–

w imieniu Syngenta Agro GmbH – P. Gey oraz H.‑G. Kamann, Rechtsanwälte,

–

w imieniu Agro Trade Handelsgesellschaft mbH – H.P. Koof, Rechtsanwalt,

–

w imieniu rządu greckiego – V. Karra, K. Konsta oraz E. Leftheriotou, w charakterze pełnomocników,

–

w imieniu rządu włoskiego – G. Palmieri, w charakterze pełnomocnika, którą wspierała A. Collabolletta, avvocato dello Stato,

–

w imieniu rządu austriackiego – A. Posch, J. Schmoll oraz V.‑S. Strasser, w charakterze pełnomocników,

–

w imieniu Komisji Europejskiej – A.C. Becker oraz M. Ter Haar, w charakterze pełnomocników,

1

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 1 i pkt 1 lit. b) i f) załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 547/2011 z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów w zakresie etykietowania środków ochrony roślin (Dz.U. 2011, L 155, s. 176).

2

Wniosek ten został złożony w ramach sporu pomiędzy Syngenta Agro GmbH a Agro Trade Handelsgesellschaft mbH (zwaną dalej „Agro Trade”) w przedmiocie zakazu wprowadzania do obrotu środka ochrony roślin.

3

Motywy 8, 9 i 31 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczącego wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylającego dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. 2009, L 309, s. 1) mają następujące brzmienie:

[…]

4

Artykuł 1 tego rozporządzenia, zatytułowany „Przedmiot i cel”, stanowi w ust. 3:

„Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska, a także poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego poprzez zharmonizowanie zasad dotyczących wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin, przy równoczesnej poprawie produkcji rolnej”.

5

Artykuł 3 wspomnianego rozporządzenia, zatytułowany „Definicje”, brzmi:

„Na użytek niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

[…]

[…]

[…]”.

6

Zgodnie z art. 28 tego rozporządzenia, zatytułowanym „Zezwolenie na wprowadzanie do obrotu i stosowanie”:

„1.   Środek ochrony roślin nie jest wprowadzany do obrotu ani stosowany, chyba że uzyskał zezwolenie w danym państwie członkowskim zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1 zezwolenie nie jest wymagane w następujących przypadkach:

[…]

7

Artykuł 52 rozporządzenia nr 1107/2009, zatytułowany „Handel równoległy”, ma następującą treść:

„1.   Środek ochrony roślin, który uzyskał zezwolenie w jednym państwie członkowskim (państwie członkowskim pochodzenia), może, z zastrzeżeniem wydania pozwolenia na handel równoległy, być wprowadzany, wprowadzany do obrotu i stosowany w innym państwie członkowskim (państwie członkowskim wprowadzenia), jeżeli to państwo członkowskie ustali, że skład danego środka ochrony roślin jest identyczny ze składem środka ochrony roślin, który uzyskał już zezwolenie na jego terytorium (środka referencyjnego). Wniosek składany jest właściwemu organowi państwa członkowskiego wprowadzenia.

2.   Pozwolenia na handel równoległy udziela się zgodnie z procedurą uproszczoną w terminie 45 dni roboczych od otrzymania kompletnego wniosku, jeśli środek ochrony roślin, który ma zostać wprowadzony, jest identyczny w rozumieniu ust. 3. […]

3.   Środki ochrony roślin uważa się za identyczne ze środkami referencyjnymi, jeśli:

4.   Wniosek o pozwolenie na handel równoległy zawiera następujące informacje:

[…]

5.   Środek ochrony roślin, dla którego zostało wydane pozwolenie na handel równoległy, jest wprowadzany do obrotu i stosowany tylko zgodnie z postanowieniami zezwolenia na wprowadzanie środka referencyjnego do obrotu. Aby ułatwić monitorowanie i kontrolę, Komisja określa w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 68, szczegółowe wymogi dotyczące kontroli w odniesieniu do produktu, który ma zostać wprowadzony.

