—

stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2022/1315 z dnia 26 lipca 2022 r. zmieniającej decyzję (WPZiB) 2015/1333 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii (1), w zakresie, w jakim na jej podstawie pozostawiono nazwę Libyan africain Company (LAICO) w wykazie podmiotów zawartym w załączniku IV do decyzji Rady (WPZiB) 2015/1333 z dnia 31 lipca 2015 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii i uchylającej decyzję 2011/137/WPZiB (2);

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/1308 z dnia 26 lipca 2022 r. (3). w sprawie wykonania art. 21 ust. 2 rozporządzenia Rady (UE) 2016/44 z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii oraz uchylającego rozporządzenie (UE) nr 204/2011 (4), w zakresie, w jakim pozostawia ono nazwę LAICO w wykazie podmiotów znajdującym się w załączniku III do rozporządzenia Rady (UE) 2016/44;

—

obciążenie Rady kosztami postępowania i innymi kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą w związku ze skargą.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia decyzji Rady (WPZiB) 2015/1333 z dnia 31 lipca 2015 r. i rozporządzenia Rady (UE) 2016/44 z dnia 1 stycznia 2016 r.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez Radę obowiązku poddawania przeglądowi wszystkich środków ograniczających w celu upewnienia się, że nadal przyczyniają się one do realizacji zadeklarowanych celów.

3.

Zarzut trzeci dotyczący błędu w ocenie lub ewentualnie oczywistego błędu w ocenie popełnionego przy pozostawieniu nazwy strony skarżącej w wykazie podmiotów objętych środkami ograniczającymi. Powód pozostawienia nazwy strony skarżącej w spornych wykazach pozostaje w sprzeczności z ogólnym kryterium umieszczenia w wykazie. Rada uchybiła ciążącemu na niej obowiązkowi zapewnienia, by powód pozostawienia nazwy strony skarżącej w wykazie podmiotów objętych środkami ograniczającymi był zgodny z ogólnym kryterium takiego umieszczenia przewidzianym w art. 9 ust. 2 lit. b) decyzji Rady (WPZiB) 2015/1333.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady równego traktowania.

5.

Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.

6.

Zarzut szósty dotyczący niedostatecznej i wewnętrznie sprzecznej zmiany uzasadnienia: naruszenie obowiązku uzasadnienia, naruszenie art. 296 TFUE, naruszenie istotnych wymogów proceduralnych oraz prawa do skutecznego środka prawnego.