EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2006/249/39
Case F-99/06: Action brought on 25 August 2006 — Lopez Teruel v OHIM
Sprawa F-99/06: Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2006 r. — Lopez Teruel przeciwko OHIM
Sprawa F-99/06: Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2006 r. — Lopez Teruel przeciwko OHIM
Dz.U. C 249 z 14.10.2006, p. 18–18
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
14.10.2006 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 249/18 |
Skarga wniesiona w dniu 25 sierpnia 2006 r. — Lopez Teruel przeciwko OHIM
(Sprawa F-99/06)
(2006/C 249/39)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Adelaida Lopez Teruel (El Casar, Hiszpania) (Przedstawiciele: G. Vandersanden, L. Levi i C. Ronzi, avocats)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM)
Żądania strony skarżącej
— |
uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 20 października 2005 r. wydanej w następstwie opinii rozjemcy, o którym mowa w art. 59 ust. 1 regulaminu pracowniczego; |
— |
o ile istnieje taka potrzeba, uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 17 maja 2006 r. oddalającej zażalenie wniesione przez skarżącą w dniu 20 stycznia 2006 r.; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca, urzędnik OHIM, przedstawiła zaświadczenia lekarskie usprawiedliwiające jej nieobecność w pracy od dnia 7 kwietnia do dnia 7 sierpnia 2005 r. Ważność tych zaświadczeń została zakwestionowana przez OHIM, który poddał skarżącą kontrolom lekarskim. Na ich podstawie OHIM nakazał skarżącej stawienie się w miejscu pracy w dniu 2 sierpnia 2005 r. Postępowanie arbitrażowe, rozpoczęte na wniosek skarżącej zgodnie z art. 59 ust. 1 regulaminu pracowniczego potwierdziło nieprawidłowości w zakresie nieobecności skarżącej.
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty, z czego pierwszy dotyczy naruszenia akapitu piątego i szóstego wyżej przywołanego przepisu. Odnośnie do akapitu piątego skarżąca kwestionuje obliczenia dni nieobecności, które OHIM zakwalifikował jako nieusprawiedliwione w związku z kontrolami lekarskimi. Odnośnie do akapitu szóstego skarżąca uważa, że organ powołujący nieprawidłowo przystąpił do jednostronnego wyznaczenia rozjemcy, podczas gdy nie istniała niezgoda pomiędzy lekarzem instytucji a lekarzem skarżącej co do wyznaczenia trzeciego lekarza. Ponadto pięciodniowy termin, określony w tym akapicie rozpoczyna bieg dopiero od chwili, gdy lekarz instytucji nawiązuje kontakt z lekarzem urzędnika. Pomocniczo podnosi ona, że termin ten nie jest bezwzględnie obowiązujący.
W drugim zarzucie skarżąca podnosi błąd uzasadnienia oraz nieprawidłowość opinii rozjemcy, gdyż wnioski ujęte w jego opinii nie są spójne z ustaleniami medycznymi w niej zawartymi.
W trzecim zarzucie skarżąca podnosi naruszenie obowiązku staranności, zasady dobrej administracji, zasady przejrzystości oraz prawa do obrony.