6.   Pozwolenie na handel równoległy obowiązuje przez okres ważności zezwolenia na wprowadzanie środka referencyjnego do obrotu. Jeśli posiadacz zezwolenia na wprowadzanie środka referencyjnego do obrotu składa wniosek o wycofanie zezwolenia zgodnie z art. 45 ust. 1 i wymogi określone w art. 29 są nadal spełniane, ważność pozwolenia na handel równoległy wygasa z upływem terminu, w którym zezwolenie na wprowadzenie środka referencyjnego do obrotu wygasłoby w trybie zwykłym.

7.   Bez uszczerbku dla przepisów szczególnych niniejszego artykułu art. 44, 45, 46 oraz art. 55 i art. 56 ust. 4, a także rozdziały VI–X mają odpowiednio zastosowanie do środków ochrony roślin objętych handlem równoległym.

8.   Bez uszczerbku dla art. 44 pozwolenie na handel równoległy może zostać cofnięte, jeżeli zezwolenie dla wprowadzonego środka ochrony roślin zostaje wycofane w państwie członkowskim pochodzenia ze względów bezpieczeństwa lub ze względu na skuteczność.

9.   W przypadku gdy środek nie jest identyczny w rozumieniu ust. 3 ze środkiem referencyjnym, państwo członkowskie wprowadzenia może jedynie udzielić zezwolenia wymaganego do wprowadzania do obrotu i stosowania zgodnie z art. 29.

[…]

11.   Bez uszczerbku dla art. 63 organy państwa członkowskiego udostępniają publicznie informacje na temat pozwoleń na handel równoległy”.

8

Artykuł 55 tego rozporządzenia, zatytułowany „Stosowanie środków ochrony roślin”, brzmi:

„Środki ochrony roślin muszą być stosowane właściwie.

Właściwe stosowanie obejmuje stosowanie zasad dobrej praktyki ochrony roślin i spełnianie warunków ustanowionych zgodnie z art. 31 i podanymi w etykietach. […]”.

9

Artykuł 56 wspomnianego rozporządzenia, zatytułowany „Informacje dotyczące potencjalnie szkodliwego lub niedopuszczalnego wpływu”, stanowi w ust. 4:

„Posiadacz zezwolenia dla środka ochrony roślin zgłasza corocznie właściwym organom państw członkowskich, które udzieliły zezwolenia dla jego środka ochrony roślin, wszelkie dostępne informacje dotyczące braku oczekiwanej skuteczności, wystąpienia odporności oraz każdego nieoczekiwanego wpływu na rośliny, produkty roślinne lub na środowisko”.

10

Artykuł 65 tego rozporządzenia, zatytułowany „Etykietowanie”, stanowi w ust. 1:

„Etykietowanie środków ochrony roślin obejmuje wymogi związane z klasyfikacją, etykietowaniem i opakowaniem, o których mowa w dyrektywie 1999/45/WE [Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (Dz.U. 1999, L 200, s. 1)], i jest zgodne z wymogami określonymi w rozporządzeniu przyjętym zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 79 ust. 4.

[…]”.

11

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr 547/2011:

„Etykietowanie środków ochrony roślin jest zgodne z wymogami wskazanymi w załączniku I oraz obejmuje w stosownych przypadkach standardowe zwroty określające szczególne zagrożenia dla zdrowia ludzi lub zwierząt, lub dla środowiska naturalnego, jak wskazano w załączniku II, oraz standardowe zwroty określające środki ostrożności dla ochrony zdrowia ludzi lub zwierząt, lub środowiska naturalnego, jak wskazano w załączniku III”.

12

Załącznik I do tego rozporządzenia, zatytułowany „Wymogi w zakresie etykietowania, o których mowa w art. 1”, przewiduje w pkt 1:

„Następujące informacje w sposób wyraźny i trwały umieszcza się na opakowaniach środków ochrony roślin:

[…]

[…]

[…]”.

