1)

Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 należy interpretować w ten sposób, że w odniesieniu do powództwa o rozwód, jeśli powód wnosi sprawę do sądu państwa członkowskiego wspólnego obywatelstwa małżonków, podczas gdy ich miejsce zwykłego pobytu znajduje się w innym państwie członkowskim, sąd ten ma na mocy lit. b) tego przepisu jurysdykcję do rozpoznania tego powództwa. Ponieważ nie jest wymagana zgoda pozwanego, nie jest konieczne zbadanie kwestii, czy brak powołania się przez pozwanego na zarzut braku właściwości stanowi milczącą zgodę na właściwość sądu, do którego wniesiono powództwo.

2)

Artykuł 3 ust. 1 i art. 17 rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym okoliczność, iż para, o której rozwiązanie związku małżeńskiego wniesiono, ma małoletnie dziecko, jest nieistotna dla ustalenia sądu mającego jurysdykcję do rozpoznania powództwa o rozwód. Ponieważ sąd państwa członkowskiego wspólnego obywatelstwa małżonków, do którego powód wniósł powództwo, ma jurysdykcję do rozpoznania tego powództwa na mocy art. 3 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, sąd ten nie może nawet w braku porozumienia stron w tym zakresie podnieść zarzutu braku jurysdykcji międzynarodowej.

3)

Artykuł 12 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że w razie gdy sąd państwa członkowskiego wspólnego obywatelstwa małżonków, do którego powód wniósł powództwo, ma jurysdykcję do rozpoznania sprawy rozwodowej na podstawie art. 3 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 2201/2003, przewidzianego w art. 12 ust. 1 lit. b) warunku dotyczącego uznania jurysdykcji nie można uznać za spełniony, gdy przedmiotem postępowania nie jest odpowiedzialność rodzicielska, a pozwany się nie stawił. W tej sytuacji sąd, do którego wniesiono powództwo, mający jurysdykcję do orzekania w sprawie rozwodu małżonków, nie ma jurysdykcji na mocy tego art. 12 ust. 1 lit. b) i art. 3 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych do orzekania w kwestiach dotyczących, odpowiednio, odpowiedzialności rodzicielskiej i zobowiązania alimentacyjnego względem danego dziecka.

4)

Pojęcie „odpowiedzialności rodzicielskiej” w rozumieniu rozporządzenia nr 2201/2003 należy interpretować w ten sposób, że obejmuje ono orzeczenia dotyczące w szczególności pieczy nad dzieckiem i miejsca zamieszkania dziecka, lecz nie obejmuje ono wkładu rodziców w wydatki związane z wykształceniem i wychowaniem dziecka, który jest objęty pojęciem „obowiązku alimentacyjnego” i wchodzi w zakres stosowania rozporządzenia nr 4/2009.