4.6.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 190/10

1)

Czy art. 1 ust. 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE (1) należy interpretować w ten sposób, że za prawne przejęcie przedsiębiorstwa lub części przedsiębiorstwa należy również uznać takie przejęcie, jakie miało miejsce w okolicznościach niniejszej sprawy, którego przedmiotem były instrumenty finansowe i inne aktywa klientów (w szczególności papiery wartościowe), rachunkowość związana z niematerialnymi, dłużnymi papierami wartościowymi klientów oraz inne usługi finansowe i usługi pomocnicze, a także archiwum, biorąc pod uwagę, że po zakończeniu działalności maklerskiej przez pierwszego pozwanego powierzenie świadczenia wspomnianych usług drugiemu pozwanemu ostatecznie zależało od decyzji zleceniodawców (klientów)?

2)

Czy w ww. okolicznościach decydujące znaczenie ma liczba klientów, na rzecz których, po zakończeniu działalności maklerskiej przez pierwszego pozwanego, drugi pozwany obecnie świadczy takie usługi?

3)

Czy okoliczność, że pierwszy pozwany nadal prowadzi swoją działalność ze zleceniodawcami jako spółka doradztwa finansowego działająca na zasadzie podległości i współpracuje z drugim pozwanym w ramach tej funkcji, w jakimś stopniu wpływa na stwierdzenie wystąpienia przejęcia przedsiębiorstwa lub zakładu?