13

Artykuł 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, zmieniającego i uchylającego dyrektywy 67/548/EWG i 1999/45/WE oraz zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 (Dz.U. 2008, L 353, s. 1), zatytułowany „Cel i zakres stosowania”, stanowi:

„1.   Celem niniejszego rozporządzenia jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i środowiska, a także swobodnego przepływu substancji, mieszanin i wyrobów, o których mowa w art. 4 ust. 8 niniejszego rozporządzenia za pomocą:

[…]

[…]

[…]

[…]”.

14

Artykuł 2 tego rozporządzenia, zatytułowany „Definicje”, brzmi:

„Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

[…]

[…]”.

15

Zawarty w tytule III tego rozporządzenia, zatytułowanym „Informowanie o zagrożeniu przy pomocy oznakowania”, art. 17, zatytułowany „Zasady ogólne”, ma następującą treść:

„1.   Substancja lub mieszanina zaklasyfikowana jako stwarzająca zagrożenie i zawarta w opakowaniu musi być opatrzona etykietą zawierającą następujące elementy:

[…]”.

16

Paragraf 49 ust. 4 Gesetz zum Schutz der Kulturpflanzen (ustawy o ochronie roślin uprawnych) stanowi:

„Jeżeli posiadacz pozwolenia nie używa do etykietowania zgodnie z § 47 ust. 1 numeru partii posiadacza zezwolenia na wprowadzanie do obrotu środka ochrony roślin, który podlega przywozowi równoległemu, to jest on zobowiązany do prowadzenia i przechowywania przez okres co najmniej pięciu lat dokumentacji, z której wynika zgodność używanych przez niego numerów partii z numerami używanymi przez posiadacza zezwolenia na wprowadzanie do obrotu środka ochrony roślin, który podlega przywozowi równoległemu. […]”.

17

Syngenta Agro jest spółką dystrybucyjną grupy Syngenta, która zajmuje się produkcją i dystrybucją środków ochrony roślin w Niemczech i innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.

18

Agro Trade jest przedsiębiorstwem handlowym działającym w sektorze rolniczym, które dystrybuuje środki ochrony roślin, w tym środki ochrony roślin z przywozu równoległego.

19

Wśród tych ostatnich produktów znajdują się produkty Syngenta Agro, które Agro Trade sprzedaje w Niemczech w oryginalnych pojemnikach należących do Syngenta Agro, po zastąpieniu oryginalnej etykiety własną etykietą.

20

Ta etykieta samoprzylepna zawiera informacje dotyczące Agro Trade w charakterze importera i dystrybutora, natomiast nie zawiera ona informacji o Syngenta Agro będącej posiadaczem zezwolenia na wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu w państwie członkowskim pochodzenia. Agro Trade zastępuje również nadany przez producenta pierwotny numer partii środka swoim własnym numerem identyfikacyjnym i prowadzi rejestr, z którego wynika relacja między nadanym przez nią numerem identyfikacyjnym i pierwotnym numerem partii.

21

Syngenta Agro wystąpiła do Landgericht Hamburg (sądu krajowego w Hamburgu, Niemcy) z powództwem o zakazanie Agro Trade wprowadzania do obrotu w celach handlowych na terytorium Niemiec środków ochrony roślin należących do Syngenta Agro, które były przedmiotem przywozu równoległego, w przypadku gdy informacje dotyczące nazwy i adresu posiadacza zezwolenia znajdującego się na pierwotnym opakowaniu zostały usunięte lub gdy numer partii preparatu znajdujący się na tym opakowaniu został usunięty i zastąpiony innym numerem identyfikacyjnym, na tej podstawie, że zachowanie Agro Trade było sprzeczne z art. 1 i pkt 1 lit. b) i f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011.

