30.5.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 191/8

1)

Czy zgodnie z art. 54 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002 (1) Komisja jest zobowiązana, w sytuacji gdy zwróci się do niej o to państwo członkowskie, przyjąć środki nadzwyczajne w rozumieniu art. 53 rozporządzenia nr 178/2002, nawet jeśli uznaje, że w odniesieniu do określonych produktów żywnościowych lub pasz nie występuje istotne i oczywiste ryzyko dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego?

2)

W sytuacji gdy Komisja powiadomi państwo członkowskie, które zwróciło się do niej, o przeprowadzonej ocenie, która jest sprzeczna z wnioskami tego państwa i która teoretycznie wyklucza konieczność przyjęcia nadzwyczajnych środków oraz nie przyjmie z tego powodu środków nadzwyczajnych w rozumieniu art. 34 rozporządzenia nr 1829/2003 (2), o których wprowadzenie zwróciło się do niej to państwo członkowskie, to czy państwo to może zgodnie z art. 53 rozporządzenia nr 178/2002 przyjąć tymczasowe środki nadzwyczajne?

3)

Czy względy odnoszące się do zasady ostrożności, niezwiązane z istotnym i oczywistym ryzykiem dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego w odniesieniu do stosowania produktów żywnościowych i pasz mogą uzasadnić przyjęcie tymczasowych środków nadzwyczajnych przez państwo członkowskie w rozumieniu art. 34 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003?

4)

W sytuacji gdy jest jasne i oczywiste, że Komisja Europejska uznała, że nie są spełnione materialne przesłanki niezbędne do przyjęcia nadzwyczajnych środków w odniesieniu do produktów żywnościowych lub pasz, co zostało następnie potwierdzone w opinii naukowej EFSA i po przekazaniu następnie tych wniosków na piśmie państwu członkowskiemu, które zwróciło się do niej, czy państwo członkowskie może utrzymać w mocy przyjęte tymczasowe środki nadzwyczajne lub przedłużyć obowiązywanie takich tymczasowych środków nadzwyczajnych po upływie okresu, na jaki zostały wprowadzone?