This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0171
Case C-171/19 P: Appeal brought on 22 February 2019 by the European Commission against the judgment of the General Court (Fourth Chamber) of 12 December 2018 in Joined Cases T-722/15, T-723/15 and T-724/15, Interessengemeinschaft privater Milchverarbeiter Bayerns e.V. and Others v European Commission
Sprawa C-171/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w połączonych sprawach T-722/15, T-723/15 i T-724/15, Interessengemeinschaft privater Milchverarbeiter Bayerns e.V. i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 lutego 2019 r. przez Komisję Europejską
Sprawa C-171/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w połączonych sprawach T-722/15, T-723/15 i T-724/15, Interessengemeinschaft privater Milchverarbeiter Bayerns e.V. i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 lutego 2019 r. przez Komisję Europejską
Dz.U. C 131 z 8.4.2019, p. 36–37
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
8.4.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 131/36 |
Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 12 grudnia 2018 r. w połączonych sprawach T-722/15, T-723/15 i T-724/15, Interessengemeinschaft privater Milchverarbeiter Bayerns e.V. i in./Komisja Europejska, wniesione w dniu 22 lutego 2019 r. przez Komisję Europejską
(Sprawa C-171/19 P)
(2019/C 131/41)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: K. Herrmann, T. Maxian Rusche, P. Němečková, pełnomocnicy)
Druga strona postępowania: Interessengemeinschaft privater Milchverarbeiter Bayerns e.V., Genossenschaftsverband Bayern e.V., Verband der Bayerischen Privaten Milchwirtschaft e.V.
Żądania wnoszącego odwołanie
Komisja wnosi o:
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku; |
— |
stwierdzenie bezzasadności pierwszego zarzutu skargi przed Sądem; |
— |
odesłanie sprawy do Sądu w zakresie pozostałych zarzutów; |
— |
zobowiązanie skarżącego w postępowaniu w pierwszej instancji do poniesienia kosztów postępowania w pierwszej instancji oraz postępowania odwoławczego, względnie — tytułem ewentualnym — w razie zwrócenia sprawy do Sądu, zastrzeżenie rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów postępowania w pierwszej instancji oraz postępowania odwoławczego w wyroku kończącym postępowanie w sprawie. |
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy odwołania:
Sąd w pkt 56-64 zaskarżonego wyroku przy określaniu roszczeń, które należy wysunąć w odniesieniu do treści decyzji o wszczęciu postępowania, dokonał błędnej wykładni i niewłaściwie zastosował art. 108 ust. 2 TFUE jak również art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999 (1) oraz odnoszące się do niego orzecznictwo sądów Unii Europejskiej: Źródło finansowania pomocy musi być wskazane w decyzji o wszczęciu postępowania jedynie wyjątkowo i w szczególnych okolicznościach.
Zarzut drugi odwołania:
Sąd w pkt 47-53 i 56 zaskarżonego wyroku dokonał błędnej wykładni decyzji o wszczęciu postępowania i dopuścił się przy tym uchybienia w uzasadnieniu oraz nie ustosunkował się do argumentów Komisji; decyzja o wszczęciu postępowania obejmuje bowiem metodę finansowania ze środków pochodzących z budżetu.
Zarzut trzeci odwołania:
Sąd w pkt 66 i 68 zaskarżonego wyroku naruszył prawo dokonując wykładni art. 263 ust. 2 TFUE i orzecznictwa sądów Unii poprzez uznanie, że prawa osób trzecich do uczestnictwa stanowią istotne wymogi proceduralne w rozumieniu art. 263 ust. 2 TFUE.
Zarzut czwarty odwołania:
Sąd w pkt 70-72 zaskarżonego wyroku dokonał błędnej wykładni prawa do uczestnictwa przewidzianego w art. 108 ust. 2 i 3 TFUE oraz w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999 w związku z orzecznictwem sądów Unii w odniesieniu do konsekwencji naruszenia prawa do uczestnictwa poprzez stwierdzenie, że twierdzenia stron w kwestii tego, czy środki budżetowe stanowią zasoby państwowe, mogło wpłynąć na wynik postępowania. W tym kontekście Sąd dokonał również błędnej wykładni pojęcia zasobów państwowych w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE oraz pojęcia istniejącej pomocy w rozumieniu art. 108 ust. 1 TFUE jak również przeinaczył okoliczności faktyczne ustalone w zaskarżonym postanowieniu i przedstawione w postępowaniu przed Sądem oraz nie dokonał analizy argumentów podniesionych przez Komisję przed Sądem.
(1) Rozporządzenie Rady (WE) NR 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE, Dz.U. 1999 L 83, s.1.