22

Landgericht Hamburg (sąd krajowy w Hamburgu) uwzględnił powództwo Syngenta Agro w zakresie, w jakim jego podstawą był pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 i w jakim dotyczyło ono informacji o nazwie i adresie posiadacza zezwolenia. Oddalił natomiast owo powództwo w zakresie, w jakim opierało się ono na pkt 1 lit. f) załącznika i dotyczyło numeru partii omawianego preparatu.

23

Syngenta Agro i Agro Trade wniosły apelację od tego wyroku do Hanseatisches Oberlandesgericht Hamburg (wyższego sądu krajowego w Hamburgu, Niemcy), który w niniejszej sprawie jest sądem odsyłającym.

24

Sąd ten ma wątpliwości co do wykładni, jaką należy nadać pkt 1 lit. b) i f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011, ponieważ owo rozporządzenie nie zawiera żadnego konkretnego przepisu dotyczącego etykietowania środków ochrony roślin objętych handlem równoległym.

25

To właśnie w tych okolicznościach Hanseatisches Oberlandesgericht Hamburg (wyższy sąd krajowy w Hamburgu) postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do Trybunału z następującymi pytaniami prejudycjalnymi:

26

Poprzez pytanie pierwsze sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy art. 1 i pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 należy interpretować w ten sposób, że importer, który wprowadza środek ochrony roślin do państwa członkowskiego na podstawie pozwolenia na handel równoległy, może na opakowaniu tego środka zastąpić nazwę i adres posiadacza zezwolenia w państwie członkowskim pochodzenia własną nazwą i adresem.

27

Zgodnie z art. 65 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009 etykietowanie środków ochrony roślin wprowadzonych do obrotu lub stosowanych na mocy tego rozporządzenia obejmuje wymogi dyrektywy 1999/45, która została uchylona i zastąpiona rozporządzeniem nr 1272/2008. Ponadto etykietowanie to powinno być zgodne z wymogami określonymi w rozporządzeniu nr 547/2011, które zostało przyjęte na podstawie tego art. 65 ust. 1 w celu stosowania wymogów w zakresie etykietowania środków ochrony roślin przewidzianych w rozporządzeniu nr 1107/2009.

28

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia nr 547/2011 wspomniane etykietowanie musi być zgodne z wymogami określonymi w załączniku I do tego rozporządzenia.

29

Z pkt 1 lit. b) załącznika I wynika, że nazwa i adres posiadacza zezwolenia muszą być umieszczone w sposób wyraźny i trwały na opakowaniu środków ochrony roślin.

30

Rozporządzenia nr 1107/2009 i nr 547/2011 nie zawierają żadnego szczególnego przepisu dotyczącego etykietowania środków, dla których wystąpiono o pozwolenie na handel równoległy, a art. 52 ust. 7 rozporządzenia nr 1107/2009 ogranicza się do przewidzenia w odniesieniu do tych środków stosowania „mutatis mutandis” w szczególności przepisów ogólnych dotyczących etykietowania zawartych w rozdziale VII tego ostatniego rozporządzenia.

31

W tych okolicznościach należy zauważyć, że przy dokonywaniu wykładni przepisu prawa Unii należy uwzględniać nie tylko jego brzmienie zgodnie z jego zwykłym znaczeniem w języku potocznym, lecz także jego kontekst oraz cele uregulowania, którego część przepis ten stanowi (wyrok z dnia 22 czerwca 2022 r., Leistritz, C‑534/20, EU:C:2022:495, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo).

32

Ponadto rozporządzenie wykonawcze powinno w miarę możliwości być interpretowane w taki sposób, aby było ono zgodne z rozporządzeniem podstawowym (wyrok z dnia 19 lipca 2012 r., Pie Optiek, C‑376/11, EU:C:2012:502, pkt 34 i przytoczone tam orzecznictwo).

33

Zgodnie z tym orzecznictwem należy ustalić, w jaki sposób wyrażenie „nazwa i adres posiadacza zezwolenia” zawarte w pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 należy rozumieć w ramach etykietowania środków ochrony roślin będących przedmiotem handlu równoległego w rozumieniu art. 52 ust. 7 rozporządzenia nr 1107/2009.

