This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CN0066
Case C-66/16 P: Appeal brought on 5 February 2016 by Comunidad Autónoma del País Vasco and Itelazpi, S.A. against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 26 November 2015 in Case T-462/13 Comunidad Autónoma del País Vasco and Itelazpi v Commission
Sprawa C-66/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 26 listopada 2015 r. w sprawie T-462/13, Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A./Komisja, wniesione w dniu 5 lutego 2016 r. przez Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A.
Sprawa C-66/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 26 listopada 2015 r. w sprawie T-462/13, Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A./Komisja, wniesione w dniu 5 lutego 2016 r. przez Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A.
Dz.U. C 118 z 4.4.2016, p. 14–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
4.4.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 118/14 |
Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 26 listopada 2015 r. w sprawie T-462/13, Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A./Komisja, wniesione w dniu 5 lutego 2016 r. przez Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A.
(Sprawa C-66/16 P)
(2016/C 118/17)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszące odwołanie: Comunidad Autónoma del País Vasco i Itelazpi, S.A. (przedstawiciele: J. L. Buendía Sierra i A. Lamadrid de Pablo, adwokaci)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska i SES Astra
Żądania wnoszących odwołanie
|
— |
uchylenie wyroku Sądu z dnia 26 listopada 2015 r.; |
|
— |
definitywne rozstrzygnięcie skargi o stwierdzenie nieważności oraz stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 19 czerwca 2013 r. (1); |
|
— |
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżony wyrok potwierdził decyzję Komisji w sprawie pomocy państwa, dotyczącą szeregu środków przyjętych przez hiszpańskie władze publiczne w celu zagwarantowania, aby sygnał naziemnej telewizji cyfrowej (NTC) dotarł do oddalonych regionów terytorium kraju, które zamieszkuje jedynie 2,5 % populacji. W decyzji tej Komisja uznała, że z praktycznego punktu widzenia usługa taka nie zostałaby zaoferowana na rynku, gdyby interwencja władz publicznych nie miała miejsca. Pomimo to Komisja zaprzeczyła, że chodzi tu o usługę w ogólnym interesie gospodarczym (UOIG) i potwierdziła, że z formalnego punktu widzenia usługa ta nie została „jasno” zdefiniowana i powierzona przez władze publiczne. Instytucja ta stwierdziła także, że w każdym razie władze publiczne nie były uprawnione do wyboru określonej technologii na etapie organizacji UOIG.
Pierwszy i jedyny zarzut odwołania: naruszenia prawa w zakresie wykładni art. 14, art. 106 ust. 2 i art. 107 ust. 1 TFUE, a także protokołu nr 26 w sprawie usług świadczonych w interesie ogólnym i protokołu nr 29 w sprawie systemu publicznego nadawania w państwach członkowskich.
W odwołaniu podkreślono w szczególności, że w zaskarżonym wyroku Sąd popełnił następujące błędy:
|
— |
ewidentnie naruszył granice „oczywistego błędu” przy badaniu różnych aktów przyjętych przez władze publiczne w związku z definiowaniem i powierzaniem UOIG; |
|
— |
w sposób nienależyty ograniczył „szeroki zakres uznania” państw członkowskich, którym dysponują one zarówno przy definiowaniu, jak i przy „organizacji” UOIG, i który obejmuje zatem decyzję o wyborze szczegółowych zasad świadczenia UOIG oraz decyzję o wyborze konkretnej technologii, bez względu na to, czy decyzje te zawarte są w akcie definiującym usługę, czy też w odrębnym akcie; |
|
— |
dokonał błędnej analizy obowiązujących przepisów prawa hiszpańskiego; |
|
— |
nie uwzględnił okoliczności, że „zdefiniowanie” UOIG i „powierzenie” takiej usługi jednemu przedsiębiorstwu lub większej ich liczbie może zostać dokonane mocą odrębnych aktów; |
|
— |
nie uwzględnił okoliczności, że dla „zdefiniowania” UOIG i „powierzenia” takiej usługi nie jest wymagane posłużenie się konkretnym sformułowaniem lub wyrażeniem, ale przeprowadzenie analizy merytorycznej i funkcjonalnej; |
|
— |
zanegował zastosowanie protokołu nr 29 w sprawie nadawania, dołączonego do TFUE oraz TUE. |
(1) Decyzja Komisji 2014/489/UE z dnia 19 czerwca 2013 r. w sprawie pomocy państwa SA.28599 [C 23/2010) (ex NN 36/2010, ex CP 163/2009)] wdrożonej przez Królestwo Hiszpanii na rzecz rozwinięcia naziemnej telewizji cyfrowej na obszarach oddalonych i mniej zurbanizowanych (poza regionem Kastylia-La Mancha) (Dz.U. 2014, L 217, s. 52).