Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017TN0506

    Sprawa T-506/17: Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2017 r. – Makhlouf/Rada

    Dz.U. C 347 z 16.10.2017, p. 38–39 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    16.10.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 347/38


    Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2017 r. – Makhlouf/Rada

    (Sprawa T-506/17)

    (2017/C 347/49)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Strona skarżąca: Rami Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciel: adwokat E. Ruchat)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    uznanie jej skargi za dopuszczalną i zasadną;

    w konsekwencji, stwierdzenie nieważności decyzji (WPZiB) 2017/917 z dnia 29 maja 2017 r. i wydanych w jej następstwie aktów wykonawczych, w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

    obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do obrony strony skarżącej, a w szczególności jej prawa skutecznej ochrony sądowej, przewidzianego w art. 6 i 13 europejskiej Konwencji ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej „EKPC”), w art. 215 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej „TFUE”) i w art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez Radę obowiązku uzasadnienia, ponieważ uzasadnienie przedstawione przez Radę nie spełnia ciążącego na instytucjach Unii Europejskiej obowiązku przewidzianego w art. 6 EKPC, w art. 296 TFUE i w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący oczywistego błędu w ocenie, jaki Rada popełniła w związku z zaangażowaniem strony skarżącej w finansowanie reżimu syryjskiego.

    4.

    Zarzut czwarty dotyczący nieuzasadnionego i nieproporcjonalnego ograniczenia przez zaskarżone środki praw podstawowych strony skarżącej, a w szczególności jej prawa własności przewidzianego w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do EKPC i w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także jej prawa do reputacji przewidzianego w art. 8 i 10 ust. 2 EKPC, zasady domniemania niewinności przewidzianej w art. 6 EKPC i w art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jej wolności wyrażania opinii, przewidzianej w art. 10 EKPC, a także jej prawa do swobodnego poruszania się, przewidzianego w art. 2 ust. 2 protokołu nr 4 do EKPC.

    5.

    Zarzut piąty dotyczący naruszenia wytycznych w sprawie stosowania i oceniania środków ograniczających (sankcji) w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (dokument Rady 15114/05 z dnia 2 grudnia 2005 r.).


    Top