—

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji Komisji, którą instytucja ta wykluczyła skarżącą [z udziału w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego] na okres dwóch lat i opublikowała informację o tym wyłączeniu na swojej stronie internetowej,

—

zasądzenie od Komisji naprawienia szkody majątkowej poniesionej przez skarżącą z powodu, po pierwsze, jej wykluczenia na okres dwóch lat i, po drugie, opublikowania informacji o tym wyłączeniu na stronie internetowej Komisji; szkodę tę szacuje ona na kwotę 434 889,82 EUR powiększoną o odsetki za opóźnienie liczone od dnia ogłoszenia wyroku,

—

zasądzenie od Komisji naprawienia szkody niemajątkowej poniesionej przez skarżącą z powodu, po pierwsze, jej wykluczenia na okres dwóch lat i, po drugie, opublikowania informacji o tym wyłączeniu na stronie internetowej Komisji; szkodę tę szacuje ona na kwotę 400 000 EUR powiększoną o odsetki za opóźnienie liczone od dnia ogłoszenia wyroku,

—

obciążenie Komisji wszystkimi kosztami postępowania poniesionymi przez skarżącą.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 2185/1996, gdyż Komisja twierdzi w zaskarżonej decyzji, że OLAF nie przekroczył swoich uprawnień w trakcie kontroli na miejscu u Vialto, oraz braku uzasadnienia.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w odniesieniu do prawa do dobrej administracji, jak również braku uzasadnienia.

3.

Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i braku wystarczającego uzasadnienia, ponieważ, po pierwsze, Komisja objęła Vialto wyłączeniem na okres dwóch lat i, po drugie, opublikowała informację o tym wyłączeniu na swojej stronie internetowej.