Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62021CA0641

    Sprawa C-641/21: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 27 października 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht – Austria) – Climate Corporation Emissions Trading GmbH/Finanzamt Österreich [Odesłanie prejudycjalne – Podatki – Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) – Dyrektywa 2006/112/WE – Artykuł 44 – Miejsce opodatkowania – Przeniesienie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych – Odbiorca uczestniczący w oszustwie w zakresie VAT w ramach łańcucha transakcji – Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć o istnieniu tego oszustwa]

    Dz.U. C 472 z 12.12.2022, p. 22–23 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    12.12.2022   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 472/22


    Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 27 października 2022 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesfinanzgericht – Austria) – Climate Corporation Emissions Trading GmbH/Finanzamt Österreich

    (Sprawa C-641/21) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Podatki - Wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT) - Dyrektywa 2006/112/WE - Artykuł 44 - Miejsce opodatkowania - Przeniesienie uprawnień do emisji gazów cieplarnianych - Odbiorca uczestniczący w oszustwie w zakresie VAT w ramach łańcucha transakcji - Podatnik, który wiedział lub powinien był wiedzieć o istnieniu tego oszustwa)

    (2022/C 472/27)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd odsyłający

    Bundesfinanzgericht

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Climate Corporation Emissions Trading GmbH

    Strona przeciwna: Finanzamt Österreich

    Sentencja

    Przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej dyrektywą Rady 2008/8/WE z dnia 12 lutego 2008 r.,

    należy interpretować w ten sposób, że:

    stoją one na przeszkodzie temu, by w odniesieniu do usług świadczonych przez podatnika mającego siedzibę w jednym państwie członkowskim na rzecz podatnika mającego siedzibę w innym państwie członkowskim organy pierwszego państwa członkowskiego uznały, że za miejsce tego świadczenia, które zgodnie z art. 44 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2008/8, znajduje się w tym innym państwie członkowskim, należy jednak uznać miejsce znajdujące się w pierwszym państwie członkowskim, jeżeli dany usługodawca wiedział lub powinien był wiedzieć, że poprzez to świadczenie uczestniczy w oszustwie w zakresie podatku od wartości dodanej popełnionym przez odbiorcę tego świadczenia w ramach łańcucha transakcji.


    (1)  Dz.U. C 51 z 31.1.2020.


    Top