EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017CN0377
Case C-377/17: Action brought on 23 June 2017 — European Commission v Federal Republic of Germany
Sprawa C-377/17: Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2017 r. – Komisja Europejska/Republika Federalna Niemiec
Sprawa C-377/17: Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2017 r. – Komisja Europejska/Republika Federalna Niemiec
Dz.U. C 269 z 14.8.2017, p. 13–14
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
14.8.2017 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 269/13 |
Skarga wniesiona w dniu 23 czerwca 2017 r. – Komisja Europejska/Republika Federalna Niemiec
(Sprawa C-377/17)
(2017/C 269/19)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: W. Mölls, H. Tserepa-Lacombe, L. Malferrari, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec
Żądania strony skarżącej
|
— |
stwierdzenie, że w zakresie, w jakim Republika Federalna Niemiec utrzymała obowiązkowe opłaty dla architektów i inżynierów na podstawie HOAI (rozporządzenia w sprawie opłat dla architektów i inżynierów), uchybiła ona zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 2 lit g) i art. 15 ust. 3 dyrektywy 2006/123/WE oraz na mocy art. 49 TFUE; |
|
— |
obciążenie Republiki Federalnej Niemiec kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Niemieckie rozporządzenie w sprawie opłat dla architektów i inżynierów (Honorarordnung für Architekten und Ingenieure – HOAI) ustala system minimalnych i maksymalnych cen za usługi tej grupy zawodowej. System ten utrudnia wejście na rynek architektom i inżynierom, którzy pragną konkurować z prowadzącymi już działalność usługodawcami w drodze ofert poza dozwolonym zakresem cenowym. W tym względzie uniemożliwia się tym usługodawcom świadczenia usług o tej samej jakości po niższych cenach i świadczenia usług o wyższej jakości po wyższych cenach.
Stanowi to ograniczenie swobody przedsiębiorczości w świetle zarówno art. 15 ust. 1, art. 15 ust. 2 lit g) i art. 15 ust. 3 dyrektywy 2006/123/WE jak i art. 49 TFUE.
To ograniczenie nie jest uzasadnione; w szczególności nie jest uzasadnione interesem zagwarantowania jakości usług, która nie jest bezpośrednio związana z ceną.