23.7.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 182/31

1.

o uchylenie w całości zaskarżonego wyroku będącego przedmiotem sporu z powodu naruszenia art. 8 i 73 rozporządzenia Rady nr 40/94 (1) oraz naruszenia art. 44 § 1 i art. 81 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji;

2.

pomocniczo, o uchylenie zaskarżonego wyroku w części dotyczącej rejestracji znaku towarowego SISSI ROSSI dla towarów takich jak „skóra i imitacje skóry”;

3.

ewentualnie, o uznanie prawa do przedstawienia dowodów, uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Sądowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpoznania celem uwzględnienia dowodów uznanych za niedopuszczalne bądź też — na podstawie prawa strony do przedstawienia swych uwag, o którym mowa w art. 73 rozporządzenia Rady nr 40/94 — o przekazanie niniejszej sprawy Wydziałowi Odwoławczemu OHIM celem wyznaczenia terminu złożenia wyjaśnień;

4.

o obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania przegranej sprawy zgodnie z art. 69 § 2 regulaminu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 2 maja 1991 r.

1

Artykułu 81 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji ze względu na to, iż zaskarżony wyrok nie zawiera uzasadnienia odnoszącego się do głównego żądania skargi.

2

Artykułu 44 § 1 regulaminu Sądu Pierwszej Instancji ze względu na to, iż zostały uznane za niedopuszczalne przedstawione przez skarżącego dowody, które jego zdaniem powinny były zostać dopuszczone; pomocniczo należy uznać, iż został naruszony przepis art. 73 rozporządzenia Rady nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ze względu na to, iż w postępowaniu przed Wydziałem Odwoławczym OHIM strona nie miała możliwości złożenia wyjaśnień dotyczących ewentualnego podobieństwa spornych towarów.

3

Artykułu 8 rozporządzenia Rady nr 40/94z dnia 20 grudnia 1993 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego ze względu na to, iż znaki towarowe Miss Rossi i Sissi Rossi należy uznać za niezgodne ze sobą. W istocie bowiem towary takie jak „torebki damskie” i „obuwie damskie” należy uznać za pokrewne, zaś porównywane znaki towarowe za podobne. Na podstawie podobieństwa zarówno towarów, jak i znaków towarowych należy stwierdzić istnienie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd, w rozumieniu tego przepisu, poprzez pomylenie tych dwóch znaków.