34

W pierwszej kolejności, jeżeli chodzi o literalną wykładnię tego wyrażenia, należy zauważyć, że brzmienie pkt 1 lit. b) owego załącznika I nie dostarcza żadnego użytecznego elementu w tym względzie.

35

W drugiej kolejności, jeżeli chodzi o wykładnię kontekstową, z art. 3 pkt 10 i 24 oraz z art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009 wynika, że co do zasady obowiązek umieszczenia na opakowaniu środków ochrony roślin nazwy i adresu posiadacza zezwolenia ma zastosowanie do osoby fizycznej lub prawnej upoważnionej przez właściwy organ państwa członkowskiego do wprowadzenia do obrotu danego środka ochrony roślin na terytorium tego państwa członkowskiego w drodze szczególnego aktu administracyjnego.

36

Tymczasem w przypadku handlu równoległego uregulowanego w art. 52 rozporządzenia nr 1107/2009 to posiadacz pozwolenia na handel równoległy jest odpowiedzialny za wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu na terytorium państwa członkowskiego wprowadzenia, po tym, jak zostanie ustalone, że wprowadzany środek i środek referencyjny są identyczne.

37

Trybunał orzekł już bowiem, że pozwolenie na handel równoległy ma charakter osobisty i że jedynie posiadacz tego pozwolenia może wprowadzić środek ochrony roślin do obrotu w państwie członkowskim, które wydało wspomniane pozwolenie (zob. podobnie wyrok z dnia 4 marca 2021 r., Agrimotion, C‑912/19, EU:C:2021:173, pkt 26, 37).

38

Z powyższego wynika, jak podkreśliła to zasadniczo rzecznik generalna w pkt 52 opinii, że podczas gdy zezwolenie udzielone na podstawie art. 28 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009 wiąże jego posiadacza z państwem członkowskim pochodzenia, pozwolenie na handel równoległy wydane na podstawie art. 52 tego rozporządzenia wiąże jego posiadacza z państwem członkowskim wprowadzenia, a zezwolenie wydane przez państwo członkowskie pochodzenia nie powoduje powstania praw lub obowiązków względem posiadacza w państwie członkowskim wprowadzenia.

39

W konsekwencji należy uznać, że ustanowiony w pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 wymóg dotyczący wskazania nazwiska i adresu posiadacza pozwolenia należy rozumieć w ramach handlu równoległego jako odnoszący się do nazwiska i adresu posiadacza pozwolenia na handel równoległy. Posiadacz ten jest zatem zobowiązany do umieszczenia na etykiecie środka ochrony roślin wprowadzonego do obrotu w państwie członkowskim wprowadzenia swojej nazwy i adresu obok lub zamiast nazwy i adresu posiadacza zezwolenia w państwie członkowskim pochodzenia.

40

Ponadto przepisy rozporządzenia nr 1272/2008 potwierdzają tę wykładnię pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011.

41

Zgodnie z art. 17 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 1272/2008 „[s]ubstancja lub mieszanina zaklasyfikowana jako stwarzająca zagrożenie i zawarta w opakowaniu musi być opatrzona etykietą zawierającą […] nazwę, adres i numer telefonu dostawcy lub dostawców”.

42

Tymczasem z art. 1 ust. 1 lit. b) ppkt (ii) wspomnianego rozporządzenia wynika, że nakłada ono na dostawców obowiązek etykietowania i pakowania substancji i mieszanin wprowadzanych do obrotu, podczas gdy zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 26 tego rozporządzenia pojęcie „dostawcy” obejmuje każdego producenta, importera, dalszego użytkownika lub dystrybutora, który wprowadza do obrotu substancję jako taką lub jako składnik mieszaniny lub mieszaninę.

