This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2004/217/59
Case T-249/04: Action brought on 21 June 2004 by Philippe Combescot against the Commission of the European Communities
Sprawa T-249/04: Skarga wniesiona dnia 21 czerwca 2004 r. przez Philippe Combescot przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Sprawa T-249/04: Skarga wniesiona dnia 21 czerwca 2004 r. przez Philippe Combescot przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
Dz.U. C 217 z 28.8.2004, p. 33–33
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
28.8.2004 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 217/33 |
Skarga wniesiona dnia 21 czerwca 2004 r. przez Philippe Combescot przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich
(Sprawa T-249/04)
(2004/C 217/59)
Język postępowania: włoski
Dnia 21 czerwca 2004 r. Philippe Combescot, reprezentowany przez adwokatów Alberto Maritati i Viola Messa, wniósł do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich skargę przeciwko Komisji Europejskiej.
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
|
— |
stwierdzenie bezprawności postępowania urzędników będących przełożonymi skarżącego, oraz wpływu tego postępowania na życie zawodowe, karierę zawodową i w konsekwencji na stan jego zdrowia, z wynikającym z tego uznaniem prawa do pomocy przewidzianym w art. 24 Regulaminu pracowniczego, |
|
— |
stwierdzenie niezgodności z prawem CDR (sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej), wynikającej ze stanu poważnej i nieodwracalnej wrogości występującej między skarżącym i jego przełożonym w hierarchii, |
|
— |
uznanie prawa skarżącego do odszkodowania za poniesione krzywdy moralne oraz szkody w zakresie życia zawodowego i kariery, w wysokości nie niższej niż 1.000,00 euro. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący twierdzi, że w okresie, w którym był przydzielony do Delegacji Komisji w Gwatemali i wykonywał tam obowiązki doradcy rezydenta, doznawał gróźb, był zastraszany oraz doznawał upokorzeń osobistych i zawodowych ze strony swego bezpośredniego przełożonego w hierarchii. Krótko rzecz ujmując, była to seria dyskryminujących zachowań, które zaszkodziły jego życiu zawodowemu i wywołały poważne skutki dla stanu jego zdrowia.
Oddalenie jego wniosku o udzielenie pomocy w rozumieniu art. 24 Regulaminu pracowniczego powinno się zatem uznać za prawnie nieuzasadnione. Z drugiej strony również CDR za okres będący przedmiotem sporu należy uważać za niezgodny z prawem.