—

stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna i zasadna;

—

stwierdzenie, że strona skarżąca prawidłowo wykonała zobowiązania umowne ciążące na niej na podstawie zawartych umów;

—

stwierdzenie, że jest wobec tego uprawniona do otrzymania finansowania przyznanego na podstawie tychże umów;

—

stwierdzenie, że przedstawione przez Komisję żądanie zwrotu określonych kwot w odniesieniu do Proyecto Diego i Proyecto SEED jest bezzasadne i niedopuszczalne;

—

stwierdzenie nieważności not debetowych, a w każdym razie uznanie ich za niezgodne z prawem;

—

nakazanie Komisji zwrotu stronie skarżącej dochodzonych kwot, które zostały zapłacone przez tę ostatnią;

—

posiłkowo, uznanie za kwalifikującą się lub właściwą do objęcia finansowaniem takiej części kwot dochodzonych przez Komisję, jaką Sąd uzna za stosowną;

—

w każdym wypadku, obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący błędnej kwalifikacji kosztów przez Komisję Europejską.

2.

Zarzut drugi dotyczący błędnego ustalenia przez Komisje Europejską wysokości kosztów

3.

Zarzut trzeci dotyczący niewykonania przez Komisję ciążących na niej zobowiązań umownych