Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CN0604

    Sprawa C-604/18 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 13 lipca 2018 r. w sprawie T-786/14: Eleni Pavlikka Bourdouvali i in. przeciwko Radzie Unii Europejskiej i in., wniesione w dniu 24 września 2018 r. przez Eleni Pavlikka Bourdouvali i in.

    Dz.U. C 427 z 26.11.2018, p. 28–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    26.11.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 427/28


    Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 13 lipca 2018 r. w sprawie T-786/14: Eleni Pavlikka Bourdouvali i in. przeciwko Radzie Unii Europejskiej i in., wniesione w dniu 24 września 2018 r. przez Eleni Pavlikka Bourdouvali i in.

    (Sprawa C-604/18 P)

    (2018/C 427/36)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Eleni Pavlikka Bourdouvali i in. (przedstawiciele: P. Tridimas, barrister, K. Chrysostomides, Δικηγόρος)

    Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, Europejski Bank Centralny, Eurogrupa, reprezentowani przez Radę Unii Europejskiej, Unia Europejska, reprezentowana przez Komisję Europejską

    Żądania wnoszących odwołanie

    Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:

    uchylenie wyroku Sądu;

    uwzględnienie żądań podniesionych przez wnoszących odwołanie w postępowaniu przed Sądem;

    obciążenie drugiej strony postępowania odwoławczego kosztami postępowania odwoławczego i postępowania przed Sądem.

    Zarzuty i główne argumenty

    Wnoszący odwołanie uważają, że Sąd naruszył prawo:

    a)

    stwierdzając, że Eurogrupa nie wymagała od Cypru podjęcia środków, które spowodowały wyrządzenie wnoszącym odwołanie szkody oraz że środki te nie były wymagane w ramach działań, które można przypisać UE.

    b)

    uznając, że komunikat prasowy EBC z dnia 21 marca 2013 nie wyrządził wnoszącym odwołanie szkody;

    c)

    orzekając, że podejmując określone inne działania pozwane strony nie wymagały od Cypru dalszego wdrażania szkodliwych środków oraz przyjęcia szkodliwych środków wprowadzonych w drodze zmian w szkodliwych dekretach z dnia 30 lipca 2013 r.;

    d)

    uznając, że nie wszystkie szkodliwe środki były wymagane przez decyzję Rady 2013/236 (1);

    e)

    stwierdzając, że nie doszło do istotnego naruszenia prawa własności chronionego na mocy art. 17 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 1 protokołu nr 1 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań; oraz zasady niedyskryminacji.

    Wnoszący odwołanie utrzymują, że szkodliwe środki nie spełniają wymogu, zgodnie z którym ograniczenia prawa własności muszą być przewidziane ustawą, ani też wymogu proporcjonalności. Uważają oni, że zachowanie pozwanych stron spowodowało powstanie uzasadnionych oczekiwań, że nie zostaną przyjęte żadne środki w zakresie umorzenia lub konwersji długu, powodujące cięcia posiadanych przez nie aktywów. Zdaniem wnoszących odwołanie, będąc deponentami oraz udziałowcami banku Cypru i Laiki, doznali oni dyskryminacji w porównaniu do deponentów oraz udziałowców banków innych państw członkowskich strefy euro korzystających z pomocy finansowej, podobnej do tej, jaką przyznano Cyprowi.


    (1)  Decyzja Rady z dnia 25 kwietnia 2013 r. skierowana do Cypru w sprawie określonych środków służących przywróceniu stabilności finansowej i trwałego wzrostu gospodarczego (Dz.U. 2013, L 141, s. 32).


    Top