This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62020TA0275
Case T-275/20: Judgment of the General Court of 23 November 2022 — Westfälische Drahtindustrie and Others v Commission (Action for annulment and for damages — Competition — Agreements, decisions and concerted practices — European market for prestressing steel — Decision finding an infringement of Article 101 TFEU and Article 53 of the EEA Agreement — Suspension of the obligation to provide a bank guarantee — Payment by instalments on a provisional basis — Judgment annulling in part the decision and setting a fine in an amount identical to the amount of the fine originally imposed — Application of payments made on a provisional basis — Default interest — First paragraph of Article 266 TFEU — Unjust enrichment — Sufficiently serious breach of a rule of law intended to confer rights on individuals — Recovery of undue payments — No legal basis — Unlawfulness)
Sprawa T-275/20: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2022 r. – Westfälische Drahtindustrie i in./Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie – Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek stali sprężającej – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG – Zawieszenie obowiązku ustanowienia gwarancji bankowej – Rozłożenie na raty płatności dokonywanych tymczasowo – Wyrok stwierdzający częściową nieważność decyzji i ustalający grzywnę w takiej samej wysokości jak grzywna pierwotnie nałożona – Zaliczenie płatności dokonywanych tymczasowo – Odsetki za opóźnienie – Artykuł 266 akapit pierwszy TFUE – Bezpodstawne wzbogacenie – Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Zwrot nienależnych kwot – Brak podstawy prawnej – Bezprawność]
Sprawa T-275/20: Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2022 r. – Westfälische Drahtindustrie i in./Komisja [Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie – Konkurencja – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Europejski rynek stali sprężającej – Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG – Zawieszenie obowiązku ustanowienia gwarancji bankowej – Rozłożenie na raty płatności dokonywanych tymczasowo – Wyrok stwierdzający częściową nieważność decyzji i ustalający grzywnę w takiej samej wysokości jak grzywna pierwotnie nałożona – Zaliczenie płatności dokonywanych tymczasowo – Odsetki za opóźnienie – Artykuł 266 akapit pierwszy TFUE – Bezpodstawne wzbogacenie – Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom – Zwrot nienależnych kwot – Brak podstawy prawnej – Bezprawność]
Dz.U. C 35 z 30.1.2023, p. 48–48
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
30.1.2023 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 35/48 |
Wyrok Sądu z dnia 23 listopada 2022 r. – Westfälische Drahtindustrie i in./Komisja
(Sprawa T-275/20) (1)
(Skarga o stwierdzenie nieważności i o odszkodowanie - Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Europejski rynek stali sprężającej - Decyzja stwierdzająca naruszenie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG - Zawieszenie obowiązku ustanowienia gwarancji bankowej - Rozłożenie na raty płatności dokonywanych tymczasowo - Wyrok stwierdzający częściową nieważność decyzji i ustalający grzywnę w takiej samej wysokości jak grzywna pierwotnie nałożona - Zaliczenie płatności dokonywanych tymczasowo - Odsetki za opóźnienie - Artykuł 266 akapit pierwszy TFUE - Bezpodstawne wzbogacenie - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Zwrot nienależnych kwot - Brak podstawy prawnej - Bezprawność)
(2023/C 35/55)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Westfälische Drahtindustrie GmbH (Hamm, Niemcy), Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG (Hamm), Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG (Iserlohn, Niemcy) (przedstawiciele: O. Duys i N. Tkatchenko, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska (przedstawiciele P. Rossi i L. Mantl, pełnomocnicy)
Przedmiot
Skarżące wnoszą w skardze, tytułem żądania głównego, po pierwsze, o stwierdzenie nieważności, na podstawie art. 263 TFUE, pisma Komisji Europejskiej z dnia 2 marca 2020 r., w którym Komisja wezwała je do uiszczenia na jej rzecz kwoty 12 236 931,69 EUR, odpowiadającej zdaniem tej instytucji pozostałej do zapłaty kwocie grzywny nałożonej na skarżące w dniu 30 września 2010 r.; po drugie, o stwierdzenie, że grzywna została zapłacona w całości w dniu 17 października 2019 r. poprzez uiszczenie kwoty 18 149 636,24 EUR; a po trzecie, o zasądzenie od Komisji na rzecz spółki WDI kwoty 1 633 085,17 EUR wraz z odsetkami naliczonymi od tej ostatniej daty, z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia owej instytucji. Tytułem żądania ewentualnego skarżące wnoszą na podstawie art. 268 TFUE o zasądzenie na ich rzecz od Komisji kwoty 12 236 931,69 EUR, której zapłaty Komisja żądała od skarżącej spółki WDI, a także kwoty odpowiadającej otrzymanej przez tę instytucję nadpłacie w wysokości 1 633 085,17 EUR, powiększonej o odsetki naliczane od dnia 17 października 2019 r. do dnia zwrotu należnej kwoty w całości.
Sentencja
1) |
Skarga zostaje oddalona. |
2) |
Westfälische Drahtindustrie GmbH, Westfälische Drahtindustrie Verwaltungsgesellschaft mbH & Co. KG i Pampus Industriebeteiligungen GmbH & Co. KG zostają obciążone kosztami postępowania. |