4.12.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 300/35

„1.

Czy wykładni art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1999 r. należy dokonywać w ten sposób, że może on zostać zastosowany przez sąd belgijski w odniesieniu do osoby pociągniętej do odpowiedzialności przed sądem karnym za ten sam czyn, za który została osądzona i skazana wyrokiem norweskiego sądu karnego z dnia 2 października 2000 r., a kara lub przyjęty środek prawny zostały już wykonane, podczas gdy zgodnie z art. 2 ust. 1 Umowy z dnia 18 maja 1999 r. zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia Islandii i Norwegii we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, w szczególności art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen podlega wykonaniu i stosowaniu w Norwegii dopiero począwszy od dnia 25 marca 2001 r.?”

W razie pozytywnej odpowiedzi na pierwsze pytanie,

„2.

Czy wykładni art. 54 Konwencji Wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 19 czerwca 1999 r. w związku z art. 71 tej Konwencji należy dokonywać w ten sposób, że czyn karalny posiadania w celu wywozu i przywozu tych samych środków odurzających i substancji psychotropowych jakiegokolwiek rodzaju, włączając konopie, i który następnie z tytułu wywozu lub przywozu jest ścigany w różnych Państwach, które podpisały Konwencję Wykonawczą do Układu z Schengen lub wykonują i stosują dorobek Schengen, jest uważany za »ten sam czyn« w rozumieniu wspomnianego art. 54?”