—

stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji komisji odwoławczej SRB w sprawie 48/2017 z dnia 19 czerwca 2018 r., w zakresie w jakim stanowi ona, że SRB była uprawniona do przyjęcia za podstawę: i) art. 4 ust. 1 lit. a) akapit czwarty; ii) art. 4 ust. 2 akapit pierwszy; iii) art. 4 ust. 2 akapit trzeci, lub iv) art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001 (1) (lub równoważnych postanowień na podstawie decyzji SRB SRB/ES/2017/01 z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów SRB), w celu uzasadnienia braku udostępnienia dokumentów żądanych przez skarżących w ich wniosku potwierdzającym z dnia 23 sierpnia 2017 r. dotyczącym przyjęcia planu restrukturyzacji wobec Banco Popular Español;

—

obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy tego, że komisja odwoławcza SRB naruszyła art. 4 ust. 1 lit. a) akapit czwarty rozporządzenia nr 1049/2001.

2.

Zarzut drugi dotyczy tego, że komisja odwoławcza naruszyła art. 4 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001.

3.

Zarzut trzeci dotyczy tego, że komisja odwoławcza naruszyła art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001.

4.

Zarzut czwarty dotyczy tego, że komisja odwoławcza naruszyła art. 4 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia nr 1049/2001.

5.

Zarzut piąty dotyczy tego, że komisja odwoławcza naruszyła art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001.

6.

Zarzut szósty dotyczy tego, że komisja odwoławcza naruszyła art. 11 rozporządzenia nr 1049/2001.