17.10.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 383/19

—

połączenie niniejszej spawy ze sprawą T-131/16 ze względu na ich powiązanie, dla celów ustnej części postępowania i wydania wyroku;

—

uznanie zarzutów podniesionych w skardze za dopuszczalne i ich uwzględnienie;

—

stwierdzenie nieważności art. 1 i 2 zaskarżonej decyzji (1);

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji, ponieważ nie przewiduje środków przejściowych;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy oczywistego błędu w ocenie polegającego na błędnym wskazaniu aktów prawnych będących podstawą prawną domniemanej pomocy państwa oraz błędnej interpretacji art. 1 lit. d) rozporządzenia nr 2015/1589 (2).

2.

Zarzut drugi, dotyczący błędnego ustalenia faktycznego w opisie danego programu pomocy, oczywistego błędu w ocenie obciążającego analizę tego programu oraz naruszenia prawa przy stosowaniu art. 107 ust. 1 TFEU i art. 1 lit. a) rozporządzenia nr 2015/1589.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący błędu w ocenie korzyści gospodarczej oraz naruszenia prawa przy stosowaniu art. 107 ust. 1 TFEU i art. 1 lit. a) rozporządzenia nr 2015/1589.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący błędu w ocenię kryterium selektywności – bezwzględnej przesłanki uznania spornego programu za pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFEU i art. 1 lit. a) rozporządzenia nr 2015/1589 oraz błędu w ocenie obciążającego analizę mechanizmu funkcjonowania spornego programu.

5.

Zarzut piąty, dotyczący błędu w ocenie obciążającego analizę uzasadnienia przesłanek stosowania spornego programu.

6.

Zarzut szósty, dotyczący błędu w ocenie obciążającego analizę domniemanej korzyści wynikającej ze spornego programu oraz brak precyzji w badaniu spornego programu.

7.

Zarzut siódmy, dotyczący naruszenia ochrony uzasadnionych oczekiwań podatników i pewności prawa.