This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016TN0466
Case T-466/16: Action brought on 23 August 2016 — NRW. Bank v SRB
Sprawa T-466/16: Skarga wniesiona w dniu 23 sierpnia 2016 r. – NRW. Bank/SRB
Sprawa T-466/16: Skarga wniesiona w dniu 23 sierpnia 2016 r. – NRW. Bank/SRB
Dz.U. C 371 z 10.10.2016, p. 25–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
10.10.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 371/25 |
Skarga wniesiona w dniu 23 sierpnia 2016 r. – NRW. Bank/SRB
(Sprawa T-466/16)
(2016/C 371/28)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: NRW. Bank (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: A. Behrens, J. Kraayvanger i J. Seitz, Rechtsanwälte)
Strona pozwana: Einheitlicher Abwicklungsausschuss (SRB)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej dotyczącej rocznej składki skarżącej do funduszu restrukturyzacyjnego za rok składkowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r.; |
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 103 ust. 2 i art. 7 dyrektywy 2014/59/UE (1) i art. 70ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 (2). Skarżąca podnosi, że decyzja pozwanej dotycząca jej rocznej składki jest niezgodna z prawem, ponieważ uwzględnia ona ze skutkiem zmniejszającym wysokość składki jedynie działalność wspierającą, nie natomiast także pomocniczą działalność wspierającą. W ten sposób roczna składka skarżącej na fundusz restrukturyzacyjny za rok składkowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. został ustalony na zbyt wysoką kwotę. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący naruszenia rozporządzeń wykonawczych do dyrektywy 2014/59/UE i rozporządzenia (UE) nr 806/2014, które należy interpretować zgodnie z tymi aktami prawnymi w ten sposób, że uprzywilejowują one także pomocniczą działalność wspierającą. |
3. |
Zarzut trzeci, podniesiony posiłkowo, dotyczący niezgodności z prawem rozporządzeń wykonawczych do dyrektywy 2014/59/UE i do rozporządzenia (UE) nr 806/2014. W tym kontekście skarżąca podnosi, że w wypadku gdyby była niemożliwa wykładnia rozporządzeń wykonawczych zgodna z dyrektywą 2014/59/UE i rozporządzeniem (EU) nr 806/2014, to wówczas rozporządzenia wykonawcze są w tym zakresie niezgodne z prawem. Decyzja Komisji oparta na tych rozporządzeniach wykonawczych jest zatem niezgodna z prawem. |
(1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173, s. 190)
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225, s.1)