Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62014TN0769

    Sprawa T-769/14: Skarga wniesiona w dniu 14 listopada 2014 r. – CGI Luxembourg i Intrasoft International/Parlament

    Dz.U. C 46 z 9.2.2015, p. 54–55 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    9.2.2015   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 46/54


    Skarga wniesiona w dniu 14 listopada 2014 r. – CGI Luxembourg i Intrasoft International/Parlament

    (Sprawa T-769/14)

    (2015/C 046/70)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: CGI Luxembourg SA (Bertrange, Luksemburg) i Intrasoft International SA (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat N. Korogiannakis)

    Strona pozwana: Parlament Europejski

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    Stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego o umieszczeniu oferty skarżących na drugim miejscu kaskady w części 3 „Tworzenie i utrzymywanie systemów informatycznych dla produkcji” w przetargu nieograniczonym nr PE/ITEC/ITS14 „Usługi zewnętrzne w dziedzinie IT” oraz decyzji Parlamentu Europejskiego o udzieleniu pierwszego zamówienia w kaskadzie „Steel consortium”;

    Zasądzenie od Parlamentu Europejskiego odszkodowania na rzecz skarżących z tytułu utraty zamówienia;

    Ewentualnie zasądzenie od Parlamentu Europejskiego odszkodowania na rzecz skarżących z tytułu utraty szansy; oraz

    Obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami prawnymi i innymi, poniesionymi przez skarżących w związku ze skargą w niniejszej sprawie, nawet w razie oddalenia skargi.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

    1.

    Zarzut pierwszy, dotyczący błędów we wzorze oceny, niespójnych instrukcji dla oferentów, naruszenia instrukcji dla oferentów, naruszenia specyfikacji warunków zamówienia, naruszenia zasad przejrzystości i dobrej administracji.

    skarżący podnoszą, że wzór oceny przedstawiony w specyfikacji technicznej zawierał szereg błędów. Ponadto komisja przetargowa stosowała inny wzór, niż zapowiedziano, nie informując o tym oferentów, oraz stosowała wartości z innej tabeli, niż to ogłoszono w odpowiedziach na pytania oferentów.

    2.

    Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 110 rozporządzenia finansowego i art. 149 rozporządzenia delegowanego – Stosowany wzór nie prowadzi do udzielenia zamówienia oferentowi mającemu ofertę najkorzystniejszą ekonomicznie w stosunku do ceny.

    skarżący podnoszą, że tabela, z której komisja przetargowa czerpała wartości w celu zastosowania wzoru oceny, nie odpowiada oczekiwanemu sposobowi realizacji umowy. W rezultacie brane pod uwagę elementy nie odpowiadają rzeczywistym potrzebom Parlamentu Europejskiego, co nieuchronnie będzie prowadzić do udzielania zamówień kaskadowych wykonawcom, których oferty nie są najkorzystniejsze z punktu widzenia Parlamentu.

    3.

    Zarzut trzeci, dotyczący niejasności i niejednoznaczności specyfikacji warunków zamówienia.

    skarżący podnoszą, że Parlament Europejski wprowadził w swoich pismach interpretację specyfikacji technicznej, która jest niezgodna z innymi częściami tej samej specyfikacji, odpowiedziami swoich własnych służb na pytania oferentów i celami udzielanego zamówienia. Wskutek tego specyfikacja techniczna może wprowadzać oferentów w błąd, uniemożliwiając im opracowanie najlepszej strategii cenowej, a tym samym złożenie najlepszej oferty.

    4.

    Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia – prawa do skutecznego środka odwoławczego i istotnego wymogu proceduralnego.

    skarżący podnoszą, że informacja przekazana im w pismach Parlamentu Europejskiego po ogłoszeniu udzielenia zamówienia w spornym przetargu nie stanowi należytego uzasadnienia, ponieważ jest w znacznym stopniu niewystarczająca do tego, by umożliwić skarżącym zastosowanie wzoru oceny i sprawdzenie prawidłowości oceny. Parlament Europejski nie ujawnił w pełni informacji branej pod uwagę w celu zastosowania wzoru oceny, chociaż oferta finansowa pierwszego wykonawcy w kaskadzie była czynnikiem decydującym dla uplasowania skarżących na drugim miejscu wśród wybranych oferentów, ponieważ oferta skarżących była pierwsza znacznie przed innymi w ocenie jakości ofert i dopiero po rozpatrzeniu ceny zajmowane przez nią miejsce uległo zmianie.

    5.

    Zarzut piąty, dotyczący naruszenia specyfikacji warunków zamówienia i art. 107 ust. 1 lit. a) rozporządzenia finansowego.

    skarżący podnoszą, że zgodnie z publicznie dostępną informacją dwa przedsiębiorstwa biorące udział w „wyłącznych” częściach, w tym pierwszy wykonawca w kaskadzie w części 3, połączyły się, i że w związku z tym nie można im udzielić powyższych zamówień. W przypadku wskazanych wykonawców zachodziłby oczywisty konflikt interesów, jeżeli zostaliby zaproszeni do realizacji zamówienia.


    Top