1)

Czy art. 18 ust. 1, art. 26 ust. 1 i art. 46 dyrektywy 2007/46/WE (1) w związku z art. 4, 5 i 13 rozporządzenia (WE) nr 715/2007 (2) mają również na celu ochronę interesów indywidualnych nabywców pojazdów silnikowych i ich majątku? Czy obejmuje to również interes indywidualnego nabywcy w tym, aby nie nabyć pojazdu, który nie spełnia wymogów prawa Unii, w szczególności, aby nie nabyć pojazdu, który jest wyposażony w zabronione urządzenie ograniczające skuteczność działania, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2007?

2)

Czy prawo Unii, a w szczególności zasada skuteczności i podstawowe prawa europejskie oraz własne prawa natury wymagają, aby nabywcy pojazdu przysługiwało cywilnoprawne roszczenie odszkodowawcze wobec producenta pojazdu w przypadku każdego zawinionego – wynikającego z niedbalstwa lub z winy umyślnej – działania tego producenta polegającego na wprowadzeniu do obrotu pojazdu wyposażonego w zabronione urządzenie ograniczające skuteczność działania, o którym mowa w art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 715/2007?

3)

Czy prawo Unii, a w szczególności art. 267 TFUE w związku z art. 19 ust. 1 TUE i art. 47 karty praw podstawowych, sprzeciwia się niemieckim przepisom takim jak § 348 ust. 3 Zivilprozessordnung (kodeksu postępowania cywilnego) i związanemu z nim orzecznictwu, w zakresie w jakim utrudniają one, opóźniają lub udaremniają skierowanie odesłania prejudycjalnego do Trybunału Sprawiedliwości? Czy dotyczy to również przepisów prawa niemieckiego dotyczących stronniczości, jak na przykład § 42 Zivilprozessordnung?