierski, Sifunakis, Silva Peneda, Sinnott, Siwiec, Škottová, Sommer, Sonik, Sornosa Martínez, Sousa Pinto, Spautz, Speroni, Staniszewska, Starkevičiūtė, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Swoboda, Szájer, Szymański, Tabajdi, Tajani, Tannock, Tatarella, Thomsen, Toia, Trakatellis, Triantaphyllides, Tzampazi, Ulmer, Vakalis, Vanhecke, Van Hecke, Varela Suanzes-Carpegna, Varvitsiotis, Vatanen, Ventre, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vincenzi, Wagenknecht-Niemeyer, Weber H., Weisgerber, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Xenogiannakopoulou, Záborská, Zaleski, Zani, Zappalà, Železný, Zīle, Zingaretti, Zvěřina


Top