This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62023CN0318
Case C-318/23: Action brought on 24 May 2023 — European Commission v Republic of Slovenia
Sprawa C-318/23: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowenii
Sprawa C-318/23: Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowenii
Dz.U. C 261 z 24.7.2023, p. 16–17
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
24.7.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 261/16 |
Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2023 r. – Komisja Europejska/Republika Słowenii
(Sprawa C-318/23)
(2023/C 261/24)
Język postępowania: słoweński
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Ondrůšek, M. Escobar Gómez, U. Babovič i A. Kraner, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Słowenii
Żądania strony skarżącej
— |
Stwierdzenie, że poprzez brak przyjęcia wszelkich środków niezbędnych do wykonania wyroku Trybunału w sprawie C-140/14, Komisja/Słowenia, w części dotyczącej działki nr 115/1 należącej do gminy Teharje (Bukovžlak), Republika Słowenii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 260 ust. 1 TFUE; |
— |
zasądzenie od Republiki Słowenii zapłaty na rzecz Komisji okresowej kary pieniężnej w wysokości 4 500 EUR dziennie od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie do dnia, w którym Republika Słowenii wykona wyrok w sprawie C-140/14 w części dotyczącej działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak); |
— |
zasądzenie od Republiki Słowenii zapłaty na rzecz Komisji ryczałtu w wysokości 500 EUR dziennie, pomnożonego przez liczbę dni od dnia ogłoszenia wyroku w sprawie C-140/14 do dnia, w którym Republika Słowenii wykona wyżej wymieniony wyrok, w części odnoszącej się do działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak) lub do dnia, w którym zostanie ogłoszony wyrok w niniejszym postępowaniu, przy czym minimalny ryczałt, którego zasądzenia zapłaty zażądano wynosi 280 000 EUR; |
— |
obciążenie Republiki Słowenii kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Trybunał stwierdził w wyroku w sprawie C-140/14, że składowanie odpadów na działce nr 1/115 Teharje w Bukovžlak należy uznać za niezgodne z prawem i że Republika Słowenii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 13 i art. 36 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE (1), art. 5 ust. 3 lit. e) i art. 6 dyrektywy 1999/31/WE (2) w związku z decyzją Rady 2003/33/WE (3) oraz [art.] 7–9, 11 i 12 oraz załącznikach I do III do dyrektywy Rady 1999/31/WE, ze względu na to, że owo państwo członkowskie początkowo umożliwiło składowanie bez zezwolenia odpadów na tym miejscu, a następnie nie podjęło żadnych działań w celu ich unieszkodliwienia.
Republika Słowenii powiadomiła Komisję Europejską o indywidualnych środkach w celu dokonania wyboru optymalnego sposobu unieszkodliwiania odpadów oraz wykonania prac, w drodze których zostanie wykonany wyrok w-sprawie C-140/14 w części dotyczącej działki nr 115/1 Teharje (Bukovžlak). W tym celu Republika Słowenii przekazała Komisji Europejskiej harmonogram, zgodnie z którym ostateczne wdrożenie czynności rekultywacyjnych nastąpi w okresie od pierwszego półrocza 2020 r. do dnia 3 listopada 2021 r.
Ponieważ terminy określone w tym harmonogramie nie zostały dotrzymane, Komisja Europejska skierowała do Republiki Słowenii w dniu 8 czerwca 2018 r. wezwanie do usunięcia uchybienia. W odpowiedzi na to wezwanie do usunięcia uchybienia Republika Słowenii wyraźnie zapewniła Komisję, że prace rekultywacyjne zostaną wykonane w początkowym terminie wyznaczonym we wspomnianym harmonogramie, lecz tak się nie stało. Nadal istnieje nielegalne składowisko odpadów, utworzone i utrzymywane z naruszeniem obowiązujących przepisów Unii, pomimo wyroku Trybunału, w którym naruszenie to zostało stwierdzone, co oznacza zagrożenie dla środowiska i zdrowia ludzi. W związku z tym Komisja Europejska postanowiła wnieść skargę na podstawie art. 260 ust. 2 TFUE.
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. 2008, L 312, s. 3).
(2) Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. 1999, L 182, s. 1).
(3) Decyzja Rady z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiająca kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, na podstawie art. 16 i załącznika II do dyrektywy 1999/31/WE (Dz.U. 2003, L 11, s. 27).