—

stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2022/397 z dnia 9 marca 2022 r. (1) w zakresie, w jakim umieszcza nazwisko skarżącego w pozycji nr 719 załącznika do tej decyzji;

—

stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/396 z dnia 9 marca 2022 r. (2) w zakresie, w jakim umieszcza nazwisko skarżącego w pozycji nr 719 załącznika I do tego rozporządzenia;

—

zasądzenie od Rady, tytułem tymczasowym, kwoty 10 000 EUR tytułem zadośćuczynienia za poniesioną przez skarżącego krzywdę;

—

obciążenie Rady kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do skutecznej ochrony sądowej i spoczywającego na administracji obowiązku uzasadnienia.

2.

Zarzut drugi dotyczący oczywistego błędu w ocenie w zakresie podniesionych przez Radę względów.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i praw podstawowych ze względu na przyjęcie względem skarżącego środków ograniczających oraz na nieuzasadnioną ingerencję w jego prawa podstawowe przewidziane w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasad równości traktowania i pewności prawa w wyniku zastosowania kryterium obejmującego osoby „powiązane” z osobami, wobec których zastosowane środki ograniczające.