43

Wynika z tego, że w przypadku gdy importer lub dystrybutor posiadający pozwolenie na handel równoległy wprowadza do obrotu środek ochrony roślin w państwie członkowskim, które wydało to pozwolenie, ów importer lub dystrybutor spełniają wymogi w zakresie oznakowania przewidziane w rozporządzeniu nr 1272/2008, jeżeli opakowanie tego środka jest opatrzone etykietą zawierającą jego nazwę, adres i numer telefonu.

44

W trzeciej kolejności przyjęta w pkt 39 niniejszego wyroku wykładnia pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 jest zgodna z podwójnym celem art. 52 rozporządzenia nr 1107/2009, który, jak wynika w szczególności z motywów 8, 9 i 31 tego rozporządzenia, polega na ułatwieniu handlu równoległego identycznymi środkami ochrony roślin dozwolonymi w różnych państwach członkowskich, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska (zob. podobnie wyrok z dnia 14 listopada 2019 r., Vaselife International i Chrysal International, C‑445/18, EU:C:2019:968, pkt 32).

45

Po pierwsze, należy bowiem stwierdzić, że wzmianka o nazwie i adresie posiadacza pozwolenia na handel równoległy środkiem ochrony roślin na etykiecie tego środka w żaden sposób nie utrudnia handlu równoległego tym środkiem, ponieważ nie narzuca sama w sobie warunków sprzedaży wspomnianego środka poza państwem członkowskim pochodzenia.

46

Po drugie, jeżeli chodzi o zdrowie ludzi i zwierząt oraz o środowisko, to należy zauważyć, podobnie jak czyni to rząd grecki, że wysoki poziom ich ochrony jest zapewniony poprzez kontrolę odpowiedniego stosowania środków ochrony roślin nałożoną przez art. 55 rozporządzenia nr 1107/2009, mającą zastosowanie do środków ochrony roślin będących przedmiotem handlu równoległego na podstawie art. 52 ust. 7 tego rozporządzenia.

47

Taka kontrola jest przeprowadzana z uwzględnieniem treści pozwolenia na handel równoległy danym środkiem ochrony roślin, które w odniesieniu do warunków dotyczących wprowadzania do obrotu i stosowania tego środka stanowi zgodnie z art. 52 ust. 5 zdanie pierwsze wspomnianego rozporządzenia odpowiednik pozwolenia na dopuszczenie środka referencyjnego do obrotu w państwie członkowskim wprowadzenia.

48

Ponadto zgodnie z art. 52 ust. 6 zdanie pierwsze tego rozporządzenia okres ważności pozwolenia na handel równoległy środkiem ochrony roślin odpowiada co do zasady okresowi ważności określonemu w zezwoleniu na dopuszczenie środka referencyjnego do obrotu w państwie członkowskim wprowadzenia.

49

W konsekwencji zarówno dla właściwego organu państwa członkowskiego wprowadzenia, jak i dla dystrybutorów i użytkowników środka ochrony roślin będącego przedmiotem handlu równoległego najważniejsze wskazania i informacje dotyczące tego środka znajdują się wyłącznie w pozwoleniu na handel równoległy tego środka.

50

Tymczasem wśród tych wskazań i informacji znajdują się nazwa i adres posiadacza pozwolenia na handel równoległy danym środkiem ochrony roślin, który to posiadacz, jak wynika z pkt 37 niniejszego wyroku, jest jedynym podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie tego środka do obrotu na terytorium państwa członkowskiego wprowadzenia.

51

Podobnie, jeżeli w państwie członkowskim wprowadzenia użytkownik pragnie uzyskać informacje o uprawach, dla których środek ochrony roślin będący przedmiotem handlu równoległego jest dopuszczony do obrotu, lub o warunkach stosowania i dawkowania tego środka, nazwą i adresem wskazanym na etykiecie umieszczonej na tym środku muszą być nazwa i adres posiadacza pozwolenia na handel równoległy tego środka, ponieważ to ten posiadacz, a nie posiadacz zezwolenia dotyczącego tego samego środka w państwie członkowskim pochodzenia, jest w stanie przedstawić te informacje.

