—

stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu skarżącej z dnia 4 lipca 2019 r.;

—

zasądzenie od Parlamentu Europejskiego na rzecz skarżącej zadośćuczynienia w wysokości 20 000 EUR za doznaną krzywdę;

—

obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania;

—

stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji o rozwiązaniu grupy politycznej ENL;

—

w konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu skarżącej z dnia 4 lipca 2019 r.;

—

zasądzenie od Parlamentu Europejskiego na rzecz skarżącej zadośćuczynienia w wysokości 20 000 EUR za doznaną krzywdę;

—

obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący oczywistego błędu w ocenie. Skarżąca uważa, że decyzja o zwolnieniu, uzasadniona wyłącznie rzekomym rozwiązaniem europejskiej grupy politycznej ENL, jest dotknięta oczywistym błędem w ocenie.

2.

Zarzut drugi, dotyczący nadużycia władzy. Parlament Europejski użył swoich prerogatyw, aby ukazać zwykły środek polegający na zmianie nazwy europejskiej grupy politycznej jako rozwiązanie grupy politycznej.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia prawa do bycia wysłuchanym. Skarżąca uważa, że jej prawo do bycia wysłuchaną przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji o zwolnieniu nie zostało poszanowane.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady równego traktowania. Parlament Europejski zastosował różne procedury w stosunku do poszczególnych pracowników rzekomo rozwiązanej grupy politycznej.

5.

Zarzut piąty, dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji i obowiązku dbałości.