This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CN0381
Case C-381/22 P: Appeal brought on 9 June 2022 by Japan Airlines Co. Ltd against the judgment of the General Court (Fourth Chamber, Extended Composition) delivered on 30 March 2022 in Case T-340/17, Japan Airlines v Commission
Sprawa C-381/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 30 marca 2022 r. T-340/17, Japan Airlines/Komisja, wniesione w dniu 9 czerwca 2022 r. przez Japan Airlines Co. Ltd
Sprawa C-381/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 30 marca 2022 r. T-340/17, Japan Airlines/Komisja, wniesione w dniu 9 czerwca 2022 r. przez Japan Airlines Co. Ltd
Dz.U. C 303 z 8.8.2022, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
8.8.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 303/26 |
Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 30 marca 2022 r. T-340/17, Japan Airlines/Komisja, wniesione w dniu 9 czerwca 2022 r. przez Japan Airlines Co. Ltd
(Sprawa C-381/22 P)
(2022/C 303/33)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona wnosząca odwołanie: Japan Airlines Co. Ltd (przedstawiciele: J.-F. Bellis, avocat, K. Van Hove, advocaat i R Burton, Solicitor)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania strony wnoszącej odwołanie
Strona wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku w zakresie, w jakim stwierdza on, że art. 101 TFUE i art. 53 EOG mają zastosowanie do usługi przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących na trasach EOG – państwa trzecie; |
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Sprawa AT.39258 – Lotniczy przewóz towarów) (zwanej dalej „decyzją”) w całości lub, tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności decyzji w zakresie, w jakim stwierdza ona, że art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG mają zastosowanie usług przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących na trasach EOG – państwa trzecie, oraz obniżenie grzywny nałożonej na stronę wnoszącą odwołanie do kwoty 26 775 000 EUR lub innej kwoty, którą Trybunał uzna za stosowną; |
— |
obciążenie Komisji wszystkimi kosztami niniejszego postępowania, w tym kosztami postępowania przed Sądem. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnosząca je storna podnosi następujące zarzuty.
Sąd naruszył prawo, odmawiając ustosunkowania się do zarzutu podniesionego przez stronę wnoszącą odwołanie w pierwszej instancji, że decyzja narusza art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG, ponieważ zakazuje zachowania dotyczącego usług przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących, które nie ograniczają konkurencji w obrębie EOG, i niesłusznie stosując w zamian jako podstawę pojęcie kwalifikowanych skutków z zakresu publicznego prawa międzynarodowego w celu ustalenia kompetencji Komisji na podstawie prawa UE; oraz
tytułem żądania ewentualnego, Sąd naruszył prawo stosując kryterium kwalifikowanych skutków, uznając, że Komisja posiadała kompetencję do stosowania art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG w odniesieniu do usług przewozu towarów w ramach połączeń przychodzących na trasach EOG – państwa trzecie.