52

Tymczasem wspomniane informacje mają pierwszorzędne znaczenie dla realizacji celu rozporządzenia nr 1107/2009, jakim jest zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska w państwie członkowskim wprowadzenia.

53

Wreszcie, jeżeli chodzi o sytuację, w której zezwolenie na wprowadzanie do obrotu środka ochrony roślin zostaje wycofane w państwie członkowskim pochodzenia ze względów bezpieczeństwa lub ze względów skuteczności, wystarczy wskazać, że właściwy organ państwa członkowskiego wprowadzenia dysponuje zgodnie z art. 52 ust. 4 rozporządzenia nr 1107/2009 informacjami niezbędnymi do monitorowania tego środka i identyfikacji posiadacza zezwolenia w państwie członkowskim pochodzenia. W tych okolicznościach organ ten ma możliwość cofnięcia w razie potrzeby pozwolenia na handel równoległy zgodnie z art. 52 ust. 8 tego rozporządzenia.

54

W tych okolicznościach na pytanie pierwsze trzeba odpowiedzieć, że art. 1 i pkt 1 lit. b) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 należy interpretować w ten sposób, że importer, który wprowadza środek ochrony roślin do państwa członkowskiego na podstawie pozwolenia na handel równoległy, może na opakowaniu tego środka zastąpić nazwę i adres posiadacza zezwolenia w państwie członkowskim pochodzenia własną nazwą i adresem.

55

Poprzez pytanie drugie sąd odsyłający zmierza zasadniczo do ustalenia, czy art. 1 i pkt 1 lit. f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 należy interpretować w ten sposób, że importer, który wprowadza środek ochrony roślin do państwa członkowskiego na podstawie pozwolenia na handel równoległy, jest zobowiązany do umieszczenia na opakowaniu tego środka numeru partii preparatu pierwotnie nadanego przez producenta.

56

Jak wynika z pkt 27 i 28 niniejszego wyroku, etykietowanie środków ochrony roślin wprowadzonych do obrotu lub stosowanych na podstawie rozporządzenia nr 1107/2009 musi być zgodne z wymogami określonymi w załączniku I do rozporządzenia nr 547/2011, którego pkt 1 lit. f) przewiduje, że na opakowaniu tych środków umieszcza się w sposób wyraźny i trwały „numer partii preparatu i datę produkcji”.

57

Jeżeli chodzi o pojęcie „numeru partii”, należy zauważyć, że ani rozporządzenie nr 547/2011, ani rozporządzenie nr 1107/2009, ani rozporządzenie nr 1272/2008 nie definiują tego pojęcia.

58

Z orzecznictwa przypomnianego w pkt 31 niniejszego wyroku wynika, że w celu ustalenia, w jaki sposób należy rozumieć wspomniane pojęcie, należy wziąć pod uwagę jego brzmienie, zgodnie z jego zwyczajowym znaczeniem w języku potocznym, a także jego kontekst oraz cele regulacji, której część ono stanowi.

59

Zgodnie ze znaczeniem wyrażenia „numer partii” w języku potocznym odnosi się ono do szeregu cyfr lub liter identyfikacyjnych, przypisanych ogółowi towarów mających te same właściwości i wyprodukowanych na tym samym etapie procesu produkcyjnego.

60

Należy zauważyć, podobnie jak czyni to rząd austriacki, że pkt 1 lit. f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 odnosi się konkretnie do „numeru partii preparatu”, wiążąc w sposób nierozerwalny „numer partii” z „preparatem” produkowanym przez jego producenta.

