1)

Czy art. 68 rozporządzenia nr 883/2004 zezwala na to, aby powołując się na mające pierwszeństwo uprawnienie w innym państwie członkowskim, można było a posteriori dochodzić zwrotu części niemieckiego zasiłku na dziecko, nawet jeśli w tym drugim państwie członkowskim nie zostało przyznane i nie było ani nie jest wypłacane żadne świadczenie rodzinne na to dziecko, z takim skutkiem, że kwota pozostająca dla osoby uprawnionej zgodnie z prawem niemieckim jest ostatecznie niższa niż niemiecki zasiłek na dziecko?

2)

W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze:

Czy odpowiedź na pytanie, z jakich powodów świadczenia mają być udzielane przez więcej niż jedno państwo członkowskie w rozumieniu art. 68 rozporządzenia nr 883/2004 lub co wywołuje uprawnienia podlegające skoordynowaniu, opiera się na warunkach nabycia uprawnienia wynikających z przepisów krajowych czy też na tym, na podstawie jakich okoliczności faktycznych zainteresowane osoby podlegają ustawodawstwu danych państw członkowskich zgodnie z art. 11–16 rozporządzenia nr 883/2004?

3)

W przypadku, gdy istotne jest, na podstawie jakich okoliczności faktycznych zainteresowane osoby podlegają ustawodawstwu danych państw członkowskich zgodnie z art. 11–16 rozporządzenia nr 883/2004:

Czy art. 68 rozporządzenia nr 883/2004 w związku z jego art. 1 lit. a) i b) oraz art. 11 ust. 3 lit. a) należy interpretować w ten sposób, że należy domniemywać wykonywanie przez daną osobę pracy najemnej lub pracy na własny rachunek w innym państwie członkowskim lub istnienie sytuacji równoważnej takiej działalności w rozumieniu przepisów o zabezpieczeniu społecznym, jeżeli kasa zabezpieczenia społecznego w innym państwie członkowskim potwierdza ubezpieczenie „jako rolnik”, a właściwa instytucja ds. świadczeń rodzinnych potwierdza wykonywanie pracy, nawet jeśli zainteresowana osoba twierdzi, iż ubezpieczenie jest związane wyłącznie z posiadaniem na własność gospodarstwa rolnego zarejestrowanego jako użytki rolne, które w rzeczywistości nie jest uprawiane?