—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) 2022/1854 z dnia 6 października 2022 r. w sprawie interwencji w sytuacji nadzwyczajnej w celu rozwiązania problemu wysokich cen energii (Dz.U. 2022, L 261, s. 1);

—

stwierdzenie nieważności tego rozporządzenia w części, w której określono obowiązkowy pułap dochodów rynkowych producentów uzyskanych z wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł, o których mowa w art. 7 ust. 1, a także w części, w której ustanowiono uprawnienia każdego państwa członkowskiego do konfiskaty (nacjonalizacji) na rzecz państwa „nadwyżek dochodów” tych producentów (zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 9 rozporządzenia);

—

zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania.

1.

Zarzut pierwszy: brak właściwości

Rozporządzenie (UE) 2022/1854 przyjęto z naruszeniem prawa Unii, przy braku właściwości Rady. W art. 122 TFUE ustanowiono właściwość Rady do określenia środków w przypadku wystąpienia poważnych trudności w sektorze energii elektrycznej, lecz to postanowienie traktatu ma bardzo ograniczony zakres zastosowania, a przewidziane w rozporządzeniu środki nie są już objęte tym zakresem. Zgodnie z art. 122 ust. 1 TFUE Rada może postanowić o środkach stosownych do sytuacji gospodarczej, w szczególności w przypadku wystąpienia poważnych trudności w zaopatrzeniu w niektóre produkty, zwłaszcza w obszarze energii. A zatem w art. 122 TFUE nie ustanowiono właściwości prawodawczej Rady do przyjmowania środków mających na celu zarządzanie kryzysem w obszarze energetyki, lecz wyłącznie właściwość do określenia środków w przypadku wystąpienia poważnych trudności w dostawach określonych produktów, w tym energii.

2.

Zarzut drugi: naruszenie zasady proporcjonalności

Rozporządzenie (UE) 2022/1854 narusza zasadę proporcjonalności. Artykuł 122 TFUE umożliwia wyłącznie przyjmowanie stosownych środków, a wprowadzenie obowiązkowego pułapu dochodów rynkowych producentów nie jest stosownym środkiem, ponieważ nie odnosi się bezpośrednio do kształtowania cen energii. Ceny pozostaną takie, i będą się rozwijały, jak zawsze, z nałożeniem lub bez nałożenia ograniczeń dochodów. Poza tym popyt na energię elektryczną i gaz ziemny nie zmieni się poprzez ustanowienie pułapów dochodów i podatków od dochodów rynkowych.

3.

Zarzut trzeci: naruszenie prawa własności

Brak proporcjonalności ustanowionych w rozporządzeniu środków w zakresie, w jakim przewidziany w rozporządzeniu obowiązkowy pułap dochodów rynkowych, nałożony na producentów energii odnawialnej, a także przyznane każdemu państwu członkowskiemu uprawnienia do konfiskaty (nacjonalizacji) na rzecz państwa „nadwyżek dochodów” tych producentów naruszają podstawowe prawo własności. Stosowanie art. 122 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) stanowi jeden z aspektów wspólnotowego interesu społecznego. A zatem w ramach stosowania tego postanowienia traktatu można nałożyć ograniczenia wykonywania prawa własności, pod warunkiem że ustanowiony w rozporządzeniu (UE) 2022/1854 pułap dochodów rynkowych, nałożony na producentów energii odnawialnej, i konfiskata „nadwyżek dochodów” na rzecz państwa, nie są nieproporcjonalne i nie naruszają samej istoty tego prawa.