Odwołanie wniesione w dniu 3 listopada 2005 r. — ARCHI.M.E.D. — E.S przeciwko Komisji

(Sprawa T-397/05)

(2006/C 74/41)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Architecture, Microclimat, Energies Douces — Europe et Sud SARL (ARCHI.M.E.D. — E.S) (Ganges, Francja) [przedstawiciele: P.-P. van Gehuchten, J. Sambon, P. Reyniers, adwokaci]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca jest stroną umowy BU 209-95 zawartej z Komisją w następstwie zaproszenia do składania ofert wystosowanego w ramach specjalnego programu badań i rozwoju technologicznego w dziedzinie energii nienukleranej (1), która dotyczy realizacji projektu renowacji budynku w Lyonie z zastosowaniem metod architektury solarnej i bioklimatycznej. Umowa zawiera klauzulę arbitrażową, na mocy której jedynie sądy wspólnotowe są właściwe do rozpoznawania sporów pomiędzy stronami umowy odnośnie do ważności, stosowania i wykładni umowy.

Realizując swoje zobowiązania umowne, skarżąca przekazała Komisji w dniu 12 grudnia 2001 r. sprawozdanie końcowe z projektu. Komisja nie przyjęła tego sprawozdania i w dniu 5 lipca 2002 r. skierowała do skarżącej decyzję w sprawie zwrotu wypłaconych zaliczek, odmawiając zaakceptowania pewnych kosztów zadeklarowanych przez nią w sprawozdaniu. Ani wymiana korespondencji między stronami, ani odbyte spotkania, ani interwencja mediatora nie doprowadziły do polubownego rozwiązania sporu. Pismem poleconym z dnia 30 sierpnia 2005 r. Komisja skierowała do skarżącej ostateczną decyzję w sprawie zwrotu, poprzedzoną notą obciążającą z dnia 23 sierpnia 2005 r. Decyzja ta stanowi przedmiot niniejszego odwołania, wniesionego na podstawie klauzuli arbitrażowej.

Odwołanie zmierza w pierwszej kolejności do nakazania Komisji zapłaty 20 % salda pomocy zdaniem skarżącej należnych jej na podstawie umowy BU 209-95.

W uzasadnieniu swoich żądań skarżąca podnosi, że wszelkie zastrzeżenia dotyczące sposobu realizacji projektu przez strony umowy powinny były zostać zgłoszone przez Komisję przed dniem, w którym sprawozdanie powinno było zostać zatwierdzone (dwa miesiące od dnia złożenia sprawozdania końcowego). Skarżąca uważa, że Komisja była związana terminem i dlatego nie może uważać siebie za wierzyciela skarżącej. W konsekwencji, jako związana terminem, Komisja pozostaje dłużnikiem skarżącej w odniesieniu do salda pomocy, do której wypłaty zobowiązała się na mocy przywołanej umowy.

(1)  Program wprowadzony decyzją Rady 94/806/CE z dnia 23 listopada 1994 r., Dz.U. L 334 z 22 grudnia 1994 r., str. 87.