1)

Czy prawo do słusznego odszkodowania z tytułu ograniczenia prawa własności zagwarantowane w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej zezwala, aby rekompensata przyznana przez państwo z tytułu strat wyrządzonych w akwakulturze na obszarze sieci Natura 2000 przez ptaki objęte ochroną na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (1) była znacznie niższa od rzeczywiście poniesionych strat?

2)

Czy rekompensata przyznana przez państwo z tytułu strat wyrządzonych w akwakulturze na obszarze sieci Natura 2000 przez ptaki objęte ochroną na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej?

3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie drugie, czy ustanowiony w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji (UE) nr 717/2014 z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rybołówstwa i akwakultury (2) pułap wynoszący 30 000 EUR pomocy de minimis ma zastosowanie do rekompensaty takiej jak będąca przedmiotem sporu w postępowaniu głównym?