61

Ponadto znaczenie, o którym mowa w pkt 59 niniejszego wyroku, znajduje odzwierciedlenie w szczególności w art. 2 lit. m) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1280 z dnia 2 sierpnia 2021 r. w sprawie środków w zakresie dobrej praktyki dystrybucyjnej dotyczącej substancji czynnych stosowanych jako materiały wyjściowe w weterynaryjnych produktach leczniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/6 (Dz.U. 2021, L 279, s. 1), który definiuje „[partię] serię” jako „określoną ilość materiału wyjściowego, opakowania lub produktu przetworzonego w ramach jednego procesu lub szeregu procesów w taki sposób, że zakłada się jej jednorodność”, oraz w art. 2 lit. p), który definiuje „numer serii [partii]” jako „niepowtarzalną kombinację cyfr lub liter, która jednoznacznie identyfikuje daną serię [partię]”.

62

Wynika z tego, że pojęcie „numeru partii” w rozumieniu pkt 1 lit. f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 oznacza numer partii pierwotnie nadany środkowi ochrony roślin przez producenta.

63

Wykładnię tę potwierdza fakt, że „data produkcji” odnosi się jednoznacznie do czynności wytwarzania przez „producenta” w rozumieniu art. 3 pkt 11 rozporządzenia nr 1107/2009. Tymczasem osoby, które dokonują ponownego etykietowania lub przepakowywania produktów, nie mogą zostać uznane za „producenta” w rozumieniu tego przepisu.

64

Wykładnię przyjętą w pkt 62 niniejszego wyroku potwierdza również cel realizowany przez rozporządzenie nr 1107/2009, a mianowicie w szczególności, jak przypomniano w pkt 44 niniejszego wyroku, zapewnienie wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz środowiska, co oznacza, że środki ochrony roślin mogą być monitorowane i podlegać skutecznym kontrolom.

65

Jeżeli chodzi w szczególności o możliwość monitorowania tych produktów, należy zauważyć, że w przypadku anomalii wpływającej na taki produkt pierwotny numer partii danego preparatu jest jedynym istotnym punktem odniesienia i że w sytuacji nadzwyczajnej jedynie ten numer pozwala właściwym organom na ukierunkowane i natychmiastowe wycofanie tego produktu z obrotu.

66

Natomiast gdyby importer równoległy mógł usunąć i zastąpić pierwotny numer partii danego preparatu nowym osobistym numerem identyfikacyjnym, monitorowanie danego środka ochrony roślin byłoby możliwe jedynie za pomocą bazy danych wykazującej zgodność między tymi numerami, co sprawiłoby, że ewentualne wycofanie tego środka z obrotu stałoby się bardziej powolne i skomplikowane.

67

W związku z tym, jak to zasadniczo podkreśliła rzecznik generalna w pkt 81 opinii, uregulowanie krajowe, zgodnie z którym importer równoległy może zastąpić na opakowaniu środka ochrony roślin będącego przedmiotem handlu równoległego pierwotny numer partii danego preparatu swoim własnym numerem identyfikacyjnym, niezależnie od okoliczności, że uregulowanie to zobowiązuje tego importera równoległego do prowadzenia rejestru łączącego pierwotne numery partii ze swoim własnym numerem identyfikacyjnym wspomnianego importera równoległego, jest sprzeczne z celem realizowanym przez rozporządzenie nr 1107/2009.

68

W tych okolicznościach na pytanie drugie trzeba odpowiedzieć, że art. 1 i pkt 1 lit. f) załącznika I do rozporządzenia nr 547/2011 należy interpretować w ten sposób, iż importer, który wprowadza środek ochrony roślin do państwa członkowskiego na podstawie pozwolenia na handel równoległy, jest zobowiązany do umieszczenia na opakowaniu tego środka numeru partii danego preparatu pierwotnie przyznanego przez producenta.

69

Dla stron w postępowaniu głównym niniejsze postępowanie ma charakter incydentalny, dotyczy bowiem kwestii podniesionej przed sądem odsyłającym, do niego zatem należy rozstrzygnięcie o kosztach. Koszty poniesione w związku z przedstawieniem uwag Trybunałowi, inne niż koszty stron w postępowaniu głównym, nie podlegają zwrotowi.

Z powyższych względów Trybunał (trzecia izba) orzeka, co następuje: